ប្អូនៗទាំងឡាយអើយ! ចូរនឹកចាំពីព្រះយេហូវ៉ាចុះ!
«ចូរនឹកចាំពីព្រះដ៏បង្កើតខ្លួន ក្នុងគ្រាដែលឯងនៅក្មេង»។—សាស. ១២:១
១. តើព្រះយេហូវ៉ាបង្ហាញយ៉ាងណា ថាទ្រង់ឲ្យតម្លៃចំពោះប្អូនៗដែលថ្វាយបង្គំទ្រង់?
ព្រះយេហូវ៉ាឲ្យតម្លៃចំពោះគ្រិស្តសាសនិកដែលនៅក្មេង ថាមានលក្ខណៈដូចជាទឹកសន្សើមដែលស្រោចស្រពដំណាំ ពីព្រោះអាចជួយចម្រើនកម្លាំងដល់អ្នកដទៃ។ យ៉ាងនេះ ព្រះយេហូវ៉ាបានទាយថា នៅថ្ងៃដែលព្រះយេស៊ូ«ដំរៀបក្បួនទ័ព» នោះពួកកំលោះក្រមុំនឹង«ថ្វាយខ្លួនស្ម័គ្រពីចិត្ត»ក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះគ្រិស្ត។ (ទំនុក. ១១០:៣) គ្រាដែលបទទំនាយនោះត្រូវសម្រេច ជាសម័យដែលមនុស្សភាគច្រើនមិនគោរពព្រះ ព្រមទាំងគិតតែពីខ្លួនឯង ស្រឡាញ់លុយនិងមិនព្រមស្ដាប់បង្គាប់។ ប៉ុន្តែ ព្រះយេហូវ៉ាក៏ជ្រាបថា ក្មេងៗនិងយុវជនយុវតីដែលថ្វាយបង្គំទ្រង់នៅគ្រានេះ មិនមានលក្ខណៈដូចមនុស្សដទៃឡើយ។ ព្រះយេហូវ៉ាពិតជាឲ្យតម្លៃចំពោះប្អូនៗទាំងឡាយមែន!
២. តើការនឹកចាំពីព្រះយេហូវ៉ារួមបញ្ចូលអ្វីខ្លះ?
២ សូមគិតអំពីអំណរដែលព្រះយេហូវ៉ាមាន ពេលទ្រង់ឃើញប្អូនៗនឹកចាំពីទ្រង់ជាព្រះដែលបានបង្កើតរបស់សព្វសារពើ។ (សាស. ១២:១) តាមការពិត ការនឹកចាំនេះ មិនមានន័យថា យើងគ្រាន់តែគិតអំពីព្រះយេហូវ៉ាប៉ុណ្ណោះទេ។ ការនឹកចាំនេះក៏រួមបញ្ចូលការប្រព្រឹត្តផងដែរ។ ការនឹកចាំពីព្រះយេហូវ៉ាមានន័យថា យើងធ្វើអ្វីដែលទ្រង់ចូលចិត្ត ហើយយកច្បាប់និងគោលការណ៍របស់ទ្រង់ជាទីណែនាំជីវិតរបស់ខ្លួន។ ការនឹកចាំពីព្រះយេហូវ៉ាក៏មានន័យថា យើងទុកចិត្តទៅលើព្រះយេហូវ៉ាដោយព្រោះដឹងថា ទ្រង់ចង់ឲ្យយើងទទួលប្រយោជន៍។ (ទំនុក. ៣៧:៣; អេសា. ៤៨:១៧, ១៨) តើប្អូនៗមានទស្សនៈបែបនេះចំពោះព្រះយេហូវ៉ាដែលជាអ្នកបង្កើតអ្វីៗទាំងអស់ទេ?
«ចូរទីពឹងដល់ព្រះយេហូវ៉ាឲ្យអស់អំពីចិត្ត»
៣, ៤. តើព្រះយេស៊ូបានបង្ហាញយ៉ាងណា ថាទ្រង់ពឹងទៅលើព្រះយេហូវ៉ា? នៅសព្វថ្ងៃនេះ ហេតុអ្វីក៏សំខាន់ដល់ម្ល៉េះឲ្យយើងពឹងទៅលើព្រះយេហូវ៉ា?
៣ ព្រះយេស៊ូគ្រិស្តបានតាំងគំរូដ៏ប្រសើរបំផុត ក្នុងការពឹងទៅលើព្រះយេហូវ៉ា។ ព្រះយេស៊ូបានធ្វើតាមពាក្យក្នុងសៀវភៅសុភាសិត ៣:៥, ៦ ដែលចែងថា៖ «ចូរទីពឹងដល់ព្រះយេហូវ៉ាឲ្យអស់អំពីចិត្ត កុំឲ្យពឹងផ្អែកលើយោបល់របស់ខ្លួនឡើយ ត្រូវឲ្យទទួលស្គាល់ទ្រង់នៅគ្រប់ទាំងផ្លូវឯងចុះ! នោះទ្រង់នឹងដំរង់អស់ទាំងផ្លូវច្រករបស់ឯង»។ មិនយូរប៉ុន្មានក្រោយព្រះយេស៊ូបានទទួលការជ្រមុជទឹក សាតាំងព្យាយាមល្បួងទ្រង់ ដោយខំញុះញង់ទ្រង់ឲ្យប្រាថ្នាចង់បានអំណាចនិងសិរីរុងរឿងក្នុងពិភពលោកនេះ។ (លូ. ៤:៣-១៣) ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូមិនចាញ់ល្បិចសាតាំងទេ។ ព្រះយេស៊ូដឹងថា មនុស្សត្រូវតែមាន‹ចិត្តសុភាព នឹងកោតខ្លាចព្រះយេហូវ៉ា› ទើបអាចទទួល«ទ្រព្យសម្បត្ដិ កិត្ដិសព្ទនឹងជីវិត»ដែលពិតជាមានប្រយោជន៍។—សុ. ២២:៤
៤ ពិភពលោកសព្វថ្ងៃនេះពេញទៅដោយអាត្មានិយមនិងចិត្តលោភលន់។ ដោយហេតុថាចិត្តគំនិតបែបនេះមានជាទូទៅ គប្បីឲ្យយើងធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះយេស៊ូ។ ចូរចងចាំដែរថា សាតាំងនឹងធ្វើអ្វីក៏ដោយ ដើម្បីទាក់ទាញចិត្តអ្នកបម្រើព្រះយេហូវ៉ា ឲ្យចាកចេញពីផ្លូវចង្អៀតដែលនាំទៅដល់ជីវិត។ សាតាំងចង់ឲ្យមនុស្សទាំងអស់ដើរតាមផ្លូវធំទូលាយដែលនាំទៅឯសេចក្ដីហិនវិនាសវិញ។ ប្អូនៗទាំងឡាយអើយ! កុំចាញ់បញ្ឆោតសាតាំងឡើយ! ផ្ទុយទៅវិញ ចូរឲ្យប្អូនៗនឹកចាំពីព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះដែលបានបង្កើតរបស់សព្វសារពើ។ ចូរពឹងទាំងស្រុងទៅលើព្រះយេហូវ៉ាចុះ! យ៉ាងនេះ ឆាប់ៗខាងមុខ ប្អូនៗនឹងទទួល«ជីវិតអស់កល្បជានិច្ច» ជាមិនខាន។—១ធី. ៦:១៩
ប្អូនៗទាំងឡាយអើយ! ចូរមានប្រាជ្ញាចុះ!
៥. តើប្អូនៗយល់យ៉ាងណា អំពីអនាគតនៃពិភពលោកនេះ?
៥ ពេលប្អូនៗនឹកចាំពីព្រះយេហូវ៉ាដែលបានបង្កើតរបស់សព្វសារពើ ប្អូនៗអាចចេះច្រើនណាស់ សូម្បីតែពេលនៅក្មេងនៅឡើយ។ (សូមអាន ទំនុកដំកើង ១១៩:៩៩, ១០០) ដោយសារប្អូនៗមានទស្សនៈដូចព្រះយេហូវ៉ា ប្អូនៗយល់ដឹងថា បន្ដិចទៀតពិភពលោកនេះនឹងកន្លងផុតទៅ។ សូម្បីតែមានអាយុតិចក្ដី ប្អូនៗក៏បានកត់សម្គាល់ថា មនុស្សចេះតែខ្វល់ខ្វាយនិងភ័យព្រួយកាន់តែច្រើនឡើងៗ។ នៅឯសាលារៀន ប្រហែលជាប្អូនៗបានឮគេនិយាយអំពីបញ្ហាធំដុំក្នុងពិភពលោក ដូចជាការកាប់ព្រៃឈើអស់ ការបង្ខូចបរិស្ថាននិងកំណើនសីតុណ្ហភាពទូទាំងពិភពលោកជាដើម។ មនុស្សជាច្រើនព្រួយបារម្ភណាស់ អំពីបញ្ហាទាំងនេះ។ ប៉ុន្តែ មានតែសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាប៉ុណ្ណោះ ដែលយល់ដឹងថា ស្ថានការណ៍ទាំងនេះគ្រាន់តែជាលក្ខណៈផ្សេងៗដែលសម្គាល់គ្រានេះជាអវសានកាលនៃពិភពលោករបស់សាតាំង។—វិវរ. ១១:១៨
៦. តើប្អូនៗខ្លះបានវង្វេងចេញពីព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងដូចម្ដេច?
៦ គួរឲ្យស្ដាយណាស់! ប្អូនៗខ្លះមិនបានប្រុងប្រយ័ត្នទេ។ ពួកគេលែងទទួលស្គាល់ថា ទីបញ្ចប់នៃពិភពលោកនេះជិតដល់ហើយ! (២ពេ. ៣:៣, ៤) ប្អូនៗឯទៀតបានសេពគប់ជាមួយមនុស្សមិនល្អ ហើយបានមើលរូបអាសអាភាស ដែលក្រោយមកបានបណ្ដាលឲ្យគេធ្វើអំពើបាប។ (សុ. ១៣:២០) ដោយសារទីបញ្ចប់ជិតដល់ហើយ បើយើងធ្វើអ្វីដែលនាំឲ្យព្រះយេហូវ៉ាឈប់ស្រឡាញ់យើង នោះគួរឲ្យស្ដាយមែន! ផ្ទុយទៅវិញ ចូរឲ្យយើងរៀនពីគំរូរបស់ពួកអ៊ីស្រាអែល ដោយមើលព្រឹត្ដិការណ៍ដែលបានកើតឡើងនៅឆ្នាំ១៤៧៣ មុនគ.ស. ពេលពួកគេបានបោះជំរំនៅឯវាលស្រុកម៉ូអាប់ មិនយូរប៉ុន្មានមុនពួកគេបានចូលទៅក្នុងស្រុកសន្យា។ តើអ្វីបានកើតឡើង?
ជិតដល់ទី ស្រាប់តែដួល
៧, ៨. (ក) នៅឯវាលម៉ូអាប់ តើសាតាំងបានប្រើល្បិចមួយណា? (ខ) នៅសព្វថ្ងៃ តើសាតាំងកំពុងប្រើល្បិចមួយណាដែរ?
៧ នៅគ្រានោះ សាតាំងច្បាស់ជាចង់រារាំងផ្លូវរបស់ពួកអ៊ីស្រាអែល ដើម្បីមិនឲ្យពួកគេទទួលស្រុកសន្យាជាមត៌កឡើយ។ មុនដំបូង សាតាំងប្រើហោរាបាឡាមដើម្បីដាក់បណ្ដាសាទៅលើពួកអ៊ីស្រាអែល។ ពេលផែនការនោះបានបរាជ័យហើយ សាតាំងសាកប្រើល្បិចមួយទៀតដើម្បីញុះញង់ពួកអ៊ីស្រាអែលឲ្យធ្វើអ្វីដែលបណ្ដាលឲ្យព្រះយេហូវ៉ាឈប់ប្រទានពរទៅលើរាស្ត្រទ្រង់។ សាតាំងបានប្រើស្ត្រីស្អាតៗរបស់ជនជាតិម៉ូអាប់ឲ្យលួងចិត្តពួកអ៊ីស្រាអែល ហើយវាមានជោគជ័យមែន! បណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលចាប់ផ្ដើមរួមដំណេកជាមួយនឹងពួកកូនស្រីជនជាតិម៉ូអាប់ ព្រមទាំងក្រាបថ្វាយបង្គំព្រះបាលពេអររបស់ពួកគេផង! ទោះជាស្រុកសន្យាដែលជាកេរមត៌កពិសេសបានស្ថិតនៅជិតក្ដី បណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលប្រមាណ២៤.០០០នាក់បានបាត់បង់ជីវិត។ គួរឲ្យស្ដាយណាស់!—ជន. ២៥:១-៣, ៩
៨ នៅសព្វថ្ងៃ យើងក៏ជិតដល់ទីដែលព្រះយេហូវ៉ាបានសន្យាឲ្យយើងដែរ ពោលគឺ ពិភពលោកថ្មី។ ដូចសម័យមុន សាតាំងកំពុងញុះញង់រាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាឲ្យធ្វើអំពើដែលប្រាសចាកសីលធម៌ ដើម្បីបង្ខូចចំណងមិត្តភាពរបស់ពួកគេជាមួយនឹងទ្រង់។ ខ្នាតតម្រាសីលធម៌ក្នុងពិភពលោកនេះ ស្ទើរតែគ្មានទៀតឡើយ ដល់ម្ល៉េះបានជាការរួមដំណេកមុនរៀបការ និងការសហាយស្មន់ក្លាយជារឿងធម្មតាទៅវិញ។ រីឯការរួមដំណេករវាងមនុស្សភេទដូចគ្នា មនុស្សភាគច្រើនមិនភ្ញាក់ផ្អើលទេ តែមានទស្សនៈថា ស្រេចទៅលើចំណង់ចំណូលចិត្តរបស់គេរៀងៗខ្លួន។ បងស្រីដែលជាគ្រិស្តសាសនិកម្នាក់បាននិយាយថា៖ «មានតែក្នុងរង្វង់គ្រួសារ និងនៅឯសាលប្រជុំប៉ុណ្ណោះ ដែលកូនរបស់ខ្ញុំរៀនថា ព្រះស្អប់ការរួមដំណេករវាងមនុស្សភេទដូចគ្នា និងការរួមដំណេកមុនរៀបការ»។
៩. តើប្អូនៗអាចមានចិត្តបែបណាក្នុងអំឡុងយុវវ័យ? តើប្អូនៗអាចយកឈ្នះបញ្ហានេះយ៉ាងដូចម្ដេច?
៩ ប្អូនៗដែលនឹកចាំពីព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះដែលបានបង្កើតរបស់សព្វសារពើ ក៏ជ្រាបថាការរួមដំណេកជាអំណោយពិសេសដែលជាប់ទាក់ទងនឹងជីវិតហើយការបន្តពូជ។ អាស្រ័យហេតុនេះ ប្អូនៗទទួលស្គាល់ថា ការរួមដំណេកគឺសម្រាប់តែអ្នកដែលព្រះយេហូវ៉ាអនុញ្ញាតឲ្យ ពោលគឺ គូស្វាមីភរិយាប៉ុណ្ណោះ។ (ហេ. ១៣:៤) ក៏ប៉ុន្តែ យុវវ័យជាពេលដែលប្អូនៗមានចិត្តស្រើបស្រាលឆាបឆួលឡើងជាខ្លាំង ហើយនេះអាចមានឥទ្ធិពលមិនល្អទៅលើសមត្ថភាពវិនិច្ឆ័យខុសត្រូវ។ ដូច្នេះ ពិបាកណាស់ឲ្យប្អូនៗប្រព្រឹត្តតាមគន្លងសីលធម៌ដ៏ល្អវិញ។ ពេលមានគំនិតគិតពីអំពើដែលប្រាសចាកសីលធម៌ តើប្អូនៗអាចធ្វើយ៉ាងណា? ចូរអធិដ្ឋានយ៉ាងអស់ពីចិត្ត! ចូរសូមព្រះយេហូវ៉ាជួយប្អូនៗឲ្យផ្ចង់អារម្មណ៍ទៅលើការដ៏ល្អចុះ! ព្រះយេហូវ៉ាតែងតែស្ដាប់អស់អ្នកដែលរកជំនួយពីទ្រង់យ៉ាងស្មោះអស់ពីចិត្ត។ (សូមអាន លូកា ១១:៩-១៣) ការពិភាក្សាអំពីរឿងល្អៗក៏អាចជួយប្អូនៗឲ្យតម្រង់ចិត្តគំនិតឲ្យបានត្រង់ឡើងវិញ។
ចូរកំណត់គោលដៅដោយប្រាជ្ញាចុះ!
១០. តើយើងគួរចង់ជៀសវាងពីចិត្តគំនិតមិនល្អបែបណា? តើគប្បីឲ្យយើងសួរខ្លួនឯងអ្វីខ្លះ?
១០ មូលហេតុមួយដែលយុវជនយុវតីជាច្រើនក្នុងពិភពលោកនេះមិនចេះទប់ចិត្ត ហើយគិតតែពីសប្បាយ គឺដោយសារពួកគេឥតមាន«ការបើកសំដែង» ដែលមានន័យថា គ្មានអ្នកណាបានបើកសម្ដែងឲ្យគេស្គាល់ការណែនាំពីព្រះយេហូវ៉ា ហើយគ្មាននរណាបានបើកសម្ដែងឲ្យគេមានសេចក្ដីសង្ឃឹមចំពោះពេលអនាគត។ (សុ. ២៩:១៨) ពួកគេមានលក្ខណៈដូចពួកអ៊ីស្រាអែលដែលឈប់គោរពព្រះយេហូវ៉ានៅសម័យលោកអេសាយ។ ពួកគេមានបំណងចង់«ធ្វើបុណ្យសើចសប្បាយ . . . ហើយស៊ីផឹកជប់លៀង»តែប៉ុណ្ណោះ។ (អស. [អេសា.] ២២:១៣, ខ.ស.) ជាជាងច្រណែនចង់បានការសប្បាយដូចមនុស្សបែបនោះ គប្បីឲ្យយើងនឹកចាំពីសេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏អស្ចារ្យដែលព្រះយេហូវ៉ាប្រទានឲ្យអស់អ្នកដែលស្មោះត្រង់នឹងទ្រង់។ បើប្អូនជាអ្នកបម្រើព្រះយេហូវ៉ា តើប្អូនរង់ចាំពិភពលោកថ្មីដោយរីករាយទេ? តើប្អូនព្យាយាម«រស់នៅក្នុងសម័យនេះ ដោយសេចក្ដីធ្ងន់ធ្ងរ . . . ទាំងរង់ចាំសេចក្ដីសង្ឃឹម»ដែលព្រះយេហូវ៉ាបានប្រគល់ឲ្យប្អូនទេ? (ទីត. ២:១២, ១៣) ចម្លើយរបស់ប្អូននឹងមានឥទ្ធិពលទៅលើអ្វីដែលមានអាទិភាពក្នុងជីវិត ព្រមទាំងមានឥទ្ធិពលទៅលើគោលដៅដែលប្អូនកំណត់ក្នុងជីវិតដែរ។
១១. ពេលនៅសាលា ម្ដេចក៏គប្បីឲ្យប្អូនៗគ្រិស្តសាសនិកខំព្យាយាមក្នុងការរៀនសូត្រ?
១១ មនុស្សនាសម័យនេះ តែងតែញុះញង់ពួកយុវវ័យឲ្យផ្ចង់អារម្មណ៍ទៅលើគោលដៅដែលនាំឲ្យមានភាពចម្រុងចម្រើនក្នុងពិភពលោកនេះ។ តាមការពិត ពេលនៅសាលា គប្បីឲ្យប្អូនៗព្យាយាមក្នុងការរៀនសូត្រមែន ពីព្រោះប្អូនៗមិនគ្រាន់តែរៀនដើម្បីឲ្យមានអាជីពល្អមួយទេ តែក៏រៀនដើម្បីចេះបំពេញភារកិច្ចផ្សេងៗក្នុងក្រុមជំនុំ និងមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយដែរ។ បើចង់សម្រេចការទាំងនេះ ប្អូនៗត្រូវតែចេះប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយអ្នកដទៃយ៉ាងល្អ ព្រមទាំងចេះវែកញែកហេតុផលនិងឆ្លើយឆ្លងគ្នាដោយបង្ហាញការគោរពនិងចេះទប់ចិត្តផង។ យ៉ាងណាក៏ដោយ ពេលប្អូនៗសិក្សានិងខំអនុវត្តតាមគោលការណ៍ក្នុងគម្ពីរ ប្អូនៗកំពុងទទួលការអប់រំដ៏ប្រសើរបំផុត ហើយក៏ស្ថាបនាមូលដ្ឋានល្អដើម្បីឲ្យបានជោគជ័យក្នុងជីវិតនៅពេលឥឡូវនេះ និងមានអនាគតដ៏ល្អជាយូរអង្វែងផងដែរ។—សូមអាន ទំនុកដំកើង ១:១-៣a
១២. តើគប្បីឲ្យក្រុមគ្រួសារដែលជាគ្រិស្តសាសនិកធ្វើតាមគំរូរបស់អ្នកណា?
១២ នៅប្រទេសអ៊ីស្រាអែលសម័យបុរាណ មាតាបិតាទាំងឡាយបានចាត់ទុកការអប់រំកូនជាអាទិភាព។ ការអប់រំនោះបានរួមបញ្ចូលអ្វីៗជាច្រើន ប៉ុន្តែការអប់រំកូនអំពីព្រះយេហូវ៉ានិងច្បាប់របស់ទ្រង់គឺសំខាន់ជាងគេ។ (ចោទិ. ៦:៦, ៧) ជាលទ្ធផល ពេលក្មេងៗជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានស្ដាប់បង្គាប់មាតាបិតា និងអ្នកវ័យចាស់ឯទៀតដែលកោតខ្លាចព្រះយេហូវ៉ា ក្មេងៗទាំងនោះមិនគ្រាន់តែបានទទួលចំណេះប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏ក្លាយទៅជាមានប្រាជ្ញា សតិបញ្ញានិងគំនិតត្រឹមត្រូវ ដោយព្រោះចេះយល់ធ្លុះជ្រៅ។ នេះហើយជាលក្ខណៈសម្បត្ដិល្អដែលមកពីការរៀនសូត្រអំពីព្រះយេហូវ៉ា។ (សុ. ១:២-៤; ២:១-៥, ១១-១៥) នៅសព្វថ្ងៃ គប្បីឲ្យក្រុមគ្រួសារដែលជាគ្រិស្តសាសនិកយកចិត្តទុកដាក់នឹងការអប់រំបែបនេះដែរ។
ចូរស្ដាប់ព្រះយេហូវ៉ានិងអស់អ្នកដែលស្រឡាញ់ទ្រង់
១៣. តើប្អូនៗអាចទទួលយោបល់បែបណាខ្លះ? ហេតុអ្វីបានជាប្អូនៗគួរប្រុងប្រយ័ត្ននឹងយោបល់ដែលជូនមក?
១៣ ប្អូនៗទទួលយោបល់ពីមនុស្សច្រើនប្រភេទ រួមទាំងគ្រូបង្រៀនផង ដែលតាមធម្មតាជូនយោបល់ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យរកអាជីពល្អក្នុងពិភពលោកនេះ។ ពេលទទួលយោបល់ពីអ្នកដទៃដែលមិនមែនជាអ្នកគោរពព្រះយេហូវ៉ា សូមឲ្យប្អូនៗគិតពិចារណាឲ្យបានវែងឆ្ងាយសិន ហើយអធិដ្ឋាន ព្រមទាំងគិតអំពីគោលការណ៍ក្នុងគម្ពីរនិងសៀវភៅផ្សេងៗដែលអ្នកបម្រើស្មោះត្រង់បានរៀបចំឲ្យយើង ដែលទាក់ទងនឹងយោបល់នោះ។ ដោយសារប្អូនៗបានរៀនគម្ពីរហើយ ប្អូនៗដឹងថា សាតាំងព្យាយាមចាប់អស់អ្នកដែលនៅក្មេង និងពួកអ្នកដែលមិនសូវមានបទពិសោធន៍ច្រើនប៉ុន្មានក្នុងជីវិត។ ជាឧទាហរណ៍ ក្នុងសួនច្បារអេដែន នាងអេវ៉ាមិនចេះច្រើនស្មើនឹងអ័ដាមទេ។ ដូច្នេះ នាងសុខចិត្តស្ដាប់សាតាំង ជាបុគ្គលមួយរូបដែលមិនគោរពព្រះយេហូវ៉ា ក៏ជាបុគ្គលមួយរូបដែលមិនធ្លាប់បង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះនាងផង។ បើអេវ៉ាបានស្ដាប់បង្គាប់ព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះដែលបានបង្ហាញទីសំអាងច្រើនបែបច្រើនយ៉ាងថា ទ្រង់ស្រឡាញ់នាង នោះមនុស្សលោកនឹងមិនមានបញ្ហាជាច្រើនដូចសព្វថ្ងៃទេ!—លោ. ៣:១-៦
១៤. ម្ដេចក៏គប្បីឲ្យប្អូនៗស្ដាប់បង្គាប់ព្រះយេហូវ៉ានិងមាតាបិតាដែលកោតខ្លាចទ្រង់?
១៤ ព្រះយេហូវ៉ា ព្រះដែលបានបង្កើតរបស់សព្វសារពើ ទ្រង់ស្រឡាញ់ប្អូនៗណាស់! ហើយទ្រង់ធ្វើដូច្នេះដោយមានបំណងល្អៗផង។ ព្រះយេហូវ៉ាប្រាថ្នាចង់ឲ្យប្អូនៗមានសុភមង្គលជារៀងរហូត មិនគ្រាន់តែមួយរយៈនេះទេ! ហេតុនេះហើយបានជាព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍យ៉ាងទន់ភ្លន់ទៅកាន់ប្អូនៗ និងអស់អ្នកដែលថ្វាយបង្គំទ្រង់ ដូចជាបិតាដែលយកចិត្តទុកដាក់នឹងកូនថា៖ «គឺផ្លូវនេះទេ[កូន] ចូរដើរតាមនេះវិញ»។ (អេសា. ៣០:២១) បើមាតាបិតារបស់ប្អូនៗជាអ្នកដែលកោតខ្លាចនិងស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ា នេះក៏អាចនាំឲ្យប្អូនៗទទួលពរថែមទៅទៀតដែរ។ ដូច្នេះ ពេលប្អូនៗកំណត់គោលដៅនិងសម្រេចចិត្តអំពីអ្វីដែលគួរមានអាទិភាពក្នុងជីវិត ចូរស្ដាប់យោបល់ពីមាតាបិតាដោយយកចិត្តទុកដាក់ចុះ! (សុ. ១:៨, ៩) កុំភ្លេចថា មាតាបិតាចង់ឲ្យកូនទទួលជីវិត ហើយជីវិតមានតម្លៃច្រើនជាងទ្រព្យសម្បត្ដិនិងមុខមាត់ធំក្នុងពិភពលោកនេះឆ្ងាយណាស់!—ម៉ាថ. ១៦:២៦
១៥, ១៦. (ក) តើយើងអាចមានទំនុកចិត្តយ៉ាងណាទៅលើព្រះយេហូវ៉ា? (ខ) តើយើងអាចទាញយកមេរៀនអ្វីពីគំរូរបស់បារូក?
១៥ អស់អ្នកដែលនឹកចាំពីព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះដែលបានបង្កើតរបស់សព្វសារពើ ក៏ខំរក្សាឲ្យមានរបៀបរស់នៅដ៏សាមញ្ញធម្មតា ដោយមានទំនុកចិត្តថា ទ្រង់នឹង«មិនចាកចេញ»ពីពួកគេ «ក៏មិនបោះបង់ចោល»ពួកគេឡើយ។ (សូមអាន ហេព្រើរ ១៣:៥) ដោយសារពិភពលោកនេះមិនលើកទឹកចិត្តយើងឲ្យស្កប់ចិត្តនឹងរបៀបរស់នៅដ៏សាមញ្ញធម្មតាទេ យើងត្រូវតែប្រយ័ត្នមិនឲ្យទស្សនៈរបស់ពិភពលោកនេះមានឥទ្ធិពលមកលើយើងឡើយ។ (អេភ. ២:២) ក្នុងករណីនេះ សូមឲ្យយើងពិនិត្យមើលគំរូរបស់លោកបារូក ជាស្មៀនឬលេខាធិការរបស់លោកយេរេមា។ ពួកគាត់រស់នៅសម័យមុនពេលដែលទីក្រុងយេរូសាឡិមបានបំផ្លាញចោលនៅឆ្នាំ៦០៧ មុនគ.ស. ដែលជាគ្រាដ៏លំបាកណាស់!
១៦ ប្រហែលជាបារូកមានគំនិតចង់បានជីវិតសម្បូរសប្បាយជាង។ ព្រះយេហូវ៉ាបានកត់សម្គាល់ចិត្តគំនិតរបស់បារូក ហើយបានបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដោយព្រមានថា កុំឲ្យគាត់ស្វែងរក«ការយ៉ាងធំ»សម្រាប់ខ្លួនឡើយ។ បារូកបង្ហាញថាគាត់មានប្រាជ្ញានិងចិត្តរាបទាប ពីព្រោះគាត់បានស្ដាប់បង្គាប់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយបានរួចរស់ជីវិតពេលគេបំផ្លាញទីក្រុងយេរូសាឡិមចោល។ (យេ. ៤៥:២-៥) រីឯពួកអ្នកនៅសម័យបារូកដែលបានស្វែងរកទ្រព្យសម្បត្ដិ«យ៉ាងធំ» ជាជាងចាត់ទុកការថ្វាយបង្គំព្រះយេហូវ៉ាជាអាទិភាពក្នុងជីវិត មិនយូរប៉ុន្មានក្រោយមក ពេលដែលពួកខាល់ដេ (ឬពួកបាប៊ីឡូន) បានទន្ទ្រានចូលទីក្រុង ពួកគេបានបាត់បង់របស់ទាំងអស់! នៅពេលនោះ បណ្ដាជនច្រើននាក់ក៏បានបាត់បង់ទាំងជីវិតខ្លួនផងដែរ។ (២របា. ៣៦:១៥-១៨) គំរូរបស់បារូកជួយយើងឲ្យយល់ថា ចំណងមិត្តភាពល្អជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ា គឺសំខាន់ជាងទ្រព្យសម្បត្ដិទាំងឡាយ និងសំខាន់ជាងមុខមាត់ធំក្នុងពិភពលោកនេះ។
ចូរធ្វើតាមអ្នកដែលតាំងគំរូល្អឲ្យប្អូនៗ
១៧. ម្ដេចក៏ព្រះយេស៊ូ ប៉ុលនិងធីម៉ូថេជាគំរូល្អសម្រាប់អ្នកបម្រើព្រះយេហូវ៉ានាសម័យនេះ?
១៧ ក្នុងបណ្ដាំរបស់ព្រះយេហូវ៉ា គំរូល្អៗរបស់មនុស្សច្រើននាក់អាចជួយយើងឲ្យមានជីវិតល្អប្រសើរ។ ជាឧទាហរណ៍ ទោះជាព្រះយេស៊ូអាចធ្វើអ្វីក៏ដោយ ជាមនុស្សប៉ិនប្រសប់បំផុតដែលធ្លាប់រស់នៅផែនដី ទ្រង់បានផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើអ្វីដែលអាចនាំឲ្យមនុស្សទទួលប្រយោជន៍ជារៀងរហូត ពោលគឺ «ដំណឹងល្អពីនគរព្រះ»។ (លូ. ៤:៤៣) រីឯសាវ័កប៉ុល គាត់បានលះចោលឱកាសទទួលអាជីពដ៏ល្អ ហើយបានចំណាយពេលនិងកម្លាំងក្នុងកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អ ពីព្រោះគាត់ចង់បម្រើព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងអស់ពីចិត្ត។ ប្អូនប្រុសឈ្មោះធីម៉ូថេ បានធ្វើតាមគំរូដ៏ល្អរបស់ប៉ុល ដូច្នេះគាត់មានលក្ខណៈជា«កូនពិតក្នុងសេចក្ដីជំនឿ»។ (១ធី. ១:២) តើព្រះយេស៊ូ ប៉ុលនិងធីម៉ូថេស្ដាយក្រោយពីរបៀបរស់នៅរបស់ពួកគាត់ទេ? ពួកគាត់មិនស្ដាយក្រោយទាល់តែសោះ! តាមការពិត ប៉ុលបញ្ជាក់ថា ឯកសិទ្ធិបម្រើព្រះយេហូវ៉ា គឺវិសេសវិសាលដល់ម្ល៉េះ បានជាគាត់ចាត់ទុកអ្វីៗក្នុងពិភពលោកនេះ ថាប្រៀប«ដូចជាសំរាម»ទៅវិញ។—ភី. ៣:៨-១១
១៨. តើយុវជនម្នាក់បានលះបង់អ្វីខ្លះ? ហេតុអ្វីបានជាគាត់មិនសោកស្ដាយពីទង្វើនោះ?
១៨ នៅសព្វថ្ងៃ ប្អូនៗជាច្រើនដែលជាគ្រិស្តសាសនិក ក៏យកតម្រាប់តាមគំរូរបស់ព្រះយេស៊ូ ប៉ុលនិងធីម៉ូថេដែរ។ ជាឧទាហរណ៍ យុវជនម្នាក់ដែលជាអ្នកបម្រើព្រះយេហូវ៉ា គាត់ធ្លាប់ប្រកបការងារដែលមានប្រាក់ខែច្រើន។ គាត់សរសេរថា៖ «ដោយសារខ្ញុំជាមនុស្សទៀងត្រង់ស្របទៅតាមគោលការណ៍ក្នុងគម្ពីរ ថៅកែបានប្រគល់ភារកិច្ចបន្ថែមឲ្យខ្ញុំ។ ពេលខ្ញុំទទួលភារកិច្ចបន្ថែមនោះ ខ្ញុំក៏បានទទួលប្រាក់ខែបន្ថែមដែរ។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា អ្វីៗដែលខ្ញុំកំពុងធ្វើនោះ សុទ្ធតែអសារឥតការ។ ពេលខ្ញុំបានជួបជាមួយថៅកែក្រុមហ៊ុនដើម្បីប្រាប់ពួកគាត់ថា ខ្ញុំចង់ធ្វើកិច្ចបម្រើព្រះពេញពេលវិញ ពួកគាត់សន្យាថានឹងដំឡើងប្រាក់ខែថែមទៀត ដោយសង្ឃឹមថាខ្ញុំមិនឈប់ធ្វើការក្នុងក្រុមហ៊ុនទេ។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តរួចទៅហើយ។ មនុស្សជាច្រើនមិនយល់នូវមូលហេតុដែលខ្ញុំបានលះចោលអាជីពល្អនោះដើម្បីធ្វើកិច្ចបម្រើពេញពេលទេ។ ខ្ញុំចេះតែប្រាប់គេថា ខ្ញុំបានធ្វើដូច្នេះ ពីព្រោះខ្ញុំចង់ធ្វើតាមការឧទ្ទិសថ្វាយខ្លួនរបស់ខ្ញុំចំពោះព្រះយ៉ាងអស់ពីចិត្ត។ ឥឡូវនេះ ខ្ញុំអាចផ្ដោតអារម្មណ៍ទាំងស្រុងទៅលើកិច្ចបម្រើព្រះ។ ជាលទ្ធផល ខ្ញុំមានចិត្តស្កប់ស្កល់និងសុភមង្គលដែលទ្រព្យសម្បត្ដិនិងមុខមាត់ធំមិនអាចផ្ដល់បានឡើយ»។
១៩. តើគប្បីឲ្យប្អូនៗធ្វើការសម្រេចចិត្តល្អអ្វីខ្លះ?
១៩ ប្អូនៗយុវជនយុវតីរាប់ពាន់នាក់ទូទាំងពិភពលោកក៏បានធ្វើការសម្រេចចិត្តល្អៗបែបនោះដែរ។ ដូច្នេះ ប្អូនៗទាំងឡាយអើយ! ពេលកំពុងគិតអំពីអ្វីដែលប្អូនៗគួរធ្វើបន្តទៅមុខទៀត ចូរនឹកចាំពីថ្ងៃរបស់ព្រះយេហូវ៉ាចុះ! (២ពេ. ៣:១១, ១២) កុំឲ្យប្អូនៗមានចិត្តច្រណែនចំពោះអ្នកដទៃដែលមានភាពចម្រុងចម្រើនក្នុងពិភពលោកនេះឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ ចូរឲ្យប្អូនៗស្ដាប់តាមព្រះយេហូវ៉ានិងមាតាបិតាដែលកោតខ្លាចទ្រង់ ពីព្រោះពួកគាត់ពិតជាស្រឡាញ់ប្អូនៗណាស់! ការប្រមូល«ទ្រព្យសម្បត្ដិទុកសំរាប់ខ្លួននៅឯស្ថានសួគ៌» ជាការដែលមានប្រយោជន៍ច្រើនបំផុត ហើយជាទង្វើតែមួយគត់ដែលនាំឲ្យមានប្រយោជន៍ជារៀងរហូត។ (ម៉ាថ. ៦:១៩, ២០; សូមអាន យ៉ូហានទី១ ២:១៥-១៧) ហេតុនេះ ប្អូនៗទាំងឡាយអើយ! ចូរនឹកចាំពីព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះដែលបានបង្កើតរបស់សព្វសារពើចុះ! ពេលប្អូនៗធ្វើដូច្នេះ ព្រះយេហូវ៉ានឹងប្រទានពរឲ្យប្អូនៗមែន!
[កំណត់សម្គាល់]
a ស្តីអំពីការអប់រំជាន់ខ្ពស់និងការងារធ្វើ សូមមើលសៀវភៅស្តើងដែលមានអត្ថបទសិក្សាពីទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម (br1) ទំព័រ៧-១៣។
តើអ្នកនៅចាំទេ?
• តើយើងបង្ហាញយ៉ាងណា ថាយើងពឹងទៅលើព្រះយេហូវ៉ា?
• តើការអប់រំបែបណា ជាការអប់រំដ៏ល្អបំផុត?
• តើយើងអាចទាញយកមេរៀនអ្វីពីគំរូរបស់បារូក?
• តើអ្នកណាខ្លះបានតាំងគំរូល្អឲ្យយើង? ហេតុអ្វីបានជាគំរូរបស់ពួកគាត់ល្អដល់ម្ល៉េះ?
[រូបភាពនៅទំព័រ១៧]
ការអប់រំពីព្រះយេហូវ៉ា ជាការអប់រំដ៏ល្អបំផុត!
[រូបភាពនៅទំព័រ១៨]
លោកបារូកបានស្ដាប់តាមព្រះយេហូវ៉ា ហើយបានរួចរស់ជីវិតពេលទីក្រុងយេរូសាឡិមបានបំផ្លាញចោល។ តើយើងអាចទាញយកមេរៀនអ្វីពីគំរូរបស់បារូក?