៥៥
កុមារម្នាក់បំរើព្រះ
កុមារនេះជាក្មេងដ៏សង្ហាម្នាក់ មែនទេ? ក្មេងនេះឈ្មោះសាំយូអែល។ ហើយបុរសដែលដាក់ដៃលើក្បាលសាំយូអែលនោះ ជាសម្ដេចសង្ឃនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែលឈ្មោះអេលី។ នោះជាឪពុករបស់សាំយូអែលឈ្មោះអែលកាណា និងម្ដាយរបស់គាត់ឈ្មោះហាណាដែលនាំសាំយូអែលមកឲ្យអេលី។
សាំយូអែលមានអាយុប្រហែលជាបួនឬប្រាំឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ។ ប៉ុន្តែ គាត់នឹងរស់នៅក្នុងរោងឧបោសថរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ជាមួយលោកអេលីនិងពួកសង្ឃឯទៀត។ ហេតុអ្វីបានជាអែលកាណានិងហាណាប្រគល់កុមារដ៏ក្មេងយ៉ាងនេះ ដូចជាសាំយូអែលឲ្យទៅបំរើព្រះយេហូវ៉ានៅឯរោងឧបោសថដូច្នេះ? សូមឲ្យយើងពិនិត្យមើល។
គ្រាន់តែពីរបីឆ្នាំពីមុននេះ នាងហាណាមានចិត្តក្រៀមក្រំណាស់។ មូលហេតុនោះគឺថានាងមិនអាចមានកូនសោះ ហើយនាងចង់បានកូនមួយណាស់។ ដូច្នេះនៅថ្ងៃមួយ ពេលដែលនាងហាណាមកឯរោងឧបោសថរបស់ព្រះយេហូវ៉ា នាងក៏អធិស្ឋានថា៖ ‹ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ សូមទ្រង់កុំភ្លេចទូលបង្គំឡើយ! បើទ្រង់ប្រទានកូនប្រុសមកឲ្យទូលបង្គំ នោះទូលបង្គំនឹងសន្យាថានឹងប្រគល់វាដល់ទ្រង់ ដើម្បីឲ្យវាអាចបំរើទ្រង់អស់មួយជីវិតរបស់វា›។
ព្រះយេហូវ៉ាបានតបឆ្លើយនឹងសេចក្ដីអធិស្ឋានរបស់នាងហាណា ហើយជាច្រើនខែក្រោយមក នាងសម្រាលបានសាំយូអែល។ នាងហាណាស្រឡាញ់កូនប្រុសតូចនេះណាស់ ហើយនាងក៏ចាប់ផ្ដើមបង្រៀនគាត់អំពីព្រះយេហូវ៉ាតាំងតែគាត់នៅពីតូច។ នាងបានប្រាប់ប្ដីរបស់នាងថា៖ ‹កាលណាសាំយូអែលមានអាយុធំបន្ដិចឡើង នៅពេលដែលវាលែងត្រូវការមើលថែទាំទៀត ខ្ញុំនឹងយកវាទៅឯរោងឧបោសថដើម្បីឲ្យវាបំរើព្រះយេហូវ៉ានៅទីនោះ›។
នៅក្នុងរូបភាពនេះ យើងឃើញនាងហាណា និងអែលកាណាកំពុងតែធ្វើយ៉ាងដូច្នេះ។ ហើយដោយសារតែសាំយូអែល បានទទួលការបង្រៀនអប់រំយ៉ាងល្អពីឪពុកម្ដាយខ្លួន គាត់មានចិត្តរីករាយណាស់ដែលអាចបំរើព្រះយេហូវ៉ានៅទីនេះ នៅឯត្រសាលរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ជារៀងរាល់ឆ្នាំ នាងហាណានិងអែលកាណាមកថ្វាយបង្គំនៅឯត្រសាលដ៏ពិសេសនេះ ហើយនិងមកលេងកូនប្រុសតូចរបស់គេផង។ ហើយមួយៗឆ្នាំ នាងហាណាយកអាវថ្មីដែលគ្មានដៃ ដែលនាងបានដេរមកឲ្យសាំយូអែល។
ជាច្រើនឆ្នាំកន្លងទៅ សាំយូអែលនៅតែខំបំរើនៅឯរោងឧបោសថរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយព្រះយេហូវ៉ានិងប្រជាជនស្រឡាញ់គាត់ណាស់។ ប៉ុន្តែកូនប្រុសរបស់សង្ឃអេលីឈ្មោះ ហុបនី និងភីនេហាសជាមនុស្សមិនល្អទេ។ គេបានប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ច្រើនណាស់ ហើយបាននាំឲ្យមនុស្សដទៃទៀតមិនគោរពតាមព្រះយេហូវ៉ាដែរ។ លោកអេលីគួរតែដកអ្នកទាំងពីរនេះចេញ កុំឲ្យធ្វើជាសង្ឃទៀត ប៉ុន្តែលោកមិនបានធ្វើអញ្ចឹងទេ។
កុមារសាំយូអែលមិនបណ្ដោយឲ្យអំពើដ៏អាក្រក់ៗ ដែលបានកើតឡើងនៅឯរោងឧបោសថ ធ្វើឲ្យគាត់ឈប់បំរើព្រះយេហូវ៉ាឡើយ។ ប៉ុន្តែ ដោយសារតែមិនសូវមានមនុស្សច្រើនដែលពិតជាស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ា នោះបានជាព្រះយេហូវ៉ាមិនបាននិយាយជាមួយមនុស្សលោកជាយូរមក។ នៅពេលសាំយូអែលមានអាយុចំណាស់បន្ដិច នេះជារឿងដែលបានកើតឡើង៖
សាំយូអែលកំពុងតែដេកនៅឯរោងឧបោសថ នៅពេលដែលសម្លេងមួយបានធ្វើឲ្យគាត់ភ្ញាក់ឡើង។ គាត់ឆ្លើយថា៖ ‹ប្របាទ›។ ហើយគាត់ក៏ក្រោកឡើងរត់ទៅលោកអេលី ហើយនិយាយថា៖ ‹លោកបានហៅខ្ញុំ មានការអីលោក›។
ប៉ុន្តែលោកអេលីឆ្លើយថា៖ ‹អញគ្មានហៅឯងទេ ចូរទៅដេកវិញទៅ›។ ដូច្នេះ សាំយូអែលក៏ត្រឡប់ទៅដេកវិញ។
បន្ទាប់មកមានសម្លេងហៅជាលើកទីពីរ៖ ‹សាំយូអែល›! ដូច្នេះសាំយូអែលក៏ក្រោកឡើង ហើយរត់ទៅឯលោកអេលីម្ដងទៀត។ គាត់និយាយថា៖ ‹លោកបានហៅខ្ញុំ មានការអីលោក›។ ប៉ុន្តែអេលីឆ្លើយថា៖ ‹កូនអើយ អញមិនបានហៅឯងទេ។ ចូរទៅដេកម្ដងទៀតចុះ›។ ដូច្នេះ សាំយូអែលក៏ត្រឡប់ទៅដេកវិញ។
សម្លេងបានហៅជាលើកទីបីថា៖ ‹សាំយូអែល›! ដូច្នេះសាំយូអែលក៏រត់ទៅលោកអេលី។ គាត់និយាយថា៖ ‹ប្របាទ មានការអីលោក លោកច្បាស់ជាហៅខ្ញុំហើយម្ដងនេះ›។ ឥឡូវនេះ លោកអេលីបានដឹងថាច្បាស់ជាព្រះយេហូវ៉ាហើយដែលបានហៅនោះ។ ដូច្នេះ លោកក៏ប្រាប់សាំយូអែលថា៖ ‹ចូរទៅដេកវិញចុះ ហើយបើទ្រង់ហៅម្ដងទៀត ឯងត្រូវនិយាយថា៖ ‹សូមព្រះយេហូវ៉ាមានបន្ទូលមក ព្រោះអ្នកបំរើរបស់ទ្រង់ចាំស្ដាប់ហើយ»›។
សាំយូអែលក៏បានធ្វើដូច្នោះ នៅពេលដែលព្រះយេហូវ៉ាហៅម្ដងទៀត។ បន្ទាប់មក ព្រះយេហូវ៉ាមានបន្ទូលប្រាប់សាំយូអែលថា ទ្រង់នឹងដាក់ទណ្ឌកម្មដល់លោកអេលីនិងកូនប្រុសៗរបស់លោក។ ក្រោយមក ហុបនី និងភីនេហាសបានត្រូវស្លាប់ក្នុងចម្បាំងជាមួយនឹងពួកភីលីស្ទីន ហើយនៅពេលដែលលោកអេលីឮអំពីរឿងដែលបានកើតឡើង លោកក៏ធ្លាក់បាក់កស្លាប់ទៅ។ ដូច្នេះ ពាក្យបន្ទូលរបស់ព្រះយេហូវ៉ាបានកើតមកពិតមែន។
សាំយូអែលបានមានវ័យធំឡើង ហើយបានទៅជាចៅហ្វាយចុងក្រោយបង្អស់នៅស្រុកអ៊ីស្រាអែល។ នៅពេលគាត់បានមានវ័យចាស់ទៅ ប្រជាជនសុំគាត់ថា៖ ‹ចូររើសស្តេចមួយអង្គដើម្បីនឹងគ្រប់គ្រងលើយើង›។ សាំយូអែលមិនចង់ធ្វើតាមទេ ពីព្រោះព្រះយេហូវ៉ាគឺជាស្តេចពិតរបស់គេ។ ប៉ុន្តែ ព្រះយេហូវ៉ាបានមានបន្ទូលប្រាប់លោកឲ្យស្ដាប់តាមប្រជាជន។
សាំយូអែលទី១ ១:១-២៨; ២:១១-៣៦; ៤:១៦-១៨; ៨:៤-៩