ជួយអ្នកដទៃឲ្យរៀនអំពីសេចក្ដីតម្រូវរបស់ព្រះ
«ដ្បិតខ្ញុំជាប់ក្នុងសេចក្ដីបង្ខំ បើខ្ញុំមិនផ្សាយដំណឹងល្អវិញ នោះវរដល់ខ្ញុំហើយ»!—កូរិនថូសទី១ ៩:១៦
១, ២. (ក) តើក្នុងកិច្ចការដែលមានពីរផ្នែកណា ដែលព្រះយេហូវ៉ាតម្រូវឲ្យយើងចូលរួម? (ខ) តើមនុស្សចិត្តស្មោះត្រូវរៀនអ្វី ដើម្បីឲ្យក្លាយទៅជាអនុរាស្ត្រនៃព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ?
ព្រះយេហូវ៉ាមានដំណឹងល្អសំរាប់មនុស្សជាតិ។ ទ្រង់មានព្រះរាជាណាចក្រមួយ ហើយទ្រង់ចង់ឲ្យមនុស្សនៅគ្រប់កន្លែងឮដំណឹងល្អនេះ! នៅពេលដែលយើងបានរៀនអំពីដំណឹងល្អនេះហើយ ព្រះក៏តម្រូវឲ្យយើងចែកចាយប្រាប់មនុស្សដទៃដែរ។ នេះជាកិច្ចការដែលមានពីរផ្នែក។ ផ្នែកទីមួយ យើងត្រូវតែផ្សាយដំណឹងល្អនៃព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ។ ក្នុងទំនាយរបស់ទ្រង់ អំពី«គ្រាចុងបញ្ចប់នៃរបបលោកីយ៍» ព្រះយេស៊ូបានមានបន្ទូលថា៖ «ដំណឹងល្អនេះ ដែលសំដែងពីនគរ នឹងត្រូវប្រកាសប្រាប់ទូទៅគ្រប់ក្នុងលោកីយ ទុកជាទីបន្ទាល់ដល់អស់ទាំងសាសន៍ នោះទើបនឹងបានដល់ចុងបំផុត»។—ម៉ាថាយ ២៤:៣, ១៤
២ ផ្នែកទីពីរនៃកិច្ចការនេះ គឺទាក់ទងការបង្រៀនពួកអ្នកដែលស្ដាប់តាមសេចក្ដីប្រកាសនៃព្រះរាជាណាចក្រ។ ក្រោយពីទ្រង់បានមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលប្រាប់ហ្វូងមនុស្សធំនៃសិស្សទ្រង់ថា៖ «ដូច្នេះ ចូរទៅបញ្ចុះបញ្ចូលឲ្យមានសិស្សនៅគ្រប់ទាំងសាសន៍ ព្រមទាំងធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹកឲ្យ ដោយនូវព្រះនាមព្រះវរបិតា ព្រះរាជបុត្រា នឹងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធចុះ ហើយបង្រៀន ឲ្យគេកាន់តាមគ្រប់ទាំងសេចក្ដី ដែលខ្ញុំបានបង្គាប់មកអ្នករាល់គ្នាផង ហើយមើល ខ្ញុំក៏នៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នាជារាល់ថ្ងៃដែរ ដរាបដល់បំផុតកល្ប»។ (ម៉ាថាយ ២៨:១៩, ២០) ‹អ្វីដែលព្រះគ្រីស្ទបានបង្គាប់› មិនមែនចេញពីទ្រង់មកទេ តែទ្រង់បានបង្រៀនអ្នកដទៃឲ្យធ្វើតាមបញ្ញត្តឬសេចក្ដីតម្រូវរបស់ព្រះ។ (យ៉ូហាន ១៤:២៣, ២៤; ១៥:១០) ដូច្នេះ ការបង្រៀនអ្នកដទៃ‹ឲ្យធ្វើតាមអ្វីដែលព្រះគ្រីស្ទបានបង្គាប់› ទាក់ទងជួយគេឲ្យរៀនពីសេចក្ដីតម្រូវរបស់ព្រះ។ មនុស្សដែលមានចិត្តស្មោះ ត្រូវតែបំពេញតាមសេចក្ដីតម្រូវរបស់ព្រះ ទើបអាចក្លាយទៅជាអនុរាស្ត្រនៃព្រះរាជាណាចក្ររបស់ទ្រង់បាន។
៣. តើព្រះរាជាណាចក្រនៃព្រះជាអ្វី ហើយតើរាជ្យនេះនឹងសម្រេចអ្វីខ្លះដែលធ្វើឲ្យសារព្រះរាជាណាចក្រជាដំណឹងល្អនោះ?
៣ តើព្រះរាជាណាចក្រនៃព្រះជាអ្វី? ហើយតើរាជ្យនេះនឹងសម្រេចអ្វីខ្លះដែលធ្វើឲ្យសារនៃព្រះរាជាណាចក្រជាដំណឹងល្អនោះ? ព្រះរាជាណាចក្រនៃព្រះជារាជរដ្ឋាភិបាលនៅស្ថានសួគ៌។ ព្រះរាជាណាចក្រនេះគឺមានតម្លៃណាស់ក្នុងព្រះទ័យរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ពីព្រោះនេះជាមធ្យោបាយដែលទ្រង់នឹងធ្វើឲ្យព្រះនាមទ្រង់បានបរិសុទ្ធ ដោយកំចាត់ចោលពាក្យចំអកជាច្រើន។ ព្រះរាជាណាចក្រជាមធ្យោបាយដែលព្រះយេហូវ៉ានឹងប្រើ ដើម្បីសម្រេចបំណងព្រះហឫទ័យទ្រង់នៅលើផែនដី ដូចនៅស្ថានសួគ៌ដែរ។ ហេតុនោះហើយបានជាព្រះយេស៊ូ បង្រៀនយើងឲ្យអធិស្ឋានពីព្រះរាជាណាចក្រនៃព្រះឲ្យបានមកដល់ ហើយដាស់តឿនយើងឲ្យទុកព្រះរាជាណាចក្រជាទីមួយក្នុងជីវិតរបស់យើង។ (ម៉ាថាយ ៦:៩, ១០, ៣៣) តើអ្នកឃើញមូលហេតុដ៏សំខាន់ ដែលយើងត្រូវបង្រៀនអ្នកដទៃអំពីព្រះរាជាណាចក្រនៃទ្រង់នេះទេ?
ជាការពិបាកមួយ តែមិនមែនជាបន្ទុក
៤. តើយើងអាចពន្យល់យ៉ាងណាថា ភារៈរបស់យើងក្នុងការផ្សាយដំណឹងល្អមិនមែនជាបន្ទុកនោះ?
៤ តើការផ្សាយដំណឹងល្អជាបន្ទុកឬ? គឺប្រាកដជាអត់ទេ! ឧទាហរណ៍៖ ឪពុកម្នាក់មានភារៈក្នុងការផ្ដល់ស្បៀងអាហារឲ្យគ្រួសាររបស់គាត់។ ការមិនបំពេញភារៈនេះ ដូចគ្នានឹងការបោះបង់ចោលជំនឿគ្រីស្ទានដែរ។ សាវ័កប៉ុលបានសរសេរថា៖ «បើមានអ្នកណា ដែលមិនផ្គត់ផ្គង់ឲ្យពួកញាតិសន្ដានខ្លួន គឺឲ្យពួកអ្នកផ្ទះខ្លួនជាដើម អ្នកនោះឈ្មោះថាបានបោះបង់ចោលសេចក្ដីជំនឿហើយ ក៏អាក្រក់ជាងមនុស្សដែលមិនបានជឿទៅទៀត»។ (ធីម៉ូថេទី១ ៥:៨) ប៉ុន្តែ តើភារៈនេះជាបន្ទុកចំពោះបុរសគ្រីស្ទានឬ? បើគាត់ស្រឡាញ់គ្រួសារខ្លួន នោះគឺមិនមែនជាបន្ទុកទេ ដ្បិតក្នុងករណីនេះ គាត់ចង់ផ្គត់ផ្គង់ពួកគេ។
៥. ថ្វីបើការផ្សាយនិងកិច្ចការបង្កើតឲ្យមានសិស្សជាភារៈក៏ដោយ ហេតុអ្វីក៏យើងគួរមានចិត្តរីករាយក្នុងការចូលរួមធ្វើ?
៥ ស្រដៀងគ្នានេះដែរ ជីវិតរបស់យើងពឹងពាក់លើកិច្ចការផ្សាយនិងការបង្កើតឲ្យមានសិស្ស ដែលជាភារៈនិងជាសេចក្ដីតម្រូវមួយ។ ប៉ុលបាននិយាយដូចនេះថា៖ «ខ្ញុំជាប់ក្នុងសេចក្ដីបង្ខំ បើខ្ញុំមិនផ្សាយដំណឹងល្អវិញ នោះវរដល់ខ្ញុំហើយ»។ (កូរិនថូសទី១ ៩:១៦; ប្រៀបធៀប អេសេគាល ៣៣:៧-៩) ប៉ុន្តែ អ្វីដែលជំរុញចិត្តយើងឲ្យផ្សាយគឺជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ មិនមែនគ្រាន់តែជាភារៈប៉ុណ្ណោះទេ។ អ្វីដែលសំខាន់បំផុត គឺយើងស្រឡាញ់ព្រះ និងស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងរបស់យើង ហើយយើងដឹងថាជាការសំខាន់ណាស់ ដែលពួកគេត្រូវដឹងឮដំណឹងល្អនេះ។ (ម៉ាថាយ ២២:៣៧-៣៩) ដំណឹងល្អនេះផ្ដល់ឲ្យពួកគេនូវសេចក្ដីសង្ឃឹមចំពោះអនាគត។ ព្រះរាជាណាចក្រនៃព្រះបន្ដិចទៀតនឹងកែតម្រូវអយុត្ដិធម៌ ដកចេញការជិះជាន់គ្រប់ប្រភេទ ហើយនឹងធ្វើឲ្យមានសន្ដិភាពនិងឯកភាព—សំរាប់ជាពរដ៏អស់កល្បជានិច្ចដល់អស់អ្នក ដែលចុះចូលធ្វើតាមការគ្រប់គ្រងដ៏សុចរិតនេះ។ តើយើងមិនសប្បាយរីករាយ ហើយរំភើបចិត្តទេឬ ក្នុងការចូលរួមចែកចាយដំណឹងល្អបែបនេះដល់អ្នកដទៃនោះ?—ទំនុកដំកើង ១១០:៣
៦. ហេតុអ្វីក៏ការផ្សាយនិងកិច្ចការបង្កើតឲ្យមានសិស្សផ្ដល់ឲ្យមានការពិបាកមួយ?
៦ នៅពេលដដែលនេះ ការផ្សាយនិងការបង្កើតឲ្យមានសិស្ស ក៏ហុចឲ្យមានការពិបាកមួយដែរ។ មនុស្សគឺប្លែកពីគ្នា។ មនុស្សគ្រប់គ្នាមិនមានការចូលចិត្តឬសមត្ថភាពដូចគ្នាឡើយ។ មនុស្សខ្លះមានការចេះដឹងច្រើន តែអ្នកដទៃទៀតមិនសូវមានការរៀនសូត្រប៉ុន្មានទេ។ ការអាន—ពីដើមត្រូវបានចាត់ទុកជាកំសាន្តដែលមនុស្សចូលចិត្ត—តែឥឡូវនេះ ត្រូវបានចាត់ទុកជាកិច្ចការទៅវិញ។ ដូច្នេះគឺមានបញ្ហាកំពុងតែកើនឡើង ចំពោះការមិនចូលចិត្តអាន សូម្បីតែក្នុងប្រទេសដែលអួតថាមានអ្នកចេះអានច្រើនក៏ដោយ»។ តើតាមរបៀបណាដែលយើងអាចជួយមនុស្សដែលមានប្រវត្ដិរូបនិងចំណូលចិត្តខុសៗគ្នា ឲ្យរៀនអំពីអ្វីដែលព្រះតម្រូវពីពួកគេ?—ប្រៀបធៀប កូរិនថូសទី១ ៩:២០-២៣
ត្រូវប្រដាប់ខ្លួនឲ្យបានត្រឹមត្រូវដើម្បីជួយអ្នកដទៃ
៧. តើតាមរបៀបណាដែល‹អ្នកបំរើស្មោះត្រង់ដែលមានវិនិច្ឆ័យល្អ› បានប្រដាប់យើងឲ្យជួយអ្នកដទៃរៀនសូត្រពីសេចក្ដីតម្រូវរបស់ព្រះ?
៧ កិច្ចការដ៏ពិបាកមួយអាចធ្វើទៅជាស្រួលវិញបាន បើសិនណាអ្នកមានប្រដាប់ប្រដាត្រឹមត្រូវ។ ប្រដាប់ប្រដាមួយដែលសំរាប់កិច្ចការនៅថ្ងៃនេះ ប្រហែលជានៅថ្ងៃស្អែកត្រូវបានកែ ឬថែមទាំងផ្លាស់ប្ដូរ ដើម្បីឲ្យអាចបំពេញសេចក្ដីត្រូវការដែលប្រែប្រួលតាមសម័យ។ នេះក៏ស្រដៀងនឹងមុខងាររបស់យើងដែរ ក្នុងការផ្សាយសារអំពីព្រះរាជាណាចក្រនៃព្រះ។ ជាច្រើនឆ្នាំកន្លងទៅនេះ ‹អ្នកបំរើស្មោះត្រង់ដែលមានវិនិច្ឆ័យល្អ› បានផ្ដល់ឲ្យយើងនូវប្រដាប់ប្រដាត្រឹមត្រូវ គឺប្រកាសនវត្ថុសំរាប់បង្រៀនព្រះគម្ពីរតាមផ្ទះ។ (ម៉ាថាយ ២៤:៤៥) ដូច្នេះ យើងត្រូវបានប្រដាប់ឲ្យជួយមនុស្ស«គ្រប់ទាំងសាសន៍ គ្រប់ទាំងពូជមនុស្ស គ្រប់ទាំងគ្រួសារ ហើយគ្រប់ទាំងភាសា»។ (វិវរណៈ ៧:៩) ពីពេលមួយទៅពេលមួយ ប្រកាសនវត្ថុផ្សេងៗត្រូវបានផ្ដល់មក ដើម្បីឲ្យអាចបំពេញសេចក្ដីត្រូវការទាន់សម័យនៃការផ្សាយក្នុងពិភពលោក។ សូមឲ្យយើងពិចារណាមើលនូវឧទាហរណ៍ខ្លះៗ។
៨. (ក) តើសៀវភៅ “Let God Be True” [សូមឲ្យព្រះបានរាប់ជាពិត] មានមុខនាទីយ៉ាងណា ក្នុងការពង្រីកការបង្រៀនព្រះគម្ពីរ? (ខ) តើឧបករណ៍អ្វីដែលបានផ្ដល់មកក្នុងឆ្នាំ១៩៦៨ សំរាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរ ហើយត្រូវបានស្ថាបនាសំរាប់អ្វីជាពិសេស? (គ) តើសៀវភៅ Truth [សេចក្ដីពិត] ជួយក្នុងកិច្ចការបង្កើតឲ្យមានសិស្សយ៉ាងដូចម្ដេច?
៨ ពីឆ្នាំ១៩៤៦ ទៅ១៩៦៨ សៀវភៅឈ្មោះ “Let God Be True” [សូមឲ្យព្រះបានរាប់ជាពិត] ត្រូវបានប្រើជាឧបករណ៍ដ៏សំខាន់សំរាប់ការបង្រៀនព្រះគម្ពីរ ហើយមាន១៩.២៤៦.៧១០ក្បាលត្រូវបានបោះពុម្ពក្នុង៥៤ភាសា។ ក្នុងឆ្នាំ១៩៦៨ សៀវភៅ The Truth That Leads to Eternal Life [សេចក្ដីពិតដែលនាំទៅដល់ជីវិតអស់កល្បជានិច្ច] ត្រូវបានប្រើជាច្រើនឆ្នាំក្នុងការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាមួយពួកអ្នកដែលចាប់អារម្មណ៍។ នៅពេលមុនៗ ជាការធម្មតាទេដែលបុគ្គលខ្លះបានរៀនសូត្រជាមួយស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាជាច្រើនឆ្នាំ ដោយមិនធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹក។ ប៉ុន្តែ ឧបករណ៍នេះមានបំណងឲ្យសិស្សចូលរួម ដោយលើកទឹកចិត្តគាត់ឲ្យអនុវត្តនូវអ្វីៗដែលគាត់បានរៀន។ តើមានលទ្ធផលយ៉ាងណា? សៀវភៅឈ្មោះ Jehovah’s Witnesses—Proclaimers of God’s Kingdom [ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា—ពួកអ្នកប្រកាសព្រះរាជាណាចក្រនៃព្រះ] ចែងថា៖ «ក្នុងរយៈបីឆ្នាំនៃកិច្ចបំរើ ចាប់ផ្ដើមពី ១ កញ្ញា ១៩៦៨ រហូតដល់ខែ សីហា ៣១ ឆ្នាំ ១៩៧១ សរុបទាំងអស់មាន៤៣៤.៩០៦នាក់បានជ្រមុជទឹក—គឺមានអ្នកធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹកច្រើនជាងកំឡុងបីឆ្នាំកិច្ចបំរើមុនមួយជាពីរ»! ចាប់តាំងពីសៀវភៅ Truth [សេចក្ដីពិត] បានចេញមក គឺមានការចែកចាយយ៉ាងសម្បើម—ជាង១០៧.០០០.០០០ក្បាល ក្នុង១១៧ភាសា។
៩. តើសៀវភៅ រស់នៅជានិរន្តរ៍ មានចំណុចពិសេសអ្វីខ្លះ ហើយតើសៀវភៅនេះមានលទ្ធផលយ៉ាងណាលើពួកអ្នកប្រកាសផ្សាយព្រះរាជាណាចក្រ?
៩ ក្នុងឆ្នាំ១៩៨២ សៀវភៅ អ្នកអាចរស់នៅជានិរន្តរ៍ក្នុងសួនមនោរម្យនៅលើផែនដី បានក្លាយទៅជាសៀវភៅដ៏សំខាន់មួយ ក្នុងការប្រើដើម្បីបង្រៀនព្រះគម្ពីរ។ សៀវភៅនេះ មានជាង១៥០រូបភាព ដែលមានចំណងជើងដ៏ខ្លឹមសារ ដែលបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់នូវចំណុចបង្រៀនក្នុងរូបភាពនោះ។ កិច្ចបំរើព្រះរាជាណាចក្រយើង នៃខែតុលា ១៩៨២ បានចែងថា៖ «ក្នុងរយៈប្រមាណ២០ឆ្នាំ សៀវភៅ ‘Let God Be True’ [សូមឲ្យព្រះបានរាប់ជាពិត] ជាសៀវភៅសិក្សាដ៏សំខាន់របស់យើង (ពីឆ្នាំ១៩៤៦ ដល់ពាក់កណ្ដាលទសវត្សនៃឆ្នាំ១៩៦០) មានពួកអ្នកប្រកាសព្រះរាជាណាចក្រជាង១.០០០.០០០នាក់បានចូលមកក្នុងអង្គការរបស់យើង។ រួចមក ពួកអ្នកផ្សាយ១.០០០.០០០នាក់ទៀតបានចូលរួម នៅពេលដែលសៀវភៅ The Truth That Leads to Eternal Life [សេចក្ដីពិតដែលនាំទៅដល់ជីវិតអស់កល្បជានិច្ច] បានក្លាយទៅជាសៀវភៅដ៏សំខាន់សំរាប់ការសិក្សាក្នុងឆ្នាំ១៩៦៨។ ឥឡូវនេះ យើងប្រើសៀវភៅសិក្សាថ្មី អ្នកអាចរស់នៅជានិរន្តរ៍ក្នុងសួនមនោរម្យនៅលើផែនដី។ តើយើងនឹងឃើញមានការលូតលាស់ក្នុងចំណោមពួកអ្នកផ្សាយព្រះរាជាណាចក្រនោះទេ? គឺប្រាកដនឹងបានលូតលាស់ហើយ បើនេះជាព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះយេហូវ៉ានោះ»! នេះគឺជាព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះយេហូវ៉ាមែន ពីព្រោះពីឆ្នាំ១៩៨២ ទៅ១៩៩៥ មានជាង២.៧០០.០០០នាក់នៃពួកអ្នកប្រកាសផ្សាយព្រះរាជាណាចក្រ ត្រូវបានចូលមកក្នុងអង្គការយើង!
១០. តើឧបករណ៍ថ្មីមួយណាដែលបានផ្ដល់មកក្នុងឆ្នាំ១៩៩៥ ហើយហេតុអ្វីក៏ឧបករណ៍នេះគួរតែជួយសិស្សព្រះគម្ពីរឲ្យលូតលាស់លឿនខាងវិញ្ញាណ?
១០ ព្រះយេស៊ូបានមានបន្ទូលថា៖ «ចំរូតធំណាស់ តែមានអ្នកច្រូតតិចទេ»។ (ម៉ាថាយ ៩:៣៧) ប្រាកដហើយ ចំរូតមានធំណាស់ ពីព្រោះនៅមានកិច្ចការធ្វើជាច្រើន។ ក្នុងប្រទេសខ្លះ មនុស្សត្រូវតែកត់ឈ្មោះក្នុងបញ្ជី បើចង់រៀនព្រះគម្ពីរ។ ដូច្នេះ ដោយមានបំណងក្នុងការពង្រីកចំណេះនៃព្រះឲ្យបានលឿន ក្នុងឆ្នាំ១៩៩៥ ‹អ្នកបំរើស្មោះត្រង់ដែលមានវិនិច្ឆ័យល្អ› បានផ្ដល់ឲ្យឧបករណ៍ថ្មីមួយ ដែលមាន១៩២ទំព័រ ដែលមានចំណងជើង Knowledge That Leads to Everlasting Life [ចំណេះដែលនាំទៅដល់ជីវិតអស់កល្បជានិច្ច]។ ឧបករណ៍ដ៏មានតម្លៃល្អនេះ មិនពន្យល់ច្រើនទេអំពីលទ្ធិបង្រៀនមិនពិត។ សៀវភៅនេះបង្ហាញសេចក្ដីពិតក្នុងព្រះគម្ពីរតាមបែបបទដ៏ល្អ។ ហើយយើងសង្ឃឹមថា នេះនឹងជួយឲ្យសិស្សព្រះគម្ពីរអាចលូតលាស់ទៅមុខបានយ៉ាងលឿន។ សៀវភៅ Knowledge [ចំណេះ] គឺមានលទ្ធផលយ៉ាងល្អក្នុងកិច្ចបំរើផ្សាយ ដែលមាន៤៥.៥០០.០០០ក្បាល ត្រូវបានបោះពុម្ពក្នុង១២៥ភាសា ហើយកំពុងតែអនុញ្ញាតឲ្យបកប្រែទៀតក្នុងជាង២១ភាសា។
១១. តើឧបករណ៍អ្វីដែលបានផ្ដល់មក ដើម្បីជួយពួកអ្នកដែលមិនចេះអានឬអានមិនល្អ ហើយតើតាមរបៀបណាដែលឧបករណ៍នេះបានពង្រីកកម្មវិធីអប់រំនៅជុំវិញពិភពលោក?
១១ យូរៗម្ដង ‹អ្នកបំរើស្មោះត្រង់› បានផ្ដល់ឧបករណ៍ជំនួយដែលបានស្ថាបនាឡើង សំរាប់អ្នកស្ដាប់ខ្លះៗឬមួយចំនួន។ ឧទាហរណ៍ ចុះយ៉ាងណាវិញ ចំពោះមនុស្សដែលត្រូវការជំនួយដ៏ពិសេស ពីព្រោះគេមានប្រវត្ដិរូបសាសនាឬវប្បធម៌ផ្សេងៗនោះ? តើតាមរបៀបណាដែលយើងអាចជួយពួកគេឲ្យរៀនអំពីសេចក្ដីតម្រូវរបស់ព្រះ? ក្នុងឆ្នាំ១៩៨២ យើងបានទទួលនូវអ្វីដែលយើងត្រូវការ—គឺសៀវភៅស្តើងមួយដែលមាន៣២ទំព័រឈ្មោះ ចូរសប្បាយនឹងជីវិតលើផែនដីជានិរន្តរ៍! ឧបករណ៍ដែលមានរូបភាពដ៏ល្អនេះ ជាឧបករណ៍ដ៏មានប្រសិទ្ធិភាពមួយក្នុងការបង្រៀនអស់អ្នកដែលមិនចេះអាន ឬអានមិនសូវល្អ។ សៀវភៅស្តើងនេះមានបទគម្ពីរដ៏ស្រួលយល់។ តាំងពីបានបោះពុម្ពចេញមក សៀវភៅស្តើងឈ្មោះសប្បាយនឹងជីវិតនេះ មានប្រសិទ្ធិភាពដ៏ល្អដល់កម្មវិធីអប់រំក្នុងពិភពលោក ដែលមានជាង១០៥.១០០.០០០ក្បាលត្រូវបានបោះពុម្ពក្នុងជាង២៣៩ភាសា។ សៀវភៅស្តើងនេះបានក្លាយទៅជាប្រកាសនវត្ថុដែលបានបកប្រែច្រើនជាងគេបង្អស់ ដែលសមាគមប៉មយាមបានផលិតមកទល់ឥឡូវនេះ!
១២, ១៣. (ក) តាំងពីឆ្នាំ១៩៩០ ‹អ្នកបំរើស្មោះត្រង់›បានផ្ដល់មធ្យោបាយថ្មីៗណាខ្លះ ដើម្បីឲ្យផ្សាយដល់មនុស្សគ្រប់កន្លែង? (ខ) តើតាមរបៀបណាដែលយើងអាចប្រើខ្សែអាត់វីឌីអូក្នុងកិច្ចបំរើផ្សាយរបស់យើង? (គ) តើអ្វីជាឧបករណ៍ថ្មីដែលទើបបានផ្ដល់មកក្នុងកិច្ចការបង្កើតសិស្សរបស់យើង?
១២ បន្ថែមពីលើការបោះពុម្ពប្រកាសនវត្ថុ ចាប់តាំងពី១៩៩០ ‹អ្នកបំរើស្មោះត្រង់› បានផ្ដល់ឲ្យយើងរបៀបផ្សេងៗដែលអាចផ្សាយដល់ពួកអ្នកស្ដាប់គ្រប់កន្លែង—ខ្សែអាត់វីឌីអូ។ ក្នុងខែតុលានៃឆ្នាំនោះ ខ្សែអាត់វីឌីអូ ឈ្មោះ Jehovah’s Witnesses—The Organization Behind the Name [ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា—អង្គការដែលគាំទ្រឈ្មោះនោះ] ត្រូវបានផ្សាយចេញ—ជាខ្សែអាត់វីឌីអូទីមួយនៃសមាគមប៉មយាម។ ខ្សែអាត់វីឌីអូដ៏ល្អនេះ គឺមានជាង៣៥ភាសា សម្ដែងអំពីអង្គការរបស់ព្រះយេហូវ៉ានៅជុំវិញពិភពលោក ដែលកំពុងតែបំពេញសេចក្ដីបង្គាប់របស់ព្រះយេស៊ូ ឲ្យទៅប្រកាសផ្សាយដំណឹងល្អនៅជុំវិញផែនដី។ ខ្សែអាត់វីឌីអូនេះ ត្រូវបានបង្កើតមកជាពិសេសសំរាប់កិច្ចការបង្កើតសិស្ស។ ពួកអ្នកផ្សាយព្រះរាជាណាចក្រ បានប្រើឧបករណ៍ថ្មីនេះភ្លាម ក្នុងកិច្ចបំរើផ្សាយរបស់គេ។ អ្នកខ្លះយកទៅជាមួយខ្លួន ដោយប្រុងប្រៀបជាស្រេចដើម្បីបង្ហាញឬឲ្យមនុស្សដែលចាប់អារម្មណ៍ខ្ចី។ មិនយូរប៉ុន្មានក្រោយពីខ្សែអាត់វីឌីអូនេះបានចេញមក អ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យម្នាក់បានសរសេរថា៖ «ខ្សែអាត់វីឌីអូបានក្លាយទៅជាមធ្យោបាយនៅសតវត្សទី២១ ក្នុងការទាក់ទាញចិត្តគំនិតរបស់មនុស្សរាប់លាននាក់។ ដូច្នេះយើងសង្ឃឹមថា នឹងមានខ្សែអាត់វីឌីអូជាច្រើនទៀត ដែលសមាគមនឹងប្រើក្នុងការពង្រីកកិច្ចការព្រះរាជាណាចក្រពាសពេញពិភពលោក»។ មែនហើយ គឺមានខ្សែអាត់វីឌីអូជាច្រើនត្រូវបានផ្ដល់មក ដែលរួមបញ្ចូលខ្សែអាត់វីឌីអូដែលមានជាបន្តបន្ទាប់គ្នាបីផ្នែក The Bible—A Book of Fact and Prophecy និង Jehovah’s Witnesses Stand Firm Against Nazi Assault. [ព្រះគម្ពីរ—សៀវភៅនៃហេតុការណ៍ពិតនិងទំនាយ ហើយ ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាកាន់ជំហមាំមួននឹងការប្រយុទ្ធរបស់ណាត្សី] បើសិនជាមានខ្សែអាត់វីឌីអូនៃសមាគមក្នុងភាសារបស់អ្នក តើអ្នកបានប្រើវាក្នុងកិច្ចបំរើផ្សាយឬទេ?a
១៣ នៅពេលថ្មីៗនេះ មានឧបករណ៍ថ្មីមួយទៀត សៀវភៅស្តើងឈ្មោះ តើព្រះតម្រូវអ្វីពីយើង? ត្រូវបានផ្ដល់មកដើម្បីជាជំនួយក្នុងកិច្ចការបង្កើតសិស្សរបស់យើង។ ហេតុអ្វីក៏ត្រូវបានបោះពុម្ពមក? តើយើងអាចប្រើវាតាមរបៀបណា?
ការពិនិត្យមើលឧបករណ៍ថ្មី
១៤, ១៥. សំរាប់អ្នកណាដែលសៀវភៅស្តើងឈ្មោះ សេចក្ដីតម្រូវ ត្រូវបានស្ថាបនាមក ហើយតើមានអ្វីខ្លះ ក្នុងសៀវភៅស្តើងនេះ?
១៤ ប្រកាសនវត្ថុថ្មីនេះ តើព្រះតម្រូវអ្វីពីយើង? បានស្ថាបនាឡើងសំរាប់មនុស្សដែលមានជំនឿលើព្រះនិងគោរពដល់ព្រះគម្ពីរ។ ពួកអ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យ ព្រមទាំងពួកសាសនទូតដែលបានហ្វឹកហ្វឺនពីសាលាគីលាត ដែលមានការពិសោធជាច្រើនក្នុងប្រទេសក្រីក្រ បានជួយក្នុងការរៀបចំសៀវភៅស្តើងនេះ។ សៀវភៅស្តើងនេះគឺមានការសិក្សាដ៏ទូលំទូលាយ ដែលពិគ្រោះសេចក្ដីបង្រៀនដ៏សំខាន់ៗនៃព្រះគម្ពីរ។ គឺមានប្រើពាក្យដ៏កក់ក្ដៅ ស្រួលយល់ និងចំៗតែម្ដង។ នៅពេលដដែលគ្នានេះ បទគម្ពីរមិនមែនស្រួលហួសហេតុនោះឡើយ។ សៀវភៅស្តើងនេះផ្ដល់ឲ្យមិនគ្រាន់តែ«ទឹកដោះគោ»ទេ តែ‹អាហាររឹង› ពីបន្ទូលរបស់ព្រះ តាមរបៀបដែលមនុស្សអាចយល់បាន។—ហេព្រើរ ៥:១២-១៤
១៥ ក្នុងឆ្នាំថ្មីៗនេះ ពួកអ្នកប្រកាសព្រះរាជាណាចក្រក្នុងប្រទេសផ្សេងៗ បានសុំចង់បានប្រកាសនវត្ថុបែបនេះ។ ឧទាហរណ៍ សាខាសមាគមប៉មយាមនៅប្រទេសប៉ាពួញូវហ្គីនី បានសរសេរថា៖ «មនុស្សមានការងឿងឆ្ងល់នឹងសេចក្ដីបង្រៀនសាសនាខុសៗគ្នា។ ពួកគេត្រូវការសេចក្ដីពិតដ៏ចំៗ ដែលគាំទ្រដោយបទគម្ពីរ ដែលគេអាចឆែកមើលក្នុងព្រះគម្ពីររបស់គេ។ ពួកគេត្រូវការដឹងច្បាស់លាស់ហើយចំៗនូវអ្វីដែលព្រះតម្រូវពីពួកគ្រីស្ទានពិត ហើយទំនៀមទម្លាប់និងការប្រព្រឹត្តមួយណាដែលទ្រង់មិនសព្វព្រះហឫទ័យ»។ សៀវភៅស្តើងនេះ ឈ្មោះ សេចក្ដីតម្រូវ គឺជាអ្វីដែលយើងត្រូវការដើម្បីជួយពួកបែបនេះឲ្យរៀនអំពីសេចក្ដីតម្រូវរបស់ព្រះ។
១៦. (ក) តើអ្នកណាជាពិសេសដែលអាចទទួលប្រយោជន៍ពីការពន្យល់ដ៏ស្រួលយល់ក្នុងសៀវភៅស្តើងនេះ? (ខ) តើពួកអ្នកដែលរស់នៅក្នុងតំបន់របស់អ្នកអាចទទួលប្រយោជន៍ពីសៀវភៅស្តើង សេចក្ដីតម្រូវ ដោយដូចម្ដេច?
១៦ តើអ្នកអាចប្រើសៀវភៅស្តើងថ្មីនេះដោយដូចម្ដេច? ទីមួយ គឺអាចប្រើដើម្បីសិក្សាជាមួយមនុស្ស ដែលមិនសូវចេះអានអក្សរ ឬដែលមិនមានចិត្តទោរទន់អាន។ បុគ្គលបែបនេះអាចទទួលប្រយោជន៍ពីការពន្យល់ដ៏ស្រួលក្នុងសៀវភៅស្តើងនេះ។ ក្រោយពីបានពិនិត្យមើលសៀវភៅស្តើងនេះ សាខាប៉មយាមបានសរសេរសេចក្ដីដូចនេះថា៖ «សៀវភៅស្តើងនេះមានប្រយោជន៍ជាច្រើនដល់មនុស្ស ដែលមិនមានចិត្តទោរទន់អានក្នុងភូមិភាគជាច្រើនក្នុងប្រទេសនេះ»។ (ប្រេហ្ស៊ីល) «គឺមានជនអន្ដោប្រវេសមួយចំនួន ដែលមិនចេះអានភាសារបស់គេ ហើយមានការពិបាកអានភាសាបារាំង។ សៀវភៅស្តើងនេះអាចយកមកប្រើជាជំនួយ ក្នុងការសិក្សាជាមួយពួកគេ»។ (បារាំង) តើអ្នកអាចគិតដល់មនុស្សក្នុងតំបន់របស់អ្នកដែលអាចទទួលប្រយោជន៍ពីសៀវភៅស្តើងនេះទេ?
១៧. តាមវិធីណាខ្លះដែលសៀវភៅស្តើងថ្មីនេះ អាចមានប្រយោជន៍ក្នុងប្រទេសជាច្រើន ហើយហេតុអ្វី?
១៧ ទីពីរ ក្នុងប្រទេសជាច្រើនសៀវភៅស្តើងនេះ ប្រហែលជាអាចមានប្រយោជន៍ក្នុងការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាមួយមនុស្សដែលកោតខ្លាចព្រះ មិនថាគេជាអ្នកចេះដឹងយ៉ាងណាក៏ដោយ។ ប្រាកដហើយ យើងត្រូវខំខ្នះខ្នែងក្នុងការផ្ដើមសិក្សាក្នុងសៀវភៅ Knowledge That Leads to Everlasting Life [ចំណេះដែលនាំទៅដល់ជីវិតអស់កល្បជានិច្ច]។ ប៉ុន្តែ ក្នុងករណីខ្លះប្រហែលជាស្រួលជាង ក្នុងការផ្ដើមការសិក្សាក្នុងសៀវភៅស្តើងនេះ។ ក្រោយមក នៅពេលវេលាត្រឹមត្រូវ យើងគួរផ្លាស់ទៅរៀនសៀវភៅ Knowledge [ចំណេះ] ដែលជាការសិក្សាជំនួយដ៏សំខាន់របស់យើង។ ចំពោះការប្រើសៀវភៅស្តើងនេះ សេចក្ដីតម្រូវ សាខាប៉មយាមបានសរសេរថា៖ «ការចាប់ផ្ដើមសិក្សាគឺពិបាកធ្វើណាស់ ហើយឱកាសនៃការសិក្សាព្រះគម្ពីរ ហាក់ដូចជាប្រសើរជាងបើពួកអ្នកផ្សាយចាប់ផ្ដើមប្រើសៀវភៅស្តើងនេះ»។ (អាល្លឺម៉ង់) «សៀវភៅស្តើងបែបនេះនឹងមានប្រសិទ្ធិភាពណាស់ ក្នុងការផ្ដើមការសិក្សាព្រះគម្ពីរថ្មី ដែលក្រោយមកអាចបន្តដោយសិក្សាសៀវភៅ ចំណេះ»។ (អ៊ីតាលី) «ទោះបីពួកជប៉ុនមានការចេះដឹងច្រើនក៏ដោយ ពួកគេភាគច្រើនមិនសូវដឹងអំពីចំណេះនៃព្រះគម្ពីរនិងការបង្រៀនដ៏សំខាន់ៗនោះទេ។ សៀវភៅស្តើងនេះជាជំហាននាំទៅការរៀនសៀវភៅចំណេះ»។—ជប៉ុន
១៨. តើយើងត្រូវតែចងចាំអ្វីអំពីការបំពេញតាមសេចក្ដីតម្រូវរបស់ព្រះ?
១៨ សាខារបស់សមាគមនៅជុំវិញផែនដី បានសុំរកសៀវភៅស្តើងនេះ ហើយត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យបកប្រែក្នុងជាង២២១ភាសា។ សូមឲ្យសៀវភៅថ្មីនេះជួយយើងដើម្បីជួយអ្នកដទៃឲ្យរៀននូវអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាតម្រូវពីពួកគេ។ រីឯយើងវិញ សូមឲ្យយើងចងចាំថា ការបំពេញតាមសេចក្ដីតម្រូវរបស់ព្រះ គឺរួមបញ្ចូលការទៅផ្សាយនិងបង្កើតឲ្យមានសិស្ស ជាឱកាសដ៏មានតម្លៃមួយក្នុងការបង្ហាញព្រះយេហូវ៉ាថាយើងស្រឡាញ់ទ្រង់យ៉ាងណា។ ត្រូវហើយ អ្វីដែលព្រះតម្រូវពីយើង គឺមិនមែនជាបន្ទុកទេ។ នេះជាផ្លូវដ៏ប្រសើរក្នុងការរស់នៅ!—ទំនុកដំកើង ១៩:៧-១១
[កំណត់សម្គាល់]
a សៀវភៅ Jehovah’s Witnesses—Proclaimers of God’s Kingdom [ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា—ពួកអ្នកប្រកាសព្រះរាជាណាចក្រនៃព្រះ] ចែងថា៖ «ខ្សែអាត់វីឌីអូមិនមែនសំរាប់ផ្លាស់ប្ដូរនឹងប្រកាសនវត្ថុ ឬការផ្សាយផ្ទាល់ខ្លួនទេ។ ប្រកាសនវត្ថុរបស់សមាគមមានមុខនាទីដ៏សំខាន់ ក្នុងការផ្សាយដំណឹងល្អ។ ការដើរផ្សាយពីផ្ទះមួយទៅផ្ទះមួយនៃស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា គឺមានមូលដ្ឋានយ៉ាងត្រឹមត្រូវពីព្រះគម្ពីរ។ ប៉ុន្តែ ឥឡូវនេះខ្សែអាត់វីឌីអូ គឺជាជំនួយក្នុងការបណ្ដុះជំនឿទៅលើសេចក្ដីសន្យាដ៏មានតម្លៃរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយធ្វើឲ្យមានការអបអរចំពោះអ្វីដែលទ្រង់បានសម្រេចនៅលើផែនដីក្នុងសម័យយើងនេះ»។
តើអ្នកអាចពន្យល់បានទេ?
◻ ក្នុងកិច្ចការដែលមានពីរផ្នែកណា ដែលព្រះយេហូវ៉ាតម្រូវឲ្យពួកអ្នកបំរើទ្រង់ចូលរួមធ្វើនោះ?
◻ ហេតុអ្វីក៏ភារៈរបស់យើងក្នុងការផ្សាយនិងបង្កើតសិស្សមិនមែនជាបន្ទុកចំពោះយើង?
◻ ‹អ្នកបំរើស្មោះត្រង់ដែលមានវិនិច្ឆ័យល្អ› បានផ្ដល់ឧបករណ៍អ្វីខ្លះសំរាប់ការប្រើក្នុងកិច្ចការផ្សាយនិងការបង្កើតសិស្ស?
◻ តើសៀវភៅស្តើងឈ្មោះ សេចក្ដីតម្រូវបានស្ថាបនាមកសំរាប់អ្នកណា ហើយតើយើងអាចប្រើក្នុងកិច្ចបំរើរបស់យើងដោយដូចម្ដេច?
[រូបភាពនៅទំព័រ៣០]
«សូមឲ្យព្រះបានរាប់ជាពិត» (១៩៤៦,បានកែ១៩៥២): ១៩.២៥០.០០០ ក្នុង៥៤ភាសា (បានបង្ហាញក្នុងភាសាអង់គ្លេស)
«សេចក្ដីពិតដែលនាំទៅដល់ជីវិតអស់កល្បជានិច្ច» (១៩៦៨): ១០៧.០០០.០០០ ក្នុង១១៧ភាសា (បានបង្ហាញក្នុងភាសាបារាំង)
«អ្នកអាចរស់នៅជានិរន្តរ៍ក្នុងសួនមនោរម្យនៅលើផែនដី» (១៩៨២): ៨០.៩០០.០០០ ក្នុង១៣០ភាសា (បានបង្ហាញក្នុងភាសារុស្ស៊ី)
«ចំណេះដែលនាំទៅដល់ជីវិតអស់កល្បជានិច្ច» (១៩៩៥): ៤៥.៥០០.០០០ ក្នុង១២៥ភាសា (បានបង្ហាញក្នុងភាសាអាល្លឺម៉ង់)