ស្មារតីចង់ជួយដោយស្ម័គ្រចិត្តនាំឲ្យមានពរ
១ ពេលដែលកូលីយ៉ាតបានមើលងាយកងទ័ពអ៊ីស្រាអែល នោះគ្មានទាហានណាម្នាក់ស្ម័គ្រចិត្តប្រយុទ្ធនិងគាត់ទេ។ ក៏ប៉ុន្តែ មានក្មេងគង្វាលម្នាក់ដែលមិនបានហ្វឹកហ្វឺនក្នុងចម្បាំង ស្ម័គ្រចិត្តសូមចេញទៅតយុទ្ធ។ (១សាំ. ១៧:៣២) ពេលសាសន៍យូដាត្រឡប់ពីនិរទេសមកដល់ទីក្រុងយេរូសាឡិមវិញ ពួកគេមិនបានជោគជ័យក្នុងការសង់កំពែងឡើងវិញទេ។ ក៏ប៉ុន្តែ នៅពេលនោះមានអ្នកថ្វាយពែងរបស់ស្តេចស្រុកពើស៊ីម្នាក់ស្ម័គ្រចិត្តលាលែងពីតំណែងខ្ពង់ខ្ពស់នៅក្នុងរាជវាំង ហើយធ្វើដំណើរឆ្ពោះទៅទីក្រុងយេរូសាឡិមដើម្បីចាត់ចែងកិច្ចការសាងសង់។ (នេ. ២:៥) ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រទានពរដល់ស្មារតីចង់ជួយដោយស្ម័គ្រចិត្តរបស់ដាវីឌ និងនេហេមាទាំងពីរនាក់។—១សាំ. ១៧:៤៥, ៥០; នេ. ៦:១៥, ១៦
២ សព្វថ្ងៃនេះ មនុស្សទូទៅខ្វះស្មារតីចង់ជួយដោយស្ម័គ្រចិត្ត។ នៅ«ជាន់ក្រោយបង្អស់»នេះ មនុស្សតែងតែជាប់រវល់ និងភាគច្រើន«ស្រឡាញ់តែខ្លួនឯង»។ (២ធី. ៣:១) បុគ្គលម្នាក់ក្លាយទៅជាមនុស្សដែលគិតតែប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនងាយបំផុត ហើយទុកឲ្យឱកាសដែលអ្នកដទៃត្រូវការជំនួយកន្លងផុតទៅ ដោយមិនមានស្មារតីចង់ជួយសោះឡើយ។ យ៉ាងណាក្ដី ជាគ្រិស្តសាសនិកយើងចង់ត្រាប់តាមព្រះយេស៊ូក្នុងការផ្ដើមគំនិតចង់ជួយអ្នកឯទៀតដោយស្ម័គ្រចិត្ត។ (យ៉ូន. ៥:៥-៩; ១៣:១២-១៥; ១ពេ. ២:២១) តើយើងអាចបង្ហាញស្មារតីចង់ជួយដោយស្ម័គ្រចិត្តតាមរបៀបណា ហើយតើពរអ្វីដែលយើងនឹងទទួលមកវិញ?
៣ សម្រាប់បងប្អូន: នៅផ្នែកនៃកិច្ចប្រជុំដែលសុំឲ្យអ្នកស្ដាប់ចូលរួម យើងអាចចែក‹អំណោយទានខាងវិញ្ញាណ›ដល់អ្នកឯទៀតដោយមានស្មារតីស្ម័គ្រចិត្តផ្ដល់ចម្លើយ។ (រ៉ូម ១:១១) ការផ្ដល់ចម្លើយនៅឯកិច្ចប្រជុំលើកកិត្ដិយសថ្វាយព្រះយេហូវ៉ា ផ្ដិតសេចក្ដីពិតឲ្យបានជាប់ក្នុងចិត្តគំនិត និងជួយអ្នកឲ្យមានអំណរកាន់តែច្រើននៅកិច្ចប្រជុំ។ (ទំនុក. ២៦:១២) យើងក៏អាចស្ម័គ្រចិត្តថ្លែងសុន្ទរកថានៅសាលាកិច្ចបម្រើផ្សាយជំនួសបងប្អូនប្រុសឬស្រីដែលមានធុរៈមិនអាចធ្វើបាន។ នេះនឹងជួយយើងឲ្យបង្កើនសមត្ថភាពក្នុងការបង្រៀន។
៤ បងប្រុសៗអាចបង្ហាញស្មារតីចង់ជួយដោយស្ម័គ្រចិត្ត ដោយបំពេញតម្រូវការដើម្បីទទួលភារកិច្ចនៅក្នុងក្រុមជំនុំ។ (អេសា. ៣២:២; ១ធី. ៣:១) ទាំងអស់គ្នាអាចជួយឲ្យសន្និបាត និងមហាសន្និបាតមានដំណើរការល្អ ដោយស្ម័គ្រចិត្តធ្វើកិច្ចការក្នុងផ្នែកផ្សេងៗ។ កាលណាយើងស្ម័គ្រចិត្តផ្សព្វផ្សាយជាមួយអ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យ ឬក៏អញ្ជើញគាត់ពិសាបាយជាមួយយើង នោះនាំឲ្យយើងទទួលនូវ«សេចក្ដីកំសាន្តចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមក»។ (រ៉ូម ១:១២) ពេលយើងសុំផ្ដល់ជំនួយដល់អ្នកដែលកំព្រាឪពុក ស្ត្រីមេម៉ាយ អ្នកឈឺឬពិការ ម្ដាយដែលមានកូនតូចៗ និងអ្នកឯទៀតក្នុងក្រុមជំនុំ យើងនឹងមានអំណរហើយព្រះយេហូវ៉ាក៏សព្វព្រះហឫទ័យដែរ។—សុ. ១៩:១៧; កិច្ច. ២០:៣៥
៥ វិធីមួយទៀតចំពោះយើងដើម្បីបង្ហាញស្មារតីចង់ជួយដោយស្ម័គ្រចិត្ត គឺក្នុងការជួយសម្អាតនិងថែទាំសាលប្រជុំ។ បន្ថែមទៅទៀត ដោយហេតុថាមនុស្សជាច្រើនកំពុងតែចូលមកក្នុងសេចក្ដីពិត ដូច្នេះយើងត្រូវការសាលប្រជុំថ្មី និងអ្នកស្ម័គ្រចិត្តជួយក្នុងការសាងសង់សាលទាំងនោះ។ ស្វាមីភរិយាមួយគូបានរៀបចំពេលវេលារបស់ពួកគាត់ដើម្បីអាចជួយគណៈកម្មាធិការខាងការសាងសង់តាមភូមិភាគរបស់ពួកគាត់ សូម្បីតែពួកគាត់អត់មានជំនាញខាងផ្នែកនេះក្ដី។ នៅទីបំផុត គូស្វាមីភរិយានោះបានទទួលការហ្វឹកហ្វឺន ហើយឥឡូវនេះពួកគាត់អាចជួយរៀបឥដ្ឋជញ្ជាំង។ បងស្រីជាភរិយាបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ធ្វើការជាមួយគ្នានឹងបងប្អូនឯទៀត នាំឲ្យមានចំណងមិត្តភាពកាន់តែជិតស្និទ្ធខ្លាំងថែមទៀត។ បន្ទាប់ពីបានធ្វើការអស់ពេញមួយថ្ងៃ នៅពេលល្ងាចពួកយើងអស់កម្លាំងណាស់ ក៏ប៉ុន្តែពួកយើងពិតជាបានទទួលការលើកទឹកចិត្តខាងវិញ្ញាណមែន!»។
៦ សម្រាប់កិច្ចបម្រើផ្សាយ: កិច្ចការស្ម័គ្រចិត្តសំខាន់បំផុតដែលយើងអាចចូលរួមសព្វថ្ងៃនេះគឺ កិច្ចការផ្សព្វផ្សាយអំពីព្រះរាជាណាចក្រ។ ពេលមនុស្សបានទទួលជំនួយដើម្បីយល់និងធ្វើតាមដំបូន្មានព្រះគម្ពីរ នោះពួកគេមានគោលបំណងក្នុងជីវិត ព្រមទាំងមានកម្លាំងដើម្បីយកឈ្នះទម្លាប់មិនល្អ។ ពួកគេបានដឹងអំពីសេចក្ដីសង្ឃឹមចំពោះអនាគតដែលលើកទឹកចិត្តពីព្រះគម្ពីរ។ យើងពិតជាមានអំណរក្នុងការធ្វើកិច្ចបម្រើដ៏មានតម្លៃស្ម័គ្រពីចិត្ត ដោយផ្ដល់នូវការអប់រំពីព្រះគម្ពីរដែលនាំឲ្យមនុស្សឯទៀតទទួលប្រយោជន៍ជារៀងរហូត។ (យ៉ូន. ១៧:៣; ១ធី. ៤:១៦) ប្រហែលជាកាលៈទេសៈរបស់យើងអនុញ្ញាតឲ្យយើងចូលរួមចំណែកច្រើនជាងក្នុងកិច្ចការនេះ ដោយបម្រើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយជំនួយ ឬជាអ្នកត្រួសត្រាយពេញពេល ដោយផ្លាស់លំនៅទៅកន្លែងដែលមានសេចក្ដីត្រូវការច្រើនជាង ឬរៀនភាសាមួយផ្សេងទៀត។
៧ ស្តេចដាវីឌបានទាយថា នៅពេលដែលព្រះមេស្ស៊ីចាប់ផ្ដើមសោយរាជ្យ នោះរាស្ត្ររបស់ព្រះនឹង«ថ្វាយខ្លួនស្ម័គ្រពីចិត្ត»។ (ទំនុក. ១១០:៣) ដោយព្រះយេហូវ៉ាកំពុងតែបញ្ជឿនចម្រូតខាងវិញ្ញាណឲ្យឆាប់ដល់ទីបញ្ចប់ នោះមានកិច្ចការច្រើនណាស់ដែលត្រូវការអ្នកស្ម័គ្រចិត្ត។ (អេសា. ៦០:២២) តើអ្នកនឹងពោលថា៖ «ទូលបង្គំនៅឯណេះហើយ សូមចាត់ទូលបង្គំចុះ!»ឬទេ? (អេសា. ៦:៨) ពិតណាស់ តាមរយៈការបង្ហាញស្មារតីចង់ជួយដោយស្ម័គ្រចិត្ត ព្រះយេហូវ៉ាសព្វព្រះហឫទ័យនឹងយើង ហើយយើងក៏ទទួលរង្វាន់យ៉ាងវិសេសមកវិញដែរ។
[សំណួរសម្រាប់អត្ថបទសិក្សា]
១. តើដាវីឌនិងនេហេមាបង្ហាញស្មារតីចង់ជួយដោយស្ម័គ្រចិត្តយ៉ាងដូចម្ដេច?
២. ហេតុអ្វីយើងជាគ្រិស្តសាសនិកគួរបង្ហាញស្មារតីចង់ជួយដោយស្ម័គ្រចិត្ត?
៣. តើស្មារតីចង់ជួយដោយស្ម័គ្រចិត្តអាចជួយដល់កិច្ចប្រជុំក្រុមជំនុំយ៉ាងដូចម្ដេច?
៤. តើតាមរបៀបណាផ្សេងទៀតដែលយើងអាចបង្ហាញស្មារតីចង់ជួយដោយស្ម័គ្រចិត្ត?
៥. តើមានកិច្ចការអ្វីខ្លះដែលទាក់ទងនឹងសាលព្រះរាជាណាចក្រ តម្រូវឲ្យមានអ្នកស្ម័គ្រចិត្ត?
៦. ហេតុអ្វីក៏កិច្ចបម្រើផ្សាយជាកិច្ចការស្ម័គ្រចិត្តមួយសំខាន់បំផុតដែលយើងអាចចូលរួម?
៧. ហេតុអ្វីស្មារតីចង់ជួយដោយស្ម័គ្រចិត្តសំខាន់ម្ល៉េះ សព្វថ្ងៃនេះ?