អែសរ៉ា
១ នៅឆ្នាំទី១ក្នុងរាជ្យស៊ីរូស+ជាស្ដេចស្រុកពើស៊ី ព្រះយេហូវ៉ាបានបណ្ដាលឲ្យចិត្តគាត់ចេញសេចក្ដីប្រកាសមួយនៅទូទាំងរាជាណាចក្ររបស់គាត់។+ ព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើដូច្នេះ ដើម្បីឲ្យប្រសាសន៍របស់លោកតាមរយៈយេរេមា+បានក្លាយជាការពិត។ ការប្រកាសនោះមានសេចក្ដីដូចតទៅ៖
២ «ស៊ីរូសជាស្ដេចស្រុកពើស៊ីបានមានប្រសាសន៍ដូច្នេះថា៖ ‹ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃស្ថានសួគ៌បានប្រគល់រាជាណាចក្រទាំងប៉ុន្មាននៅផែនដី+ មកក្នុងកណ្ដាប់ដៃខ្ញុំ ហើយលោកបានបង្គាប់ខ្ញុំឲ្យសង់វិហារមួយជូនលោក នៅក្រុងយេរូសាឡិម*+ក្នុងស្រុកយូដា។ ៣ ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា បើអ្នកណាជារាស្ត្ររបស់លោក ចូរវិលត្រឡប់ទៅក្រុងយេរូសាឡិមនៅស្រុកយូដាវិញចុះ ដើម្បីសង់វិហាររបស់ព្រះយេហូវ៉ាឡើងវិញ ហើយសូមឲ្យលោកនៅជាមួយនឹងពួកគេ។ លោកជាព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែលនិងជាព្រះដ៏ពិត ដែលធ្លាប់មានវិហារនៅក្រុងយេរូសាឡិម។* ៤ ទោះជាពួកគេរស់នៅជាជនបរទេស+នៅកន្លែងណាក៏ដោយ សូមឲ្យអ្នកជិតខាង*របស់ពួកគេជួយជាមាសប្រាក់ របស់របរផ្សេងៗ និងសត្វនានា ព្រមទាំងគ្រឿងបូជាស្ម័គ្រពីចិត្តសម្រាប់វិហាររបស់ព្រះពិត+ ដែលនៅក្រុងយេរូសាឡិម›»។
៥ រួចមក ប្រមុខគ្រួសារពីកុលសម្ព័ន្ធយូដា និងកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីន ពួកសង្ឃនិងពួកលេវី ពោលគឺអស់អ្នកដែលព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះពិតបានជំរុញចិត្ត បានរៀបចំធ្វើដំណើរទៅក្រុងយេរូសាឡិមដើម្បីសាងសង់វិហាររបស់លោកឡើងវិញ។ ៦ ពួកអ្នកជិតខាងបានគាំទ្រពួកគេដោយឲ្យប្រដាប់ប្រដាធ្វើពីមាសប្រាក់ របស់របរផ្សេងៗ និងសត្វនានា ព្រមទាំងវត្ថុមានតម្លៃ និងគ្រឿងបូជាស្ម័គ្រពីចិត្ត។
៧ រីឯរបស់របរដែលនេប៊ូក្នេសាបានប្រមូលពីវិហារព្រះយេហូវ៉ានៅក្រុងយេរូសាឡិមយកទៅដាក់ក្នុងវិហារព្រះរបស់គាត់ នោះស្ដេចស៊ីរូសក៏ប្រគល់ឲ្យមកវិញទាំងអស់។+ ៨ ស៊ីរូសជាស្ដេចស្រុកពើស៊ីបានឲ្យមីតរេដាតជាមេឃ្លាំង មើលការខុសត្រូវលើការបញ្ចេញរបស់របរទាំងនោះ។ មីតរេដាតក៏បានធ្វើបញ្ជីរាយឈ្មោះរបស់របរទាំងនោះឲ្យដល់សេបាសសា*+ជាមេដឹកនាំទឹកដីយូដា។
៩ របស់របរទាំងនោះរួមមាន៖ ល្អីមាសចំនួន៣០ ល្អីប្រាក់ចំនួន១.០០០ និងភាជនៈបម្រុងចំនួន២៩ ១០ ចានគោមតូចមាសចំនួន៣០ ចានគោមតូចប្រាក់ចំនួន៤១០ និងប្រដាប់ប្រដាឯទៀតចំនួន១.០០០។ ១១ សរុបទៅរបស់របរទាំងអស់ដែលធ្វើពីមាសនិងប្រាក់មានចំនួន៥.៤០០។ ពេលបណ្ដាជន+ចេញពីស្រុកបាប៊ីឡូនទៅក្រុងយេរូសាឡិមវិញ សេបាសសាបាននាំយករបស់របរទាំងនោះទៅជាមួយដែរ។
២ ក្នុងចំណោមពួកអ្នកដែលស្ដេចនេប៊ូក្នេសាបានចាប់យកទៅធ្វើជាឈ្លើយនៅស្រុកបាប៊ីឡូននោះ+ មានមួយចំនួនបានត្រឡប់មកក្រុងយេរូសាឡិមនិងស្រុកយូដាវិញ ហើយបានទៅរស់នៅតាមក្រុងរបស់ពួកគេរៀងៗខ្លួន។+ ២ ពួកគេបានមកវិញជាមួយនឹងសេរ៉ូបាបិល+ យេសួរ+ នេហេមា សេរ៉ាយ៉ា រ៉េអេឡៃយ៉ា ម៉ាដេកាយ ប៊ីលសាន មីសផា ប៊ីកវ៉ាយ រេហម និងបាអាណា។
ចំនួនប្រុសៗក្នុងបណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលមានដូចតទៅ៖+ ៣ កូនចៅផារូសមានចំនួន២.១៧២នាក់។ ៤ កូនចៅសេផាធាមានចំនួន៣៧២នាក់។ ៥ កូនចៅអេរ៉ា+មានចំនួន៧៧៥នាក់។ ៦ កូនចៅយេសួនិងយ៉ូអាប់ដែលមកពីវង្សត្រកូលផាហាតម៉ូអាប់+ មានចំនួន២.៨១២នាក់។ ៧ កូនចៅអេឡាំ+មានចំនួន១.២៥៤នាក់។ ៨ កូនចៅសាធូ+មានចំនួន៩៤៥នាក់។ ៩ កូនចៅសាកាយមានចំនួន៧៦០នាក់។ ១០ កូនចៅបាណាយមានចំនួន៦៤២នាក់។ ១១ កូនចៅបេបាយមានចំនួន៦២៣នាក់។ ១២ កូនចៅអាសកាតមានចំនួន១.២២២នាក់។ ១៣ កូនចៅអាដូណាយខាមមានចំនួន៦៦៦នាក់។ ១៤ កូនចៅប៊ីកវ៉ាយមានចំនួន២.០៥៦នាក់។ ១៥ កូនចៅអេដិនមានចំនួន៤៥៤នាក់។ ១៦ កូនចៅអេធឺដែលមកពីក្រុមគ្រួសារហេសេគាមានចំនួន៩៨នាក់។ ១៧ កូនចៅបេសាយមានចំនួន៣២៣នាក់។ ១៨ កូនចៅយ៉ូរ៉ាមានចំនួន១១២នាក់។ ១៩ កូនចៅហាស៊ូម+មានចំនួន២២៣នាក់។ ២០ កូនចៅគីបា*មានចំនួន៩៥នាក់។ ២១ អ្នកក្រុងបេថ្លេហិមមានចំនួន១២៣នាក់។ ២២ អ្នកភូមិណេថូផាមានចំនួន៥៦នាក់។ ២៣ អ្នកក្រុងអាណាថោត+មានចំនួន១២៨នាក់។ ២៤ អ្នកក្រុងអាសម៉ាវែតមានចំនួន៤២នាក់។ ២៥ អ្នកក្រុងគារីអាតយារីម អ្នកក្រុងកេភីរ៉ា និងអ្នកក្រុងបៀរ៉ូតមានចំនួន៧៤៣នាក់។ ២៦ អ្នកក្រុងរ៉ាម៉ា+ និងអ្នកក្រុងកេបា+មានចំនួន៦២១នាក់។ ២៧ អ្នកដែលមកពីតំបន់មីកម៉ាសមានចំនួន១២២នាក់។ ២៨ អ្នកក្រុងបេតអែល និងអ្នកក្រុងអៃ+មានចំនួន២២៣នាក់។ ២៩ អ្នកក្រុងនេបូរ+មានចំនួន៥២នាក់។ ៣០ អ្នកដែលមកពីតំបន់ម៉ាកប៊ីស*មានចំនួន១៥៦នាក់។ ៣១ កូនចៅរបស់អេឡាំម្នាក់ទៀត មានចំនួន១.២៥៤នាក់។ ៣២ កូនចៅហារីមមានចំនួន៣២០នាក់។ ៣៣ អ្នកក្រុងឡូត អ្នកក្រុងហាឌីត និងអ្នកក្រុងអូណូមានចំនួន៧២៥នាក់។ ៣៤ អ្នកក្រុងយេរីខូមានចំនួន៣៤៥នាក់។ ៣៥ អ្នកដែលមកពីតំបន់សេណាអា*មានចំនួន៣.៦៣០នាក់។
៣៦ ចំណែកឯពួកសង្ឃមានដូចតទៅ៖+ កូនចៅយេដាយយ៉ា+ដែលមកពីវង្សត្រកូលយេសួ+មានចំនួន៩៧៣នាក់។ ៣៧ កូនចៅអ៊ីមមឺ+មានចំនួន១.០៥២នាក់។ ៣៨ កូនចៅផាសហឺ+មានចំនួន១.២៤៧នាក់។ ៣៩ កូនចៅហារីម+មានចំនួន១.០១៧នាក់។
៤០ រីឯពួកលេវីមានដូចតទៅ៖+ កូនចៅយេសួនិងកូនចៅកាតម៉ែល+ ដែលមកពីវង្សត្រកូលហូដាវាមានចំនួន៧៤នាក់។ ៤១ ឯពួកអ្នកចម្រៀង+ពីកូនចៅអេសាភ+មានចំនួន១២៨នាក់។ ៤២ ក្រុមអ្នកយាមទ្វារ*មានដូចតទៅ៖+ កូនចៅសាលូម កូនចៅអេធឺ កូនចៅតាល់ម៉ូន+ កូនចៅអាកខុប+ កូនចៅហាថាយថា និងកូនចៅសូបាយ សរុបទាំងអស់មានចំនួន១៣៩នាក់។
៤៣ ឯពួកអ្នកដែលបម្រើនៅវិហារមានដូចតទៅ៖+ កូនចៅស៊ីហា កូនចៅហាស៊ូផា កូនចៅថាបេអាត ៤៤ កូនចៅកេរ៉ូស កូនចៅស៊ីអាយ៉ា កូនចៅផាដន ៤៥ កូនចៅឡេបេណា កូនចៅហាកាបា កូនចៅអាកខុប ៤៦ កូនចៅហាកាប កូនចៅសាលម៉ាយ កូនចៅហាណាន ៤៧ កូនចៅគីដេល កូនចៅកាហារ កូនចៅរ៉េអាយ៉ា ៤៨ កូនចៅរេសិន កូនចៅនេកូដា កូនចៅកាសាម ៤៩ កូនចៅអឺសា កូនចៅផាសេអា កូនចៅបេសាយ ៥០ កូនចៅអាសណា កូនចៅមេយូនីម កូនចៅនេភូសឺស៊ីម ៥១ កូនចៅបាកប៊ូក កូនចៅហាគូផា កូនចៅហាហឺ ៥២ កូនចៅបាសឡុត កូនចៅមេហាយដា កូនចៅហាសា ៥៣ កូនចៅបាកូស កូនចៅស៊ីសេរ៉ា កូនចៅធេម៉ា ៥៤ កូនចៅនេស៊ា និងកូនចៅហាថាយផា។
៥៥ រីឯកូនចៅអ្នកបម្រើរបស់សាឡូម៉ូនមានដូចតទៅ៖ កូនចៅសូថាយ កូនចៅសូផេរេត កូនចៅភេរូដា+ ៥៦ កូនចៅយ៉ាអាឡា កូនចៅដាកុន កូនចៅគីដេល ៥៧ កូនចៅសេផាធា កូនចៅហាតថៀល កូនចៅផូកឺរេតហាសេបេម និងកូនចៅអេម៉ាយ។
៥៨ ដូច្នេះ ចំនួនអ្នកដែលបម្រើនៅវិហារ និងចំនួនកូនចៅអ្នកបម្រើរបស់សាឡូម៉ូន សរុបទាំងអស់គឺ៣៩២នាក់។
៥៩ រីឯពួកអ្នកដែលមកពីតំបន់ថេលមេឡា តំបន់ថេលហាសា ក្រុងកេរូប តំបន់អាដាន និងតំបន់អ៊ីមមឺ ពួកគេមិនអាចបញ្ជាក់ថាវង្សត្រកូលពួកគេមានដើមកំណើតមកពីជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទេ។ ពួកគេទាំងនោះមានដូចតទៅ៖+ ៦០ កូនចៅដេឡេយ៉ា កូនចៅថូបៀ និងកូនចៅនេកូដា ទាំងអស់មានចំនួន៦៥២នាក់។ ៦១ ពីចំណោមកូនចៅពួកសង្ឃមានដូចតទៅ៖ កូនចៅហាបាយ៉ា កូនចៅហាក់កូស+ និងកូនចៅបាស៊ីលឡាយ។ បាស៊ីលឡាយនេះបានដាក់ឈ្មោះតាមឪពុកក្មេកគាត់ ក្រោយពីបានរៀបការជាមួយនឹងកូនស្រីរបស់អ្នកស្រុកគីលាតម្នាក់ឈ្មោះបាស៊ីលឡាយ។+ ៦២ ពួកអ្នកទាំងនោះរកនាមត្រកូលពូជពង្សរបស់ខ្លួនក្នុងបញ្ជីពុំឃើញទេ។ ដូច្នេះ ពួកគេមិនអាចបម្រើជាសង្ឃបានឡើយ។+ ៦៣ អភិបាលខេត្តបានប្រាប់ពួកគេថា ពួកគេមិនអាចបរិភោគពីរបស់បរិសុទ្ធបំផុតបានទេ+ ទាល់តែមានសង្ឃម្នាក់សុំការណែនាំពីព្រះតាមរយៈយូរីមនិងធូមីម*ជាមុនសិន។+
៦៤ បណ្ដាជនទាំងអស់ដែលបានធ្វើដំណើរមកមានចំនួន៤២.៣៦០នាក់។+ ៦៥ បន្ថែមទៅទៀត មានខ្ញុំបម្រើប្រុសស្រីចំនួន៧.៣៣៧នាក់ ថែមទាំងមានអ្នកចម្រៀងប្រុសស្រីចំនួន២០០នាក់ផងដែរ។ ៦៦ ពួកគេបាននាំយកសេះចំនួន៧៣៦ក្បាល និងលាកាត់ចំនួន២៤៥ក្បាល ៦៧ សត្វអូដ្ឋចំនួន៤៣៥ក្បាល និងសត្វលាចំនួន៦.៧២០ក្បាល។
៦៨ ពេលពួកគេធ្វើដំណើរទៅដល់វិហារព្រះយេហូវ៉ានៅក្រុងយេរូសាឡិម ប្រមុខគ្រួសារខ្លះបានជូនវិភាគទានស្ម័គ្រពីចិត្ត+សម្រាប់វិហាររបស់ព្រះពិត ដើម្បីសង់វិហារនោះឡើងវិញនៅលើទីតាំងដដែល។+ ៦៩ ពួកគេបានជូនតាមលទ្ធភាពរបស់ខ្លួននូវមាសចំនួន៦១.០០០ដ្រាកម៉ា* ប្រាក់ចំនួន៥.០០០មិណា*+ និងប្រគល់អាវវែង១០០សម្រាប់ដល់ពួកសង្ឃ។ ៧០ ចំណែកឯពួកសង្ឃ ពួកលេវី ពួកអ្នកចម្រៀង អ្នកយាមទ្វារ អ្នកបម្រើនៅវិហារ និងបណ្ដាជនឯទៀត ពួកគេបានតាំងទីលំនៅក្នុងក្រុងរបស់ពួកគេ។ ដូច្នេះ បណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់បានតាំងទីលំនៅក្នុងក្រុងរបស់ពួកគេរៀងៗខ្លួន។+
៣ លុះដល់ខែទី៧+ បណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលដែលរស់នៅក្រុងផ្សេងៗ បានមូលមកជុំគ្នានៅក្រុងយេរូសាឡិម។ ២ ពេលនោះ យេសួ+ជាកូន*យេហូសាដាក និងសង្ឃឯទៀត ព្រមទាំងសេរ៉ូបាបិល+ជាកូនសាលធាល+និងបងប្អូនគាត់ បាននាំគ្នាសង់ទីបូជារបស់ព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែលឡើងវិញ។ ពួកគេបានសង់ ដើម្បីជូនគ្រឿងបូជាដុតនៅលើនោះ ស្របតាមការណែនាំដែលបានត្រូវកត់ទុកក្នុងច្បាប់ម៉ូសេ+ជាតំណាងព្រះពិត។
៣ ពួកគេបានសង់ទីបូជានោះនៅលើទីតាំងដដែល ទោះជាពួកគេមានការភ័យខ្លាចចំពោះប្រជាជាតិនានាដែលនៅជុំវិញក៏ដោយ។+ ក្រោយពីសង់រួច ពួកគេបានជូនគ្រឿងបូជាដុតដល់ព្រះយេហូវ៉ានៅលើនោះ រៀងរាល់ព្រឹករៀងរាល់ល្ងាច។+ ៤ បន្ទាប់មក ពួកគេបានធ្វើបុណ្យខ្ទមស្របតាមការណែនាំដែលបានត្រូវកត់ទុក+ ហើយពួកគេបានជូនគ្រឿងបូជាដុតជារៀងរាល់ថ្ងៃតាមចំនួនដែលបានត្រូវកំណត់។+ ៥ ក្រោយមក ពួកគេបានជូនគ្រឿងបូជាដុតដែលត្រូវជូនជាប្រចាំ+ ហើយជូនគ្រឿងបូជាសម្រាប់បុណ្យថ្ងៃចូលខែថ្មី+ និងសម្រាប់ពិធីបុណ្យបរិសុទ្ធផ្សេងៗទៀត+ដល់ព្រះយេហូវ៉ា។ ម្យ៉ាងទៀត ពួកគេក៏ជូនគ្រឿងបូជាស្ម័គ្រពីចិត្ត+ដែលបណ្ដាជនយកមកជូនព្រះយេហូវ៉ាដែរ។ ៦ ចាប់តាំងពីថ្ងៃទី១ក្នុងខែទី៧+ ពួកគេចាប់ផ្ដើមជូនគ្រឿងបូជាដុតដល់ព្រះយេហូវ៉ា ទោះជាពួកគេមិនទាន់ដាក់គ្រឹះវិហាររបស់ព្រះយេហូវ៉ាក៏ដោយ។
៧ ពួកគេបានបង់ប្រាក់ដល់ពួកអ្នកដាប់ថ្ម+និងពួកជាង។+ ពួកគេក៏បានផ្ដល់ស្បៀងអាហារ ទឹក និងប្រេង ដល់ពួកស៊ីដូននិងពួកទីរ៉ុសដែរ ព្រោះពួកអ្នកទាំងនោះបាននាំយកឈើស៊ីដារតាមសមុទ្រមកឲ្យពួកគេ ពីតំបន់លីបង់រហូតដល់យ៉ុបប៉ា។+ ពួកគេធ្វើដូច្នោះដោយមានការអនុញ្ញាតពីស៊ីរូសជាស្ដេចស្រុកពើស៊ី។+
៨ នៅខែទី២ក្នុងឆ្នាំទី២ ក្រោយពីពួកគេត្រឡប់មកវិហាររបស់ព្រះពិតនៅក្រុងយេរូសាឡិមវិញ ពួកគេក៏ចាប់ផ្ដើមសាងសង់វិហារ។ ពួកគេទាំងនោះមានសេរ៉ូបាបិលជាកូនសាលធាល យេសួជាកូនយេហូសាដាកនិងបងប្អូនពួកគាត់ទាំងអស់ គឺពួកសង្ឃ ពួកលេវី និងអស់អ្នកដែលបានរួចពីឈ្លើយសឹក។+ ពួកគេក៏បានតែងតាំងពួកលេវីដែលមានអាយុចាប់ពី២០ឆ្នាំឡើងទៅ ឲ្យធ្វើជាអ្នកមើលការខុសត្រូវលើការសាងសង់វិហារព្រះយេហូវ៉ា។ ៩ ដូច្នេះ យេសួ និងកូនចៅគាត់ បងប្អូនគាត់ ថែមទាំងកាតម៉ែលនិងកូនចៅគាត់ និងកូនចៅយូដា បានរួមគ្នាមើលការខុសត្រូវលើអស់អ្នកដែលសាងសង់វិហាររបស់ព្រះពិត។ រីឯកូនចៅហេណាដាត+ និងកូនៗរបស់ពួកគេ រួមទាំងបងប្អូនពួកគេដែលជាពួកលេវី ក៏បានចូលរួមក្នុងកិច្ចការនោះដែរ។
១០ ក្រោយពីពួកអ្នកសាងសង់ដាក់គ្រឹះវិហារព្រះយេហូវ៉ារួចរាល់ហើយ+ ពួកសង្ឃដែលស្លៀកសម្លៀកបំពាក់ផ្លូវការ បានផ្លុំត្រែឡើង+ ហើយពួកលេវីជាកូនចៅអេសាភក៏បានគោះឆាបដែរ។ ពួកគេធ្វើដូច្នោះ ដើម្បីសរសើរតម្កើងព្រះយេហូវ៉ា ស្របតាមការណែនាំរបស់ដាវីឌជាស្ដេចស្រុកអ៊ីស្រាអែល។+ ១១ រួចពួកគេក៏ច្រៀងឆ្លើយឆ្លងគ្នា+ ដើម្បីសរសើរនិងថ្លែងអំណរគុណព្រះយេហូវ៉ា។ ពួកគេច្រៀងសរសើរព្រះថា៖ «ព្រោះលោកល្អ សេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះត្រង់របស់លោកនៅស្ថិតស្ថេរជាដរាប»។+ ចំណែកបណ្ដាជនទាំងអស់ ពួកគេបន្លឺសំឡេងសរសើរព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងកងរំពង ដោយសារគ្រឹះវិហាររបស់ព្រះយេហូវ៉ាបានត្រូវដាក់ហើយ។ ១២ ឯបណ្ដាសង្ឃ ពួកលេវី និងប្រមុខគ្រួសារ ដែលជាបុរសវ័យចាស់ ដែលធ្លាប់ឃើញវិហារព្រះកាលពីមុន+ ពួកគាត់បានស្រែកយំយ៉ាងខ្លាំងពេលដែលឃើញគ្រឹះវិហារបានត្រូវដាក់។ ព្រមគ្នានោះ ពួកលេវីនិងពួកប្រមុខគ្រួសារឯទៀតក៏បានស្រែកហ៊ោកញ្ជ្រៀវយ៉ាងសប្បាយផងដែរ។+ ១៣ សំឡេងស្រែកយំនិងសំឡេងហ៊ោកញ្ជ្រៀវនោះ បានលាន់ឮយ៉ាងរំពងទៅដល់កន្លែងឆ្ងាយ។ ហេតុនេះហើយបានជាបណ្ដាជនមិនអាចដឹងថា សំឡេងណាជាសំឡេងអរសប្បាយ និងសំឡេងណាជាសំឡេងយំឡើយ។
៤ លុះក្រោយមក ពួកសត្រូវរបស់ពួកយូដានិងពួកបេនយ៉ាមីន+ បានឮថាពួកអ្នកដែលជាឈ្លើយបានត្រឡប់មកវិញ+ ហើយកំពុងសាងសង់វិហារព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ២ ភ្លាមនោះ ពួកគេក៏ទៅជួបសេរ៉ូបាបិលនិងប្រមុខគ្រួសារ ហើយនិយាយថា៖ «សូមឲ្យយើងចូលរួមសាងសង់ជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នាផង ព្រោះពួកយើងក៏គោរពប្រណិប័តន៍ព្រះរបស់អ្នករាល់គ្នាដែរ+ ហើយយើងបានជូនគ្រឿងបូជាដល់លោក តាំងពីគ្រាដែលអេសាហាដិន+ជាស្ដេចស្រុកអាស៊ីរីបាននាំយើងមកនៅទីនេះ»។+ ៣ ប៉ុន្តែ សេរ៉ូបាបិល និងយេសួរ ព្រមទាំងប្រមុខគ្រួសារនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែល បាននិយាយទៅកាន់ពួកគេវិញថា៖ «អ្នករាល់គ្នាមិនអាចចូលរួមសង់វិហារនេះជាមួយនឹងពួកយើងទេ+ មានតែពួកយើងប៉ុណ្ណោះដែលត្រូវសង់វិហារជូនព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ដូចស៊ីរូសជាស្ដេចស្រុកពើស៊ីបានចេញបង្គាប់»។+
៤ រួចមក ពួកអ្នកស្រុកនោះចេះតែនាំគ្នាបំភ័យបណ្ដាជនយូដាឲ្យធ្លាក់ទឹកចិត្ត ដើម្បីធ្វើឲ្យពួកគេឈប់សាងសង់ទៀត។+ ៥ ពួកអ្នកស្រុកបានឲ្យប្រាក់ដល់ពួកអាជ្ញាធរ ដើម្បីឲ្យពួកគេទៅរារាំងការសាងសង់របស់ពួកយូដា។+ ពួកគេបានប្រឆាំង តាំងពីរាជ្យស៊ីរូស រហូតដល់រាជ្យដារីយុស+ស្ដេចស្រុកពើស៊ី។ ៦ នៅដើមរាជ្យស្ដេចអាហាស៊ូរុស ពួកអ្នកស្រុកទាំងនោះបានសរសេរសំបុត្រចោទប្រកាន់អ្នកក្រុងយេរូសាឡិមនិងអ្នកស្រុកយូដា។ ៧ នៅគ្រាអើថាស៊ើកសេសជាស្ដេចស្រុកពើស៊ីបានគ្រប់គ្រង ប៊ីស្លាម មីតរេដាត តាបបៀល និងគ្នីគ្នារបស់ពួកគេ បានសរសេរសំបុត្រផ្ញើទៅស្ដេចអើថាស៊ើកសេស។ ពួកគេបានបកប្រែសំបុត្រនោះទៅជាភាសាអេរ៉ាម+ ដោយប្រើតួអក្សរអេរ៉ាម។*
៨ *រេហមជាមេមន្ត្រីរាជការ និងស៊ីមសាយជាអ្នកកត់ត្រាច្បាប់ បានសរសេរសំបុត្រមួយច្បាប់ផ្ញើទៅស្ដេចអើថាស៊ើកសេស ក្នុងបំណងប្រឆាំងនឹងអ្នកក្រុងយេរូសាឡិម។ សំបុត្រនោះមានសេចក្ដីដូចខាងក្រោម។ ៩ (សំបុត្រនេះមកពី រេហមជាមេមន្ត្រីរាជការ ស៊ីមសាយជាអ្នកកត់ត្រាច្បាប់ និងគ្នីគ្នារបស់ពួកគេ ពោលគឺអ្នកសម្រេចក្ដី និងអភិបាលរង លេខាធិការ និងពួកអ្នកក្រុងអេរេក+ ព្រមទាំងពួកបាប៊ីឡូន អ្នកក្រុងស៊ូសា+គឺពួកអេឡាំ+ ១០ ថែមទាំងប្រជាជាតិឯទៀតដែលស្ដេចអាសិនណាបផាដ៏ឧត្តុង្គឧត្តម បានចាប់ធ្វើជាឈ្លើយនិងឲ្យរស់នៅបណ្ដាក្រុងក្នុងស្រុកសាម៉ារី+ និងអស់អ្នកដែលរស់នៅតំបន់ខាងនាយទន្លេ។ ១១ នេះជាសំបុត្រដែលពួកគេបានផ្ញើទៅស្ដេចអើថាស៊ើកសេស)។
«សូមគោរពជូនស្ដេចអើថាស៊ើកសេស ពីយើងខ្ញុំជាអ្នកបម្រើរបស់លោក ដែលរស់នៅតំបន់ខាងនាយទន្លេ។ ១២ យើងខ្ញុំសូមជម្រាបលោកថា ជនជាតិយូដាដែលបានចាកចេញពីទឹកដីលោក ហើយធ្វើដំណើរមកឯតំបន់យើងខ្ញុំនោះ ពួកគេបានមកដល់ក្រុងយេរូសាឡិមហើយ។ ពួកគេកំពុងសាងសង់ក្រុងរបស់ពួកគេឡើងវិញ។ អ្នកក្រុងនោះគឺជាមនុស្សទុច្ចរិតនិងពូកែបះបោរប្រឆាំង។ ឥឡូវពួកគេកំពុងសង់កំពែងក្រុង+ ព្រមទាំងកំពុងដាក់គ្រឹះឡើងវិញ។ ១៣ សូមស្ដេចជ្រាបថា បើក្រុងនេះបានត្រូវសង់ឡើងវិញ ហើយកំពែងបានសង់រួចរាល់ហើយ ពួកគេនឹងមិនបង់សួយអាករ+និងពន្ធផ្លូវជូនលោកទៀតឡើយ។ បើដូច្នោះមែន នឹងខាតបង់ប្រាក់ចំណូលចូលឃ្លាំងទ្រព្យរបស់ស្ដេចហើយ។ ១៤ ដោយសារយើងខ្ញុំបានទទួលប្រាក់ខែពីវាំង* នោះគឺមិនសមត្រឹមត្រូវឡើយ បើយើងខ្ញុំឃើញស្ដេចខាតបង់ប្រយោជន៍ ហើយបែរជាមិនអើពើទៅវិញ។ ហេតុនេះហើយបានជាយើងខ្ញុំបានផ្ញើសារនេះមកជម្រាបស្ដេចឲ្យជ្រាបអំពីរឿងនេះ។ ១៥ លោកម្ចាស់អាចឲ្យគេស្រាវជ្រាវសៀវភៅកំណត់ហេតុរបស់បុព្វបុរសលោក+ នោះលោកនឹងឃើញថាតាំងពីសម័យបុរាណ ក្រុងនេះបានបះបោរប្រឆាំងនឹងបណ្ដាស្ដេច ហើយនាំឲ្យស្ដេចទាំងនោះនិងអាណាខេត្តត្រូវអន្តរាយ ថែមទាំងបំបះបំបោរបណ្ដាជនឲ្យប្រឆាំងទៀតផង។ ម្ល៉ោះហើយបានជាក្រុងនេះបានត្រូវបំផ្លាញចោល។+ ១៦ សូមស្ដេចជ្រាបថា បើក្រុងនេះបានត្រូវសង់ឡើងវិញ ហើយកំពែងបានសង់រួចរាល់ហើយនោះ លោកនឹងមិនអាចកាន់កាប់នៅតំបន់ខាងនាយទន្លេទៀតទេ»។+
១៧ ស្ដេចក៏បានផ្ញើសារទៅពួកគេវិញ គឺដល់រេហមជាមេមន្ត្រីរាជការ និងស៊ីមសាយជាអ្នកកត់ត្រាច្បាប់ ព្រមទាំងគ្នីគ្នារបស់ពួកគេ ដែលរស់នៅក្រុងសាម៉ារីនិងតំបន់ខាងនាយទន្លេ។ សំបុត្រនោះមានសេចក្ដីថា៖
«ជូនចំពោះអស់លោក ១៨ សំបុត្រដែលអស់លោកបានផ្ញើមកខ្ញុំនោះ គេបានអានឲ្យខ្ញុំស្ដាប់ហើយ។ ១៩ ខ្ញុំបានបង្គាប់ឲ្យគេស្រាវជ្រាវ ហើយបានរកឃើញថា តាំងពីសម័យបុរាណ ក្រុងនេះបានបង្កចលាចល ហើយនាំគ្នាបះបោរប្រឆាំងនឹងបណ្ដាស្ដេចពិតមែន។+ ២០ មានបណ្ដាស្ដេចដ៏ខ្លាំងក្លាបានគ្រប់គ្រងលើក្រុងយេរូសាឡិម និងតំបន់ខាងនាយទន្លេទាំងមូល។ ស្ដេចទាំងនោះក៏បានទទួលសួយអាករនិងពន្ធផ្លូវពីតំបន់ទាំងនោះដែរ។ ២១ ឥឡូវ ចូរអស់លោកចេញបញ្ជាឲ្យពួកគេបញ្ឈប់កិច្ចការសាងសង់នោះទៅ កុំឲ្យពួកគេសាងសង់ក្រុងនោះឡើងវិញឡើយ លុះត្រាតែខ្ញុំចេញបង្គាប់។ ២២ ចូរកុំធ្វេសប្រហែសនឹងកិច្ចការនេះឲ្យសោះ ដើម្បីកុំឲ្យស្ដេចខាតបង់ប្រយោជន៍តទៅទៀត»។+
២៣ ក្រោយពីទទួលសំបុត្រពីស្ដេចអើថាស៊ើកសេស គេក៏អានឲ្យរេហមស្ដាប់ ព្រមទាំងស៊ីមសាយជាអ្នកកត់ត្រាច្បាប់ និងគ្នីគ្នារបស់ពួកគេ។ លុះស្ដាប់រួច ពួកគេម្នីម្នាទៅក្រុងយេរូសាឡិម ហើយប្រើកម្លាំងបង្ខំជនជាតិយូដាឲ្យឈប់សាងសង់។ ២៤ នៅពេលនោះ ពួកយូដាឈប់សង់វិហារព្រះដែលនៅក្រុងយេរូសាឡិមទៀត។ កិច្ចការសាងសង់នេះក៏ត្រូវផ្អាក រហូតដល់ឆ្នាំទី២នៃរាជ្យដារីយុសជាស្ដេចស្រុកពើស៊ី។+
៥ ក្រោយមក អ្នកប្រកាសទំនាយឈ្មោះហាកាយ+ និងអ្នកប្រកាសទំនាយឈ្មោះសាការី+ជាចៅអ៊ីតដូ+ បាននាំពាក្យរបស់ព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែល* ទៅប្រាប់ពួកយូដានៅក្រុងយេរូសាឡិមនិងស្រុកយូដា។ ២ ដូច្នេះ សេរ៉ូបាបិល+ជាកូនសាលធាល និងយេសួរ+ជាកូនយេហូសាដាក បានចាប់ផ្ដើមសង់វិហាររបស់ព្រះឡើងវិញ+នៅក្រុងយេរូសាឡិម។ ពួកគេមានការជួយជ្រោមជ្រែងពីពួកអ្នកប្រកាសទំនាយរបស់ព្រះ។+ ៣ នៅពេលនោះ ថាថិនណាយជាអភិបាលនៃតំបន់ខាងនាយទន្លេ* និងសេថាបូសណាយ ព្រមទាំងគ្នីគ្នា បានទៅជួបពួកគេ ហើយសួរថា៖ «តើអ្នកណាបានចេញបញ្ជាឲ្យអ្នករាល់គ្នាសាងសង់វិហារនេះ និងសង់កំពែងឡើងវិញ?»។ ៤ បន្ទាប់មក ពួកគេសួរថា៖ «តើពួកអ្នកសាងសង់ទាំងនោះមានឈ្មោះអ្វីខ្លះ?»។ ៥ លុះសួរហើយ ពួកអ្នកទាំងនោះបានសរសេរសំបុត្ររាយការណ៍ដល់ស្ដេចដារីយុស។ ក្នុងអំឡុងពេលពួកគេរង់ចាំចម្លើយពីស្ដេច ពួកគេមិនបានបញ្ឈប់ការសាងសង់របស់ពួកយូដាទេ ព្រោះព្រះបានមើលថែពួកបុរសចាស់ទុំជនជាតិយូដាដែលដឹកនាំការសាងសង់នោះ។+
៦ នេះជាសំបុត្រដែលថាថិនណាយជាអភិបាលនៃតំបន់ខាងនាយទន្លេ និងពួកអភិបាលរងនៅតំបន់នោះ ព្រមទាំងសេថាបូសណាយនិងគ្នីគ្នា បានផ្ញើទៅស្ដេចដារីយុស។ ៧ ពួកគេបានសរសេររាយការណ៍ថា៖
«សូមគោរពជូនស្ដេចដារីយុស
«សូមឲ្យស្ដេចប្រកបដោយសេចក្ដីសុខចម្រើន! ៨ សូមស្ដេចជាម្ចាស់ជ្រាបថា យើងខ្ញុំបានទៅខេត្តយូដា ហើយឃើញថាពួកយូដាកំពុងសាងសង់វិហាររបស់ព្រះដ៏ឧត្តុង្គឧត្តម។ ពួកគេប្រើថ្មធំៗដើម្បីសង់ ហើយយកឈើមកស៊កក្នុងជញ្ជាំងធ្វើជាធ្នឹម។ ពួកគេបានធ្វើការសាងសង់នោះយ៉ាងស្វាហាប់ ហើយជឿនទៅមុខយ៉ាងលឿន។ ៩ រួចយើងខ្ញុំបានសួរពួកបុរសចាស់ទុំជនជាតិយូដាថា៖ ‹តើអ្នកណាបានចេញបញ្ជាឲ្យអ្នករាល់គ្នាសាងសង់វិហារ និងសង់កំពែងនេះឡើងវិញ?›។+ ១០ យើងខ្ញុំក៏សួរឈ្មោះពួកគេ ដើម្បីយើងខ្ញុំអាចរាយការណ៍ប្រាប់លោកថាពួកអ្នកដឹកនាំក្នុងការសាងសង់នោះជាអ្នកណាខ្លះ។
១១ «ពួកគេបានឆ្លើយតបមកយើងខ្ញុំវិញថា៖ ‹ពួកខ្ញុំជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះនៃស្ថានសួគ៌*និងផែនដី ពួកខ្ញុំកំពុងសាងសង់វិហារដែលធ្លាប់មាននៅសម័យមុន ជាវិហារដែលស្ដេចដ៏ឧត្ដមនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានសង់ពីមុន។+ ១២ ប៉ុន្តែ បុព្វបុរសរបស់ពួកខ្ញុំបានធ្វើឲ្យព្រះនៃស្ថានសួគ៌មានសេចក្ដីក្រោធ+ ហេតុនេះហើយបានជាលោកប្រគល់ពួកគេទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់ស្ដេចនេប៊ូក្នេសា+ជាស្ដេចស្រុកបាប៊ីឡូន។ រួចពួកខាល់ដេក៏បានបំផ្លាញវិហារនេះ+ ហើយចាប់បណ្ដាជនយកទៅធ្វើជាឈ្លើយសឹកនៅស្រុកបាប៊ីឡូន។+ ១៣ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ ក្នុងឆ្នាំទី១នៃរាជ្យស៊ីរូសជាស្ដេចស្រុកបាប៊ីឡូន គាត់បានចេញបញ្ជាឲ្យពួកខ្ញុំសង់វិហាររបស់ព្រះឡើងវិញ។+ ១៤ កាលពីមុន នេប៊ូក្នេសាបានប្រមូលយកប្រដាប់ប្រដាដែលធ្វើពីមាសនិងប្រាក់ពីវិហារព្រះនៅក្រុងយេរូសាឡិម ទៅដាក់ក្នុងវិហារនៅស្រុកបាប៊ីឡូន។+ ក្រោយមក ស្ដេចស៊ីរូសបានប្រគល់ប្រដាប់ប្រដាទាំងនោះទៅឲ្យអភិបាលម្នាក់ដែលគាត់បានតែងតាំង+ឈ្មោះសេបាសសា។*+ ១៥ ស្ដេចស៊ីរូសបាននិយាយទៅកាន់គាត់ថា៖ «ចូរយកប្រដាប់ប្រដាទាំងនោះទៅវិញចុះ សម្រាប់ទុកដាក់ក្នុងវិហារព្រះនៅក្រុងយេរូសាឡិម ហើយសង់វិហារនោះឡើងវិញនៅលើទីតាំងដដែល»។+ ១៦ បន្ទាប់មក សេបាសសាបានមកក្រុងយេរូសាឡិម ហើយចាប់ផ្ដើមដាក់គ្រឹះវិហាររបស់ព្រះ។+ ប៉ុន្តែ តាំងពីពេលនោះមកកិច្ចការសាងសង់មិនទាន់បានរួចរាល់ទេ›។+
១៧ «បើស្ដេចជាម្ចាស់យល់ថាល្អ សូមលោកឲ្យគេស្រាវជ្រាវកំណត់ហេតុក្នុងឃ្លាំងស្ដេចនៅស្រុកបាប៊ីឡូន ដើម្បីឲ្យដឹងប្រាកដថាស្ដេចស៊ីរូសបានចេញបញ្ជាឲ្យសង់វិហារព្រះនៅក្រុងយេរូសាឡិមឡើងវិញ+មែនឬមិនមែន។ បន្ទាប់មក សូមស្ដេចមេត្តាផ្ញើសេចក្ដីសម្រេចអំពីរឿងនេះមកយើងខ្ញុំវិញផង»។
៦ ក្រោយមក ស្ដេចដារីយុសបានចេញបញ្ជាឲ្យគេស្រាវជ្រាវរកឯកសារក្នុងឃ្លាំងទ្រព្យរបស់ស្ដេចនៅស្រុកបាប៊ីឡូន។ ២ គេក៏បានរកឃើញរមូរមួយក្នុងប្រាសាទ នាក្រុងអេកបាថាណា នៅខេត្តមេឌី។ រមូរនោះមានសេចក្ដីដូចតទៅ៖
៣ «នៅឆ្នាំទី១នៃរាជ្យស៊ីរូស ស្ដេចស៊ីរូសបានចេញបញ្ជាស្ដីអំពីវិហាររបស់ព្រះនៅក្រុងយេរូសាឡិមថា៖+ ‹ចូរសង់វិហារព្រះឡើងវិញ ជាកន្លែងដែលគេជូនគ្រឿងបូជា។ ចូរពង្រឹងគ្រឹះវិហារឲ្យមាំ ហើយវិហារនោះត្រូវមានកម្ពស់៦០ហត្ថ* និងទទឹង៦០ហត្ថ+ ៤ ហើយត្រូវរៀបថ្មធំៗបីជាន់និងឈើធ្នឹមមួយជាន់។+ រីឯការចំណាយទាំងអស់ ត្រូវបើកពីឃ្លាំងទ្រព្យស្ដេច។+ ៥ ចំណែកប្រដាប់ប្រដាធ្វើពីមាសពីប្រាក់ដែលនេប៊ូក្នេសាបានប្រមូលពីវិហារព្រះនៅក្រុងយេរូសាឡិមមកបាប៊ីឡូននោះ+ ចូរឲ្យគេនាំយកទៅដាក់ក្នុងវិហារព្រះនៅក្រុងយេរូសាឡិមវិញ›។+
៦ «ដូច្នេះ ឱថាថិនណាយជាអភិបាលនៃតំបន់ខាងនាយទន្លេ* និងពួកអភិបាលរងនៅតំបន់នោះ ព្រមទាំងសេថាបូសណាយនិងគ្នីគ្នាអើយ!+ ចូរអស់លោកកុំជ្រៀតជ្រែកនឹងរឿងនេះឡើយ។ ៧ ចូរកុំរារាំងកិច្ចការសាងសង់វិហារនោះ ទុកឲ្យអភិបាលស្រុកយូដានិងពួកបុរសចាស់ទុំជនជាតិយូដាសង់វិហារព្រះនៅទីតាំងដដែលវិញទៅ។ ៨ បន្ថែមទៅទៀត ខ្ញុំបង្គាប់អស់លោកឲ្យជួយពួកគេក្នុងការសាងសង់វិហាររបស់ព្រះ ដោយបើកប្រាក់ពីឃ្លាំងទ្រព្យស្ដេច+ ជាប្រាក់ពន្ធដែលប្រមូលបានពីតំបន់ខាងនាយទន្លេ យកទៅជួយពួកគេភ្លាមៗសម្រាប់បង់រាល់ការចំណាយទាំងអស់ កុំឲ្យមានការអាក់ខានអ្វីឡើយ។+ ៩ សូមផ្គត់ផ្គង់អ្វីៗដែលពួកសង្ឃនៅក្រុងយេរូសាឡិមត្រូវការជារៀងរាល់ថ្ងៃ គឺគោស្ទាវ+ ចៀមឈ្មោល+ និងកូនចៀម+ សម្រាប់ជាគ្រឿងបូជាដុតជូនព្រះនៃស្ថានសួគ៌ ព្រមទាំងផ្គត់ផ្គង់ស្រូវសាលី+ អំបិល+ ស្រាទំពាំងបាយជូរ+ និងប្រេង+ តាមសំណូមពររបស់ពួកគេកុំឲ្យអាក់ខានឡើយ។ ១០ យ៉ាងនេះ ពួកគេអាចជូនគ្រឿងបូជាជាទៀងទាត់ដល់ព្រះនៃស្ថានសួគ៌ ដើម្បីឲ្យលោកពេញចិត្ត ហើយដើម្បីពួកគេអាចអធិដ្ឋានឲ្យស្ដេចនិងកូនចៅស្ដេចមានសេចក្ដីសុខចម្រើន។+ ១១ ខ្ញុំក៏ចេញបង្គាប់ដែរថាបើអ្នកណាម្នាក់មិនធ្វើតាមសេចក្ដីដែលខ្ញុំបានបង្គាប់ទេ ចូរដកឈើពីផ្ទះអ្នកនោះយកមកបញ្ឈរ រួចព្យួរអ្នកនោះនៅលើឈើនោះទៅ។ រីឯផ្ទះរបស់គាត់ត្រូវយកទៅធ្វើជាកន្លែងបន្ទោរបង់*វិញ។ ១២ សូមឲ្យព្រះដែលតាំងនាមលោកនៅទីនោះ+ ទម្លាក់ស្ដេចណាឬកាត់ទោសបណ្ដាជនណាដែលបំពានលើសេចក្ដីបង្គាប់នេះ និងដែលប៉ុនប៉ងបំផ្លាញវិហាររបស់ព្រះនៅក្រុងយេរូសាឡិម។ ខ្ញុំដារីយុសជាអ្នកចេញបញ្ជានេះ ចូរធ្វើតាមបញ្ជានេះជាដាច់ខាត»។
១៣ បន្ទាប់មក ថាថិនណាយជាអភិបាលនៃតំបន់ខាងនាយទន្លេ ព្រមទាំងសេថាបូសណាយ+និងគ្នីគ្នា ពួកគេបានធ្វើតាមបង្គាប់ស្ដេចដារីយុសគ្រប់ជំពូកដោយមិនបង្អែបង្អង់។ ១៤ ដូច្នេះ ពួកបុរសចាស់ទុំជនជាតិយូដាបានបន្តសាងសង់វិហារ ហើយកិច្ចការនោះបានជឿនទៅមុខយ៉ាងលឿន+ ដោយមានការលើកទឹកចិត្តពីហាកាយ+ជាអ្នកប្រកាសទំនាយ និងសាការី+ជាចៅអ៊ីតដូ។ យ៉ាងនេះ ពួកគេបានបង្ហើយកិច្ចការសាងសង់វិហារចប់សព្វគ្រប់ តាមបង្គាប់របស់ព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែល+ និងបង្គាប់របស់ស្ដេចស៊ីរូស+ ស្ដេចដារីយុស+ និងស្ដេចអើថាស៊ើកសេស*+នៃស្រុកពើស៊ី។ ១៥ នៅថ្ងៃទី៣ ខែអេដា* ឆ្នាំទី៦នៃរាជ្យដារីយុស ពួកគេបានសង់វិហារព្រះរួចរាល់។
១៦ បន្ទាប់មក ពួកអ៊ីស្រាអែល ពួកសង្ឃ និងពួកលេវី+ ព្រមទាំងបណ្ដាជនទាំងអស់ដែលធ្លាប់ជាប់ជាឈ្លើយ បានធ្វើពិធីសម្ពោធន៍វិហាររបស់ព្រះដោយសប្បាយរីករាយ។ ១៧ ក្នុងពិធីសម្ពោធន៍នោះ ពួកគេបានជូនគោឈ្មោលចំនួន១០០ក្បាល ចៀមឈ្មោលចំនួន២០០ក្បាល និងកូនចៀមចំនួន៤០០ក្បាល។ ពួកគេក៏បានជូនពពែឈ្មោលចំនួន១២ក្បាលជាគ្រឿងបូជាសម្រាប់អំពើខុសឆ្គង ស្របតាមចំនួនកុលសម្ព័ន្ធនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។+ ១៨ ពួកគេតែងតាំងពួកសង្ឃតាមក្រុម និងពួកលេវីតាមក្រុម ដើម្បីបំពេញកិច្ចបម្រើជូនព្រះនៅក្រុងយេរូសាឡិម+ ស្របតាមការណែនាំដែលបានត្រូវកត់ទុកក្នុងសៀវភៅម៉ូសេ។+
១៩ នៅថ្ងៃទី១៤ ខែទី១ បណ្ដាជនដែលធ្លាប់ធ្វើជាឈ្លើយ បាននាំគ្នាធ្វើពិធីបុណ្យរំលង។+ ២០ ពួកសង្ឃនិងពួកលេវីទាំងអស់បានសម្អាតខ្លួនឲ្យស្អាតបរិសុទ្ធ+ ហើយសម្លាប់សត្វដែលត្រូវជូនជាគ្រឿងបូជានៅពិធីបុណ្យរំលងសម្រាប់បណ្ដាជនទាំងអស់ដែលធ្លាប់ធ្វើជាឈ្លើយ សម្រាប់ពួកសង្ឃឯទៀត និងសម្រាប់ខ្លួនគេផ្ទាល់។ ២១ រួចមក ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ដែលធ្លាប់ជាប់ជាឈ្លើយសឹក បានបរិភោគអាហារបុណ្យរំលងជាមួយនឹងអស់អ្នកដែលបានចូលរួមធ្វើពិធីនោះ គឺពួកអ្នកដែលបានបោះបង់ចោលការប្រព្រឹត្តដ៏ស្មោកគ្រោករបស់ជនជាតិដទៃនៅក្នុងស្រុកនោះ ហើយមកគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។+ ២២ បន្ថែមទៅទៀត ពួកគេបានធ្វើពិធីបុណ្យនំប៉័ងឥតដំបែ+អស់រយៈពេល៧ថ្ងៃដោយសប្បាយរីករាយ ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាបានបណ្ដាលឲ្យពួកគេមានអំណរយ៉ាងខ្លាំង ថែមទាំងធ្វើឲ្យស្ដេចស្រុកអាស៊ីរី* ពេញចិត្តនឹងពួកគេ។+ ហេតុនេះ ស្ដេចបានជួយគាំទ្រពួកគេក្នុងការសាងសង់វិហារព្រះដ៏ពិតជាព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។
៧ លុះក្រោយមក ក្នុងរាជ្យអើថាស៊ើកសេស+ជាស្ដេចស្រុកពើស៊ី មានបុរសម្នាក់ឈ្មោះអែសរ៉ា*+ គាត់ជាកូនសេរ៉ាយ៉ា។ សេរ៉ាយ៉ា+ជាកូនអាសារៀ។ អាសារៀជាកូនហ៊ីលគីយ៉ា។+ ២ ហ៊ីលគីយ៉ាជាកូនសាលូម។ សាលូមជាកូនសេដុក។ សេដុកជាកូនអាហាយថូប។ ៣ អាហាយថូបជាកូនអាម៉ារៀ។ អាម៉ារៀជាកូនអាសារៀ។+ អាសារៀជាកូនមេរ៉ាយ៉ុត។ ៤ មេរ៉ាយ៉ុតជាកូនសេរ៉ាហ៊ា។ សេរ៉ាហ៊ាជាកូនអើសាយ។ អើសាយជាកូនបូកកាយ។ ៥ បូកកាយជាកូនអាប៊ីស៊ូអា។ អាប៊ីស៊ូអាជាកូនភីនេហាស។+ ភីនេហាសជាកូនអេលាសារ។+ អេលាសារជាកូនអេរ៉ុន+និងជាសង្ឃនាយក។ ៦ អែសរ៉ានេះហើយ ដែលបានធ្វើដំណើរចេញពីស្រុកបាប៊ីឡូន។ គាត់ជាអ្នកចម្លងឯកសារ ហើយមានជំនាញ*ខាងច្បាប់ម៉ូសេ+ ជាច្បាប់ដែលព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានផ្ដល់ឲ្យ។ រីឯអ្វីៗទាំងអស់ដែលអែសរ៉ាបានស្នើសុំ ស្ដេចបានឲ្យគាត់គ្រប់យ៉ាង ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់គាត់បានជួយគាត់។
៧ នៅឆ្នាំទី៧នៃរាជ្យអើថាស៊ើកសេស ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលមួយចំនួន ពួកសង្ឃ ពួកលេវី+ ពួកអ្នកចម្រៀង+ ពួកអ្នកយាមទ្វារ+ និងពួកអ្នកបម្រើនៅវិហារព្រះ+ ពួកគេបានធ្វើដំណើរឡើងទៅក្រុងយេរូសាឡិម។ ៨ នៅខែទី៥ ក្នុងឆ្នាំដដែលនោះ អែសរ៉ាបានធ្វើដំណើរមកដល់ក្រុងយេរូសាឡិម។ ៩ នៅថ្ងៃទី១ ខែទី១ គាត់បានធ្វើដំណើរចាកចេញពីស្រុកបាប៊ីឡូន ហើយថ្ងៃទី១ ខែទី៥ គាត់បានមកដល់ក្រុងយេរូសាឡិម ព្រោះព្រះរបស់គាត់បាននៅជាមួយនឹងគាត់។+ ១០ អែសរ៉ាបានត្រៀមចិត្ត*ដើម្បីរៀនច្បាប់របស់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយធ្វើតាមច្បាប់នោះ+ ព្រមទាំងបង្រៀនច្បាប់និងការវិនិច្ឆ័យរបស់ព្រះនៅស្រុកអ៊ីស្រាអែល។+
១១ ស្ដេចអើថាស៊ើកសេសបានសរសេរសំបុត្រមួយឲ្យដល់អែសរ៉ាជាសង្ឃ ជាអ្នកចម្លងឯកសារ ហើយជាអ្នកជំនាញខាងច្បាប់និងបញ្ញត្តិរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលលោកឲ្យដល់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។ សំបុត្រនោះមានសេចក្ដីដូចតទៅ៖
១២ *«ខ្ញុំអើថាស៊ើកសេស+ជាស្ដេចលើអស់ទាំងស្ដេច ជូនចំពោះអែសរ៉ាជាសង្ឃ ជាអ្នកចម្លង*ច្បាប់របស់ព្រះនៃស្ថានសួគ៌ សូមឲ្យអ្នកប្រកបដោយសេចក្ដីសុខសាន្ត។ ឥឡូវ ១៣ ខ្ញុំចេញបញ្ជាថា អ្នកណាក៏ដោយដែលស្ម័គ្រចិត្តត្រឡប់ទៅក្រុងយេរូសាឡិមជាមួយនឹងអ្នកវិញ ចូរឲ្យពួកគេទៅចុះ គឺជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ដែលនៅក្នុងរាជាណាចក្រខ្ញុំ រួមទាំងពួកសង្ឃនិងពួកលេវី។+ ១៤ ខ្ញុំនិងទីប្រឹក្សា៧នាក់ ចាត់អ្នកឲ្យទៅក្រុងយេរូសាឡិមនិងស្រុកយូដាដោយនាំយកច្បាប់របស់ព្រះនៃអ្នកទៅជាមួយ ហើយអ្នកត្រូវពិនិត្យមើលថាតើបណ្ដាជននៅទីនោះកំពុងធ្វើតាមច្បាប់ព្រះឬយ៉ាងណា។ ១៥ ចូរអ្នកនាំយកមាសប្រាក់ ដែលខ្ញុំនិងទីប្រឹក្សាខ្ញុំ បានជូនដោយស្ម័គ្រពីចិត្តដល់ព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ដែលអាស្រ័យនៅក្រុងយេរូសាឡិម។ ១៦ ចំណែកឯមាសប្រាក់ដែលអ្នកបានទទួលពីបណ្ដាខេត្តក្នុងស្រុកបាប៊ីឡូន ព្រមទាំងអំណោយដែលបណ្ដាជននិងពួកសង្ឃបានឲ្យដោយស្ម័គ្រពីចិត្តសម្រាប់វិហារព្រះដែលនៅក្រុងយេរូសាឡិមនោះ ចូរអ្នកយកទៅជាមួយផងដែរ។+ ១៧ អ្នកត្រូវយកប្រាក់ទាំងនេះទៅទិញគោឈ្មោល+ ចៀមឈ្មោល+ និងកូនចៀម+ជាប្រញាប់ ព្រមទាំងទិញស្រូវ+និងស្រាសម្រាប់ជូនជាគ្រឿងបូជា+ជាមួយនឹងសត្វទាំងនេះ ហើយអ្នកត្រូវជូនគ្រឿងបូជាទាំងនេះនៅលើទីបូជានៃវិហាររបស់ព្រះនៅក្រុងយេរូសាឡិម។
១៨ «ឯមាសប្រាក់ដែលនៅសល់ អ្នកអាចយកទៅប្រើការតាមដែលអ្នកនិងបងប្អូនអ្នកយល់ឃើញថាល្អត្រឹមត្រូវ ស្របតាមបំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះនៃអ្នកចុះ។ ១៩ ចំណែកប្រដាប់ប្រដាទាំងអស់សម្រាប់ប្រើនៅវិហាររបស់ព្រះនៃអ្នក ដែលគេបានប្រគល់ដល់អ្នក នោះអ្នកត្រូវយកទៅដាក់នៅចំពោះព្រះក្នុងក្រុងយេរូសាឡិមវិញ។+ ២០ រីឯរបស់របរចាំបាច់ឯទៀត ដែលអ្នកត្រូវជូនសម្រាប់វិហាររបស់ព្រះនៃអ្នក ចូរបើកពីឃ្លាំងទ្រព្យរបស់ស្ដេចទៅ។+
២១ «ខ្ញុំជាស្ដេចអើថាស៊ើកសេស បានចេញបញ្ជាដល់មេឃ្លាំងទាំងអស់នៅតំបន់ខាងនាយទន្លេ*ថា បើអែសរ៉ា+ជាអ្នកចម្លងច្បាប់របស់ព្រះនៃស្ថានសួគ៌ ស្នើសុំអ្វីៗក៏ដោយ ចូរបើកឲ្យគាត់ភ្លាម ២២ ទោះជាឲ្យប្រាក់ដល់ទៅ១០០ថាលិន* ស្រូវសាលីដល់ទៅ១០០រង្វាល់* ស្រាដល់ទៅ១០០រង្វាល់*+ និងប្រេងដល់ទៅ១០០រង្វាល់*+ក៏ដោយ។ ចំពោះអំបិលវិញ+ អាចបើកឲ្យដោយគ្មានកំណត់ឡើយ។ ២៣ ចំណែកឯអ្វីៗក៏ដោយដែលព្រះនៃស្ថានសួគ៌បានបង្គាប់ឲ្យធ្វើ ស្ដីអំពីវិហាររបស់លោក ចូរធ្វើដោយចិត្តខ្នះខ្នែងចុះ+ ដើម្បីកុំឲ្យលោកមានសេចក្ដីក្រោធនឹងរាជាណាចក្ររបស់ស្ដេចនិងកូនចៅរបស់គាត់។+ ២៤ បន្ថែមទៅទៀត អ្នករាល់គ្នាមិនត្រូវទារពន្ធ+ឬពន្ធផ្លូវពីពួកសង្ឃ ពួកលេវី អ្នកលេងភ្លេងនិងអ្នកចម្រៀង+ អ្នកយាមទ្វារ អ្នកបម្រើនៅវិហារ+ និងអ្នកធ្វើការនៅវិហាររបស់ព្រះឡើយ។
២៥ «ឯអ្នកវិញ អែសរ៉ា ចូរប្រើប្រាជ្ញាដែលអ្នកបានទទួលពីព្រះ ដើម្បីតែងតាំងពួកមន្ត្រីនិងចៅក្រម ឲ្យវិនិច្ឆ័យបណ្ដាជនទាំងអស់ដែលរស់នៅតំបន់ខាងនាយទន្លេ គឺជាពួកអ្នកដែលស្គាល់ច្បាប់របស់ព្រះនៃអ្នករួចហើយ។ ប៉ុន្តែ ចំពោះអ្នកដែលមិនទាន់ស្គាល់ ចូរអ្នកបង្ហាត់បង្រៀនពួកគេផង។+ ២៦ បើអ្នកណាម្នាក់មិនធ្វើតាមច្បាប់របស់ព្រះនៃអ្នក និងច្បាប់របស់ស្ដេចទេ ចូរកាត់ទោសអ្នកនោះភ្លាមៗ ទោះដល់ប្រហារជីវិត និរទេសពីស្រុក ផាកពិន័យ ឬដាក់គុកក្ដី»។
២៧ សូមឲ្យព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃបុព្វបុរសរបស់យើង ទទួលការសរសើរតម្កើង! គឺលោកហើយដែលបានជំរុញចិត្តស្ដេច ដើម្បីឲ្យវិហាររបស់ព្រះយេហូវ៉ានៅក្រុងយេរូសាឡិមបានស្អាតឡើងវិញ។+ ២៨ ព្រះបានបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះត្រង់ចំពោះខ្ញុំ តាមរយៈស្ដេច+និងទីប្រឹក្សា+របស់គាត់ ព្រមទាំងពួកអភិបាលទាំងប៉ុន្មានដែលមានអំណាច។ ដោយសារព្រះយេហូវ៉ាគាំទ្រខ្ញុំ នោះខ្ញុំបានតាំងចិត្តក្លាហាន ហើយប្រមូលអ្នកនាំមុខជនជាតិអ៊ីស្រាអែលមួយចំនួន ឲ្យធ្វើដំណើរមកជាមួយនឹងខ្ញុំដែរ។
៨ ក្នុងរាជ្យស្ដេចអើថាស៊ើកសេស ខ្ញុំបានចាកចេញពីស្រុកបាប៊ីឡូនជាមួយនឹងពួកប្រមុខគ្រួសារនិងបណ្ដាជនមួយចំនួន។ នេះជាបញ្ជីរាយនាមតាមវង្សត្រកូលរបស់ពួកគេ៖+ ២ ពីកូនចៅភីនេហាស+ មានគើសោម។ ពីកូនចៅអ៊ីតតាម៉ា+ មានដានីយ៉ែល។ ពីកូនចៅដាវីឌ មានហាធូស។ ៣ ពីកូនចៅសេកានៀ និងពីកូនចៅផារូស មានសាការីនិងពួកបុរស១៥០នាក់មកជាមួយគាត់។ ៤ ពីកូនចៅផាហាតម៉ូអាប់+ មានអេឡាយហូអ៊ីណាយជាកូនសេរ៉ាហ៊ានិងពួកបុរស២០០នាក់មកជាមួយគាត់។ ៥ ពីកូនចៅសាធូ+ មានសេកានៀជាកូនយ៉ាហេសែលនិងពួកបុរស៣០០នាក់មកជាមួយគាត់។ ៦ ពីកូនចៅអេដិន+ មានអ៊ីបេតជាកូន*យ៉ូណាថាននិងពួកបុរស៥០នាក់មកជាមួយគាត់។ ៧ ពីកូនចៅអេឡាំ+ មានយេសេយ៉ាជាកូនអាថាលៀនិងពួកបុរស៧០នាក់មកជាមួយគាត់។ ៨ ពីកូនចៅសេផាធា+ មានសេបបាឌាជាកូនមីកែលនិងពួកបុរស៨០នាក់មកជាមួយគាត់។ ៩ ពីកូនចៅយ៉ូអាប់ មានអូបាឌាជាកូនយេហែលនិងពួកបុរស២១៨នាក់មកជាមួយគាត់។ ១០ ពីកូនចៅបាណាយ មានសេឡូមីតជាកូនយ៉ូសិភានិងពួកបុរស១៦០នាក់មកជាមួយគាត់។ ១១ ពីកូនចៅបេបាយ+ មានសាការីជាកូនបេបាយនិងពួកបុរស២៨នាក់មកជាមួយគាត់។ ១២ ពីកូនចៅអាសកាត+ មានយ៉ូហាណានជាកូនហាក់កាថាន និងពួកបុរស១១០នាក់មកជាមួយគាត់។ ១៣ ពីកូនចៅអាដូណាយខាម+ ដែលជាអ្នកក្រោយគេ មានអេលីផាលេត យេអែល និងសិមម៉ាយ៉ា ព្រមទាំងពួកបុរស៦០នាក់មកជាមួយពួកគេ។ ១៤ ពីកូនចៅប៊ីកវ៉ាយ+ មានយូថាយនិងសាបាត់ ព្រមទាំងពួកបុរស៧០នាក់មកជាមួយពួកគេ។
១៥ ខ្ញុំបានឲ្យពួកគេមកជួបជុំគ្នានៅក្បែរទន្លេដែលហូរទៅអាហាវ៉ា+ ហើយបានបោះជំរំនៅទីនោះអស់បីថ្ងៃ។ ប៉ុន្តែ ពេលខ្ញុំពិនិត្យមើលបណ្ដាជននិងពួកសង្ឃ ខ្ញុំមិនឃើញមានពួកលេវីមកជាមួយទេ។ ១៦ ដូច្នេះ ខ្ញុំបានចាត់គេឲ្យទៅហៅពួកអ្នកដឹកនាំឲ្យមកជួប គឺអេលាស៊ើរ អេរៀល សិមម៉ាយ៉ា អេលណាថាន យ៉ារីប អេលណាថាន ណាថាន់ សាការី និងមេស៊ូឡាម។ ខ្ញុំក៏ឲ្យគេហៅពួកអ្នកបង្ហាត់បង្រៀនឲ្យមកជួបដែរ គឺយ៉ូយ៉ារីបនិងអេលណាថាន។ ១៧ បន្ទាប់មក ខ្ញុំបានចាត់ពួកគេឲ្យទៅជួបអ៊ីតដូ ដែលជាអ្នកដឹកនាំនៅកន្លែងមួយហៅថាកាសិភា។ ខ្ញុំបានបង្គាប់ពួកគេឲ្យប្រាប់អ៊ីតដូនិងបងប្អូនគាត់ ដែលមកពីកូនចៅពួកអ្នកបម្រើក្នុងវិហារ* ឲ្យបញ្ជូនពួកអ្នកបម្រើខ្លះឲ្យមកធ្វើការនៅវិហាររបស់ព្រះនៃយើង។ ១៨ ដោយសារព្រះបានជួយយើង ពួកបុរសទាំងនោះបាននាំសេរេបៀ+ជាអ្នកដែលចេះពិចារណាមកជាមួយ ព្រមទាំងកូនចៅនិងបងប្អូនគាត់ សរុបទៅ១៨នាក់។ សេរេបៀជាកូនចៅម៉ាឡាយ។+ ម៉ាឡាយជាចៅលេវី។ លេវីជាកូនរបស់អ៊ីស្រាអែល។ ១៩ ពួកបុរសទាំងនោះក៏បាននាំហាសាបៀ និងយេសេយ៉ាជាកូនចៅមេរេរ៉ាយ+មកជាមួយដែរ ព្រមទាំងបងប្អូនរបស់គាត់និងកូនចៅពួកគេ សរុបទៅ២០នាក់។ ២០ ដូច្នេះ ពួកអ្នកបម្រើនៅវិហារដែលមានឈ្មោះក្នុងបញ្ជីមានចំនួន២២០នាក់។ ពេលមុន ស្ដេចដាវីឌនិងពួកអភិបាលបានរៀបចំឲ្យមានពួកអ្នកបម្រើដើម្បីជួយកិច្ចការពួកលេវី។
២១ ពេលនៅក្បែរទន្លេអាហាវ៉ា ខ្ញុំបានប្រកាសឲ្យបណ្ដាជនតមអាហារ ដើម្បីបន្ទាបខ្លួននៅចំពោះព្រះនៃយើង ហើយដើម្បីសុំការណែនាំក្នុងការធ្វើដំណើរ ព្រមទាំងសុំលោកឲ្យការពារយើងនិងកូនចៅ រួមទាំងទ្រព្យសម្បត្តិនិងរបស់របរទាំងអស់ដែលយើងយកទៅជាមួយ។ ២២ ខ្ញុំខ្មាសមិនហ៊ានសុំពលទាហាននិងទាហានសេះពីស្ដេច ឲ្យមកការពារយើងតាមផ្លូវទេ ព្រោះយើងធ្លាប់និយាយទៅកាន់ស្ដេចថា៖ «ព្រះរបស់យើងនឹងជួយមើលការពារអស់អ្នកដែលស្វែងរកលោក+ តែលោកមានសេចក្ដីក្រោធ ហើយប្រើកម្លាំងខ្លាំងក្លាទាស់នឹងអស់អ្នកដែលលះចោលលោកវិញ»។+ ២៣ ហេតុនេះ យើងបានតមអាហារ និងអង្វរសុំជំនួយពីព្រះ ហើយលោកក៏ស្ដាប់ពាក្យអង្វរសុំរបស់យើង។+
២៤ ខ្ញុំបានជ្រើសរើសសង្ឃនាយក១២នាក់ គឺសេរេបៀ និងហាសាបៀ+ រួមទាំងបងប្អូនរបស់ពួកគេ១០នាក់ទៀត។ ២៥ រួចមក ខ្ញុំបានថ្លឹងមាសប្រាក់និងប្រដាប់ប្រដាផ្សេងៗ ហើយប្រគល់ឲ្យដល់ពួកគេ។ របស់ទាំងនោះគឺជាអំណោយពីស្ដេច ពីពួកទីប្រឹក្សា ពីពួកអភិបាល និងពីបណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ ដែលពួកគេបានប្រគល់ជូនសម្រាប់វិហាររបស់ព្រះនៃយើង។+ ២៦ របស់របរទាំងនោះមានប្រាក់ទម្ងន់៦៥០ថាលិន* មាសទម្ងន់១០០ថាលិន ប្រដាប់ប្រដាធ្វើពីប្រាក់ចំនួន១០០ដែលមានតម្លៃស្មើនឹង២ថាលិន ២៧ ចានគោមតូចធ្វើពីមាសចំនួន២០ដែលមានតម្លៃស្មើនឹង១.០០០ដារីក* និងប្រដាប់ប្រដា២ធ្វើពីស្ពាន់សុទ្ធដែលខាត់យ៉ាងភ្លឺមានតម្លៃដូចមាស។
២៨ បន្ទាប់មក ខ្ញុំបាននិយាយទៅកាន់ពួកសង្ឃនាយកទាំងនោះថា៖ «អ្នករាល់គ្នាជាអ្នកបរិសុទ្ធនៅចំពោះព្រះយេហូវ៉ា+ និងប្រដាប់ប្រដាទាំងនេះក៏បរិសុទ្ធដែរ។ ឯមាសប្រាក់វិញ គឺជាគ្រឿងបូជាស្ម័គ្រពីចិត្តជូនដល់ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃបុព្វបុរសរបស់អ្នករាល់គ្នា។ ២៩ ដូច្នេះ ចូរយកចិត្តទុកដាក់ការពាររបស់របរទាំងនេះ រហូតដល់ក្រុងយេរូសាឡិម។ នៅទីនោះ អ្នកត្រូវថ្លឹងរបស់របរទាំងនេះនៅចំពោះមុខពួកសង្ឃនាយក ពួកលេវី និងពួកមេដឹកនាំនៃក្រុមគ្រួសារជនជាតិអ៊ីស្រាអែល+ នៅក្នុងបន្ទប់នៃវិហារព្រះយេហូវ៉ា»។ ៣០ លុះស្ដាប់រួច ពួកសង្ឃនិងពួកលេវីបានទទួលយកមាសប្រាក់និងប្រដាប់ប្រដាទាំងនោះ រួចដឹកជញ្ជូនទៅវិហាររបស់ព្រះនៅក្រុងយេរូសាឡិម។
៣១ នៅថ្ងៃទី១២ ខែទី១+ យើងបានចាកចេញពីតំបន់ទន្លេអាហាវ៉ា+ ធ្វើដំណើរឆ្ពោះទៅក្រុងយេរូសាឡិម ដោយមានព្រះនៅជាមួយនឹងយើង។ នៅតាមផ្លូវ ព្រះបានជួយសង្គ្រោះយើងពីខ្មាំងសត្រូវនិងពីក្រុមចោរប្លន់។ ៣២ ទីបំផុត យើងបានមកដល់ក្រុងយេរូសាឡិម+ ហើយសម្រាកនៅទីនោះអស់បីថ្ងៃ។ ៣៣ នៅថ្ងៃទី៤ យើងបានថ្លឹងមាសប្រាក់និងប្រដាប់ប្រដាទាំងអស់ក្នុងវិហារព្រះ+ ហើយប្រគល់ឲ្យមេរេម៉ត+ជាកូនយូរ៉ាយ៉ាជាសង្ឃ។ នៅជាមួយមេរេម៉ត មានអេលាសារជាកូនភីនេហាស និងពួកលេវីពីរនាក់ គឺយ៉ូសាបាត+ជាកូនយេសួ និងណូអាឌាជាកូនប៊ីននូអាយ។+ ៣៤ របស់របរទាំងអស់នោះបានត្រូវរាប់និងថ្លឹង ហើយទម្ងន់នៃរបស់របរទាំងនោះបានត្រូវកត់ទុកក្នុងបញ្ជី។ ៣៥ បន្ទាប់មក បណ្ដាជនដែលធ្លាប់ជាប់ជាឈ្លើយនៅស្រុកបាប៊ីឡូន បានជូនគ្រឿងបូជាដុតដល់ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែល គឺគោឈ្មោលចំនួន១២ក្បាល+សម្រាប់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ ថែមទាំងចៀមឈ្មោលចំនួន៩៦ក្បាល+ កូនចៀមឈ្មោលចំនួន៧៧ក្បាល និងពពែឈ្មោលចំនួន១២ក្បាល+ ជាគ្រឿងបូជាសម្រាប់អំពើខុសឆ្គង ទាំងអស់នោះជាគ្រឿងបូជាដុត។+
៣៦ ក្រោយមក យើងបានប្រគល់សេចក្ដីបង្គាប់របស់ស្ដេច+ដល់ពួកអភិបាលខេត្ត និងពួកអភិបាលនៅតំបន់ខាងនាយទន្លេអឺប្រាត។+ ម្ល៉ោះហើយ ពួកគេបានជួយគាំទ្របណ្ដាជននិងវិហាររបស់ព្រះដ៏ពិត។+
៩ មិនយូរក្រោយពីនោះ ពួកអភិបាលបានចូលមកជួបខ្ញុំ ហើយនិយាយថា៖ «ពួកសង្ឃ ពួកលេវី និងបណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែល មិនបានញែកខ្លួនពីជនជាតិដទៃដែលរស់នៅក្នុងស្រុកនោះទេ។ ពួកគេថែមទាំងបានប្រព្រឹត្តអំពើដ៏គួរឲ្យស្អប់ខ្ពើមតាមជនជាតិទាំងនោះដែរ+ គឺជនជាតិកាណាន ជនជាតិហេត ជនជាតិពេរិស៊ីត ជនជាតិយេប៊ូស ជនជាតិអាំម៉ូន ជនជាតិម៉ូអាប់ ជនជាតិអេហ្ស៊ីប+ និងជនជាតិអាម៉ូរី។+ ២ ពួកគេនិងកូនប្រុសៗពួកគេបានយកកូនស្រីៗរបស់ជនជាតិទាំងនោះ មកធ្វើជាប្រពន្ធទៀតផង។+ ហេតុនេះ ពូជបរិសុទ្ធ+បានត្រូវលាយឡំជាមួយនឹងជនជាតិដទៃ។+ ពួកមេដឹកនាំនិងពួកអ្នកគ្រប់គ្រង គឺជាអ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើដ៏មិនស្មោះត្រង់នេះមុនគេ»។
៣ ក្រោយពីឮរឿងនេះហើយ ខ្ញុំបានហែកអាវ* ហើយបោចសក់ បោចពុកចង្កា រួចអង្គុយចុះដោយនឹកហួសចិត្តជាខ្លាំង។ ៤ រួចមក អស់អ្នកដែលគោរពយ៉ាងជ្រាលជ្រៅចំពោះបណ្ដាំរបស់ព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ពួកគេក៏បាននាំគ្នាមកអង្គុយជុំវិញខ្ញុំ ដោយសារពួកគេឃើញភាពមិនស្មោះត្រង់របស់បណ្ដាជន។ ខ្ញុំនៅអង្គុយកើតទុក្ខរហូតដល់ពេលជូនគ្រឿងបូជាពីស្រូវនៅពេលល្ងាច។+
៥ ក្រោយខ្ញុំបានបន្ទាបខ្លួនដូច្នោះហើយ ខ្ញុំក៏ក្រោកឡើងទាំងមានអាវរហែក រួចលុតជង្គង់ចុះ ហើយលើកដៃអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់ខ្ញុំនៅពេលជូនគ្រឿងបូជាពីស្រូវនាពេលល្ងាច។+ ៦ ខ្ញុំបានអធិដ្ឋានថា៖ «ឱព្រះខ្ញុំអើយ! ខ្ញុំខ្មាសមិនហ៊ានងើបមុខមើលទៅលោកទេ ព្រោះកំហុសរបស់យើងខ្ញុំមានច្រើនគរលើក្បាលយើងខ្ញុំហើយ។ ឯទោសរបស់យើងខ្ញុំក៏បានគរដល់មេឃដែរ។+ ៧ តាំងពីគ្រាបុព្វបុរសរបស់យើងខ្ញុំរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ+ យើងខ្ញុំមានទោសធ្ងន់ណាស់។+ ហេតុនេះហើយបានជាលោកប្រគល់យើងខ្ញុំ ស្ដេចរបស់យើងខ្ញុំ និងបណ្ដាសង្ឃ ទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់បណ្ដាស្ដេចនៃជនជាតិដទៃ។ ស្ដេចទាំងនោះបានវាយលុកស្រុកយើងខ្ញុំ ប្លន់យើងខ្ញុំ+ សម្លាប់យើងខ្ញុំ+ ចាប់យើងខ្ញុំយកទៅធ្វើជាឈ្លើយ+ ព្រមទាំងធ្វើឲ្យយើងខ្ញុំអាម៉ាស់មុខយ៉ាងខ្លាំង។ ៨ ប៉ុន្តែ ឱព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់យើងខ្ញុំអើយ! អស់មួយរយៈ លោកបានបង្ហាញការពេញចិត្តចំពោះយើងខ្ញុំ ដោយឲ្យរាស្ដ្ររបស់លោកដែលនៅសេសសល់បានរួចខ្លួន ហើយត្រឡប់មកវិញ ថែមទាំងឲ្យយើងខ្ញុំមានកន្លែងមួយដ៏ស្ថិតស្ថេរក្នុងទីបរិសុទ្ធរបស់លោកទៀតផង។+ ឱព្រះរបស់យើងខ្ញុំអើយ! លោកបានធ្វើដូច្នេះដើម្បីឲ្យយើងខ្ញុំមានអំណរយ៉ាងខ្លាំង ហើយបានស្រាកស្រាន្តបន្តិចពីការធ្វើជាខ្ញុំបម្រើ។ ៩ ទោះជាយើងខ្ញុំជាខ្ញុំបម្រើក្ដី+ លោកមិនបានបោះបង់ចោលយើងខ្ញុំទេ។ លោកបានបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះត្រង់ចំពោះយើងខ្ញុំតាមរយៈបណ្ដាស្ដេចស្រុកពើស៊ី។+ លោកបានឲ្យកម្លាំងកាយចិត្តជាថ្មី ដើម្បីយើងអាចសង់វិហារបាក់បែករបស់លោកឡើងវិញ+ និងដើម្បីឲ្យយើងនៅក្នុងក្រុងយេរូសាឡិមនិងស្រុកយូដាដែលមានកំពែងការពារ។
១០ «ឱព្រះរបស់យើងខ្ញុំអើយ! តើយើងខ្ញុំគួរនិយាយយ៉ាងណាទៅ? ព្រោះយើងខ្ញុំមិនបានធ្វើតាមបញ្ញត្ដិរបស់លោកទេ។ ១១ ពីមុនលោកបានប្រាប់យើងខ្ញុំតាមរយៈពួកអ្នកប្រកាសទំនាយថា៖ ‹ទឹកដីដែលអ្នកនឹងទទួលជាមត៌ក គឺជាទឹកដីដែលមិនស្អាតបរិសុទ្ធ ដោយសារបណ្ដាជនដែលរស់នៅទីនោះបានប្រព្រឹត្តអំពើដ៏គួរឲ្យស្អប់ខ្ពើមនៅពេញក្នុងស្រុកនោះ។+ ១២ ដូច្នេះ ចូរកុំឲ្យកូនអ្នករាល់គ្នារៀបការជាមួយនឹងកូនរបស់ពួកគេឡើយ។+ អ្នករាល់គ្នាមិនត្រូវជួយពួកគេឲ្យមានសេចក្ដីសុខសាន្តឬភាពចម្រុងចម្រើនទេ។+ យ៉ាងនេះ អ្នករាល់គ្នានឹងទៅជាប្រជាជាតិខ្លាំងក្លា ហើយអ្នករាល់គ្នានឹងបរិភោគផលល្អៗពីស្រុកនេះ ថែមទាំងបន្សល់ទុកស្រុកនោះឲ្យដល់កូនចៅអ្នករាល់គ្នាតរៀងទៅ›។ ១៣ រឿងអាក្រក់ជាច្រើនបានកើតឡើងចំពោះយើងខ្ញុំ ព្រោះតែយើងខ្ញុំបានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ។ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ លោកមិនបានដាក់ទោសយើងខ្ញុំស្របតាមកំហុសរបស់យើងខ្ញុំទេ។+ លោកថែមទាំងបានជួយយើងខ្ញុំឲ្យរួចខ្លួនទៀតផង។+ ១៤ ដូច្នេះ បើយើងខ្ញុំហ៊ានបំពានបញ្ញត្តិរបស់លោកម្ដងទៀត ហើយឲ្យកូនយើងខ្ញុំរៀបការជាមួយនឹងកូនរបស់ពួកអ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើដ៏គួរឲ្យស្អប់ខ្ពើម+ នោះលោកច្បាស់ជាមានសេចក្ដីក្រោធនឹងយើងខ្ញុំជាខ្លាំង ហើយលោកមុខជានឹងបំផ្លាញពួកយើងខ្ញុំឲ្យវិនាសអស់ទៅមិនខាន។ ១៥ ឱព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែលអើយ! លោកជាព្រះដ៏សុចរិត+ ហេតុនេះហើយ បានជាលោកទុកឲ្យយើងខ្ញុំនៅសេសសល់រហូតដល់សព្វថ្ងៃ។ ឥឡូវយើងខ្ញុំសូមមកឈរនៅចំពោះលោកទាំងមានទោសផង ព្រោះតាមពិតយើងគ្មានសិទ្ធិមកឈរនៅចំពោះលោកទេ»។+
១០ កាលដែលអែសរ៉ាកំពុងអធិដ្ឋាន+សារភាពទោសកំហុស ទាំងយំនិងក្រាបនៅមុខវិហាររបស់ព្រះពិត បណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលមួយក្រុមធំទាំងប្រុសទាំងស្រីទាំងកូនក្មេង ក៏បានមូលគ្នានៅជុំវិញគាត់ ទាំងយំសោកជាខ្លាំង។ ២ បន្ទាប់មក សេកានៀជាកូនយេហែល+ ត្រូវជាកូនចៅអេឡាំ+ បាននិយាយទៅកាន់អែសរ៉ាថា៖ «យើងខ្ញុំបានប្រព្រឹត្តមិនស្មោះត្រង់នឹងព្រះហើយ ព្រោះយើងបានរៀបការជាមួយនឹងស្ត្រីជនជាតិដទៃក្នុងស្រុកនេះ។+ ប៉ុន្តែ នៅតែមានសង្ឃឹមសម្រាប់បណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែល បើយើងធ្វើដូចតទៅ៖ ៣ សូមឲ្យយើងចុះកិច្ចព្រមព្រៀងជាមួយនឹងព្រះ+ ហើយបណ្ដេញប្រពន្ធកូនទាំងនោះ ស្របតាមការណែនាំរបស់ព្រះយេហូវ៉ា និងអស់អ្នកដែលគោរពកាន់តាមបញ្ញត្តិរបស់លោក+ ហើយសូមឲ្យយើងធ្វើតាមច្បាប់ម៉ូសេចុះ។ ៤ សូមក្រោកឡើង ព្រោះអ្នកមានភារកិច្ចចាត់ចែងកិច្ចការនេះ ហើយយើងនឹងជួយគាំទ្រអ្នក។ សូមមានចិត្តក្លាហាន និងចាត់វិធានការចុះ»។
៥ លុះស្ដាប់រួច អែសរ៉ាបានក្រោកឡើង ហើយឲ្យពួកសង្ឃនាយក ពួកលេវី និងបណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ ស្បថធ្វើតាមពាក្យទាំងនោះ។+ ដូច្នេះ ពួកគេក៏ស្បថ។ ៦ ពេលនោះ អែសរ៉ាបានក្រោកចេញពីខាងមុខវិហាររបស់ព្រះពិត ហើយទៅបន្ទប់របស់យេហូហេណានជាកូនអេឡាយអាស៊ីប។ ទោះជាគាត់ទៅទីនោះក្ដី គាត់មិនបានបរិភោគអាហារឬផឹកទឹកទេ ព្រោះគាត់នៅសោកសៅចំពោះភាពមិនស្មោះត្រង់របស់បណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែល។+
៧ រួចមក ពួកគេបានចេញសេចក្ដីប្រកាសនៅទូទាំងស្រុកយូដានិងនៅក្រុងយេរូសាឡិម ឲ្យបណ្ដាជនដែលធ្លាប់ជាប់ជាឈ្លើយ មកជួបជុំគ្នានៅក្រុងយេរូសាឡិម។ ៨ ពួកអភិបាលនិងពួកបុរសចាស់ទុំបានសម្រេចចិត្តថា បើអ្នកណាមិនមកក្នុងរយៈពេលបីថ្ងៃទេ ទ្រព្យសម្បត្តិរបស់អ្នកនោះនឹងត្រូវរឹបអូស ហើយអ្នកនោះនឹងត្រូវបណ្ដេញចេញពីចំណោមជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។+ ៩ ដូច្នេះ ក្នុងអំឡុងពេលបីថ្ងៃនោះ ពួកបុរសពីកុលសម្ព័ន្ធយូដានិងកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីន បានមកជួបជុំគ្នានៅក្រុងយេរូសាឡិម។ នៅថ្ងៃទី២០ ក្នុងខែទី៩ ពួកគេបានអង្គុយនៅទីធ្លាវិហាររបស់ព្រះពិត ទាំងភ័យញាប់ញ័រដោយសាររឿងនោះផង ទាំងរងាញាក់ដោយសារភ្លៀងខ្លាំងផង។
១០ បន្ទាប់មក អែសរ៉ាជាសង្ឃបានក្រោកឡើង ហើយនិយាយទៅកាន់ពួកគេថា៖ «អ្នករាល់គ្នាបានប្រព្រឹត្តមិនស្មោះត្រង់ដោយរៀបការជាមួយនឹងស្ត្រីជនជាតិដទៃ។+ ដូច្នេះហើយអ្នករាល់គ្នានាំឲ្យជនជាតិអ៊ីស្រាអែលមានទោសកាន់តែធ្ងន់។ ១១ ឥឡូវ ចូរអ្នករាល់គ្នាសារភាពកំហុសប្រាប់ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃបុព្វបុរសរបស់អ្នករាល់គ្នា ហើយធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នាលោកវិញចុះ។ ចូរផ្ដាច់ខ្លួនពីពួកអ្នកស្រុកនេះ និងពីប្រពន្ធជនជាតិដទៃទាំងនោះចេញ»។+ ១២ ពេលឮដូច្នេះ បណ្ដាជនទាំងអស់បានបន្លឺសំឡេងថា៖ «ពួកយើងខ្ញុំនឹងធ្វើតាមបង្គាប់របស់អ្នកឲ្យបានដិតដល់។ ១៣ ប៉ុន្តែ ការនេះមិនអាចសម្រេចបានក្នុងរយៈពេលមួយថ្ងៃឬពីរថ្ងៃបានទេ ព្រោះយើងបានធ្វើខុសនឹងព្រះធ្ងន់ណាស់។ ម្យ៉ាងទៀត យើងមានគ្នាច្រើន ហើយរដូវនេះជារដូវភ្លៀងទៀត យើងមិនអាចឈរនៅខាងក្រៅយូរបានទេ។ ១៤ ដូច្នេះ សូមមេត្តាឲ្យពួកអភិបាលដែលនៅទីនេះ ចាត់ចែងរឿងទាំងអស់សម្រាប់យើងគ្រប់គ្នាផង។+ បន្ទាប់មក អស់អ្នកដែលនៅក្នុងក្រុងនីមួយៗដែលបានរៀបការជាមួយនឹងស្ត្រីជនជាតិដទៃ នឹងមកទីនេះតាមពេលកំណត់ ជាមួយនឹងពួកអ្នកចាស់ទុំ និងពួកចៅក្រម ដើម្បីឲ្យព្រះរបស់យើងឈប់ខឹងនឹងយើងទៀត»។
១៥ ប៉ុន្តែ យ៉ូណាថានជាកូនអាសាអែល និងយ៉ាសៀជាកូនធីកវ៉ាបានជំទាស់នឹងរឿងនេះ។ ឯមេស៊ូឡាម និងសាបបេថាយ+ជាពួកលេវីវិញ ពួកគេបានយល់ស្របនឹងគំនិតនោះ។ ១៦ ចំណែកបណ្ដាជនវិញ ពួកគេក៏ធ្វើតាមការយល់ស្របនោះដែរ។ បន្ទាប់មក អែសរ៉ាជាសង្ឃ និងប្រមុខគ្រួសារពីវង្សត្រកូលផ្សេងៗដែលមានឈ្មោះក្នុងបញ្ជី បានជួបជុំគ្នានៅថ្ងៃទី១ ក្នុងខែទី១០ ដើម្បីពិភាក្សាគ្នាអំពីរឿងនោះ។ ១៧ លុះដល់ថ្ងៃទី១ ខែទី១ រឿងអំពីពួកបុរសដែលបានរៀបការជាមួយនឹងស្ត្រីជនជាតិដទៃ បានត្រូវដោះស្រាយចប់សព្វគ្រប់។ ១៨ គេបានរកឃើញថាកូនចៅខ្លះរបស់ពួកសង្ឃក៏បានរៀបការជាមួយនឹងស្ត្រីជនជាតិដទៃដែរ។+ ពីចំណោមកូនចៅរបស់យេសួរ+ជាកូនយេហូសាដាក ព្រមទាំងបងប្អូនរបស់គាត់ រួមមានម៉ាអាសៀ អេលាស៊ើរ យ៉ារីប និងកេដាលៀ។ ១៩ ប៉ុន្តែ ពួកអ្នកទាំងនោះបានសន្យាថា ពួកគេនឹងបណ្ដេញប្រពន្ធពួកគេឲ្យទៅវិញ។ ដោយសារកំហុសឆ្គងនោះ ពួកគេម្នាក់ៗបានជូនចៀមឈ្មោលមួយក្បាលពីហ្វូងចៀមរបស់ខ្លួន។+
២០ ចំណែកសង្ឃឯទៀតដែលបានធ្វើខុសមានដូចតទៅ៖ ពីចំណោមកូនចៅអ៊ីមមឺ+ មានហាណាណៃនិងសេបបាឌា។ ២១ ពីចំណោមកូនចៅហារីម+ មានម៉ាអាសៀ អេលីយ៉ា សិមម៉ាយ៉ា យេហែល និងអូសៀស។ ២២ ពីចំណោមកូនចៅផាសហឺ+ មានអេលីយ៉ូអ៊ីណាយ ម៉ាអាសៀ អ៊ីសម៉ាអែល នេថានេល យ៉ូសាបាត និងអេលាអេសា។ ២៣ ពីចំណោមពួកលេវី មានយ៉ូសាបាត ស៊ីមម៉ាយ កេឡាយ៉ា* ភេតាហ៊ា យូដា និងអេលាស៊ើរ។ ២៤ ពីចំណោមពួកអ្នកចម្រៀង មានអេឡាយអាស៊ីប។ ពីចំណោមអ្នកយាមទ្វារ មានសាលូម ថេលេម និងយូរ៉ាយ។
២៥ ក្នុងចំណោមបណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែល ពីកូនចៅផារូស+ មានរ៉ាមៀ អ៊ីសសៀ ម៉ាលខាយយ៉ា មីយ៉ាមីន អេលាសារ ម៉ាលខាយយ៉ា និងបេនណាយ៉ា។ ២៦ ពីចំណោមកូនចៅអេឡាំ+ មានម៉ាថានៀ សាការី យេហែល+ អាប់ដាយ យេរេម៉ូត និងអេលីយ៉ា។ ២៧ ពីចំណោមកូនចៅសាធូ+ មានអេលីយ៉ូអ៊ីណាយ អេឡាយអាស៊ីប ម៉ាថានៀ យេរេម៉ូត សាបាត និងអាសាយសា។ ២៨ ពីចំណោមកូនចៅបេបាយ+ មានយេហូហេណាន ហាណានា សាបាយ និងអាតឡាយ។ ២៩ ពីចំណោមកូនចៅបាណាយ មានមេស៊ូឡាម ម៉ាឡាក អាដាយ៉ា យ៉ាសិប ស៊ីអាល និងយេរេម៉ូត។ ៣០ ពីចំណោមកូនចៅផាហាតម៉ូអាប់+ មានអាតណា កេឡាល បេនណាយ៉ា ម៉ាអាសៀ ម៉ាថានៀ បេសាលែល ប៊ីននូអាយ និងម៉ាណាសេ។ ៣១ ពីចំណោមកូនចៅហារីម+ មានអេលាស៊ើរ អ៊ីសសៃយ៉ា ម៉ាលខាយយ៉ា+ សិមម៉ាយ៉ា ស៊ីមមៀន ៣២ បេនយ៉ាមីន ម៉ាឡាក និងសិមម៉ារៀ។ ៣៣ ពីចំណោមកូនចៅហាស៊ូម+ មានម៉ាធីណាយ ម៉ាថាត់ថា សាបាត អេលីផាលេត យេរ៉ាម៉ាយ ម៉ាណាសេ និងស៊ីមម៉ាយ។ ៣៤ ពីចំណោមកូនចៅបាណាយ មានម៉ាអាដាយ អាំរ៉ាម យូអាល ៣៥ បេនណាយ៉ា បេឌា កេឡូហាយ ៣៦ វ៉ាន់នៀ មេរេម៉ត អេឡាយអាស៊ីប ៣៧ ម៉ាថានៀ ម៉ាធីណាយ និងយ៉ាអាស៊ូ។ ៣៨ ពីចំណោមកូនចៅប៊ីននូអាយ មានស៊ីមម៉ាយ ៣៩ សេលេមៀ ណាថាន់ អាដាយ៉ា ៤០ ម៉ាកណាដេបាយ សាសាយ សារ៉ាយ ៤១ អាសារ៉េល សេលេមៀ សិមម៉ារៀ ៤២ សាលូម អាម៉ារៀ និងយ៉ូសែប។ ៤៣ ពីចំណោមកូនចៅនេបូរ មានយេអែល ម៉ាធីធា សាបាត សេបបៃណា យ៉ាដាយ យ៉ូអែល និងបេនណាយ៉ា។ ៤៤ ពួកគេទាំងអស់នេះ សុទ្ធតែបានរៀបការជាមួយនឹងស្ត្រីជនជាតិដទៃ។+ ក្រោយមក ពួកគេបានបណ្ដេញប្រពន្ធកូនរបស់ពួកគេឲ្យទៅវិញ។+
សព្វថ្ងៃនេះហៅថាហ៊្សេរុយសាឡិម
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«ដែលស្ថិតនៅក្រុងយេរូសាឡិម»
ន័យត្រង់«ពួកអ្នកដែលរស់នៅក្នុងតំបន់ពួកគេ»
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«អ្នកក្រុងគីបា»
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«កូនចៅម៉ាកប៊ីស»
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«កូនចៅសេណាអា»
ន័យត្រង់«កូនចៅអ្នកយាមទ្វារ»
មើលនិយមន័យពាក្យ«យូរីមនិងធូមីម»
ជាទូទៅមួយដ្រាកម៉ាស្មើនឹងកាក់មាសរបស់ពើស៊ីមួយដារីក ដែលមានទម្ងន់៨,៤ក្រាម។ ប៉ុន្តែ មិនដូចដ្រាកម៉ាក្នុងបទគម្ពីរភាសាក្រិចទេ។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែម ផ្នែកខ១៤
ក្នុងបទគម្ពីរភាសាហេប្រឺ មួយមិណាស្មើនឹង៥៧០ក្រាម។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែម ផ្នែកខ១៤
ក្នុងគម្ពីរពាក្យ«កូន»ឬ«បុត្រ»អាចសំដៅលើអ្នកណាក៏ដោយដែលកើតក្នុងវង្សត្រកូល
ប្រហែលជាមានន័យថា«បានត្រូវសរសេរជាភាសាអេរ៉ាម រួចបកប្រែ»
អែស ៤:៨ ដល់៦:១៨ ដំបូងបានត្រូវសរសេរជាភាសាអេរ៉ាម
ន័យត្រង់«បរិភោគអំបិលពីវាំង»
ន័យត្រង់«ព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែលជាព្រះដែលដឹកនាំពួកគេ»
ឬ«តំបន់ដែលកាត់ទន្លេអឺប្រាត»
ឬ«មេឃ»
ប្រហែលជាស្មើនឹង២៦,៧ម៉ែត្រ។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែម ផ្នែកខ១៤
ឬ«តំបន់ដែលកាត់ទន្លេអឺប្រាត»
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«កន្លែងចាក់សំរាម ឬគំនរលាមក»
គាត់ជាអើថាស៊ើកសេសទី១ មិនមែនជាអើថាស៊ើកសេសកូម៉ាតា ដែលបានត្រូវរៀបរាប់នៅក្នុងអែស ៤:៧ទេ
មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែម ផ្នែកខ១៥
ឋានៈរបស់ដារីយុសទី១ជាស្ដេចស្រុកពើស៊ី ដែលគ្រប់គ្រងលើទឹកដីដែលធ្លាប់ជាចក្រភពពើស៊ី
មានន័យថា«ជំនួយ»
ឬ«គាត់ស្ទាត់ជំនាញខាងចម្លង»
ឬ«តាំងចិត្ត»
អែស ៧:១២ ដល់៧:២៦ ដំបូងបានត្រូវសរសេរជាភាសាអេរ៉ាម
ឬ«អ្នកជំនាញខាងច្បាប់»
ឬ«តំបន់ដែលកាត់ទន្លេអឺប្រាត»
មួយថាលិនស្មើនឹង៣៤,២គីឡូក្រាម។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែម ផ្នែកខ១៤
ន័យត្រង់«គ័រ»។ មួយគ័រស្មើនឹង២២០លីត្រ។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែម ផ្នែកខ១៤
ន័យត្រង់«បាត»។ មួយបាតស្មើនឹង២២លីត្រ។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែម ផ្នែកខ១៤
ន័យត្រង់«បាត»។ មួយបាតស្មើនឹង២២លីត្រ។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែម ផ្នែកខ១៤
ក្នុងគម្ពីរពាក្យ«កូន»ឬ«បុត្រ»អាចសំដៅលើអ្នកណាក៏ដោយដែលកើតក្នុងវង្សត្រកូល
ឬ«នេធីនិម»។ មើលនិយមន័យពាក្យ«ពួកអ្នកបម្រើនៅវិហារ»
មួយថាលិនស្មើនឹង៣៤,២គីឡូក្រាម។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែម ផ្នែកខ១៤
ដារីកជាកាក់មាសរបស់ពើស៊ី។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែម ផ្នែកខ១៤
ន័យត្រង់«សម្លៀកបំពាក់ក្នុង និងសម្លៀកបំពាក់ក្រៅ»
គាត់ជាកេឡាយថា