«ត្របកព្រះនេត្រ»របស់ព្រះយេហូវ៉ាពិចារណាមើលមនុស្សទាំងឡាយ
«ត្របកព្រះនេត្រ[របស់ព្រះយេហូវ៉ា]ពិចារណាមើលមនុស្សជាតិទាំងឡាយ»។—ទំនុក. ១១:៤
១. តើយើងចូលចិត្តនៅជាមួយមនុស្សបែបណា?
តើអ្នកមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាចំពោះមនុស្សដែលយកចិត្តទុកដាក់នឹងអ្នក? ពេលអ្នកសួរគេ នោះគេឲ្យយោបល់ដែលស្មោះពីចិត្ត។ នៅពេលដែលអ្នកត្រូវការជំនួយ នោះពួកគេជួយយ៉ាងខ្នះខ្នែង។ នៅពេលដែលអ្នកត្រូវការឱវាទ នោះពួកគេឲ្យឱវាទដែលប្រកបដោយក្ដីស្រឡាញ់។ (ទំនុក. ១៤១:៥; កា. ៦:១) អ្នកច្បាស់ជាសប្បាយចិត្តណាស់ដោយស្គាល់មនុស្សបែបនេះ មែនទេ? ព្រះយេហូវ៉ានិងបុត្រទ្រង់ ជាបុគ្គលដែលយកចិត្តទុកដាក់នឹងយើងយ៉ាងស្មោះបែបនោះមែន។ តាមពិត ទ្រង់យកចិត្តទុកដាក់នឹងយើងលើសជាងមនុស្សណាទៅទៀត ហើយទ្រង់ទាំងពីរអង្គមានបំណងចិត្តល្អ គឺចង់ជួយអ្នកឲ្យ«ចាប់បានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច»។—១ធី. ៦:១៩; វិវរ. ៣:១៩
២. តើព្រះយេហូវ៉ាយកចិត្តទុកដាក់នឹងរាស្ត្រទ្រង់ដល់កម្រិតណា?
២ ដាវីឌដែលជាអ្នកតែងបទទំនុកដំកើងបានប្រាប់នូវជម្រៅនៃការយកចិត្តទុកដាក់របស់ព្រះយេហូវ៉ា ដោយមានប្រសាសន៍ថា៖ «ព្រះនេត្រ[ព្រះយេហូវ៉ា]ទតមើល ត្របកព្រះនេត្រទ្រង់ពិចារណាមើលមនុស្សជាតិទាំងឡាយ»។ (ទំនុក. ១១:៤) មែនហើយ ព្រះមិនគ្រាន់តែមើលយើងទេ តែទ្រង់ពិចារណាមើលយើងដែរ។ ដាវីឌក៏បានសរសេរថា៖ «ទ្រង់បានសាកលចិត្តទូលបង្គំហើយ។ ទ្រង់បានពិចារណាទូលបង្គំនៅវេលាយប់។ ទ្រង់ . . . ឥតឃើញកំហុសអ្វីសោះ»។ (ទំនុក. ១៧:៣) យ៉ាងច្បាស់ណាស់ ដាវីឌបានដឹងនូវជម្រៅនៃការយកចិត្តទុកដាក់របស់ព្រះយេហូវ៉ាចំពោះគាត់។ គាត់ដឹងថា គាត់នឹងធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាឈឺចិត្ត ហើយធ្វើឲ្យទ្រង់មិនពេញចិត្ត បើគាត់បណ្ដុះឲ្យមានចិត្តគំនិតខុសឆ្គង។ តើព្រះយេហូវ៉ាជាបុគ្គលដ៏ពិតចំពោះយើងដូចចំពោះដាវីឌទេ?
ព្រះយេហូវ៉ាមើលឃើញចិត្ត
៣. តើព្រះយេហូវ៉ាបង្ហាញការយោគយល់ចំពោះភាពមិនល្អឥតខ្ចោះរបស់យើងយ៉ាងដូចម្ដេច?
៣ ចំពោះព្រះយេហូវ៉ា អ្វីដែលសំខាន់បំផុតគឺធាតុពិតរបស់មនុស្សថាយើងពិតជាមានចិត្តបែបណា។ (ទំនុក. ១៩:១៤; ២៦:២) ទ្រង់បង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដោយមិនគិតតែពីកំហុសតូចតាចរបស់យើងទេ។ ជាឧទាហរណ៍ នៅពេលសារ៉ា ភរិយារបស់អ័ប្រាហាំបាននិយាយមិនពិតប្រាប់ទេវតាដែលបានប្រែក្រឡានោះ តាមមើលទៅទេវតានោះបានឃើញថា នាងមានចិត្តខ្លាចនិងអៀន ដូច្នេះលោកគ្រាន់តែស្តីបន្ទោសតិចតួចប៉ុណ្ណោះ។ (លោ. ១៨:១២-១៥) នៅពេលយ៉ូបបាន«រាប់ខ្លួនជាសុចរិតនៅចំពោះព្រះ» នោះព្រះយេហូវ៉ានៅតែឲ្យពរដល់គាត់ ដោយដឹងថា យ៉ូបបានរងវេទនាយ៉ាងខ្លាំងក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់សាតាំង។ (យ៉ូប ៣២:២; ៤២:១២) ដូចគ្នាដែរ ព្រះយេហូវ៉ាមិនខឹងទេ ពេលដែលស្រីមេម៉ាយនៃភូមិសារិបតាបាននិយាយយ៉ាងចំៗពីអារម្មណ៍របស់គាត់ចំពោះអេលីយ៉ាដែលជាអ្នកប្រកាសទំនាយ។ ព្រះយល់ថា គាត់កើតទុក្ខយ៉ាងខ្លាំងដោយសារកូនតែមួយបានស្លាប់ទៅ។—១ពង្ស. ១៧:៨-២៤
៤, ៥. ក្នុងរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាប្រព្រឹត្តនឹងអ័ប៊ីម្ម៉ាឡិច តើទ្រង់បានបង្ហាញការសន្ដោសប្រណីយ៉ាងណា?
៤ ពីព្រោះព្រះយេហូវ៉ាពិចារណាមើលចិត្ត នោះទ្រង់ក៏បានគិតដល់អ្នកមិនជឿលើទ្រង់ផងដែរ។ សូមគិតពីរបៀបដែលទ្រង់ប្រព្រឹត្តចំពោះអ័ប៊ីម្ម៉ាឡិច ជាស្តេចសាសន៍ភីលីស្ទីននៅទីក្រុងកេរ៉ា។ ស្តេចអ័ប៊ីម្ម៉ាឡិចចង់យកសារ៉ាធ្វើជាភរិយាលោក ដោយមិនដឹងថាអ័ប្រាហាំនិងសារ៉ាជាប្ដីប្រពន្ធទេ។ ប៉ុន្តែ មុននឹងស្តេចអ័ប៊ីម្ម៉ាឡិចធ្វើអ្វីទៀត ព្រះយេហូវ៉ាប្រាប់អ័ប៊ីម្ម៉ាឡិចក្នុងសប្ដិថា៖ «អញដឹងហើយថា ឯងបានធ្វើការនេះដោយទៀងត្រង់ ហើយអញក៏បានឃាត់មិនឲ្យឯងធ្វើបាបនឹងអញដែរ។ ហេតុនោះ បានជាអញមិនបើកឲ្យឯងពាល់នាងឡើយ។ ដូច្នេះ ចូរប្រគល់ប្រពន្ធគេទៅវិញឥឡូវទៅ នោះគាត់នឹងអធិស្ឋានឲ្យឯង ហើយឯងនឹងបានរស់នៅតទៅ ដ្បិតគាត់ជាហោរា»។—លោ. ២០:១-៧
៥ យើងដឹងថា ព្រះយេហូវ៉ាអាចប្រព្រឹត្តយ៉ាងតឹងរ៉ឹងចំពោះអ័ប៊ីម្ម៉ាឡិច ដែលជាអ្នកថ្វាយបង្គំព្រះមិនពិត។ ប៉ុន្តែ ព្រះបានមើលឃើញថាបុរសនេះប្រព្រឹត្តដោយទៀងត្រង់ក្នុងគ្រានេះ។ ដោយសន្ដោសប្រណី ព្រះយេហូវ៉ាបានទទួលស្គាល់ហេតុការណ៍នេះ ក៏ប្រាប់ស្តេចនូវរបៀបទទួលការអត់ឱនទោស និង«រស់នៅតទៅ»។ តើអ្នកចង់ថ្វាយបង្គំព្រះបែបនេះទេ?
៦. តើតាមរបៀបណាដែលព្រះយេស៊ូបានយកតម្រាប់តាមបិតាទ្រង់?
៦ ព្រះយេស៊ូបានគិតតែពីគុណសម្បត្ដិរបស់សិស្ស និងរមែងអត់ឱនទោសឲ្យពួកគេរាល់ដង ដូចបិតាទ្រង់បេះបិទ។ (ម៉ាក. ១០:៣៥-៤៥; ១៤:៦៦-៧២; លូ. ២២:៣១, ៣២; យ៉ូន. ១៥:១៥) ចិត្តគំនិតរបស់ព្រះយេស៊ូគឺសមនឹងពាក្យរបស់ទ្រង់ដែលបានកត់ទុកនៅយ៉ូហាន ៣:១៧ ដែលថា៖ «ព្រះទ្រង់មិនបានចាត់ព្រះរាជបុត្រាទ្រង់ ឲ្យមកក្នុងលោកីយ ដើម្បីនឹងជំនុំជំរះលោកីយនោះទេ គឺឲ្យលោកីយបានសង្គ្រោះ ដោយសារទ្រង់វិញ»។ មែនហើយ ព្រះយេហូវ៉ានិងព្រះយេស៊ូមានសេចក្ដីស្រឡាញ់យ៉ាងជ្រាលជ្រៅចំពោះយើងជានិច្ច។ យើងអាចដឹងថាទ្រង់ទាំងពីរស្រឡាញ់យើង ពីព្រោះទ្រង់ចង់ឲ្យយើងទទួលជីវិត។ (យ៉ូប ១៤:១៥) សេចក្ដីស្រឡាញ់បែបនេះបញ្ជាក់ពីទស្សនៈរបស់ព្រះយេហូវ៉ាចំពោះយើង និងពីរបៀបដែលទ្រង់ប្រព្រឹត្តហើយពិចារណាមើលយើង។—សូមអាន យ៉ូហានទី១ ៤:៨, ១៩
ព្រះយេហូវ៉ាពិចារណាមើលយើងដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់
៧. តើព្រះយេហូវ៉ាពិចារណាមើលយើងដោយមានបំណងអ្វី?
៧ ដូច្នេះហើយ គឺពិតជាខុសមែន បើយើងគិតថាព្រះយេហូវ៉ាប្រៀបដូចជាប៉ូលិសអង្កេតមើលយើងពីស្ថានសួគ៌ ដើម្បីចាប់កំហុសយើងពេលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងនោះ! គឺជាសាតាំងទេដែលចោទប្រកាន់ថាយើងជាមនុស្សគិតតែពីប្រយោជន៍ខ្លួន។ (វិវរ. ១២:១០) សាតាំងថែមទាំងគិតថាយើងមានបំណងចិត្តអាក្រក់ ទោះជាយើងគ្មានក៏ដោយ! (យ៉ូប ១:៩-១១; ២:៤, ៥) អ្នកតែងបទទំនុកដំកើងបានសរសេរអំពីព្រះថា៖ «ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! បើសិនជាទ្រង់កត់ចំណាំអស់ទាំងអំពើទុច្ចរិត នោះ ឱព្រះអម្ចាស់អើយ! តើអ្នកណានឹងធន់នៅបាន?»។ (ទំនុក. ១៣០:៣) មែនហើយ ចម្លើយចំពោះសំណួរនេះគឺគ្មានមនុស្សណានឹងធន់បានឡើយ! (សាស. ៧:២០) ផ្ទុយទៅវិញ ព្រះយេហូវ៉ាមើលយើងដោយមានចិត្តមេត្ដានិងសប្បុរស ប្រៀបដូចជាឪពុកម្ដាយដែលយកចិត្តទុកដាក់ចង់ការពារកូនជាទីស្រឡាញ់ពីគ្រោះថ្នាក់។ ជាញឹកញយ ទ្រង់ប្រាប់ពីភាពមិនល្អឥតខ្ចោះនិងចំណុចខ្សោយរបស់យើង ដើម្បីរួចផុតពីគ្រោះថ្នាក់។—ទំនុក. ១០៣:១០-១៤; ម៉ាថ. ២៦:៤១
៨. តើព្រះយេហូវ៉ាបង្ហាត់បង្រៀននិងទូន្មានរាស្ត្ររបស់ទ្រង់យ៉ាងដូចម្ដេច?
៨ សេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះក៏ឃើញតាមរយៈការបង្ហាត់បង្រៀន ការទូន្មានប្រដៅដែលមកពីគម្ពីរ និងតាមរយៈសៀវភៅដែលមានមូលដ្ឋានលើគម្ពីរនិងកិច្ចប្រជុំនានាដែល«អ្នកបំរើស្មោះត្រង់»រៀបចំឡើង។ (ម៉ាថ. ២៤:៤៥; ហេ. ១២:៥, ៦) ព្រះយេហូវ៉ាក៏ជួយយើងតាមរយៈក្រុមជំនុំនៃពួកគ្រិស្តសាសនិកនិងពួកបុរសៗជា«អំណោយទាន»។ (អេភ. ៤:៨) បន្ថែមទៅទៀត ព្រះយេហូវ៉ាមើលយើងដោយចង់ដឹងថាយើងនឹងប្រព្រឹត្តយ៉ាងណា ពេលដែលទ្រង់អប់រំយើងដូចជាបិតាអប់រំកូន ហើយទ្រង់ខំជួយយើងតទៅទៀត។ ទំនុកដំកើង ៣២:៨ ចែងថា៖ «អញនឹងបង្ហាត់បង្រៀនឲ្យឯងស្គាល់ផ្លូវដែលឯងត្រូវដើរ អញនឹងទូន្មានឯង ដោយភ្នែកអញមើលឯងជាប់»។ ដូច្នេះ គឺសំខាន់មែនឲ្យយើងស្ដាប់តាមព្រះយេហូវ៉ាជានិច្ច! យើងត្រូវចេះបន្ទាបខ្លួននៅចំពោះទ្រង់ ដោយទទួលស្គាល់ថាទ្រង់គឺជាគ្រូដែលប្រកបដោយក្ដីស្រឡាញ់ និងជាបិតារបស់យើងដែរ។—សូមអាន ម៉ាថាយ ១៨:៤
៩. តើលក្ខណៈបែបណាដែលយើងគួរជៀសវាង? ហើយហេតុអ្វី?
៩ ម្យ៉ាងវិញទៀត កុំឲ្យយើងមានចិត្តរឹងរូសដោយសារអំណួត ការខ្វះជំនឿ ឬដោយ«សេចក្ដីបញ្ឆោតរបស់អំពើបាប»ឡើយ។ (ហេ. ៣:១៣; យ៉ា. ៤:៦) ជាធម្មតា លក្ខណៈបែបនេះក៏ចាប់ផ្ដើមមាននៅពេលដែលបុគ្គលម្នាក់បណ្ដុះឲ្យមានគំនិតឬសេចក្ដីប្រាថ្នាមិនល្អ។ នៅទីបំផុត គាត់អាចបដិសេធចោលដំបូន្មានត្រឹមត្រូវដែលមកពីគម្ពីរ។ អ្វីដែលអាក្រក់ជាងនេះទៅទៀតគឺ គាត់អាចសម្រេចចិត្តប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ ដល់ម្ល៉េះបានជាគាត់តាំងខ្លួនជាសត្រូវរបស់ព្រះ។ ការស្ថិតក្នុងស្ថានភាពនេះពិតជាគួរឲ្យខ្លាចមែន! (សុ. ១:២២-៣១) សូមពិនិត្យមើលគំរូរបស់កាអ៊ីនដែលជាកូនច្បងរបស់អ័ដាមនិងអេវ៉ា។
ដោយព្រះយេហូវ៉ាឃើញទាំងអស់ នោះទ្រង់ប្រព្រឹត្តសមទៅតាមស្ថានការណ៍
១០. ហេតុអ្វីបានជាព្រះយេហូវ៉ាមិនពេញចិត្តនឹងតង្វាយរបស់កាអ៊ីន? ហើយតើកាអ៊ីនមានប្រតិកម្មយ៉ាងណា?
១០ នៅពេលដែលកាអ៊ីននិងអេបិលបានយកតង្វាយមកថ្វាយព្រះយេហូវ៉ា ទ្រង់យកចិត្តទុកដាក់នឹងសន្ដានចិត្តរបស់ពួកគាត់ មិនមែនចាប់អារម្មណ៍លើតង្វាយតែប៉ុណ្ណោះទេ។ ដោយជ្រាបពីសន្ដានចិត្តរបស់ពួកគេទាំងពីរនាក់ ទ្រង់បានពេញចិត្តនឹងតង្វាយរបស់អេបិល ព្រោះបានថ្វាយដោយជំនឿ។ ប៉ុន្តែព្រះយេហូវ៉ាបានបដិសេធតង្វាយរបស់កាអ៊ីន ពីព្រោះឃើញថាគាត់ខ្វះជំនឿ។ (លោ. ៤:៤, ៥; ហេ. ១១:៤) កាអ៊ីនមិនបានរៀនពីព្រឹត្ដិការណ៍នេះ ហើយមិនកែប្រែចិត្តគំនិតទេ តែបែរជាមានចិត្តក្ដៅក្រហាយនឹងប្អូនវិញ។—លោ. ៤:៦
១១. តើកាអ៊ីនបានបង្ហាញ ថាគាត់ចាញ់បោកចិត្តយ៉ាងដូចម្ដេច? ហើយតើយើងអាចទាញមេរៀនអ្វី?
១១ ព្រះយេហូវ៉ាបានសង្កេតឃើញថាចិត្តគំនិតរបស់កាអ៊ីនអាចនាំឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់។ ដូច្នេះ ដោយចេះគិតដល់អារម្មណ៍កាអ៊ីន ទ្រង់បាននិយាយជាមួយនឹងគាត់ថា បើធ្វើល្អ នោះគាត់នឹងមានទឹកមុខរីករាយវិញ។ គួរឲ្យស្ដាយមែន! ពីព្រោះកាអ៊ីនមិនព្រមធ្វើតាមឱវាទរបស់ព្រះដែលជាអ្នកបង្កើត ហើយបានសម្លាប់ប្អូនប្រុសរបស់គាត់។ របៀបដែលកាអ៊ីនបានតបឆ្លើយដោយឥតគោរពចំពោះសំណួររបស់ព្រះ ដែលថា៖ «អេបិលប្អូនឯងនៅឯណា?» នោះសឲ្យឃើញពីចិត្តគំនិតអាក្រក់របស់គាត់ថែមទៀត។ គាត់តបតថា៖ «ទូលបង្គំមិនដឹងទេ តើទូលបង្គំជាអ្នកថែរក្សាប្អូនឬអី?»។ (លោ. ៤:៧-៩) ចិត្តជាគ្រឿងបញ្ឆោតមែន! រហូតដល់ធ្វើឲ្យកាអ៊ីនបដិសេធចោលឱវាទពីព្រះផ្ទាល់តែម្ដង។ (យេ. ១៧:៩) ដូច្នេះ សូមឲ្យយើងទាញមេរៀនពីកំណត់ហេតុនេះ និងបោះបង់ចោលនូវគំនិតនិងសេចក្ដីប្រាថ្នាអាក្រក់ឲ្យបានឆាប់រហ័ស។ (សូមអាន យ៉ាកុប ១:១៤, ១៥) ប្រសិនបើយើងទទួលការទូន្មានដែលផ្អែកលើគម្ពីរ សូមឲ្យយើងចេះដឹងគុណ ហើយចាត់ទុកថានេះជាភ័ស្តុតាងបញ្ជាក់ពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះយេហូវ៉ាចំពោះយើងវិញ។
គ្មានអំពើខុសឆ្គងណាមួយ ដែលអាចលាក់ពីព្រះយេហូវ៉ាបានឡើយ
១២. តើព្រះយេហូវ៉ាមានប្រតិកម្មយ៉ាងណាចំពោះអំពើខុសឆ្គង?
១២ អ្នកខ្លះប្រហែលជាគិតថា បើគ្មាននរណាឃើញគេធ្វើអំពើខុសឆ្គងទេ នោះពួកគេរួចផុតពីទោសបាន។ (ទំនុក. ១៩:១២) បើនិយាយឲ្យចំទៅ គ្មាននរណាអាចលាក់បាំងអំពើខុសឆ្គងបានឡើយ។ «គ្រប់ទាំងអស់នៅជាអាក្រាត ហើយចំហនៅចំពោះព្រះនេត្រនៃព្រះ ដែលយើងរាល់គ្នាត្រូវរាប់រៀបទាំងអស់ទូលថ្វាយទ្រង់»។ (ហេ. ៤:១៣) ព្រះយេហូវ៉ាជាចៅក្រមដែលពិចារណាមើលបំណងចិត្តដ៏ជ្រាលជ្រៅរបស់យើង ហើយគំនិតរបស់ទ្រង់ចំពោះអំពើខុសទំនងក៏បង្ហាញនូវយុត្ដិធម៌ដ៏គ្រប់លក្ខណ៍របស់ទ្រង់ដែរ។ ព្រះ«មានព្រះហឫទ័យមេត្ដាករុណា ហើយទន់សន្ដោស ទ្រង់យឺតនឹងខ្ញាល់ ហើយមានសេចក្ដីសប្បុរស នឹងសេចក្ដីទៀងត្រង់ ជាបរិបូរ»។ ប៉ុន្តែ ចំពោះអស់អ្នកដែលមិនកែប្រែចិត្ត ទ្រង់នឹង«មិនរាប់ . . . ជាឥតទោសឡើយ» ពេលដែលបុគ្គលនោះ«ធ្វើបាបស្ម័គ្រពីចិត្ត» ឬបង្ហាញនូវចិត្តគំនិតខិលខូចអាក្រក់នោះ។ (និក្ខ. ៣៤:៦, ៧; ហេ. ១០:២៦) ចំណុចនេះសឲ្យឃើញពីទស្សនៈនិងរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាបានប្រព្រឹត្តចំពោះអេកាន អាន្ន៉ានាសនិងសាភីរ៉ា។
១៣. តាមមើលទៅ តើគំនិតខុសឆ្គងបានបណ្ដាលឲ្យអេកានប្រព្រឹត្តអាក្រក់យ៉ាងដូចម្ដេច?
១៣ អេកានបានយកជ័យភណ្ឌពីទីក្រុងយេរីខូរ ហើយបានលាក់របស់នោះក្នុងត្រសាលគាត់ ហើយតាមមើលទៅ ក្រុមគ្រួសារក៏បានចូលដៃដែរ។ ទង្វើនេះគឺបំពានច្បាប់របស់ព្រះទាំងស្រុង។ នៅពេលដែលកំហុសរបស់អេកានត្រូវបានបកអាក្រាត នោះគាត់ទទួលស្គាល់ថាខ្លួនបានធ្វើអំពើខុសដ៏ធ្ងន់ ដ្បិតគាត់បាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំបានធ្វើបាបនឹងព្រះយេហូវ៉ា»។ (យ៉ូស. ៧:២០) អេកានបានបណ្ដោយទៅតាមចិត្តគំនិតអាក្រក់ដូចកាអ៊ីនដែរ។ ចិត្តលោភរបស់អេកានជាកត្ដាសំខាន់ចម្បងដែលនាំឲ្យគាត់ក្លាយទៅជាមនុស្សក្រឡេចក្រឡុច។ តាមការពិតអេកានបានលួចពីព្រះយេហូវ៉ា ដោយសារជ័យភណ្ឌពីទីក្រុងយេរីខូរជារបស់ផងទ្រង់។ ទង្វើនេះធ្វើឲ្យគាត់និងក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់បាត់បង់ជីវិត។—យ៉ូស. ៧:២៥
១៤, ១៥. ហេតុអ្វីបានជាព្រះមិនពេញចិត្តនឹងអាន្ន៉ានាសនិងសាភីរ៉ា? ហើយតើយើងអាចទាញមេរៀនអ្វី?
១៤ អាន្ន៉ានាសនិងសាភីរ៉ាជាភរិយារបស់គាត់ធ្លាប់ជាសមាជិកនៃក្រុមជំនុំរបស់ពួកគ្រិស្តសាសនិកនៅទីក្រុងយេរូសាឡិម។ បន្ទាប់ពីបុណ្យថ្ងៃទី៥០ ឆ្នាំ៣៣ គ.ស. គឺមានការរៀបចំប្រមូលលុយដើម្បីជួយអ្នកជឿថ្មីៗពីស្រុកឆ្ងាយៗ ដែលស្នាក់នៅទីក្រុងយេរូសាឡិមនៅឡើយ។ ប្រាក់ដែលបានត្រូវប្រមូលនេះគឺជាវិភាគទានស្ម័គ្រចិត្ត។ អាន្ន៉ានាសបានលក់ដីមួយឡូត៍ ហើយផ្ដល់ប្រាក់ខ្លះៗជាវិភាគទាន។ ភរិយារបស់គាត់ក៏បានដឹងអំពីរឿងនេះដែរ។ ប៉ុន្តែ គាត់ធ្វើពុតជាមិនដឹងហើយថាបានឲ្យលុយទាំងអស់។ ច្បាស់ហើយ ប្ដីប្រពន្ធនេះចង់បានកិត្ដិយសខ្ពង់ខ្ពស់ ពីបងប្អូនគ្រប់គ្នាក្នុងក្រុមជំនុំ។ យ៉ាងនេះ ពួកគេបានប្រព្រឹត្តដោយក្រឡេចក្រឡុចទៅវិញ។ ដោយអព្ភូតហេតុ ព្រះយេហូវ៉ាបានលាតត្រដាងការបោកបញ្ឆោតនេះដល់សាវ័កពេត្រុស។ រួចពេត្រុសបានសួរអាន្ន៉ានាសអំពីមូលហេតុដែលគាត់ប្រព្រឹត្តដូច្នេះ? ភ្លាមនោះអាន្ន៉ានាសក៏ដួលដាច់ខ្យល់ទៅ។ បន្ដិចក្រោយមក ភរិយាគាត់ឈ្មោះសាភីរ៉ាក៏ស្លាប់ដែរ។—កិច្ច. ៥:១-១១
១៥ អាន្ន៉ានាសនិងសាភីរ៉ាមិនមែនភ្លាត់ធ្វើខុសដោយមានភាពទន់ខ្សោយក្នុងមួយរំពេចនោះទេ។ ពួកគេមានល្បិចសម្ងាត់ដើម្បីបោកបញ្ឆោតពួកសាវ័កដោយនិយាយកុហក។ អាក្រក់ជាងនោះទៅទៀត ពួកគេ‹កុហកដល់សកម្មពលបរិសុទ្ធនិងដល់ព្រះ›។ ប្រតិកម្មរបស់ព្រះយេហូវ៉ាបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ថា ទ្រង់ត្រៀមការពារក្រុមជំនុំពីមនុស្សលាក់ពុតបែបនេះ។ ប្រាកដណាស់ បើអ្នកណា«ធ្លាក់ទៅក្នុងកណ្ដាប់ព្រះហស្តនៃព្រះដ៏មានព្រះជន្មរស់នៅ នោះគួរស្ញែងខ្លាចមែន»!—ហេ. ១០:៣១
ចូររក្សាចិត្តស្មោះនៅគ្រប់វេលាចុះ!
១៦. (ក) តើសាតាំងខំប្រឹងបង្ខូចចិត្តគំនិតរាស្ត្រព្រះយ៉ាងដូចម្ដេច? (ខ) តើសាតាំងប្រើល្បិចណាខ្លះដើម្បីបង្ខូចចិត្តគំនិតមនុស្សក្នុងតំបន់អ្នក?
១៦ សាតាំងខំប្រឹងអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីបង្ខូចចិត្តគំនិតយើង ដើម្បីឲ្យព្រះយេហូវ៉ាលែងពេញចិត្តនឹងយើង។ (វិវរ. ១២:១២,១៧) បំណងដ៏ខូចអាក្រក់របស់មេកំណាច គឺជាក់ស្តែងក្នុងពិភពលោកនេះ ដែលចេះតែវីវក់នឹងអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងកាម និងអំពើឃោរឃៅ។ សព្វថ្ងៃ ការមើលរូបអាសអាភាសតាមរយៈកុំព្យូទ័រនិងឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកផ្សេងៗគឺងាយស្រួល។ សូមកុំឲ្យយើងចាញ់បោកល្បិចរបស់សាតាំងឲ្យសោះ។ ផ្ទុយទៅវិញ សូមឲ្យយើងមានទឹកចិត្តដូចដាវីឌ ដែលបានសរសេរថា៖ «ទូលបង្គំនឹងប្រព្រឹត្តតាមផ្លូវគ្រប់លក្ខណ៍ដោយប្រាជ្ញា . . . ទូលបង្គំនឹងប្រព្រឹត្តដោយចិត្តទៀងត្រង់នៅក្នុងផ្ទះទូលបង្គំ»។—ទំនុក. ១០១:២
១៧. (ក) មិនយូរមិនឆាប់ ហេតុអ្វីក៏ព្រះយេហូវ៉ានឹងលាតត្រដាងនូវអំពើខុសឆ្គងដែលបានត្រូវលាក់បាំងនោះ? (ខ) តើយើងតាំងចិត្តធ្វើអ្វី?
១៧ សព្វថ្ងៃនេះ ព្រះយេហូវ៉ាមិនធ្វើអព្ភូតហេតុដើម្បីលាតត្រដាងនូវអំពើខុសឆ្គងដ៏លាមកអាក្រក់និងការប្រព្រឹត្តក្រឡេចក្រឡុច ដូចដែលទ្រង់ធ្លាប់ធ្វើនៅពីមុនទេ។ យ៉ាងណាក្ដី ទ្រង់មើលឃើញទាំងអស់ ហើយលាតត្រដាងឲ្យឃើញអំពើខុសឆ្គងដែលបានលាក់បាំងនោះ តាមពេលកំណត់និងតាមវិធីរបស់ទ្រង់។ ប៉ុលបាននិយាយថា៖ «អំពើបាបរបស់មនុស្សខ្លះបានឃើញច្បាស់ ក៏នាំមុខគេទៅ ឲ្យត្រូវជំនុំជំរះ ឯបាបរបស់អ្នកខ្លះទៀត បានមកតាមក្រោយ»។ (១ធី. ៥:២៤) មូលហេតុសំខាន់ចម្បងដែលព្រះយេហូវ៉ាលាតត្រដាងការប្រព្រឹត្តអាក្រក់ នោះដោយសារទ្រង់មានសេចក្ដីស្រឡាញ់។ ទ្រង់ស្រឡាញ់និងចង់ការពារក្រុមជំនុំឲ្យបានស្អាតស្អំ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ទ្រង់បង្ហាញសេចក្ដីមេត្ដាករុណាដល់អ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គង ដែលបានកែប្រែចិត្តដោយស្មោះ។ (សុ. ២៨:១៣) ដូច្នេះ សូមឲ្យយើងខំព្យាយាមរក្សាចិត្តស្មោះចំពោះព្រះ និងបដិសេធចោលឥទ្ធិពលអាក្រក់ទាំងអស់។
ចូររក្សាចិត្តស្មោះជានិច្ច
១៨. តើស្តេចដាវីឌចង់ឲ្យកូនមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាចំពោះព្រះ?
១៨ ស្តេចដាវីឌមានប្រសាសន៍ទៅសាឡូម៉ូនជាកូនថា៖ «ចូរឲ្យឯងបានស្គាល់ព្រះនៃឪពុកឯងចុះ! ព្រមទាំងប្រតិបត្ដិតាមទ្រង់ ដោយអស់ពីចិត្ត ហើយស្ម័គ្រស្មោះផង ដ្បិតព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ស្ទង់អស់ទាំងចិត្ត ក៏យល់អស់ទាំងសេចក្ដីដែលយើងគិតដែរ»។ (១របា. ២៨:៩) ដាវីឌមិនគ្រាន់តែចង់ឲ្យកូនជឿលើព្រះប៉ុណ្ណោះទេ។ ដាវីឌចង់ឲ្យសាឡូម៉ូនមានចិត្តកតញ្ញូដោយសារព្រះយេហូវ៉ាយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងខ្លាំងចំពោះរាស្ត្រទ្រង់។ តើអ្នកដឹងគុណដល់ព្រះយេហូវ៉ាដែលយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងខ្លាំងចំពោះរាស្ត្រទ្រង់ឬទេ?
១៩, ២០. យោងទៅតាមទំនុកដំកើង ១៩:៧-១១ តើអ្វីដែលបានជួយដាវីឌឲ្យចូលទៅជិតព្រះ? ហើយតើយើងអាចយកតម្រាប់តាមដាវីឌយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៩ ព្រះយេហូវ៉ាជ្រាបថា មនុស្សដែលចង់មានចំណងមិត្តភាពជាមួយនឹងទ្រង់ នឹងបានចូលទៅជិតទ្រង់ ហើយចំណេះដឹងអំពីគុណសម្បត្ដិរបស់ព្រះនឹងធ្វើឲ្យពួកគេមានអារម្មណ៍ជិតស្និទ្ធនឹងទ្រង់។ ហេតុដូច្នេះហើយ ព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យយើងស្គាល់ទ្រង់ និងឲ្យដឹងអំពីបុគ្គលិកលក្ខណៈដ៏អស្ចារ្យរបស់ទ្រង់ដែរ។ តើយើងអាចធ្វើដូច្នេះយ៉ាងដូចម្ដេច? គឺដោយសិក្សាបណ្ដាំរបស់ព្រះ និងដោយពិសោធនូវពរដែលទ្រង់ឲ្យយើង។—សុ. ១០:២២; យ៉ូន. ១៤:៩
២០ តើយើងអានគម្ពីរជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដោយដឹងថាគម្ពីរគឺមកពីព្រះ និងអធិដ្ឋានសុំជំនួយដើម្បីអនុវត្តតាមអ្វីដែលយើងអាននោះទេ? តើយើងឃើញប្រយោជន៍ដែលមកពីការរស់នៅតាមគោលការណ៍គម្ពីរឬទេ? (សូមអាន ទំនុកដំកើង ១៩:៧-១១) បើដូច្នេះមែន ជំនឿរបស់យើងទៅលើព្រះយេហូវ៉ានិងសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលយើងមានចំពោះទ្រង់ នឹងរីកចម្រើនជានិច្ច។ ហើយជាលទ្ធផល ទ្រង់នឹងចូលកាន់តែជិតយើង ប្រៀបដូចជាយើងដើរកាន់ដៃគ្នា។ (អេសា. ៤២:៦; យ៉ា. ៤:៨) មែនហើយ ព្រះយេហូវ៉ានឹងបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ ដោយឲ្យពរនិងជួយយើងឲ្យនៅជិតទ្រង់ ក្នុងកាលដែលដើរតាមផ្លូវចង្អៀតដែលនាំទៅដល់ជីវិត។—ទំនុក. ៩១:១, ២; ម៉ាថ. ៧:១៣, ១៤
តើអ្នកនឹងឆ្លើយយ៉ាងណា?
• ហេតុអ្វីបានជាព្រះយេហូវ៉ាពិចារណាមើលយើង?
• តើអ្វីបានបណ្ដាលឲ្យបុគ្គលខ្លះក្លាយទៅជាសត្រូវរបស់ព្រះ?
• តើយើងបង្ហាញថាព្រះយេហូវ៉ាជាបុគ្គលដ៏ពិតចំពោះយើងយ៉ាងដូចម្ដេច?
• តើយើងរក្សាចិត្តស្មោះចំពោះព្រះយ៉ាងដូចម្ដេច?
[រូបភាពនៅទំព័រ៩]
តើព្រះយេហូវ៉ាមើលយើង ដូចឪពុកម្ដាយដែលស្រឡាញ់កូនយ៉ាងដូចម្ដេច?
[រូបភាពនៅទំព័រ១០]
តើយើងអាចទាញយកមេរៀនអ្វីពីគំរូរបស់អាន្ន៉ានាស?
[រូបភាពនៅទំព័រ១១]
តើអ្វីនឹងជួយយើងឲ្យបម្រើព្រះយេហូវ៉ាដោយចិត្តស្មោះ?