ហេតុអ្វីយើងចាត់ទុកកិច្ចបម្រើព្រះយេហូវ៉ាជាអ្វីដែលសំខាន់បំផុត?
«មាត់ទូលបង្គំនឹងថ្លែងប្រាប់ពីសេចក្ដីសុចរិត នឹងពីសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់ទ្រង់ជាដរាបរាល់ថ្ងៃ»។—ទំនុក. ៧១:១៥
តើអ្នកនឹងឆ្លើយយ៉ាងណា?
ហេតុអ្វីណូអេ ម៉ូសេ យេរេមា និងប៉ូលចាត់ទុកព្រះយេហូវ៉ាថាសំខាន់បំផុតក្នុងជីវិតរបស់ពួកគាត់?
តើអ្វីនឹងជួយអ្នកឲ្យសម្រេចចិត្តអំពីរបៀបដែលអ្នកប្រើជីវិតរបស់អ្នក?
ហេតុអ្វីអ្នកបានតាំងចិត្តចាត់ទុកកិច្ចបម្រើព្រះយេហូវ៉ាជាអ្វីដែលសំខាន់បំផុត?
១, ២. (ក) ពេលបុគ្គលម្នាក់ប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះយេហូវ៉ា តើគាត់បង្ហាញអំពីអ្វី? (ខ) តើគំរូរបស់ណូអេ ម៉ូសេ យេរេមានិងប៉ូលជួយយើងយ៉ាងដូចម្ដេច?
ពេលអ្នកប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះ ហើយទទួលការជ្រមុជទឹកជាអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូ អ្នកកំពុងធ្វើការសម្រេចចិត្តដ៏សំខាន់បំផុតក្នុងជីវិតរបស់អ្នក។ នេះហាក់ដូចជាអ្នកកំពុងនិយាយថា៖ ‹ព្រះយេហូវ៉ា ខ្ញុំចង់ឲ្យលោកធ្វើជាម្ចាស់របស់ខ្ញុំក្នុងគ្រប់សកម្មភាពក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំជាអ្នកបម្រើលោក។ សូមលោកប្រាប់ខ្ញុំអំពីរបៀបដែលខ្ញុំគួរប្រើពេលរបស់ខ្ញុំ និងអំពីអ្វីដែលខ្ញុំគួរចាត់ទុកថាសំខាន់បំផុត ហើយអំពីរបៀបដែលខ្ញុំគួរប្រើធនធាននិងជំនាញរបស់ខ្ញុំ›។
២ ប្រសិនបើអ្នកជាគ្រិស្តសាសនិកដែលបានប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះយេហូវ៉ា នេះជាអ្វីដែលអ្នកបានសន្យាចំពោះលោក។ ការសម្រេចចិត្តរបស់អ្នកពិតជាគួរឲ្យសរសើរមែន។ នេះជាអ្វីដែលត្រឹមត្រូវនិងប្រកបដោយប្រាជ្ញា។ ប៉ុន្តែ ឥឡូវនេះដោយសារអ្នកបានចាត់ទុកព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់របស់អ្នក តើអ្នកប្រើពេលរបស់អ្នកយ៉ាងដូចម្ដេច? គំរូរបស់ណូអេ ម៉ូសេ យេរេមានិងសាវ័កប៉ូល អាចជួយយើងឲ្យពិចារណាអំពីសំណួរនេះ។ ពួកគាត់ម្នាក់ៗបានបម្រើព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងអស់ពីចិត្ត។ ស្ថានភាពរបស់យើងគឺស្រដៀងគ្នានឹងពួកគាត់។ ការសម្រេចចិត្តរបស់ពួកគាត់បង្ហាញអំពីអ្វីដែលពួកគាត់ចាត់ទុកថាសំខាន់បំផុត និងគួរធ្វើឲ្យយើងចង់ពិចារណាអំពីរបៀបដែលយើងកំពុងប្រើពេលវេលារបស់យើង។—ម៉ាថ. ២៨:១៩, ២០; ២ធី. ៣:១
មុនទឹកជំនន់
៣. តើសម័យយើងនិងសម័យណូអេមានភាពស្រដៀងគ្នាយ៉ាងដូចម្ដេច?
៣ លោកយេស៊ូបានប្រៀបធៀបសម័យណូអេនិងសម័យយើង។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «វត្តមានរបស់កូនមនុស្ស នឹងដូចសម័យណូអេ។ . . . មនុស្សនៅសម័យនោះ មុនទឹកជំនន់មកដល់ ពួកគេកំពុងពិសាអាហារពិសាស្រា រៀបការប្ដីប្រពន្ធ រហូតដល់ថ្ងៃដែលណូអេចូលទៅក្នុងទូកធំនោះ ហើយពួកគេមិនបានយកចិត្តទុកដាក់សោះ រហូតដល់ទឹកជន់ឡើង កញ្ឆក់យកគេទាំងអស់គ្នាទៅ»។ (ម៉ាថ. ២៤:៣៧-៣៩) មនុស្សភាគច្រើនសព្វថ្ងៃនេះមិនបានស្ដាប់ការព្រមានរបស់អ្នកបម្រើព្រះទេ។ ពួកគេមិនចាប់អារម្មណ៍ថាយើងកំពុងរស់នៅគ្រាបន្ទាន់ឡើយ។ ដូចមនុស្សដែលរស់នៅសម័យណូអេ មនុស្សជាច្រើនសព្វថ្ងៃនេះមិនជឿថាព្រះនឹងបំផ្លាញមនុស្សអាក្រក់ទេ ហើយពួកគេថែមទាំងសើចចំអកអំពីរឿងនេះទៀតផង។ (២ពេ. ៣:៣-៧) ប៉ុន្តែ នៅក្នុងស្ថានភាពដ៏ពិបាកនេះ តើណូអេបានប្រើពេលរបស់គាត់យ៉ាងដូចម្ដេច?
៤. បន្ទាប់ពីបានទទួលបង្គាប់ពីព្រះយេហូវ៉ា តើណូអេបានប្រើពេលវេលារបស់គាត់យ៉ាងដូចម្ដេច ហើយហេតុអ្វី?
៤ បន្ទាប់ពីណូអេបានដឹងអំពីបំណងរបស់ព្រះ ហើយបានទទួលបង្គាប់ពីលោក ណូអេបានសង់ទូកដើម្បីសង្គ្រោះមនុស្សនិងសត្វទាំងឡាយ។ (លោ. ៦:១៣, ១៤, ២២) ណូអេក៏បានព្រមានមនុស្សអំពីអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ានឹងធ្វើដែរ។ សាវ័កពេត្រុសបានហៅណូអេថាជា«អ្នកផ្សព្វផ្សាយអំពីសេចក្ដីសុចរិត» ក្នុងន័យថាណូអេបានព្យាយាមជួយអ្នកជិតខាងគាត់ឲ្យយល់ថាជាការសំខាន់ណាស់ដែលពួកគេធ្វើតាមការការព្រមាន។ (សូមអាន ពេត្រុសទី២ ២:៥) តើអ្នកគិតថាគឺសមហេតុផលឬទេ បើណូអេនិងក្រុមគ្រួសារគាត់ខំប្រឹងរកស៊ី ដើម្បីឲ្យបានធូរធារជាងមនុស្សជំនាន់ពួកគាត់ ឬដើម្បីមានជីវភាពសុខស្រួល? ពិតជាមិនសមហេតុផលទេ! ពួកគាត់បានជៀសវាងពីអ្វីទាំងអស់ដែលនឹងបំបែរអារម្មណ៍ពួកគាត់ពីកិច្ចការរបស់ខ្លួន ពីព្រោះពួកគាត់បានដឹងថាព្រះយេហូវ៉ានឹងបំផ្លាញពិភពលោកនៅសម័យនោះ។
ជម្រើសរបស់កូនស្តេចអេស៊ីប
៥, ៦. (ក) ហេតុអ្វីម៉ូសេបានត្រូវអប់រំ«ទៅតាមអស់ទាំងចំណេះវិជ្ជារបស់ជនជាតិអេស៊ីប»? (ខ) ហេតុអ្វីម៉ូសេមិនបានសម្រេចចិត្តរស់នៅជាកូនស្តេចអេស៊ីប?
៥ បន្ទាប់មក សូមយើងពិចារណាគំរូរបស់ម៉ូសេ។ គាត់បានត្រូវបុត្រីរបស់ផារ៉ូចិញ្ចឹមជាកូននៅក្នុងវាំងស្តេចអេស៊ីប។ ជាកូនស្តេចវ័យក្មេងម្នាក់ គាត់បានត្រូវអប់រំ«ទៅតាមអស់ទាំងចំណេះវិជ្ជារបស់ជនជាតិអេស៊ីប» (សកម្ម. ៧:២២; និក្ខ. ២:៩, ១០) ការអប់រំនេះទំនងជាក្នុងគោលដៅត្រៀមលក្ខណៈឲ្យគាត់មានតំណែងក្នុងវាំងរបស់ផារ៉ូ។ គាត់អាចមានមុខមាត់ក្នុងរដ្ឋាភិបាលដែលមានអំណាចធំបំផុតនាសម័យនោះ ដោយមានរបស់ប្រណីតៗ មានសិទ្ធិពិសេសនិងការកម្សាន្តសប្បាយផ្សេងៗដោយសារឋានៈរបស់គាត់។ ចំពោះម៉ូសេ តើអ្វីទាំងនេះសំខាន់ឬទេ?
៦ ដោយសារម៉ូសេបានទទួលការបង្ហាត់បង្រៀនពីឪពុកម្ដាយបង្កើតរបស់គាត់ពេលនៅតូច គាត់ទំនងជាបានដឹងអំពីសេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះយេហូវ៉ាចំពោះជីដូនជីតារបស់គាត់គឺអាប្រាហាំ អ៊ីសាកនិងយ៉ាកុប។ ម៉ូសេបានបង្ហាញជំនឿលើសេចក្ដីសន្យាទាំងនោះ។ គាត់ទំនងជាបានគិតវែងឆ្ងាយអំពីអនាគតនិងភក្ដីភាពរបស់គាត់ចំពោះព្រះយេហូវ៉ា។ ដូច្នេះ តើម៉ូសេបានសម្រេចចិត្តយ៉ាងណា ពេលដែលគាត់ត្រូវជ្រើសរើសរវាងការធ្វើជាកូនស្តេចអេស៊ីបឬធ្វើជាជនជាតិអ៊ីស្រាអែលដែលជាខ្ញុំបម្រើ? ម៉ូសេបានសម្រេចចិត្ត«ឲ្យគេធ្វើបាបគាត់ជាមួយនឹងរាស្ត្ររបស់ព្រះ ជាជាងសប្បាយមួយរយៈពេលខ្លីនឹងអំពើខុសឆ្គង»។ (សូមអាន ហេប្រឺ ១១:២៤-២៦) ក្រោយមក គាត់បានធ្វើតាមការណែនាំរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ស្តីអំពីរបៀបដែលគាត់ប្រើជីវិតរបស់គាត់។ (និក្ខ. ៣:២, ៦-១០) ហេតុអ្វីម៉ូសេបានធ្វើដូច្នេះ? ពីព្រោះគាត់បានជឿលើសេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះ។ គាត់បានសន្និដ្ឋានថាគាត់គ្មានអនាគតនៅប្រទេសអេស៊ីបទេ។ គាត់បានសម្រេចចិត្តត្រឹមត្រូវមែន។ មិនយូរក្រោយមកព្រះបានដាក់ទណ្ឌកម្មទៅលើប្រជាជាតិនោះ ដោយសេចក្ដីវេទនាទាំង១០ប្រការ។ តើអ្នកដែលបានប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះយេហូវ៉ាសព្វថ្ងៃនេះ អាចទាញយកមេរៀនអ្វីពីរឿងនេះ? ជាជាងប្រមូលអារម្មណ៍ទៅលើការងារឬការកម្សាន្តសប្បាយនៅក្នុងពិភពលោកនេះ យើងគួរផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើព្រះយេហូវ៉ានិងកិច្ចបម្រើលោក។
យេរេមាបានដឹងថាអ្វីនឹងកើតឡើង
៧. តើស្ថានភាពរបស់យេរេមាគឺស្រដៀងគ្នានឹងស្ថានភាពរបស់យើងយ៉ាងដូចម្ដេច?
៧ បុរសម្នាក់ទៀតដែលបានចាត់ទុកកិច្ចបម្រើព្រះយេហូវ៉ាជាអ្វីដែលសំខាន់បំផុត គឺយេរេមា។ ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្គាប់យេរេមាជាអ្នកប្រកាសទំនាយរបស់លោកឲ្យផ្សព្វផ្សាយអំពីការវិនិច្ឆ័យទោសបណ្ដាជននៅក្រុងយេរូសាឡិម និងស្រុកយូដាដែលក្បត់ជំនឿ។ ស្ថានភាពរបស់យេរេមាគឺស្រដៀងគ្នានឹងស្ថានភាពរបស់យើង។ គាត់ក៏បានរស់នៅគ្រា«ជាន់ក្រោយ»បង្អស់ដែរ។ (យេ. ២៣:១៩, ២០) គាត់បានដឹងច្បាស់ណាស់ថារបៀបរបបដែលគាត់កំពុងរស់នៅនោះនឹងមិននៅយូរតទៅទៀតឡើយ។
៨, ៩. (ក) ហេតុអ្វីព្រះត្រូវកែតម្រង់របៀបគិតគូររបស់បារូក? (ខ) ពេលយើងធ្វើគម្រោងផ្សេងៗ តើយើងគួរចាំអំពីអ្វី?
៨ ដោយសារអ្វីដែលយេរេមាបានជឿ តើគាត់មិនបានធ្វើអ្វី? គាត់មិនបានព្យាយាមកសាងអនាគតនៅក្នុងរបៀបរបបនោះដែលនឹងត្រូវបំផ្លាញចោលនោះទេ ពីព្រោះបើធ្វើដូច្នោះគឺមិនសមហេតុផលសោះ។ ប៉ុន្តែអស់មួយរយៈពេល បារូកដែលជាលេខាធិការរបស់យេរេមា មិនមានទស្សនៈត្រឹមត្រូវដូចយេរេមាទេ។ ដូច្នេះ ព្រះបានបណ្ដាលឲ្យយេរេមាប្រាប់លេខាធិការរបស់គាត់ថា៖ «មើលរបស់អ្វីដែលអញបានស្អាងឡើង នោះអញនឹងរំលំចុះ ហើយរបស់អ្វីដែលអញបានដាំ នោះអញនឹងដករំលើងវិញ ក៏នឹងធ្វើយ៉ាងនោះនៅពេញក្នុងស្រុកផង ដូច្នេះ តើឯងស្វែងរកការយ៉ាងធំសំរាប់ខ្លួនឬ? កុំឡើយ . . . អញនឹងនាំសេចក្ដីអាក្រក់មកលើគ្រប់ទាំងសាច់ តែឯជីវិតឯង នោះអញនឹងឲ្យដល់ឯងទុកជារំពា នៅគ្រប់ទីកន្លែងណាដែលឯងនឹងទៅផង»។—យេ. ៤៥:៤, ៥
៩ យើងមិនអាចដឹងប្រាកដថា«ការយ៉ាងធំ»ដែលបារូកស្វែងរកគឺជាអ្វីឡើយ។a ក៏ប៉ុន្តែយើងពិតជាដឹងថាការយ៉ាងធំទាំងនោះគឺជាអ្វីដែលគ្មានអនាគត អ្វីដែលនឹងលែងមានទៀត ពេលពួកបាប៊ីឡូនវាយយកបានក្រុងយេរូសាឡិមនៅឆ្នាំ៦០៧ មុនគ.ស.។ តើយើងអាចទាញមេរៀនអ្វីពីរឿងនេះ? យើងទទួលស្គាល់ថាយើងត្រូវមានគម្រោងខ្លះដើម្បីឲ្យប្រាកដថាយើងមានអ្វីដែលយើងត្រូវការដើម្បីរស់នៅឥឡូវនេះ។ (សុភ. ៦:៦-១១) ប៉ុន្តែ តើមានប្រយោជន៍ឬទេ បើយើងប្រើពេលនិងកម្លាំងរបស់យើងដើម្បីបានអ្វីដែលមិនស្ថិតស្ថេរ? ពិតមែន អង្គការព្រះយេហូវ៉ាបន្តធ្វើគម្រោងសម្រាប់សាលប្រជុំថ្មី អគារការិយាល័យសាខានិងកិច្ចការឯទៀត។ ក៏ប៉ុន្តែ គម្រោងទាំងនេះពិតជាមានអនាគត ពីព្រោះគោលដៅរបស់វាគឺដើម្បីគាំទ្ររាជាណាចក្រព្រះ។ ហេតុនេះ ពេលរាស្ត្រដែលបានប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះយេហូវ៉ាហើយ ធ្វើគម្រោងផ្សេងៗ រាជាណាចក្រព្រះគួរជាអ្វីដែលសំខាន់បំផុតក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ។ តើអ្នកជឿជាក់ក្នុងចិត្តថា អ្នកកំពុង«ស្វែងរករាជាណាចក្រនិងសេចក្ដីសុចរិតរបស់[ព្រះយេហូវ៉ា]ជាមុនឬទេ»?—ម៉ាថ. ៦:៣៣
«ខ្ញុំ . . . ចាត់ទុកអ្វីៗទាំងអស់ជាសំរាម»
១០, ១១. (ក) មុនប៉ូលបានក្លាយជាគ្រិស្តសាសនិក តើគាត់បានប្រមូលអារម្មណ៍ទៅលើអ្វី? (ខ) ហេតុអ្វីប៉ូលបានផ្លាស់ប្ដូរគោលដៅរបស់គាត់ទាំងស្រុង?
១០ ចុងក្រោយបង្អស់ សូមយើងពិចារណាគំរូរបស់ប៉ូល។ មុនគាត់ផ្លាស់ប្ដូរមកកាន់គ្រិស្តសាសនា គាត់មានអ្វីដែលមើលទៅហាក់ដូចជាមានអនាគតល្អ។ គាត់បានសិក្សាខាងច្បាប់របស់ជនជាតិយូដាជាមួយគ្រូដ៏ល្បីល្បាញម្នាក់នៅសម័យរបស់គាត់។ គាត់បានទទួលអំណាចពីសម្ដេចសង្ឃជនជាតិយូដា។ គាត់មានការរីកចម្រើនក្នុងសាសនាយូដាខ្លាំងជាងមនុស្សជាច្រើននៅជំនាន់គាត់។ (សកម្ម. ៩:១, ២; ២២:៣; ២៦:១០; កាឡ. ១:១៣, ១៤) ប៉ុន្តែ ជីវិតរបស់ប៉ូលបានផ្លាស់ប្ដូរទាំងស្រុងពេលដែលគាត់បានដឹងថាព្រះយេហូវ៉ាបានបដិសេធលែងទទួលស្គាល់ប្រជាជាតិយូដាជារាស្ត្ររបស់លោក។
១១ ប៉ូលបានទទួលស្គាល់ថាអាជីពនៅក្នុងរបៀបរបបជនជាតិយូដាគ្មានតម្លៃទេតាមទស្សនៈរបស់ព្រះ។ ប្រជាជាតិនោះគ្មានអនាគតល្អទេ។ (ម៉ាថ. ២៤:២) ប៉ូលបានយល់អំពីគោលបំណងរបស់ព្រះ ហើយបានដឹងថាការផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អគឺជាកិត្ដិយសដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់មួយ។ គាត់ថែមទាំងបាននិយាយថាអ្វីដែលពីមុនគាត់ចាត់ទុកថាសំខាន់បំផុតគឺជា«សំរាម»ទៅវិញ។ ប៉ូលបានបោះបង់ចោលកិច្ចការនៅក្នុងសាសនាយូដា ហើយគាត់បានប្រើជីវិតចុងក្រោយរបស់គាត់នៅផែនដីដើម្បីផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អ។—សូមអាន ភីលីព ៣:៤-៨, ១៥; សកម្ម. ៩:១៥
ចូរពិនិត្យមើលអ្វីដែលអ្នកចាត់ទុកថាសំខាន់បំផុត
១២. បន្ទាប់ពីទទួលការជ្រមុជទឹកហើយ តើលោកយេស៊ូបានផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើអ្វី?
១២ ណូអេ ម៉ូសេ យេរេមា ប៉ូលនិងអ្នកឯទៀតជាច្រើនដូចពួកគាត់បានចំណាយពេលនិងកម្លាំងភាគច្រើនក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះ។ ពួកគាត់ជាគំរូល្អសម្រាប់យើង។ ក្នុងចំណោមអ្នកបម្រើដែលបានប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះយេហូវ៉ា លោកយេស៊ូគឺជាគំរូល្អបំផុត។ (១ពេ. ២:២១) បន្ទាប់ពីទទួលការជ្រមុជទឹក លោកយេស៊ូបានប្រើជីវិតចុងក្រោយរបស់លោកនៅលើផែនដីដើម្បីផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អនិងលើកកិត្ដិយសព្រះយេហូវ៉ា។ ដូច្នេះ ចំពោះគ្រិស្តសាសនិកម្នាក់ៗដែលធ្វើតាមគំរូរបស់លោកយេស៊ូ ហើយទុកព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់របស់ពួកគាត់ ការបម្រើព្រះយេហូវ៉ាគួរជាអ្វីដែលសំខាន់បំផុតក្នុងជីវិត។ តើអ្នកកំពុងធ្វើដូច្នេះឬទេ? តើយើងអាចមានតុល្យភាពរវាងការព្យាយាមសម្រេចគោលដៅក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះ និងកិច្ចការចាំបាច់ក្នុងការចិញ្ចឹមជីវិតយ៉ាងដូចម្ដេច?—សូមអាន ទំនុកតម្កើង ៧១:១៥; ១៤៥:២
១៣, ១៤. (ក) តើគ្រិស្តសាសនិកទាំងអស់ដែលបានប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះបានត្រូវលើកទឹកចិត្តឲ្យពិចារណាអំពីអ្វី? (ខ) តើអ្វីនឹងធ្វើឲ្យរាស្ត្ររបស់ព្រះអរសប្បាយ?
១៣ ច្រើនឆ្នាំមកហើយ អង្គការព្រះយេហូវ៉ាបានលើកទឹកចិត្តគ្រិស្តសាសនិកម្ដងហើយម្ដងទៀតឲ្យពិចារណានិងអធិដ្ឋានដើម្បីដឹងថាពួកគេអាចបម្រើជាអ្នកត្រួសត្រាយឬមិនអាច។ ដោយមានមូលហេតុផ្សេងៗ ស្ថានភាពអ្នកបម្រើស្មោះត្រង់របស់ព្រះយេហូវ៉ាខ្លះមិនអនុញ្ញាតឲ្យពួកគេចំណាយពេល៧០ម៉ោងជាមធ្យមក្នុងមួយខែក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយឡើយ។ ពួកគាត់មិនគួរតូចចិត្តចំពោះរឿងនេះទេ។ (១ធី. ៥:៨) ប៉ុន្តែចុះចំពោះអ្នកវិញ? តើអ្នកពិតជាមិនមានលទ្ធភាពបម្រើជាអ្នកត្រួសត្រាយមែនឬ?
១៤ សូមគិតអំពីអំណរដែលរាស្ត្រជាច្រើននាក់របស់ព្រះមានក្នុងអំឡុងខែដែលមានពិធីរំលឹកមរណភាពរបស់លោកយេស៊ូឆ្នាំនេះ។ ក្នុងអំឡុងខែមីនា មានការរៀបចំពិសេសដែលអនុញ្ញាតឲ្យអ្នកត្រួសត្រាយជំនួយសម្រេចចិត្តថាគាត់ចំណាយពេល៣០ឬ៥០ម៉ោងក្នុងការផ្សព្វផ្សាយ។ (ទំនុក. ១១០:៣) បងប្អូនរាប់លាននាក់បានចូលរួមត្រួសត្រាយជំនួយ ហើយបងប្អូននៅក្នុងក្រុមជំនុំនានាមើលទៅហាក់ដូចជាមានអំណរ ហើយរំភើបចិត្តខ្លាំងជាងធម្មតា។ តើអ្នកអាចកែសម្រួលកាលវិភាគរបស់អ្នកដើម្បីអ្នកអាចត្រួសត្រាយជំនួយឲ្យបានញឹកញាប់ជាងឬទេ? ពេលដែលគ្រិស្តសាសនិកដែលបានជ្រមុជទឹកហើយ បម្រើជាអ្នកត្រួសត្រាយ គាត់សប្បាយចិត្តនៅចុងថ្ងៃនីមួយៗ ហើយអាចនិយាយថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ាអើយ ខ្ញុំបានធ្វើអ្វីៗដែលខ្ញុំអាចធ្វើបានដើម្បីបម្រើលោក»។
១៥. តើអ្វីគួរជាគោលដៅរបស់គ្រិស្តសាសនិកវ័យក្មេងស្តីអំពីការសិក្សានៅសាលា?
១៥ ប្រសិនបើអ្នកជាគ្រិស្តសាសនិកវ័យក្មេងដែលរៀនជិតចប់នៅសាលា អ្នកប្រហែលជាមានសុខភាពល្អ ហើយមិនសូវមានភារកិច្ចច្រើនប៉ុន្មានទេ។ តើអ្នកបានពិចារណាយ៉ាងដិតដល់អំពីលទ្ធភាពបម្រើជាអ្នកត្រួសត្រាយឬទេ? គ្រូបង្រៀនរបស់អ្នកទំនងជាជឿថាការរៀនសូត្រនៅសកលវិទ្យាល័យជាវិធីដ៏ប្រសើរបំផុតដែលអ្នកអាចរកការងារបានល្អនៅអនាគត។ ពួកគាត់មានទំនុកចិត្តទៅលើអង្គការរបស់មនុស្សនិងលុយកាក់ ប៉ុន្តែអ្វីៗទាំងនេះគ្មានអនាគតល្អទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ដោយធ្វើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយពេញពេល នោះអ្នកពិតជានឹងព្យាយាមសម្រេចគោលដៅដែលមានតម្លៃនិងស្ថិតស្ថេរ។ ដូច្នេះ អ្នកនឹងធ្វើតាមគំរូដ៏ល្អឥតខ្ចោះរបស់លោកយេស៊ូ។ ការសម្រេចចិត្តដ៏ឈ្លាសវៃបែបនេះនឹងធ្វើឲ្យអ្នកសប្បាយរីករាយ។ នេះនឹងការពារអ្នក ហើយនឹងបង្ហាញថាអ្នកកំពុងរស់នៅស្របតាមការប្រគល់ខ្លួនរបស់អ្នកជូនព្រះយេហូវ៉ា។—ម៉ាថ. ៦:១៩-២១; ១ធី. ៦:៩-១២
១៦, ១៧. តើគ្រិស្តសាសនិកគួរសួរខ្លួននូវសំណួរអ្វីខ្លះស្តីអំពីកិច្ចបម្រើរបស់គាត់ចំពោះព្រះយេហូវ៉ា?
១៦ អ្នកបម្រើជាច្រើននាក់របស់ព្រះនៅសព្វថ្ងៃនេះធ្វើការច្រើនម៉ោងដើម្បីផ្គត់ផ្គង់អ្វីដែលចាំបាច់សម្រាប់ក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគាត់។ ប៉ុន្តែបងប្អូនខ្លះប្រហែលជាធ្វើការច្រើនម៉ោងលើសពីពួកគាត់ត្រូវការ។ (១ធី. ៦:៨) អ្នកធ្វើពាណិជ្ជកម្មក្នុងពិភពលោកកំពុងខំអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីធ្វើឲ្យយើងជឿថា យើងមិនអាចរស់នៅដោយគ្មានផលិតផលជាច្រើនរបស់ពួកគេ និងស៊េរីថ្មីៗនៃរបស់ទាំងនោះដែលដាក់លក់នៅទីផ្សារឡើយ។ ប៉ុន្តែគ្រិស្តសាសនិកពិតមិនចង់ឲ្យពិភពលោករបស់សាថានណែនាំពួកគេអំពីអ្វីដែលពួកគេចាត់ទុកថាសំខាន់បំផុតឡើយ។ (១យ៉ូន. ២:១៥-១៧) ចំពោះពួកអ្នកដែលចូលនិវត្តន៍ គ្មានវីធីណាប្រសើរជាងការប្រើពេលវេលារបស់ពួកគាត់ក្នុងកិច្ចបម្រើជាអ្នកត្រួសត្រាយពេញពេល ដោយចាត់ទុកកិច្ចបម្រើព្រះយេហូវ៉ាជាអ្វីដែលសំខាន់បំផុតឡើយ។
១៧ អ្នកបម្រើរបស់ព្រះយេហូវ៉ាទាំងអស់ដែលបានប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះហើយ អាចសួរខ្លួនថា: តើគោលដៅសំខាន់បំផុតរបស់ខ្ញុំក្នុងជីវិតគឺអ្វី? តើខ្ញុំកំពុងចាត់ទុករាជាណាចក្រព្រះជាអ្វីដែលសំខាន់បំផុតឬទេ? តើខ្ញុំកំពុងធ្វើតាមចិត្តគំនិតលះបង់ប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់លោកយេស៊ូឬទេ? តើខ្ញុំកំពុងធ្វើតាមដំបូន្មានរបស់លោកយេស៊ូដែលឲ្យកាន់តាមលោកជានិច្ចឬទេ? តើខ្ញុំអាចកែសម្រួលកាលវិភាគរបស់ខ្ញុំដើម្បីចំណាយពេលច្រើនជាងក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយអំពីរាជាណាចក្រ ឬក្នុងកិច្ចការឯទៀតនៃកិច្ចបម្រើព្រះឬ? ទោះជាស្ថានភាពរបស់ខ្ញុំនៅពេលនេះមិនអនុញ្ញាតឲ្យខ្ញុំបង្កើនកិច្ចបម្រើរបស់ខ្ញុំក៏ដោយ តើខ្ញុំបន្តបណ្ដុះនូវគំនិតលះបង់ប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនឬទេ?
«ដើម្បីឲ្យ . . . មានបំណងប្រាថ្នានិងមានការប្រព្រឹត្ត»
១៨, ១៩. តើអ្នកអាចអធិដ្ឋានអំពីអ្វី ហើយហេតុអ្វីការអធិដ្ឋានដូចនេះនឹងធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្ត?
១៨ ពេលយើងឃើញរាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាមានចិត្តខ្នះខ្នែង នោះនាំឲ្យយើងមានអំណរ។ ក៏ប៉ុន្តែបងប្អូនខ្លះដែលអាចត្រួសត្រាយប្រហែលជាមិនមានចិត្តចង់ធ្វើដូច្នេះទេ ឬពួកគាត់ប្រហែលជាគិតថាពួកគាត់មិនសូវប្រសប់ផ្សព្វផ្សាយឡើយ។ (និក្ខ. ៤:១០; យេ. ១:៦) បើអ្នកគិតដូច្នេះ តើអ្នកនឹងធ្វើយ៉ាងណា? សូមអធិដ្ឋានសុំជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ា។ ប៉ូលបានប្រាប់បងប្អូនរួមជំនឿថា ព្រះយេហូវ៉ា«គឺជាអ្នកដែលកំពុងមានសកម្មភាពក្នុងអ្នករាល់គ្នាតាមដែលលោកពេញចិត្ត ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាមានបំណងប្រាថ្នានិងមានការប្រព្រឹត្ត»។ (ភី. ២:១៣) បើអ្នកគ្មានចិត្តចង់បង្កើនកិច្ចបម្រើផ្សាយទេ សូមអធិដ្ឋានសុំព្រះយេហូវ៉ាធ្វើឲ្យអ្នកមានបំណងប្រាថ្នានិងមានសមត្ថភាពដើម្បីបង្កើនកិច្ចបម្រើផ្សាយ។—២ពេ. ៣:៩, ១១
១៩ ណូអេ ម៉ូសេ យេរេមា ប៉ូលនិងលោកយេស៊ូសុទ្ធតែជាបុរសដែលមានភក្ដីភាព។ ពួកគាត់បានប្រើពេលនិងកម្លាំងរបស់ពួកគាត់ដើម្បីប្រកាសអំពីសេចក្ដីព្រមានរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ពួកគាត់មិនបានឲ្យអ្វីៗទាំងអស់មកបំបែរអារម្មណ៍របស់ពួកគាត់ឡើយ។ ទីបញ្ចប់នៃរបៀបរបបពិភពលោកនេះគឺជិតដល់ហើយ។ ដូច្នេះ យើងទាំងអស់គ្នាដែលបានប្រគល់ជីវិតរបស់យើងជូនព្រះ ត្រូវប្រាកដថាយើងកំពុងបន្តព្យាយាមអស់ពីសមត្ថភាពរបស់យើង ដើម្បីធ្វើតាមគំរូដ៏ប្រសើរទាំងនេះក្នុងគម្ពីរ។ (ម៉ាថ. ២៤:៤២; ២ធី. ២:១៥) ដោយធ្វើដូច្នេះ យើងអាចធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្ត ហើយទទួលពរដ៏វិសេសពីលោក។—សូមអាន ម៉ាឡាគី ៣:១០
[កំណត់សម្គាល់]
a សូមមើលសៀវភៅ អ្វីដែលព្រះមានប្រសាសន៍មកយើងតាមរយៈយេរេមា (God’s Word for Us Through Jeremiah) ទំព័រ១០៤-១០៦។
[រូបភាពនៅទំព័រ២១]
មនុស្សនៅសម័យណូអេមិនបានយកចិត្តទុកដាក់នឹងសេចក្ដីព្រមានរបស់គាត់ទេ
[រូបភាពនៅទំព័រ២៤]
តើអ្នកបានពិចារណាយ៉ាងដិតដល់អំពីលទ្ធភាពបម្រើជាអ្នកត្រួសត្រាយពេញពេលឬទេ?