ផែនដី—ហេតុអ្វីក៏មាននៅទីនេះ?
មានសំនួរមួយដែលអ្នកត្រូវយកមកពិនិត្យមើល៖ តើផែនដីដ៏ល្អរបស់យើងនេះបានបង្កើតមកដោយព្រះអាទិទេពដ៏មានប្រាជ្ញា ដែលមានគោលបំណងសំរាប់ផែនដីនិងមនុស្សឬទេ? ការដោះស្រាយរឿងនេះឲ្យបានស្កប់ចិត្ត នឹងជួយអ្នកឲ្យមើលថាអ្វីនឹងមានចំពោះអនាគតរបស់យើង។
អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រជាច្រើន ដែលមានការរៀនសូត្រជ្រៅជ្រះខាងលំហអាកាសនិងផែនដីយើងនេះ បានឃើញនូវទីសំអាង ដែលចង្អុលប្រាប់អំពីវត្តមានរបស់ព្រះអាទិទេព ថាព្រះទ្រង់គាំទ្ររឿងនេះ។ សូមពិនិត្យមើលនូវការថ្លែងតែមួយប៉ុណ្ណោះ៖
សាស្ដ្រាចារ្យប៉ុលដេវ៉ីស សរសេរក្នុងសៀវភៅ គំនិតរបស់ព្រះថា៖ «ការមានរបស់ដ៏រៀបរយ សកលលោកដែលមានរចនាសម្ព័ននឹងនរ សណ្ដាប់ធ្នាប់ និងដ៏ស្មុគស្មាញ គឺត្រូវការច្បាប់និងសភាពដ៏ពិសេសមួយ»។
ក្រោយពីពិគ្រោះអំពី«ការចៃដន្យ»មួយចំនួន ដែលអ្នករូបនិយមអវកាសនិងវិទ្យាសាស្ត្រឯទៀតបានសង្កេតឃើញ នោះសាស្ដ្រាចារ្យដេវីសនិយាយទៀតថា៖ «បើគិតអំពីការចៃដន្យនេះទាំងអស់ទៅ នោះផ្ដល់ឲ្យមានទីសំអាងយ៉ាងអស្ចារ្យថា ជីវិតដែលយើងមាន គឺពឹងទៅលើរូបនិយមឯទៀតនៃច្បាប់ខាងរូបនិយម។ ហើយនៅរឿងដែលដូចជាចៃដន្យខ្លះក្នុងគោលការណ៍ដ៏ពិត ដែលថាធម្មជាតិបានជ្រើសរើសចុណ្ណភាគនៃម៉ាស ពល កម្លាំងជាដើម។ល។ . . . គឺគ្រប់គ្រាន់ហើយក្នុងការនិយាយថា ប្រសិនបើយើងអាចប្រព្រឹត្តដូចជាព្រះ ហើយជ្រើសរើសតម្លៃនៃគុណភាពទាំងនេះមួយរំពេចនោះ ដោយទាញប្រដាប់កាន់មួលណាមួយ យើងនឹងឃើញថាសឹងតែប្រដាប់មួលទាំងអស់ នឹងមិនធ្វើឲ្យមានអ្វីរស់នៅក្នុងសកលលោកបាននោះឡើយ។ ក្នុងករណីខ្លះ នេះគឺដូចជាប្រដាប់មួលផ្សេងៗគ្នាបានត្រូវកែតម្រូវយ៉ាងល្អ ប្រសិនបើឲ្យសកលលោកនេះមានជីវិតដុះលូតលាស់នោះ។ . . . ហេតុដែលគ្រាន់តែការផ្លាស់ប្ដូររបស់តិចតួចអាចធ្វើឲ្យមើលមិនឃើញសកលលោក នេះជាហេតុការណ៍ពិតដ៏គួរចាប់អារម្មណ៍មួយ»។
អ្វីដែលរឿងបង្ហាញដល់មនុស្សជាច្រើន នោះថាផែនដីរបស់យើងនេះ ព្រមទាំងសកលលោកទាំងមូល បានត្រូវបង្កើតមកដោយព្រះអាទិទេពដែលមានគោលបំណង។ ប្រសិនបើនេះជាពិតមែន យើងត្រូវរកនូវហេតុអ្វីដែលទ្រង់បានបង្កើតផែនដីនៅដើមដំបូងឡើយ។ ហើយយើងក៏ត្រូវឲ្យដឹងប្រាកដប្រជាដែរ អំពីអ្វីទៅជាគោលបំណងរបស់ទ្រង់សំរាប់ផែនដីនេះ។ ក្នុងការភ្ជាប់នឹងរឿងនេះ គឺមានរបស់មួយប្លែកក៏លេចចេញមក។ ទោះជាមានលទ្ធិបដិសេធព្រះជាច្រើនក៏ដោយ មនុស្សមួយចំនួនធំនៅមានជំនឿអំពីព្រះអាទិទេពមួយអង្គដែលប្រកបដោយប្រាជ្ញា។ សាសនាជាច្រើននៃពិភពគ្រីស្ទសាសនា ធម្មតានិយាយអំពីព្រះដ៏មានព្រះចេស្ដាបំផុត និងព្រះអាទិទេពនៃសកលលោករបស់យើង។ ប៉ុន្តែ ពួកនេះកម្រនិយាយដោយទុកចិត្តណាស់ ហើយអំពីជំនឿស៊ប់អំពីអនាគតផែនដីក្នុងគោលបំណងរបស់ព្រះ។
តើព្រះគម្ពីរចែងយ៉ាងណា?
ជាការសមហេតុផល ក្នុងការមើលពត៌មានពីប្រភព ដែលបានត្រូវគេជាច្រើនទទួលស្គាល់ថា មកពីព្រះអាទិទេពនោះ។ ប្រភពនោះគឺព្រះគម្ពីរ។ សេចក្ដីថ្លែងដ៏ស្រួលយល់ហើយច្បាប់បំផុតមួយ មាននៅសាស្ដា ១:៤ ដែលស្តីអំពីអនាគតនៃផែនដីរបស់យើង។ យើងអានថា៖ «មនុស្សដំណ១កន្លងបាត់ទៅ ហើយដំណ១ទៀតកើតឡើង តែផែនដីស្ថិតស្ថេរនៅជាដរាប»។ ព្រះគម្ពីរពន្យល់ចំៗនូវហេតុអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតផែនដី។ ហើយក៏បង្ហាញថាទ្រង់បានដាក់ផែនដីនៅកន្លែងចំត្រឹមត្រូវក្នុងសកលលោក ដែលទាក់ទងនឹងថ្ងៃដើម្បីទ្រទ្រង់ជីវិត។ ព្រះដ៏មានព្រះចេស្ដាបំផុតបានបណ្ដាលឲ្យព្យាការីអេសាយពីសម័យដើម ឲ្យសរសេរថា៖ «ដ្បិតព្រះយេហូវ៉ាដែលបានបង្កើតផ្ទៃមេឃ ជាព្រះដែលទ្រង់សូនធ្វើហើយប្រតិស្ឋានផែនដី ក៏តាំងឡើង មិនមែនបង្កើតមកឲ្យនៅទទេទេ គឺបានជបសូនបង្កើតឲ្យជាទីអាស្រ័យនៅ ទ្រង់មានបន្ទូលដូច្នេះថា៖ ‹គឺអញនេះជាយេហូវ៉ា។ ឥតមានព្រះឯណាទៀតឡើយ› »។—អេសាយ ៤៥:១៨
ប៉ុន្តែ ចុះយ៉ាងណាវិញចំពោះការបង្កើតរបស់មនុស្ស ដែលអាចកំទេចជីវិតចោលទាំងអស់នៅលើផែនដីនេះ? ក្នុងប្រាជ្ញារបស់ព្រះដ៏មិនអាចប្រៀបបាន ព្រះប្រកាសថា ទ្រង់នឹងធ្វើអន្តរាគមន៍ មុននឹងមនុស្សអាចកំទេចចោលជីវិតទាំងអស់នៅលើផែនដីយើងនេះ។ សូមមើលនូវសេចក្ដីសន្យាដ៏ទុកចិត្តនេះ ក្នុងសៀវភៅវិវរណៈ ដែលចែងថា៖ «អស់ទាំងសាសន៍បានមានសេចក្ដីកំហឹង ហើយសេចក្ដីខ្ញាល់ទ្រង់ក៏មកដល់ជាពេលកំណត់ ដែលត្រូវជំនុំជំរះពួកមនុស្សស្លាប់ ហើយប្រទានរង្វាន់ដល់ពួកហោរា ពួកបរិសុទ្ធ នឹងអស់អ្នកដែលកោតខ្លាចដល់ព្រះនាមទ្រង់ គឺជាពួកបាវបំរើទ្រង់ទាំងតូចទាំងធំដែរ ហើយជាពេលត្រូវបំផ្លាញពួកអ្នក ដែលបង្ខូចផែនដីផង»។—វិវរណៈ ១១:១៨
ព្រះយេហូវ៉ាបង្ហាញប្រាប់យើង នូវគោលបំណងដើមរបស់ទ្រង់ក្នុងការបង្កើតផែនដី ដែលដូចជាត្បូងក្នុងលំហអាកាស ដែលអវកាសចរដែលបានធ្វើដំណើរក្រឡឹងផែនដីបានរៀបរាប់នោះ។ ទ្រង់មានគោលបំណងឲ្យផែនដីក្លាយទៅជាសួនមនោរម្យ ដែលអាចឲ្យមនុស្សរស់យ៉ាងស្រួល គឺថាឲ្យមនុស្សប្រុសនិងស្រីរស់នៅដោយសន្ដិភាពនិងសុខដុម។ ទ្រង់បានធ្វើការរៀបចំដើម្បីឲ្យមនុស្សបង្កើតបានកូនចៅច្រើនបន្ដិចម្ដងៗ។ ចំពោះការសប្បាយរីករាយសំរាប់គូស្វាមីភរិយាទីមួយ ព្រះយេហូវ៉ាបានាំឲ្យមានសួនមនោរម្យនៅកន្លែងតូចមួយ។ កាលដែលសេចក្ដីបង្កើតមនុស្សនឹងមានជាច្រើនសតវត្សមក នោះសួនច្បារអេដែននឹងពង្រីកបន្ដិចម្ដងៗ រហូតដល់លោកុប្បត្តិ ១:២៨ នឹងបានត្រូវសម្រេច៖ «ហើយមានបន្ទូលថា ‹ចូរបង្កើតកូនឲ្យចំរើនជាច្រើនឡើង ឲ្យមានពេញពាសលើផែនដីចុះ ត្រូវបង្ក្រាបផែនដី› »។
កាលដែលយើងឃើញនូវស្ថានភាពដ៏កំសត់នៃផែនដីនេះ និងមនុស្សដែលរស់នៅនោះ តើនេះមានសេចក្ដីថា គោលបំណងដើមរបស់ព្រះសំរាប់ផែនដីនេះបានទទួលបរាជ័យឬ? ឬក៏ទ្រង់បានផ្លាស់ប្ដូរគោលបំណងរបស់ទ្រង់ ហើយបានសម្រេចចិត្តថា ទ្រង់នឹងបណ្ដោយឲ្យផែនដីនេះទៅជាហិនហោច ហើយនិងចាប់ផ្ដើមម្ដងទៀត ដោយព្រោះការវៀចវេររបស់មនុស្ស មែនទេ? អត់ទេ យើងអាចដឹងប្រាកដថា ស្ថានការណ៍ទាំងនេះគឺឥតពិតទេ។ ព្រះគម្ពីរចែងប្រាប់យើងថា អ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាមានបន្ទូលហើយ នោះនឹងកើតឡើងជាមិនខាន ហើយអ្វីដែលទ្រង់បានសម្រេចនឹងធ្វើ នោះនឹងមិនអាចបង្ខូចដោយមនុស្សណាមួយឬ ព្រឹត្ដិការណ៍ដែលមិនល្អនោះទេ។ ទ្រង់ធានារ៉ាប់រងយើងថា៖ «នោះពាក្យអញ ដែលចេញពីមាត់អញទៅ ក៏មិនដែលវិលមកឯអញវិញ ដោយឥតកើតផលយ៉ាងដូច្នោះដែរ គឺនឹងធ្វើសម្រេចតាមសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នានៅក្នុងចិត្តអញ ហើយនឹងចំរើនកើនឡើង ក្នុងការអ្វី ដែលអញចាត់ទៅធ្វើនោះ»។—អេសាយ ៥៥:១១
គោលបំណងរបស់ព្រះបានរំខាន តែមិនបានផ្លាស់ប្ដូរទេ
អំពើបាបរបស់អ័ដាមនិងអេវ៉ា និងការបណ្ដេញចេញពីសួនច្បារអេដែន នោះឃើញច្បាស់ថា គោលបំណងរបស់ព្រះចំពោះផែនដីមនោរម្យ នឹងត្រូវបានសម្រេចដោយមិនចាំត្រូវការពួកគេ។ ប៉ុន្តែ នៅពេលនោះព្រះយេហូវ៉ាបានបង្ហាញថា កូនរបស់ពួកគេខ្លះនឹងប្រព្រឹត្តតាមសេចក្ដីបង្គាប់របស់ទ្រង់ដើមដំបូងឡើយ។ ពិតមែន នេះនឹងត្រូវការពេលវេលា ព្រមទាំងជាច្រើនសតវត្សផងដែរ ប៉ុន្តែឥតមានការបង្ហាញនូវពេលវេលាប៉ុន្មាន ដើម្បីនឹងសម្រេចសេចក្ដីបង្គាប់ដើមដំបូងនោះទេ ទោះជាអ័ដាមនិងអេវ៉ាបន្តរស់នៅដ៏គ្រប់ល័ក្ខណ៍នោះក៏ដោយ។ ហេតុការណ៍ពិតនោះគឺថា មកដល់ទីបញ្ចប់នៃការសោយរាជ្យមួយពាន់ឆ្នាំរបស់ព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូ—មួយពាន់ឆ្នាំពីពេលនេះបន្ដិច—ស្ថានភាពនៃសួនមនោរម្យនឹងត្រូវពង្រីកទូទាំងផែនដី ហើយផែនដីនឹងមានមនុស្សរស់នៅដោយសុខសាន្ត ហើយដ៏សប្បាយដែលជាកូនរបស់មនុស្សដំបូងនោះ។ ប្រាកដហើយ សមត្ថភាពរបស់ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះដែលសម្រេចគោលបំណងរបស់ទ្រង់ នឹងត្រូវបានធ្វើឲ្យឃើញថាត្រឹមត្រូវជានិច្ច!
រួចមក នឹងត្រូវបានសម្រេចទំនាយដ៏រំភើបនេះ ដែលព្រះបានបណ្ដាលឲ្យចែងជាយូរយារមកហើយ។ ដូចជាបទគម្ពីរនៅអេសាយ ១១:៦-៩ នឹងបានត្រូវសម្រេចដ៏រុងរឿង៖ «នៅគ្រានោះ ឆ្កែព្រៃនឹងនៅជាមួយនឹងកូនចៀម។ ឯខ្លារខិន នឹងដេកនៅជាមួយនឹងកូនពពែ។ ឯកូនគោនឹងសិង្ហស្ទាវ ព្រមទាំងសត្វបំប៉នយ៉ាងធាត់នឹងនៅជាមួយគ្នាហើយក្មេងតូចៗជាអ្នកគង្វាលវា។ គោញីនឹងខ្លាឃ្ញុំនឹងរកស៊ីជាមួយគ្នា ហើយកូនវានឹងដេកនៅជាមួយដែរ។ ឯសិង្ហនឹងស៊ីចំបើងដូចជាគោវិញ។ កូនមនុស្សដែលនៅបៅដោះនឹងលេងនៅត្រង់មាត់រន្ធពស់ហនុមាន ហើយក្មេងលែងដោះនឹងលូកដៃចូលទៅក្នុងរូងពស់វែកបាន។ វារាល់គ្នានឹងមិនធ្វើទុក្ខ ឬបំផ្លាញគ្នា នៅគ្រប់លើភ្នំបរិសុទ្ធរបស់អញ។ ដ្បិតគ្រប់ទាំងអស់នឹងស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ា នៅពេញពាសលើផែនដី ដូចជាទឹកនៅពេញពាសក្នុងសមុទ្រដែរ»។
សុខភាពមិនល្អនិងជំងឺដែលមុខតែនឹងស្លាប់ នោះជាអ្វីដែលកន្លងទៅហើយ ដូចជាសេចក្ដីស្លាប់នោះដែរ។ តើមានពាក្យអ្វីដែលអាចស្រួលយល់ ជាងពាក្យនៅសៀវភៅចុងក្រោយនៃព្រះគម្ពីរនោះទេ? «រោងឧបោសថរបស់ព្រះ បាននៅជាមួយនឹងមនុស្សហើយ ទ្រង់នឹងគង់នៅជាមួយនឹងគេ គេនឹងធ្វើជារាស្ត្ររបស់ទ្រង់ ហើយព្រះអង្គទ្រង់ក៏នឹងធ្វើជាព្រះដល់គេ។ ព្រះទ្រង់នឹងជូតអស់ទាំងទឹកភ្នែក ពីភ្នែកគេចេញ នឹងគ្មានសេចក្ដីស្លាប់ ឬសេចក្ដីសោកសង្រេង ឬសេចក្ដីយំទួញ ឬទុក្ខលំបាកណាទៀតឡើយ។ ដ្បិតសេចក្ដីមុនទាំងប៉ុន្មាន បានកន្លងបាត់ទៅហើយ»។—វិវរណៈ ២១:៣, ៤
ត្រូវហើយ យើងអាចមានការលើកទឹកចិត្តមែន—ផែនដីដ៏ល្អរបស់យើងនឹងត្រូវនៅគង់ដ៏អស់កល្បជានិច្ច។ សូមឲ្យអ្នកមានភារកិច្ចដើម្បីរួចរស់ពីទីបញ្ចប់នៃរបបលោកីយ៍ដ៏អាក្រក់នេះ ដែលនឹងត្រូវកំទេចចោលការប្រព្រឹត្តដែលបង្ហិនផែនដីនេះ។ ពិភពលោកថ្មីដ៏ស្អាតនេះដែលព្រះកំពុងតែធ្វើ ឥឡូវនេះគឺជិតដល់ហើយ។ ហើយបងប្អូនស្ងួនភ្ងាជាច្រើននឹងក្រោកឡើងពីសេចក្ដីស្លាប់ ដោយអព្ភូតហេតុនៃដំណើររស់ឡើងវិញ។ (យ៉ូហាន ៥:២៨, ២៩) ត្រូវហើយ ផែនដីរបស់យើងនឹងនៅដ៏អស់កល្បជានិច្ច ហើយយើងក៏អាចនៅជាមួយ និងអរសប្បាយនោះដែរ។