តើអ្នកអត់ឱនទោសដូចព្រះយេហូវ៉ាទេ?
«បើអ្នករាល់គ្នាអត់ទោសចំពោះការរំលងច្បាប់ ដែលមនុស្សលោកប្រព្រឹត្តធ្វើ នោះព្រះវរបិតានៃអ្នក ដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ ទ្រង់នឹងអត់ទោសឲ្យអ្នករាល់គ្នាដែរ តែបើអ្នករាល់គ្នាមិនអត់ទោស ចំពោះការរំលងច្បាប់ឲ្យគេទេ នោះព្រះវរបិតានៃអ្នក ទ្រង់ក៏មិនអត់ទោស ចំពោះការរំលងច្បាប់ ដែលអ្នករាល់គ្នាប្រព្រឹត្តធ្វើដែរ»។—ម៉ាថាយ ៦:១៤, ១៥
១, ២. តើយើងត្រូវការព្រះប្រភេទណា ហើយហេតុអ្វី?
«ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់មានសេចក្ដីមេត្ដាករុណា ហើយនឹងសេចក្ដីអាណិតអាសូរ ទ្រង់យឺតនឹងខ្ញាល់ ហើយមានសេចក្ដីសប្បុរសដ៏បរិបូរ។ ទ្រង់នឹងមិនបន្ទោសជាដរាប ក៏មិនប្រកាន់ជារៀងរាបតទៅដែរ។ ទ្រង់មិនបានប្រព្រឹត្តនឹងយើងតាមអំពើបាបរបស់យើងទេ ក៏មិនបានសងតាមអំពើទុច្ចរិតរបស់យើងដែរ។ ដ្បិតដែលផ្ទៃមេឃខ្ពស់ជាងផែនដីច្រើនប៉ុណ្ណា សេចក្ដីសប្បុរសរបស់ទ្រង់ក៏ធំច្រើនប៉ុណ្ណោះ ចំពោះអស់អ្នកដែលកោតខ្លាចដល់ទ្រង់ ឯទិសខាងកើតនៅឆ្ងាយពីទិសខាងលិចយ៉ាងណា ទ្រង់បានដកយកអស់ទាំងការល្មើសនៃយើងឲ្យឃ្លាតឆ្ងាយពីយើងយ៉ាងនោះដែរ។ ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់មានព្រះហឫទ័យអាណិតដល់អស់អ្នកដែលកោតខ្លាចទ្រង់ ដូចជាឪពុកមានចិត្តអាសូរដល់កូនរបស់ខ្លួនរបស់ខ្លួនដែរ ដ្បិតទ្រង់ស្គាល់រាងកាយរបស់យើង ក៏នឹកចាំថា យើងគ្រាន់តែជាធូលីដីប៉ុណ្ណោះ»។—ទំនុកដំកើង ១០៣:៨-១៤
២ ដោយសារយើងនៅក្នុងផ្ទៃពោះម្ដាយដែលមានបាប និងកើតមកក្នុងសេចក្ដីទុច្ចរិត ហើយដោយសារតែភាពមិនល្អឥតខ្ចោះពីកំណើត ដែលតែងតែនាំយើងឲ្យធ្វើជាឈ្លើយចំពោះច្បាប់នៃអំពើបាប យើងត្រូវការយ៉ាងខ្លាំងនូវព្រះដែល‹នឹកចាំថា យើងគ្រាន់តែកើតមកពីធូលីដីប៉ុណ្ណោះ›។ បីរយឆ្នាំក្រោយពីដាវីឌបានរាយរាប់យ៉ាងរំភើបអំពីព្រះយេហូវ៉ា ក្នុងទំនុកដំកើងជំពូក១០៣ មានអ្នកសរសេរព្រះគម្ពីរម្នាក់ទៀតឈ្មោះមីកា ក៏បានលើកសរសើរព្រះដដែលនេះតាមវិធីដ៏រំភើបដូចនោះដែរ អំពីសេចក្ដីអាណិតអាសូរដោយអត់ឱនទោសចំពោះអំពើបាបដែលបានប្រព្រឹត្តហើយ ថា៖ «តើមានអ្នកណាជាព្រះឲ្យដូចទ្រង់ ដែលទ្រង់អត់ទោសចំពោះអំពើទុច្ចរិត ហើយក៏បំភ្លេចអំពើរំលងរបស់សំណល់នៃមរដកទ្រង់ ទ្រង់មិនផ្ងំសេចក្ដីខ្ញាល់ទុកជានិច្ចទេ ពីព្រោះទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យនឹងសេចក្ដីសប្បុរសវិញ ទ្រង់នឹងមានសេចក្ដីអាណិតអាសូរ ដល់យើងរាល់គ្នាទៀត ទ្រង់នឹងកំរាបសេចក្ដីទុច្ចរិតរបស់យើង នៅក្រោមព្រះបាទ ហើយនឹងបោះអស់ទាំងអំពើបាបរបស់យើងទៅក្នុងសមុទ្រជ្រៅ»។—មីកា ៧:១៨, ១៩
៣. តើការអត់ឱនទោសមានន័យយ៉ាងណា?
៣ នៅក្នុងបទគម្ពីរភាសាក្រិក ពាក្យដែលប្រែថា«អត់ឱនទោស» មានន័យថា «ពន្លែងឲ្យទៅ»។ សូមកត់សំគាល់ថា ពាក្យស្រង់របស់ដាវីឌនិងមីកានៅខាងលើនេះ សម្ដែងប្រាប់អត្ថន័យដូចគ្នា តាមពាក្យពិពណ៌នាដែលគួរឲ្យចូលចិត្ត។ ដើម្បីឲ្យយល់កាន់តែច្បាស់ឡើងនូវទំហំដ៏អស្ចារ្យនៃការអត់ឱនទោសនៃព្រះយេហូវ៉ា ចូរឲ្យយើងពិនិត្យមើលសាឡើងវិញនូវឧទាហរណ៍ខ្លះៗអំពីការនេះ ដែលកំពុងតែមានសកម្មភាព។ ឧទាហរណ៍ទីមួយបង្ហាញថា ព្រះទ័យនៃព្រះយេហូវ៉ាអាចផ្លាស់ពីសេចក្ដីហិនវិនាសទៅការអត់ឱនទោសឲ្យ។
លោកម៉ូសេជួយសុំទោសឲ្យ—ព្រះយេហូវ៉ាសណ្ដាប់តាម
៤. ប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលនៅតែមិនហ៊ានចូលទៅក្នុងស្រុកសន្យា បន្ទាប់ពីបានឃើញការសម្ដែងឥទ្ធិឫទ្ធិរបស់ព្រះយេហូវ៉ាណាខ្លះ?
៤ ព្រះយេហូវ៉ាបាននាំសាសន៍អ៊ីស្រាអែលផុតពីគ្រោះថ្នាក់ ចេញពីស្រុកអេស៊ីព្ទ ហើយមកដល់ស្រុកដែលទ្រង់បានសន្យាឲ្យធ្វើជាស្រុកកំណើតរបស់គេ។ ប៉ុន្តែពួកគេមិនព្រមចូលទៅទេ ដោយខ្លាចមនុស្សនៅក្នុងស្រុកកាណាននោះ។ ក្រោយពីបានឃើញព្រះយេហូវ៉ាសង្គ្រោះពួកគេពីពួកអេស៊ីព្ទ ដោយប្រើសេចក្ដីវេទនាដ៏ហិនហោចទាំងដប់ប្រការ បើកច្រកឲ្យគេចខ្លួនតាមសមុទ្រក្រហម កំទេចកងទ័ពអេស៊ីព្ទដែលព្យាយាមដេញតាមពួកគេ ធ្វើពិធីកិច្ចព្រមព្រៀងខាងក្រិត្យវិន័យជាមួយពួកគេ នៅឯភ្នំស៊ីណាយ ដែលធ្វើឲ្យពួកគេទៅជាសាសន៍ជ្រើសរើសនៃព្រះយេហូវ៉ា ហើយក៏បានប្រទាននំម៉ាន៉ាពីស្ថានសួគ៌ឲ្យពួកគេជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដើម្បីទំនុកបំរុងពួកគេ តែពួកគេនៅតែមិនហ៊ានចូលទៅក្នុងស្រុកសន្យានោះ ដោយខ្លាចពួកកាណានខ្លះៗដែលមានមាឌធំសម្បើម!—ជនគណនា ១៤:១-៤
៥. តើឈ្លបពីរនាក់បានជួយលើកទឹកចិត្តប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលយ៉ាងណា?
៥ លោកម៉ូសេនិងអើរ៉ុនទំលាក់ខ្លួនចុះផ្កាប់មុខដោយស្រងាកចិត្ត។ យ៉ូស្វេនិងកាលែប ជាឈ្លបដ៏ស្មោះត្រង់ បានព្យាយាមលើកទឹកចិត្តប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលថា៖ ‹ស្រុកនោះស្អាតណាស់ គឺជាស្រុកដែលពេញហូរហៀរទៅដោយទឹកដោះគោនិងទឹកឃ្មុំ។ សូមកុំខ្លាចមនុស្សអី ដ្បិតព្រះយេហូវ៉ាគង់នៅជាមួយយើងហើយ!›។ ជាជាងបានលើកទឹកចិត្តដោយពាក្យទាំងនេះ ពួកអ្នកបះបោរដែលខ្លាចទាំងនោះ បានព្យាយាមចោលដុំថ្មសម្លាប់យ៉ូស្វេនិងកាលែបទៅវិញ។—ជនគណនា ១៤:៥-១០
៦, ៧. (ក) តើព្រះយេហូវ៉ាបានសម្រេចចិត្តធ្វើយ៉ាងណា នៅពេលដែលប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលមិនព្រមចូលទៅក្នុងស្រុកសន្យា? (ខ) ហេតុអ្វីបានជាលោកម៉ូសេមិនយល់ស្របតាមសេចក្ដីជំនុំជំរះរបស់ព្រះយេហូវ៉ាមកលើប្រជាជនអ៊ីស្រាអែល ហើយដោយមានលទ្ធផលយ៉ាងណា?
៦ ព្រះយេហូវ៉ាបានមានព្រះទ័យក្រោធណាស់! «ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់មានបន្ទូលនឹងម៉ូសេថា៖ តើជនទាំងឡាយនេះ នឹងនៅតែមើលងាយអញ ដល់កាលណាទៀត តើដល់កាលណាទៀតដែលគេនៅតែមិនជឿដល់អញ ទោះបើឃើញអស់ទាំងទីសំគាល់ ដែលអញបានធ្វើនៅកណ្ដាលគេជាច្រើនម្ល៉េះផង? ដូច្នេះ អញនឹងវាយគេ ដោយជំងឺអាសន្នរោគ ហើយនឹងកាត់កាល់គេចោលចេញ រួចអញនឹងបង្កើតសាសន៍១ដ៏ធំជាង ហើយពូកែជាងពីឯងវិញ។ តែម៉ូសេទូលទៅព្រះយេហូវ៉ាថា បើដូច្នោះពួកសាសន៍អេស៊ីព្ទនឹងឮដែរ (ដ្បិតទ្រង់បាននាំបណ្ដាជននេះពីកណ្ដាលគេ ឡើងមកដោយព្រះចេស្ដាទ្រង់)។ នោះគេនឹងប្រាប់តៗមក ដល់មនុស្សនៅស្រុកនេះ . . . ដូច្នេះ បើទ្រង់សំឡាប់ពួកជនទាំងនេះដូចជាមនុស្សតែម្នាក់ នោះសាសន៍ទាំងប៉ុន្មាន ដែលបានឮល្បីពីទ្រង់ គេនឹងដៀលថា ដោយព្រោះតែព្រះយេហូវ៉ាពុំអាចនឹងនាំពួកនោះចូលទៅក្នុងស្រុក ដែលទ្រង់បានស្បថថា នឹងឲ្យទៅគេ នោះបានជាទ្រង់ត្រឡប់ជាសំឡាប់គេ នៅក្នុងទីរហោស្ថានវិញ»។—ជនគណនា ១៤:១១-១៦
៧ លោកម៉ូសេបានទូលអង្វរសូមការអត់ឱនទោស ដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់កិត្ដិនាមនៃព្រះយេហូវ៉ា៖ «សូមអត់ទោសនៃការទុច្ចរិតរបស់ពួកជននេះ ដោយសេចក្ដីមេត្ដាករុណាដ៏ធំរបស់ទ្រង់ ដូចជាទ្រង់បានអត់ទោសដល់គេតាំងពីស្រុកអេស៊ីព្ទ រហូតមកដល់ទីនេះដែរ។ នោះព្រះយេហូវ៉ា ទ្រង់មានបន្ទូលថា៖ ‹អញអត់ទោសឲ្យ តាមពាក្យឯងហើយ›»។—ជនគណនា ១៤:១៩, ២០
សរណវត្ថុបូជានៃម៉ាន៉ាសេនិងអំពើកំផិតនៃដាវីឌ
៨. តើស្តេចម៉ាន៉ាសេនៃស្រុកយូដាមានប្រវត្ដិសាស្ត្រយ៉ាងណា?
៨ ឧទាហរណ៍ដ៏ប្រសើរមួយចំពោះការអត់ឱនទោសនៃព្រះយេហូវ៉ា គឺជាករណីនៃម៉ាន៉ាសេ ដែលជាបុត្រនៃស្តេចហេសេគាដ៏ល្អម្នាក់។ ម៉ាន៉ាសេមានជន្មាយុ១២ឆ្នាំ កាលដែលបានចាប់ផ្ដើមឡើងសោយរាជ្យក្នុងក្រុងយេរូសាឡិម។ ទ្រង់បានសង់ទីខ្ពស់ៗ ស្អាងអាសនាថ្វាយព្រះបាល តម្លើងបង្គោលសក្ការៈ ក្រាបថ្វាយបង្គំផ្កាយនៅលើមេឃ ប្រើមន្តអាគមនិងអំពើអាបធ្មប់ ធ្វើជាគ្រូខាបនិងគ្រូទាយ ដាក់រូបព្រះចម្លាក់ក្នុងព្រះវិហារនៃព្រះយេហូវ៉ា ហើយក៏បានយកបុត្ររបស់ទ្រង់ផ្ទាល់មកដុតជាយញ្ញនៅក្នុងច្រកភ្នំហ៊ីនណំម។ «ទ្រង់ប្រព្រឹត្តអំពើដ៏អាក្រក់ជាច្រើន នៅព្រះនេត្រព្រះយេហូវ៉ា» ហើយ «ព្រលួងពួកយូដានឹងពួកអ្នកក្រុងយេរូសាឡិម ឲ្យបានធ្វើការអាក្រក់ លើសជាងសាសន៍ដទៃទាំងប៉ុន្មានទៅទៀត ជាសាសន៍ដែលព្រះយេហូវ៉ាបានបំផ្លាញ ពីមុខពួកកូនចៅអ៊ីស្រាអែលចេញ»។—របាក្សត្រទី២ ៣៣:១-៩
៩. តើយ៉ាងដូចម្ដេចបានជាព្រះយេហូវ៉ាមានព្រះទ័យធូរស្រាលវិញចំពោះស្តេចម៉ាន៉ាសេ ហើយដោយមានលទ្ធផលយ៉ាងណា?
៩ នៅទីបំផុត ព្រះយេហូវ៉ាបានបណ្ដាលឲ្យពួកអាសស៊ើរមកច្បាំងនឹងពួកយូដា ហើយពួកគេបានចាប់ស្តេចម៉ាន៉ាសេ ហើយក៏នាំទ្រង់ទៅឯក្រុងបាប៊ីឡូន។ «តែកាលទ្រង់មានសេចក្ដីវេទនា នោះក៏ទូលអង្វរដល់ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃទ្រង់ ព្រមទាំងបន្ទាបព្រះទ័យចុះជាខ្លាំង នៅចំពោះព្រះនៃពួកឰយុកោទ្រង់វិញ។ ក៏អធិស្ឋានហើយព្រះក៏ទន់ព្រះហឫទ័យ ស្ដាប់តាមសេចក្ដីដែលទ្រង់ទូលអង្វរ ប្រោសនាំទ្រង់មកឯរាជ្យក្នុងក្រុងយេរូសាឡិមវិញ»។ (របាក្សត្រទី២ ៣៣:១១-១៣) ក្រោយមក ស្តេចម៉ាន៉ាសេបានយករូបព្រះទាំងឡាយនៃសាសន៍ដទៃ រូបសំណាក និងអាសនាផ្សេងៗទៅបោះចោលនៅខាងក្រៅទីក្រុង។ រួចទ្រង់ចាប់ផ្ដើមថ្វាយយញ្ញបូជានៅលើអាសនានៃព្រះយេហូវ៉ាឡើងវិញ ក៏បង្គាប់ឲ្យពួកយូដាបំរើព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះពិតវិញ។ នេះជាការសម្ដែងយ៉ាងអស្ចារ្យមួយអំពីការស្ម័គ្រព្រះទ័យនៃព្រះយេហូវ៉ាក្នុងការអត់ឱនទោស កាលណាការបន្ទាបខ្លួន ការអធិស្ឋាន និងសកម្មភាពកែកំហុស បង្កើតផលដែលសមត្រឹមត្រូវនឹងការប្រែចិត្ត!—របាក្សត្រទី២ ៣៣:១៥, ១៦
១០. តើស្តេចដាវីឌបានព្យាយាមបិទបាំងអំពើបាបរបស់ទ្រង់ជាមួយភរិយារបស់លោកអ៊ូរីយ៉ាងណាខ្លះ?
១០ អំពើកំផិតនៃស្តេចដាវីឌជាមួយភរិយារបស់លោកអ៊ូរីជាសាសន៍ហេត ត្រូវបានល្បីសុសសាយ។ ទ្រង់មិនត្រឹមតែបានផិតជាមួយនាងប៉ុណ្ណោះទេ តែថែមទាំងរិះរកវិធីយ៉ាងល្អិតល្អន់ណាមកបិទបាំងរឿងនេះ ពេលដែលនាងចាប់មានផ្ទៃពោះ។ ស្តេចបានបង្គាប់ឲ្យអ៊ូរីឈប់សំរាកពីសមរភូមិ ដោយសង្ឃឹមថាគាត់នឹងត្រឡប់មកឯផ្ទះគាត់វិញ ហើយនឹងរួមសំវាសជាមួយភរិយារបស់គាត់។ ប៉ុន្តែ ដោយសារលោកអ៊ូរីមានការគោរពដល់ពួកទាហានគ្នាឯងនៅឯសមរភូមិ គាត់ក៏មិនព្រមឈប់។ ក្រោយមក ស្តេចដាវីឌបានអញ្ជើញគាត់ឲ្យមកពិសាលៀង ហើយបានធ្វើឲ្យគាត់ស្រវឹង ប៉ុន្តែអ៊ូរីនៅតែមិនបានចូលទៅរួមសំវាសជាមួយភរិយារបស់គាត់។ បន្ទាប់មក ស្តេចដាវីឌបានផ្ញើលិខិតមួយទៅឧត្តមសេនីយឯករបស់ទ្រង់ បង្គាប់ឲ្យដាក់អ៊ូរីនៅកន្លែងដែលកំពុងចម្បាំងពេញទំហឹង ដើម្បីឲ្យអ៊ូរីត្រូវស្លាប់ ដែលបានកើតឡើងដូចនេះមែន។—សាំយូអែលទី២ ១១:២-២៥
១១. តើអ្វីបានធ្វើឲ្យស្តេចដាវីឌប្រែចិត្តចំពោះអំពើបាបរបស់ទ្រង់ ហើយតើទ្រង់នៅតែរងទុក្ខអ្វី?
១១ ព្រះយេហូវ៉ាបានចាត់ឲ្យព្យាការីណាថាន់មកបើកសម្ដែងឲ្យឃើញអំពើបាបរបស់ស្តេច។ «រួចដាវីឌមានបន្ទូលទៅណាថាន់ថា៖ ‹យើងបានធ្វើបាបនឹងព្រះយេហូវ៉ាហើយ›។ ណាថាន់ក៏ទូលតបថា៖ ‹ព្រះយេហូវ៉ាក៏បានប្រោសលើកទោសទ្រង់ចោលដែរ ទ្រង់មិនត្រូវសុគតទេ›»។ (សាំយូអែលទី២ ១២:១៣) ដាវីឌមានវិប្បដិសារីយ៉ាងខ្លាំងចំពោះអំពើបាបរបស់ទ្រង់ ហើយទ្រង់បានសម្ដែងការប្រែចិត្តនេះក្នុងសេចក្ដីអធិស្ឋានយ៉ាងស្មោះពីចិត្តមួយទៅព្រះយេហូវ៉ា៖ «ដ្បិតទ្រង់មិនសព្វព្រះហឫទ័យនឹងយញ្ញបូជាទេ បើសព្វព្រះហឫទ័យវិញ នោះទូលបង្គំនឹងបានថ្វាយហើយ ទ្រង់ក៏មិនពេញព្រះហឫទ័យនឹងដង្វាយដុតដែរ។ ឯដង្វាយដែលគួរថ្វាយដល់ព្រះ នោះគឺជាវិញ្ញាណខ្ទេចខ្ទាំ ឱព្រះអង្គអើយ ទ្រង់មិនមើលងាយចំពោះចិត្តខ្ទេចខ្ទាំ ហើយទន់ទាបឡើយ»។ (ទំនុកដំកើង ៥១:១៦, ១៧) ព្រះយេហូវ៉ាមិនបានស្អប់ចំពោះការអធិស្ឋានរបស់ដាវីឌដែលបានថ្វាយពីចិត្តខ្ទេចខ្ទាំទេ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ ដាវីឌនៅតែរងទុក្ខទណ្ឌកម្មយ៉ាងធ្ងន់ ជាការសមស្របតាមសេចក្ដីថ្លែងរបស់ព្រះយេហូវ៉ាក្នុងនិក្ខមនំ ៣៤:៦, ៧ ស្តីអំពីការអត់ឱនទោសគឺ៖ «ទ្រង់មិនរាប់មនុស្សមានទោសទុកជាឥតទោសឡើយ»។
ពិធីឧទ្ទិសថ្វាយព្រះវិហារនៃស្តេចសាឡូម៉ូន
១២. តើស្តេចសាឡូម៉ូនបានធ្វើសំណូមពរអ្វី នៅពេលធ្វើពិធីឧទ្ទិសថ្វាយព្រះវិហារ ហើយតើព្រះយេហូវ៉ាឆ្លើយតបវិញយ៉ាងណា?
១២ នៅពេលដែលស្តេចសាឡូម៉ូនបានសង់ព្រះវិហារនៃព្រះយេហូវ៉ារួចស្រេចហើយ ក្នុងសេចក្ដីអធិស្ឋាននៃការឧទ្ទិសថ្វាយ ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា៖ «ហើយកាលណាទូលបង្គំនឹងពួកអ៊ីស្រាអែល ជារាស្ត្ររបស់ទ្រង់ អធិស្ឋានមកឯទីនេះ នោះសូមទ្រង់ស្ដាប់ពីលើស្ថានសួគ៌ ជាទីលំនៅនៃទ្រង់ លុះកាលទ្រង់ព្រះសណ្ដាប់ហើយ នោះសូមអត់ទោសឲ្យផង»។ ព្រះយេហូវ៉ាបានឆ្លើយវិញថា៖ «បើកាលណាអញបិទមេឃមិនឲ្យភ្លៀងធ្លាក់ចុះ ឬបើអញបង្គាប់កណ្ដូបឲ្យស៊ីបំផ្លាញស្រុក ឬឲ្យមានអាសន្នរោគកើតឡើងក្នុងពួករាស្ត្រអញ។ នោះបើរាស្ត្រអញ ដែលបានហៅតាមឈ្មោះអញ គេបន្ទាបខ្លួន ហើយអធិស្ឋានរកមុខអញ ព្រមទាំងងាកបែរចេញពីផ្លូវអាក្រក់របស់គេ នោះអញនឹងស្ដាប់ពីលើស្ថានសួគ៌ ហើយនឹងអត់ទោសអំពើបាបរបស់គេ ទាំងមើលស្រុកគេឲ្យជាផង។—របាក្សត្រទី២ ៦:២១; ៧:១៣, ១៤
១៣. តើអេសេគាល ៣៣:១៣-១៦ បង្ហាញយ៉ាងណាអំពីទស្សនៈនៃព្រះយេហូវ៉ាចំពោះបុគ្គលម្នាក់?
១៣ កាលដែលព្រះយេហូវ៉ាទតមើលមកអ្នក ទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យនឹងចរិតលក្ខណៈរបស់អ្នកឥឡូវ មិនមែនចរិតលក្ខណៈរបស់អ្នកពីដើមមកទេ។ គឺដូចជាអេសេគាល ៣៣:១៣-១៦ ចែងថា៖ «កាលណាអញប្រាប់ដល់មនុស្សសុចរិតថា គេនឹងរស់នៅជាពិត នោះបើគេពឹងដល់មនុស្សសុចរិតរបស់ខ្លួន ទៅប្រព្រឹត្តអំពើទុច្ចរិតវិញ នោះនឹងគ្មានអ្នកណានឹកចាំពីអំពើសុចរិតទាំងប៉ុន្មានរបស់អ្នកនោះទេ គឺគេនឹងស្លាប់ទៅក្នុងអំពើទុច្ចរិត ដែលខ្លួនបានប្រព្រឹត្តនោះវិញ មួយទៀតបើកាលណាអញប្រាប់ដល់មនុស្សអាក្រក់ថា ឯងនឹងត្រូវស្លាប់ជាពិត នោះបើគេបែរចេញពីអំពើបាបរបស់ខ្លួន ទៅប្រព្រឹត្តសេចក្ដីដែលទៀងត្រង់ ហើយត្រឹមត្រូវវិញ គឺបើមនុស្សអាក្រក់នោះ នឹងប្រគល់របស់បញ្ចាំងដល់ម្ចាស់វិញ ហើយប្រគល់របស់ដែលខ្លួនបានលួច ទៅវិញដែរ ព្រមទាំងដើរតាមអស់ទាំងច្បាប់នៃជីវិតនេះ ឥតប្រព្រឹត្តទុច្ចរិតឡើយ នោះគេនឹងបានរស់នៅជាពិត ឥតត្រូវស្លាប់ទេ ដូច្នេះ នឹងគ្មានអ្នកណានឹកចាំ ពីអំពើបាបទាំងប៉ុន្មានដែលអ្នកនោះបានប្រព្រឹត្តឲ្យទាស់នឹងខ្លួនទៀតឡើយ ដ្បិតគេបានប្រព្រឹត្តតាមសេចក្ដីទៀងត្រង់ត្រឹមត្រូវហើយ គេនឹងរស់នៅពិត»។
១៤. តើការអត់ឱនទោសនៃព្រះយេហូវ៉ាមានលក្ខណៈពិសេសអ្វី?
១៤ ការអត់ឱនទោសដែលព្រះយេហូវ៉ាប្រទានមកយើង មានលក្ខណៈពិសេសណាស់ គឺជាអ្វីដែលមនុស្សលោកពិបាកយកមករួបរួមជាមួយនឹងការអត់ឱនទោសរបស់គេរវាងគ្នានិងគ្នា—ទ្រង់អត់ឱនទោសឲ្យផងនិងបំភ្លេចវាចោលផង។ មនុស្សខ្លះនឹងនិយាយថា៖ ‹ខ្ញុំអាចអត់ទោសឲ្យអ្នកបាន តែមិនអាចបំភ្លេចវាចោលបានទេ›។ ជាការផ្ទុយទៅវិញ សូមកត់សំគាល់នូវអ្វីៗដែលព្រះយេហូវ៉ាមានបន្ទូលថានឹងធ្វើ៖ «អញនឹងអត់ទោសចំពោះអំពើទុច្ចរិតរបស់គេ ហើយនឹងលែងនឹកចាំពីអំពើបាបគេទៀតជាដរាបទៅ»។—យេរេមា ៣១:៣៤
១៥. តើមានប្រវត្ដិរឿងណាខ្លះដែលសម្ដែងអំពីការអត់ឱនទោសនៃព្រះយេហូវ៉ា?
១៥ ព្រះយេហូវ៉ាបានអត់ឱនទោសដល់ពួកអ្នកថ្វាយបង្គំទ្រង់នៅលើផែនដីអស់រាប់ពាន់ឆ្នាំមកហើយ។ ទ្រង់បានអត់ឱនទោសនឹងអំពើបាបដែលគេបានប្រព្រឹត្តដោយចេតនា ហើយអចេតនាដែរ។ ការប្រទានឲ្យមេត្ដាករុណា សេចក្ដីអត់ធ្មត់ និងការអត់ឱនទោស ជាការគ្មានទីបញ្ចប់ឡើយ។ អេសាយ ៥៥:៧ ចែងមកថា៖ «ត្រូវឲ្យមនុស្សអាក្រក់បោះបង់ចោលផ្លូវរបស់ខ្លួន ហើយឲ្យមនុស្សទុច្ចរិតចោលគំនិតអាក្រក់របស់ខ្លួនដែរ រួចឲ្យគេត្រឡប់មកឯព្រះយេហូវ៉ាវិញ នោះទ្រង់នឹងអាណិតមេត្ដាដល់គេ គឺឲ្យវិលមកឯព្រះនៃយើងរាល់គ្នា ដ្បិតទ្រង់នឹងអត់ទោសឲ្យជាបរិបូរ»។
ការអត់ឱនទោសនៅក្នុងបទគម្ពីរគ្រីស្ទានភាសាក្រិក
១៦. ហេតុអ្វីបានជាយើងអាចនិយាយថា ការអត់ឱនទោសនៃព្រះយេស៊ូវស្របទៅតាមការអត់ឱនទោសនៃព្រះយេហូវ៉ានោះ?
១៦ ដំណើររឿងអំពីការអត់ឱនទោសនៃព្រះ មានទូទៅក្នុងបទគម្ពីរគ្រីស្ទានភាសាក្រិក។ ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលអំពីរឿងនេះជាញឹកញាប់ បង្ហាញថាទ្រង់ស្របតាមព្រះទ័យនៃព្រះយេហូវ៉ាចំពោះរឿងនេះ។ គំនិតរបស់ព្រះយេស៊ូវ គឺមកពីព្រះយេហូវ៉ា ទ្រង់ជាស្រមោលចាំងត្រឡប់ពីព្រះយេហូវ៉ា ទ្រង់មានលក្ខណៈដូចព្រះយេហូវ៉ាបេះបិទ ដូច្នេះការមើលឃើញទ្រង់គឺដូចការមើលឃើញព្រះយេហូវ៉ាដែរ។—យ៉ូហាន ១២:៤៥-៥០; ១៤:៩; ហេព្រើរ ១:៣
១៧. តើតាមរបៀបណាដែលព្រះយេស៊ូវបានពន្យល់អំពីការអត់ឱនទោសនៃព្រះយេហូវ៉ា«ជាបរិបូរ»?
១៧ ចំពោះរឿងដែលថាព្រះយេហូវ៉ាអត់ឱនទោសជាបរិបូរ នោះត្រូវបានពន្យល់មកនៅក្នុងរឿងប្រៀបប្រដូចមួយ ស្តីអំពីស្តេចម្នាក់ដែលបានអត់ឱនទោសឲ្យបាវម្នាក់ ដែលមានបំណុល១០.០០០ប្រាក់ថាល្លិន (ប្រមាណ ៣៣.០០០.០០០ ដុល្លារអាមេរិក)។ ប៉ុន្តែ នៅពេលដែលបាវនោះមិនព្រមអត់ឱនទោសឲ្យគូកនម្នាក់ទៀត ដែលជំពាក់គាត់តែមួយរយប្រាក់ឌីណារី (ប្រហែល ៦០ ដុល្លារអាមេរិក) ស្តេចនោះក៏មានព្រះទ័យក្រោធយ៉ាងខ្លាំង។ «នែ អាបំរើអាក្រក់ អញបានលែងទារបំណុលឯងទាំងអស់ហើយតើ ពីព្រោះឯងបានអង្វរដល់អញ ដូច្នេះ តើមិនគួរឲ្យឯងអាណិតមេត្ដាដល់គូកនឯង ដូចជាអញបានអាណិតមេត្ដាដល់ឯងដែរទេឬអី។ ចៅហ្វាយក៏មានសេចក្ដីក្រោធ ហើយបញ្ជូនវាទៅឯមេភូឃុំ ទាល់តែបានសងបំណុលនោះគ្រប់ចំនួន»។ បន្ទាប់មក ព្រះយេស៊ូវបានធ្វើការអនុវត្តន៍ដូចនេះ៖ «យ៉ាងនោះ បើអ្នករាល់គ្នាមិនអត់ទោសការរំលងរបស់បងប្អូន ដោយស្ម័គ្រពីចិត្តទេ នោះព្រះវរបិតានៃខ្ញុំ ដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ ទ្រង់ក៏នឹងប្រព្រឹត្តនឹងអ្នករាល់គ្នាដូច្នោះដែរ»។—ម៉ាថាយ ១៨:២៣-៣៥
១៨. តើទស្សនៈរបស់ពេត្រុសនិងទស្សនៈរបស់ព្រះយេស៊ូវចំពោះការអត់ឱនទោស ខុសគ្នាយ៉ាងណា?
១៨ មុននឹងព្រះយេស៊ូវបានពន្យល់ប្រាប់អំពីរឿងប្រៀបប្រដូចនៅលើនេះ ពេត្រុសបានមកឯទ្រង់ រួចទូលសួរថា៖ «ព្រះអម្ចាស់អើយ បើបងឬប្អូនធ្វើបាបនឹងខ្ញុំ នោះត្រូវឲ្យខ្ញុំអត់ទោសឲ្យគេដល់ប៉ុន្មានដង តើដល់៧ដងឬអី»។ ពេត្រុសបានគិតថា គាត់បានមានចិត្តទូលំទូលាយណាស់។ ថ្វីបើពួកអាចារ្យខាងវិន័យនិងពួកផារិស៊ីបានដាក់កំរិតដល់ការអត់ឱនទោស ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលទៅពេត្រុសថា៖ «ខ្ញុំមិនថា ឲ្យអ្នកអត់ទោសត្រឹមតែ៧ដងទេ គឺដល់ចិតសិប៧ដងទៅទៀត»។ (ម៉ាថាយ ១៨:២១, ២២) ៧ដងនោះគឺសឹងតែមិនគ្រប់គ្រាន់ទេសំរាប់មួយថ្ងៃ ដូចព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលថា៖ «ចូរប្រយ័តខ្លួន បើបងប្អូនធ្វើបាបនឹងអ្នក ត្រូវឲ្យអ្នកបន្ទោសដល់គាត់ បើគាត់ប្រែចិត្តមកវិញ នោះចូរអត់ទោសដល់គាត់ចុះ បើគាត់ធ្វើបាបនឹងអ្នក៧ដងក្នុង១ថ្ងៃ ហើយត្រឡប់មកនិយាយនឹងអ្នក៧ដងថា ខ្ញុំប្រែចិត្តហើយ នោះត្រូវឲ្យអ្នកអត់ទោសដល់គាត់ជាកុំខាន»។ (លូកា ១៧:៣, ៤) នៅពេលដែលព្រះយេហូវ៉ាអត់ឱនទោសឲ្យ ទ្រង់មិនកត់ទុកកំហុសរបស់យើងទេ—ជាការសប្បាយរីករាយចំពោះយើង។
១៩. តើយើងត្រូវធ្វើអ្វី ដើម្បីឲ្យបានទទួលការអត់ឱនទោសពីព្រះយេហូវ៉ា?
១៩ បើសិនជាយើងបន្ទាបខ្លួនប្រែចិត្តនិងសារភាពអំពើបាបរបស់យើង ព្រះយេហូវ៉ានឹងមានព្រះហឫទ័យអនុគ្រោះដល់យើង៖ «បើយើងលន់តួបាបវិញ នោះទ្រង់មានព្រះហឫទ័យស្មោះត្រង់ ហើយសុចរិត ប្រយោជន៍នឹងអត់ទោសបាបឲ្យយើង ហើយនឹងសំអាតយើង ពីគ្រប់អំពើទុច្ចរិតទាំងអស់ផង»។—យ៉ូហានទី១ ១:៩
២០. តើតាមរបៀបណាដែលស្ទេផានបានបង្ហាញការស្ម័គ្រចិត្តអត់ឱនទោស?
២០ អ្នកកាន់តាមព្រះយេស៊ូវម្នាក់ឈ្មោះស្ទេផាន ជាគតិដ៏អស្ចារ្យនៃការអត់ឱនទោស បានទូលអង្វរសំណូមនេះ កាលដែលហ្វូងមនុស្សពាលកំពុងតែចោលថ្មសម្លាប់គាត់៖ «ឱព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវអើយ សូមទទួលវិញ្ញាណទូលបង្គំផង នោះគាត់លុតជង្គង់ចុះ រួចស្រែកឡើងជាសម្លេងខ្លាំងថា ឱព្រះអម្ចាស់[ព្រះយេហូវ៉ា]អើយ សូមកុំរាប់បាបនេះដល់គេឡើយ កាលគាត់បានពោលដូច្នោះហើយ នោះក៏ដេកលក់ទៅ»។—កិច្ចការ ៧:៥៩, ៦០
២១. ហេតុអ្វីបានជាការស្ម័គ្រចិត្តអត់ឱនទោសរបស់ព្រះយេស៊ូវចំពោះពួករ៉ូម៉ាំង ជាការដ៏អស្ចារ្យម្ល៉េះ?
២១ ព្រះយេស៊ូវជាគំរូរឹតតែអស្ចារ្យទៅទៀត ចំពោះការសុខចិត្តអត់ឱនទោស។ ពួកសត្រូវបានចាប់ទ្រង់ វិនិច្ឆ័យទោសទ្រង់ដោយខុសច្បាប់ កាត់ក្ដីឲ្យទ្រង់ជាប់ទោស សើចចំអកដាក់ទ្រង់ បានស្ដោះទឹកមាត់ដាក់ទ្រង់ វាយទ្រង់នឹងខ្សែទៃស្បែកដែលមានច្រើនបន្ទះ ហើយមានដុំដែកតូចៗនិងកំទេចឆ្អឹងភ្ជាប់នឹងបន្ទះនោះផង ហើយនៅទីបំផុតបានដាក់ទ្រង់ភ្ជាប់នឹងបង្គោលឈើអស់រាប់ម៉ោង។ ពួករ៉ូម៉ាំងបានជាប់ខ្លួនក្នុងរឿងជាច្រើននេះ។ ប៉ុន្តែ ក្នុងពេលដែលព្រះយេស៊ូវហៀបនឹងចូលទិវង្គត ទ្រង់បានមានបន្ទូលទៅព្រះវរបិតាសួគ៌ារបស់ទ្រង់អំពីពួកទាហានដែលធ្វើគុតទ្រង់ថា៖ «ឱព្រះវរបិតាអើយ សូមអត់ទោសដល់អ្នកទាំងនេះផង ដ្បិតគេមិនដឹងជាគេធ្វើអ្វីទេ»។—លូកា ២៣:៣៤
២២. តើយើងត្រូវតែអនុវត្តតាមពាក្យបន្ទូលអ្វីខ្លះក្នុងធម្មទាននៅលើភ្នំអូលីវ?
២២ ក្នុងធម្មទានរបស់ទ្រង់នៅលើភ្នំដើមអូលីវ ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលថា៖ «ត្រូវស្រឡាញ់ពួកខ្មាំងសត្រូវ . . . ហើយត្រូវអធិស្ឋាន ឲ្យអ្នកណាដែលធ្វើទុក្ខបៀតបៀនដល់អ្នករាល់គ្នាវិញ»។ ទ្រង់បានគោរពប្រតិបត្ដិតាមគោលការណ៍នេះ រហូតដល់ចុងបញ្ចប់នៃកិច្ចការបំរើនៅលើផែនដីរបស់ទ្រង់។ ដោយព្រោះតែការតយុទ្ធនឹងសាច់ឈាមដែលមានបាបរបស់យើង តើនេះជាការពិបាកចំពោះយើងឬ? យ៉ាងហោចណាស់ ក៏យើងគួរតែខំព្យាយាមអនុវត្តតាមពាក្យបន្ទូលដែលព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនពួកអ្នកកាន់តាមទ្រង់ បន្ទាប់ពីបានឲ្យពួកគេនូវគំរូអធិស្ឋាន៖ «បើអ្នករាល់គ្នាអត់ទោសចំពោះការរំលងច្បាប់ ដែលមនុស្សលោកប្រព្រឹត្តធ្វើ នោះព្រះវរបិតានៃអ្នក ដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ ទ្រង់នឹងអត់ទោសឲ្យអ្នករាល់គ្នាដែរ តែបើអ្នករាល់គ្នាមិនអត់ទោស ចំពោះការរំលងច្បាប់ឲ្យគេទេ នោះព្រះវរបិតានៃអ្នក ទ្រង់ក៏មិនអត់ទោស ចំពោះការរំលងច្បាប់ ដែលអ្នករាល់គ្នាប្រព្រឹត្តធ្វើដែរ»។ (ម៉ាថាយ ៥:៤៤; ៦:១៤, ១៥) បើសិនជាយើងអត់ឱនទោសដូចព្រះយេហូវ៉ាបានអត់ឱនទោស នោះយើងនឹងអត់ឱនទោសហើយបំភ្លេចចោលដែរ។
តើអ្នកនៅចាំទេ?
◻ តើព្រះយេហូវ៉ាបានចាត់វិធានការយ៉ាងណាចំពោះអំពើបាបរបស់យើង ហើយហេតុអ្វី?
◻ ហេតុអ្វីបានស្តេចម៉ាន៉ាសេបានទទួលរាជ្យរបស់ទ្រង់វិញ?
◻ តើលក្ខណៈពិសេសអ្វីនៃការអត់ឱនទោសរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ដែលមនុស្សពិបាកយកត្រាប់តាម?
◻ តើតាមរបៀបណាដែលការស្ម័គ្រចិត្តអត់ឱនទោសនៃព្រះយេស៊ូវ ជាការអស្ចារ្យម្ល៉េះ?
[រូបភាពនៅទំព័រ២៧]
ណាថាន់បានជួយស្តេចដាវីឌ ឲ្យយល់ឃើញនូវការចាំបាច់នៃ ការអត់ឱនទោសរបស់ព្រះ