អ្នកដទៃនឹងនឹកអ្នក!
១ ពីពេលមួយទៅពេលមួយ យើងប្រហែលខានទៅប្រជុំក្រុមជំនុំម្ដងឬច្រើនជាងមួយ ដោយគិតថា‹គ្មានអ្នកណានឹកខ្ញុំទេ ពួកគេមិនទាំងចាប់ភ្លឹកខ្ញុំនៅទីនោះផង›។ នេះគឺមិនពិតទេ! ដូចជាអវយវៈមួយនៃរូបកាយយើង យើងនិមួយៗមានមុខនាទីដ៏សំខាន់ក្នុងក្រុមជំនុំ។ (កូរិនថូសទី១ ១២:១២) ពេលយើងមិនបានមកកិច្ចប្រជុំប្រចាំសប្ដាហ៍ នោះអាចមានឥទ្ធិពលលើសុខភាពខាងវិញ្ញាណនៃអ្នកដទៃដែលទៅប្រជុំ។ បើសិនជាអ្នកមិននៅទីនោះ សូមចាំថា—អ្នកដទៃនឹងនឹកអ្នក!
២ មុខនាទីដ៏សំខាន់ដែលអ្នកមាន: ប៉ុលចង់ឃើញបងប្អូនរបស់គាត់ណាស់។ រ៉ូម ១:១១, ១២ ពន្យល់នូវមូលហេតុ៖ «ដើម្បីនឹងចែកអំណោយទានណាមួយខាងវិញ្ញាណមកអ្នករាល់គ្នា . . . គឺថាឲ្យយើងបានសេចក្ដីកំសាន្តចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមក ក្នុងពួកអ្នករាល់គ្នា ដោយសារសេចក្ដីជំនឿរបស់យើងនិមួយៗ គឺរបស់អ្នករាល់គ្នានឹងរបស់ខ្ញុំផង»។ ដូច្នេះ ដោយចម្លើយរបស់យើង និងចំណែកក្នុងកិច្ចប្រជុំ ហើយវត្តមានរបស់យើងនៅទីនោះ យើងអាចលើកទឹកចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមកបានច្រើន ក្នុងការបន្តតាមផ្លូវដ៏ស្មោះត្រង់។—ថែស្សាឡូនីចទី១ ៥:១១
៣ តើអ្នកមិនចង់ឃើញអ្នកឯទៀតនៅកិច្ចប្រជុំទេឬ? អ្នកប្រុងស្មារតីស្ដាប់ចម្លើយរបស់គេហើយអបអរនូវការសម្ដែងនៃជំនឿរបស់គេ។ អំណោយទានខាងវិញ្ញាណរបស់គេបណ្ដាលឲ្យអ្នកមានការលើកទឹកចិត្ត។ ប្រសិនបើបងប្អូនប្រុសស្រីខ្លះខានទៅកិច្ចប្រជុំ អ្នកនឹកគេ។ បងប្អូនប្រុសស្រីរបស់អ្នកមានអារម្មណ៍ដូចគ្នាចំពោះអ្នក បើសិនជាអ្នកឥតមានវត្តមាន។
៤ មុខនាទីដ៏សំខាន់នៃកិច្ចប្រជុំ: នៅពេលមួយប៉មយាម បានថ្លែងអំពីមុខនាទីដ៏សំខាន់ ដែលកិច្ចប្រជុំផ្ដល់សំរាប់ជីវិតខាងវិញ្ញាណរបស់យើង ដោយចែងថា៖ «ក្នុងពិភពលោកដ៏វេទនានិងដ៏ឥតសីលធម៌នេះ ក្រុមជំនុំគ្រីស្ទានគឺជាទីជ្រកពិតខាងវិញ្ញាណ . . . ជាជម្រកនៃសន្ដិភាពនិងសេចក្ដីស្រឡាញ់។ ដូច្នេះ សូមទៅកិច្ចប្រជុំទាំងអស់ឲ្យបានទៀងទាត់»។ (ប៉មយាម ១៥ សីហា ១៩៩៣ ទំព័រ ១១) រៀងរាល់ថ្ងៃ យើងជួបប្រទះស្ថានការណ៍ដែលធ្វើឲ្យយើងអស់កម្លាំងខាងវិញ្ញាណ។ បើសិនជាយើងមិនប្រយ័ត្នទេ យើងក្លាយជាជក់ស្លុងនឹងសេចក្ដីខ្វល់ខ្វាយរបស់យើង ដែលយើងលែងមើលឃើញនឹងរបស់ដ៏សំខាន់ខាងវិញ្ញាណ។ យើងគ្រប់គ្នាពឹងលើគ្នាទៅវិញទៅមក ចំពោះការលើកទឹកចិត្តដែលយើងត្រូវការដើម្បីរក្សាការរួបរួមគ្នា ហើយចិត្តខ្នះខ្នែងក្នុងកិច្ចបំរើរបស់ព្រះ។—ហេព្រើរ ១០:២៤, ២៥
៥ ការទៅកិច្ចប្រជុំរបស់យើងគឺសំខាន់ណាស់។ ជម្ងឺឬព្រឹត្ដិការណ៍ដែលកើតឡើងដែលមើលមិនឃើញអាចបង្អាក់យើងយូរៗម្ដង។ បើមិនដូច្នេះទេ សូមឲ្យយើងខំប្រឹងចូលរួមក្នុងពួកជំនុំទាំងប៉ុន្មាន ដែលសរសើរព្រះយេហូវ៉ាទាំងអស់គ្នាចុះ!—ទំនុកដំកើង ២៦:១២