អាពាហ៍ពិពាហ៍និងកូន នៅគ្រាចុងបំផុតនេះ
«ពេលវេលាចង្អៀតណាស់ហើយ»។—១កូ. ៧:២៩
១. (ក) តើការប្រែប្រួលបែបណាខ្លះ កំពុងនាំឲ្យមានស្ថានភាព«លំបាកណាស់!»? (ខ) ហេតុអ្វីក៏យើងគួរគិតអំពីការប្រែប្រួលក្នុងរង្វង់គ្រួសារ?
ទំនាយក្នុងបណ្ដាំរបស់ព្រះយេហូវ៉ាបញ្ជាក់ថាសង្គ្រាម រញ្ជួយផែនដី ទុរ្ភិក្សនិងរោគរាតត្បាតនឹងយាយីមនុស្សជាតិក្នុង«គ្រាចុងបំផុត»នេះ។ (ដា. ៨:១៧, ១៩; លូ. ២១:១០, ១១) គម្ពីរក៏ព្រមានថា សង្គមមនុស្សនឹងប្រែប្រួលច្រើនណាស់ ក្នុងអំឡុងគ្រាដ៏សំខាន់នេះ។ ស្ថានភាពក្នុងរង្វង់គ្រួសារមានការប្រែប្រួលក្រឡាប់ចាក់តែម្ដង ដែលចាត់ទុកជាបញ្ហាម្យ៉ាងដែលនាំឲ្យមានការ‹លំបាកណាស់នៅជាន់ក្រោយបង្អស់›នេះ។ (២ធី. ៣:១-៤) ហេតុអ្វីក៏សំខាន់ម្ល៉េះឲ្យយើងគិតអំពីការប្រែប្រួលក្នុងរង្វង់គ្រួសារ? គប្បីឲ្យយើងគិតអំពីបញ្ហានេះ ពីព្រោះការប្រែប្រួលនោះអាចមានឥទ្ធិពលមកលើទស្សនៈរបស់ពួកគ្រិស្តសាសនិក ស្តីអំពីអាពាហ៍ពិពាហ៍និងកូន។ តើភាពចលាចលក្នុងរង្វង់គ្រួសារអាចមានឥទ្ធិពលបែបណាមកលើយើង?
២. បើនិយាយជាទូទៅ តើមនុស្សក្នុងពិភពលោកនេះមានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះអាពាហ៍ពិពាហ៍និងការលែងលះគ្នា?
២ នៅសព្វថ្ងៃនេះ គឺជាការងាយស្រួលណាស់ឲ្យស្វាមីភរិយាលែងលះគ្នា ហើយអត្រានៃការលែងលះគ្នាដែលចេះតែកើនឡើងៗជានិច្ចនៅប្រទេសជាច្រើន បង្ហាញថានេះជាបញ្ហាដែលមានជាទូទៅផង។ រីឯយើងវិញ គប្បីឲ្យយើងចាំថា ទស្សនៈរបស់ព្រះយេហូវ៉ាចំពោះអាពាហ៍ពិពាហ៍និងការលែងលះ គឺខុសគ្នាឆ្ងាយពីទស្សនៈដែលគេនិយមក្នុងពិភពលោកនេះ។ បើដូច្នេះ តើព្រះយេហូវ៉ាមានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះអាពាហ៍ពិពាហ៍និងការលែងលះគ្នា?
៣. តើព្រះយេហូវ៉ានិងព្រះយេស៊ូគ្រិស្តមានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះចំណងអាពាហ៍ពិពាហ៍?
៣ ចំពោះអស់អ្នកដែលបានរៀបការហើយ ព្រះយេហូវ៉ាតម្រូវឲ្យពួកគេធ្វើតាមពាក្យសម្បថដោយស្មោះត្រង់ ជាពាក្យដែលគេបានស្បថនៅថ្ងៃការ។ ពេលព្រះយេហូវ៉ាបានផ្សំផ្គុំបុរសនិងស្ត្រីដំបូងជាស្វាមីភរិយា ទ្រង់មានប្រសាសន៍ថា៖ «មនុស្សប្រុសនឹង . . . នៅជាប់នឹងប្រពន្ធវិញ ហើយអ្នកទាំង២នោះនឹងត្រឡប់ជាសាច់តែ១សុទ្ធ»។ រាប់ពាន់ឆ្នាំក្រោយមក ព្រះយេស៊ូគ្រិស្តមានប្រសាសន៍ដូចគ្នាដែរ ហើយបានបន្ថែមចំណុចថា៖ «កុំឲ្យអ្នកណាពង្រាត់មនុស្សដែលព្រះទ្រង់បានផ្សំផ្គុំគ្នាឡើយ»។ ព្រះយេស៊ូក៏មានប្រសាសន៍ទៀតថា៖ «អ្នកណាដែលលែងប្រពន្ធ មិនមែនដោយព្រោះនាងនោះផិត ហើយទៅយកប្រពន្ធមួយទៀត អ្នកនោះឈ្មោះថាប្រព្រឹត្តសេចក្ដីកំផិតហើយ»។ (លោ. ២:២៤; ម៉ាថ. ១៩:៣-៦, ៩) យ៉ាងនេះ យើងឃើញថា ព្រះយេហូវ៉ានិងព្រះយេស៊ូចាត់ទុកចំណងអាពាហ៍ពិពាហ៍ជាចំណងដែលធ្វើឲ្យស្វាមីនិងភរិយាផ្សារភ្ជាប់គ្នាអស់មួយជីវិត។ បើស្វាមីឬភរិយាស្លាប់ នោះចំណងអាពាហ៍ពិពាហ៍ក៏ផ្ដាច់ដែរ។ (១កូ. ៧:៣៩) ដោយសារព្រះយេហូវ៉ាមានឆន្ទៈឲ្យមនុស្សប្រុសស្រីរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ នោះមិនគប្បីឲ្យយើងចាត់ទុកការលែងលះគ្នាជារឿងស្រាលទេ។ តាមការពិត បណ្ដាំរបស់ព្រះយេហូវ៉ាបង្ហាញថា បើគ្មានមូលដ្ឋានត្រឹមត្រូវតាមគោលការណ៍ក្នុងគម្ពីរ នោះទ្រង់ស្អប់ការលះលែងគ្នាណាស់!—សូមអាន ម៉ាឡាគី ២:១៣-១៦; ៣:៦
ករណីយកិច្ចរបស់គូអាពាហ៍ពិពាហ៍
៤. ចំពោះយុវវ័យគ្រិស្តសាសនិកដែលបានរៀបការពេលនៅក្មេង ហេតុអ្វីបានជាពួកគេខ្លះស្ដាយក្រោយវិញ?
៤ មនុស្សក្នុងពិភពលោកនេះចេះតែវីវក់នឹងកាម។ រៀងរាល់ថ្ងៃ យើងប្រឈមមុខនឹងរូបភាពដែលផ្សាយមកដើម្បីបង្កើតឲ្យមានចិត្តស្រើបស្រាល។ យើងមិនគួរធ្វើព្រងើយកន្តើយនឹងរូបភាពបែបនេះ ថាគ្មានឥទ្ធិពលមកលើយើងទេ។ ជាពិសេស យើងត្រូវតែគិតអំពីអានុភាពដែលរូបភាពទាំងនោះមានទៅលើប្អូនៗជាទីស្រឡាញ់ក្នុងក្រុមជំនុំ។ តាមការពិត សូម្បីតែពេលដែលយើងតាំងចិត្តដើម្បីបដិសេធនឹងអារម្មណ៍ស្រើបស្រាលក៏ដោយ រូបភាពបែបនោះនៅតែអាចបណ្ដុះបណ្ដាលឲ្យយើងកើតមានកាមតណ្ហា។ ដូច្នេះ តើប្អូនៗយុវជនយុវនារីដែលជាគ្រិស្តសាសនិកគួរធ្វើយ៉ាងណា ពេលមានឥទ្ធិពលអាក្រក់បែបនេះជះមកលើពួកគេ? ពួកយុវវ័យខ្លះមានគំនិតថា បើរៀបការពេលនៅក្មេង នោះអាចបំពេញតម្រេករបស់ខ្លួនភ្លាម។ យ៉ាងនេះ ពួកគេគិតថា នេះនឹងជួយកុំឲ្យពួកគេប្រព្រឹត្តអំពើដែលប្រាសចាកសីលធម៌។ ក៏ប៉ុន្តែ មិនយូរមិនឆាប់ យុវវ័យខ្លះដែលបានធ្វើដូច្នេះ ក៏ស្ដាយក្រោយផងដែរ។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះពេលបានរៀបការមួយរយៈ ពួកគេលែងមានចិត្តសប្បាយដូចដើមវិញ ដោយសារពួកគេចាប់ផ្ដើមទទួលស្គាល់ថា ពួកគេទាំងពីរនាក់មិនសូវស៊ីគ្នាប៉ុន្មានទេ។ អាស្រ័យហេតុនេះ គូស្វាមីភរិយាខ្លះប្រឈមមុខនឹងស្ថានភាពដ៏ពិបាកណាស់!
៥. តើអ្វីនឹងជួយគូស្វាមីភរិយាឲ្យធ្វើតាមពាក្យដែលពួកគេបានស្បថចំពោះគ្នានៅថ្ងៃការ? (សូមមើលអត្ថបទដែលបានបញ្ជាក់ក្នុងសម្គាល់ហេតុដែរ)
៥ ប្រសិនបើយើងរៀបការជាមួយម្នាក់ដែលជាអ្នកជឿគ្នីគ្នាក្ដី ហើយក្រោយមកគាត់មិនមានបុគ្គលិកលក្ខណៈតាមដែលយើងបាននឹកស្មាននោះ ការរស់នៅជាមួយនឹងគាត់តទៅទៀត ពិតជាពិបាកណាស់! (១កូ. ៧:២៨) ប៉ុន្តែ មិនថាស្ថានភាពនោះពិបាកប៉ុណ្ណាក៏ដោយ គ្រិស្តសាសនិកពិតដឹងថា បើគូស្វាមីភរិយាមិនបានផិតគ្នា នោះពួកគេមិនអាចលែងលះគ្នាដោយព្រោះតែមិនចូលចិត្តរស់នៅជាមួយគ្នាទៀតទេ។ ដូច្នេះ ពេលគូស្វាមីភរិយាបែបនេះព្យាយាមរស់នៅជាមួយគ្នាតទៅទៀត ដោយព្រោះចង់ធ្វើតាមពាក្យដែលពួកគេបានស្បថចំពោះគ្នានៅថ្ងៃការ នោះគប្បីឲ្យបងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំឲ្យតម្លៃចំពោះពួកគេ ព្រមទាំងផ្ដល់ជំនួយដែលបង្ហាញនូវសេចក្ដីស្រឡាញ់។a
៦. តើប្អូនៗគួរមានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍?
៦ ចុះយ៉ាងណាចំពោះពួកក្រមុំកំលោះដែលមិនទាន់រៀបការ? តើប្អូនៗគួរមានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍? ប្អូនៗអាចជៀសវាងពីទុក្ខលំបាកជាច្រើន ដោយមិនរហ័សរកគូស្នេហ៍។ គប្បីឲ្យប្អូនៗចាំទម្រាំដល់ពេលដែលរូបកាយបានធំលូតលាស់ហើយ ជាពេលដែលប្អូនៗមានគំនិតចាស់ទុំ ព្រមទាំងមានចំណងមិត្តភាពល្អជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ា ទើបរកគ្រិស្តសាសនិកម្នាក់ជាដៃគូ។ ទោះជាគ្មានបទគម្ពីរណាដែលកំណត់អាយុថា ល្មមនឹងរៀបការក៏ដោយ យោបល់ក្នុងគម្ពីរបង្ហាញថា យកល្អឲ្យប្អូនៗចាំទម្រាំដល់ពេលដែលកាមតណ្ហាលែងឆាបឆួលឡើងជាខ្លាំងក្នុងចិត្ត។b ហេតុអ្វី? ពីព្រោះចិត្តស្រើបស្រាលរារាំងសមត្ថភាពវិនិច្ឆ័យខុសត្រូវ ហើយក៏អាចបណ្ដាលឲ្យប្អូនៗធ្វើការសម្រេចចិត្តមិនល្អវិញ ដែលក្រោយមកនាំឲ្យប្អូនៗពិបាកចិត្តផង។ ចូរឲ្យប្អូនៗចងចាំថា ព្រះយេហូវ៉ាបានឲ្យគេសរសេរយោបល់ល្អៗក្នុងគម្ពីរ ស្តីអំពីការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ ដើម្បីឲ្យប្អូនៗទទួលប្រយោជន៍និងមានសុភមង្គល។—សូមអាន អេសាយ ៤៨:១៧, ១៨
ករណីយកិច្ចរបស់មាតាបិតា
៧. ពេលទើបតែបានរៀបការ តើគូស្វាមីភរិយាខ្លះជួបប្រទះកាលៈទេសៈបែបណា? តើស្ថានភាពបែបនេះអាចនាំឲ្យមានចិត្តតានតឹងយ៉ាងដូចម្ដេច?
៧ ជួនកាល កូនក្រមុំកូនកំលោះទើបតែបានរៀបការ ស្រាប់តែនាងមានគភ៌! ពួកគាត់ទាំងពីរនាក់នៅក្មេងនៅឡើយ ហើយមិនទាន់ស្គាល់គ្នាច្បាស់ពីព្រោះទើបតែបានរៀបការ ស្រាប់តែមានកូនខ្ចីដែលពួកគាត់ត្រូវបីបាច់ថែរក្សា២៤ទល់២៤ម៉ោង។ មិនជាការចម្លែកអ្វីឡើយដែលម្ដាយដែលទើបតែមានកូនជាលើកដំបូងចាប់ផ្ដើមប្រមូលអារម្មណ៍ទាំងស្រុងទៅលើកូនង៉ែត ដល់ម្ល៉េះបានជាស្វាមីរបស់នាងមានចិត្តច្រណែនវិញ។ ណាមួយទៀត ដោយសារមានកូនខ្ចី មាតាបិតាដេកក៏មិនឆ្អែត ហើយបែរជាមានចិត្តតានតឹង ដែលអាចបង្កហេតុឲ្យពួកគាត់ទាំងពីរនាក់ប្រខាំគ្នា។ មួយរំពេចនោះ ពួកគាត់ជ្រាបថាខ្លួនលែងមានសេរីភាពដូចមុនហើយ។ ពួកគាត់មិនអាចដើរលេងនិងធ្វើអ្វីៗតាមតែចិត្តដូចមុនឡើយ។ ដូច្នេះ តើពួកគាត់គួរមានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះស្ថានភាពថ្មីនេះ?
៨. តើមាតាបិតាទាំងឡាយគួរមានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះករណីយកិច្ចរបស់ខ្លួន? ហេតុអ្វីបានជាមាតាបិតាទាំងឡាយគួរមានទស្សនៈបែបនេះ?
៨ គូស្វាមីភរិយានិងមាតាបិតាទាំងឡាយមានករណីយកិច្ចធ្ងន់ធ្ងរមែន! ពួកគាត់គួរចាត់ទុកករណីយកិច្ចទាំងនោះ ជាភារកិច្ចនិងឯកសិទ្ធិដែលព្រះយេហូវ៉ាបានប្រគល់ឲ្យ។ ពេលគូស្វាមីភរិយាគ្រិស្តសាសនិកមានកូន ពួកគាត់ត្រូវតែខិតខំបំពេញភារកិច្ចជាមាតាបិតាយ៉ាងអស់ពីសមត្ថភាព ទោះជាស្ថានភាពថ្មីនោះនាំឲ្យមានភាពច្របូកច្របល់បន្ដិចក្ដី។ ដោយសារព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតមនុស្សឲ្យមានសមត្ថភាពបង្កើតកូន មាតាបិតាទាំងឡាយត្រូវតែចាត់ទុកកូនជា«មរដកមកពីព្រះយេហូវ៉ា»។ (ទំនុក. ១២៧:៣) អស់ទាំងមាតាបិតាដែលជាគ្រិស្តសាសនិក នឹងព្យាយាមបំពេញករណីយកិច្ចរបស់ខ្លួនជា‹មាតាបិតាក្នុងព្រះអម្ចាស់› ក្នុងឋានៈជាអ្នកជឿទៅលើលោកម្ចាស់។—អេភ. ៦:១
៩. (ក) តើការចិញ្ចឹមអប់រំកូនតម្រូវឲ្យមាតាបិតាស៊ូធ្វើអ្វីខ្លះ? (ខ) តើស្វាមីល្អអាចធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីជួយភរិយារក្សាឲ្យមានចំណងមិត្តភាពល្អជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ា?
៩ មាតាបិតាទាំងឡាយស៊ូលះបង់អ្វីៗជាច្រើន ហើយអស់ច្រើនឆ្នាំដែរក្នុងការចិញ្ចឹមអប់រំកូន។ ពួកគាត់ចំណាយពេលនិងកម្លាំងច្រើនណាស់ដើម្បីកូន។ ស្វាមីដែលជាគ្រិស្តសាសនិកត្រូវតែយល់ថា ចាប់តាំងពីពេលដែលមានកូនមក ឃើញថាមិនសូវស្រួលប៉ុន្មានទេ ឲ្យភរិយារបស់ខ្លួនយកចិត្តទុកដាក់នឹងកម្មវិធីប្រជុំ។ ណាមួយទៀត អស់ច្រើនឆ្នាំក៏មាន នាងប្រហែលជាមិនសូវបានសិក្សាគម្ពីរនិងពិចារណាអ្វីដែលគាត់បានអានទេ។ ស្ថានភាពបែបនេះអាចមានឥទ្ធិពលមិនល្អទៅលើចំណងមិត្តភាពរបស់នាងជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ា។ ការបំពេញករណីយកិច្ចរបស់ខ្លួនជាបិតាម្នាក់ តម្រូវឲ្យស្វាមីធ្វើអ្វីៗក៏ដោយដែលគាត់អាចធ្វើទៅបាន ក្នុងការជួយមើលកូន។ ដោយយល់ថា ជួនកាលភរិយាមិនបានស្ដាប់កម្មវិធីប្រជុំទាំងអស់ ស្វាមីល្អអាចឆ្លៀតពេលក្រោយ ប្រហែលជាពេលទៅផ្ទះវិញ ដើម្បីប្រាប់នាងនូវចំណុចសំខាន់ៗដែលមានក្នុងកម្មវិធីនោះ។ បិតាល្អក៏ជួយមើលថែកូនម្ដងម្កាល ដើម្បីហុចឱកាសឲ្យភរិយារបស់ខ្លួនរួមចំណែកក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយផងដែរ។—សូមអាន ភីលីព ២:៣, ៤
១០, ១១. (ក) តើកូនអាចទទួលការ«ដាស់តឿនរបស់ព្រះអម្ចាស់»យ៉ាងដូចម្ដេច? (ខ) ហេតុអ្វីក៏គួរនឹងសរសើរដល់ម្ល៉េះ ចំពោះមាតាបិតាជាច្រើនដែលជាគ្រិស្តសាសនិក?
១០ ករណីយកិច្ចរបស់មាតាបិតារួមបញ្ចូលអ្វីៗជាច្រើន មិនគ្រាន់តែការថែទាំសុខភាពកូន ទាំងផ្ដល់អាហារ សម្លៀកបំពាក់និងទីជម្រកប៉ុណ្ណោះឡើយ។ ជាពិសេស ដោយសារយើងរស់នៅគ្រាចុងបញ្ចប់នេះ ដែលមានគ្រោះថ្នាក់ជាច្រើន កូនៗត្រូវតែរៀនតាំងពីតូចមកនូវគោលការណ៍សីលធម៌ដែលជួយណែនាំជីវិត។ មាតាបិតាគួរតែអប់រំកូន«តាមដំបូន្មាននឹងសេចក្ដីដាស់តឿនរបស់ព្រះអម្ចាស់»។ (អេភ. ៦:៤) មាតាបិតាគួរ«ដាស់តឿន»កូនដោយបញ្ចូលគំនិតរបស់ព្រះយេហូវ៉ាទៅក្នុងចិត្តគំនិតរបស់គេ។ មាតាបិតាគួរធ្វើដូច្នេះតាំងពីតូចមក ហើយជាពិសេសក្នុងអំឡុងពេលដែលពិបាកជាងគេ គឺពេលកូននៅជំទង់នៅឡើយ។—២ធី. ៣:១៤, ១៥
១១ ពេលព្រះយេស៊ូបានបង្គាប់អ្នកកាន់តាមទ្រង់ឲ្យ«បញ្ចុះបញ្ចូលឲ្យមានសិស្សនៅគ្រប់ទាំងសាសន៍» ទ្រង់ច្បាស់ជាមានបំណងឲ្យមាតាបិតាជួយកូនឲ្យក្លាយទៅជាសិស្សរបស់ទ្រង់ដែរ។ (ម៉ាថ. ២៨:១៩, ២០) ការបញ្ចុះបញ្ចូលកូនឲ្យក្លាយទៅជាសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូ គឺពិបាកណាស់! ជាពិសេស ដោយសារពិភពលោកនេះចេះតែបង្ខិតបង្ខំពួកយុវវ័យឲ្យប្រព្រឹត្តផ្សេង។ ហេតុនេះហើយ គួរឲ្យសរសើរណាស់! អស់ទាំងមាតាបិតាដែលបានជួយកូនឲ្យក្លាយទៅជាគ្រិស្តសាសនិកដែលបានថ្វាយខ្លួនចំពោះព្រះយេហូវ៉ា។ មាតាបិតាទាំងនោះបាន«ឈ្នះ»ពិភពលោកនេះ ដោយមានជំនឿមុតមាំ និងដោយបំពេញករណីយកិច្ចរបស់ខ្លួនជាមាតាបិតា។—១យ៉ូន. ៥:៤
សុខចិត្តនៅលីវ និងអត់មានកូន ដើម្បីសម្រេចគោលដៅក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះ
១២. ហេតុអ្វីបានជាគ្រិស្តសាសនិកខ្លះសម្រេចចិត្តចង់នៅលីវអស់រយៈពេលយូរបន្ដិច?
១២ ដោយសារ«ពេលវេលាចង្អៀតណាស់!» ហើយ«គំរូនៃលោកីយនេះតែងតែផ្លាស់ទៅ» បណ្ដាំរបស់ព្រះយេហូវ៉ាលើកទឹកចិត្តយើងឲ្យគិតអំពីប្រយោជន៍ដែលយើងអាចទទួលពេលនៅលីវ។ (១កូ. ៧:២៩-៣១) ជាលទ្ធផល គ្រិស្តសាសនិកខ្លះសុខចិត្តនៅលីវរហូតអស់មួយជីវិត ហើយអ្នកខ្លះសម្រេចចិត្តចង់នៅលីវអស់រយៈពេលយូរបន្ដិច មុនរៀបការ។ បងប្អូនទាំងនេះគួរឲ្យសរសើរមែន! ពីព្រោះពួកគេមិនចង់នៅលីវដើម្បីស្វែងរកតែប្រយោជន៍ខ្លួនទេ តែមានបំណងនៅលីវដើម្បី«ឥតមានសេចក្ដីណានាំឲ្យទាស់ចិត្ត»ខ្លួនក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។ (សូមអាន កូរិនថូសទី១ ៧:៣២-៣៥) ពេលនៅលីវ គ្រិស្តសាសនិកខ្លះចុះឈ្មោះជាអ្នកត្រួសត្រាយ ហើយខ្លះបម្រើការនៅឯការិយាល័យបេតអែល។ បងប្អូនខ្លះក៏ចង់មានប្រសិទ្ធភាពច្រើនជាងក្នុងអង្គការរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ដូច្នេះពួកគេខំបំពេញលក្ខណៈដើម្បីចូលសាលាបង្ហាត់ខាងកិច្ចបម្រើ។ រីឯអ្នកខ្លះដែលបានធ្វើកិច្ចបម្រើពេញពេលកាលដែលពួកគេនៅលីវ ក្រោយរៀបការរួចយល់ថា អ្វីដែលគេបានរៀនពេលនៅលីវនោះ ក៏ជួយពួកគេក្នុងពេលដែលមានគ្រួសារដែរ។
១៣. ក្នុងចំណោមពួកគ្រិស្តសាសនិក ហេតុអ្វីបានជាគូស្វាមីភរិយាខ្លះសម្រេចចិត្តមិនចង់បានកូន?
១៣ នៅប្រទេសខ្លះ ស្ថានភាពក្នុងរង្វង់គ្រួសារមានលក្ខណៈខុសគ្នាពីមុនដែរ ពីព្រោះស្វាមីភរិយាជាច្រើនសម្រេចចិត្តមិនចង់បានកូន។ អ្នកខ្លះធ្វើដូច្នេះពីព្រោះខ្វះថវិកាដើម្បីចិញ្ចឹមកូន។ អ្នកឯទៀតធ្វើដូច្នេះ ពីព្រោះស្រឡាញ់អាជីពរបស់ខ្លួន ហើយមិនចង់មានអ្វីមករំខាននោះទេ។ ក្នុងចំណោមពួកគ្រិស្តសាសនិកវិញ គូស្វាមីភរិយាមួយចំនួនបានសម្រេចចិត្តមិនចង់បានកូនដែរ។ តាមធម្មតា ពួកគេធ្វើដូច្នេះ ពីព្រោះចង់ធ្វើកិច្ចបម្រើព្រះយេហូវ៉ាឲ្យបានច្រើនជាង។ នេះមិនមានន័យថា គូស្វាមីភរិយាដែលអត់មានកូន មិនមានសុភមង្គលទេ។ តាមពិត ពួកគេនៅតែមានសុភមង្គល។ ប៉ុន្តែ ពួកគេស៊ូលះបង់ឯកសិទ្ធិបង្កើតកូន ដោយចាត់ទុកកិច្ចបម្រើព្រះយេហូវ៉ាជាអាទិភាពក្នុងជីវិត។ (១កូ. ៧:៣-៥) គូស្វាមីភរិយាបែបនេះកំពុងបម្រើព្រះយេហូវ៉ានិងបងប្អូនទាំងឡាយ ដោយធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យក្រុមជំនុំនានាក្នុងមណ្ឌលនិងតំបន់ផ្សេងៗ ឬបម្រើការនៅឯការិយាល័យបេតអែលក៏មាន។ គូស្វាមីភរិយាឯទៀតដែលអត់មានកូនក៏ជាអ្នកត្រួសត្រាយនិងជាសាសនទូតផង។ ព្រះយេហូវ៉ាមិនភ្លេចការដែលពួកគេធ្វើ និងសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលពួកគេសម្ដែងដល់នាមទ្រង់ឡើយ។—ហេ. ៦:១០
‹មានទុក្ខព្រួយ›
១៤, ១៥. តើអ្វីអាចបណ្ដាលឲ្យមាតាបិតាដែលជាគ្រិស្តសាសនិកកើតមាន«ទុក្ខព្រួយ»?
១៤ សាវ័កប៉ុលបានជម្រាបជូនគ្រិស្តសាសនិកដែលជាស្វាមីភរិយាថា ពួកគេនឹង«មានសេចក្ដីទុក្ខព្រួយ»ដែរ។ (១កូ. ៧:២៨) ទុក្ខព្រួយទាំងនោះអាចរួមបញ្ចូលបញ្ហាដែលពួកគេទាំងពីរនាក់មាន បញ្ហាដែលកូនជួបប្រទះ និងបញ្ហាក្នុងការជួយមើលថែរក្សាមាតាបិតារបស់ខ្លួនដែលមានវ័យចាស់។ ទុក្ខព្រួយទាំងនោះក៏អាចបណ្ដាលមកពីការពិបាកនិងការធ្លាក់ទឹកចិត្តដែលពួកគេមានក្នុងការចិញ្ចឹមអប់រំកូន។ ដូចបានបញ្ជាក់នៅដើមអត្ថបទនេះ ទំនាយក្នុងគម្ពីរបញ្ជាក់ថា នៅ«ជាន់ក្រោយបង្អស់»នឹងមានការ«លំបាកណាស់!»។ អ្វីៗដែលនាំឲ្យលំបាកនោះ អាចរួមបញ្ចូលកូនដែល«មិនស្ដាប់បង្គាប់ឪពុកម្ដាយ»។—២ធី. ៣:១-៣
១៥ ក្នុងការចិញ្ចឹមអប់រំកូន មាតាបិតាដែលជាគ្រិស្តសាសនិកមានករណីយកិច្ចពិបាកមែន! ស្ថានភាពដ៏«លំបាកណាស់»ក្នុងពិភពលោកនេះ ក៏អាចជះឥទ្ធិពលមកលើយើងដែរ។ ហេតុនេះហើយបានជាមាតាបិតាដែលជាគ្រិស្តសាសនិកត្រូវតែទប់ទល់ជានិច្ច នឹងឥទ្ធិពលដ៏អាក្រក់ដែល«លោកីយនេះ»អាចមានមកលើកូន។ (អេភ. ២:២, ៣) ប៉ុន្តែ ជួនកាលមាតាបិតាទប់ទល់នឹងឥទ្ធិពលនោះមិនបានទេ! ក្នុងរង្វង់គ្រួសារដែលជាគ្រិស្តសាសនិក ពេលកូនឈប់បម្រើព្រះយេហូវ៉ា មាតាបិតាដែលបានចិញ្ចឹមកូនស្របទៅតាមសេចក្ដីពិតអំពីព្រះ ពិតជាកើតមាន«ទុក្ខព្រួយ»ជាខ្លាំងមែន!—សុ. ១៧:២៥
«នឹងមានសេចក្ដីវេទនាជាខ្លាំងណាស់!»
១៦. តើព្រះយេស៊ូបានទាយអំពីទុក្ខ«វេទនា»បែបណា?
១៦ នៅខាងមុខ មនុស្សយើងនឹងរងទុក្ខវេទនាខ្លាំងជាង«ទុក្ខព្រួយ»ណាក៏ដោយ ដែលយើងអាចមានជាគូស្វាមីភរិយាឬមាតាបិតា។ ក្នុងទំនាយរបស់ព្រះយេស៊ូស្តីអំពីបំផុតកល្បឬគ្រាចុងបញ្ចប់នៃរបៀបរបបពិភពលោក ទ្រង់មានប្រសាសន៍ថា៖ «នៅគ្រានោះ នឹងមានសេចក្ដីវេទនាជាខ្លាំងណាស់! ដល់ម្ល៉េះបានជាតាំងពីដើមកំណើតលោកីយ ដរាបមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ មិនដែលមានយ៉ាងដូច្នោះឡើយ ហើយទៅមុខក៏មិនដែលមានដែរ»។ (ម៉ាថ. ២៤:៣, ២១) ក្រោយមក ព្រះយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថា មនុស្សមួយហ្វូងយ៉ាងធំនឹងរួចរស់ជីវិតពី«សេចក្ដីវេទនាជាខ្លាំង»នោះ។ ប៉ុន្តែ របៀបរបបពិភពលោករបស់សាតាំងនឹងពាធាយ៉ាងខ្លាំងទៅលើសាក្សីរបស់ព្រះយេហូវ៉ា មួយដងជាសម្រេច ទោះជាពួកគេជាមនុស្សស្លូតក៏ដោយ។ នៅគ្រានោះ យើងរាល់គ្នាមិនថាមានវ័យចាស់ឬក្មេងក្ដី នឹងរងទុក្ខយ៉ាងខ្លាំងជាមិនខាន។
១៧. (ក) ម្ដេចក៏យើងមិនភ័យព្រួយច្រើនពេកអំពីព្រឹត្ដិការណ៍ដែលស្ថិតនៅខាងមុខយើង? (ខ) តើអ្វីខ្លះគួរមានអានុភាពទៅលើទស្សនៈរបស់យើងចំពោះអាពាហ៍ពិពាហ៍និងកូន?
១៧ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ កុំឲ្យយើងភ័យព្រួយច្រើនពេកអំពីព្រឹត្ដិការណ៍ទាំងនោះដែលស្ថិតនៅខាងមុខយើង។ មាតាបិតាទាំងឡាយដែលស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះយេហូវ៉ា អាចមានទំនុកចិត្តថា ទ្រង់នឹងការពារពួកគាត់និងកូនតូចរបស់គាត់ដែរ។ (សូមអាន អេសាយ ២៦:២០, ២១; សេផា. ២:២, ៣; ១កូ. ៧:១៤) ប៉ុន្តែឥឡូវ ដោយដឹងថានេះជាគ្រាចុងបំផុតដែលជាគ្រាលំបាកណាស់! គប្បីឲ្យយើងគិតវែងឆ្ងាយអំពីករណីយកិច្ចរបស់អ្នកដែលរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍និងមានកូន។ (២ពេ. ៣:១០-១៣) បើដូច្នេះ មិនថាយើងនៅលីវឬបានរៀបការក្ដី ហើយមានកូនឬអត់មានកូនក៏ដោយ របៀបរស់នៅរបស់យើងនឹងលើកកិត្ដិយស ហើយសរសើរតម្កើងព្រះយេហូវ៉ានិងអង្គការរបស់ទ្រង់។
[កំណត់សម្គាល់]
a គូស្វាមីភរិយាដែលមានបញ្ហាក្នុងចំណងអាពាហ៍ពិពាហ៍ អាចទទួលប្រយោជន៍ពីការពិនិត្យមើលអត្ថបទផ្សេងៗអំពីចំណងអាពាហ៍ពិពាហ៍ ដូចជាអត្ថបទមួយក្នុងទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ចុះថ្ងៃទី១ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០០៣។
b សូមមើលទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ចុះថ្ងៃទី១ ខែឧសភា ឆ្នាំ១៩៩៩ ក្រោមចំណងជើង «ការពិនិត្យមើលខ្លួនអ្នក» នៅទំព័រ៥។
ការសើរើឡើងវិញ
• ចំពោះយុវវ័យដែលជាគ្រិស្តសាសនិក ម្ដេចក៏មិនគប្បីឲ្យពួកគេរៀបការពេលនៅក្មេងពេក?
• តើការចិញ្ចឹមអប់រំកូនរួមបញ្ចូលអ្វីខ្លះ?
• ហេតុអ្វីបានជាគ្រិស្តសាសនិកខ្លះសម្រេចចិត្តចង់នៅលីវ? ហេតុអ្វីបានជាគូស្វាមីភរិយាខ្លះសម្រេចចិត្តមិនចង់បានកូន?
• តើមាតាបិតាដែលជាគ្រិស្តសាសនិកអាចកើតមាន«ទុក្ខព្រួយ»ដោយសារអ្វី?
[រូបភាពនៅទំព័រ២២]
ចំពោះយុវវ័យដែលជាគ្រិស្តសាសនិក ហេតុអ្វីក៏មានប្រយោជន៍ឲ្យពួកគេចាំបន្ដិចសិនទើបរៀបការ?
[រូបភាពនៅទំព័រ២៣]
ស្វាមីល្អអាចជួយភរិយាយ៉ាងច្រើនបាន ដើម្បីឲ្យនាងរួមចំណែកយ៉ាងពេញលេញក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះយេហូវ៉ា
[រូបភាពនៅទំព័រ២៤]
ក្នុងចំណោមពួកគ្រិស្តសាសនិក ហេតុអ្វីបានជាគូស្វាមីភរិយាខ្លះសម្រេចចិត្តមិនចង់បានកូន?