ចូរប្រើគម្ពីរដោយប៉ិនប្រសប់
១. ហេតុអ្វីគម្ពីរមានប្រយោជន៍ម្ល៉េះ?
១ ការប្រើយ៉ាងប៉ិនប្រសប់នូវបណ្ដាំរបស់ព្រះ ដែលលោកបានបណ្ដាលឲ្យសរសេរ នោះនឹងជួយយើងឲ្យទៅជាអ្នកដែលប្រកាសផ្សាយនិងបង្រៀនសេចក្ដីពិតបានយ៉ាងច្បាស់ ហើយលាតត្រដាងនូវសេចក្ដីបង្រៀន និងទំនៀមទម្លាប់មិនពិតរបស់មនុស្ស។—២ធី. ២:១៥; ១ពេ. ៣:១៥
២. តើអ្វីនឹងជួយយើងឲ្យរកបទគម្ពីរដោយប៉ិនប្រសប់ជាង?
២ ចូរស្គាល់បទគម្ពីរប្រសើរជាង: ដើម្បីចេះប្រើឧបករណ៍ណាមួយយ៉ាងប៉ិនប្រសប់ យើងត្រូវប្រើវាឲ្យបានទៀងទាត់។ ការអានគម្ពីរទាំងមូលជួយអ្នកឲ្យស្គាល់សាច់រឿងក្នុងគម្ពីរ។ បន្ថែមទៅទៀត ក៏ជួយអ្នកឲ្យចាំបទគម្ពីរនិងស្រួលរកបទគម្ពីរផងដែរ។ ពេលដែលអ្នកស្គាល់បទគម្ពីរប្រសើរជាង នោះអ្នកនឹងខ្នះខ្នែងកាន់តែច្រើនក្នុងការនិយាយ ហើយដោយមានជំនឿជឿជាក់ផងដែរ នៅពេលដែលផ្សព្វផ្សាយក្រៅផ្លូវការនិងតាមផ្លូវការនោះ។—១ថែ. ១:៥
៣, ៤. (ក) តើមានរបៀបណាខ្លះដើម្បីជួយយើងឲ្យស្គាល់បទគម្ពីរកាន់តែប្រសើរជាង? (ខ) តើអ្នកប្រើវិធីណាខ្លះដើម្បីឲ្យស្គាល់បទគម្ពីរច្រើនជាង?
៣ ក្នុងអំឡុងពេលកិច្ចប្រជុំ ចូរមានទម្លាប់បើកមើលបទគម្ពីររបស់អ្នកហើយផ្ទៀងតាម។ ពេលសិក្សាដោយខ្លួនឯងនិងពេលរៀបចំសម្រាប់កិច្ចប្រជុំនីមួយៗ សូមបើកអានខគម្ពីរដែលមានក្នុងអត្ថបទហើយរំពឹងគិតទៅលើនោះ។ បងប្អូនជាច្រើនឃើញថាការអានបទគម្ពីរពីសៀវភៅគម្ពីរផ្ទាល់ គឺស្រួលរកខគម្ពីរជាងពេលចង់រកខណាមួយក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ ជាជាងអានពីកញ្ចក់កុំព្យូទ័រ ឬបោះពុម្ពចេញ។—យ៉ូន. ១៤:២៦
៤ ក្រុមគ្រួសារខ្លះបានរៀបចំពេលដើម្បីទន្ទេញបទគម្ពីរផ្សេងៗ។ ដើម្បីធ្វើនេះបាន ប្រហែលមានក្រដាសមួយចំនួនដែលម្ខាងមានឈ្មោះនៃបទគម្ពីរ ហើយម្ខាងទៀតមានអក្សរជាខគម្ពីរពីបទគម្ពីរនោះ។ ពួកគេសួរឆ្លាស់គ្នាម្នាក់ម្ដងថាបទគម្ពីរនេះមានចែងយ៉ាងណា ឬក៏តើខនេះមានចែងនៅបទគម្ពីរអ្វី? ការហាត់ពាក្យផ្សាយនិងឆ្លើយពាក្យជំទាស់ឬសំណួររបស់ម្ចាស់ផ្ទះ ដោយប្រើបទគម្ពីរក៏ជួយយើងឲ្យមានការប៉ិនប្រសប់ផងដែរ។
៥. ហេតុអ្វីយើងចង់បង្កើនការប៉ិនប្រសប់របស់យើងក្នុងការប្រើគម្ពីរ?
៥ គ្មានសៀវភៅណាដែលមានតម្លៃស្មើនឹងគម្ពីរទេ។ មានតែគម្ពីរប៉ុណ្ណោះដែលអាចធ្វើឲ្យមនុស្ស«មានប្រាជ្ញាដើម្បីទទួលសេចក្ដីសង្គ្រោះ»។ (២ធី. ៣:១៥) មនុស្សជាច្រើនក្នុងតំបន់ផ្សាយមិនដឹងថាមានទ្រព្យសម្បត្ដិដែលមានតម្លៃវិសេសវិសាលក្នុងគម្ពីរទេ។ ដូច្នេះ យើងមានមូលហេតុត្រឹមត្រូវដើម្បីបង្កើនការប៉ិនប្រសប់របស់យើង ឲ្យពួកគេឃើញថាគម្ពីរពិតជាមានអ្វីដែលអាចផ្ដល់ឲ្យពួកគេ។—សុភ. ២:១-៥