ការផ្សាយដល់«អស់ទាំងសាសន៍»
«ដំណឹងល្អនេះ ដែលសំដែងពីនគរ នឹងត្រូវប្រកាសប្រាប់ទូទៅគ្រប់ក្នុងលោកីយ ទុកជាទីបន្ទាល់ដល់អស់ទាំងសាសន៍ នោះទើបនឹងបានដល់ចុងបំផុត»។—ម៉ាថាយ ២៤:១៤
១. ហេតុអ្វីក៏ពាក្យបន្ទូលរបស់ព្រះយេស៊ូវដែលបានកត់ទុកនៅម៉ាថាយ ២៤:១៤ ជាការដែលធ្វើឲ្យអ្នកកាន់តាមទ្រង់បានភ្ញាក់ផ្អើលនោះ?
ពាក្យបន្ទូលរបស់ព្រះយេស៊ូវនៅខាងលើនេះ ច្បាស់ជាធ្វើឲ្យពួកសិស្សជាតិយូដារបស់ទ្រង់ភ្ញាក់ផ្អើលណាស់! ចំពោះគំនិតដែលឲ្យពួកជនជាតិយូដាបរិសុទ្ធទៅនិយាយដល់ពួកអ្នក«មិនស្អាត» ដែលជា«ពួកសាសន៍ដទៃ»នោះ ជាការចំឡែកដល់ជនជាតិយូដាណាស់ ព្រមទាំងជាការគួរឲ្យស្អប់ខ្ពើមផង។a សូម្បីតែជនជាតិយូដាដែលទៀងត្រង់ ក៏មិនចូលផ្ទះរបស់សាសន៍ដទៃឡើយ! ដូច្នេះ ពួកសិស្សជាតិយូដារបស់ទ្រង់ទាំងនោះ នៅមានការរៀនជាច្រើនទៀតអំពីព្រះយេស៊ូវ សេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ និងអំពីកិច្ចការរបស់ទ្រង់។ ហើយពួកគេក៏នៅមានការរៀនជាច្រើនទៀតអំពីភាពឥតល្អៀងរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែរ។—កិច្ចការ ១០:២៨, ៣៤, ៣៥, ៤៥
២. (ក) តើកិច្ចបំរើរបស់ស្មរបន្ទាល់មានដល់កម្រិតណា? (ខ) តើមានកត្ដាបីប្រការដ៏សំខាន់ណាខ្លះ ដែលបណ្ដាលឲ្យស្មរបន្ទាល់មានការរីកចម្រើននោះ?
២ ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាបានផ្សាយដំណឹងល្អក្នុងចំណោមប្រជាជាតិទាំងឡាយ រួមទាំងសាសន៍អ៊ីស្រាអែលនៅសម័យថ្មីនេះផង។ ហើយឥឡូវនេះ ក៏កំពុងតែប្រកាសដល់ប្រជាជាតិកាន់តែច្រើនជាងពីមុនទៅទៀត។ ក្នុងឆ្នាំ១៩៩៤ មានស្មរបន្ទាល់ជាងបួនលានកន្លះនាក់កំពុងតែផ្សាយនៅក្នុងប្រមាណ២៣០ប្រទេស។ ពួកគេកំពុងតែបង្រៀនព្រះគម្ពីរដល់មនុស្សចាប់អារម្មណ៍ដែលមានចំនួនប្រមាណបួនលានកន្លះនាក់។ កិច្ចការនេះកំពុងតែសម្រេចឡើង ថ្វីបើមានមតិប្រឆាំងដ៏ឥតគោលពាសពេញពិភពលោក ដោយសារតែពួកគេមានភាពល្ងង់ខ្លៅអំពីសេចក្ដីបង្រៀននិងបំណងរបស់ពួកស្មរបន្ទាល់។ ដូចជាបានមានប្រសាសន៍មកចំពោះពួកគ្រីស្ទានពីដើម នេះក៏អាចនិយាយបានចំពោះស្មរបន្ទាល់ដែរ៖ «ព្រោះយើងដឹងថានៅគ្រប់ទីកន្លែង គេតែងតែនិយាយអាក្រក់ពីពួកអ្នកកាន់សាសនានេះណាស់»។ (កិច្ចការ ២៨:២២) បើអញ្ចឹង តើយើងអាចសន្មតថាការមានជោគជ័យនៃកិច្ចបំរើរបស់គេនោះ ជាលទ្ធផលនៃអ្វី? គឺមានកត្ដាបីប្រការដែលបណ្ដាលឲ្យពួកគេមានការរីកចម្រើន—គឺការធ្វើតាមការដឹកនាំនៃវិញ្ញាណរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ការយកត្រាប់តាមរបៀបដ៏មានប្រយោជន៍របស់ព្រះយេស៊ូវ និងការប្រើឧបករណ៍ត្រឹមត្រូវសំរាប់គមនាគមន៍ដ៏មានប្រសិទ្ធភាព។
វិញ្ញាណរបស់ព្រះយេហូវ៉ានិងដំណឹងល្អ
៣. ហេតុអ្វីក៏យើងមិនអាចនិយាយអួតបានអំពីអ្វីៗដែលបានសម្រេចនោះ?
៣ តើស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ានិយាយអួតអំពីការជោគជ័យរបស់គេ ហាក់បីដូចបានមកដោយសារសមត្ថភាពដ៏ពិសេសរបស់គេឬ? គឺមិនមែនទេ ដ្បិតពាក្យបន្ទូលរបស់ព្រះយេស៊ូវចែងប្រាប់ថា៖ «កាលណាអ្នករាល់គ្នាបានធ្វើតាមបង្គាប់គ្រប់ជំពូកហើយ នោះត្រូវរាប់ថា យើងជាបាវបំរើឥតកំរៃដល់ម្ចាស់ទេ ដ្បិតយើងបានធ្វើត្រឹមតែការដែលយើងត្រូវធ្វើប៉ុណ្ណោះ»។ ជាជនគ្រីស្ទានដែលបានឧទ្ទិសថ្វាយខ្លួននិងជ្រមុជទឹកនោះ ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាបានយល់ព្រមទទួលភារៈបំរើព្រះដោយស្ម័គ្រចិត្ត ទោះបីមានកាលៈទេសៈផ្ទាល់ខ្លួនយ៉ាងណាក្ដី។ ចំពោះបុគ្គលខ្លះ នោះមានន័យថាគេបំរើព្រះពេញពេល ជាសាសនទូត ឬជាជនស្ម័គ្រចិត្តធ្វើការក្នុងការិយាល័យសាខានិងគ្រឿងប្រដាប់សំរាប់បោះពុម្ពប្រកាសនវត្ថុគ្រីស្ទាន។ ចំពោះអ្នកឯទៀត គេសុខចិត្តប្រកបការងារខាងសំណង់អាគារសាសនា ខាងការផ្សាយពេញពេលជាអ្នកត្រួសត្រាយ ឬក៏ការផ្សាយមិនពេញពេល ជាអ្នកផ្សាយដំណឹងល្អម្នាក់នៅក្នុងក្រុមជំនុំរបស់គេ។ យើងម្នាក់ៗមិនអាចនិយាយអួតអំពីការធ្វើភារៈរបស់យើងជាត្រឹមត្រូវបានទេ «ដ្បិតយើងបានធ្វើត្រឹមតែការដែលយើងត្រូវធ្វើប៉ុណ្ណោះ»។—លូកា ១៧:១០; កូរិនថូសទី១ ៩:១៦
៤. តើការមានជ័យជំនះលើការប្រឆាំងពាសពេញពិភពលោកដល់កិច្ចបំរើគ្រីស្ទាននោះ បានតាមរបៀបណា?
៤ ការជោគជ័យណាដែលយើងបានទទួល គឺជាលទ្ធផលនៃវិញ្ញាណរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ឬសកម្មពលរបស់ទ្រង់។ នៅសព្វថ្ងៃនេះក៏អាចយកជាការបាន ដូចនៅជំនាន់របស់ហោរាសាការីដោយនិយាយថា៖ «នេះជាព្រះបន្ទូលដែលព្រះយេហូវ៉ាមានបន្ទូលដល់សូរ៉ូបាបិល គឺព្រះយេហូវ៉ានៃពួកពលបរិវារ ទ្រង់មានបន្ទូលថា មិនមែនដោយឥទ្ធិឫទ្ធិ ឬដោយអំណាចទេ គឺដោយសារវិញ្ញាណរបស់អញវិញ»។ ដូច្នេះហើយ ការមានជ័យជំនះទៅលើការប្រឆាំងពាសពេញពិភពលោកនឹងការផ្សាយរបស់ស្មរបន្ទាល់នោះ គឺមិនមែនជាលទ្ធផលនៃការខ្នះខ្នែងរបស់មនុស្សយើងទេ តែជាលទ្ធផលនៃការដឹកនាំរបស់ព្រះយេហូវ៉ានិងការការពាររបស់ទ្រង់វិញ។—សាការី ៤:៦
៥. តើព្រះយេហូវ៉ាមានមុខនាទីដើរតួយ៉ាងណា ក្នុងការផ្សាយសារព្រះរាជាណាចក្រនោះ?
៥ ចំពោះអស់អ្នកដែលធ្វើតាមសារព្រះរាជាណាចក្រនោះ ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលថា៖ «នៅក្នុងគម្ពីរពួកហោរាមានសេចក្ដីចែងទុកមកថា ‹ព្រះទ្រង់នឹងបង្រៀនគេទាំងអស់គ្នា› ដូច្នេះ អស់អ្នកណាដែលឮព្រះវរបិតា ហើយបានរៀនពីទ្រង់ នោះក៏មកឯខ្ញុំ។ . . . គ្មានអ្នកណាអាចនឹងមកឯខ្ញុំបានទេ លើកតែព្រះវរបិតាទ្រង់ប្រោសប្រទានឲ្យប៉ុណ្ណោះ»។ (យ៉ូហាន ៦:៤៥, ៦៥) ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់អាចទតឃើញធ្លុះចិត្តនិងគំនិតរបស់យើង ហើយទ្រង់ក៏ជ្រាបដឹងអស់អ្នកដែលនឹងធ្វើតាមសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ ថ្វីបើគេមិនទាន់ស្គាល់ទ្រង់នៅឡើយនោះក្ដី។ ទ្រង់ក៏ប្រើពួកទេវតារបស់ទ្រង់ដែរ ក្នុងការដឹកនាំកិច្ចបំរើដ៏អស្ចារ្យនេះ។ ដូច្នេះហើយបានជានៅក្នុងចក្ខុនិមិត្ត យ៉ូហានបានឃើញពួកទេវតាចូលរួមធ្វើកិច្ចការនេះ ហើយក៏បានសរសេរថា៖ «ខ្ញុំក៏ឃើញទេវតា១ទៀត កំពុងហោះកាត់កណ្ដាលមេឃ ទាំងមានដំណឹងល្អដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច សំរាប់នឹងថ្លែងប្រាប់ដល់មនុស្សនៅផែនដី គឺដល់គ្រប់អស់ទាំងសាសន៍ គ្រប់ពូជអំបូរ គ្រប់ភាសា ហើយគ្រប់ទាំងគ្រួសារដែរ»។—វិវរណៈ ១៤:៦
ការដឹងនូវសេចក្ដីត្រូវការខាងវិញ្ញាណ
៦. ដើម្បីឲ្យបុគ្គលម្នាក់ធ្វើតាមដំណឹងល្អនោះ តើគាត់ត្រូវកាន់អាកប្បកិរិយាដ៏សំខាន់យ៉ាងណា?
៦ កត្ដាមួយទៀតដែលព្រះយេហូវ៉ាប្រទានឲ្យបុគ្គលម្នាក់មានឱកាសនឹងទទួលដំណឹងល្អនោះ គឺត្រូវបានសម្ដែងមកដោយព្រះយេស៊ូវថា៖ «មានពរហើយ អស់អ្នកដែលមានសេចក្ដីកំសត់[ត្រូវការ,ពថ]ខាងឯវិញ្ញាណ ដ្បិតនគរស្ថានសួគ៌ជារបស់ផងអ្នកទាំងនោះ»។ (ម៉ាថាយ ៥:៣) អត្ថស្កប់ចិត្តបុគ្គល ឬអ្នកដែលមិនស្វែងរកសេចក្ដីពិត នឹងមិនដឹងថាខ្លួនត្រូវការសេចក្ដីខាងវិញ្ញាណទេ។ គាត់គិតតែនឹងរបស់ខាងសាច់ឈាមប៉ុណ្ណោះ។ ការស្កប់ចិត្តនោះ ក៏ទៅជាការរារាំង។ ដូច្នេះហើយ នៅពេលដែលយើងជួបមនុស្សជាច្រើនដែលបដិសេធសារនេះ ក្នុងកាលដែលយើងទៅផ្សាយពីផ្ទះមួយទៅផ្ទះមួយនោះ យើងត្រូវតែពិចារណានូវមូលហេតុផ្សេងៗ ដែលមនុស្សអាចមានចំពោះការបដិសេធរបស់គេនេះ។
៧. ហេតុអ្វីក៏មនុស្សជាច្រើនមិនធ្វើតាមនឹងសេចក្ដីពិត?
៧ មនុស្សជាច្រើនមិនព្រមស្ដាប់ ពីព្រោះពួកគេប្រកាន់ខ្ជាប់យ៉ាងស្វិតស្វាញនូវសាសនាពីកំណើតរបស់គេ ហើយមិនសុខចិត្តពិគ្រោះគ្នាឡើយ។ អ្នកឯទៀតបានជាប់ចិត្តតែនឹងសាសនាណាដែលសមនឹងបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់គេ—អ្នកខ្លះទៀតចង់បានសាសនាដែលប្រកបដោយអាថ៌កំបាំង។ អ្នកឯទៀតប្រព្រឹត្តតាមតែផ្លូវចិត្ត ហើយនៅមានអ្នកឯទៀតច្រើនតែចូលចិត្តនឹងសកម្មភាពសង្គមកិច្ចនៅឯព្រះវិហាររបស់គេ។ មនុស្សជាច្រើននៅសព្វថ្ងៃនេះ បានជ្រើសរើសជីវភាពបែបដែលប្រឆាំងនឹងបមាណីយរបស់ព្រះ។ ពួកគេប្រហែលជារស់នៅដោយអសីលធម៌ ដូច្នេះពួកគេមានមូលហេតុនិយាយថា៖ «ខ្ញុំមិនចូលចិត្តទេ»។ តែអ្នកឯទៀត ដែលអះអាងថាគេជាអ្នកមានវិជ្ជានិងចេះដឹងខាងវិទ្យាសាស្ត្រនោះ បដិសេធថាព្រះគម្ពីរជាសៀវភៅភាពងាយហួសពេក។—កូរិនថូសទី១ ៦:៩-១១; កូរិនថូសទី២ ៤:៣, ៤
៨. ហេតុអ្វីក៏ការបដិសេធចោលមិនត្រូវបន្ថយការខ្នះខ្នែងរបស់យើង? (យ៉ូហាន ១៥:១៨-២០)
៨ ដោយសារមនុស្សភាគច្រើនបដិសេធសារនោះ តើនេះត្រូវបន្ថយជំនឿនិងការខ្នះខ្នែងរបស់យើងចំពោះកិច្ចបំរើដែលសង្គ្រោះជីវិតនេះឬ? ពាក្យរបស់ប៉ុលទៅពួករ៉ូម៉ាំងអាចជួយសម្រាលទុក្ខយើងបាន ដែលថា៖ «តែបើមានអ្នកខ្លះមិនជឿ នោះដូចម្ដេចទៅសេចក្ដីដែលគេមិនជឿនោះ តើនឹងធ្វើឲ្យសេចក្ដីជំនឿជឿដល់ព្រះទៅជាមិនកើតការវិញឬអី ទេ មិនមែនឡើយ សូមឲ្យព្រះបានរាប់ជាពិត ហើយគ្រប់ទាំងមនុស្សជាភូតភរវិញចុះ ដូចមានសេចក្ដីចែងទុកមកថា ‹ឲ្យទ្រង់បានរាប់ជាសុចរិត ក្នុងកាលដែលទ្រង់មានបន្ទូល ហើយឲ្យទ្រង់បានឈ្នះ ក្នុងកាលដែលគេជំនុំជំរះទ្រង់›»។—រ៉ូម ៣:៣, ៤
៩, ១០. តើមានទីសំអាងណាខ្លះ ដែលថាការប្រឆាំងត្រូវបានឈ្នះលើនៅក្នុងប្រទេសជាច្រើននោះ?
៩ យើងអាចមានការលើកទឹកចិត្តពីឧទាហរណ៍ជាច្រើននៅជុំវិញពិភពលោកនៃប្រទេសនានា ដែលដូចជាមិនឃើញនូវលទ្ធផលសោះ ប៉ុន្តែនៅពេលក្រោយមក បានសម្ដែងជាផ្ទុយទៅវិញ។ ព្រះយេហូវ៉ានិងពួកទេវតាបានជ្រាបថានៅមានមនុស្សចិត្តល្អជាច្រើនដែលនឹងត្រូវរកឃើញ—ប៉ុន្តែស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាត្រូវតែខំព្យាយាមនិងតស៊ូក្នុងកិច្ចបំរើរបស់គេ។ ជាឧទាហរណ៍ ក្នុងរយៈ៥០ឆ្នាំកន្លងទៅនេះ សាសនាកាតូលិកហាក់បីដូចជាឧបសគ្គដ៏ធំដែលមិនអាចពុះពារបានសោះ ក្នុងប្រទេសខ្លះ ដូចជាប្រទេសកូឡុមប៊ីយ៉ា ប្រេហ្ស៊ីល ព័រទុយហ្គាល់ ម៉ិចស្សីកូ អារ្សងទីន អ៊ីតាលី អេស្ប៉ាញ និងអៀកឡង់ជាដើម។ នៅឆ្នាំ១៩៤៣ ស្មរបន្ទាល់មានចំនួនតែ១២៦.០០០នាក់នៅពាសពេញពិភពលោក ហើយពីចំនួននេះមាន៧២.០០០នាក់រស់នៅក្នុងសហរដ្ឋអាមេរិក។ ភាពល្ងង់ខ្លៅនិងមតិប្រឆាំងដ៏ឥតគោលដែលស្មរបន្ទាល់ប្រឈមមុខនោះ បានហាក់បីដូចជាជញ្ជាំងឥដ្ឋមួយដែលមិនអាចបំបែកបានឡើយ។ ប៉ុន្តែ នៅសព្វថ្ងៃនេះ ការផ្សាយដែលមានលទ្ធផលជោគជ័យជាងគេ គឺមកពីប្រទេសទាំងនេះទៅវិញ។ ចំពោះប្រទេសទាំងឡាយដែលធ្លាប់ជាកុម្មុយនិស្តពីមុន ក៏មានករណីដូចនេះដែរ។ នៅឆ្នាំ១៩៩៣មានមនុស្ស៧.៤០២នាក់បានធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹកនៅឯមហាសន្និបាតនៅទីក្រុង គីអេវ ប្រទេសអ៊ុយគ្រេន នេះក៏ជាទីសំអាងនៃលទ្ធផលដ៏ជោគជ័យដែរ។
១០ តើពួកស្មរបន្ទាល់បានប្រើវិធីណាខ្លះដើម្បីនឹងផ្សាយប្រាប់ដំណឹងល្អទៅដល់អ្នកជិតខាងរបស់គេនោះ? តើពួកគេបានប្រើវត្ថុទ្រព្យដើម្បីលើកទឹកចិត្តមនុស្សឲ្យផ្លាស់សាសនា ដូចអ្នកខ្លះបានចោទឬ? តើពួកគេបានទៅជួបតែពួកអ្នកក្រីក្រនិងពួកអ្នកល្ងង់ខ្លៅដូចជាអ្នកខ្លះបានអះអាងមែនឬ?
វិធីបញ្ជូនសារដំណឹងល្អដែលប្រកបដោយជោគជ័យ
១១. តើព្រះយេស៊ូវបានទុកឲ្យគំរូដ៏ល្អណា ចំពោះកិច្ចបំរើរបស់ទ្រង់? (សូមមើល យ៉ូហាន ៤:៦-២៦)
១១ ព្រះយេស៊ូវនិងពួកសិស្សរបស់ទ្រង់បានស្ថាបនាគំរូនៃការបង្កបង្កើតសិស្សមួយ ដែលស្មរបន្ទាល់បានកាន់តាមរហូតមកដល់សម័យនេះ។ ព្រះយេស៊ូវបានយាងទៅកន្លែងណាដែលមានមនុស្ស ទោះបីជាអ្នកមានឬក្រីក្រក្ដី—ទៅឯផ្ទះ កន្លែងសាធារណៈ តាមមាត់បឹង តាមជើងភ្នំ ថែមទាំងតាមសាលាប្រជុំផង។—ម៉ាថាយ ៥:១, ២; ៨:១៤; ម៉ាកុស ១:១៦; លូកា ៤:១៥
១២, ១៣. (ក) តើតាមរបៀបណាដែលប៉ុលផ្ដល់ឲ្យគំរូសំរាប់ជនគ្រីស្ទាននោះ? (ខ) តើស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើតាមគំរូរបស់ប៉ុលដោយយ៉ាងណាខ្លះ?
១២ ចំពោះកិច្ចបំរើផ្ទាល់របស់គាត់ សាវាកប៉ុលអាចមានសិទ្ធិនិយាយថា៖ «ឯកិរិយារបស់ខ្ញុំ គ្រប់ពេលគ្រប់វេលា ដែលនៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នា តាំងពីថ្ងៃដែលខ្ញុំចូលទៅស្រុកអាស៊ីមុនដំបូង គឺដែលខ្ញុំបានបំរើព្រះអម្ចាស់ . . . ខ្ញុំមិនបានខាននឹងប្រាប់សេចក្ដីអ្វី ដែលមានប្រយោជន៍ដល់អ្នករាល់គ្នាដែរ គឺបានបង្រៀនដល់អ្នករាល់គ្នានៅកណ្ដាលជំនុំវិញ ហើយពីផ្ទះ១ទៅផ្ទះ១ផង»។—កិច្ចការ ២០:១៨-២០
១៣ ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាត្រូវបានគេស្គាល់ពាសពេញពិភពលោក ដោយសារតែពួកគេធ្វើតាមគំរូរបស់ពួកសាវកក្នុងការផ្សាយពីផ្ទះមួយទៅផ្ទះមួយ។ ជាជាងខំប្រឹងស្មារតីទៅលើកិច្ចបំរើផ្សាយតាមទូរទស្សន៍ដែលថ្លៃ គ្មានខ្លឹមសារ ហើយមិនជិតស្និទ្ធនោះ ពួកស្មរបន្ទាល់ទៅឯមនុស្សដែលជាអ្នកមានឬអ្នកក្រីក្រ ដើម្បីជួបគេផ្ទាល់តែម្ដង។ ពួកគេខំព្យាយាមសន្ទនាអំពីព្រះនិងពាក្យបន្ទូលរបស់ទ្រង់។b ពួកគេមិនខំព្យាយាមបង្កើតឲ្យមានជនគ្រីស្ទាន ដោយចែកចាយវត្ថុឲ្យទទេនោះឡើយ។ ចំពោះពួកអ្នកដែលសុខចិត្តវែកញែកនោះ ពួកគេពន្យល់ប្រាប់ថា ការគ្រប់គ្រងនៃព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះជាផ្លូវដោះស្រាយពិតតែមួយចំពោះបញ្ហានៃមនុស្សជាតិ ហើយនឹងកែប្រែស្ថានភាពនៅលើផែនដីរបស់យើងនេះឲ្យបានប្រសើរឡើងវិញ។—អេសាយ ៦៥:១៧, ២១-២៥; ពេត្រុសទី២ ៣:១៣; វិវរណៈ ២១:១-៤
១៤. (ក) តើតាមរបៀបណា ដែលពួកសាសនទូតនិងពួកអ្នកត្រួសត្រាយជាច្រើនបានចាក់គ្រឹះដ៏មាំនោះ? (ខ) តើយើងបានរៀនអ្វីខ្លះ ពីការពិសោធន៍របស់ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ានៅប្រទេសជប៉ុន?
១៤ ដើម្បីឲ្យកិច្ចការនេះបានសម្រេចនៅក្នុងប្រទេសជាច្រើននោះ ពួកសាសនទូតនិងពួកអ្នកត្រួសត្រាយបានស្ថាបនាតំបន់នៅក្នុងប្រទេសជាច្រើន។ ពួកគេបានចាក់គ្រឹះ ហើយក្រោយមកពួកស្មរបន្ទាល់នៅសាសន៍នោះក៏នាំមុខក្នុងការដើរផ្សាយ។ ដូច្នេះហើយ គឺមិនចាំបាច់ត្រូវការពួកស្មរបន្ទាល់បរទេសជាច្រើនដើម្បីនឹងបន្តការផ្សាយ ហើយចាត់ចែងក្នុងកិច្ចការនោះទេ។ ឧទាហរណ៍មួយដ៏អស្ចារ្យ គឺប្រទេសជប៉ុន។ នៅក្នុងឆ្នាំ១៩៤៩ មានច្រើនតែពួកសាសនទូតពីម្ដុំប្រទេសអូស្ដ្រាលីនិងអង់គ្លេសទេ ដែលបានទៅប្រទេសនេះ។ ពួកគេបានសិក្សាភាសាជប៉ុន ប្រែប្រួលទៅតាមស្ថានភាពអន់ថយនៃសម័យក្រោយពីសង្គ្រាមនោះ ហើយបានចាត់ចែងផ្សាយពីផ្ទះមួយទៅផ្ទះមួយ។ នៅកំឡុងសង្គ្រាមលោកលើកទីពីរ ពួកស្មរបន្ទាល់ត្រូវបានគេបម្រាម ហើយធ្វើទុក្ខបុកម្នេញនៅក្នុងប្រទេសជប៉ុន។ ដូច្នេះ នៅពេលពួកសាសនទូតបានមកដល់នោះ ឃើញមានស្មរបន្ទាល់ជនជាតិជប៉ុនដែលសកម្មតែមួយចំនួនតូចប៉ុណ្ណោះ។ ប៉ុន្តែ នៅសព្វថ្ងៃនេះ ពួកស្មរបន្ទាល់នៅប្រទេសនោះបានកើនឡើងជាង១៨៧.០០០នាក់ ហើយមានជាង៣.០០០ក្រុមជំនុំ! តើអ្វីជាកត្ដានៃការជោគជ័យដើមដំបូងរបស់គេនោះ? សាសនទូតម្នាក់ដែលបានបំរើព្រះនៅទីនោះជាង២៥ឆ្នាំហើយ បានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ការរៀនធ្វើសន្ទនាជាមួយមនុស្សជាការសំខាន់ជាងគេបំផុត។ ដោយចេះនិយាយភាសារបស់គេ យើងអាចយល់ចិត្តគេ ព្រមទាំងអប់អរនិងអធ្យាស្រ័យដល់ជីវភាពរបស់គេផង។ យើងត្រូវតែបង្ហាញថា យើងស្រឡាញ់ជនជាតិជប៉ុន។ ពិតហើយ យើងបានខំព្យាយាមដោយចិត្តរាបទាប ដើម្បីឲ្យបានទៅជាផ្នែកមួយនៃសហគមន៍របស់គេនោះ ដោយមិនសម្របសម្រួលគោលការណ៍គ្រីស្ទានរបស់យើងឡើយ»។
ចរិយាគ្រីស្ទានក៏ជាសាក្សីមួយដែរ
១៥. តើតាមរបៀបណាខ្លះដែលពួកស្មរបន្ទាល់បានសម្ដែងនូវចរិយាគ្រីស្ទាន?
១៥ យ៉ាងណាក៏ដោយ មនុស្សមិនមែនគ្រាន់តែធ្វើតាមនឹងសាររបស់ព្រះគម្ពីរប៉ុណ្ណោះឡើយ។ ពួកគេក៏បានឃើញការប្រព្រឹត្តនៃសាសនាគ្រីស្ទានដែរ។ ពួកគេបានសង្កេតឃើញស្មរបន្ទាល់មានសេចក្ដីស្រឡាញ់ ភាពចុះសម្រុងគ្នា និងសាមគ្គីភាពគ្នា សូម្បីតែនៅក្នុងស្ថានការណ៍ដ៏ពិបាក ដូចជាក្នុងសង្គ្រាម ការប្រយុទ្ធរវាងកលសម្ព័ន្ធ និងអមិត្តភាពរវាងជាតិពន្ធក្ដី។ ពួកស្មរបន្ទាល់បានរក្សាជំហរយ៉ាងច្បាស់លាស់នៃអព្យាក្រឹតភាពគ្រីស្ទានរបស់គេក្នុងគ្រប់វិវាទ ហើយបានសម្រេចពាក្យបន្ទូលរបស់ព្រះយេស៊ូវនេះ៖ «ខ្ញុំឲ្យសេចក្ដីបញ្ញត្ត១ថ្មីដល់អ្នករាល់គ្នា គឺឲ្យអ្នករាល់គ្នាស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក ត្រូវឲ្យស្រឡាញ់គ្នា ដូចជាខ្ញុំបានស្រឡាញ់អ្នករាល់គ្នាដែរ គេនឹងដឹងថា អ្នករាល់គ្នាជាសិស្សរបស់ខ្ញុំ ដោយសារសេចក្ដីនេះឯង គឺដោយអ្នករាល់គ្នាមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ដល់គ្នាទៅវិញទៅមក»។—យ៉ូហាន ១៣:៣៤, ៣៥
១៦. តើការពិសោធន៍អ្វីដែលបញ្ជាក់ឲ្យឃើញនូវសេចក្ដីស្រឡាញ់គ្រីស្ទានដ៏ជាក់ស្តែងនោះ?
១៦ សេចក្ដីស្រឡាញ់រវាងអ្នកជិតខាងបានត្រូវបញ្ជាក់ឲ្យឃើញយ៉ាងច្បាស់ ក្នុងករណីនៃបុរសចាស់ជរាម្នាក់ កាលដែលគាត់បានសរសេរទៅកាសែតនៅតំបន់របស់គាត់អំពី«លោកនិងអ្នកស្រី ចិត្តល្អ»។ គាត់បានពន្យល់ថាអ្នកជិតខាងរបស់គាត់បានមានចិត្តសប្បុរសដល់គាត់ណាស់ ជាពិសេសនៅពេលដែលប្រពន្ធរបស់គាត់ឈឺជិតស្លាប់នោះ។ គាត់បានសរសេរថា៖ «តាំងពីនាងបានស្លាប់ទៅ . . . ពួកគេកាន់តែល្អណាស់ឡើង។ តាំងពីពេលនោះមក ពួកគេចាត់ខ្ញុំទុកដូចជាបងប្អូនចិញ្ចឹម . . . ជួយធ្វើការផ្ទះសម្បែងគ្រប់បែបយ៉ាង ហើយជួយដោះស្រាយបញ្ហាផ្សេងៗរបស់ខ្ញុំដែលជានិវត្តជនដែលមានអាយុ៧៤ឆ្នាំ។ អ្វីដែលធ្វើឲ្យរឿងនេះគួរឲ្យប្លែកទៀតនោះ គឺថាពួកគេជាមនុស្សសម្បុរខ្មៅ ខ្ញុំជាមនុស្សសម្បុរស។ ពួកគេជាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយខ្ញុំជាសមាជិកអសកម្មនៃសាសនាកាតូលិក»។
១៧. តើយើងត្រូវតែជៀសវាងអ្វី?
១៧ ការពិសោធន៍នេះបញ្ជាក់ឲ្យឃើញថា យើងអាចផ្សាយតាមវិធីជាច្រើន រួមទាំងចរិយាជារៀងរាល់ថ្ងៃរបស់យើងផង។ តាមការពិត បើចរិយារបស់យើងមិនដូចព្រះគ្រីស្ទទេ កិច្ចបំរើរបស់យើងនឹងទៅជាមានការលាក់ពុត ដែលគ្មានប្រសិទ្ធិភាពឡើយ។ យើងមិនចង់ឲ្យដូចពួកអ្នកដែលព្រះយេស៊ូវបានពណ៌នាមកថា៖ «គ្រប់ទាំងសេចក្ដីណាដែលគេប្រាប់ឲ្យអ្នករាល់គ្នាកាន់តាម នោះចូរកាន់ ហើយប្រព្រឹត្តតាមចុះ ប៉ុន្តែកុំឲ្យប្រព្រឹត្តតាមអំពើរបស់គេឡើយ ដ្បិតគេគ្រាន់តែថា តែមិនធ្វើតាមទេ»។—ម៉ាថាយ ២២:៣៧-៣៩; ២៣:៣
គណៈអ្នកបំរើផ្ដល់ឲ្យឧបករណ៍ត្រឹមត្រូវ
១៨. តើតាមរបៀបណាដែលប្រកាសនវត្ថុព្រះគម្ពីរប្រដាប់ខ្លួនយើង ដើម្បីជួយមនុស្សចិត្តស្មោះនោះ?
១៨ កត្ដាដ៏សំខាន់មួយទៀត ក្នុងការផ្សាយដំណឹងល្អទៅគ្រប់សាសន៍នោះ គឺការមានប្រកាសនវត្ថុព្រះគម្ពីរ ដែលបានផលិតមកដោយសមាគមប៉មយាមខាងព្រះគម្ពីរនិងខិត្តប័ណ្ណ។ យើងមានសៀវភៅ សៀវភៅស្តើង ខិត្តប័ណ្ណ និងទស្សនាវដ្ដីឯទៀតជាច្រើន ដែលអាចបំពេញចិត្តអ្នកចង់ដឹងស្មោះគ្រប់ៗគ្នា។ បើយើងជួបពួកអ្នកដែលកាន់សាសនាអ៊ីស្លាម ហិណ្ឌូ ពុទ្ធសាសនា ដៅអីស្ទ ឬសាសនាយូដា យើងអាចប្រើសៀវភៅ មនុស្សលោកស្វែងរកព្រះឬប្រើខិត្តប័ណ្ណផ្សេងៗទៀត ដើម្បីនឹងចាប់ផ្ដើមការសន្ទនា ព្រមទាំងប្រើសំរាប់បង្រៀនព្រះគម្ពីរផង។ បើជួបអ្នកវិវត្តន៍ដែលសួរអំពីការបង្កើតនោះ យើងអាចប្រើសៀវភៅ ជីវិត—បានកើតមានឡើងតាមរបៀបណា? តាមរបៀបវិវត្តន៍ឬតាមការបង្កើត? បើក្មេងជំទង់សួរថា៖ ‹តើគោលបំណងជីវិតជាអ្វី›? យើងអាចប្រាប់គាត់អំពីសៀវភៅ សំនួរទាំងឡាយដែលយុវជនសួរ—ចម្លើយដែលមានប្រសិទ្ធិភាព។c បើអ្នកណាម្នាក់មានបញ្ហាផ្ទាល់ខ្លួន ដូចជា—ដំណើរធ្លាក់ទឹកចិត្ត ការនឿយហត់កាយឬចិត្ត ការចាប់រំលោភ ការលះលែងគ្នា—យើងមានទស្សនាវដ្ដីដែលវែកញែករិះរកវិធីដ៏មានប្រយោជន៍អំពីមុខវិជ្ជាទាំងនេះ។ ពិតមែនហើយ គណៈអ្នកបំរើស្មោះត្រង់ដែលព្រះយេស៊ូវបានទាយថានឹងត្រូវផ្ដល់នូវ«អាហារបរិភោគតាមត្រូវពេល»គឺកំពុងតែបំពេញមុខនាទីរបស់គេ។—ម៉ាថាយ ២៤:៤៥-៤៧
១៩, ២០. តើតាមរបៀបណាដែលកិច្ចការផ្សាយព្រះរាជាណាចក្រនៅប្រទេសអាល់បានី ត្រូវបានលូតលាស់នោះ?
១៩ ប៉ុន្តែដើម្បីឲ្យដំណឹងល្អឮដល់សាសន៍ទាំងឡាយ ការផលិតប្រកាសនវត្ថុក្នុងភាសាជាច្រើនជាការសំខាន់ណាស់។ តើការបកប្រែព្រះគម្ពីរនិងប្រកាសនវត្ថុជាង២០០ភាសា អាចធ្វើទៅយ៉ាងដូចម្ដេចបាន? ការពិនិត្យមើលត្រួសៗនូវឧទាហរណ៍មួយ គឺប្រទេសអាល់បានី បង្ហាញឲ្យឃើញនូវរបៀបដែលអ្នកបម្រើស្មោះត្រង់ដែលមានវិនិច្ឆ័យល្អ អាចលើកផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អ ថ្វីបើមានការពិបាកដ៏សម្បើម ហើយដោយគ្មានអព្ភូតហេតុទំនើបជួយខាងបញ្ហាភាសានោះក្ដី។—កិច្ចការ ២:១-១១
២០ គ្រាន់តែពីរបីឆ្នាំកន្លងទៅនេះ ប្រទេសអាល់បានីត្រូវបានគេចាត់ទុកជាប្រទេសកុម្មុយនិស្តតែមួយដែលមិនជឿថាមានព្រះអាទិទេព។ ទស្សនាវដ្ដី ន៉ាស្យិនណាល់ ជីអូក្រាហ្វីក បានចែងនៅក្នុងឆ្នាំ១៩៨០ថា៖ «ប្រទេសអាល់បានីហាមឃាត់មិនឲ្យមាន[សាសនា]ដោយប្រកាសនៅឆ្នាំ១៩៦៧ថា‹ជាប្រទេសទីមួយនៅក្នុងពិភពលោកដែលមិនជឿថាមានព្រះអាទិទេព›។ . . . ប្រជាជនជំនាន់ថ្មីនៅប្រទេសអាល់បានីស្គាល់តែលទ្ធិបដិសេធព្រះអាទិទេពប៉ុណ្ណោះ»។ ឥឡូវនេះ ដោយសារតែកុម្មុយនិស្តឱនថយទៅ ប្រជាជនអាល់បានីដែលទទួលស្គាល់សេចក្ដីត្រូវការខាងវិញ្ញាណរបស់គេ គឺកំពុងតែធ្វើតាមការផ្សាយដែលធ្វើឡើងដោយស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា។ នៅក្នុងឆ្នាំ១៩៩២ក្រុមអ្នកបកប្រែតូចមួយផ្សំឡើងពីយុវស្មរបន្ទាល់ ដែលចេះភាសាអ៊ីតាលីនិងអង់គ្លេសត្រូវបានស្ថាបនាឡើងនៅក្នុងក្រុងធីរ៉ានី។ បងប្អូនប្រុសៗដែលមានគុណវុឌ្ឍិបានបង្រៀនពួកគេឲ្យប្រើកុំព្យូទ័រឡែបថប់ ដើម្បីវាយបញ្ចូលអក្សរអាល់បានី។ នៅដើមដំបូង ពួកគេបកប្រែខិត្តប័ណ្ណនិងទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម។ កាលដែលពួកគេមានការពិសោធន៍ច្រើន គេក៏បកប្រែប្រកាសនវត្ថុព្រះគម្ពីរឯទៀតដែលមានប្រយោជន៍។ នៅបច្ចុប្បន្ននេះ មានស្មរបន្ទាល់ដ៏សកម្មប្រមាណ២០០នាក់ នៅក្នុងប្រទេសដ៏តូចនោះ ដែលមាន(ប្រជាជន៣.២៦២.០០០) ហើយចំនួនប្រជុំជន១.៩៨៤នាក់ដែលបានមកធ្វើបុណ្យរំឭកក្នុងឆ្នាំ១៩៩៤។
យើងម្នាក់ៗមានភារៈ
២១. តើយើងកំពុងតែរស់នៅក្នុងសម័យប្រភេទណា?
២១ ព្រឹត្ដិការណ៍ក្នុងពិភពលោកកំពុងតែឡើងដល់កំរិតខ្ពស់បំផុត។ លោកីយ៍នេះមើលទៅ ហាក់បីដូចទៅជាគ្មានសណ្ដាប់ធ្នាប់ មិនអាចគ្រប់គ្រងបានឡើយ។ នេះគឺដោយសារតែការរីកចម្រើននូវឧក្រិដ្ឋកម្មនិងអំពើឃោរឃៅ ការកាប់សម្លាប់គ្នា និងការចាប់រំលោភក្នុងសង្គ្រាមនៅក្នុងប្រទេស ការចម្រើននូវសីលធម៌ដ៏ធូរនិងផលនៃកាមរោគ និងការមិនគោរពដល់អំណាចពេញច្បាប់នោះ។ យើងរស់នៅក្នុងសម័យដែលដូចគ្នានឹងជំនាន់មុនទឹកជំនន់ ដែលត្រូវបានពិពណ៌នាមកនៅលោកុប្បត្តិថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ឃើញថា ការអាក្រក់របស់មនុស្សបានចំរើនជាច្រើនឡើងនៅផែនដី ហើយអស់ទាំងគំនិតក្នុងចិត្តគេក៏សុទ្ធតែអាក្រក់ជានិច្ចដូច្នោះ នោះព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ស្ដាយ ដោយបានបង្កើតមនុស្សមកលើផែនដី ហើយទ្រង់មានព្រះហឫទ័យព្រួយ»។—លោកុប្បត្តិ ៦:៥, ៦; ម៉ាថាយ ២៤:៣៧-៣៩
២២. តើស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាគ្រប់ៗគ្នាមានភារៈអ្វី?
២២ ដូចនៅជំនាន់លោកណូអេ ព្រះយេហូវ៉ាក៏នឹងចាត់វិធានការដែរ។ ប៉ុន្តែដោយមានយុត្ដិធម៌និងសេចក្ដីស្រឡាញ់ ទ្រង់មានព្រះទ័យចង់ឲ្យដំណឹងល្អនិងសារព្រមាននេះ ត្រូវបានផ្សាយដល់គ្រប់ទាំងសាសន៍ទុកជាមុនសិន។ (ម៉ាកុស ១៣:១០) ចំពោះរឿងនេះ ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាមានភារកិច្ច—ដើម្បីរកអស់អ្នកដែលសមនឹងទទួលសន្ដិភាពរបស់ព្រះ ហើយដើម្បីនឹងបង្រៀនពួកគេអំពីសន្ដិវិធីរបស់ទ្រង់។ មិនយូរប៉ុន្មានទៀត ដល់ពេលកំណត់របស់ទ្រង់ កិច្ចការផ្សាយនេះនឹងត្រូវបានសម្រេចដោយជោគជ័យ។ «នោះទើបនឹងបានដល់ចុងបំផុត»។—ម៉ាថាយ ១០:១២, ១៣; ២៤:១៤; ២៨:១៩, ២០
[កំណត់សម្គាល់]
a បើចង់បានពត៌មានថែមទៀតអំពីសាសន៍ដទៃ សូមមើលប្រធាន«ប្រជាជាតិ»នៅក្នុងសៀវភៅ Insight on the Scriptures, Volume II, ទំព័រទី ៤៧២-៤ បានបោះពុម្ពដោយសមាគមប៉មយាមខាងព្រះគម្ពីរនិងខិតប័ណ្ណនៃរដ្ឋញូវយ៉ក។ (ជាភាសាអង់គ្លេស)
b ចំពោះការឲ្យយោបល់ផ្សេងៗដែលមានប្រយោជន៍អំពីកិច្ចបំរើគ្រីស្ទាន សូមមើល ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម នៃខែសីហា ១៥, ១៩៨៤, ទំព័រ១៥ «របៀបទៅជាអ្នកបំរើដែលមានប្រសិទ្ធិភាពម្នាក់»។ ហើយនៅទំព័រ ២១, «កិច្ចបំរើដែលមានប្រសិទ្ធិភាពនាំឲ្យមានសិស្សជាច្រើន»។ (ជាភាសាអង់គ្លេស)
c ប្រកាសនវត្ថុទាំងនេះមានជាភាសាអង់គ្លេសនិងភាសាបារាំង។
តើអ្នកនៅចាំទេ?
◻ តើស្មរបន្ទាល់នៅសម័យនេះមានការជោគជ័យក្នុងកិច្ចបំរើរបស់គេយ៉ាងណាខ្លះ?
◻ ហេតុអ្វីក៏មានមនុស្សជាច្រើនបដិសេធសារគ្រីស្ទានម្ល៉េះ?
◻ តើរបៀបផ្សាយអ្វីរបស់ពួកសាវកដែលស្មរបន្ទាល់ប្រើនោះ?
◻ តើយើងមានឧបករណ៍អ្វីខ្លះ ដើម្បីជួយកិច្ចបំរើឲ្យប្រកបដោយប្រសិទ្ធិភាពនោះ?
◻ តើយើងម្នាក់ៗត្រូវធ្វើយ៉ាងណា ដើម្បីឲ្យស្របនឹងម៉ាកុស ១៣:១០?
[ប្រអប់នៅទំព័រ២៩]
ប្រទេស ដែលមានស្មរបន្ទាល់ដ៏សកម្មក្នុងឆ្នាំ១៩៤៣ ក្នុងឆ្នាំ១៩៩៣
អារ្សងទីន ៣៧៤ ១០២.០៤៣
ប្រេហ្ស៊ីល ៤៣០ ៣៦៦.២៩៧
ឈីល្លី ៧២ ៤៤.៦៦៨
កូឡុមប៊ីយ៉ា ?? ៦០.៨៥៤
បារាំង សង្គ្រាមលោកលើកទី២-ពុំមានបញ្ជី ១២២.២៥៤
អៀកឡង់ ១៥០? ៤.២២៤
អ៊ីតាលី សង្គ្រាមលោកលើកទី២-ពុំមានបញ្ជី ២០១.៤៤០
ម៉ិចស្សីកូ ១.៥៦៥ ៣៨០.២០១
ពើរូ ពុំមានបញ្ជីនៃសកម្មភាព ៤៥.៣៦៣
ហ្វីលីពីន សង្គ្រាមលោកលើកទី២-ពុំមានបញ្ជី ១១៦.៥៧៦
ប៉ូឡូញ សង្គ្រាមលោកលើកទី២-ពុំមានបញ្ជី ១១៣.៥៥១
ព័រទុយហ្គាល់ ពុំមានបញ្ជីនៃសកម្មភាព ៤១.៨៤២
អេស្ប៉ាញ ពុំមានបញ្ជីនៃសកម្មភាព ៩៧.៥៩៥
យូរាហ្គាយ ២២ ៩.១៤៤
វ៉ែននីស្សូឡា ពុំមានបញ្ជីនៃសកម្មភាព ៦៤.០៨១
[រូបភាពនៅទំព័រ២៧]
ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាកំពុងតែមានចំនួនច្រើនឡើងៗ នៅក្នុងប្រទេសជាច្រើនដែលកាន់សាសនាកាតូលិក ដូចជានៅប្រទេសអេស្ប៉ាញជាដើម
[រូបភាពនៅទំព័រ២៨]
ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាគឺមានសកម្មភាពក្នុងស្រុកទេសជាច្រើននៅជុំវិញពិភពលោក