ជំពូកទីមួយ
តើមានគន្លឹះនៃសុភមង្គលគ្រួសារឬទេ?
១. ហេតុអ្វីក៏ក្រុមគ្រួសារដែលបានស្ថាបនាយ៉ាងមាំ មានសារៈសំខាន់សំរាប់សង្គមមនុស្សជាតិ?
ក្រុមគ្រួសារគឺជារបៀបរៀបចំដែលមានយូរជាងគេបង្អស់នៅលើផែនដីនេះ ហើយក្រុមគ្រួសារមានមុខនាទីដ៏សំខាន់ក្នុងសង្គមមនុស្សជាតិ។ ទូទាំងប្រវត្ដិសាស្ត្រ ក្រុមគ្រួសារដែលបានស្ថាបនាឡើងយ៉ាងមាំ នោះក៏បានជួយធ្វើឲ្យមានសង្គមបានមាំនោះដែរ។ ក្រុមគ្រួសារគឺជារបៀបរៀបចំដ៏ប្រសើរបំផុត ដើម្បីចិញ្ចឹមអប់រំកូនចៅឲ្យបានជាមនុស្សពេញវ័យ។
២-៥. (ក) សូមពណ៌នានូវអារម្មណ៍សុខសាន្តដែលកូនក្មេងម្នាក់មានក្នុងក្រុមគ្រួសារមួយដែលមានសុភមង្គល។ (ខ) តើបញ្ហាអ្វីដែលបានត្រូវគេរាយការណ៍ក្នុងក្រុមគ្រួសារខ្លះៗនោះ?
២ ក្រុមគ្រួសារដែលមានសុភមង្គល គឺជាទីជម្រកដែលផ្ដល់នូវសុវត្ថិភាពនិងសន្ដិសុខ។ សូមនឹកក្នុងចិត្តមួយសន្ទុះសិនពីក្រុមគ្រួសារដ៏ល្អមួយ។ ក្នុងកំឡុងអាហារពេលល្ងាចរបស់ពួកគេ មាតាបិតាដ៏យកចិត្តទុកដាក់នោះ ក៏អង្គុយជាមួយនឹងកូនៗរបស់ខ្លួន ហើយពិគ្រោះនូវព្រឹត្ដិការណ៍ដែលបានកើតឡើងក្នុងកំឡុងថ្ងៃនោះ។ កូនៗនិយាយជាប់មាត់យ៉ាងរំភើបចិត្ត កាលដែលពួកគេបានប្រាប់មាតាបិតារបស់ខ្លួន អំពីអ្វីដែលបានកើតឡើងនៅឯសាលា។ ពេលវេលាសំរាកដែលបានចំណាយជាមួយគ្នានេះ ធ្វើឲ្យគ្រប់គ្នាមានកម្លាំងឡើងវិញ ដើម្បីទ្រាំបានមួយថ្ងៃទៀតពីបរិយាកាសខាងក្រៅផ្ទះសម្បែង។
៣ ក្នុងក្រុមគ្រួសារមួយដែលមានសុភមង្គល កូនម្នាក់ដឹងក្នុងចិត្តថា បិតាព្រមទាំងមាតារបស់គាត់នឹងមើលថែរក្សាគាត់ ពេលគាត់ឈឺ ដោយប្រហែលជាផ្លាស់វេនគ្នាមកអង្គុយនៅក្បែរគាត់ពេញមួយយប់ទៀតផង។ គាត់ដឹងថា គាត់អាចទៅជួបមាតានិងបិតារបស់គាត់ ពេលមានបញ្ហាក្នុងជីវិតដ៏ក្មេងខ្ចីនេះ ដើម្បីទទួលយោបល់និងការគាំទ្រផងដែរ។ ត្រូវហើយ កូននេះពិតជាមានអារម្មណ៍សុខសាន្តមែន ទោះជាបរិយាកាសក្រៅផ្ទះសម្បែងមានពេញទៅដោយបញ្ហាយ៉ាងណាក៏ដោយ។
៤ នៅពេលដែលកូនៗធំឡើង ជាធម្មតាដែលពួកគេរៀបការហើយក៏មានក្រុមគ្រួសារផ្ទាល់ខ្លួនគេដែរ។ សុភាសិតមួយពីបូព៌ាប្រទេសបានចែងថា៖ «បុគ្គលម្នាក់ដឹងខ្លួនថា ជំពាក់គុណមាតាបិតាច្រើនណាស់ ពេលដែលគាត់មានកូនរបស់ខ្លួនឯងផ្ទាល់នោះ»។ ដោយមានកតញ្ញូធម៌និងសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ជ្រាលជ្រៅ នោះកូនដ៏ធំពេញវ័យក៏ខំប្រឹងធ្វើឲ្យក្រុមគ្រួសាររបស់ខ្លួនមានសុភមង្គលដែរ។ ពួកគេក៏មើលថែរក្សាមាតាបិតាដ៏ចាស់ជរារបស់ខ្លួន ដែលពួកគាត់មានចិត្តត្រេកអរដោយមានចៅៗនៅជាមួយនោះ។
៥ ប្រហែលជានៅពេលឥឡូវនេះ អ្នកកំពុងតែគិតថា៖ ‹អ៊ីចឹង ខ្ញុំស្រឡាញ់ក្រុមគ្រួសាររបស់ខ្ញុំ ក៏ប៉ុន្តែក្រុមគ្រួសាររបស់ខ្ញុំគឺឥតដូចនឹងក្រុមគ្រួសារដែលទើបបានពណ៌នាមកនោះទេ។ ខ្ញុំនិងគូអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ខ្ញុំធ្វើការខុសពេលគ្នា ហើយសឹងតែមិនជួបគ្នាផង។ យើងច្រើនតែនិយាយអំពីបញ្ហាខាងលុយកាក់តែប៉ុណ្ណោះ›។ ឬក៏តើអ្នកនិយាយថា៖ ‹កូនៗនិងចៅៗរបស់ខ្ញុំរស់នៅទីក្រុងមួយទៀត ហើយខ្ញុំគ្មានឱកាសឃើញពួកគេទេ›។ ត្រូវហើយ ដោយមានហេតុដែលច្រើនតែហួសពីសមត្ថភាពរបស់បុគ្គលដែលទាក់ទងនឹងរឿងនោះ ជីវិតក្នុងក្រុមគ្រួសារភាគច្រើន គឺមិនល្អទាល់តែសោះ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ មនុស្សខ្លះមានក្រុមគ្រួសារមួយដែលមានសុភមង្គល។ តើតាមរបៀបណាទៅ? តើមានគន្លឹះនៃសុភមង្គលគ្រួសារឬទេ? ចម្លើយគឺ មានមែន! ប៉ុន្តែមុននឹងពិគ្រោះថាជាអ្វីនោះ យើងគួរឆ្លើយនូវសំនួរមួយដ៏សំខាន់សិន។
តើអ្វីទៅជាក្រុមគ្រួសារ?
៦. តើក្រុមគ្រួសារបែបណាដែលនឹងយកមកពិគ្រោះក្នុងសៀវភៅនេះ?
៦ នៅឯបស្ចិមប្រទេស ក្រុមគ្រួសារភាគច្រើនគឺមានបិតា មាតា និងកូនៗ។ ជីដូនជីតាប្រហែលជារស់នៅក្នុងផ្ទះសម្បែងរបស់ខ្លួន ឲ្យតែពួកគាត់អាចធ្វើទៅបាន។ ថ្វីបើគួររក្សាឲ្យមានទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងញាតិសន្ដានឯទៀតក៏ដោយ តែភារកិច្ចចំពោះពួកអ្នកទាំងនោះគឺមានកំរិត។ ជាគោលសំខាន់ យើងនឹងពិគ្រោះក្នុងសៀវភៅនេះអំពីក្រុមគ្រួសារដែលមានមាតាបិតានិងកូនៗ។ ប៉ុន្តែ ក្រុមគ្រួសារបែបផ្សេងទៀត គឺមានកាន់តែច្រើនឡើងនៅក្នុងឆ្នាំថ្មីៗនេះ ដូចជាក្រុមគ្រួសារដែលមានតែបិតាឬមាតា ក្រុមគ្រួសារដែលមានបិតាឬមាតាចុង និងក្រុមគ្រួសារដែលមាតាបិតាលែងរស់នៅជាមួយគ្នាដោយសារមូលហេតុណាមួយ។
៧. តើអ្វីទៅជាក្រុមគ្រួសារខាងសាច់ញាតិ?
៧ ក្រុមគ្រួសារខាងសាច់ញាតិគឺមានទូទៅនៅក្នុងវប្បធម៌ខ្លះ។ ក្នុងរបៀបរៀបចំនេះ បើអាចធ្វើទៅបាន នោះជាធម្មតាកូនៗក៏មើលថែរក្សាជីដូនជីតារបស់ពួកគេ ហើយក៏មានការជាប់ទាក់ទងយ៉ាងជិតស្និទ្ធនិងភារកិច្ចចំពោះបងប្អូនសាច់ឆ្ងាយផងដែរ។ ជាឧទាហរណ៍ សមាជិកក្នុងក្រុមគ្រួសារមួយប្រហែលជាជួយទំនុកបំរុង ចិញ្ចឹមអប់រំ ព្រមទាំងចេញប្រាក់សំរាប់ការរៀនសូត្រឲ្យក្មួយៗប្រុសស្រី ឬក៏ដល់បងប្អូនសាច់ញាតិឆ្ងាយទៀតផង។ គោលការណ៍ដែលនឹងត្រូវយកមកពិគ្រោះក្នុងប្រកាសនវត្ថុនេះ ក៏ទាក់ទងនឹងក្រុមគ្រួសារខាងសាច់ញាតិនោះដែរ។
ក្រុមគ្រួសារដែលមានភាពតានតឹងចិត្ត
៨, ៩. តើមានបញ្ហាអ្វីនៅក្នុងប្រទេសខ្លះៗដែលបង្ហាញថា ក្រុមគ្រួសារកំពុងតែប្រែប្រួលនោះ?
៨ សព្វថ្ងៃនេះ ក្រុមគ្រួសារគឺកំពុងតែប្រែប្រួល ហើយគួរឲ្យសោកស្ដាយមែន ដែលការប្រែប្រួលនេះមិនមែនធ្វើឲ្យបានប្រសើរឡើងនោះទេ។ ឧទាហរណ៍មួយអំពីរឿងនេះ គឺនៅប្រទេសឥណ្ឌាដែលភរិយាម្នាក់ប្រហែលជារស់នៅជាមួយនឹងក្រុមគ្រួសាររបស់ស្វាមី ហើយធ្វើការក្នុងផ្ទះក្រោមការដឹកនាំរបស់សាច់ថ្លៃគាត់។ យ៉ាងណាក៏ដោយ សព្វថ្ងៃនេះ គឺជាការធម្មតាទេ ដែលភរិយាជនជាតិឥណ្ឌារកការងារធ្វើក្រៅផ្ទះនោះ។ ក៏ប៉ុន្តែ តាមមើលទៅ ពួកគេនៅតែបានតម្រូវឲ្យបំពេញមុខនាទីតាមទំនៀមទម្លាប់នៅក្នុងផ្ទះសម្បែងដែរ។ សំនួរដែលបានត្រូវសួរឡើងនៅឯប្រទេសជាច្រើននោះគឺថា បើប្រៀបធៀបនឹងសមាជិកឯទៀតក្នុងក្រុមគ្រួសារ តើស្ត្រីម្នាក់ដែលមានការងារធ្វើខាងក្រៅផ្ទះ គួរតម្រូវឲ្យធ្វើការប៉ុណ្ណានៅក្នុងផ្ទះសម្បែងនោះ?
៩ នៅក្នុងសង្គមទាំងឡាយខាងបូព៌ាប្រទេស នោះចំណងដ៏រឹងមាំក្នុងក្រុមគ្រួសារខាងសាច់ញាតិ គឺមានតាមទំនៀមទម្លាប់។ ប៉ុន្តែ ដោយមានឥទ្ធិពលពីបស្ចិមប្រទេសខាងការធ្វើតាមគំនិតរបស់ខ្លួនឯង និងបញ្ហាខាងសេដ្ឋកិច្ច នោះចំណងដ៏រឹងមាំក្នុងក្រុមគ្រួសារខាងសាច់ញាតិ គឺកំពុងតែអន់ថយទៅៗ។ ដូច្នេះហើយ មនុស្សជាច្រើនមានទស្សនៈថា ការមើលថែរក្សាសមាជិកចាស់ជរាក្នុងក្រុមគ្រួសារ ជាបន្ទុកជាជាងចាត់ទុកនោះជាកាតព្វកិច្ច ឬជាឯកសិទ្ធិទៅវិញ។ មាតាបិតាដ៏ចាស់ជរាខ្លះបានត្រូវគេធ្វើបាប។ ប្រាកដហើយ ការធ្វើបាបនិងការឥតយកចិត្តទុកដាក់នឹងមនុស្សចាស់ គឺមាននៅក្នុងប្រទេសជាច្រើនសព្វថ្ងៃនេះ។
១០, ១១. តើហេតុការណ៍អ្វីដែលបង្ហាញថា ក្រុមគ្រួសារនានាកំពុងតែប្រែប្រួលនៅប្រទេសផ្សេងៗក្នុងទ្វីបអឺរ៉ុប?
១០ ការលែងលះគ្នាគឺមានជាទូទៅ ហើយកាន់តែច្រើនឡើង។ នៅប្រទេសអេស្ប៉ាញ អត្រានៃការលែងលះគ្នាបានឡើងទៅដល់១ភាគ៨ ចាប់ពីដើមទសវត្សចុងក្រោយនៃសតវត្សទី២០។ អត្រានេះបានកើនឡើងយ៉ាងច្រើន ដល់១ភាគរយទៅហើយ គ្រាន់តែ២៥ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ។ នៅប្រទេសអង់គ្លេស តាមសេចក្ដីរាយការណ៍នោះមានអត្រានៃការលែងលះគ្នាដ៏ខ្ពស់ជាងគេក្នុងទ្វីបអឺរ៉ុប (គេគិតថា អាពាហ៍ពិពាហ៍៤ក្នុង១០ នឹងទទួលបរាជ័យ) នោះគេឃើញមានចំនួនក្រុមគ្រួសារដែលមានតែបិតាឬមានតែមាតា បានកើនឡើងយ៉ាងលឿន។
១១ មនុស្សជាច្រើននៅប្រទេសអាល្លឺម៉ង់ ហាក់ដូចជាលែងនិយមចង់បានក្រុមគ្រួសារដែលមានទាំងមាតាបិតានិងកូនៗសោះឡើយ។ នៅទសវត្សនៃឆ្នាំ១៩៩០ នោះក្រុមគ្រួសារជាតិអាល្លឺម៉ង់ ដែលមានតែបុគ្គលម្នាក់រស់នៅតែឯង នោះមាន៣៥ភាគរយ និងក្រុមគ្រួសារដែលមានបុគ្គលពីរនាក់ប៉ុណ្ណោះ គឺមានដល់៣១ភាគរយ។ ពួកមនុស្សនៅប្រទេសបារាំងក៏មិនសូវរៀបការដែរ ហើយអស់អ្នកដែលរៀបការ ក៏បានលែងលះគ្នាជាញឹកញយ ហើយយ៉ាងលឿនជាងមុនៗទៅទៀត។ មនុស្សកាន់តែច្រើនឡើងចូលចិត្តរស់នៅជាមួយគ្នា ដោយឥតចង់ទទួលភារកិច្ចខាងអាពាហ៍ពិពាហ៍។ និន្នាការដែលអាចប្រៀបធៀបនឹងនេះគឺមានទូទាំងពិភពលោក។
១២. តើកូនក្មេងរងទុក្ខយ៉ាងណា ដោយព្រោះមានការប្រែប្រួលក្នុងក្រុមគ្រួសារសម័យទំនើបនេះ?
១២ ចុះពួកកូនក្មេងយ៉ាងណាវិញដែរ? នៅសហរដ្ឋអាមេរិកនិងប្រទេសជាច្រើនទៀត នោះកូនក្មេងកាន់តែច្រើនឡើងៗបានកើតមកពីមាតាបិតាដែលឥតបានរៀបការ ហើយខ្លះកើតមកពីមាតាបិតាដែលនៅក្មេងជំទង់។ យុវនារីជាច្រើននាក់មានកូនមួយចំនួន ពីបិតាផ្សេងៗគ្នា។ របាយការណ៍ពីជុំវិញពិភពលោក ចែងប្រាប់អំពីកូនក្មេងជាច្រើនលាននាក់ដែលឥតមានផ្ទះសម្បែង ដែលដើររហេតរហូតតាមផ្លូវ។ ពួកគេជាច្រើននាក់រត់គេចពីក្រុមគ្រួសារដែលធ្វើបាបពួកគេ ឬក្រុមគ្រួសារបានបណ្ដេញពួកគេចេញដោយមិនអាចចិញ្ចឹមពួកគេបានទៀតទេ។
១៣. តើបញ្ហាទូទៅណាខ្លះ ដែលធ្វើឲ្យក្រុមគ្រួសារលែងមានសុភមង្គលនោះ?
១៣ ត្រូវហើយ នៅក្នុងក្រុមគ្រួសារកំពុងតែមានវិបត្ដិមែន។ បន្ថែមពីលើអ្វីដែលបានរៀបរាប់មកហើយនេះ គឺមានការបះបោរដោយក្មេងជំទង់ ការធ្វើបាបកូនក្មេង ការប្រើអំពើហិង្សាលើគូអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ខ្លួន រោគញៀនស្រា និងបញ្ហាឯទៀតដ៏អន្តរាយ ដែលធ្វើឲ្យក្រុមគ្រួសារជាច្រើនលែងមានសុភមង្គលទៀត។ ចំពោះមនុស្សពេញវ័យនិងកូនក្មេងជាច្រើននាក់ទៀត នោះក្រុមគ្រួសារប្រាកដជាមិនមែនជម្រកមួយឡើយ។
១៤. (ក) យោងទៅតាមអ្នកខ្លះ តើអ្វីទៅជាបុព្វហេតុនៃវិបត្ដិក្នុងក្រុមគ្រួសារ? (ខ) តើមេធាវីម្នាក់នៅសតវត្សទីមួយ បានរៀបរាប់យ៉ាងណានូវពិភពលោកក្នុងសម័យនេះ ហើយតើការសម្រេចនៃពាក្យរបស់គាត់ធ្លាប់មានអានុភាពលើជីវិតក្នុងក្រុមគ្រួសារយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៤ ហេតុអ្វីក៏មានវិបត្ដិនៅក្នុងក្រុមគ្រួសារដូច្នេះ? យោងទៅតាមអ្នកខ្លះ បុព្វហេតុនៃវិបត្ដិក្នុងក្រុមគ្រួសារនៅសម័យនេះ គឺដោយសារការរួមបញ្ចូលស្ត្រីធ្វើការក្នុងសង្គម។ អ្នកឯទៀតចង្អុលទៅការចុះអាប់ឱនខាងសីលធម៌នៅសព្វថ្ងៃនេះ។ ហើយបុព្វហេតុឯទៀតក៏បានលើកមកនិយាយដែរ។ ជិតពីរពាន់ឆ្នាំទៅហើយ មេធាវីដ៏ល្បីម្នាក់បានទាយប្រាប់ថា ការបង្ខិតបង្ខំជាច្រើននឹងធ្វើទុក្ខទោសដល់ក្រុមគ្រួសារ ដោយគាត់បានសរសេរថា៖ «ចូរឲ្យដឹងថា នៅជាន់ក្រោយបង្អស់ នឹងមានគ្រាលំបាកណាស់ ដ្បិតនៅគ្រានោះ មនុស្សនឹងស្រឡាញ់តែខ្លួនឯង ទាំងស្រឡាញ់ប្រាក់ អួតអាងគឃរ មានឫកខ្ពស់ ប្រមាថមើលងាយ មិនស្ដាប់បង្គាប់មាតាបិតា រមិលគុណ មានចិត្តមិនបរិសុទ្ធ មិនស្រឡាញ់តាមធម្មតាមនុស្ស គ្មានសេចក្ដីអធ្យោគ និយាយបង្កាច់គេ មិនចេះទប់ចិត្ត មានចិត្តសាហាវ មិនចូលចិត្តនឹងការល្អ ក្បត់គេ ឥតបើគិត មានចិត្តធំ ហើយចូលចិត្តនឹងល្បែងលេងជាជាងព្រះ»។ (ធីម៉ូថេទី២ ៣:១-៤) គ្មានអ្នកណាម្នាក់ដែលសង្ស័យថាពាក្យទាំងនេះមិនសម្រេចនៅសព្វថ្ងៃនេះឡើយ។ ដោយសារនៅក្នុងពិភពលោកយើងមានស្ថានភាពបែបនេះ ដូច្នេះហើយបានជាក្រុមគ្រួសារជាច្រើនកំពុងតែមានវិបត្ដិនោះ។
គន្លឹះនៃសុភមង្គលគ្រួសារ
១៥-១៧. នៅក្នុងសៀវភៅនេះ តើយើងនឹងចង្អុលបញ្ជាក់ពីប្រភពណា ថាជាគន្លឹះនៃសុភមង្គលគ្រួសារនោះ?
១៥ ឱវាទស្តីអំពីរបៀបធ្វើឲ្យមានសុភមង្គលនៅក្នុងក្រុមគ្រួសារ គឺបានផ្ដល់មកពីគ្រប់កន្លែង។ នៅបស្ចិមប្រទេស នោះមានយោបល់មិនចេះចប់ពីសៀវភៅនិងទស្សនាវដ្ដីនានាដើម្បីជួយខ្លួនឯង។ តែមានបញ្ហាគឺថា ពួកអ្នកឲ្យឱវាទដែលជាមនុស្សតែងនិយាយប្រឆាំងគ្នា ហើយឱវាទដែលចាត់ទុកថាទាន់សម័យនៅថ្ងៃនេះ អាចចាត់ទុកថាឥតមានប្រយោជន៍នៅថ្ងៃស្អែកក៏មាន។
១៦ បើដូច្នេះ តើយើងអាចរកការដឹកនាំចំពោះក្រុមគ្រួសារដែលអាចទុកចិត្តបាន ពីកន្លែងណាទៅ? តើអ្នកនឹងមើលក្នុងសៀវភៅមួយ ដែលបានសរសេរចប់ប្រមាណ១៩០០ឆ្នាំកន្លងទៅហើយឬទេ? ឬក៏តើអ្នកមានអារម្មណ៍ថា សៀវភៅបែបនោះគឺហួសសម័យហើយ? តាមការពិត គន្លឹះពិតប្រាកដនៃសុភមង្គលគ្រួសារ ក៏រកឃើញបាននៅក្នុងប្រភពបែបនេះមែន។
១៧ ប្រភពនោះគឺជាព្រះគម្ពីរ។ យោងទៅតាមទីសំអាងទាំងអស់នោះគឺថា ព្រះគម្ពីរបានត្រូវបណ្ដាលឲ្យតែងដោយព្រះអង្គទ្រង់ផ្ទាល់។ នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ យើងឃើញនូវសេចក្ដីថ្លែងដូចតទៅថា៖ «គ្រប់ទាំងបទគម្ពីរ គឺជាព្រះទ្រង់បានបញ្ចេញព្រះវិញ្ញាណបណ្ដាលឲ្យតែងទេ ក៏មានប្រយោជន៍សំរាប់ការបង្រៀន ការរំឭកឲ្យដឹងខ្លួន ការប្រដៅដំរង់ នឹងការបង្ហាត់ខាងឯសេចក្ដីសុចរិត»។ (ធីម៉ូថេទី២ ៣:១៦) នៅក្នុងប្រកាសនវត្ថុនេះ យើងសូមលើកទឹកចិត្តលោកអ្នកឲ្យពិនិត្យមើលនូវរបៀបដែលព្រះគម្ពីរអាចជួយលោកអ្នកឲ្យចេះ‹កែតំរង់› ពេលដោះស្រាយនូវភាពតានតឹងនិងបញ្ហាផ្សេងៗដែលប្រឈមមុខក្នុងក្រុមគ្រួសារសព្វថ្ងៃនេះ។
១៨. ហេតុអ្វីក៏សមហេតុសមផលក្នុងការទទួលស្គាល់ថាព្រះគម្ពីរជាប្រភពមួយនៃការឲ្យឱវាទខាងអាពាហ៍ពិពាហ៍នោះ?
១៨ ប្រសិនបើអ្នកមានចិត្តសង្ស័យថា ព្រះគម្ពីរមិនអាចជួយឲ្យក្រុមគ្រួសារមានសុភមង្គល សូមពិនិត្យមើលសេចក្ដីនេះសិន៖ បុគ្គលមួយអង្គដែលបានបណ្ដាលឲ្យតែងព្រះគម្ពីរមក ក៏ជាអ្នកផ្ដើមនូវរបៀបរៀបចំខាងអាពាហ៍ពិពាហ៍ដែរ។ (លោកុប្បត្តិ ២:១៨-២៥) ព្រះគម្ពីរចែងថា ព្រះនាមរបស់ទ្រង់គឺយេហូវ៉ា។ (ទំនុកដំកើង ៨៣:១៨) ទ្រង់ជាព្រះដ៏ជាអ្នកបង្កើត និងជា‹ព្រះវរបិតា ដែលគ្រប់ទាំងគ្រួសារមាននាមត្រកូលពីទ្រង់មក›។ (អេភេសូរ ៣:១៤, ១៥) ព្រះយេហូវ៉ាបានសង្កេតឃើញជីវភាពគ្រួសារតាំងពីការចាប់ផ្ដើមរបស់មនុស្សជាតិមកម្ល៉េះ។ ទ្រង់ជ្រាបអំពីបញ្ហាដែលអាចកើតឡើង ហើយបានប្រទានឲ្យឱវាទដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាទាំងនោះ។ ទូទាំងប្រវត្ដិសាស្ត្រ អស់អ្នកដែលអនុវត្តយ៉ាងស្មោះតាមគោលការណ៍ព្រះគម្ពីរក្នុងជីវភាពគ្រួសាររបស់គេ នោះគេរកបានសុភមង្គលច្រើនជាង។
១៩-២១. តើមានបទពិសោធន៍ណាខ្លះនៅសម័យទំនើបនេះ ដែលបង្ហាញនូវឥទ្ធិពលនៃព្រះគម្ពីរក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហាអាពាហ៍ពិពាហ៍នោះ?
១៩ ជាឧទាហរណ៍ ស្ត្រីមេផ្ទះម្នាក់នៅប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ី ធ្លាប់ជាអ្នកញៀនលេងល្បែងភ្នាល់ដែលអត់លេងមិនបាន។ ជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ គាត់ឥតបានយកចិត្តទុកដាក់នឹងកូនបីនាក់របស់គាត់ទេ ហើយបានឈ្លោះប្រកែកនឹងស្វាមីរបស់គាត់ជានិច្ច។ រួចមក គាត់បានចាប់ផ្ដើមសិក្សាព្រះគម្ពីរ។ បន្ដិចម្ដងៗ ស្ត្រីនេះបានជឿទៅលើអ្វីដែលព្រះគម្ពីរបានចែងមក។ នៅពេលដែលគាត់បានអនុវត្តតាមឱវាទក្នុងព្រះគម្ពីរ នោះគាត់បានទៅជាភរិយាម្នាក់ដ៏ល្អជាងមុន។ ការខំប្រឹងរបស់គាត់ ដែលមានមូលដ្ឋានលើគោលការណ៍ព្រះគម្ពីរ បាននាំឲ្យមានសុភមង្គលដល់ក្រុមគ្រួសារទាំងមូលរបស់គាត់។
២០ ស្ត្រីមេផ្ទះម្នាក់នៅប្រទេសអេស្ប៉ាញមានប្រសាសន៍ថា៖ «យើងទើបតែបានរៀបការមួយឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ ពេលដែលយើងបានចាប់ផ្ដើមមានបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរនោះ»។ គាត់និងស្វាមីរបស់គាត់ឥតមានលក្ខណៈដូចគ្នាទេ ហើយពុំសូវនិយាយរកគ្នា លើកលែងតែពេលមានការឈ្លោះប្រកែកតែប៉ុណ្ណោះ។ ថ្វីបើមានកូនស្រីម្នាក់ក៏ដោយ ក៏គេបានសម្រេចចិត្តរស់នៅដាច់ដោយឡែកពីគ្នាតាមច្បាប់។ ក៏ប៉ុន្តែមុននឹងរឿងនេះកើតឡើង នោះពួកគេបានត្រូវលើកទឹកចិត្តឲ្យមើលព្រះគម្ពីរ។ ពួកគេទាំងពីរបានសិក្សានូវឱវាទស្តីអំពីបុរសនិងស្ត្រីដែលរៀបការហើយៗបានចាប់ផ្ដើមអនុវត្តតាមឱវាទនេះ។ មិនយូរប៉ុន្មានក្រោយមក ពួកគេអាចប្រស្រ័យទាក់ទងគ្នាដោយមេត្រីភាព ហើយក្រុមគ្រួសារដ៏តូចរបស់គេក៏មានសាមគ្គីភាពយ៉ាងសប្បាយរីករាយ។
២១ ព្រះគម្ពីរក៏ជួយមនុស្សចាស់ៗដែរ។ ជាឧទាហរណ៍ សូមពិនិត្យមើលនូវបទពិសោធន៍នៃគូស្វាមីភរិយានេះដែលជាជនជាតិជប៉ុន។ ស្វាមីនេះគឺឆាប់ខឹងណាស់ ហើយជួនកាលមានចិត្តឃោរឃៅទៀតផង។ មុនដំបូង កូនស្រីៗរបស់គូស្វាមីភរិយានេះ បានចាប់ផ្ដើមសិក្សាព្រះគម្ពីរ ទោះជាមានការជំទាស់ពីមាតាបិតារបស់គេក៏ដោយ។ រួចមក ស្វាមីនេះក៏បានចូលរួមសិក្សាជាមួយនឹងកូនស្រីៗរបស់គាត់ដែរ ក៏ប៉ុន្តែភរិយាបានទៅជាជំទាស់ជានិច្ចវិញ។ តែជាច្រើនឆ្នាំកន្លងមក នោះភរិយាបានកត់សម្គាល់នូវឥទ្ធិពលដ៏ល្អដែលគោលការណ៍ព្រះគម្ពីរមានលើក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់។ កូនស្រីៗរបស់គាត់បានមើលថែរក្សាគាត់យ៉ាងល្អ ហើយស្វាមីរបស់គាត់ក៏ទៅជាស្លូតជាងមុនឆ្ងាយណាស់។ ការកែប្រែបែបនេះបានជំរុញស្ត្រីនេះឲ្យពិនិត្យមើលព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន ហើយព្រះគម្ពីរក៏មានឥទ្ធិពលដ៏ល្អដូចគ្នាដែរទៅលើគាត់។ ស្ត្រីចាស់នេះបានមានប្រសាសន៍ម្ដងហើយម្ដងទៀតថា៖ «យើងបានទៅជាគូស្វាមីភរិយាដ៏ពិតមែនទែន»។
២២, ២៣. តើព្រះគម្ពីរជួយមនុស្សគ្រប់ពូជសាសន៍ ឲ្យស្វែងរកសុភមង្គលក្នុងជីវភាពគ្រួសាររបស់គេយ៉ាងដូចម្ដេច?
២២ ពួកបុគ្គលទាំងនេះគឺនៅក្នុងចំណោមមនុស្សជាច្រើននាក់ ដែលបានរៀនដឹងអំពីគន្លឹះនៃសុភមង្គលគ្រួសារ។ ពួកគេបានទទួលព្រមតាមឱវាទក្នុងព្រះគម្ពីរ ហើយក៏បានអនុវត្តតាមឱវាទនោះ។ ពិតមែន ដូចមនុស្សគ្រប់គ្នានោះដែរ ពួកគេរស់នៅក្នុងពិភពលោកដ៏ឃោរឃៅ ឥតសីលធម៌ ដែលមានវិបត្ដិសេដ្ឋកិច្ច។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ពួកគេជាមនុស្សឥតគ្រប់ល័ក្ខណ៍ ក៏ប៉ុន្តែគេមានសុភមង្គលពីការខំប្រឹងធ្វើតាមបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះដ៏ជាអ្នកផ្ដើមរបៀបរៀបចំជាក្រុមគ្រួសារ។ ដូចជាព្រះគម្ពីរចែងមក នោះព្រះយេហូវ៉ាជា«អ្នកដែលបង្រៀនឲ្យឯងបានទទួលប្រយោជន៍ ហើយក៏នាំឯងទៅក្នុងផ្លូវដែលឯងគួរដើរ»។—អេសាយ ៤៨:១៧
២៣ ទោះជាព្រះគម្ពីរបានសរសេរចប់ជិតពីរពាន់ឆ្នាំកន្លងមកហើយក៏ដោយ តែឱវាទក្នុងព្រះគម្ពីរក៏ពិតជាទាន់សម័យណាស់។ ម្យ៉ាងទៀត ព្រះគម្ពីរបានត្រូវសរសេរមកសំរាប់មនុស្សគ្រប់គ្នា។ ព្រះគម្ពីរមិនមែនជាសៀវភៅអាមេរិកាំងឬរបស់មនុស្សពីបស្ចិមប្រទេសនោះឡើយ។ ព្រះយេហូវ៉ា«ទ្រង់បានបង្កើតមនុស្សគ្រប់សាសន៍ពីឈាមតែ១» ហើយទ្រង់ជ្រាបអំពីសមាសភាពរបស់មនុស្សជាតិដែលរស់នៅគ្រប់កន្លែង។ (កិច្ចការ ១៧:២៦) គោលការណ៍ព្រះគម្ពីរមានប្រសិទ្ធិភាពសំរាប់មនុស្សគ្រប់គ្នា។ ប្រសិនបើលោកអ្នកអនុវត្តតាមគោលការណ៍ទាំងនោះ លោកអ្នកក៏នឹងដឹងអំពីគន្លឹះនៃសុភមង្គលគ្រួសារដែរ។