ចូរយកតម្រាប់តាមជំនឿរបស់ពួកគាត់
‹គាត់ដើរជាមួយនឹងព្រះពិត›
ណូអេកំពុងពត់ខ្លួនតម្រង់ចង្កេះ។ សូមស្រមៃគិតថា គាត់កំពុងអង្គុយលើកំណាត់ឈើដើម្បីសម្រាកបន្ដិចពីកិច្ចការរបស់គាត់ នៅពេលនោះគាត់ក៏ក្រឡេកទៅមើលសំណង់ទូកដ៏ធំសម្បើមមួយ។ ក្លិនជ័រកំពុងភាយឡើងតាមខ្យល់ សំឡេងឧបករណ៍កាប់ឈើលាន់ឮរំពង។ ទូកនោះមានគ្រោងរួចហើយ ហើយពីកន្លែងដែលណូអេអង្គុយ គាត់អាចឃើញកូនប្រុសៗរបស់គាត់កំពុងធ្វើការយ៉ាងនឿយហត់នៅកន្លែងផ្សេងៗក្នុងទូកនោះ។ អស់ច្រើនទសវត្សរ៍មកហើយ ណូអេនិងប្រពន្ធជាទីស្រឡាញ់ រួមទាំងកូនប្រុសៗនិងប្រពន្ធរបស់ពួកគេ បានធ្វើការយ៉ាងសកម្មជាមួយគ្នាក្នុងគម្រោងនេះ។ ពួកគាត់បានសង់ផ្នែកខ្លះៗរួចហើយ ប៉ុន្តែនៅមានកិច្ចការជាច្រើនទៀតដែលពួកគាត់ត្រូវធ្វើ។
មនុស្សនៅតំបន់ដែលគាត់រស់នៅគិតថាពួកគាត់ល្ងីល្ងើ។ ម្ល៉ោះហើយ កាលដែលទូកចេញរូបរាងកាន់តែច្បាស់ មនុស្សសើចចំអកពួកគាត់កាន់តែខ្លាំង ដោយសារពួកគេគិតថាមិនអាចមានទឹកជំនន់ជន់លិចផែនដីទាំងមូលបានទេ។ តាមគំនិតរបស់ពួកគេ មហន្តរាយដែលណូអេបានព្រមានម្ដងហើយម្ដងទៀតជាព្រឹត្ដិការណ៍ដ៏ចម្លែកមិនគួរឲ្យជឿសោះ! ពួកគេពិបាកជឿថា បុរសម្នាក់សុខចិត្តប្រើជីវិតរបស់ខ្លួននិងក្រុមគ្រួសារធ្វើអ្វីដែលគ្មានប្រយោជន៍ដែលមើលទៅល្ងង់ខ្លៅបែបនេះ។ ក៏ប៉ុន្តែ ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់ណូអេ លោកមិនគិតដូច្នេះទេ។
បណ្ដាំរបស់ព្រះចែងថា៖ ‹ណូអេដើរជាមួយនឹងព្រះពិត›។ (លោកុប្បត្តិ ៦:៩) តើនេះមានន័យយ៉ាងណា? នេះមិនមានន័យថា ព្រះធ្លាប់ដើរនៅផែនដី ឬណូអេធ្លាប់ទៅស្ថានសួគ៌ទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ណូអេបានស្ដាប់បង្គាប់ព្រះយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ ហើយគាត់ស្រឡាញ់លោកយ៉ាងខ្លាំង នេះហាក់ដូចជាគាត់និងព្រះយេហូវ៉ាបានដើរជាមួយគ្នាដូចជាមិត្តភក្ដិ។ រាប់ពាន់ឆ្នាំក្រោយមក គម្ពីរបានចែងអំពីណូអេថា៖ «តាមរយៈជំនឿ[របស់គាត់] គាត់បានផ្ដន្ទាទោសពិភពលោក»។ (ហេប្រឺ ១១:៧) តើតាមរបៀបណាជំនឿរបស់ណូអេផ្ដន្ទាទោសពិភពលោក? តើយើងអាចទាញមេរៀនអ្វីពីជំនឿរបស់គាត់នៅសព្វថ្ងៃនេះ?
បុរសសុចរិតក្នុងពិភពលោកដ៏អាក្រក់
ណូអេបានធំឡើងក្នុងពិភពលោកមួយដែលកាន់តែអាក្រក់ទៅៗ។ ពិភពលោកគឺអាក្រក់នៅសម័យរបស់អេណុកដែលជាជីតាទួតរបស់ណូអេ។ អេណុកក៏ជាបុរសសុចរិតម្នាក់ដែលបានដើរជាមួយព្រះដែរ។ អេណុកបានប្រកាសទំនាយថានឹងមានថ្ងៃមួយដែលព្រះវិនិច្ឆ័យទោសមនុស្សទុច្ចរិតក្នុងពិភពលោក។ ដល់សម័យណូអេ សីលធម៌របស់មនុស្សគឺអាក្រក់ជាងនោះឆ្ងាយណាស់។ តាមទស្សនៈរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ផែនដីបានខូចអាក្រក់ ពីព្រោះមានពេញដោយសេចក្ដីកាចសហ័សឬឃោរឃៅនៅចំពោះលោក។ (លោកុប្បត្តិ ៥:២២; ៦:១១; យូដាស ១៤, ១៥) តើមានអ្វីកើតឡើងដែលបណ្ដាលឲ្យមានអំពើអាក្រក់ច្រើនបែបនេះ?
មានរឿងដ៏គួរឲ្យខ្លោចផ្សាមួយកើតឡើងក្នុងចំណោមពួកទេវតាដែលជាកូនព្រះ។ ទេវតាម្នាក់បានបះបោរប្រឆាំងនឹងព្រះយេហូវ៉ា។ វាបានក្លាយទៅជាមេកំណាចសាថាន ដោយសារវានិយាយបង្កាច់បង្ខូចព្រះនិងបោកបញ្ឆោតអាដាមនិងអេវ៉ាឲ្យធ្វើអំពើខុសឆ្គង។ នៅសម័យណូអេ ទេវតាឯទៀតចាប់ផ្ដើមបះបោរប្រឆាំងនឹងការគ្រប់គ្រងដ៏យុត្ដិធម៌របស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ដោយលះចោលតួនាទីដែលព្រះបានឲ្យនៅស្ថានសួគ៌ ពួកគេបានមកផែនដី កាឡាខ្លួនជាមនុស្ស ហើយយកស្រីស្អាតៗធ្វើជាប្រពន្ធ។ ពួកទេវតាបះបោរទាំងនេះអាត្មានិយមនិងមានអំណួត ហើយពួកវាបានជះឥទ្ធិពលអាក្រក់ដែលបំពុលចិត្តគំនិតរបស់មនុស្សជាតិ។—លោកុប្បត្តិ ៣:១-៥; ៦:១, ២; យូដាស ៦, ៧
ជាងនេះទៅទៀត ដោយសារពួកទេវតាដែលបានកាឡាខ្លួនជាមនុស្សបានរួមដំណេកជាមួយនឹងមនុស្សស្រី។ នេះជាអ្វីខុសពីធម្មជាតិ ហើយនាំឲ្យបង្កើតកូនកាត់ដែលមានមាឌធំសម្បើមនិងមានកម្លាំងខ្លាំងក្លា។ គម្ពីរហៅពួកគេថានីហ្វីលីម ដែលមានន័យត្រង់ថា៖ «អ្នកផ្ដួល» ពីព្រោះពួកគេធ្វើឲ្យអ្នកឯទៀតដួល។ ពួកនីហ្វីលីមបានសម្លុតវាយធ្វើបាបគេយ៉ាងសាហាវឃោរឃៅ ដែលបណ្ដាលឲ្យស្ថានភាពពិភពលោកកាន់តែអាក្រក់ទៅៗ។ ដោយសារមូលហេតុទាំងនេះ ព្រះដែលជាអ្នកបង្កើតមានអារម្មណ៍ថា«ការអាក្រក់របស់មនុស្សបានចំរើនជាច្រើនឡើងនៅផែនដី ហើយអស់ទាំងគំនិតក្នុងចិត្តគេក៏សុទ្ធតែអាក្រក់ជានិច្ច»។ ព្រះយេហូវ៉ាបានសម្រេចថានឹងបំផ្លាញសង្គមមនុស្សអាក្រក់នោះក្នុងរយៈពេល១២០ឆ្នាំ។—លោកុប្បត្តិ ៦:៣-៥
សូមស្រមៃគិតថា តើពិបាកយ៉ាងណាទៅ ដើម្បីចិញ្ចឹមអប់រំក្រុមគ្រួសារក្នុងពិភពលោកបែបនោះ! ប៉ុន្តែ ណូអេអាចធ្វើបាន។ គាត់រកបានប្រពន្ធដ៏ល្អម្នាក់។ ក្រោយពីណូអេអាយុបាន៥០០ឆ្នាំហើយ ប្រពន្ធរបស់គាត់បានបង្កើតកូនឲ្យគាត់បីនាក់ គឺសិម ហាំ និងយ៉ាផែត។a ក្នុងនាមជាឪពុកម្ដាយ ពួកគាត់ត្រូវការពារកូនប្រុសៗពីឥទ្ធិពលដ៏អាក្រក់ដែលមាននៅជុំវិញពួកគាត់។ តាមធម្មតាក្មេងប្រុសៗមានទំនោរចិត្តចង់កោតស្ងើចភាពអស្ចារ្យរបស់«មនុស្សខ្លាំងពូកែ»និង«មនុស្សមានល្បីឈ្មោះ» ហើយពួកនីហ្វីលីមជាមនុស្សបែបនោះ។ ទោះជាណូអេនិងប្រពន្ធរបស់គាត់ប្រហែលជាពិបាកការពារកូនៗកុំឲ្យឮដំណឹងស្តីអំពីទង្វើដ៏ឃោរឃៅរបស់មនុស្សធំសម្បើមទាំងនោះក៏ដោយ តែពួកគាត់អាចបង្រៀនសេចក្ដីពិតដែលគួរឲ្យទាក់ទាញចិត្តអំពីព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះដែលស្អប់ខ្ពើមអំពើអាក្រក់គ្រប់បែបយ៉ាង។ ពួកគាត់ត្រូវតែជួយកូនឲ្យយល់ថា ព្រះយេហូវ៉ាឈឺចិត្តពេលឃើញអំពើឃោរឃៅនិងការបះបោរប្រឆាំងក្នុងពិភពលោក។—លោកុប្បត្តិ ៦:៦
ប្រហែលជាឪពុកម្ដាយសព្វថ្ងៃអាចយល់អារម្មណ៍របស់ណូអេនិងប្រពន្ធគាត់។ ព្រោះពិភពលោកយើងសព្វថ្ងៃបានត្រូវបំពុលដោយចិត្តគំនិតដែលឃោរឃៅនិងបះបោរប្រឆាំង។ សូម្បីតែការកម្សាន្តសម្រាប់ក្មេងៗក៏ប្រហែលជាមានពេញទៅដោយអំពើនិងចិត្តគំនិតបែបនោះដែរ។ ឪពុកម្ដាយដ៏ឈ្លាសវៃខំប្រឹងអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីទប់ស្កាត់ឥទ្ធិពលបែបនេះ ដោយបង្រៀនកូនអំពីព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃសេចក្ដីសុខសាន្ត ហើយថានៅថ្ងៃមួយលោកនឹងបំបាត់អំពើឃោរឃៅទាំងអស់។ (ទំនុកតម្កើង ១១:៥; ៣៧:១០, ១១) ឪពុកម្ដាយអាចទទួលជោគជ័យបាន! ណូអេនិងប្រពន្ធគាត់បានទទួលជោគជ័យរួចហើយ។ កូនប្រុសរបស់ពួកគាត់បានធំឡើងទៅជាមនុស្សល្អ ហើយពួកគេរៀបការជាមួយប្រពន្ធដែលមានចិត្តគំនិតដូចគ្នា ពោលគឺចាត់ទុកព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះពិត និងជាបុគ្គលសំខាន់បំផុតក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ។
‹ចូរធ្វើទូកធំសំរាប់ឯង›
នៅថ្ងៃមួយ ជីវិតរបស់ណូអេបានកែប្រែទាំងស្រុង។ ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រាប់អំពីគោលបំណងរបស់លោកដល់អ្នកបម្រើជាទីស្រឡាញ់នេះថា លោកចង់បំផ្លាញពិភពលោកនៅសម័យរបស់គាត់។ ព្រះបានបង្គាប់ណូអេថា៖ ‹ចូរឯងយកឈើធ្វើជាទូកធំសំរាប់ឯង›។—លោកុប្បត្តិ ៦:១៤
ទូកនេះមិនមែនជាសំពៅដូចអ្នកខ្លះគិតស្មាននោះទេ។ ទូកនេះគ្មានក្បាល គ្មានកន្សៃ គ្មានចង្កូត និងគ្មានមេបាតទូកឡើយ ហើយវាក៏មិនមានរាងកោងដូចទូកធម្មតាដែរ។ ទូកនេះគឺដូចជាហឹបឬប្រអប់ដ៏ធំមួយ។ ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រាប់អំពីទំហំជាក់លាក់របស់ទូក និងព័ត៌មានខ្លះអំពីប្លង់ទូកនោះ ហើយឲ្យបិទជ័រទាំងខាងក្នុងទាំងខាងក្រៅ។ បន្ថែមទៅទៀត លោកបានប្រាប់មូលហេតុដល់ណូអេថា៖ «មើល គឺអញនេះហើយ នឹងធ្វើឲ្យមានជំនន់លើផែនដី . . . គ្រប់ទាំងអស់នៅផែនដីនឹងត្រូវស្លាប់បង់»។ ប៉ុន្តែព្រះយេហូវ៉ាបានឲ្យការណែនាំដល់ណូអេថា៖ «ឯងនឹងចូលទៅក្នុងទូកធំនោះ ព្រមទាំងប្រពន្ធកូន នឹងកូនប្រសាឯងជាមួយនឹងឯងដែរ»។ ណូអេក៏ត្រូវនាំសត្វគ្រប់ប្រភេទចូលទៅក្នុងទូកនោះដែរ។ មានតែអ្នកដែលនៅក្នុងទូកប៉ុណ្ណោះដែលអាចរួចរស់ជីវិតពីទឹកជំនន់!—លោកុប្បត្តិ ៦:១៧-២០
ណូអេត្រូវបំពេញកិច្ចការដ៏ធំសម្បើមមួយ។ ទូកនេះគឺធំក្រៃលែងព្រោះមានបណ្ដោយប្រវែង១៣៣ម៉ែត្រ ទទឹង២២ម៉ែត្រ និងកម្ពស់១៣ម៉ែត្រ។ សូម្បីតែសំពៅធំជាងគេបំផុតដែលធ្លាប់សង់នៅសម័យទំនើបនេះក្ដី ក៏នៅតែតូចជាងទូកនោះឆ្ងាយណាស់។ ដូច្នេះ តើណូអេបានព្យាយាមគេចវេះពីកិច្ចការនេះ ឬត្អូញត្អែរពីការពិបាកក្នុងការសាងសង់ ឬក៏កែប្រែប្លង់ទូកខ្លះៗដើម្បីឲ្យគាត់ស្រួលសង់ជាងឬទេ? អត់ទេ ព្រោះគម្ពីរប្រាប់ថា៖ «ណូអេក៏ធ្វើដូច្នោះ តាមគ្រប់ទាំងសេចក្ដីដែលព្រះបានបង្គាប់ គាត់ធ្វើការនោះសំរេចទាំងអស់»។—លោកុប្បត្តិ ៦:២២
ការសាងសង់ទូកនោះបានចំណាយពេលអស់ច្រើនទសវត្សរ៍ គឺប្រហែលជា៤០ទៅ៥០ឆ្នាំ។ គាត់ត្រូវកាប់រំលំដើមឈើជាច្រើន ត្រូវទាញនិងអូសឈើនោះ ត្រូវច្រៀកជាបន្ទះៗ ហើយត្រូវកាត់តម្រឹម និងតម្រៀបដំឡើងចូលគ្នា។ ទូកនេះមានបីជាន់ មានបន្ទប់ផ្សេងៗ និងមានទ្វារមួយនៅចំហៀងទូក។ តាមមើលទៅមានបង្អួចមួយជួរនៅខាងលើជាប់ដំបូល ហើយដំបូលនោះទំនងជាមានជំរាលសងខាងដើម្បីឲ្យទឹកអាចហូរ។—លោកុប្បត្តិ ៦:១៤-១៦
ពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំ ទូកកាន់តែចេញរូបរាងច្បាស់ឡើងៗ ណូអេប្រាកដជារីករាយណាស់ដែលក្រុមគ្រួសារគាត់បានជួយគាត់ក្នុងការសាងសង់ទូកនោះ! ប៉ុន្តែ មានកិច្ចការមួយទៀតដែលគាត់ត្រូវតែបំពេញ កិច្ចការនោះប្រហែលជាពិបាកជាងការសាងសង់ទូកទៅទៀត។ គម្ពីរប្រាប់ថាណូអេជា«អ្នកផ្សព្វផ្សាយអំពីសេចក្ដីសុចរិត»។ (ពេត្រុសទី២ ២:៥) ដូច្នេះ ដោយចិត្តក្លាហានគាត់បាននាំមុខព្រមានមនុស្សដែលនៅក្នុងសង្គមមនុស្សដ៏ទុច្ចរិតនោះអំពីការបំផ្លាញចោលដែលនឹងមកដល់។ តើមនុស្សទាំងនោះបានធ្វើអ្វីពេលឮការព្រមាន? នៅពេលក្រោយមក លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍អំពីមនុស្សនៅសម័យនោះថា៖ «ពួកគេមិនបានយកចិត្តទុកដាក់សោះ»។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថាពួកគេរវល់តែនឹងកិច្ចការប្រចាំថ្ងៃដូចជាពិសាអាហារពិសាស្រា រៀបការប្ដីប្រពន្ធ ដូច្នេះពួកគេមិនបានអើពើនឹងណូអេឡើយ។ (ម៉ាថាយ ២៤:៣៧-៣៩) ច្បាស់ជាមានមនុស្សច្រើនណាស់សើចចំអកឲ្យគាត់និងក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ ហើយអ្នកខ្លះប្រហែលជាគំរាមកំហែងនិងប្រឆាំងគាត់យ៉ាងសាហាវ។
ប៉ុន្តែ ណូអេនិងក្រុមគ្រួសារមិនបានឈប់ឡើយ។ ណូអេនិងក្រុមគ្រួសារបានបន្តសង់ទូក ទោះជាមនុស្សនៅជុំវិញពួកគាត់គិតថា កិច្ចការនោះគ្មានបានការ អត់ប្រយោជន៍ ឬជាកិច្ចការល្ងង់ខ្លៅក៏ដោយ។ ក្រុមគ្រួសារគ្រិស្តសាសនិកសព្វថ្ងៃនេះអាចរៀនយ៉ាងច្រើនពីជំនឿរបស់ណូអេនិងក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់។ សព្វថ្ងៃយើងកំពុងរស់នៅសម័យដែលគម្ពីរហៅថា«គ្រាចុងក្រោយបង្អស់»នៃរបៀបរបបពិភពលោកនេះ។ (ធីម៉ូថេទី២ ៣:១) លោកយេស៊ូបានប្រដូចសម័យរបស់យើងទៅនឹងសម័យដែលណូអេសង់ទូក។ កាលដែលគ្រិស្តសាសនិកផ្សព្វផ្សាយដំណឹងអំពីរាជាណាចក្រព្រះ គឺជាការល្អឲ្យពួកគេនឹកចាំពីគំរូរបស់ណូអេ ជាពិសេសនៅពេលដែលមនុស្សក្នុងពិភពលោកនេះមិនចាប់អារម្មណ៍ សើចចំអក ឬរហូតដល់បៀតបៀនពួកគេទៀតផង។ ពួកគេមិនមែនជាអ្នកដែលប្រឈមមុខនឹងការពិបាកនេះមុនគេទេ។
«ចូល . . . ទៅក្នុងទូក»
ច្រើនទសវត្សរ៍បានកន្លងទៅ ទូកធំបានចេញរូបរាងបន្ដិចម្ដងៗរហូតដល់ពេញលក្ខណៈ។ ពេលណូអេជិតដល់អាយុ៦០០ឆ្នាំ គាត់បានបាត់បង់មនុស្សជាទីស្រឡាញ់។ ឡាមេកជាឪពុករបស់គាត់បានស្លាប់។b ប្រាំឆ្នាំក្រោយមក ជីតារបស់ណូអេដែលជាឪពុករបស់ឡាមេក ឈ្មោះមធូសាឡាបានស្លាប់ក្នុងអាយុ៩៦៩ឆ្នាំ គាត់ជាមនុស្សដែលរស់នៅបានយូរជាងគេបំផុតក្នុងកំណត់ហេតុគម្ពីរ។ (លោកុប្បត្តិ ៥:២៧) មធូសាឡានិងឡាមេកបានរស់នៅជំនាន់ជាមួយនឹងអាដាមដែលជាបុរសទី១។
ក្នុងឆ្នាំនោះ ណូអេបានទទួលបង្គាប់ថ្មីមួយពីព្រះយេហូវ៉ាដែលថា៖«ត្រូវឲ្យឯងនឹងពួកគ្រួឯងចូលទាំងអស់ទៅក្នុងទូក»។ នៅដំណាលគ្នានោះ ព្រះបានប្រាប់ណូអេឲ្យនាំសត្វគ្រប់ប្រភេទចូលទៅក្នុងទូក គឺសត្វដែលស្អាតត្រូវយក៧ក្បាលដែលអាចប្រើជាគ្រឿងបូជា ហើយសត្វផ្សេងទៀតត្រូវយកមួយគូៗ។—លោកុប្បត្តិ ៧:១-៣
នេះពិតជាការអស្ចារ្យដែលភ្លេចមិនបានទេ។ មានសត្វរាប់រយក្បាលចូលក្នុងទូក ខ្លះដើរ ខ្លះហោះ ខ្លះលូន ខ្លះវារ។ ពួកវាមានរូបរាង មាឌ និងលក្ខណៈខុសៗគ្នា ហើយពួកវាបានមកជាជួរដែលមើលទៅផុតកន្ទុយភ្នែក។ យើងមិនចាំបាច់ស្រមៃថាណូអេត្រូវខំកៀង ឬប្រហែលជាខំលោមសត្វទាំងនោះឲ្យចូលទៅក្នុងក្រោលមួយៗដែលនៅក្នុងទូកនោះទេ ព្រោះកំណត់ហេតុគម្ពីរចែងថា ពួកវា«ក៏ចូល . . . ទៅឯណូអេក្នុងទូក»។—លោកុប្បត្តិ ៧:៩
អ្នកខ្លះដែលមិនជឿគម្ពីរប្រហែលជាសួរថា៖ ‹តើការទាំងនេះអាចកើតឡើងតាមរបៀបណា? ហើយតើសត្វទាំងអស់នោះអាចរស់នៅដោយសុខសាន្តជាមួយគ្នាក្នុងកន្លែងតូចចង្អៀតយ៉ាងដូចម្ដេចបាន?›។ សូមពិចារណាថា បើព្រះពិតជាបានបង្កើតសកលលោក លោកប្រាកដជាមានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រងសត្វដែលលោកបានបង្កើតដោយផ្សាំងវានិងធ្វើឲ្យវាស្លូតបាន មែនទេ? សូមចាំថា ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះដែលញែកសមុទ្រក្រហម និងធ្វើឲ្យថ្ងៃឈប់ទ្រឹង។ លោកពិតជាអាចធ្វើឲ្យមានព្រឹត្ដិការណ៍ទាំងអស់កើតឡើង ដូចបានរៀបរាប់ក្នុងកំណត់ហេតុអំពីណូអេ មែនទេ? លោកពិតជាអាចធ្វើបាន ហើយលោកក៏បានធ្វើមែន!
ពិតណាស់ ព្រះអាចជ្រើសរើសវិធីសង្គ្រោះសត្វដែលលោកបានបង្កើតតាមវិធីផ្សេងទៀតក៏បាន។ ប៉ុន្តែ លោកបានជ្រើសរើសវិធីដ៏ល្អដែលរំលឹកយើងថាគោលបំណងដើមរបស់លោក គឺឲ្យមនុស្សជាតិថែរក្សាសត្វទាំងអស់នៅលើផែនដីនេះ។ (លោកុប្បត្តិ ១:២៨) ហេតុនេះហើយ ឪពុកម្ដាយជាច្រើនសព្វថ្ងៃនេះប្រើរឿងអំពីណូអេដើម្បីបង្រៀនកូនៗថា ព្រះយេហូវ៉ាឲ្យតម្លៃចំពោះជីវិតមនុស្សនិងសត្វដែលលោកបានបង្កើត។
ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រាប់ណូអេថា នៅ៧ថ្ងៃទៀតនឹងមានទឹកជំនន់។ ក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ច្បាស់ជាប្រញិបប្រញាប់ណាស់។ សូមស្រមៃថាពួកគាត់កំពុងប្រមូលសត្វទាំងអស់ រៀបចំស្បៀងអាហារទុកឲ្យបានរៀបរយ ហើយជញ្ជូនរបស់របរសម្រាប់ប្រើប្រាស់ចូលទៅក្នុងទូក។ ប្រពន្ធណូអេនិងកូនប្រសាគាត់ប្រហែលជារវល់រៀបចំអ្វីៗជាច្រើនដើម្បីធ្វើឲ្យទូកនោះក្លាយជាកន្លែងស្រួលរស់នៅ។
ចុះយ៉ាងណាមនុស្សដែលនៅជុំវិញពួកគាត់? ពួកគេនៅតែ«មិនបានយកចិត្តទុកដាក់សោះ» ទោះជាពួកគេឃើញភ័ស្តុតាងដែលបញ្ជាក់ថាព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់ពរដល់ណូអេនិងការខំព្យាយាមរបស់គាត់ក៏ដោយ។ ម្យ៉ាងទៀត ពួកគេប្រាកដជាឃើញសត្វនានាចូលក្នុងទូកធំនោះជាមិនខាន ប៉ុន្តែពួកគេនៅតែមិនអើពើ។ យើងមិនគួរភ្ញាក់ផ្អើលឡើយ ព្រោះមនុស្សសព្វថ្ងៃក៏មិនយកចិត្តទុកដាក់សោះនឹងភ័ស្តុតាងដែលថា យើងកំពុងរស់នៅក្នុងគ្រាចុងក្រោយបង្អស់នៃរបៀបរបបពិភពលោកនេះដែរ។ ដូចសាវ័កពេត្រុសបានទាយ ពួកអ្នកចំអកនឹងសើចចំអកឲ្យអ្នកដែលយកចិត្តទុកដាក់នឹងការព្រមានរបស់ព្រះ។ (ពេត្រុសទី២ ៣:៣-៦) មនុស្សប្រាកដជាបានសើចចំអកឲ្យណូអេនិងក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ដូច្នោះដែរ។
តើពេលណាពួកគេឈប់សើចចំអក? កំណត់ហេតុប្រាប់យើងថាពេលណូអេនាំក្រុមគ្រួសារនិងសត្វចូលទៅក្នុងទូករួចហើយ «ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់បិទទ្វារទូកជិត»។ បើមានពួកអ្នកចំអកនៅជិតទីនោះ ពួកគេច្បាស់ជានិយាយលែងចេញទៀតពេលព្រះបិទទ្វារទូក។ បើមិនដូច្នោះទេ ពួកគេបាត់មាត់មិនខានពេលភ្លៀងធ្លាក់មក! ពេលនោះមានភ្លៀងធ្លាក់ខ្លាំងឥតឈប់រហូតដល់ទឹកជន់លិចពិភពលោកទាំងមូល ដូចព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍មកមែន។—លោកុប្បត្តិ ៧:១៦-២១
តើព្រះយេហូវ៉ារីករាយឃើញមនុស្សអាក្រក់ស្លាប់ឬទេ? អត់ទេ! (អេសេគាល ៣៣:១១) ផ្ទុយទៅវិញ លោកបានទុកឱកាសយ៉ាងច្រើនដើម្បីឲ្យពួកគេកែប្រែរបៀបរស់នៅ ហើយធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវវិញ។ តើពួកគេអាចរួចជីវិតបានទេ? របៀបរស់នៅរបស់ណូអេជួយផ្ដល់ចម្លើយចំពោះសំណួរនេះ។ តាមរយៈការដើរជាមួយព្រះយេហូវ៉ា ដោយស្ដាប់បង្គាប់លោកក្នុងគ្រប់ការទាំងអស់ នោះណូអេបានបង្ហាញថាពួកគេអាចរួចជីវិតបាន។ ក្នុងន័យនេះ ជំនឿរបស់ណូអេបានផ្ដន្ទាទោសពិភពលោកនៅសម័យរបស់គាត់ ហើយនោះបានបង្ហាញឲ្យឃើញច្បាស់ថាមនុស្សក្នុងជំនាន់គាត់គឺអាក្រក់យ៉ាងណា។ ជំនឿនេះបានជួយរក្សាជីវិតគាត់និងក្រុមគ្រួសារ។ ប្រសិនបើអ្នកយកតម្រាប់តាមជំនឿរបស់ណូអេ អ្នកក៏អាចជួយសង្គ្រោះខ្លួនអ្នកនិងបុគ្គលជាទីស្រឡាញ់របស់អ្នកដែរ។ ដូចណូអេ អ្នកអាចដើរជាមួយព្រះយេហូវ៉ាជាមិត្តរបស់អ្នកបាន។ ចំណងមិត្តភាពនេះអាចនៅគង់វង្សជារៀងរហូត!
[កំណត់សម្គាល់]
a មនុស្សនៅសម័យមុនមានអាយុវែងជាងមនុស្សនៅសព្វថ្ងៃនេះឆ្ងាយណាស់។ ពួកគេមានអាយុវែងដោយសារពួកគេរស់នៅជិតសម័យអាដាមនិងអេវ៉ាដែលធ្លាប់មានជីវិតល្អឥតខ្ចោះនិងមានកម្លាំងខ្លាំង។
b ឡាមេកបានដាក់ឈ្មោះកូនប្រុសរបស់គាត់ថាណូអេ។ ឈ្មោះនេះប្រហែលជាមានន័យថា«កម្សាន្តចិត្ត»ឬសម្រាក។ ឡាមេកបានទាយថាណូអេនឹងបំពេញតាមឈ្មោះនេះ ដោយធ្វើឲ្យមនុស្សជាតិសម្រាកពីការនឿយហត់ ដោយព្រោះដីដែលព្រះយេហូវ៉ាបានដាក់បណ្ដាសា។ (លោកុប្បត្តិ ៥:២៨, ២៩) ឡាមេកបានស្លាប់មុនទំនាយនេះបានសម្រេច។
[រូបភាពនៅទំព័រ១២]
[រូបភាពនៅទំព័រ១៣]
ណូអេនិងប្រពន្ធត្រូវការពារកូនៗពីឥទ្ធិពលអាក្រក់
[រូបភាពនៅទំព័រ១៤, ១៥]
ទោះជាមនុស្សឃើញថាព្រះយេហូវ៉ាឲ្យពរដល់ណូអេក្ដី ពួកគេនៅតែចំអកឲ្យគាត់និងមិនចង់ស្ដាប់ដំណឹងដែលគាត់ផ្សាយទេ