សេចក្ដីសង្ខេបពីយ៉ូប — បណ្ណាល័យអ៊ីនធឺណិតរបស់ប៉មយាម

១

ចិត្តស្មោះឥតងាករេនិងទ្រព្យសម្បត្តិរបស់យ៉ូប (១-៥)
សាថានចោទប្រកាន់បំណងចិត្តរបស់យ៉ូប (៦-១២)
យ៉ូបបាត់បង់ទ្រព្យសម្បត្តិនិងកូនៗ (១៣-១៩)
យ៉ូបមិនបានបន្ទោសព្រះទេ (២០-២២)

២

សាថានចោទប្រកាន់បំណងចិត្តរបស់យ៉ូបម្ដងទៀត (១-៥)
ព្រះអនុញ្ញាតឲ្យសាថានធ្វើបាបរូបកាយយ៉ូប (៦-៨)
ប្រពន្ធយ៉ូបនិយាយថា៖ «ចូរប្រមាថព្រះ ហើយស្លាប់ទៅ!» (៩, ១០)
បុរសបីនាក់ដែលស្គាល់យ៉ូបមកជួបគាត់ (១១-១៣)

៣

យ៉ូបសោកសៅអំពីថ្ងៃដែលគាត់កើត (១-២៦)
- គាត់សួរអំពីមូលហេតុដែលគាត់រងទុក្ខវេទនា (២០, ២១)

៤

អេលីផាសនិយាយជាលើកដំបូង (១-២១)
- ចំអកឲ្យចិត្តស្មោះឥតងាករេរបស់យ៉ូប (៧, ៨)
- រៀបរាប់អំពីសម្ដីរបស់វិញ្ញាណមួយ (១២-១៧)
- ‹ព្រះមិនទុកចិត្តអ្នកបម្រើរបស់លោកទេ› (១៨)

៥

អេលីផាសនិយាយបន្ត (១-២៧)
- ‹ព្រះបណ្ដាលឲ្យពួកអ្នកប្រាជ្ញជាប់អន្ទាក់របស់ខ្លួន› (១៣)
- ‹យ៉ូបមិនគួរបដិសេធដំបូន្មានរបស់ព្រះឡើយ› (១៧)

៦

យ៉ូបតបឆ្លើយ (១-៣០)
- គាត់អះអាងថាការដែលគាត់ស្រែកថ្ងូរគឺត្រឹមត្រូវ (២-៦)
- ពួកអ្នកសម្រាលទុក្ខគាត់ជាមនុស្សទុកចិត្តមិនបាន (១៥-១៨)
- «ពាក្យសម្ដីពិតមិនធ្វើឲ្យឈឺចិត្តទេ!» (២៥)

៧

យ៉ូបតបឆ្លើយបន្តទៀត (១-២១)
- ជីវិតប្រៀបដូចជាអ្នកដែលគេបង្ខំឲ្យធ្វើការយ៉ាងនឿយហត់ (១, ២)
- «ហេតុអ្វីបានជាលោកយកខ្ញុំធ្វើជាគោលដៅបាញ់របស់លោកដូច្នេះ?» (២០)

៨

ប៊ីលដាឌនិយាយជាលើកដំបូង (១-២២)
- ពោលក្នុងន័យថាកូនៗរបស់យ៉ូបបានធ្វើខុស (៤)
- ‹បើអ្នកបរិសុទ្ធមែន នោះព្រះនឹងការពារអ្នក› (៦)
- ពោលក្នុងន័យថាយ៉ូបជាមនុស្សដែលមិនគោរពព្រះ (១៣)

៩

យ៉ូបតបឆ្លើយ (១-៣៥)
- មនុស្សមិនអាចតវ៉ានឹងព្រះបានទេ (២-៤)
- ‹ព្រះធ្វើកិច្ចការដែលរកយល់មិនបាន› (១០)
- មនុស្សមិនអាចឆ្លើយតបនឹងព្រះបានទេ (៣២)

១០

យ៉ូបតបឆ្លើយបន្តទៀត (១-២២)
- ‹មូលហេតុដែលព្រះទាស់នឹងខ្ញុំ› (២)
- ព្រះខុសគ្នាពីយ៉ូបដែលជាមនុស្ស (៤-១២)
- ‹សូមឲ្យខ្ញុំបានសម្រាកបន្តិច› (២០)

១១

សូផារនិយាយជាលើកដំបូង (១-២០)
- ចោទប្រកាន់សម្ដីឥតបានការរបស់យ៉ូប (២, ៣)
- ប្រាប់យ៉ូបឲ្យឈប់ប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ទៀត (១៤)

១២

យ៉ូបតបឆ្លើយ (១-២៥)
- «ខ្ញុំមិនអន់ជាងអ្នករាល់គ្នាទេ» (៣)
- «ខ្ញុំត្រូវអ្នកដែលខ្ញុំស្គាល់សើចចំអកឲ្យ» (៤)
- «ព្រះមានប្រាជ្ញា» (១៣)
- ព្រះខ្ពង់ខ្ពស់ជាងពួកអ្នកសម្រេចក្ដីនិងពួកស្ដេច (១៧, ១៨)

១៣

យ៉ូបតបឆ្លើយបន្តទៀត (១-២៨)
- «ខ្ញុំចង់និយាយជាមួយនឹងព្រះ» (៣)
- ‹អ្នករាល់គ្នាជាគ្រូពេទ្យឥតបានការ› (៤)
- «ខ្ញុំដឹងច្បាស់ថាខ្ញុំត្រូវ» (១៨)
- សួរមូលហេតុដែលព្រះចាត់ទុកគាត់ជាសត្រូវ (២៤)

១៤

យ៉ូបតបឆ្លើយបន្តទៀត (១-២២)
- មនុស្សសុទ្ធតែអាយុខ្លី ហើយមានទុក្ខលំបាក (១)
- «សូម្បីតែដើមឈើក៏មានសេចក្ដីសង្ឃឹម» (៧)
- ‹ឱបើលោកលាក់ខ្ញុំក្នុងផ្នូរ នោះមិនដឹងជាល្អយ៉ាងណាទេ!› (១៣)
- «បើមនុស្សស្លាប់ហើយ តើគាត់អាចរស់ឡើងវិញបានទេ?» (១៤)
- ព្រះនឹងនឹកអាល័យខ្ញុំខ្លាំងណាស់ ព្រោះលោកបានបង្កើតខ្ញុំមក (១៥)

១៥

អេលីផាសនិយាយជាលើកទី២ (១-៣៥)
- អះអាងថាយ៉ូបគ្មានការកោតខ្លាចចំពោះព្រះទេ (៤)
- ហៅយ៉ូបថាជាមនុស្សព្រហើន (៧-៩)
- ‹ព្រះមិនទុកចិត្តទេវតារបស់លោកទេ› (១៥)
- ‹មនុស្សទុច្ចរិតរងទុក្ខវេទនា› (២០-២៤)

១៦

យ៉ូបតបឆ្លើយ (១-២២)
- «អ្នករាល់គ្នាមកសម្រាលទុក្ខខ្ញុំ តែបែរជាធ្វើឲ្យខ្ញុំឈឺចាប់កាន់តែខ្លាំង!» (២)
- អះអាងថាព្រះយកគាត់ធ្វើជាគោលដៅបាញ់ (១២)

១៧

យ៉ូបតបឆ្លើយបន្តទៀត (១-១៦)
- «មនុស្សចោមរោមចំអកឡកឡឺយឲ្យខ្ញុំ» (២)
- «ព្រះធ្វើឲ្យខ្ញុំទទួលរងការប្រមាថមើលងាយ» (៦)
- «ផ្នូរនឹងទៅជាលំនៅរបស់ខ្ញុំ» (១៣)

១៨

ប៊ីលដាឌនិយាយជាលើកទី២ (១-២១)
- រៀបរាប់អំពីអ្វីដែលពួកអ្នកប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងត្រូវជួប (៥-២០)
- ពោលក្នុងន័យថាយ៉ូបមិនស្គាល់ព្រះទេ (២១)

១៩

យ៉ូបតបឆ្លើយ (១-២៩)
- មិនព្រមទទួលការស្ដីបន្ទោសពី«មិត្ត»របស់គាត់ (១-៦)
- និយាយថាគាត់បានត្រូវបោះបង់ចោល (១៣-១៩)
- «អ្នកដែលមានសិទ្ធិលោះខ្ញុំ គឺមានជីវិតរស់នៅ» (២៥)

២០

សូផារនិយាយជាលើកទី២ (១-២៩)
- មានអារម្មណ៍ថាយ៉ូបមើលងាយគាត់ (២, ៣)
- ពោលក្នុងន័យថាយ៉ូបជាមនុស្សទុច្ចរិត (៥)
- អះអាងថាយ៉ូបចូលចិត្តអំពើខុសឆ្គង (១២, ១៣)

២១

យ៉ូបតបឆ្លើយ (១-៣៤)
- ‹ហេតុអ្វីមនុស្សទុច្ចរិតចម្រុងចម្រើន?› (៧-១៣)
- យ៉ូបបកអាក្រាត‹ពួកអ្នកសម្រាលទុក្ខ›គាត់ (២៧-៣៤)

២២

អេលីផាសនិយាយជាលើកទី៣ (១-៣០)
- ‹តើមនុស្សអាចមានប្រយោជន៍ចំពោះព្រះឬ?› (២, ៣)
- ចោទប្រកាន់ថាយ៉ូបលោភលន់និងអយុត្តិធម៌ (៦-៩)
- ‹ត្រឡប់មកឯព្រះ នោះអ្នកនឹងបានថ្កុំថ្កើងឡើងវិញ› (២៣)

២៣

យ៉ូបតបឆ្លើយ (១-១៧)
- ចង់យករឿងក្ដីរបស់គាត់ទៅជម្រាបព្រះ (១-៧)
- និយាយថាគាត់រកព្រះមិនឃើញទេ (៨, ៩)
- «ខ្ញុំមិនធ្លាប់ងាកចេញពីផ្លូវរបស់លោកឡើយ» (១១)

២៤

យ៉ូបតបឆ្លើយបន្តទៀត (១-២៥)
- ‹ហេតុអ្វីព្រះមិនកំណត់ពេលវេលា?› (១)
- និយាយថាព្រះអនុញ្ញាតឲ្យមានអំពើអាក្រក់ (១២)
- អ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងចូលចិត្តភាពងងឹត (១៣-១៧)

២៥

ប៊ីលដាឌនិយាយជាលើកទី៣ (១-៦)
- ‹តើមនុស្សអាចគ្មានកំហុសនៅចំពោះមុខព្រះយ៉ាងដូចម្ដេចបាន?› (៤)
- អះអាងថាចិត្តស្មោះឥតងាករេរបស់មនុស្សគឺឥតប្រយោជន៍ (៥, ៦)

២៦

យ៉ូបតបឆ្លើយ (១-១៤)
- «អ្នកពូកែណាស់ខាងជួយអ្នកដែលទន់ខ្សោយ!» (១-៤)
- ‹ព្រះដាក់ផែនដីក្នុងលម្ហដោយមិនភ្ជាប់នឹងអ្វីឡើយ› (៧)
- ‹គ្រាន់តែជាស្នាដៃបន្តិចបន្តួចរបស់ព្រះ› (១៤)

២៧

យ៉ូបបានតាំងចិត្តរក្សាចិត្តស្មោះឥតងាករេ (១-២៣)
- «ខ្ញុំនឹងមិនព្រមឲ្យអ្វីណាមកធ្វើឲ្យខ្ញុំលែងមានចិត្តស្មោះឥតងាករេចំពោះព្រះជាដាច់ខាត» (៥)
- អ្នកដែលមិនកោតខ្លាចព្រះគ្មានសេចក្ដីសង្ឃឹមទេ (៨)
- «ហេតុអ្វីពួកអ្នកនិយាយពាក្យឥតបានការដូច្នេះ?» (១២)
- មនុស្សទុច្ចរិតគ្មានបានអ្វីសោះ (១៣-២៣)

២៨

យ៉ូបប្រៀបធៀបវត្ថុមានតម្លៃនៅផែនដីជាមួយនឹងប្រាជ្ញា (១-២៨)
- មនុស្សព្យាយាមរុករករ៉ែ (១-១១)
- ប្រាជ្ញាមានតម្លៃខ្ពស់ជាងគជ់ខ្យង (១៨)
- ការកោតខ្លាចព្រះយេហូវ៉ាជាប្រាជ្ញាពិត (២៨)

២៩

យ៉ូបនឹកដល់គ្រាសប្បាយ មុនពេលគាត់ជួបទុក្ខលំបាក (១-២៥)
- គាត់ត្រូវគេគោរពនៅទ្វារកំពែងក្រុង (៧-១០)
- គាត់តែងតែប្រព្រឹត្តដោយយុត្តិធម៌ (១១-១៧)
- មនុស្សគ្រប់គ្នាស្ដាប់យោបល់របស់គាត់ (២១-២៣)

៣០

យ៉ូបពណ៌នាអំពីស្ថានភាពគាត់បានផ្លាស់ប្ដូរទៅ (១-៣១)
- គាត់ត្រូវមនុស្សឥតបានការសើចចំអកឲ្យ (១-១៥)
- មើលទៅព្រះមិនជួយទេ (២០, ២១)
- «ស្បែករបស់ខ្ញុំឡើងខ្មៅ» (៣០)

៣១

យ៉ូបនិយាយការពារនូវចិត្តស្មោះឥតងាករេរបស់ខ្លួន (១-៤០)
- «ខ្ញុំប្ដេជ្ញាចិត្តរួចហើយ» (១)
- សុំព្រះថ្លឹងខ្ញុំដោយជញ្ជីង (៦)
- មិនមែនជាអ្នកផិតក្បត់ (៩-១២)
- មិនមែនជាអ្នកស្រឡាញ់ប្រាក់ (២៤, ២៥)
- មិនមែនជាអ្នកគោរពបូជារូបព្រះ (២៦-២៨)

៣២

យុវជនអេលីហ៊ូចូលរួមក្នុងការសន្ទនា (១-២២)
- គាត់ខឹងយ៉ូបនិងពួកអ្នកដែលស្គាល់យ៉ូប (២, ៣)
- គាត់រង់ចាំឱកាសនិយាយដោយការគោរព (៦, ៧)
- មិនមែនឲ្យតែមនុស្សមានអាយុច្រើនសុទ្ធតែមានប្រាជ្ញាទេ (៩)
- អេលីហ៊ូចង់និយាយយ៉ាងខ្លាំង (១៨-២០)

៣៣

អេលីហ៊ូកែតម្រង់យ៉ូបដែលចាត់ទុកថាខ្លួនជាមនុស្សសុចរិត (១-៣៣)
- មានថ្លៃលោះហើយ (២៤)
- មានកម្លាំងដូចកាលនៅយុវវ័យវិញ (២៥)

៣៤

អេលីហ៊ូបញ្ជាក់អំពីយុត្តិធម៌និងផ្លូវរបស់ព្រះ (១-៣៧)
- យ៉ូបនិយាយថាព្រះមិនបានផ្ដល់យុត្តិធម៌ឲ្យគាត់ទេ (៥)
- ព្រះដ៏ពិតមិនដែលប្រព្រឹត្តអំពើទុច្ចរិតឡើយ (១០)
- យ៉ូបខ្វះចំណេះដឹង (៣៥)

៣៥

អេលីហ៊ូលើកឡើងនូវការវែកញែកខុសរបស់យ៉ូប (១-១៦)
- យ៉ូបនិយាយថាគាត់សុចរិតជាងព្រះ (២)
- ព្រះខ្ពង់ខ្ពស់ណាស់ អំពើខុសឆ្គងមិនប៉ះពាល់ដល់ព្រះឡើយ (៥, ៦)
- យ៉ូបគួររង់ចាំព្រះ (១៤)

៣៦

អេលីហ៊ូលើកតម្កើងភាពឧត្តុង្គឧត្តមរបស់ព្រះដែលរកយល់មិនបាន (១-៣៣)
- អ្នកដែលស្ដាប់បង្គាប់នឹងចម្រុងចម្រើន។ មនុស្សឥតកោតខ្លាចព្រះនឹងត្រូវបដិសេធ (១១-១៣)
- ‹តើមានអ្នកបង្រៀនណាអាចប្រៀបផ្ទឹមនឹងព្រះបាន?› (២២)
- យ៉ូបគួរលើកតម្កើងព្រះ (២៤)
- «ព្រះគឺខ្ពង់ខ្ពស់ហួសពីការដែលយើងអាចយល់បាន» (២៦)
- ព្រះកាន់កាប់លើទឹកភ្លៀងនិងរន្ទះ (២៧-៣៣)

៣៧

កម្លាំងធម្មជាតិបង្ហាញនូវភាពឧត្តុង្គឧត្តមរបស់ព្រះ (១-២៤)
- ព្រះអាចបញ្ឈប់កិច្ចការផ្សេងៗរបស់មនុស្ស (៧)
- ‹ពិចារណាអំពីកិច្ចការដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះ› (១៤)
- មនុស្សមិនអាចយល់អំពីព្រះបានទេ (២៣)
- មនុស្សមិនគួរគិតថាខ្លួនមានប្រាជ្ញានោះឡើយ (២៤)

៣៨

ព្រះយេហូវ៉ាបង្ហាញថាមនុស្សគឺតូចទាបណាស់ (១-៤១)
- «ពេលដែលខ្ញុំបង្កើតផែនដី តើអ្នកនៅឯណា?» (៤-៦)
- កូនៗរបស់ព្រះបន្លឺសំឡេងត្រេកអរ (៧)
- សំណួរផ្សេងៗអំពីកម្លាំងធម្មជាតិ (៨-៣២)
- «ច្បាប់ដែលគ្រប់គ្រងអ្វីៗនៅលើមេឃ» (៣៣)

៣៩

សត្វនានាដែលព្រះបានបង្កើតបង្ហាញថាមនុស្សខ្វះចំណេះដឹង (១-៣០)
- ពពែភ្នំនិងក្ដាន់ (១-៤)
- លាព្រៃ (៥-៨)
- គោព្រៃ (៩-១២)
- សត្វអូទ្រីស (១៣-១៨)
- សត្វសេះ (១៩-២៥)
- សត្វស្ទាំងនិងឥន្ទ្រី (២៦-៣០)

៤០

ព្រះយេហូវ៉ាសួរសំណួរថែមទៀត (១-២៤)
- យ៉ូបប្រាប់ថាគាត់គ្មានអ្វីនិយាយទៀតទេ (៣-៥)
- «តើអ្នកគិតថាខ្ញុំមិនយុត្តិធម៌ឬ?» (៨)
- ព្រះពណ៌នាអំពីកម្លាំងរបស់ដំរីទឹក (១៥-២៤)

៤១

ព្រះពណ៌នាអំពីសត្វក្រពើដ៏អស្ចារ្យ (១-៣៤)

៤២

យ៉ូបតបឆ្លើយទៅព្រះយេហូវ៉ា (១-៦)
មិត្តបីនាក់បានត្រូវស្ដីបន្ទោស (៧-៩)
ព្រះយេហូវ៉ាធ្វើឲ្យយ៉ូបមានជីវិតល្អឡើងវិញ (១០-១៧)
- កូនប្រុសនិងកូនស្រីរបស់យ៉ូប (១៣-១៥)