២៣
សុបិនរបស់ស្តេចផារ៉ោន
ពីរឆ្នាំបានកន្លងទៅ ហើយយ៉ូសែបនៅជាប់គុកដដែល។ អ្នកថ្វាយពែងមិនបាននៅចាំគាត់ទេ។ បន្ទាប់មក នៅយប់មួយស្តេចផារ៉ោនមានសុបិនដ៏ពិសេសពីរ ហើយទ្រង់ឆ្ងល់តើវាមានន័យយ៉ាងណា។ តើអ្នកឃើញទ្រង់កំពុងតែផ្ទំនៅទីនេះទេ? លុះព្រឹកឡើង ស្តេចផារ៉ោនក៏ហៅពួកអ្នកប្រាជ្ញទាំងអស់របស់ទ្រង់ ហើយក៏មានបន្ទូលប្រាប់ពួកគេអំពីសុបិននោះ។ ប៉ុន្តែ ពួកគេមិនអាចទូលប្រាប់ទ្រង់នូវអត្ថន័យនៃសុបិនរបស់ទ្រង់ទេ។
ឥឡូវនេះ នៅទីបំផុត អ្នកថ្វាយពែងក៏នឹកចាំពីយ៉ូសែប។ គាត់បានទូលប្រាប់ស្តេចផារ៉ោនថា៖ ‹នៅពេលដែលទូលបង្គំនៅជាប់គុក មានបុរសម្នាក់ដែលអាចប្រាប់នូវអត្ថន័យនៃសុបិនជាច្រើន›។ ស្តេចផារ៉ោនក៏បញ្ជាឲ្យគេយកយ៉ូសែបចេញពីគុកភ្លាម។
ស្តេចផារ៉ោនមានបន្ទូលប្រាប់យ៉ូសែបអំពីសុបិនរបស់ទ្រង់ថា៖ ‹យើងឃើញមានគោញីប្រាំពីរមានសាច់ធាត់ហើយល្អផង។ បន្ទាប់មក យើងឃើញមានគោញីប្រាំពីរទៀតដែលមានសាច់ស្គមហើយសុទ្ធតែឆ្អឹង។ ហើយគោស្គមនោះក៏ស៊ីលេបគោញីធាត់អស់ទៅ។
‹ហើយក្នុងសុបិនទីពីររបស់យើង ឃើញមានកួរស្រូវប្រាំពីរមានគ្រាប់ធំថ្លោស។ បន្ទាប់មក យើងឃើញមានកួរប្រាំពីរទៀតមានគ្រាប់តូចៗស្វិតហើយស្កក។ ហើយកួរស្រូវគ្រាប់តូចៗក៏លេបកួរស្រូវ ដែលមានគ្រាប់ធំថ្លោសទាំងប្រាំពីរនោះទៅ›។
យ៉ូសែបទូលប្រាប់ស្តេចផារ៉ោនថា៖ ‹ឯសុបិនទាំងពីរនោះ មានន័យដូចគ្នា។ គោញីសាច់ធាត់ល្អទាំងប្រាំពីរនិងកួរស្រូវល្អទាំងប្រាំពីរនោះ មានន័យថាប្រាំពីរឆ្នាំ ហើយគោញីស្គមទាំងប្រាំពីរនិងកួរស្រូវស្វិតទាំងប្រាំពីរនោះ មានន័យថាប្រាំពីរឆ្នាំទៀត។ គឺថានឹងមានប្រាំពីរឆ្នាំដែលសម្បូរម្ហូបអាហារនៅពេញស្រុកអេស៊ីព្ទ។ បន្ទាប់មកនឹងត្រូវមានប្រាំពីរឆ្នាំទៀត ដែលមានម្ហូបអាហារយ៉ាងស្តួចស្តើង›។
ដូច្នេះយ៉ូសែបទូលប្រាប់ស្តេចផារ៉ោនថា៖ ‹សូមព្រះករុណាជ្រើសយកអ្នកប្រាជ្ញម្នាក់ ដើម្បីតាំងគាត់ឲ្យត្រួតត្រាប្រមូលយកស្បៀងអាហារ នៅរវាងប្រាំពីរឆ្នាំដ៏ល្អនោះ។ បន្ទាប់មក មនុស្សនឹងមិនមានអំណត់នៅរវាងប្រាំពីរឆ្នាំ ដែលមិនសូវមានអាហារគ្រប់គ្រាន់នោះឡើយ›។
ស្តេចផារ៉ោនចូលចិត្តគំនិតនោះណាស់។ ហើយទ្រង់ក៏ជ្រើសយកយ៉ូសែបឲ្យប្រមូលស្បៀងអាហារ ដើម្បីគរទុក។ បន្ទាប់ពីស្តេចផារ៉ោន យ៉ូសែបបានទៅជាបុរសម្នាក់ដ៏សំខាន់បំផុតនៅស្រុកអេស៊ីព្ទ។
ប្រាំបីឆ្នាំក្រោយមក នៅពេលដែលមានអំណត់ យ៉ូសែបឃើញបុរសខ្លះកំពុងតែដើរមក។ តើអ្នកដឹងថា ពួកគេជាអ្នកណាទេ? ពួកនេះជាបងប្រុស១០នាក់របស់គាត់! យ៉ាកុបជាឪពុករបស់គេ បានចាត់ពួកគេឲ្យទៅស្រុកអេស៊ីព្ទពីព្រោះនៅឯស្រុកកាណាន ពួកគេមានការខ្វះខាតស្បៀងអាហារ។ យ៉ូសែបស្គាល់បងប្រុសៗរបស់គាត់ ប៉ុន្តែ ពួកគេមើលគាត់មិនស្គាល់ទេ។ តើអ្នកដឹងមកពីហេតុអ្វីទេ? នេះគឺពីព្រោះយ៉ូសែបមានវ័យចាស់ ហើយគាត់បានស្លៀកពាក់ខោអាវប្លែកៗ។
យ៉ូសែបនៅចាំកាលដែលគាត់នៅក្មេង គាត់បានយល់សប្ដិថាបងប្រុសៗរបស់គាត់ នឹងមកលុតជង្គង់ក្រាបនឹងគាត់។ តើអ្នកនៅចាំពីការអានរឿងនោះទេ? ដូច្នេះយ៉ូសែបអាចឃើញថា គឺព្រះទេដែលបានបញ្ជូនគាត់ទៅស្រុកអេស៊ីព្ទ ហើយដោយមានហេតុយ៉ាងល្អផង។ តើអ្នកគិតថា យ៉ូសែបនឹងធ្វើយ៉ាងណាទៅ? សូមឲ្យយើងពិនិត្យមើលទៀត។
លោកុប្បត្តិ ៤១:១-៥៧; ៤២:១-៨; ៥០:២០