១
យេរេមាបានត្រូវតែងតាំងឲ្យធ្វើជាអ្នកប្រកាសទំនាយ (១-១០)
ការឃើញក្នុងគំនិតអំពីដើមអល់ម៉ុន (១១, ១២)
ការឃើញក្នុងគំនិតអំពីឆ្នាំងធំមួយ (១៣-១៦)
យេរេមាបានទទួលកម្លាំងចិត្តដើម្បីបំពេញភារកិច្ចរបស់គាត់ (១៧-១៩)
២
៣
កម្រិតនៃការក្បត់ជំនឿរបស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល (១-៥)
ទោសនៃការផិតក្បត់របស់អ៊ីស្រាអែលនិងយូដា (៦-១១)
ការដាស់តឿនឲ្យប្រែចិត្ត (១២-២៥)
៤
ការប្រែចិត្តនាំឲ្យទទួលពរ (១-៤)
អន្តរាយមកពីទិសខាងជើង (៥-១៨)
ការឈឺចាប់របស់យេរេមាចំពោះអន្តរាយដែលជិតមកដល់ (១៩-៣១)
៥
បណ្ដាជនមិនព្រមទទួលការទូន្មានប្រដៅពីព្រះយេហូវ៉ា (១-១៣)
ការបំផ្លាញ តែមិនមែនបំផ្លាញទាំងស្រុងទេ (១៤-១៩)
ព្រះយេហូវ៉ាឲ្យបណ្ដាជនទទួលទោស (២០-៣១)
៦
ការឡោមព័ទ្ធក្រុងយេរូសាឡិមជិតមកដល់ (១-៩)
កំហឹងរបស់ព្រះយេហូវ៉ាទៅលើក្រុងយេរូសាឡិម (១០-២១)
ការវាយលុកដ៏ឃោរឃៅពីទិសខាងជើង (២២-២៦)
យេរេមាបម្រើជាអ្នកពិសោធមើលលោហៈ (២៧-៣០)
៧
ការទុកចិត្តខ្លាំងពេកទៅលើវិហាររបស់ព្រះយេហូវ៉ា (១-១១)
វិហារនឹងទៅជាដូចស៊ីឡូរ (១២-១៥)
ការគោរពបូជាព្រះមិនពិតបានត្រូវផ្ដន្ទាទោស (១៦-៣៤)
៨
បណ្ដាជនបានជ្រើសរើសទៅតាមផ្លូវដែលពេញនិយម (១-៧)
តើជាប្រាជ្ញាអ្វីទៅបើគ្មានប្រសាសន៍របស់ព្រះយេហូវ៉ា? (៨-១៧)
យេរេមាយំអំពីការបាក់រលំរបស់យូដា (១៨-២២)
៩
យេរេមាមានទុក្ខព្រួយយ៉ាងខ្លាំង (១-៣ក)
ព្រះយេហូវ៉ាឲ្យយូដាទទួលទោស (៣ខ-១៦)
បទទំនួញអំពីយូដា (១៧-២២)
ការអួតអំពីការស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ា (២៣-២៦)
១០
ព្រះដែលមានជីវិតរស់នៅ ផ្ទុយស្រឡះពីបណ្ដាព្រះនៃប្រជាជាតិនានា (១-១៦)
ការបំផ្លាញដែលជិតមកដល់និងការនិរទេស (១៧, ១៨)
យេរេមាកើតទុក្ខ (១៩-២២)
សេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់អ្នកប្រកាសទំនាយ (២៣-២៥)
១១
យូដាបំពានកិច្ចព្រមព្រៀងដែលបានធ្វើជាមួយព្រះ (១-១៧)
យេរេមាបានត្រូវប្រៀបប្រដូចទៅនឹងចៀមដែលគេយកទៅសម្លាប់ (១៨-២០)
ការប្រឆាំងពីពួកបុរសដែលនៅស្រុកកំណើតជាមួយយេរេមា (២១-២៣)
១២
១៣
ខ្សែក្រវាត់ធ្វើពីក្រណាត់សាច់ល្អខូចអស់ (១-១១)
ថូស្រាទំពាំងបាយជូរបានត្រូវបំបែក (១២-១៤)
យូដាដែលមិនប្រែចិត្តបានត្រូវនិរទេស (១៥-២៧)
១៤
ការរាំងស្ងួត ការអត់ឃ្លាន និងដាវ (១-១២)
អ្នកប្រកាសទំនាយក្លែងក្លាយបានត្រូវផ្ដន្ទាទោស (១៣-១៨)
យេរេមាទទួលស្គាល់អំពើខុសឆ្គងរបស់បណ្ដាជន (១៩-២២)
១៥
ព្រះយេហូវ៉ានឹងមិនផ្លាស់ប្ដូរការវិនិច្ឆ័យរបស់លោកទេ (១-៩)
ការត្អូញត្អែររបស់យេរេមា (១០)
ចម្លើយរបស់ព្រះយេហូវ៉ា (១១-១៤)
សេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់យេរេមា (១៥-១៨)
ព្រះយេហូវ៉ាបានពង្រឹងកម្លាំងចិត្តយេរេមា (១៩-២១)
១៦
១៧
អំពើខុសឆ្គងរបស់ពួកយូដាបានជោកជាំ (១-៤)
ពរដែលមកពីការទុកចិត្តព្រះយេហូវ៉ា (៥-៨)
ចិត្តជាគ្រឿងបញ្ឆោត (៩-១១)
ព្រះយេហូវ៉ាជាសេចក្ដីសង្ឃឹមនៃអ៊ីស្រាអែល (១២, ១៣)
សេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់យេរេមា (១៤-១៨)
ការរក្សាទុកថ្ងៃឈប់សម្រាកជាថ្ងៃបរិសុទ្ធ (១៩-២៧)
១៨
ដីឥដ្ឋក្នុងដៃជាងស្មូន (១-១២)
ព្រះយេហូវ៉ាបែរចេញពីអ៊ីស្រាអែល (១៣-១៧)
គម្រោងទាស់នឹងយេរេមា។ ការអង្វររបស់គាត់ (១៨-២៣)
១៩
២០
ផាសហឺបានវាយយេរេមា (១-៦)
យេរេមាមិនអាចឈប់ផ្សព្វផ្សាយទេ (៧-១៣)
ការត្អូញត្អែររបស់យេរេមា (១៤-១៨)
២១
២២
២៣
គង្វាលល្អនិងគង្វាលអាក្រក់ (១-៤)
សេចក្ដីសុខសាន្តក្រោម«ពន្លកមួយដ៏សុចរិត» (៥-៨)
ពួកអ្នកប្រកាសទំនាយក្លែងក្លាយបានត្រូវផ្ដន្ទាទោស (៩-៣២)
«បន្ទុក»ពីព្រះយេហូវ៉ា (៣៣-៤០)
២៤
២៥
២៦
យេរេមាត្រូវគេគំរាមសម្លាប់ (១-១៥)
យេរេមាបានរួចរស់ជីវិត (១៦-១៩)
អ្នកប្រកាសទំនាយយូរ៉ាយ៉ា (២០-២៤)
២៧
២៨
២៩
៣០
៣១
៣២
យេរេមាទិញដីស្រែមួយកន្លែង (១-១៥)
សេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់យេរេមា (១៦-២៥)
ចម្លើយរបស់ព្រះយេហូវ៉ា (២៦-៤៤)
៣៣
សេចក្ដីសន្យាអំពីការស្ថាបនាឡើងវិញ (១-១៣)
សេចក្ដីសុខសាន្តក្រោម«ពន្លកមួយដ៏សុចរិត» (១៤-១៦)
កិច្ចព្រមព្រៀងជាមួយដាវីឌនិងពួកសង្ឃ (១៧-២៦)
៣៤
៣៥
៣៦
យេរេមាបង្គាប់ឲ្យសរសេរក្នុងរមូរ (១-៧)
បារូកអានឮៗពីរមូរ (៨-១៩)
យេហូយ៉ាគីមដុតរមូរ (២០-២៦)
ដំណឹងបានត្រូវសរសេរម្ដងទៀតនៅលើរមូរថ្មី (២៧-៣២)
៣៧
ការដកទ័ពចេញរបស់ពួកខាល់ដេជាបណ្ដោះអាសន្ន (១-១០)
យេរេមាត្រូវគេដាក់គុក (១១-១៦)
សេដេគាជួបជាមួយយេរេមា (១៧-២១)
៣៨
យេរេមាបានត្រូវបោះទម្លាក់ទៅក្នុងអណ្ដូង (១-៦)
អ៊ីបេតមេលេកសង្គ្រោះយេរេមា (៧-១៣)
យេរេមាដាស់តឿនសេដេគាឲ្យចុះចូល (១៤-២៨)
៣៩
ការដួលរលំនៃយេរូសាឡិម (១-១០)
យេរេមាបានត្រូវរក្សាការពារ (១១-១៤)
អ៊ីបេតមេលេកបានរួចជីវិត (១៥-១៨)
៤០
នេប៊ូសារ៉ាដានដោះលែងយេរេមា (១-៦)
កេដាលៀបានត្រូវតែងតាំងឲ្យគ្រប់គ្រងស្រុក (៧-១២)
គម្រោងការសម្លាប់កេដាលៀ (១៣-១៦)
៤១
៤២
៤៣
៤៤
៤៥
៤៦
៤៧
៤៨
៤៩
ទំនាយទាស់នឹងអាំម៉ូន (១-៦)
ទំនាយទាស់នឹងអេដំ (៧-២២)
ទំនាយទាស់នឹងដាម៉ាស់ (២៣-២៧)
ទំនាយទាស់នឹងកេដានិងហាសោ (២៨-៣៣)
ទំនាយទាស់នឹងអេឡាំ (៣៤-៣៩)
៥០
៥១
៥២
សេដេគាបះបោរប្រឆាំងនឹងបាប៊ីឡូន (១-៣)
នេប៊ូក្នេសាឡោមព័ទ្ធក្រុងយេរូសាឡិម (៤-១១)
ការបំផ្លាញក្រុងនិងវិហារ (១២-២៣)
បណ្ដាជនបានត្រូវចាប់យកទៅធ្វើជាឈ្លើយនៅបាប៊ីឡូន (២៤-៣០)
យេហូយ៉ាគីនបានត្រូវដោះលែងពីគុក (៣១-៣៤)