បណ្ណាល័យអ៊ីនធឺណិតរបស់ប៉មយាម
ប៉មយាម
បណ្ណាល័យអ៊ីនធឺណិត
ខ្មែរ
  • គម្ពីរ
  • សៀវភៅផ្សេងៗ
  • កិច្ចប្រជុំ
  • my រឿងទី ៣២
  • សេចក្ដីវេទនាទាំង១០ប្រការ

សុំទោស គ្មានវីដេអូទេ

សុំទោស វីដេអូមានបញ្ហា

  • សេចក្ដីវេទនាទាំង១០ប្រការ
  • សៀវភៅរឿងព្រះគម្ពីររបស់ខ្ញុំ
  • អត្ថបទស្រដៀងគ្នា
  • សេចក្តីវេទនាបីដំបូង
    មេរៀនដែលអ្នកអាចរៀនពីគម្ពីរ
  • សេចក្ដីវេទនាទី១០
    មេរៀនដែលអ្នកអាចរៀនពីគម្ពីរ
  • សេចក្ដីវេទនា៦យ៉ាងទៀត
    មេរៀនដែលអ្នកអាចរៀនពីគម្ពីរ
  • ម៉ូសេនិងអើរ៉ុនទៅជួបស្ដេចផារ៉ោន
    សៀវភៅរឿងព្រះគម្ពីររបស់ខ្ញុំ
មើលបន្ថែមទៀត
សៀវភៅរឿងព្រះគម្ពីររបស់ខ្ញុំ
my រឿងទី ៣២

៣២

សេចក្ដី​វេទនា​ទាំង​១០​ប្រការ

សូម​ក្រឡេក​មើល​រូប​ភាព​ទាំង​ឡាយ​នេះ។ រូប​ភាព​និ​មួយៗ​បង្ហាញ​នូវ​សេចក្ដី​វេទនា ដែល​ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​នាំ​មក​លើ​ស្រុក​អេស៊ីព្ទ។ នៅ​ក្នុង​រូប​ភាព​ទី​មួយ អ្នក​អាច​ឃើញ​អើរ៉ុន​កំពុង​តែ​គោះ​ទឹក​ទន្លេ​នឹង​ដំបង​របស់​គាត់។ នៅ​ពេល​ដែល​គាត់​ធ្វើ​នោះ ទឹក​នៅ​ក្នុង​ទន្លេ​នោះ​ក៏​បាន​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ឈាម។ ត្រី​បាន​ស្លាប់ ហើយ​ទន្លេ​នោះ​ក៏​ចាប់​ផ្ដើម​មាន​ក្លិន​ស្អុយ។

បន្ទាប់​មក ព្រះ​យេហូវ៉ា​បណ្ដាល​ឲ្យ​កង្កែប​ចេញ​ពី​ទន្លេ។ គឺ​មាន​កង្កែប​ពាស​ពេញ—នៅ​ក្នុង​ចង្ក្រាន ឆ្នាំង នៅ​ក្នុង​គ្រែ​ដេក​របស់​មនុស្ស—កន្លែង​ណា​ក៏​មាន​ដែរ។ នៅ​ពេល​កង្កែប​ស្លាប់​អស់​ទៅ ពួក​សាសន៍​អេស៊ីព្ទ​ក៏​ប្រមូល​បាន​ជា​គំនរ​យ៉ាង​ធំ ហើយ​ក្នុង​ស្រុក​នោះ​ក៏​ស្អុយ​យ៉ាង​ខ្លាំង។

បន្ទាប់​មក អើរ៉ុន​ក៏​គោះ​ដី​នឹង​ដំបង​របស់​គាត់ ហើយ​ធូលី​ដី​បាន​ទៅ​ជា​សុច​យ៉ាង​ច្រើន។ នេះ​ជា​សត្វ​ល្អិត​ដែល​ខាំ។ សុច​ទាំង​នេះ​ជា​សេចក្ដី​វេទនា​ទី​បី​នៅ​ស្រុក​អេស៊ីព្ទ។

សេចក្ដី​វេទនា​ដែល​នៅ​សល់​ទាំង​ប៉ុន្មាន ធ្វើ​ទុក្ខ​ទៅ​លើ​តែ​ពួក​សាសន៍​អេស៊ីព្ទ​ទេ មិន​បាន​ប៉ះ​ពាល់​ដល់​ប្រជាជន​អ៊ីស្រាអែល​ឡើយ។ សេចក្ដី​វេទនា​ទី​បួន ជា​រុយ​ធំៗ​ដែល​ហើរ​ទាំង​ហ្វូងៗ​ទៅ​ផ្ទះ​របស់​ពួក​អេស៊ីព្ទ​ទាំង​អស់។ សេចក្ដី​វេទនា​ទី​ប្រាំ កើត​ទៅ​លើ​ពួក​សត្វ។ សត្វ​គោ និង​ចៀម ព្រម​ទាំង​ពពែ​ជា​ច្រើន​របស់​សាសន៍​អេស៊ីព្ទ​ត្រូវ​បាន​ស្លាប់។

បន្ទាប់​មក​ទៀត ម៉ូសេ​និង​អើរ៉ុន​កើប​យក​ផេះ​ខ្លះ ហើយ​ក៏​បាច​ទៅ​លើ​អាកាស។ នោះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​ដំបៅ​យ៉ាង​អាក្រក់​ទៅ​លើ​មនុស្ស​និង​សត្វ។ នេះ​ជា​សេចក្ដី​វេទនា​ទី​ប្រាំ​មួយ។

ក្រោយ​ពី​នោះ​មក ម៉ូសេ​បាន​លើក​ដៃ​ទៅ​លើ​មេឃ ហើយ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ក៏​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​ផ្គរ​និង​ធ្លាក់​ព្រិល។ នោះ​ជា​ព្យុះ​សង្ឃរា​ធ្លាក់​ព្រិល​យ៉ាង​ខ្លាំង​ដល់​ម្ល៉េះ ដែល​ស្រុក​អេស៊ីព្ទ​មិន​ដែល​ធ្លាប់​មាន​ពី​មុន​មក​សោះ។

សេចក្ដី​វេទនា​ទី​ប្រាំ​បី ជា​សត្វ​កណ្ដូប​មួយ​ហ្វូង​យ៉ាង​ធំ។ តាំង​ពី​មុន​មក ឬ​ក៏​ពី​ពេល​នេះ​ត​ទៅ គឺ​មិន​ដែល​មាន​កណ្ដូប​ជា​ច្រើន​ក្រៃ​លែង​ដូច​នេះ​ឡើយ។ ពួក​វា​បាន​ស៊ី​អ្វីៗ​ទាំង​អស់​ដែល​ព្រិល​មិន​បាន​បំផ្លាញ​ចោល។

សេចក្ដី​វេទនា​ទី​ប្រាំ​បួន​ជា​ភាព​ងងឹត។ ភាព​ងងឹត​យ៉ាង​ក្រាស់​បាន​គ្រប​លើ​ស្រុក​អេស៊ីព្ទ​អស់​រយៈ​បី​ថ្ងៃ ប៉ុន្តែ​មាន​ពន្លឺ​នៅ​កន្លែង​ដែល​ប្រជាជន​អ៊ីស្រាអែល​រស់​នៅ។

នៅ​ចុង​ក្រោយ​បង្អស់ ព្រះ​បាន​មាន​បន្ទូល​ប្រាប់​ប្រជាជន​ទ្រង់​ឲ្យ​លាប​ឈាម​កូន​ពពែ​ឬ​ក៏​ឈាម​កូន​ចៀម នៅ​លើ​មាត់​ទ្វារ​របស់​គេ។ បន្ទាប់​មក ទេវតា​របស់​ព្រះ​ក៏​បាន​ឆ្លង​កាត់​ស្រុក​អេស៊ីព្ទ។ នៅ​ពេល​ដែល​ទេវតា​បាន​ឃើញ​ឈាម លោក​មិន​បាន​សម្លាប់​អ្នក​ដែល​នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​នោះ​ទេ។ ប៉ុន្តែ នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​ទាំង​អស់​ណា​ដែល​មិន​មាន​ឈាម​នៅ​លើ​មាត់​ទ្វារ ទេវតា​របស់​ព្រះ​បាន​សម្លាប់​កូន​ច្បង​របស់​មនុស្ស​និង​សត្វ​ដែរ។ នេះ​ជា​សេចក្ដី​វេទនា​ទី​១០។

បន្ទាប់​ពី​សេចក្ដី​វេទនា​ចុង​ក្រោយ​នេះ ស្តេច​ផារ៉ោន​បាន​មាន​បន្ទូល​ប្រាប់​ឲ្យ​ប្រជាជន​អ៊ីស្រាអែល​ចេញ​ទៅ។ ប្រជាជន​របស់​ព្រះ​បាន​ត្រៀម​ខ្លួន​ជា​ស្រេច ហើយ​នៅ​វេលា​យប់​នោះ គេ​ក៏​ចាប់​ផ្ដើម​ចេញ​ពី​ស្រុក​អេស៊ីព្ទ​ទៅ។

និក្ខមនំ ជំពូក​ទី​៧ ទៅ ជំពូក​ទី​១២

    សៀវភៅភាសាខ្មែរ (១៩៩១-២០២៥)
    ចេញពីគណនី
    ចូលគណនី
    • ខ្មែរ
    • ចែករំលែក
    • ជម្រើស
    • Copyright © 2025 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
    • ល័ក្ខខ័ណ្ឌប្រើប្រាស់
    • គោលការណ៍ស្ដីអំពីព័ត៌មានផ្ទាល់ខ្លួនរបស់លោកអ្នក
    • កំណត់ឯកជនភាព
    • JW.ORG
    • ចូលគណនី
    ចែករំលែក