១
ឪពុកនិងកូនដែលបះបោរប្រឆាំង (១-៩)
ព្រះយេហូវ៉ាស្អប់ការគោរពប្រណិប័តន៍បង្គ្រប់កិច្ច (១០-១៧)
«សូមមក យើងនឹងសម្រុះសម្រួលគ្នា» (១៨-២០)
ស៊ីយ៉ូនបានត្រូវស្ថាបនាឡើងវិញជាក្រុងដ៏ស្មោះត្រង់ (២១-៣១)
២
៣
៤
៥
ចម្រៀងអំពីចម្ការទំពាំងបាយជូររបស់ព្រះយេហូវ៉ា (១-៧)
វេទនាដល់ចម្ការទំពាំងបាយជូររបស់ព្រះយេហូវ៉ា (៨-២៤)
កំហឹងរបស់ព្រះទាស់នឹងរាស្ត្ររបស់លោក (២៥-៣០)
៦
ការបើកបង្ហាញឲ្យឃើញក្នុងគំនិតអំពីព្រះយេហូវ៉ាក្នុងវិហាររបស់លោក (១-៤)
បបូរមាត់អេសាយបានត្រូវធ្វើឲ្យស្អាតបរិសុទ្ធ (៥-៧)
អេសាយបានត្រូវចាត់ឲ្យទៅ (៨-១០)
«ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! តើរហូតដល់ពេលណាទៅ?» (១១-១៣)
៧
ដំណឹងជូនចំពោះស្ដេចអេហាស (១-៩)
សញ្ញាសម្គាល់អំពីអេម៉ាញូអែល (១០-១៧)
លទ្ធផលនៃការមិនស្មោះត្រង់ (១៨-២៥)
៨
ពួកអាស៊ីរីកំពុងមកឈ្លានពាន (១-៨)
កុំភ័យខ្លាចឡើយ«ព្រះនៅជាមួយនឹងយើងហើយ!» (៩-១៧)
អេសាយនិងកូនៗរបស់គាត់ជាសញ្ញាសម្គាល់ (១៨)
ចូរបែរទៅរកច្បាប់របស់ព្រះ មិនមែនទៅរកពួកវិញ្ញាណកំណាចទេ (១៩-២២)
៩
១០
ដៃរបស់ព្រះប្រឆាំងនឹងជនជាតិអ៊ីស្រាអែល (១-៤)
អាស៊ីរីជាដំបងនៃកំហឹងរបស់ព្រះ (៥-១១)
ការដាក់ទោសពួកអាស៊ីរី (១២-១៩)
ពូជពង្សយ៉ាកុបដែលនៅសេសសល់នឹងត្រឡប់មកវិញ (២០-២៧)
ព្រះនឹងវិនិច្ឆ័យពួកអាស៊ីរី (២៨-៣៤)
១១
១២
១៣
១៤
ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលនឹងស្នាក់នៅទឹកដីរបស់ខ្លួន (១, ២)
ការតិះដៀលឲ្យស្ដេចបាប៊ីឡូន (៣-២៣)
ដៃរបស់ព្រះយេហូវ៉ានឹងកម្ទេចពួកអាស៊ីរី (២៤-២៧)
សេចក្ដីប្រកាសទាស់នឹងភីលីស្ទីន (២៨-៣២)
១៥
១៦
១៧
១៨
១៩
២០
២១
២២
២៣
២៤
២៥
២៦
២៧
២៨
វេទនាហើយ! ពួកអ្នកប្រមឹកនៅអេប្រាអ៊ីម (១-៦)
ពួកសង្ឃរបស់យូដានិងពួកអ្នកប្រកាសទំនាយវង្វេងវង្វាន់ (៧-១៣)
«កិច្ចព្រមព្រៀងជាមួយនឹងសេចក្ដីស្លាប់» (១៤-២២)
ការទូន្មានដែលប្រកបដោយប្រាជ្ញារបស់ព្រះយេហូវ៉ា (២៣-២៩)
២៩
៣០
ជំនួយពីស្រុកអេហ្ស៊ីបគ្មានប្រយោជន៍ទាល់តែសោះ (១-៧)
បណ្ដាជនមិនព្រមស្ដាប់សារដែលជាទំនាយ (៨-១៤)
ការបង្ហាញទំនុកចិត្តនាំឲ្យទទួលកម្លាំង (១៥-១៧)
ព្រះយេហូវ៉ាបង្ហាញការពេញចិត្តចំពោះរាស្ត្ររបស់លោក (១៨-២៦)
ព្រះយេហូវ៉ានឹងដាក់ទោសពួកអាស៊ីរី (២៧-៣៣)
៣១
៣២
ស្ដេចនិងអ្នកដឹកនាំ នឹងគ្រប់គ្រងដោយយុត្តិធម៌ (១-៨)
ស្ត្រីដែលមិនចេះអើពើបានត្រូវព្រមាន (៩-១៤)
ពេលព្រះចាក់ឫទ្ធានុភាព នោះនាំឲ្យទទួលពរ (១៥-២០)
៣៣
៣៤
៣៥
៣៦
៣៧
ហេសេគាស្វែងរកជំនួយពីព្រះតាមរយៈអេសាយ (១-៧)
សានហេរីបគំរាមកំហែងក្រុងយេរូសាឡិម (៨-១៣)
សេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់ហេសេគា (១៤-២០)
អេសាយប្រាប់ចម្លើយពីព្រះ (២១-៣៥)
ទេវតាមួយរូបបានសម្លាប់ពួកអាស៊ីរីអស់ចំនួន១៨៥.០០០នាក់ (៣៦-៣៨)
៣៨
៣៩
៤០
៤១
អ្នកមានជ័យជម្នះដែលមកពីទិសខាងកើត (១-៧)
ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានត្រូវជ្រើសរើសឲ្យធ្វើជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះ (៨-២០)
ព្រះឯទៀតត្រូវបង្ហាញភ័ស្តុតាងថាពិតជាព្រះមែន (២១-២៩)
៤២
អ្នកបម្រើរបស់ព្រះនិងភារកិច្ចរបស់គាត់ (១-៩)
ចម្រៀងថ្មីសរសើរតម្កើងព្រះយេហូវ៉ា (១០-១៧)
ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលងងឹតភ្នែកនិងថ្លង់ (១៨-២៥)
៤៣
ព្រះយេហូវ៉ាប្រមូលរាស្ត្ររបស់លោកមកវិញ (១-៧)
ព្រះនានាបានត្រូវកាត់ក្ដី (៨-១៣)
ការដោះលែងពីបាប៊ីឡូន (១៤-២១)
«ចូរឲ្យយើងនាំយករឿងក្ដីរបស់ខ្លួនមកជជែកតវ៉ាគ្នា» (២២-២៨)
៤៤
ពរជាច្រើនដល់រាស្ត្រដែលព្រះបានជ្រើសរើស (១-៥)
គ្មានព្រះណាក្រៅពីព្រះយេហូវ៉ាឡើយ (៦-៨)
រូបព្រះដែលមនុស្សបានធ្វើ គឺឥតប្រយោជន៍ (៩-២០)
ព្រះយេហូវ៉ាជាអ្នកលោះជនជាតិអ៊ីស្រាអែល (២១-២៣)
ការស្ថាបនាឡើងវិញតាមរយៈស៊ីរូស (២៤-២៨)
៤៥
ស៊ីរូសបានត្រូវរើសតាំងដើម្បីដណ្ដើមយកក្រុងបាប៊ីឡូន (១-៨)
ដីឥដ្ឋមិនអាចតវ៉ានឹងជាងស្មូន (៩-១៣)
ប្រជាជាតិឯទៀតទទួលស្គាល់អ៊ីស្រាអែល (១៤-១៧)
ព្រះគួរឲ្យទុកចិត្តក្នុងការបង្កើត និងការបើកបង្ហាញ (១៨-២៥)
៤៦
៤៧
៤៨
ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានត្រូវស្ដីបន្ទោសនិងធ្វើឲ្យស្អាតបរិសុទ្ធ (១-១១)
ព្រះយេហូវ៉ានឹងចាត់វិធានការប្រឆាំងបាប៊ីឡូន (១២-១៦ក)
សេចក្ដីបង្រៀនរបស់ព្រះនាំឲ្យទទួលប្រយោជន៍ (១៦ខ-១៩)
«ចូរចេញពីបាប៊ីឡូនមក!» (២០-២២)
៤៩
៥០
៥១
ស៊ីយ៉ូនបានត្រូវស្ថាបនាឡើងវិញឲ្យស្អាតដូចជាសួនអេដែន (១-៨)
ការសម្រាលទុក្ខពីអ្នកបង្កើតដ៏ខ្លាំងក្លានៃស៊ីយ៉ូន (៩-១៦)
ពែងនៃសេចក្ដីកំហឹងរបស់ព្រះយេហូវ៉ា (១៧-២៣)
៥២
៥៣
៥៤
៥៥
៥៦
៥៧
ជនសុចរិតនិងជនស្មោះត្រង់វិនាស (១, ២)
ការក្បត់ជំនឿរបស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានត្រូវលាតត្រដាង (៣-១៣)
ការសម្រាលទុក្ខសម្រាប់អ្នកទន់ទាប (១៤-២១)
៥៨
៥៩
អំពើខុសឆ្គងរបស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបណ្ដាលឲ្យគេឃ្លាតចេញពីព្រះ (១-៨)
ការសារភាពអំពើខុសឆ្គង (៩-១៥ក)
ព្រះយេហូវ៉ាធ្វើអន្តរាគមន៍ឲ្យអ្នកដែលប្រែចិត្ត (១៥ខ-២១)
៦០
៦១
៦២
៦៣
ការសងសឹករបស់ព្រះយេហូវ៉ាទៅលើប្រជាជាតិនានា (១-៦)
សេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះត្រង់របស់ព្រះយេហូវ៉ានៅអតីតកាល (៧-១៤)
សេចក្ដីអធិដ្ឋាននៃការប្រែចិត្ត (១៥-១៩)
៦៤
៦៥
៦៦
ការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតនិងមិនពិត (១-៦)
ស៊ីយ៉ូនជាម្ដាយនិងកូនៗរបស់នាង (៧-១៧)
បណ្ដាជនបានត្រូវប្រមូលឲ្យមកគោរពប្រណិប័តន៍នៅក្រុងយេរូសាឡិម (១៨-២៤)