តើសាសនាទាំងអស់ផ្គាប់ព្រះហឫទ័យព្រះទេ?
តើអ្នកគិតថាសាសនាទាំងអស់ផ្គាប់ព្រះហឫទ័យព្រះទេ? ប្រហែលជាអ្នកដឹងការថ្វាយបង្គំណាមួយ លើកផ្សព្វផ្សាយឲ្យមានចរិយាល្អ យ៉ាងហោចណាស់ក៏មានខ្លះដែរ។ ប៉ុន្តែតើនេះគ្រប់គ្រាន់នឹងផ្គាប់ព្រះហឫទ័យព្រះទេ?
អ្នកខ្លះនិយាយថា ‹ឲ្យតែមានចិត្តស្មោះក្នុងការថ្វាយបង្គំ នោះព្រះនឹងផ្គាប់ព្រះហឫទ័យហើយ។ សាសនាទាំងអស់គឺសុទ្ធតែល្អ›។ ឧទាហរណ៍ សាសនាបាហាយបានទទួលយកទស្សនៈនេះមកប្រើ ព្រមទាំងយកសាសនាធំៗប្រាំបួននៃពិភពលោក មកដាក់ក្នុងគោលជំនឿរបស់ខ្លួនផង។ ក្រុមសាសនានេះជឿថា សាសនាទាំងនេះគឺមានកំណើតពីព្រះ ហើយជាផ្នែកផ្សេងៗនៃសេចក្ដីពិតមួយ។ តើអាចទៅជាដូច្នេះយ៉ាងណាបាន?
ម្យ៉ាងទៀត អ្នកអាចមានមូលហេតុត្រឹមត្រូវក្នុងការឆ្ងល់ថាតើសាសនាអាចផ្គាប់ព្រះហឫទ័យព្រះយ៉ាងណាទៅបាន បើសាសនានោះបញ្ជាសមាជិកខ្លួនឲ្យដាក់ឧស្ម័នរំងាប់សរសៃប្រសាទក្នុងកន្លែងសាធារណៈ ដែលអាចសម្លាប់មនុស្សជាច្រើននោះ។ ការចោទនេះបានសំដៅលើក្រុមសាសនាមួយនៅប្រទេសជប៉ុន។ ឬតើព្រះសព្វព្រះហឫទ័យនឹងសាសនាដែលឲ្យសមាជិកសម្លាប់ខ្លួនឯងទេ? ពីរបីឆ្នាំកន្លងទៅនេះ ពួកអ្នកកាន់តាមមេដឹកនាំសាសនាម្នាក់ឈ្មោះ ជីម ជូន្ស នៅប្រទេសហ្គាយាណា បានសម្លាប់ខ្លួនឯង។
ការពិនិត្យមើលទៅសម័យមុនៗ យើងប្រហែលជាសួរថា តើសាសនាអាចផ្គាប់ព្រះហឫទ័យព្រះបានទេ នៅពេលដែលគេបង្ករសង្គ្រាម ដូចជាក្នុងករណីនៃសង្គ្រាមសាមសិបឆ្នាំ គឺពីឆ្នាំ១៦១៨ទៅ១៦៤៨? យោងទៅតាម ប្រវត្ដិសាស្ត្រទូទៅនៃពិភពលោក ការច្បាំងគ្នារវាងសាសនាកាតូលិកនិងប្រូតេស្តង់ ជា«សង្គ្រាមដ៏អាក្រក់មួយនៃប្រវត្ដិសាស្ត្រអឺរ៉ុប»។
សង្គ្រាមសាសនាពីសតវត្សទី១១ទៅ១៣ ក៏មានការបង្ហូរឈាមដ៏រន្ធត់ដែរ។ ឧទាហរណ៍ ក្នុងសង្គ្រាមសាសនាទីមួយ ពួកអ្នកដែលអះអាងជាគ្រីស្ទាន បានសម្លាប់ពួកអ៊ីស្លាមនិងពួកយូដានៃក្រុងយេរូសាឡិមយ៉ាងឃោរឃៅ។
សូមពិចារណាដែរ នូវអ្វីដែលបានកើតឡើងក្នុងសម័យទារុណកម្មសាសនា ដែលបានចាប់ផ្ដើមក្នុងសតវត្សទី១៣ ដែលមានរយ:៦០០ឆ្នាំ។ មនុស្សរាប់ពាន់នាក់ត្រូវបានទទួលទារុណកម្មហើយដុតសម្លាប់ចោល នៅក្រោមការបញ្ជានៃមេដឹកនាំសាសនា។ ក្នុងសៀវភៅរបស់គាត់ Vicars of Christ—The Dark Side of the Papacy ភ៉ីតធឺ ឌឺ រ៉ូសា ថ្លែងថា៖ «ក្នុងនាមនៃសម្ដេចប៉ាប [អ្នកធ្វើទារុណកម្មសាសនា] ជាអ្នកទទួលខុសត្រូវចំពោះការកាប់សម្លាប់ដ៏ឃោរឃៅទៅលើមនុស្សក្នុងប្រវត្ដិសាស្ត្រលោក»។ ចំពោះអ្នកធ្វើទារុណកម្មជាតិដូមីនីកិនពីប្រទេសអេស្ប៉ាញ លោកឌឺ រ៉ូសា ចែងថា៖ «បានទទួលតំណែងក្នុងឆ្នាំ១៤៨៣ គាត់បានគ្រប់គ្រងដ៏រំលោភជិះជាន់អស់ដប់ប្រាំឆ្នាំ។ ពួកអ្នករងគ្រោះគឺមានជាង១១៤.០០០នាក់ ដែលមាន១០.២២០នាក់ត្រូវបានដុតក្នុងភ្លើង»។
ប្រាកដហើយ មិនមែនមានតែនិកាយនៃពិភពគ្រីស្ទសាសនាប៉ុណ្ណោះទេ ដែលមានទោសបង្ហូរឈាម។ ក្នុងសៀវភៅរបស់គាត់ Pensées ទស្សនៈវិទូជាតិបារាំងឈ្មោះ ប្លែរ ប៉ាស្កែល កត់សម្គាល់ថា៖ «មនុស្សមិនដែលប្រព្រឹត្តអាក្រក់ពេញទីហើយសប្បាយចិត្ត ដូចនៅពេលដែលគេបានធ្វើក្នុងនាមនៃសាសនានោះឡើយ»។
ស្គាល់ពីផលផ្លែរបស់គេ
ពីទស្សនៈរបស់ព្រះ សាសនាដែលផ្គាប់ព្រះហឫទ័យទ្រង់ គឺមិនត្រូវមានមូលដ្ឋានទៅលើតែកត្ដាមួយប៉ុណ្ណោះ។ ដើម្បីឲ្យសាសនាផ្គាប់ព្រះហឫទ័យទ្រង់ សេចក្ដីបង្រៀននិងសកម្មភាពផ្សេងៗ ត្រូវតែស្របតាមបន្ទូលនៃសេចក្ដីពិតរបស់ទ្រង់ គឺព្រះគម្ពីរ។ (ទំនុកដំកើង ១១៩:១៦០; យ៉ូហាន ១៧:១៧) ផលផ្លែនៃការថ្វាយបង្គំដែលព្រះយល់ព្រម ត្រូវតែអនុលោមតាមបមាណីយរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។
ក្នុងធម្មទាននៅលើភ្នំ ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទបង្ហាញថា នឹងមានពួកព្យាការីក្លែងក្លាយ ដែលអះអាងថាជាអ្នកតំណាងព្រះ។ ព្រះយេស៊ូបានមានបន្ទូលថា៖ «ចូរប្រយ័តនឹងពួកគ្រូក្លែងក្លាយ ដែលគេមកឯអ្នករាល់គ្នា ដោយពាក់រោមចៀមបំប្លែងខ្លួន តែខាងក្នុងរបស់គេ ជាឆ្កែចចក ដែលឆ្មក់ស៊ីវិញ អ្នករាល់គ្នានឹងស្គាល់គេបាន ដោយសារផលគេបង្កើត តើដែលបេះផ្លែទំពាំងបាយជូរពីគុម្ពបន្លា ឬផ្លែល្វាពីដំបងយក្សឬទេ ដូច្នេះអស់ទាំងដើមឈើល្អ តែងមានផ្លែល្អ ឯដើមអាក្រក់ ក៏តែងមានផ្លែអាក្រក់ដែរ ធម្មតាដើមឈើល្អ មិនដែលបញ្ចេញផលអាក្រក់បានទេ ហើយដើមដែលអាក្រក់ ក៏ពុំអាចនឹងបញ្ចេញផលល្អបានដែរ អស់ទាំងដើមឈើណា ដែលមិនកើតផលផ្លែល្អ នោះត្រូវតែកាប់បោះចោលទៅក្នុងភ្លើងចេញ ដូច្នេះ អ្នករាល់គ្នានឹងស្គាល់គេបាន គឺដោយសារផលគេបង្កើត»។ (ម៉ាថាយ ៧:១៥-២០) ពាក្យទាំងនេះបង្ហាញថា យើងត្រូវតែប្រុងប្រយ័ត្នខាងវិញ្ញាណ។ យើងប្រហែលជាគិតថា មេដឹកនាំសាសនាឬក្រុមសាសនាមួយផ្គាប់ព្រះហឫទ័យព្រះនិងព្រះគ្រីស្ទ ប៉ុន្តែយើងអាចទៅជាខុសបាន។
ត្រូវការប្រុងប្រយ័ត្ន
ថ្វីបើសាសនាមួយអះអាងថាមានការទទួលព្រមពីព្រះ ហើយពួកបព្វជិតរបស់គេអានព្រះគម្ពីរក៏ដោយ នោះមិនមានសេចក្ដីថាជាការថ្វាយបង្គំដែលផ្គាប់ព្រះហឫទ័យដល់ព្រះឡើយ។ ពួកមេដឹកនាំគេប្រហែលជាធ្វើការអស្ចារ្យ ដែលហាក់ដូចជាព្រះបានធ្វើតាមរយៈពួកគេ។ ប៉ុន្តែ សាសនានោះក៏នៅតែក្លែងក្លាយ បើមិនបង្កើតផលផ្លែដែលព្រះយល់ព្រម។ ពួកសង្ឃមន្តអាគមសាសន៍អេស៊ីបនៅសម័យម៉ូសេ អាចធ្វើការអស្ចារ្យជាច្រើន ប៉ុន្តែពួកគេប្រាកដជាមិនមានការយល់ព្រមពីព្រះឡើយ។—និក្ខមនំ ៧:៨-២២
សព្វថ្ងៃនេះ ដូចនៅអតីតកាលដែរ សាសនាជាច្រើនផ្សព្វផ្សាយទស្សនៈនិងគំនិតរបស់មនុស្ស ជាជាងកាន់តាមអ្វីដែលព្រះចាត់ថាសេចក្ដីពិត។ ដូច្នេះ ជាការត្រឹមត្រូវណាស់ ដែលព្រះគម្ពីរព្រមានថា៖ «ចូរប្រយ័ត ក្រែងមានអ្នកណាចាប់អ្នករាល់គ្នាធ្វើជារំពា ដោយពាក្យបរមត្ថ នឹងពាក្យបញ្ឆោតជាអសារឥតការ តាមសណ្ដាប់បុរាណរបស់មនុស្ស តាមបថមសិក្សានៅនាលោកីយ គឺមិនមែនតាមព្រះគ្រីស្ទទេ»។—កូល៉ុស ២:៨
ក្រោយពីបានរៀបរាប់អំពីផលផ្លែល្អនិងអាក្រក់រួចហើយ ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលថា៖ «មិនមែនអស់អ្នកណាដែលគ្រាន់តែនិយាយមកខ្ញុំថា ‹ឱព្រះអម្ចាស់ៗអើយ› ដែលនឹងចូលទៅក្នុងនគរស្ថានសួគ៌នោះទេ គឺជាអស់អ្នកដែលធ្វើតាមព្រះហឫទ័យនៃព្រះវរបិតា ដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌វិញទេតើ នៅថ្ងៃនោះ នឹងមានមនុស្សជាច្រើននិយាយមកខ្ញុំថា ‹ឱព្រះអម្ចាស់ៗអើយ តើយើងខ្ញុំមិនបានទាយដោយនូវព្រះនាមទ្រង់ ហើយដេញអារក្សដោយនូវព្រះនាមទ្រង់ ព្រមទាំងធ្វើការឫទ្ធិបារមីជាច្រើន ដោយនូវព្រះនាមទ្រង់ទេឬអី›? នោះខ្ញុំនឹងនិយាយដោយត្រង់ថា ‹អញមិនដែលបានស្គាល់ឯងរាល់គ្នាទេ នែ ពួកទទឹងច្បាប់អើយ ចូរថយចេញពីអញទៅ›»។—ម៉ាថាយ ៧:២១-២៣
ការពិនិត្យមើលផលផ្លែ
ដូច្នេះយ៉ាងច្បាស់ណាស់ ជាការចាំបាច់ដែលយើងត្រូវពិនិត្យមើលផលផ្លែនៃសាសនាមួយ មុននឹងសន្និដ្ឋានថាព្រះយល់ព្រមសាសនានោះ។ ឧទាហរណ៍ តើសាសនានោះជាប់ទាក់ទងនឹងរឿងនយោបាយឬទេ? រួចមក សូមកត់សម្គាល់ពាក្យទាំងនេះ ដែលបានកត់ទុកក្នុងយ៉ាកុប ៤:៤៖ «អ្នកណាដែលចូលចិត្តចង់ធ្វើជាមិត្រសំឡាញ់នឹងលោកីយ នោះឈ្មោះថា បានតាំងខ្លួនជាខ្មាំងសត្រូវនឹងព្រះវិញ»។ ម្យ៉ាងទៀត ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលអំពីពួកអ្នកកាន់តាមទ្រង់ថា៖ «គេមិនមែនជារបស់ផងលោកីយ ដូចជាទូលបង្គំក៏មិនមែនជារបស់លោកីយដែរ»។ (យ៉ូហាន ១៧:១៦) សាសនាដែលល្អក្នុងព្រះនេត្រទ្រង់ គឺមិនទាក់ទងនឹងនយោបាយនៃលោកីយ៍នេះទេ ដែល«ដេកនៅក្នុងឱវាទនៃមេកំណាច» ជាវិញ្ញាណដែលមើលមិនឃើញ គឺអារក្សសាតាំង។ (យ៉ូហានទី១ ៥:១៩) ផ្ទុយទៅវិញ សាសនាដែលផ្គាប់ព្រះហឫទ័យព្រះ គឺគាំទ្រយ៉ាងស្មោះត្រង់ដល់ព្រះរាជាណាចក្រទ្រង់ក្រោមការដឹកនាំនៃព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ ហើយប្រកាសដំណឹងល្អអំពីរាជរដ្ឋាភិបាលនៅស្ថានសួគ៌។—ម៉ាកុស ១៣:១០
តើសាសនាមួយផ្គាប់ព្រះហឫទ័យព្រះទេ បើវាឃោសនាមិនឲ្យគោរពតាមបញ្ជារដ្ឋនោះ? ចម្លើយគឺច្បាស់ណាស់ បើសិនជាយើងធ្វើតាមឱវាទរបស់សាវ័កប៉ុល៖ «ចូររំឭកគេ ឲ្យចុះចូលនឹងពួកនាម៉ឺន ហើយនឹងពួកមានអំណាចទាំងអស់ ព្រមទាំងស្ដាប់បង្គាប់ ហើយប្រុង ប្រៀបធ្វើគ្រប់ទាំងការល្អ»។ (ទីតុស ៣:១) ប្រាកដហើយ ព្រះយេស៊ូបានបង្ហាញថាពួកអ្នកកាន់តាមទ្រង់ ត្រូវតែ«ថ្វាយរបស់សេសារទៅសេសារទៅ ហើយរបស់ព្រះទៅព្រះវិញ»។—ម៉ាកុស ១២:១៧
ឧបមាថាសាសនាមួយឃោសនាឲ្យចូលរួមធ្វើសង្គ្រាម។ ពេត្រុសទី១ ៣:១១ ដាស់តឿនយើងឲ្យ«ធ្វើការល្អ» ហើយឲ្យ«ស្វែងរកហើយដេញតាមសេចក្ដីមេត្រីភាព»។ តើសាសនាមួយអាចផ្គាប់ព្រះហឫទ័យព្រះយ៉ាងណាបាន បើសមាជិកស្ម័គ្រចិត្តសម្លាប់ពួកអ្នកថ្វាយបង្គំគ្នីគ្នាក្នុងសង្គ្រាមនៃប្រទេសផ្សេងទៀតនោះ? សមាជិកនៃសាសនាដែលផ្គាប់ព្រះហឫទ័យព្រះ សម្ដែងគុណសម្បត្ដិដ៏សំខាន់របស់ទ្រង់—គឺសេចក្ដីស្រឡាញ់។ ហើយព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលថា៖ «គេនឹងដឹងថា អ្នករាល់គ្នាជាសិស្សរបស់ខ្ញុំ ដោយសារសេចក្ដីនេះឯង គឺដោយអ្នករាល់គ្នាមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ដល់គ្នាទៅវិញទៅមក»។ (យ៉ូហាន ១៣:៣៥) សេចក្ដីស្រឡាញ់នោះគឺគ្មានចំណែកជាមួយនឹងសេចក្ដីស្អប់ដ៏ឃោរឃៅក្នុងសង្គ្រាមនៃសាសន៍នានាឡើយ។
សាសនាពិតកែប្រែមនុស្សដែលចូលចិត្តធ្វើសង្គ្រាមឲ្យទៅជាស្រឡាញ់មេត្រីភាពវិញ។ នេះបានទាយប្រាប់ក្នុងពាក្យទាំងនេះ៖ «គេនឹងយកដាវរបស់ខ្លួនដំធ្វើជាផាលនង្គ័ល ហើយលំពែងគេធ្វើជាដង្កាវវិញ នគរ១នឹងមិនលើកដាវទាស់នឹងនគរ១ទៀតឡើយ ក៏មិនហាត់រៀនធ្វើសឹកសង្គ្រាមទៀតដែរ»។ (អេសាយ ២:៤) ជាជាងសាបព្រួសពាក្យសម្អប់ ពួកអ្នកដែលកាន់តាមការថ្វាយបង្គំពិត ធ្វើតាមបញ្ជានេះ៖ «ត្រូវឲ្យស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងដូចខ្លួនឯង»។—ម៉ាថាយ ២២:៣៩
អស់ពួកដែលកាន់សាសនាពិត ខំរស់នៅតាមបមាណីយដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់នៃព្រះយេហូវ៉ា ដោយបដិសេធជីវភាពដ៏ឥតសីលធម៌នៃលោកីយ៍នេះ។ ពាក្យបន្ទូលរបស់ព្រះថ្លែងថា៖ «តើមិនដឹងថា ពួកមនុស្សទុច្ចរិតមិនដែលបានគ្រងនគរព្រះទុកជាមរដកទេឬអី កុំឲ្យច្រឡំឡើយ ដ្បិតពួកមនុស្សកំផិត ពួកថ្វាយបង្គំរូបព្រះ ពួកសហាយស្មន់ ពួកអ្នកសំរេចកិច្ចដោយខ្លួនឯង ពួកលេងកូនជឹង ពួកចោរ ពួកមនុស្សលោភ ពួកប្រមឹក ពួកត្មះតិះដៀល នឹងពួកប្លន់កំហែង នោះមិនដែលបានគ្រងនគរព្រះទុកជាមរដកឡើយ ឯពួកអ្នករាល់គ្នាខ្លះ ពីដើមក៏ជាមនុស្សយ៉ាងដូច្នោះដែរ តែបានលាងស្អាតហើយ ក៏បានញែកជាបរិសុទ្ធ ហើយរាប់ជាសុចរិតផង ដោយនូវព្រះនាមព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវ នឹងព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះនៃយើងរាល់គ្នា»។—កូរិនថូសទី១ ៦:៩-១១
ពេលសំរាប់ចាត់វិធានការដោយឥតរួញរា
ជាការសំខាន់ណាស់ ក្នុងការឲ្យយល់នូវភាពខុសគ្នារវាងសាសនាក្លែងក្លាយនិងសាសនាពិត។ ក្នុងសៀវភៅគម្ពីរវិវរណៈ ចក្រភពទូទៅនៃសាសនាមិនពិត ត្រូវបានសម្គាល់ជា«បាប៊ីឡូនដ៏ធំ» ជានិមិត្តរូបនៃស្ត្រីពេស្យាដែល«ពួកស្តេចនៅផែនដីបានសហាយស្មន់នឹងវា»។ វាមានទោសបង្ហូរឈាមហើយកាន់ពែងមាស«ដែលពេញ ដោយសេចក្ដីស្មោកគ្រោក របស់ការកំផិតដ៏គួរខ្ពើមរបស់វាផង»។ (វិវរណៈ ១៧:១-៦) គឺគ្មានអ្វីដែលព្រះសព្វព្រះហឫទ័យនឹងវាសោះ។
នេះជាពេលសំរាប់ចាត់វិធានការដោយឥតរួញរា។ ចំពោះមនុស្សស្មោះត្រង់ដែលកំពុងតែនៅក្នុងបាប៊ីឡូនដ៏ធំ ព្រះដែលស្រឡាញ់យើងប្រាប់សេចក្ដីនេះថា៖ «រាស្ត្រអញអើយ ចូរចេញពីទីក្រុងនោះមក ដើម្បីកុំឲ្យត្រូវមានចំណែកក្នុងអំពើបាបវាឡើយ ក្រែងត្រូវវេទនាដូចជាវាដែរ»។—វិវរណៈ ១៨:៤
បើសិនជាអ្នកចង់កាន់តាមសាសនាដែលផ្គាប់ព្រះហឫទ័យព្រះ ហេតុអ្វីក៏មិនមករាប់អានឲ្យស្គាល់ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាទៅ? ចូរតាមដានរកថាតើសាសនារបស់គេបង្កើតផលផ្លែដែលអ្នកសង្ឃឹមពីសាសនាពិតឬយ៉ាងណា។ បើអ្នករកឃើញថាពិតមែន នោះអ្នកបានរកឃើញសាសនាដែលផ្គាប់ព្រះហឫទ័យព្រះហើយ។