ចូរយកតម្រាប់តាមព្រះយេស៊ូដោយប្រកាសសេចក្ដីពិតជារៀងរាល់ថ្ងៃ!
១ ពេលដែលទ្រង់យាងមកផែនដី ព្រះយេស៊ូមានកិច្ចការដ៏ជាក់លាក់និងសាមញ្ញមួយដើម្បីបំពេញ ពោលគឺដើម្បី«ធ្វើបន្ទាល់ពីសេចក្ដីពិត»។ (យ៉ូន. ១៨:៣៧) ទ្រង់បានប្រកាសសេចក្ដីពិតអំពីគុណសម្បត្ដិដ៏អស្ចារ្យនិងគោលបំណងនានារបស់ព្រះវរបិតានៃទ្រង់។ កិច្ចការនេះសំខាន់ខ្លាំងដូចជាអាហារសម្រាប់ទ្រង់ ហើយជាអាទិភាពក្នុងជីវិតរបស់ទ្រង់។ (យ៉ូន. ៤:៣៤) លូកាជាសិស្សទ្រង់ធ្លាប់រៀបរាប់ថាព្រះយេស៊ូបាន«បង្រៀនក្នុងព្រះវិហាររាល់តែថ្ងៃ»។ (លូ. ១៩:៤៧, កំណែជាអក្សរទ្រេត) ព្រះយេស៊ូបានប្រើពេលវេលារបស់ទ្រង់ឲ្យមានប្រយោជន៍បំផុត។ (យ៉ូន. ៩:៤) មិនយូរប៉ុន្មានមុនពេលព្រះយេស៊ូសោយទិវង្គត ទ្រង់អាចទូលព្រះវរបិតាទ្រង់ថា៖ «ទូលបង្គំបានដំកើងទ្រង់ នៅផែនដី ទូលបង្គំបានបង្ហើយការ ដែលទ្រង់ប្រគល់មកឲ្យធ្វើ»។—យ៉ូន. ១៧:៤
២ ដូចគ្នាដែរ កាលណាយើងមានចិត្តកតញ្ញូដ៏ពោរពេញចំពោះអ្វីៗទាំងអស់ដែលព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើ នោះយើងមានចិត្តជំរុញឲ្យនិយាយអំពីទ្រង់ជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ យើងធ្វើដូចសិស្សព្រះយេស៊ូដែលប្រកាសយ៉ាងក្លាហានថា៖ «ដ្បិតយើងខ្ញុំនឹងលែងនិយាយពីការដែលយើងខ្ញុំបានឃើញ ហើយឮ ពុំបានទេ»។ (កិច្ច. ៤:២០) ពួកគាត់និយាយអំពីព្រះយេហូវ៉ាជាប់ជានិច្ច ពីព្រោះកំណត់ហេតុចែងថា៖ «អ្នកទាំងនោះចេះតែបង្រៀន ព្រមទាំងប្រាប់ដំណឹងល្អ . . . រាល់តែថ្ងៃជានិច្ច»។ (កិច្ច. ៥:៤២, កំណែជាអក្សរទ្រេត) យើងគួរសួរខ្លួនយើងថា ‹តើខ្ញុំយកតម្រាប់តាមព្រះយេស៊ូជាគ្រូរបស់ខ្ញុំទេ?›។
៣ ចូរផ្សព្វផ្សាយជាបន្ទាន់: ព្រះយេស៊ូបានទាយទុកថាកាលណាសារនៃព្រះរាជាណាចក្រត្រូវបានប្រកាសនៅពេញផែនដី «នោះទើបនឹងបានដល់ចុងបំផុត»។ (ម៉ាថ. ២៤:១៤) នេះគួរធ្វើឲ្យយើងចាំមិនភ្លេចនូវសារៈសំខាន់និងភាពបន្ទាន់នៃកិច្ចការរបស់យើង។ ដោយសារមនុស្សរាប់លាននាក់អាចបាត់បង់ជីវិត នោះគ្មានកិច្ចការអ្វីដែលសំខាន់ជាងឬមានប្រយោជន៍ជាងនោះទេ។ ដោយហេតុថារបបលោកិយនេះជិតដល់ទីបញ្ចប់ នោះពេលវេលាក៏ចង្អៀតណាស់ហើយដែរដើម្បីបញ្ចប់កិច្ចការនេះ!
៤ របាយការណ៍ផ្សេងៗបង្ហាញថាព្រះយេហូវ៉ាកំពុងតែបញ្ជឿនកិច្ចការប្រមូលអស់អ្នកដែលមានលក្ខណៈដូចជាចៀមឲ្យឆាប់កើតឡើងនៅពេលកំណត់។ (អេសា. ៦០:២២) នៅច្រើនកន្លែងលើផែនដី មនុស្សកំពុងតែចូលមកយ៉ាងច្រើនក្នុងសេចក្ដីពិតដោយប្រកាសទាំងចិត្តសប្បាយថា៖ «យើងខ្ញុំនឹងទៅជាមួយនឹងអ្នកដែរ! ពីព្រោះយើងខ្ញុំបានឮថា ព្រះទ្រង់គង់ជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នា»។ (សាក. ៨:២៣) ជាងពេលណាទាំងអស់ក្នុងអតីតកាល បន្ទូលរបស់ព្រះយេស៊ូដែលថា៖ «ចំរូតធំណាស់ តែមានអ្នកច្រូតតិចទេ . . . ចូរសូមអង្វរដល់ព្រះអម្ចាស់នៃចំរូត ឲ្យទ្រង់ចាត់អ្នកច្រូតមកក្នុងចំរូតទ្រង់»គឺជាការពិតមែន។ (ម៉ាថ. ៩:៣៧, ៣៨) បន្ទូលនោះគួរជំរុញចិត្តយើងឲ្យឧស្សាហ៍ខ្នះខ្នែងដូចសិស្សព្រះយេស៊ូដែល«នៅក្នុងព្រះវិហារជានិច្ច ទាំងសរសើរ ហើយលើកដំកើងព្រះ» មែនទេ?—លូ. ២៤:៥៣, កំណែជាអក្សរទ្រេត
៥ ចូរប្រកាសសេចក្ដីពិតជារៀងរាល់ថ្ងៃ: ជារៀងរាល់ថ្ងៃ យើងគួរខំរកវិធីផ្សេងៗដើម្បីចែករំលែកសេចក្ដីពិតដល់អ្នកឯទៀត។ យើងមានឱកាសដើម្បីធ្វើការនោះ។ តើអ្នកអាចចំណាយពេលបីបួននាទី ដើម្បីទូរស័ព្ទទៅអ្នកដែលស្គាល់ឬមិត្តភក្ដិដែលអ្នកគិតថាគាត់ប្រហែលជាចូលចិត្តស្ដាប់ទេ? ឬតើអ្នកអាចសរសេរសំបុត្រមួយផ្ញើទៅនរណាម្នាក់ដែលអ្នកមិនអាចជួបគាត់នៅផ្ទះដែរឬទេ? កាលណាអ្នកទៅផ្សារ តើអ្នកបានគិតជូនសៀវភៅស្តើងមួយដល់អ្នកធ្វើការនៅហាងលក់ដូរទេ? អ្នកទំនងជាគិតអំពីឱកាសផ្សេងទៀតដើម្បីប្រាប់ពីសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់អ្នកដល់មនុស្សឯទៀត។ ប្រសិនបើអ្នកព្យាយាមហើយបង្ហាញនូវចិត្តក្លាហានបន្ដិច នោះព្រះយេហូវ៉ានឹងជួយអ្នក។—១ថែ. ២:២
៦ ដូច្នេះ នៅពេលយើងចាប់ផ្ដើមសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃ យើងគួរសួរខ្លួនឯងថា‹បើថ្ងៃនេះឱកាសហុចឲ្យ តើខ្ញុំនឹងឆ្លៀតប្រាប់ពីសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់ខ្ញុំដល់អ្នកណាម្នាក់ឬទេ?›។ ចូរយកតម្រាប់តាមទស្សនៈរបស់ព្រះយេស៊ូដែលពន្យល់ពីមូលហេតុទ្រង់ត្រូវបានបញ្ជូនមកផែនដីថា៖ «ខ្ញុំត្រូវប្រាប់ដំណឹងល្អពីនគរព្រះ»។ (លូ. ៤:៤៣, កំណែជាអក្សរទ្រេត) បើចង់បានដូចគ្រូរបស់យើង នោះយើងនឹងធ្វើដូចទ្រង់ដែរ។—លូ. ៦:៤០