ភាគទី៩
យ៉ាងណាដែលយើងដឹងថាយើងកំពុងតែរស់នៅក្នុងថ្ងៃ«ជាន់ក្រោយបង្អស់»
១, ២ តើយើងអាចដឹងយ៉ាងណា ថាតើយើងរស់នៅក្នុងគ្រាចុងបំផុតនោះ?
តើយើងអាចដឹងជាប្រាកដយ៉ាងណា ថាយើងរស់នៅក្នុងពេលវេលាដែលរាជាណាចក្ររបស់ព្រះនឹងសម្រេចសកម្មភាព ប្រឆាំងនឹងរបបគ្រប់គ្រងរបស់មនុស្សនៅសម័យនេះ? តើតាមរបៀបណាដែលយើងអាចដឹងថា យើងរស់នៅជិតពេលវេលាដែលព្រះនឹងនាំឲ្យមានទីបញ្ចប់ ដល់គ្រប់ទាំងអំពើអាក្រក់និងសេចក្ដីទុក្ខវេទនានោះ?
២ សិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទក៏បានចង់ដឹងអំពីការទាំងនេះដែរ។ ពួកគេបានទូលសួរទ្រង់ថា តើនឹងមាន «ទីសំគាល់»យ៉ាងណា អំពីវត្តមានរបស់ទ្រង់ក្នុងអំណាចព្រះរាជាណាចក្រ ហើយ «ពីវេលាចុងបញ្ចប់របស់របបសម័យនេះ»។ (ម៉ាថាយ ២៤:៣,ពថ) ព្រះយេស៊ូវបានតបឆ្លើយដោយពណ៌នាយ៉ាងល្អិតល្អន់នូវព្រឹត្ដិការណ៍ដ៏ធំសម្បើមដែលគួរឲ្យខ្លាចចំពោះលោកីយនិងស្ថានការណ៍ទូទៅដែលរួមគ្នាដើម្បីបង្ហាញថា មនុស្សលោកបានចូលទៅក្នុង «គ្រាចុងបំផុត» ជា «ជាន់ក្រោយបង្អស់» នៃរបបលោកីយនេះហើយ។ (ដានីយ៉ែល ១១:៤០; ធីម៉ូថេទី២ ៣:១) តើយើងបានឃើញសហទីសំគាល់នោះនៅក្នុងសតវត្សនេះទេ? ពិតហើយ យើងបានឃើញជាច្រើនយ៉ាងមែន!
សង្គ្រាមលោក
៣, ៤ តើសង្គ្រាមនៃសតវត្សនេះបានបំពេញទំនាយរបស់ព្រះយេស៊ូវយ៉ាងណា?
៣ ព្រះយេស៊ូវបានទាយទុកថា «សាសន៍១នឹងលើកគ្នាទាស់នឹងសាសន៍១ នគរ១ទាស់នឹងនគរ១»។ (ម៉ាថាយ ២៤:៧) នៅក្នុងឆ្នាំ១៩១៤លោកីយបានជាប់ទាក់ទងនឹងសង្គ្រាមដែលនាំឲ្យមានការធ្វើយោធូបនីយកម្មនៅក្នុងសាសន៍និងនគរជាច្រើន តាមរបៀបដែលខុសប្លែកពីសង្គ្រាមឯទៀតពីមុន។ ដោយទទួលស្គាល់នូវហេតុកាណ៍នេះ អ្នកប្រវត្ដិសាស្ត្រនៅពេលនោះបានហៅសង្គ្រាមនេះជា សង្គ្រាមយ៉ាងធំសម្បើម។ នេះជាសង្គ្រាមលើកទី១ដែលមានសណ្ឋានបែបនេះក្នុងប្រវត្ដិសាស្ត្រ គឺសង្គ្រាមលោកលើកទី១។ ប្រមាណ២០.០០០.០០០ទាហាននិងអសេនិកបានបាត់បង់ជីវិត គឺមានចំនួនមនុស្សស្លាប់ច្រើនជាងសង្គ្រាមមុនៗនោះទៅទៀត។
៤ សង្គ្រាមលោកលើកទី១បានធ្វើជាទីសំគាល់នូវការចាប់ផ្ដើមនៃគ្រាចុងបំផុត។ ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលថា សង្គ្រាមនេះនិងព្រឹត្ដិការណ៍ឯទៀតនឹងធ្វើ «ជាដើមចមនៃសេចក្ដីទុក្ខ»។ (ម៉ាថាយ ២៤:៨) ព្រះបន្ទូលនេះបានសម្ដែងពិតមែន ពីព្រោះសង្គ្រាមលោកលើកទី២បានបណ្ដាលឲ្យមនុស្សស្លាប់កាន់តែច្រើនទៅទៀត៖ ប្រមាណ៥០.០០០.០០០ទាហាននិងអសេនិកបានបាត់បង់ជីវិត។ នៅក្នុងសតវត្សទី២០នេះ មនុស្សជាង១០០.០០០.០០០នាក់បានត្រូវសម្លាប់ដោយសារសង្គ្រាម ហួសពីចំនួនមនុស្សជាងបួនដងដែលបានស្លាប់ដោយសង្គ្រាមក្នុងរយៈពេល៤០០ឆ្នាំពីមុននោះទៅទៀត! នេះជាការផ្ដន្ទាទោសដ៏ខ្លាំងសម្បើមចំពោះការគ្រប់គ្រងរបស់មនុស្ស!
ភស្តុតាងឯទៀត
៥-៧ តើមានភស្តុតាងណាទៀតដែលបង្ហាញថា យើងរស់នៅក្នុងគ្រាចុងបំផុតនេះ?
៥ ព្រះយេស៊ូវបានរួមបញ្ចូលទីសំគាល់ផ្សេងៗទៀតដែលនឹងកើតមានឡើងនៅគ្រាចុងបំផុតនោះ៖ «ក៏នឹងមានរញ្ជួយផែនដីជាខ្លាំង ហើយពីកន្លែងមួយទៅកន្លែងមួយនឹងកើតមានជម្ងឺអាសន្នរោគ ការខ្វះម្ហូបអាហារ»។ (លូកា ២១:១១ពថ) ទំនាយនេះបានត្រូវសម្រេចមែនដោយព្រឹត្ដិការណ៍ដែលកើតឡើងចាប់តាំងពីឆ្នាំ១៩១៤មក ព្រោះមានការចម្រើនយ៉ាងធំសម្បើមខាងសេចក្ដីទុក្ខវេទនា ពីមហន្តរាយបែបនេះ។
៦ ការកក្រើកដីយ៉ាងខ្លាំងកើតមានឡើងជារឿយៗ ដែលធ្វើឲ្យមនុស្សជាច្រើននាក់បាត់បង់ជីវិត។ គ្រាន់តែគ្រុនចាញ់អេស្ប៉ាញ៉ុលបានសម្លាប់ប្រមាណ២០.០០០.០០០នាក់បន្ទាប់ពីសង្គ្រាមលោកលើកទី១—តាមសារពត៌មានខ្លះថាមាន៣០.០០០.០០០ឬក៏ច្រើនជាងចំនួននេះទៅទៀត។ រោគអេដស៍បានយកជីវិតជាច្រើនសែន ហើយអាចសម្លាប់ច្រើនលានជីវិតទៀតនៅពេលខាងមុខនេះផង។ ជារៀងរាល់ឆ្នាំមនុស្សជាច្រើនលាននាក់ស្លាប់ដោយជម្ងឺខាងបេះដូង រោគមហារីក ហើយជម្ងឺផ្សេងៗទៀតដែរ។ មនុស្សរាប់លាននាក់ទៀតកំពុងស្លាប់បន្ដិចម្ដងៗដោយការខ្វះម្ហូបអាហារ។ គឺគ្មានសង្ស័យឡើយ ដោយសារសង្គ្រាម ការខ្វះម្ហូបអាហារ និងជម្ងឺអាសន្នរោគ ‹អ្នកជិះសត្វសេះនៃវិវរណៈ› បានបន្ថយចំនួនមនុស្សជាច្រើននាក់ពីក្រុមគ្រួសារមនុស្សតាំងពីឆ្នាំ១៩១៤មក។—វិវរណៈ ៦:៣-៨
៧ ព្រះយេស៊ូវបានទាយអំពីការចម្រើននៃការទទឹងច្បាប់ដែលត្រូវបានពិសោធនៅគ្រប់ប្រទេសទាំងអស់ដែរ។ ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា៖ «រួចដោយព្រោះការទទឹងច្បាប់នឹងចំរើនជាច្រើនឡើង បានជាសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់មនុស្សជាច្រើននឹងរសាយអស់ទៅ»។—ម៉ាថាយ ២៤:១២
៨ តើបទទំនាយដែលចែងនៅក្នុងគម្ពីរធីម៉ូថេទី២ ជំពូកទី៣ធីម៉ូថេទី២ ៣ បានត្រូវសម្រេចនៅសម័យយើងយ៉ាងណា?
៨ ម្យ៉ាងទៀត បទទំនាយពីព្រះគម្ពីរបានទាយអំពីការខូចចរិយាដែលបានឃើញជាក់ស្តែងនៅពេញលោកីយសព្វថ្ងៃនេះដែរ៖ «នៅជាន់ក្រោយបង្អស់ នឹងមានគ្រាលំបាកណាស់ ដ្បិតនៅគ្រានោះ មនុស្សនឹងស្រឡាញ់តែខ្លួនឯង ទាំងស្រឡាញ់ប្រាក់ អួតអាងគឃរ មានឫកខ្ពស់ ប្រមាថមើលងាយ មិនស្ដាប់បង្គាប់ឪពុកម្ដាយ រមិលគុណ មានចិត្តមិនបរិសុទ្ធ មិនស្រឡាញ់តាមធម្មតាមនុស្ស គ្មានសេចក្ដីអធ្យោគ និយាយបង្កាច់គេ មិនចេះទប់ចិត្ត មានចិត្តសាហាវ មិនចូលចិត្តនឹងការល្អ ក្បត់គេ ឥតបើគិត មានចិត្តធំ ហើយចូលចិត្តនឹងល្បែងលេងជាជាងព្រះ។ គេមានឫកពាជាអ្នកគោរពប្រតិបត្ដិដល់ព្រះ ប៉ុន្តែមិនព្រមទទួលស្គាល់ព្រះចេស្ដា ដែលមកដោយការគោរពប្រតិបត្ដិនោះទេ។ . . .ហើយពួកអាក្រក់ នឹងពួកឆបោក គេនឹងមានជំនឿនជឿនទៅខាងសេចក្ដីអាក្រក់ កាន់តែខ្លាំងឡើង»។ (ធីម៉ូថេទី២ ៣:១-១៣) គ្រប់ការទាំងអស់នេះ យើងឃើញកើតមានឡើងនៅចំពីមុខយើងមែន។
កត្ដាមួយទៀត
៩ តើអ្វីបានកើតឡើងនៅឯស្ថានសួគ៌នៅពេលដំណាលគ្នានឹងការចាប់ផ្ដើមនៃជាន់ក្រោយបង្អស់នៅលើផែនដីនេះ?
៩ គឺមានកត្ដាមួយទៀតដែលជួយបណ្ដាលឲ្យមានការចម្រើនយ៉ាងធំសម្បើមនូវសេចក្ដីទុក្ខវេទនានៅក្នុងសតវត្សយើងនេះ។ ដំណាលគ្នានឹងការចាប់ផ្ដើមនៃជាន់ក្រោយបង្អស់នៅឆ្នាំ១៩១៤នោះ ព្រឹត្ដិការណ៍មួយបានកើតឡើងដែលបានធ្វើឲ្យមនុស្សលោកមានគ្រោះថ្នាក់រឹតតែខ្លាំងឡើង។ នៅពេលនោះ ដូចជាបទទំនាយមួយនៅវិវរណៈ ជាសៀវភៅចុងក្រោយនៃព្រះគម្ពីរ បានចែងប្រាប់ថា៖ «នោះមានចំបាំងនៅលើមេឃ៖ គឺមីកែល[ព្រះគ្រីស្ទក្នុងអំណាចសួគ៌ា]នឹងពួកទេវតារបស់លោកច្បាំងនឹងនាគ[សាតាំង] ហើយនាគ នឹងទេវតាវា[ពួកព្រាយបិសាច]ក៏ច្បាំងនឹងលោកដែរ តែមិនបានឈ្នះទេ ក៏មិនឃើញមានកន្លែងណាឲ្យវា នៅលើមេឃទៀតផង។ នោះនាគធំត្រូវបោះទំលាក់ទៅ គឺជាពស់ពីបុរាណ ដែលឈ្មោះហៅថា អារក្ស ហើយសាតាំងផង ដែលបាននាំលោកីយទាំងមូលឲ្យវង្វេងចេញ វាត្រូវបោះទំលាក់ទៅផែនដីវិញព្រមទាំងពួកទេវតារបស់វាផង»។—វិវរណៈ ១២:៧-៩
១០, ១១ តើមនុស្សលោកបានទទួលលទ្ធផលយ៉ាងណា កាលដែលសាតាំងនិងពួកព្រាយបិសាចរបស់វាបានត្រូវបោះទម្លាក់មកផែនដីនេះ?
១០ តើមានលទ្ធផលយ៉ាងណាចំពោះក្រុមគ្រួសារមនុស្សលោកនោះ? បទទំនាយនោះបានចែងទៀតថា៖ «វេទនាដល់ផែនដីនឹងសមុទ្រវិញ ពីព្រោះអារក្សបានចុះមកឯអ្នករាល់គ្នាទាំងមានសេចក្ដីឃោរឃៅជាខ្លាំង ដោយវាដឹងថាពេលវេលាវាខ្លីណាស់ហើយ»។ មែនហើយ សាតាំងដឹងថារបបរបស់វាជិតមកដល់ចុងបំផុត ដូច្នេះវាកំពុងខំព្យាយាមអស់ពីសមត្ថភាពវា ដើម្បីបំបែរមនុស្សលោកចេញពីព្រះ មុនពេលដែលវានិងលោកីយរបស់វានឹងត្រូវបានបំផ្លាញចោលនោះ។ (វិវរណៈ ១២:១២; ២០:១-៣) ដោយសារតែពួកគេបានប្រើចិត្តសេរីរបស់គេមិនត្រឹមត្រូវនោះ ពួកសត្តនិករវិញ្ញាណទាំងនោះបានបន្ថោកខ្លួនគេយ៉ាងណាទៅហ្ន៎! នៅក្រោមអានុភាពរបស់ពួកគេ ជាពិសេសចាប់តាំងពីឆ្នាំ១៩១៤មកនោះ ស្ថានការណ៍នៅលើផែនដីនេះមានភាពដ៏អាក្រក់ក្រៃលែងណាស់ហ្ន៎!
១១ ដោយហេតុនេះ បានជាសមហេតុសមផលណាស់ដែលព្រះយេស៊ូវបានទាយទុកអំពីសម័យយើងនេះថា៖ «នៅលើផែនដីនឹងមានសេចក្ដីលំបាកនៅគ្រប់ទាំងសាសន៍ និងសេចក្ដីទ័លគំនិត . . . មនុស្សនឹងស្រយុតចិត្តដោយភ័យ ហើយដោយទន្ទឹងចាំការដែលត្រូវមកលើផែនដី»។—លូកា ២១:២៥, ២៦
ទីបញ្ចប់នៃការគ្រប់គ្រងរបស់មនុស្សនិងព្រាយបិសាចជិតមកដល់ហើយ
១២ តើទំនាយក្រោយបង្អស់មួយណាដែលនឹងត្រូវបានសម្រេចមុនទីបញ្ចប់នៃរបបសម័យនេះ?
១២ តើមានទំនាយពីព្រះគម្ពីរប៉ុន្មានទៀតដែលមិនទាន់សម្រេចនៅឡើយ ដែលនឹងត្រូវសម្រេចមុនពេលដែលព្រះបំផ្លាញរបបសម័យនេះ? គឺមាននៅសល់តិចណាស់! បទទំនាយក្រោយបង្អស់មួយបានចែងទុកនៅគម្ពីរថែស្សាឡូនីចទី១ ៥:៣ ដែលចែងប្រាប់ថា៖ «កាលណាគេកំពុងតែនិយាយថាមានសេចក្ដីសុខសាន្ត មានសេចក្ដីរៀបរយហើយ នោះលោតែមានសេចក្ដីហិនវិនាសមកលើគេភ្លាម»។ បទទំនាយនេះបង្ហាញថា ទីបញ្ចប់នៃរបបសម័យនេះនឹងត្រូវចាប់ផ្ដើមឡើង «កាលណាគេកំពុងតែនិយាយ» នៅឡើយ។ ដោយលោកីយមិនយល់ដឹងជាមុននោះ សេចក្ដីហិនវិនាសនឹងត្រូវផ្ទុះឡើងកាលដែលគេមិននឹកស្មាននោះឡើយ គឺនៅពេលដែលមនុស្សយកចិត្តទុកដាក់ទៅលើសេចក្ដីសង្ឃឹមចំពោះសន្ដិភាពនិងសន្ដិសុខនោះ។
១៣, ១៤ តើព្រះយេស៊ូវបានទាយទុកនូវគ្រាវេទនាណា ហើយតើគ្រានោះនឹងត្រូវបញ្ចប់យ៉ាងណា?
១៣ រយៈពេលដែលបានកំណត់សម្រាប់លោកីយដែលនៅក្រោមអានុភាពរបស់សាតាំង នោះជិតអស់ហើយ។ នៅពេលឆាប់ៗនេះ លោកីយនេះនឹងមកដល់ទីបញ្ចប់ ក្នុងគ្រាវេទនាដែលព្រះយេស៊ូវបានទាយទុកមកថា៖ «នៅគ្រានោះ នឹងមានសេចក្ដីវេទនាជាខ្លាំងណាស់ ដល់ម្ល៉េះបានជាតាំងពីដើមកំណើតលោកីយ ដរាបមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ មិនដែលមានយ៉ាងដូច្នោះឡើយ ហើយទៅមុខក៏មិនដែលមានដែរ»។—ម៉ាថាយ ២៤:២១
១៤ កម្រិតខ្ពស់បំផុតនៃ «សេចក្ដីវេទនាជាខ្លាំងណាស់» នឹងទៅជាសង្គ្រាមរបស់ព្រះដែលហៅថាអើម៉ាគេដូន។ នោះជាគ្រាដែលបានត្រូវទាយទុកដោយហោរាដានីយ៉ែល ជាពេលដែលព្រះ «នឹងបំបាក់បំបែក ហើយលេបបំបាត់នគរទាំងនោះវិញ»។ ការនេះនឹងនាំឲ្យមានទីបញ្ចប់នៃការគ្រប់គ្រងរបស់មនុស្សទាំងអស់ដែលមិនពឹងទៅលើព្រះ។ រាជាណាចក្ររបស់ទ្រង់ពីស្ថានសួគ៌នឹងកាន់កាប់បន្តគ្រប់សព្វទាំងអស់ នូវកិច្ចការទាំងអស់របស់មនុស្សលោក។ ហោរាដានីយ៉ែលបានទាយទុកថា អំណាចគ្រប់គ្រងនឹងមិន «ត្រូវផ្ទេរដល់សាសន៍ដទៃណា» ទៀតឡើយ។—ដានីយ៉ែល ២:៤៤; វិវរណៈ ១៦:១៤-១៦
១៥ តើអ្វីនឹងកើតមានឡើងចំពោះអានុភាពរបស់សាតាំងនិងពួកព្រាយបិសាចរបស់វា?
១៥ នៅពេលនោះគ្រប់អានុភាពពីសាតាំងនិងពួកព្រាយបិសាចនឹងត្រូវឈប់មានទៀតហើយ។ ពួកសត្តនិករដែលបះបោរនោះ នឹងត្រូវជាប់ឃុំ «ដើម្បីកុំឲ្យ[ពួក]វានាំអស់ទាំងសាសន៍ ឲ្យវង្វេងទៀត» ឡើយ។ (វិវរណៈ ១២:៩; ២០:១-៣) ពួកវាបានត្រូវកាត់ទោសប្រហារជីវិត ហើយរង់ចាំសេចក្ដីហិនវិនាស។ កាលណាមនុស្សលោកបានត្រូវដោះរួចពីអានុភាពដ៏អាក្រក់របស់ពួកវា តើនឹងទៅជាការធូរស្បើយយ៉ាងណាទៅហ្ន៎!
តើអ្នកណានឹងរួចរស់ជីវិត? តើអ្នកណានឹងត្រូវវិនាស?
១៦-១៨ តើអ្នកណានឹងរួចរស់ជីវិតបន្ទាប់ពីទីបញ្ចប់នៃរបបសម័យនេះ ហើយតើអ្នកណានឹងត្រូវវិនាសវិញ?
១៦ កាលដែលសេចក្ដីជំនុំជំរះរបស់ព្រះនឹងត្រូវបានប្រតិបត្ដិចំពោះលោកីយនេះ តើអ្នកណានឹងត្រូវរួចរស់ជីវិត? តើអ្នកណានឹងត្រូវវិនាស? ព្រះគម្ពីរសម្ដែងថា ពួកមនុស្សដែលចង់បាននូវការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះ នឹងត្រូវបានរក្សាការពារឲ្យបានរួចរស់ជីវិត។ ឯពួកមនុស្សដែលមិនចង់បាននូវការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះ នោះនឹងមិនត្រូវបានរក្សាការពារទេ តែនឹងត្រូវបានវិនាសទៅជាមួយនឹងលោកីយទាំងមូលរបស់សាតាំងវិញ។
១៧ សុភាសិត ២:២១, ២២ បានចែងថា៖ «មនុស្សទៀងត្រង់[ពួកអ្នកដែលចុះចូលនឹងការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះ]នឹងអាស្រ័យនៅផែនដី ហើយមនុស្សគ្រប់លក្ខណ៍នឹងបាននៅជាប់។ តែមនុស្សអាក្រក់[ពួកអ្នកដែលមិនចុះចូលនឹងការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះ]នឹងត្រូវកាត់ឲ្យសូន្យចេញពីផែនដីវិញ ហើយមនុស្សប្រទូសរ៉ាយនឹងត្រូវរំលើងចេញពីស្រុកទៅ»។
១៨ ទំនុកដំកើង ៣៧:១០, ១១ បានចែងទៀតថា៖ «ដល់បន្ដិចទៀត មនុស្សអាក្រក់នឹងមិនមានទៀតទេ។ . . . ឯមនុស្សរាបសា គេនឹងបានផែនដីជាមរដក ហើយនឹងបានចិត្តរីករាយដោយសេចក្ដីក្សេមក្សាន្តដ៏បរិបូរ»។ ខទី២៩បានបន្ថែមថា៖ «ពួកអ្នកសុចរិតនឹងបានស្រុកទុកជាមរដក ហើយនឹងនៅក្នុងស្រុកនោះជានិច្ច»។
១៩ តើយើងគួរតែយកចិត្តទុកដាក់នឹងដំបូន្មានណា?
១៩ យើងគួរតែយកចិត្តទុកដាក់នឹងដំបូន្មាននៅគម្ពីរទំនុកដំកើង ៣៧:៣៤ ដែលចែងប្រាប់ថា៖ «ចូររង់ចាំព្រះយេហូវ៉ា ហើយកាន់តាមផ្លូវទ្រង់ចុះ នោះទ្រង់នឹងដំកើងអ្នក ឲ្យបានផែនដីជាមរដក នៅគ្រាដែលមនុស្សអាក្រក់ត្រូវកាត់ចេញ នោះអ្នកនឹងបានឃើញហើយ»។ ខទី៣៧និង៣៨ចែងថា៖ «ចូរចំណាំមើលមនុស្សគ្រប់លក្ខណ៍វិញ ហើយពិចារណាមើលមនុស្សទៀងត្រង់ចុះ ដ្បិតចុងបំផុតនៃមនុស្សនោះមានសេចក្ដីសាន្តត្រាណ។ ឯពួកមនុស្សរំលងច្បាប់ នឹងត្រូវវិនាសទៅជាមួយគ្នា ឯចុងបំផុតនៃមនុស្សអាក្រក់ នោះនឹងត្រូវកាត់ចេញវិញ»។
២០ តើហេតុអ្វីបានជាយើងអាចនិយាយថា ការរស់នៅក្នុងគ្រានេះគួរឲ្យរំភើបចិត្តនោះ?
២០ ជាសេចក្ដីកំសាន្តចិត្តណាស់ មែនហើយ ជាសេចក្ដីលើកទឹកចិត្តទៅទៀតដោយដឹងថា ព្រះពិតជាស្រឡាញ់មនុស្សយើង ហើយថា នៅពេលឆាប់ៗនេះទ្រង់នឹងធ្វើឲ្យលែងមាននូវគ្រប់អំពើសហ័សនឹងគ្រប់សេចក្ដីទុក្ខវេទនា! ជាការរំភើបចិត្តណាស់ដោយដឹងយល់ថា សេចក្ដីសម្រេចនៃបទទំនាយដែលប្រកបទៅដោយសិរីល្អទាំងនោះ គឺនឹងមកដល់នៅពេលខាងមុខឆាប់ៗនេះមែន!
[រូបភាពនៅទំព័រ២០]
ព្រះគម្ពីរបានទាយទុកនូវព្រឹត្ដិការណ៍ដែលនឹងផ្គុំធ្វើជា «ទីសំគាល់»ចំពោះថ្ងៃ«ជាន់ក្រោយបង្អស់»
[រូបភាពនៅទំព័រ២២]
មិនយូរប៉ុន្មានទៀត នៅសង្គ្រាមអើម៉ាគេដូនពួកអ្នកដែលមិនចុះចូលនឹងការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះនឹងត្រូវកាត់ចេញ។ តែឯពួកអ្នកដែលចុះចូលនោះនឹងរួចរស់ជីវិតចូលទៅនៅក្នុងពិភពលោកថ្មីដ៏សុចរិតវិញ