បញ្ហាមួយដែលមានទូទាំងពិភពលោក ដំណោះស្រាយសម្រាប់បញ្ហានោះ
សេចក្ដី វេទនាមានគ្រប់ទីកន្លែង ហើយមានមនុស្សជាច្រើនដែលជួយដោយចិត្តមេត្ដាពួកអ្នកដែលរងទុក្ខ។ ជាឧទាហរណ៍ បុគ្គលិកពេទ្យធ្វើការច្រើនម៉ោងក្នុងមន្ទីរពេទ្យដើម្បីជួយពួកអ្នកដែលឈឺឬរបួស។ អ្នកពន្លត់អគ្គិភ័យ ប៉ូលិស អ្នកច្បាប់ និងបុគ្គលិកខាងការជួយសង្គ្រោះព្យាយាមសម្រាលឬបង្ការសេចក្ដីវេទនារបស់អ្នកឯទៀត។ ការព្យាយាមបែបនេះជួយច្រើនណាស់ដល់មនុស្សដែលត្រូវការជំនួយ តែគ្មានបុគ្គលណាម្នាក់ឬអង្គការណាមួយមានលទ្ធភាពបំបាត់ចោលសេចក្ដីវេទនានៅទូទាំងផែនដីបានទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ព្រះអាចផ្ដល់ដំណោះស្រាយសម្រាប់ផែនដីទាំងមូល ហើយលោកនឹងធ្វើដូច្នោះមែន។
សៀវភៅគម្ពីរចុងក្រោយបង្អស់បានបង្កើនទំនុកចិត្តយើង។ សៀវភៅនោះចែងថា៖ «[ព្រះ]នឹងជូតអស់ទាំងទឹកភ្នែកចេញពីភ្នែករបស់ពួកគេ ហើយសេចក្ដីស្លាប់នឹងលែងមានទៀត ទុក្ខព្រួយ ការស្រែកយំ និងការឈឺចាប់ក៏នឹងលែងមានទៀតដែរ។ អ្វីៗដែលធ្លាប់កើតឡើងពីមុន នោះបានកន្លងបាត់អស់ហើយ»។ (ការបើកបង្ហាញ ២១:៤) សូមពិចារណាថា សេចក្ដីសន្យានោះនឹងមានឥទ្ធិពលទៅលើមនុស្សច្រើនប៉ុណ្ណា។ សេចក្ដីសន្យានេះសង្ខេបគោលបំណងរបស់ព្រះដែលថា លោកនឹងបំបាត់ចោលសេចក្ដីវេទនាទាំងអស់។ លោកនឹងធ្វើដូច្នេះដោយធ្វើឲ្យផែនដីលែងមានសង្គ្រាម ការអត់ឃ្លាន ជំងឺ និងអំពើអយុត្ដិធម៌ ព្រមទាំងមនុស្សទុច្ចរិតទាំងអស់។ គ្មានមនុស្សណាអាចសម្រេចការនេះបានទេ។
តើរាជាណាចក្រព្រះនឹងធ្វើអ្វីខ្លះ?
ព្រះនឹងបំពេញសេចក្ដីសន្យារបស់លោកតាមរយៈលោកយេស៊ូគ្រិស្តដែលបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ។ បន្ទាប់ពីព្រះយេហូវ៉ា លោកយេស៊ូមានឫទ្ធានុភាពខ្លាំងក្លាបំផុតក្នុងសកលលោក។ មិនយូរទៀត លោកយេស៊ូនឹងគ្រប់គ្រងជាស្តេចលើផែនដីទាំងមូលដោយគ្មានអ្នកប្រឆាំង។ មនុស្សជាតិនឹងលែងមានស្តេចដែលជាមនុស្ស ប្រធានាធិបតី ឬអ្នកនយោបាយទៀត។ ផ្ទុយទៅវិញ មនុស្សជាតិនឹងត្រូវគ្រប់គ្រងដោយស្តេចតែមួយនិងរដ្ឋាភិបាលតែមួយ ពោលគឺរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ។
រាជាណាចក្រព្រះនឹងធ្វើឲ្យរដ្ឋាភិបាលទាំងឡាយរបស់មនុស្សលែងមានទៀត។ ជាយូរណាស់មកហើយ គម្ពីរបានទាយទុកថា៖ «ព្រះនៃស្ថានសួគ៌ទ្រង់នឹងតាំងនគរ១ឡើង ដែលមិនត្រូវបំផ្លាញឡើយ ហើយអំណាចហ្លួងក៏មិនត្រូវផ្ទេរដល់សាសន៍ដទៃណាដែរ គឺនឹងបំបាក់បំបែក ហើយលេបបំបាត់នគរទាំងនោះវិញ នគរនោះនឹងស្ថិតស្ថេរនៅអស់កល្បជានិច្ច»។ (ដានីយ៉ែល ២:៤៤) មនុស្សគ្រប់ជាតិសាសន៍នឹងត្រូវបង្រួបបង្រួមក្រោមរដ្ឋាភិបាលដ៏សុចរិតមួយ ពោលគឺរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ។
ពេលលោកយេស៊ូរស់នៅផែនដីជាមនុស្ស លោកបានមានប្រសាសន៍ជាច្រើនដងអំពីរាជាណាចក្រនោះ។ លោកបានសំដៅទៅលើរាជាណាចក្រនោះក្នុងសេចក្ដីអធិដ្ឋានជាគំរូ ដោយបង្រៀនពួកអ្នកកាន់តាមលោកឲ្យអធិដ្ឋានដូច្នេះថា៖ «សូមឲ្យរាជាណាចក្ររបស់លោកបានមកដល់។ សូមឲ្យបំណងប្រាថ្នារបស់លោកបានសម្រេចនៅផែនដី ដូចនៅស្ថានសួគ៌ដែរ»។ (ម៉ាថាយ ៦:១០) សូមកត់សម្គាល់ថាលោកយេស៊ូបានបញ្ជាក់ថា រាជាណាចក្រព្រះគឺជាប់ទាក់ទងនឹងការសម្រេចនៃបំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះនៅផែនដី ហើយបំណងប្រាថ្នានោះរបស់ព្រះគឺបំបាត់ចោលសេចក្ដីវេទនានៅផែនដីទាំងមូល។
គ្មានរដ្ឋាភិបាលណារបស់មនុស្សអាចនាំឲ្យមានពរដូចរដ្ឋាភិបាលដ៏សុចរិតរបស់ព្រះទេ។ សូមចាំថា ព្រះយេហូវ៉ាបានផ្ដល់បុត្ររបស់លោកជាថ្លៃលោះដើម្បីឲ្យមនុស្សអាចទទួលជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់។ ក្រោមការគ្រប់គ្រងដ៏សប្បុរសនិងយុត្ដិធម៌របស់រាជាណាចក្រព្រះ នោះមនុស្សនឹងក្លាយទៅជាមនុស្សល្អឥតខ្ចោះបន្ដិចម្ដងៗ។ តើនឹងមានលទ្ធផលអ្វី? ព្រះយេហូវ៉ា«នឹងបំផ្លាញសេចក្ដីស្លាប់ឲ្យសូន្យបាត់ទៅជាដរាប នោះព្រះអម្ចាស់យេហូវ៉ា ទ្រង់នឹងជូតទឹកភ្នែកពីមុខមនុស្សទាំងអស់»។—អេសាយ ២៥:៨
មនុស្សខ្លះប្រហែលជាសួរថា ‹ហេតុអ្វីបានជាព្រះមិនទាន់ធ្វើឲ្យសេចក្ដីវេទនាសាបសូន្យទៅ? តើលោករង់ចាំអ្វី?›។ ព្រះយេហូវ៉ាពិតជាអាចបំបាត់ចោលឬបង្ការសេចក្ដីវេទនាទាំងអស់បានតាំងពីយូរមកហើយ។ ក៏ប៉ុន្តែ លោកអនុញ្ញាតឲ្យមានសេចក្ដីវេទនាដើម្បីជាប្រយោជន៍យូរអង្វែងដល់កូនចៅលោកនៅផែនដី មិនមែនដោយគិតពីប្រយោជន៍របស់លោកទេ។ មាតាបិតាដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់នឹងអនុញ្ញាតឲ្យកូនឆ្លងកាត់ការលំបាក បើពួកគេដឹងថានេះនឹងនាំឲ្យកូនទទួលប្រយោជន៍យូរអង្វែង។ ស្រដៀងគ្នាដែរ មានមូលហេតុល្អដែលព្រះយេហូវ៉ាឲ្យមនុស្សជាតិរងទុក្ខជាបណ្ដោះអាសន្ន ហើយមូលហេតុទាំងនេះត្រូវបានពន្យល់ក្នុងគម្ពីរ។ មូលហេតុនោះទាក់ទងនឹងចិត្តសេរី អំពើខុសឆ្គង និងរឿងមួយដែលពាក់ព័ន្ធនឹងសិទ្ធិគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ គម្ពីរក៏ពន្យល់ថា ព្រះអនុញ្ញាតឲ្យបុគ្គលវិញ្ញាណអាក្រក់មួយគ្រប់គ្រងលើពិភពលោកមួយរយៈពេល។a
ទោះបីយើងមិនអាចពន្យល់មូលហេតុទាំងអស់នោះក្នុងពីរបីទំព័រក៏ដោយ តែមានការពិតពីរយ៉ាងដែលផ្ដល់ឲ្យយើងនូវសេចក្ដីសង្ឃឹមនិងការលើកទឹកចិត្ត។ ការពិតទី១គឺ ពរដែលព្រះយេហូវ៉ានឹងផ្ដល់ឲ្យយើងគឺលើសជាងឆ្ងាយណាស់សេចក្ដីវេទនាណាដែលយើងប្រហែលជាឆ្លងកាត់។ ម្យ៉ាងទៀត ព្រះធានាចំពោះយើងថា៖ «របស់ពីមុនៗ នោះនឹងគ្មានអ្នកណានឹកចាំទៀត ក៏មិនដែលចូលក្នុងគំនិតឡើយ»។ (អេសាយ ៦៥:១៧) ព្រះអនុញ្ញាតឲ្យមានអំពើអាក្រក់ជាបណ្ដោះអាសន្ន តែលោកនឹងបំបាត់ចោលទាំងស្រុងនិងជារៀងរហូតនូវទុក្ខលំបាកនិងសេចក្ដីវេទនាដែលមកពីការអនុញ្ញាតនោះ។
ការពិតទី២គឺ ព្រះបានកំណត់ពេលដែលមិនអាចកែប្រែបានដើម្បីធ្វើឲ្យសេចក្ដីវេទនាសាបសូន្យទៅ។ សូមចាំថា អ្នកប្រកាសទំនាយហាបាគុកបានសួរព្រះយេហូវ៉ា តើលោកនឹងអនុញ្ញាតឲ្យមានអំពើឃោរឃៅនិងទុក្ខលំបាកដល់កាលណាទៀត? ព្រះយេហូវ៉ាបានតបឆ្លើយថា៖ «ការជាក់ស្តែងនេះ ទុកសំរាប់ដល់វេលាកំណត់ . . . ឥតរារង់ឡើយ»។ (ហាបាគុក ២:៣) ដូចយើងនឹងឃើញនៅអត្ថបទបន្ទាប់ «វេលាកំណត់»នោះគឺជិតដល់ហើយ។
[កំណត់សម្គាល់]
a ដើម្បីទទួលព័ត៌មានល្អិតល្អន់អំពីមូលហេតុដែលព្រះអនុញ្ញាតឲ្យមានសេចក្ដីវេទនា សូមមើលជំពូកទី១១ នៅសៀវភៅតើព្រះគម្ពីរពិតជាបង្រៀនយ៉ាងណា? ដែលបានត្រូវបោះពុម្ពដោយសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា។
[ប្រអប់នៅទំព័រ៧]
បទគម្ពីរដែលបង្ហាញប្រាប់ អំពីអនាគតដ៏ត្រចះត្រចង់
លែងមានសង្គ្រាម:
«ចូរមកពិចារណាមើលអស់ទាំងការនៃព្រះយេហូវ៉ា ជាការហិនវិនាស ដែលទ្រង់បានធ្វើនៅផែនដី។ ទ្រង់បណ្ដាលឲ្យការសង្គ្រាមស្ងប់រំងាប់ រហូតដល់ចុងផែនដី»។—ទំនុកតម្កើង ៤៦:៨, ៩
បុគ្គលជាទីស្រឡាញ់នឹងរស់ឡើងវិញ:
«មនុស្សសុចរិតនិងមនុស្សមិនសុចរិតនឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ»។—សកម្មភាព ២៤:១៥
មានអាហារសម្រាប់មនុស្សទាំងអស់:
«នឹងមានស្រូវជាបរិបូរនៅក្នុងស្រុក រហូតដល់កំពូលភ្នំ»។—ទំនុកតម្កើង ៧២:១៦
ជំងឺនឹងលែងមានទៀត:
«ពួកអ្នកដែលនៅក្នុងក្រុងគេនឹងមិនថា៖ ‹ខ្ញុំឈឺ›ទៀតឡើយ»។—អេសាយ ៣៣:២៤
មនុស្សអាក្រក់នឹងលែងមានទៀត:
«មនុស្សអាក្រក់នឹងត្រូវកាត់ឲ្យសូន្យចេញពីផែនដីវិញ ហើយមនុស្សប្រទូសរ៉ាយនឹងត្រូវរំលើងចេញពីស្រុកទៅ»។—សុភាសិត ២:២២
យុត្ដិធម៌នឹងមាននៅគ្រប់កន្លែង:
«មើល! នឹងមានស្តេច១អង្គ[គ្រិស្តយេស៊ូ]សោយរាជ្យដោយសុចរិត ពួកចៅហ្វាយនឹងគ្រប់គ្រងដោយយុត្ដិធម៌»។—អេសាយ ៣២:១
[ឃ្លាពន្យល់អំពីរូបភាពនៅទំព័រ៧]
រាជាណាចក្ររបស់ព្រះនឹងបំបាត់ចោល សេចក្ដីវេទនាណាដែលយើងប្រហែលជាបានឆ្លងកាត់