ដំណើរចាកចេញ
សេចក្ដីសង្ខេប
១
ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលមានចំនួនកាន់តែច្រើននៅស្រុកអេហ្ស៊ីប (១-៧)
ផារ៉ូសង្កត់សង្កិនជនជាតិអ៊ីស្រាអែល (៨-១៤)
ពួកឆ្មបដែលកោតខ្លាចព្រះបានសង្គ្រោះជីវិតជាច្រើន (១៥-២២)
២
កំណើតម៉ូសេ (១-៤)
កូនស្រីរបស់ផារ៉ូបានយកម៉ូសេមកចិញ្ចឹម (៥-១០)
ម៉ូសេរត់ទៅស្រុកម៉ាឌានហើយរៀបការជាមួយនឹងសេផូរ៉ា (១១-២២)
ព្រះឮការស្រែកថ្ងូររបស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល (២៣-២៥)
៣
ម៉ូសេនិងភ្លើងឆេះគុម្ពបន្លា (១-១២)
ព្រះយេហូវ៉ាពន្យល់អំពីនាមលោក (១៣-១៥)
ព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់ការណែនាំដល់ម៉ូសេ (១៦-២២)
៤
សញ្ញាសម្គាល់បីដែលម៉ូសេត្រូវបង្ហាញ (១-៩)
ម៉ូសេខ្វះទំនុកចិត្ត (១០-១៧)
ម៉ូសេត្រឡប់ទៅស្រុកអេហ្ស៊ីបវិញ (១៨-២៦)
ម៉ូសេជួបជុំជាមួយអេរ៉ុនវិញ (២៧-៣១)
៥
ម៉ូសេនិងអេរ៉ុននៅចំពោះមុខផារ៉ូ (១-៥)
ការសង្កត់សង្កិនកាន់តែខ្លាំងឡើង (៦-១៨)
ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបន្ទោសម៉ូសេនិងអេរ៉ុន (១៩-២៣)
៦
សេចក្ដីសន្យាម្ដងទៀតអំពីការមានសេរីភាព (១-១៣)
បញ្ជីឈ្មោះក្រុមគ្រួសាររបស់ម៉ូសេនិងអេរ៉ុន (១៤-២៧)
ម៉ូសេត្រូវទៅជួបផារ៉ូម្ដងទៀត (២៨-៣០)
៧
ព្រះយេហូវ៉ាពង្រឹងកម្លាំងម៉ូសេ (១-៧)
ដំបងរបស់អេរ៉ុនក្លាយទៅជាពស់ធំមួយ (៨-១៣)
សេចក្ដីវេទនាទី១: ទឹកក្លាយទៅជាឈាម (១៤-២៥)
៨
សេចក្ដីវេទនាទី២: កង្កែប (១-១៥)
សេចក្ដីវេទនាទី៣: សត្វសុច (១៦-១៩)
សេចក្ដីវេទនាទី៤: សត្វរបោម (២០-៣២)
៩
សេចក្ដីវេទនាទី៥: ហ្វូងសត្វងាប់ (១-៧)
សេចក្ដីវេទនាទី៦: មនុស្សនិងសត្វកើតបូស (៨-១២)
សេចក្ដីវេទនាទី៧: ធ្លាក់ដុំទឹកកក (១៣-៣៥)
១០
១១
១២
ការណែនាំអំពីបុណ្យរំលង (១-២៨)
សេចក្ដីវេទនាទី១០: កូនច្បងបានត្រូវសម្លាប់ (២៩-៣២)
ការចាកចេញ (៣៣-៤២)
ការណែនាំអំពីការចូលរួមពិធីបុណ្យរំលង (៤៣-៥១)
១៣
កូនប្រុសច្បងរបស់មនុស្សនិងកូនសត្វឈ្មោលដំបូងជារបស់ព្រះយេហូវ៉ា (១, ២)
បុណ្យនំប៉័ងឥតដំបែ (៣-១០)
កូនប្រុសច្បងរបស់មនុស្សនិងកូនសត្វឈ្មោលដំបូងបានត្រូវប្រគល់ជូនព្រះ (១១-១៦)
ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានត្រូវបង្គាប់ឲ្យឆ្ពោះទៅសមុទ្រក្រហម (១៧-២០)
បង្គោលពពកនិងបង្គោលភ្លើង (២១, ២២)
១៤
ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទៅដល់សមុទ្រក្រហម (១-៤)
ផារ៉ូដេញតាមជនជាតិអ៊ីស្រាអែល (៥-១៤)
ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលដើរកាត់សមុទ្រក្រហម (១៥-២៥)
ជនជាតិអេហ្ស៊ីបលិចលង់ក្នុងសមុទ្រក្រហម (២៦-២៨)
ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលមានជំនឿលើព្រះយេហូវ៉ា (២៩-៣១)
១៥
ម៉ូសេនិងចម្រៀងជ័យជម្នះរបស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល (១-១៩)
មីរៀមច្រៀងឆ្លើយឆ្លង (២០, ២១)
ទឹកដែលមានរស់ជាតិល្វីងលែងល្វីងទៀត (២២-២៧)
១៦
បណ្ដាជនរអ៊ូរទាំអំពីអាហារ (១-៣)
ព្រះយេហូវ៉ាឮពាក្យរអ៊ូរទាំ (៤-១២)
ព្រះផ្ដល់សត្វក្រួចនិងម៉ាណា (១៣-២១)
គ្មានម៉ាណានៅថ្ងៃឈប់សម្រាក (២២-៣០)
ម៉ាណាបានត្រូវរក្សាទុកជាសេចក្ដីរំលឹក (៣១-៣៦)
១៧
១៨
១៩
២០
ក្រឹត្យវិន័យ១០ប្រការ (១-១៧)
អ្វីដែលពួកអ៊ីស្រាអែលឃើញធ្វើឲ្យពួកគេភ័យខ្លាច (១៨-២១)
ការណែនាំអំពីការគោរពប្រណិប័តន៍ (២២-២៦)
២១
២២
២៣
ក្រឹត្យក្រមសម្រាប់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល (១-១៩)
ការណែនាំពីទេវតាសម្រាប់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល (២០-២៦)
ការទទួលទឹកដីនិងព្រំប្រទល់ទឹកដី (២៧-៣៣)
២៤
២៥
២៦
២៧
ទីបូជាសម្រាប់គ្រឿងបូជាដុត (១-៨)
ទីធ្លាជុំវិញ (៩-១៩)
ប្រេងសម្រាប់ជើងចង្កៀង (២០, ២១)
២៨
សម្លៀកបំពាក់របស់សង្ឃ (១-៥)
អាវអេផូឌ (៦-១៤)
ប្រដាប់បាំងទ្រូង (១៥-៣០)
អាវអត់ដៃ (៣១-៣៥)
ឈ្នួតក្បាលនិងស្លាកធ្វើពីមាសសុទ្ធ (៣៦-៣៩)
សម្លៀកបំពាក់ផ្សេងទៀតរបស់សង្ឃ (៤០-៤៣)
២៩
៣០
ទីបូជាសម្រាប់ដុតគ្រឿងក្រអូប (១-១០)
ជំរឿនបណ្ដាជននិងប្រាក់សម្រាប់លោះ (១១-១៦)
អាងទឹកធ្វើពីស្ពាន់សម្រាប់លាងសម្អាត (១៧-២១)
គ្រឿងផ្សំពិសេសសម្រាប់ប្រេងបរិសុទ្ធ (២២-៣៣)
គ្រឿងផ្សំសម្រាប់គ្រឿងក្រអូបបរិសុទ្ធ (៣៤-៣៨)
៣១
ពួកជាងពេញដោយឫទ្ធានុភាពពីព្រះ (១-១១)
ថ្ងៃឈប់សម្រាកជាសេចក្ដីសញ្ញារវាងព្រះនិងជនជាតិអ៊ីស្រាអែល (១២-១៧)
បន្ទះថ្មពីរផ្ទាំង (១៨)
៣២
៣៣
សារប្រដៅតម្រង់ពីព្រះ (១-៦)
ត្រសាលជំនុំនៅខាងក្រៅជំរំ (៧-១១)
ម៉ូសេសុំមើលសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះយេហូវ៉ា (១២-២៣)
៣៤
បន្ទះថ្មថ្មីបានត្រូវរៀបចំ (១-៤)
ម៉ូសេឃើញពន្លឺនៃសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះយេហូវ៉ា (៥-៩)
ការរៀបរាប់ល្អិតល្អន់អំពីកិច្ចព្រមព្រៀងម្ដងទៀត (១០-២៨)
ផ្ទៃមុខម៉ូសេបញ្ចេញពន្លឺ (២៩-៣៥)
៣៥
ការណែនាំអំពីថ្ងៃឈប់សម្រាក (១-៣)
វិភាគទានសម្រាប់ត្រសាលរបស់ព្រះ (៤-២៩)
បេសាលែលនិងអូហូលាភពេញដោយឫទ្ធានុភាពពីព្រះ (៣០-៣៥)
៣៦
៣៧
៣៨
ទីបូជាសម្រាប់គ្រឿងបូជាដុត (១-៧)
អាងទឹកធ្វើពីស្ពាន់ (៨)
ទីធ្លា (៩-២០)
បញ្ជីប្រដាប់ប្រដាសម្រាប់ប្រើប្រាស់ក្នុងត្រសាលជំនុំ (២១-៣១)
៣៩
ការធ្វើសម្លៀកបំពាក់របស់សង្ឃ (១)
អាវអេផូឌ (២-៧)
ប្រដាប់បាំងទ្រូង (៨-២១)
អាវអត់ដៃ (២២-២៦)
សម្លៀកបំពាក់ផ្សេងទៀតរបស់សង្ឃ (២៧-២៩)
ស្លាកធ្វើពីមាសសុទ្ធ (៣០, ៣១)
ម៉ូសេពិនិត្យមើលត្រសាល (៣២-៤៣)
៤០