ចូរស្វែងរកទ្រព្យដ៏ពិតប្រាកដ
«ចូរប្រើទ្រព្យនៃពិភពលោកទុច្ចរិតនេះ ប្រយោជន៍ឲ្យបានមិត្តភក្ដិ»។—លូកា ១៦:៩
១, ២. នៅក្នុងរបៀបរបបពិភពលោកនេះ ហេតុអ្វីតែងតែនឹងមានមនុស្សក្រីក្រ?
សព្វថ្ងៃនេះក្នុងប្រព័ន្ធសេដ្ឋកិច្ច មនុស្សប្រព្រឹត្តដោយគ្មានមេត្ដានិងដោយអយុត្ដិធម៌។ ជាឧទាហរណ៍ មនុស្សវ័យក្មេងជាច្រើននាក់ពិបាករកការងារ។ មនុស្សខ្លះប្រថុយជីវិតដើម្បីរើទៅប្រទេសអ្នកមាន។ ម្យ៉ាងទៀត សូម្បីតែនៅប្រទេសអ្នកមាន ក៏មានមនុស្សក្រីក្រជាច្រើនដែរ។ នៅទូទាំងពិភពលោក អ្នកមានកាន់តែមានទៅ រីឯអ្នកក្រកាន់តែក្រទៅ។ របាយការណ៍ថ្មីៗនេះ បានរៀបរាប់ថា ទ្រព្យសម្បត្ដិសរុបរបស់អ្នកមានតែប៉ុន្មាននាក់ប៉ុណ្ណោះគឺស្មើនឹងទ្រព្យសម្បត្ដិសរុបរបស់មនុស្សឯទៀតទាំងអស់នៅលើផែនដី។ ច្បាស់ណាស់ មនុស្សខ្លះមានលុយច្រើនលើសលប់រហូតដល់ពួកគេអាចចិញ្ចឹមជីវិតអស់ជាច្រើនតំណ រីឯមនុស្សរាប់ពាន់លាននាក់ទៀតគឺក្រយ៉ាងខ្លាំង។ លោកយេស៊ូបានទទួលស្គាល់ចំណុចនេះ ពេលដែលលោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «អ្នកតែងតែមានអ្នកក្រនៅជាមួយ»។ (ម៉ាកុស ១៤:៧) ហេតុអ្វីមានភាពអយុត្ដិធម៌បែបនេះ?
២ លោកយេស៊ូបានដឹងថាមានតែរាជាណាចក្ររបស់ព្រះប៉ុណ្ណោះ ដែលអាចផ្លាស់ប្ដូរប្រព័ន្ធពាណិជ្ជកម្មរបស់ពិភពលោកនេះបាន។ គម្ពីរបង្ហាញថា«ពួកអ្នកធ្វើដំណើរជួញដូរ»ឬប្រព័ន្ធពាណិជ្ជកម្ម ព្រមទាំងនយោបាយនិងសាសនា ជាផ្នែកនៃពិភពលោករបស់សាថាន។ (ការបើកបង្ហាញ ១៨:៣) រាស្ត្ររបស់ព្រះអាចញែកខ្លួនចេញទាំងស្រុងពីសាសនាមិនពិតនិងនយោបាយ។ ប៉ុន្តែ រាស្ត្ររបស់ព្រះភាគច្រើន មិនអាចញែកខ្លួនចេញទាំងស្រុងពីប្រព័ន្ធពាណិជ្ជកម្មដែលជាផ្នែកនៃពិភពលោករបស់សាថានបានឡើយ។
៣. តើយើងនឹងពិចារណាសំណួរអ្វីខ្លះ?
៣ ក្នុងនាមជាគ្រិស្តសាសនិក យើងត្រូវពិនិត្យពិចារណាអំពីចិត្តគំនិតរបស់យើងចំពោះប្រព័ន្ធពាណិជ្ជកម្មរបស់ពិភពលោកនេះ។ ដើម្បីធ្វើដូច្នេះ យើងអាចសួរខ្លួនយើងថា ‹តើខ្ញុំអាចប្រើវត្ថុទ្រព្យរបស់ខ្ញុំយ៉ាងដូចម្ដេចដើម្បីបង្ហាញថាខ្ញុំស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះ? តើខ្ញុំអាចធ្វើអ្វីដើម្បីមិនសូវរួមចំណែកក្នុងប្រព័ន្ធពាណិជ្ជកម្ម? តើមានបទពិសោធន៍អ្វីខ្លះដែលបង្ហាញថារាស្ត្ររបស់ព្រះសព្វថ្ងៃនេះទុកចិត្តទាំងស្រុងលើលោក?›។
ឧទាហរណ៍អំពីអ្នកបម្រើទុច្ចរិត
៤, ៥. (ក) តើអ្វីបានកើតឡើងចំពោះអ្នកបម្រើក្នុងឧទាហរណ៍របស់លោកយេស៊ូ? (ខ) តើលោកយេស៊ូបានប្រាប់អ្នកកាន់តាមលោកឲ្យធ្វើអ្វី?
៤ សូមអាន លូកា ១៦:១-៩។ ឧទាហរណ៍របស់លោកយេស៊ូអំពីអ្នកបម្រើទុច្ចរិត គួរជំរុញចិត្តយើងទាំងអស់គ្នាឲ្យគិតពិចារណា។ គេបានចោទប្រកាន់អ្នកបម្រើនោះថាគាត់បានបង្ខាតទ្រព្យសម្បត្ដិរបស់ម្ចាស់គាត់ ហើយម្ចាស់របស់គាត់បានសម្រេចចិត្តបញ្ឈប់គាត់ពីការងារ។a (សូមមើលកំណត់សម្គាល់) ប៉ុន្តែ អ្នកបម្រើនោះបានប្រព្រឹត្តដោយប្រើ«ប្រាជ្ញា»។ មុនគាត់ឈប់ពីការងារនោះ គាត់បានបង្កើតមិត្តភាពជាមួយនឹងមនុស្សដែលអាចជួយគាត់ក្រោយមក។ លោកយេស៊ូបានលើកឧទាហរណ៍នេះ មិនមែនដោយសារលោកចង់ឲ្យអ្នកកាន់តាមលោកប្រព្រឹត្តតាមរបៀបដែលទុច្ចរិតដើម្បីចិញ្ចឹមជីវិតទេ។ នេះគឺជាអ្វីដែលមនុស្សក្នុងពិភពលោកនេះធ្វើ។ ផ្ទុយទៅវិញ លោកយេស៊ូបានលើកឧទាហរណ៍នេះដើម្បីបង្រៀនមេរៀនដ៏សំខាន់មួយ។
៥ ដូចអ្នកបម្រើនោះដែលភ្លាមៗបានស្ថិតក្នុងស្ថានភាពដ៏ពិបាកមួយ លោកយេស៊ូបានដឹងថាអ្នកកាន់តាមលោកភាគច្រើននឹងមិនស្រួលចិញ្ចឹមជីវិតក្នុងពិភពលោកដ៏អយុត្ដិធម៌នេះទេ។ ដូច្នេះ លោកបានប្រាប់ពួកគេថា៖ «ចូរប្រើទ្រព្យនៃពិភពលោកទុច្ចរិតនេះ ប្រយោជន៍ឲ្យបានមិត្តភក្ដិ»។ ហេតុអ្វី? ដោយសារពេលដែលទ្រព្យនោះសាបសូន្យទៅ មិត្តភក្ដិទាំងនេះពោលគឺព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូ «នឹងទទួលអ្នកចូលក្នុងទីអាស្រ័យដែលស្ថិតស្ថេរជារៀងរហូត»។ តើយើងអាចរៀនអ្វីពីឱវាទរបស់លោកយេស៊ូ?
៦. តើយើងដឹងយ៉ាងដូចម្ដេចថាប្រព័ន្ធពាណិជ្ជកម្មរបស់ពិភពលោកសព្វថ្ងៃនេះគឺមិនមែនជាផ្នែកមួយនៃគោលបំណងរបស់ព្រះ?
៦ គម្ពីរបង្ហាញច្បាស់ថាការរកប្រាក់ចំណេញឲ្យបានច្រើន គឺមិនមែនជាផ្នែកមួយនៃគោលបំណងរបស់ព្រះឡើយ។ ជាឧទាហរណ៍ ក្នុងសួនអេដែនព្រះយេហូវ៉ាបានឲ្យអាដាមនិងអេវ៉ាច្រើនជាងអ្វីដែលពួកគេត្រូវការ។ (លោកុប្បត្តិ ២:១៥, ១៦) ក្រោយមក ពេលដែលព្រះបានផ្ដល់សកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់លោកដល់ពួកអ្នកដែលលោកបានរើសតាំង នោះ«គ្មានអ្នកណាម្នាក់ចង់និយាយថាអ្វីដែលពួកគាត់មានជារបស់ខ្លួនទេ តែពួកគាត់មានអ្វីៗទាំងអស់ជាមួយគ្នា»។ (សកម្មភាព ៤:៣២) អេសាយដែលជាអ្នកប្រកាសទំនាយបាននិយាយថានឹងមានគ្រាមួយដែលមនុស្សទាំងអស់នឹងទទួលផលជាបរិបូរដែលមកពីផែនដី។ (អេសាយ ២៥:៦-៩; ៦៥:២១, ២២) ប៉ុន្តែ ទម្រាំដល់ពេលនោះ អ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូនឹងត្រូវប្រព្រឹត្តដោយប្រើ«ប្រាជ្ញា»។ ពួកគេនឹងត្រូវចិញ្ចឹមជីវិតដោយប្រើទ្រព្យនៃពិភពលោកទុច្ចរិតនេះ ហើយនៅដំណាលគ្នានោះ ក៏ខំធ្វើឲ្យព្រះពេញចិត្តដែរ។
ចូរប្រើទ្រព្យនៃពិភពលោកទុច្ចរិតនេះដោយឈ្លាសវៃ
៧. នៅលូកា ១៦:១០-១៣ តើលោកយេស៊ូបានឲ្យឱវាទអ្វី?
៧ សូមអាន លូកា ១៦:១០-១៣។ ក្នុងឧទាហរណ៍របស់លោកយេស៊ូ អ្នកបម្រើនោះបានបង្កើតមិត្តភាពដើម្បីជាប្រយោជន៍ខ្លួន។ ក៏ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូចង់ឲ្យអ្នកកាន់តាមលោកបង្កើតមិត្តភាពនៅស្ថានសួគ៌ដោយមិនគិតតែប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន។ លោកចង់ឲ្យយើងយល់ថារបៀបដែលយើងប្រើទ្រព្យសម្បត្ដិរបស់យើងដែលមកពីពិភពលោកទុច្ចរិតនេះ អាចបង្ហាញថាយើងស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះឬយ៉ាងណា។ តើយើងអាចធ្វើដូច្នេះយ៉ាងដូចម្ដេច?
៨, ៩. សូមលើកឧទាហរណ៍អំពីរបៀបដែលបងប្អូនខ្លះបង្ហាញថាពួកគេស្មោះត្រង់ក្នុងការប្រើទ្រព្យនៃពិភពលោកទុច្ចរិត។
៨ របៀបមួយដើម្បីបង្ហាញថាយើងស្មោះត្រង់ក្នុងរបៀបដែលយើងប្រើវត្ថុទ្រព្យរបស់យើង គឺដោយធ្វើវិភាគទានសម្រាប់កិច្ចការទូទាំងពិភពលោកដែលលោកយេស៊ូបានប្រកាសទុកជាមុនថានឹងត្រូវធ្វើឡើង។ (ម៉ាថាយ ២៤:១៤) ក្មេងស្រីម្នាក់ដែលរស់នៅប្រទេសឥណ្ឌាមានប្រអប់តូចមួយសម្រាប់ដាក់លុយ ហើយនាងបានដាក់កាក់បន្ដិចម្ដងៗ។ ដើម្បីធ្វើដូច្នេះ នាងថែមទាំងឈប់ទិញប្រដាប់ប្រដាលេងទៀតផង។ ពេលប្រអប់លុយនោះពេញ នាងបានយកលុយទាំងអស់ដែលនាងបានសន្សំទៅដាក់វិភាគទានសម្រាប់កិច្ចការផ្សព្វផ្សាយ។ បងប្រុសម្នាក់ដែលរស់នៅប្រទេសឥណ្ឌា មានចម្ការដូងមួយកន្លែង។ គាត់បានឲ្យដូងជាច្រើនដោយឥតគិតថ្លៃទៅការិយាល័យបកប្រែភាសាម៉ាឡេអាឡិម។ ដោយសារការិយាល័យនោះត្រូវការដូង គាត់មានអារម្មណ៍ថាដូងដែលគាត់បានឲ្យជាវិភាគទានមានតម្លៃជាងលុយ។ ការធ្វើដូច្នេះគឺជាការប្រព្រឹត្តដោយប្រើ«ប្រាជ្ញា»។ ស្រដៀងគ្នាដែរ បងប្អូនដែលរស់នៅប្រទេសក្រិច ឲ្យប្រេងអូលីវនិងម្ហូបអាហារផ្សេងទៀតជាវិភាគទានដល់ក្រុមគ្រួសារបេតអែលជាទៀងទាត់។
៩ បងប្រុសម្នាក់ទៀតប្រើដីនិងផ្ទះរបស់គាត់នៅប្រទេសស្រីលង្កាសម្រាប់កិច្ចប្រជុំ សន្និបាត និងសម្រាប់អ្នកបម្រើពេញពេលស្នាក់នៅ។ នេះគឺជាការលះបង់ខាងលុយកាក់ចំពោះបងប្រុសនោះ ប៉ុន្តែនេះជួយអ្នកផ្សាយនៅទីនោះដែលមិនសូវមានលុយ។ នៅប្រទេសមួយដែលបានដាក់កម្រិតលើកិច្ចការរបស់យើង បងប្អូនប្រើផ្ទះរបស់ពួកគេជាសាលប្រជុំ។ នោះនាំឲ្យអ្នកត្រួសត្រាយនិងបងប្អូនឯទៀតដែលមិនសូវមានលុយ មានកន្លែងប្រជុំដោយមិនចាំបាច់បង់ថ្លៃឈ្នួលឡើយ។
រាស្ត្ររបស់ព្រះប្រើវត្ថុទ្រព្យរបស់ពួកគាត់ដើម្បីឲ្យអ្នកឯទៀតទទួលប្រយោជន៍
១០. ពេលយើងឲ្យដោយចិត្តទូលាយ តើយើងទទួលប្រយោជន៍អ្វីខ្លះ?
១០ គំរូបែបនេះបង្ហាញថារាស្ត្ររបស់ព្រះគឺ«ស្មោះត្រង់ក្នុងការដ៏តូចបំផុត»។ (លូកា ១៦:១០) ពួកគេប្រើវត្ថុទ្រព្យរបស់ពួកគេដើម្បីឲ្យអ្នកឯទៀតទទួលប្រយោជន៍។ តើពួកអ្នកទាំងនេះដែលជាមិត្តសម្លាញ់របស់ព្រះយេហូវ៉ាមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាស្តីអំពីការលះបង់បែបនេះ? ពួកគេសប្បាយចិត្តយ៉ាងខ្លាំងដោយដឹងថាពេលពួកគេមានចិត្តទូលាយ ពួកគេមានកាន់តែច្រើននូវទ្រព្យ«ដ៏ពិតប្រាកដ»នៅស្ថានសួគ៌។ (លូកា ១៦:១១) បងស្រីម្នាក់ដែលធ្វើវិភាគទានជាលុយកាក់ជាទៀងទាត់ដើម្បីជួយកិច្ចការរាជាណាចក្រនិយាយថា មានអ្វីមួយដែលប្លែកដែលបានកើតឡើងចំពោះគាត់អស់ជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ។ គាត់ពន្យល់ថា៖ «ខ្ញុំឃើញថាកាលដែលខ្ញុំកាន់តែមានចិត្តទូលាយខាងលុយកាក់ ខ្ញុំកាន់តែមានចិត្តគំនិតទូលាយចំពោះអ្នកឯទៀត។ ខ្ញុំកាន់តែមានចិត្តទូលាយក្នុងការអភ័យទោសឲ្យអ្នកឯទៀតនិងមានចិត្តអត់ធ្មត់ចំពោះពួកគេ ហើយខ្ញុំក៏អាចទទួលឱវាទនិងអាចប្រឈមមុខនឹងអ្វីដែលអាចធ្វើឲ្យខ្ញុំខកចិត្ត»។ បងប្អូនជាច្រើនបានឃើញថាការមានចិត្តទូលាយបានផ្ដល់ប្រយោជន៍ដល់ពួកគេ។—ទំនុកតម្កើង ១១២:៥; សុភាសិត ២២:៩
១១. (ក) តើតាមរបៀបណាចិត្តទូលាយរបស់យើងបង្ហាញថាយើងប្រព្រឹត្តដោយប្រើ«ប្រាជ្ញា»? (ខ) តើមានអ្វីកើតឡើងក្នុងចំណោមរាស្ត្ររបស់ព្រះនៅសព្វថ្ងៃនេះ? (សូមមើលរូបភាពនៅដើមអត្ថបទ)
១១ យើងក៏បង្ហាញថាយើងប្រព្រឹត្តដោយប្រើ«ប្រាជ្ញា»ពេលដែលយើងប្រើទ្រព្យសម្បត្ដិរបស់យើងដើម្បីគាំទ្រអ្នកឯទៀតក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ។ យ៉ាងនេះ ទោះជាយើងមិនអាចបម្រើពេញពេលឬរើទៅកន្លែងដែលមានសេចក្ដីត្រូវការច្រើនជាងក្ដី យើងនឹងនៅតែផ្ដល់ប្រយោជន៍ដល់អ្នកឯទៀត។ (សុភាសិត ១៩:១៧) ជាឧទាហរណ៍ វិភាគទានរបស់យើងជួយក្នុងការផ្គត់ផ្គង់សៀវភៅ ហើយគាំទ្រកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយនៅតំបន់ក្រីក្រដែលមានមនុស្សជាច្រើនកំពុងចូលក្នុងសេចក្ដីពិត។ នៅប្រទេសខ្លះដូចជាប្រទេសកុងហ្គោ ប្រទេសម៉ាដាហ្គាស្កា និងប្រទេសរវ៉ាន់ដា គម្ពីរអាចមានតម្លៃថ្លៃណាស់។ ជួនកាល គម្ពីរមួយក្បាលមានតម្លៃស្មើនឹងប្រាក់ខែក្នុងមួយខែឬប្រាក់ឈ្នួលមួយសប្ដាហ៍។ អស់ជាច្រើនឆ្នាំ បងប្អូនរបស់យើងត្រូវជ្រើសរើសរវាងការទិញគម្ពីរនិងការទិញម្ហូបអាហារសម្រាប់ក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេ។ នៅសព្វថ្ងៃនេះ ដោយសារវិភាគទានរបស់បងប្អូននិងដោយសារការរៀបចំ«ដើម្បីឲ្យអ្វីដែលពួកគេមានលើសពីសេចក្ដីត្រូវការបានបំពេញការខ្វះខាត»របស់បងប្អូនឯទៀត អង្គការរបស់ព្រះយេហូវ៉ាបកប្រែនិងចែកចាយគម្ពីរដោយឥតគិតថ្លៃដល់សមាជិកគ្រួសារនីមួយៗ ព្រមទាំងដល់សិស្សគម្ពីរផងដែរ។ (សូមអាន កូរិនថូសទី២ ៨:១៣-១៥) ដូច្នេះ ទាំងពួកអ្នកដែលឲ្យទាំងពួកអ្នកដែលទទួល អាចទៅជាមិត្តសម្លាញ់របស់ព្រះយេហូវ៉ា។
តើយើងអាចធ្វើអ្វីដើម្បីមិនសូវរួមចំណែកក្នុងប្រព័ន្ធពាណិជ្ជកម្មរបស់ពិភពលោកនេះ?
១២. តើអាប្រាហាំបានបង្ហាញយ៉ាងណាថាគាត់ទុកចិត្តលើព្រះ?
១២ យើងក៏អាចធ្វើជាមិត្តសម្លាញ់របស់ព្រះយេហូវ៉ាដែរ ពេលដែលយើងមិនសូវរួមចំណែកក្នុងប្រព័ន្ធពាណិជ្ជកម្មរបស់ពិភពលោក ហើយពេលដែលយើងស្វែងរកទ្រព្យ«ដ៏ពិតប្រាកដ»។ នេះជាអ្វីដែលអាប្រាហាំដែលជាបុរសស្មោះត្រង់បានធ្វើ។ គាត់បានស្ដាប់បង្គាប់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយបានចាកចេញពីក្រុងអ៊ើរដែលជាក្រុងអ្នកមានស្តុកស្តម្ភដើម្បីរស់នៅក្នុងត្រសាល ដោយសារគាត់ចង់ធ្វើជាមិត្តសម្លាញ់របស់ព្រះយេហូវ៉ា។ (ហេប្រឺ ១១:៨-១០) គាត់តែងតែទុកចិត្តទៅលើព្រះជាជាងទៅលើវត្ថុទ្រព្យ។ (លោកុប្បត្តិ ១៤:២២, ២៣) លោកយេស៊ូបានលើកទឹកចិត្តអ្នកឯទៀតឲ្យមានជំនឿបែបនេះ។ នៅពេលមួយ លោកបានប្រាប់បុរសវ័យក្មេងម្នាក់ដែលជាអ្នកមានថា៖ «ប្រសិនបើអ្នកចង់មានលក្ខណៈល្អឥតខ្ចោះ ចូរទៅលក់អ្វីដែលអ្នកមាន ហើយឲ្យដល់អ្នកក្រ នោះអ្នកនឹងមានទ្រព្យវិសេសនៅស្ថានសួគ៌ រួចចូរមកតាមខ្ញុំ»។ (ម៉ាថាយ ១៩:២១) បុរសវ័យក្មេងនោះមិនមានជំនឿដូចអាប្រាហាំទេ។ ប៉ុន្តែ មានអ្នកឯទៀតដែលបានទុកចិត្តទៅលើព្រះ។
១៣. (ក) តើប៉ូលបានឲ្យឱវាទអ្វីដល់ធីម៉ូថេ? (ខ) នៅសព្វថ្ងៃនេះ តើយើងអាចធ្វើតាមឱវាទរបស់ប៉ូលយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៣ ធីម៉ូថេជាបុរសម្នាក់ដែលមានជំនឿ។ ក្រោយពីប៉ូលបានហៅធីម៉ូថេថា«ជាទាហានល្អប្រសើររបស់គ្រិស្តយេស៊ូ» ប៉ូលបានប្រាប់គាត់ថា៖ «គ្មានទាហានណាម្នាក់ចូលប្រឡូកក្នុងជំនួញរបស់ជនស៊ីវិលទេ ព្រោះគាត់ចង់ធ្វើឲ្យអ្នកដែលបានចុះឈ្មោះគាត់ជាទាហានពេញចិត្តនឹងគាត់»។ (ធីម៉ូថេទី២ ២:៣, ៤) អ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូសព្វថ្ងៃនេះ រួមទាំងអ្នកបម្រើពេញពេលជាង១លាននាក់ ខំអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីធ្វើតាមឱវាទរបស់ប៉ូល។ ពួកគេទប់ទល់នឹងការទាក់ទាញពីការផ្សាយពាណិជ្ជកម្មរបស់ពិភពលោកដ៏លោភលន់នេះ។ ពួកគេចាំអំពីគោលការណ៍ដែលថា៖ «អ្នកណាដែលខ្ចីគេ ជាបាវបំរើដល់អ្នកដែលឲ្យខ្ចីនោះ»។ (សុភាសិត ២២:៧) សាថានចង់ឲ្យយើងចំណាយពេលនិងកម្លាំងទាំងអស់របស់យើងដើម្បីធ្វើជាខ្ញុំបម្រើនៃប្រព័ន្ធពាណិជ្ជកម្មរបស់វា។ អ្នកខ្លះខ្ចីលុយយ៉ាងច្រើនសម្រាប់បង់ផ្ទះ ឡាន ការអប់រំ ឬថែមទាំងសម្រាប់រៀបការទៀតផង។ បើយើងមិនប្រុងប្រយ័ត្ន យើងប្រហែលជាជំពាក់បំណុលអស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ។ យើងបង្ហាញថាយើងប្រព្រឹត្តដោយប្រើប្រាជ្ញាពេលដែលយើងធ្វើឲ្យជីវិតរបស់យើងសាមញ្ញជាង ចាយលុយតិចជាង និងជៀសវាងពីការជំពាក់បំណុល។ តាមរបៀបនេះ យើងនឹងមានសេរីភាពដើម្បីបម្រើព្រះជាជាងធ្វើជាខ្ញុំបម្រើនៃប្រព័ន្ធពាណិជ្ជកម្មរបស់ពិភពលោកសព្វថ្ងៃនេះ។—ធីម៉ូថេទី១ ៦:១០
១៤. តើយើងត្រូវតាំងចិត្តធ្វើអ្វី? សូមឲ្យឧទាហរណ៍។
១៤ ដើម្បីរក្សាឲ្យមានជីវិតសាមញ្ញ យើងត្រូវចាត់ទុកថារាជាណាចក្ររបស់ព្រះជាអ្វីដែលសំខាន់បំផុត។ ប្ដីប្រពន្ធមួយគូមានមុខជំនួញផ្ទាល់ខ្លួនមួយដ៏ធំដែលផ្ដល់ប្រាក់ចំណេញជាច្រើន។ ប៉ុន្តែ ពួកគាត់ចង់ធ្វើជាអ្នកបម្រើពេញពេលម្ដងទៀត។ ដូច្នេះ ប្ដីប្រពន្ធមួយគូនោះបានលក់មុខជំនួញ ទូក និងទ្រព្យសម្បត្ដិផ្សេងទៀតរបស់ពួកគាត់។ ក្រោយមក ពួកគាត់បានស្ម័គ្រចិត្តជួយកិច្ចការសាងសង់នៅមន្ទីរចាត់ការពិភពលោកនាក្រុងវ័រវិក រដ្ឋញូវយ៉ក។ នេះជាឯកសិទ្ធដ៏ពិសេសសម្រាប់ពួកគាត់ ដោយសារការបម្រើនៅបេតអែលបើកឱកាសឲ្យពួកគាត់បម្រើជាមួយនឹងកូនស្រីនិងកូនប្រសារបស់ពួកគាត់ ហើយសម្រាប់ប៉ុន្មានសប្ដាហ៍ពួកគាត់បានបម្រើជាមួយនឹងដន្លងរបស់ពួកគាត់ដែលជួយកិច្ចការសាងសង់នៅក្រុងវ័រវិកដែរ។ បងស្រីម្នាក់ដែលជាអ្នកត្រួសត្រាយដែលរស់នៅរដ្ឋកូឡូរ៉ាដូ សហរដ្ឋអាម៉េរិក រកបានការងារមិនពេញពេលនៅឯធនាគារមួយ។ ចៅហ្វាយរបស់គាត់ពេញចិត្តនឹងកិច្ចការរបស់គាត់ខ្លាំងណាស់រហូតដល់គាត់បានត្រូវស្នើសុំឲ្យធ្វើការពេញពេលដោយដំឡើងប្រាក់ខែបីដងនៃប្រាក់ខែរបស់គាត់។ ក៏ប៉ុន្តែ គាត់មិនព្រមទទួលការងារដែលមានប្រាក់ខែខ្ពស់នោះទេ ដោយសារគាត់មិនអាចផ្ដោតអារម្មណ៍លើកិច្ចបម្រើផ្សាយ បើគាត់ទទួលយកការងារនោះ។ អ្វីទាំងនេះគឺគ្រាន់តែជាគំរូខ្លះប៉ុណ្ណោះអំពីការលះបង់ដែលអ្នកបម្រើព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើ។ ពេលដែលយើងតាំងចិត្តចាត់ទុកថារាជាណាចក្រព្រះជាអ្វីដែលសំខាន់បំផុត នេះបង្ហាញថាយើងឲ្យតម្លៃចំពោះចំណងមិត្តភាពរបស់យើងជាមួយនឹងព្រះនិងទ្រព្យដ៏ពិតប្រាកដច្រើនជាងវត្ថុទ្រព្យ។
ពេលដែលទ្រព្យសម្បត្ដិនៃពិភពលោកនេះសាបសូន្យទៅ
១៥. តើអ្វីនាំឲ្យយើងស្កប់ចិត្តខ្លាំងបំផុត?
១៥ ការមានទ្រព្យសម្បត្ដិមិនតែងតែមានន័យថាយើងបានទទួលការពេញចិត្តពីព្រះឡើយ។ ព្រះយេហូវ៉ាឲ្យពរដល់ពួកអ្នកដែលជា«អ្នកមានខាងការល្អប្រសើរ»។ (សូមអាន ធីម៉ូថេទី១ ៦:១៧-១៩) ជាឧទាហរណ៍ បងស្រីម្នាក់ឈ្មោះលូឈៀបានឮថានៅប្រទេសអាល់បានីត្រូវការអ្នកផ្សាយ។ ដូច្នេះ នៅឆ្នាំ១៩៩៣ គាត់បានរើពីប្រទេសអ៊ីតាលីទៅទីនោះ។ គាត់គ្មានការងារធ្វើនៅទីនោះទេ ប៉ុន្តែគាត់បានទុកចិត្តថាព្រះយេហូវ៉ានឹងផ្គត់ផ្គង់គាត់។ គាត់បានរៀនភាសាអាល់បានី ហើយបានជួយមនុស្សជាង៦០នាក់ឲ្យប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះ។ ប្រហែលជាយើងទាំងអស់គ្នាមិនទទួលលទ្ធផលដូចគាត់ពីកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយក្នុងតំបន់ផ្សាយរបស់យើងទេ។ ប៉ុន្តែ អ្វីណាក៏ដោយដែលយើងធ្វើដើម្បីជួយអ្នកឯទៀតឲ្យរៀនអំពីព្រះយេហូវ៉ានិងទៅជាមិត្តសម្លាញ់របស់លោកគឺជាអ្វីដែលនឹងមានតម្លៃចំពោះយើងជានិច្ច។—ម៉ាថាយ ៦:២០
អ្វីដែលយើងធ្វើសម្រាប់ព្រះយេហូវ៉ានិងរាជាណាចក្ររបស់លោកនឹងនាំឲ្យយើងមានសុភមង្គលពិតប្រាកដ
១៦. (ក) តើអ្វីនឹងកើតឡើងចំពោះប្រព័ន្ធពាណិជ្ជកម្មសព្វថ្ងៃនេះ? (ខ) តើនេះគួរមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាទៅលើទស្សនៈរបស់យើងចំពោះវត្ថុទ្រព្យ?
១៦ លោកយេស៊ូបានបញ្ជាក់ច្បាស់ថា ប្រព័ន្ធពាណិជ្ជកម្មរបស់ពិភពលោកសព្វថ្ងៃនេះនឹងសាបសូន្យទៅ។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ក្រោយពីទ្រព្យនោះសាបសូន្យទៅ» មិនមែន‹បើទ្រព្យនោះសាបសូន្យទៅ›ទេ។ (លូកា ១៦:៩) នៅគ្រាចុងក្រោយបង្អស់នេះ ធនាគារខ្លះបានដួលរលំ ហើយប្រទេសខ្លះមានបញ្ហាសេដ្ឋកិច្ចធ្ងន់ធ្ងរ។ ប៉ុន្តែ នៅពេលអនាគតឆាប់ៗខាងមុខនេះ អ្វីៗនឹងកាន់តែពិបាកទៅៗ។ ប្រព័ន្ធពាណិជ្ជកម្ម នយោបាយ និងសាសនា ដែលជាផ្នែកនៃរបៀបរបបពិភពលោករបស់សាថាននឹងសាបសូន្យទៅ។ អេសេគាលនិងសេផានាដែលជាអ្នកប្រកាសទំនាយបានប្រកាសទុកជាមុនថាមាសនិងប្រាក់ដែលប្រព័ន្ធពាណិជ្ជកម្មតែងតែចាត់ទុកថាសំខាន់ នឹងទៅជាអ្វីដែលគ្មានតម្លៃសោះ។ (អេសេគាល ៧:១៩; សេផានា ១:១៨) បើជីវិតរបស់យើងជិតមកដល់ទីបញ្ចប់ក្នុងពិភពលោកនេះ ហើយពេលនោះយើងឃើញថាយើងបានលះបង់ទ្រព្យដ៏ពិតប្រាកដដើម្បីទ្រព្យនៃពិភពលោកទុច្ចរិតនេះ តើយើងនឹងមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា? យើងប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ដូចបុរសម្នាក់ដែលបានខំធ្វើការអស់មួយជីវិតរបស់គាត់ដើម្បីរកលុយឲ្យបានច្រើន លុះក្រោយមកទើបគាត់ដឹងថាលុយនោះគឺសុទ្ធតែក្លែងក្លាយទាំងអស់។ (សុភាសិត ១៨:១១) ទ្រព្យនៃពិភពលោកនេះនឹងសាបសូន្យទៅ។ ដូច្នេះ សូមកុំបាត់បង់ឱកាសប្រើវត្ថុទ្រព្យរបស់អ្នកដើម្បីបង្កើតមិត្តភាពនៅស្ថានសួគ៌ឡើយ។ អ្វីដែលយើងធ្វើសម្រាប់ព្រះយេហូវ៉ានិងរាជាណាចក្ររបស់លោកនឹងនាំឲ្យយើងមានសុភមង្គលពិតប្រាកដ។
១៧, ១៨. តើមិត្តសម្លាញ់របស់ព្រះទន្ទឹងរង់ចាំអ្វី?
១៧ ពេលរាជាណាចក្ររបស់ព្រះមកដល់ គ្មានអ្នកណាម្នាក់នឹងត្រូវបង់ថ្លៃជួលផ្ទះឬខ្ចីលុយទេ។ ម្ហូបអាហារនឹងមានជាបរិបូរ ហើយឥតគិតថ្លៃ។ ម្យ៉ាងទៀត យើងនឹងមិនត្រូវបង់ថ្លៃសម្រាប់គ្រូពេទ្យឬថ្នាំឡើយ។ មិត្តសម្លាញ់របស់ព្រះយេហូវ៉ានឹងទទួលភោគផលដ៏ល្អបំផុតពីផែនដី។ យើងនឹងប្រើមាស ប្រាក់ និងត្បូងដោយសារតែភាពស្រស់ស្អាតរបស់វា មិនមែនដើម្បីធ្វើឲ្យបុគ្គលណាម្នាក់ទៅជាអ្នកមានទេ។ ឈើ ថ្ម និងដែកដែលមានគុណភាពខ្ពស់នឹងត្រូវប្រើដោយសេរីដើម្បីសង់ផ្ទះស្អាតៗ។ មិត្តភក្ដិរបស់យើងនឹងជួយយើងដោយសារពួកគេចង់ជួយ មិនមែនដោយសារយើងបង់លុយឲ្យពួកគេទេ។ យើងនឹងចែករំលែកគ្នានូវផលដែលមកពីផែនដី។
១៨ នេះគ្រាន់តែជាផ្នែកមួយនៃរង្វាន់ដ៏អស្ចារ្យដែលពួកអ្នកដែលមានមិត្តសម្លាញ់នៅស្ថានសួគ៌នឹងទទួល។ អ្នកគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ានៅផែនដីនឹងស្រែកដោយអំណរពេលដែលពួកគេឮពាក្យរបស់លោកយេស៊ូ ដែលថា៖ «អ្នកដែលទទួលពរពីបិតាខ្ញុំអើយ! ចូរមកទទួលរាជាណាចក្រដែលបានត្រូវរៀបចំឲ្យអ្នករាល់គ្នាតាំងពីកំណើតពិភពលោកជាមត៌កចុះ»។—ម៉ាថាយ ២៥:៣៤
a លោកយេស៊ូមិនបានមានប្រសាសន៍ថាការចោទប្រកាន់នោះគឺពិតឬមិនពិតឡើយ។ តាមពិត ពាក្យ«ចោទប្រកាន់»នៅលូកា ១៦:១ អាចមានន័យថាបុគ្គលណាម្នាក់បាននិយាយកុហកអំពីអ្នកបម្រើនោះថាគាត់បានបង្ខាតទ្រព្យសម្បត្ដិរបស់ម្ចាស់គាត់។ ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូបានសំដៅទៅលើការប្រព្រឹត្តរបស់អ្នកបម្រើនោះ មិនមែនអំពីមូលហេតុដែលគាត់បានបាត់បង់ការងាររបស់គាត់នោះទេ។