ចូរផ្សព្វផ្សាយ«អស់ពីចិត្ត»
១ ពេលសាវ័កប៉ុលបានធ្វើជាជាងកាត់ដេរតង់នៅទីក្រុងកូរិនថូស នោះយើងប្រហែលជានឹងនឹកស្មានថា នេះធ្វើឲ្យគាត់អត់សូវមានឱកាសផ្សព្វផ្សាយទេ។ ក៏ប៉ុន្តែ កិច្ចការ ១៨:៥ រៀបរាប់ថា៖ «ប៉ុលមានសេចក្ដីបង្ខំក្នុងចិត្ត ឲ្យផ្សាយព្រះបន្ទូល ក៏ធ្វើបន្ទាល់អស់ពីចិត្តដល់សាសន៍យូដាថា ព្រះយេស៊ូវជាព្រះគ្រីស្ទពិត»។ ហេតុអ្វីបានជាប៉ុលបានផ្សព្វផ្សាយអស់ពីចិត្តដូច្នេះ? ទោះបីមានជាច្រើននាក់នៅទីក្រុងកូរិនថូសដែលបានក្លាយជាអ្នកជឿហើយក្ដី នោះព្រះអម្ចាស់បានបញ្ជាក់ថា មានអ្នកជាច្រើនទៀតដែលគេត្រូវបញ្ចុះបញ្ចូលជាសិស្សនៅទីក្រុងនោះ។ (កិច្ចការ ១៨:៨-១១) តើយើងមានហេតុដូចគ្នា ដែលជំរុញឲ្យយើងផ្សព្វផ្សាយអស់ពីចិត្តដែរឬទេ? ពិតជាមានមែន។ មនុស្សជាច្រើនទៀតអាចត្រូវរកឃើញនិងត្រូវបង្រៀនអំពីសេចក្ដីពិតដែរ។
២ ចូរចំណាយពេលច្រើនជាងក្នុងកិច្ចផ្សាយក្នុងកំឡុងខែមេសា: អ្នកទំនងជាមានគោលដៅទុកឲ្យខ្លួនរវល់ក្នុងកិច្ចផ្សាយដំណឹងល្អជារៀងរាល់ខែហើយ។ ក៏ប៉ុន្តែ មានខែខ្លះដែលឲ្យយើងមានឱកាសច្រើនជាង ដើម្បីចូលរួមសកម្មភាពនេះឲ្យ«អស់ពីចិត្ត»។ ខែមេសាគឺជាខែមួយដែលអ្នកអាចធ្វើបែបនេះបាន ហើយជាកំពូលនៃកំឡុងពេលដែលនាំទៅដល់ពិធីបុណ្យរំឭក។ តើកាលៈទេសៈរបស់អ្នកអនុញ្ញាតឲ្យអ្នកត្រួសត្រាយជំនួយឬក៏បង្កើតនូវសកម្មភាពរបស់អ្នកក្នុងកិច្ចបំរើនានិទាឃរដូវនេះឬទេ? អ្នកផ្សាយជាច្រើននាក់ដែលកំពុងតែធ្វើដូច្នេះ ក៏បានទទួលពរជាច្រើនផងដែរ។ (កូរិនថូសទី២ ៩:៦) បើសិនជាអ្នកកំពុងតែធ្វើអស់ពីសមត្ថភាព នោះចូរនឹកចាំថា ព្រះយេហូវ៉ាកំពុងតែពេញព្រះហឫទ័យនឹងកិច្ចបំរើដែលអ្នកថ្វាយអស់ពីចិត្តនោះ។ (លូកា ២១:២-៤) ទោះជាអ្នកមានកាលៈទេសៈយ៉ាងណាក៏ដោយ ចូរមានគោលដៅចូលរួមកិច្ចបំរើយ៉ាង«អស់ពីចិត្ត» ក្នុងកំឡុងខែមេសា។ ហើយកុំភ្លេចដាក់សេចក្ដីរាយការណ៍ពីកិច្ចបំរើនៅពេលដាច់ខែ ដើម្បីឲ្យកិច្ចការរបស់អ្នកអាចត្រូវបូកសរុបជាមួយអ្នកឯទៀតដែលជារាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ា។
៣ ចូរទៅជួបអ្នកថ្មីដែលបានទៅឯពិធីបុណ្យរំឭក: នាឆ្នាំមុន នៅសហរដ្ឋអាមេរិក អ្នកដែលបានមានវត្តមាននៅឯពិធីបុណ្យរំឭកគឺមាន២.១៥៣.២៦៨នាក់។ យើងមិនទាន់ដឹងថា ឆ្នាំនេះនឹងមានចំនួនសរុបប៉ុន្មាននាក់ឡើយ។ ក៏ប៉ុន្តែ សេចក្ដីរាយការណ៍បញ្ជាក់ថា លទ្ធភាពនៅមាន«ចំរូត»មួយដ៏ធំជាងនេះទៅទៀត។ (ម៉ាថាយ ៩:៣៧, ៣៨) ដូច្នេះ ចូររៀបចំទៅជួបអ្នកចាប់អារម្មណ៍ដែលបានមកឯពិធីបុណ្យរំឭក ឲ្យឆាប់បំផុតដែលអាចធ្វើទៅបាន ដើម្បីជួយគេខាងវិញ្ញាណ។ ការស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការទៅជួបអ្នកនោះ អាចបើកឱកាសឲ្យ‹អាកំណាចមកឆក់យកព្រះបន្ទូលពីនគរដែលបានព្រោះក្នុងចិត្តអ្នកនោះទៅបាត់›។ (ម៉ាថាយ ១៣:១៩) ការត្រឡប់ទៅជួបគេយ៉ាងឆាប់រហ័ស ក៏បង្ហាញថា អ្នកកំពុងតែបំពេញកិច្ចបំរើយ៉ាង«អស់ពីចិត្ត»។
៤ បន្តជួយអ្នកដែលគ្មានសកម្មភាព: ក្នុងខែកុម្ភៈ បានមានការខិតខំពិសេសដើម្បីជួយអ្នកដែលគ្មានសកម្មភាព។ បើសិនជាមានអ្នកខ្លះដែលមិនទាន់ទទួលនូវការណែនាំពីអ្នកចាស់ទុំនៅឡើយ នោះអ្នកចាស់ទុំគួររៀបចំទៅលេងអ្នកនោះមុនដាច់ខែមេសា។ អ្នកចាស់ទុំនឹងខិតខំស្វែងយល់ពីដើមហេតុនៃបញ្ហារបស់អ្នកនោះ នឹងរកវិធីល្អបំផុតដែលគាត់អាចជួយអ្នកនោះបំរើព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងសកម្មម្ដងទៀត។ ជំនួយបែបនេះដែលប្រកបទៅដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ ក៏បង្ហាញថា អ្នកចាស់ទុំរាប់ភារកិច្ចរបស់ពួកគាត់ចំពោះការឃ្វាល«ហ្វូងចៀមរបស់ព្រះ» ជាកិច្ចការមួយដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ។ (ពេត្រុសទី១ ៥:២; កិច្ចការ ២០:២៨) ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ពីថ្ងៃទី១៥ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ១៩៩៣ ទំព័រ២២-២៣ ដែលបានចេញជាភាសាអង់គ្លេស ក៏ផ្ដល់នូវយោបល់ល្អៗដែលអាចត្រូវប្រើដោយអ្នកចាស់ទុំ ពេលដែលកំពុងតែខំជួយដោះស្រាយបញ្ហាមួយក្នុងចំណោមបញ្ហាដ៏ធម្មតា៥យ៉ាង ដែលអាចមានឥទ្ធិពលទៅលើអ្នកអសកម្មនោះ។ គឺជាការល្អបំផុត បើសិនជាអ្នកខ្លះដែលគ្មានសកម្មភាព អាចចាប់ផ្ដើមផ្សព្វផ្សាយម្ដងទៀតក្នុងខែមេសា។
៥ ជួយអ្នកផ្សេងថែមទៀតឲ្យទៅជាអ្នកផ្សាយ: តើកូនៗរបស់អ្នកមានលក្ខណៈគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីទៅជាអ្នកផ្សាយនូវដំណឹងល្អទេ? ចុះយ៉ាងណាវិញចំពោះអ្នកដែលសិក្សាព្រះគម្ពីរជាមួយនឹងអ្នក? បើសិនជាអ្នកទាំងនោះទទួលយល់ព្រមពីអ្នកចាស់ទុំ នោះខែមេសាគឺជាពេលល្អប្រសើរដើម្បីចាប់ផ្ដើមផ្សព្វផ្សាយ មែនទេ? បើសិនជាបុគ្គលម្នាក់កំពុងតែរីកចំរើន ហើយបានសិក្សាសៀវភៅស្តើងតម្រូវនិងសៀវភៅចំណេះ ហើយ ការសិក្សានោះអាចត្រូវបន្តចូលក្នុងសៀវភៅមួយទៀតបានដែរ គឺសៀវភៅព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ។ គោលបំណងរបស់អ្នកគឺដើម្បីជួយសិស្សរបស់អ្នកទទួលនូវការយល់ធ្លុះជ្រៅចំពោះសេចក្ដីពិត បំពេញតម្រូវការដើម្បីធ្វើជាអ្នកផ្សាយមិនទាន់ជ្រមុជទឹក និងទៅជាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាដែលបានឧទ្ទិសថ្វាយខ្លួននិងទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក។—អេភេសូរ ៣:១៧-១៩; ធីម៉ូថេទី១ ១:១២; ពេត្រុសទី១ ៣:២១
៦ បើសិនជាអ្នកតែងតែបង្ហាញចំណាប់អារម្មណ៍ដ៏ស្មោះស្ម័គ្រទៅលើសិស្សព្រះគម្ពីររបស់អ្នក នៅទីបំផុតនោះអាចជួយគេក្រសោបយកសេចក្ដីពិតជាជំនឿរបស់គេផ្ទាល់។ ស្មរបន្ទាល់ម្នាក់បានជួយគូស្វាមីភរិយាមួយដែលមានវ័យចាស់ហើយ ដែលព្រមសិក្សាព្រះគម្ពីរដោយចិត្តរំភើប។ ក៏ប៉ុន្តែ គូស្វាមីភរិយានោះបានខកខានមិនសិក្សា បីសប្ដាហ៍ជាប់គ្នា។ នៅទីបំផុត គេបានចាប់ផ្ដើមសិក្សា។ ក្រោយនោះ ពួកគេបានខកខានសិក្សាស្ទើរតែពីរសប្ដាហ៍ម្ដង។ ក៏ប៉ុន្តែ នៅទីបំផុត ភរិយានោះបានរីកចំរើនរហូតដល់ទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក។ បងប្រុសស្មរបន្ទាល់នោះនឹកចាំថា៖ «ក្រោយគាត់ទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក គាត់បានយំដោយសារអារម្មណ៍ដ៏សប្បាយក្រៃលែង ហើយនេះបានធ្វើឲ្យខ្ញុំនិងប្រពន្ធខ្ញុំយំដោយសប្បាយចិត្តដែរ»។ គឺពិតមែនដែលថា ការផ្សាយដំណឹងល្អយ៉ាង«អស់ពីចិត្ត» ពិតជានាំមកនូវអំណរច្រើនណាស់ហ្ន៎!
៧ ទំនាយព្រះគម្ពីរនិងព្រឹត្ដិការណ៍ពិភពលោក បញ្ជាក់ថាយើងកំពុងតែស្ថិតនៅថ្ងៃជាន់ក្រោយបង្អស់យ៉ាងកៀកណាស់ហើយ។ គឺជាពេលនេះដែលរាស្ត្ររបស់ព្រះត្រូវតែផ្សាយដំណឹងល្អដល់អ្នកឯទៀត«អស់ពីចិត្ត»។ សាវ័កប៉ុលបានធានាថា ការខិតខំបែបនេះប្រាកដជា«មិនមែនឥតប្រយោជន៍ទេ»។—កូរិនថូសទី១ ១៥:៥៨