មេរៀនទី៤៣
ស្ដេចដាវីឌបានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គង
ពេលសុលស្លាប់ ដាវីឌឡើងធ្វើជាស្ដេចក្នុងអាយុ៣០ឆ្នាំ។ ជាច្រើនឆ្នាំក្រោយមក នៅយប់មួយ កាលដែលដាវីឌនៅលើដំបូលវិមាន គាត់ឃើញនារីដ៏ស្រស់ស្អាតម្នាក់។ បន្ទាប់មក ដាវីឌដឹងថានាងឈ្មោះបាតសេបា មានប្ដីជាទាហានឈ្មោះអ៊ូរី។ ដាវីឌបានបង្គាប់ឲ្យគេនាំបាតសេបាមកវិមានរបស់គាត់ ហើយក៏រួមដំណេកជាមួយនឹងនាង។ ក្រោយមក បាតសេបាមានផ្ទៃពោះ។ ដូច្នេះ ដាវីឌព្យាយាមលាក់បាំងការពិត។ គាត់បានបញ្ជាមេទ័ពឲ្យដាក់អ៊ូរីក្នុងសមរភូមិជួរមុខ រួចឲ្យទាហានផ្សេងទៀតដកថយ។ ដូច្នេះ អ៊ូរីបានស្លាប់ក្នុងចម្បាំង។ បន្ទាប់មក ដាវីឌបានយកបាតសេបាមកធ្វើជាប្រពន្ធ។
ប៉ុន្តែ ព្រះយេហូវ៉ាបានឃើញអំពើអាក្រក់ទាំងអស់នោះ។ តើលោកនឹងធ្វើអ្វី? ព្រះយេហូវ៉ាបានចាត់អ្នកប្រកាសទំនាយណាថាន់ឲ្យទៅជួបដាវីឌ។ ណាថាន់ប្រាប់ដាវីឌថា៖ ‹មានបុរសអ្នកមានម្នាក់មានសត្វចៀមជាច្រើន រីឯបុរសអ្នកក្រម្នាក់ គាត់មានតែកូនចៀមតូចមួយប៉ុណ្ណោះ ហើយគាត់ស្រឡាញ់វាខ្លាំងណាស់។ ប៉ុន្តែ បុរសអ្នកមានបានយកកូនចៀមតែមួយរបស់បុរសអ្នកក្រ›។ ពេលស្ដាប់រួច ដាវីឌខឹងយ៉ាងខ្លាំងដោយនិយាយថា៖ ‹បុរសអ្នកមាននោះសមតែស្លាប់!›។ ណាថាន់ប្រាប់ដាវីឌថា៖ ‹អ្នកគឺជាបុរសអ្នកមាននោះ!›។ នេះធ្វើឲ្យដាវីឌសោកស្ដាយពន់ពេក គាត់សារភាពប្រាប់ណាថាន់ថា៖ ‹ខ្ញុំបានធ្វើខុសចំពោះព្រះយេហូវ៉ា›។ កំហុសដ៏ធ្ងន់របស់ដាវីឌបាននាំឲ្យគាត់ និងក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ជួបបញ្ហាជាច្រើន។ ព្រះយេហូវ៉ាបានដាក់ទោសដាវីឌ តែមិនសម្លាប់គាត់ទេ ដោយសារគាត់មានចិត្តស្មោះត្រង់និងរាបទាប។
ដាវីឌចង់សង់វិហារជូនព្រះយេហូវ៉ា ប៉ុន្តែព្រះយេហូវ៉ាបានជ្រើសរើសសាឡូម៉ូនដែលជាកូនប្រុសគាត់ឲ្យធ្វើកិច្ចការនេះ។ ទោះជាយ៉ាងនោះក្ដី ដាវីឌបានត្រៀមគ្រប់យ៉ាងសម្រាប់សាឡូម៉ូន ហើយគិតថា៖ ‹វិហាររបស់ព្រះយេហូវ៉ាត្រូវតែរុងរឿងអស្ចារ្យ។ សាឡូម៉ូននៅក្មេង ដូច្នេះខ្ញុំនឹងរៀបចំអ្វីៗសម្រាប់គាត់›។ ដាវីឌបានធ្វើវិភាគទានយ៉ាងច្រើនសម្រាប់កិច្ចការនេះ។ គាត់បានជ្រើសរើសសិប្បករជំនាញជាច្រើននាក់ ហើយបានប្រមូលមាសនិងប្រាក់ ក៏បានទិញឈើស៊ីដារពីក្រុងទីរ៉ុសនិងក្រុងស៊ីដូនដែរ។ ពេលដាវីឌជិតស្លាប់ គាត់បានឲ្យគម្រោងសាងសង់វិហារទៅសាឡូម៉ូន ហើយប្រាប់ថា៖ ‹ព្រះយេហូវ៉ាបានឲ្យពុកកត់ទុកអ្វីៗទាំងនេះសម្រាប់កូន។ កុំខ្លាចឡើយ ព្រះយេហូវ៉ានឹងជួយកូន។ ចូរកូនរឹងមាំ ហើយធ្វើកិច្ចការនេះ›។
«អ្នកដែលខំលាក់បាំងអំពើរំលងរបស់ខ្លួន នឹងមិនបានជោគជ័យទេ តែអ្នកណាដែលសារភាពកំហុស ហើយឈប់ធ្វើខុសទៀត អ្នកនោះនឹងទទួលបានសេចក្ដីមេត្តាករុណា»។—សុភាសិត ២៨:១៣