របៀបដែលអ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យបំរើជាអ្នកចាត់ចែងដ៏ស្មោះត្រង់
‹បងប្អូនបានទទួលអំណោយទានផ្សេងៗពីគ្នា ដូច្នេះ ចូរយកអំណោយទានទាំងនេះទៅបំរើអ្នកឯទៀតចុះ ឲ្យសមជាអ្នកចាត់ចែងដ៏ល្អនៃព្រះគុណដែលគ្មានសិទ្ធិទទួលរបស់ព្រះ ដែលសម្ដែងមកតាមវិធីផ្សេងៗ›។—ពេត្រុសទី១ ៤:១០
១, ២. (ក) តើអ្នកពន្យល់ពាក្យ«អ្នកចាត់ចែង»យ៉ាងដូចម្ដេច? (ខ) ក្នុងចំណោមពួកអ្នកចាត់ចែងដែលព្រះប្រើ មានពួកណាទៀត?
ព្រះយេហូវ៉ាប្រើពួកគ្រីស្ទានស្មោះត្រង់ទាំងអស់ជាអ្នកចាត់ចែង។ អ្នកចាត់ចែង ធម្មតាជាអ្នកបំរើដែលដាក់ឲ្យត្រួតត្រាលើផ្ទះសម្បែង។ គាត់អាចចាត់ចែងធុរៈកិច្ចជំនួញផ្សេងៗនៃចៅហ្វាយរបស់គាត់។ (លូកា ១៦:១-៣; កាឡាទី ៤:១, ២) ព្រះយេស៊ូហៅក្រុមអ្នកចាក់ប្រេងតាំងដ៏ស្មោះត្រង់របស់ទ្រង់នៅផែនដីថាជា ‹អ្នកចាត់ចែងដ៏ស្មោះត្រង់›។ គឺដល់អ្នកចាត់ចែងនេះហើយដែលទ្រង់បានប្រគល់ឲ្យ«ត្រួតលើពួកផ្ទះលោក» រួមបញ្ចូលទាំងសកម្មភាពផ្សេងៗនៃការផ្សាយព្រះរាជាណាចក្រ។—លូកា ១២:៤២-៤៤; ម៉ាថាយ ២៤:១៤, ៤៥
២ សាវ័កពេត្រុសបានមានប្រសាសន៍ថា គ្រីស្ទានគ្រប់គ្នាគឺជាអ្នកចាត់ចែងនៃព្រះគុណដែលគ្មានសិទ្ធិទទួលរបស់ព្រះ ដែលសម្ដែងមកតាមវិធីផ្សេងៗ។ គ្រីស្ទានម្នាក់ៗមានកន្លែងដែលខ្លួនអាចប្រតិបត្ដិកិច្ចការចាត់ចែងដ៏ស្មោះត្រង់។ (ពេត្រុសទី១ ៤:១០) ពួកគ្រីស្ទានដែលបានតែងតាំងជាអ្នកចាស់ទុំគឺជាអ្នកចាត់ចែង ហើយក្នុងចំណោមពួកគេ ក៏មានពួកអ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យដែរ។ (ទីតុស ១:៧) តើត្រូវមានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះពួកអ្នកចាស់ទុំដែលធ្វើដំណើរទាំងនេះ? តើពួកគេគួរតែមានគុណសម្បត្ដិនិងគោលដៅអ្វីខ្លះ? តើឲ្យគេអាចបង្កើតផលប្រយោជន៍ល្អយ៉ាងដូចម្ដេចបាន?
ដឹងគុណដល់កិច្ចបំរើរបស់គេ
៣. ហេតុអ្វីក៏ពួកអ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យអាចមានឈ្មោះជា «អ្នកចាត់ចែងដ៏ល្អ»?
៣ ក្នុងសំបុត្រមួយទៅអ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យម្នាក់និងប្រពន្ធរបស់គាត់ គូស្វាមីភរិយាគ្រីស្ទានមួយបានសរសេរថា៖ «យើងសូមថ្លែងអំណរគុណដល់អ្នកទាំងពីរ ដែលបានចំណាយពេលវេលានិងបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដល់យើង។ ជាគ្រួសារ យើងបានទទួលផលប្រយោជន៍ច្រើនណាស់ពីការលើកទឹកចិត្តនិងដំបូន្មានរបស់អ្នក។ យើងដឹងថាយើងត្រូវតែបន្តលូតលាស់ខាងវិញ្ញាណ ប៉ុន្តែដោយមានជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ា និងពីបងប្អូនប្រុសស្រីដូចអ្នក នោះការទុក្ខលំបាកជាច្រើនត្រូវបានទៅជាស្រួលវិញ»។ ការថ្លែងបែបនេះតែងតែមានជាញឹកញាប់ ពីព្រោះពួកអ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យយកចិត្តទុកដាក់ផ្ទាល់ខ្លួនដល់អ្នកជឿគ្នីគ្នា ប្រៀបដូចអ្នកចាត់ចែងល្អម្នាក់ដែលបំរើសេចក្ដីត្រូវការក្នុងផ្ទះសម្បែងបានយ៉ាងល្អ។ ពួកអ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យខ្លះជាអ្នកអធិប្បាយល្អ ហើយពួកគេភាគច្រើនទៀតប៉ិនប្រសប់ក្នុងកិច្ចការផ្សាយ ហើយខ្លះទៀតល្បីឈ្មោះដោយព្រោះភាពកក់ក្ដៅនិងចិត្តមេត្ដារបស់គេ។ ដោយបណ្ដុះនិងប្រើអំណោយទានបែបនេះក្នុងការបំរើអ្នកឯទៀត នោះទើបអ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យអាចមានឈ្មោះត្រឹមត្រូវថាជា «អ្នកចាត់ចែងដ៏ល្អ»។
៤. ឥឡូវនេះ តើនឹងពិនិត្យមើលសំនួរអ្វី?
៤ សាវ័កប៉ុលបានសរសេរថា ‹រីឯអ្នកចាត់ចែង គួរតែមានចិត្តស្មោះត្រង់›។ (កូរិនថូសទី១ ៤:២) ការបំរើគ្រីស្ទានគ្នាឯងក្នុងក្រុមជំនុំផ្សេងៗរៀងរាល់សប្ដាហ៍ ជាភារកិច្ចដ៏ល្អនិងសប្បាយមួយ។ យ៉ាងណាក្ដី នេះក៏អាចជាករណីយកិច្ចដ៏ធ្ងន់មួយដែរ។ ដូច្នេះ តើឲ្យអ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យអាចប្រតិបត្ដិកិច្ចការចាត់ចែងរបស់គេ ដោយស្មោះត្រង់និងជោគជ័យយ៉ាងដូចម្ដេចបាន?
ការប្រតិបត្ដិកិច្ចការចាត់ចែងរបស់គេដោយជោគជ័យ
៥, ៦. ហេតុអ្វីក៏ការពឹងពាក់លើព្រះយេហូវ៉ាដោយអធិស្ឋាន ជាការសំខាន់ក្នុងជីវិតរបស់អ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យ?
៥ ការពឹងពាក់ទៅលើព្រះយេហូវ៉ាដោយអធិស្ឋានជាការចាំបាច់បំផុត បើអ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យចង់ឲ្យបានទៅជាអ្នកចាត់ចែងដ៏ជោគជ័យ។ ដោយសារតែតារាងពេលវេលានិងករណីយកិច្ចជាច្រើនរបស់គេ ជួនកាលពួកគេអាចមានការពិបាកចិត្ត។ (ប្រៀបធៀប កូរិនថូសទី២ ៥:៤) ដូច្នេះ ពួកគេត្រូវតែធ្វើឲ្យស្របតាមទំនុករបស់ដាវីឌ៖ «ចូរផ្ទេរបន្ទុករបស់អ្នកទៅលើព្រះយេហូវ៉ា នោះទ្រង់នឹងជួយទប់ទល់អ្នក ទ្រង់មិនព្រមឲ្យមនុស្សសុចរិតត្រូវរង្គើឡើយ»។ (ទំនុកដំកើង ៥៥:២២) ពាក្យសំដីរបស់ដាវីឌដែលថា៖ «សូមឲ្យព្រះអម្ចាស់បានប្រកបដោយព្រះពរ ដែលទ្រង់ទទួលយកបន្ទុកយើងខ្ញុំរាល់ៗថ្ងៃ» ក៏ជាការសម្រាលទុក្ខដែរ។—ទំនុកដំកើង ៦៨:១៩
៦ តើប៉ុលបានទទួលកម្លាំងពីណាក្នុងការមើលថែរក្សាករណីយកិច្ចខាងវិញ្ញាណរបស់គាត់? គាត់បានសរសេរថា ‹ខ្ញុំអាចនឹងធ្វើគ្រប់ទាំងអស់បាន ដោយសារព្រះទ្រង់ចំរើនកម្លាំងដល់ខ្ញុំ›។ (ភីលីព ៤:១៣) មែនហើយ ព្រះយេហូវ៉ាជាប្រភពនៃកម្លាំងរបស់ប៉ុល។ ស្រដៀងគ្នានេះ ពេត្រុសបានប្រាប់ថា៖ «បើអ្នកណាបំរើ នោះត្រូវបំរើដោយកំឡាំងដែលព្រះប្រទានឲ្យ ដើម្បីឲ្យព្រះបានថ្កើងឡើងក្នុងគ្រប់ការទាំងអស់ដោយសារព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ»។ (ពេត្រុសទី១ ៤:១១) បងប្រុសម្នាក់ដែលជាអ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ បានគូសបញ្ជាក់នូវការពឹងពាក់លើព្រះ ដោយថ្លែងថា៖ «ត្រូវពឹងពាក់លើព្រះយេហូវ៉ាជានិច្ចក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហាផ្សេងៗ ហើយខំស្វែងរកជំនួយពីអង្គការរបស់ទ្រង់»។
៧. តើការថ្លឹងថ្លែងមានមុខនាទីយ៉ាងណាក្នុងកិច្ចការរបស់អ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យ?
៧ ការថ្លឹងថ្លែងក៏ជាការចាំបាច់មួយចំពោះអ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យដែលមានជោគជ័យ។ គាត់ត្រូវតែ‹ពិចារណាមើលថាតើការអ្វីដែលសំខាន់ជាងគេ› ដូចគ្រីស្ទានឯទៀតដែរ។ (ភីលីព ១:១០)a កាលណាពួកអ្នកចាស់ទុំក្នុងតំបន់នោះមានសំនួរអំពីរឿងអ្វីមួយ ជាការមានប្រាជ្ញាចំពោះគេ បើគេពិគ្រោះរឿងនេះជាមួយអ្នកត្រួតពិនិត្យមណ្ឌលដែលមកលេងនោះ។ (សុភាសិត ១១:១៤; ១៥:២២) ប្រហែលជាយោបល់ដ៏ថ្លឹងថ្លែងរបស់គាត់និងដំបូន្មានពីព្រះគម្ពីរនឹងបានទៅជាមានប្រយោជន៍ច្រើន ក្នុងកាលដែលពួកអ្នកចាស់ទុំបន្តដោះស្រាយរឿងរ៉ាវនោះ ក្រោយពីគាត់បានលាចេញពីក្រុមជំនុំហើយ។ ប៉ុលបានប្រាប់ធីម៉ូថេអំពីសេចក្ដីស្រដៀងនេះថា៖ «អស់ទាំងសេចក្ដីដែលអ្នកបានឮអំពីខ្ញុំ នៅមុខស្មរបន្ទាល់ជាច្រើន នោះក៏ត្រូវផ្ញើទុកនឹងមនុស្សស្មោះត្រង់ ដែលអាចនឹងបង្វឹកបង្រៀនតទៅអ្នកឯទៀតដែរ»។—ធីម៉ូថេទី២ ២:២
៨. ហេតុអ្វីក៏ការសិក្សា ការស្រាវជ្រាវ និងការជញ្ជឹងគិតបទគម្ពីរជាការចាំបាច់?
៨ ការសិក្សា ការស្រាវជ្រាវ និងការជញ្ជឹងគិតបទគម្ពីរជាការចាំបាច់ក្នុងការឲ្យដំបូន្មានត្រឹមត្រូវ។ (សុភាសិត ១៥:២៨) អ្នកត្រួតពិនិត្យតំបន់ម្នាក់មានប្រសាសន៍ថា៖ «កាលណាយើងប្រជុំជាមួយពួកអ្នកចាស់ទុំ យើងមិនគួរខ្លាចសារភាពថា យើងមិនដឹងចម្លើយចំពោះសំនួរណាមួយ»។ ដោយខំប្រឹងប្រែងឲ្យមាន ‹គំនិតព្រះគ្រីស្ទ› ចំពោះរឿងអ្វីមួយ នោះអាចធ្វើឲ្យយើងផ្ដល់ដំបូន្មានពីព្រះគម្ពីរដែលនឹងជួយអ្នកឯទៀតឲ្យអនុវត្តតាមបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះ។ (កូរិនថូសទី១ ២:១៦) ជួនកាលអ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យត្រូវតែសរសេរទៅសមាគមប៉មយាម ដើម្បីសុំសេចក្ដីណែនាំ។ យ៉ាងណាក្ដី ការមានជំនឿលើព្រះយេហូវ៉ានិងការស្រឡាញ់សេចក្ដីពិត គឺជាការសំខាន់ជាងការមានមុខមាត់ ឬវោហារកោសល្យ។ ជាជាងមកដោយមាន‹វោហារកោសល្យ ឬប្រាជ្ញាដ៏ឧត្តម› ប៉ុលបានចាប់ផ្ដើមកិច្ចបំរើរបស់គាត់នៅកូរិនថូស ដោយ«សេចក្ដីកំសោយ ភិតភ័យ ហើយញាប់ញ័រជាច្រើន»វិញ។ តើនេះធ្វើឲ្យគាត់ឥតមានប្រសិទ្ធិភាពឬ? មិនមែនទេ ផ្ទុយទៅវិញ នេះបានជួយពួកកូរិនថូសឲ្យមានជំនឿ‹ដល់ព្រះចេស្ដានៃព្រះ មិនមែនដល់ប្រាជ្ញារបស់មនុស្ស›ឡើយ។—កូរិនថូសទី១ ២:១-៥
គុណសម្បត្ដិសំខាន់ឯទៀត
៩. ហេតុអ្វីក៏អ្នកចាស់ទុំដែលធ្វើដំណើរត្រូវតែមានការយល់ចិត្ត?
៩ ការយល់ចិត្ត អាចជួយអ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យឲ្យទទួលលទ្ធផលល្អ។ ពេត្រុសបានដាស់តឿនគ្រីស្ទានទាំងអស់ឲ្យ‹មានចិត្តយោគយល់គ្នា› ឬឲ្យ «មានចិត្តអាណិតមេត្ដា»។ (ពេត្រុសទី១ ៣:៨) អ្នកត្រួតពិនិត្យមណ្ឌលម្នាក់មានអារម្មណ៍ថា គាត់ត្រូវតែសម្ដែង ‹ចំណូលចិត្តដល់គ្រប់ៗគ្នាក្នុងក្រុមជំនុំ ហើយយកចិត្តទុកដាក់ដោយស្មោះ›។ ប៉ុលបានសរសេរដោយមានគំនិតដូចនេះថា៖ «ចូរអរសប្បាយ ជាមួយនឹងអ្នកណាដែលអរសប្បាយ ហើយយំ ជាមួយនឹងអ្នកណាដែលយំផង»។ (រ៉ូម ១២:១៥) អាកប្បកិរិយាបែបនេះជំរុញពួកអ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យឲ្យខំប្រឹងយោគយល់ដល់បញ្ហានិងកាលៈទេសៈផ្សេងៗនៃពួកអ្នកជឿគ្នាឯង។ បន្ទាប់មកពួកគេអាចឲ្យដំបូន្មានពីបទគម្ពីរដែលលើកទឹកចិត្ត ដែលអាចសម្រេចបានលទ្ធផលល្អប្រសើរបើអនុវត្តតាម។ អ្នកត្រួតពិនិត្យមណ្ឌលម្នាក់ដែលប៉ិនប្រសប់ក្នុងការយកចិត្តទុកដាក់ បានទទួលសំបុត្រពីក្រុមជំនុំមួយនៅជិតក្រុងធូរីន ប្រទេសអ៊ីតាលី ដែលចែងថា៖ «បើអ្នកចង់ឲ្យគេចូលចិត្ត អ្នកគួរចូលចិត្តគេដែរ បើអ្នកចង់បានពេញចិត្ត អ្នកគួរជាទីពេញចិត្តគេដែរ បើអ្នកចង់ឲ្យគេស្រឡាញ់ អ្នកគួរជាទីស្រឡាញ់ដែរ បើអ្នកចង់ឲ្យគេជួយ អ្នកគួរតែជួយគេដែរ។ នេះហើយជាអ្វីដែលយើងបានរៀនពីអ្នក»!
១០. តើអ្នកត្រួតពិនិត្យមណ្ឌលនិងតំបន់បាននិយាយអ្វីខ្លះ អំពីការមានចិត្តរាបទាប ហើយព្រះយេស៊ូបានធ្វើគំរូអ្វីចំពោះរឿងនេះ?
១០ ការមានចិត្តរាបទាបនិងការស្រួលទាក់ទងជួយអ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យឲ្យសម្រេចការល្អបានច្រើន។ អ្នកត្រួតពិនិត្យមណ្ឌលម្នាក់សង្កេតឃើញថា៖ «ជាការសំខាន់ណាស់ក្នុងការរក្សាឲ្យមានចិត្តរាបទាប»។ គាត់បានដាស់តឿនអ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យថ្មីថា៖ «កុំបណ្ដោយឲ្យបងប្អូនដែលមានស្តុកស្តម្ភមានឥទ្ធិពលច្រើនមកលើអ្នកហួសហេតុ ដោយព្រោះតែអ្វីៗដែលពួកគេអាចធ្វើឲ្យអ្នកនោះ ហើយក៏កុំឲ្យចងមិត្តភាពជាមួយតែមនុស្សបែបនេះ គឺត្រូវទាក់ទង់ជាមួយអ្នកឯទៀតដោយឥតលំអៀង»។ (របាក្សត្រទី២ ១៩:៦, ៧) ហើយជាអ្នកតំណាងនៃសមាគមប៉មយាម អ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យដែលពិតជាមានចិត្តរាបទាប នឹងគ្មានមតិពន្លើសអំពីសារសំខាន់របស់ខ្លួន។ អ្នកត្រួតពិនិត្យតំបន់ម្នាក់បានថ្លែងយ៉ាងត្រឹមត្រូវថា៖ «ចូរមានចិត្តរាបទាបហើយសុខចិត្តស្ដាប់បងប្អូនចុះ។ ហើយតែងតែធ្វើឲ្យខ្លួនស្រួលទាក់ទង»។ ជាបុរសដ៏ឧត្តមបំផុតម្នាក់ដែលធ្លាប់មានព្រះជន្ម ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទអាចធ្វើឲ្យមនុស្សមានអារម្មណ៍មិនស្រួល ប៉ុន្តែទ្រង់បានសម្ដែងចិត្តដ៏រាបទាប ហើយអាចទាក់ទងដោយស្រួលបាន ដែលសូម្បីតែក្មេងៗក៏មានអារម្មណ៍យ៉ាងស្រួលនៅជាមួយទ្រង់។ (ម៉ាថាយ ១៨:៥; ម៉ាកុស ១០:១៣-១៦) ពួកអ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យចង់ឲ្យក្មេងតូចៗ ក្មេងជំទង់ ពួកចាស់ជរា—មែនហើយគ្រប់ៗគ្នាក្នុងក្រុមជំនុំ—ឲ្យមានចិត្តសេរីក្នុងការមកឯពួកគេ។
១១. តើការសូមទោសអាចមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណា នៅពេលដែលត្រូវការ?
១១ ពិតមែនហើយ «យើងទាំងអស់គ្នាក៏ជំពប់ជាញយៗដែរ» ហើយគ្មានអ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យណាដែលមិនចេះធ្វើខុសនោះឡើយ។ (យ៉ាកុប ៣:២) កាលណាពួកគេធ្វើខុស ការសូមទោសដោយស្មោះពីចិត្ត ជាគំរូនៃចិត្តរាបទាបដ៏ល្អមួយចំពោះពួកអ្នកចាស់ទុំឯទៀត។ យោងទៅតាមសុភាសិត ២២:៤ «ផលនៃសេចក្ដីសុភាព នឹងសេចក្ដីកោតខ្លាចដល់ព្រះយេហូវ៉ា នោះគឺជាទ្រព្យសម្បត្ដិ កិត្ដិសព្ទ នឹងជីវិត»។ ហើយតើអ្នកបំរើទាំងអស់នៃព្រះយេហូវ៉ាមិនត្រូវឲ្យមាន‹ចិត្តរាបទាបក្នុងការដើរជាមួយព្រះរបស់គេទេឬ›? (មីកា ៦:៨) នៅពេលបានសួរនូវយោបល់អ្វីដែលគាត់នឹងឲ្យអ្នកចាស់ទុំថ្មីដែលធ្វើដំណើរ អ្នកត្រួតពិនិត្យមណ្ឌលម្នាក់មានប្រសាសន៍ថា៖ «ចូរគោរពដល់បងប្អូនទាំងអស់ ហើយចូរចាត់ទុកពួកគេល្អជាងអ្នក។ អ្នកនឹងរៀនដឹងច្រើនពីបងប្អូន ហើយចូរឲ្យមានចិត្តរាបទាប។ ចូរឲ្យមានឫកពាសមនឹងខ្លួនអ្នក។ កុំឲ្យប្រកាន់ឫកហួសឋានៈខ្លួន»។—ភីលីព ២:៣
១២. ហេតុអ្វីក៏ការខ្នះខ្នែងចំពោះកិច្ចបំរើគ្រីស្ទានជាការសំខាន់?
១២ ការខ្នះខ្នែងចំពោះកិច្ចបំរើគ្រីស្ទាន ធ្វើឲ្យពាក្យសំដីនៃអ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យមានខ្លឹមសាច្រើន។ តាមការពិត កាលណាគាត់និងប្រពន្ធរបស់គាត់ខំខ្នះខ្នែងធ្វើគំរូល្អក្នុងកិច្ចការផ្សាយ ពួកអ្នកចាស់ទុំនិងប្រពន្ធរបស់គេ ហើយអ្នកឯទៀតក្នុងក្រុមជំនុំក៏បានលើកទឹកចិត្តឲ្យសម្ដែងការខ្នះខ្នែងក្នុងកិច្ចបំរើរបស់គេដែរ។ អ្នកត្រួតពិនិត្យមណ្ឌលម្នាក់បានដាស់តឿនថា៖ «ចូរខំខ្នះខ្នែងចំពោះកិច្ចបំរើ។ ខ្ញុំបានរកឃើញថា កាលណាក្រុមជំនុំមានចិត្តខ្នះខ្នែងចំពោះកិច្ចបំរើផ្សាយ នោះពួកគេក៏មិនសូវមានបញ្ហាដែរ»។ អ្នកត្រួតពិនិត្យមណ្ឌលម្នាក់ទៀតមានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំជឿជាក់ថា បើអ្នកចាស់ទុំធ្វើការដើរផ្សាយជាមួយបងប្អូនប្រុសស្រី ហើយជួយគេឲ្យមានចិត្តរីករាយនឹងកិច្ចបំរើ នោះនឹងបង្កើតឲ្យមានចិត្តស្ងប់ស្ងៀមនិងសេចក្ដីស្កប់ស្កល់ក្នុងការបំរើព្រះយេហូវ៉ា»។ សាវ័កប៉ុល‹មានចិត្តក្លាហានផ្សាយដំណឹងល្អអំពីព្រះ មកដល់ពួកអ្នកថែស្សាឡូនីច ទាំងមានសេចក្ដីតយុទ្ធជាច្រើនផង›។ ម្ល៉ោះហើយបានជាពួកគេមានអនុស្សាវរីយ៍ល្អៗអំពីទស្សនកិច្ចនិងសកម្មភាពផ្សាយរបស់គាត់ ហើយចង់ជួបគាត់ម្ដងទៀត!—ថែស្សាឡូនីចទី១ ២:១, ២; ៣:៦
១៣. នៅពេលធ្វើការដើរផ្សាយជាមួយគ្រីស្ទានគ្នាឯង តើអ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យត្រូវតែយោគយល់ដល់អ្វី?
១៣ នៅពេលធ្វើការដើរផ្សាយជាមួយគ្រីស្ទានគ្នាឯង អ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យត្រូវចេះយោគយល់ដល់កាលៈទេសៈនិងការខ្វះខាតរបស់គេ។ ថ្វីបើយោបល់របស់គាត់មានប្រយោជន៍ពិតមែន គាត់ត្រូវដឹងថាមានអ្នកខ្លះមានចិត្តញញើតពេលទៅផ្សាយជាមួយអ្នកចាស់ទុំដែលមានពិសោធន៍ច្រើន។ ដូច្នេះហើយ ក្នុងករណីខ្លះទៀត ការលើកទឹកចិត្តជាការមានប្រយោជន៍ច្រើនជាងការឲ្យដំបូន្មាន។ កាលណាគាត់ទៅសិក្សាព្រះគម្ពីរជាមួយអ្នកផ្សាយ ឬអ្នកត្រួសត្រាយ ប្រហែលជាគេចង់ឲ្យគាត់បង្រៀនសិស្សនោះ។ ដោយធ្វើយ៉ាងនេះអាចជួយពួកគេឲ្យដឹងវិធីខ្លះៗ ដើម្បីចំរើនរបៀបបង្រៀនរបស់គេ។
១៤. ហេតុអ្វីក៏អាចនិយាយថា អ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យដែលខំខ្នះខ្នែង ក៏ធ្វើឲ្យអ្នកឯទៀតមានទឹកចិត្តខំខ្នះខ្នែងដែរ?
១៤ អ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យដែលខំខ្នះខ្នែង ក៏ធ្វើឲ្យអ្នកឯទៀតមានទឹកចិត្តខំខ្នះខ្នែងដែរ។ អ្នកត្រួតពិនិត្យមណ្ឌលម្នាក់នៅប្រទេសយូហ្គែនដា បានទៅជាមួយបងប្រុសម្នាក់ដើរកាត់ព្រៃអស់មួយម៉ោង ដើម្បីទៅសិក្សាព្រះគម្ពីរជាមួយសិស្សម្នាក់ដែលមានការរីកចំរើនតិចតួច។ កាលដែលគេកំពុងតែដើរ នោះមានធ្លាក់ភ្លៀងយ៉ាងខ្លាំងដែលគេទាំងពីរទទឹកជោកអស់។ នៅពេលដែលគ្រួសានោះ ដែលមានគ្នាប្រាំមួយនាក់បានដឹងថា ភ្ញៀវរបស់គេជាអ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យ ពួកគេមានចិត្តអស្ចារ្យណាស់។ ដ្បិតពួកគេដឹងថាបព្វជិតនៃសាសនារបស់គេនឹងមិនយកចិត្តទុកដាក់ដល់ហ្វូងចៀមដូចនេះឡើយ។ នៅថ្ងៃអាទិត្យជាបន្ទាប់ ពួកគេបានមកប្រជុំជាលើកទីមួយ ហើយបានសម្ដែងថាគេចង់ក្លាយទៅជាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាដែរ។
១៥. តើអ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យដែលខំខ្នះខ្នែងនៅម៉ិចស្សីកូ មានការពិសោធន៍ដ៏ល្អអ្វី?
១៥ នៅរដ្ឋអូសាកានៃប្រទេសម៉ិចស្សីកូ មានអ្នកត្រួតពិនិត្យមណ្ឌលម្នាក់បានខំប្រឹងខ្នះខ្នែងធ្វើការមួយ ដែលមិនតម្រូវពីគាត់ឡើយ។ គាត់បានរៀបចំទៅស្នាក់នៅក្នុងបន្ទប់គុកបួនយប់ ដើម្បីឲ្យគាត់អាចជួបអ្នកទោសប្រាំពីរនាក់ ដែលបានក្លាយទៅជាអ្នកផ្សាយព្រះរាជាណាចក្រ។ ក្នុងរវាងបីបួនថ្ងៃ គាត់បានទៅផ្សាយជាមួយអ្នកទោសទាំងនេះពីបន្ទប់មួយទៅបន្ទប់មួយ ហើយបានបង្រៀនព្រះគម្ពីរដែរ។ ដោយសារមានបង្ហាញចំណូលចិត្ត ពួកនេះខ្លះបានសិក្សារហូតដល់យប់ជ្រៅ។ អ្នកត្រួតពិនិត្យមណ្ឌលដែលខំខ្នះខ្នែងនេះបានសរសេរថា៖ «នៅចុងបញ្ចប់នៃទស្សនកិច្ច អ្នកទោសទាំងនេះនិងខ្ញុំបានពោរពេញទៅដោយអំណរ ដោយសារតែការលើកទឹកចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមក»។
១៦. ហេតុអ្វីក៏មានប្រយោជន៍ម្ល៉េះ នៅពេលដែលអ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យនិងប្រពន្ធរបស់គេផ្ដល់ការលើកទឹកចិត្ត?
១៦ អ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យខំព្យាយាមឲ្យបានជាទីលើកទឹកចិត្ត។ នៅពេលដែលប៉ុលទៅធ្វើទស្សនកិច្ចក្រុមជំនុំផ្សេងៗនៅស្រុកម៉ាសេដូន គាត់‹បានលើកទឹកចិត្តពួកគេដោយអធិប្បាយទូន្មានជាច្រើន›។ (កិច្ចការ ២០:១, ២) ពាក្យលើកទឹកចិត្តអាចមានប្រយោជន៍ច្រើនណាស់ក្នុងការណែនាំមនុស្សក្មេងនិងចាស់ឲ្យមានគោលដៅខាងវិញ្ញាណ។ នៅការិយាល័យសាខាធំមួយនៃសមាគមប៉មយាម ការស្ទង់មតិក្រៅផ្លូវការមួយបង្ហាញថា អ្នកត្រួតពិនិត្យមណ្ឌលបានលើកទឹកចិត្តជិត២០ភាគរយនៃជនស្ម័គ្រចិត្តដែលចូលបំរើពេញពេល។ ប្រពន្ធរបស់អ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យក៏អាចជាប្រភពល្អនៃការលើកទឹកចិត្តដែរ តាមរយៈគំរូដ៏ល្អរបស់នាង ជាអ្នកប្រកាសព្រះរាជាណាចក្រពេញពេល។
១៧. តើអ្នកត្រួតពិនិត្យមណ្ឌលចំណាស់ម្នាក់មានអារម្មណ៍យ៉ាងណាអំពីការជួយអ្នកឯទៀត?
១៧ ពួកចាស់ជរានិងពួកអ្នកកើតទុក្ខត្រូវការការលើកទឹកចិត្តជាងគេ។ អ្នកត្រួតពិនិត្យមណ្ឌលចំណាស់ម្នាក់សរសេរថា៖ «លក្ខណៈមួយនៃកិច្ចការរបស់ខ្ញុំដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំមានអំណរដ៏អស្ចារ្យខាងក្នុង គឺជាការជួយដល់អ្នកឥតសកម្មនិងអ្នកចាស់ជរាទន់ខ្សោយក្នុងហ្វូងរបស់ព្រះ។ ពាក្យនៅរ៉ូម ១:១១, ១២ មានអត្ថន័យដ៏ពិសេសចំពោះខ្ញុំ ដ្បិតខ្ញុំបានទទួលការលើកទឹកចិត្តនិងកម្លាំងជាច្រើន ក្នុងកាលដែល‹ចែកអំណោយទានណាមួយខាងវិញ្ញាណដល់បុគ្គលបែបនេះ ប្រយោជន៍ឲ្យគេបានតាំងនៅយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួន›»។
រង្វាន់នៃកិច្ចការដ៏មានអំណររបស់គេ
១៨. តើអ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យមានគោលដៅអ្វីខ្លះពីព្រះគម្ពីរ?
១៨ ពួកអ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យមានចិត្តស្មោះក្នុងការជួយអ្នកជឿដូចគ្នា។ ពួកគេចង់ពង្រឹងក្រុមជំនុំនិងស្អាងពួកជំនុំខាងវិញ្ញាណ។ (កិច្ចការ ១៥:៤១) អ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យម្នាក់ខំប្រឹងប្រែងណាស់ ដើម្បី«ផ្ដល់ការលើកទឹកចិត្ត ការធូរសម្រាល និងដើម្បីបណ្ដុះឲ្យមានចំណង់ក្នុងកិច្ចបំរើ ហើយឲ្យអនុវត្តគោលការណ៍ព្រះគម្ពីរ»។ (យ៉ូហានទី៣ ៣) ហើយអ្នកត្រួតពិនិត្យម្នាក់ទៀតខំព្យាយាមជួយអ្នកជំនឿគ្នាឯងឲ្យមានជំនឿនឹងធឹងឡើង។ (កូល៉ុស ២:៦, ៧) សូមចាំថា អ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យគឺជា«គូកនស្មោះត្រង់» មិនមែនជាចៅហ្វាយលើជំនឿនៃអ្នកឯទៀតឡើយ។ (ភីលីព ៤:៣; កូរិនថូសទី២ ១:២៤) ទស្សនកិច្ចរបស់គាត់ជាឱកាសមួយសំរាប់ការលើកទឹកចិត្តនិងសំរាប់សកម្មភាពផ្សេងៗ ហើយក៏ជាឱកាសសំរាប់ឲ្យក្រុមអ្នកចាស់ទុំសើរើការរីកចំរើនដែលមានឡើង និងពិនិត្យមើលគោលដៅផ្សេងៗទៀតសំរាប់អនាគតដែរ។ តាមរយៈពាក្យសំដីនិងគំរូរបស់គាត់ ពួកអ្នកផ្សាយ ពួកអ្នកត្រួសត្រាយ ពួកអ្នកងារជំនួយ និងពួកអ្នកចាស់ទុំអាចទទួលការកំឡាចិត្ត ហើយក៏មានទឹកចិត្តឡើងចំពោះកិច្ចការនៅខាងមុខទៀត។ (ប្រៀបធៀប ថែស្សាឡូនីចទី១ ៥:១១) ដូច្នេះ សូមជួយគាំទ្រឲ្យអស់ពីចិត្តដល់ទស្សនកិច្ចនៃអ្នកត្រួតពិនិត្យមណ្ឌល ហើយសូមឆ្លៀតយកប្រយោជន៍ពីការបំរើនៃអ្នកត្រួតពិនិត្យតំបន់។
១៩, ២០. តើអ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យនិងប្រពន្ធរបស់គេបានទទួលរង្វាន់យ៉ាងដូចម្ដេចចំពោះកិច្ចបំរើដ៏ស្មោះត្រង់?
១៩ ពួកអ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យនិងប្រពន្ធរបស់គេបានទទួលរង្វាន់ជាច្រើនចំពោះកិច្ចបំរើដ៏ស្មោះត្រង់របស់គេ ហើយពួកគេអាចដឹងប្រាកដក្នុងចិត្តថា ព្រះយេហូវ៉ានឹងប្រទានពរដល់គេចំពោះសេចក្ដីល្អដែលគេបានធ្វើ។ (សុភាសិត ១៩:១៧; អេភេសូរ ៦:៨) ជូចនិងម៉ាក់ដាលីណាជាគូស្វាមីភរិយាចំណាស់ម្នាក់ បានបំរើជាច្រើនឆ្នាំក្នុងកិច្ចការធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យ។ នៅមហាសន្និបាតមួយក្នុងក្រុងលូហ្សិមបឺក ជនម្នាក់បានទៅជួបម៉ាក់ដាលីណា ដែលនាងបានធ្វើបន្ទាល់ប្រាប់ជាង២០ឆ្នាំកន្លងទៅ។ ស្ត្រីជាតិយូដាម្នាក់នេះបានចាប់អារម្មណ៍ទៅលើសេចក្ដីពិត តាមរយៈប្រកាសនវត្ថុនៃព្រះគម្ពីរមួយ ដែលម៉ាក់ដាលីណាបានទុកឲ្យនាង ហើយក្រោយមកក៏បានធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹក។ មានបងស្រីខាងវិញ្ញាណម្នាក់មកជួបបងប្រុសជូច ដែលនាងបានចាំគាត់មកផ្ទះនាងជិត៤០ឆ្នាំមកហើយ។ ការសម្ដែងប្រាប់អំពីដំណឹងល្អដោយចិត្តខ្នះខ្នែងរបស់គាត់ បានធ្វើឲ្យនាងនិងប្ដីរបស់នាងទទួលសេចក្ដីពិត។ ត្រូវហើយ ជូចនិងម៉ាក់ដាលីណាសប្បាយចិត្តណាស់អំពីការនេះ។
២០ កិច្ចបំរើដ៏មានផលច្រើនរបស់ប៉ុលក្នុងក្រុងអេភេសូរ បាននាំឲ្យគាត់មានអំណរណាស់ ហើយនេះប្រហែលជាជំរុញឲ្យគាត់ស្រង់ពាក្យរបស់ព្រះយេស៊ូនេះថា៖ ‹ការឲ្យ នោះបានសប្បាយជាងការទទួល›។ (កិច្ចការ ២០:៣៥) ដោយព្រោះតែកិច្ចការធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យជាប់ទាក់ទងនឹងការឲ្យឥតឈប់ឈរ ដូច្នេះ ពួកអ្នកដែលបំរើក្នុងកិច្ចការនោះនឹងពិសោធការសប្បាយច្រើន ហើយជាពិសេសនៅពេលដែលគេទទួលលទ្ធផលល្អពីការងាររបស់គេ។ អ្នកត្រួតពិនិត្យមណ្ឌលម្នាក់ដែលបានជួយអ្នកចាស់ទុំម្នាក់ដែលបាក់ទឹកចិត្ត បានទទួលដំណឹងក្នុងសំបុត្រមួយថា៖ «អ្នកបានធ្វើជា‹ជំនួយពង្រឹងទឹកចិត្ត›ដ៏ធំមួយក្នុងជីវិតខាងវិញ្ញាណរបស់ខ្ញុំ—គឺហួសពីការនឹកស្មានរបស់អ្នកទៅទៀត។ . . . អ្នកនឹងមិនដឹងថាអ្នកបានជួយប៉ុណ្ណាទេ ដល់បងប្រុសអេសាភសម័យទំនើប ដែល‹ជើងបានកន្ធែកចេញហៀបនឹងផុតទៅហើយ›»។—កូល៉ុស ៤:១១; ទំនុកដំកើង ៧៣:២
២១. ហេតុអ្វីក៏អ្នកនិយាយថា កូរិនថូសទី១ ១៥:៥៨ សំដៅចំពោះសកម្មភាពផ្សេងៗនៃពួកអ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យ?
២១ គ្រីស្ទានចំណាស់ម្នាក់ដែលធ្លាប់បំរើក្នុងកិច្ចការមណ្ឌលអស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ ចូលចិត្តគិតអំពីបទគម្ពីរកូរិនថូសទី១ ១៥:៥៨ ដែលនៅទីនោះប៉ុលបានដាស់តឿនថា៖ «ចូរកាន់យ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួន ដោយឥតរង្គើ ទាំងធ្វើការព្រះអម្ចាស់ ឲ្យបរិបូរជាដរាបចុះ ដោយដឹងថា ការដែលអ្នករាល់គ្នាខំប្រឹងធ្វើក្នុងព្រះអម្ចាស់ នោះមិនមែនឥតប្រយោជន៍ទេ»។ មែនហើយ ពួកអ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យមានការធ្វើច្រើនណាស់ក្នុងកិច្ចការរបស់ព្រះអម្ចាស់។ ហើយយើងមានចិត្តអបអរណាស់ ដែលពួកគេបំរើដោយអំណរពោរពេញ ធ្វើជាអ្នកចាត់ចែងដ៏ស្មោះត្រង់នៃព្រះគុណដែលគ្មានសិទ្ធិទទួលនៃព្រះយេហូវ៉ា!
[កំណត់សម្គាល់]
a សូមមើលអត្ថបទ «តើអ្នកសប្បាយចិត្តទេដោយមានការធ្វើច្រើន»? ក្នុងប៉មយាម ១៥ ឧសភា ១៩៩១ ទំព័រ ២៨-៣១។ (ភាសាអង់គ្លេស)
តើអ្នកនឹងឆ្លើយយ៉ាងណា?
◻ ហេតុអ្វីក៏ពួកអ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យត្រូវចាត់ទុកជា‹អ្នកចាត់ចែងដ៏ល្អ›?
◻ តើមានកត្ដាអ្វីខ្លះ ដែលជួយពួកអ្នកត្រួតពិនិត្យមណ្ឌលនិងតំបន់ឲ្យសម្រេចការល្អច្រើន?
◻ ហេតុអ្វីក៏ចិត្តរាបទាបនិងការខំខ្នះខ្នែងជាការសំខាន់ម្ល៉េះ ចំពោះពួកអ្នកដែលបំរើក្នុងកិច្ចការធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យ?
◻ តើពួកអ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យមានគោលដៅល្អៗអ្វីខ្លះ?
[រូបភាពនៅទំព័រ២៨]
ពួកអ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យខំព្យាយាមលើកទឹកចិត្តអ្នកមានជំនឿដូចគ្នា
[រូបភាពនៅទំព័រ២៩]
គ្រីស្ទានទាំងក្មេងទាំងចាស់អាចទទួលផលប្រយោជន៍ពីការចូលរួមជាមួយពួកអ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យនិងប្រពន្ធរបស់គេ
[រូបភាពនៅទំព័រ៣០]
ការខំខ្នះខ្នែងក្នុងកិច្ចបំរើនៃអ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យ ធ្វើឲ្យអ្នកឯទៀតមានចិត្តខំខ្នះខ្នែងដែរ