តើកូនរបស់អ្នកអាចបង្ហាញភាពចាស់ទុំក្នុងការសំរេចចិត្តខ្លួនឯងឬទេ?
១ តើកូនយើងត្រូវសំរេចចិត្តដោយខ្លួនឯងអំពីអ្វី? គេត្រូវសំរេចចិត្តអំពីការចាក់បញ្ចូលឈាម។ កូនរបស់ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាបានកាន់ជំហរយ៉ាងមាំដែលបង្ហាញថា ការស្ដាប់បង្គាប់តាមច្បាប់របស់ព្រះស្តីអំពីឈាម គឺសំខាន់ចំពោះពួកគេ ក៏ដូចជាចំពោះមាតាបិតាផងដែរ។ តើកូនរបស់អ្នកដែលមិនគ្រប់អាយុតាមផ្លូវច្បាប់អាចត្រូវកាន់ជំហរដូច្នេះដែរឬទេ?
២ តើច្បាប់រដ្ឋចែងយ៉ាងណា? នៅសហរដ្ឋអាមេរិក តុលាការជាន់ខ្ពស់បំផុតដែលសំរេចសេចក្ដីអំពីសិទ្ធិរបស់កូនដែលមានភាពចាស់ទុំតែមិនទាន់គ្រប់អាយុតាមផ្លូវច្បាប់ដែលបដិសេធការចាក់បញ្ចូលឈាមនោះ គឺតុលាការជាន់ខ្ពស់នៅរដ្ឋអ៊ីលីណយ។ ក្រោយពីបានពិចារណាឡើងវិញនូវករណីយុវនារីអាយុ១៧ឆ្នាំជាស្មរបន្ទាល់ម្នាក់ តុលាការបានសំរេចសេចក្ដីថា៖ «ប្រសិនបើមានភស្តុតាងគ្រប់គ្រាន់ដែលកូនមិនគ្រប់អាយុតាមច្បាប់តែមានភាពចាស់ទុំអាចយល់ពីលទ្ធផលនៃការសំរេចចិត្តខ្លួនឯងនោះ ហើយមានសមត្ថភាពរិះគិតដូចអ្នកពេញវ័យ គាត់ក៏មានសិទ្ធិតាមច្បាប់ព្រមទទួលឬបដិសេធវិធីព្យាបាលណាមួយក៏បានដែរ»។ គ្រូពេទ្យឬពួករាជការចង់ដឹងថាកូននេះមានភាពចាស់ទុំល្មម ហើយអាចសំរេចចិត្តខ្លួនឯងបាន។ ហេតុនេះហើយបានជា ពួកគាត់ប្រហែលចង់សួរកូនដែលឈឺនេះអំពីមូលហេតុដែលកូនមិនព្រមឲ្យគេចាក់បញ្ចូលឈាម។ យុវជននេះត្រូវយល់ថាខ្លួនគាត់ឈឺធ្ងន់ប៉ុណ្ណា ត្រូវយល់នូវលទ្ធផលនៃជំរើសវិធីព្យាបាល ហើយគាត់គួរមានសមត្ថភាពចេះពន្យល់យ៉ាងច្បាស់លាស់និងម៉ឺងម៉ាត់ពីហេតុដែលគាត់ប្ដេជ្ញាធ្វើតាមច្បាប់របស់ព្រះអំពីឈាម។
៣ តើកូនរបស់អ្នកនឹងនិយាយយ៉ាងណា? តើកូនរបស់អ្នកចេះពន្យល់នូវច្បាប់របស់ព្រះអំពីឈាមឬទេ? តើកូនជឿអស់ពីចិត្តថាសេចក្ដីបង្គាប់ឲ្យ‹ចៀសវាងពីឈាម›គឺមកពីព្រះឬ? (កិច្ច. ១៥:២៩; ២១:២៥) តើកូនចេះបង្ហាញបទគម្ពីរដើម្បីពន្យល់អំពីជំនឿរបស់ខ្លួនឬទេ? ប្រសិនបើមាតាបិតាមិននៅជាមួយកូន តើកូនមានចិត្តក្លាហានធ្វើតាមការសំរេចចិត្តរបស់ខ្លួនស្តីអំពីឈាម សូម្បីតែគ្រូពេទ្យគិតថាកូននឹងរងគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិត? ដោយព្រោះ«គ្រប់ទាំងអស់ស្រេចនៅពេលវេលានឹងឱកាស» តើអ្នកអាចជួយកូនត្រៀមខ្លួនយ៉ាងដូចម្ដេច ក្រែងលោចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណ៍របស់កូនបានត្រូវល្បងលដែលយើងគិតមិនដល់?—សាស. ៩:១១; អេភ. ៦:៤
៤ តើមាតាបិតាអាចធ្វើអ្វី? មាតាបិតាមានភារកិច្ចបង្រៀនកូននូវទស្សនៈរបស់ព្រះអំពីឈាម។ (២ធី. ៣:១៤, ១៥) សន្លឹកបន្ថែមក្នុងកិច្ចបំរើព្រះរាជាណាចក្រយើង ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០០២មានអត្ថបទមួយដែលពន្យល់ពីរឿងនេះយ៉ាងក្បោះក្បាយ។ សូមសិក្សាអត្ថបទនេះឲ្យបានហ្មត់ចត់ជាមួយនឹងក្រុមគ្រួសារ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត មានយោបល់ខ្លះនៅសន្លឹកបន្ថែមក្នុងកិច្ចបំរើព្រះរាជាណាចក្រយើង ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០០១ ក្រោមចំណងជើង «ចូរប្រយ័ត្ននឹងសំណួរដែលបង្កប់អត្ថន័យ»។ ការផ្អែកលើយោបល់ទាំងនេះនឹងជួយកូនហាត់ឲ្យចេះពន្យល់នូវអ្វីដែលគេជឿ និងមូលហេតុដែលគេជឿដូច្នេះ។ (១ពេ. ៣:១៥) សំវិធានការឯទៀតដែលបន្ថែមចំណេះដឹងរបស់យើងអំពីឈាម គឺព័ត៌មានក្នុងប្រអប់សំណួរនៅកិច្ចបំរើព្រះរាជាណាចក្រយើង ខែកញ្ញា ឆ្នាំ១៩៩៩ និងទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ថ្ងៃទី១ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០០៤ ទំព័រ១៨-២៨។
៥ ជួយកូន«លមើលឲ្យបានស្គាល់បំណងព្រះហឫទ័យនៃព្រះ ដែលល្អ ស្រួលទទួល ហើយគ្រប់លក្ខណ៍» ស្តីអំពីឈាម។ បន្ទាប់មក កូនអាចបង្ហាញភាពចាស់ទុំក្នុងការសំរេចចិត្តខ្លួនឯង ដែលផ្គាប់ព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះ។—រ៉ូម ១២:២
[សំណួរសម្រាប់អត្ថបទសិក្សា]
១. តើពួកយុវជនជាស្មរបន្ទាល់បានកាន់ជំហរយ៉ាងណាស្តីអំពីការប្រើឈាម? សូមលើកឧទាហរណ៍មួយ។
២. តើតុលាការមួយបានផ្អែកលើមូលដ្ឋានអ្វីពេលសំរេចសេចក្ដីអំពីកូនមិនគ្រប់អាយុតាមផ្លូវច្បាប់ដែលមិនព្រមឲ្យពេទ្យចាក់បញ្ចូលឈាម? តើមាតាបិតាគ្រីស្ទាននិងកូនមិនគ្រប់អាយុតាមផ្លូវច្បាប់អាចរៀនអ្វីពីការសំរេចសេចក្ដីនេះ?
៣. តើសំណួរណាខ្លះដែលមាតាបិតាត្រូវពិចារណាគិតឲ្យបានវែងឆ្ងាយ? ហើយហេតុអ្វី?
៤, ៥. (ក) តើមាតាបិតាមានភារកិច្ចអ្វី? ហើយតើគាត់អាចបំពេញភារកិច្ចនោះយ៉ាងដូចម្ដេច? (ខ) តើមានសំវិធានការណាខ្លះដែលអាចជួយមាតាបិតាទាំងឡាយ?