ចូរចាំជានិច្ចថា ពេលគឺបន្ទាន់ហើយ!
១ ពេលដែលព្រះយេស៊ូនៅផែនដីទ្រង់ជ្រាបថា មានតែមួយរយៈពេលខ្លីប៉ុណ្ណោះដើម្បីបង្ហើយកិច្ចការរបស់ព្រះវរបិតាទ្រង់។ (យ៉ូន. ៩:៤) ហេតុនេះហើយ ព្រះយេស៊ូបានធ្វើកិច្ចបំរើដោយចាំជានិច្ចថា ពេលគឺបន្ទាន់ហើយ។ ទ្រង់ក៏ថែមទាំងបង្ហាត់បង្រៀនសិស្សរបស់ទ្រង់ឲ្យធ្វើដូច្នេះដែរ។ (លូ. ៤:៤២-៤៤; ៨:១; ១០:២-៤) ការរស់នៅយ៉ាងស្រណុកជារឿងបន្ទាប់បន្សំចំពោះទ្រង់។ (ម៉ាថ. ៨:២០) ហេតុនេះហើយ ទ្រង់អាចបង្ហើយការដែលព្រះយេហូវ៉ាប្រគល់ដល់ទ្រង់។—យ៉ូន. ១៧:៤
២ មានរយៈពេលខ្លី: ការផ្សាយដំណឹងល្អ«ទូទៅគ្រប់ក្នុងលោកីយ»ក៏មានតែមួយរយៈពេលខ្លីដែរ។ (ម៉ាថ. ២៤:១៤) បទទំនាយក្នុងព្រះគម្ពីរឲ្យដឹងថា យើងកំពុងតែរស់នៅគ្រាចុងក្រោយនៃទីបញ្ចប់របស់លោកីយ៍នេះ។ បន្ដិចទៀត«ពួកអ្នកដែលមិនស្គាល់ព្រះ ហើយនឹងពួកអ្នកដែលមិនស្ដាប់តាមដំណឹងល្អពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាព្រះអម្ចាស់នៃយើង . . . នឹងរងទុក្ខទោស ជាសេចក្ដីហិនវិនាសអស់កល្បជានិច្ច»។ (២ថែ. ១:៦-៩) ការជំនុំជំរះដាក់ទោសនេះនឹងកើតឡើងយ៉ាងលឿនក្នុងមួយរំពេច។ (លូ. ២១:៣៤, ៣៥; ១ថែ. ៥:២, ៣) មនុស្សត្រូវតែដឹងខ្លួនថា ពួកគេកំពុងតែស្ថិតក្នុងសភាពគ្រោះថ្នាក់។ យើងមានភារកិច្ចជួយពួកគេដើម្បីធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាសព្វព្រះហឫទ័យ ពេលដែលនៅមានឱកាស។—សេផា. ២:២, ៣
៣ ការខំអស់ពីសមត្ថភាព: ដោយសារអ្នកបំរើរបស់ព្រះយល់ថា «ពេលវេលាចង្អៀតណាស់ហើយ»នោះ ពួកគេចាត់ទុកកិច្ចផ្សព្វផ្សាយជាកិច្ចការអាទិភាព។ (១កូ. ៧:២៩-៣១; ម៉ាថ. ៦:៣៣) បងប្អូនខ្លះបានលះបង់នូវលទ្ធភាពមានការងារដែលផ្ដល់ប្រាក់ខែច្រើន ឬក៏បានឈប់ពីទង្វើណាមួយផ្សេងទៀតដើម្បីអាចចូលរួមក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយឲ្យបានច្រើនជាង។ (ម៉ាក. ១០:២៩, ៣០) បងប្អូនឯទៀតបន្ត«ធ្វើការព្រះអម្ចាស់ ឲ្យបរិបូរ» ទោះជាត្រូវស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាកក៏ដោយ។ (១កូ. ១៥:៥៨) បងប្អូនជាច្រើនបានផ្សព្វផ្សាយរាប់ទសវត្សរ៍មកហើយ ដោយមិនរវើរវាយឬគ្មានចិត្តរេរាសោះឡើយ។ (ហេ. ១០:២៣) ការលះបង់ដូច្នេះដើម្បីគាំទ្រព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ គឺមានតម្លៃវិសេសចំពោះព្រះយេហូវ៉ា។—ហេ. ៦:១០
៤ ការទុកកិច្ចបំរើព្រះយេហូវ៉ាជារឿងសំខាន់បំផុតក្នុងជីវិតនឹងជួយឲ្យយើងទន្ទឹងចាំជានិច្ចនូវថ្ងៃរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ នោះក៏ការពារកុំឲ្យរបបលោកីយ៍របស់សាតាំងបង្វែរចិត្តគំនិតយើងចេញ ហើយក៏ជួយឲ្យយើងពង្រឹងការតាំងចិត្តឲ្យមានកិរិយាបរិសុទ្ធជានិច្ច។ (២ពេ. ៣:១១-១៤) ពិតណាស់ថាការចូលរួមកិច្ចបំរើដោយចាំថា ពេលគឺបន្ទាន់ណាស់ហើយ អាចសង្គ្រោះទាំងជីវិតយើងផង ទាំងជីវិតរបស់អ្នកដែលស្ដាប់យើងផងដែរ។—១ធី. ៤:១៦