អេសាយ
១ នៅសម័យស្ដេចអូសៀស+ យ៉ូថាម+ អេហាស+ និងហេសេគា+ ដែលជាស្ដេចស្រុកយូដា+ អេសាយ*+ជាកូនអាម៉ុសបានទទួលការបើកបង្ហាញពីព្រះ* ស្ដីអំពីស្រុកយូដានិងក្រុងយេរូសាឡិម*ថា៖
២ ឱស្ថានសួគ៌*អើយ ចូរស្ដាប់ចុះ! ឱផែនដីអើយ ចូរផ្ទៀងស្ដាប់!+
ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ថា៖
«កូនៗដែលខ្ញុំបានចិញ្ចឹមបីបាច់ថែរក្សា+ បែរជាបះបោរប្រឆាំងនឹងខ្ញុំទៅវិញ។+
៣ សត្វគោស្គាល់ម្ចាស់របស់វា ឯសត្វលាក៏ស្គាល់ស្នូករបស់ម្ចាស់វាដែរ។
ប៉ុន្តែ អ៊ីស្រាអែលមិនស្គាល់ខ្ញុំជាម្ចាស់របស់ពួកគេទេ+
រាស្ត្ររបស់ខ្ញុំមិនចេះពិចារណាឡើយ»។
៤ វេទនាដល់ប្រជាជាតិដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គង+
គឺបណ្ដាជនដែលធ្វើខុសធ្ងន់ធ្ងរច្រើនក្រៃលែង
ពួកគេជាមនុស្សទុច្ចរិត និងជាកូនៗដែលខូចអាក្រក់!
ពួកគេបានលះចោលព្រះយេហូវ៉ា+
ពួកគេបានប្រព្រឹត្តទៅលើព្រះដ៏បរិសុទ្ធនៃអ៊ីស្រាអែលដោយគ្មានការគោរពសោះ។ ពួកគេបានបែរខ្នងដាក់លោក។
៥ តើអ្នករាល់គ្នាចង់ត្រូវរំពាត់ដល់កាលណាទៀត បានជាចេះតែបះបោរប្រឆាំងដូច្នេះ?+
ក្បាលអ្នករាល់គ្នាពេញទៅដោយដំបៅ
ហើយបេះដូងរបស់អ្នករាល់គ្នាក៏មានជំងឺដែរ។+
៦ ពីក្បាលដល់ចុងជើងមានសុទ្ធតែរបួស ស្នាមជាំ និងដំបៅ គឺគ្មានសល់កន្លែងណាទេ
ហើយគ្មានអ្នកណាជួយព្យាបាល រុំរបួស ឬលាបប្រេងឲ្យឡើយ។+
៧ ស្រុករបស់អ្នករាល់គ្នាបានត្រូវទុកចោល។
បណ្ដាក្រុងរបស់អ្នករាល់គ្នាក៏ត្រូវគេដុតបំផ្លាញ។
ជនជាតិដទៃមកដណ្ដើមយកស្រុករបស់អ្នករាល់គ្នា នៅចំពោះមុខតែម្ដង។+
ទីនោះដូចជាទឹកដីដែលត្រូវជនជាតិដទៃបំផ្លិចបំផ្លាញចោល។+
៨ កូនស្រីស៊ីយ៉ូនបានត្រូវទុកចោលដូចជាខ្ទមចាំចម្ការទំពាំងបាយជូរ និងដូចជារោងចាំចម្ការត្រសក់
ហើយដូចជាក្រុងដែលស្ថិតក្រោមការឡោមព័ទ្ធ។+
៩ បើព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌មិនបានទុកពួកយើងខ្លះឲ្យរួចជីវិតទេ
នោះយើងច្បាស់ជាដូចក្រុងសូដុម និងក្រុងកូម៉ូរ៉ាបាត់ទៅហើយ។+
១០ ឱពួកអ្នកគ្រប់គ្រងក្រុងសូដុមអើយ!+ ចូរស្ដាប់ប្រសាសន៍របស់ព្រះយេហូវ៉ាចុះ!
ឱអ្នកក្រុងកូម៉ូរ៉ាអើយ+ ចូរត្រងត្រាប់ស្ដាប់ការណែនាំរបស់ព្រះនៃយើងចុះ!
១១ ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ថា៖ «តើគ្រឿងបូជាដ៏ច្រើនរបស់អ្នករាល់គ្នាមានប្រយោជន៍អ្វីដល់ខ្ញុំទៅ?+
ខ្ញុំធុញទ្រាន់ខ្លាំងណាស់ចំពោះចៀមឈ្មោល+ និងខ្លាញ់សត្វធាត់ៗដែលអ្នករាល់គ្នាយកមកដុតជូនខ្ញុំជាគ្រឿងបូជា+
ហើយខ្ញុំក៏មិនពេញចិត្តនឹងឈាម+គោស្ទាវ+ ចៀម និងពពែដែរ។+
១២ ពេលអ្នករាល់គ្នាមកឈរនៅចំពោះខ្ញុំ+
តើអ្នកណាបង្គាប់ឲ្យអ្នករាល់គ្នាមកជាន់ឈ្លីទីធ្លារបស់ខ្ញុំដូច្នេះ?+
១៣ កុំនាំយកគ្រឿងបូជាពីស្រូវ ជាគ្រឿងបូជាដែលឥតបានការមកទៀត។
ខ្ញុំខ្ពើមគ្រឿងក្រអូបរបស់អ្នករាល់គ្នាណាស់។+
អ្នករាល់គ្នាធ្វើបុណ្យចូលខែថ្មី+ បុណ្យថ្ងៃឈប់សម្រាក+ និងបុណ្យសំខាន់ៗ+
ប៉ុន្តែ អ្នករាល់គ្នាលាយឡំការប្រើវេទមន្ត+ក្នុងកិច្ចប្រជុំពិសេសទាំងនោះ។ ដូច្នេះ ខ្ញុំទ្រាំលែងបានទៀតហើយ។
១៤ ខ្ញុំស្អប់បុណ្យចូលខែថ្មីនិងបុណ្យឯទៀតរបស់អ្នករាល់គ្នាខ្លាំងណាស់។
ខ្ញុំពិតជាធុញទ្រាន់នឹងពិធីទាំងនោះពេកក្រៃ
ហើយក៏ជិនណាយនឹងពិធីទាំងនោះក្រៃលែង។
១៥ កាលដែលអ្នករាល់គ្នាលើកដៃអធិដ្ឋានមកខ្ញុំ
ខ្ញុំមិនយកភ្នែកមើលអ្នករាល់គ្នាទេ។+
ទោះជាអ្នករាល់គ្នាអធិដ្ឋានច្រើនដងក្ដី+ ក៏ខ្ញុំមិនស្ដាប់ដែរ+
ព្រោះដៃអ្នករាល់គ្នាប្រឡាក់ដោយឈាម។+
១៦ ចូរជម្រះខ្លួនឲ្យស្អាតបរិសុទ្ធ+ កុំឲ្យខ្ញុំឃើញអំពើទុច្ចរិតរបស់អ្នករាល់គ្នាទៀត
ចូរឈប់ធ្វើអំពើអាក្រក់ទៅ។+
១៧ ចូររៀនធ្វើអំពើល្អ ហើយប្រព្រឹត្តដោយយុត្តិធម៌+
ចូរកែតម្រង់ពួកអ្នកដែលសង្កត់សង្កិនគេ
ចូរការពារសិទ្ធិកូនកំព្រា ហើយជួយស្ត្រីមេម៉ាយ»។+
១៨ ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ថា៖ «សូមមក យើងនឹងសម្រុះសម្រួលគ្នា។+
ទោះជាអំពើខុសឆ្គងរបស់អ្នករាល់គ្នាដូចជាពណ៌ក្រហមឆ្អៅក្ដី ក៏នឹងប្រែទៅជាសក្បុសដូចព្រិលបានដែរ។+
ទោះជាកំហុសរបស់អ្នកដូចជាក្រណាត់ក្រហមទែងក្ដី ក៏នឹងប្រែទៅជាសដូចរោមចៀមបានដែរ។
១៩ ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាព្រមស្ដាប់
នោះអ្នករាល់គ្នានឹងបរិភោគផលល្អៗនៅក្នុងស្រុក។+
២០ ប៉ុន្តែ បើអ្នករាល់គ្នាមិនព្រមស្ដាប់ ហើយបះបោរប្រឆាំងវិញ
នោះអ្នករាល់គ្នានឹងស្លាប់ដោយដាវជាមិនខាន+
ព្រោះនេះជាប្រសាសន៍របស់ព្រះយេហូវ៉ា»។
២១ ក្រុងដ៏ស្មោះត្រង់+បានក្លាយទៅជាស្រីពេស្យាហើយហ្ន៎!+
ពីដើមនាងពោរពេញទៅដោយយុត្តិធម៌+និងសេចក្ដីសុចរិត+
ប៉ុន្តែឥឡូវមានសុទ្ធតែឃាតករទៅវិញ។+
២២ ដុំប្រាក់របស់អ្នករាល់គ្នាក្លាយទៅជាអាចម៍ដែក+ ហើយស្រា*របស់អ្នករាល់គ្នាបានត្រូវលាយដោយទឹក។
២៣ ពួកអ្នកគ្រប់គ្រងរបស់អ្នករាល់គ្នាជាមនុស្សរឹងចចេស ហើយចូលដៃជាមួយនឹងពួកចោរ។+
ពួកគេម្នាក់ៗស្រឡាញ់ប្រាក់សំណូក ហើយដេញតាមអំណោយ។+
ពួកគេមិនជួយរកយុត្តិធម៌ឲ្យកូនកំព្រាទេ ហើយក៏មិនព្រមទទួលរឿងក្ដីរបស់ស្ត្រីមេម៉ាយដែរ។+
២៤ ហេតុនេះ ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ពិត និងជាព្រះនៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌
លោកជាព្រះដែលមានឫទ្ធានុភាពដ៏ខ្លាំងក្លានៃអ៊ីស្រាអែល លោកប្រកាសថា៖ «មើល! ខ្ញុំនឹងបំផ្លាញពួកអ្នកដែលតតាំងនឹងខ្ញុំ ហើយក៏សងសឹកនឹងពួកសត្រូវរបស់ខ្ញុំដែរ។+
២៥ ខ្ញុំនឹងលើកដៃប្រឆាំងនឹងអ្នករាល់គ្នា
ខ្ញុំនឹងជម្រះអ្នករាល់គ្នា ដូចជាគេលាងអាចម៍ដែកដោយប្រើទឹកក្បុង
ហើយខ្ញុំនឹងដកភាពមិនស្អាតបរិសុទ្ធទាំងអស់ចេញពីអ្នករាល់គ្នា។+
២៦ ខ្ញុំនឹងរៀបចំឲ្យមានពួកអ្នកសម្រេចក្ដីឡើងវិញ
ហើយក៏ឲ្យមានទីប្រឹក្សាដូចដើមដែរ។+
ក្រោយពីនោះ គេនឹងហៅអ្នករាល់គ្នាថា ក្រុងដ៏សុចរិត និងក្រុងដ៏ស្មោះត្រង់។+
២៧ ដោយយុត្តិធម៌ ស៊ីយ៉ូននឹងត្រូវលោះមកវិញ+
ហើយដោយសេចក្ដីសុចរិត រាស្ត្រទាំងប៉ុន្មាននឹងត្រឡប់មកក្រុងនេះវិញ។
២៨ អ្នកបះបោរនិងអ្នកប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងនឹងត្រូវបំផ្លាញចោល+
ហើយអ្នកដែលចាកចេញពីព្រះយេហូវ៉ានឹងត្រូវវិនាសអន្តរាយ។+
២៩ ព្រោះអ្នករាល់គ្នានឹងខ្មាសចំពោះដើមឈើដ៏ធំសម្បើមដែលអ្នករាល់គ្នាប្រាថ្នាចង់បាន+
ហើយអ្នករាល់គ្នានឹងអាម៉ាស់មុខ ព្រោះតែសួនច្បារ*ដែលអ្នករាល់គ្នាបានជ្រើសរើស។+
៣០ អ្នករាល់គ្នានឹងដូចជាដើមឈើធំដែលមានស្លឹកក្រៀមស្វិត+
ហើយក៏ដូចជាសួនច្បារដែលគ្មានទឹកដែរ។
៣១ បុរសខ្លាំងពូកែនឹងដូចជាចំបើង ហើយកិច្ចការរបស់គាត់ដូចជាផ្កាភ្លើង
គឺទាំងពីរនឹងឆេះជាមួយគ្នា មិនមានអ្នកណាពន្លត់បានឡើយ»។
២ នេះជាអ្វីដែលអេសាយជាកូនអាម៉ុសបានឃើញក្នុងគំនិត ស្ដីអំពីស្រុកយូដានិងក្រុងយេរូសាឡិម៖+
២ នៅគ្រាចុងក្រោយបង្អស់ ភ្នំដែលមានវិហាររបស់ព្រះយេហូវ៉ា
នឹងត្រូវតាំងឡើងយ៉ាងមាំនៅលើភ្នំទាំងអស់+
គឺនឹងត្រូវលើកឡើងឲ្យខ្ពស់ជាងទីទួលទាំងប៉ុន្មានទៅទៀត
ហើយប្រជាជាតិទាំងឡាយនឹងនាំគ្នាឡើងទៅភ្នំនោះ។+
៣ ប្រជាជាតិជាច្រើននឹងនាំគ្នាឡើងទៅហូរហែ ហើយនិយាយថា៖
«ចូរមក យើងនាំគ្នាឡើងទៅលើភ្នំរបស់ព្រះយេហូវ៉ា
គឺទៅឯវិហាររបស់ព្រះនៃយ៉ាកុប។+
លោកនឹងបង្រៀនយើងអំពីផ្លូវរបស់លោក ហើយយើងនឹងដើរតាមផ្លូវទាំងនោះ»។+
ព្រោះក្រមច្បាប់*នឹងចេញពីក្រុងស៊ីយ៉ូន
ហើយបណ្ដាំរបស់ព្រះយេហូវ៉ាក៏នឹងចេញពីក្រុងយេរូសាឡិមដែរ។+
៤ ក្នុងចំណោមប្រជាជាតិទាំងឡាយ លោកនឹងធ្វើការវិនិច្ឆ័យ
ហើយដោះស្រាយអ្វីៗទាំងអស់ដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់ប្រជាជាតិជាច្រើន។
ពួកគេនឹងយកដាវរបស់ខ្លួន ដំធ្វើជាផាលនង្គ័ល
ហើយយកលំពែង ដំធ្វើជាដង្កាវវិញ។+
ប្រជាជាតិមួយនឹងមិនលើកដាវច្បាំងនឹងប្រជាជាតិមួយទៀតឡើយ
ហើយក៏មិនរៀនធ្វើសង្គ្រាមទៀតដែរ។+
៥ ឱពូជពង្សយ៉ាកុបអើយ! ចូរមក យើងនឹងដើរក្នុងពន្លឺនៃព្រះយេហូវ៉ា។+
៦ លោកបានបោះបង់ចោលពូជពង្សយ៉ាកុបដែលជារាស្ត្ររបស់លោក+
ព្រោះពួកគេធ្វើតាមទំនៀមទម្លាប់ជាច្រើនពីស្រុកខាងកើត
ថែមទាំងប្រើវេទមន្ត+ដូចពួកភីលីស្ទីនទៀតផង
ក្នុងចំណោមពួកគេ មានកូនចៅជនជាតិដទៃជាច្រើន។
៧ ស្រុករបស់ពួកគេពេញទៅដោយមាសនិងប្រាក់
ហើយមានទ្រព្យសម្បត្តិយ៉ាងបរិបូរ ថែមទាំងមានសេះពេញស្រុក
ហើយរទេះចម្បាំងក៏រាប់មិនអស់ដែរ។+
៨ ទឹកដីរបស់ពួកគេពេញទៅដោយរូបព្រះឥតបានការ។+
ពួកគេក្រាបគោរពចំពោះស្នាដៃរបស់ខ្លួន គឺចំពោះអ្វីដែលពួកគេបានធ្វើ។
៩ យ៉ាងនោះ មនុស្សបានបន្ទាបបន្ថោកខ្លួន ហើយនឹងត្រូវអាប់ឱន។
គ្មានផ្លូវឲ្យលោកអភ័យទោសឲ្យពួកគេទេ។
១០ ចូរចូលទៅពួនក្នុងរូងភ្នំ ហើយលាក់ខ្លួននៅក្នុងដីចុះ
ដោយសារព្រះយេហូវ៉ាបញ្ចេញកំហឹងដ៏គួរឲ្យស្ញែងខ្លាច និងសិរីរុងរឿងដ៏អស្ចារ្យ។+
១១ មនុស្សក្រអឺតក្រទមនឹងត្រូវបាក់មុខ ហើយមនុស្សអំណួតនឹងត្រូវបន្ទាបចុះ។
នៅថ្ងៃនោះ មានតែព្រះយេហូវ៉ាប៉ុណ្ណោះនឹងត្រូវលើកតម្កើង។
១២ ព្រោះនោះជាថ្ងៃរបស់ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌។+
អស់អ្នកណាដែលមានឫកខ្ពស់ និងចិត្តក្រអឺតក្រទមនឹងមិនអាចគេចរួចឡើយ
គឺគ្មានអ្នកណាម្នាក់នឹងរួចខ្លួនបានទេ ទោះជាអ្នកខ្ពង់ខ្ពស់ឬតូចទាបក្ដី+
១៣ ដើមស៊ីដារខ្ពស់ៗនៅភ្នំលីបង់
និងដើមអូកទាំងប៉ុន្មាននៅតំបន់បាសាន ក៏នឹងគេចមិនរួចដែរ។
១៤ អស់ទាំងភ្នំខ្ពស់ត្រដែត ព្រមទាំងទួលខ្ពស់ទាំងឡាយ នឹងគេចមិនផុតឡើយ។
១៥ ប៉មខ្ពស់ទាំងអស់ និងកំពែងរឹងមាំនានា ក៏នឹងមិនធន់នៅដែរ។
១៦ អស់ទាំងសំពៅតើស៊ីស+ និងទូកល្អៗ នឹងគេចមិនរួចឡើយ។
១៧ មនុស្សក្រអឺតក្រទមនឹងត្រូវបាក់មុខ ហើយមនុស្សអួតអាងនឹងត្រូវបន្ទាបចុះ។
នៅថ្ងៃនោះ មានតែព្រះយេហូវ៉ាប៉ុណ្ណោះនឹងត្រូវលើកតម្កើង។
១៨ រូបព្រះឥតបានការ នឹងត្រូវសាបសូន្យទៅ។+
១៩ មនុស្សនឹងចូលទៅពួនក្នុងរូងភ្នំ ហើយលាក់ខ្លួននៅក្នុងរូងដី+
ដោយសារព្រះយេហូវ៉ាបញ្ចេញកំហឹងដ៏គួរឲ្យស្ញែងខ្លាច និងសិរីរុងរឿងដ៏អស្ចារ្យ+
គឺនៅពេលដែលលោកក្រោកឡើងធ្វើឲ្យផែនដីទាំងមូលញ័ររន្ធត់។
២០ នៅថ្ងៃនោះ មនុស្សនឹងយករូបព្រះឥតបានការដែលពួកគេបានធ្វើពីមាសនិងពីប្រាក់ ជារូបព្រះដែលពួកគេទុកសម្រាប់គោរពបូជា បោះទៅឯហ្វូងកណ្ដុរនិងហ្វូងប្រចៀវ+
២១ ហើយចូលទៅពួនក្នុងរអាងថ្ម និងលាក់ខ្លួននៅក្នុងក្រហែងថ្ម
ដោយសារព្រះយេហូវ៉ាបញ្ចេញកំហឹងដ៏គួរឲ្យស្ញែងខ្លាច និងសិរីរុងរឿងដ៏អស្ចារ្យ
គឺនៅពេលដែលលោកក្រោកឡើងធ្វើឲ្យផែនដីទាំងមូលញ័ររន្ធត់។
២២ ដើម្បីប្រយោជន៍ខ្លួន ចូរឈប់ទុកចិត្តមនុស្ស
ដែលអាចផុតដង្ហើមស្លាប់ទៅ។ តើគាត់អាចជួយម្ដេចនឹងបាន?
៣ ព្រោះមើល! ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ពិត និងជាព្រះនៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌
លោកនឹងដកទីបង្អែកទាំងអស់ចេញពីក្រុងយេរូសាឡិមនិងស្រុកយូដា
ពោលគឺស្បៀងអាហារនិងទឹក+
២ បុរសខ្លាំងក្លានិងទាហានពូកែអង់អាច
អ្នកសម្រេចក្ដី អ្នកប្រកាសទំនាយ+ គ្រូទាយ និងបុរសចាស់ទុំ
៣ មេលើ៥០នាក់+ អ្នកមានឋានៈខ្ពស់ និងទីប្រឹក្សា
ព្រមទាំងគ្រូពូកែខាងវេទមន្ត និងគ្រូពូកែខាងមន្តអាគម*ដែរ។+
៤ រួចខ្ញុំនឹងតែងតាំងក្មេងប្រុសៗឲ្យធ្វើជាអ្នកគ្រប់គ្រងពួកគេ
ហើយមនុស្សនឹងត្រួតត្រាលើពួកគេតាមទំនើងចិត្ត។
៥ មនុស្សម្នាក់នឹងសង្កត់សង្កិនមនុស្សម្នាក់ទៀត គឺសង្កត់សង្កិនអ្នកឯទៀត។+
ក្មេងៗនឹងប្រព្រឹត្តយ៉ាងព្រហើនទៅលើមនុស្សវ័យចាស់
ឯមនុស្សសាមញ្ញនឹងមិនគោរពអ្នកដែលមានឋានៈខ្ពស់ទេ។+
៦ បុគ្គលម្នាក់ៗនឹងអង្វរសុំបងប្អូនគាត់ពីក្រុមគ្រួសារខាងឪពុកថា៖
«អ្នកមានសំពត់ដណ្ដប់! សូមធ្វើជាអ្នកដឹកនាំយើងផង!
សូមមើលការខុសត្រូវលើគំនរបាក់បែកនេះទៅ!»។
៧ ប៉ុន្តែ នៅថ្ងៃនោះ អ្នកនោះនឹងប្រកែកថា៖
«នែ! ខ្ញុំនឹងមិនធ្វើជាអ្នករុំរបួសឲ្យអ្នកទេ
ខ្ញុំក៏គ្មានអាហារនិងសម្លៀកបំពាក់ក្នុងផ្ទះដែរ។
ដូច្នេះ កុំលើកខ្ញុំធ្វើជាអ្នកដឹកនាំបណ្ដាជនអី»។
៨ ព្រោះក្រុងយេរូសាឡិមបានជំពប់ដួល ហើយស្រុកយូដាក៏បានដួលរលំដែរ
ព្រោះពួកគេបាននិយាយនិងប្រព្រឹត្តទាស់នឹងព្រះយេហូវ៉ា
ថែមទាំងបះបោរប្រឆាំងនៅចំពោះមុខព្រះដែលប្រកបដោយសិរីរុងរឿងទៀតផង។+
៩ ទឹកមុខរបស់ពួកគេសឲ្យឃើញថាពួកគេបានធ្វើខុស
ពួកគេប្រកាសអំពើខុសឆ្គងរបស់ខ្លួនដូចអ្នកក្រុងសូដុមដែរ+ គឺពួកគេប្រព្រឹត្តអាក្រក់ដោយបើកចំហ។
ពួកគេនឹងវេទនាហើយ! ព្រោះពួកគេនឹងនាំអន្តរាយដល់ខ្លួន។
១០ ចូរប្រាប់មនុស្សសុចរិតថាពួកគេនឹងបានសេចក្ដីសុខ
ហើយនឹងទទួលរង្វាន់ចំពោះការប្រព្រឹត្តរបស់ពួកគេ។+
១១ ប៉ុន្តែ មនុស្សទុច្ចរិតនឹងត្រូវវេទនាវិញ!
គាត់នឹងជួបអន្តរាយ ព្រោះគេនឹងសងគាត់ដូចអ្វីដែលគាត់បានធ្វើទៅលើគេ។
១២ ឯរាស្ត្រខ្ញុំវិញ ពួកអ្នកត្រួតត្រាបានធ្វើបាបពួកគេ
ហើយពួកស្ត្រីក៏គ្រប់គ្រងលើពួកគេដែរ។
ឱរាស្ត្រខ្ញុំអើយ ពួកអ្នកដឹកនាំអ្នករាល់គ្នាកំពុងនាំឲ្យអ្នករាល់គ្នាវង្វេងផ្លូវហើយ គឺពួកគេកំពុងធ្វើឲ្យអ្នករាល់គ្នាដើរសាត់ព្រាត់។+
១៣ ព្រះយេហូវ៉ាត្រៀមខ្លួនជាស្រេចដើម្បីចោទប្រកាន់បណ្ដាជន
លោកនឹងក្រោកឡើងកាត់ទោសប្រជាជាតិទាំងឡាយ។
១៤ ព្រះយេហូវ៉ានឹងវិនិច្ឆ័យពួកបុរសចាស់ទុំនិងពួកអ្នកគ្រប់គ្រងរាស្ត្ររបស់លោក។
«អ្នករាល់គ្នាបានដុតបំផ្លាញចម្ការទំពាំងបាយជូរ
ហើយបានលួចទ្រព្យរបស់ជនក្រីក្រ យកទៅដាក់ក្នុងផ្ទះរបស់ខ្លួន។+
១៥ ហេតុអ្វីអ្នករាល់គ្នាហ៊ានគាបសង្កត់រាស្ដ្ររបស់ខ្ញុំដូច្នេះ?
ហេតុអ្វីអ្នករាល់គ្នាហ៊ានជាន់ឈ្លីជនក្រីក្រយ៉ាងនេះ?»។+ នេះជាសេចក្ដីប្រកាសរបស់ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុត និងជាព្រះនៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌។
១៦ ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ថា៖ «ដោយសារពួកកូនស្រីស៊ីយ៉ូនមានឫកខ្ពស់ ដើរកាច់រាង ងើយក្បាល
ហើយវាយកន្ទុយភ្នែកទាក់ទាញ ទាំងអង្រួនកងជើងឲ្យគេឮផង
១៧ នោះព្រះយេហូវ៉ានឹងធ្វើឲ្យក្បាលពួកកូនស្រីស៊ីយ៉ូនមានក្រមរ
ហើយព្រះយេហូវ៉ានឹងធ្វើឲ្យក្បាលពួកគេត្រងិល។+
១៨ នៅថ្ងៃនោះ ព្រះយេហូវ៉ានឹងដោះគ្រឿងតុបតែងខ្លួនរបស់ពួកគេចេញ
គឺបូចងសក់ កងជើង និងគ្រឿងលម្អដែលមានរាងដូចដួងខែ+
១៩ ព្រមទាំងក្រវិល កងដៃ និងស្បៃបាំងមុខ
២០ គ្រឿងលម្អក្បាល ខ្សែជើង និងខ្សែក្រវាត់
ថង់គ្រឿងក្រអូប និងបន្តោងស័ក្ដិសិទ្ធិ
២១ ព្រមទាំងចិញ្ចៀន និងក្រវិលច្រមុះ
២២ សម្លៀកបំពាក់ពិសេស សម្លៀកបំពាក់ក្រៅ សំពត់ដណ្ដប់ និងថង់ប្រាក់
២៣ ព្រមទាំងកញ្ចក់+ សម្លៀកបំពាក់ក្រណាត់សាច់ល្អ
ឈ្នួតក្បាល និងស្បៃបាំងមុខផងដែរ។
២៤ ពួកនាងនឹងមានក្លិនស្អុយជាជាងក្លិនក្រអូប*+
ពួកនាងនឹងពាក់ខ្សែពួរជាជាងខ្សែក្រវាត់
ពួកនាងនឹងមានក្បាលត្រងោល ជាជាងមានសក់តុបតែងស្អាត+
ពួកនាងនឹងស្លៀកបាវជាជាងសម្លៀកបំពាក់ប្រណីត+
ពួកនាងនឹងមានសម្លាក*ជាជាងមានរូបឆោមស្អាត។
២៥ ឯពួកបុរសរបស់នាង ពួកគេនឹងដួលដោយដាវ
ពួកទាហានពូកែអង់អាចក៏នឹងស្លាប់ក្នុងចម្បាំងដែរ។+
៤ នៅគ្រានោះ ស្ត្រី៧នាក់នឹងចាប់តោងបុរសម្នាក់+ ហើយនិយាយថា៖
«សូមយកពួកយើងធ្វើជាប្រពន្ធ ហើយរាប់តាមឈ្មោះអ្នកផង
ដើម្បីកុំឲ្យពួកយើងរងការអាម៉ាស់*តទៅទៀត
ពួកយើងនឹងរកអាហារបរិភោគដោយខ្លួនឯង ហើយក៏រកសម្លៀកបំពាក់ដោយខ្លួនឯងដែរ»។+
២ នៅគ្រានោះ ព្រះយេហូវ៉ានឹងធ្វើឲ្យរុក្ខជាតិលូតលាស់យ៉ាងស្រស់បំព្រង។ ឯពួកអ៊ីស្រាអែលដែលបានរួចជីវិត នឹងមានមោទនភាព ហើយមានអំណរ ព្រោះតែផលផ្លែនៅក្នុងស្រុកនោះ។+ ៣ អ្នកដែលនៅសេសសល់ក្នុងក្រុងស៊ីយ៉ូននិងក្រុងយេរូសាឡិម នឹងត្រូវហៅថាជាអ្នកបរិសុទ្ធ គឺអស់អ្នកដែលមានឈ្មោះក្នុងបញ្ជី ដើម្បីឲ្យពួកគេបន្តរស់នៅក្នុងក្រុងយេរូសាឡិម។+
៤ ព្រះយេហូវ៉ានឹងលាងសម្អាតឈាមដែលបានត្រូវកម្ចាយពីក្រុងយេរូសាឡិម ហើយសម្អាតភាពស្មោកគ្រោករបស់ពួកកូនស្រីនៃស៊ីយ៉ូន*+ ពេលដែលលោកបញ្ចេញកំហឹងទាស់នឹងក្រុងយេរូសាឡិម ហើយវិនិច្ឆ័យក្រុងនោះ។+ ៥ នៅពេលនោះដែរ ព្រះយេហូវ៉ានឹងធ្វើឲ្យមានពពកនិងផ្សែងនៅលើភ្នំស៊ីយ៉ូនទាំងមូល និងនៅលើកន្លែងប្រជុំគ្នានៅពេលថ្ងៃ ហើយលោកនឹងធ្វើឲ្យមានភ្លើងឆេះសន្ធោសន្ធៅនៅពេលយប់។+ រួចនឹងមានជម្រកនៅលើកន្លែងដ៏រុងរឿងនោះ។ ៦ នៅពេលថ្ងៃ នឹងមានរោងសម្រាប់បាំងកម្ដៅថ្ងៃ+ ហើយជាទីជ្រកកោន និងជាទីការពារឲ្យរួចពីព្យុះភ្លៀងផង។+
៥ ខ្ញុំសូមច្រៀងជូនអ្នកជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ
គឺចម្រៀងមួយអំពីអ្នកជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំនិងអំពីចម្ការទំពាំងបាយជូររបស់គាត់។+
អ្នកជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំមានចម្ការទំពាំងបាយជូរមួយនៅជើងភ្នំដែលមានជីជាតិ។
២ គាត់កាប់គាស់ដី ហើយប្រមូលយកថ្មចេញ។
រួចគាត់ដាំដើមទំពាំងបាយជូរល្អពូជក្រហម
ហើយសង់ប៉មនៅកណ្ដាលចម្ការទំពាំងបាយជូរ
ថែមទាំងធ្វើកន្លែងជាន់ផ្លែទំពាំងបាយជូរយកទឹកធ្វើស្រាទៀតផង។+
គាត់សង្ឃឹមថានឹងបានផ្លែល្អ
តែចម្ការនោះបែរជាបង្កើតសុទ្ធតែផ្លែទំពាំងបាយជូរព្រៃវិញ។+
៣ «ឥឡូវនេះ ឱអ្នកក្រុងយេរូសាឡិមនិងអ្នកស្រុកយូដាអើយ!
សូមជួយវិនិច្ឆ័យរវាងខ្ញុំនិងចម្ការទំពាំងបាយជូររបស់ខ្ញុំផង។+
៤ ខ្ញុំបានខំអស់ពីសមត្ថភាពហើយ តើខ្ញុំគួរធ្វើអ្វីទៀតទៅ?+
ខ្ញុំសង្ឃឹមថាចម្ការនេះនឹងបង្កើតផ្លែល្អ
តែហេតុអ្វីវាបែរជាបង្កើតផ្លែទំពាំងបាយជូរព្រៃទៅវិញ?
៥ ខ្ញុំសូមប្រាប់អំពីអ្វីដែលខ្ញុំនឹងធ្វើ ចំពោះចម្ការទំពាំងបាយជូររបស់ខ្ញុំ
ខ្ញុំនឹងរំលំរបងថ្មចម្ការនេះ ហើយឲ្យគេចូលជាន់ឈ្លី។
៦ ខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យចម្ការនេះដូចជាចម្ការដែលគេបោះបង់ចោល+
គ្មាននរណាលួសឬជ្រួយដីទៀតឡើយ។
ចម្ការនេះនឹងដុះសុទ្ធតែគុម្ពបន្លានិងស្មៅចង្រៃ+
ហើយខ្ញុំនឹងបង្គាប់ពពកកុំឲ្យធ្លាក់ភ្លៀងទៅលើចម្ការនេះទៀត។+
៧ ព្រោះចម្ការទំពាំងបាយជូររបស់ព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌គឺជាពូជពង្សអ៊ីស្រាអែល។+
អ្នកស្រុកយូដាធ្លាប់ជាដំណាំដែលលោកពេញចិត្ត។
លោកសង្ឃឹមថាមានយុត្តិធម៌+ តែមើល! មានសុទ្ធតែអយុត្តិធម៌
លោកសង្ឃឹមថាមានសេចក្ដីសុចរិត
តែមើល! មានសុទ្ធតែសម្រែកនៃការឈឺចាប់វិញ»។+
៨ វេទនាហើយ! អស់អ្នកដែលយកផ្ទះមួយហើយមួយទៀត+
និងអស់អ្នកដែលយកដីស្រែមួយហើយមួយទៀត+
រហូតដល់អស់គ្មានសល់ ហើយមានតែពួកគេប៉ុណ្ណោះរស់នៅក្នុងស្រុក!
៩ ព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌បានមានប្រសាសន៍មកខ្ញុំថា
ពិតមែនតែមានផ្ទះធំស្អាតៗជាច្រើន
តែផ្ទះទាំងនោះនឹងទៅជាកន្លែងដ៏គួរឲ្យខ្លាច
ហើយនឹងគ្មានអ្នកណានៅទេ។+
១០ ដីចម្ការទំពាំងបាយជូរបួនហិចតានឹងបង្កើតផលបានតែមួយបាត*ប៉ុណ្ណោះ
ឯគ្រាប់ពូជមួយហូម៉ើរ*នឹងបង្កើតផលបានតែមួយអេហ្វា*វិញ។+
១១ វេទនាហើយ! អស់អ្នកដែលក្រោកឡើងផឹកស្រាតាំងពីព្រលឹម+
ហើយផឹកទល់ព្រលប់រហូតដល់ស្រវឹងជោកជាំ!
១២ ពួកគេមានពិណនិងឧបករណ៍ភ្លេងមានខ្សែ
ស្គរដៃ ខ្លុយ និងស្រាក្នុងពិធីជប់លៀងរបស់ពួកគេ
ប៉ុន្តែ ពួកគេមិនយកចិត្តទុកដាក់នឹងកិច្ចការរបស់ព្រះយេហូវ៉ាទេ
ហើយក៏មិនអើពើនឹងស្នាដៃរបស់លោកដែរ។
១៣ ដូច្នេះ រាស្ត្ររបស់ខ្ញុំនឹងត្រូវនិរទេស ព្រោះពួកគេគ្មានចំណេះអំពីខ្ញុំទេ។+
ឯពួកបុរសដែលមានកិត្តិយសនឹងត្រូវអត់ឃ្លាន+
ហើយបណ្ដាជនទាំងឡាយនឹងរងទុក្ខដោយសារស្រេកទឹក។
១៤ ដូច្នេះ ផ្នូរ*បានពង្រីកខ្លួនវាយ៉ាងធំទូលាយ
ហើយហាមាត់ធំគ្មានដែនកំណត់+
រួចពួកអ្នកដែលបានកើតក្នុងវង្សត្រកូលខ្ពង់ខ្ពស់ ព្រមទាំងក្រុមមនុស្សអ៊ូអរ និងពួកអ្នកជប់លៀងសប្បាយឥតបើគិត
ពួកគេនឹងធ្លាក់ទៅក្នុងផ្នូរនោះជាមិនខាន។
១៥ មនុស្សជាតិនឹងត្រូវអាប់ឱន ពួកគេនឹងត្រូវបន្ទាបចុះ
ហើយមនុស្សក្រអឺតក្រទមនឹងត្រូវបាក់មុខ។
១៦ ព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌នឹងត្រូវលើកតម្កើងតាមរយៈយុត្តិធម៌របស់លោក
ព្រះពិតដែលជាព្រះដ៏បរិសុទ្ធ+នឹងបង្ហាញភាពបរិសុទ្ធរបស់លោកតាមរយៈសេចក្ដីសុចរិត។+
១៧ កូនចៀមនឹងស៊ីស្មៅដោយសេរីដូចជានៅវាលស្មៅរបស់វា
ឯជនបរទេសនឹងមានអាហារបរិភោគនៅទីស្ងាត់ជ្រងំជាកន្លែងដែលសត្វធំធាត់ធ្លាប់រស់នៅ។
១៨ អស់អ្នកដែលកុហកនឹងវេទនាហើយ!
ពួកគេនៅជាប់ទោសកំហុសនិងអំពើខុសឆ្គងរបស់ខ្លួនដូចជាសត្វដែលអូសរទេះ។
១៩ ពួកគេចំអកឲ្យព្រះថា៖ «សូមឲ្យលោកប្រញាប់សម្រេចកិច្ចការរបស់លោកទៅ
ហើយបង្ហើយកិច្ចការរបស់លោកយ៉ាងឆាប់ចុះ ដើម្បីយើងអាចឃើញផង។
២០ វេទនាហើយ! អស់អ្នកដែលចាត់ទុកសេចក្ដីល្អថាអាក្រក់និងសេចក្ដីអាក្រក់ថាល្អវិញ។+
វេទនាហើយ! អស់អ្នកដែលយកភាពងងឹតជាពន្លឺនិងយកពន្លឺជាភាពងងឹតវិញ។
វេទនាហើយ! អស់អ្នកដែលយកសេចក្ដីជូរល្វីងជាផ្អែមនិងយកសេចក្ដីផ្អែមជាជូរល្វីងវិញ។
២១ វេទនាហើយ! អស់អ្នកដែលគិតថាខ្លួនមានប្រាជ្ញា
ហើយគិតថាខ្លួនចេះពិចារណា!+
២២ វេទនាហើយ! អស់អ្នកដែលពូកែផឹកស្រា
និងអ្នកដែលពូកែលាយគ្រឿងស្រវឹង។+
២៣ វេទនាហើយ! អស់អ្នកដែលលើកលែងទោសឲ្យមនុស្សអាក្រក់ដើម្បីទទួលសំណូក+
ព្រមទាំងអស់អ្នកដែលមិនកាត់ក្ដីឲ្យជនសុចរិតដោយយុត្តិធម៌!+
២៤ ហេតុនេះហើយបានជាពួកគេនឹងត្រូវបំផ្លាញដូចអណ្ដាតភ្លើងឆាបឆេះចំបើង និងឆាបឆេះស្មៅក្រៀមស្វិត។
ឫសរបស់ពួកគេនឹងរលួយទៅ
ផ្ការបស់ពួកគេក៏នឹងរសាត់ទៅដូចជាលម្អងធូលីដែរ
ព្រោះពួកគេមិនបានធ្វើតាមច្បាប់*របស់ព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌ទេ
ហើយពួកគេបានមើលងាយបណ្ដាំរបស់ព្រះដ៏បរិសុទ្ធនៃអ៊ីស្រាអែល។+
២៥ ហេតុនេះហើយបានជាព្រះយេហូវ៉ាខឹងជាខ្លាំងទាស់នឹងរាស្ត្ររបស់លោក
លោកនឹងលើកដៃប្រឆាំងនឹងពួកគេ ហើយវាយប្រហារពួកគេ។+
បណ្ដាភ្នំនឹងរញ្ជួយញាប់ញ័រ
សាកសពរបស់ពួកគេនឹងដូចជាសំរាមនៅតាមផ្លូវ។+
ម្ល៉ោះហើយ កំហឹងរបស់លោកមិនទាន់ស្ងប់ទេ
ហើយលោកនៅតែលើកដៃវាយប្រហារពួកគេដដែល។
២៦ លោកបានតាំងសញ្ញាមួយឡើងដល់ប្រជាជាតិមួយដែលនៅឆ្ងាយ+
គឺលោកបានហួចហៅពួកគេឲ្យមកពីចុងផែនដី+
ហើយមើល! ពួកគេនាំគ្នាមកយ៉ាងរហ័ស។+
២៧ គ្មានពួកគេណាម្នាក់អស់កម្លាំង ឬជំពប់ដួលទេ
ហើយក៏គ្មានអ្នកណាម្នាក់ងោកងុយ ឬដេកលក់ដែរ។
ពួកគេរឹតបន្តឹងខ្សែក្រវាត់ខ្លួន។
ឯខ្សែស្បែកជើងរបស់ពួកគេក៏មិនបានដាច់ដែរ។
២៨ ព្រួញរបស់ពួកគេសុទ្ធតែមុតស្រួច
ពួកគេក៏ត្រៀមធ្នូជាស្រេចដើម្បីបាញ់។
ឯក្រចកសេះរបស់ពួកគេគឺប្រៀបដូចជាថ្មភ្លើង
ហើយកង់រទេះចម្បាំងរបស់ពួកគេលឿនដូចជាខ្យល់ព្យុះ។+
២៩ សម្រែករបស់ពួកគេប្រៀបដូចជាសម្រែកសត្វតោ
គឺពួកគេនឹងគ្រហឹមដូចតោស្ទាវ+ដែលចាប់សត្វធ្វើជាចំណី
ហើយគ្មាននរណាអាចសង្គ្រោះឲ្យរួចបានឡើយ។
៣០ នៅគ្រានោះ ពួកគេនឹងគ្រហឹមដាក់ចំណី
ហើយសម្រែកពួកគេបៀបដូចជាសូរសំឡេងសមុទ្របក់បោក។+
ពេលសម្លឹងមើលស្រុកនោះ ឃើញសុទ្ធតែភាពងងឹតនិងការឈឺចាប់
ហើយសូម្បីតែពន្លឺនឹងប្រែទៅជាងងឹតដោយសារពពក។+
៦ នៅឆ្នាំដែលស្ដេចអូសៀសស្លាប់+ ខ្ញុំបានឃើញព្រះយេហូវ៉ាអង្គុយលើបល្ល័ង្កដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ឧត្ដម+ ហើយជាយសម្លៀកបំពាក់របស់លោករំសាយពេញវិហារ។ ២ នៅចំពោះលោកមានបណ្ដាសេរភីម។* សេរភីមមួយរូបៗមានស្លាប៦ គឺស្លាប២បាំងមុខ ស្លាប២បាំងជើង និងស្លាប២ទៀតសម្រាប់ហោះហើរ។
៣ សេរភីមទាំងនោះបន្លឺសំឡេងឆ្លើយឆ្លងគ្នាថា៖
«បរិសុទ្ធ បរិសុទ្ធ ព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌គឺបរិសុទ្ធ+
ផែនដីពេញទៅដោយសិរីរុងរឿងរបស់លោក»។
៤ សំឡេងនោះលាន់ឮខ្លាំងដល់ម្ល៉េះ រហូតដល់បង្គោលទ្វារវិហារញ័ររញ្ជួយ ហើយមានផ្សែងពេញវិហារ។+
៥ រួចខ្ញុំបាននិយាយថា៖ «វេទនាហើយខ្ញុំ! ខ្ញុំមុខជាស្លាប់មិនខាន
ព្រោះខ្ញុំជាមនុស្សមានបបូរមាត់មិនស្អាតបរិសុទ្ធ
ហើយក៏រស់នៅក្នុងចំណោមបណ្ដាជនដែលមានបបូរមាត់មិនស្អាតបរិសុទ្ធដែរ។+
ព្រោះខ្ញុំបានឃើញមហាក្សត្រដោយផ្ទាល់ភ្នែក គឺព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌!»។
៦ ពេលនោះ សេរភីមមួយរូបបានហោះមកឯខ្ញុំ ហើយក្នុងដៃគាត់មានរងើកភ្លើង+ដែលគាត់បានកៀបយកមកពីទីបូជា។+ ៧ គាត់បានយករងើកភ្លើងនោះមកប៉ះមាត់ខ្ញុំ រួចនិយាយថា៖
«មើល! ភ្លើងនេះបានប៉ះបបូរមាត់អ្នកហើយ។
អំពើរំលងរបស់អ្នកបានត្រូវដកចេញ
ហើយភាពខុសឆ្គងរបស់អ្នកក៏បានត្រូវជម្រះហើយដែរ»។
៨ បន្ទាប់មក ខ្ញុំបានឮសំឡេងរបស់ព្រះយេហូវ៉ាថា៖ «តើខ្ញុំនឹងចាត់អ្នកណាឲ្យទៅ? តើអ្នកណានឹងទៅឲ្យយើង?»។+ ខណៈនោះ ខ្ញុំក៏ឆ្លើយថា៖ «ខ្ញុំនៅទីនេះហើយ! សូមចាត់ខ្ញុំ!»។+
៩ រួចលោកប្រាប់ថា៖ «ចូរទៅប្រាប់ប្រជារាស្ត្រនេះថា៖
‹អ្នករាល់គ្នានឹងឮហើយឮទៀត តែមិនយល់ទេ។
អ្នករាល់គ្នានឹងមើលហើយមើលទៀត តែមិនដឹងអ្វីសោះ›។+
១០ ចូរធ្វើឲ្យចិត្តរបស់បណ្ដាជននេះទៅជាស្ពឹក+
និងធ្វើឲ្យត្រចៀករបស់ពួកគេធ្ងន់+ ហើយបិទភ្នែកពួកគេទៅ
ដើម្បីកុំឲ្យភ្នែកពួកគេអាចមើលឃើញ ឬត្រចៀកពួកគេស្ដាប់ឮឡើយ
ហើយដើម្បីកុំឲ្យចិត្តរបស់ពួកគេយល់
រួចបែរមកវិញ ហើយបានជាសះស្បើយ»។
១១ ឮដូច្នេះ ខ្ញុំក៏សួរលោកវិញថា៖ «ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! តើរហូតដល់ពេលណាទៅ?»។ លោកក៏ឆ្លើយថា៖
«រហូតដល់ក្រុងទាំងឡាយខ្ទេចខ្ទីទៅជាគំនរបាក់បែក គ្មានមនុស្សរស់នៅ
និងផ្ទះនានាគ្មានអ្នកស្នាក់អាស្រ័យ
ហើយស្រុកនោះនឹងត្រូវបំផ្លិចបំផ្លាញចោល។+
១២ រហូតដល់ព្រះយេហូវ៉ាបណ្ដេញមនុស្សចេញទៅឲ្យឆ្ងាយ+
ហើយទឹកដីភាគច្រើនក្នុងស្រុកនោះនឹងត្រូវបោះបង់ចោល។
១៣ «ប៉ុន្តែ ប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលនឹងនៅសល់១ភាគ១០ ហើយស្រុកនោះនឹងត្រូវដុតចោលម្ដងទៀត។ ប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលប្រៀបដូចជាដើមឈើធំនិងដូចដើមអូក ដែលក្រោយពីកាប់ហើយនៅសល់គល់ រួចមានពន្លក*បរិសុទ្ធដុះចេញពីគល់នោះ»។
៧ នៅគ្រាស្ដេចអេហាស+ជាកូនយ៉ូថាម ដែលត្រូវជាចៅរបស់អូសៀស គ្រប់គ្រងលើស្រុកយូដា រេសិនជាស្ដេចស្រុកស៊ីរីនិងភេកា+ជាកូនរេម៉ាលៀ ជាស្ដេចស្រុកអ៊ីស្រាអែល បាននាំគ្នាមកច្បាំងនឹងក្រុងយេរូសាឡិម តែពួកគាត់*មិនអាចដណ្ដើមយកក្រុងនោះបានទេ។+ ២ ពេលនោះ មានគេមករាយការណ៍ប្រាប់ពូជពង្សដាវីឌថា៖ «ពួកស៊ីរីបានចូលដៃជាមួយនឹងពួកអេប្រាអ៊ីមហើយ»។
ឮដូច្នេះ ក្នុងចិត្តអេហាសនិងចិត្តរាស្ត្រគាត់ចាប់ផ្ដើមភ័យរន្ធត់ ប្រៀបដូចជាដើមឈើក្នុងព្រៃញ័ររញ្ជួយពេលត្រូវខ្យល់បក់បោក។
៣ បន្ទាប់មក ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ទៅអេសាយថា៖ «សូមអ្នកនិងសេអាយ៉ាសិប*+ជាកូន ទៅជួបអេហាសនៅក្បែរប្រឡាយចេញពីអាងទឹកខាងលើ+ ដែលនៅតាមផ្លូវទៅវាលអ្នកបោកគក់។ ៤ រួចត្រូវប្រាប់គាត់ថា៖ ‹ចូរតាំងស្មារតីរឹងមាំឡើង កុំភ័យខ្លាចឬស្រយុតចិត្តដោយសារតែកំហឹងរបស់រេសិនស្ដេចស្រុកស៊ីរី និងកូនរេម៉ាលៀ+នោះឡើយ ព្រោះពួកគេប្រៀបដូចជាកន្ទុយអុសពីរប៉ុណ្ណោះ។ ៥ ព្រោះពួកស៊ីរីនិងកូនរេម៉ាលៀ រួមទាំងពួកអេប្រាអ៊ីម បានឃុបឃិតគ្នាទាស់នឹងអ្នក ដោយនិយាយថា៖ ៦ «ចូរយើងនាំគ្នាទៅកម្ទេច*ស្រុកយូដា ហើយដណ្ដើមយក*ស្រុកនោះទុកជារបស់យើងទៅ។ រួចយើងនឹងតែងតាំងកូនរបស់តាបបៀលឲ្យធ្វើជាស្ដេចជំនួសវិញ»។+
៧ «‹ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុតមានប្រសាសន៍ដូច្នេះថា៖
«គម្រោងការពួកគេនឹងមិនសម្រេចទេ
ហើយក៏មិនអាចទទួលជោគជ័យដែរ។
៨ ព្រោះក្រុងដាម៉ាស់ជារាជធានីស្រុកស៊ីរី
ហើយរេសិនគ្រប់គ្រងពីក្រុងដាម៉ាស់។
ក្នុងអំឡុងពេល៦៥ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ
ពួកអេប្រាអ៊ីមនឹងត្រូវខ្ចាត់ខ្ចាយ ហើយលែងជាប្រជាជាតិតទៅទៀត។+
៩ ក្រុងសាម៉ារី+គឺជារាជធានីរបស់ពួកអេប្រាអ៊ីម
ហើយកូនរេម៉ាលៀគ្រប់គ្រងពីក្រុងសាម៉ារី។+
បើអ្នកគ្មានជំនឿមុតមាំ នោះរាជ្យអ្នកនឹងមិនរឹងមាំឡើយ»›»។
១០ ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ទៅអេហាសថែមទៀតថា៖ ១១ «ចូរសុំសញ្ញាសម្គាល់មួយពីព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់អ្នកចុះ។+ សញ្ញាសម្គាល់នោះអាចជ្រៅរហូតដល់ក្រោមដី ឬអាចខ្ពស់រហូតដល់មេឃ»។ ១២ ប៉ុន្តែ អេហាសបានឆ្លើយថា៖ «ខ្ញុំនឹងមិនសុំទេ ហើយក៏មិនចង់ល្បងលព្រះយេហូវ៉ាដែរ»។
១៣ រួចមក អេសាយបាននិយាយថា៖ «ឱកូនចៅដាវីឌអើយ! សូមស្ដាប់ចុះ! តើអ្នកសាកល្បងចិត្តអត់ធ្មត់របស់មនុស្សមិនគ្រប់គ្រាន់ឬ បានជាចង់សាកល្បងចិត្តអត់ធ្មត់របស់ព្រះថែមទៀត?+ ១៤ ហេតុនេះ ព្រះយេហូវ៉ានឹងឲ្យសញ្ញាសម្គាល់មួយដល់អ្នក៖ មើល! ស្រីក្រមុំបរិសុទ្ធម្នាក់នឹងពពោះ ហើយសម្រាលបានកូនប្រុសមួយ+ រួចនាងនឹងដាក់ឈ្មោះកូននោះថាអេម៉ាញូអែល។*+ ១៥ មុនកូននោះដឹងក្ដី ហើយចេះបដិសេធអ្វីដែលអាក្រក់និងចេះជ្រើសរើសអ្វីដែលល្អ នោះគាត់នឹងគ្មានអ្វីបរិភោគក្រៅពីខ្លាញ់ទឹកដោះ*និងទឹកឃ្មុំទេ។ ១៦ ព្រោះមុនកូននោះដឹងក្ដី ហើយចេះបដិសេធអ្វីដែលអាក្រក់និងចេះជ្រើសរើសអ្វីដែលល្អ ស្រុករបស់ស្ដេចពីររូបដែលអ្នកខ្លាចនោះ នឹងត្រូវបោះបង់ចោល។+ ១៧ ព្រះយេហូវ៉ានឹងបណ្ដាលឲ្យអ្នកនិងរាស្ត្ររបស់អ្នក ព្រមទាំងពូជពង្សឪពុកអ្នក ជួបគ្រាលំបាកមួយដែលមិនធ្លាប់មានពីមុនមក តាំងពីគ្រាដែលអេប្រាអ៊ីមបែកចេញពីយូដា។+ ព្រោះលោកនឹងនាំស្ដេចស្រុកអាស៊ីរីមកវាយប្រហារអ្នក។+
១៨ «នៅគ្រានោះ ព្រះយេហូវ៉ានឹងហួចហៅហ្វូងរុយពីអូរឆ្ងាយៗដែលបែកចេញពីទន្លេនីលក្នុងស្រុកអេហ្ស៊ីប និងហៅហ្វូងឃ្មុំពីស្រុកអាស៊ីរី។ ១៩ ពួកវាទាំងអស់ក៏មកទំនៅជ្រលងនានា ក្រហែងថ្ម គុម្ពបន្លា និងវាលស្មៅ*ទាំងឡាយ។
២០ «នៅគ្រានោះ ព្រះយេហូវ៉ានឹងប្រើស្ដេចស្រុកអាស៊ីរី+ដែលប្រៀបដូចជាកាំបិតកោរដែលគេជួលពីតំបន់ទន្លេអឺប្រាត ដើម្បីកោរសក់ កោររោមជើង និងកោរពុកចង្កាអ្នក។
២១ «នៅគ្រានោះ មនុស្សនឹងទុកជីវិតឲ្យគោញីមួយក្បាល និងចៀមពីរក្បាល ២២ ហើយដោយសារសម្បូរទឹកដោះ គាត់នឹងបានខ្លាញ់ទឹកដោះបរិភោគ។ ព្រោះមនុស្សទាំងអស់ដែលនៅសល់ក្នុងស្រុកនឹងបានខ្លាញ់ទឹកដោះ និងទឹកឃ្មុំបរិភោគ។
២៣ «នៅគ្រានោះ គ្រប់កន្លែងដែលធ្លាប់មានដើមទំពាំងបាយជូរ១.០០០ដើម តម្លៃជាប្រាក់១.០០០ដុំ នឹងក្លាយទៅជាកន្លែងដែលមានសុទ្ធតែគុម្ពបន្លានិងស្មៅចង្រៃវិញ។ ២៤ មនុស្សនឹងទៅទីនោះដោយយកព្រួញនិងធ្នូទៅជាមួយ ព្រោះស្រុកនោះមានពេញទៅដោយគុម្ពបន្លានិងស្មៅចង្រៃ។ ២៥ ឯភ្នំទាំងឡាយដែលគេធ្លាប់ភ្ជួររាស់ដាំដុះ អ្នកនឹងមិនហ៊ានទៅក្បែរទេ ព្រោះខ្លាចគុម្ពបន្លានិងស្មៅចង្រៃ។ ទីនោះនឹងក្លាយទៅជាកន្លែងសម្រាប់គោស៊ីស្មៅ និងចៀមដើរជាន់វិញ»។
៨ ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍មកកាន់ខ្ញុំថា៖ «ចូរយកបន្ទះឈើធំមួយមក+ រួចយកដែកចារមកសរសេរលើនោះថា‹ម៉ាហឺសាឡាលហាសបាស›។* ២ រួចខ្ញុំនឹងឲ្យសាក្សីស្មោះត្រង់ពីរនាក់ សរសេរបញ្ជាក់នូវសំណេររបស់អ្នក គឺអ៊ូរី+ជាសង្ឃ និងសាការីជាកូនយេបេរេគា»។
៣ ក្រោយនោះ ខ្ញុំ*បានរួមដំណេកជាមួយនឹងប្រពន្ធខ្ញុំដែលជាអ្នកប្រកាសទំនាយ ហើយនាងក៏មានផ្ទៃពោះ។ ក្រោយមក នាងសម្រាលបានកូនប្រុសមួយ។+ រួចព្រះយេហូវ៉ាបានប្រាប់ខ្ញុំថា៖ «ចូរដាក់ឈ្មោះកូននេះថាម៉ាហឺសាឡាលហាសបាស ៤ ព្រោះមុនកូននេះចេះហៅ‹ពុក›និង‹ម៉ែ›នោះ ទ្រព្យទាំងអស់នៅក្រុងដាម៉ាស់និងធនធាននៅក្រុងសាម៉ារី នឹងត្រូវដឹកជញ្ជូនទៅនៅចំពោះមុខស្ដេចស្រុកអាស៊ីរី»។+
៥ ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍មកកាន់ខ្ញុំម្ដងទៀតថា៖
៦ «ដោយសារប្រជាជាតិនេះមិនបានទទួលស្គាល់ប្រភពទឹកសៃឡោ*+ដែលហូររឹមៗ
តែបែរជាត្រេកអរនឹងរេសិននិងកូនរេម៉ាលៀទៅវិញ+
៧ ហេតុនេះ ព្រះយេហូវ៉ានឹងចាត់ស្ដេចអាស៊ីរី+ដ៏ខ្លាំងក្លា
ព្រមទាំងកងទ័ពដ៏អង់អាចរបស់គាត់ មកច្បាំងនឹងពួកគេ។
ស្ដេចនោះនឹងមកយ៉ាងលឿនដូចជាកម្លាំងទឹកដ៏ធំសម្បើមនៃទន្លេអឺប្រាត
ដែលហូរជន់លិចច្រាំងទាំងអស់
៨ និងហូរកាត់ស្រុកយូដាទាំងមូល។
ស្ដេចនោះប្រៀបដូចជាទឹកជំនន់ដែលហូរកាត់ស្រុកយូដាហើយជន់ឡើងលិចដល់ត្រឹមក+
ឱអេម៉ាញូអែលអើយ!
ដូចបក្សី ស្លាបដ៏ធំរបស់គាត់នឹងគ្របពេញស្រុកអ្នកហើយ»។+
៩ ចូរបំផ្លាញពួកគេទៅ តែអ្នកនឹងត្រូវគេបំផ្លាញវិញ។
ចូរស្ដាប់ចុះ! ឱអស់អ្នកដែលមកពីចុងផែនដីអើយ!
ចូរត្រៀមប្រយុទ្ធចុះ! តែអ្នកនឹងត្រូវបំបាក់បំបែកឲ្យខ្ទេចខ្ទី!+
ចូរត្រៀមច្បាំងចុះ! តែអ្នកនឹងត្រូវបំផ្លិចបំផ្លាញចោល!
១០ ចូររៀបចំគម្រោងការចុះ តែនោះមិនបានសម្រេចទេ!
១១ ពេលព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍មកកាន់ខ្ញុំ ឫទ្ធានុភាពដ៏ខ្លាំងក្លារបស់លោកបានសណ្ឋិតលើខ្ញុំ ហើយលោកបានព្រមានខ្ញុំកុំឲ្យដើរតាមគន្លងរបស់បណ្ដាជននេះ ដោយមានប្រសាសន៍ថា៖
១២ «អ្វីដែលបណ្ដាជននេះចាត់ទុកថាក្បត់ អ្នកមិនត្រូវចាត់ទុកជាការក្បត់ទេ!
អ្វីដែលពួកគេភ័យខ្លាច អ្នកមិនត្រូវខ្លាច និងភ័យតក់ស្លុតឡើយ។
១៣ មានតែព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌តែមួយប៉ុណ្ណោះដែលអ្នកគួរចាត់ទុកថាបរិសុទ្ធ+
មានតែលោកប៉ុណ្ណោះដែលអ្នកគួរកោតខ្លាច
មានតែលោកប៉ុណ្ណោះដែលអ្នកគួរភ័យតក់ស្លុត»។+
១៤ លោកនឹងទៅជាទីបរិសុទ្ធ តែជាថ្មដែលនាំឲ្យជំពប់
និងជាថ្មដាដែលនាំឲ្យដួល+
ចំពោះរាជាណាចក្រទាំងពីរនៃអ៊ីស្រាអែល
លោកជាលប់និងអន្ទាក់ ចំពោះពួកអ្នកក្រុងយេរូសាឡិម។
១៥ ពួកគេជាច្រើននឹងជំពប់ដួល ហើយរងរបួសធ្ងន់
ពួកគេនឹងធ្លាក់ក្នុងអន្ទាក់ ហើយជាប់លប់ជាមិនខាន។
១៦ ចូរមូរទុកសេចក្ដីបញ្ជាក់នេះ
ហើយបិទត្រាលើច្បាប់*នេះទុកជាមួយនឹងពួកអ្នកកាន់តាមខ្ញុំចុះ!
១៧ ខ្ញុំនឹងទន្ទឹងចាំព្រះយេហូវ៉ា+ ហើយសង្ឃឹមលើលោកជានិច្ច ទោះជាលោកបែរមុខចេញពីពូជពង្សយ៉ាកុបក៏ដោយ។+
១៨ មើល! ខ្ញុំនិងកូនៗដែលព្រះយេហូវ៉ាបានប្រគល់ឲ្យនោះ+ ពួកយើងជាសញ្ញាសម្គាល់+ក្នុងស្រុកអ៊ីស្រាអែល ហើយជាការអស្ចារ្យពីព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌ដែលអាស្រ័យនៅភ្នំស៊ីយ៉ូន។
១៩ ប្រសិនបើពួកគេប្រាប់អ្នកថា៖ «ចូរទៅសួរគ្រូខាបឬគ្រូទាយដែលបញ្ចេញសំឡេងតូចខ្សាវៗនោះទៅ» តើអ្នកគួរទៅឬទេ? បណ្ដាជនគួរទៅសួរព្រះរបស់ពួកគេ មែនទេ? ហេតុអ្វីទៅសួរមនុស្សស្លាប់ដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់មនុស្សរស់ដូច្នេះ?+ ២០ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេគួរទទួលការណែនាំពីច្បាប់របស់ព្រះនិងសេចក្ដីបញ្ជាក់របស់លោកវិញ!
ពេលពួកគេមិនធ្វើតាមការណែនាំនេះ ពួកគេគ្មានពន្លឺឡើយ។+ ២១ បុគ្គលម្នាក់ៗនឹងឆ្លងកាត់ស្រុកនេះទាំងវេទនានិងអត់ឃ្លាន+ ហើយដោយសារគាត់ឃ្លាននិងខឹងផងនោះ គាត់នឹងសម្លឹងមើលទៅលើ ហើយដាក់បណ្ដាសាស្ដេចនិងព្រះរបស់ខ្លួន។ ២២ បន្ទាប់មក គាត់នឹងសម្លឹងទៅក្រោម មើលឃើញសុទ្ធតែទុក្ខវេទនានិងភាពងងឹត ទុក្ខលំបាកនិងភាពអន្ធការ ការអាប់រស្មីនិងភាពងងឹតសូន្យសុង។
៩ ប៉ុន្តែ ភាពងងឹតសូន្យសុងក្នុងស្រុកនោះនឹងមិនដូចភាពងងឹតសូន្យសុងនៅគ្រាមុនទេ គឺនៅពេលដែលទឹកដីសេប៊ូឡូននិងទឹកដីណែបថាលីបានជួបទុក្ខវេទនា ហើយត្រូវគេមើលងាយ។+ ប៉ុន្តែ ក្រោយមក លោកនឹងធ្វើឲ្យស្រុកនោះទទួលការលើកតម្កើង គឺជាស្រុកនៅតាមផ្លូវទៅឯសមុទ្រ ក្នុងតំបន់ទន្លេយ៉ូដាន់ ហើយជាស្រុកកាលីឡេនៃជនជាតិដទៃ។
២ ពួកអ្នកដែលដើរក្នុងទីងងឹត បានឃើញពន្លឺចិញ្ចាចចិញ្ចែង។
ឯពួកអ្នកដែលរស់នៅក្នុងស្រុកដែលមានភាពងងឹតសូន្យសុង
ពន្លឺបានចាំងទៅលើពួកគេ។+
៣ លោកបានធ្វើឲ្យប្រជាជាតិនេះមានចំនួនច្រើន
លោកបានធ្វើឲ្យពួកគេមានអំណរក្រៃលែង។
ពួកគេសប្បាយរីករាយនៅចំពោះលោក
ដូចជាអរសប្បាយនៅរដូវប្រមូលផល
ដូចជាត្រេកអរនៅពេលចែកជ័យភណ្ឌ។
៤ ព្រោះលោកបានបំបាក់នឹមដ៏ធ្ងន់របស់ពួកគេឲ្យខ្ទេចខ្ទី
ព្រមទាំងបំបាក់ដងរែកនៅលើស្មាពួកគេ និងកម្ទេចដំបងរបស់ពួកអ្នកដែលត្រួតត្រាពួកគេដូចនៅគ្រាម៉ាឌានដែរ។+
៥ ស្បែកជើងដែលគេពាក់ដើរហែជាក្បួននាំឲ្យដីញ័រ
និងសម្លៀកបំពាក់ទាំងអស់ដែលជោកជាំដោយឈាម
នោះនឹងត្រូវដុតបំផ្លាញចោល។
៦ ព្រោះមានកូនមួយបានកើតមកដល់យើង+
គឺកូនប្រុសមួយបានត្រូវប្រគល់មកឲ្យយើងហើយ
អំណាចគ្រប់គ្រងនឹងនៅលើស្មាគាត់។+
គាត់នឹងត្រូវហៅថាទីប្រឹក្សាដ៏អស្ចារ្យ+ ព្រះដ៏ខ្លាំងក្លា+ បិតាជារៀងរហូតនិងម្ចាស់នៃសេចក្ដីសុខសាន្ត។*
៧ ចាប់ពីពេលនោះទៅ អំណាចគ្រប់គ្រងរបស់គាត់នឹងថ្កុំថ្កើងជារៀងរហូត
ហើយនៅលើបល្ល័ង្កដាវីឌ+និងរាជាណាចក្ររបស់គាត់
នឹងមានសេចក្ដីសុខសាន្តជានិច្ច។+
ដោយចិត្តខ្នះខ្នែង ព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌នឹងធ្វើឲ្យរឿងនេះកើតឡើង។
៨ ព្រះយេហូវ៉ាបានផ្ញើពាក្យមកទាស់នឹងយ៉ាកុប
ប្រសាសន៍របស់លោកបានប្រឆាំងនឹងអ៊ីស្រាអែលហើយ។+
៩ មនុស្សទាំងអស់នឹងដឹងដំណឹងនេះ
គឺពួកអេប្រាអ៊ីមនិងពួកអ្នកស្រុកសាម៉ារី
ដែលនិយាយដោយក្រអឺតក្រទមនិងព្រហើនថា៖
១០ «ផ្ទះធ្វើពីឥដ្ឋបានបាក់បែក តែយើងនឹងប្រើថ្មដាប់ដើម្បីសង់ឡើងវិញ។+
១១ ព្រះយេហូវ៉ានឹងបណ្ដាលឲ្យពួកសត្រូវរបស់រេសិន មកច្បាំងនឹងគាត់
លោកនឹងជំរុញចិត្តពួកសត្រូវរបស់គាត់ឲ្យមកវាយប្រហារ
១២ គឺពួកស៊ីរីមកពីភាគខាងកើត និងពួកភីលីស្ទីនមកពីភាគខាងលិច+
ពួកគេនឹងបើកមាត់យ៉ាងធំ ដើម្បីលេបត្របាក់អ៊ីស្រាអែល។+
ម្ល៉ោះហើយ កំហឹងរបស់លោកមិនទាន់ស្ងប់ទេ
ហើយលោកនៅតែលើកដៃវាយប្រហារពួកគេដដែល។+
១៣ ព្រោះបណ្ដាជនមិនបានវិលមករកព្រះដែលបានវាយពួកគេទេ
ពួកគេមិនបានស្វែងរកព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌ឡើយ។+
១៤ ព្រះយេហូវ៉ានឹងកាត់ចេញទាំងក្បាលទាំងកន្ទុយ ទាំងស្លឹកទាំងពន្លក*ពីអ៊ីស្រាអែល គឺក្នុងរយៈពេលមួយថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ។+
១៥ ក្បាលគឺជាពួកបុរសចាស់ទុំនិងពួកអ្នកដែលមានកិត្តិយស
កន្ទុយគឺជាពួកអ្នកប្រកាសទំនាយដែលឲ្យការណែនាំមិនពិត។+
១៦ ពួកអ្នកដឹកនាំកំពុងនាំបណ្ដាជននេះឲ្យវង្វេងផ្លូវហើយ
ឯពួកអ្នកដែលតាមពួកគេ ក៏ច្របូកច្របល់ដែរ។
១៧ ហេតុនេះ ព្រះយេហូវ៉ានឹងមិនពេញចិត្តនឹងពួកបុរសវ័យក្មេងរបស់ពួកគេទេ
ហើយលោកក៏មិនបង្ហាញសេចក្ដីមេត្តាករុណាចំពោះកូនកំព្រានិងស្ត្រីមេម៉ាយក្នុងចំណោមពួកគេដែរ
ព្រោះមាត់ពួកគេចេះតែនិយាយអ្វីដែលឥតបានការ
ហើយពួកគេទាំងអស់គ្នាសុទ្ធតែជាអ្នកក្បត់ជំនឿនិងជាជនទុច្ចរិត។+
ម្ល៉ោះហើយ កំហឹងរបស់លោកនៅតែមិនទាន់ស្ងប់
ហើយលោកនៅតែលើកដៃវាយប្រហារពួកគេតទៅទៀត។+
១៨ ព្រោះអំពើទុច្ចរិតរបស់ពួកគេប្រៀបដូចជាភ្លើង
ឆាបឆេះគុម្ពបន្លានិងស្មៅចង្រៃ ថែមទាំងឆេះព្រៃស្ដុកយ៉ាងសន្ធោសន្ធៅ
ធ្វើឲ្យមានផ្សែងខ្មួលខ្មាញ់ហុយឡើង។
១៩ ដោយសារកំហឹងរបស់ព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌
ស្រុកទាំងមូលបានត្រូវដុតកម្ទេចចោល
ហើយបណ្ដាជននឹងក្លាយទៅជាចំណីភ្លើង។
សូម្បីតែបងប្អូនខ្លួន ក៏ពួកគេនឹងមិនអាសូរដែរ។
២០ នៅខាងស្ដាំ បុគ្គលម្នាក់នឹងកាត់សាច់យកមកបរិភោគ តែគាត់នៅតែឃ្លាន
នៅខាងឆ្វេង បុគ្គលម្នាក់នឹងបរិភោគ តែគាត់នៅតែមិនឆ្អែតដដែល។
ពួកគេម្នាក់ៗនឹងត្របាក់សាច់ដៃរបស់ខ្លួន
២១ គឺម៉ាណាសេនឹងលេបត្របាក់អេប្រាអ៊ីម
ហើយអេប្រាអ៊ីមនឹងលេបត្របាក់ម៉ាណាសេ។
ពួកគេទាំងពីរនឹងពួតដៃគ្នាច្បាំងនឹងយូដា។+
ម្ល៉ោះហើយ កំហឹងរបស់លោកនៅតែមិនទាន់ស្ងប់
ហើយលោកនៅតែលើកដៃវាយប្រហារពួកគេតទៅទៀត។+
១០ វេទនាហើយអស់អ្នកបង្កើតច្បាប់ដើម្បីធ្វើទុក្ខដល់គេ+
វេទនាហើយអស់អ្នកដែលតែងតែបង្កើតបញ្ញត្តិដើម្បីគាបសង្កត់គេ
២ ដើម្បីជំទាស់នឹងការតវ៉ារបស់ជនក្រីក្រ
ដើម្បីកាត់ក្ដីជនគ្មានទីពឹងក្នុងចំណោមរាស្ត្រខ្ញុំដោយអយុត្តិធម៌។+
ពួកគេរឹបអូសយកទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ស្ត្រីមេម៉ាយ
ហើយប្លន់យករបស់របរពីកូនកំព្រា។+
៣ តើអ្នកនឹងធ្វើយ៉ាងណានៅថ្ងៃវិនិច្ឆ័យទោស?+
ពេលដែលការបំផ្លាញមកពីកន្លែងឆ្ងាយ តើអ្នកនឹងធ្វើដូចម្ដេច?+
តើអ្នកនឹងរត់ទៅសុំជំនួយពីអ្នកណា?+
តើអ្នកនឹងទុកទ្រព្យសម្បត្តិនៅកន្លែងណា?
៤ ពេលនោះ មានតែក្រាបខ្លួននៅក្នុងចំណោមពួកឈ្លើយសឹក
ឬស្លាប់ក្នុងចំណោមសពមនុស្សដែលត្រូវគេប្រហារ។
ម្ល៉ោះហើយ កំហឹងរបស់លោកនៅតែមិនទាន់ស្ងប់
ហើយលោកនៅតែលើកដៃវាយប្រហារពួកគេតទៅទៀត។+
៥ «មើល! ពួកអាស៊ីរី+ជាដំបងដែលខ្ញុំប្រើដើម្បីបញ្ចេញកំហឹង+
ហើយខ្ញុំប្រើព្រនង់ក្នុងដៃពួកគេ ដើម្បីដាក់ទោស!
៦ ខ្ញុំនឹងចាត់គាត់ឲ្យទៅទាស់នឹងប្រជាជាតិដែលក្បត់ជំនឿ+
គឺប្រឆាំងនឹងបណ្ដាជនដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំខឹងយ៉ាងខ្លាំង។
ខ្ញុំនឹងបង្គាប់គាត់ឲ្យរឹបអូសយកជ័យភណ្ឌនិងប្លន់យកទ្រព្យសម្បត្តិជាច្រើន
ហើយជាន់ឈ្លីពួកគេដូចជាជាន់ភក់នៅតាមផ្លូវ។+
៧ ប៉ុន្តែ ពេលនោះ គាត់នឹងមានបំណងចិត្តផ្សេង
ហើយក្នុងចិត្ត គាត់នឹងរៀបគម្រោងខុសពីនេះ
ព្រោះចិត្តគាត់ចង់តែបំផ្លិចបំផ្លាញប៉ុណ្ណោះ
គឺមិនមែនបំផ្លាញប្រជាជាតិពីរបីទេ តែប្រជាជាតិជាច្រើនវិញ។
៨ ព្រោះគាត់និយាយថា៖
‹តើពួកអ្នកគ្រប់គ្រងក្រោមខ្ញុំមិនមែនសុទ្ធតែជាស្ដេចទេឬ?+
៩ តើក្រុងកាលណូ+មិនមែនដូចជាក្រុងកាកេមីស+ទេឬ?
តើក្រុងហាម៉ាត+មិនមែនដូចជាក្រុងអើផាត+ទេឬ?
តើក្រុងសាម៉ារី+មិនមែនដូចជាក្រុងដាម៉ាស់+ទេឬ?
១០ រាជាណាចក្រនានាដែលមានបណ្ដាព្រះឥតបានការ សុទ្ធតែត្រូវខ្ញុំដណ្ដើមយកបានទាំងអស់
រូបឆ្លាក់ទាំងនោះគឺច្រើនជាងនៅក្រុងយេរូសាឡិមនិងក្រុងសាម៉ារីទៅទៀត!+
១១ ដូច្នេះ ខ្ញុំនឹងធ្វើទៅលើក្រុងយេរូសាឡិមនិងរូបព្រះក្នុងក្រុងនោះ
ដូចខ្ញុំបានធ្វើទៅលើក្រុងសាម៉ារីនិងបណ្ដាព្រះឥតបានការរបស់ពួកគេដូច្នោះដែរ!›។+
១២ «ពេលព្រះយេហូវ៉ាបង្ហើយកិច្ចការទាំងអស់នៅភ្នំស៊ីយ៉ូននិងនៅក្រុងយេរូសាឡិមរួចរាល់ហើយ លោកនឹងដាក់ទោសស្ដេចអាស៊ីរីដោយសារគាត់គ្មានការគោរព មានអំណួត និងក្រអឺតក្រទម។+ ១៣ ព្រោះគាត់និយាយថា៖
‹ខ្ញុំនឹងធ្វើកិច្ចការនេះដោយកម្លាំងដៃខ្ញុំ
និងប្រាជ្ញារបស់ខ្ញុំ ព្រោះខ្ញុំជាមនុស្សឈ្លាសវៃ
ខ្ញុំនឹងដកព្រំដែននៃប្រជាជាតិនានា+
ហើយរឹបអូសយកទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ពួកគេ។+
ដូចជាអ្នកខ្លាំងពូកែ ខ្ញុំនឹងបង្ក្រាបពួកអ្នកស្រុកទាំងនោះ។+
១៤ ដូចជាបុគ្គលម្នាក់លូកដៃចូលទៅក្នុងសម្បុកសត្វស្លាប
ខ្ញុំនឹងលូកដៃទៅចាប់យកធនធានរបស់ប្រជាជាតិនានា
ដូចជាបុគ្គលម្នាក់ប្រមូលយកពងសត្វដែលមេទុកចោល!
ខ្ញុំនឹងប្រមូលអ្វីៗពីផែនដីទាំងមូល!
ពួកគេប្រៀបដូចជាសត្វស្លាប មិនហ៊ានទទះស្លាបឬបើកចំពុះស្រែកចេចចាចឡើយ›»។
១៥ តើពូថៅអាចតម្កើងខ្លួនថាប្រសើរជាងអ្នកដែលប្រើវាឬ?
តើរណារអាចលើកខ្លួនថាពូកែជាងអ្នកដែលអារឬ?
តើព្រនង់+អាចគ្រវីអ្នកដែលកាន់វាបានទេ?
តើដំបងអាចលើកអ្នកដែលកាន់វាបានឬ?
១៦ ហេតុនេះ ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ពិតនិងជាព្រះនៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌
នឹងធ្វើឲ្យពួកអ្នកធាត់ៗរបស់គាត់ ទៅជាស្គមស្គាំង+
ហើយនៅក្រោមភាពរុងរឿងរបស់គាត់ លោកនឹងធ្វើឲ្យមានភ្លើងឆេះសន្ធោសន្ធៅ។+
១៧ ពន្លឺនៃអ៊ីស្រាអែល+នឹងក្លាយទៅជាភ្លើង+
អ្នកបរិសុទ្ធរបស់គាត់*គឺជាអណ្ដាតភ្លើង ដែលនឹងឆាបឆេះស្មៅចង្រៃនិងគុម្ពបន្លារបស់គាត់*ក្នុងរយៈពេលតែមួយថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ។
១៨ លោកនឹងធ្វើឲ្យទិដ្ឋភាពព្រៃឈើនិងចម្ការរបស់គាត់បាត់បង់ភាពស្រស់បំព្រងទាំងស្រុង
ដូចជាបុគ្គលម្នាក់ធ្លាក់ខ្លួនឈឺស្គមរីងរៃ។+
១៩ ដើមឈើក្នុងព្រៃរបស់គាត់នឹងសល់តែប៉ុន្មានដើមប៉ុណ្ណោះ
សូម្បីតែកូនក្មេងក៏អាចរាប់បានដែរ។
២០ នៅគ្រានោះ ពួកអ៊ីស្រាអែលដែលនៅសេសសល់
និងពូជពង្សយ៉ាកុបដែលរួចជីវិត
នឹងលែងពឹងផ្អែកលើអ្នកដែលវាយប្រហារពួកគេទៀតហើយ។+
ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេនឹងពឹងផ្អែកដោយស្មោះលើព្រះយេហូវ៉ា
ដែលជាព្រះបរិសុទ្ធនៃអ៊ីស្រាអែល។
២១ មានតែបណ្ដាជនមួយចំនួនតូចប៉ុណ្ណោះនឹងត្រឡប់មកវិញ
គឺពូជពង្សយ៉ាកុបដែលនៅសេសសល់ ពួកគេនឹងវិលមករកព្រះដ៏ខ្លាំងក្លាវិញ។+
២២ ឱអ៊ីស្រាអែលអើយ! ទោះជាប្រជាជាតិរបស់អ្នក
មានចំនួនច្រើនដូចគ្រាប់ខ្សាច់ក្នុងសមុទ្រក្ដី
គឺមានតែមនុស្សមួយចំនួនតូចប៉ុណ្ណោះនឹងត្រឡប់មកវិញ។+
២៣ ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុត និងជាព្រះនៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌បានសម្រេចអំពីការបំផ្លាញនោះហើយ
ការបំផ្លាញនោះនឹងត្រូវធ្វើឡើងនៅក្នុងស្រុកទាំងមូល។+
២៤ ហេតុនេះ ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុត និងជាព្រះនៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌ មានប្រសាសន៍ដូច្នេះថា៖ «ឱរាស្ត្រខ្ញុំដែលស្នាក់នៅក្រុងស៊ីយ៉ូនអើយ! ចូរកុំភ័យខ្លាចនឹងពួកអាស៊ីរីដែលធ្លាប់យកដំបងវាយអ្នករាល់គ្នា+និងលើកព្រនង់ទាស់នឹងអ្នករាល់គ្នាដូចពួកអេហ្ស៊ីបនោះឡើយ។+ ២៥ ព្រោះនៅតែបន្តិចទៀត សេចក្ដីប្រកាសអំពីការផ្ដន្ទាទោសនោះនឹងមកដល់ទីបញ្ចប់។ ពេលនោះ ខ្ញុំនឹងបំបែរកំហឹងរបស់ខ្ញុំទៅបំផ្លាញពួកគេវិញ។+ ២៦ ព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌នឹងវាត់គាត់នឹងខ្សែតី+ ដូចលោកបានវាយបង្ក្រាបពួកម៉ាឌាននៅក្បែរផ្ទាំងថ្មអូរេបដែរ។+ លោកនឹងលើកព្រនង់ទៅលើសមុទ្រ ដូចលោកបានធ្វើទៅលើពួកអេហ្ស៊ីបដែរ។+
២៧ នៅគ្រានោះ បន្ទុកដែលគាត់បានដាក់មកលើស្មារបស់អ្នក នឹងត្រូវដកចេញ+
ហើយនឹមដែលគាត់ដាក់នៅលើ កអ្នក នឹងត្រូវដាក់ចុះដែរ+
២៨ គាត់បានមកដល់ក្រុងអៃយ៉ាត+ គាត់ឆ្លងកាត់ក្រុងមីករ៉ូន
នៅឯមីកម៉ាស់+ គាត់ដាក់អីវ៉ាន់របស់គាត់។
២៩ ពួកគេបានឆ្លងកាត់តាមផ្លូវទឹក ពួកគេស្នាក់មួយយប់នៅក្រុងកេបា។+
ពួកអ្នកក្រុងរ៉ាម៉ាភ័យញាប់ញ័រ ពួកអ្នកក្រុងគីបៀ+ដែលជាក្រុងរបស់សុលបានរត់ខ្ចាត់ខ្ចាយ។+
៣០ ឱអ្នកក្រុងកាលីមអើយ ចូរស្រែកឡើង!
ឱអ្នកក្រុងឡេអ៊ីសាអើយ ចូរប្រុងស្ដាប់!
ឱអ្នកក្រុងអាណាថោតអើយ អ្នកគួរឲ្យអាណិតណាស់!+
៣១ ពួកអ្នកម៉ាតមេណា បានរត់គេចខ្លួន។
ពួកអ្នកកេប៊ីម បានស្វែងរកកន្លែងជ្រកកោន។
៣២ នៅថ្ងៃនេះឯង គាត់នឹងឈប់នៅក្រុងណូប+
គាត់ក្ដាប់ដៃកំញើញដាក់ភ្នំស៊ីយ៉ូន
គឺភ្នំដែលក្រុងយេរូសាឡិមស្ថិតនៅ។
៣៣ មើល! ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ពិត និងជាព្រះនៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌
កំពុងកាប់ទម្លាក់មែកឈើលាន់ឮយ៉ាងខ្លាំង។+
ដើមឈើខ្ពស់ៗ លោកកាប់ចោល
ហើយដើមខ្ពស់ត្រដែត ក៏ត្រូវកាប់ពង្រាបដែរ។
៣៤ លោកកាប់បំផ្លាញព្រៃស្ដុកដោយពូថៅ
ហើយដើមឈើនៅតំបន់ភ្នំលីបង់នឹងត្រូវរំលំ ដោយដៃអ្នកខ្លាំងពូកែ។
១១ មានខ្នែងមួយ+នឹងដុះចេញពីគល់របស់អ៊ីសាយ+
ហើយពន្លកមួយ+ដែលលាស់ចេញពីឫសគាត់ នឹងបង្កើតផលផ្លែ។
២ ឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះយេហូវ៉ានឹងសណ្ឋិតលើគាត់។*+
ហេតុនេះ គាត់នឹងមានប្រាជ្ញា+ និងការយល់ដឹងជ្រាលជ្រៅ
មានឱវាទល្អ និងមានកម្លាំងខ្លាំងក្លា+
គាត់មានចំណេះជាច្រើន ហើយគោរពកោតខ្លាចព្រះយេហូវ៉ាជាខ្លាំង។
៣ គាត់នឹងមានអំណរក្នុងការកោតខ្លាចព្រះយេហូវ៉ា។+
គាត់នឹងមិនវិនិច្ឆ័យតាមអ្វីដែលគាត់មើលឃើញទេ
ហើយក៏មិនប្រដៅតម្រង់តាមអ្វីដែលគាត់ស្ដាប់ឮដែរ។+
៤ គាត់នឹងវិនិច្ឆ័យជនតូចទាបដោយយុត្តិធម៌*
គាត់នឹងកែតម្រង់បណ្ដាជនដោយសេចក្ដីសុចរិត ដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់មនុស្សនៅផែនដីដែលមានចិត្តសុភាព។
គាត់នឹងវាយផែនដីនឹងដំបងដែលចេញពីមាត់គាត់+
ហើយគាត់នឹងប្រហារជនទុច្ចរិតដោយខ្យល់ដង្ហើមពីបបូរមាត់គាត់។+
៦ នៅគ្រានោះ ឆ្កែចចកនឹងនៅ*ជាមួយនឹងកូនចៀម+
ឯពពែស្ទាវនឹងដេកជាមួយនឹងខ្លារខិន
ចំណែកកូនគោនិងតោ ព្រមទាំងសត្វធាត់ៗនឹងនៅជាមួយគ្នា*+
ហើយកូនក្មេងនឹងនាំមុខពួកវា។
៧ គោញីនិងខ្លាឃ្មុំនឹងស៊ីចំណីជាមួយគ្នា ហើយកូនៗវានឹងដេកជាមួយគ្នាដែរ។
តោនឹងស៊ីចំបើងដូចជាគោវិញ។+
៨ កូនដែលនៅបៅ នឹងលេងនៅក្បែររន្ធពស់វែក
ឯកូនដែលលែងបៅ នឹងដាក់ដៃក្នុងរូងពស់មានពិស។
៩ ពួកវានឹងមិនធ្វើទុក្ខ+ ឬបង្កគ្រោះថ្នាក់អ្វីនៅលើភ្នំបរិសុទ្ធរបស់ខ្ញុំឡើយ+
ព្រោះផែនដីនឹងពេញទៅដោយចំណេះរបស់ព្រះយេហូវ៉ា
ដូចជាទឹកពេញពាសសមុទ្រដែរ។+
១០ នៅគ្រានោះ ឫសរបស់អ៊ីសាយ+នឹងក្រោកឈរឡើងជាសញ្ញាសម្គាល់ដល់ប្រជាជាតិនានា។+
ប្រជាជាតិទាំងឡាយនឹងទៅរកគាត់ដើម្បីសុំការណែនាំ+
ហើយកន្លែងសម្រាករបស់គាត់នឹងបានរុងរឿងអស្ចារ្យ។
១១ នៅគ្រានោះ ព្រះយេហូវ៉ានឹងលូកដៃម្ដងទៀត* ដើម្បីរំដោះរាស្ត្ររបស់លោកដែលនៅសេសសល់ពីស្រុកអាស៊ីរី+ ស្រុកអេហ្ស៊ីប+ ស្រុកប៉ាត្រូស+ ស្រុកគូស+ ស្រុកអេឡាំ+ ស្រុកស៊ីណើរ* ស្រុកហាម៉ាត និងពីកោះទាំងប៉ុន្មាននៅសមុទ្រ។+ ១២ លោកនឹងតាំងសញ្ញាសម្គាល់មួយដល់ប្រជាជាតិនានា ហើយប្រមូលពួកអ៊ីស្រាអែលដែលបានបែកខ្ញែក+ និងពួកយូដាដែលបានខ្ចាត់ខ្ចាយទៅទិសទាំងបួននៃផែនដី ឲ្យវិលត្រឡប់មកវិញ។+
១៣ ចិត្តច្រណែនរបស់ពួកអេប្រាអ៊ីមនឹងលែងមានទៀត+
ហើយអស់អ្នកដែលប្រឆាំងនឹងពួកយូដានឹងសាបសូន្យទៅ។
ពួកអេប្រាអ៊ីមនឹងមិនច្រណែនពួកយូដាទេ
ឯពួកយូដាក៏នឹងមិនទាស់នឹងពួកអេប្រាអ៊ីមដែរ។+
១៤ ពួកគេនឹងវាយលុកទៅលើជម្រាលភ្នំរបស់ពួកភីលីស្ទីនដែលនៅភាគខាងលិច
ហើយពួកគេរឹបអូសយកទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ពួកអ្នកដែលនៅភាគខាងកើត។
ពួកគេនឹងលើកដៃច្បាំង*នឹងជនជាតិអេដំ+និងជនជាតិម៉ូអាប់+
ហើយជនជាតិអាំម៉ូននឹងទៅជាចំណុះពួកគេ។+
លោកនឹងធ្វើឲ្យ*ដៃទន្លេទាំង៧រីងស្ងួតដោយខ្យល់ក្ដៅខ្លាំង
ហើយលោកនឹងធ្វើឲ្យបណ្ដាជនដើរឆ្លងកាត់ទាំងពាក់ស្បែកជើង។
១៦ ពេលនោះ នឹងមានផ្លូវធំមួយ+ចេញពីស្រុកអាស៊ីរីដើម្បីឲ្យរាស្ត្ររបស់លោកដែលនៅសល់ធ្វើដំណើរ+
គឺដូចគ្រាដែលអ៊ីស្រាអែលចាកចេញពីស្រុកអេហ្ស៊ីបដែរ។
១២ នៅគ្រានោះ អ្នកនឹងនិយាយថា៖
«ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! ខ្ញុំសូមអរគុណលោក
ព្រោះទោះជាលោកបានខឹងនឹងខ្ញុំយ៉ាងណាក្ដី ក៏កំហឹងរបស់លោកបានរសាយទៅ ហើយលោកបានសម្រាលទុក្ខខ្ញុំ។+
២ មើល! ព្រះគឺជាអ្នកសង្គ្រោះខ្ញុំ។+ ខ្ញុំនឹងទុកចិត្តលោក ហើយមិនភ័យខ្លាចឡើយ+
ព្រោះយ៉ា*គឺព្រះយេហូវ៉ា លោកជាកម្លាំងនិងជាថាមពលរបស់ខ្ញុំ
លោកបានទៅជាអ្នកសង្គ្រោះខ្ញុំ»។+
៣ អ្នកនឹងដងទឹកដោយអំណរពីអណ្ដូងនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ។+
៤ នៅគ្រានោះ អ្នកនឹងនិយាយថា៖
«ចូរថ្លែងអំណរគុណដល់ព្រះយេហូវ៉ា និងហៅរកនាមលោក
ចូរថ្លែងប្រាប់អំពីស្នាដៃរបស់លោកដល់ប្រជាជាតិនានា!+
ចូរប្រកាសថានាមលោកគឺខ្ពង់ខ្ពស់ឧត្ដម។+
៥ ចូរច្រៀងសរសើរព្រះយេហូវ៉ា+ ព្រោះលោកបានធ្វើការអស្ចារ្យជាច្រើន។+
ចូរប្រកាសរឿងនេះដល់មនុស្សទាំងអស់នៅផែនដី។
៦ ឱអ្នកក្រុងស៊ីយ៉ូនអើយ! ចូរបន្លឺសំឡេងឡើងដោយអំណរ
ព្រោះព្រះដ៏បរិសុទ្ធនៃអ៊ីស្រាអែលដែលនៅក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា លោកឧត្តុង្គឧត្ដម»។
១៣ សេចក្ដីប្រកាសទាស់នឹងក្រុងបាប៊ីឡូន+ ដែលអេសាយ+ជាកូនអាម៉ុសបានឃើញក្នុងគំនិត មានដូចតទៅ៖
២ «ចូរតាំងសញ្ញាសម្គាល់មួយ+ នៅលើភ្នំមួយដែលគ្មានដើមឈើ។
ចូរបក់ដៃស្រែកហៅពួកគេ ដើម្បីឲ្យពួកគេអាចចូលមកតាមខ្លោងទ្វាររបស់ពួកអ្នកមានត្រកូលខ្ពស់។
៣ ខ្ញុំបានចេញបង្គាប់ដល់ពួកអ្នកដែលខ្ញុំបានតែងតាំងហើយ+
ខ្ញុំបានហៅពួកទាហានខ្លាំងពូកែរបស់ខ្ញុំ គឺពួកអ្នកដែលត្រេកអរដោយមានមោទនភាព
ដើម្បីខ្ញុំអាចបញ្ចេញកំហឹងរបស់ខ្ញុំតាមរយៈពួកគេ។
៤ ឮទេ? មានមនុស្សមួយក្រុមនៅលើភ្នំ
ឮសូរសំឡេងដូចជាមនុស្សកុះករ!
ឮទេ? សំឡេងអឺងកងរបស់រាជាណាចក្រទាំងឡាយ!
គឺសំឡេងកងរំពងរបស់ប្រជាជាតិដែលបានប្រមូលផ្ដុំគ្នា!+
ព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌កំពុងប្រមូលកងទ័ពធ្វើចម្បាំងហើយ។+
៥ ព្រះយេហូវ៉ាកំពុងមកជាមួយនឹងគ្រឿងចម្បាំងនៃកំហឹងរបស់លោក
ពីស្រុកដែលស្ថិតនៅឆ្ងាយ+ គឺកំពុងមកពីជើងមេឃ
ដើម្បីនាំឲ្យមានសេចក្ដីហិនវិនាសលើផែនដីទាំងមូល។+
៦ ចូរទ្រហោយំទៅ ព្រោះថ្ងៃរបស់ព្រះយេហូវ៉ាជិតមកដល់ហើយ!
នៅថ្ងៃនោះព្រះដ៏មានឫទ្ធានុភាពខ្លាំងក្លាបំផុតនឹងនាំឲ្យមានការបំផ្លិចបំផ្លាញ។+
៧ ហេតុនេះ ដៃរបស់មនុស្សទាំងអស់នឹងស្រយង់ទៅ
ហើយចិត្តរបស់បុរសទាំងអស់នឹងស្រយុតចុះព្រោះតែភ័យខ្លាច។+
៨ បណ្ដាជននឹងភ័យតក់ស្លុត។+
ពួកគេនឹងរមួលខ្លួនឈឺចុកចាប់ ដូចស្ត្រីឈឺពោះសម្រាលកូន។
ពួកគេនឹងមើលមុខគ្នាទាំងភ័យរន្ធត់
ហើយទឹកមុខពួកគេមានតែការព្រួយបារម្ភ។
៩ មើល! ថ្ងៃរបស់ព្រះយេហូវ៉ាកំពុងមកហើយ
ទាំងមានសេចក្ដីក្រោធនិងកំហឹងដ៏ខ្លាំង ហើយលោកនឹងមិនប្រណីអ្នកណាម្នាក់ឡើយ
គឺលោកនឹងបំផ្លាញពួកអ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងចេញពីស្រុកនោះ
ហើយធ្វើឲ្យទឹកដីនោះទៅជាទីដ៏គួរឲ្យរន្ធត់វិញ។+
១០ នៅពេលនោះ កញ្ចុំផ្កាយនិងផ្កាយទាំងឡាយនៅលើមេឃ+
នឹងលែងបញ្ចេញពន្លឺទៀត
ឯដួងអាទិត្យនឹងងងឹតសូន្យសុងពេលរះឡើង
ហើយដួងខែក៏លែងមានរស្មីទៀតដែរ។
១១ ខ្ញុំនឹងកាត់ទោសមនុស្សជាតិដោយសារកំហុសរបស់ពួកគេ+
ហើយខ្ញុំនឹងដាក់ទោសមនុស្សទុច្ចរិតព្រោះតែអំពើអាក្រក់របស់ពួកគេ។
ខ្ញុំនឹងបំបាក់អំណួតរបស់មនុស្សព្រហើន
ហើយបន្ទាបពួកអ្នកគ្រប់គ្រងផ្ដាច់ការដែលក្រអឺតក្រទម។+
១២ ខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យមនុស្សមានគ្នាតិចជាងចំនួនមាសសុទ្ធ+
គឺពិបាករកពួកគេជាងរកមាសពីអូភាទៅទៀត។+
១៣ ដូច្នេះ នៅថ្ងៃនៃសេចក្ដីក្រោធរបស់ខ្ញុំ
ខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យមេឃញាប់ញ័រ ផែនដីរង្គោះរង្គើ+
ដោយសារកំហឹងដ៏ខ្លាំងរបស់ព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌។
១៤ ដូចសត្វឈ្លូសដែលរត់នៅមុខនាយព្រាន ហើយដូចហ្វូងចៀមដែលគ្មានគង្វាល
ពួកគេម្នាក់ៗនឹងវិលត្រឡប់ទៅរកជនរួមជាតិខ្លួន
គឺពួកគេម្នាក់ៗនឹងរត់ទៅស្រុករបស់ពួកគេវិញ។+
១៥ អស់អ្នកណាដែលសត្រូវប្រទះឃើញ នឹងត្រូវចាក់ទម្លុះ
ហើយអស់អ្នកណាដែលសត្រូវចាប់បាន នឹងត្រូវសម្លាប់ដោយដាវ។+
១៦ ឯកូនៗរបស់ពួកគេ នឹងត្រូវខ្មាំងបោកសម្លាប់នៅមុខពួកគេ+
ហើយប្រពន្ធរបស់ពួកគេ នឹងត្រូវខ្មាំងចាប់រំលោភ។
ចំណែកទ្រព្យសម្បត្តិក្នុងផ្ទះពួកគេ នឹងត្រូវខ្មាំងរឹបអូសយក។
១៧ មើល! ខ្ញុំនឹងចាត់ពួកមេឌីឲ្យទៅប្រឆាំងនឹងពួកគេ។+
ពួកមេឌីនឹងចាត់ទុកប្រាក់ថាគ្មានតម្លៃ ហើយពួកគេមិនចង់បានមាសទេ។
១៨ ធ្នូរបស់ពួកគេនឹងកម្ទេចពួកយុវជន។+
ពួកគេនឹងមិនអាណិតអាសូរដល់កូនក្មេង
ហើយក៏មិនប្រណីដល់កុមារដែរ។
១៩ រាជាណាចក្របាប៊ីឡូនជារាជាណាចក្រដ៏រុងរឿងអស្ចារ្យបំផុត+
ហើយជាលម្អនិងជាមោទនភាពរបស់ពួកខាល់ដេ។+
រាជាណាចក្រនោះនឹងទៅដូចជាក្រុងសូដុមនិងក្រុងកូម៉ូរ៉ាដែលត្រូវព្រះបំផ្លាញចោល។+
២០ ក្នុងស្រុកនោះនឹងគ្មានអ្នកណារស់នៅទៀតទេ
ហើយគ្រប់ជំនាន់តរៀងទៅ នឹងគ្មាននរណាអាស្រ័យនៅទីនោះឡើយ។+
ពួកអារ៉ាប់នឹងមិនដំឡើងត្រសាលនៅឯនោះទេ
ហើយពួកគង្វាលក៏មិនឃ្វាលហ្វូងសត្វនៅកន្លែងនោះដែរ។
២១ ទីនោះនឹងទៅជាជម្រកសត្វព្រៃ
ឯផ្ទះរបស់អ្នកស្រុកនោះនឹងពេញទៅដោយហ្វូងទីទុយ។
២២ ហ្វូងសត្វនឹងលូនៅក្នុងដំណាក់របស់ពួកគេ
ហើយហ្វូងឆ្កែព្រៃនឹងរស់នៅក្នុងវិមានដ៏ស្កឹមស្កៃរបស់ពួកគេ។
ពេលកំណត់របស់ស្រុកបាប៊ីឡូនគឺជិតមកដល់ហើយ នឹងមិនពន្យារពេលឡើយ។+
១៤ ព្រោះព្រះយេហូវ៉ានឹងបង្ហាញចិត្តមេត្តាចំពោះយ៉ាកុប+ ហើយលោកនឹងជ្រើសរើសអ៊ីស្រាអែលម្ដងទៀត។+ លោកនឹងនាំពួកគេឲ្យទៅរស់នៅក្នុងស្រុករបស់ខ្លួន+ ហើយជនបរទេសនឹងមកជ្រកកោនជាមួយនឹងពួកគេ ព្រមទាំងនៅជាប់នឹងពូជពង្សយ៉ាកុប។+ ២ ប្រជាជាតិនានានឹងនាំពួកគេត្រឡប់ទៅទីលំនៅរបស់ខ្លួនវិញ ហើយពូជពង្សអ៊ីស្រាអែលនឹងយកពួកគេធ្វើជាខ្ញុំបម្រើប្រុសស្រី+ក្នុងទឹកដីរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ពួកគេនឹងធ្វើជាម្ចាស់លើពួកអ្នកដែលធ្លាប់យកពួកគេធ្វើជាឈ្លើយ ហើយពួកគេនឹងត្រួតត្រាលើអស់អ្នកដែលធ្លាប់បង្ខំពួកគេឲ្យធ្វើការ។
៣ នៅថ្ងៃដែលព្រះយេហូវ៉ាជួយអ្នករាល់គ្នាឲ្យរួចផុតពីការឈឺចាប់ ទុក្ខវេទនា និងពីភាពជាខ្ញុំបម្រើដ៏សែនពិបាក+ ៤ អ្នករាល់គ្នានឹងពោលសុភាសិតនេះទាស់នឹងស្ដេចស្រុកបាប៊ីឡូនថា៖
«អ្នកដែលបង្ខំគេឲ្យធ្វើការបានបាត់ទៅហើយ!
អ្នកដែលសង្កត់សង្កិនគេ លែងមានទៀត!+
៥ ព្រះយេហូវ៉ាបានបំបាក់ដំបងរបស់ជនទុច្ចរិត
និងព្រនង់របស់ពួកអ្នកគ្រប់គ្រង+
៦ គឺអ្នកដែលវាយប្រហារបណ្ដាជនឥតល្ហែដោយកំហឹង+
គឺអ្នកដែលបង្ក្រាបប្រជាជាតិដោយការបៀតបៀនឥតស្បើយ។+
៧ ឥឡូវផែនដីទាំងមូលបានស្រាកស្រាន្ត និងសុខសាន្តហើយ។
បណ្ដាជនស្រែកឡើងដោយអំណរ។+
៨ សូម្បីតែដើមយូនីពើក៏អរសប្បាយចំពោះអ្វីដែលបានកើតឡើងដល់អ្នក
ហើយដើមស៊ីដារនៅតំបន់លីបង់ក៏អរសប្បាយដែរ។
ដើមទាំងនោះនិយាយថា៖ ‹តាំងពីអ្នកបានរលំមក
គ្មានអ្នកកាប់ឈើណាមកកាប់យើងទៀតទេ›។
៩ ពេលអ្នកចុះទៅក្នុងផ្នូរ នឹងមានការជ្រួលច្របល់ជាខ្លាំង។
មនុស្សស្លាប់នឹងភ្ញាក់ឡើងទទួលស្វាគមន៍អ្នក
គឺពួកមេដឹកនាំទាំងឡាយនៅផែនដី ជាអ្នកដែលជិះជាន់សង្កត់សង្កិនគេ។
កាលអ្នកទៅដល់ បណ្ដាស្ដេចនៃប្រជាជាតិនានានឹងក្រោកពីបល្ល័ង្កមកទទួលអ្នក។
១០ អ្នកទាំងនោះក៏និយាយមកអ្នកថា៖
‹តើអ្នកទៅជាខ្សោយដូចយើងដែរឬ? តើអ្នកទៅជាដូចយើងដែរឬ?
១១ អំណួតរបស់អ្នកបានត្រូវទម្លាក់ទៅក្នុងផ្នូរ
ព្រមជាមួយនឹងឧបករណ៍ភ្លេងមានខ្សែរបស់អ្នកផង។+
នៅក្រោមអ្នក មានដង្កូវពាសពេញដូចជាគ្រែ
ហើយមានដង្កូវគ្របលើអ្នកដូចជាផួយដែរ›។
១២ ឱអ្នកដែលភ្លឺចិញ្ចាចចិញ្ចែង ជាកូននៃពន្លឺអើយ!
អ្នកបានធ្លាក់ពីលើមេឃហើយ! អ្នកធ្លាប់បំផ្លាញប្រជាជាតិនានា
តែឥឡូវអ្នកបានត្រូវកាត់ទម្លាក់មកផែនដីហើយ!+
១៣ អ្នកបានគិតក្នុងចិត្តថា៖ ‹ខ្ញុំនឹងឡើងទៅលើមេឃ+
ខ្ញុំនឹងលើកបល្ល័ង្កខ្ញុំឲ្យខ្ពស់ជាងផ្កាយរបស់ព្រះ+
ខ្ញុំនឹងអង្គុយនៅលើភ្នំនៃការជួបជុំគ្នា
គឺនៅកន្លែងឆ្ងាយបំផុតនៃភាគខាងជើង។+
១៤ ខ្ញុំនឹងឡើងទៅឲ្យខ្ពស់ហួសពពក
ខ្ញុំនឹងធ្វើខ្លួនឲ្យដូចជាព្រះដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត›។
១៥ ប៉ុន្តែ អ្នកនឹងត្រូវទម្លាក់ចុះទៅក្នុងផ្នូរ គឺក្នុងរណ្ដៅដ៏ជ្រៅបំផុតវិញ។
១៦ អស់អ្នកដែលឃើញអ្នក នឹងសម្លឹងមើលអ្នក
ពួកគេនឹងពិនិត្យមើលយ៉ាងហ្មត់ចត់ ហើយនិយាយថា៖
‹តើនេះជាអ្នកដែលធ្លាប់ធ្វើឲ្យផែនដីរង្គោះរង្គើឬ?
តើគាត់ជាអ្នកដែលបានធ្វើឲ្យរាជាណាចក្រទាំងឡាយភ័យរន្ធត់ឬ?+
១៧ តើគាត់ជាអ្នកដែលធ្វើឲ្យពិភពលោករលីងទៅដូចជាតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំ
ហើយបំផ្លាញក្រុងទាំងប៉ុន្មានឬ?+
តើគាត់មែនឬដែលមិនបានដោះលែងពួកអ្នកទោសរបស់គាត់នោះ?›។+
១៨ ឯបណ្ដាស្ដេចឯទៀតនៃប្រជាជាតិនានា
សុទ្ធតែបានត្រូវបញ្ចុះដោយមានកិត្តិយស
គឺពួកគេបានត្រូវបញ្ចុះក្នុងផ្នូររៀងៗខ្លួន។
១៩ ចំណែកអ្នកវិញ អ្នកនឹងត្រូវទុកចោល គ្មានផ្នូរសម្រាប់បញ្ចុះទេ
គឺដូចជាពន្លក*ដែលគួរឲ្យខ្ពើមឆ្អើម
ហើយមានសាកសពនៃអ្នកដែលស្លាប់ដោយដាវគ្របលើអ្នក
អ្នកនិងអ្នកទាំងនោះនឹងត្រូវបោះទម្លាក់ទៅក្នុងរណ្ដៅមួយដែលពេញទៅដោយថ្ម
អ្នកប្រៀបដូចជាខ្មោចសត្វដែលគេដើរជាន់។
២០ អ្នកនឹងមិនត្រូវបញ្ចុះក្នុងផ្នូរដូចស្ដេចឯទៀតទេ
ព្រោះអ្នកបានបំផ្លាញស្រុកខ្លួន និងបានសម្លាប់រាស្ត្រខ្លួន។
ឈ្មោះរបស់កូនចៅពួកអ្នកប្រព្រឹត្តអាក្រក់នឹងគ្មានអ្នកណាលើកឡើងទៀតឡើយ។
២១ ចូរត្រៀមសម្លាប់កូនចៅរបស់គាត់ទៅ
ព្រោះតែទោសកំហុសរបស់បុព្វបុរសពួកគេ
ដើម្បីកុំឲ្យពួកគេក្រោកឡើងកាន់កាប់លើផែនដី
និងបង្កើតក្រុងពេញពាសដីឡើយ»។
២២ ព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌ប្រកាសថា៖ «ខ្ញុំនឹងក្រោកឡើងប្រឆាំងនឹងពួកគេ»។+
«ខ្ញុំនឹងលុបបំបាត់ឈ្មោះស្រុកបាប៊ីឡូន ព្រមទាំងពួកអ្នកដែលនៅសេសសល់ និងកូនចៅពួកគេ រួមទាំងកូនចៅជំនាន់ក្រោយៗផងដែរ»។+ នេះជាសេចក្ដីប្រកាសរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។
២៣ ព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌ប្រកាសថា៖ «ខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យស្រុកនោះទៅជាលំនៅរបស់សត្វកាំប្រមា និងទៅជាតំបន់វាលភក់ ហើយខ្ញុំនឹងបំផ្លាញស្រុកនោះឲ្យសាបសូន្យទៅ»។*+
២៤ ព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌បានស្បថថា៖
«នេះនឹងកើតឡើងដូចបំណងខ្ញុំ
ហើយនឹងក្លាយទៅជាការពិត ដូចដែលខ្ញុំបានសម្រេចហើយ។
២៥ ខ្ញុំនឹងកម្ទេចពួកអាស៊ីរីនៅក្នុងស្រុកខ្ញុំ
ហើយខ្ញុំនឹងជាន់ឈ្លីគាត់នៅលើភ្នំខ្ញុំ។+
ឯនឹមដែលគាត់បានដាក់ទៅលើរាស្ត្ររបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងដាក់ចុះ
ហើយបន្ទុកដែលគាត់បានដាក់លើស្មារាស្ត្ររបស់ខ្ញុំ ក៏ខ្ញុំដកចេញដែរ»។+
២៦ នេះជាអ្វីដែលព្រះបានសម្រេចចិត្តធ្វើ ទាស់នឹងផែនដីទាំងមូល
លោកបានយារដៃបម្រុងនឹងវាយប្រហារប្រជាជាតិទាំងឡាយតាមរបៀបនេះ។
២៧ ព្រោះព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌បានសម្រេចចិត្តហើយ
តើអ្នកណាអាចរារាំងបាន?+
លោកបានយារដៃទៅហើយ តើអ្នកណាអាចកៀសចេញបាន?+
២៨ នៅឆ្នាំដែលស្ដេចអេហាសបានស្លាប់+ មានសេចក្ដីប្រកាសដូចតទៅ៖
២៩ «ពួកភីលីស្ទីនទាំងឡាយអើយ! កុំត្រេកអរ
ដោយសារតែដំបងរបស់បុគ្គលដែលវាយអ្នក បានត្រូវបំបាក់នោះឡើយ។
៣០ កាលដែលកូនច្បងរបស់មនុស្សតូចទាបមានអាហារបរិភោគឆ្អែត
ហើយមនុស្សក្រីក្រសម្រាន្តដោយសុខសាន្ត
ខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យរាស្ត្ររបស់អ្នកស្លាប់ដោយការអត់ឃ្លាន
ហើយពួកអ្នកដែលនៅសេសសល់នឹងត្រូវសម្លាប់។+
៣១ ឱខ្លោងទ្វារអើយ ចូរទ្រហោយំទៅ! ឱទីក្រុងអើយ ចូរស្រែកឡើង!
ឱពួកភីលីស្ទីនអើយ អ្នករាល់គ្នានឹងស្រយុតចិត្ត!
ព្រោះមានផ្សែងហុយមកពីទិសខាងជើង
ហើយទ័ពសត្រូវដើរមកជាមួយគ្នាឥតមានបាត់អ្នកណាម្នាក់ឡើយ»។
៣២ តើពួកគេគួរតបឆ្លើយទៅពួកអ្នកនាំសារនៃប្រជាជាតិយ៉ាងណាទៅ?
ពួកគេនឹងឆ្លើយថាព្រះយេហូវ៉ាបានដាក់គ្រឹះនៃក្រុងស៊ីយ៉ូន+
ហើយឆ្លើយថាពួកអ្នកតូចទាបក្នុងចំណោមរាស្ត្ររបស់លោកនឹងជ្រកកោនក្នុងក្រុងនោះ។
១៥ សេចក្ដីប្រកាសទាស់នឹងស្រុកម៉ូអាប់មានដូចតទៅ៖+
ព្រោះតែការបំផ្លាញក្នុងរយៈពេលមួយយប់
ក្រុងអារ+នៃស្រុកម៉ូអាប់នឹងត្រូវសាបសូន្យទៅ។
ដោយសារតែការបំផ្លាញក្នុងរយៈពេលមួយយប់
តំបន់គា+នៃស្រុកម៉ូអាប់នឹងត្រូវវិនាសទៅ។
២ បណ្ដាជនបានធ្វើដំណើរឡើងទៅវិហារនិងទៅឯក្រុងឌីបូន+
គឺឡើងទៅទីខ្ពស់ពិសិដ្ឋទាំងប៉ុន្មានដើម្បីយំសោក។
ស្រុកម៉ូអាប់យំកាន់ទុក្ខចំពោះក្រុងនេបូរ+និងក្រុងមេដេបា។+
ពួកគេគ្រប់គ្នាបានកោរសក់+និងកាត់ពុកចង្កា។+
៣ នៅតាមផ្លូវ ពួកគេស្លៀកបាវ។
នៅលើដំបូលផ្ទះនិងនៅទីធ្លាសាធារណៈ ពួកគេទាំងអស់គ្នាទ្រហោយំ
ពួកគេចុះទៅទាំងយំសោក។+
ហេតុនេះ ពួកទាហានម៉ូអាប់ស្រែកឡើងឥតឈប់
ហើយបណ្ដាជនញ័ររន្ធត់។
៥ ខ្ញុំមានចិត្តក្ដួលអាណិតដល់ស្រុកម៉ូអាប់។
ពួកអ្នកស្រុកនោះបានរត់រហូតទៅដល់ក្រុងសូអា+និងអេកឡាតសេលីស៊ីយ៉ា។+
នៅតាមផ្លូវឡើងទៅឯលូហ៊ីត ពួកគេធ្វើដំណើរបណ្ដើរយំបណ្ដើរ
នៅតាមផ្លូវឆ្ពោះទៅឯហូរ៉ូណែម ពួកគេយំសោកដោយសារតែសេចក្ដីហិនវិនាស។+
៦ ព្រោះផ្លូវទឹកទាំងប៉ុន្មាននៅនីមរីមបានរីងស្ងួតអស់
ឯស្មៅខៀវខ្ចីក៏ក្រៀមស្វិតទៅដែរ
ហើយគ្មានសល់រុក្ខជាតិខៀវខ្ចីទៀតឡើយ។
៧ ហេតុនេះហើយបានជាពួកគេប្រមូលអ្វីដែលនៅសេសសល់ពីឃ្លាំងនិងទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ខ្លួន
ហើយធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់ជ្រលងដើមផប់ផ្លឺ។*
៨ សម្រែករបស់ពួកគេបានលាន់ឮទូទាំងទឹកដីម៉ូអាប់។+
សម្រែកទ្រហោយំនោះលាន់ឮទៅដល់អេកឡែម
ហើយក៏លាន់ឮទៅដល់បៀរអេលីមដែរ។
៩ ព្រោះផ្លូវទឹកទាំងប៉ុន្មាននៅតំបន់ឌីម៉ូននឹងពេញដោយឈាម។
ខ្ញុំនឹងដាក់ទោសថែមទៀតទៅលើតំបន់ឌីម៉ូន
គឺឲ្យសត្វតោត្របាក់ស៊ីពួកម៉ូអាប់ដែលរត់រួច
និងពួកអ្នកដែលនៅសេសសល់ក្នុងស្រុក។+
១៦ ចូរផ្ញើចៀមឈ្មោលទៅឲ្យអ្នកគ្រប់គ្រងស្រុក
គឺពីតំបន់សេឡាកាត់តាមតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំ ឆ្ពោះទៅភ្នំនៃក្រុងស៊ីយ៉ូន។
២ ដូចសត្វស្លាបដែលត្រូវគេដេញចេញពីសំបុក+
នោះអ្នកស្រុកម៉ូអាប់នឹងត្រូវទៅឯតំបន់ទឹករាក់នៃជ្រលងអើណូន។+
៣ «ចូរជូនយោបល់ និងធ្វើតាមការសម្រេចចិត្តចុះ។
ចូរធ្វើឲ្យស្រមោលរបស់អ្នកនៅពេលថ្ងៃត្រង់ទៅជាងងឹតដូចយប់វិញ។
ចូរលាក់បំពួនពួកអ្នកដែលខ្ចាត់ខ្ចាយ ហើយកុំក្បត់ពួកអ្នកដែលកំពុងរត់គេចឡើយ។
៤ ឱម៉ូអាប់អើយ! សូមឲ្យពួកអ្នកខ្ចាត់ខ្ចាយរបស់ខ្ញុំជ្រកកោនជាមួយនឹងអ្នកផង។
សូមលាក់បំពួនពួកគេឲ្យរួចពីអ្នកបំផ្លាញផង។+
អ្នកដែលសង្កត់សង្កិនគេនឹងដល់ទីអវសាន
ការបំផ្លាញនឹងមកដល់ទីបញ្ចប់
ហើយពួកអ្នកដែលជិះជាន់អ្នកឯទៀតនឹងវិនាសពីផែនដី។
៥ បន្ទាប់មក នឹងមានបល្ល័ង្កមួយត្រូវតាំងឡើងយ៉ាងមាំដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះត្រង់។
បុគ្គលដែលអង្គុយលើបល្ល័ង្កនោះស្ថិតក្នុងត្រសាលរបស់ដាវីឌ គាត់ជាអ្នកស្មោះត្រង់+
គាត់នឹងវិនិច្ឆ័យដោយយុត្តិធម៌ ហើយប្រព្រឹត្តយ៉ាងសុចរិតដោយមិនបង្អែបង្អង់»។+
៦ យើងបានឮអំពីអំណួតរបស់ម៉ូអាប់+
គឺគាត់មានចិត្តក្រអឺតក្រទម ហើយគាត់មានកំហឹងជាខ្លាំង+
គាត់ពូកែអួតអាងណាស់ តែសម្ដីរបស់គាត់ឥតបានការទេ។
៧ ដូច្នេះ ពួកអ្នកស្រុកម៉ូអាប់នឹងយំស្រណោះស្រុករបស់ខ្លួន
ពួកគេនឹងទ្រហោយំជាមួយគ្នា។+
ពួកអ្នកដែលត្រូវគេវាយធ្វើបាប នឹងយំស្ដាយនំទំពាំងបាយជូរក្រៀមនៅក្រុងកៀហារ៉ាសែត។+
៨ ព្រោះចម្ការនានានៅក្រុងហែសបូន+បានក្រៀមស្វិត
ហើយដើមទំពាំងបាយជូរនៅក្រុងស៊ីបម៉ា+ក៏ស្វិតស្រពោនដែរ។
ពួកអ្នកគ្រប់គ្រងនៃប្រជាជាតិនានាបានជាន់ឈ្លីមែកដែលពេញដោយផ្លែទំពាំងបាយជូរក្រហម។
មែកទាំងនោះលាស់ទៅឆ្ងាយរហូតដល់ក្រុងយ៉ាសឺ+
ហើយវារទៅដល់តំបន់ស្ងាត់ជ្រងំ។
ខ្នែងវាបានបែកទៅឆ្ងាយរហូតដល់សមុទ្រ។
៩ ហេតុនេះ ខ្ញុំនឹងយំស្ដាយចំពោះដើមទំពាំងបាយជូរនៅក្រុងស៊ីបម៉ាដូចខ្ញុំយំស្រណោះក្រុងយ៉ាសឺដែរ។
ឱក្រុងហែសបូននិងក្រុងអេលៀឡាអើយ!+ ទឹកភ្នែកខ្ញុំនឹងស្រោចស្រពមកលើអ្នក
ព្រោះលែងមានសម្រែកនាពេលប្រមូលផលនៅរដូវក្ដៅនិងនៅរដូវច្រូតកាត់ក្នុងអ្នកទៀតហើយ។*
១០ អំណរនិងការសប្បាយរីករាយបានត្រូវដកចេញពីចម្ការនោះហើយ
គឺគ្មានចម្រៀងអរសប្បាយ ឬសម្រែកអបអរក្នុងចម្ការទំពាំងបាយជូរទៀតទេ។+
ឯអ្នកជាន់ផ្លែទំពាំងបាយជូរយកទឹកធ្វើស្រា ក៏លែងធ្វើការនោះដែរ
ព្រោះខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យសម្រែកទាំងនោះសាបសូន្យទៅ។+
១១ ហេតុនេះ ក្នុងចិត្តខ្ញុំញ័ររំជួលនឹងស្រុកម៉ូអាប់+ ដូចខ្សែពិណញ័រពេលត្រូវគេកេះ
ហើយដួងចិត្តខ្ញុំក្ដុកក្ដួលនឹងក្រុងកៀហារ៉ាសែត។+
១២ ទោះជាម៉ូអាប់គោរពបូជាយ៉ាងនឿយហត់នៅលើទីខ្ពស់ពិសិដ្ឋ ហើយចូលទៅអធិដ្ឋាននៅកន្លែងបរិសុទ្ធក៏ដោយ ក៏ឥតប្រយោជន៍ដែរ។+
១៣ នេះជាប្រសាសន៍ដែលព្រះយេហូវ៉ាបានប្រាប់រួចហើយស្ដីអំពីស្រុកម៉ូអាប់។ ១៤ ឥឡូវព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ថា៖ «ក្នុងអំឡុងបីឆ្នាំដែលប្រៀបដូចជាឆ្នាំនៃកម្មករស៊ីឈ្នួល* ភាពរុងរឿងរបស់ស្រុកម៉ូអាប់នឹងត្រូវអាប់ឱន ហើយនៅទីនោះនឹងមានភាពចលាចលជាខ្លាំង។ ចំនួនពួកអ្នកដែលនៅសេសសល់នៅស្រុកនោះនឹងមានតែបន្តិចបន្តួចប៉ុណ្ណោះ ហើយពួកគេសុទ្ធតែជាមនុស្សមិនសំខាន់»។+
១៧ សេចក្ដីប្រកាសទាស់នឹងក្រុងដាម៉ាស់មានដូចតទៅ៖+
«មើល! ក្រុងដាម៉ាស់នឹងត្រូវសាបសូន្យទៅ ហើយក្រុងនោះនឹងក្លាយទៅជាសំណង់បាក់បែកវិញ។+
២ ក្រុងអារ៉ូអ៊ើរ*+នឹងត្រូវបោះបង់ចោល
ក្រុងនោះនឹងក្លាយទៅជាកន្លែងដែលហ្វូងចៀមដេកនៅ
ហើយគ្មានអ្នកណាមកបំភ័យពួកវាឡើយ។
៣ ក្រុងរឹងមាំទាំងប៉ុន្មាននៅអេប្រាអ៊ីមនឹងលែងមានទៀត+
ហើយរាជាណាចក្រដាម៉ាស់ក៏នឹងសាបសូន្យទៅដែរ។+
ឯពួកអ្នកដែលនៅសេសសល់ក្នុងស្រុកស៊ីរី នឹងលែងមានភាពរុងរឿងទៀត
ដូចជាពួកអ៊ីស្រាអែលបាត់បង់ភាពរុងរឿងរបស់ខ្លួនដែរ»។ នេះជាសេចក្ដីប្រកាសរបស់ព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌។
៤ «នៅគ្រានោះ ភាពថ្កុំថ្កើងរបស់យ៉ាកុបនឹងរលាយបាត់ទៅ
ហើយរាងកាយធំធាត់របស់គាត់នឹងទៅជាស្គមកំព្រឹងវិញ។
៥ យ៉ាកុបនឹងប្រៀបដូចជាកួរស្រូវដែលនៅសល់បន្តិចបន្តួច
ក្នុងវាលស្រែនៅជ្រលង*រេផែម+ក្រោយពីច្រូតកាត់រួច
គឺដូចកួរស្រូវដែលគេទុកចោលឲ្យអ្នកឯទៀតរើសយក។
៦ អ៊ីស្រាអែលនឹងប្រៀបដូចជាផ្លែអូលីវដែលនៅសល់បន្តិចបន្តួច
ក្រោយពីគេវាយជម្រុះពីដើម
គឺនៅសល់តែពីរបីផ្លែប៉ុណ្ណោះនៅលើមែកខ្ពស់បំផុត
ហើយនៅសល់តែបួនប្រាំផ្លែប៉ុណ្ណោះនៅលើមែកឯទៀត»។+ នេះជាសេចក្ដីប្រកាសរបស់ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃអ៊ីស្រាអែល។
៧ នៅគ្រានោះ មនុស្សនឹងងើយមើលទៅលើរកព្រះដែលជាអ្នកបង្កើតខ្លួន ហើយភ្នែកគាត់នឹងសម្លឹងទៅឯព្រះដ៏បរិសុទ្ធនៃអ៊ីស្រាអែល។ ៨ គាត់នឹងមិនមើលទៅទីបូជា+ដែលជាស្នាដៃរបស់ខ្លួនទេ+ ហើយគាត់ក៏នឹងមិនយកភ្នែកមើលបង្គោលឈើពិសិដ្ឋ*ឬជើងតាំងដុតគ្រឿងក្រអូបដែលគាត់បានធ្វើនោះដែរ។
៩ នៅគ្រានោះ ក្រុងរឹងមាំទាំងឡាយរបស់គាត់នឹងប្រៀបដូចជាលំនៅដែលគេទុកចោលក្នុងព្រៃ+ នឹងគ្មាននរណាអាស្រ័យនៅទៀតឡើយ។
ក្រុងទាំងនោះនឹងប្រៀបដូចជាមែកដែលគេបោះចោលនៅខាងមុខពួកអ៊ីស្រាអែល។
១០ ព្រោះអ្នកបានភ្លេចព្រះ+ដែលជាអ្នកសង្គ្រោះអ្នកហើយ
អ្នកមិនបាននឹកឃើញថ្មដា+ដែលជាទីពឹងជ្រករបស់អ្នកទេ។
ហេតុនេះហើយបានជាអ្នកដាំដំណាំដ៏ស្រស់បំព្រង
រួចយកខ្នែងរបស់មនុស្សចម្លែក*ទៅបំបៅជាមួយនឹងដំណាំនោះ។
១១ នៅពេលថ្ងៃ អ្នកធ្វើរបងព័ទ្ធជុំវិញដំណាំរបស់អ្នកយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់
លុះព្រឹកឡើង គ្រាប់ពូជដែលអ្នកបានសាបព្រោះលូតលាស់យ៉ាងលឿន។
ប៉ុន្តែ នឹងគ្មានផលអ្វីទេ មានតែជំងឺនិងការឈឺចាប់ដែលមិនចេះធូរស្បើយប៉ុណ្ណោះ។+
១២ ចូរស្ដាប់ចុះ! មានសូរសំឡេងចលាចលរបស់មនុស្សជាច្រើន
សូរសំឡេងពួកគេដូចជាសំឡេងរលកសមុទ្របក់បោក!
សម្រែកកំហឹងរបស់ប្រជាជាតិទាំងឡាយ
ឮសូរដូចជាសន្ធឹកទឹកហូរយ៉ាងខ្លាំង!
១៣ ប្រជាជាតិនានានឹងស្រែកឡើង ឮសូរសន្ធឹកដូចទឹកហូរគ្រាំគ្រេង។
លោកនឹងប្រដៅតម្រង់ពួកគេ ហើយពួកគេនឹងរត់ទៅកន្លែងឆ្ងាយ
ហើយត្រូវខ្ចាត់ខ្ចាយដូចជាអង្កាមនៅលើភ្នំ ពេលត្រូវខ្យល់បក់ផាត់
និងដូចជាបន្លាក្រៀមស្វិតត្រូវខ្យល់ព្យុះកួចយកទៅ។
១៤ នៅពេលល្ងាច មានការភ័យរន្ធត់។
ពេលភ្លឺស្រាងៗ នឹងលែងមានពួកគេទៀត។
នេះហើយជាលទ្ធផលរបស់ពួកអ្នកដែលប្លន់យើង
និងជាសំណងដល់ពួកអ្នកដែលប្លន់ទ្រព្យរបស់យើង។
១៨ វេទនាហើយ! ស្រុកនៃហ្វូងកណ្ដូប
ដែលនៅតំបន់ទន្លេក្នុងស្រុកអេត្យូពី!+
២ ស្រុកនេះចាត់ពួកទូតទៅតាមសមុទ្រ
ឆ្លងកាត់ផ្លូវទឹកដោយជិះទូកធ្វើពីដើមកក់ ដោយបង្គាប់ថា៖
«ចូរទៅ! ឱពួកអ្នកនាំសារយ៉ាងរហ័សអើយ
ចូរទៅជួបប្រជាជាតិដែលមានរូបរាងខ្ពស់និងស្បែករលោង
គឺទៅជួបបណ្ដាជនដែលគេខ្លាចគ្រប់គ្នា+
ជាប្រជាជាតិដែលខ្លាំងក្លានិងមានជ័យជម្នះ
ដែលរស់នៅលើទឹកដីមានទន្លេហូរកាត់»។
៣ ឱមនុស្សទាំងឡាយដែលរស់នៅក្នុងស្រុកនិងពួកអ្នកដែលអាស្រ័យនៅលើផែនដីអើយ!
អ្វីដែលអ្នករាល់គ្នាឃើញ នឹងប្រៀបដូចជាសញ្ញាសម្គាល់ដែលគេតាំងឡើងនៅតំបន់ភ្នំ
ហើយអ្នករាល់គ្នានឹងឮសូរសំឡេងដូចជាសំឡេងគេផ្លុំស្នែង។
៤ ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍មកកាន់ខ្ញុំយ៉ាងនេះថា៖
«ខ្ញុំនឹងនៅស្ងប់ស្ងាត់ ហើយខ្ញុំសម្លឹងមើលទៅ*កន្លែងដ៏រឹងមាំរបស់ខ្ញុំ
គឺប្រៀបដូចជាកម្ដៅនិងពន្លឺថ្ងៃ
និងប្រៀបដូចជាទឹកសន្សើមនៅរដូវចម្រូត។*
៥ ព្រោះមុនរដូវប្រមូលផល
ពេលដែលដើមទំពាំងបាយជូរឈប់ផ្កា ហើយផ្កានោះទៅជាផ្លែទុំ
គេនឹងកាត់ខ្នែងដោយកាំបិត គេនឹងកាត់បំផ្លាញវល្លិ ហើយដកចេញ។
៦ សាកសពពួកគេនឹងត្រូវទុកចោលជាចំណីសត្វត្មាតនៅតំបន់ភ្នំ
និងជាចំណីសត្វព្រៃនៅផែនដី។
ត្មាតនឹងស៊ីសាកសពនោះពេញមួយរដូវក្ដៅ
ឯសត្វព្រៃវិញ ពួកវានឹងស៊ីរហូតដល់ផុតរដូវប្រមូលផល។
៧ នៅគ្រានោះ ពួកគេនឹងនាំយកអំណោយមកជូនព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌
គឺពីប្រជាជាតិដែលមានរូបរាងខ្ពស់និងស្បែករលោង
ពីបណ្ដាជនដែលគេខ្លាចគ្រប់គ្នា
ពីប្រជាជាតិដែលខ្លាំងក្លានិងមានជ័យជម្នះ
ដែលរស់នៅលើទឹកដីមានទន្លេហូរកាត់។
ពួកគេនឹងយកអំណោយទៅភ្នំស៊ីយ៉ូនជាកន្លែងតាងនាមព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌»។+
១៩ សេចក្ដីប្រកាសទាស់នឹងស្រុកអេហ្ស៊ីបមានដូចតទៅ៖+
មើល! ព្រះយេហូវ៉ាកំពុងជិះពពកយ៉ាងលឿនឆ្ពោះមកស្រុកអេហ្ស៊ីបហើយ។
បណ្ដាព្រះឥតបានការរបស់ពួកអេហ្ស៊ីបនឹងញ័ររន្ធត់នៅចំពោះលោក+
ហើយចិត្តរបស់ពួកអេហ្ស៊ីបនឹងស្រយុតទៅ។
២ «ខ្ញុំនឹងបណ្ដាលឲ្យពួកអេហ្ស៊ីបច្បាំងនឹងពួកអេហ្ស៊ីប
ពួកគេនឹងវាយប្រហារគ្នាឯង
ពួកគេម្នាក់ៗនឹងសម្លាប់បងប្អូននិងជនរួមជាតិខ្លួន
ក្រុងមួយច្បាំងនឹងក្រុងមួយ រាជាណាចក្រមួយច្បាំងនឹងរាជាណាចក្រមួយ។
៣ ពួកអេហ្ស៊ីបនឹងសុញគំនិត ខ្ញុំនឹងបំផ្លាញគម្រោងការរបស់ពួកគេ។+
ពួកគេនឹងទៅរកបណ្ដាព្រះឥតបានការ
ទៅរកគ្រូមន្តអាគម គ្រូខាប និងគ្រូទាយ។+
៤ ខ្ញុំនឹងប្រគល់ពួកអេហ្ស៊ីបទៅឲ្យចៅហ្វាយដ៏តឹងរ៉ឹង
ស្ដេចដ៏កាចសាហាវនឹងគ្រប់គ្រងលើពួកគេ»។+ នេះជាសេចក្ដីប្រកាសរបស់ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ពិត និងជាព្រះនៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌។
៥ ទឹកសមុទ្រនឹងរីងស្ងួតទៅ ហើយទឹកទន្លេក៏នឹងគោកហួតហែងដែរ។+
៦ ទន្លេទាំងប៉ុន្មានក្នុងស្រុកអេហ្ស៊ីបនឹងមានក្លិនស្អុយ
ប្រឡាយដែលបែកចេញពីទន្លេនីល នឹងស្រកហើយហួតហែងទៅ។
ដើមត្រែងនិងដើមបបុស*នឹងក្រៀមស្វិត។+
៧ រុក្ខជាតិដែលដុះតាមដងទន្លេនីល គឺនៅតាមមាត់ច្រាំងទន្លេនោះនឹងស្វិតស្រពោន
ឯគ្រាប់ពូជដែលគេសាបព្រោះក្នុងស្រុកតាមដងទន្លេនីល+ ក៏នឹងត្រូវក្រៀមស្វិតដែរ។+
ខ្យល់នឹងបក់ប៉ីងរុក្ខជាតិទាំងនោះទៅអស់ ហើយវានឹងលែងមានទៀត។
៨ ពួកអ្នកនេសាទនឹងយំសោក។ ពួកអ្នកស្ទូចត្រីនៅទន្លេនីលនឹងទួញយំ
ហើយមិនសូវមានពួកអ្នកបង់សំណាញ់ទៀតទេ។
៩ ពួកអ្នកធ្វើក្រណាត់ពីសរសៃអំបោះដើមផ្លេច*+
និងពួកអ្នកត្បាញក្រណាត់ពណ៌សនឹងត្រូវអាម៉ាស់។
១០ ពួកអ្នកត្បាញរវៃក្នុងស្រុកនោះនឹងបាក់ទឹកចិត្ត
ហើយកម្មករស៊ីឈ្នួលទាំងអស់នឹងកើតទុក្ខ។
១១ ពួកអ្នកគ្រប់គ្រងនៅក្រុងសូអាន+សុទ្ធតែល្ងីល្ងើ។
ពួកទីប្រឹក្សាដ៏ឆ្លាតបំផុតរបស់ផារ៉ូក៏ឲ្យយោបល់មិនសមហេតុសមផលដែរ។+
តើអ្នកអាចនិយាយទៅកាន់ផារ៉ូម្ដេចនឹងបានទៅថា៖
«ខ្ញុំជាកូនចៅរបស់ពួកអ្នកប្រាជ្ញ ជាកូនចៅរបស់បណ្ដាស្ដេចពីបុរាណ»?
១២ តើពួកអ្នកប្រាជ្ញរបស់អ្នកនៅឯណា?+
បើពួកគេដឹងអំពីអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌ចង់ធ្វើទៅលើស្រុកអេហ្ស៊ីប ចូរឲ្យពួកគេប្រាប់មក!
១៣ ពួកអ្នកគ្រប់គ្រងនៅក្រុងសូអានបានប្រព្រឹត្តល្ងីល្ងើណាស់
ពួកអ្នកគ្រប់គ្រងនៅក្រុងណូព*+បានត្រូវគេបោកបញ្ឆោត
ឯពួកមេកុលសម្ព័ន្ធបាននាំអ្នកស្រុកអេហ្ស៊ីបឲ្យវង្វេងហើយ។
១៤ ព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើឲ្យពួកអេហ្ស៊ីបមានគំនិតវិលវល់+
ហើយពួកអ្នកដឹកនាំបាននាំពួកអេហ្ស៊ីបឲ្យវង្វេងក្នុងគ្រប់ការទាំងអស់
គឺប្រៀបដូចជាមនុស្សស្រវឹងស្រាដើរទ្រេតទ្រោតក្នុងកម្អួតរបស់ខ្លួន។
១៥ ពួកអេហ្ស៊ីបនឹងមិនអាចសម្រេចកិច្ចការអ្វីឡើយ
ទោះជាក្បាលឬកន្ទុយ ពន្លកឬស្លឹក*ក្ដី។
១៦ នៅគ្រានោះ ពួកអេហ្ស៊ីបនឹងប្រៀបដូចជាស្ត្រីដែលភ័យញ័ររន្ធត់និងតក់ស្លុត ព្រោះព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌ បានលើកដៃដ៏ខ្លាំងក្លារបស់លោកប្រឆាំងនឹងពួកគេហើយ។+ ១៧ ស្រុកយូដានឹងទៅជាហេតុដែលនាំឲ្យពួកអេហ្ស៊ីបភ័យតក់ស្លុត។ ពេលឮអំពីស្រុកនោះ ពួកគេនឹងញ័ររន្ធត់ ព្រោះពួកគេដឹងថាព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌បានសម្រេចចិត្តទាស់នឹងពួកគេហើយ។+
១៨ នៅគ្រានោះ នឹងមានក្រុងប្រាំក្នុងស្រុកអេហ្ស៊ីបចេះនិយាយភាសាកាណាន+ ហើយអ្នកក្រុងទាំងនោះនឹងស្បថថាពួកគេស្មោះភក្ដីចំពោះព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌។ ក្រុងមួយនឹងត្រូវហៅថាក្រុងនៃការផ្ដួលរលំ។
១៩ នៅគ្រានោះ គេនឹងសង់ទីបូជាមួយជូនព្រះយេហូវ៉ានៅកណ្ដាលស្រុកអេហ្ស៊ីប ហើយក៏ដំឡើងបង្គោលមួយជូនព្រះយេហូវ៉ានៅឯព្រំប្រទល់ស្រុកនោះដែរ។ ២០ នេះនឹងទៅជាសញ្ញាសម្គាល់និងជាសាក្សីអំពីព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌ ដែលតាំងឡើងនៅក្នុងស្រុកអេហ្ស៊ីប។ ព្រោះពួកគេនឹងស្រែកសុំជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ាឲ្យរំដោះពួកគេពីពួកអ្នកជិះជាន់ ហើយលោកនឹងចាត់អ្នកសង្គ្រោះដ៏ឧត្ដមមួយរូបឲ្យទៅជួយពួកគេ។ ២១ នៅគ្រានោះ ព្រះយេហូវ៉ានឹងឲ្យពួកអេហ្ស៊ីបស្គាល់លោក ហើយពួកគេនឹងស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ាជាប្រាកដ។ ពួកគេនឹងជូនអំណោយនិងគ្រឿងបូជាដល់ព្រះយេហូវ៉ា ថែមទាំងស្បថជូនលោក ហើយធ្វើតាមសម្បថនោះទៀតផង។ ២២ ព្រះយេហូវ៉ានឹងវាយពួកអេហ្ស៊ីប+ ហើយធ្វើឲ្យពួកគេជាសះស្បើយ រួចពួកគេនឹងត្រឡប់មករកព្រះយេហូវ៉ាវិញ។ លោកនឹងធ្វើតាមសំណូមពររបស់ពួកគេ ហើយធ្វើឲ្យពួកគេបានជាសះស្បើយ។
២៣ នៅគ្រានោះ នឹងមានផ្លូវធំ+ចេញពីស្រុកអេហ្ស៊ីបឆ្ពោះទៅស្រុកអាស៊ីរី។ យ៉ាងនេះ ពួកអាស៊ីរីនឹងធ្វើដំណើរចូលទៅស្រុកអេហ្ស៊ីប ហើយពួកអេហ្ស៊ីបនឹងធ្វើដំណើរចូលមកស្រុកអាស៊ីរី។ ពួកអេហ្ស៊ីបនិងពួកអាស៊ីរីនឹងបម្រើព្រះជាមួយគ្នា។ ២៤ នៅគ្រានោះ អ៊ីស្រាអែលនឹងរួបរួមជាមួយនឹងស្រុកអេហ្ស៊ីបនិងស្រុកអាស៊ីរី+ ហើយពួកគេនឹងទៅជាពរសម្រាប់ផែនដី។ ២៥ ព្រោះព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌នឹងឲ្យពរពួកគេ ដោយមានប្រសាសន៍ថា៖ «សូមឲ្យអេហ្ស៊ីបជារាស្ត្រខ្ញុំនិងអាស៊ីរីជាស្នាដៃខ្ញុំ ព្រមទាំងអ៊ីស្រាអែលជាមត៌កខ្ញុំ បានទទួលពរ!»។+
២០ នៅឆ្នាំដែលស្ដេចសាកនជាស្ដេចស្រុកអាស៊ីរីបានចាត់ថើថាន*ឲ្យទៅក្រុងអាសូត+ ថើថានក៏បានច្បាំងឈ្នះ ហើយដណ្ដើមយកបានក្រុងនោះ។+ ២ នៅគ្រានោះ ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍តាមរយៈអេសាយ+ជាកូនអាម៉ុសថា៖ «ចូរដោះបាវចេញពីចង្កេះអ្នក ព្រមទាំងដោះស្បែកជើងចេញដែរ»។ អេសាយក៏ធ្វើតាមបង្គាប់លោក ដោយស្លៀកតែសម្លៀកបំពាក់ក្នុង ហើយដើរជើងទទេ។
៣ បន្ទាប់មក ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «មើល! ដូចអេសាយជាអ្នកបម្រើខ្ញុំបានដើរដោយមានតែសម្លៀកបំពាក់ក្នុង និងដើរដោយជើងទទេអស់រយៈពេលបីឆ្នាំ ទុកជាសញ្ញាសម្គាល់+និងជាការព្រមានអំពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើងចំពោះស្រុកអេហ្ស៊ីប+និងស្រុកអេត្យូពី+ ៤ នោះស្ដេចស្រុកអាស៊ីរីនឹងចាប់ជនជាតិអេហ្ស៊ីប+និងជនជាតិអេត្យូពីទាំងក្មេងទាំងចាស់យកទៅធ្វើជាឈ្លើយ ហើយនាំពួកគេទៅទាំងជើងទទេ និងខ្លួនអាក្រាតលេចគូទ។ យ៉ាងនោះ ពួកអេហ្ស៊ីបនឹងអាម៉ាស់មុខជាខ្លាំង ៥ ហើយពួកអ្នកដែលយកស្រុកអេត្យូពីជាទីសង្ឃឹម និងយកស្រុកអេហ្ស៊ីបជាទីអួតអាង នឹងត្រូវខ្មាស ហើយភ័យតក់ស្លុត។ ៦ នៅគ្រានោះ ពួកអ្នករស់នៅតាមតំបន់ឆ្នេរនឹងនិយាយថា៖ ‹មើល! ស្រុកដែលជាទីសង្ឃឹមរបស់យើង ដែលយើងរត់ទៅពឹងឲ្យរួចពីស្ដេចស្រុកអាស៊ីរី បានធ្លាក់ដល់កម្រិតនេះទៅហើយ! តើធ្វើដូចម្ដេចឲ្យយើងរួចខ្លួនបានទៅ?›»។
២១ នេះជាសេចក្ដីប្រកាសទាស់នឹងតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំដែលប្រៀបដូចជាសមុទ្រ៖*+
សេចក្ដីវេទនាកំពុងមកដូចជាខ្យល់ព្យុះបក់បោកនៅភាគខាងត្បូង
ពីតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំ ពីទឹកដីដែលគួរឲ្យស្ញែងខ្លាច។+
២ ព្រះបានបើកបង្ហាញឲ្យខ្ញុំឃើញក្នុងគំនិតនូវព្រឹត្តិការណ៍ដ៏គួរឲ្យរន្ធត់ដូចតទៅ៖
ពួកអ្នកក្បត់កំពុងប្រព្រឹត្តអំពើក្បត់ហើយ
ឯពួកអ្នកបំផ្លាញក៏កំពុងបំផ្លាញដែរ។
ឱអេឡាំអើយ ចូរឡើងទៅ! ឱមេឌីអើយ+ ចូរឡោមព័ទ្ធទៅ!
ខ្ញុំនឹងបំបាត់នូវការឈឺចាប់ដែលនាង*បានបង្កឡើង។+
៣ ហេតុនេះហើយបានជាខ្ញុំកើតទុក្ខយ៉ាងខ្លាំង។+
ខ្ញុំឈឺចុកចាប់ពើតផ្សា ដូចស្ត្រីកំពុងសម្រាលកូន
ខ្ញុំពិបាកចិត្តយ៉ាងខ្លាំងរហូតដល់លែងចង់ស្ដាប់
ខ្ញុំថប់បារម្ភដល់ម្ល៉េះបានជាលែងចង់ឃើញទៀត។
៤ ខ្ញុំភ័យតក់ស្លុត ហើយចិត្តក៏ខ្សោយទៅ។
សូម្បីតែពន្លឺពេលល្ងាចដែលខ្ញុំចង់ឃើញក៏ធ្វើឲ្យខ្ញុំញាប់ញ័រដែរ។
៥ ចូររៀបចំតុនិងកៅអី! ហើយបរិភោគអាហារនិងផឹកស្រាចុះ!+
ឱពួកអ្នកគ្រប់គ្រងអើយ! ចូរក្រោកឡើងចាក់ប្រេងលើខែលទៅ!
៦ ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍មកខ្ញុំដូច្នេះថា៖
«ចូរដាក់អ្នកយាមម្នាក់ឲ្យយាមល្បាត ហើយឲ្យគាត់រាយការណ៍អំពីអ្វីដែលគាត់ឃើញ»។
៧ គាត់បានឃើញរទេះចម្បាំងទឹមដោយសេះ
រទេះចម្បាំងទឹមដោយសត្វលា និងរទេះចម្បាំងទឹមដោយសត្វអូដ្ឋ។
គាត់ខំសម្លឹងមើលយ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្ននិងដោយយកចិត្តទុកដាក់។
៨ បន្ទាប់មក គាត់ស្រែកឡើងដូចជាសត្វតោថា៖
«ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! ពេលថ្ងៃ ខ្ញុំឈរនៅលើប៉មយាមជានិច្ច
ហើយរាល់យប់ក៏ខ្ញុំឈរនៅត្រង់កន្លែងយាមដែរ។+
រួចមក គាត់ស្រែកឡើងថា៖
«ក្រុងបាប៊ីឡូនបានរលំហើយ! ក្រុងបាប៊ីឡូនបានរលំហើយ!+
ឯរូបព្រះទាំងប៉ុន្មានក្នុងក្រុងនោះ បានត្រូវវាយកម្ទេចឲ្យធ្លាក់រាត់រាយលើដីហើយ!»។+
១០ ឱជនរួមជាតិខ្ញុំដែលត្រូវគេជាន់ឈ្លី*អើយ!
អ្នករាល់គ្នាប្រៀបដូចជាផលពីទីលានបញ្ជាន់ស្រូវ+
ខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នាអំពីអ្វីដែលខ្ញុំបានឮពីព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌និងជាព្រះនៃអ៊ីស្រាអែល។
១១ នេះជាសេចក្ដីប្រកាសទាស់នឹងតំបន់ឌូម៉ា។*
មានបុគ្គលម្នាក់កំពុងស្រែកហៅខ្ញុំពីតំបន់ភ្នំសៀថា៖+
«អ្នកយាមអើយ ដល់កាលណាទើបភ្លឺ? អ្នកយាម ដល់ពេលណាទើបភ្លឺ?»។
១២ អ្នកយាមឆ្លើយថា៖ «ទៀបភ្លឺហើយ តែយប់ក៏ខិតមកដល់ដែរ។
បើអ្នកចង់ដឹង ចូរមកសួរចុះ។ ចូរមកម្ដងទៀត!»។
១៣ នេះជាសេចក្ដីប្រកាសទាស់នឹងតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំ៖
ឱក្បួនរទេះដេដាន់អើយ!+
នៅពេលយប់ អ្នករាល់គ្នានឹងស្នាក់នៅក្នុងព្រៃនៃតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំ។
១៤ ឱអ្នកតំបន់តេម៉ាអើយ!+ ចូរយកទឹកទៅឲ្យអ្នកដែលកំពុងស្រេកចុះ
ហើយយកនំប៉័ងទៅឲ្យអ្នកដែលកំពុងរត់គេចផង។
១៥ ព្រោះពួកគេបានរត់គេចពីដាវ គឺពីដាវដែលគេហូតចេញពីស្រោម
ហើយរត់គេចពីធ្នូដែលគេយឹតបម្រុងបាញ់ និងពីសង្គ្រាមដ៏ឃោរឃៅ។
១៦ ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍មកខ្ញុំដូច្នេះថា៖ «ក្នុងអំឡុងមួយឆ្នាំដែលប្រៀបដូចជាឆ្នាំនៃកម្មករស៊ីឈ្នួល* ភាពរុងរឿងរបស់កេដា+នឹងរលាយសាបសូន្យទៅ។ ១៧ ពលធ្នូដ៏ខ្លាំងពូកែរបស់ស្រុកកេដានឹងនៅសេសសល់តែបន្តិចបន្តួចប៉ុណ្ណោះ ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃអ៊ីស្រាអែលបានមានប្រសាសន៍ហើយ»។
២២ សេចក្ដីប្រកាសស្ដីអំពីជ្រលងនៃការបើកបង្ហាញពីព្រះ* មានដូចតទៅ៖+
តើមានរឿងអ្វីបានជាអ្នកនាំគ្នាឡើងទៅលើដំបូលផ្ទះខ្លួនដូច្នេះ?
២ អ្នកពេញទៅដោយការជ្រួលច្របល់
ក្រុងរបស់អ្នកអ៊ូអរនិងគគ្រឹកគគ្រេង។
ឯពួកអ្នកស្លាប់របស់អ្នកមិនបានស្លាប់ដោយដាវទេ
ហើយក៏មិនបានស្លាប់ក្នុងសង្គ្រាមដែរ។+
៣ ពួកអ្នកគ្រប់គ្រងផ្ដាច់ការលើអ្នកបានរត់ទៅជាមួយគ្នា។+
ពួកគេបានត្រូវចាប់ធ្វើជាអ្នកទោសដោយមិនចាំបាច់ប្រើធ្នូទេ។
អស់អ្នកដែលគេរកឃើញនឹងទៅជាអ្នកទោស+
ទោះជាពួកគេបានរត់ទៅឆ្ងាយក៏ដោយ។
៤ ហេតុនេះ ខ្ញុំបាននិយាយថា៖ «ចូរបែរមុខចេញពីខ្ញុំទៅ
ហើយខ្ញុំនឹងទ្រហោយំយ៉ាងខ្លាំង។+
កុំខំមកសម្រាលទុក្ខខ្ញុំ ដោយសារការបំផ្លាញជនរួមជាតិខ្ញុំឡើយ។+
៥ ព្រោះថ្ងៃនោះជាថ្ងៃជ្រួលច្របល់ ថ្ងៃបរាជ័យ និងជាថ្ងៃស្លន់ស្លោ+
មកពីព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌ និងជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុត ដែលកើតឡើងក្នុងជ្រលងនៃការបើកបង្ហាញពីព្រះ។
កំពែងក្រុងនឹងត្រូវបំបាក់បំបែក+
ហើយសម្រែកបណ្ដាជនស្រែកសុំជំនួយលាន់ឮខ្ទរខ្ទារទៅដល់ភ្នំ។
៦ ពួកអេឡាំ+ស្ពាយបំពង់ព្រួញ និងបររទេះចម្បាំង ដោយមានទាហានសេះទៅជាមួយ
ហើយជនជាតិគា+ត្រៀមខែលរបស់ខ្លួនជាស្រេច។
៧ នៅជ្រលង*ល្អបំផុតរបស់អ្នក នឹងមានពេញទៅដោយរទេះចម្បាំង
ហើយទាហានសេះនឹងតម្រៀបគ្នានៅឯខ្លោងទ្វារក្រុង
៨ ឯទីការពាររបស់យូដានឹងត្រូវដកចេញ។
«នៅគ្រានោះ អ្នកនឹងសម្លឹងមើលទៅឃ្លាំងដាក់គ្រឿងចម្បាំងនៅមន្ទីរព្រៃលីបង់+ ៩ ហើយអ្នកនឹងឃើញកំពែងបាក់បែកជាច្រើននៅក្រុងដាវីឌ។+ អ្នកនឹងប្រមូលទឹកពីអាងខាងក្រោម។+ ១០ អ្នកនឹងរាប់ផ្ទះនានានៅក្រុងយេរូសាឡិម រួចរំលំផ្ទះទាំងនោះដើម្បីយកមកពង្រឹងកំពែងក្រុង។ ១១ អ្នកនឹងធ្វើអាងធំមួយនៅចន្លោះកំពែងទាំងពីរ សម្រាប់ដាក់ទឹកពីអាងចាស់ តែអ្នកនឹងមិនពឹងផ្អែកទៅលើព្រះជាអ្នកបង្កើតដ៏ឧត្ដមដែលបានធ្វើវាទេ ហើយអ្នកក៏មិននឹកនាដល់លោកដែលបានបង្កើតវាតាំងពីយូរមកហើយដែរ។
១២ នៅគ្រានោះ ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមនិងជាព្រះនៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌
នឹងតម្រូវឲ្យមានការយំទួញនិងការកាន់ទុក្ខ+
ព្រមទាំងឲ្យកោរសក់និងស្លៀកបាវផង។
១៣ ប៉ុន្តែមើល! មានពិធីជប់លៀងនិងការអរសប្បាយវិញ
មានការសម្លាប់គោនិងចៀម
ព្រមទាំងមានការបរិភោគសាច់និងផឹកស្រាទំពាំងបាយជូរទៀតផង។+
ព្រោះអ្នករាល់គ្នានឹងនិយាយថា៖ ‹ចូរយើងពិសាអាហារពិសាស្រាទៅព្រោះថ្ងៃស្អែកយើងនឹងស្លាប់ហើយ›»។+
១៤ ក្រោយនោះ ខ្ញុំបានឮសំឡេងព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌ថា៖ «‹អ្នករាល់គ្នានឹងមិនទទួលការអភ័យទោសចំពោះកំហុសនេះទេ លុះត្រាតែអ្នករាល់គ្នាស្លាប់›។+ នេះជាប្រសាសន៍របស់ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមនិងជាព្រះនៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌»។
១៥ ព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌ និងជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបានមានប្រសាសន៍ថែមទៀតថា៖ «ចូរទៅជួបសេបណា+ជាអ្នកត្រួតត្រាលើវិមានស្ដេច ហើយប្រាប់គាត់ថា៖ ១៦ ‹តើអ្នកមានការអីបានជាមកទីនេះ? តើអ្នកណាអនុញ្ញាតឲ្យអ្នកដាប់ថ្មធ្វើទីបញ្ចុះសពសម្រាប់ខ្លួន?›។ ពេលនោះ សេបណាកំពុងដាប់ថ្មធ្វើទីបញ្ចុះសពនៅលើទីខ្ពស់ គឺគាត់កំពុងរៀបចំកន្លែងបញ្ចុះសពសម្រាប់ខ្លួន។ ១៧ ‹មើល! ព្រះយេហូវ៉ានឹងបោះទម្លាក់អ្នកទៅក្រោម ហើយលោកនឹងចាប់អ្នកយ៉ាងជាប់។ ១៨ រួចលោកនឹងរុំអ្នកយ៉ាងណែន ហើយបោះអ្នកដូចជាបាល់ទៅទីវាលធំទូលាយ។ អ្នកនឹងស្លាប់នៅទីនោះជាមួយនឹងរទេះចម្បាំងដ៏រុងរឿងរបស់អ្នក។ នោះនឹងនាំមកនូវសេចក្ដីអាម៉ាស់ដល់ពូជពង្សរបស់ម្ចាស់អ្នក។ ១៩ ខ្ញុំនឹងដកតំណែងអ្នក រួចបណ្ដេញអ្នកចេញពីមុខងាររបស់អ្នក។
២០ «‹នៅគ្រានោះ ខ្ញុំនឹងហៅអេលាគីម+ជាអ្នកបម្រើខ្ញុំ ដែលត្រូវជាកូនរបស់ហ៊ីលគីយ៉ាឲ្យមក ២១ រួចខ្ញុំនឹងយកសម្លៀកបំពាក់របស់អ្នកទៅបំពាក់ឲ្យគាត់វិញ ហើយយកខ្សែក្រវាត់របស់អ្នក ទៅចងចង្កេះគាត់យ៉ាងជាប់។+ ខ្ញុំនឹងប្រគល់សិទ្ធិអំណាចរបស់អ្នកទៅក្នុងដៃគាត់។ គាត់នឹងប្រៀបដូចជាឪពុកដល់អ្នកក្រុងយេរូសាឡិមនិងដល់ពូជពង្សយូដា។ ២២ ខ្ញុំនឹងប្រគល់កូនសោនៃពូជពង្សដាវីឌ+ឲ្យគាត់មើលការខុសត្រូវ។* បើគាត់បើក គ្មានអ្នកណាបិទបានទេ ហើយបើគាត់បិទ ក៏គ្មានអ្នកណាបើកបានដែរ។ ២៣ ខ្ញុំនឹងតាំងគាត់ឲ្យមាំ ដូចដែកគោលដែលគេបោះភ្ជាប់លើជញ្ជាំង ហើយគាត់នឹងប្រៀបដូចជាបល្ល័ង្កដ៏រុងរឿងដល់ពូជពង្សរបស់ឪពុកគាត់។ ២៤ ភាពរុងរឿងទាំងអស់នៃពូជពង្សរបស់ឪពុកគាត់នឹងអាស្រ័យលើគាត់ ហើយកូនចៅទាំងអស់នឹងពឹងផ្អែកលើគាត់ ប្រៀបដូចជាភាជនៈតូច ចានគោម និងថូធំៗ ដែលគេព្យួរលើដែកគោលដែរ។
២៥ «ព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌បានប្រកាសថា៖ ‹នៅគ្រានោះ ដែកគោលដែលគេបោះភ្ជាប់នៅលើជញ្ជាំងដ៏មាំ នឹងត្រូវដកចេញ+ គឺនឹងត្រូវកាត់ទម្លាក់ចោល។ ដូច្នេះ ភាជនៈទាំងប៉ុន្មានដែលគេព្យួរលើដែកគោលនោះនឹងធ្លាក់ចុះ ហើយបាក់បែកខ្ទេចខ្ទីអស់។ ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាផ្ទាល់បានមានប្រសាសន៍ហើយ›»។
២៣ នេះជាសេចក្ដីប្រកាសស្ដីអំពីក្រុងទីរ៉ុស៖+
ឱសំពៅតើស៊ីសអើយ+ ចូរទ្រហោយំទៅ!
ព្រោះកំពង់ផែបានត្រូវបំផ្លាញហើយ អ្នកមិនអាចចូលចតបានទេ។
នៅស្រុកគីទីម+ រឿងនេះបានត្រូវបើកបង្ហាញឲ្យដឹង។
២ ពួកអ្នកដែលរស់នៅតាមឆ្នេរសមុទ្រអើយ! ចូរស្ងៀមទៅ។
ពួកឈ្មួញពីក្រុងស៊ីដូន+បានឆ្លងសមុទ្រ មកធ្វើឲ្យអ្នករាល់គ្នាសម្បូរសប្បាយហើយ។
៣ ស្រូវពីស៊ីហូ*+បានត្រូវនាំចេញទៅតាមផ្លូវទឹកជាច្រើន
ភោគផលពីទន្លេនីលជាប្រាក់ចំណូលរបស់ក្រុងទីរ៉ុស
៤ ឱស្រុកស៊ីដូន ជាទីបង្អែកនៃសមុទ្រអើយ ចូរអាម៉ាស់មុខចុះ!
ព្រោះសមុទ្របាននិយាយថា៖
«ខ្ញុំមិនបានឈឺពោះសម្រាលកូន ហើយក៏មិនបានបង្កើតកូនដែរ។
ខ្ញុំមិនបានបីបាច់ថែរក្សាកូនប្រុស ហើយក៏មិនបានចិញ្ចឹមអប់រំកូនស្រីដែរ»។+
៥ ពេលគេឮដំណឹងអំពីស្រុកអេហ្ស៊ីប គេកើតទុក្ខយ៉ាងណា+
នោះបណ្ដាជនក៏កើតទុក្ខយ៉ាងនោះដែរ ពេលពួកគេឮដំណឹងអំពីក្រុងទីរ៉ុស។+
៦ ចូរឆ្លងទៅតើស៊ីសចុះ!
ឱពួកអ្នកដែលរស់នៅតាមឆ្នេរសមុទ្រអើយ ចូរទ្រហោយំទៅ!
៧ តើក្រុងនេះឬដែលធ្លាប់មានភាពគគ្រឹកគគ្រេងតាំងពីសម័យមុននោះ?
ពួកអ្នកក្រុងនេះហើយដែលធ្លាប់ធ្វើដំណើរទៅរស់នៅកន្លែងឆ្ងាយៗ មែនទេ?
៨ តើអ្នកណាបានសម្រេចចិត្តធ្វើដូច្នេះទាស់នឹងក្រុងទីរ៉ុស
ជាក្រុងដែលធ្លាប់បំពាក់មកុដឲ្យគេ
និងមានពួកឈ្មួញដែលសុទ្ធតែជាអ្នកគ្រប់គ្រង
និងពួកពាណិជ្ជករដែលសុទ្ធតែបានទទួលកិត្តិយសពីមនុស្សទាំងអស់នៅផែនដី?+
៩ ព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌បានសម្រេចចិត្តធ្វើដូច្នេះ
ដើម្បីបំបាក់អំណួតនិងបង្អាប់កិត្តិយសរបស់ក្រុងនោះ
ដើម្បីធ្វើឲ្យពួកអ្នកដែលទទួលកិត្តិយសនៅផែនដីអាម៉ាស់មុខវិញ។+
១០ ឱអ្នកតើស៊ីសអើយ ចូរឆ្លងកាត់ស្រុករបស់អ្នកដូចទន្លេនីលទៅ
ព្រោះលែងមានកំពង់ផែទៀតហើយ។+
១១ ព្រះយេហូវ៉ាបានលើកដៃទៅលើសមុទ្រ
លោកបានអង្រួនរាជាណាចក្រនានា។
លោកបានបង្គាប់ឲ្យបំផ្លាញទីបង្អែករបស់ស្រុកភេនីស៊ី។+
១២ លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «អ្នកនឹងលែងត្រេកអរទៀតហើយ+
ឱពួកអ្នកក្រុងស៊ីដូន* ជាពួកអ្នកដែលត្រូវគេសង្កត់សង្កិនអើយ!
ចូរក្រោកឡើង ហើយឆ្លងទៅស្រុកគីទីមទៅ+
តែអ្នកនឹងមិនបានសម្រាកនៅទីនោះឡើយ»។
១៣ មើល! ស្រុករបស់ពួកខាល់ដេ!+
គឺជាពួកខាល់ដេ មិនមែនពួកអាស៊ីរីទេ+
ដែលបានធ្វើឲ្យក្រុងនេះទៅជាកន្លែងសម្រាប់សត្វព្រៃ។
ពួកខាល់ដេបានដំឡើងគ្រឿងសឹក*ដើម្បីឡោមព័ទ្ធ
ពួកគេបានបំផ្លាញប៉មរឹងមាំទាំងប៉ុន្មានរបស់ក្រុងនេះ+
ហើយវាយកម្ទេចក្រុងនោះទៅ។
១៤ ឱសំពៅតើស៊ីសអើយ ចូរទ្រហោយំទៅ
ព្រោះទីបង្អែករបស់អ្នក បានត្រូវបំផ្លាញចោលហើយ។+
១៥ នៅគ្រានោះ ក្រុងទីរ៉ុសនឹងត្រូវគេបំភ្លេចចោលអស់រយៈពេល៧០ឆ្នាំ+ ដូចអាយុកាលរបស់ស្ដេចមួយរូប។ លុះផុត៧០ឆ្នាំហើយ នោះនឹងមានហេតុការណ៍កើតឡើងដល់ក្រុងទីរ៉ុសដូចក្នុងចម្រៀងរបស់ស្រីពេស្យា ដែលរៀបរាប់ដូចតទៅ៖
១៦ «ឱស្រីពេស្យាដែលគេបំភ្លេចចោលអើយ
ចូរយកពិណហើយដើរជុំវិញក្រុងទៅ។
ចូរលេងពិណយ៉ាងពីរោះ ហើយច្រៀងចម្រៀងជាច្រើនចុះ
ដើម្បីឲ្យគេនឹកឃើញអ្នកឡើងវិញ»។
១៧ លុះផុត៧០ឆ្នាំហើយ ព្រះយេហូវ៉ានឹងនឹកឃើញក្រុងទីរ៉ុស។ ក្រុងនោះនឹងចាប់ផ្ដើមទទួលកម្រៃម្ដងទៀត ហើយប្រព្រឹត្តដូចជាស្រីពេស្យាជាមួយនឹងរាជាណាចក្រទាំងឡាយនៅផែនដី។ ១៨ ប៉ុន្តែ ប្រាក់ចំណូលនិងប្រាក់ចំណេញរបស់ក្រុងនោះ នឹងត្រូវញែកជាបរិសុទ្ធជូនព្រះយេហូវ៉ា។ ប្រាក់ទាំងនោះនឹងគ្មាននរណាប្រមូលទុកឡើយ ព្រោះនឹងត្រូវទុកសម្រាប់រាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ា ដើម្បីឲ្យពួកគេអាចមានអាហារបរិភោគឆ្អែតស្កប់ស្កល់ និងមានសម្លៀកបំពាក់ថ្លៃថ្នូរ។+
២៤ មើល! ព្រះយេហូវ៉ានឹងធ្វើឲ្យស្រុក*នៅទទេធេងនិងស្ងាត់ជ្រងំ។+
លោកនឹងផ្កាប់ស្រុកនោះ+ ហើយធ្វើឲ្យអ្នកដែលរស់នៅទីនោះខ្ចាត់ខ្ចាយ។+
២ នេះនឹងកើតឡើងដល់មនុស្សគ្រប់គ្នា
គឺទាំងបណ្ដាជនទាំងពួកសង្ឃ ទាំងអ្នកបម្រើប្រុសទាំងចៅហ្វាយប្រុស
ទាំងអ្នកបម្រើស្រីទាំងចៅហ្វាយស្រី ទាំងអ្នកទិញទាំងអ្នកលក់
ទាំងអ្នកឲ្យគេខ្ចីទាំងអ្នកខ្ចីពីគេ ទាំងម្ចាស់បំណុលទាំងកូនបំណុល។+
៣ ស្រុកនេះនឹងនៅទទេធេង ហើយទ្រព្យទាំងអស់ត្រូវគេប្លន់យកទៅ+
ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ហើយ។
ឯអ្នកមានមុខមាត់ក្នុងស្រុកនេះនឹងមានចំនួនកាន់តែតិច។
៥ ពួកអ្នកស្រុកនេះបានបង្ខូចស្រុកទាំងមូល+ ព្រោះពួកគេបានរំលងច្បាប់+
ហើយបានកែប្រែបញ្ញត្តិផ្សេងៗ+ ព្រមទាំងបំពានកិច្ចព្រមព្រៀងដ៏ស្ថិតស្ថេរ។*+
៦ ហេតុនេះហើយបានជាបណ្ដាសាធ្លាក់ទៅលើស្រុកនេះ+
ឯពួកអ្នកស្រុកវិញ ពួកគេមានទោស។
ម្ល៉ោះហើយ បណ្ដាជនក្នុងស្រុកមានចំនួនតិចទៅៗ
ហើយនៅសល់តែប្រុសៗប៉ុន្មាននាក់ប៉ុណ្ណោះ។+
៧ ស្រាទំពាំងបាយជូរថ្មីហួតទៅ ហើយដើមទំពាំងបាយជូរក្រៀមស្វិត+
ឯអស់អ្នកដែលមានចិត្តស្រស់ស្រាយ ក្រៀមក្រំវិញ។+
៨ សំឡេងស្គរដៃដែលធ្វើឲ្យគេអរសប្បាយបានសូន្យទៅ
ហើយសំឡេងពិណដែលធ្វើឲ្យគេរីករាយក៏បាត់ទៅដែរ
ឯសំឡេងរបស់ពួកអ្នកវក់នឹងការជប់លៀង ក៏លែងមានទៀត។+
៩ ពួកគេផឹកស្រាដោយគ្មានចម្រៀងកំដរ
ហើយស្រាទៅជាល្វីងដល់ពួកអ្នកផឹកវិញ។
១០ ទ្វារផ្ទះទាំងអស់បានត្រូវបិទដើម្បីកុំឲ្យគេចូល+
ក្រុងដែលគេទុកចោលបានបាក់បែកអស់។
១១ ពួកគេស្រែករកស្រានៅតាមផ្លូវ
ការអរសប្បាយទាំងអស់លែងមានទៀត
គឺអំណរក្នុងស្រុកបានកន្លងផុតទៅ។+
១២ ក្រុងនោះនៅសល់តែសំណង់បាក់បែក
ហើយទ្វារក្រុងបានត្រូវកម្ទេចអស់។+
១៣ ព្រោះរាស្ត្ររបស់ខ្ញុំដែលរស់នៅក្នុងស្រុក ក្នុងចំណោមប្រជាជាតិនានានឹងសល់តែមួយចំនួនតូចប៉ុណ្ណោះ
ពួកគេប្រៀបដូចជាផ្លែអូលីវដែលនៅសល់លើដើម ក្រោយពីគេវាយជម្រុះ+
និងដូចជាផ្លែទំពាំងបាយជូរដែលនៅសល់លើដើម ក្រោយពីគេប្រមូលផល។+
១៤ ពួកគេនឹងបន្លឺសំឡេងឡើង ហើយស្រែកដោយអំណរ។
ពីភាគខាងលិច* ពួកគេនឹងប្រកាសអំពីសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។+
១៥ ហេតុនេះ ពួកគេនឹងសរសើរតម្កើងព្រះយេហូវ៉ានៅភាគខាងកើត។*+
នៅតាមកោះទាំងឡាយនាសមុទ្រ ពួកគេនឹងលើកតម្កើងនាមរបស់ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃអ៊ីស្រាអែល។+
១៦ ពីចុងផែនដី យើងឮចម្រៀងដូចតទៅ៖
«សូមឲ្យព្រះដ៏សុចរិតទទួលកិត្តិយស!»។+
ប៉ុន្តែខ្ញុំនិយាយថា៖ «ខ្ញុំកំពុងរីងរៃទៅៗ
ខ្ញុំពិបាកចិត្តណាស់! ពួកអ្នកក្បត់បានប្រព្រឹត្តដោយឧបាយ
ពួកអ្នកលាក់ពុតបានប្រព្រឹត្តដោយកលល្បិចហើយ»។+
១៧ ឱអ្នកស្រុកអើយ! ការភ័យរន្ធត់ រណ្ដៅ និងអន្ទាក់ កំពុងចាំអ្នកហើយ។+
១៨ អ្នកណាដែលរត់រួចពីសំឡេងភ័យរន្ធត់ នឹងធ្លាក់ចូលរណ្ដៅ
អ្នកណាដែលចេញពីរណ្ដៅ នឹងជាប់អន្ទាក់។+
ទ្វារទំនប់នៅលើមេឃនឹងត្រូវបើក ហើយស្រុកនោះនឹងកក្រើករញ្ជួយ។
១៩ ស្រុកនោះបានប្រេះចេញពីគ្នា
ហើយបានត្រូវអង្រួន ថែមទាំងរញ្ជួយយ៉ាងខ្លាំង។+
២០ ស្រុកនោះដើរទ្រេតទ្រោតដូចមនុស្សស្រវឹងស្រា
ហើយយោលយោកទៅដូចខ្ទមត្រូវខ្យល់បក់បោក។
ទោសកំហុសរបស់ស្រុកនោះគឺធ្ងន់ក្រៃលែង+
ស្រុកនោះនឹងដួលទៅ ហើយមិនអាចក្រោកឡើងម្ដងទៀតបានទេ។
២១ នៅគ្រានោះ ព្រះយេហូវ៉ានឹងបែរទៅដាក់ទោសពួកទ័ពនៅលើមេឃខាងលើ
ហើយដាក់ទោសបណ្ដាស្ដេចដែលនៅផែនដីខាងក្រោម។
២២ ពួកគេនឹងត្រូវប្រមូលឲ្យនៅជុំគ្នា
ដូចជាអ្នកទោសត្រូវប្រមូលទៅក្នុងគុកជ្រៅ
ហើយពួកគេនឹងត្រូវឃុំទុកចោលនៅក្នុងគុកងងឹត។
អស់ជាច្រើនថ្ងៃក្រោយមក លោកនឹងចាត់វិធានការទៅលើពួកគេ។
២៣ ដួងចន្ទនឹងអាប់ឱន ដួងអាទិត្យនឹងអាម៉ាស់មុខ+
ព្រោះព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌បានក្លាយទៅជាមហាក្សត្រ+នៅភ្នំស៊ីយ៉ូន+និងនៅក្រុងយេរូសាឡិម។
លោកបង្ហាញសិរីរុងរឿងនៅចំពោះមុខពួកបុរសចាស់ទុំនៃរាស្ត្ររបស់លោក។+
២៥ ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! លោកជាព្រះរបស់ខ្ញុំ។
ខ្ញុំលើកតម្កើងលោក ហើយសរសើរនាមរបស់លោក
ព្រោះលោកបានធ្វើការអស្ចារ្យជាច្រើន+
ជាការដែលលោកបានគ្រោងទុកតាំងពីបុរាណមក។+
លោកធ្វើដូច្នោះដោយស្មោះត្រង់+និងគួរឲ្យទុកចិត្ត។
២ ព្រោះលោកបានធ្វើឲ្យក្រុងមួយទៅជាគំនរថ្ម
គឺក្រុងរឹងមាំទៅជាសំណង់បាក់បែក។
ឯក្រុងរបស់ជនជាតិដទៃនឹងលែងមានទៀត
ហើយនឹងគ្មានអ្នកណាសង់ឡើងវិញឡើយ។
៣ ហេតុនេះហើយបានជាប្រជាជាតិខ្លាំងពូកែនឹងសរសើរតម្កើងលោក
ឯក្រុងនៃប្រជាជាតិផ្ដាច់ការនឹងកោតខ្លាចលោក។+
៤ ព្រោះលោកបានទៅជាទីបង្អែកដល់ជនតូចទាប
ជាទីពំនាក់ដល់ជនក្រីក្រក្នុងគ្រាលំបាក+
ជាទីពឹងជ្រកពីព្យុះភ្លៀង និងជាម្លប់ពីកម្ដៅថ្ងៃ។+
ពេលកំហឹងរបស់ពួកអ្នកគ្រប់គ្រងផ្ដាច់ការផ្ទុះឡើងដែលប្រៀបដូចជាព្យុះសង្ឃរាបោកផ្ទប់ទៅលើកំពែង
៥ និងប្រៀបដូចជាកម្ដៅថ្ងៃនៅទីហួតហែង
នោះលោកនឹងធ្វើឲ្យសម្រែកកំហឹងរបស់ជនចម្លែកស្ងប់ស្ងាត់ទៅ។
ដូចម្លប់ពពកធ្វើឲ្យកម្ដៅថ្ងៃលែងក្ដៅ
នោះចម្រៀងរបស់ពួកអ្នកគ្រប់គ្រងផ្ដាច់ការនឹងលែងឮដែរ។
៦ នៅលើភ្នំនេះ+ ព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌នឹងរៀបចំពិធីជប់លៀងសម្រាប់មនុស្សទាំងអស់
ដែលមានពេញទៅដោយអាហារប្រណីតៗ+
និងពេញទៅដោយខួរឆ្អឹង ថែមទាំងមានស្រាទំពាំងបាយជូរល្អៗ
ជាស្រាដែលគេបានសម្រិតសម្រាំងយ៉ាងពិសេស។
៧ នៅលើភ្នំនេះ លោកនឹងដកស្បៃដែលគ្របបាំងមនុស្សទាំងអស់ចេញ
ហើយនឹងដកចេញនូវក្រណាត់ដែលរុំប្រជាជាតិទាំងឡាយ។
៨ លោកនឹងបំផ្លាញសេចក្ដីស្លាប់ឲ្យសាបសូន្យជារៀងរហូត។+
ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុត នឹងជូតអស់ទាំងទឹកភ្នែកចេញពីភ្នែកមនុស្សទាំងអស់។+
លោកនឹងដកសេចក្ដីអាម៉ាស់របស់រាស្ត្រលោកចេញពីផែនដីទាំងមូល។
ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាផ្ទាល់បានមានប្រសាសន៍ដូច្នេះហើយ។
នេះជាព្រះយេហូវ៉ា! យើងបានសង្ឃឹមលើលោក។
ចូរយើងអរសប្បាយ ហើយរីករាយឡើង ព្រោះលោកសង្គ្រោះយើងហើយ»។+
១០ ព្រោះដៃព្រះយេហូវ៉ានឹងការពារ*ភ្នំនេះ។+
ឯស្រុកម៉ូអាប់នឹងត្រូវជាន់ឈ្លីនៅនឹងកន្លែង+
ដូចជាគេជាន់ឈ្លីចំបើងក្នុងគំនរលាមកសត្វ។
១១ លោកនឹងទះស្រុកនោះដូចជាអ្នកហែលទឹក ទះកាយទឹកដូច្នោះដែរ។
លោកនឹងបំបាក់អំណួតរបស់ស្រុកនោះ+ដោយដៃដ៏ខ្លាំងពូកែរបស់លោក។
១២ ឯក្រុងរឹងមាំដែលមានកំពែងខ្ពស់ៗការពារ
លោកនឹងផ្ដួលរំលំ លោកនឹងធ្វើឲ្យរាបដល់ដី គឺក្នុងធូលីតែម្ដង។
២៦ នៅគ្រានោះ គេនឹងច្រៀងចម្រៀង+នេះនៅក្នុងស្រុកយូដាថា៖+
«យើងមានក្រុងដ៏រឹងមាំ។+
លោកផ្ដល់សេចក្ដីសង្គ្រោះទុកជាកំពែងនិងជាទំនប់ការពារ។*+
២ ចូរបើកទ្វារក្រុងទៅ+ ដើម្បីឲ្យប្រជាជាតិសុចរិតអាចចូលបាន
គឺជាប្រជាជាតិដែលតែងតែមានការប្រព្រឹត្តស្មោះត្រង់ជានិច្ច។
៣ លោកនឹងការពារអស់អ្នកដែលពឹងផ្អែកលើលោកទាំងស្រុង*
លោកនឹងផ្ដល់សេចក្ដីសុខសាន្តដល់ពួកគេជានិច្ច+ ព្រោះពួកគេទុកចិត្តលោក។+
៥ លោកបានបន្ទាបពួកអ្នកដែលនៅទីខ្ពស់ គឺក្រុងខ្ពស់ត្រដែត
លោកទម្លាក់ក្រុងនោះចុះ លោកពង្រាបក្រុងនោះដល់ដី គឺបោះទម្លាក់ទៅក្នុងធូលី។
៦ ក្រុងនោះនឹងត្រូវជាន់ឈ្លី ដោយជើងរបស់ពួកអ្នកដែលត្រូវគេធ្វើបាប គឺជើងរបស់ជនតូចទាប»។
៧ ផ្លូវរបស់មនុស្សសុចរិតគឺត្រង់ឥតវៀចវេរ។*
ព្រោះលោកទៀងត្រង់ លោកនឹងពង្រាបផ្លូវរបស់មនុស្សសុចរិតឲ្យស្មើធេង។
៨ ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! កាលដែលយើងដើរតាមផ្លូវយុត្តិធម៌របស់លោក
យើងយកលោកជាទីសង្ឃឹម។
យើងឲ្យតម្លៃនាមរបស់លោកយ៉ាងខ្លាំងនិងចង់ឲ្យនាមលោកទទួលការរំលឹកជានិច្ច។
៩ នាពេលយប់ ចិត្តខ្ញុំនឹករឭកដល់លោកយ៉ាងខ្លាំង
គឺដួងចិត្តខ្ញុំនឹករកលោកជានិច្ច+
ព្រោះពេលលោកវិនិច្ឆ័យផែនដី មនុស្សជាតិនឹងរៀនអំពីសេចក្ដីសុចរិត។+
ទោះជាគាត់នៅក្នុងស្រុកដែលពេញទៅដោយសេចក្ដីទៀងត្រង់ក្ដីក៏គាត់នៅតែប្រព្រឹត្តអាក្រក់ដដែល+
ហើយគាត់នឹងមិនឃើញសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះយេហូវ៉ាទេ។+
១១ ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! ដៃលោកបានលើកទៅហើយ តែពួកគេមិនឃើញទេ។+
ពួកគេនឹងឃើញចិត្តខ្នះខ្នែងរបស់លោកចំពោះរាស្ត្រលោក ហើយពួកគេនឹងអាម៉ាស់មុខ។
ភ្លើងរបស់លោកនឹងឆាបឆេះពួកសត្រូវរបស់លោក។
១២ ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! លោកនឹងផ្ដល់សេចក្ដីសុខសាន្តដល់យើង+
ព្រោះអ្វីៗទាំងអស់ដែលយើងបានធ្វើ គឺលោកហើយដែលជួយឲ្យបានសម្រេច។
១៣ ឱព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់យើងអើយ! ក្រៅពីលោកក៏មានចៅហ្វាយផ្សេងទៀតគ្រប់គ្រងលើយើងដែរ+
តែយើងរៀបរាប់តែអំពីនាមរបស់លោកប៉ុណ្ណោះ។+
១៤ ពួកគេស្លាប់ហើយ ពួកគេនឹងមិនរស់ទៀតទេ។
ពួកគេស្លាប់ស្ដូកស្ដឹង មិនអាចក្រោកឡើងបានទេ។+
ព្រោះលោកបានផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើពួកគេ
ដើម្បីបំផ្លាញពួកគេឲ្យសាបសូន្យទៅ ហើយលែងមាននរណានឹកឃើញពួកគេទៀត។
១៥ ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! លោកបានធ្វើឲ្យប្រជាជាតិរបស់លោកមានចំនួនច្រើនឡើង
លោកបានបង្កើនចំនួនពួកគេឲ្យកាន់តែច្រើន
លោកបានលើកកិត្តិយសរបស់លោកឲ្យកាន់តែរុងរឿង។+
លោកបានពង្រីកព្រំប្រទល់ទឹកដីរបស់ពួកគេឲ្យធំទូលាយ។+
១៦ ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! ក្នុងគ្រាលំបាក ពួកគេបានបែរមករកលោកវិញ
ពេលលោកប្រដៅតម្រង់ពួកគេ ពួកគេបានអធិដ្ឋានស្ងាត់ៗយ៉ាងអស់ពីចិត្តទៅលោក។+
១៧ ដូចស្ត្រីមានផ្ទៃពោះហៀបនឹងសម្រាលកូន
នាងឈឺចុកចាប់ ហើយស្រែកយ៉ាងខ្លាំង
ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! ដោយសារលោក យើងក៏មានអារម្មណ៍ដូចនោះដែរ។
១៨ យើងក៏មានផ្ទៃពោះ ហើយឈឺចុកចាប់ពេលសម្រាលដែរ
តែយើងមិនបានសម្រាលកូនទេ គឺហាក់ដូចជាសម្រាលខ្យល់ប៉ុណ្ណោះ។
យើងមិនបាននាំឲ្យមានសេចក្ដីសង្គ្រោះដល់ស្រុកនេះទេ
ហើយក៏គ្មានអ្នកណាកើតមកដើម្បីរស់នៅក្នុងស្រុកនេះដែរ។
១៩ ព្រះបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ពួកអ្នកស្លាប់របស់អ្នកនឹងរស់ឡើងវិញ។
សាកសពរបស់រាស្ត្រខ្ញុំនឹងក្រោកឡើង។+
ឱពួកអ្នកដែលនៅក្នុងដីអើយ!+ ចូរភ្ញាក់ឡើង ហើយស្រែកដោយអំណរចុះ!
ព្រោះទឹកសន្សើមរបស់លោក ប្រៀបដូចជាទឹកសន្សើមនាព្រឹកព្រលឹម*
ឯដីនឹងប្រគល់មនុស្សស្លាប់មក ហើយពួកគេនឹងរស់ឡើងវិញ។
២០ ឱរាស្ត្រខ្ញុំអើយ! ចូរចូលទៅបន្ទប់ខាងក្នុង ហើយបិទទ្វារឲ្យជិតទៅ។+
ចូរលាក់ខ្លួនមួយរយៈរហូតដល់កំហឹង*ខ្ញុំកន្លងផុតទៅ។+
២១ ព្រោះមើល! ព្រះយេហូវ៉ាកំពុងមកពីកន្លែងរបស់លោក
ដើម្បីវិនិច្ឆ័យទោសកំហុសរបស់អ្នកស្រុកនោះ
ការកម្ចាយឈាមក្នុងស្រុកនោះនឹងត្រូវបើកបង្ហាញ
ហើយនឹងលែងមានការលាក់បាំងពួកអ្នកដែលត្រូវគេសម្លាប់ទៀតហើយ»។
២៧ នៅគ្រានោះ ព្រះយេហូវ៉ានឹងកាន់ដាវដ៏ធំមុតស្រួច+
ទៅប្រហារសត្វធំសម្បើម* ជាពស់ដ៏រហ័សរហួន
លោកនឹងសម្លាប់សត្វដ៏ធំនៅក្នុងសមុទ្រ
គឺសត្វធំមហិមា ជាពស់ក្ងិចក្ងក់។
២ នៅគ្រានោះ ចូរច្រៀងដល់នាង*ថា៖ «ឱចម្ការទំពាំងបាយជូរដែលគេបិតស្រាអើយ!+
៣ ខ្ញុំជាយេហូវ៉ាតែងមើលថែទាំ+ និងស្រោចទឹកជានិច្ច។+
ខ្ញុំការពារនាងទាំងយប់ទាំងថ្ងៃ ដើម្បីកុំឲ្យនរណាមកធ្វើបាបនាងឡើយ។+
បើអ្នកណាយកបន្លានិងស្មៅចង្រៃមករារាំងផ្លូវខ្ញុំ
នោះខ្ញុំនឹងជាន់ឈ្លីបន្លានិងស្មៅចង្រៃនោះឲ្យខ្ទេច រួចដុតចោល។
៥ បើមិនចង់ឲ្យកើតឡើងដូច្នោះទេ ចូរឲ្យអ្នកនោះនៅជាប់នឹងទីពំនាក់របស់ខ្ញុំចុះ។
ចូរឲ្យគាត់ស្រុះស្រួលនឹងខ្ញុំ ហើយមានសន្តិភាពជាមួយខ្ញុំ»។
៦ នៅគ្រាខាងមុខ យ៉ាកុបនឹងចាក់ឫសជ្រៅ
អ៊ីស្រាអែលនឹងចេញផ្កា ហើយពន្លកឡើង+
ពួកគេនឹងបង្កើតផលពេញក្នុងស្រុក។+
៧ តើចាំបាច់វាយគាត់ដល់ថ្នាក់នេះឬ? តើចាំបាច់សម្លាប់គាត់យ៉ាងនេះឬ?
៨ ពេលបណ្ដេញនាង លោកនឹងបញ្ចេញសំឡេងបង្អើល ទាស់នឹងនាង។
លោកនឹងបក់ផាត់នាងទៅដោយខ្យល់យ៉ាងខ្លាំងពីទិសខាងកើត។+
៩ យ៉ាងនេះ ទោសកំហុសរបស់យ៉ាកុបនឹងត្រូវជម្រះ។+
ពេលលោកដកភាពខុសឆ្គងរបស់គាត់ចេញ នោះនឹងមានលទ្ធផលដូចតទៅ៖
លោកនឹងបំផ្លាញថ្មទាំងអស់នៃទីបូជា ដូចជាគេកិនកម្ទេចដីសឲ្យម៉ដ្ឋ
ឯបង្គោលឈើពិសិដ្ឋ* និងជើងតាំងសម្រាប់ដុតគ្រឿងក្រអូបក៏មិននៅសល់ដែរ។+
១០ ព្រោះក្រុងរឹងមាំនឹងត្រូវគេទុកចោល
ហើយវាលស្មៅខៀវខ្ចីនឹងត្រូវគេបោះបង់ចោល ដូចជាតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំ។+
កូនគោនឹងស៊ីស្មៅ ហើយដេកនៅទីនោះ រួចពួកវាក៏ស៊ីមែកទាំងប៉ុន្មានដែរ។+
១១ ពេលមែកនាងក្រៀមស្ងួតទៅ
ពួកស្ត្រីនឹងមកកាច់ ហើយយកទៅបង្កាត់ភ្លើង។
ព្រោះប្រជាជាតិនេះគ្មានការយល់ដឹងទាល់តែសោះ។+
ហេតុនេះ ព្រះដែលជាអ្នកបង្កើតនឹងមិនបង្ហាញសេចក្ដីមេត្តាដល់ពួកគេទេ
ព្រះដែលបានសូនពួកគេ នឹងមិនបង្ហាញចិត្តអាណិតអាសូរឡើយ។+
១២ ឱប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលអើយ! នៅគ្រានោះ ព្រះយេហូវ៉ានឹងវាយជម្រុះផលផ្លែ តាមអូរនៃទន្លេ*រហូតដល់ជ្រលងអេហ្ស៊ីប+ ហើយលោកនឹងប្រមូលអ្នករាល់គ្នាជាបន្តបន្ទាប់។+ ១៣ នៅគ្រានោះ មានសំឡេងផ្លុំស្នែងលាន់ឮរំពង+ ហើយអស់អ្នកដែលហៀបនឹងវិនាសក្នុងស្រុកអាស៊ីរី+ និងអស់អ្នកដែលខ្ចាត់ខ្ចាយនៅស្រុកអេហ្ស៊ីប+ ពួកគេនឹងត្រឡប់មកគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ានៅលើភ្នំបរិសុទ្ធក្នុងក្រុងយេរូសាឡិមវិញ។+
២៨ វរហើយ! មកុដ*នៃការអួតសម្ញែងរបស់ពួកអ្នកប្រមឹកនៅអេប្រាអ៊ីម+
និងមកុដរុងរឿងនៃផ្កាស្វិតស្រពោន
ជាមកុដនៅលើក្រុងដែលស្ថិតនៅជ្រលងមានជីជាតិដែលមានពួកអ្នកប្រមឹកស្រារស់នៅ។
២ មើល! ព្រះយេហូវ៉ាមានបុគ្គលមួយរូបដែលខ្លាំងក្លានិងមានឫទ្ធានុភាព។
អ្នកនោះនឹងបោះទម្លាក់វាទៅផែនដី
ដូចព្យុះទឹកកកដែលមានផ្គររន្ទះ ជាព្យុះនៃការបំផ្លាញ
ដូចព្យុះសង្ឃរាបក់បោកដែលបង្កឲ្យមានទឹកជំនន់។
៣ មកុដនៃការអួតសម្ញែងរបស់ពួកអ្នកប្រមឹកនៅអេប្រាអ៊ីមនឹងត្រូវគេជាន់ឈ្លី។+
៤ ឯមកុដរុងរឿងនៃផ្កាស្វិតស្រពោន
ដែលនៅលើក្រុងស្ថិតនៅជ្រលងមានជីជាតិ
នឹងប្រៀបដូចជាផ្លែល្វា*ដំបូងដែលចេញមុនរដូវក្ដៅ។
ពេលអ្នកណាម្នាក់ឃើញវា គាត់លូកដៃទៅបេះរួចដាក់ក្នុងមាត់លេបភ្លាម។
៥ នៅគ្រានោះ ព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌នឹងទៅជាមកុដដ៏រុងរឿងនិងជាមកុដផ្កាដ៏ស្រស់ស្អាត ដល់រាស្ត្ររបស់លោកដែលនៅសេសសល់។+ ៦ លោកនឹងជំរុញចិត្តពួកអ្នកសម្រេចក្ដីឲ្យវិនិច្ឆ័យដោយយុត្តិធម៌ ហើយផ្ដល់កម្លាំងខ្លាំងក្លាដល់អស់អ្នកដែលតយុទ្ធនឹងពួកសត្រូវនៅខ្លោងទ្វារក្រុង។+
៧ ពួកសង្ឃនិងពួកអ្នកប្រកាសទំនាយវង្វេងវង្វាន់ដោយស្រាទំពាំងបាយជូរ
គ្រឿងស្រវឹងធ្វើឲ្យពួកគេដើរទ្រេតទ្រោត។
ពួកគេវង្វេងវង្វាន់ដោយសារស្រា
គឺស្រាទំពាំងបាយជូរធ្វើឲ្យពួកគេវង្វេងស្មារតី
ពួកគេដើរទ្រេតទ្រោតដោយសារស្រវឹងស្រា
អ្វីដែលពួកគេបានឃើញក្នុងគំនិតនាំឲ្យខ្លួនគេវង្វេង
ហើយធ្វើឲ្យពួកគេកាត់ក្ដីមិនត្រឹមត្រូវ។+
៨ នៅលើតុរបស់ពួកគេពេញដោយកម្អួតគួរឲ្យខ្ពើម
គឺគ្មានកន្លែងណាស្អាតសោះ។
៩ ប៉ុន្តែ ពួកគេនិយាយថា៖ «តើលោកចង់បង្រៀន
និងពន្យល់ដំណឹងនោះដល់អ្នកណា?
តើដល់កូនង៉ែតទើបតែផ្ដាច់ដោះ
ឬដល់ទារកដែលលែងបៅឬ?
១០ ព្រោះនេះជាបង្គាប់ម្ដងហើយម្ដងទៀត មួយហើយមួយទៀត
មួយជួរហើយមួយជួរទៀត មួយបន្ទាត់ហើយមួយបន្ទាត់ទៀត+
នេះបន្តិច នោះបន្តិច»។
១១ ដូច្នេះ លោកនឹងមានប្រសាសន៍ទៅកាន់ប្រជាជាតិនេះតាមរយៈពួកអ្នកដែលនិយាយត្រដិតនិងនិយាយភាសាដទៃវិញ។+ ១២ លោកធ្លាប់ប្រាប់ពួកគេថា៖ «មើល! នេះជាកន្លែងសម្រាកហើយ ចូរឲ្យអ្នកដែលអស់កម្លាំងមកសម្រាកចុះ ព្រោះនេះជាកន្លែងដែលផ្ដល់កម្លាំងចិត្តឡើងវិញ»។ ប៉ុន្តែ ពួកគេមិនព្រមស្ដាប់ទេ។+ ១៣ ហេតុនេះ ចំពោះពួកគេប្រសាសន៍របស់ព្រះយេហូវ៉ានឹងទៅជា៖
«បង្គាប់ម្ដងហើយម្ដងទៀត មួយហើយមួយទៀត
មួយជួរហើយមួយជួរទៀត មួយបន្ទាត់ហើយមួយបន្ទាត់ទៀត+
នេះបន្តិច នោះបន្តិច»។
ជាលទ្ធផល ពេលពួកគេដើរ ពួកគេនឹងដួលដាច់ផ្ងារ
មានរបួស ហើយធ្លាក់ចូលអន្ទាក់ចេញមិនរួចទេ។+
១៤ ចូរស្ដាប់ប្រសាសន៍ព្រះយេហូវ៉ាចុះ ឱពួកអ្នកមានអំណួតអើយ!
ជាពួកអ្នកគ្រប់គ្រងលើបណ្ដាជននៅក្រុងយេរូសាឡិម
១៥ ព្រោះអ្នករាល់គ្នានិយាយថា៖
ពេលទឹកជន់ឡើង ហូរបក់បោកមក នោះនឹងមិនមកដល់យើងទេ
ព្រោះយើងយកសេចក្ដីកុហកជាទីពំនាក់
ហើយយកសេចក្ដីមិនពិតជាទីលាក់បំពួន»។+
១៦ ហេតុនេះហើយបានជាព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុតមានប្រសាសន៍ថា៖
«មើល! ខ្ញុំកំពុងដាក់គ្រឹះនៅភ្នំស៊ីយ៉ូនដោយថ្មដែលបានត្រូវសាកល្បងរួចហើយ+
ជាថ្មជ្រុងដ៏វិសេស+នៃគ្រឹះដ៏រឹងមាំ+
អស់អ្នកណាដែលបង្ហាញជំនឿ នឹងមិនភ័យតក់ស្លុតទេ។+
ព្យុះទឹកកកនឹងបំផ្លាញទីពំនាក់នៃសេចក្ដីកុហកទៅ
ហើយទឹកជំនន់ក៏នឹងពន្លិចទីលាក់បំពួនដែរ។
១៨ កិច្ចព្រមព្រៀងដែលអ្នករាល់គ្នាធ្វើជាមួយនឹងសេចក្ដីស្លាប់នឹងលែងមានសុពលភាពទៀត
ហើយកិច្ចសន្យាជាមួយនឹងផ្នូរ ក៏នឹងទៅជាមោឃដែរ។+
ពេលដែលទឹកជំនន់បក់បោកមក អ្នករាល់គ្នានឹងត្រូវវិនាសសាបសូន្យ។
១៩ រៀងរាល់ដងដែលទឹកជំនន់ហូរកាត់ វានឹងនាំយកអ្នករាល់គ្នាទៅ។+
ព្រោះវានឹងហូរកាត់ជាទៀងទាត់ទាំងថ្ងៃទាំងយប់។
មានតែការភ័យតក់ស្លុតប៉ុណ្ណោះដែលនឹងធ្វើឲ្យពួកគេយល់អ្វីដែលពួកគេបានឮ»។*
២០ ឯគ្រែគឺខ្លីពេកមិនអាចដេកសណ្ដូកជើងបានទេ
ហើយផួយក៏តូចពេកមិនល្មមដណ្ដប់ខ្លួនដែរ។
២១ ព្រោះព្រះយេហូវ៉ានឹងក្រោកឡើងដូចនៅភ្នំពេរ៉ាស៊ីម
លោកនឹងភ្ញាក់ឡើងដូចនៅជ្រលង*ជិតក្រុងគីបៀន+
ដើម្បីលោកអាចធ្វើកិច្ចការរបស់លោក គឺកិច្ចការដ៏ប្លែក
ហើយដើម្បីលោកអាចបំពេញភារកិច្ចរបស់លោក គឺភារកិច្ចខុសពីធម្មតា។+
២២ ដូច្នេះ កុំចំអកឡកឡឺយឲ្យសោះ+
ដើម្បីកុំឲ្យចំណងដែលចងអ្នករាល់គ្នាត្រូវរឹតបន្តឹងថែមទៀត
ព្រោះខ្ញុំបានឮពីព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុត និងជាព្រះនៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌
២៣ ចូរផ្ទៀងត្រចៀកស្ដាប់សំឡេងខ្ញុំ
ចូរយកចិត្តទុកដាក់ស្ដាប់ពាក្យសម្ដីខ្ញុំចុះ។
២៤ តើអ្នកភ្ជួរនឹងភ្ជួររហូតដោយមិនសាបព្រោះឬ?
តើគាត់នឹងកាប់គាស់ដីនិងភ្ជួរដីឥតឈប់ឬ?+
២៥ ផ្ទុយទៅវិញ ពេលដែលគាត់រាស់ដីហើយ
គាត់នឹងសាបព្រោះគ្រាប់ខាមិននិងគ្រាប់ខាមិនខ្មៅ មែនទេ?
ម្យ៉ាងទៀត គាត់នឹងដាំស្រូវសាលី ស្រូវមីឡេត និងស្រូវបាលីនៅត្រង់កន្លែងដែលបានកំណត់ទុក មែនទេ?
ហើយគាត់ក៏ដាំស្រូវឯទៀត*+នៅឯកៀនស្រែដែរ មែនទេ?
២៧ ព្រោះគេមិនដែលប្រើក្ដារបញ្ជាន់មកកិនបំបែកគ្រាប់ខាមិនខ្មៅ+
ហើយគេក៏មិនដែលអូសឧបករណ៍បញ្ជាន់ស្រូវកិនលើគ្រាប់ខាមិនដែរ។
ផ្ទុយទៅវិញ គេប្រើដំបងវាយបំបែកគ្រាប់ខាមិនខ្មៅ
ហើយគេប្រើរំពាត់វាយគ្រាប់ខាមិនវិញ។
២៨ ពេលបញ្ជាន់ស្រូវ តើបុគ្គលម្នាក់នឹងបញ្ជាន់ទាល់តែខ្ទេចទៅជាម្សៅដើម្បីធ្វើនំប៉័ងឬ? ទេ! គាត់មិនធ្វើដូច្នោះទេ។+
ហើយពេលគាត់ប្រើសេះអូសឧបករណ៍បញ្ជាន់ស្រូវ ក៏គាត់មិនកិនស្រូវឲ្យខ្ទេចខ្ទីដែរ។+
២៩ ដំបូន្មានទាំងនេះមកពីព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌
ដំបូន្មាន*របស់លោកគឺអស្ចារ្យ
២៩ «វេទនាហើយអេរៀល!* គឺក្រុងអេរៀលដែលដាវីឌបានបោះជំរំ។+
ជារៀងរាល់ឆ្នាំ ចូរធ្វើពិធីបុណ្យប្រចាំឆ្នាំចុះ។+
២ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យមានសេចក្ដីវេទនាដល់អេរៀល+
ហើយនៅទីនោះនឹងមានការយំទួញនិងការកាន់ទុក្ខ+
ចំពោះខ្ញុំ ក្រុងនោះនឹងប្រៀបដូចជារានទីបូជារបស់ព្រះ។+
៣ ខ្ញុំនឹងបោះជំរំឡោមព័ទ្ធអ្នកនៅគ្រប់ទិសទី
ខ្ញុំនឹងបោះបង្គោលសម្រួចចុងជារបងនៅជុំវិញអ្នក
ខ្ញុំលើកដីឡើងដើម្បីចូលទៅទាស់នឹងអ្នក។+
៤ អ្នកនឹងត្រូវបន្ទាបចុះ អ្នកនឹងនិយាយពីដីមក
ហើយពាក្យសម្ដីរបស់អ្នកនឹងត្រូវគ្របដណ្ដប់ដោយធូលី។
សំឡេងអ្នកនឹងចេញពីដីមក+ សំឡេងអ្នកនឹងឮខ្សាវៗពីធូលី
ដូចជាសំឡេងរបស់គ្រូខាប។
៥ ពួកខ្មាំងសត្រូវរបស់អ្នកនឹងប្រៀបដូចជាម្សៅយ៉ាងម៉ដ្ឋ+
ឯពួកអ្នកគ្រប់គ្រងផ្ដាច់ការវិញ ពួកគេនឹងប្រៀបដូចជាអង្កាមប៉ីងតាមខ្យល់។+
ការនេះនឹងកើតឡើងភ្លាមមួយរំពេច។+
៦ ព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌នឹងមកជួយសង្គ្រោះអ្នក
ដោយផ្គរលាន់ ដោយការកក្រើកដី និងសូរគ្រាំគ្រេង
ដោយខ្យល់បក់បោក ព្យុះសង្ឃរា និងអណ្ដាតភ្លើងដែលឆេះបំផ្លាញ»។+
៧ បន្ទាប់មក ប្រជាជាតិទាំងឡាយដែលមកច្បាំងនឹងក្រុងអេរៀល+
នឹងប្រៀបដូចជាការយល់សប្ដិនៅពេលយប់
គឺពួកអ្នកដែលធ្វើសង្គ្រាមទាស់នឹងក្រុងនេះ
និងដំឡើងគ្រឿងសឹកឡោមព័ទ្ធក្រុង
ហើយនាំឲ្យមានសេចក្ដីវេទនាដល់ក្រុងនេះ។
៨ ពួកគេនឹងដូចជាបុគ្គលម្នាក់កំពុងឃ្លាន ហើយយល់សប្ដិថាខ្លួនបានអាហារបរិភោគ
តែពេលភ្ញាក់ឡើង គឺនៅតែឃ្លានដដែល
ហើយនឹងដូចជាបុគ្គលម្នាក់កំពុងស្រេកទឹក ហើយយល់សប្ដិថាខ្លួនបានទឹកផឹក
តែពេលភ្ញាក់ឡើង គឺនៅតែល្វើយនិងស្រេកទឹកដដែល។
ដូច្នេះ ប្រជាជាតិទាំងឡាយដែលមកច្បាំង
នឹងភ្នំស៊ីយ៉ូននឹងមានលទ្ធផលយ៉ាងនេះដែរ។+
៩ ឱបណ្ដាជនអើយ! ចូរភ្ញាក់ផ្អើលនិងស្រឡាំងកាំងចុះ+
ចូរអ្នករាល់គ្នាបិទភ្នែក ដើម្បីកុំឲ្យមើលឃើញទៀត។+
ពួកគេស្រវឹង តែមិនមែនដោយសារស្រាទេ
ពួកគេដើរទ្រេតទ្រោត តែក៏មិនមែនដោយសារគ្រឿងស្រវឹងដែរ។
១០ ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើឲ្យអ្នករាល់គ្នាលង់លក់ស៊ប់។+
លោកបានបិទភ្នែកអ្នករាល់គ្នា ពោលគឺពួកអ្នកប្រកាសទំនាយ+
ហើយលោកបានគ្របក្បាលអ្នករាល់គ្នា ពោលគឺពួកអ្នកទទួលការបើកបង្ហាញពីព្រះ។+
១១ ចំពោះអ្នករាល់គ្នា អ្វីៗទាំងអស់ដែលឃើញក្នុងគំនិតនឹងប្រៀបដូចជាសំណេរក្នុងសៀវភៅដែលគេបិទត្រា។+ ពេលគេហុចសៀវភៅនោះឲ្យអ្នកណាដែលចេះអាន ដោយប្រាប់ថា៖ «សូមអានឲ្យឮៗមក!» អ្នកនោះក៏ឆ្លើយថា៖ «ខ្ញុំអានមិនបានទេ ព្រោះសៀវភៅនេះបានត្រូវបិទត្រាហើយ»។ ១២ ម្យ៉ាងទៀត ពេលគេហុចសៀវភៅនោះឲ្យអ្នកណាដែលមិនចេះអាន ដោយប្រាប់ថា៖ «សូមអានទៅ!» អ្នកនោះក៏ឆ្លើយថា៖ «ខ្ញុំមិនចេះអក្សរទេ»។
១៣ ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «បណ្ដាជននេះចេះតែថាចូលមកជិតខ្ញុំ
គឺពួកគេគោរពខ្ញុំតែបបូរមាត់ទេ+ តែចិត្តរបស់ពួកគេបានឃ្លាតឆ្ងាយពីខ្ញុំវិញ។
ពួកគេកោតខ្លាចខ្ញុំ ដោយផ្អែកលើបង្គាប់របស់មនុស្សដែលពួកគេបានរៀនប៉ុណ្ណោះ។+
១៤ ដូច្នេះ មើល! ខ្ញុំនឹងធ្វើការអស្ចារ្យម្ដងទៀតក្នុងចំណោមប្រជាជាតិនេះ+
គឺការអស្ចារ្យលើការអស្ចារ្យ។
ខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យពួកអ្នកប្រាជ្ញលែងមានប្រាជ្ញាទៀត
ហើយក៏ធ្វើឲ្យពួកអ្នកចេះពិចារណាលែងមានការយល់ដឹងដែរ»។+
១៥ វេទនាហើយ! អស់អ្នកដែលខិតខំលាក់បាំងគម្រោងការរបស់ពួកគេពីព្រះយេហូវ៉ា។+
ពួកគេតែងតែប្រព្រឹត្តអាក្រក់នៅក្នុងទីងងឹត
ហើយនិយាយថា៖ «គ្មាននរណាឃើញយើងទេ
ហើយក៏គ្មាននរណាដឹងដែរ»។+
១៦ ឱមនុស្សដែលមានគំនិតវៀចវេរអើយ!
តើគួរចាត់ទុកជាងស្មូនដូចជាដីឥដ្ឋឬ?+
តើភាជនៈគួរនិយាយអំពីជាងស្មូនថា៖ «គាត់មិនបានសូនខ្ញុំទេ»?+
តើរបស់ដែលគេបង្កើតអាចនិយាយអំពីអ្នកបង្កើតថា៖
«គាត់គ្មានការយល់ដឹងទេ»?+
១៧ ក្នុងរយៈពេលយ៉ាងខ្លី តំបន់ភ្នំលីបង់នឹងប្រែក្លាយទៅជាចម្ការ+
ហើយចម្ការនោះនឹងត្រូវគេចាត់ទុកជាព្រៃវិញ។+
១៨ នៅគ្រានោះ មនុស្សថ្លង់នឹងឮពាក្យពីសៀវភៅនោះ
ហើយពីភាពងងឹតសូន្យសុង មនុស្សងងឹតភ្នែកនឹងមើលឃើញ។+
១៩ មនុស្សដែលមានចិត្តសុភាព នឹងត្រេកអរជាខ្លាំងដោយសារតែព្រះយេហូវ៉ា។
ឯមនុស្សក្រីក្រក្នុងចំណោមពួកគេ នឹងមានអំណរក្រៃលែងព្រោះតែព្រះដ៏បរិសុទ្ធនៃអ៊ីស្រាអែល។+
២០ ព្រោះអ្នកគ្រប់គ្រងផ្ដាច់ការនឹងលែងមានទៀត
ហើយអ្នកក្រអឺតក្រអោងនឹងសាបសូន្យទៅ។
ចំណែកពួកអ្នកដែលចាំតែធ្វើបាបអ្នកឯទៀត ពួកគេនឹងត្រូវបំផ្លាញចោល+
២១ គឺពួកអ្នកដែលនិយាយមិនពិតដើម្បីធ្វើឲ្យអ្នកឯទៀតជាប់ទោស
ជាពួកអ្នកដែលរាយអន្ទាក់ដើម្បីចាប់កំហុសអ្នកដែលនិយាយការពារខ្លួននៅខ្លោងទ្វារក្រុង+
ហើយលើកហេតុផលមិនត្រឹមត្រូវ ដើម្បីឲ្យជនសុចរិតរងការកាត់ក្ដីដោយអយុត្តិធម៌។+
២២ ហេតុនេះ ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះដែលបានសង្គ្រោះអាប្រាហាំ+ មានប្រសាសន៍ទៅកាន់ពូជពង្សយ៉ាកុបដូច្នេះថា៖
២៣ ព្រោះពេលគាត់ឃើញកូនចៅរបស់ខ្លួន
ដែលជាស្នាដៃរបស់ខ្ញុំ បានមូលគ្នាមកជិតគាត់+
នោះពួកគេនឹងលើកតម្កើងនាមខ្ញុំឲ្យបានបរិសុទ្ធ
គឺពួកគេនឹងលើកកិត្តិយសព្រះដ៏បរិសុទ្ធនៃយ៉ាកុប
ហើយពួកគេនឹងស្ញប់ស្ញែងចំពោះព្រះនៃអ៊ីស្រាអែល។+
២៤ អស់អ្នកដែលមានចិត្តគំនិតវៀចវេរ នឹងទទួលការយល់ដឹង
ហើយអស់អ្នកដែលរអ៊ូរទាំ នឹងទទួលការណែនាំ»។
៣០ ព្រះយេហូវ៉ាប្រកាសថា៖ «វេទនាហើយ! កូនដែលរឹងចចេស+
ដែលធ្វើតាមគម្រោងការរបស់ខ្លួន មិនមែនរបស់ខ្ញុំទេ+
ពួកគេបានចងសម្ព័ន្ធភាពជាមួយនឹងជនជាតិដទៃ តែមិនមែនដោយសារឫទ្ធានុភាពរបស់ខ្ញុំដឹកនាំពួកគេឡើយ។
យ៉ាងនេះ ពួកគេប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងកាន់តែធ្ងន់ឡើងៗ។
២ ដោយមិនបានសុំការណែនាំពីខ្ញុំ+ ពួកគេបានចុះទៅស្រុកអេហ្ស៊ីប+
ដើម្បីសុំការការពារពីផារ៉ូ និងដើម្បីជ្រកក្រោមម្លប់របស់ស្រុកអេហ្ស៊ីប!
៣ ប៉ុន្តែ ការការពារពីផារ៉ូនឹងនាំឲ្យអ្នករាល់គ្នាមានសេចក្ដីខ្មាស
ហើយការជ្រកក្រោមម្លប់របស់ស្រុកអេហ្ស៊ីប នឹងនាំឲ្យអ្នករាល់គ្នាអាម៉ាស់មុខ។+
៤ ព្រោះពួកអ្នកគ្រប់គ្រងកំពុងនៅក្រុងសូអាន+
ចំណែកពួកទូតបានទៅដល់ហានេសហើយ។
៥ ពួកគេទាំងនោះនឹងបាក់មុខ
ដោយសារពឹងផ្អែកប្រជាជាតិដែលឥតបានការ
ជាអ្នកដែលមិនអាចជួយនិងផ្ដល់ប្រយោជន៍ដល់ពួកគេទេ
គឺមានតែការអាម៉ាស់និងការអាប់ឱនប៉ុណ្ណោះ»។+
៦ សេចក្ដីប្រកាសទាស់នឹងសត្វសាហាវនៅភាគខាងត្បូងមានដូចតទៅ៖
ពួកគេធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់ស្រុកនៃសេចក្ដីវេទនានិងទុក្ខលំបាក
ដែលមានតោគ្រហឹម មានពស់វែកនិងពស់ភ្លើងហោះ*
ពួកគេដឹកជញ្ជូនរបស់មានតម្លៃលើខ្នងលា
និងដឹកអំណោយលើខ្នងអូដ្ឋយកទៅ។
ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ របស់ទាំងនោះគ្មានប្រយោជន៍ដល់ពួកគេទេ។
៧ ព្រោះជំនួយពីស្រុកអេហ្ស៊ីបគឺឥតបានការទាល់តែសោះ។+
ហេតុនេះ ខ្ញុំបានហៅពួកគេថា៖ «រ៉ាហាប+ដែលអង្គុយស្ងៀម»។
៨ «ឥឡូវចូរចារពាក្យទាំងនេះលើបន្ទះថ្ម*នៅចំពោះមុខពួកគេ
ហើយកត់ទុកក្នុងសៀវភៅមួយ+ ដើម្បីទុកជាសក្ខីភាពនៅថ្ងៃអនាគតជារៀងដរាបតទៅ។+
១០ ពួកគេនិយាយទៅពួកអ្នកមើលធ្លុះថា៖ ‹កុំមើលឲ្យសោះ›
ហើយនិយាយទៅពួកអ្នកដែលទទួលការបើកបង្ហាញពីព្រះថា៖ ‹កុំប្រាប់យើងនូវការពិតដែលអ្នកឃើញក្នុងគំនិតឡើយ។+
ចូរប្រាប់យើងតែអ្វីដែលពីរោះស្ដាប់ និងប្រាប់អំពីការបើកបង្ហាញដែលមិនពិតវិញ។+
១១ ចូរបែរចេញពីផ្លូវទៀងត្រង់ គឺគេចចេញពីមាគ៌ាត្រឹមត្រូវទៅ
ហើយឈប់ប្រាប់យើងអំពីព្រះដ៏បរិសុទ្ធនៃអ៊ីស្រាអែលទៀត›»។+
១២ ហេតុនេះ ព្រះដ៏បរិសុទ្ធនៃអ៊ីស្រាអែលមានប្រសាសន៍ដូច្នេះថា៖
«ដោយសារអ្នកមិនអើពើនឹងពាក្យសម្ដីរបស់ខ្ញុំ+
ហើយបែរជាជឿការបោកប្រាស់និងការបោកបញ្ឆោត
ព្រមទាំងទុកចិត្តលើអ្វីទាំងនោះវិញ+
១៣ នោះកំហុសរបស់អ្នកនឹងប្រៀបដូចជាកំពែងបាក់បែក
គឺដូចជាកំពែងខ្ពស់ទ្រេតហៀបនឹងរលំ។
វានឹងធ្លាក់បាក់បែកភ្លាមមួយរំពេច។
១៤ វានឹងបែកខ្ទេចខ្ទីដូចជាថូរបស់ជាងស្មូន
គឺខ្ទេចអស់គ្មានសល់បំណែកណាមួយ
សម្រាប់រុកភ្លើងក្នុងជើងក្រាន ឬដួសទឹកពីថ្លុក*បានឡើយ»។
១៥ ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុតនិងជាព្រះដ៏បរិសុទ្ធនៃអ៊ីស្រាអែលមានប្រសាសន៍ដូច្នេះថា៖
«ចូរត្រឡប់មករកខ្ញុំវិញ ហើយនៅស្ងៀម នោះអ្នករាល់គ្នានឹងទទួលសេចក្ដីសង្គ្រោះ
ចូររក្សាចិត្តស្ងប់និងមានទំនុកចិត្តលើខ្ញុំ នោះអ្នករាល់គ្នានឹងមានកម្លាំងឡើងវិញ»។+ ប៉ុន្តែ អ្នករាល់គ្នាមិនព្រមធ្វើដូច្នេះទេ។+
១៦ ផ្ទុយទៅវិញ អ្នកនិយាយថា៖ «ទេ! យើងនឹងជិះសេះរត់!»
ហើយអ្នកនឹងរត់ពិតមែន។
អ្នកនិយាយបន្ថែមថា៖ «យើងនឹងជិះសេះដែលបោលលឿនរត់គេច!»+
តែពួកអ្នកដែលដេញតាមអ្នកក៏នឹងលឿនដែរ។+
១៧ អ្នករាល់គ្នា១.០០០នាក់ នឹងភ័យតក់ស្លុតដោយសារតែសត្រូវម្នាក់គំរាម+
អ្នករាល់គ្នានឹងរត់ខ្ចាត់ខ្ចាយ ព្រោះតែសត្រូវ៥នាក់គំរាម
ចំនួនអ្នករាល់គ្នានៅសល់តែបន្តិច ប្រៀបដូចជាបង្គោលមួយនៅលើកំពូលភ្នំ
និងដូចបង្គោលសញ្ញាមួយនៅលើទីទួល។+
១៨ ប៉ុន្តែ ព្រះយេហូវ៉ាកំពុងរង់ចាំដោយចិត្តអត់ធ្មត់ដើម្បីបង្ហាញការពេញចិត្តដល់អ្នករាល់គ្នា+
ហើយលោកនឹងក្រោកឡើងដើម្បីបង្ហាញសេចក្ដីមេត្តាករុណាចំពោះអ្នករាល់គ្នា។+ ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃយុត្តិធម៌។+
មានសុភមង្គលហើយ! អស់អ្នកដែលទន្ទឹងរង់ចាំលោកដោយចិត្តរំភើប។+
១៩ ពេលរស់នៅភ្នំស៊ីយ៉ូនក្នុងក្រុងយេរូសាឡិម+ អ្នកនឹងមិនយំសោកទៀតទេ។+ ពេលដែលលោកឮអ្នកស្រែកសុំឲ្យលោកជួយ លោកនឹងបង្ហាញសេចក្ដីមេត្តាចំពោះអ្នកជាមិនខាន ហើយលោកនឹងតបឆ្លើយភ្លាមៗ។+ ២០ ទោះជាព្រះយេហូវ៉ាឲ្យនំប៉័ងនៃទុក្ខលំបាកនិងទឹកនៃការសង្កត់សង្កិនដល់អ្នករាល់គ្នាក៏ដោយ+ ក៏លោកដែលជាគ្រូបង្រៀនដ៏ឧត្ដមបំផុតរបស់អ្នករាល់គ្នានឹងមិនលាក់មុខពីអ្នករាល់គ្នាទៀតដែរ។ អ្នករាល់គ្នានឹងឃើញគ្រូបង្រៀនដ៏ឧត្ដមបំផុត+ដោយផ្ទាល់ភ្នែក។ ២១ បើអ្នករាល់គ្នាដើរចេញពីផ្លូវទៅខាងស្ដាំឬខាងឆ្វេង នោះត្រចៀករបស់អ្នករាល់គ្នានឹងឮពាក្យពីក្រោយអ្នករាល់គ្នាថា៖ «គឺផ្លូវនេះហើយ+ ចូរដើរតាមផ្លូវនេះចុះ»។+
២២ អ្នករាល់គ្នានឹងធ្វើឲ្យរូបព្រះ*ពីមាសពីប្រាក់របស់អ្នករាល់គ្នាទៅជាអ្វីដ៏ស្មោកគ្រោកវិញ។+ ដូច្នេះ អ្នករាល់គ្នានឹងបោះរូបទាំងនោះចោលដូចបោះក្រណាត់ទ្រាប់ឈាមរដូវដូច្នោះដែរ ដោយនិយាយថា៖ «គួរឲ្យខ្ពើមណាស់!»។+ ២៣ នៅគ្រានោះ លោកនឹងបង្អុរភ្លៀងស្រោចស្រពលើគ្រាប់ពូជដែលអ្នករាល់គ្នាបានសាបព្រោះ+ ហើយដីនឹងបង្កើតផលល្អៗយ៉ាងបរិបូរ។+ ឯហ្វូងសត្វរបស់អ្នករាល់គ្នាវិញ ពួកវានឹងស៊ីស្មៅខៀវខ្ចីនៅឯវាលដ៏ធំទូលាយ។+ ២៤ ចំណែកហ្វូងលានិងហ្វូងគោដែលគេប្រើសម្រាប់ភ្ជួររាស់ ពួកវានឹងស៊ីចំណីល្អៗដែលគេបានយកអង្កាមចេញ។* ២៥ នៅគ្រាដែលមានការសម្លាប់យ៉ាងសម្បើម គឺពេលប៉មទាំងប៉ុន្មានត្រូវរលំ នោះនៅលើភ្នំតូចធំនឹងមានផ្លូវទឹកហូរខ្វាត់ខ្វែង។+ ២៦ នៅគ្រាដែលព្រះយេហូវ៉ារុំរបួសឲ្យរាស្ត្រលោក+ ហើយធ្វើឲ្យមុខរបួសដែលលោកវាយពួកគេ បានជាសះស្បើយ+ នោះពន្លឺរបស់ដួងខែពេញវង់នឹងភ្លឺដូចជាពន្លឺដួងអាទិត្យ ហើយពន្លឺរបស់ដួងអាទិត្យនឹងភ្លឺខ្លាំងជាង៧ដង+ ដូចជាពន្លឺ៧ថ្ងៃ។
២៧ មើល! ព្រះយេហូវ៉ា*កំពុងមកពីកន្លែងឆ្ងាយ
ដោយមានពពកយ៉ាងក្រាស់មកជាមួយ ហើយលោកមានសេចក្ដីក្រោធជាខ្លាំង
បបូរមាត់របស់លោកពេញទៅដោយកំហឹង
ហើយអណ្ដាតរបស់លោកប្រៀបដូចជាភ្លើងដែលឆេះបំផ្លាញ។+
២៨ ខ្យល់ដង្ហើមលោកប្រៀបដូចជាទឹកជំនន់ជន់ឡើងដល់ត្រឹមក
លោកនឹងរែងប្រជាជាតិនានាក្នុងកញ្ច្រែងនៃការបំផ្លាញ
ហើយនឹងដាក់បង្ហៀរនៅមាត់ប្រជាជាតិទាំងនោះ+ដើម្បីនាំពួកគេឲ្យវង្វេង។
២៩ ប៉ុន្តែ អ្នករាល់គ្នានឹងច្រៀងចម្រៀងដូចបុគ្គលម្នាក់ច្រៀងនៅពេលយប់ កាលដែលរៀបចំ*ពិធីបុណ្យ+
ហើយអ្នករាល់គ្នានឹងមានចិត្តរីករាយដូចបុគ្គលម្នាក់ដើរបណ្ដើរផ្លុំខ្លុយបណ្ដើរ នៅតាមផ្លូវឆ្ពោះទៅភ្នំរបស់ព្រះយេហូវ៉ា គឺទៅថ្មដានៃអ៊ីស្រាអែល។+
៣០ ព្រះយេហូវ៉ានឹងបញ្ចេញសំឡេងដ៏អស្ចារ្យរបស់លោក+លាន់ឮរំពង
ហើយលោកនឹងទម្លាក់ដៃដ៏ខ្លាំងក្លារបស់លោក+ទៅលើពួកសត្រូវដោយសេចក្ដីក្រោធជាខ្លាំង+
ព្រមជាមួយនឹងអណ្ដាតភ្លើងដែលឆេះបំផ្លាញ+
៣១ សំឡេងរបស់ព្រះយេហូវ៉ានឹងធ្វើឲ្យពួកអាស៊ីរីភ័យតក់ស្លុត+
លោកនឹងវាយប្រហារពួកគេដោយដំបង។+
៣២ រាល់ដងដែលព្រះយេហូវ៉ាគ្រវីដំបង
វាយប្រហារពួកអាស៊ីរីដើម្បីកាត់ទោសពួកគេ
នោះនឹងមានសំឡេងស្គរដៃនិងសំឡេងពិណអមជាមួយ+
គឺនៅពេលដែលលោកគ្រវីដៃច្បាំងនឹងពួកគេ។+
លោកបានប្រមូលអុសទៅទុកនៅកន្លែងជ្រៅហើយទូលាយ
ជាអុសយ៉ាងច្រើនក្រៃលែងទុកសម្រាប់ដុតឲ្យឆេះសន្ធោសន្ធៅ។
ខ្យល់ដង្ហើមរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលប្រៀបដូចជាស្ពាន់ធ័រនឹងបញ្ឆេះកន្លែងនោះ។
៣១ វេទនាហើយ! អស់អ្នកដែលធ្វើដំណើរទៅសុំជំនួយពីស្រុកអេហ្ស៊ីប+
គឺអស់អ្នកដែលពឹងផ្អែកលើកម្លាំងសេះ+
ជាអស់អ្នកដែលទុកចិត្តលើរទេះចម្បាំងដែលមានចំនួនច្រើន
ហើយទុកចិត្តលើទ័ពសេះដែលខ្លាំងក្លា។
អ្នកទាំងនោះមិនបានពឹងផ្អែកលើ*ព្រះដ៏បរិសុទ្ធនៃអ៊ីស្រាអែលទេ
ហើយពួកគេមិនបានស្វែងរកព្រះយេហូវ៉ាឡើយ។
២ ប៉ុន្តែ លោកក៏មានប្រាជ្ញាដែរ លោកនឹងនាំឲ្យមានសេចក្ដីហិនវិនាស
ហើយលោកនឹងមិនដកពាក្យសម្ដីរបស់លោកទេ។
លោកនឹងក្រោកឡើងប្រឆាំងនឹងពូជពង្សមនុស្សទុច្ចរិត
ហើយទាស់នឹងអស់អ្នកដែលជួយមនុស្សអាក្រក់។+
៣ ពួកអេហ្ស៊ីបគ្រាន់តែជាមនុស្សប៉ុណ្ណោះ មិនមែនជាព្រះទេ
ហើយសេះរបស់ពួកគេគ្រាន់តែជាសត្វប៉ុណ្ណោះ មិនមែនជាបុគ្គលវិញ្ញាណទេ។+
ពេលព្រះយេហូវ៉ាលើកដៃវាយប្រហារ
នោះអ្នកណាក៏ដោយដែលផ្ដល់ជំនួយនឹងជំពប់ដួល
ហើយអ្នកណាក៏ដោយដែលគេជួយនឹងដួលចុះ
គឺពួកគេនឹងវិនាសសាបសូន្យទៅនៅពេលដំណាលគ្នា។
៤ ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍មកខ្ញុំដូច្នេះថា៖
«ដូចតោស្ទាវគ្រហឹមការពារចំណី
វាមិនភ័យនឹងសំឡេងរបស់ក្រុមគង្វាល
ដែលបានត្រូវហៅមកឲ្យបង្អើលវាទេ
គឺវាមិនខ្លាចសំឡេងដេញរបស់ពួកគេឡើយ
នោះព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌ក៏ធ្វើដូច្នោះដែរ ពេលលោកចុះមកច្បាំង ដើម្បីការពារភ្នំស៊ីយ៉ូននិងទីទួលនៅទីនោះ។
៥ ដូចបក្សីហោះហើរការពារកូន នោះព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌នឹងការពារក្រុងយេរូសាឡិមដែរ។+
លោកនឹងការពារ ហើយសង្គ្រោះក្រុងនោះ។
លោកនឹងរំដោះក្រុងនោះឲ្យរួចផុតពីការបំផ្លាញ»។
៦ «ឱប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលអើយ! ចូរត្រឡប់មករកព្រះដែលអ្នករាល់គ្នាបានបះបោរប្រឆាំងវិញទៅ។+ ៧ នៅគ្រានោះ អ្នករាល់គ្នាម្នាក់ៗនឹងបោះបង់ចោលរូបព្រះពីមាសពីប្រាក់ ដែលឥតបានការនិងគ្មានតម្លៃទៀតហើយ។ អ្នករាល់គ្នាបានប្រព្រឹត្តខុសឆ្គងដោយធ្វើរូបទាំងនោះ។
៨ ពួកអាស៊ីរីនឹងដួលស្លាប់ដោយដាវ តែមិនមែនដោយដាវមនុស្សទេ
ពួកគេនឹងត្រូវបំផ្លាញដោយដាវ តែមិនមែនដោយដាវមនុស្សឡើយ។+
ពួកគេនឹងរត់គេចខ្លួនពីដាវនោះ។
ឯពួកបុរសវ័យក្មេងនឹងត្រូវគេចាប់បង្ខំឲ្យធ្វើការធ្ងន់ៗ។
៩ ផ្ទាំងថ្មរបស់ពួកគេនឹងដួលរលំទៅ ព្រោះតែភ័យញាប់ញ័រ
ហើយពួកអ្នកគ្រប់គ្រងរបស់ពួកគេនឹងតក់ស្លុត ដោយសារតែបង្គោលសញ្ញា»។ នេះជាសេចក្ដីប្រកាសរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។
ពន្លឺរបស់លោកនៅភ្នំស៊ីយ៉ូន និងគុកភ្លើងរបស់លោកនៅក្រុងយេរូសាឡិម។
៣២ មើល! នឹងមានស្ដេចមួយរូប+គ្រងរាជ្យដោយសុចរិត+
ហើយពួកអ្នកដឹកនាំនឹងគ្រប់គ្រងដោយយុត្តិធម៌។
២ ពួកគាត់ម្នាក់ៗនឹងប្រៀបដូចជាទីបាំងពីខ្យល់ និងជាទីជ្រកពីព្យុះភ្លៀង។
ពួកគាត់នឹងប្រៀបដូចជាទឹកអូរនៅតំបន់រាំងស្ងួត+
និងប្រៀបដូចជាម្លប់នៃថ្មដាយ៉ាងធំនៅតំបន់ហួតហែង។
៣ ពេលនោះ ភ្នែករបស់ពួកអ្នកដែលមើលឃើញ នឹងលែងបិទទៀត
ហើយត្រចៀករបស់ពួកអ្នកដែលស្ដាប់ឮ នឹងប្រុងស្ដាប់ដោយយកចិត្តទុកដាក់។
៤ ចិត្តរបស់ពួកអ្នករលះរលាំង នឹងរំពឹងគិតអំពីចំណេះ
ហើយអណ្ដាតត្រដិត នឹងនិយាយយ៉ាងច្បាស់ហើយយ៉ាងស្ទាត់។+
៥ ចំពោះមនុស្សឥតចេះពិចារណា ពួកគេនឹងលែងត្រូវចាត់ទុកជាមនុស្សមានចិត្តទូលាយទៀតហើយ
ឯមនុស្សដែលគ្មានគោលការណ៍សីលធម៌ ពួកគេក៏នឹងលែងទទួលកិត្តិយសទៀតដែរ។
៦ ព្រោះសម្ដីរបស់មនុស្សឥតចេះពិចារណាគឺឥតបានការអ្វីឡើយ
ហើយចិត្តរបស់គាត់នឹងរៀបគម្រោងអាក្រក់+
ដើម្បីបង្កើតការក្បត់ជំនឿ ហើយនិយាយអ្វីដែលមិនពិតទាស់នឹងព្រះយេហូវ៉ា
និងដើម្បីធ្វើឲ្យអ្នកដែលស្រេកឃ្លាន គ្មានអាហារបរិភោគ
ព្រមទាំងបណ្ដាលឲ្យអ្នកដែលស្រេកទឹកគ្មានទឹកផឹក។
៧ វិធីសាស្ត្ររបស់មនុស្សដែលគ្មានគោលការណ៍សីលធម៌សុទ្ធតែអាក្រក់+
គាត់លើកស្ទួយការប្រព្រឹត្តដែលគួរឲ្យខ្មាស
ដើម្បីបំផ្លាញមនុស្សដែលរងទុក្ខដោយពាក្យកុហក+
ទោះជាពេលដែលជនក្រីក្រនិយាយអ្វីត្រឹមត្រូវក៏ដោយ។
៨ ឯអ្នកដែលមានចិត្តទូលាយ គាត់តែងតែចង់ឲ្យគេដោយឥតកំណាញ់
ហើយគាត់ខំព្យាយាមបង្ហាញចិត្តទូលាយជានិច្ច។*
៩ «ឱស្ត្រីដែលមិនចេះអើពើអើយ! ចូរក្រោកឡើង ហើយស្ដាប់សំឡេងខ្ញុំចុះ!
ឱកូនស្រីដែលមិនចេះខ្វល់អើយ!+ ចូរប្រុងស្ដាប់សម្ដីរបស់ខ្ញុំ។
១០ មិនយូរក្រោយពីមួយឆ្នាំទៀត អ្នករាល់គ្នាដែលមិនចេះខ្វល់ខ្វាយ នឹងញ័ររន្ធត់ ព្រោះក្នុងអំឡុងរដូវប្រមូលផលទំពាំងបាយជូរ នឹងគ្មានផ្លែសម្រាប់ឲ្យអ្នករាល់គ្នាប្រមូលទេ។+
១១ ឱស្ត្រីដែលមិនចេះអើពើអើយ! ចូរភ័យតក់ស្លុតចុះ!
ឱអ្នកដែលមិនចេះខ្វល់អើយ! ចូរញ័ររន្ធត់ទៅ!
ចូរដោះសម្លៀកបំពាក់ចេញ រួចស្លៀកបាវវិញ។+
១២ ចូរគក់ទ្រូងយំស្រណោះនឹងចម្ការល្អៗ
និងដើមទំពាំងបាយជូរដែលធ្លាប់មានផលផ្លែច្រើនទៅ។
១៣ ព្រោះដីធ្លីរបស់រាស្ត្រខ្ញុំ នឹងដុះសុទ្ធតែបន្លា។
បន្លាទាំងនោះនឹងដុះពេញផ្ទះទាំងឡាយដែលធ្លាប់មានអំណរ
គឺពេញក្រុងដែលធ្លាប់មានការសប្បាយរីករាយ។+
១៤ ព្រោះប៉មរឹងមាំបានត្រូវទុកចោល
ក្រុងដ៏អ៊ូអរក៏បានត្រូវបោះបង់ចោលដែរ។+
អូផែល+និងប៉មចាំយាម បានទៅជាស្ងាត់ជ្រងំជារៀងរហូត
ហើយទៅជាទីរីករាយដល់ហ្វូងលាព្រៃ និងទៅជាវាលស្មៅដល់ហ្វូងចៀម។+
១៥ ដរាបដល់ព្រះចាក់ឫទ្ធានុភាពមកលើយើង+
តំបន់ស្ងាត់ជ្រងំនឹងប្រែក្លាយទៅជាចម្ការ
ហើយចម្ការនោះនឹងត្រូវគេចាត់ទុកជាព្រៃវិញ។+
១៦ នៅពេលនោះ យុត្តិធម៌នឹងស្ថិតនៅតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំ
ហើយសេចក្ដីសុចរិតនឹងអាស្រ័យនៅក្នុងចម្ការនោះ។+
១៧ សេចក្ដីសុចរិតពិតនឹងនាំមកនូវសន្តិភាព+
ផលផ្លែនៃសេចក្ដីសុចរិតពិត គឺជាសេចក្ដីសុខសាន្តនិងជាសុវត្ថិភាពដ៏ស្ថិតស្ថេរ។+
១៨ រាស្ត្រខ្ញុំនឹងរស់នៅកន្លែងដែលមានសន្តិភាព
ហើយអាស្រ័យនៅកន្លែងដែលមានសុវត្ថិភាពនិងសេចក្តីសុខសាន្ត។+
១៩ ប៉ុន្តែ ដុំទឹកកកនឹងធ្លាក់មកពង្រាបព្រៃ
ហើយបំបាក់បំបែកក្រុងឲ្យរាបធេងអស់។
២០ មានសុភមង្គលហើយ! អស់អ្នកដែលសាបព្រោះតាមផ្លូវទឹក
និងអស់អ្នកបានលែងគោឈ្មោលនិងសត្វលា»។+
៣៣ វេទនាហើយ! អ្នកដែលបំផ្លាញគេ ហើយមិនទាន់ត្រូវគេបំផ្លាញ+
វេទនាហើយ! អ្នកដែលក្បត់គេ ហើយមិនទាន់ត្រូវគេក្បត់វិញ។
ព្រោះពេលអ្នកបំផ្លាញចប់ហើយ គេនឹងបំផ្លាញអ្នកវិញ។+
ក្រោយពីអ្នកក្បត់គេហើយ គេនឹងក្បត់អ្នកវិញ។
២ ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! សូមបង្ហាញការពេញចិត្តដល់យើងផង+
ព្រោះយើងសង្ឃឹមលើលោកហើយ។
៣ ពេលឮសំឡេងលាន់រំពងរបស់លោក បណ្ដាជននាំគ្នារត់គេច។
ពេលលោកក្រោកឡើង ប្រជាជាតិទាំងឡាយរត់ខ្ចាត់ខ្ចាយ។+
៤ ហ្វូងកណ្ដូបប្រមូលផ្ដុំគ្នាយ៉ាងណា នោះគេនឹងប្រមូលទ្រព្យសម្បត្តិរបស់អ្នកយ៉ាងនោះដែរ
មនុស្សនឹងសម្រុកចូលទៅយក ដូចជាហ្វូងកណ្ដូបពពាក់ពពូនគ្នា។
៥ ព្រះយេហូវ៉ានឹងទទួលការលើកតម្កើង
ព្រោះលោកអាស្រ័យនៅស្ថានដ៏ខ្ពស់។
លោកនឹងធ្វើឲ្យភ្នំស៊ីយ៉ូនពេញទៅដោយសេចក្ដីសុចរិតយុត្តិធម៌។
៦ លោកជាអ្នកដែលធ្វើឲ្យអ្នកមានសុវត្ថិភាព។
ឯសេចក្ដីសង្គ្រោះ+ ប្រាជ្ញា ចំណេះ និងការកោតខ្លាចព្រះយេហូវ៉ា+នឹងមានជាបរិបូរ នេះហើយជាទ្រព្យវិសេសរបស់លោក។*
៧ មើល! វីរបុរសរបស់ពួកគេនឹងស្រែកនៅតាមផ្លូវ
ហើយពួកអ្នកនាំសារដែលទៅសុំសន្តិភាព នឹងទ្រហោយំយ៉ាងខ្លាំង។
៨ នៅតាមផ្លូវធំនឹងគ្មានមនុស្សទេ ហើយក៏គ្មានអ្នកដំណើរនៅលើផ្លូវតូចដែរ។
៩ ទឹកដីនឹងយំកាន់ទុក្ខ* ហើយខ្សោយទៅៗ។
តំបន់ភ្នំលីបង់នឹងរងការអាម៉ាស់+ ហើយពុកផុយទៅ។
វាលសារ៉ុននឹងទៅដូចជាតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំ
ហើយតំបន់បាសាននិងភ្នំកើមែល នឹងជ្រុះស្លឹកអស់។+
១០ ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ថា៖ «ឥឡូវ ខ្ញុំនឹងក្រោកឡើង
ខ្ញុំនឹងលើកកិត្តិយសខ្ញុំ+ ខ្ញុំនឹងលើកតម្កើងខ្លួនខ្ញុំ។
១១ អ្នកនឹងមានគភ៌ជាស្មៅក្រៀមស្វិត ហើយសម្រាលបានជាចំបើងវិញ។
ចិត្តគំនិតរបស់អ្នកនឹងបំផ្លាញអ្នក ដូចជាភ្លើងឆាបឆេះ។+
១២ បណ្ដាជននឹងប្រៀបដូចជាផេះកំបោរ។
ពួកគេនឹងត្រូវបំផ្លាញ ដូចជាគុម្ពបន្លាដែលគេកាប់ដុតចោល។+
១៣ ឱអ្នកដែលនៅឆ្ងាយអើយ! ចូរស្ដាប់អំពីអ្វីដែលខ្ញុំនឹងធ្វើចុះ!
ឱអ្នកដែលនៅជិតអើយ! ចូរទទួលស្គាល់ឫទ្ធានុភាពរបស់ខ្ញុំ!
១៤ នៅភ្នំស៊ីយ៉ូន ពួកអ្នកប្រព្រឹត្តខុសឆ្គងភ័យតក់ស្លុត+
ហើយពួកអ្នកក្បត់ជំនឿញ័ររន្ធត់ ដោយនិយាយថា៖
‹តើមានអ្នកណាម្នាក់អាចរស់ក្បែរភ្លើងឆេះសន្ធោសន្ធៅបានទៅ?+
តើមានអ្នកណាម្នាក់អាចរស់នៅជិតអណ្ដាតភ្លើងឆាបឆេះរហូតបាន?›។
១៥ គឺអ្នកណាដែលដើរក្នុងផ្លូវសុចរិតជានិច្ច+ ជាអ្នកនិយាយទៀងត្រង់+
មិនរកកម្រៃដោយការបោកប្រាស់ និងដោយការប្រព្រឹត្តមិនស្មោះត្រង់
ហើយមិនលូកដៃទៅទទួលសំណូក+
និងខ្ទប់ត្រចៀកមិនស្ដាប់គម្រោងការសម្លាប់មនុស្ស
ថែមទាំងបិទភ្នែកមិនព្រមមើលការអាក្រក់ឡើយ។
១៦ គាត់នឹងអាស្រ័យនៅកន្លែងដ៏ខ្ពស់
ហើយជម្រករបស់គាត់មានសុវត្ថិភាព ព្រោះស្ថិតនៅក្នុងបន្ទាយថ្ម។
គាត់តែងតែទទួលអាហារ និងទឹកមិនដែលខានឡើយ»។+
១៧ ភ្នែកទាំងគូរបស់អ្នកនឹងឃើញស្ដេចដែលពេញទៅដោយសិរីរុងរឿង
ហើយនឹងមើលឃើញស្រុកមួយដែលនៅឆ្ងាយ។
១៨ ក្នុងចិត្ត អ្នកនឹងនឹកឃើញ*នូវគ្រាដ៏រន្ធត់ ហើយសួរថា៖
«តើលេខាធិការនៅឯណា?
តើអ្នកដែលបង់សួយអាករទៅណាបាត់ហើយ?+
តើអ្នកដែលរាប់ប៉មនៅឯណា?»។
១៩ នៅពេលនោះ អ្នកនឹងលែងឃើញប្រជាជាតិដែលគ្មានការគោរពនេះទៀតហើយ
ជាប្រជាជាតិដែលនិយាយភាសា ដែលអ្នកស្ដាប់មិនបាន
ហើយនិយាយត្រដិត ដែលអ្នកស្ដាប់មិនយល់។+
២០ ចូរមើលទៅក្រុងស៊ីយ៉ូន ជាក្រុងដែលយើងតែងតែធ្វើពិធីបុណ្យ។+
អ្នកនឹងមើលទៅក្រុងយេរូសាឡិម ជាកន្លែងរស់នៅដ៏សុខសាន្ត
ជាត្រសាលដែលនៅស្ថិតស្ថេរ។+
ឯស្នឹងត្រសាលនឹងមិនត្រូវដកចេញទេ
ហើយខ្សែពួរសម្រាប់ចងក៏មិនត្រូវបណ្ដាច់ដែរ។
២១ ប៉ុន្តែ នៅទីនោះ ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះដ៏រុងរឿងអស្ចារ្យ
នឹងការពារយើង ដូចទន្លេនិងផ្លូវទឹកការពារក្រុងដែលគ្មាននាវាឆ្លងកាត់
ឬគ្មានសំពៅធំសម្បើមធ្វើដំណើរលើនោះឡើយ។
២២ ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាជាចៅក្រមរបស់យើង+
ព្រះយេហូវ៉ាជាអ្នកតែងច្បាប់ឲ្យយើង+
ព្រះយេហូវ៉ាជាមហាក្សត្ររបស់យើង+
គឺលោកហើយជាអ្នកសង្គ្រោះយើង។+
២៣ ឯខ្សែពួរទាំងប៉ុន្មាននឹងធូរអស់
មិនអាចចងទប់ដងក្ដោងឲ្យមាំបានទេ ហើយក៏មិនអាចចងក្ដោងបានដែរ។
នៅគ្រានោះ គេនឹងរឹបអូសបានរបស់របរយ៉ាងច្រើនសន្ធឹក យកមកចែកគ្នា
គឺមានច្រើនដល់ម្ល៉េះ សូម្បីតែមនុស្សខ្វិនក៏ប្រមូលបានច្រើនដែរ។+
២៤ រីឯបណ្ដាជនដែលរស់នៅក្នុងស្រុក ពួកគេនឹងមិននិយាយថា៖ «ខ្ញុំឈឺ»ទៀតឡើយ+
ព្រោះពួកគេនឹងទទួលការអភ័យទោសចំពោះកំហុសឆ្គងរបស់ខ្លួន។+
៣៤ ឱប្រជាជាតិនានាអើយ! ចូរមកជិតហើយស្ដាប់ចុះ!
ឱបណ្ដាជនទាំងឡាយអើយ! ចូរស្ដាប់យ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់។
ឱផែនដីនិងអ្វីដែលមាននៅលើនោះ ចូរប្រុងស្ដាប់ចុះ!
ចូរឲ្យទឹកដីនិងភោគផលទាំងអស់ត្រងត្រាប់ស្ដាប់។
២ ព្រោះកំហឹងរបស់ព្រះយេហូវ៉ាទាស់នឹងប្រជាជាតិទាំងឡាយ+
ហើយសេចក្ដីក្រោធរបស់លោកប្រឆាំងនឹងពលទ័ពរបស់ពួកគេ។+
លោកនឹងបំផ្លាញពួកគេឲ្យសាបសូន្យទៅ គឺលោកនឹងប្រហារជីវិតពួកគេ។+
៣ សាកសពរបស់ពួកគេនឹងត្រូវទុកចោល
ហើយក្លិនស្អុយពីសពទាំងនោះនឹងសាយភាយឡើង+
ឯឈាមរបស់ពួកគេនឹងហូរស្រោចស្រពលើភ្នំទាំងឡាយ។+
៤ កងទ័ពទាំងអស់នៅលើមេឃ*នឹងវិនាសទៅ
ហើយមេឃនឹងត្រូវមូរដូចជារមូរ។
ពលទ័ពទាំងឡាយរបស់ពួកគេនឹងសាបសូន្យទៅ
ដូចជាស្លឹកទំពាំងបាយជូរក្រៀមស្រពោនជ្រុះចាកមែក
និងដូចជាផ្លែល្វា*ស្វិតជ្រុះពីដើម។
៥ «ព្រោះនៅលើមេឃ ដាវខ្ញុំនឹងត្រូវប្រឡាក់ជោកជាំ។+
ខ្ញុំនឹងប្រើដាវនេះដើម្បីវិនិច្ឆ័យទោសស្រុកអេដំ+
គឺបណ្ដាជនដែលខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តបំផ្លាញចោល។
៦ ដាវរបស់ព្រះយេហូវ៉ានឹងជោកជាំដោយឈាម
ជាឈាមរបស់ចៀមឈ្មោលនិងឈាមពពែ
ថែមទាំងជោកជាំដោយខ្លាញ់ផងដែរ+
ជាខ្លាញ់ជាប់តម្រងនោមរបស់ចៀមឈ្មោល។
ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាមានគ្រឿងបូជានៅក្រុងបូសរ៉ា
គឺជាការប្រហារដ៏ធំសម្បើមនៅស្រុកអេដំ។+
៧ គោព្រៃនឹងចុះទៅជាមួយនឹងពួកវា គឺគោស្ទាវនិងគោបាមាំៗ។
ស្រុករបស់ពួកគេនឹងត្រូវពេញទៅដោយឈាម
ឯដីរបស់ពួកគេវិញ ក៏នឹងជោកជាំដោយខ្លាញ់ដែរ»។
៨ ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាមានថ្ងៃនៃការសងសឹក+
ហើយក៏មានឆ្នាំជម្រះបញ្ជីពួកគេជំនួសបណ្ដាជននៅក្រុងស៊ីយ៉ូនដែរ។+
៩ ទឹកអូរទាំងប៉ុន្មាននៅក្រុងនោះ*នឹងប្រែទៅជាជ័រខ្មៅ
ហើយធូលីនឹងប្រែទៅជាស្ពាន់ធ័រ។
ទឹកដីទាំងមូលនឹងដូចជាជ័រដែលកំពុងឆេះហុយទ្រលោម
១០ គឺឆេះទាំងយប់ទាំងថ្ងៃ មិនអាចពន្លត់បានឡើយ។
ឯផ្សែងវិញ ចេះតែហុយខ្មួលខ្មាញ់ជានិច្ច។
ក្រុងនោះនឹងត្រូវវិនាសហិនហោចជាដរាបគ្រប់ជំនាន់តទៅ
ហើយគ្មានអ្នកណាធ្វើដំណើរកាត់តាមក្រុងនោះជារៀងរហូត។+
១១ សត្វទុងនិងសត្វកាំប្រមានឹងរស់នៅទីនោះ
ហើយសត្វទីទុយ*និងក្អែកក៏នឹងមានជម្រកនៅទីនោះដែរ។
ដោយប្រើខ្សែនិងប្រយោល ព្រះនឹងវាស់ស្រុកនោះ
ដើម្បីបង្ហាញថាស្រុកនោះនឹងត្រូវបំផ្លាញហើយនៅទទេ។
១២ គ្មានអ្នកធំណាម្នាក់ នឹងត្រូវហៅឲ្យទៅគ្រងរាជ្យនោះទេ
ហើយពួកអ្នកដឹកនាំទាំងអស់ក៏នឹងសាបសូន្យដែរ។
១៣ បន្លានឹងដុះពេញប៉មរឹងមាំទាំងប៉ុន្មានក្នុងក្រុងនោះ
ហើយក៏មានដើមបន្លានិងស្មៅចង្រៃដុះពេញបន្ទាយនានាដែរ។
ក្រុងនោះនឹងទៅជាជម្រកឆ្កែព្រៃ+ និងជាលំនៅរបស់សត្វអូទ្រីសវិញ។
១៤ សត្វដែលរស់នៅតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំនឹងនៅជុំគ្នាជាមួយនឹងសត្វដែលចេះលូ
ហើយពពែព្រៃ*នឹងហៅរកគ្នា។
ឯបក្សីពព្លាក់*នឹងធ្វើសម្បុកហើយរស់នៅទីនោះ។
១៥ សត្វពស់ធ្វើសម្បុកនិងពងនៅទីនោះ ហើយភ្ញាស់កូន និងការពារកូនវា។
នៅទីនោះ មានហ្វូងខ្លែងប្រមូលផ្គុំគ្នាជាគូៗ។
១៦ ចូរស្វែងរកក្នុងសៀវភៅរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយអានឲ្យឮៗថា៖
គ្មានសត្វណាមួយអាក់ខានឡើយ។ ពួកវាទាំងអស់សុទ្ធតែមានគូ
ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាបានចេញបង្គាប់ហើយ
ពួកវាបានប្រមូលផ្ដុំគ្នាដោយឫទ្ធានុភាពរបស់លោក។
១៧ លោកគឺជាអ្នកដែលចាប់ឆ្នោតឲ្យពួកវា
ហើយលោកវាស់ទីតាំងឲ្យពួកវារស់នៅដោយដៃលោកផ្ទាល់។
ពួកវានឹងរស់នៅទីនោះជាដរាប គឺអាស្រ័យនៅទីនោះគ្រប់ជំនាន់តរៀងទៅ។
សូម្បីតែសោភ័ណភាពនៅតំបន់ភ្នំលីបង់ ក៏មិនអាចប្រៀបផ្ទឹមបានដែរ+
គេនឹងឃើញសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះយេហូវ៉ា គឺភាពឧត្តុង្គឧត្តមរបស់ព្រះនៃយើង។
៣ ចូរចម្រើនកម្លាំងដល់ដៃដែលខ្សោយ ហើយពង្រឹងជង្គង់ដែលញ័រឲ្យមាំ។+
៤ ចូរនិយាយទៅកាន់អស់អ្នកដែលខ្វល់ចិត្តថា៖
«ចូរខ្លាំងក្លាឡើង ហើយកុំភ័យខ្លាចឡើយ។
មើល! ព្រះរបស់អ្នកនឹងមកសងសឹកជំនួសអ្នក
លោកនឹងមកជម្រះបញ្ជីពួកគេ+ គឺលោកនឹងមក ហើយជួយសង្គ្រោះអ្នក»។+
ឯតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំនឹងមានទឹកផុសឡើង
ហើយតំបន់វាលទំនាបនឹងមានផ្លូវទឹកហូរខ្វាត់ខ្វែង។
ឯកន្លែងដែលឆ្កែព្រៃអាស្រ័យនៅ+
នឹងដុះស្មៅខៀវខ្ចី ថែមទាំងមានដើមកក់ និងដើមត្រែងផងដែរ។
៨ នៅទីនោះនឹងមានផ្លូវធំមួយ+ គឺជាផ្លូវដែលគេហៅថាផ្លូវបរិសុទ្ធ
មនុស្សមិនស្អាតបរិសុទ្ធនឹងមិនអាចដើរលើផ្លូវនោះទេ។+
ផ្លូវនោះទុកសម្រាប់តែមនុស្សដែលទទួលការអនុញ្ញាតប៉ុណ្ណោះ
ហើយមនុស្សល្ងីល្ងើមិនអាចដើរលើផ្លូវនោះបានឡើយ។
៩ លើផ្លូវនោះនឹងគ្មានសត្វតោ ឬសត្វសាហាវឆ្លងកាត់ទេ
គឺគ្មានពួកវាទាល់តែសោះ+
មានតែអស់អ្នកដែលបានត្រូវលោះប៉ុណ្ណោះ ដែលនឹងដើរលើផ្លូវនោះ។+
១០ អស់អ្នកដែលព្រះយេហូវ៉ាបានសង្គ្រោះ នឹងត្រឡប់មក+ក្រុងស៊ីយ៉ូនវិញទាំងស្រែកអបអរ។+
ពួកគេនឹងមានចិត្តសប្បាយរីករាយជារៀងរហូត+
ពោលគឺពួកគេមានចិត្តត្រេកអរនិងអំណរជាដរាប
ហើយពួកគេនឹងលែងមានទុក្ខព្រួយ ឬស្រែកថ្ងូរទៀតហើយ។+
៣៦ នៅឆ្នាំទី១៤នៃរាជ្យហេសេគា សានហេរីបស្ដេចស្រុកអាស៊ីរី+ឡើងទៅច្បាំងដណ្ដើមយកបានក្រុងទាំងអស់ដែលមានកំពែងរឹងមាំ ក្នុងស្រុកយូដា។+ ២ បន្ទាប់មក ស្ដេចស្រុកអាស៊ីរីក៏បានចាត់រ៉ាបសាកេ*+ ឲ្យនាំទ័ពយ៉ាងច្រើនពីក្រុងឡាគីស+ ទៅជួបស្ដេចហេសេគានៅក្រុងយេរូសាឡិម។ ពេលទៅដល់ ពួកគេឈរនៅក្បែរប្រឡាយចេញពីអាងទឹកខាងលើ+ ដែលនៅតាមផ្លូវទៅវាលអ្នកបោកគក់។+ ៣ រួចមក អេលាគីម+ជាកូនហ៊ីលគីយ៉ាដែលមើលការខុសត្រូវក្នុងវិមានស្ដេច សេបណា+ជាលេខាធិការ និងយ៉ូអាជាកូនអេសាភដែលជាអ្នកកត់ត្រា បានចេញមកជួបគាត់។
៤ ដូច្នេះ រ៉ាបសាកេក៏និយាយទៅកាន់ពួកគេថា៖ «ចូរទៅប្រាប់ហេសេគាថា៖ ‹ស្ដេចស្រុកអាស៊ីរីជាស្ដេចដ៏ខ្លាំងក្លាបានមានប្រសាសន៍ដូច្នេះថា៖ «តើអ្នកឯងអាងលើអ្វី?+ ៥ អ្នកឯងនិយាយថា៖ ‹ខ្ញុំមានយុទ្ធសាស្ត្រនិងកម្លាំងទ័ពគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីធ្វើចម្បាំង›។ ប៉ុន្តែ ពាក្យទាំងនេះសុទ្ធតែឥតបានការទេ។ តើអ្នកឯងទុកចិត្តលើអ្នកណា បានជាហ៊ានបះបោរប្រឆាំងដូច្នេះ?+ ៦ អ្នកឯងទុកចិត្តលើស្រុកអេហ្ស៊ីបដែលប្រៀបដូចជាដើមត្រែងដែលបាក់ មែនទេ? អស់អ្នកដែលទុកចិត្តលើផារ៉ូស្ដេចស្រុកអេហ្ស៊ីប គឺដូចជាច្រត់ដៃលើដើមត្រែងបាក់ ដែលនាំឲ្យមុតធ្លុះដៃប៉ុណ្ណោះ។ ផារ៉ូស្ដេចស្រុកអេហ្ស៊ីបគឺដូចនេះឯងដល់អស់អ្នកដែលទុកចិត្តលើគាត់។+ ៧ បើអ្នករាល់គ្នានិយាយមកកាន់ខ្ញុំថា៖ ‹យើងទុកចិត្តទៅលើព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់យើង› តើឲ្យទុកចិត្តម្ដេចបាន? ព្រោះហេសេគាបានបំផ្លាញទីបូជានិងទីខ្ពស់ពិសិដ្ឋរបស់ព្រះ+ រួចនិយាយទៅកាន់បណ្ដាជនយូដានិងអ្នកក្រុងយេរូសាឡិមថា៖ ‹ចូរអ្នករាល់គ្នាមកក្រាបគោរពនៅចំពោះទីបូជានេះ នៅក្រុងយេរូសាឡិមវិញ›»›។+ ៨ ឥឡូវសាកល្បងភ្នាល់នឹងស្ដេចស្រុកអាស៊ីរី+ជាម្ចាស់របស់ខ្ញុំមើល ខ្ញុំនឹងឲ្យសេះ២.០០០ក្បាលដល់អ្នកឯង ចាំមើលថាអ្នកឯងអាចរកអ្នកជិះបានឬយ៉ាងណា។ ៩ ទោះជាអ្នកឯងពឹងទ័ពសេះនិងទ័ពរទេះចម្បាំងរបស់ពួកអេហ្ស៊ីបក្ដី តើអ្នកឯងអាចច្បាំងឈ្នះអភិបាលតូចតាចបំផុតរបស់ម្ចាស់ខ្ញុំបានទេ? ១០ តើមិនមែនព្រះយេហូវ៉ាទេឬ ដែលបានបង្គាប់ខ្ញុំឲ្យមកច្បាំងបំផ្លាញក្រុងនេះ? ព្រះយេហូវ៉ាផ្ទាល់បាននិយាយមកកាន់ខ្ញុំថា៖ ‹ចូរឡើងទៅច្បាំងហើយបំផ្លាញក្រុងនោះចោលទៅ›»។
១១ ខណៈនោះ អេលាគីម សេបណា+ និងយ៉ូអា ក៏និយាយទៅកាន់រ៉ាបសាកេថា៖+ «សូមលោកនិយាយមកកាន់យើងខ្ញុំជាភាសាអេរ៉ាម*ចុះ+ ព្រោះយើងខ្ញុំអាចយល់បាន។ សូមកុំនិយាយជាភាសារបស់ពួកយើងអី ក្រែងបណ្ដាជននៅលើកំពែងក្រុងស្ដាប់បាន»។+ ១២ ប៉ុន្តែ រ៉ាបសាកេតបទៅវិញថា៖ «តើម្ចាស់ខ្ញុំបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមកនិយាយតែជាមួយនឹងម្ចាស់ឯងនិងពួកឯងប៉ុណ្ណោះឬ? គឺឲ្យពួកអ្នកនៅលើកំពែងក្រុងស្ដាប់ឮដែរទេតើ ព្រោះពួកគេនឹងស៊ីលាមក ហើយផឹកទឹកនោមរបស់ខ្លួនជាមួយនឹងពួកឯងដែរ»។
១៣ បន្ទាប់មក រ៉ាបសាកេក៏ឈរបន្លឺសំឡេងខ្លាំងៗជាភាសារបស់ជនជាតិយូដា+ថា៖ «ចូរស្ដាប់ប្រសាសន៍របស់ស្ដេចស្រុកអាស៊ីរីជាស្ដេចដ៏ខ្លាំងក្លា។+ ១៤ លោកមានប្រសាសន៍ដូច្នេះថា៖ ‹កុំចាញ់បញ្ឆោតហេសេគាឲ្យសោះ ព្រោះគាត់មិនអាចសង្គ្រោះអ្នករាល់គ្នាពីកណ្ដាប់ដៃខ្ញុំបានឡើយ។+ ១៥ កុំជឿតាមហេសេគា ទៅទុកចិត្តព្រះយេហូវ៉ា+ ដោយសារតែគាត់និយាយថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ាច្បាស់ជាសង្គ្រោះយើងមិនខាន ហើយក្រុងនេះនឹងមិនធ្លាក់ទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់ស្ដេចស្រុកអាស៊ីរីនោះទេ»។ ១៦ កុំស្ដាប់ហេសេគាឲ្យសោះ ព្រោះស្ដេចស្រុកអាស៊ីរីបានមានប្រសាសន៍ដូច្នេះថា៖ «ចូរព្រមចុះចូលនឹងខ្ញុំទៅ អ្នករាល់គ្នានឹងបានបរិភោគផ្លែទំពាំងបាយជូរនិងផ្លែល្វាពីចម្ការរបស់ខ្លួន ហើយគ្រប់គ្នានឹងផឹកទឹកពីអណ្ដូងរបស់ខ្លួន ១៧ រហូតដល់ខ្ញុំនាំអ្នករាល់គ្នាទៅនៅស្រុកមួយដូចស្រុកអ្នករាល់គ្នាដែរ+ គឺស្រុកដែលពោរពេញទៅដោយស្រូវ ស្រាថ្មី* នំប៉័ង និងចម្ការទំពាំងបាយជូរ។ ១៨ កុំស្ដាប់ហេសេគាឲ្យសោះ ព្រោះគាត់បញ្ឆោតអ្នករាល់គ្នាទេ ដោយនិយាយថា៖ ‹ព្រះយេហូវ៉ានឹងសង្គ្រោះយើងរាល់គ្នា›។ ក្នុងចំណោមព្រះរបស់ប្រជាជាតិទាំងឡាយ គ្មានព្រះណាអាចសង្គ្រោះពួកគេពីកណ្ដាប់ដៃរបស់ស្ដេចស្រុកអាស៊ីរីបានទេ មែនទេ?+ ១៩ ចុះព្រះនៃក្រុងហាម៉ាត ក្រុងអើផាត+ និងព្រះនៃក្រុងសេផាវែម+ តើព្រះទាំងនោះបានសង្គ្រោះស្រុកសាម៉ារីពីកណ្ដាប់ដៃរបស់ខ្ញុំឬ?+ ២០ បើបណ្ដាព្រះទាំងនោះមិនអាចសង្គ្រោះទឹកដីរបស់ពួកគេពីកណ្ដាប់ដៃខ្ញុំបានទៅហើយ ចុះទម្រាំព្រះយេហូវ៉ា តើនឹងអាចសង្គ្រោះក្រុងយេរូសាឡិមពីកណ្ដាប់ដៃខ្ញុំម្ដេចបាន?»›»។+
២១ ប៉ុន្តែ ពួកគេបាននៅស្ងៀម មិននិយាយអ្វីសោះ ព្រោះស្ដេចបានបង្គាប់ថា៖ «អ្នករាល់គ្នាមិនត្រូវតបឆ្លើយឡើយ»។+ ២២ ឯអេលាគីមជាកូនហ៊ីលគីយ៉ាដែលមើលការខុសត្រូវក្នុងវិមានស្ដេច សេបណា+ជាលេខាធិការ និងយ៉ូអាជាកូនអេសាភដែលជាអ្នកកត់ត្រា ពួកគេបានចូលទៅជួបហេសេគា ទាំងអាវរហែក ហើយជម្រាបគាត់តាមពាក្យសម្ដីទាំងអស់របស់រ៉ាបសាកេ។
៣៧ ក្រោយពីស្ដេចហេសេគាបានឮដំណឹងនោះភ្លាម គាត់ក៏ចាប់ហែកអាវ ហើយស្លៀកបាវ រួចចូលទៅក្នុងវិហារព្រះយេហូវ៉ា។+ ២ បន្ទាប់មក គាត់បង្គាប់អេលាគីមជាអ្នកមើលការខុសត្រូវក្នុងវិមានស្ដេច សេបណាជាលេខាធិការ និងពួកបុរសចាស់ទុំពីចំណោមពួកសង្ឃ ឲ្យស្លៀកបាវ ហើយឲ្យទៅជួបអេសាយ+ជាអ្នកប្រកាសទំនាយ ដែលជាកូនអាម៉ុស។ ៣ ពួកគេបានប្រាប់អេសាយថា៖ «ស្ដេចហេសេគាបាននិយាយដូច្នេះថា៖ ‹ថ្ងៃនេះជាថ្ងៃមានទុក្ខ ជាថ្ងៃរងការអាម៉ាស់ និងត្រូវគេមើលងាយ គឺប្រៀបដូចជាស្ត្រីដែលហៀបនឹងសម្រាលកូន តែគ្មានកម្លាំងនឹងសម្រាលទេ។+ ៤ ស្ដេចស្រុកអាស៊ីរីបានចាត់រ៉ាបសាកេឲ្យមកចំអកមើលងាយព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះដែលមានជីវិតរស់នៅ។+ ប្រហែលជាព្រះយេហូវ៉ាឮពាក្យប្រមាថមើលងាយទាំងនោះ ហើយលោកនឹងដាក់ទោសគាត់។ ដូច្នេះ សូមជួយអធិដ្ឋាន+ឲ្យយើងទាំងអស់គ្នាដែលនៅសល់ក្នុងក្រុងនេះផង›»។+
៥ ដូច្នេះ ពួកអ្នកបម្រើរបស់ស្ដេចហេសេគាក៏បានចូលទៅជួបអេសាយ ដើម្បីជម្រាបពាក្យទាំងនោះ។+ ៦ ស្ដាប់រួច អេសាយក៏ប្រាប់ពួកគេថា៖ «សូមទៅជម្រាបម្ចាស់របស់អ្នកវិញថា៖ ‹ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ដូច្នេះថា៖ «កុំខ្លាចដោយសារពាក្យដែលអ្នកបានឮឡើយ+ គឺជាពាក្យដែលពួកអ្នកបម្រើស្ដេចស្រុកអាស៊ីរី+បានប្រមាថមើលងាយខ្ញុំ។ ៧ ខ្ញុំនឹងបណ្ដាលឲ្យចិត្តគាត់ធ្វើតាមគំនិតខ្ញុំ។ គាត់នឹងឮដំណឹងមួយ ហើយត្រឡប់ទៅស្រុកគាត់វិញ។+ ខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យគាត់ស្លាប់ដោយដាវនៅក្នុងស្រុករបស់គាត់»›»។+
៨ ក្រោយមក រ៉ាបសាកេបានឮដំណឹងថាស្ដេចស្រុកអាស៊ីរីបានដកថយចេញពីក្រុងឡាគីស។ គាត់ក៏ត្រឡប់ទៅជួបស្ដេចរបស់គាត់វិញ ហើយឃើញស្ដេចកំពុងច្បាំងនឹងក្រុងលិបណា។+ ៩ លំដាប់នោះ មានគេនាំដំណឹងមកប្រាប់ស្ដេចស្រុកអាស៊ីរីថាទៀហាកាជាស្ដេចស្រុកអេត្យូពីបានមកច្បាំងនឹងគាត់ហើយ។ ដូច្នេះ គាត់ក៏ចាត់ពួកអ្នកនាំសារឲ្យទៅជួបហេសេគា+ម្ដងទៀត ហើយប្រាប់គាត់ថា៖ ១០ «អ្នករាល់គ្នាត្រូវប្រាប់ហេសេគាជាស្ដេចស្រុកយូដាថា៖ ‹កុំឲ្យព្រះរបស់អ្នកដែលអ្នកទុកចិត្ត បញ្ឆោតអ្នកដោយធានាថា៖ «ក្រុងយេរូសាឡិមនឹងមិនធ្លាក់ទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់ស្ដេចស្រុកអាស៊ីរីឡើយ»។+ ១១ មើល! អ្នកបានដឹងថាបណ្ដាស្ដេចស្រុកអាស៊ីរីបានបំផ្លាញស្រុកទាំងប៉ុន្មានរួចទៅហើយ។+ តើអ្នកស្មានថាអ្នកនឹងរួចខ្លួនឬ? ១២ ឯប្រជាជាតិនានាដែលបុព្វបុរសខ្ញុំបានបំផ្លាញចោលនោះ តើព្រះរបស់ពួកគេអាចសង្គ្រោះពួកគេបានឬ?+ ចុះពួកកូសាន ពួកហារ៉ាន+ និងពួករេសែភ តើឥឡូវនៅឯណា? ឯពួកអេដែនដែលរស់នៅតំបន់ថេលអាសសាវិញ តើពួកគេនៅឯណា? ១៣ តើស្ដេចនៃក្រុងហាម៉ាត ក្រុងអើផាត និងក្រុងសេផាវែម+ ក្រុងហេណា និងក្រុងអ៊ីវ៉ា នៅឯណា?›»។
១៤ ហេសេគាក៏ទទួលសំបុត្រពីដៃរបស់ពួកអ្នកនាំសារ រួចយកមកអាន។ រួចមក ហេសេគាបានឡើងទៅវិហារព្រះយេហូវ៉ា ហើយលាសំបុត្រនោះនៅចំពោះព្រះយេហូវ៉ា។+ ១៥ បន្ទាប់មក ហេសេគាក៏អធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ា+ថា៖ ១៦ «ឱព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែលអើយ+ លោកជាព្រះដែលអង្គុយលើបល្ល័ង្កលើ*បណ្ដាចេរូប៊ីន គឺលោកតែមួយប៉ុណ្ណោះ ជាព្រះពិតលើរាជាណាចក្រទាំងអស់នៅផែនដី។ លោកបានបង្កើតមេឃនិងផែនដី។ ១៧ ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! សូមលោកមើលផង។+ ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! សូមមេត្តាស្ដាប់ផង។+ សូមស្ដាប់ពាក្យប្រមាថរបស់សានហេរីប ជាពាក្យមើលងាយដល់ព្រះដែលមានជីវិតរស់នៅ។+ ១៨ ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! បណ្ដាស្ដេចស្រុកអាស៊ីរីពិតជាបានបំផ្លាញប្រជាជាតិនានានិងទឹកដីរបស់ពួកគេ+ ថែមទាំងបំផ្លាញទឹកដីរបស់ខ្លួនដែរ។ ១៩ ពួកគេក៏បានដុតបំផ្លាញព្រះរបស់ប្រជាជាតិទាំងនោះដែរ+ ព្រោះព្រះទាំងនោះ គឺធ្វើពីឈើពីថ្ម ជាស្នាដៃរបស់មនុស្ស មិនមែនជាព្រះពិតទេ។+ ហេតុនេះហើយបានជាពួកគេអាចបំផ្លាញចោលបាន។ ២០ ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! សូមជួយសង្គ្រោះយើងខ្ញុំពីកណ្ដាប់ដៃរបស់សានហេរីបផង ដើម្បីឲ្យគ្រប់ប្រជាជាតិនៅផែនដីបានដឹងថាមានតែព្រះយេហូវ៉ាតែមួយប៉ុណ្ណោះ ជាព្រះពិត»។+
២១ បន្ទាប់មក អេសាយជាកូនអាម៉ុសបានឲ្យគេនាំពាក្យទៅប្រាប់ហេសេគាថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃអ៊ីស្រាអែលបានមានប្រសាសន៍ដូច្នេះថា៖ ‹ខ្ញុំបានឮសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់អ្នកអំពីសានហេរីបជាស្ដេចស្រុកអាស៊ីរីហើយ។+ ២២ ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ទាស់នឹងសានហេរីបថា៖
«កូនក្រមុំបរិសុទ្ធនៃស៊ីយ៉ូន*ស្អប់ខ្ពើមអ្នក ហើយប្រមាថមើលងាយអ្នក។
ឯក្រុងយេរូសាឡិមក៏គ្រវីក្បាលចំអកឲ្យអ្នកដែរ។
២៣ តើអ្នកបានប្រមាថមើលងាយ+អ្នកណា?
តើអ្នកបានដំឡើងសំឡេងដាក់អ្នកណា?+
តើអ្នកកំពុងក្រអឺតដាក់អ្នកណា?
គឺប្រឆាំងនឹងព្រះដ៏បរិសុទ្ធនៃអ៊ីស្រាអែលហើយ!+
២៤ អ្នកបានចាត់ពួកអ្នកនាំសារឲ្យមកចំអកមើលងាយព្រះយេហូវ៉ា+ ហើយក៏និយាយថា៖
‹ដោយសារមានរទេះចម្បាំងដ៏ច្រើន ខ្ញុំនឹងឡើងទៅលើកំពូលភ្នំនានា+
ខ្ញុំនឹងចូលព្រៃជ្រៅនៃតំបន់ភ្នំលីបង់។
ខ្ញុំនឹងកាប់រំលំដើមស៊ីដារខ្ពស់ៗនិងដើមយូនីពើប្រណីតៗ។
ខ្ញុំនឹងចូលជ្រៅបំផុតក្នុងព្រៃឧទ្យានដ៏ស្រស់បំព្រង។
២៥ ខ្ញុំនឹងជីកអណ្ដូង ហើយផឹកទឹកនៅទីនោះ
ខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យផ្លូវទឹកទាំងអស់*នៅស្រុកអេហ្ស៊ីបរីងស្ងួតទៅដោយបាតជើងរបស់ខ្ញុំ›។
២៦ តើអ្នកមិនបានឮទេឬ? តាំងពីយូរលង់មកហើយ ខ្ញុំបានកំណត់ទុក។
តាំងពីយូរមកហើយ ខ្ញុំបានត្រៀមទុក។+
ឥឡូវ ខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យរឿងនោះកើតឡើង។+
អ្នកនឹងបំផ្លាញបណ្ដាក្រុងដែលមានកំពែងរឹងមាំឲ្យទៅជាគំនរបាក់បែក។+
២៧ អ្នកក្រុងទាំងនោះនឹងគ្មានកម្លាំងតទល់ទេ
ពួកគេនឹងភ័យខ្លាច ហើយអាម៉ាស់មុខ។
ពួកគេនឹងប្រៀបដូចជាស្មៅនៅឯវាល ឬរុក្ខជាតិនៅតាមចម្ការ
ហើយប្រៀបដូចជាស្មៅនៅលើដំបូលដែលក្រៀមស្វិតទៅដោយខ្យល់ក្ដៅពីទិសខាងកើត។
២៨ ចំណែកអ្នកវិញ ខ្ញុំដឹងគ្រប់សកម្មភាពរបស់អ្នក ទាំងពេលអង្គុយ ទាំងពេលចេញទៅ ទាំងពេលមកវិញ។+ ខ្ញុំក៏ដឹងដែរពេលណាអ្នកខឹងនឹងខ្ញុំ។+
២៩ ខ្ញុំបានឮសម្រែកកំហឹងរបស់អ្នកហើយ+
ដូច្នេះ ខ្ញុំនឹងដាក់កន្លុះនៅច្រមុះអ្នក ព្រមទាំងដាក់បង្ហៀរ+នៅមាត់អ្នក
ហើយខ្ញុំនឹងដឹកអ្នកត្រឡប់ទៅតាមផ្លូវដែលអ្នកបានធ្វើដំណើរមក»។
៣០ «‹នេះជាសញ្ញាសម្គាល់សម្រាប់អ្នក* គឺនៅឆ្នាំនេះអ្នកនឹងបរិភោគផលដែលដុះឯកឯង ហើយនៅឆ្នាំបន្ទាប់ អ្នកក៏នឹងបរិភោគស្រូវដែលដុះឯងដែរ។ ប៉ុន្តែ នៅឆ្នាំទី៣អ្នកនឹងសាបព្រោះ ហើយប្រមូលផល ព្រមទាំងដាំដើមទំពាំងបាយជូរ ហើយបរិភោគផលនោះ។+ ៣១ ចំណែកឯពូជពង្សយូដាដែលរួចជីវិតនិងនៅសេសសល់+ ពួកគេនឹងប្រៀបដូចជាដើមឈើដែលចាក់ឫសជ្រៅ ហើយបង្កើតផល។ ៣២ ព្រោះអ្នកដែលនៅសេសសល់ ពួកគេនឹងចេញមកពីក្រុងយេរូសាឡិម ហើយអ្នកដែលរួចជីវិតនឹងចេញពីភ្នំស៊ីយ៉ូនមក។+ ដោយចិត្តខ្នះខ្នែង ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃបណ្ដាកងទ័ពនៅស្ថានសួគ៌ នឹងធ្វើឲ្យរឿងនេះកើតឡើងមែន។+
៣៣ «‹ហេតុនេះ ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍អំពីស្ដេចស្រុកអាស៊ីរីថា៖+
«គាត់នឹងមិនចូលមកក្នុងក្រុងនេះទេ+ ហើយក៏មិនបាញ់ព្រួញចូលមកដែរ។
គាត់នឹងមិនប្រើខែល ឬលើកដីឡើងកំពែងដើម្បីចូលមកវាយលុកក្រុងនេះឡើយ»›។+
៣៤ ‹គាត់នឹងត្រឡប់ទៅវិញតាមផ្លូវដែលគាត់មក
គាត់នឹងមិនចូលមកក្នុងក្រុងនេះទេ›។ នេះជាសេចក្ដីប្រកាសរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។
៣៥ ‹ខ្ញុំនឹងការពារ ហើយសង្គ្រោះក្រុងនេះ+ដោយយល់ដល់នាមរបស់ខ្ញុំ+
និងដោយយល់ដល់ដាវីឌជាអ្នកបម្រើខ្ញុំ›»។+
៣៦ នៅយប់នោះ ទេវតាមួយរូបរបស់ព្រះយេហូវ៉ាបានចេញទៅសម្លាប់ទ័ពអាស៊ីរីក្នុងជំរំអស់ចំនួន១៨៥.០០០នាក់។ លុះព្រលឹមឡើង គេឃើញមានសុទ្ធតែសាកសពទាំងអស់។+ ៣៧ ដូច្នេះ សានហេរីបជាស្ដេចស្រុកអាស៊ីរីក៏ត្រឡប់ទៅក្រុងនីនីវេវិញ។+ ៣៨ នៅថ្ងៃមួយ កាលគាត់កំពុងក្រាបគោរពព្រះនីសរ៉ូកក្នុងវិហារ កូនរបស់គាត់ឈ្មោះអាត្រាម៉ាលេកនិងសារេសឺ បាននាំគ្នាសម្លាប់គាត់ទៅ។+ រួចមក ពួកគេបានរត់គេចទៅទឹកដីអារ៉ារ៉ាត។+ ក្រោយមក អេសាហាដិន+ជាកូនបានគ្រងរាជ្យបន្ទាប់ពីគាត់។
៣៨ នៅគ្រានោះ ហេសេគាបានធ្លាក់ខ្លួនឈឺហៀបនឹងស្លាប់។+ អេសាយ+ជាអ្នកប្រកាសទំនាយ ត្រូវជាកូនរបស់អាម៉ុសបានមកជួបគាត់ ហើយប្រាប់ថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ថា៖ ‹ចូរផ្ដាំផ្ញើពួកអ្នកផ្ទះរបស់អ្នកចុះ ព្រោះអ្នកនឹងមិនជាទេ អ្នកនឹងស្លាប់ជាមិនខាន›»។+ ២ ឮដូច្នេះ ហេសេគាបានបែរមុខទៅជញ្ជាំង ហើយអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ាថា៖ ៣ «ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! ខ្ញុំសូមអង្វរលោក សូមលោកចាំ+អំពីការដែលខ្ញុំបានបម្រើលោកយ៉ាងស្មោះត្រង់និងយ៉ាងអស់ពីចិត្ត+ ហើយខ្ញុំតែងតែប្រព្រឹត្តអ្វីដែលលោកពេញចិត្តជានិច្ច»។ រួចហេសេគាបានយំយ៉ាងខ្លាំង។
៤ បន្ទាប់មក ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ទៅកាន់អេសាយថា៖ ៥ «ចូរត្រឡប់ទៅប្រាប់ហេសេគា+វិញថា៖ ‹ព្រះយេហូវ៉ាដែលជាព្រះរបស់ដាវីឌជាបុព្វបុរសរបស់អ្នក បានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំបានឮសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់អ្នកហើយ+ ក៏បានឃើញទឹកភ្នែករបស់អ្នកដែរ។+ ខ្ញុំនឹងបន្ថែមអាយុអ្នក១៥ឆ្នាំទៀត+ ៦ ហើយខ្ញុំនឹងសង្គ្រោះអ្នកនិងក្រុងនេះពីកណ្ដាប់ដៃរបស់ស្ដេចស្រុកអាស៊ីរី។ ខ្ញុំនឹងការពារក្រុងនេះជាមិនខាន។+ ៧ នេះជាសញ្ញាសម្គាល់ពីព្រះយេហូវ៉ាដើម្បីបង្ហាញអ្នកថា ព្រះយេហូវ៉ានឹងធ្វើតាមប្រសាសន៍របស់លោកមែន។+ ៨ មើល! ខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យស្រមោលថ្ងៃនៅលើកាំជណ្ដើរ*អេហាស ជ្រេថយក្រោយ១០កាំវិញ»›»។+ ដូច្នេះ ស្រមោលថ្ងៃដែលបានជ្រេទៅមុខហើយ ក៏បានជ្រេថយក្រោយ១០កាំមែន។
៩ នេះជាទំនុករបស់ស្ដេចហេសេគាជាស្ដេចស្រុកយូដា រៀបរាប់អំពីកាលដែលគាត់ធ្លាក់ខ្លួនឈឺ ហើយជាសះស្បើយឡើងវិញ។ ទំនុកនេះមានដូចតទៅ៖
១០ ខ្ញុំបានពោលថា៖ «នៅពាក់កណ្ដាលអាយុ
ខ្ញុំត្រូវចូលទៅតាមទ្វារផ្នូរ*ហើយ។
ខ្ញុំមិនអាចបន្តរស់រហូតដល់គ្រប់អាយុរបស់ខ្ញុំបានទេ»។
១១ ខ្ញុំបាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំនឹងលែងឃើញយ៉ា* គឺលែងឃើញយ៉ានៅក្នុងទឹកដីនៃមនុស្សរស់ទៀតហើយ។+
ខ្ញុំនឹងលែងឃើញមនុស្សជាតិទាំងឡាយដែរ
ព្រោះខ្ញុំនឹងនៅក្នុងកន្លែងដែលគ្មានជីវិតសោះឡើយ។
១២ ឯលំនៅរបស់ខ្ញុំ គេបានរើរុះ ហើយយកចេញទៅ+
ដូចជាត្រសាលរបស់គង្វាល។
ខ្ញុំបានមូរជីវិតខ្លួនដូចជាអ្នកត្បាញមូរក្រណាត់លើក្ដារកី
លោកបានកាត់ខ្ញុំចេញ ដូចអ្នកត្បាញកាត់អំបោះ។
តាំងពីព្រលឹមទល់ព្រលប់ លោកនាំខ្ញុំទៅឯទីបញ្ចប់។+
១៣ រៀងរាល់យប់ ខ្ញុំខំរម្ងាប់ចិត្តខ្លួន។ លោកបំបាក់ឆ្អឹងខ្ញុំដូចជាតោ
តាំងពីព្រលឹមទល់ព្រលប់ លោកនាំខ្ញុំទៅឯទីបញ្ចប់។+
ភ្នែកខ្ញុំមើលទៅទីខ្ពស់ទាំងស្រវាំង ហើយនិយាយថា៖+
‹ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! ខ្ញុំកំពុងមានទុក្ខធំណាស់ សូមជួយគាំពារខ្ញុំផង›។+
១៥ ខ្ញុំរកពាក្យថ្លែងមិនចេញទេ
ព្រោះលោកបានមានប្រសាសន៍មកខ្ញុំ ហើយបានជួយខ្ញុំមែន។
ខ្ញុំនឹងដើរដោយចិត្តរាបទាបអស់មួយជីវិត ដោយសារសេចក្ដីជូរល្វីងក្នុងចិត្តខ្ញុំ។
១៦ ‹ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! ដោយសារអ្វីទាំងនេះ*ហើយបានជាមនុស្សគ្រប់រូបអាចរស់រាន
ព្រោះអ្វីទាំងនេះជាកម្លាំងជីវិតរបស់ខ្ញុំ។
លោកនឹងធ្វើឲ្យខ្ញុំមានសុខភាពល្អឡើងវិញ ហើយផ្ដល់ជីវិតដល់ខ្ញុំម្ដងទៀត។+
១៧ ខ្ញុំមានសេចក្ដីជូរល្វីងក្នុងចិត្តណាស់ ខ្ញុំគ្មានសេចក្ដីសុខសាន្តទេ
តែលោកស្រឡាញ់ពេញចិត្តខ្ញុំ ហើយបានសង្គ្រោះខ្ញុំពីរណ្ដៅនៃការបំផ្លាញ។+
លោកបានយកអំពើខុសឆ្គងទាំងអស់របស់ខ្ញុំគ្រវាត់ទៅខាងក្រោយលោក។+
១៨ ព្រោះផ្នូរមិនអាចលើកតម្កើងលោកបានទេ+
ហើយសេចក្ដីស្លាប់ក៏មិនអាចសរសើរតម្កើងលោកបានដែរ។+
អស់អ្នកដែលចុះទៅក្នុងរណ្ដៅ មិនអាចសង្ឃឹមទៅលើសេចក្ដីស្មោះត្រង់របស់លោកទៀតឡើយ។+
១៩ មានតែមនុស្សរស់ទេដែលអាចសរសើរតម្កើងលោក
ដូចខ្ញុំអាចធ្វើនៅថ្ងៃនេះ។
ឪពុកម្នាក់អាចបង្រៀនកូនៗរបស់ខ្លួនអំពីសេចក្ដីស្មោះត្រង់របស់លោក។+
២០ ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! សូមសង្គ្រោះខ្ញុំផង
យើងខ្ញុំនឹងច្រៀងចម្រៀងដែលខ្ញុំបានតែង អមជាមួយនឹងការប្រគំភ្លេង+
គឺច្រៀងសរសើរលោកអស់មួយជីវិតនៅឯវិហាររបស់ព្រះយេហូវ៉ា›»។+
២១ បន្ទាប់មក អេសាយបាននិយាយថា៖ «ចូរយកនំល្វាក្រៀមមួយមក រួចបិទលើដំបៅ ដើម្បីឲ្យគាត់បានជាសះស្បើយ»។+ ២២ ហេសេគាក៏សួរអេសាយថា៖ «តើមានសញ្ញាសម្គាល់អ្វីដែលបញ្ជាក់ថាខ្ញុំអាចឡើងទៅវិហាររបស់ព្រះយេហូវ៉ាបាន?»។+
៣៩ គ្រានោះ បេរ៉ូដាកបាឡាដាន់ជាស្ដេចស្រុកបាប៊ីឡូន ដែលត្រូវជាកូនរបស់បាឡាដាន បានចាត់អ្នកនាំសារឲ្យយកសំបុត្រនិងអំណោយទៅជូនហេសេគា+ ព្រោះគាត់បានឮថាហេសេគាឈឺ ហើយបានជាឡើងវិញ។+ ២ ហេសេគាបានទទួលស្វាគមន៍ពួកគេ រួចបានបង្ហាញពួកគេនូវទ្រព្យទាំងអស់របស់គាត់ គឺមាសប្រាក់ ប្រេងក្រអូប* និងប្រេងមានតម្លៃ គ្រឿងសាស្ត្រាវុធ និងអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលមានក្នុងឃ្លាំង។+ ហេសេគាក៏បានឲ្យពួកគេមើលសព្វគ្រប់ក្នុងវិមានគាត់ និងរបស់សព្វសារពើក្នុងរាជាណាចក្រទាំងមូល។
៣ ក្រោយមក អេសាយជាអ្នកប្រកាសទំនាយបានចូលទៅជួបស្ដេចហេសេគា ហើយសួរថា៖ «តើបុរសទាំងនេះបាននិយាយអ្វីខ្លះ ហើយពួកគេមកពីណា?»។ ដូច្នេះ ហេសេគាក៏ឆ្លើយថា៖ «ពួកគេមកពីស្រុកឆ្ងាយ គឺពីស្រុកបាប៊ីឡូន»។+ ៤ រួចអេសាយសួរថា៖ «តើពួកគេបានឃើញអ្វីខ្លះក្នុងវិមានរបស់អ្នក?»។ ហេសេគាឆ្លើយថា៖ «ពួកគេបានឃើញអ្វីៗទាំងអស់ក្នុងវិមានខ្ញុំ ហើយក៏ឃើញអ្វីគ្រប់យ៉ាងក្នុងឃ្លាំងទ្រព្យរបស់ខ្ញុំដែរ»។
៥ ខណៈនោះ អេសាយក៏និយាយទៅកាន់ហេសេគាថា៖ «សូមស្ដាប់ប្រសាសន៍របស់ព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌។ ៦ ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ថា៖ ‹មើល! នឹងមានគ្រាមកដល់ ដែលរបស់ទ្រព្យទាំងអស់ក្នុងវិមានអ្នក និងរបស់របរដែលបុព្វបុរសរបស់អ្នកបានសន្សំទុករហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ នឹងត្រូវដឹកជញ្ជូនយកទៅស្រុកបាប៊ីឡូនទាំងអស់ គ្មាននៅសេសសល់អ្វីឡើយ›។+ ៧ លោកក៏មានប្រសាសន៍ទៀតថា៖ ‹កូនចៅខ្លះរបស់អ្នកដែលនឹងកើតមក ពួកគេនឹងត្រូវនាំយកទៅស្រុកបាប៊ីឡូន ហើយនឹងក្លាយទៅជាមន្ត្រីជាន់ខ្ពស់ក្នុងវិមានស្ដេចស្រុកនោះ›»។+
៨ ឮដូច្នេះ ហេសេគានិយាយទៅកាន់អេសាយថា៖ «ប្រសាសន៍របស់ព្រះយេហូវ៉ា គឺយុត្តិធម៌ណាស់»។ គាត់ក៏បន្ថែមថា៖ «ព្រោះគ្រាដែលខ្ញុំគ្រប់គ្រងមានសន្តិភាពនិងសេចក្តីសុខសាន្តត្រាណ»។+
៤០ ព្រះរបស់អ្នករាល់គ្នាមានប្រសាសន៍ថា៖ «ចូរសម្រាលទុក្ខរាស្ត្ររបស់ខ្ញុំ។+
២ ចូរនិយាយសម្រាលទុក្ខក្រុងយេរូសាឡិម
ហើយប្រកាសថាកិច្ចការធ្ងន់ដែលនាងត្រូវធ្វើ បានចប់សព្វគ្រប់ហើយ
និងប្រកាសថាទោសរបស់នាងបានត្រូវបង់រួចហើយ។+
នាងក៏បានទទួលទោសយ៉ាងពេញលេញ*ពីព្រះយេហូវ៉ាដែរ»។+
៣ មានសំឡេងមនុស្សម្នាក់ស្រែកប្រកាសនៅតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំថា៖
«ចូររៀបចំផ្លូវទទួលព្រះយេហូវ៉ា!+
ចូរធ្វើឲ្យមានផ្លូវធំត្រង់+ភ្លឹងកាត់តាមតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំ សម្រាប់ព្រះនៃយើង។+
៤ ចូរលុបជ្រលងទាំងអស់ ហើយពង្រាបគ្រប់ភ្នំគ្រប់ទួលឲ្យរាបស្មើ។
ឯដីក្រហេងក្រហូង ត្រូវចាក់បំពេញឲ្យស្មើ ហើយដីរដិបរដុប ត្រូវធ្វើឲ្យរាបចុះ។+
៥ នៅគ្រានោះ សិរីរុងរឿងរបស់ព្រះយេហូវ៉ានឹងត្រូវបង្ហាញ+
ហើយមនុស្សទាំងអស់នឹងមើលឃើញ+
ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ហើយ»។
៦ មានមនុស្សម្នាក់បង្គាប់ថា៖ «ចូរស្រែកឡើង!»
ហើយម្នាក់ទៀតសួរថា៖ «តើខ្ញុំគួរស្រែកអំពីអ្វី?»។
«មនុស្សទាំងឡាយគឺប្រៀបដូចជាស្មៅខៀវខ្ចី។
ឯសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះត្រង់របស់ពួកគេ គឺប្រៀបដូចជាផ្ការីកនៅឯវាល។+
៧ ស្មៅខៀវខ្ចីបានក្រៀមស្វិតទៅ
ឯផ្ការីកក៏បានស្រពោនទៅដែរ+ ដោយសារខ្យល់ដង្ហើមរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។+
បណ្ដាជនប្រៀបបាននឹងស្មៅខៀវខ្ចីពិតប្រាកដមែន។
៨ ស្មៅខៀវខ្ចីតែងក្រៀមស្វិតទៅ ឯផ្ការីកក៏តែងស្រពោនទៅដែរ
ប៉ុន្តែ បណ្ដាំរបស់ព្រះនៃយើងនៅស្ថិតស្ថេរជាដរាប»។+
៩ ឱស្ត្រីដែលនាំដំណឹងល្អមកក្រុងស៊ីយ៉ូនអើយ!+ ចូរឡើងលើភ្នំខ្ពស់ទៅ!
ឱស្ត្រីដែលនាំដំណឹងល្អមកក្រុងយេរូសាឡិមអើយ!
ចូរបន្លឺសំឡេងឡើងយ៉ាងខ្លាំង! ចូរស្រែកឡើង ហើយកុំខ្លាចឡើយ។
ចូរប្រកាសដល់បណ្ដាក្រុងក្នុងស្រុកយូដាថា៖ «នេះជាព្រះរបស់អ្នករាល់គ្នា»។+
១០ មើល! ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុតនឹងមកដោយឫទ្ធានុភាពខ្លាំងក្លា
ហើយដៃរបស់លោកនឹងគ្រប់គ្រង។+
មើល! រង្វាន់របស់លោកនៅជាមួយនឹងលោកហើយ
ឯប្រាក់ឈ្នួលដែលលោកបង់ ក៏នៅចំពោះមុខលោកដែរ។+
១១ ដូចគង្វាល លោកនឹងមើលថែហ្វូងចៀមរបស់លោក+
លោកនឹងប្រមូលកូនចៀមដោយដៃលោកផ្ទាល់ ហើយបីពួកវានៅក្បែរដើមទ្រូង។
លោកនឹងនាំមេចៀមដែលមានកូនតូចដើរដោយថ្នមៗ។+
១២ តើនរណាអាចវាល់ទឹកសមុទ្រទាំងអស់ក្នុងទូកដៃបាន?+
តើនរណាអាចវាស់មេឃដោយចំអាមដៃ*បាន?
តើនរណាអាចប្រមូលធូលីដីទាំងអស់នៅផែនដីមកដាក់ក្នុងរង្វាល់បាន?+
តើនរណាអាចថ្លឹងភ្នំទាំងឡាយបាន?
តើនរណាអាចលើកទីទួលទាំងប៉ុន្មានដាក់លើជញ្ជីង?
១៣ តើនរណាអាចវាស់ស្ទង់*ឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះយេហូវ៉ាបាន?
តើនរណាអាចធ្វើជាទីប្រឹក្សារបស់លោកទៅ?+
១៤ តើអ្នកណាអាចឲ្យយោបល់ដល់លោកដើម្បីលោកមានការយល់ដឹង?
តើអ្នកណាអាចបង្រៀនលោកអំពីផ្លូវយុត្តិធម៌?
តើអ្នកណាអាចផ្ដល់ចំណេះដល់លោកបាន?
តើអ្នកណាអាចបង្ហាញលោកនូវផ្លូវនៃការយល់ដឹងពិត?+
១៥ មើល! ប្រជាជាតិទាំងឡាយប្រៀបដូចជាទឹកមួយតំណក់ក្នុងធុង
ហើយប្រៀបដូចជាធូលីនៅលើថាសជញ្ជីង។+
មើល! លោកលើកកោះទាំងប៉ុន្មានដូចលម្អងធូលី។
១៦ សូម្បីតែដើមឈើនៅតំបន់ភ្នំលីបង់ ក៏មិនមានល្មមសម្រាប់ដុតផង
ហើយសត្វព្រៃនៅទីនោះ ក៏មិនមានគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីជូនជាគ្រឿងបូជាដុតដែរ។
១៧ នៅចំពោះមុខលោក ប្រជាជាតិទាំងឡាយមិនជាអ្វីសោះ+
លោកចាត់ទុកពួកគេដូចជាទទេសុទ្ធសាធ គ្មានន័យអ្វីឡើយ។+
១៨ តើអ្នករាល់គ្នាអាចប្រៀបផ្ទឹមព្រះទៅនឹងអ្នកណា?+
តើអ្នករាល់គ្នាអាចប្រៀបប្រដូចលោកទៅនឹងអ្វី?+
១៩ ជាងម្នាក់ឆ្លាក់រូបព្រះ* ហើយស្រោបរូបនោះដោយមាស+ រួចភ្ជាប់នឹងខ្សែប្រាក់។
២០ បុគ្គលម្នាក់ជ្រើសរើសឈើមួយប្រភេទទុកជូនជាអំណោយ+ ជាឈើដែលមិនចេះពុក។
រួចគាត់ស្វែងរកជាងជំនាញម្នាក់ ដើម្បីឆ្លាក់រូបមួយដ៏មាំដែលមិនងាយរលំ។+
២១ តើអ្នកមិនបានដឹងទេឬ? តើអ្នកមិនធ្លាប់ឮទេឬ?
តាំងពីដំបូងមក តើគ្មានអ្នកណាប្រាប់អ្នកទេឬ?
តាំងពីដាក់គ្រឹះផែនដី តើអ្នកមិនបានយល់ទេឬ?+
លោកលាតសន្ធឹងផ្ទៃមេឃដូចជាលាស្បៃ
ហើយត្រដាងលំហអាកាសដូចជាត្រដាងត្រសាល។+
២៣ លោកដកតំណែងពួកមន្ត្រីជាន់ខ្ពស់
ហើយធ្វើឲ្យចៅក្រម*ទាំងឡាយនៅផែនដី លែងមានតម្លៃទៀត។
២៤ ពួកគេប្រៀបដូចជាដំណាំដែលទើបតែដាំ
និងប្រៀបដូចជាគ្រាប់ពូជដែលទើបតែសាបព្រោះ
កាលមិនទាន់ចាក់ឫសក្នុងដីផង
ស្រាប់តែខ្យល់បក់បោកមកលើ ធ្វើឲ្យក្រៀមស្វិតទៅ
រួចបក់ផាត់នាំទៅដូចជាចំបើង។+
២៥ «តើអ្នករាល់គ្នាអាចប្រៀបផ្ទឹមខ្ញុំឲ្យស្មើនឹងអ្នកណា?»។ នេះជាប្រសាសន៍របស់ព្រះដ៏បរិសុទ្ធ។
គឺជាលោកដែលបាននាំអ្វីទាំងនោះចេញមកតាមចំនួនដូចជាកងទ័ព
លោកហៅអ្វីទាំងនោះតាមឈ្មោះនីមួយៗ។+
ដោយសារថាមពលដែលគ្មានកម្រិត និងដោយសារឫទ្ធានុភាពដ៏ខ្លាំងក្លានិងគួរឲ្យស្ញប់ស្ញែងរបស់លោក+ គឺគ្មានណាមួយបាត់ឡើយ។
២៧ ឱយ៉ាកុបអើយ! ម្ដេចក៏និយាយថា៖
‹ផ្លូវរបស់ខ្ញុំបានត្រូវលាក់ពីព្រះយេហូវ៉ាហើយ›?
ឱអ៊ីស្រាអែលអើយ! ម្ដេចក៏ប្រកាសថា៖
‹ខ្ញុំមិនបានទទួលយុត្តិធម៌ពីលោក›ដូច្នេះ?+
២៨ តើអ្នករាល់គ្នាមិនបានដឹងទេឬ? តើអ្នករាល់គ្នាមិនធ្លាប់ឮទេឬ?
ព្រះយេហូវ៉ាជាអ្នកបង្កើតផែនដីនិងរបស់សព្វសារពើ គឺជាព្រះដែលមានជីវិតជារៀងរហូត។+ លោកមិនដែលអស់កម្លាំងឬល្វើយទេ។+
ឯប្រាជ្ញា*របស់លោក គ្មានអ្នកណាអាចវាស់ស្ទង់បានឡើយ។+
២៩ លោកផ្ដល់កម្លាំងដល់អ្នកដែលល្វើយ
ហើយចំពោះអ្នកដែលខ្សោយ* លោកផ្ដល់កម្លាំងខ្លាំងក្លាដល់ពួកគេ។+
៣០ ក្មេងប្រុសៗនឹងអស់កម្លាំង ហើយល្ហិតល្ហៃទៅ
ឯពួកយុវជននឹងជំពប់ ហើយដួលចុះ។
៣១ ប៉ុន្តែ អស់អ្នកដែលសង្ឃឹមលើព្រះយេហូវ៉ា នឹងទទួលកម្លាំងឡើងវិញ។
ពួកគេនឹងត្រដាងស្លាបហោះដូចជាឥន្ទ្រី។+
ពួកគេនឹងរត់ ហើយមិនចេះហត់ទេ
ពួកគេនឹងដើរ ហើយក៏មិនចេះអស់កម្លាំងដែរ»។+
៤១ «ឱកោះទាំងឡាយអើយ! ចូរនៅស្ងៀមហើយស្ដាប់ខ្ញុំ។
សូមឲ្យប្រជាជាតិនានាទទួលកម្លាំងឡើងវិញ។
សូមឲ្យពួកគេចូលមកជិតខ្ញុំ រួចនិយាយចុះ។+
សូមឲ្យយើងជួបជុំគ្នា ហើយខ្ញុំនឹងវិនិច្ឆ័យ។
២ តើអ្នកណាជំរុញចិត្តបុគ្គលម្នាក់ពីទិសខាងកើតឲ្យមក+
ហើយដាស់គាត់ឲ្យក្រោកឡើងប្រព្រឹត្តដោយសុចរិត?*
តើនរណាបានប្រគល់ប្រជាជាតិនានាមកក្នុងកណ្ដាប់ដៃបុគ្គលនោះ
និងឲ្យគាត់បង្ក្រាបស្ដេចទាំងឡាយ?+
ពេលមកដល់ បុគ្គលនោះនឹងកម្ទេចពួកគេដោយដាវឲ្យខ្ទេចដូចផេះ
ហើយគាត់នឹងប្រើធ្នូវាយប្រហារពួកគេឲ្យខ្ចាត់ខ្ចាយ ដូចចំបើងត្រូវខ្យល់បក់ផាត់។
៣ គាត់ដេញតាមពួកគេនៅតាមផ្លូវដែលគាត់មិនដែលធ្វើដំណើរពីមុន
ហើយគ្មានអ្វីរារាំងគាត់ទេ។
៤ តើអ្នកណាបានចាត់វិធានការធ្វើការទាំងនេះ?
តើនរណាបានហៅជំនាន់មនុស្សតាំងពីដើមដំបូង?
គឺខ្ញុំជាយេហូវ៉ា ខ្ញុំជាបុគ្គលមុនគេបង្អស់+
ហើយទោះជានៅជំនាន់មនុស្សចុងក្រោយក៏ដោយ ក៏ខ្ញុំនៅតែមិនប្រែប្រួលដែរ»។+
៥ បណ្ដាកោះបានឃើញអ្វីដែលកំពុងកើតឡើង ហើយភ័យខ្លាច។
បណ្ដាជនពីកន្លែងឆ្ងាយបំផុតនៃផែនដី ចាប់ផ្ដើមញ័ររន្ធត់។
ប្រជាជាតិទាំងឡាយប្រមូលផ្ដុំគ្នាចូលមកជិត។
៦ ពួកគេជួយគ្នាទៅវិញទៅមក
រួចនិយាយទៅកាន់បងប្អូនខ្លួនថា៖ «ចូរខ្លាំងក្លាឡើង»។
៧ ម្ល៉ោះហើយ ជាងចម្លាក់លើកទឹកចិត្តជាងដែក+
ឯជាងផែដែក គាត់ពង្រឹងកម្លាំងចិត្តជាងផ្សារដែក
ដោយសរសើរគាត់ថា៖ «ផ្សារបានល្អណាស់»។
បន្ទាប់មក គាត់ក៏ដំដែកគោលភ្ជាប់រូបចម្លាក់ដើម្បីកុំឲ្យរលំ។
៨ «ចំណែកអ្នកវិញ ឱអ៊ីស្រាអែលអើយ! អ្នកជាអ្នកបម្រើខ្ញុំ។+
ឱយ៉ាកុបអើយ! គឺអ្នកហើយដែលខ្ញុំបានជ្រើសរើស+
ជាកូនចៅរបស់អាប្រាហាំដែលជាមិត្តសម្លាញ់របស់ខ្ញុំ+
៩ គឺអ្នកហើយដែលខ្ញុំបានយកពីចុងផែនដី+
ជាអ្នកដែលខ្ញុំបានហៅពីកន្លែងឆ្ងាយបំផុត។
ខ្ញុំបាននិយាយមកកាន់អ្នកថា៖ ‹អ្នកជាអ្នកបម្រើរបស់ខ្ញុំ+
ខ្ញុំបានជ្រើសរើសអ្នក ខ្ញុំមិនបានបោះបង់អ្នកទេ។+
១០ កុំខ្លាចឡើយ ព្រោះខ្ញុំនៅជាមួយនឹងអ្នក។+
កុំបារម្ភឡើយ ព្រោះខ្ញុំជាព្រះរបស់អ្នក។+
ខ្ញុំនឹងពង្រឹងកម្លាំងអ្នក ខ្ញុំនឹងជួយអ្នក។+
ខ្ញុំប្រាកដជានឹងចាប់អ្នកយ៉ាងជាប់ដោយដៃស្ដាំដ៏សុចរិតរបស់ខ្ញុំ›។
១១ មើល! អស់អ្នកដែលខឹងនឹងអ្នក នឹងត្រូវបាក់មុខហើយអាម៉ាស់ជាខ្លាំង។+
អស់អ្នកដែលប្រឆាំងនឹងអ្នក នឹងត្រូវវិនាសសាបសូន្យទៅ។+
១២ អ្នកខំរកពួកអ្នកដែលតតាំងនឹងអ្នក តែរកពួកគេមិនឃើញទេ។
ឯពួកអ្នកដែលមកច្បាំងនឹងអ្នក ពួកគេនឹងសូន្យទៅ ហើយគ្មាននៅទៀតឡើយ។+
១៣ ព្រោះខ្ញុំជាយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់អ្នក ខ្ញុំនឹងស្រវាចាប់ដៃស្ដាំរបស់អ្នក
ខ្ញុំនឹងនិយាយមកអ្នកថា៖ ‹កុំខ្លាចឡើយ ខ្ញុំនឹងជួយអ្នក›។+
១៤ ឱដង្កូវ*យ៉ាកុបអើយ! ចូរកុំភ័យខ្លាចឡើយ។+
ឱពូជពង្សអ៊ីស្រាអែលអើយ! ខ្ញុំនឹងជួយអ្នក»។ នេះជាសេចក្ដីប្រកាសរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលជាអ្នកលោះអ្នករាល់គ្នា+ និងជាព្រះដ៏បរិសុទ្ធនៃអ៊ីស្រាអែល។
១៥ «មើល! ខ្ញុំបានយកអ្នកធ្វើជាឧបករណ៍បញ្ជាន់+
ជាឧបករណ៍បញ្ជាន់ថ្មីដែលមានសុទ្ធតែធ្មេញយ៉ាងមុត។
អ្នកនឹងជាន់ឈ្លីភ្នំនានាឲ្យខ្ទេច ហើយធ្វើឲ្យទីទួលដូចជាអង្កាម។
១៦ អ្នកនឹងរោយពួកគេ ហើយខ្យល់នឹងបក់ផាត់នាំពួកគេទៅ
គឺខ្យល់ព្យុះនឹងកម្ចាត់កម្ចាយពួកគេ។
១៧ «ជនក្រីក្រនិងជនទុគ៌តកំពុងស្វែងរកទឹក តែគ្មានទឹកសោះ
ពួកគេស្ងួតកដោយសារស្រេកទឹក។+ ខ្ញុំគឺយេហូវ៉ា ខ្ញុំនឹងជួយពួកគេ។+
ខ្ញុំជាព្រះនៃអ៊ីស្រាអែល ខ្ញុំនឹងមិនបោះបង់ពួកគេឡើយ។+
១៨ ខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យមានផ្លូវទឹកហូរខ្វាត់ខ្វែងនៅលើទីទួលរលីងធេង+
ហើយធ្វើឲ្យមានប្រភពទឹកនៅតំបន់វាលទំនាប។+
ខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំទៅជាបឹងត្រែង
និងតំបន់ហួតហែងមានក្បាលទឹកផុសឡើង។+
១៩ នៅតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំ ខ្ញុំនឹងដាំដើមស៊ីដារ
ដើមអាកាស្យា ដើមមើថល និងដើមស្រល់។+
នៅតំបន់វាលទំនាប ខ្ញុំនឹងដាំដើមយូនីពើ ដើមអែសនិងដើមសាយប្រេស។*+
២០ យ៉ាងនេះ មនុស្សទាំងឡាយអាចឃើញហើយដឹង
ព្រមទាំងពិចារណាហើយយល់ថា
ព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើការនេះដោយដៃលោកផ្ទាល់
ហើយព្រះដ៏បរិសុទ្ធនៃអ៊ីស្រាអែលបានធ្វើឲ្យកើតឡើង»។+
២១ ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ថា៖ «ចូរលើករឿងក្ដីចុះ»។
មហាក្សត្រនៃយ៉ាកុបមានប្រសាសន៍ថា៖ «ចូរជជែកតវ៉ាមក»។
២២ «ចូរបង្ហាញភ័ស្តុតាងមក ហើយប្រាប់យើងអំពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើង។
ចូរប្រាប់យើងអំពីរឿងដែលកើតឡើងពីមុន
ដើម្បីយើងអាចយកមកពិចារណា ហើយដឹងនូវលទ្ធផល។
ចូរប្រកាសប្រាប់យើងអំពីអ្វីដែលនឹងមកដល់។+
២៣ ចូរប្រាប់យើងអំពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើងនៅថ្ងៃអនាគត
ដើម្បីយើងអាចដឹងថាអ្នករាល់គ្នាជាព្រះពិតប្រាកដមែន។+
ចូរធ្វើការណាមួយមក ទោះជាល្អឬអាក្រក់ក្ដី
ដើម្បីយើងអាចកោតស្ងើច ពេលយើងឃើញការនោះ។+
២៤ មើល! អ្នករាល់គ្នាមិនជាអ្វីសោះ
ហើយការសម្រេចរបស់អ្នករាល់គ្នាក៏ឥតប្រយោជន៍ដែរ។+
អ្នកណាដែលជ្រើសរើសអ្នករាល់គ្នា គឺគួរឲ្យស្អប់ខ្ពើមណាស់។+
២៥ ខ្ញុំបានជំរុញចិត្តបុគ្គលម្នាក់ពីទិសខាងជើងឲ្យមក ហើយគាត់នឹងមកជាមិនខាន+
គាត់ជាអ្នកដែលមកពីទិសខាងកើត+ គាត់នឹងហៅរកនាមខ្ញុំ។
គាត់នឹងជាន់ឈ្លីពួកអ្នកគ្រប់គ្រងដូចជាដីឥដ្ឋ+ គឺដូចជាងស្មូនជាន់ដីឥដ្ឋទន់។
២៦ តាំងពីដើមដំបូងមក តើអ្នកណាបានប្រាប់អំពីការនេះដើម្បីឲ្យយើងអាចដឹង?
តាំងពីបុរាណមក តើអ្នកណាបានប្រកាសអំពីរឿងនេះដើម្បីឲ្យយើងអាចនិយាយថា៖ ‹គាត់និយាយត្រូវហើយ›?+ ពិតណាស់ គឺគ្មាននរណាប្រាប់ទេ!
គ្មាននរណាប្រកាសទេ! គ្មាននរណាឮអ្វីសោះពីអ្នករាល់គ្នា!»។+
២៧ ខ្ញុំជាបុគ្គលទី១ដែលនិយាយទៅក្រុងស៊ីយ៉ូនថា៖ «មើល! នេះជាអ្វីដែលនឹងកើតឡើង!»+
ហើយខ្ញុំនឹងចាត់បុគ្គលម្នាក់ឲ្យនាំដំណឹងល្អទៅក្រុងយេរូសាឡិម។+
២៨ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំខំរកមើល តែមិនឃើញនរណាម្នាក់ទេ
គឺគ្មាននរណាម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកគេដែលអាចជូនឱវាទបានឡើយ។
ខ្ញុំខំសួរពួកគេ តែគ្មាននរណាតបឆ្លើយមកវិញទេ។
២៩ មើល! ពួកគេទាំងអស់គ្នាសុទ្ធតែឥតបានការ
ពុំអាចសម្រេចកិច្ចការអ្វីឡើយ។
រូបឆ្លាក់*របស់ពួកគេមិនជាអ្វីសោះ គឺប្រៀបដូចជាខ្យល់ប៉ុណ្ណោះ។+
៤២ មើល! អ្នកបម្រើរបស់ខ្ញុំ+ដែលខ្ញុំគាំទ្រ!
គឺអ្នកដែលខ្ញុំបានជ្រើសរើស+ និងដែលខ្ញុំស្រឡាញ់ពេញចិត្ត!+
ខ្ញុំបានឲ្យឫទ្ធានុភាពរបស់ខ្ញុំដល់គាត់+
ហើយគាត់នឹងនាំឲ្យមានយុត្តិធម៌ដល់ប្រជាជាតិទាំងឡាយ។+
ដោយសេចក្ដីស្មោះត្រង់ គាត់នឹងនាំឲ្យមានយុត្តិធម៌។+
៤ គាត់នឹងមិនរលត់ទៅឬត្រូវបំបាក់បំបែកទេ រហូតដល់គាត់តាំងឲ្យមានយុត្តិធម៌នៅផែនដី។+
ឯកោះទាំងឡាយរង់ចាំទទួលបង្គាប់ពីគាត់ជានិច្ច។
៥ ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះដ៏ពិត និងជាព្រះដ៏ឧត្តុង្គឧត្តម
លោកជាអ្នកបង្កើតមេឃ ហើយត្រដាងលំហអាកាសផង។+
លោកលាតសន្ធឹងផែនដី និងបង្កើតរបស់សព្វសារពើនៅលើនោះ+
លោកផ្ដល់ខ្យល់ដង្ហើមដល់មនុស្សទាំងឡាយ+
ហើយផ្ដល់កម្លាំងជីវិតដល់អ្នកដែលដើរនៅផែនដីដែរ។+ លោកមានប្រសាសន៍ថា៖
៦ «ខ្ញុំជាយេហូវ៉ា ខ្ញុំបានហៅអ្នកមកដោយសេចក្ដីសុចរិត
ខ្ញុំបានកាន់ដៃអ្នកយ៉ាងជាប់។
ខ្ញុំនឹងការពារអ្នក ហើយអ្នកជាកិច្ចព្រមព្រៀងរវាងខ្ញុំនិងបណ្ដាជន+
ហើយជាពន្លឺដល់ប្រជាជាតិនានា+
៧ ដើម្បីឲ្យអ្នកអាចបំភ្លឺភ្នែកមនុស្សខ្វាក់+
ដើម្បីឲ្យអ្នកអាចនាំអ្នកទោសចេញពីគុកជ្រៅ
ហើយនាំអស់អ្នកដែលអង្គុយនៅគុកងងឹតចេញមក។+
៨ ខ្ញុំជាយេហូវ៉ា នេះហើយជានាមរបស់ខ្ញុំ។
ខ្ញុំមិនប្រគល់សិរីរុងរឿងរបស់ខ្ញុំដល់អ្នកណាឡើយ
ហើយក៏មិនចែករំលែកការសរសើររបស់ខ្ញុំដល់រូបឆ្លាក់ដែរ។+
៩ មើល! អ្វីៗដែលខ្ញុំបានប្រាប់ពីមុនបានកន្លងបាត់ហើយ
ឥឡូវខ្ញុំកំពុងប្រកាសអំពីអ្វីៗដែលថ្មី។
មុនអ្វីៗទាំងនោះកើតឡើង ខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នារួចហើយ»។+
ឯអស់អ្នកដែលចិញ្ចឹមជីវិតដោយសារសមុទ្រនិងអ្វីៗក្នុងនោះ
ព្រមទាំងអស់អ្នកដែលរស់នៅតាមបណ្ដាកោះ+ ចូរសរសើរតម្កើងលោកដែរ។
១១ ចូរឲ្យតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំនិងបណ្ដាក្រុងនៅទីនោះ
ចូរឲ្យអស់អ្នកដែលរស់នៅតាមគែមភ្នំស្រែកឡើងដោយអំណរ
ចូរឲ្យពួកគេស្រែកឡើងពីលើកំពូលភ្នំ។
១២ ចូរឲ្យពួកគេតម្កើងកិត្តិយសព្រះយេហូវ៉ា
ហើយសរសើរតម្កើងលោកនៅតាមកោះទាំងប៉ុន្មាន។+
១៣ ព្រះយេហូវ៉ានឹងចេញទៅដូចជាបុរសដ៏ខ្លាំងក្លា។+
លោកនឹងមានភាពស្វាហាប់ដូចអ្នកចម្បាំងខ្លាំងពូកែ។+
លោកនឹងស្រែកឡើង ដូចទាហានស្រែកចូលប្រយុទ្ធ។
លោកនឹងបង្ហាញឲ្យឃើញថាលោកមានឫទ្ធានុភាពខ្លាំងក្លាជាងពួកសត្រូវ។+
១៤ «ខ្ញុំបានអត់ទ្រាំជាយូរមកហើយ ក៏បាននៅស្ងៀម ហើយទប់ចិត្តដែរ។
ដូចស្ត្រីកំពុងសម្រាលកូន ខ្ញុំនឹងស្រែកថ្ងូរ ដង្ហក់ ហើយត្រដរខ្យល់នៅពេលដំណាលគ្នា។
១៥ ខ្ញុំនឹងបំផ្លាញភ្នំនិងទីទួលទាំងឡាយ
ព្រមទាំងធ្វើឲ្យរុក្ខជាតិទាំងអស់នៅលើនោះក្រៀមស្វិតទៅ។
ខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យទន្លេនានាប្រែទៅជាកោះ
ហើយធ្វើឲ្យបឹងត្រែងទាំងប៉ុន្មានរីងស្ងួតអស់។+
១៦ ខ្ញុំនឹងនាំមនុស្សខ្វាក់ទៅតាមផ្លូវដែលពួកគេមិនស្គាល់+
ហើយធ្វើឲ្យពួកគេដើរលើផ្លូវដែលពួកគេមិនធ្លាប់ដើរ។+
នេះហើយជាអ្វីដែលខ្ញុំនឹងធ្វើសម្រាប់ពួកគេ ខ្ញុំនឹងមិនបោះបង់ចោលពួកគេទេ»។
១៧ ពួកគេនឹងត្រឡប់ទៅវិញដោយសេចក្ដីអាម៉ាស់
គឺអស់អ្នកដែលទុកចិត្តលើរូបឆ្លាក់
និងអស់អ្នកដែលនិយាយទៅកាន់រូបសិតថា៖ «អ្នកជាព្រះរបស់ពួកយើង»។+
១៨ ឱអស់អ្នកដែលថ្លង់អើយ! ចូរស្ដាប់ចុះ។
ឱអស់អ្នកដែលងងឹតភ្នែកអើយ! ចូរសម្លឹងមើលទៅ។+
១៩ ក្រៅពីអ្នកបម្រើខ្ញុំ គ្មាននរណាងងឹតភ្នែកដូចនេះទេ
ហើយក៏គ្មាននរណាថ្លង់ដូចអ្នកនាំសារដែលខ្ញុំបានចាត់ឲ្យទៅដែរ។
តើមាននរណាងងឹតភ្នែកដូចអ្នកដែលបានទទួលរង្វាន់?
ក្រៅពីអ្នកបម្រើព្រះយេហូវ៉ា គ្មាននរណាងងឹតភ្នែកដូច្នោះឡើយ។+
២០ អ្នកឃើញអ្វីជាច្រើន តែមិនចាំយាមទេ។
អ្នកផ្ទៀងត្រចៀក តែមិនស្ដាប់ទេ។+
២១ ដោយយល់ដល់សេចក្ដីសុចរិតរបស់លោក
ព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្តធ្វើឲ្យក្រមច្បាប់*របស់លោកវិសេសវិសាលនិងប្រសើរកន្លង។
២២ ប៉ុន្តែ បណ្ដាជននេះជាមនុស្សដែលត្រូវគេប្លន់ និងត្រូវគេរឹបអូសទ្រព្យសម្បត្តិ។+
ពួកគេទាំងអស់គ្នាជាប់នៅក្នុងរណ្ដៅ ហើយត្រូវគេឃុំនៅក្នុងគុក។+
ពួកគេបានត្រូវចាប់ តែគ្មាននរណាជួយសង្គ្រោះពួកគេឡើយ។+
ពួកគេបានត្រូវកញ្ឆក់យកទៅ ហើយគ្មាននរណាជួយនិយាយថា៖ «ចូរប្រគល់ពួកគេមកវិញ!»។
២៣ ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា តើអ្នកណានឹងឮអំពីរឿងនេះ?
តើអ្នកណានឹងយកចិត្តទុកដាក់ស្ដាប់អំពីគ្រាខាងមុខ?
២៤ តើនរណាបានប្រគល់យ៉ាកុបទៅឲ្យសត្រូវរឹបអូសទ្រព្យ?
តើនរណាបានប្រគល់អ៊ីស្រាអែលដល់ក្រុមចោរប្លន់?
គឺព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះដែលយើងបានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងទាស់នឹងលោក មែនទេ?
២៥ ដូច្នេះ ព្រះបញ្ចេញកំហឹងទៅលើអ៊ីស្រាអែល
គឺសេចក្ដីក្រោធរបស់លោក បណ្ដាលឲ្យមានសង្គ្រាមដ៏ធំ។+
កំហឹងរបស់លោកបានបញ្ឆេះអ្វីៗទាំងអស់ដែលនៅជុំវិញគាត់ តែគាត់មិនយកចិត្តទុកដាក់ទេ។+
សេចក្ដីក្រោធរបស់លោកឆួលឡើងទាស់នឹងគាត់ តែគាត់ឥតអើពើឡើយ។+
៤៣ ឱយ៉ាកុបអើយ! ព្រះយេហូវ៉ាជាអ្នកបង្កើតអ្នក
ឱអ៊ីស្រាអែលអើយ! ព្រះដែលបានសូនអ្នកមានប្រសាសន៍ដូច្នេះថា៖+ «កុំខ្លាចឡើយ ព្រោះខ្ញុំបានលោះអ្នកហើយ។+
ខ្ញុំបានហៅអ្នកតាមឈ្មោះរបស់អ្នកផ្ទាល់
ព្រោះអ្នកជាកម្មសិទ្ធិរបស់ខ្ញុំ។
២ ពេលអ្នកឆ្លងកាត់ទឹក ខ្ញុំនឹងនៅជាមួយអ្នក+
ពេលអ្នកឆ្លងកាត់ទន្លេ ទឹកក៏មិនជន់លិចអ្នកដែរ។+
ពេលអ្នកដើរកាត់ភ្លើង អ្នកនឹងមិនរលាកទេ
ហើយអណ្ដាតភ្លើងមិនឆាបឆេះអ្នកឡើយ។
៣ ព្រោះខ្ញុំគឺយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់អ្នក
ខ្ញុំជាព្រះដ៏បរិសុទ្ធនៃអ៊ីស្រាអែល ជាអ្នកសង្គ្រោះអ្នក។
ខ្ញុំបានប្រគល់អេហ្ស៊ីបជាថ្លៃលោះសម្រាប់អ្នក
ហើយប្រគល់អេត្យូពីនិងស៊ីបាជាថ្នូរសម្រាប់អ្នក។
៤ ព្រោះអ្នកមានតម្លៃខ្លាំងណាស់ក្នុងកែវភ្នែកខ្ញុំ+
អ្នកបានទទួលកិត្តិយស ហើយខ្ញុំក៏ស្រឡាញ់អ្នកខ្លាំងដែរ។+
ដូច្នេះ ខ្ញុំនឹងប្រគល់បណ្ដាជននោះជំនួសអ្នក
ហើយខ្ញុំយកប្រជាជាតិទាំងនោះទៅប្ដូរនឹងជីវិតអ្នកវិញ។
៥ កុំភ័យខ្លាចឡើយ ព្រោះខ្ញុំនៅជាមួយនឹងអ្នកហើយ។+
ខ្ញុំនឹងនាំកូនចៅរបស់អ្នកពីទិសខាងកើត
ហើយប្រមូលអ្នកឲ្យមកជួបជុំគ្នាវិញពីទិសខាងលិច។+
៦ ខ្ញុំនឹងនិយាយទៅទិសខាងជើងថា៖ ‹ចូរប្រគល់ពួកគេមកវិញ!›+
ហើយក៏បង្គាប់ទៅទិសខាងត្បូងថា៖ ‹កុំឃាត់ឃាំងពួកគេឡើយ។
ចូរនាំកូនប្រុសៗរបស់ខ្ញុំមកពីកន្លែងឆ្ងាយ ហើយនាំកូនស្រីៗរបស់ខ្ញុំមកពីចុងផែនដី+
៧ គឺគ្រប់គ្នាដែលតាងនាមខ្ញុំ+
និងជាពួកអ្នកដែលខ្ញុំបានបង្កើតដើម្បីជាសិរីរុងរឿងដល់ខ្ញុំ ជាពួកអ្នកដែលខ្ញុំបានសូនធ្វើ›។+
៨ ចូរនាំបណ្ដាជនចេញមក ពួកគេមានភ្នែកតែមើលមិនឃើញទេ
ពួកគេមានត្រចៀក តែស្ដាប់មិនឮឡើយ។+
៩ ចូរឲ្យប្រជាជាតិទាំងឡាយប្រជុំគ្នានៅកន្លែងមួយ
ហើយឲ្យបណ្ដាជនមកជួបជុំគ្នា។+
ក្នុងចំណោមពួកគេ តើអ្នកណាអាចប្រាប់អំពីរឿងនេះបាន?
តើអ្នកណាអាចរៀបរាប់ប្រាប់អំពីហេតុការណ៍ដែលនឹងកើតឡើងមុនបង្អស់?*+
ចូរឲ្យពួកគេនាំសាក្សីរបស់ខ្លួន មកធ្វើការបញ្ជាក់ថាខ្លួនត្រឹមត្រូវចុះ
ដើម្បីឲ្យអ្នកឯទៀតអាចស្ដាប់ រួចនិយាយថា៖ ‹រឿងនេះជាការពិតមែន!›»។+
១០ ព្រះយេហូវ៉ាប្រកាសថា៖ «អ្នករាល់គ្នាជាសាក្សីរបស់ខ្ញុំ+
ជាអ្នកបម្រើដែលខ្ញុំបានជ្រើសរើស+
ដើម្បីឲ្យអ្នកអាចស្គាល់ខ្ញុំនិងមានជំនឿលើខ្ញុំ
ហើយយល់ថាគឺខ្ញុំជាបុគ្គលដដែល ឥតប្រែប្រួលឡើយ។+
មុនខ្ញុំគ្មានព្រះណាទេ ហើយក្រោយខ្ញុំក៏គ្មានព្រះណាទៀតដែរ។+
១១ គឺខ្ញុំនេះហើយជាយេហូវ៉ា+ ក្រៅពីខ្ញុំគ្មានអ្នកសង្គ្រោះណាទៀតទេ»។+
១២ ព្រះយេហូវ៉ាប្រកាសថា៖ «ខ្ញុំនេះហើយដែលបានប្រកាស បានសង្គ្រោះនិងបានបង្ហាញឲ្យដឹង
ក្នុងកាលដែលមិនទាន់មានព្រះដទៃក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នានៅឡើយ។+
ដូច្នេះ អ្នករាល់គ្នាជាសាក្សីរបស់ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំគឺជាព្រះ។+
១៣ បន្ថែមទៀត ខ្ញុំតែងតែនៅដដែល ឥតប្រែប្រួលឡើយ។+
គ្មានអ្នកណាម្នាក់អាចកញ្ឆក់អ្វីចេញពីដៃខ្ញុំបានទេ។+
បើខ្ញុំចាត់វិធានការហើយ តើអ្នកណាអាចរារាំងបានទៅ?»។+
១៤ ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះដ៏បរិសុទ្ធនៃអ៊ីស្រាអែលនិងជាអ្នកលោះអ្នករាល់គ្នា+ លោកមានប្រសាសន៍ថា៖+
«ដោយយល់ដល់អ្នករាល់គ្នា ខ្ញុំនឹងចាត់ទ័ពឲ្យទៅក្រុងបាប៊ីឡូន ហើយបំបាក់រនុកទ្វារក្រុង។+
ពេលនោះ ពួកខាល់ដេដែលនៅក្នុងសំពៅនឹងស្រែកយំដោយទុក្ខព្រួយ។+
១៥ ខ្ញុំនេះហើយជាយេហូវ៉ា ជាព្រះដ៏បរិសុទ្ធ+ ជាមហាក្សត្ររបស់អ្នករាល់គ្នា+និងជាអ្នកបង្កើតនៃអ៊ីស្រាអែល»។+
១៦ ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះដែលធ្វើផ្លូវកាត់តាមសមុទ្រ
និងរៀបចំផ្លូវកាត់ទឹកដែលកញ្ជ្រោលបក់បោក+
១៧ លោកជាអ្នកដែលទាញនាំទ័ពរទេះចម្បាំងនិងទ័ពសេះចេញមក+
ព្រមជាមួយនឹងកងទ័ពនិងទាហានដ៏ខ្លាំងក្លា។ លោកមានប្រសាសន៍ថា៖
«ពួកគេនឹងដេកស្ដូកស្ដឹង មិនអាចក្រោកឡើងបានទេ។+
ពួកគេនឹងត្រូវពន្លត់ដូចគេពន្លត់ប្រឆេះដូច្នោះដែរ»។
១៨ «ចូរបំភ្លេចអ្វីដែលបានកើតឡើងពីមុន ហើយកុំគិតអំពីអតីតកាលឡើយ។
១៩ មើល! ខ្ញុំកំពុងធ្វើអ្វីថ្មី+ ហើយឥឡូវការនេះកំពុងលាស់ឡើងហើយ។
តើអ្នកមិនបានកត់សម្គាល់ទេឬ? ខ្ញុំនឹងរៀបចំផ្លូវកាត់តាមតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំ+
ហើយធ្វើឲ្យមានទន្លេហូរកាត់ទីរហោស្ថាន។+
២០ សត្វព្រៃនៅឯវាលនឹងលើកកិត្តិយសខ្ញុំ ព្រមទាំងឆ្កែព្រៃនិងសត្វអូទ្រីសដែរ
ព្រោះនៅតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំ ខ្ញុំធ្វើឲ្យមានទឹកសម្បូរហូរហៀរ
ហើយធ្វើឲ្យមានទន្លេហូរកាត់ទីរហោស្ថាន+
ដើម្បីឲ្យរាស្ត្ររបស់ខ្ញុំជាពួកអ្នកដែលខ្ញុំបានជ្រើសរើស+ មានទឹកផឹក។
២១ ពួកគេជាពួកអ្នកដែលខ្ញុំបានបង្កើតសម្រាប់ខ្លួនខ្ញុំ
ដើម្បីឲ្យពួកគេអាចសរសើរតម្កើងដល់ខ្ញុំ។+
២២ ប៉ុន្តែ ឱយ៉ាកុបអើយ! អ្នកមិនបានហៅរកនាមខ្ញុំទេ+
ឱអ៊ីស្រាអែលអើយ! អ្នកបាននឿយណាយនឹងខ្ញុំហើយ។+
២៣ អ្នកមិនបានជូនចៀមដល់ខ្ញុំជាគ្រឿងបូជាដុតទេ
ហើយក៏មិនបានលើកកិត្តិយសខ្ញុំដោយគ្រឿងបូជារបស់អ្នកដែរ។
ខ្ញុំមិនបានបង្ខំអ្នកឲ្យជូនអំណោយដល់ខ្ញុំទេ
ហើយក៏មិនបានធ្វើឲ្យអ្នកធុញទ្រាន់ដោយទាមទារនូវគ្រឿងក្រអូបនោះដែរ។+
២៤ អ្នកមិនបានចំណាយប្រាក់ទិញដើមត្រែងក្រអូបឲ្យខ្ញុំទេ
ហើយអ្នកក៏មិនបានធ្វើឲ្យខ្ញុំពេញចិត្ត ដោយខ្លាញ់នៃគ្រឿងបូជារបស់អ្នកដែរ។+
ផ្ទុយទៅវិញ អ្នកបានធ្វើជាបន្ទុកដល់ខ្ញុំដោយអំពើខុសឆ្គងរបស់អ្នក ហើយធ្វើឲ្យខ្ញុំឆ្អែតនឹងកំហុសឆ្គងរបស់អ្នក។+
២៥ ទោះជាយ៉ាងនោះក្ដី ដោយយល់ដល់នាមរបស់ខ្ញុំ+ ខ្ញុំនឹងលុបអំពើខុសឆ្គង*របស់អ្នក+
ហើយខ្ញុំនឹងមិនរំលឹកអំពើខុសឆ្គងរបស់អ្នកទេ។+
២៦ ចូរឲ្យយើងនាំយករឿងក្ដីរបស់ខ្លួនមកជជែកតវ៉ាគ្នា។ សូមរំលឹកខ្ញុំមក
សូមប្រាប់ហេតុផលដើម្បីបញ្ជាក់ថាអ្នកមិនបានធ្វើខុសមែន។
២៧ បុព្វបុរសដំបូងរបស់អ្នកបានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គង
២៨ ដូច្នេះ ខ្ញុំនឹងបន្ទាបពួកអ្នកដឹកនាំនៅកន្លែងបរិសុទ្ធ
ហើយខ្ញុំនឹងឲ្យយ៉ាកុបទទួលការបំផ្លាញ
ហើយឲ្យអ៊ីស្រាអែលរងការប្រមាថមើលងាយ។+
៤៤ «ឱយ៉ាកុបជាអ្នកបម្រើខ្ញុំអើយ! សូមស្ដាប់ចុះ។
ឱអ៊ីស្រាអែលជាអ្នកដែលខ្ញុំបានជ្រើសរើសអើយ!+ សូមត្រងត្រាប់ស្ដាប់។
២ ព្រះយេហូវ៉ាជាអ្នកបង្កើតអ្នកនិងដែលបានសូនអ្នក+
លោកបានជួយអ្នកតាំងពីអ្នកនៅក្នុងផ្ទៃ។* លោកមានប្រសាសន៍ថា៖
‹ឱយ៉ាកុបជាអ្នកបម្រើខ្ញុំអើយ! ចូរកុំភ័យខ្លាចឡើយ+
ឱយេសឺរុន*+ជាអ្នកដែលខ្ញុំបានជ្រើសរើសអើយ! ចូរកុំតក់ស្លុតឲ្យសោះ។
ខ្ញុំនឹងចាក់ឫទ្ធានុភាពរបស់ខ្ញុំទៅលើពូជពង្សអ្នក+
ព្រមទាំងចាក់ពរទៅលើកូនចៅរបស់អ្នកផងដែរ។
៤ ពួកគេនឹងលូតលាស់ឡើងដូចជាស្មៅខៀវខ្ចី+
និងដូចជាដើមផប់ផ្លឺដុះនៅតាមផ្លូវទឹក។
៥ ម្នាក់នឹងនិយាយថា៖ «ខ្ញុំជារបស់ព្រះយេហូវ៉ា»។+
រីឯម្នាក់ទៀត គាត់នឹងហៅខ្លួនតាមឈ្មោះយ៉ាកុប
ចំណែកម្នាក់ទៀត គាត់នឹងសរសេរនៅដៃខ្លួនថា៖ «ខ្ញុំជាកម្មសិទ្ធិរបស់ព្រះយេហូវ៉ា»
ហើយគាត់នឹងហៅខ្លួនតាមឈ្មោះអ៊ីស្រាអែល›។
៦ ព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌
គឺជាមហាក្សត្រនៃអ៊ីស្រាអែល+ និងជាអ្នកលោះគាត់។+ ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ថា៖ ‹ខ្ញុំជាបុគ្គលដំបូងបង្អស់ និងជាបុគ្គលចុងក្រោយបង្អស់។+
ក្រៅពីខ្ញុំ គ្មានព្រះណាទៀតឡើយ។+
៧ តើមានអ្នកណាដូចខ្ញុំ?+
បើមាន ចូរឲ្យគាត់ស្រែកឡើង ឲ្យគាត់រៀបរាប់មក ហើយបង្ហាញភ័ស្តុតាងដល់ខ្ញុំផង!+ តាំងពីពេលដែលខ្ញុំស្ថាបនាប្រជាជាតិនៅសម័យមុន
តើធ្លាប់មានអ្នកណាអាចប្រាប់អំពីអ្វីដែលហៀបនឹងកើតឡើង
ព្រមទាំងអ្វីដែលនឹងកើតឡើងនៅគ្រាអនាគតខាងមុខឬទេ?
៨ រាស្ត្រខ្ញុំអើយ! ចូរកុំភ័យខ្លាចឡើយ ហើយក៏កុំតក់ស្លុតនិងភាំងស្មារតីដែរ។+
ខ្ញុំបានប្រកាសប្រាប់អ្នករាល់គ្នាអំពីការទាំងនោះជាមុនហើយ មែនទេ?
អ្នករាល់គ្នាជាសាក្សីរបស់ខ្ញុំ។+ ក្រៅពីខ្ញុំ តើមានព្រះណាទៀតឬ?
គ្មានទេ! គឺគ្មានថ្មដាណាទៀតឡើយ+ ខ្ញុំមិនស្គាល់ណាមួយសោះ›»។
៩ អស់អ្នកដែលឆ្លាក់ធ្វើរូបព្រះ គឺជាមនុស្សឥតបានការទេ
ហើយរូបឆ្លាក់ដែលពួកគេឲ្យតម្លៃនោះ ក៏ឥតប្រយោជន៍ដែរ។+
ក្នុងនាមជាសាក្សី ពួកគេ*មើលមិនឃើញ ហើយក៏មិនដឹងអ្វីឡើយ។+
ដូច្នេះ អស់អ្នកដែលធ្វើរូបព្រះទាំងនោះនឹងត្រូវអាម៉ាស់មុខជាមិនខាន។+
១០ គ្មាននរណានឹងធ្វើរូបព្រះ
ឬរូបសិតដែលឥតប្រយោជន៍បែបនេះទេ មែនទេ?+
១១ មើល! អស់អ្នកដែលចូលរួមធ្វើរូបទាំងនោះនឹងត្រូវបាក់មុខ!+
ពួកជាងទាំងនោះគ្រាន់តែជាមនុស្សប៉ុណ្ណោះ។
ចូរឲ្យពួកគេប្រមូលគ្នាមកឈរចុះ។
ពួកគេនឹងភ័យខ្លាច ហើយអាម៉ាស់មុខទាំងអស់គ្នា។
១២ ជាងដែកគាបដែកយកទៅដុតនៅក្នុងភ្លើង
រួចយកញញួរដំពត់ដែកនោះ ដោយអស់ពីកម្លាំងដៃដ៏ខ្លាំងរបស់គាត់។+
បន្ទាប់មក គាត់ឃ្លាន ហើយអស់កម្លាំង គាត់ក៏ស្រេកទឹក ហើយខ្សោយទៅ។
១៣ ឯជាងឈើវិញ គាត់យកខ្សែមកវាស់ដុំឈើ ហើយយកដីសពណ៌ក្រហមមកគូសឲ្យចេញជារូបរាង។
បន្ទាប់មក គាត់យកពន្លាកមកដាប់ឈើនោះ ហើយគូសជារាងដោយប្រើដែកឈាន។
គាត់ឆ្លាក់តាមរូបរាង និងភិនភាគដូចមនុស្ស+ រួចយកទៅតម្កល់នៅក្នុងផ្ទះ។*+
១៤ មានបុគ្គលម្នាក់ជាអ្នកកាប់ដើមស៊ីដារ
គាត់ជ្រើសរើសយកដើមឈើមួយប្រភេទ គឺជាដើមអុក
ហើយទុកឲ្យវាដុះធំឡើងជាមួយនឹងដើមឈើឯទៀតនៅក្នុងព្រៃ។+
គាត់ក៏ដាំដើមអូរ៉េលមួយដើមដែរ ហើយដោយសារទឹកភ្លៀងវាបានដុះលូតលាស់ឡើង។
១៥ ក្រោយមក គេយកដើមឈើនោះមកធ្វើជាអុស។
គាត់បានយកឈើមួយផ្នែកមកដុតដើម្បីកម្ដៅខ្លួន
ហើយមួយផ្នែកទៀតយកមកដុតចម្អិនអាហារ។
ឯមួយផ្នែកដែលនៅសល់ គាត់យកមកធ្វើជារូបព្រះដើម្បីគោរពបូជា
គឺគាត់ឆ្លាក់ធ្វើជារូបព្រះ ហើយក្រាបគោរពនៅចំពោះរូបនោះ។+
១៦ យ៉ាងនេះ គាត់យកឈើពាក់កណ្ដាលធ្វើជាអុសដុត
ហើយអាំងសាច់ជាអាហារ រួចគាត់បរិភោគឆ្អែតស្កប់ស្កល់ទៅ។
កាលដែលគាត់កំពុងកម្ដៅខ្លួន គាត់និយាយថា៖
«ខ្ញុំអាំងភ្លើងក្ដៅស្រួលណាស់»។
១៧ ឯឈើពាក់កណ្ដាលទៀត គាត់យកមកឆ្លាក់ធ្វើជារូបព្រះទុកសម្រាប់ខ្លួន។
រួចគាត់ក្រាបគោរពនៅចំពោះរូបនោះ ហើយអធិដ្ឋានទៅរូបនោះថា៖
«សូមសង្គ្រោះខ្ញុំផង ព្រោះលោកជាព្រះរបស់ខ្ញុំ»។+
១៨ ពួកគេឥតដឹងអ្វីសោះ ហើយក៏មិនយល់អ្វីដែរ+
ព្រោះភ្នែករបស់ពួកគេបានត្រូវបិទជិត មិនអាចមើលឃើញទេ
ហើយចិត្តរបស់ពួកគេមិនចេះពិចារណាឡើយ។
១៩ គ្មាននរណាម្នាក់មានចំណេះឬការយល់ដឹង
ហើយគិតវែកញែកក្នុងចិត្តថា៖
«ឈើពាក់កណ្ដាល ខ្ញុំបានយកមកធ្វើជាអុសដុត
ចម្អិនអាហារ ហើយអាំងសាច់បរិភោគ។
បើដូច្នេះ តើខ្ញុំគួរយកឈើដែលនៅសល់មកធ្វើជារបស់ដែលគួរឲ្យស្អប់ខ្ពើមបែបនេះឬ?+ តើខ្ញុំគួរគោរពបូជាដុំឈើនេះឬ?»។
២០ បុគ្គលនោះប្រៀបដូចជាបរិភោគផេះតែម្ដង។
ចិត្តរបស់គាត់បានត្រូវបញ្ឆោត ហើយបាននាំឲ្យខ្លួនវង្វេង។
គាត់មិនអាចសង្គ្រោះខ្លួនឯងបានទេ ហើយក៏មិនទទួលស្គាល់ថា
ខ្លួនកំពុងកាន់របស់ឥតប្រយោជន៍ដែរ។
២១ «ឱយ៉ាកុបអើយ! ចូរនឹកចាំអំពីរឿងនេះ។ ឱអ៊ីស្រាអែលអើយ! អ្នកក៏ត្រូវនឹកចាំដែរ ព្រោះអ្នកជាអ្នកបម្រើខ្ញុំ។
ខ្ញុំបានសូនអ្នក ហើយអ្នកជាអ្នកបម្រើរបស់ខ្ញុំ។+
ឱអ៊ីស្រាអែលអើយ! ខ្ញុំនឹងមិនភ្លេចអ្នកទេ។+
២២ ខ្ញុំនឹងលុបអំពើរំលងរបស់អ្នកដោយពពក+
ហើយគ្របបាំងអំពើខុសឆ្គងរបស់អ្នកដោយពពកយ៉ាងក្រាស់។
ចូរត្រឡប់មករកខ្ញុំវិញចុះ ព្រោះខ្ញុំនឹងលោះអ្នក។+
២៣ ឱមេឃ*អើយ! ចូរស្រែកឡើងដោយអំណរ
ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាបានចាត់វិធានការហើយ!
ឱទីជម្រៅនៃផែនដីអើយ! ចូរស្រែកអបអរ!
ឱភ្នំទាំងឡាយអើយ! ចូរស្រែកហ៊ោឡើង!+
ឱព្រៃព្រឹក្សានិងដើមឈើទាំងឡាយអើយ! ចូរស្រែកអរសប្បាយចុះ!
ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាបានលោះយ៉ាកុបហើយ
លោកបានបង្ហាញសិរីរុងរឿងទៅលើអ៊ីស្រាអែល»។+
២៤ ព្រះយេហូវ៉ាជាអ្នកលោះអ្នក+
ហើយបានសូនអ្នកកាលដែលអ្នកនៅក្នុងផ្ទៃនៅឡើយ។ លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំគឺយេហូវ៉ា ជាអ្នកដែលបានបង្កើតរបស់សព្វសារពើ។
ខ្ញុំបានត្រដាងមេឃដោយខ្លួនខ្ញុំផ្ទាល់+ ហើយក៏បានលាតសន្ធឹងផែនដីដែរ។+
នៅពេលនោះ តើនរណានៅជាមួយនឹងខ្ញុំ?
២៥ ខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យសញ្ញាសម្គាល់របស់ពួកអ្នកប្រកាសទំនាយមិនពិតទៅជាអសារឥតការ
ខ្ញុំធ្វើឲ្យពួកគ្រូទាយវង្វេងវង្វាន់+ ហើយបំភាន់ពួកអ្នកប្រាជ្ញ
ព្រមទាំងធ្វើឲ្យចំណេះរបស់ពួកគេប្រែទៅជាការល្ងង់ខ្លៅវិញ។+
២៦ ខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យពាក្យរបស់អ្នកបម្រើខ្ញុំក្លាយទៅជាការពិត
រីឯការប្រកាសទុកជាមុនរបស់ពួកអ្នកនាំសាររបស់ខ្ញុំ ក៏នឹងកើតឡើងទាំងអស់ដែរ។+
ខ្ញុំនឹងនិយាយអំពីក្រុងយេរូសាឡិមថា៖ ‹ក្រុងនេះនឹងមានមនុស្សរស់នៅ›+
ខ្ញុំក៏និយាយអំពីបណ្ដាក្រុងក្នុងស្រុកយូដាថា៖ ‹ក្រុងទាំងនេះនឹងត្រូវសង់ឡើងវិញ។+ ចំណែកសំណង់បាក់បែកទាំងប៉ុន្មាន ខ្ញុំនឹងធ្វើឡើងសាជាថ្មី›។+
២៧ ខ្ញុំជាអ្នកដែលនិយាយទៅកាន់ជម្រៅទឹកថា៖ ‹ចូរហួតហែងទៅ
ហើយខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យទន្លេទាំងប៉ុន្មានរីងស្ងួតអស់ដែរ›។+
២៨ ខ្ញុំនឹងនិយាយអំពីស៊ីរូស+ថា៖ ‹គាត់ជាគង្វាលរបស់ខ្ញុំ
គាត់នឹងធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់ខ្ញុំទាំងស្រុង›។+
ខ្ញុំនឹងនិយាយអំពីក្រុងយេរូសាឡិមថា៖ ‹ក្រុងនេះនឹងត្រូវសង់ឡើងវិញ›
ហើយនិយាយអំពីវិហារថា៖ ‹គ្រឹះវិហារនឹងត្រូវដាក់ម្ដងទៀត›»។+
៤៥ ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ទៅកាន់ស៊ីរូស+ជាអ្នកដែលលោកបានរើសតាំង ហើយលោកបានកាន់ដៃស្ដាំគាត់+
ដើម្បីបង្ក្រាបប្រជាជាតិនានានៅចំពោះមុខគាត់+
ដើម្បីដកអាវុធពីបណ្ដាស្ដេច និងដើម្បីបើកទ្វារទាំងពីរនៅចំពោះមុខគាត់
យ៉ាងនេះ ខ្លោងទ្វារចូលក្រុងនឹងមិនត្រូវបិទទេ។ លោកមានប្រសាសន៍ដូចតទៅ៖
២ «ខ្ញុំនឹងទៅមុនអ្នក+ ខ្ញុំនឹងពង្រាបទីទួលទាំងឡាយ។
ខ្ញុំនឹងកម្ទេចទ្វារស្ពាន់ទាំងនោះ ហើយខ្ញុំនឹងបំបាក់រនុកដែកទាំងប៉ុន្មាន។+
៣ ខ្ញុំនឹងឲ្យទ្រព្យសម្បត្តិដែលគេលាក់ក្នុងទីងងឹតដល់អ្នក
ព្រមទាំងកំណប់ដែលគេបានលាក់ទុកនៅទីកំបាំងផងដែរ+
ដើម្បីឲ្យអ្នកដឹងថាខ្ញុំជាយេហូវ៉ា
ជាព្រះនៃអ៊ីស្រាអែល ជាអ្នកដែលហៅអ្នកតាមឈ្មោះ។+
៤ ដោយយល់ដល់យ៉ាកុបជាអ្នកបម្រើខ្ញុំ និងយល់ដល់អ៊ីស្រាអែលជាអ្នកដែលខ្ញុំបានជ្រើសរើស នោះខ្ញុំនឹងហៅអ្នកមកតាមឈ្មោះ។
ខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យអ្នកមានកេរ្តិ៍ឈ្មោះល្បីល្បាញ ទោះជាអ្នកមិនស្គាល់ខ្ញុំក៏ដោយ។
៥ ខ្ញុំជាយេហូវ៉ា គ្មានព្រះណាទៀតទេ។ ក្រៅពីខ្ញុំ ឥតមានព្រះណាឡើយ។+
ខ្ញុំនឹងពង្រឹងកម្លាំងអ្នក ទោះជាអ្នកមិនស្គាល់ខ្ញុំក៏ដោយ
៦ ដើម្បីឲ្យបណ្ដាជនទាំងអស់ ចាប់ពីទិសខាងកើតដល់ទិសខាងលិច
បានដឹងថាក្រៅពីខ្ញុំគ្មានព្រះណាទេ។+ ខ្ញុំជាយេហូវ៉ា ខ្ញុំជាព្រះតែមួយប៉ុណ្ណោះ។+
៧ ខ្ញុំជាអ្នកបង្កើតពន្លឺ+និងភាពងងឹត+
ខ្ញុំធ្វើឲ្យមានសេចក្ដីសុខសាន្ត+ និងនាំឲ្យមានសេចក្ដីវេទនា។+
ខ្ញុំជាយេហូវ៉ា ខ្ញុំកំពុងធ្វើឲ្យមានអ្វីទាំងអស់នេះ។
ចូរឲ្យផែនដីបើកចំហ ហើយឲ្យគ្រាប់ពូជនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ
និងគ្រាប់ពូជនៃសេចក្ដីសុចរិតលូតលាស់ឡើងនៅពេលដំណាលគ្នា។+
ខ្ញុំជាយេហូវ៉ា ខ្ញុំជាអ្នកធ្វើឲ្យកើតឡើង»។
៩ វេទនាដល់អ្នកដែលតតាំង*នឹងព្រះដែលបង្កើតខ្លួន
ព្រោះគាត់គ្រាន់តែជាអំបែងក្នុងចំណោមអំបែងឯទៀតដែលនៅលើដី!
តើដីឥដ្ឋគួរសួរជាងស្មូនថា៖ «តើអ្នកកំពុងធ្វើអ្វីហ្នឹង?»+
ឬតើភាជនៈគួរនិយាយទៅជាងស្មូនថា៖ «អ្នកគ្មានថ្វីដៃសោះ»?*
១០ វេទនាដល់អ្នកដែលនិយាយទៅកាន់ឪពុកថា៖ «តើបង្កើតកូនអ្វីដូច្នេះ?»។
វេទនាដល់អ្នកដែលនិយាយទៅម្ដាយថា៖ «តើបានសម្រាលកូនអ្វីបែបនេះ?»។
១១ ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះដ៏បរិសុទ្ធនៃអ៊ីស្រាអែល+ និងជាអ្នកសូនគាត់ លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «តើអ្នកសង្ស័យអំពីអ្វីដែលខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យកើតឡើងឬ?
តើអ្នកចង់ណែនាំខ្ញុំអំពីអ្វីដែលខ្ញុំត្រូវធ្វើចំពោះកូនៗខ្ញុំ+ និងស្នាដៃរបស់ខ្ញុំឬ?
១២ ខ្ញុំបានបង្កើតផែនដី+និងមនុស្សជាតិ។+
១៣ ព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌មានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំបានជំរុញចិត្តបុរសម្នាក់ដោយសេចក្ដីសុចរិតរបស់ខ្ញុំ+
ហើយខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យផ្លូវទាំងអស់របស់គាត់ត្រង់ភ្លឹង។
គាត់ជាអ្នកដែលនឹងសង់ក្រុងរបស់ខ្ញុំឡើងវិញ+
ហើយគាត់នឹងដោះលែងរាស្ត្រខ្ញុំឲ្យមានសេរីភាព+ដោយមិនទទួលប្រាក់ឬសំណូកអ្វីឡើយ»។+
១៤ ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ដូច្នេះថា៖
«ប្រាក់កម្រៃ*នៅស្រុកអេហ្ស៊ីប និងទំនិញ*របស់ពួកអេត្យូពីនិងពួកសេបៀនដែលមានរាងខ្ពស់ នឹងត្រូវនាំយកមកជូនអ្នកទុកជាកម្មសិទ្ធិ។
ពួកអ្នកទាំងនោះនឹងដើរខាងក្រោយអ្នកទាំងជាប់ច្រវាក់
ពួកគេនឹងមកក្រាបគោរពនៅចំពោះអ្នក+
ហើយនិយាយដោយគោរពកោតខ្លាចថា៖ ‹ព្រះនៅជាមួយនឹងអ្នកមែន+
ក្រៅពីលោក គ្មានព្រះណាទៀតទេ គឺមានតែលោកមួយប៉ុណ្ណោះ›»។
១៥ ឱព្រះនៃអ៊ីស្រាអែលអើយ! លោកជាអ្នកសង្គ្រោះ+
ហើយលោកមិនតែងតែបើកបង្ហាញឲ្យដឹងអំពីអ្វីដែលលោកកំពុងធ្វើនោះទេ។
១៦ ពួកគេទាំងអស់គ្នានឹងខ្មាស ហើយបាក់មុខ
គឺពួកគេទាំងអស់នឹងអាប់ឱនកិត្តិយស។+
១៧ ឯអ៊ីស្រាអែលវិញ ព្រះយេហូវ៉ានឹងជួយសង្គ្រោះអ្នកឲ្យរួចជារៀងដរាប។+
អ្នកនឹងមិនរងការអាម៉ាស់ឬអាប់ឱនកិត្តិយសជារៀងរហូតនោះឡើយ។+
១៨ ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះដ៏ពិត និងជាអ្នកបង្កើតមេឃ+
លោកបានសូនផែនដី ហើយតាំងឡើងយ៉ាងមាំ+
លោកមិនបានបង្កើតផែនដីឲ្យនៅទទេនោះទេ
តែបានបង្កើតផែនដីជាទីអាស្រ័យនៅវិញ។+ លោកមានប្រសាសន៍ថា៖
«ខ្ញុំជាយេហូវ៉ា ក្រៅពីខ្ញុំ គ្មានព្រះណាទៀតឡើយ។
១៩ ខ្ញុំមិនបាននិយាយនៅទីកំបាំង+ ឬក្នុងទីងងឹតទេ
ហើយខ្ញុំមិនបានប្រាប់កូនចៅយ៉ាកុបថា៖
‹ចូរស្វែងរកខ្ញុំចុះ តែគ្មានប្រយោជន៍ទេ›។
ខ្ញុំជាយេហូវ៉ា ខ្ញុំពោលតែអ្វីដែលសុចរិត និងប្រកាសអ្វីដែលពិតត្រង់ប៉ុណ្ណោះ។+
២០ ឱពួកអ្នកដែលរត់រួចពីប្រជាជាតិនានាអើយ!+
ចូរប្រមូលគ្នាមកជិតខ្ញុំចុះ។ មើល! ពួកអ្នកដែលយករូបព្រះជាប់តាមខ្លួន
ហើយអធិដ្ឋានទៅព្រះដែលមិនអាចសង្គ្រោះបាន+សុទ្ធតែជាមនុស្សឥតដឹងអ្វីឡើយ។
២១ ចូររៀបរាប់ប្រាប់ ហើយលើករឿងក្ដីរបស់អ្នកមក។
ចូរឲ្យពួកគេពិភាក្សាគ្នាដោយសាមគ្គីភាពចុះ។
តើនរណាបានប្រកាសទុកជាមុនតាំងពីយូរមកហើយ?
តើអ្នកណាប្រកាសរឿងនេះតាំងពីសម័យបុរាណមក?
តើមិនមែនខ្ញុំជាយេហូវ៉ាទេឬ? ក្រៅពីខ្ញុំ គ្មានព្រះណាទៀតទេ
ខ្ញុំជាព្រះដ៏សុចរិតនិងជាអ្នកសង្គ្រោះ+ ក្រៅពីខ្ញុំគ្មានព្រះណាឡើយ។+
២២ ឱផែនដីទាំងមូលអើយ! ចូរបែរមករកខ្ញុំ ហើយទទួលសេចក្ដីសង្គ្រោះចុះ+
ព្រោះខ្ញុំហើយជាព្រះ ក្រៅពីខ្ញុំ គ្មានព្រះណាទៀតទេ។+
២៣ ខ្ញុំបានស្បថដោយខ្លួនខ្ញុំផ្ទាល់។
ពាក្យដែលចេញពីមាត់ខ្ញុំគឺពិត ហើយមិនវិលមកវិញឡើយ។+
គ្រប់ទាំងជង្គង់នឹងលុតចុះនៅចំពោះខ្ញុំ
ហើយអណ្ដាតទាំងអស់នឹងស្បថថាមានភក្ដីភាពចំពោះខ្ញុំ+
២៤ រួចនិយាយថា៖ ‹ព្រះយេហូវ៉ាជាកម្លាំងនិងជាសេចក្ដីសុចរិតដ៏ពិត។
ចំណែកអស់អ្នកដែលខឹងនឹងលោក ពួកគេនឹងត្រូវបាក់មុខនៅចំពោះលោក។
២៥ កូនចៅទាំងអស់របស់អ៊ីស្រាអែល នឹងឃើញថាពួកគេបានសម្រេចចិត្តត្រឹមត្រូវ+ដោយយកព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់ខ្លួន
ហើយពួកគេនឹងមានមោទនភាពដែលមានលោកជួយពួកគេ›»។
៤៦ ព្រះបេលលុតជង្គង់+ និងព្រះនេបូរឱនខ្លួនចុះ។
រូបឆ្លាក់របស់ព្រះទាំងនោះបានត្រូវលើកដាក់លើខ្នងសត្វ+
ដូចជាអីវ៉ាន់ផ្ទុកលើខ្នងសត្វដែលធ្វើឲ្យសត្វនោះអស់កម្លាំង។
២ ព្រះទាំងនោះឱនខ្លួនចុះនិងលុតជង្គង់ជាមួយគ្នា
ពួកគេមិនអាចសង្គ្រោះរូបព្រះទាំងនោះដែលនៅលើខ្នងសត្វបានទេ
ហើយពួកគេក៏ត្រូវជាប់ជាឈ្លើយដែរ។
៣ «ឱពូជពង្សយ៉ាកុបនិងពូជពង្សអ៊ីស្រាអែលដែលនៅសេសសល់អើយ!+ ចូរស្ដាប់ខ្ញុំចុះ
ខ្ញុំបានបីបាច់ថែរក្សាពួកអ្នកតាំងពីកំណើត ហើយមើលថែតាំងពីនៅក្នុងផ្ទៃ។+
៤ ទោះជាអ្នកចាស់ទៅ ក៏ខ្ញុំមិនប្រែប្រួលដែរ+
ខ្ញុំនឹងមើលថែអ្នកជានិច្ច រហូតដល់អ្នកចាស់សក់ស្កូវ។
ដូចដែលខ្ញុំមើលថែអ្នករួចហើយ ខ្ញុំនឹងបន្តថែរក្សាអ្នក ហើយជួយសង្គ្រោះអ្នក។+
៥ តើអ្នកអាចប្រៀបប្រដូចខ្ញុំនឹងអ្វី ហើយប្រៀបផ្ទឹមខ្ញុំនឹងអ្នកណា?+
តើអ្នកចង់ឲ្យខ្ញុំស្មើនឹងអ្នកណា?+
៦ មានអ្នកខ្លះចាក់មាសជាច្រើនចេញពីថង់ប្រាក់របស់ខ្លួន
ហើយពួកគេថ្លឹងដុំប្រាក់លើជញ្ជីង។
រួចពួកគេជួលជាងឲ្យមកធ្វើរូបព្រះមួយ។+
ក្រោយមក ពួកគេក្រាបខ្លួនគោរពដល់រូបនោះ គឺពួកគេគោរពបូជារូបនោះតែម្ដង។+
៧ ពួកគេលើករូបនោះដាក់លើស្មា+
រួចលីយកទៅតម្កល់នៅកន្លែងមួយ ហើយវានៅទ្រឹងមួយកន្លែង
គឺមិនចេះរើទៅណាសោះ។+
ពួកគេស្រែកសុំរូបនោះឲ្យជួយ តែវាមិនឆ្លើយទេ។
រូបនោះមិនអាចជួយអ្នកណាម្នាក់ឲ្យរួចផុតពីទុក្ខលំបាកបានឡើយ។+
៨ ចូរកុំភ្លេចអ្វីទាំងនេះ ហើយមានចិត្តក្លាហានឡើង។
ឱអ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងអើយ! ចូរចាំទុកក្នុងចិត្តចុះ។
៩ ចូរនឹកចាំអំពីអ្វីដែលកើតឡើងតាំងពីយូរមកហើយ
គឺចាំថាខ្ញុំនេះហើយជាព្រះ គ្មានព្រះណាទៀតទេ។
ខ្ញុំជាព្រះ គ្មានព្រះណាដូចខ្ញុំឡើយ។+
១០ តាំងពីដើមដំបូង ខ្ញុំប្រកាសទុកជាមុនអំពីព្រឹត្តិការណ៍ដែលនឹងកើតឡើង
តាំងពីយូរមកហើយ ខ្ញុំបានប្រាប់អំពីអ្វីដែលមិនទាន់មកដល់។+
ខ្ញុំប្រកាសថា៖ ‹គោលបំណងរបស់ខ្ញុំនឹងសម្រេចជាមិនខាន+
ហើយខ្ញុំនឹងធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់ខ្ញុំ›។+
១១ ខ្ញុំនឹងហៅឥន្ទ្រីមួយពីទិសខាងកើត+
ខ្ញុំនឹងហៅបុរសម្នាក់ពីស្រុកឆ្ងាយ ឲ្យមកធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់ខ្ញុំ។+
ពាក្យដែលចេញពីមាត់ខ្ញុំហើយ នឹងមិនវិលមកវិញដោយឥតកើតការនោះទេ
អ្វីដែលខ្ញុំមានគោលបំណងធ្វើហើយ នឹងសម្រេចជាក់ជាមិនខាន។+
១២ ឱអ្នកដែលមានចិត្តរឹង
ហើយឃ្លាតឆ្ងាយពីសេចក្ដីសុចរិតអើយ! ចូរស្ដាប់ខ្ញុំចុះ!
១៣ ខ្ញុំបាននាំសេចក្ដីសុចរិតរបស់ខ្ញុំមកជិតហើយ គឺមិននៅឆ្ងាយទេ
ឯសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់ខ្ញុំ នឹងមកយ៉ាងឆាប់មិនបង្អង់យូរឡើយ។+
ខ្ញុំនឹងផ្ដល់សេចក្ដីសង្គ្រោះដល់ក្រុងស៊ីយ៉ូន ហើយឲ្យសិរីរុងរឿងរបស់ខ្ញុំដល់អ៊ីស្រាអែល»។+
៤៧ ឱកូនក្រមុំបាប៊ីឡូនអើយ!+ ចូរចុះមកអង្គុយលើដី។
ឱកូនស្រីពួកខាល់ដេអើយ!
ចូរមកអង្គុយនៅក្នុងធូលីជាកន្លែងដែលគ្មានបល្ល័ង្កទៅ+
ព្រោះគេនឹងលែងហៅនាងថាកូនទម្រើសទៀតហើយ។
២ ចូរយកត្បាល់មកកិនម្សៅ។ ចូរដោះស្បៃមុខរបស់នាងចេញ។
ចូរដោះអាវក្រៅចេញ រួចលើកសំពត់ក្នុងឡើងឲ្យផុតជើង ហើយដើរឆ្លងទន្លេទៅ។
៣ កេរ្តិ៍ខ្មាសរបស់នាងនឹងត្រូវបើកចំហ ហើយនាងនឹងមានសេចក្ដីខ្មាសជាខ្លាំង។
ខ្ញុំនឹងសងសឹក+ ហើយគ្មាននរណាអាចរារាំងខ្ញុំបានឡើយ។*
៤ «ព្រះដែលលោះយើង គឺជាព្រះដ៏បរិសុទ្ធនៃអ៊ីស្រាអែល
លោកមាននាមជាយេហូវ៉ា ជាព្រះនៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌»។+
ចូរអង្គុយនៅស្ងៀម ហើយស្ថិតក្នុងទីងងឹតទៅ
ព្រោះនឹងគ្មានអ្នកណាហៅនាងថាម្ចាស់ក្សត្រីទៀតទេ។+
៦ ខ្ញុំបានខឹងនឹងរាស្ត្ររបស់ខ្ញុំ។+
ខ្ញុំបានធ្វើឲ្យរាស្ត្រដែលជាមត៌ករបស់ខ្ញុំអាប់ឱន+
ហើយប្រគល់ពួកគេទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃនាង។+
ប៉ុន្តែ នាងមិនបានបង្ហាញសេចក្ដីមេត្តាករុណាចំពោះពួកគេទេ។+
សូម្បីតែមនុស្សចាស់ជរាក៏នាងដាក់បន្ទុកយ៉ាងធ្ងន់ទៅលើពួកគាត់ដែរ។+
៧ នាងនិយាយថា៖ «ខ្ញុំនឹងធ្វើជាម្ចាស់ក្សត្រីរហូត»។+
នាងមិនបានយកចិត្តទុកដាក់នឹងរឿងទាំងនេះទេ
ហើយក៏មិនបានគិតឲ្យដិតដល់អំពីលទ្ធផលដែរ។
៨ ឱនាងដែលស្រឡាញ់ការសប្បាយអើយ! ចូរស្ដាប់ចុះ!+
នាងមានសេចក្ដីសុខ ហើយគិតក្នុងចិត្តថា៖
«មានតែខ្ញុំប៉ុណ្ណោះ គ្មាននរណាអាចប្រៀបផ្ទឹមនឹងខ្ញុំបានឡើយ។+
ខ្ញុំនឹងមិនក្លាយទៅជាស្ត្រីមេម៉ាយទេ
ហើយក៏មិនស្គាល់ការព្រាត់ប្រាសកូនដែរ»។+
៩ ប៉ុន្តែ ក្នុងមួយថ្ងៃ រឿងទាំងពីរនោះនឹងធ្លាក់មកលើនាងមួយរំពេច+
គឺនាងនឹងព្រាត់ប្រាសកូន ហើយក្លាយទៅជាស្ត្រីមេម៉ាយ។
ទុក្ខវេទនាទាំងនេះនឹងកើតឡើងដល់នាងយ៉ាងពេញលេញ+
១០ នាងបានទុកចិត្តលើអំពើទុច្ចរិតរបស់ខ្លួន។
នាងនិយាយថា៖ «គ្មាននរណាឃើញខ្ញុំទេ»។
ប្រាជ្ញានិងចំណេះរបស់នាងបាននាំឲ្យខ្លួននាងវង្វេងហើយ។
នាងគិតក្នុងចិត្តថា៖ «មានតែខ្ញុំប៉ុណ្ណោះ គ្មាននរណាប្រៀបផ្ទឹមនឹងខ្ញុំបានឡើយ»។
១១ ប៉ុន្តែ សេចក្ដីវេទនានឹងធ្លាក់មកលើនាង
ហើយវេទមន្តរបស់នាងនឹងមិនអាចបញ្ឈប់បានទេ។
សេចក្ដីហិនវិនាសនឹងកើតឡើងដល់នាង ហើយនាងមិនអាចបង្វែរចេញបានឡើយ។
នាងនឹងត្រូវបំផ្លាញមួយរំពេច ជាការបំផ្លាញដែលនាងមិនធ្លាប់ជួបពីមុនមកទេ។+
១២ ចូរដាក់អំពើទៅ! ចូរធ្វើអំពើធ្មប់ជាច្រើនចុះ!+
ជាអ្វីដែលនាងខំធ្វើតាំងពីក្មេងមក
នាងប្រហែលជាអាចទទួលប្រយោជន៍ក៏មិនដឹង
ហើយនាងប្រហែលជាអាចធ្វើឲ្យមនុស្សកោតខ្លាចផងក៏ថាបាន។
១៣ នាងបានជិនណាយនឹងទីប្រឹក្សាជាច្រើនរបស់នាង។
ចូរឲ្យពួកគេក្រោកឡើងហើយជួយនាងចុះ
គឺពួកអ្នកដែលក្រាបគោរពមេឃ* ជាអ្នកដែលសង្កេតមើលផ្កាយទាំងឡាយ+
ហើយទស្សន៍ទាយរៀងរាល់ខែថ្មី
ដើម្បីដឹងអំពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើងដល់នាង។
១៤ មើល! ពួកគេប្រៀបដូចជាចំបើង។ ភ្លើងនឹងឆេះបំផ្លាញពួកគេអស់ទៅ។
ពួកគេមិនអាចសង្គ្រោះខ្លួនពីអណ្ដាតភ្លើងបានឡើយ។
អណ្ដាតភ្លើងនេះមិនមែនដូចរងើកភ្លើងសម្រាប់កម្ដៅខ្លួនទេ។
ឯភ្លើងនេះក៏មិនមែនសម្រាប់អាំងកម្ដៅប្រាណដែរ។
១៥ ដូច្នេះ គ្រូវេទមន្តរបស់នាងនឹងត្រូវវេទនាបែបនេះ
ពួកគេជាពួកអ្នកដែលធ្វើការយ៉ាងនឿយហត់ជាមួយនាងតាំងពីក្មេងមក
ពួកគេនឹងវង្វេងខ្ចាត់ព្រាត់ទៅតាមផ្លូវរៀងៗខ្លួន។
ពេលនោះ នឹងគ្មានអ្នកណាជួយនាងទៀតឡើយ។+
៤៨ ឱពូជពង្សយ៉ាកុបអើយ! ចូរនាំគ្នាស្ដាប់ចុះ។
អ្នកបានហៅខ្លួនតាមឈ្មោះអ៊ីស្រាអែល+
ហើយអ្នកបានចេញពីទឹករបស់យូដាមក*
អ្នកបានស្បថដោយនូវនាមព្រះយេហូវ៉ា+
ហើយក៏ហៅរកព្រះនៃអ៊ីស្រាអែលដែរ
តែអ្នកមិនមែនហៅរកលោកដោយស្មោះ និងដោយសុចរិតទេ។+
២ ព្រោះអ្នកហៅខ្លួនថាជាអ្នកក្រុងបរិសុទ្ធ+
ហើយស្វែងរកជំនួយពីព្រះនៃអ៊ីស្រាអែល+
ដែលមាននាមថាយេហូវ៉ាជាព្រះនៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌។
៣ «ខ្ញុំបានប្រាប់អ្នកនូវរឿងដែលកើតឡើងតាំងពីបុរាណមក។
ពាក្យនោះបានចេញពីមាត់ខ្ញុំទៅ ហើយខ្ញុំបានធ្វើឲ្យមនុស្សដឹង+
ខ្ញុំបានចាត់វិធានការភ្លាមៗ ហើយរឿងទាំងនោះបានក្លាយទៅជាការពិត។+
៤ ព្រោះខ្ញុំដឹងថាអ្នកជាមនុស្សរឹងចចេសណាស់
ករបស់អ្នករឹងដូចជាដែក ហើយថ្ងាសរបស់អ្នករឹងដូចជាស្ពាន់។+
៥ ខ្ញុំបានប្រាប់អ្នកតាំងពីយូរមកហើយ
គឺមុនរឿងនោះកើតឡើង ខ្ញុំបានឲ្យអ្នកដឹង
ដើម្បីកុំឲ្យអ្នកអាចនិយាយថា៖ ‹រូបព្រះរបស់ខ្ញុំបានសម្រេចការនោះ
ហើយរូបឆ្លាក់និងរូបសិតរបស់ខ្ញុំបានបង្គាប់ឲ្យរឿងនោះកើតឡើង›។
៦ អ្នកបានឮ និងបានឃើញរឿងទាំងនោះហើយ។ តើអ្នកនឹងមិនប្រកាសទេឬ?+
ចាប់ពីឥឡូវនេះទៅ ខ្ញុំនឹងប្រកាសរឿងថ្មីៗឲ្យអ្នកដឹង+
គឺរឿងអាថ៌កំបាំងដែលអ្នកមិនធ្លាប់ដឹងពីមុន។
៧ ឥឡូវ ខ្ញុំកំពុងបង្កើតរឿងទាំងនោះ មិនមែនជារឿងតាំងពីយូរមកទេ។
អ្នកមិនធ្លាប់ឮរឿងទាំងនោះឡើយ។
យ៉ាងនេះ អ្នកនឹងមិនអាចនិយាយថា៖ ‹មើល! ខ្ញុំដឹងរឿងទាំងនោះអស់ហើយ›។
៨ ទេ! អ្នកមិនដែលឮទេ+ ហើយក៏មិនដែលដឹងដែរ
នៅគ្រាមុន ត្រចៀកអ្នកមិនបានស្ដាប់ឡើយ។
ព្រោះខ្ញុំដឹងថាអ្នកជាមនុស្សពូកែក្បត់ណាស់+
ហើយគេហៅអ្នកថាជាមនុស្សប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងតាំងពីកំណើតមក។+
៩ ប៉ុន្តែ ដោយយល់ដល់នាមខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងមិនបញ្ចេញកំហឹងទេ+
ដោយយល់ដល់កិត្តិយសខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងទប់ចិត្ត ហើយខ្ញុំនឹងមិនបំផ្លាញអ្នកទេ។+
១០ មើល! ខ្ញុំបានសម្រិតសម្រាំងអ្នក តែមិនដូចសម្រិតសម្រាំងប្រាក់ទេ។+
ខ្ញុំបានល្បង*អ្នកក្នុងឡនៃសេចក្ដីវេទនា។+
១១ ដោយយល់ដល់ខ្លួនខ្ញុំ និងយល់ដល់នាមខ្ញុំ នោះខ្ញុំនឹងចាត់វិធានការ+
ព្រោះខ្ញុំនឹងមិនធ្វើឲ្យខ្លួនខ្ញុំអាប់ឱនទេ+
ហើយខ្ញុំក៏មិនប្រគល់*សិរីរុងរឿងរបស់ខ្ញុំឲ្យអ្នកណាទៀតដែរ។
១២ ឱយ៉ាកុបអើយ! ចូរស្ដាប់ខ្ញុំចុះ។ ឱអ៊ីស្រាអែលជាអ្នកដែលខ្ញុំបានហៅអើយ! ចូរផ្ទៀងស្ដាប់ខ្ញុំ។
ខ្ញុំនៅតែដដែលឥតប្រែប្រួលឡើយ។+ ខ្ញុំជាបុគ្គលដំបូងបង្អស់និងជាបុគ្គលចុងក្រោយបង្អស់។+
ពេលខ្ញុំហៅពួកវា* ពួកវាក៏ក្រោកឡើងព្រមគ្នា។
១៤ ចូរអ្នករាល់គ្នាមូលមក ហើយស្ដាប់ចុះ។
ក្នុងចំណោមព្រះទាំងនោះ តើមានព្រះណាមួយបានប្រកាសប្រាប់អំពីរឿងទាំងនេះ?
ឯបុគ្គល*ដែលព្រះយេហូវ៉ាស្រឡាញ់+
គាត់នឹងប្រព្រឹត្តទៅលើស្រុកបាប៊ីឡូនតាមអំពើចិត្តគាត់+
ហើយគាត់លើកដៃទាស់នឹងពួកខាល់ដេ។+
១៥ ខ្ញុំបានចេញវាចាហើយ ខ្ញុំក៏បានហៅគាត់ដែរ។+
ខ្ញុំបាននាំគាត់មក ហើយការដែលគាត់ធ្វើនឹងសម្រេចទាំងអស់។+
១៦ ចូរចូលមកជិតខ្ញុំ ហើយស្ដាប់រឿងនេះ
គឺតាំងពីដើមដំបូងមក ខ្ញុំមិនដែលនិយាយដោយសម្ងាត់ទេ។+
តាំងពីការនោះកើតឡើង ខ្ញុំមានវត្តមាននៅទីនោះហើយ»។
ឥឡូវនេះ ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុតបានចាត់ខ្ញុំ ហើយផ្ដល់ឫទ្ធានុភាពរបស់លោកដល់ខ្ញុំ។
១៧ ព្រះយេហូវ៉ាជាអ្នកលោះអ្នករាល់គ្នា និងជាព្រះដ៏បរិសុទ្ធនៃអ៊ីស្រាអែល។+ លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំជាយេហូវ៉ា ជាព្រះរបស់អ្នករាល់គ្នា
ខ្ញុំជាអ្នកបង្រៀនអ្នករាល់គ្នាឲ្យទទួលប្រយោជន៍+
និងជាអ្នកណែនាំអ្នករាល់គ្នាឲ្យដើរតាមផ្លូវដែលគួរដើរ។+
១៨ បើអ្នករាល់គ្នាយកចិត្តទុកដាក់ធ្វើតាមបញ្ញត្តិខ្ញុំ+
នោះសេចក្ដីសុខសាន្តរបស់អ្នករាល់គ្នានឹងបានដូចជាទន្លេ+
ហើយសេចក្ដីសុចរិតរបស់អ្នករាល់គ្នានឹងដូចជារលកសមុទ្រដែរ។+
១៩ ឯកូនចៅរបស់អ្នករាល់គ្នានឹងមានច្រើនដូចជាខ្សាច់
គឺពូជពង្សរបស់អ្នករាល់គ្នានឹងមានច្រើនដូចជាគ្រាប់ខ្សាច់។+
ឈ្មោះអ៊ីស្រាអែលនឹងមិនត្រូវកាត់ចេញ ឬត្រូវបំផ្លាញពីមុខខ្ញុំឡើយ»។
២០ ចូរចេញពីបាប៊ីឡូនមក!+ ចូររត់ចេញពីពួកខាល់ដេ!
ចូរផ្សាយដោយអំណរ! ចូរប្រកាសទៅ!+
ចូរប្រាប់មនុស្សនៅចុងផែនដីឲ្យបានដឹង។+
ចូរប្រកាសថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ាបានលោះយ៉ាកុបជាអ្នកបម្រើរបស់លោកហើយ។+
២១ កាលដែលលោកនាំពួកគេដើរឆ្លងកាត់តំបន់ស្ងាត់ជ្រងំ+ ពួកគេមិនបានស្រេកទឹកទេ ព្រោះលោកបានធ្វើឲ្យទឹកហូរចេញពីថ្មសម្រាប់ពួកគេ
គឺលោកបានបណ្ដាលឲ្យថ្មដាប្រេះចេញពីគ្នា ហើយធ្វើឲ្យទឹកធ្លាយចេញមក»។+
២២ ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ថា៖ «គ្មានសេចក្ដីសុខសាន្តដល់មនុស្សទុច្ចរិតទេ»។+
៤៩ ឱកោះទាំងឡាយអើយ! ចូរស្ដាប់ខ្ញុំ!
ឱប្រជាជាតិដែលនៅឆ្ងាយអើយ!+ ចូរផ្ទៀងត្រចៀកស្ដាប់ខ្ញុំចុះ!
មុនខ្ញុំកើតមក ព្រះយេហូវ៉ាបានហៅឈ្មោះខ្ញុំហើយ។+
តាំងពីខ្ញុំនៅក្នុងផ្ទៃម្ដាយនៅឡើយ លោកបានលើកឈ្មោះខ្ញុំ។
២ លោកបានធ្វើឲ្យមាត់ខ្ញុំដូចជាដាវមុតស្រួច
ហើយបានគ្របបាំងខ្ញុំដោយស្រមោលដៃលោក។+
លោកបានធ្វើឲ្យខ្ញុំដូចជាព្រួញដែលភ្លឺរលោង
ហើយបានលាក់ខ្ញុំក្នុងបំពង់ព្រួញរបស់លោក។
៣ លោកបានមានប្រសាសន៍មកកាន់ខ្ញុំថា៖ «ឱអ៊ីស្រាអែលអើយ! អ្នកហើយជាអ្នកបម្រើរបស់ខ្ញុំ+
ខ្ញុំនឹងបង្ហាញសិរីរុងរឿងរបស់ខ្ញុំតាមរយៈអ្នក»។+
៤ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំនិយាយថា៖ «ខ្ញុំខំព្យាយាម តែបែរជាឥតប្រយោជន៍។
ខ្ញុំខាតបង់កម្លាំងនឹងអ្វីដែលអសារឥតការ។
ប៉ុន្តែ ព្រះយេហូវ៉ានឹងផ្ដល់យុត្តិធម៌ឲ្យខ្ញុំ លោកនឹងផ្ដល់រង្វាន់ដល់ខ្ញុំ»។+
៥ ឥឡូវព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះដែលបានសូនខ្ញុំពីក្នុងផ្ទៃម្ដាយដើម្បីទុកជាអ្នកបម្រើលោក
លោកបានមានប្រសាសន៍ឲ្យខ្ញុំនាំយ៉ាកុបត្រឡប់មករកលោកវិញ
ដើម្បីឲ្យអ៊ីស្រាអែលអាចមូលគ្នាមកឯលោក។+
ក្នុងទស្សនៈព្រះយេហូវ៉ា ខ្ញុំនឹងត្រូវលើកតម្កើង
ហើយព្រះនៃខ្ញុំនឹងផ្ដល់កម្លាំងដល់ខ្ញុំ។
៦ លោកមានប្រសាសន៍បន្តថា៖ «ខ្ញុំមិនគ្រាន់តែឲ្យអ្នកធ្វើជាអ្នកបម្រើខ្ញុំ
ដើម្បីដាស់កុលសម្ព័ន្ធទាំងប៉ុន្មានដែលចេញពីយ៉ាកុបឲ្យក្រោកឡើងប៉ុណ្ណោះទេ
ហើយក៏មិនគ្រាន់តែដើម្បីនាំពួកអ៊ីស្រាអែលដែលបានត្រូវការពារឲ្យត្រឡប់មកវិញនោះដែរ
តែខ្ញុំនឹងឲ្យអ្នកធ្វើជាពន្លឺបំភ្លឺប្រជាជាតិនានាទៀតផង+
ដើម្បីឲ្យសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់ខ្ញុំបានផ្សាយទៅដល់ចុងផែនដី»។+
៧ ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះដ៏បរិសុទ្ធនិងជាអ្នកលោះអ៊ីស្រាអែល+ បានមានប្រសាសន៍ទៅកាន់បុគ្គលដែលបណ្ដាជនមើលងាយនិងស្អប់ខ្ពើម+ គឺទៅកាន់អ្នកបម្រើនៃពួកអ្នកគ្រប់គ្រងទាំងឡាយ។ លោកមានប្រសាសន៍ដូចតទៅ៖
«បណ្ដាស្ដេចនឹងឃើញ ហើយក្រោកឡើង
ឯពួកអ្នកដឹកនាំនឹងឱនខ្លួនចុះ ដោយសារតែព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះដ៏ស្មោះត្រង់+
គឺព្រោះតែព្រះដ៏បរិសុទ្ធនៃអ៊ីស្រាអែល ដែលបានជ្រើសរើសអ្នក»។+
៨ ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ដូច្នេះថា៖ «នៅគ្រាដែលខ្ញុំពេញចិត្តខ្ញុំបានតបឆ្លើយទៅអ្នក។+ នៅថ្ងៃសង្គ្រោះ ខ្ញុំបានជួយអ្នក។+
ខ្ញុំបន្តការពារអ្នក ដើម្បីយកអ្នកទុកជាកិច្ចព្រមព្រៀងរវាងខ្ញុំនិងបណ្ដាជន+ដើម្បីស្ដារស្រុកនេះឡើងវិញ
ដើម្បីប្រគល់ទឹកដីដែលបានត្រូវបោះបង់ចោលដល់ពួកគេទុកជាមត៌ក+
៩ ដើម្បីប្រាប់ទៅពួកអ្នកទោសថា៖ ‹ចូរចេញមក!›+
និងប្រាប់ទៅពួកអ្នកដែលស្ថិតក្នុងទីងងឹតថា៖+ ‹ចូរបង្ហាញខ្លួនមក!›។
នៅតាមផ្លូវ ពួកគេនឹងបានអាហារបរិភោគ
នៅសងខាងផ្លូវ*ទាំងប៉ុន្មាន នឹងមានវាលស្មៅខៀវខ្ចី។
១០ ពួកគេនឹងមិនស្រេកឬឃ្លានទេ+
ហើយចំហាយក្ដៅពីពន្លឺថ្ងៃក៏មិនធ្វើទុក្ខដល់ពួកគេដែរ+
ព្រោះព្រះដែលបង្ហាញសេចក្ដីមេត្តាករុណាដល់ពួកគេ លោកនឹងនាំផ្លូវពួកគេ+
គឺលោកនឹងនាំពួកគេទៅតាមផ្លូវដែលមានទឹកផុស។+
១១ ខ្ញុំនឹងពង្រាបភ្នំនានារបស់ខ្ញុំឲ្យទៅជាផ្លូវ
ហើយលើកផ្លូវធំៗរបស់ខ្ញុំឲ្យខ្ពស់ឡើង។+
១២ មើល! ពួកអ្នកទាំងនោះកំពុងមកពីកន្លែងឆ្ងាយ+
មើលហ្ន៎! ពួកគេមកពីភាគខាងជើងនិងពីភាគខាងលិច
ហើយពួកគេមកពីស្រុកស៊ីនីម»។+
១៣ ឱមេឃអើយ! ចូរបន្លឺសំឡេងដោយអំណរ។ ឱផែនដីអើយ! ចូរអរសប្បាយឡើង។+
ចូរឲ្យភ្នំទាំងឡាយស្រែកហ៊ោដោយរីករាយ។+
ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាបានសម្រាលទុក្ខរាស្ត្ររបស់លោកហើយ+
គឺលោកបង្ហាញសេចក្ដីមេត្តាករុណាដល់ពួកអ្នកដែលកំពុងរងទុក្ខ។+
១៤ ប៉ុន្តែ ស៊ីយ៉ូនចេះតែនិយាយថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ាបានបោះបង់ចោលខ្ញុំហើយ+ គឺព្រះយេហូវ៉ាបានភ្លេចខ្ញុំហើយ»។+
១៥ តើម្ដាយអាចភ្លេចកូនដែលនាងបំបៅឬទេ?
តើនាងគ្មានចិត្តមេត្តាចំពោះកូនដែលកើតពីផ្ទៃនាងបានឬ?
ទោះបីនាងភ្លេចក៏ដោយ ក៏ខ្ញុំនឹងមិនភ្លេចអ្នកឡើយ។+
១៦ មើល! ខ្ញុំបានឆ្លាក់អ្នកនៅលើបាតដៃរបស់ខ្ញុំ។
កំពែងរបស់អ្នកនៅចំពោះមុខខ្ញុំជានិច្ច។
១៧ កូនប្រុសៗរបស់អ្នកប្រញាប់ត្រឡប់មកវិញ។
ឯពួកអ្នកដែលផ្ដួលអ្នកហើយបំផ្លិចបំផ្លាញអ្នក នឹងថយចេញពីអ្នកទៅ។
១៨ ចូរក្រឡេកមើលជុំវិញអ្នក
ពួកគេទាំងអស់កំពុងប្រមូលផ្ដុំគ្នា+ និងកំពុងមកឯអ្នកហើយ។
ព្រះយេហូវ៉ាប្រកាសថា៖ «ខ្ញុំស្បថដោយនូវនាមខ្ញុំជាព្រះដែលមានជីវិតរស់នៅថា
អ្នកនឹងយកពួកគេមកបំពាក់លើខ្លួនដូចជាពាក់គ្រឿងអលង្ការ
គឺអ្នកនឹងយកពួកគេមកលម្អលើខ្លួនដូចជាកូនក្រមុំតុបតែងខ្លួនរៀបការ។
១៩ ឯស្រុករបស់អ្នកដែលត្រូវបំផ្លាញខ្ទេចខ្ទី និងលំនៅដែលទុកចោលសូន្យស្ងាត់នោះ+ ឥឡូវបែរជាចង្អៀតដោយសារមានមនុស្សរស់នៅកុះករវិញ+
ហើយពួកអ្នកដែលលេបត្របាក់អ្នក+ ពួកគេនឹងនៅឆ្ងាយពីអ្នក។+
២០ នៅគ្រាដែលអ្នកព្រាត់កូន កូនប្រុសៗដែលកើតមកនឹងនិយាយឲ្យអ្នកឮថា៖
‹កន្លែងនេះចង្អៀតពេកសម្រាប់ខ្ញុំ។ សូមរៀបចំទីនេះឲ្យខ្ញុំរស់នៅផង›។+
២១ អ្នកនឹងគិតក្នុងចិត្តថា៖ ‹តើអ្នកណាជាឪពុករបស់កូនទាំងនេះ?
ព្រោះខ្ញុំជាម្ដាយព្រាត់កូននិងជាស្ត្រីអារដែលត្រូវគេនិរទេសយកទៅធ្វើជាឈ្លើយ។
តើអ្នកណាជួយបីបាច់ថែរក្សាកូនទាំងនេះ?+
មើល! ខ្ញុំបានត្រូវទុកចោលឲ្យនៅតែឯង។+ ដូច្នេះ តើកូនទាំងនេះកើតមកពីណា?›»។+
២២ ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុតបានមានប្រសាសន៍ដូច្នេះថា៖
«មើល! ខ្ញុំនឹងលើកដៃខ្ញុំជាសញ្ញាដល់ប្រជាជាតិនានា
ហើយខ្ញុំនឹងដំឡើងបង្គោលសម្គាល់មួយដល់បណ្ដាជនទាំងឡាយ។+
ពួកគេនឹងបីកូនប្រុសៗរបស់អ្នកយកមក
ព្រមទាំងលើកកូនស្រីៗរបស់អ្នកដាក់លើ កពួកគេ។+
២៣ បណ្ដាស្ដេចនឹងក្លាយទៅជាអ្នកថែរក្សាអ្នក+
ហើយពួកអ្នកដឹកនាំនឹងក្លាយទៅជាអ្នកបីបាច់អ្នកវិញ។
អស់អ្នកដែលសង្ឃឹមលើខ្ញុំនឹងមិនខកចិត្តឡើយ»។+
២៤ តើអ្នកណាអាចរំដោះពួកអ្នកដែលបុរសខ្លាំងពូកែចាប់យកទៅ?
តើនរណាអាចសង្គ្រោះពួកឈ្លើយពីកណ្ដាប់ដៃអ្នកដឹកនាំផ្ដាច់ការបាន?
២៥ ប៉ុន្តែ ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ដូច្នេះថា៖
«ខ្ញុំនឹងរំដោះពួកឈ្លើយដែលបុរសខ្លាំងពូកែចាប់យកទៅ+
ហើយខ្ញុំក៏នឹងសង្គ្រោះពួកឈ្លើយពីកណ្ដាប់ដៃអ្នកដឹកនាំផ្ដាច់ការបានដែរ។+
ខ្ញុំនឹងប្រឆាំងនឹងពួកអ្នកដែលប្រឆាំងអ្នក+
ហើយខ្ញុំនឹងសង្គ្រោះកូនៗរបស់អ្នក។
២៦ ខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យពួកអ្នកដែលធ្វើបាបអ្នក បរិភោគសាច់ខ្លួនឯង
ហើយធ្វើឲ្យពួកគេស្រវឹងនឹងឈាមខ្លួនឯងដូចជាស្រវឹងស្រាផ្អែម។
ពេលនោះ មនុស្សទាំងអស់នឹងដឹងថា ខ្ញុំគឺយេហូវ៉ា+
ជាអ្នកសង្គ្រោះអ្នក+ និងជាអ្នកលោះអ្នក+
ហើយជាព្រះដ៏មានឫទ្ធានុភាពខ្លាំងក្លារបស់យ៉ាកុប»។+
៥០ ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ដូច្នេះថា៖
«តើលិខិតលែងលះ+របស់ម្ដាយអ្នកដែលខ្ញុំបានបណ្ដេញចេញនោះ នៅឯណា?
តើខ្ញុំបានលក់អ្នកឲ្យម្ចាស់បំណុលមួយណា?
មើល! គឺដោយសារតែកំហុសរបស់អ្នកហើយ+ ដែលខ្ញុំបានលក់អ្នក
ហើយព្រោះតែអំពើខុសឆ្គងរបស់អ្នកហើយ ដែលខ្ញុំបានបណ្ដេញម្ដាយអ្នកចេញទៅ។+
២ ពេលខ្ញុំមកដល់ ម្ដេចក៏គ្មានអ្នកណានៅទីនេះ?
ពេលខ្ញុំហៅ ម្ដេចក៏គ្មានអ្នកណាឆ្លើយ?+ តើដៃខ្ញុំខ្លីពេកពុំអាចលោះអ្នកបានឬ?
តើខ្ញុំគ្មានឫទ្ធានុភាពដើម្បីសង្គ្រោះអ្នកឬ?+
មើល! ពេលខ្ញុំចេញវាចាទៅ សមុទ្រក៏រីងស្ងួត+ ហើយទន្លេក៏ហួតហែងអស់។+
ឯត្រីទាំងប៉ុន្មាននៅក្នុងនោះក៏ស្អុយរលួយ ពួកវាងាប់អស់ព្រោះគ្មានទឹក។
៣ ខ្ញុំបំពាក់ផ្ទៃមេឃដោយភាពងងឹតសូន្យសុង+
ហើយគ្របដណ្ដប់ដោយបាវ»។
៤ ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុតបានបង្ហាត់បង្រៀនខ្ញុំអំពីអ្វីដែលខ្ញុំត្រូវនិយាយ+
ដើម្បីខ្ញុំអាចតបឆ្លើយ*ដោយសម្ដីត្រឹមត្រូវចំពោះអ្នកដែលអស់កម្លាំង។+
រៀងរាល់ព្រឹក លោកតែងតែដាស់ខ្ញុំ
លោកដាស់ខ្ញុំឲ្យប្រុងស្ដាប់ដូចអ្នកដែលកំពុងរៀនសូត្រ។+
៥ ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុតបានឲ្យខ្ញុំមានការយល់ដឹង
៦ ខ្ញុំបែរខ្នងឲ្យអ្នកដែលវាយខ្ញុំ
ហើយក៏ហុចថ្ពាល់ឲ្យអ្នកដែលបោចពុកចង្កាខ្ញុំដែរ។
ពេលគេប្រមាថមើលងាយខ្ញុំ និងស្ដោះទឹកមាត់ដាក់ខ្ញុំ ខ្ញុំមិនបានបែរមុខចេញទេ។+
៧ ប៉ុន្តែ ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុតនឹងជួយខ្ញុំ។+
ហេតុនេះហើយបានជាខ្ញុំមិនមានសេចក្ដីខ្មាសទេ។
ខ្ញុំបានពង្រឹងខ្លួនឯងឲ្យរឹងមាំដូចជាថ្មដា+ ដើម្បីប្រឈមមុខនឹងអ្នកប្រឆាំង
ព្រោះខ្ញុំដឹងថាខ្ញុំនឹងមិនត្រូវអាម៉ាស់ឡើយ។
៨ ព្រះដែលប្រកាសថាខ្ញុំសុចរិត លោកនៅក្បែរខ្ញុំ។
តើនរណាអាចចោទប្រកាន់*ខ្ញុំបាន?+ ចូរឲ្យយើងជជែកតវ៉ាគ្នាទៅ។
តើនរណាមានរឿងក្ដីទាស់នឹងខ្ញុំ? ចូរឲ្យគាត់ចូលមកជិតខ្ញុំចុះ។
៩ មើល! ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុតនឹងជួយខ្ញុំ។
តើអ្នកណានឹងប្រកាសថាខ្ញុំមានទោស?
មើល! ពួកគេទាំងអស់គ្នានឹងហិនហោចទៅដូចជាសម្លៀកបំពាក់សឹករេចរឹល
គឺពួកគេនឹងប្រៀបដូចជាសម្លៀកបំពាក់ត្រូវសត្វល្អិតស៊ីបំផ្លាញ។
១០ ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា តើអ្នកណាកោតខ្លាចព្រះយេហូវ៉ា?
តើអ្នកណាស្ដាប់សំឡេងរបស់អ្នកបម្រើលោក?+
តើអ្នកណាបានដើរក្នុងទីងងឹតសូន្យសុងឥតមានពន្លឺ?
សូមឲ្យអ្នកនោះទុកចិត្តលើនាមព្រះយេហូវ៉ា ហើយពឹងផ្អែកលើលោកទាំងស្រុង។
១១ «ឱអស់អ្នកដែលបង្កាត់ភ្លើង ហើយធ្វើឲ្យមានផ្កាភ្លើងអើយ!
ចូរដើរក្នុងពន្លឺភ្លើងរបស់ខ្លួនចុះ
គឺដើរក្នុងផ្កាភ្លើងដែលខ្លួនបានបង្កាត់ឲ្យឆេះសន្ធោសន្ធៅ។
អ្នកនឹងទទួលទោសនេះពីខ្ញុំ គឺអ្នកនឹងដេកដោយឈឺចាប់។
៥១ «ឱអ្នកដែលស្វែងរកសេចក្ដីសុចរិត
និងអ្នកដែលស្វែងរកព្រះយេហូវ៉ាអើយ! ចូរស្ដាប់ខ្ញុំ!
ចូរនឹកដល់ផ្ទាំងថ្មដែលគេបានដាប់អ្នកចេញមក
និងចាំអំពីរណ្ដៅដែលគេបានជីកយកអ្នក។
២ ចូរនឹកឃើញអាប្រាហាំជាបុព្វបុរសរបស់អ្នក
និងនឹកដល់សារ៉ា+ជាអ្នកដែលបានបង្កើតអ្នកមក។
ព្រោះពេលដែលខ្ញុំបានហៅអាប្រាហាំមក គឺមានតែគាត់ម្នាក់ប៉ុណ្ណោះ+
តែខ្ញុំបានឲ្យពរគាត់ ហើយធ្វើឲ្យគាត់មានកូនចៅជាច្រើន។+
៣ ព្រះយេហូវ៉ានឹងសម្រាលទុក្ខក្រុងស៊ីយ៉ូន។+
លោកនឹងផ្ដល់ការសម្រាលទុក្ខដល់ទីបាក់បែកទាំងអស់ក្នុងក្រុងនោះ+
លោកនឹងធ្វើឲ្យតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំនៅទីនោះទៅជាស្រស់ស្អាតដូចជាសួនអេដែន។+
ចំណែកតំបន់វាលទំនាបវិញ នោះនឹងមានសោភ័ណភាពស្រស់បំព្រងដូចជាសួនច្បាររបស់ព្រះយេហូវ៉ា។+
នៅក្នុងក្រុងនោះនឹងមានសេចក្ដីអំណរនិងការសប្បាយរីករាយ
ព្រមទាំងឮសូរសំឡេងច្រៀងថ្លែងអំណរគុណផងដែរ។+
៤ ឱរាស្ត្រខ្ញុំអើយ! ចូរយកចិត្តទុកដាក់ស្ដាប់ខ្ញុំ!
ឱប្រជាជាតិខ្ញុំអើយ! ចូរត្រងត្រាប់ស្ដាប់ខ្ញុំ!+
ព្រោះខ្ញុំនឹងចេញច្បាប់មួយ+
ហើយខ្ញុំនឹងតាំងយុត្តិធម៌របស់ខ្ញុំឡើង ទុកជាពន្លឺដល់បណ្ដាជនទាំងឡាយ។+
៥ សេចក្ដីសុចរិតរបស់ខ្ញុំនឹងចូលមកជិត+
តែសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់ខ្ញុំនឹងចេញទៅឆ្ងាយ+
ឯដៃខ្ញុំវិញ នឹងវិនិច្ឆ័យបណ្ដាជន។+
កោះទាំងឡាយនឹងសង្ឃឹមលើខ្ញុំ+ ហើយនឹងរង់ចាំមើលឫទ្ធានុភាពរបស់ខ្ញុំ។
៦ ចូរងើយមើលទៅលើមេឃ ហើយសម្លឹងមើលទៅផែនដី។
ព្រោះមេឃនឹងសូន្យបាត់ទៅដូចជាផ្សែង
ផែនដីនឹងរេចរឹលទៅដូចជាសម្លៀកបំពាក់
ហើយអ្នកដែលរស់នៅលើផែនដីនឹងស្លាប់ដូចជាសត្វសុច។
ប៉ុន្តែ សេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់ខ្ញុំ នឹងស្ថិតនៅជារៀងរហូត+
ហើយសេចក្ដីសុចរិតរបស់ខ្ញុំ នឹងមិនកន្លងបាត់ទៅទេ។+
៧ ឱអ្នកដែលស្គាល់សេចក្ដីសុចរិតអើយ! ចូរស្ដាប់ខ្ញុំ!
គឺរាស្ត្រដែលមានច្បាប់របស់ខ្ញុំនៅក្នុងចិត្តពួកគេ។+
ចូរកុំភ័យខ្លាចនឹងការតិះដៀលរបស់មនុស្សឡើយ
ហើយក៏កុំតក់ស្លុតនឹងពាក្យមើលងាយរបស់ពួកគេដែរ។
៨ សត្វល្អិត*នឹងស៊ីបំផ្លាញពួកគេដូចជាស៊ីសម្លៀកបំពាក់
ខ្មូត*នឹងចោះស៊ីពួកគេដូចជាចោះស៊ីក្រណាត់ធ្វើពីរោមចៀម។+
ប៉ុន្តែ សេចក្ដីសុចរិតរបស់ខ្ញុំនឹងស្ថិតស្ថេរជារៀងរហូត
ហើយសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់ខ្ញុំនឹងមានគ្រប់ជំនាន់តរៀងទៅ»។+
៩ ឱដៃរបស់ព្រះយេហូវ៉ាអើយ!+
ចូរកម្រើកឡើង! ចូរកម្រើកហើយបង្ហាញកម្លាំងចុះ!
ចូរកម្រើកឡើងដូចនៅគ្រាពីយូរលង់មកហើយ គឺដូចនៅជំនាន់មុនៗ
តើមិនមែនជាលោកទេឬដែលបានចាក់ទម្លុះសត្វសមុទ្រដ៏ធំសម្បើម?+
១០ តើមិនមែនជាលោកទេឬដែលបានពង្រីងទឹកសមុទ្រដ៏ជ្រៅនិងធំធេង?+
តើមិនមែនជាលោកទេឬ ដែលបានធ្វើឲ្យបាតសមុទ្រទៅជាផ្លូវសម្រាប់ពួកអ្នកដែលលោកបានសង្គ្រោះ ដើរឆ្លងកាត់?+
១១ អស់អ្នកដែលព្រះយេហូវ៉ាបានលោះ នឹងត្រឡប់មកវិញ។+
ពួកគេនឹងមកក្រុងស៊ីយ៉ូនដោយសម្រែកហ៊ោកញ្ជ្រៀវ+
ពួកគេនឹងមានអំណរជានិច្ចនិរន្តរ៍+ ព្រមទាំងមានការសប្បាយរីករាយជារៀងរហូត។
ពួកគេនឹងលែងមានទុក្ខព្រួយនិងការថប់បារម្ភទៀតហើយ។+
១២ «ខ្ញុំផ្ទាល់នឹងសម្រាលទុក្ខអ្នក។+
តើអ្នកគួរខ្លាចមនុស្សដែលនឹងស្លាប់ទៅឬ?+
តើអ្នកគួរខ្លបខ្លាចកូនមនុស្សដែលនឹងក្រៀមស្វិតទៅដូចជាស្មៅឬ?
១៣ ហេតុអ្វីអ្នកភ្លេចព្រះយេហូវ៉ាជាអ្នកបង្កើតអ្នកដូច្នេះ?+
ម្ដេចក៏អ្នកភ្លេចព្រះដែលបានត្រដាងមេឃ+និងដាក់គ្រឹះផែនដី?
រៀងរាល់ថ្ងៃ អ្នកតែងខ្លាចកំហឹងរបស់អ្នកជិះជាន់សង្កត់សង្កិន
ហាក់ដូចជាគេមានសមត្ថភាពបំផ្លាញអ្នក។
តើឥឡូវកំហឹងរបស់គេនៅឯណា?
១៤ មិនយូរទៀត អ្នកដែលជាប់ខ្នោះច្រវាក់នឹងត្រូវដោះលែងឲ្យមានសេរីភាព+
គាត់នឹងមិនស្លាប់ ហើយក៏មិនចូលទៅក្នុងរណ្ដៅដែរ។
ឯអាហាររបស់គាត់ នឹងមិនចេះខ្វះឡើយ។
១៥ ព្រោះខ្ញុំគឺយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់អ្នក
ខ្ញុំហើយដែលធ្វើឲ្យសមុទ្រកក្រើករំពើក ហើយធ្វើឲ្យរលកសមុទ្រកញ្ជ្រោលបក់បោក+
ខ្ញុំជាយេហូវ៉ាជាព្រះនៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌ នេះហើយជានាមរបស់ខ្ញុំ។+
១៦ ខ្ញុំនឹងដាក់ពាក្យរបស់ខ្ញុំនៅក្នុងមាត់របស់អ្នក
ហើយនឹងគ្របបាំងអ្នកដោយស្រមោលដៃរបស់ខ្ញុំ+
ដើម្បីឲ្យខ្ញុំត្រដាងមេឃ និងដាក់គ្រឹះផែនដី+
ហើយដើម្បីឲ្យខ្ញុំនិយាយទៅកាន់ស៊ីយ៉ូនថា៖ ‹អ្នកជារាស្ត្ររបស់ខ្ញុំ›។+
១៧ ឱយេរូសាឡិមអើយ! ចូរភ្ញាក់ឡើង ចូរក្រោកឡើង!+
អ្នកបានផឹកពីពែងនៃសេចក្ដីក្រោធរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលលោកបានលើកឲ្យ។ អ្នកបានផឹកអស់ពីពែង គឺគ្មានសល់មួយតំណក់ទេ ហើយអ្នកក៏ដើរទ្រេតទ្រោតទៅ។+
១៨ ក្នុងចំណោមកូនប្រុសៗដែលនាងបានបង្កើត គ្មានកូនណាម្នាក់នាំផ្លូវនាងទេ
ហើយកូនដែលនាងបានចិញ្ចឹម ក៏មិនបានជួយដឹកដៃនាងដែរ។
១៩ មានព្រឹត្តិការណ៍ពីរនឹងកើតឡើងដល់អ្នក។
អ្នកនឹងត្រូវបំផ្លាញនិងរងការហិនវិនាស
ពេលនោះ តើអ្នកណានឹងអាណិតអាសូរអ្នក?
២០ កូនរបស់អ្នកបានដួលសន្លប់+ ហើយដេកនៅគ្រប់ជ្រុងផ្លូវ
ពួកគេប្រៀបដូចជាចៀមព្រៃជាប់លប់។
ពួកគេរងកំហឹងពីព្រះយេហូវ៉ា គឺទទួលការស្ដីបន្ទោសយ៉ាងខ្លាំងពីព្រះរបស់អ្នក»។
២១ ដូច្នេះ ឱស្ត្រីដែលរងទុក្ខនិងស្រវឹងអើយ! នាងស្រវឹងតែមិនមែនដោយស្រាទេ
ចូរនាងមកស្ដាប់រឿងនេះ។
២២ ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុត ជាព្រះរបស់អ្នកនិងជាអ្នកការពាររាស្ត្រលោក បានមានប្រសាសន៍ដូច្នេះថា៖
«មើល! ខ្ញុំនឹងយកពែងពីដៃរបស់អ្នក ជាពែងដែលនាំឲ្យស្រវឹងទ្រេតទ្រោត+
គឺជាពែងនៃសេចក្ដីក្រោធរបស់ខ្ញុំ អ្នកនឹងមិនផឹកពីពែងនោះម្ដងទៀតឡើយ។+
២៣ ខ្ញុំនឹងប្រគល់ពែងនោះទៅក្នុងដៃរបស់ពួកអ្នកដែលធ្វើទារុណកម្មអ្នក+
ពួកអ្នកទាំងនោះនិយាយទៅកាន់អ្នកថា៖ ‹ក្រាបខ្លួនចុះ! ដើម្បីឲ្យយើងដើរលើឯង›។
ដូច្នេះ អ្នកបានក្រាបចុះ ហើយធ្វើឲ្យខ្នងរាបដូចដី
និងដូចផ្លូវសម្រាប់ពួកគេដើរលើ»។
៥២ ឱស៊ីយ៉ូនអើយ!+ ចូរភ្ញាក់ឡើង ចូរភ្ញាក់ឡើង! ចូរបំពាក់ខ្លួនដោយកម្លាំងចុះ!+
ឱយេរូសាឡិមជាក្រុងបរិសុទ្ធអើយ! ចូរស្លៀកសម្លៀកបំពាក់ដ៏ស្រស់ស្អាតទៅ!+
ព្រោះនឹងលែងមានអ្នកដែលមិនកាត់ចុងស្បែកនិងអ្នកដែលមិនស្អាតបរិសុទ្ធចូលមកក្នុងអ្នកទៀតហើយ។+
២ ឱយេរូសាឡិមអើយ! ចូររលាស់ធូលីដីចេញ ហើយក្រោកមកអង្គុយចុះ។
ឱក្រុងស៊ីយ៉ូន*ដែលជាប់ជាឈ្លើយអើយ! ចូរស្រាយចំណងចេញពីកទៅ។+
៣ ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ថា៖
៤ ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុតមានប្រសាសន៍ដូច្នេះថា៖
«មុនដំបូង រាស្ត្រខ្ញុំបានចុះទៅរស់នៅក្នុងស្រុកអេហ្ស៊ីបជាជនបរទេស+
ក្រោយមក ពួកអាស៊ីរីបានគាបសង្កត់ពួកគេដោយគ្មានហេតុ»។
៥ ព្រះយេហូវ៉ាប្រកាសថា៖ «ឥឡូវតើខ្ញុំគួរធ្វើអ្វី?
ព្រោះរាស្ត្ររបស់ខ្ញុំបានត្រូវនាំយកទៅដោយឥតបង់ប្រាក់ទេ។
ឯពួកអ្នកគ្រប់គ្រងលើពួកគេ ចេះតែស្រែកហ៊ោអបអរផង»។+
ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ថា៖ «ជារៀងរាល់ថ្ងៃ គេបានមើលងាយនាមខ្ញុំ។+
៦ ដោយហេតុនោះ រាស្ត្រខ្ញុំនឹងស្គាល់នាមខ្ញុំ+
ហើយនៅថ្ងៃនោះ ពួកគេនឹងដឹងថា ខ្ញុំនេះហើយជាអ្នកដែលចេញវាចា។
មើល! គឺខ្ញុំនេះហើយ!»។
៧ នៅលើភ្នំមានអ្នកដែលកំពុងនាំដំណឹងល្អមក ជើងរបស់គាត់គឺស្អាតណាស់ហ្ន៎!+
គាត់ប្រកាសអំពីសេចក្ដីសុខសាន្ត+ និងដំណឹងល្អអំពីអ្វីដ៏ប្រសើរ
ជាអ្នកប្រកាសអំពីសេចក្ដីសង្គ្រោះ
អ្នកនោះប្រកាសទៅក្រុងស៊ីយ៉ូនថា៖ «ព្រះរបស់អ្នកបានគ្រងរាជ្យហើយ!»។+
៨ ចូរស្ដាប់! ពួកអ្នកចាំយាមរបស់អ្នកកំពុងបន្លឺសំឡេងឡើង
ពួកគេស្រែកឡើងព្រមគ្នាដោយអំណរ
ព្រោះពួកគេនឹងឃើញយ៉ាងច្បាស់*នៅពេលដែលព្រះយេហូវ៉ាយកស៊ីយ៉ូនត្រឡប់មកវិញ។
៩ ឱទីបាក់បែកនៃក្រុងយេរូសាឡិមអើយ!+ ចូរត្រេកអរឡើង ហើយស្រែកឡើងព្រមគ្នាដោយអំណរទៅ!
ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាបានសម្រាលទុក្ខរាស្ត្រលោក+ ព្រមទាំងបានលោះក្រុងយេរូសាឡិមហើយ។+
១០ ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្ហាញដៃដ៏បរិសុទ្ធរបស់លោកនៅចំពោះមុខប្រជាជាតិទាំងឡាយ+
មនុស្សទាំងអស់នៅចុងផែនដី នឹងឃើញជ័យជម្នះដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះនៃយើង។+
១១ ឱអស់អ្នកដែលសែងប្រដាប់ប្រដាបរិសុទ្ធរបស់ព្រះយេហូវ៉ាអើយ!+
ចូរចាកចេញ! ចូរចាកចេញពីទីនោះទៅ+ ហើយកុំប៉ះពាល់របស់របរដែលមិនស្អាតបរិសុទ្ធឡើយ។+
ចូរចេញពីនាងទៅ ហើយរក្សាខ្លួនឲ្យនៅស្អាតបរិសុទ្ធជានិច្ច។+
១២ ព្រោះអ្នកនឹងចេញទៅដោយមិនភ័យស្លន់ស្លោទេ
ហើយក៏មិនចាំបាច់រត់ផងដែរ ព្រោះព្រះយេហូវ៉ានឹងនាំមុខអ្នក+
ព្រះនៃអ៊ីស្រាអែលនឹងការពារអ្នកពីខាងក្រោយ។+
១៣ មើល! អ្នកបម្រើខ្ញុំ+នឹងប្រព្រឹត្តដោយចេះពិចារណា
គាត់នឹងត្រូវលើកតម្កើង
ហើយគាត់នឹងមានឋានៈខ្ពង់ខ្ពស់ និងទទួលកិត្តិយសឧត្តុង្គឧត្ដម។+
១៤ ពេលមនុស្សជាច្រើនឃើញគាត់ ពួកគេបានស្រឡាំងកាំង
ព្រោះមុខមាត់របស់គាត់បានត្រូវបង្ខូចច្រើនជាងអ្នកឯទៀត
ហើយរាងកាយដ៏ស្អាតរបស់គាត់ បានត្រូវបង្ខូចឲ្យអាក្រក់ជាងមនុស្សទូទៅ។
១៥ ដូច្នេះ គាត់នឹងធ្វើឲ្យប្រជាជាតិទាំងឡាយភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំង។+
ឯបណ្ដាស្ដេចនឹងបិទមាត់នៅចំពោះគាត់+
ព្រោះពួកគេនឹងមើលឃើញអ្វីដែលមិនធ្លាប់មានអ្នកណាប្រាប់
ហើយពិចារណាអំពីអ្វីដែលពួកគេមិនធ្លាប់ឮ។+
៥៣ តើអ្នកណាបានជឿលើអ្វីដែលឮពីយើង?*+
តើព្រះយេហូវ៉ាបានបង្ហាញឫទ្ធានុភាព*+របស់លោកដល់អ្នកណា?+
២ គាត់នឹងលេចឡើងដូចជាត្រួយ+នៅចំពោះមុខលោក*និងដូចជាពន្លកដុះចេញពីដីហួតហែង។
គាត់មើលទៅគ្មានអ្វីអស្ចារ្យឬពិសេសទេ+
ពេលដែលយើងឃើញរូបរាងគាត់ គ្មានអ្វីទាក់ទាញចិត្តយើងទេ។
៣ គាត់ត្រូវមនុស្សមើលងាយ ហើយគ្មានអ្នកណារាប់អានទេ។+
គាត់ស្គាល់នូវការឈឺចាប់និងដឹងថាជំងឺគឺយ៉ាងណា។
គឺហាក់ដូចជាមុខរបស់គាត់បានត្រូវលាក់ពីយើង។*
គាត់បានត្រូវគេស្អប់ខ្ពើម ហើយយើងចាត់ទុកគាត់ជាមនុស្សមិនសំខាន់ឡើយ។+
ប៉ុន្តែ យើងបានចាត់ទុកគាត់ជាអ្នកដែលកំពុងទទួលទោស* ហើយជាអ្នកដែលព្រះវាយនិងបណ្ដាលឲ្យរងទុក្ខ។
៥ គាត់បានត្រូវចាក់ទម្លុះ+ ដោយសារកំហុសរបស់យើង+
គាត់បានត្រូវបំបាក់ ព្រោះតែអំពើរំលងរបស់យើង។+
គាត់បានទទួលទោស ដើម្បីឲ្យយើងមានសេចក្ដីសុខសាន្ត+
ហើយយើងបានជាសះស្បើយ ដោយសារគាត់បានរងរបួស។+
៦ យើងម្នាក់ៗប្រៀបដូចជាចៀមដែលវង្វេង+
ហើយបានដើរទៅតាមផ្លូវរៀងៗខ្លួន
រួចព្រះយេហូវ៉ាបានទម្លាក់អំពើខុសឆ្គងរបស់យើងទៅលើគាត់។+
គាត់ត្រូវគេនាំមកដូចជាគេដឹកចៀមយកទៅសម្លាប់+
គាត់ប្រៀបដូចជាមេចៀមដែលនៅស្ងៀមខាងមុខអ្នកកាត់រោម
គាត់មិនបានហើបមាត់សោះ។+
៨ ដោយសារការកាត់ក្ដីដោយអយុត្តិធម៌ គាត់ត្រូវគេនាំយកទៅ។
គ្មាននរណាអើពើអំពីប្រវត្តិរបស់គាត់ទេ
ព្រោះគាត់បានត្រូវកាត់ចេញពីចំណោមមនុស្ស។+
គាត់បានត្រូវវាយសម្លាប់ ដោយសារទោសកំហុសរបស់រាស្ត្រខ្ញុំ។+
៩ គាត់បានត្រូវបញ្ចុះ*ជាមួយនឹងជនទុច្ចរិត+
រួមជាមួយនឹងអ្នកមានដែរ ទោះជាគាត់មិនបានធ្វើខុសក្ដី។+
គ្មានពាក្យបោកបញ្ឆោតណាមួយចេញពីមាត់គាត់ឡើយ។+
១០ ប៉ុន្តែ នោះជាបំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះយេហូវ៉ា*ឲ្យគាត់រងទុក្ខ ហើយលោកឲ្យគាត់រងការឈឺចាប់។
បើលោកជូនជីវិតគាត់ជាគ្រឿងបូជាសម្រាប់អំពើរំលង+
នោះគាត់នឹងឃើញកូនចៅគាត់ ហើយគាត់នឹងរស់នៅយូរអង្វែង+
ហើយតាមរយៈគាត់ បំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះយេហូវ៉ានឹងបានសម្រេច។+
១១ ដោយសារការឈឺចាប់ដែលគាត់បានជួប គាត់នឹងឃើញលទ្ធផល ហើយស្កប់ចិត្ត។
តាមរយៈចំណេះដឹងរបស់គាត់ដែលជាអ្នកបម្រើដ៏សុចរិតរបស់ខ្ញុំ+
នោះមនុស្សជាច្រើននឹងត្រូវចាត់ទុកជាមនុស្សសុចរិត+
ហើយគាត់នឹងរែកពុនអំពើរំលងរបស់ពួកគេ។+
១២ ដោយហេតុនេះ ខ្ញុំនឹងប្រគល់ចំណែកមួយដល់គាត់ ជាមួយនឹងមនុស្សជាច្រើន
ហើយគាត់នឹងចែករំលែកជ័យភណ្ឌជាមួយនឹងបុគ្គលខ្លាំងក្លា។
ដោយសារគាត់បានប្រគល់ជីវិតខ្លួន*+
និងបានត្រូវរាប់បញ្ចូលក្នុងចំណោមអ្នកមានកំហុស+
នោះគាត់បានរែកពុនការខុសឆ្គងរបស់មនុស្សជាច្រើន+
ហើយបានអង្វរសុំជំនួសជនដែលធ្វើខុស។+
៥៤ ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ថា៖ «ឱស្ត្រីអារដែលមិនធ្លាប់បង្កើតកូនអើយ!+ ចូរស្រែកឡើងដោយអំណរ!+
ឱស្ត្រីដែលមិនធ្លាប់ឈឺពោះសម្រាលកូនអើយ!+ ចូរសប្បាយរីករាយ ហើយត្រេកអរឡើង!
ព្រោះកូនរបស់ស្ត្រីដែលបានត្រូវបោះបង់ចោល នឹងមានចំនួនច្រើន
២ «ចូរពង្រីកទីធ្លាត្រសាលឲ្យធំទូលាយ+
ហើយសន្ធឹងក្រណាត់ត្រសាលវិសេសរបស់អ្នក
កុំសំចៃទុកឡើយ! ចូរតខ្សែត្រសាលឲ្យវែងទៅ
ហើយដំស្នឹងត្រសាលឲ្យមាំចុះ។+
៣ ព្រោះអ្នកនឹងពង្រីកព្រំដែនឲ្យកាន់តែធំឡើង ទាំងខាងឆ្វេងទាំងខាងស្ដាំ។
កូនចៅរបស់អ្នកនឹងបង្ក្រាបប្រជាជាតិនានា
ហើយនឹងអាស្រ័យនៅក្នុងបណ្ដាក្រុងដែលគេទុកចោល។+
៤ កុំខ្លាចឡើយ+ ព្រោះអ្នកនឹងមិនត្រូវអាម៉ាស់ទេ+
ហើយក៏កុំមានអារម្មណ៍ខ្មាសដែរ ព្រោះអ្នកនឹងមិនខកចិត្តឡើយ។
ព្រោះអ្នកនឹងភ្លេចការអៀនខ្មាសក្នុងគ្រាយុវវ័យ
ហើយក៏មិននឹកឃើញការអាប់ឱនក្នុងគ្រានៅមេម៉ាយដែរ»។
៥ «ព្រោះព្រះដែលជាអ្នកបង្កើតដ៏ឧត្ដម+ ជាប្ដីរបស់អ្នកហើយ+
ព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌ គឺជានាមរបស់លោក
ព្រះដ៏បរិសុទ្ធនៃអ៊ីស្រាអែល ជាអ្នកលោះអ្នក។+
គេនឹងហៅលោកថាជាព្រះនៃផែនដីទាំងមូល។+
៦ ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាបានហៅអ្នក អ្នកប្រៀបដូចជាប្រពន្ធដែលប្ដីបោះបង់ចោលនិងកើតទុក្ខក្រៀមក្រំ+
និងប្រៀបដូចជាស្ត្រីដែលបានរៀបការនៅវ័យក្មេង តែត្រូវប្ដីបំភ្លេចចោល»។ នេះជាប្រសាសន៍របស់ព្រះនៃអ្នក។
៧ «អស់មួយរយៈពេលខ្លី ខ្ញុំបានបោះបង់ចោលអ្នក
តែដោយសេចក្ដីមេត្តាករុណាដ៏ធំធេង ខ្ញុំនឹងប្រមូលអ្នកមកវិញ។+
៨ ដោយសារកំហឹងមួយឆាវ ខ្ញុំបានបែរមុខចេញពីអ្នកអស់មួយរយៈពេលខ្លី+
តែដោយសារសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះត្រង់និងស្ថិតស្ថេរជាដរាប ខ្ញុំនឹងបង្ហាញសេចក្ដីមេត្តាករុណាដល់អ្នក»។+ នេះជាប្រសាសន៍របស់ព្រះយេហូវ៉ាជាអ្នកលោះអ្នក។+
៩ «ចំពោះខ្ញុំ នេះគឺដូចជានៅសម័យណូអេ។+
ដូចដែលខ្ញុំបានស្បថនៅសម័យនោះថានឹងលែងមានទឹកជំនន់ពេញពាសផែនដី+
នោះខ្ញុំស្បថថាខ្ញុំលែងខឹងនឹងអ្នក ហើយក៏ឈប់ស្ដីបន្ទោសអ្នកទៀតដែរ។+
១០ ទោះជាភ្នំទាំងឡាយត្រូវរលំ ហើយទីទួលទាំងប៉ុន្មានត្រូវរលាយក្ដី
ក៏សេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះត្រង់របស់ខ្ញុំចំពោះអ្នក មិនសាបសូន្យឡើយ+
ហើយកិច្ចព្រមព្រៀងនៃសេចក្ដីសុខសាន្តរបស់ខ្ញុំ ក៏មិនត្រូវលុបចោលដែរ»។+ នេះជាប្រសាសន៍របស់ព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះដែលបង្ហាញសេចក្ដីមេត្តាករុណាដល់អ្នក។+
១១ «ឱស្ត្រីដែលរងទុក្ខអើយ!+ អ្នកត្រូវព្យុះបក់បោក តែគ្មានការសម្រាលទុក្ខទេ។+
មើល! ខ្ញុំនឹងយកបាយអមករៀបឥដ្ឋយ៉ាងមាំឲ្យអ្នក
ហើយខ្ញុំនឹងយកត្បូងកណ្ដៀងមកដាក់ជាគ្រឹះឲ្យអ្នក។+
១២ ខ្ញុំនឹងយកត្បូងទទឹមមកធ្វើជាកំពែង
ហើយយកត្បូងចែងចាំងមកធ្វើជាខ្លោងទ្វារ
ខ្ញុំយកត្បូងមានតម្លៃឯទៀតមកធ្វើជាព្រំប្រទល់របស់អ្នក។
១៣ កូនៗទាំងអស់របស់អ្នកនឹងទទួលការបង្ហាត់បង្រៀនពីព្រះយេហូវ៉ា+
ហើយសេចក្ដីសុខសាន្តរបស់ពួកគេនឹងមានជាបរិបូរ។+
១៤ អ្នកនឹងត្រូវតាំងឡើងយ៉ាងមាំក្នុងសេចក្ដីសុចរិត។+
អ្នកនឹងមិនរងការជិះជាន់ទៀតទេ+
អ្នកនឹងមិនភ័យខ្លាចហើយក៏មិនតក់ស្លុតដែរ
ព្រោះអ្វីដែលគួរឲ្យខ្លាចនឹងមិនមកជិតអ្នកទេ។+
១៥ បើមានអ្នកណាមកវាយប្រហារអ្នក នោះមិនមែនតាមបង្គាប់ខ្ញុំទេ។
អ្នកណាក៏ដោយដែលមកច្បាំងនឹងអ្នក អ្នកនោះនឹងបរាជ័យជាមិនខាន»។+
១៦ «មើល! ខ្ញុំបានបង្កើតជាងដែក
គាត់ក៏សប់ខ្យល់បង្កើនកម្ដៅភ្លើង រួចដុតដែកធ្វើអាវុធ។
ខ្ញុំក៏បានបង្កើតបុគ្គលម្នាក់ទៀត ដើម្បីនាំឲ្យមានការបំផ្លិចបំផ្លាញ។+
១៧ ឯគ្រឿងអាវុធណាដែលគេធ្វើឡើងដើម្បីប្រឆាំងអ្នក នោះនឹងគ្មានប្រសិទ្ធភាពឡើយ+
ចំណែកសម្ដីណាដែលគេប្ដឹងចោទប្រកាន់អ្នក អ្នកនឹងផ្ដន្ទាទោសគេវិញ។
អ្វីទាំងនេះជាកេរដំណែលរបស់អ្នកបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។
ខ្ញុំចាត់ទុកពួកគេជាមនុស្សសុចរិត»។ នេះជាសេចក្ដីប្រកាសរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។+
៥៥ ឱអស់អ្នកដែលស្រេកទឹកអើយ!+ ចូរមកយកទឹកផឹកចុះ!+
ឱអ្នកដែលគ្មានប្រាក់អើយ! ចូរមកយកអាហារបរិភោគដោយឥតគិតថ្លៃ
ហើយមកយកស្រាទំពាំងបាយជូរនិងទឹកដោះ+ដោយមិនចាំបាច់បង់ប្រាក់ឡើយ។+
២ ម្ដេចក៏អ្នកចេះតែចំណាយប្រាក់ទៅលើអ្វីដែលមិនមែនជាអាហារដូច្នេះ?
ហេតុអ្វីបានជាយកប្រាក់ដែលអ្នកខំរក*ទៅទិញអ្វីដែលមិននាំឲ្យស្កប់ចិត្តទៅវិញ?
ចូរយកចិត្តទុកដាក់ស្ដាប់ខ្ញុំ ហើយបរិភោគអាហារដ៏ល្អប្រសើរទៅ+
នោះអ្នកនឹងមានអំណរជាខ្លាំងដោយសារបានអាហារដែលមានជីវជាតិ។+
៣ ចូរមកឯខ្ញុំ ហើយត្រងត្រាប់ស្ដាប់។+
ចូរស្ដាប់ចុះ នោះអ្នកនឹងបន្តរស់រានមានជីវិត
ហើយខ្ញុំនឹងព្រមចុះកិច្ចព្រមព្រៀងដ៏ស្ថិតស្ថេរជាមួយនឹងអ្នក+
ដោយផ្អែកលើសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះត្រង់ដែលខ្ញុំបានបង្ហាញចំពោះដាវីឌ ហើយនោះជាអ្វីដ៏គួរឲ្យទុកចិត្ត។+
៤ មើល! ខ្ញុំបានតាំងគាត់ឲ្យធ្វើជាសាក្សី+ដល់ប្រជាជាតិនានា
ហើយធ្វើជាអ្នកដឹកនាំ+ និងជាមេបញ្ជាការ+ដល់ប្រជាជាតិទាំងឡាយ។
៥ មើល! អ្នកនឹងហៅប្រជាជាតិមួយដែលអ្នកមិនដែលស្គាល់ឡើយ
ហើយបណ្ដាជនដែលមកពីប្រជាជាតិមួយដែលមិនស្គាល់អ្នក នឹងរត់មកឯអ្នក ដោយសារតែព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់អ្នក+ និងជាព្រះដ៏បរិសុទ្ធនៃអ៊ីស្រាអែល
លោកលើកតម្កើងអ្នកឲ្យមានកិត្តិយស។+
៦ ចូរស្វែងរកព្រះយេហូវ៉ា កាលដែលអាចរកលោកឃើញ។+
ចូរហៅរកលោក កាលដែលលោកនៅជិតនៅឡើយ។+
ចូរឲ្យគាត់ត្រឡប់មកព្រះយេហូវ៉ា ព្រោះលោកនឹងបង្ហាញសេចក្ដីមេត្តាករុណាចំពោះគាត់+
៨ ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាប្រកាសថា៖ «គំនិតរបស់ខ្ញុំមិនដូចគំនិតរបស់អ្នកទេ+
ហើយផ្លូវរបស់ខ្ញុំក៏មិនដូចផ្លូវរបស់អ្នកដែរ។
៩ ព្រោះមេឃខ្ពស់ជាងផែនដីយ៉ាងណា
នោះផ្លូវរបស់ខ្ញុំក៏ខ្ពង់ខ្ពស់ជាងផ្លូវរបស់អ្នកយ៉ាងនោះដែរ
ហើយគំនិតរបស់ខ្ញុំខ្ពង់ខ្ពស់ជាងគំនិតរបស់អ្នកឆ្ងាយណាស់។+
១០ ទឹកភ្លៀងនិងព្រិលធ្លាក់ពីលើមេឃ
មកស្រោចស្រពផែនដី ហើយឥតវិលត្រឡប់ទៅវិញទេ ទាល់តែធ្វើឲ្យផលដំណាំដុះលូតលាស់ឡើង
និងផ្ដល់គ្រាប់ពូជដល់អ្នកសាបព្រោះ និងអាហារដល់អ្នកបរិភោគ។
១១ ដូចគ្នាដែរពាក្យដែលចេញពីមាត់ខ្ញុំទៅ+
នឹងមិនវិលត្រឡប់មកខ្ញុំវិញដោយគ្មានលទ្ធផលនោះទេ+
តែនឹងកើតឡើងតាមបំណងប្រាថ្នារបស់ខ្ញុំជាមិនខាន+
ហើយកិច្ចការអ្វីដែលខ្ញុំចាត់ឲ្យធ្វើនឹងបានសម្រេចគ្រប់ជំពូក។
ឯភ្នំនិងទីទួលទាំងប៉ុន្មាននឹងរីករាយ ព្រមទាំងស្រែកអរសប្បាយនៅចំពោះអ្នក+
ហើយដើមឈើដែលដុះនៅឯវាល នឹងទះដៃអបអរ។+
១៣ នៅទីនោះ នឹងមានដើមយូនីពើដុះឡើង ជាជាងដុះគុម្ពបន្លា+
ហើយនឹងមានដើមមើថលលូតលាស់ឡើង ជាជាងដើមបន្លា។
ការនោះនឹងនាំឲ្យនាមព្រះយេហូវ៉ាល្បីរន្ទឺ+
ជាសញ្ញាសម្គាល់ដ៏ស្ថិតស្ថេរដែលមិនសាបសូន្យឡើយ»។
៥៦ ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ដូច្នេះថា៖
«ចូរកាន់ខ្ជាប់តាមយុត្តិធម៌+ ហើយប្រព្រឹត្តអ្វីដែលសុចរិតចុះ
ព្រោះសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់ខ្ញុំជិតដល់ហើយ
ហើយសេចក្ដីសុចរិតរបស់ខ្ញុំនឹងត្រូវបើកបង្ហាញ។+
២ មានសុភមង្គលហើយ! អ្នកណាដែលធ្វើដូច្នេះ
មានសុភមង្គលហើយ! មនុស្សណាដែលកាន់ខ្ជាប់តាមការនេះ
ព្រមទាំងកាន់តាមថ្ងៃឈប់សម្រាក ហើយរក្សាថ្ងៃនោះឲ្យនៅបរិសុទ្ធ+
និងមិនលើកដៃប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់។
៣ ឯជនបរទេសដែលគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ា+មិនគួរនិយាយថា៖
‹ព្រះយេហូវ៉ាមុខជាញែកខ្ញុំចេញពីរាស្ត្ររបស់លោកមិនខាន›។
ចំណែកជនគម្រៀវវិញ ពួកគេមិនគួរនិយាយថា៖
‹មើល! ខ្ញុំប្រៀបដូចជាដើមឈើដែលក្រៀមស្វិត›»។
៤ ព្រោះខ្ញុំគឺយេហូវ៉ា ខ្ញុំនិយាយទៅកាន់ជនគម្រៀវដែលកាន់តាមថ្ងៃឈប់សម្រាករបស់ខ្ញុំ ព្រមទាំងធ្វើអ្វីដែលខ្ញុំពេញចិត្ត ហើយកាន់ខ្ជាប់តាមកិច្ចព្រមព្រៀងរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំមានប្រសាសន៍ដូចតទៅ៖
៥ «ខ្ញុំនឹងឲ្យពួកគេមានកេរ្តិ៍ឈ្មោះនៅក្នុងវិហាររបស់ខ្ញុំ ហើយពួកគេនឹងមានបង្គោលសម្រាប់រំលឹកអំពីខ្លួន។
នេះជាអ្វីដែលប្រសើរជាងការមានកូនប្រុសកូនស្រីទៅទៀត។
ខ្ញុំនឹងឲ្យពួកគេមានឈ្មោះដ៏ស្ថិតស្ថេរជារៀងរហូត ហើយមិនសាបសូន្យឡើយ។
៦ ចំពោះជនបរទេសដែលមកគោរពបម្រើខ្ញុំជាយេហូវ៉ា
ហើយស្រឡាញ់នាមខ្ញុំជាយេហូវ៉ា+ ថែមទាំងចង់ធ្វើជាអ្នកបម្រើរបស់ខ្ញុំ
គឺអស់អ្នកដែលកាន់តាមថ្ងៃឈប់សម្រាកនិងរក្សាថ្ងៃនោះឲ្យនៅបរិសុទ្ធ
ព្រមទាំងកាន់ខ្ជាប់តាមកិច្ចព្រមព្រៀងរបស់ខ្ញុំ
៧ នោះខ្ញុំនឹងនាំពួកគេមកឯភ្នំបរិសុទ្ធរបស់ខ្ញុំ+
ហើយធ្វើឲ្យពួកគេមានអំណរក្នុងកន្លែងបរិសុទ្ធសម្រាប់អធិដ្ឋានដល់ខ្ញុំ។
ខ្ញុំនឹងព្រមទទួលគ្រឿងបូជាដុតនិងគ្រឿងបូជាដែលពួកគេជូននៅលើទីបូជារបស់ខ្ញុំ។
ព្រោះកន្លែងគោរពបូជារបស់ខ្ញុំនឹងត្រូវហៅថាកន្លែងសម្រាប់ប្រជាជាតិទាំងអស់មកអធិដ្ឋាន»។+
៨ ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុតកំពុងប្រមូលជនជាតិអ៊ីស្រាអែលដែលបានខ្ចាត់ខ្ចាយឲ្យជុំគ្នាវិញ។+ លោកប្រកាសថា៖
«ក្រៅពីពួកអ្នកដែលបានត្រូវប្រមូលរួចហើយ ខ្ញុំនឹងប្រមូលអ្នកផ្សេងទៀតមកឯគាត់»។+
៩ ឱសត្វព្រៃនៅឯវាលអើយ! ចូរមកស៊ីចំណីចុះ។
ឱសត្វសាហាវនៅក្នុងព្រៃអើយ! ចូរមកស៊ីទៅ។+
១០ ពួកអ្នកចាំយាមរបស់គាត់ ប្រៀបដូចជាមនុស្សខ្វាក់+ដែលមិនយកចិត្តទុកដាក់នឹងហេតុការណ៍ដែលកើតឡើង។+
ពួកគេទាំងអស់គ្នាប្រៀបដូចជាឆ្កែគដែលព្រុសមិនបានឡើយ។+
ពួកគេចេះតែដង្ហក់ ហើយក្រាបខ្លួនចុះ គឺពួកគេចូលចិត្តដេកខ្លាំងណាស់។
១១ ពួកគេប្រៀបដូចជាឆ្កែដែលស្រេកឃ្លាន ហើយស៊ីមិនចេះឆ្អែតឡើយ។
ពួកគេជាគង្វាលដែលគ្មានការយល់ដឹងទាល់តែសោះ។+
ពួកគេធ្វើតាមតែអំពើចិត្តខ្លួន
ហើយស្វែងរកកម្រៃដោយការមិនទៀងត្រង់។ ពួកគេនិយាយថា៖
១២ «ចូរមក ខ្ញុំទៅយកស្រាទំពាំងបាយជូរ ហើយយើងនាំគ្នាផឹកឲ្យជោកជាំទៅ។+
ថ្ងៃស្អែកនឹងដូចថ្ងៃនេះដែរ ហើយក៏កាន់តែប្រសើរជាងនេះទៅទៀត!»។
៥៧ ជនសុចរិតបានវិនាសទៅ តែគ្មានអ្នកណាខ្វល់ទេ។
ជនស្មោះត្រង់និងជនសុចរិតបានស្លាប់ទៅ+
តែគ្មានអ្នកណាយល់ឃើញថាពួកគេបានស្លាប់
ដោយសារសេចក្ដីវេទនាឡើយ។*
២ ពួកគេមានសេចក្ដីសុខ
អស់អ្នកដែលប្រព្រឹត្តទៀងត្រង់ ដេកសម្រាកក្នុងផ្នូរ។
៣ «ចំណែកអ្នកវិញ ឱកូនៗរបស់មេធ្មប់អើយ! ចូរមកជិតខ្ញុំមក។
ឱកូនចៅរបស់ពួកអ្នកផិតក្បត់និងអ្នកប្រព្រឹត្តអំពើពេស្យាចារអើយ! ចូរមកស្ដាប់ពាក្យដូចតទៅ៖
៤ តើអ្នកកំពុងចំអកឲ្យអ្នកណា?
តើអ្នកកំពុងបើកមាត់យ៉ាងធំ ហើយលៀនអណ្ដាតដាក់អ្នកណា?
អ្នកជាកូនចៅនៃអ្នកប្រព្រឹត្តខុសឆ្គង និងអ្នកបោកបញ្ឆោត មែនទេ?+
៥ ជាអស់អ្នកដែលមានតណ្ហារោលរាល
នៅក្រោមដើមឈើខៀវខ្ចីធំៗទាំងអស់+
ជាអ្នកដែលសម្លាប់កូននៅក្នុងជ្រលង+ និងនៅតាមក្រហែងថ្ម មែនទេ?
៦ អ្នកបានយកថ្មរលោងៗនៅក្នុងជ្រលងនោះ ទុកជាអ្វីដែលមានតម្លៃចំពោះអ្នក។+
ដូច្នេះ ថ្មទាំងនោះជាចំណែករបស់អ្នកហើយ។
អ្នកថែមទាំងច្រួចស្រាជូនជាគ្រឿងបូជា និងជូនអំណោយដល់ថ្មទាំងនោះដែរ។+
តើខ្ញុំគួរពេញចិត្តឬ?
៧ នៅលើភ្នំខ្ពស់ត្រដែត អ្នកបានរៀបចំគ្រែ*របស់អ្នក+
ហើយអ្នកបានឡើងទៅទីនោះ ដើម្បីជូនគ្រឿងបូជា។+
៨ នៅក្រោយទ្វារនិងបង្គោលទ្វារ អ្នកបានដំឡើងទីរំលឹកសម្រាប់ខ្លួន។
អ្នកបានចាកចោលខ្ញុំ ហើយដោះសម្លៀកបំពាក់ខ្លួន
រួចឡើងទៅធ្វើឲ្យគ្រែរបស់អ្នកធំទូលាយ។
អ្នកបានចុះកិច្ចព្រមព្រៀងជាមួយនឹងពួកគេ។
៩ អ្នកបានចុះទៅឯមេលេក* ដោយនាំយកប្រេង
និងគ្រឿងក្រអូបជាច្រើនទៅជាមួយ។
អ្នកបានចាត់ទូតរបស់អ្នកឲ្យទៅកន្លែងឆ្ងាយ។
ហេតុនេះ អ្នកបានចុះទៅក្នុងផ្នូរ។*
១០ អ្នកបានខំធ្វើតាមវិធីជាច្រើនរបស់ខ្លួន
ហើយមិនបាននិយាយថា៖ ‹ការទាំងនេះសុទ្ធតែឥតបានការ›នោះទេ។
ផ្ទុយទៅវិញ អ្នកបានខំពង្រឹងកម្លាំងខ្លួនឡើងវិញ។
ហេតុនេះហើយបានជាអ្នកមិនឈប់ព្យាយាមឡើយ។
១១ តើអ្នកភ័យខ្លាចចំពោះអ្នកណា បានជាចាប់ផ្ដើមនិយាយកុហកដូច្នេះ?+
អ្នកមិនបាននឹកឃើញខ្ញុំទេ។+
អ្នកមិនបានយកចិត្តទុកដាក់ទាល់តែសោះ។+
ដោយសារខ្ញុំបាននៅស្ងៀម ហើយធ្វើពុតជាមិនអើពើ+
ហេតុនេះហើយ អ្នកមិនបានបង្ហាញការកោតខ្លាចចំពោះខ្ញុំទេ។
១២ ខ្ញុំនឹងបកអាក្រាតនូវការធ្វើពុតជាសុចរិត+និងការប្រព្រឹត្តរបស់អ្នក+
ការទាំងនោះមិនផ្ដល់ប្រយោជន៍ដល់អ្នកឡើយ។+
១៣ ពេលអ្នកស្រែកសុំរកជំនួយ
រូបព្រះទាំងប៉ុន្មានរបស់អ្នក នឹងជួយអ្នកមិនបានទេ។+
ខ្យល់នឹងបក់នាំយករូបព្រះទាំងនោះ
គឺខ្យល់ដង្ហើមនឹងបក់ផាត់នាំយកទៅ។
ប៉ុន្តែ អ្នកដែលពឹងផ្អែកលើខ្ញុំ នឹងទទួលស្រុកនេះជាមត៌ក
ហើយនឹងបានភ្នំបរិសុទ្ធរបស់ខ្ញុំទុកជាកម្មសិទ្ធិ។+
១៤ ពេលនោះនឹងមានគេនិយាយថា៖ ‹ចូរសង់ឡើង! ចូរសង់ផ្លូវឡើង! ចូររៀបចំផ្លូវឲ្យបានស្អាត!+
ចូរដកចេញនូវឧបសគ្គណាដែលរារាំងផ្លូវរបស់រាស្ត្រខ្ញុំ›»។
១៥ ព្រោះព្រះដ៏ឧត្តុង្គឧត្តមដែលមានជីវិតជារៀងរហូត+
និងជាព្រះដែលមាននាមដ៏បរិសុទ្ធ+ លោកមានប្រសាសន៍ដូច្នេះថា៖
«ខ្ញុំអាស្រ័យនៅកន្លែងបរិសុទ្ធនិងខ្ពង់ខ្ពស់+
តែខ្ញុំក៏នៅជាមួយនឹងអ្នកដែលមានចិត្តខ្ទេចខ្ទាំនិងធ្លាក់ទឹកចិត្តដែរ
ដើម្បីធ្វើឲ្យពួកគេមានកម្លាំងចិត្ត និងទទួលការលើកទឹកចិត្តឡើងវិញ។+
១៦ ព្រោះខ្ញុំមិនទាស់នឹងពួកគេរហូតទេ ហើយក៏មិនខឹងនឹងពួកគេជានិច្ចដែរ+
បើមិនដូច្នោះទេ មនុស្សនឹងខ្សោយទៅៗដោយសារខ្ញុំ+
ស្នាដៃរបស់ខ្ញុំដែលមានដង្ហើមជីវិត នឹងខ្សោយទៅៗ។
១៧ ខ្ញុំខឹងជាខ្លាំង ចំពោះការប្រព្រឹត្តខុសឆ្គងរបស់គាត់ គឺគាត់រកកម្រៃដោយមិនទៀងត្រង់+
ដូច្នេះ ខ្ញុំបានវាយគាត់ ហើយគេចមុខពីគាត់ ព្រោះខ្ញុំខឹងនឹងគាត់។
ប៉ុន្តែ គាត់នៅតែដើរដូចជាមនុស្សរឹងចចេសដដែល+ គឺចេះតែធ្វើតាមទំនើងចិត្តរបស់ខ្លួន។
ខ្ញុំនឹងផ្ដល់ការសម្រាលទុក្ខដល់គាត់+ និងដល់ពួកអ្នកដែលកាន់ទុក្ខជាមួយគាត់»។+
១៩ ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំនឹងបង្កើតពាក្យសរសើរតម្កើងចេញពីបបូរមាត់មនុស្ស។
ចំពោះអ្នកដែលនៅជិតនិងអ្នកដែលនៅឆ្ងាយ ខ្ញុំនឹងឲ្យពួកគេមានសេចក្ដីសុខសាន្តជានិច្ច+
ហើយខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យពួកគេជាសះស្បើយ»។
២០ «ប៉ុន្តែ មនុស្សទុច្ចរិតគឺប្រៀបដូចជាសមុទ្រកញ្ជ្រោលបក់បោកដែលមិនចេះស្ងប់ទេ
ហើយក៏ប្រៀបដូចជារលកសមុទ្រដែលបោកនាំយកភក់និងសារាយមកជាមួយដែរ។
២១ គ្មានសេចក្ដីសុខសាន្តដល់មនុស្សទុច្ចរិតឡើយ»។+ នេះជាប្រសាសន៍របស់ព្រះនៃខ្ញុំ។
៥៨ «ចូរស្រែកឲ្យអស់សំឡេងចុះ កុំទប់ឡើយ!
ចូរស្រែកឲ្យលាន់ឮរំពងដូចជាសំឡេងផ្លុំស្នែង។
ចូរប្រកាសប្រាប់រាស្ត្រខ្ញុំនូវការបះបោររបស់ពួកគេ+
ចូរប្រកាសប្រាប់ពូជពង្សយ៉ាកុបនូវអំពើខុសឆ្គងរបស់ពួកគេ។
២ ជារៀងរាល់ថ្ងៃ ពួកគេស្វែងរកខ្ញុំ
ហើយក៏ពេញចិត្តចង់ស្គាល់ផ្លូវរបស់ខ្ញុំដែរ។
ពួកគេប្រព្រឹត្តហាក់ដូចជាប្រជាជាតិមួយដ៏សុចរិត
ដែលមិនបោះបង់ចោលយុត្តិធម៌របស់ព្រះនៃខ្លួន។+
ពួកគេសុំខ្ញុំឲ្យកាត់ក្ដីដោយសុចរិតយុត្តិធម៌
ធ្វើហាក់ដូចជាពេញចិត្តចូលទៅជិតព្រះរបស់ខ្លួនណាស់។+
៣ អ្នកសួរថា៖ ‹ហេតុអ្វីក៏លោកមើលមិនឃើញពេលយើងតមអាហារ?+
ហេតុអ្វីក៏លោកមិនកត់សម្គាល់ពេលយើងធ្វើទុក្ខខ្លួន?›។+
ខ្ញុំឆ្លើយថានេះគឺដោយសារនៅថ្ងៃដែលអ្នកតមអាហារ អ្នកធ្វើដើម្បីស្វែងរកប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនទេ។
មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ អ្នកបានជិះជាន់ពួកអ្នកដែលធ្វើការឲ្យអ្នកទៀតផង។+
៤ ថ្ងៃតមអាហារចប់ដោយការឈ្លោះប្រកែកវាយតប់គ្នា ហើយដាល់គ្នាយ៉ាងសាហាវ។
អ្នកមិនអាចតមអាហារដូចអ្នកធ្វើនៅថ្ងៃនេះ ហើយរំពឹងថាសំឡេងរបស់អ្នកឮទៅដល់ស្ថានសួគ៌នោះឡើយ។
៥ តើខ្ញុំបានបង្គាប់អ្នកឲ្យតមអាហារបែបនេះឬ?
តើថ្ងៃតមអាហារគួរជាថ្ងៃដែលធ្វើទុក្ខខ្លួន
ដោយឱនក្បាលចុះដូចជាដើមបបុស
ថែមទាំងយកផេះនិងបាវមកក្រាលដេកឬ?
តើអ្នកហៅថ្ងៃនោះថាជាថ្ងៃតមអាហារនិងជាថ្ងៃដែលព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្តឬ?
៦ មិនមែនទេ! នៅថ្ងៃតមអាហារអ្នកត្រូវធ្វើដូចតទៅ៖
អ្នកត្រូវដោះខ្នោះនៃសេចក្ដីទុច្ចរិតចេញ ត្រូវស្រាយខ្សែនឹមចេញ+
ហើយបំបាក់នឹមនោះជាពីរ រួចឲ្យបុគ្គលដែលរងការជិះជាន់មានសេរីភាព។+
៧ នៅថ្ងៃនោះ អ្នកត្រូវចែកអាហារដល់អ្នកដែលស្រេកឃ្លាន+
ត្រូវឲ្យជនក្រីក្រនិងអ្នកដែលគ្មានផ្ទះសម្បែងមកស្នាក់អាស្រ័យនៅក្នុងផ្ទះអ្នក
ត្រូវផ្ដល់សម្លៀកបំពាក់ដល់អ្នកដែលគ្មានអ្វីស្លៀកពាក់+
ហើយត្រូវជួយសាច់ញាតិខ្លួនផងដែរ។
៨ យ៉ាងនេះ ពន្លឺរបស់អ្នកនឹងចែងចាំងដូចជារស្មីនាព្រឹកព្រលឹម+
ហើយអ្នកនឹងជាសះស្បើយយ៉ាងឆាប់រហ័ស។
អ្នកនឹងតែងតែមានសេចក្ដីសុចរិតនាំមុខជានិច្ច
ហើយសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះយេហូវ៉ានឹងការពារពីក្រោយអ្នក។+
៩ បើដូច្នោះ ពេលអ្នកហៅរកព្រះយេហូវ៉ា លោកនឹងឆ្លើយ
ពេលអ្នកស្រែកសុំជំនួយ លោកនឹងតបថា៖ ‹ខ្ញុំនៅទីនេះហើយ!›។
បើអ្នកឈប់ដាក់នឹមលើគេ ឈប់ចង្អុលមុខនិងមួលបង្កាច់គេ+
១០ ហើយឲ្យជនស្រេកឃ្លាននូវអ្វីល្អដែលអ្នកចង់បាន+
ព្រមទាំងបំពេញសេចក្ដីត្រូវការរបស់ជនរងទុក្ខ
នោះពន្លឺរបស់អ្នកនឹងភ្លឺចិញ្ចាចចិញ្ចែងក្នុងទីងងឹត
ហើយភាពសូន្យសុងរបស់អ្នកនឹងភ្លឺត្រចះដូចពន្លឺនាពេលថ្ងៃត្រង់។+
១១ ព្រះយេហូវ៉ានឹងនាំមុខអ្នកជានិច្ច
ហើយបំពេញសេចក្ដីត្រូវការរបស់អ្នក ទោះជានៅក្នុងទឹកដីហួតហែងក៏ដោយ។+
លោកនឹងពង្រឹងកម្លាំងអ្នក ហើយអ្នកនឹងប្រៀបដូចជាសួនច្បារដ៏ស្រស់បំព្រង+
និងប្រៀបដូចជាប្រភពទឹកដែលមិនចេះរីងស្ងួត។
១២ ដោយសារអ្នក គេនឹងសង់សំណង់បាក់បែកពីបុរាណឡើងវិញ។+
អ្នកនឹងដាក់គ្រឹះពីជំនាន់មុនៗសាជាថ្មី។+
គេនឹងហៅអ្នកថាជាអ្នកជួសជុលកំពែងបាក់បែក+
និងជាអ្នកស្ថាបនាផ្លូវឡើងវិញដើម្បីឲ្យមនុស្សមករស់នៅក្បែរ។
១៣ បើអ្នកឈប់ស្វែងរកប្រយោជន៍ខ្លួននៅថ្ងៃឈប់សម្រាកជាថ្ងៃបរិសុទ្ធរបស់ខ្ញុំ+
ហើយចាត់ទុកថ្ងៃនោះជាថ្ងៃដ៏រីករាយ ជាថ្ងៃដ៏រុងរឿងនិងជាថ្ងៃបរិសុទ្ធរបស់ព្រះយេហូវ៉ា+
ថែមទាំងឲ្យតម្លៃថ្ងៃនោះ ដោយឈប់ស្វែងរកប្រយោជន៍ខ្លួននិងឈប់និយាយពាក្យឥតបានការ
១៤ នោះអ្នកនឹងមានសេចក្ដីសប្បាយរីករាយជាខ្លាំងដែលមកពីព្រះយេហូវ៉ា
ហើយខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យអ្នកត្រួតត្រាលើទីខ្ពស់ទាំងឡាយនៅផែនដី។+
ខ្ញុំនឹងឲ្យអ្នកបរិភោគភោគផលពីទឹកដីមត៌ករបស់យ៉ាកុបដែលជាបុព្វបុរសរបស់អ្នក+
ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ហើយ»។
៥៩ មើល! ដៃរបស់ព្រះយេហូវ៉ាមិនមែនខ្លីពេកដែលមិនអាចសង្គ្រោះបាននោះឡើយ+
ហើយត្រចៀករបស់លោកក៏មិនមែនធ្ងន់ ដែលស្ដាប់មិនឮនោះដែរ។+
២ ការពិត កំហុសឆ្គងរបស់អ្នកបានធ្វើឲ្យអ្នកឃ្លាតឆ្ងាយពីព្រះនៃអ្នក។+
អំពើខុសឆ្គងរបស់អ្នក ធ្វើឲ្យលោកគេចមុខពីអ្នក
ហើយលោកមិនព្រមស្ដាប់អ្នកឡើយ។+
៣ ព្រោះបាតដៃអ្នកប្រឡាក់សុទ្ធតែឈាម+
ហើយម្រាមដៃអ្នកពេញដោយអំពើរំលង។
បបូរមាត់អ្នកពោលពាក្យកុហក+ ហើយអណ្ដាតអ្នកចេញវាចាតែសេចក្ដីទុច្ចរិតវិញ។
៤ គ្មានអ្នកណាម្នាក់ហៅរកសេចក្ដីសុចរិតទេ+
ហើយក៏គ្មាននរណានិយាយសេចក្ដីពិតក្នុងតុលាការដែរ។
ពួកគេទុកចិត្តតែអ្វីដែលឥតបានការ+ ហើយនិយាយតែអ្វីដែលឥតប្រយោជន៍។
ពួកគេមានគភ៌ជាបញ្ហា ហើយសម្រាលចេញអ្វីដែលនាំឲ្យឈឺចាប់វិញ។+
៥ ពួកគេភ្ញាស់ពងរបស់ពស់មានពិស ហើយរវៃសំណាញ់ពីងពាង។+
អ្នកណាដែលបរិភោគពងទាំងនោះនឹងស្លាប់
ហើយពងដែលត្រូវបំបែកនោះ នឹងចេញជាពស់វែក។
៦ សំណាញ់ពីងពាងរបស់ពួកគេមិនអាចធ្វើជាសម្លៀកបំពាក់បានទេ
ហើយអ្វីដែលពួកគេធ្វើ ក៏មិនអាចគ្របដណ្ដប់ខ្លួនបានដែរ។+
កិច្ចការរបស់ពួកគេសុទ្ធតែនាំឲ្យមានទុក្ខវេទនា
ហើយដៃពួកគេពេញដោយអំពើឃោរឃៅ។+
៧ ជើងពួកគេរត់ទៅប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់
ហើយពួកគេរហ័សកម្ចាយឈាមជនស្លូតត្រង់។+
គំនិតពួកគេសុទ្ធតែអាក្រក់
ហើយផ្លូវរបស់ពួកគេក៏ពេញទៅដោយទុក្ខវេទនានិងការវិនាសអន្តរាយ។+
៨ ពួកគេមិនស្គាល់មាគ៌ានៃសេចក្ដីសុខសាន្តទេ
ហើយក៏គ្មានយុត្តិធម៌លើវិថីរបស់ពួកគេដែរ។+
ពួកគេធ្វើឲ្យផ្លូវខ្លួនវៀចវេរ
ហើយអស់អ្នកដែលដើរលើផ្លូវទាំងនោះ នឹងគ្មានសេចក្ដីសុខសាន្តឡើយ។+
៩ ហេតុនេះហើយបានជាយុត្តិធម៌ចេញឆ្ងាយពីយើង
ហើយសេចក្ដីសុចរិតក៏មិនរត់មករកយើងដែរ។
យើងតែងសង្ឃឹមថាមានពន្លឺ តែមើល! មានសុទ្ធតែភាពងងឹត។
យើងសង្ឃឹមចង់បានរស្មី តែបែរជានៅតែដើរក្នុងភាពសូន្យសុងទៅវិញ។+
១០ យើងដើររាវតាមកំពែង ដូចជាមនុស្សខ្វាក់
យើងចេះតែដើរស្ទាបៗ ដូចជាអ្នកដែលគ្មានភ្នែក។+
ទោះជាកណ្ដាលថ្ងៃត្រង់ក្ដី ក៏យើងជំពប់ដួលដូចជានៅពេលយប់ងងឹត
ហើយនៅក្នុងចំណោមអ្នកខ្លាំង យើងប្រៀបដូចជាមនុស្សស្លាប់។
១១ យើងទាំងអស់គ្នាចេះតែគ្រហឹមដូចជាខ្លាឃ្មុំ
ហើយចេះតែយំថ្ងូរដូចសត្វព្រាប។
យើងសង្ឃឹមចង់បានយុត្តិធម៌ តែគ្មានយុត្តិធម៌ទេ
យើងសង្ឃឹមចង់ទទួលសេចក្ដីសង្គ្រោះ តែសេចក្ដីសង្គ្រោះនៅឆ្ងាយពីយើង។
១២ ព្រោះយើងបះបោរនឹងលោកច្រើនលើកច្រើនសា+
ហើយរាល់កំហុសឆ្គងរបស់យើង ធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់ទាស់នឹងយើងហើយ។+
យើងទទួលស្គាល់ថាខ្លួនតែងតែបះបោរប្រឆាំងនឹងលោក
ហើយយើងក៏ស្គាល់ច្បាស់នូវទោសកំហុសរបស់ខ្លួនដែរ។+
១៣ យើងបានប្រព្រឹត្តរំលង ហើយបានបដិសេធមិនទទួលស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ា
គឺយើងបានបែរចេញពីព្រះនៃយើង។
យើងបាននិយាយអំពីការជិះជាន់និងការបះបោរប្រឆាំង+
ក្នុងចិត្តយើងមានសេចក្ដីមិនពិត ហើយយើងនិយាយតែពាក្យភូតភរ។+
១៤ យុត្តិធម៌បានថយចេញ+ ហើយសេចក្ដីសុចរិតឈរពីចម្ងាយ+
ឯសេចក្ដីពិតបានជំពប់ដួលនៅទីធ្លាសាធារណៈ
ហើយសេចក្ដីទៀងត្រង់មិនអាចចូលបានទេ។
១៥ សេចក្ដីពិតបានវិនាសអស់ទៅ+
ហើយអ្នកដែលបែរចេញពីសេចក្ដីអាក្រក់ ត្រូវគេប្លន់ទ្រព្យសម្បត្តិទៅវិញ។
ព្រះយេហូវ៉ាបានឃើញការនេះ ហើយលោកមិនពេញចិត្តឡើយ
ព្រោះគ្មានយុត្តិធម៌ទាល់តែសោះ។+
១៦ លោកបានឃើញថាគ្មានអ្នកណាជួយទេ
ហើយលោកភ្ញាក់ផ្អើល ព្រោះគ្មានអ្នកណាធ្វើអន្តរាគមន៍ឡើយ។
ដូច្នេះ លោកផ្ទាល់នឹងលូកដៃទៅសង្គ្រោះ
ហើយសេចក្ដីសុចរិតរបស់លោក នឹងជួយគាំទ្រលោក។
១៧ រួចលោកយកសេចក្ដីសុចរិតមកធ្វើជាអាវក្រោះ
ហើយយកសេចក្ដីសង្គ្រោះមកធ្វើជាមួកការពារ។+
១៨ លោកនឹងសងពួកគេនូវអ្វីដែលពួកគេបានធ្វើ+
គឺលោកនឹងបញ្ចេញកំហឹងទៅលើពួកអ្នកប្រឆាំង ហើយសងសឹកនឹងពួកសត្រូវរបស់លោក។+
លោកនឹងឲ្យបណ្ដាកោះទទួលផលរបស់ពួកគេវិញ។
១៩ នៅទិសថ្ងៃរះ ពួកគេនឹងមានសេចក្ដីកោតខ្លាចចំពោះសិរីរុងរឿងរបស់លោក
ហើយនៅទិសថ្ងៃលិច ពួកគេនឹងមានសេចក្ដីកោតខ្លាចចំពោះនាមព្រះយេហូវ៉ា
ព្រោះព្រះយេហូវ៉ានឹងមក ដូចជាទន្លេហូរបុកមកយ៉ាងលឿន
ដោយមានឫទ្ធានុភាពរបស់លោករុញច្រាន។
២០ ព្រះយេហូវ៉ាប្រកាសថា៖ «អ្នកលោះ+នឹងមកឯស៊ីយ៉ូន+
គឺមកឯពូជពង្សយ៉ាកុបដែលបានបែរចេញពីអំពើរំលង»។+
២១ ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ថា៖ «នេះជាកិច្ចព្រមព្រៀងរវាងខ្ញុំនិងអ្នករាល់គ្នា+ គឺឫទ្ធានុភាពដែលខ្ញុំដាក់លើអ្នក និងពាក្យសម្ដីរបស់ខ្ញុំដែលបានដាក់នៅក្នុងមាត់អ្នក នឹងមិនត្រូវដកចេញពីមាត់អ្នកទេ ហើយក៏មិនត្រូវដកចេញពីមាត់របស់កូនចៅអ្នកដែរ គឺចាប់ពីឥឡូវនេះនិងរហូតតទៅ»។ នេះហើយជាប្រសាសន៍របស់ព្រះយេហូវ៉ា។
៦០ «ឱស្ត្រីអើយ!+ ចូរក្រោកឡើង ហើយជះពន្លឺទៅព្រោះពន្លឺរបស់អ្នកបានមកដល់ហើយ។
សិរីរុងរឿងរបស់ព្រះយេហូវ៉ាបានចែងចាំងមកលើអ្នក។+
២ ព្រោះមើល! ភាពងងឹតនឹងគ្របដណ្ដប់លើផែនដី
ហើយភាពសូន្យសុងនឹងគ្របដណ្ដប់លើប្រជាជាតិទាំងឡាយ
តែព្រះយេហូវ៉ានឹងបញ្ចេញពន្លឺមកលើអ្នក
ហើយគេនឹងឃើញសិរីរុងរឿងរបស់លោកស្ថិតលើអ្នក។
៣ ប្រជាជាតិនានានឹងមកឯពន្លឺរបស់អ្នក+
ហើយបណ្ដាស្ដេច+ក៏នឹងចូលមកឯពន្លឺដ៏ចិញ្ចាចចិញ្ចែងរបស់អ្នកដែរ។+
៤ ចូរងើបមុខឡើងមើលជុំវិញអ្នកចុះ!
មានមនុស្សជាច្រើនប្រមូលផ្ដុំគ្នា ហើយកំពុងមកឯអ្នកហើយ។
៥ នៅគ្រានោះ អ្នកនឹងឃើញ ហើយមានទឹកមុខស្រស់ស្រាយ+
ចិត្តរបស់អ្នកនឹងត្រេកអរក្រៃលែង
ព្រោះធនធានពីសមុទ្រនឹងត្រូវនាំយកមកឲ្យអ្នក
ហើយទ្រព្យរបស់ប្រជាជាតិនានានឹងត្រូវប្រគល់ឲ្យអ្នក។+
ឯអ្នកស្រុកសេបានឹងធ្វើដំណើរមក
ទាំងនាំយកមាសនិងគ្រឿងក្រអូបមកជាមួយដែរ។
ពួកគេនឹងសរសើរតម្កើងព្រះយេហូវ៉ាឲ្យល្បីរន្ទឺ។+
៧ ហ្វូងចៀមទាំងអស់របស់ស្រុកកេដា+នឹងត្រូវនាំមកឲ្យអ្នក។
គេនឹងយកចៀមឈ្មោលពីណេបេយ៉ោត+មកជូនអ្នក។*
ខ្ញុំនឹងព្រមទទួលពួកវាជាគ្រឿងបូជានៅលើទីបូជារបស់ខ្ញុំ+
ហើយខ្ញុំនឹងតុបតែងវិហារដ៏រុងរឿងរបស់ខ្ញុំ។+
៨ តើអ្នកណាកំពុងរសាត់មកដូចពពក?
តើអ្នកណាប្រៀបដូចជាហ្វូងព្រាបហើរចូលសម្បុក?*
៩ ព្រោះបណ្ដាកោះនឹងសង្ឃឹមលើខ្ញុំ+ ហើយមានសំពៅតើស៊ីសនាំមុខ
ដើម្បីនាំយកកូនប្រុសៗអ្នកពីកន្លែងឆ្ងាយ+
ថែមទាំងដឹកជញ្ជូនមាសប្រាក់មកជាមួយដែរ
ហើយដើម្បីមកសរសើរតម្កើងនាមព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃអ្នក និងជាព្រះដ៏បរិសុទ្ធនៃអ៊ីស្រាអែល ព្រោះលោកនឹងលើកតម្កើងអ្នក។*+
ខ្ញុំបានវាយអ្នក ដោយសារខ្ញុំខឹងនឹងអ្នក
ប៉ុន្តែខ្ញុំនឹងបង្ហាញចិត្តមេត្តាចំពោះអ្នក ព្រោះអ្នកជាទីពេញចិត្តដល់ខ្ញុំ។+
១១ ឯខ្លោងទ្វារក្រុងរបស់អ្នក នឹងត្រូវបើកចំហរហូត+ គឺបើកទាំងយប់ទាំងថ្ងៃ
ដើម្បីឲ្យប្រជាជាតិនានានាំយកធនធានមកជូនអ្នក
ហើយមានបណ្ដាស្ដេចរបស់ពួកគេជាអ្នកដើរនាំមុខ។+
១២ បើប្រជាជាតិណាឬរាជាណាចក្រណាដែលមិនព្រមបម្រើអ្នក ពួកគេនឹងត្រូវបំផ្លាញ
ហើយប្រជាជាតិទាំងនោះនឹងសាបសូន្យអស់គ្មានសល់។+
១៣ ភាពរុងរឿងនៃតំបន់ភ្នំលីបង់ នឹងត្រូវនាំយកមកឲ្យអ្នក+
គឺដើមយូនីពើ ដើមអែស និងដើមស្រល់។+
គេនាំយកមកដើម្បីតុបតែងកន្លែងបរិសុទ្ធរបស់ខ្ញុំ
យ៉ាងនេះ ខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យកន្លែងកល់ជើងខ្ញុំមានភាពរុងរឿង។+
១៤ កូនចៅរបស់ពួកអ្នកដែលគាបសង្កត់អ្នក នឹងមកលំឱនកាយនៅចំពោះអ្នក
ពួកអ្នកដែលប្រមាថមើលងាយអ្នក នឹងមកក្រាបគោរពនៅក្បែរជើងអ្នក
ពួកគេនឹងហៅអ្នកថាក្រុងរបស់ព្រះយេហូវ៉ា
គឺជាក្រុងស៊ីយ៉ូនរបស់ព្រះដ៏បរិសុទ្ធនៃអ៊ីស្រាអែល។+
១៥ អ្នកបានត្រូវគេស្អប់និងបោះបង់ចោល ហើយគ្មាននរណាដើរឆ្លងកាត់អ្នកទេ+
តែខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យអ្នកទៅជាហេតុដែលនាំឲ្យមានមោទនភាព
និងជាប្រភពនៃអំណរគ្រប់ជំនាន់។+
១៦ ប្រជាជាតិនានានិងបណ្ដាស្ដេចរបស់ពួកគេ
នឹងផ្គត់ផ្គង់អ្វីៗដែលអ្នកត្រូវការ+ដូចជាម្ដាយបំបៅកូន។+
ពេលនោះ អ្នកនឹងដឹងច្បាស់ថាខ្ញុំហើយជាយេហូវ៉ាជាអ្នកសង្គ្រោះអ្នក
ខ្ញុំជាព្រះនៃយ៉ាកុប ជាព្រះដែលមានឫទ្ធានុភាពដ៏ខ្លាំងក្លា និងជាអ្នកលោះអ្នក។+
១៧ ខ្ញុំនឹងយកមាសមកជំនួសស្ពាន់ យកប្រាក់មកជំនួសដែក
យកស្ពាន់មកជំនួសឈើ និងយកដែកមកជំនួសថ្ម។
ខ្ញុំនឹងឲ្យសេចក្ដីសុខសាន្តធ្វើជាអ្នកត្រួតពិនិត្យលើអ្នក
និងឲ្យសេចក្ដីសុចរិតធ្វើជាអ្នកចាត់ចែងកិច្ចការ។+
១៨ នៅក្នុងស្រុកអ្នក នឹងគ្មានអំពើហិង្សាទៀតទេ
ហើយក៏គ្មានការបំផ្លិចបំផ្លាញនិងការវិនាសក្នុងទឹកដីអ្នកដែរ។+
អ្នកនឹងហៅកំពែងក្រុងរបស់ខ្លួនថាសេចក្ដីសង្គ្រោះ+ និងខ្លោងទ្វារក្រុងថាសេចក្ដីសរសើរ។
១៩ នៅពេលថ្ងៃ ដួងអាទិត្យនឹងលែងចែងចាំងរស្មីមកលើអ្នក
ហើយនៅពេលយប់ ដួងខែក៏នឹងលែងបញ្ចេញពន្លឺមកលើអ្នកទៀតដែរ
ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាគឺជាពន្លឺដែលមិនចេះសាបសូន្យដល់អ្នក+
ហើយលោកជាភាពស្រស់ត្រកាលរបស់អ្នក។+
២០ ដួងអាទិត្យនឹងលែងលិច ដួងខែនឹងលែងរលត់ទៀត
ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាគឺជារស្មីដ៏ត្រចះត្រចង់ដល់អ្នកជានិរន្តរ៍+
ហើយគ្រាកាន់ទុក្ខរបស់អ្នកនឹងកន្លងផុតទៅ។+
២១ ឯបណ្ដាជនទាំងអស់របស់អ្នក នឹងសុទ្ធតែជាមនុស្សសុចរិត
ហើយពួកគេនឹងបានស្រុកនេះទុកជាមត៌កជារៀងរហូត។
ពួកគេប្រៀបដូចជាគ្រាប់ពូជដែលខ្ញុំបានដាំ ហើយលូតលាស់ឡើង
ពួកគេជាស្នាដៃរបស់ខ្ញុំ+ ដើម្បីឲ្យខ្ញុំទទួលការសរសើរតម្កើង។+
២២ មនុស្សមួយចំនួនតូចនឹងក្លាយទៅជាមនុស្ស១.០០០នាក់
ហើយពួកអ្នកដែលមានគ្នាតិចនឹងក្លាយទៅជាប្រជាជាតិដ៏ធំនិងខ្លាំងពូកែ។
ខ្ញុំគឺយេហូវ៉ា ខ្ញុំនឹងបញ្ជឿនការនេះឲ្យមកដល់តាមពេលកំណត់»។
៦១ ឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុត បានសណ្ឋិតលើខ្ញុំ+
ពីព្រោះព្រះយេហូវ៉ាបានតែងតាំងខ្ញុំឲ្យប្រកាសដំណឹងល្អដល់ជនដែលមានចិត្តសុភាព។+
លោកបានចាត់ខ្ញុំឲ្យផ្ដល់កម្លាំងចិត្តដល់អ្នកដែលសោកសៅ
ហើយឲ្យប្រកាសប្រាប់អ្នកដែលជាប់ជាឈ្លើយអំពីការដោះលែង
និងប្រាប់អ្នកទោសអំពីការមើលឃើញឡើងវិញ+
២ ថែមទាំងផ្សព្វផ្សាយអំពីឆ្នាំដែលព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្ត
និងអំពីថ្ងៃសងសឹករបស់ព្រះនៃយើង+
ហើយសម្រាលទុក្ខអស់អ្នកដែលកាន់ទុក្ខ+
៣ ព្រមទាំងថែរក្សាពួកអ្នកដែលទួញយំនឹងក្រុងស៊ីយ៉ូន
ហើយបំពាក់គ្រឿងលម្អនៅលើក្បាល ជំនួសការដាក់ផេះ
និងចាក់ប្រេងនៃសេចក្ដីត្រេកអរ ជំនួសការកើតទុក្ខ
ហើយឲ្យសម្លៀកបំពាក់នៃការសរសើរ ជំនួសការសោកសង្រេង។
ពួកគេនឹងត្រូវហៅថាដើមឈើធំនៃសេចក្ដីសុចរិត
ជាដើមឈើដែលព្រះយេហូវ៉ាបានដាំ ដើម្បីជាសិរីរុងរឿងដល់លោក។+
៤ ពួកគេនឹងសង់សំណង់បាក់បែកពីបុរាណឡើងវិញ
ព្រមទាំងស្ថាបនាកន្លែងដែលគេបោះបង់ចោលនៅសម័យមុន+
ហើយស្ដារបណ្ដាក្រុងដែលគេបំផ្លាញចោលឲ្យមានស្ថានភាពល្អឡើងវិញ+
ពោលគឺទីកន្លែងដែលគេទុកចោលពីជំនាន់មួយទៅជំនាន់មួយ។+
៥ «ជនជាតិដទៃនឹងឈរឃ្វាលហ្វូងសត្វឲ្យអ្នក
ជនបរទេស+នឹងមើលចម្ការរបស់អ្នក ហើយថែទាំចម្ការទំពាំងបាយជូរឲ្យអ្នក។+
អ្នកនឹងបរិភោគភោគផលរបស់ប្រជាជាតិនានា+
ហើយនឹងនិយាយអំពីភាពរុងរឿងរបស់ពួកគេដោយមានមោទនភាព។
៧ រាស្ត្រខ្ញុំនឹងទទួលចំណែកមត៌កមួយជាពីរ ជាជាងទទួលសេចក្ដីខ្មាស
ហើយពួកគេនឹងស្រែកអបអរចំពោះចំណែករបស់ខ្លួនជាជាងទទួលការអាម៉ាស់មុខ។
ពួកគេនឹងបានចំណែកដីធ្លីមួយជាពីរក្នុងស្រុករបស់ខ្លួន+
ហើយពួកគេនឹងមានអំណរជារៀងរហូត។+
៨ ព្រោះខ្ញុំគឺយេហូវ៉ា ខ្ញុំស្រឡាញ់យុត្តិធម៌+
ខ្ញុំស្អប់ការលួចប្លន់និងអំពើទុច្ចរិតខ្លាំងណាស់។+
ខ្ញុំនឹងឲ្យរង្វាន់ដល់ពួកគេជាមិនខាន
ថែមទាំងធ្វើកិច្ចព្រមព្រៀងដ៏ស្ថិតស្ថេរជាមួយនឹងពួកគេផងដែរ។+
៩ ឯកូនចៅរបស់ពួកគេ នឹងមានឈ្មោះល្បីរន្ទឺក្នុងចំណោមប្រជាជាតិនានា+
ហើយពូជពង្សរបស់ពួកគេនឹងមានឈ្មោះល្បីល្បាញក្នុងចំណោមជនជាតិដទៃ។
អស់អ្នកដែលឃើញរាស្ត្ររបស់ខ្ញុំនឹងទទួលស្គាល់ថា
ពួកគេជាពូជពង្សដែលព្រះយេហូវ៉ាបានឲ្យពរ»។+
១០ ខ្ញុំនឹងមានអំណរយ៉ាងខ្លាំងចំពោះព្រះយេហូវ៉ា
រូបកាយខ្ញុំនឹងត្រេកអរក្រៃលែងចំពោះព្រះរបស់ខ្ញុំ។+
ព្រោះលោកបានបំពាក់ខ្ញុំដោយសម្លៀកបំពាក់នៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ+
ហើយបានដណ្ដប់ខ្ញុំដោយអាវក្រៅ*នៃសេចក្ដីសុចរិត។
១១ ព្រោះដូចដីធ្វើឲ្យរុក្ខជាតិដុះឡើង
និងដូចគ្រាប់ពូជដុះលូតលាស់ឡើងក្នុងសួនច្បារយ៉ាងណា
នោះព្រះយេហូវ៉ាដែលជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុត
នឹងបណ្ដាលឲ្យសេចក្ដីសុចរិត+និងសេចក្ដីសរសើររីកសុសសាយ+នៅចំពោះប្រជាជាតិទាំងឡាយយ៉ាងនោះដែរ។
៦២ ដោយយល់ដល់ស៊ីយ៉ូន ខ្ញុំនឹងមិននៅស្ងៀមទៀតទេ+
ទាល់តែសេចក្ដីសុចរិតនៃក្រុងនោះចែងចាំង ដូចពន្លឺភ្លឺចិញ្ចាច។+
ដោយយល់ដល់ក្រុងយេរូសាឡិម ខ្ញុំនឹងមិនសំងំឥតធ្វើអ្វីឡើយ
ទាល់តែសេចក្ដីសង្គ្រោះភ្លឺឡើង ដូចភ្លើងចន្លុះ។+
២ «ឱស្ត្រីអើយ! ប្រជាជាតិទាំងឡាយនឹងឃើញសេចក្ដីសុចរិតរបស់អ្នក+
ហើយស្ដេចទាំងឡាយនឹងឃើញភាពរុងរឿងរបស់អ្នក។+
ពេលនោះ គេនឹងហៅអ្នកតាមឈ្មោះថ្មី+
ជាឈ្មោះដែលព្រះយេហូវ៉ាផ្ទាល់ដាក់ឲ្យអ្នក។
៣ អ្នកនឹងប្រៀបដូចជាមកុដដ៏សែនស្អាតនៅក្នុងដៃព្រះយេហូវ៉ា
គឺជាមកុដរាជ្យនៅក្នុងដៃរបស់ព្រះនៃអ្នក។
៤ គេនឹងលែងហៅអ្នកថា«ស្ត្រីដែលបានត្រូវបោះបង់ចោល»ទៀតហើយ+
ក៏នឹងលែងហៅទឹកដីរបស់អ្នកថា«ស្រុកដែលបានត្រូវទុកចោលដែរ»+
តែគេនឹងហៅអ្នកថា«អ្នកដែលខ្ញុំពេញចិត្ត»វិញ+
ក៏នឹងហៅស្រុកអ្នកថា«ស្ត្រីដែលមានប្ដី»ព្រោះព្រះយេហូវ៉ានឹងពេញចិត្តអ្នក
ហើយស្រុករបស់អ្នកនឹងប្រៀបដូចជាស្ត្រីដែលបានរៀបការហើយ។
៥ ព្រោះដូចបុរសវ័យក្មេងរៀបការជាមួយនឹងស្រីក្រមុំបរិសុទ្ធ
អ្នកស្រុករបស់អ្នកនឹងរៀបការជាមួយនឹងអ្នក។
ដូចកូនកំលោះអរសប្បាយចំពោះកូនក្រមុំយ៉ាងណា
នោះព្រះរបស់អ្នកនឹងអរសប្បាយចំពោះអ្នកយ៉ាងនោះដែរ។+
៦ ឱក្រុងយេរូសាឡិមអើយ! ខ្ញុំបានដាក់ពួកអ្នកចាំយាមនៅលើកំពែងអ្នក។
រាល់ថ្ងៃរាល់យប់ ពួកគេនឹងមិននៅស្ងៀមទេ។
ឱអ្នកដែលនិយាយអំពីព្រះយេហូវ៉ាអើយ! ចូរកុំនៅស្ងៀមឡើយ!
៧ ចូរកុំឲ្យលោកសម្រាកឡើយ ទាល់តែលោកតាំងក្រុងយេរូសាឡិមឡើងយ៉ាងរឹងមាំ
គឺរហូតដល់លោកធ្វើឲ្យក្រុងនោះទទួលការសរសើរនៅផែនដី»។+
៨ ព្រះយេហូវ៉ាលើកដៃស្ដាំរបស់លោក គឺដៃដ៏ខ្លាំងក្លារបស់លោក ហើយស្បថថា៖
«ខ្ញុំនឹងលែងប្រគល់ស្រូវរបស់អ្នកឲ្យពួកសត្រូវទុកជាអាហារទៀតហើយ
ហើយក៏លែងឲ្យជនបរទេសផឹកស្រាទំពាំងបាយជូរថ្មីដែលអ្នកខំធ្វើទៀតដែរ។+
៩ ប៉ុន្តែ ពួកអ្នកដែលច្រូតស្រូវ នឹងបរិភោគស្រូវនោះ ហើយពួកគេនឹងសរសើរតម្កើងព្រះយេហូវ៉ា
ឯពួកអ្នកដែលធ្វើស្រាទំពាំងបាយជូរ នឹងផឹកស្រានោះក្នុងទីធ្លាបរិសុទ្ធរបស់ខ្ញុំ»។+
១០ ចូរចូលទៅ! ចូរចូលតាមខ្លោងទ្វារក្រុងចុះ!
ចូររៀបចំផ្លូវសម្រាប់រាស្ត្រខ្ញុំ។+ ចូរសង់ផ្លូវឡើង គឺផ្លូវដ៏ធំ។
ចូរយកថ្មចេញ+ រួចដំឡើងសញ្ញាសម្គាល់មួយសម្រាប់ប្រជាជាតិទាំងឡាយ។+
១១ មើល! ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រកាសដល់ចុងផែនដីថា៖
«ចូរប្រាប់កូនស្រីនៃស៊ីយ៉ូន*ថា៖
‹មើល! សេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់អ្នកជិតមកដល់ហើយ។+
មើល! រង្វាន់ដែលលោកនឹងឲ្យ នៅជាមួយនឹងលោកស្រាប់ហើយ
ឯប្រាក់ឈ្នួលដែលលោកនឹងបង់ ក៏នៅចំពោះមុខលោកដែរ›»។+
១២ ពួកគេនឹងត្រូវហៅថារាស្ត្រដ៏បរិសុទ្ធ ជាអ្នកដែលព្រះយេហូវ៉ាបានលោះមកវិញ។+
ឯអ្នកវិញ គេនឹងហៅអ្នកថាក្រុងដែលគេស្វែងរក គឺក្រុងដែលគេលែងបោះបង់ចោលទៀត។+
៦៣ តើអ្នកណាកំពុងមកពីស្រុកអេដំ+ ទាំងមានឫទ្ធានុភាពដ៏ខ្លាំងក្លា
«គឺខ្ញុំ ជាអ្នកដែលនិយាយដោយសុចរិត
និងជាអ្នកដែលមានឫទ្ធានុភាពដ៏ខ្លាំងក្លាដើម្បីសង្គ្រោះ»។
២ ហេតុអ្វីបានជាសម្លៀកបំពាក់របស់លោកពណ៌ក្រហម
ដូចជាសម្លៀកបំពាក់របស់អ្នកជាន់ផ្លែទំពាំងបាយជូរយកទឹកធ្វើស្រាដូច្នេះ?+
៣ «គឺខ្ញុំបានជាន់ផ្លែទំពាំងបាយជូរតែម្នាក់ឯងឥតមានអ្នកណាជួយខ្ញុំឡើយ
គឺខ្ញុំជាន់ពួកគេដោយកំហឹង ខ្ញុំជាន់ពួកគេដោយសេចក្ដីក្រោធរបស់ខ្ញុំ។+
ហេតុនេះ ឈាមរបស់ពួកគេបានខ្ទាតមកលើសម្លៀកបំពាក់ខ្ញុំ
ហើយប្រឡាក់ពេញទាំងអស់។
៤ ព្រោះខ្ញុំបានកំណត់ថ្ងៃដែលខ្ញុំនឹងសងសឹកហើយ+
ឯឆ្នាំដែលខ្ញុំនឹងសង្គ្រោះពួកគេក៏បានមកដល់ដែរ។
៥ ខ្ញុំខំរកមើល ប៉ុន្តែគ្មានអ្នកណាម្នាក់ជួយខ្ញុំទេ។
ខ្ញុំភ្ញាក់ផ្អើលខ្លាំងណាស់ ព្រោះគ្មានអ្នកណាគាំទ្រខ្ញុំសោះ។
ដូច្នេះ ដៃខ្ញុំផ្ទាល់បានជួយខ្ញុំឲ្យមានជ័យជម្នះ+
ហើយសេចក្ដីក្រោធរបស់ខ្ញុំបានគាំទ្រខ្ញុំ។
៦ ខ្ញុំជាន់កម្ទេចជនជាតិនានាដោយកំហឹង
ខ្ញុំបានធ្វើឲ្យពួកគេស្រវឹងដោយសេចក្ដីក្រោធរបស់ខ្ញុំ+
ហើយខ្ញុំបានបង្ហូរឈាមពួកគេទៅលើដី»។
៧ ខ្ញុំនឹងថ្លែងប្រាប់អំពីការប្រព្រឹត្តរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះត្រង់
គឺការប្រព្រឹត្តដ៏គួរឲ្យសរសើរតម្កើងរបស់លោក
ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើអ្វីល្អៗជាច្រើនដើម្បីយើង។+
លោកបានធ្វើកិច្ចការដ៏ល្អគ្រប់យ៉ាងដើម្បីពូជពង្សអ៊ីស្រាអែល
ដោយសារលោកមានចិត្តមេត្តាករុណានិងសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះត្រង់។
៨ ព្រោះលោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «ពួកគេពិតជារាស្ត្ររបស់ខ្ញុំ ជាកូនចៅដែលនៅស្មោះត្រង់នឹងខ្ញុំជានិច្ច»។+
ដូច្នេះ លោកបានធ្វើជាអ្នកសង្គ្រោះពួកគេ។+
៩ រាល់វេលាដែលពួកគេរងទុក្ខ លោកក៏រងទុក្ខដែរ+
ហើយលោកបានចាត់អ្នកនាំសារ*របស់លោកផ្ទាល់ឲ្យសង្គ្រោះពួកគេ។+
ដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់និងចិត្តអាណិតមេត្តា លោកបានលោះពួកគេ។+
លោកតែងតែលើកបីពួកគេជានិច្ចនៅសម័យនោះ។+
១០ ប៉ុន្តែ ពួកគេបានបះបោរនឹងលោក+ ហើយធ្វើឲ្យលោកកើតទុក្ខដោយប្រឆាំងនឹងឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធរបស់លោក។*+
១១ ពេលនោះ ពួកគេបាននឹកដល់គ្រាមុន
គឺគ្រារបស់ម៉ូសេដែលជាអ្នកបម្រើរបស់លោក។ ពួកគេសួរថា៖
«តើព្រះដែលបាននាំយើងចេញពីសមុទ្រ+ដោយមានពួកគង្វាលរបស់លោកនាំមុខនៅឯណា?+
តើព្រះដែលឲ្យឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធរបស់លោក មកសណ្ឋិតលើគាត់ទៅណាបាត់ហើយ?+
១២ តើព្រះដែលបានគាំទ្រម៉ូសេ*ដោយឫទ្ធានុភាពដ៏ខ្លាំងក្លា*នៅឯណា?+
តើព្រះដែលបានញែកទឹកសមុទ្រនៅមុខពួកគេ+
ដើម្បីធ្វើឲ្យនាមរបស់លោកល្បីរន្ទឺជារៀងរហូតនៅឯណា?+
១៣ ព្រះដែលបានធ្វើឲ្យពួកគេដើរឆ្លងកាត់ទឹកកញ្ជ្រោលបក់បោក*ដោយមិនជំពប់ដួល
ដូចជាសេះដែលដើរកាត់តំបន់ស្ងាត់ជ្រងំ តើលោកនៅឯណា?
១៤ ដូចហ្វូងសត្វដែលចុះទៅសម្រាកនៅក្នុងជ្រលងភ្នំ
នោះឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះយេហូវ៉ាក៏ធ្វើឲ្យពួកគេសម្រាកដែរ»។+
នេះហើយជារបៀបដែលលោកដឹកនាំរាស្ដ្រលោក
ដើម្បីឲ្យនាមរបស់លោកបានរុងរឿងអស្ចារ្យ។+
១៥ សូមលោកសម្លឹងមើលពីស្ថានសួគ៌មកផង
គឺពីលំនៅដ៏បរិសុទ្ធនិងរុងរឿងឧត្ដមរបស់លោក។
តើចិត្តខ្នះខ្នែងនិងឫទ្ធានុភាពដ៏ខ្លាំងក្លារបស់លោកនៅឯណា?
១៦ ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! គឺលោកហើយជាបិតារបស់យើង+
ទោះជាអាប្រាហាំមិនស្គាល់យើង
ហើយអ៊ីស្រាអែលមិនទទួលស្គាល់យើងក្ដី
ក៏លោកនៅតែជាបិតារបស់យើងជានិច្ច។
លោកជាអ្នកលោះយើងតាំងពីយូរមកហើយ។+
១៧ ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! ហេតុអ្វីក៏លោកបណ្ដោយឲ្យយើងវង្វេងចេញពីផ្លូវរបស់លោកបែបនេះ?
ហេតុអ្វីក៏លោកបណ្ដោយឲ្យចិត្តយើងរឹងចចេស ហើយលែងគោរពកោតខ្លាចលោកដូច្នេះ?+
ដោយយល់ដល់ពួកអ្នកបម្រើរបស់លោក និងកុលសម្ព័ន្ធទាំងប៉ុន្មានដែលជាមត៌ករបស់លោក សូមមេត្តាត្រឡប់មកយើងវិញផង។+
១៨ រាស្ត្របរិសុទ្ធរបស់លោកបានគ្រប់គ្រងស្រុកនោះ តែមួយរយៈពេលខ្លីទេ
ហើយពួកសត្រូវក៏មកជាន់ឈ្លីកន្លែងបរិសុទ្ធរបស់លោក។+
១៩ អស់រយៈពេលជាយូរមកហើយ យើងប្រៀបដូចជាប្រជាជាតិមួយដែលលោកមិនបានគ្រប់គ្រង
និងប្រៀបដូចជាអស់អ្នកដែលមិនបានហៅតាមនាមលោក។
៦៤ ឱបើលោកហែកមេឃ ហើយចុះមក
ដើម្បីឲ្យភ្នំទាំងឡាយញាប់ញ័រនៅចំពោះលោក
២ ពេលនោះ ប្រៀបដូចជាភ្លើងឆេះគុម្ពោតព្រៃ
ហើយធ្វើឲ្យទឹកពុះខ្ជោលឡើង
នោះនាមរបស់លោកនឹងល្បីរន្ទឺទៅដល់ពួកសត្រូវរបស់លោក
ហើយប្រជាជាតិនានានឹងញាប់ញ័រនៅចំពោះលោក!
៣ ពេលលោកបានចុះមកធ្វើការអស្ចារ្យដ៏គួរឲ្យស្ញប់ស្ញែងដែលយើងមិនហ៊ានសង្ឃឹមទុក+
នោះភ្នំទាំងឡាយបានកក្រើកញ័រនៅចំពោះលោក។+
៤ តាំងពីបុរាណមក គ្មានមនុស្សណាធ្លាប់ឮ
ឬធ្លាប់ឃើញព្រះណាទៀត ក្រៅពីលោក
ដែលបានធ្វើការអស្ចារ្យដើម្បីអស់អ្នកដែលទន្ទឹងរង់ចាំលោកឡើយ។+
៥ លោកបានទទួលស្វាគមន៍អស់អ្នកដែលធ្វើការល្អដោយអំណរ+
គឺអស់អ្នកដែលនឹកដល់លោកនិងដើរតាមមាគ៌ារបស់លោក។
រៀងរាល់ដងដែលយើងធ្វើអំពើខុសឆ្គង លោកតែងខឹងនឹងយើង+
យើងបានធ្វើដូច្នោះជាយូរមកហើយ។
យើងមិនសមនឹងទទួលការសង្គ្រោះទេ។
៦ យើងទាំងអស់គ្នាប្រៀបដូចជាមនុស្សមិនស្អាតបរិសុទ្ធ
ហើយការប្រព្រឹត្តសុចរិតទាំងអស់របស់យើងប្រៀបដូចជាក្រណាត់ទ្រាប់ឈាមរដូវ។+
យើងនឹងស្វិតស្រពោនទៅដូចជាស្លឹកឈើ
ហើយកំហុសឆ្គងរបស់យើង នឹងបក់នាំយើងយកទៅដូចជាខ្យល់។
៧ គ្មានអ្នកណាម្នាក់ហៅរកនាមលោកទេ
ហើយក៏គ្មានអ្នកណាខ្វល់អំពីការនៅជាប់នឹងលោកដែរ
ព្រោះលោកបានគេចមុខពីយើង+
ហើយលោកបានបណ្ដាលឲ្យយើងខ្សោយទៅៗព្រោះតែកំហុសឆ្គងរបស់យើង។
៨ ប៉ុន្តែឥឡូវ ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! លោកហើយជាបិតារបស់យើង។+
លោកជាជាងស្មូនរបស់យើង ហើយយើងខ្ញុំជាដីឥដ្ឋ+
យើងទាំងអស់គ្នាជាស្នាដៃរបស់លោក។
៩ ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! សូមកុំខឹងនឹងយើងខ្លាំងពេក+
ហើយសូមកុំចងចាំកំហុសឆ្គងរបស់យើងជាដរាបដែរ។
សូមលោកមេត្តាមើលមកយើងផង ព្រោះយើងជារាស្ត្ររបស់លោកហើយ។
១០ បណ្ដាក្រុងបរិសុទ្ធរបស់លោកបានក្លាយទៅជាតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំ។
ក្រុងស៊ីយ៉ូនបានទៅជាទីស្ងាត់ច្រៀបគ្មានអ្នកណារស់នៅ
ហើយក្រុងយេរូសាឡិមទៅជាទីបាក់បែកអស់។+
១១ វិហារដ៏រុងរឿងបរិសុទ្ធរបស់យើង
ជាកន្លែងដែលបុព្វបុរសយើងធ្លាប់សរសើរតម្កើងលោកនោះ
បានត្រូវគេដុតបំផ្លាញចោល+
ហើយរបស់របរទាំងអស់ដែលយើងបានឲ្យតម្លៃ ក៏វិនាសខ្ទេចខ្ទីអស់ដែរ។
១២ ដូច្នេះ ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! សូមលោកកុំទប់ចិត្តទៀត
សូមលោកមេត្តាកុំនៅស្ងៀម ហើយបណ្ដោយឲ្យយើងរងទុក្ខធ្ងន់ធ្ងរដូច្នេះទៀតឡើយ។+
៦៥ «ចំពោះពួកអ្នកដែលមិនបានសួររកខ្ញុំ ខ្ញុំបានឲ្យពួកគេរកខ្ញុំឃើញ
ហើយខ្ញុំបានបង្ហាញខ្លួនដល់ពួកអ្នកដែលមិនបានស្វែងរកខ្ញុំ។+
ខ្ញុំនិយាយទៅកាន់ប្រជាជាតិមួយដែលមិនបានហៅរកនាមខ្ញុំ ខ្ញុំបាននិយាយថា៖ ‹ខ្ញុំនៅទីនេះហើយ! ខ្ញុំនៅទីនេះហើយ!›។+
២ ពេញមួយថ្ងៃ ខ្ញុំលាដៃទទួលប្រជាជាតិដ៏រឹងចចេស+
គឺពួកអ្នកដែលដើរតាមផ្លូវមិនល្អ+ និងធ្វើតាមតែគំនិតរបស់ខ្លួន។+
៣ ប្រជាជាតិនោះតែងតែបញ្ឈឺចិត្តខ្ញុំនៅចំពោះមុខតែម្ដង+
ដោយជូនគ្រឿងបូជានៅក្នុងសួនច្បារនានា+ ហើយដុតគ្រឿងបូជាឲ្យផ្សែងហុយឡើងនៅលើដុំឥដ្ឋ។
៥ ពួកគេនិយាយថា៖ ‹នៅឲ្យឆ្ងាយទៅ! កុំចូលមកជិតខ្ញុំ ព្រោះខ្ញុំបរិសុទ្ធជាងអ្នក›។*
ពួកគេប្រៀបដូចជាផ្សែងនៅក្នុងច្រមុះខ្ញុំ និងដូចជាភ្លើងដែលឆេះឆួលជានិច្ច។
៦ មើល! នេះបានត្រូវកត់ទុកនៅចំពោះខ្ញុំហើយ ខ្ញុំនឹងមិនឈរស្ងៀមទៀតទេ
តែខ្ញុំនឹងសងពួកគេ+ គឺសងពួកគេយ៉ាងពេញលេញ
៧ ចំពោះកំហុសឆ្គងរបស់ពួកគេនិងបុព្វបុរសពួកគេដែរ»។+ នេះជាប្រសាសន៍របស់ព្រះយេហូវ៉ា។
«ដោយសារពួកគេបានដុតគ្រឿងបូជានៅលើភ្នំនានាឲ្យផ្សែងហុយឡើង
ហើយបង្អាប់កិត្តិយសខ្ញុំនៅតាមទីទួល+
នោះខ្ញុំនឹងដាក់ទោសពួកគេជាមុនចំពោះអំពើអាក្រក់របស់ពួកគេ»។*
៨ ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ដូច្នេះថា៖
«ពេលដែលគេរកឃើញចង្កោមទំពាំងបាយជូរដែលអាចធ្វើស្រាថ្មី
នោះបុគ្គលម្នាក់និយាយថា៖ ‹កុំបំផ្លាញវាអី ព្រោះមានផលល្អខ្លះនៅក្នុងវា›។
ស្រដៀងគ្នាដែរ ខ្ញុំនឹងប្រព្រឹត្តយ៉ាងនោះ ដោយយល់ដល់ពួកអ្នកបម្រើខ្ញុំ
គឺខ្ញុំនឹងមិនបំផ្លាញពួកគេទាំងអស់ទេ។+
៩ ខ្ញុំនឹងបង្កើតពូជពង្សមួយពីយ៉ាកុប
ហើយខ្ញុំនឹងឲ្យបុគ្គលម្នាក់ពីយូដា ទទួលភ្នំទាំងឡាយរបស់ខ្ញុំទុកជាមត៌ក។+
ឯពួកអ្នកដែលខ្ញុំជ្រើសរើស នឹងបានទឹកដីនោះជាកម្មសិទ្ធិ
ហើយពួកអ្នកបម្រើខ្ញុំនឹងអាស្រ័យនៅទីនោះ។+
១០ គ្រានោះ វាលសារ៉ុន+នឹងទៅជាវាលស្មៅសម្រាប់ហ្វូងចៀម
នេះនឹងកើតឡើងសម្រាប់រាស្ត្រខ្ញុំដែលនឹងស្វែងរកខ្ញុំ។
១១ ចំណែកអ្នករាល់គ្នាវិញ អ្នករាល់គ្នានៅក្នុងចំណោមពួកអ្នកដែលបោះបង់ចោលខ្ញុំជាយេហូវ៉ា+
ជាពួកអ្នកដែលភ្លេចភ្នំបរិសុទ្ធរបស់ខ្ញុំ+
ជាពួកអ្នកដែលរៀបតុឲ្យព្រះនៃលាភសំណាង
ព្រមទាំងចាក់ស្រាលាយក្នុងពែងឲ្យព្រះនៃព្រេងវាសនាទៀតផង។
១២ ដូច្នេះ ខ្ញុំនឹងបំផ្លាញអ្នករាល់គ្នាដោយដាវ+
ហើយអ្នកទាំងអស់គ្នានឹងឱនខ្លួនចុះឲ្យគេសម្លាប់+
ព្រោះខ្ញុំបានហៅ តែអ្នករាល់គ្នាមិនបានឆ្លើយតបទេ
ខ្ញុំបាននិយាយ តែអ្នករាល់គ្នាមិនបានស្ដាប់សោះ។+
អ្នករាល់គ្នាចេះតែប្រព្រឹត្តអ្វីដែលខ្ញុំមិនពេញចិត្ត
ហើយជ្រើសយកអ្វីដែលខ្ញុំស្អប់»។+
១៣ ហេតុនេះ ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុតមានប្រសាសន៍ដូច្នេះថា៖
«មើល! ពួកអ្នកបម្រើខ្ញុំនឹងបរិភោគ តែអ្នករាល់គ្នានឹងឃ្លាន។+
មើល! ពួកអ្នកបម្រើខ្ញុំនឹងផឹក+ តែអ្នករាល់គ្នានឹងស្រេក។
មើល! ពួកអ្នកបម្រើខ្ញុំនឹងអរសប្បាយ+ តែអ្នករាល់គ្នានឹងរងការអាម៉ាស់។+
១៤ មើល! ពួកអ្នកបម្រើខ្ញុំនឹងស្រែកឡើងដោយអំណរ ដោយសារមានចិត្តរីករាយ
តែអ្នករាល់គ្នានឹងស្រែកឡើង ដោយសារឈឺចាប់ក្នុងចិត្ត
ហើយអ្នករាល់គ្នានឹងទ្រហោយំ ដោយសារមានចិត្តខ្ទេចខ្ទាំវិញ។
១៥ អ្នករាល់គ្នានឹងនៅសល់តែឈ្មោះ ដែលពួកអ្នកបម្រើខ្ញុំនឹងប្រើសម្រាប់ដាក់បណ្ដាសាវិញ។
ព្រះយេហូវ៉ាជាម្ចាស់ដ៏ឧត្ដមបំផុតនឹងប្រហារអ្នករាល់គ្នាទាំងអស់។
ឯពួកអ្នកដែលខ្ញុំជ្រើសរើស ខ្ញុំនឹងហៅពួកគេតាមឈ្មោះមួយទៀត។+
១៦ យ៉ាងនេះ អ្នកណាដែលស្វែងរកពរសម្រាប់ខ្លួននៅផែនដី
នឹងទទួលពរពីព្រះនៃសេចក្ដីពិត។*
ចំណែកអ្នកណាដែលស្បថនៅផែនដី
ពួកគេនឹងស្បថដោយនូវព្រះនៃសេចក្ដីពិត។+
ឯទុក្ខលំបាកដែលធ្លាប់មានពីមុន នឹងគ្មានអ្នកណានឹកឃើញទៀតឡើយ
ហើយទុក្ខលំបាកទាំងនោះនឹងបាត់ចេញពីភ្នែកខ្ញុំទៅ។+
១៧ មើល! ខ្ញុំកំពុងបង្កើតមេឃថ្មីនិងផែនដីថ្មី+
ហើយអ្វីៗដែលធ្លាប់កើតឡើងពីមុន នឹងគ្មាននរណានឹកឃើញទៀតទេ
ហើយក៏មិនចងចាំនៅក្នុងចិត្តទៀតដែរ។+
១៨ ដូច្នេះ ចូរអរសប្បាយនិងត្រេកអរជាដរាបចំពោះអ្វីដែលខ្ញុំកំពុងធ្វើចុះ។
មើល! ខ្ញុំកំពុងធ្វើឲ្យក្រុងយេរូសាឡិមទៅជាហេតុដែលនាំឲ្យមានអំណរ
និងធ្វើឲ្យអ្នកក្រុងនោះទៅជាហេតុដែលនាំឲ្យមានការសប្បាយរីករាយ។+
១៩ ខ្ញុំនឹងអរសប្បាយចំពោះក្រុងយេរូសាឡិម ហើយរីករាយចំពោះរាស្ត្រខ្ញុំ+
ក្នុងក្រុងនោះនឹងគ្មានសម្រែកទ្រហោយំឬការស្រែកកើតទុក្ខទៀតឡើយ»។+
២០ «នៅទីនោះ នឹងលែងមានទារកដែលរស់បានតែប៉ុន្មានថ្ងៃទៀតហើយ
ហើយក៏លែងមានមនុស្សវ័យចាស់ដែលរស់មិនគ្រប់អាយុទៀតដែរ
ព្រោះអ្នកណាដែលរស់បាន១០០ឆ្នាំនឹងត្រូវចាត់ទុកជាកូនក្មេងវិញ។
ឯអ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងនឹងត្រូវបណ្ដាសា ទោះជាគាត់មានអាយុ១០០ឆ្នាំក្ដី។*
២១ គ្រានោះ ពួកគេនឹងសង់ផ្ទះ ហើយរស់នៅក្នុងនោះ+
ពួកគេនឹងដាំដំណាំទំពាំងបាយជូរ ហើយក៏បរិភោគផលផ្លែពីនោះដែរ។+
២២ ពួកគេនឹងមិនសង់ រួចមានអ្នកឯទៀតរស់នៅទេ
ពួកគេនឹងមិនដាំ រួចមានអ្នកឯទៀតបរិភោគផលដំណាំនោះឡើយ។
ព្រោះអាយុរបស់រាស្ត្រខ្ញុំ នឹងបានវែងដូចជាអាយុនៃដើមឈើ+
ឯពួកអ្នកដែលខ្ញុំជ្រើសរើស ពួកគេនឹងមានអំណរយ៉ាងពេញលេញចំពោះស្នាដៃរបស់ខ្លួន។
២៣ ពួកគេនឹងមិនខំប្រឹងធ្វើការនឿយហត់ដោយឥតប្រយោជន៍ទេ+
ហើយក៏មិនបង្កើតកូនមកដើម្បីឲ្យត្រូវរងទុក្ខវេទនានោះដែរ
ព្រោះពួកគេនិងកូនចៅរបស់ពួកគេ+
ជាពូជពង្សរបស់ពួកអ្នកដែលព្រះយេហូវ៉ាឲ្យពរ។+
២៤ មុនពួកគេហៅរកខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងឆ្លើយតប
កាលដែលពួកគេកំពុងនិយាយនៅឡើយ ខ្ញុំបានឮពួកគេរួចហើយ។
សត្វពស់នឹងស៊ីដីជាអាហារ។
ពួកវានឹងមិនធ្វើទុក្ខឬនាំឲ្យមានការហិនវិនាសនៅលើភ្នំបរិសុទ្ធរបស់ខ្ញុំឡើយ»។+ នេះជាប្រសាសន៍របស់ព្រះយេហូវ៉ា។
៦៦ ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ថា៖
«ស្ថានសួគ៌ជាបល្ល័ង្កខ្ញុំ ហើយផែនដីជាកំណល់កល់ជើងខ្ញុំ។+
តើអ្នកអាចសង់វិហារឲ្យខ្ញុំនៅឯណាទៅ?+
តើកន្លែងណាអាចជាទីអាស្រ័យនៅរបស់ខ្ញុំ?»។+
២ «ដៃរបស់ខ្ញុំបានបង្កើតរបស់ទាំងអស់នេះ
ហើយអ្វីៗទាំងអស់បានកើតមានឡើងដោយសារខ្ញុំ»។ នេះជាសេចក្ដីប្រកាសរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។+
«ខ្ញុំនឹងយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះអស់អ្នកដែលមានចិត្តសង្រេង
ជាអស់អ្នកដែលមានចិត្តរាបទាប និងមានចិត្តកោតខ្លាចធ្វើតាមពាក្យរបស់ខ្ញុំ។+
៣ អ្នកដែលសម្លាប់គោ គឺដូចជាអ្នកសម្លាប់មនុស្ស+
ហើយអ្នកដែលជូនចៀមជាគ្រឿងបូជា ក៏ដូចជាអ្នកបំបាក់កឆ្កែដែរ។+
ឯអ្នកដែលយកអំណោយមកជូនជាគ្រឿងបូជា គឺដូចជាអ្នកដែលយកឈាមជ្រូកមកជូន។+
ចំណែកអ្នកដែលដុតគ្រឿងក្រអូបជាគ្រឿងបូជាសម្រាប់ការរំលឹក+ គឺដូចជាអ្នកដែលជូនពរដោយប្រើពាក្យសម្ដីខាងវេទមន្តដែរ។*+
ព្រោះពួកគេបានជ្រើសរើសធ្វើតាមទំនើងចិត្តខ្លួន
ហើយពេញចិត្តនឹងអ្វីដែលគួរឲ្យស្អប់ខ្ពើម។
៤ ដូច្នេះ ខ្ញុំនឹងជ្រើសរើសវិធីផ្សេងៗដើម្បីដាក់ទោសពួកគេ+
ហើយអ្វីដែលពួកគេភ័យខ្លាច ខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យកើតឡើងដល់ពួកគេ
ព្រោះពេលខ្ញុំហៅ គ្មាននរណាឆ្លើយតបទេ
ហើយពេលខ្ញុំនិយាយ ក៏គ្មាននរណាស្ដាប់ដែរ។+
ពួកគេចេះតែធ្វើអ្វីដែលខ្ញុំស្អប់
ហើយតែងតែជ្រើសយកអ្វីដែលខ្ញុំមិនពេញចិត្ត»។+
៥ ឱអ្នកដែលមានចិត្តកោតខ្លាចធ្វើតាមពាក្យរបស់ព្រះយេហូវ៉ាអើយ! សូមស្ដាប់ប្រសាសន៍របស់លោកដែលថា៖
«ឯជនរួមជាតិដែលស្អប់អ្នក ហើយមិនរាប់រកអ្នកដោយសារតែនាមរបស់ខ្ញុំ ពួកគេបាននិយាយថា៖ ‹សូមឲ្យព្រះយេហូវ៉ាទទួលការសរសើរតម្កើង!›។+
ពួកគេនឹងរងការអាម៉ាស់
តែអ្នកវិញ ខ្ញុំនឹងលេចមកជួបអ្នក ហើយធ្វើឲ្យអ្នកមានអំណរ»។+
៦ មើល! មានសំឡេងលាន់ឮរំពងចេញពីក្រុង ជាសំឡេងចេញពីវិហារ!
នោះជាសូរសំឡេងព្រះយេហូវ៉ាកំពុងសងសឹកពួកសត្រូវឲ្យសមនឹងអ្វីដែលពួកគេបានធ្វើ។
៧ ចំពោះក្រុងស៊ីយ៉ូន នាងបានបង្កើតកូន មុនដល់វេលាដែលនាងត្រូវសម្រាល+
គឺនាងសម្រាលបានកូនប្រុសមួយ មុននាងឈឺពោះសម្រាលទៅទៀត។
៨ តើអ្នកណាធ្លាប់ឮរឿងដូចនេះ? តើអ្នកណាធ្លាប់ឃើញរឿងបែបនេះទៅ?
តើស្រុកទេសមួយអាចកើតមកក្នុងរយៈពេលតែមួយថ្ងៃបានឬ?
តើប្រជាជាតិមួយនឹងមានឡើងក្នុងមួយរំពេចឬ?
គឺគ្មានទេ! ប៉ុន្តែ ពេលក្រុងស៊ីយ៉ូនឈឺពោះសម្រាលកូនភ្លាម នាងកើតបានកូនច្រើនតែម្ដង។
៩ ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ថា៖ «បើខ្ញុំផ្ដើមឲ្យកើតឡើងហើយ តើខ្ញុំនឹងបញ្ឈប់កុំឲ្យកើតឡើងឬ?
បើម្ដាយម្នាក់ហៀបនឹងសម្រាលកូនមកហើយ តើខ្ញុំនឹងបិទផ្ទៃកុំឲ្យកូនសម្រាលចេញមកឬ?»។
១០ ឱអស់អ្នកដែលស្រឡាញ់ក្រុងយេរូសាឡិមអើយ!+ ចូរអរសប្បាយជាមួយនាង ហើយរីករាយជាមួយនឹងនាងចុះ!+
ឱអស់អ្នកដែលទួញយំចំពោះនាងអើយ! ចូរត្រេកអរក្រៃលែងជាមួយនឹងនាង។
១១ ព្រោះអ្នកនឹងទទួលការថែទាំថ្នាក់ថ្នម និងការបំបៅពីនាងរហូតដល់ឆ្អែត
គឺអ្នកនឹងបានស្កប់ស្កល់និងមានអំណរក្រៃលែងពីភាពរុងរឿងរបស់នាង។
១២ ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ដូច្នេះថា៖
«មើល! ខ្ញុំកំពុងធ្វើឲ្យសេចក្ដីសុខសាន្តរបស់នាងប្រៀបដូចជាទន្លេ+
ហើយភាពរុងរឿងរបស់ប្រជាជាតិនានា ដូចជាទឹកជន់ជោរ។+
អ្នកនឹងទទួលការថែទាំបីបម ហើយខ្ញុំនឹងរលាក់អ្នកនៅលើភ្លៅ។
១៣ ដូចម្ដាយតែងសម្រាលទុក្ខកូន នោះខ្ញុំនឹងសម្រាលទុក្ខអ្នកជានិច្ច+
គឺអ្នកនឹងទទួលការសម្រាលទុក្ខស្ដីអំពីក្រុងយេរូសាឡិមយ៉ាងនោះដែរ។+
១៤ អ្នកនឹងឃើញការនេះ ហើយចិត្តអ្នកនឹងរីករាយ
ឆ្អឹងរបស់អ្នកនឹងលូតលាស់ ដូចជាស្មៅខៀវខ្ចីលាស់ឡើង។
នៅពេលនោះ រាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ានឹងទទួលស្គាល់គ្រប់គ្នាថា លោកមានឫទ្ធានុភាពខ្លាំងក្លា
ឯពួកសត្រូវរបស់លោកវិញ លោកនឹងផ្ដន្ទាទោសពួកគេ»។+
លោកនឹងមកដើម្បីសងសឹកនឹងពួកគេដោយកំហឹងដ៏ខ្លាំងក្រៃលែង
ហើយលោកនឹងដាក់ទោសពួកគេដោយអណ្ដាតភ្លើងសន្ធោសន្ធៅ។+
១៦ ព្រោះព្រះយេហូវ៉ានឹងវិនិច្ឆ័យទោសពួកគេដោយភ្លើង
គឺលោកប្រឆាំងនឹងមនុស្សជាតិដោយដាវរបស់លោក
ហើយពួកអ្នកដែលព្រះយេហូវ៉ាប្រហារនឹងមានចំនួនច្រើនណាស់។
១៧ «ពួកអ្នកដែលញែកខ្លួនជាបរិសុទ្ធនិងជម្រះកាយឲ្យស្អាត ដើម្បីចូលទៅក្នុងសួនច្បារ+តាមបុគ្គលដែលគេតាំងឡើងនៅកណ្ដាលសួន* នឹងមកដល់ទីបញ្ចប់។ ចំណែកពួកអ្នកដែលបរិភោគសាច់ជ្រូក+ សាច់កណ្ដុរ និងអ្វីៗដែលគួរឲ្យស្អប់ខ្ពើម+ ពួកគេក៏នឹងដល់ទីអវសានដែរ»។ នេះជាសេចក្ដីប្រកាសរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ១៨ «ដោយសារខ្ញុំស្គាល់ការប្រព្រឹត្តនិងគំនិតរបស់ពួកគេ នោះខ្ញុំនឹងប្រមូលមនុស្សពីគ្រប់ជាតិសាសន៍ គ្រប់ភាសា។ ពួកគេនឹងមក ហើយឃើញសិរីរុងរឿងរបស់ខ្ញុំ»។
១៩ «ខ្ញុំនឹងតាំងសញ្ញាសម្គាល់មួយឡើងនៅក្នុងចំណោមពួកគេ ហើយខ្ញុំនឹងចាត់អ្នកខ្លះដែលបានរត់រួចឲ្យទៅប្រជាជាតិនានា គឺទៅតើស៊ីស+ ផូល និងលូត+ ជាតំបន់ដែលមានពួកអ្នកពូកែបាញ់ធ្នូ។ ខ្ញុំនឹងចាត់ពួកគេឲ្យទៅតំបន់ទូបាល តំបន់យ៉ាវ៉ាន+ និងកោះទាំងឡាយដែលនៅឆ្ងាយៗ។ ពួកអ្នកនៅតំបន់ទាំងនោះមិនដែលឮដំណឹងអំពីខ្ញុំឬឃើញសិរីរុងរឿងរបស់ខ្ញុំទេ។ ឯពួកអ្នកដែលខ្ញុំចាត់ឲ្យទៅ ពួកគេនឹងប្រកាសអំពីសិរីរុងរឿងរបស់ខ្ញុំក្នុងចំណោមប្រជាជាតិនានា។+ ២០ ពួកគេនឹងនាំជនរួមជាតិទាំងអស់របស់អ្នកពីចំណោមប្រជាជាតិនានា+ មកជូនជាអំណោយដល់ព្រះយេហូវ៉ា។ ពួកគេនាំមកដោយបញ្ជិះលើខ្នងសេះ ខ្នងលា ខ្នងអូដ្ឋដែលរត់លឿន និងរទេះតូចធំ ធ្វើដំណើរឡើងទៅលើភ្នំបរិសុទ្ធរបស់ខ្ញុំជាយេហូវ៉ានៅក្រុងយេរូសាឡិម គឺដូចពេលដែលប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលនាំយកអំណោយដែលដាក់ក្នុងភាជនៈស្អាតបរិសុទ្ធទៅជូននៅវិហាររបស់ខ្ញុំដែរ»។ នេះជាប្រសាសន៍របស់ព្រះយេហូវ៉ា។
២១ ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ថា៖ «បន្ថែមទៅទៀត ខ្ញុំនឹងឲ្យអ្នកខ្លះមានភារកិច្ចធ្វើជាសង្ឃនិងបម្រើជាលេវី»។
២២ ព្រះយេហូវ៉ាប្រកាសថា៖ «ព្រោះដូចមេឃថ្មីនិងផែនដីថ្មី+ដែលខ្ញុំកំពុងស្ថាបនា នឹងនៅស្ថិតស្ថេរចំពោះខ្ញុំយ៉ាងណា នោះពូជពង្សនិងកិត្តិនាមរបស់អ្នក ក៏នឹងនៅស្ថិតស្ថេរយ៉ាងនោះដែរ»។+
២៣ «ចាប់ពីថ្ងៃចូលខែថ្មី ទៅដល់ថ្ងៃចូលខែថ្មី ព្រមទាំងពីថ្ងៃឈប់សម្រាកមួយ ទៅដល់ថ្ងៃឈប់សម្រាកមួយ
មនុស្សទាំងឡាយនឹងចូលមកហូរហែដើម្បីគោរពប្រណិប័តន៍ខ្ញុំ»។+ នេះជាប្រសាសន៍របស់ព្រះយេហូវ៉ា។
២៤ «ពួកគេនឹងចេញទៅមើលសាកសពនៃពួកអ្នកដែលបះបោរប្រឆាំងនឹងខ្ញុំ។
ដង្កូវដែលនៅលើសពពួកគេ នឹងមិនងាប់ទេ
ហើយភ្លើងដែលឆេះពួកគេ ក៏នឹងមិនរលត់ដែរ។+
ពួកគេនឹងទៅជាអ្វីដែលគួរឲ្យខ្ពើមរអើមដល់ប្រជាជាតិទាំងឡាយ»។
មានន័យថា«សេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់ព្រះយេហូវ៉ា»
សំដៅលើអ្វីដែលព្រះបើកបង្ហាញឲ្យឃើញក្នុងគំនិតដោយអព្ភូតហេតុ។ គឺស្រដៀងនឹងការយល់សប្ដិ
សព្វថ្ងៃនេះហៅថាហ៊្សេរុយសាឡិម
ឬ«មេឃ»
ឬ«ស្រាបៀរដែលធ្វើពីស្រូវសាលី»
តាមមើលទៅដើមឈើនិងសួនច្បារទាក់ទងនឹងការគោរពបូជារូបព្រះ
ឬ«ការណែនាំ»
ឬ«គ្រូហៅពស់»
ឬ«ប្រេងបាលសាម»
នេះជាស្នាមដែលមកពីការដុតជាសញ្ញាលើរូបកាយខ្ញុំបម្រើឬឈ្លើយសឹក
នេះសំដៅលើការអាម៉ាស់ដោយសារមិនបានរៀបការនិងគ្មានកូន
នេះសំដៅលើក្រុងស៊ីយ៉ូនឬអ្នកស្នាក់នៅទីនោះ
នេះសំដៅលើរុក្ខជាតិដែលគេដាំធ្វើជារបង
មួយបាតស្មើនឹង២២លីត្រ។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែម ផ្នែកខ១៤
មួយហូម៉ើរស្មើនឹង២២០លីត្រ។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែម ផ្នែកខ១៤
មួយអេហ្វាស្មើនឹង២២លីត្រ។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែម ផ្នែកខ១៤
ឬ«ហ្ស៊ីអូល»សំដៅលើផ្នូរទូទៅរបស់មនុស្សជាតិ។ មើលនិយមន័យពាក្យ«ផ្នូរ»
ឬ«ការសម្រេចចិត្ត ឬការណែនាំ»
ឬ«ការណែនាំ»
មើលនិយមន័យពាក្យ«សេរភីម»
ឬ«ពូជ»
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«គាត់»
មានន័យថា«មានតែមួយចំនួនតូចប៉ុណ្ណោះដែលនឹងត្រឡប់មកវិញ»
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«ធ្វើឲ្យមានភាពចលាចល»
ឬ«ទម្លាយកំពែង»
មានន័យថា«ព្រះនៅជាមួយយើង»
ឬ«បឺរ»
ឬ«កន្លែងឲ្យទឹកសត្វ»
ប្រហែលជាមានន័យថា«ចូលទៅរឹបអូសយកជ័យភណ្ឌយ៉ាងលឿន»
នេះសំដៅលើអេសាយ
សៃឡោជាប្រឡាយទឹក
ឃ្លា«ព្រះនៅជាមួយនឹងយើង»ជាភាសាហេប្រឺគឺអេម៉ាញូអែល
ឬ«ការណែនាំ»
ឬ«សន្តិភាព»
ឬ«ឈើពីដើមល្វាព្រៃ»
ឬ«ឈើពីដើមស៊ីដារ»
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«ធាងលម៉ើនិងដើមត្រែង»
នេះសំដៅលើអ៊ីស្រាអែល
នេះសំដៅលើស្ដេចអាស៊ីរី
ប្រហែលជាប្រេងដែលគេប្រើសម្រាប់ដុត ឬជាប្រេងសម្រាប់ចាក់តែងតាំងស្ដេច
នេះសំដៅលើ«ខ្នែង»និង«ពន្លក»នៅខ១
ឬ«សេចក្ដីសុចរិត»
ឬ«នៅមួយរយៈ»
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«កូនគោនិងតោនឹងស៊ីចំណីជាមួយគ្នា»
ឬ«ជាលើកទី២»
នេះសំដៅលើស្រុកបាប៊ីឡូន
ឬ«ពង្រីកអំណាចទៅលើ»
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«ធ្វើឲ្យរីងស្ងួត»
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«បំបែកទន្លេទៅជា»
«យ៉ា»ជាឈ្មោះកាត់របស់ព្រះយេហូវ៉ា
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«រូបព្រះដែលមានរាងដូចពពែ»
ឬ«មែក»
ន័យត្រង់«ខ្ញុំនឹងបោសស្រុកនោះដោយអំបោសនៃការបំផ្លាញ»
ដើមឈើនេះសម្បូរនៅតាមច្រាំងទន្លេអឺប្រាត ហើយអាចមានកម្ពស់ពី៩ទៅ១៤ម៉ែត្រ
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«ព្រោះមានសម្រែកចម្បាំងនាពេលប្រមូលផលនៅរដូវក្ដៅនិងនៅរដូវច្រូតកាត់ក្នុងអ្នក»
ឬ«បានរាប់ដោយហ្មត់ចត់ដូចកម្មករស៊ីឈ្នួលរាប់ដែរ»។ នោះសំដៅលើបីឆ្នាំគត់
ប្រហែលជាសំដៅលើក្រុងអារ៉ូអ៊ើរទាំងពីរ
ឬ«តំបន់វាលទំនាប»
មើលនិយមន័យពាក្យ«បង្គោលឈើពិសិដ្ឋ»
ឬ«ព្រះរបស់ជនជាតិដទៃ»
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«ពី»
ឬ«នៅរដូវចម្រូតដែលមានអាកាសធាតុក្ដៅ»
នេះសំដៅលើស្មៅខ្ពស់ៗ
ដើមម្យ៉ាងដែលគេដាំតាំងពីសម័យបុរាណ។ គេយកសរសៃវាទៅធ្វើជាក្រណាត់
ឬ«ក្រុងមេមផឺស»
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«ធាងលម៉ើឬដើមត្រែង»
ឬ«មេបញ្ជាការ»
តាមមើលទៅនេះសំដៅលើតំបន់ក្នុងស្រុកបាប៊ីឡូនពីបុរាណ
តាមមើលទៅនេះសំដៅលើស្រុកបាប៊ីឡូន
ឬ«ត្រូវគេជាន់ឈ្លីដូចបញ្ជាន់ស្រូវ»
មានន័យថា«នៅស្ងៀម»
ឬ«បានរាប់ដោយហ្មត់ចត់ដូចកម្មករស៊ីឈ្នួលរាប់ដែរ»។ នោះសំដៅលើមួយឆ្នាំគត់
តាមមើលទៅនេះសំដៅលើក្រុងយេរូសាឡិម
ឬ«តំបន់វាលទំនាប»
ន័យត្រង់«ខ្ញុំនឹងដាក់កូនសោនៃពូជពង្សដាវីឌនៅលើស្មាគាត់»
នេះសំដៅលើដៃទន្លេនីល
ន័យត្រង់«កម្រៃ»
ឬ«កូនស្រីស៊ីដូនដែលប្រៀបដូចជាក្រមុំបរិសុទ្ធ»
នេះសំដៅលើរទេះសម្រាប់បុកទម្លាយ
ឬ«ផែនដី»
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«ស្ងួតហែង»
ឬ«កិច្ចព្រមព្រៀងដែលធ្វើតាំងពីបុរាណ»
ឬ«សមុទ្រ»
ឬ«តំបន់ពន្លឺ»
ន័យត្រង់«ដាក់លើ»
ទំនងជាសំដៅលើពំនូកដីសម្រាប់ទប់ការពារកំពែងក្រុង
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«អស់អ្នកដែលមានទំនោរចិត្តមិនប្រែប្រួល»
«យ៉ា»ជាឈ្មោះកាត់របស់ព្រះយេហូវ៉ា
ឬ«រាបស្មើ»
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«សន្សើមលើរុក្ខជាតិ»
ឬ«ការផ្ដន្ទាទោស»
មើលនិយមន័យពាក្យ«លេវ៉ាយអាថាន»
តាមមើលទៅនេះសំដៅលើប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលដែលប្រដូចនឹងស្ត្រីម្នាក់និងចម្ការទំពាំងបាយជូរ
មើលនិយមន័យពាក្យ«បង្គោលឈើពិសិដ្ឋ»
នេះសំដៅលើទន្លេអឺប្រាត
តាមមើលទៅនេះសំដៅលើក្រុងសាម៉ារីដែលជារាជធានី
សំដៅលើផ្លែល្វាតូច
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«ទទួលការបើកបង្ហាញ»
ឬ«ហ្ស៊ីអូល»សំដៅលើផ្នូរទូទៅរបស់មនុស្សជាតិ។ មើលនិយមន័យពាក្យ«ផ្នូរ»
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«ពេលពួកគេយល់ ពួកគេនឹងភ័យរន្ធត់»
ឬ«តំបន់វាលទំនាប»
ឬ«ផែនដី»
ពាក្យភាសាហេប្រឺសំដៅលើស្រូវសាលីម្យ៉ាងដែលមានគុណភាពអន់ ដែលគេដាំនៅស្រុកអេហ្ស៊ីបសម័យបុរាណ
ឬ«ទូន្មានប្រដៅ»
ឬ«គោលបំណង»
ឬ«ប្រាជ្ញាលោក»
ប្រហែលជាមានន័យថា«រានទីបូជារបស់ព្រះ» តាមមើលទៅនេះសំដៅលើក្រុងយេរូសាឡិម
ឬ«ទឹកមុខស្លេកស្លាំង»
ឬ«ពស់មានពិសដែលរហ័ស»
ឬ«បន្ទះឈើ»
ឬ«ច្បាប់»
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«អណ្ដូង»
ឬ«រូបសិត»
គេបានរោយអង្កាមចេញដោយប្រើប៉ែលនិងសមធំ។
ន័យត្រង់«នាមរបស់ព្រះយេហូវ៉ា»
ឬ«ញែកខ្លួនជាបរិសុទ្ធ»
ក្នុងខនេះ«តូផែត»សំដៅលើកន្លែងដុតក្នុងន័យធៀប ជាតំណាងការបំផ្លាញ
ឬ«សម្លឹងមើលទៅ»
ឬ«គាត់ខំព្យាយាមធ្វើការល្អជានិច្ច»
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«ទ្រព្យវិសេសដែលលោកផ្ដល់ឲ្យ»
នេះសំដៅលើសត្រូវ
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«ហួតហែង»
ឬ«រំពឹងគិត»
ឬ«ស្ថានសួគ៌»
ឬ«ល្វាតូច»
តាមមើលនេះសំដៅលើក្រុងបូសរ៉ាដែលជារាជធានីនៃស្រុកអេដំ
ឬ«ទីទុយត្រចៀកវែង»
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«វិញ្ញាណកំណាចដែលមានរូបរាងដូចពពែ»
ឈ្មោះបក្សីមួយប្រភេទមានសម្បុរពព្លាក់ វេលាថ្ងៃវាក្រាបលាក់ខ្លួន វេលាយប់វាចេញរកចំណី
ឬ«ផ្កាសាហ្វ្រុន»
ឬ«មេលើអ្នកកាន់ពែងស្ដេច»
ឬ«ភាសាស៊ីរី»
ឬ«ស្រាទំពាំងបាយជូរថ្មី»
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«រវាង»
នេះសំដៅលើក្រុងស៊ីយ៉ូនឬអ្នកស្នាក់នៅទីនោះ
ឬ«ប្រឡាយដែលបែកចេញពីទន្លេនីល»
នេះសំដៅលើហេសេគា
ប្រហែលគេប្រើជណ្ដើរនេះដើម្បីមើលម៉ោងតាមស្រមោលថ្ងៃ
ឬ«ហ្ស៊ីអូល»សំដៅលើផ្នូរទូទៅរបស់មនុស្សជាតិ។ មើលនិយមន័យពាក្យ«ផ្នូរ»
«យ៉ា»ជាឈ្មោះកាត់របស់ព្រះយេហូវ៉ា
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«ក្ងាន»
នេះសំដៅលើប្រសាសន៍របស់ព្រះនិងការប្រព្រឹត្តរបស់លោក
ឬ«ប្រេងបាលសាម»
ឬ«មួយជាពីរ»
មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែម ផ្នែកខ១៤
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«ស្វែងយល់»
ឬ«រូបសិត»
ឬ«មូល»
ឬ«ពួកអ្នកគ្រប់គ្រង»
ឬ«ការយល់ដឹង»
ឬ«ខ្វះថាមពល»
នេះសំដៅទៅលើការហៅឲ្យបម្រើព្រះ
នេះសំដៅលើការគ្មានទីពឹងនិងមិនអាចការពារខ្លួនបាន
ដើមទាំងនេះជាដើមឈើប្រណីត
ឬ«រូបសិត»
ឬ«ការណែនាំ»
ឬ«ការណែនាំ»
ប្រហែលជាសំដៅលើហេតុការណ៍ដែលនឹងកើតឡើងមុនគេបង្អស់នាពេលអនាគត
ឬ«ទង្វើដែលបះបោរប្រឆាំង»
ប្រហែលជាសំដៅលើគ្រូបង្រៀនច្បាប់ម៉ូសេ
ឬ«តាំងពីកំណើត»
មានន័យថា«អ្នកទៀងត្រង់»។ នេះជាងារដ៏មានកិត្តិយសសម្រាប់ប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែល
ឬ«ដីប្រេះក្រហែង»
សំដៅលើរូបព្រះ
ឬ«ខ្ទម»
ឬ«ស្ថានសួគ៌»
ឬ«ប្រកែក»
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«តើដីឥដ្ឋគួរនិយាយទៅជាងស្មូនថា៖ ‹របស់ដែលអ្នកធ្វើគ្មានដៃសម្រាប់កាន់›?»
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«ពួកកម្មករ»
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«ពួកឈ្មួញ»
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«ហើយខ្ញុំនឹងមិនប្រណីដល់នរណាម្នាក់ឡើយ»
ន័យត្រង់«កូនស្រីពួកខាល់ដេ»
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«ទោះជាមាន»
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«ពួកអ្នកបែងចែកមេឃ ឬពួកអ្នកចេះហោរាសាស្ត្រ»
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«កើតចេញពីយូដាមក»
ឬ«ពិនិត្យ»។ ឬប្រហែលជាមានន័យថា«ជ្រើសរើស»
ឬ«ចែករំលែក»
នេះសំដៅលើមេឃនិងផែនដី
សំដៅលើស៊ីរូស
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«ទីទួលត្រងិល»
ន័យត្រង់«លិទ្ធដីនៅជើងអ្នក»
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«ពង្រឹងកម្លាំងចិត្ត»
ឬ«ទាស់នឹង»
ជាដង្កូវម្យ៉ាងដែលស៊ីសម្លៀកបំពាក់
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«ដង្កូវ»
មើលនិយមន័យពាក្យ«រ៉ាហាប»
ន័យត្រង់«កូនស្រីស៊ីយ៉ូនដែលប្រៀបដូចជាក្រមុំបរិសុទ្ធ»
ឬ«ផ្ទាល់ភ្នែក»
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«ជឿអ្វីដែលយើងបានឮ»
ន័យត្រង់«ដៃ»
«លោក»អាចសំដៅលើអ្នកដែលសង្កេតមើល ឬសំដៅលើព្រះ
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«គាត់ដូចជាបុគ្គលម្នាក់ដែលមនុស្សមិនខ្ចីយកភ្នែកមើល»
ឬ«កំពុងរងទុក្ខដោយជំងឺ»
ឬ«បុគ្គលម្នាក់នឹងប្រគល់ទីបញ្ចុះសពរបស់ខ្លួនឲ្យគាត់»
ឬ«ប៉ុន្តែ ព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្ត»
ន័យត្រង់«គាត់ចាក់ច្រួចជីវិតខ្លួនរហូតដល់ស្លាប់»
ឬ«ម្ចាស់»
ឬ«ប្រាក់ដែលរកទាំងនឿយហត់»
ឬ«អភ័យទោសឲ្យដោយគ្មានល័ក្ខខ័ណ្ឌ»
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«ឲ្យរួចពីសេចក្ដីវេទនាឡើយ»
ទំនងជាសំដៅលើទីបូជារបស់ព្រះមិនពិត ឬកន្លែងគោរពបូជា
ប្រហែលជាសំដៅលើការប្រើរូបនៃប្រដាប់ភេទរបស់បុរសក្នុងការគោរពបូជាមិនពិត
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«ស្ដេច»
ឬ«ហ្ស៊ីអូល»សំដៅលើផ្នូរទូទៅរបស់មនុស្សជាតិ។ មើលនិយមន័យពាក្យ«ផ្នូរ»
ឬ«អាវវែងអត់ដៃ»
ន័យត្រង់«ឲ្យមកបម្រើអ្នក»
នេះសំដៅលើសម្បុកដែលមនុស្សធ្វើសម្រាប់ជាលំនៅរបស់ព្រាប
ឬ«លោកនឹងតុបតែងអ្នកឲ្យស្រស់ស្អាត»
ឬ«អាវវែងដែលឥតដៃ»
ន័យត្រង់«ឈ្នួតដែលមានរាងដូចឈ្នួតរបស់សង្ឃ»
នេះសំដៅលើក្រុងស៊ីយ៉ូនឬអ្នកស្នាក់នៅទីនោះ
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«ក្រហមឆ្អិនឆ្អៅ»
ឬ«ទេវតាដែលនៅចំពោះលោក»
ឬ«ធ្វើឲ្យឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះកើតទុក្ខ»
ន័យត្រង់«ដៃស្ដាំរបស់ម៉ូសេ»
ន័យត្រង់«ដៃដ៏រុងរឿង»
ឬ«ទឹកដ៏ជ្រៅ»
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«ខ្ទមចាំយាម»
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«ព្រោះខ្ញុំនឹងបង្ហាញភាពបរិសុទ្ធរបស់ខ្ញុំដល់អ្នក»
ឬ«ខ្ញុំនឹងសងពួកគេឲ្យពេញតម្លៃ»
ឬ«តំបន់វាលទំនាប»
ឬ«សេចក្ដីស្មោះត្រង់»
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«អ្នកដែលរស់បានតិចជាង១០០ឆ្នាំ គេនឹងចាត់ទុកថាជាអ្នកដែលត្រូវបណ្ដាសា»
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«អ្នកដែលសរសើរតម្កើងរូបព្រះ»
នេះសំដៅទៅលើសួនដែលគេប្រើសម្រាប់គោរពបូជារូបព្រះ