ភាគ៧
ព្រះដោះលែងសាសន៍អ៊ីស្រាអែល
ព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើឲ្យស្រុកអេស៊ីបមានសេចក្ដីវេទនា ហើយម៉ូសេដឹកនាំសាសន៍អ៊ីស្រាអែលចេញពីស្រុកនោះ។ ព្រះឲ្យសាសន៍អ៊ីស្រាអែលនូវច្បាប់តាមរយៈម៉ូសេ
អស់ច្រើនឆ្នាំ សាសន៍អ៊ីស្រាអែលបានរស់នៅស្រុកអេស៊ីប ហើយបានចម្រើនកើនឡើង។ ប៉ុន្តែ ផារ៉ូថ្មីបានចាប់ផ្ដើមគ្រប់គ្រង។ អ្នកគ្រប់គ្រងនេះមិនបានស្គាល់យ៉ូសែបទេ។ គាត់ជាអ្នកកាន់អំណាចផ្ដាច់ការហើយកាចសាហាវ។ គាត់បានខ្លាចថាជនជាតិអ៊ីស្រាអែលមានគ្នាច្រើនពេក ដូច្នេះគាត់ធ្វើឲ្យពួកគេទៅជាខ្ញុំបម្រើ ហើយបានបញ្ជាឲ្យជ្រមុជកូនខ្ចីប្រុសដែលទើបនឹងកើតឲ្យស្លាប់ក្នុងទន្លេនីល។ ប៉ុន្តែ ម្ដាយម្នាក់ដែលមានចិត្តក្លាហានបានការពារកូនខ្ចីដែលជាកូនប្រុសគាត់ ដោយលាក់ក្នុងកញ្ជើមួយនៅកណ្ដាលគុម្ពត្រែង។ កូនស្រីរបស់ផារ៉ូបានរកឃើញកូនខ្ចីនេះ បានដាក់ឈ្មោះថាម៉ូសេ ហើយបានចិញ្ចឹមគាត់ក្នុងវង្សត្រកូលស្តេចសាសន៍អេស៊ីប។
នៅពេលដែលម៉ូសេមានអាយុ៤០ឆ្នាំ គាត់មានបញ្ហាដោយសារគាត់ការពារខ្ញុំបម្រើសាសន៍អ៊ីស្រាអែលម្នាក់ពីមេតម្រួតសាសន៍អេស៊ីបម្នាក់។ ម៉ូសេបានភៀសខ្លួនទៅស្រុកមួយឆ្ងាយ ហើយរស់នៅជាជនត្រូវនិរទេស។ នៅពេលដែលម៉ូសេមានអាយុ៨០ឆ្នាំ ព្រះយេហូវ៉ាបានបញ្ជូនគាត់ទៅស្រុកអេស៊ីបវិញ ដើម្បីទាមទារឲ្យផារ៉ូដោះលែងរាស្ត្រព្រះ។
ផារ៉ូបានបដិសេធយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់។ ដូច្នេះ ព្រះបានធ្វើឲ្យមានសេចក្ដីវេទនា១០ប្រការដល់សាសន៍អេស៊ីប។ រាល់ដងដែលម៉ូសេទៅជួបផារ៉ូ ដើម្បីស្នើផ្ដល់ឱកាសផារ៉ូឲ្យជៀសវាងសេចក្ដីវេទនាបន្ទាប់ នោះផារ៉ូនៅតែបដិសេធ ដោយមិនទទួលស្គាល់ការទាមទាររបស់ម៉ូសេ និងព្រះយេហូវ៉ាដែលជាព្រះរបស់គាត់ទេ។ នៅទីបំផុត សេចក្ដីវេទនាទី១០បាននាំឲ្យកូនច្បងទាំងអស់នៅក្នុងស្រុកស្លាប់ លើកលែងតែក្នុងក្រុមគ្រួសារដែលបានស្ដាប់បង្គាប់ព្រះយេហូវ៉ា ដោយយកឈាមកូនចៀមឈ្មោលដែលបានត្រូវបូជាទៅប្រឡាក់នៅលើក្របទ្វារផ្ទះរបស់ខ្លួន។ ទេវតារបស់ព្រះដែលបានមកសម្លាប់កូនច្បងទាំងអស់បានរំលងផ្ទះទាំងនោះ។ ក្រោយមក ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានរំលឹកការសង្គ្រោះនេះ ដោយធ្វើពិធីប្រចាំឆ្នាំមួយហៅថា បុណ្យរំលង។
ដោយបានបាត់បង់កូនច្បងរបស់គាត់ នោះផារ៉ូក៏បានបង្គាប់ម៉ូសេនិងជនជាតិអ៊ីស្រាអែលឲ្យចាកចេញពីស្រុកអេស៊ីប។ ភ្លាមនោះ ពួកគេបានរៀបចំបណ្ដាជនឲ្យចាកចេញពីស្រុកអេស៊ីប។ ប៉ុន្តែ ផារ៉ូបានផ្លាស់ប្ដូរគំនិត។ គាត់បានដេញតាមពួកគេដោយមានកងទ័ពនិងរទេះចម្បាំងជាច្រើន។ មើលទៅ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលហាក់ដូចជាទ័លផ្លូវនៅឆ្នេរសមុទ្រក្រហម។ ព្រះយេហូវ៉ាបានញែកសមុទ្រក្រហម ដោយឲ្យពួកគេដើរកាត់តាមបាតសមុទ្ររីងស្ងួត ចន្លោះទឹកដែលដូចជាកំពែងសងខាងទៅ! នៅពេលដែលពួកអេស៊ីបខំដេញតាមពួកគេ នោះព្រះបានឲ្យទឹករលំធ្លាក់លើធ្វើឲ្យផារ៉ូនិងកងទ័ពគាត់លង់ទឹកស្លាប់អស់។
ក្រោយមក កាលដែលពួកអ៊ីស្រាអែលបោះជំរុំនៅភ្នំស៊ីណាយ ព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើកិច្ចព្រមព្រៀងមួយជាមួយនឹងពួកគេ។ ដោយប្រើម៉ូសេជាអ្នកកណ្ដាល នោះព្រះបានឲ្យច្បាប់ទៅពួកអ៊ីស្រាអែល ដើម្បីណែនាំនិងការពារពួកគេក្នុងគ្រប់ទិដ្ឋភាពនៃជីវិត។ ដរាបណាពួកអ៊ីស្រាអែលទទួលយកការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះដោយស្មោះត្រង់ នោះព្រះយេហូវ៉ានឹងនៅជាមួយនឹងពួកគេ ហើយធ្វើឲ្យប្រជាជាតិនោះជាពរដល់អ្នកឯទៀត។
ក៏ប៉ុន្តែ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលភាគច្រើនបានធ្វើឲ្យព្រះទាស់ចិត្ត ដោយសារពួកគេខ្វះជំនឿ។ ដូច្នេះ ព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើឲ្យមនុស្សជំនាន់នោះដើរឥតមានទិសដៅនៅតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំអស់៤០ឆ្នាំ។ ក្រោយមក ម៉ូសេបានតែងតាំងបុរសដ៏សុចរិតម្នាក់ឈ្មោះយ៉ូស្វេឲ្យ ទទួលតំណែងបន្តពីគាត់។ នៅទីបំផុត អ៊ីស្រាអែលបានត្រៀមខ្លួនចូលទៅក្នុងស្រុក ដែលព្រះបានសន្យាឲ្យអាប្រាហាំ។
—មានមូលដ្ឋានលើនិក្ខមនំ លេវីវិន័យ ជនគណនា ចោទិយកថា ទំនុកតម្កើង ១៣៦:១០-១៥ សកម្មភាព ៧:១៧-៣៦។