រៀបរាប់ដោយយ៉ូហាន
១ នៅដើមដំបូង មានលោកដែលហៅថាបណ្ដាំ+ ហើយលោកដែលហៅថាបណ្ដាំបាននៅជាមួយនឹងព្រះ+ ហើយលោកដែលហៅថាបណ្ដាំប្រៀបដូចជាព្រះមួយ។*+ ២ នៅដើមដំបូង លោកបាននៅជាមួយនឹងព្រះ។ ៣ អ្វីៗទាំងអស់បានកើតមកតាមរយៈលោក+ ហើយគ្មានអ្វីដែលមិនកើតមកតាមរយៈលោកឡើយ សូម្បីតែអ្វីមួយ។
អ្វីដែលបានកើតមក ៤ តាមរយៈលោកគឺជាជីវិត ហើយជីវិតនោះគឺជាពន្លឺបំភ្លឺមនុស្សជាតិ+ ៥ ហើយពន្លឺនោះកំពុងភ្លឺក្នុងភាពងងឹត+ តែភាពងងឹតនោះមិនឈ្នះពន្លឺឡើយ។
៦ មានបុរសម្នាក់ដែលព្រះបានចាត់ជាតំណាងលោក គាត់ឈ្មោះយ៉ូហាន។+ ៧ គាត់បានមកធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់អំពីពន្លឺ+ ដើម្បីឲ្យមនុស្សគ្រប់ប្រភេទជឿតាមរយៈគាត់។ ៨ គាត់មិនមែនជាពន្លឺនោះទេ+ តែគាត់បានមកដើម្បីធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់អំពីពន្លឺនោះវិញ។
៩ ពេលនោះ ពន្លឺដ៏ពិតដែលបំភ្លឺមនុស្សគ្រប់ប្រភេទ ហៀបនឹងចូលមកក្នុងពិភពលោក។+ ១០ លោកបាននៅក្នុងពិភពលោក+ ហើយពិភពលោកបានកើតមកតាមរយៈលោក+ តែពិភពលោកមិនបានស្គាល់លោកទេ។ ១១ លោកបានមកឯជនរួមជាតិរបស់លោក តែពួកគេមិនបានទទួលលោកទេ។ ១២ ក៏ប៉ុន្តែ ចំពោះអស់អ្នកណាដែលបានទទួលលោក នោះលោកបានផ្ដល់សិទ្ធិឲ្យពួកគេទៅជាកូនរបស់ព្រះ+ ពីព្រោះពួកគេមានជំនឿលើនាមរបស់លោក+ ១៣ ហើយពួកគេមិនមែនកើតមកពីសាច់ឈាមឡើយ ក៏មិនបានកើតមកដោយសារបំណងប្រាថ្នារបស់ឪពុកជាមនុស្សដែរ។ ប៉ុន្តែ ពួកគេបានកើតមកពីព្រះវិញ។+
១៤ ដូច្នេះ លោកដែលហៅថាបណ្ដាំបានទៅជាសាច់ឈាម+ ក៏បានរស់នៅជាមួយនឹងយើង ហើយយើងបានឃើញសិរីរុងរឿងរបស់លោក គឺជាសិរីរុងរឿងរបស់បុត្រតែមួយ*+ពីបិតា ហើយលោកជាអ្នកដែលព្រះពេញចិត្តយ៉ាងខ្លាំង* និងជាអ្នកដែលបង្រៀនសេចក្ដីពិត ១៥ (យ៉ូហានបានធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់អំពីលោក ដោយស្រែកប្រកាសថា៖ «លោកនេះហើយដែលខ្ញុំបានប្រាប់ថា៖ ‹លោកដែលមកក្រោយខ្ញុំបានទៅមុខខ្ញុំហើយ ពីព្រោះលោករស់នៅមុនខ្ញុំ›»)។+ ១៦ ដោយសារលោកពេញទៅដោយគុណដ៏វិសេសលើសលប់ នោះយើងទាំងអស់គ្នាបន្តទទួលគុណដ៏វិសេសលើសលប់ជាបរិបូរ។ ១៧ ពីព្រោះច្បាប់បានត្រូវផ្ដល់ឲ្យតាមរយៈម៉ូសេ+ តែគុណដ៏វិសេសលើសលប់+និងសេចក្ដីពិតបានត្រូវផ្ដល់ឲ្យតាមរយៈលោកយេស៊ូគ្រិស្ត។+ ១៨ គ្មានមនុស្សណាម្នាក់ធ្លាប់ឃើញព្រះម្ដងណាឡើយ។+ ប៉ុន្តែ បុត្រតែមួយរបស់ព្រះ*+ដែលនៅក្បែរបិតា*+ គឺជាអ្នកដែលបានពន្យល់អំពីលោក។+
១៩ នេះជាការបញ្ជាក់របស់យ៉ូហាន ពេលដែលជនជាតិយូដាបានចាត់ពួកសង្ឃនិងពួកលេវីខ្លះពីក្រុងយេរូសាឡិម ឲ្យមកសួរគាត់ថា៖ «តើអ្នកជាអ្នកណា?»។+ ២០ យ៉ូហានបានឆ្លើយត្រង់ដោយឥតលាក់លៀមថា៖ «ខ្ញុំមិនមែនជាគ្រិស្តទេ»។ ២១ រួចពួកគេសួរគាត់ថា៖ «បើដូច្នេះ តើអ្នកជាអ្នកណាវិញ? ជាអេលីយ៉ាឬ?»។+ យ៉ូហានឆ្លើយថា៖ «ខ្ញុំមិនមែនជាអេលីយ៉ាទេ»។ ពួកគេសួរថា៖ «តើអ្នកជាអ្នកប្រកាសទំនាយដែលត្រូវមកឬ?»។+ គាត់ឆ្លើយថា៖ «ទេ!»។ ២២ ម្ល៉ោះហើយ ពួកគេសួរគាត់ថា៖ «តើអ្នកជាអ្នកណា? ចូរប្រាប់មក ដើម្បីយើងអាចប្រាប់ពួកអ្នកដែលបានចាត់យើងឲ្យមក។ តើអ្នកថាខ្លួនជាអ្នកណា?»។ ២៣ គាត់ឆ្លើយថា៖ «ខ្ញុំជាអ្នកដែលស្រែកប្រកាសនៅតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំឥតឈប់ថា៖ ‹ចូរធ្វើផ្លូវឲ្យត្រង់ទទួលព្រះយេហូវ៉ា›*+ ដូចអេសាយដែលជាអ្នកប្រកាសទំនាយបានប្រាប់»។+ ២៤ ពួកអ្នកដែលសួរនោះ គឺជាពួកអ្នកដែលពួកផារិស៊ីបានចាត់ឲ្យមក។ ២៥ ដូច្នេះ ពួកគេបានសួរគាត់ថា៖ «ចុះហេតុអ្វីបានជាអ្នកជ្រមុជទឹកឲ្យគេដូច្នេះ បើអ្នកមិនមែនជាគ្រិស្ត មិនមែនជាអេលីយ៉ា ឬជាអ្នកប្រកាសទំនាយដែលត្រូវមកនោះ?»។ ២៦ យ៉ូហានឆ្លើយប្រាប់ពួកគេថា៖ «ខ្ញុំជ្រមុជគេក្នុងទឹក។ ប៉ុន្តែ នៅក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា មានមនុស្សម្នាក់ដែលអ្នករាល់គ្នាមិនស្គាល់ ២៧ គឺលោកដែលមកក្រោយខ្ញុំ តែខ្ញុំមិនសមនឹងស្រាយខ្សែស្បែកជើងជូនលោកផង»។+ ២៨ ការទាំងនេះបានកើតឡើងនៅបេថានី* នាត្រើយម្ខាងនៃទន្លេយ៉ូដាន់ ជាកន្លែងដែលយ៉ូហានកំពុងជ្រមុជទឹកឲ្យគេ។+
២៩ លុះស្អែកឡើង យ៉ូហានឃើញលោកយេស៊ូកំពុងដើរតម្រង់មករកគាត់ រួចគាត់និយាយថា៖ «មើលហ្ន៎! កូនចៀម+របស់ព្រះ ដែលដកយកភាពខុសឆ្គង+របស់ពិភពលោកចេញ!+ ៣០ គឺលោកនេះហើយដែលខ្ញុំបាននិយាយថា៖ ‹បុរសម្នាក់ដែលមកក្រោយខ្ញុំ បានទៅមុខខ្ញុំហើយ ពីព្រោះលោករស់នៅមុនខ្ញុំ›។+ ៣១ សូម្បីតែខ្ញុំក៏មិនស្គាល់លោកដែរ។ ប៉ុន្តែ មូលហេតុដែលខ្ញុំបានមកជ្រមុជទឹកឲ្យគេ គឺដើម្បីឲ្យអ៊ីស្រាអែលស្គាល់លោក»។+ ៣២ យ៉ូហានក៏បានធ្វើការបញ្ជាក់ដោយប្រាប់ថា៖ «ខ្ញុំបានឃើញឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះចុះពីស្ថានសួគ៌មកដូចជាសត្វព្រាប ហើយសណ្ឋិតលើលោក។+ ៣៣ សូម្បីតែខ្ញុំក៏មិនស្គាល់លោកដែរ។ ប៉ុន្តែ ព្រះដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមកជ្រមុជគេក្នុងទឹក បានមានប្រសាសន៍មកខ្ញុំថា៖ ‹ពេលអ្នកឃើញឫទ្ធានុភាពរបស់ខ្ញុំចុះមកសណ្ឋិតលើអ្នកណា+ គឺអ្នកនោះហើយជាអ្នកដែលជ្រមុជគេក្នុងឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធរបស់ខ្ញុំ›។+ ៣៤ រួចខ្ញុំបានឃើញការនោះ ក៏បានធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់ថា លោកនេះហើយជាបុត្ររបស់ព្រះ»។+
៣៥ នៅថ្ងៃមួយទៀត យ៉ូហានកំពុងឈរជាមួយនឹងអ្នកកាន់តាមពីរនាក់របស់គាត់ ៣៦ ហើយកាលដែលគាត់មើលលោកយេស៊ូកំពុងដើរ នោះគាត់និយាយថា៖ «មើលហ្ន៎! កូនចៀម+របស់ព្រះ!»។ ៣៧ ពេលដែលឮគាត់និយាយដូច្នេះ អ្នកកាន់តាមពីរនាក់នោះក៏ទៅតាមលោកយេស៊ូ។ ៣៨ រួចលោកយេស៊ូបែរទៅឃើញពួកគាត់កំពុងដើរតាម ក៏មានប្រសាសន៍ទៅពួកគាត់ថា៖ «តើអ្នកកំពុងរកអ្វី?»។ ពួកគាត់ឆ្លើយថា៖ «រ៉ាប៊ី (ដែលមានន័យថា«លោកគ្រូ») តើលោកស្នាក់នៅឯណា?»។ ៣៩ លោកមានប្រសាសន៍ទៅពួកគាត់ថា៖ «ចូរមកតាមខ្ញុំ នោះអ្នកនឹងឃើញ»។ ដូច្នេះ ពួកគាត់បានទៅឃើញកន្លែងដែលលោកកំពុងស្នាក់នៅ ហើយពួកគាត់ក៏នៅជាមួយនឹងលោកនៅថ្ងៃនោះ។ ពេលនោះគឺប្រហែលជាម៉ោងទី១០។* ៤០ អនទ្រេ+ជាបងប្អូនរបស់ស៊ីម៉ូនពេត្រុស គាត់ជាមនុស្សម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នកកាន់តាមពីរនាក់ដែលបានឮអ្វីដែលយ៉ូហានបាននិយាយ ហើយគាត់បានទៅតាមលោកយេស៊ូ។ ៤១ មុនបង្អស់ គាត់ទៅជួបស៊ីម៉ូនជាបងប្អូនរបស់គាត់ ហើយប្រាប់ថា៖ «យើងបានជួបមេស្ស៊ីហើយ»+ (ដែលមានន័យថា«គ្រិស្ត»)។ ៤២ បន្ទាប់មក គាត់នាំស៊ីម៉ូនទៅឯលោកយេស៊ូ។ ពេលលោកយេស៊ូមើលគាត់ នោះលោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «អ្នកគឺស៊ីម៉ូន+ ជាកូនយ៉ូហាន។ អ្នកនឹងត្រូវហៅថាកេផាស» (ដែលភាសាក្រិចហៅថា«ពេត្រុស»)។*+
៤៣ លុះថ្ងៃបន្ទាប់ លោកយេស៊ូចង់ចេញទៅស្រុកកាលីឡេ។ រួចលោកបានជួបភីលីព+ ហើយមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «ចូរមកតាមខ្ញុំ»។* ៤៤ ភីលីពមកពីក្រុងបេតសេដា ដូចអនទ្រេនិងពេត្រុសដែរ។ ៤៥ ភីលីពបានជួបណាថាណែល+ ហើយប្រាប់គាត់ថា៖ «យើងបានជួបលោក ដែលច្បាប់ម៉ូសេនិងសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ពួកអ្នកប្រកាសទំនាយបានចែងអំពីលោក គឺលោកយេស៊ូ ជាកូនយ៉ូសែប+ពីក្រុងណាសារ៉ែត»។ ៤៦ ប៉ុន្តែ ណាថាណែលបាននិយាយថា៖ «តើអាចមានអ្វីល្អចេញមកពីក្រុងណាសារ៉ែតឬ?»។ ភីលីពប្រាប់គាត់ថា៖ «សូមមកមើល»។ ៤៧ លោកយេស៊ូឃើញណាថាណែលកំពុងដើរតម្រង់មករកលោក ក៏មានប្រសាសន៍អំពីគាត់ថា៖ «មើលហ្ន៎! ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលដ៏ពិតម្នាក់ ដែលគ្មានកិច្ចកលអ្វីសោះ»។+ ៤៨ ណាថាណែលសួរលោកថា៖ «ម្ដេចបានជាលោកស្គាល់ខ្ញុំ?»។ លោកយេស៊ូឆ្លើយទៅគាត់ថា៖ «មុនភីលីពហៅអ្នកកាលដែលអ្នកនៅក្រោមដើមល្វានៅឡើយ នោះខ្ញុំបានឃើញអ្នកហើយ»។ ៤៩ ណាថាណែលជម្រាបលោកថា៖ «រ៉ាប៊ី លោកជាបុត្ររបស់ព្រះ ហើយលោកជាស្ដេចនៃអ៊ីស្រាអែល»។+ ៥០ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «តើអ្នកជឿដោយសារខ្ញុំប្រាប់អ្នកថា ខ្ញុំឃើញអ្នកនៅក្រោមដើមល្វាឬ? អ្នកនឹងឃើញការអស្ចារ្យច្រើនជាងនេះទៅទៀត»។ ៥១ លោកមានប្រសាសន៍ទៅគាត់តទៅទៀតថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា អ្នករាល់គ្នានឹងឃើញស្ថានសួគ៌បើកឡើង ហើយក៏ឃើញបណ្ដាទេវតារបស់ព្រះឡើងចុះៗ ដើម្បីមកឯកូនមនុស្ស»។+
២ លុះនៅថ្ងៃទី៣ មានគេរៀបចំភោជនាហារអបអរអាពាហ៍ពិពាហ៍មួយនៅភូមិកាណាក្នុងស្រុកកាលីឡេ ហើយម្ដាយរបស់លោកយេស៊ូនៅទីនោះ។ ២ លោកយេស៊ូនិងពួកអ្នកកាន់តាមលោកក៏បានត្រូវអញ្ជើញឲ្យចូលរួមពិធីរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍នោះដែរ។
៣ នៅពេលជិតអស់ស្រាទំពាំងបាយជូរ ម្ដាយរបស់លោកយេស៊ូជម្រាបលោកថា៖ «ពួកគេអស់ស្រាហើយ»។ ៤ ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅម្ដាយថា៖ «ស្ត្រីអើយ នេះមិនមែនជារឿងរបស់យើងទាំងពីរទេ។* វេលារបស់ខ្ញុំមិនទាន់មកដល់ទេ»។ ៥ ម្ដាយរបស់លោកក៏ប្រាប់ពួកអ្នកដែលកំពុងបម្រើថា៖ «ចូរធ្វើតាមអ្វីដែលលោកប្រាប់ឲ្យធ្វើចុះ»។ ៦ នៅទីនោះមានពាងទឹក៦ធ្វើពីថ្ម ទុកសម្រាប់លាងសម្អាតស្របតាមវិន័យរបស់ជនជាតិយូដា។+ ពាងនីមួយៗមានចំណុះប្រហែលពីរទៅបីរង្វាល់។* ៧ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា«ចូរចាក់ទឹកឲ្យពេញពាងទាំងនេះ»។ រួចពួកគេក៏ចាក់ទឹកពេញដល់មាត់ពាង។ ៨ បន្ទាប់មក លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «ឥឡូវ ចូរដងខ្លះយកទៅឲ្យអ្នកចាត់ចែងពិធី»។ ដូច្នេះ ពួកគេក៏ដងខ្លះទៅ។ ៩ ពេលអ្នកចាត់ចែងពិធីបានភ្លក់ទឹកដែលបានត្រូវធ្វើឲ្យក្លាយជាស្រាទំពាំងបាយជូរ នោះគាត់មិនដឹងថាស្រានោះបានមកពីណាទេ (តែពួកអ្នកដែលកំពុងបម្រើបានដឹង ដោយសារពួកគេបានដងទឹកនោះចេញ)។ រួចអ្នកចាត់ចែងពិធីក៏ហៅកូនកំលោះមក ១០ ហើយប្រាប់គាត់ថា៖ «មនុស្សគ្រប់គ្នាតែងតែជូនស្រាដែលមានគុណភាពល្អមុន រួចពេលដែលភ្ញៀវស្រវឹងហើយ ទើបយកស្រាដែលមានគុណភាពអន់មកជូនវិញ។ ប៉ុន្តែ អ្នកបានទុកស្រាល្អរហូតដល់ឥឡូវនេះទើបជូនភ្ញៀវ»។ ១១ លោកយេស៊ូបានធ្វើការនេះនៅភូមិកាណាក្នុងស្រុកកាលីឡេ ហើយនេះជាសញ្ញាសម្គាល់ដំបូងបង្អស់របស់លោក។ លោកបានបង្ហាញឲ្យឃើញសិរីរុងរឿងរបស់លោក+ ហើយពួកអ្នកកាន់តាមលោកក៏មានជំនឿលើលោក។
១២ បន្ទាប់ពីការនេះ លោកនិងម្ដាយ ព្រមទាំងប្អូនប្រុសៗរបស់លោក+ និងពួកអ្នកកាន់តាមបានចុះទៅក្រុងកាពើណិម+ តែមិនបានស្នាក់នៅទីនោះយូរថ្ងៃទេ។
១៣ បុណ្យរំលង+របស់ជនជាតិយូដាគឺជិតដល់ហើយ។ ពេលនោះ លោកយេស៊ូបានឡើងទៅក្រុងយេរូសាឡិម។ ១៤ ពេលទៅដល់ លោកឃើញមនុស្សនៅក្នុងវិហារកំពុងលក់គោ ចៀម និងព្រាប+ ហើយឃើញអ្នកដូរប្រាក់កំពុងអង្គុយនៅទីនោះ។ ១៥ ដូច្នេះ ក្រោយពីបានយកខ្សែមកវេញធ្វើជារំពាត់ លោកក៏ដេញពួកគេទាំងអស់គ្នាចេញពីវិហារជាមួយនឹងចៀមនិងគោរបស់ពួកគេ ហើយបានចាក់កាក់របស់ពួកអ្នកដូរប្រាក់ចោល ទាំងផ្កាប់តុរបស់ពួកគេផង។+ ១៦ លោកមានប្រសាសន៍ទៅពួកអ្នកលក់ព្រាបថា៖ «ចូរយករបស់ទាំងនេះចេញទៅ! ឈប់យកកន្លែងគោរពបូជារបស់បិតាខ្ញុំធ្វើជាកន្លែងលក់ដូរ!»។+ ១៧ ពួកអ្នកកាន់តាមលោកបាននឹកឃើញអ្វីដែលបទគម្ពីរចែងថា៖ «ចិត្តខ្នះខ្នែងរបស់ខ្ញុំចំពោះកន្លែងគោរពប្រណិប័តន៍របស់លោក ប្រៀបដូចជាភ្លើងឆេះក្នុងខ្លួនខ្ញុំ»។+
១៨ ម្ល៉ោះហើយ ជនជាតិយូដាបានសួរលោកថា៖ «តើអ្នកមានសញ្ញាសម្គាល់អ្វីដើម្បីបង្ហាញឲ្យយើង+ដឹងថា អ្នកមានអំណាចធ្វើការទាំងនេះ?»។ ១៩ លោកយេស៊ូតបឆ្លើយថា៖ «ចូររុះវិហារនេះចោល ហើយខ្ញុំនឹងសង់ឡើងវិញក្នុងរយៈពេលបីថ្ងៃ»។+ ២០ ឮដូច្នេះ ជនជាតិយូដាសួរថា៖ «វិហារនេះបានត្រូវសង់ក្នុងរយៈពេល៤៦ឆ្នាំ ដូច្នេះតើអ្នកអាចធ្វើឡើងវិញក្នុងបីថ្ងៃដូចម្ដេចបាន?»។ ២១ ប៉ុន្តែ ពេលលោកមានប្រសាសន៍អំពីវិហារនោះ លោកកំពុងមានប្រសាសន៍សំដៅលើរូបកាយរបស់លោក។+ ២២ ក៏ប៉ុន្តែ ក្រោយពីលោកបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ ពួកអ្នកកាន់តាមលោកនឹកឃើញថាលោកធ្លាប់មានប្រសាសន៍ដូច្នេះជារឿយៗ+ ហើយពួកគាត់ជឿបទគម្ពីរនិងប្រសាសន៍របស់លោកយេស៊ូ។
២៣ កាលដែលលោកនៅក្រុងយេរូសាឡិមក្នុងពេលបុណ្យរំលង នោះមនុស្សជាច្រើនចាប់ផ្ដើមមានជំនឿលើនាមរបស់លោក ពេលដែលពួកគេឃើញសញ្ញាសម្គាល់ទាំងប៉ុន្មានដែលលោកកំពុងធ្វើ។ ២៤ ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូមិនបានទុកចិត្តពួកគេទាំងស្រុងឡើយ ពីព្រោះលោកស្គាល់ចិត្តរបស់ពួកគេទាំងអស់គ្នា ២៥ ហើយលោកក៏មិនត្រូវការឲ្យអ្នកណាបញ្ជាក់អំពីមនុស្សដែរ ពីព្រោះលោកជ្រាបអំពីអ្វីដែលនៅក្នុងចិត្តរបស់មនុស្ស។+
៣ មានបុរសផារិស៊ីម្នាក់ឈ្មោះនីកូដេម+ គាត់ជាអ្នកគ្រប់គ្រងម្នាក់របស់ជនជាតិយូដា។ ២ គាត់មកជួបលោកយេស៊ូនៅពេលយប់+ ហើយជម្រាបថា៖ «រ៉ាប៊ី*+ យើងដឹងថាលោកជាអ្នកបង្រៀនដែលមកពីព្រះ ព្រោះគ្មានអ្នកណាអាចធ្វើសញ្ញាសម្គាល់ទាំងប៉ុន្មាន+ដែលលោកធ្វើទេ លុះត្រាតែព្រះនៅជាមួយនឹងអ្នកនោះ»។+ ៣ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នកការពិតថា អ្នកណាដែលមិនកើតម្ដងទៀត+ អ្នកនោះមិនអាចឃើញរាជាណាចក្ររបស់ព្រះបានឡើយ»។+ ៤ នីកូដេមសួរលោកថា៖ «តើមនុស្សវ័យចាស់ម្នាក់អាចកើតម្ដងទៀតដូចម្ដេចបាន? គាត់មិនអាចចូលក្នុងផ្ទៃម្ដាយម្ដងទៀត ហើយកើតមកបានឡើយ មែនទេ?»។ ៥ លោកយេស៊ូឆ្លើយថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នកការពិតថា គ្មានអ្នកណាអាចចូលក្នុងរាជាណាចក្ររបស់ព្រះបានឡើយ លុះត្រាតែអ្នកនោះកើតពីទឹក+និងពីឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះ។+ ៦ អ្វីដែលកើតពីសាច់ឈាមគឺជាកូនរបស់មនុស្ស ហើយអ្វីដែលកើតពីឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះគឺជាកូនរបស់ព្រះ។ ៧ កុំឲ្យពាក្យដែលខ្ញុំប្រាប់ថាអ្នករាល់គ្នាត្រូវកើតម្ដងទៀត ធ្វើឲ្យអ្នកងឿងឆ្ងល់ឡើយ។ ៨ ខ្យល់បក់ទៅទិសណាក៏បាន ហើយអ្នកឮសូរខ្យល់ តែមិនដឹងថាខ្យល់នោះមកពីណានិងកំពុងបក់ទៅណាទេ។ ម្ល៉ោះហើយ អស់អ្នកដែលកើតពីឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះក៏ដូច្នោះដែរ»។+
៩ នីកូដេមតបទៅលោកថា៖ «តើការទាំងនេះអាចកើតឡើងយ៉ាងដូចម្ដេច?»។ ១០ លោកយេស៊ូតបទៅគាត់ថា៖ «អ្នកជាអ្នកបង្រៀនជនជាតិអ៊ីស្រាអែល តើអ្នកមិនដឹងការទាំងនេះទេឬ? ១១ ខ្ញុំប្រាប់អ្នកការពិតថា យើងនិយាយអំពីអ្វីដែលយើងដឹង ហើយធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់អំពីអ្វីដែលយើងបានឃើញ។ ប៉ុន្តែ អ្នករាល់គ្នាមិនបានទទួលសក្ខីភាពពីយើងទេ។ ១២ ពេលដែលខ្ញុំប្រាប់អំពីអ្វីដែលទាក់ទងនឹងផែនដី អ្នករាល់គ្នាមិនជឿទៅហើយ ទម្រាំតែខ្ញុំប្រាប់អំពីអ្វីដែលទាក់ទងនឹងស្ថានសួគ៌ អ្នករាល់គ្នាច្បាស់ជាមិនជឿទេ។ ១៣ ម្យ៉ាងទៀត គ្មានមនុស្សណាម្នាក់ធ្លាប់ឡើងទៅស្ថានសួគ៌ឡើយ+ មានតែលោកដែលបានចុះពីស្ថានសួគ៌ប៉ុណ្ណោះ+ គឺកូនមនុស្ស។ ១៤ ដូចម៉ូសេបានលើកសត្វពស់ឡើងនៅតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំ+ នោះកូនមនុស្សក៏នឹងត្រូវលើកឡើងដូច្នោះដែរ+ ១៥ ដើម្បីឲ្យអស់អ្នកដែលជឿលោក អាចមានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់។+
១៦ «ពីព្រោះព្រះស្រឡាញ់ពិភពលោកខ្លាំងដល់ម្ល៉េះ បានជាលោកឲ្យបុត្រតែមួយ*+របស់លោក ដើម្បីឲ្យអស់អ្នកដែលបង្ហាញជំនឿលើបុត្រនោះ អាចមានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ ហើយមិនត្រូវបំផ្លាញឡើយ។+ ១៧ ព្រោះព្រះបានចាត់បុត្ររបស់លោកឲ្យចូលក្នុងពិភពលោក មិនមែនដើម្បីវិនិច្ឆ័យពិភពលោកទេ តែដើម្បីឲ្យពិភពលោកអាចត្រូវសង្គ្រោះតាមរយៈបុត្ររបស់លោក។+ ១៨ អ្នកណាដែលបង្ហាញជំនឿលើបុត្ររបស់លោក អ្នកនោះនឹងមិនត្រូវវិនិច្ឆ័យឡើយ។+ ឯអ្នកណាដែលមិនបង្ហាញជំនឿ អ្នកនោះបានត្រូវវិនិច្ឆ័យរួចហើយ ពីព្រោះអ្នកនោះមិនបានបង្ហាញជំនឿលើនាមនៃបុត្រតែមួយរបស់ព្រះទេ។+ ១៩ នេះជាមូលដ្ឋានសម្រាប់ការវិនិច្ឆ័យ ពោលគឺពន្លឺបានចូលក្នុងពិភពលោក+ តែមនុស្សបានស្រឡាញ់ភាពងងឹតជាជាងពន្លឺនោះ ព្រោះការប្រព្រឹត្តរបស់ពួកគេគឺទុច្ចរិត។ ២០ ពីព្រោះអ្នកណាដែលប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ជាទម្លាប់ អ្នកនោះស្អប់ពន្លឺ ហើយមិនមកឯពន្លឺឡើយ ដើម្បីកុំឲ្យការប្រព្រឹត្តរបស់ខ្លួនត្រូវលាតត្រដាង។ ២១ ប៉ុន្តែ អ្នកណាដែលប្រព្រឹត្តអំពើសុចរិត អ្នកនោះមកឯពន្លឺ+ ដើម្បីសឲ្យឃើញថាការប្រព្រឹត្តរបស់ខ្លួនគឺសមស្របតាមបំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះ»។
២២ ក្រោយពីការទាំងនេះ លោកយេស៊ូនិងពួកអ្នកកាន់តាមបានទៅឯជនបទក្នុងតំបន់យូឌា។ នៅទីនោះ លោកបានចំណាយពេលជាមួយនឹងពួកគាត់ ហើយបណ្ដាជនក៏បានទទួលការជ្រមុជទឹកដែរ។+ ២៣ ចំណែកយ៉ូហានវិញ គាត់កំពុងជ្រមុជទឹកឲ្យគេនៅអ៊ីណនជិតសាលិម ពីព្រោះនៅទីនោះមានទឹកច្រើន+ ហើយមានមនុស្សមកឥតដាច់ ដើម្បីឲ្យគាត់ជ្រមុជទឹកឲ្យ+ ២៤ ព្រោះពេលនោះយ៉ូហានមិនទាន់ត្រូវគេដាក់គុកទេ។+
២៥ នៅពេលមួយ ពួកអ្នកកាន់តាមយ៉ូហានមានជម្លោះជាមួយនឹងជនជាតិយូដាម្នាក់ អំពីរឿងលាងសម្អាតឲ្យបរិសុទ្ធ។ ២៦ ដូច្នេះ ពួកគាត់បានមកឯយ៉ូហាន ហើយប្រាប់គាត់ថា៖ «រ៉ាប៊ី បុរសដែលបាននៅជាមួយនឹងអ្នកឯត្រើយម្ខាងនៃទន្លេយ៉ូដាន់ ដែលអ្នកបានធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់ឲ្យនោះ+ សូមមើល! គាត់កំពុងជ្រមុជទឹកឲ្យគេ ហើយមនុស្សទាំងអស់កំពុងទៅឯគាត់»។ ២៧ យ៉ូហានតបថា៖ «គ្មានអ្នកណាម្នាក់អាចទទួលអ្វីសោះ លុះត្រាតែអ្នកនោះបានទទួលពីស្ថានសួគ៌។ ២៨ អ្នករាល់គ្នាជាសាក្សីដែលខ្ញុំបាននិយាយថា៖ ‹ខ្ញុំមិនមែនជាគ្រិស្តទេ+ តែខ្ញុំបានត្រូវចាត់ឲ្យមកមុនលោក›។+ ២៩ កូនក្រមុំនៅជាមួយនឹងអ្នកណា អ្នកនោះជាកូនកំលោះហើយ។+ ក៏ប៉ុន្តែ មិត្តភក្ដិរបស់កូនកំលោះត្រេកអរយ៉ាងខ្លាំងនៅពេលដែលឮសំឡេងរបស់កូនកំលោះ។ ដូច្នេះ ខ្ញុំមានអំណរខ្លាំងក្រៃលែង។ ៣០ លោកត្រូវតែចម្រើនឡើងតទៅទៀត តែខ្ញុំត្រូវតែបន្តថយចុះ»។
៣១ លោកដែលមកពីស្ថានលើ+គឺធំជាងអ្នកឯទៀតទាំងអស់។ អ្នកដែលមកពីផែនដី គឺមកពីផែនដី ហើយនិយាយតែអំពីអ្វីដែលទាក់ទងនឹងផែនដី។ លោកដែលមកពីស្ថានសួគ៌គឺធំជាងអ្នកឯទៀតទាំងអស់។+ ៣២ លោកធ្វើការបញ្ជាក់អំពីអ្វីដែលលោកបានឃើញនិងបានឮ+ តែគ្មានមនុស្សណាម្នាក់ព្រមទទួលការបញ្ជាក់របស់លោកឡើយ។+ ៣៣ អ្នកណាដែលបានទទួលការបញ្ជាក់របស់លោក ក៏បានបោះត្រា*ថាព្រះគឺពិតត្រង់មែន។+ ៣៤ ពីព្រោះលោកដែលព្រះបានចាត់ឲ្យមក មានប្រសាសន៍តាមប្រសាសន៍របស់ព្រះ+ ព្រោះព្រះឲ្យឫទ្ធានុភាពរបស់លោកដោយចិត្តទូលាយ។* ៣៥ បិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌ស្រឡាញ់បុត្ររបស់លោក+ ហើយបានប្រគល់អ្វីៗទាំងអស់ទៅក្នុងដៃរបស់បុត្រលោក។+ ៣៦ អ្នកណាដែលបង្ហាញជំនឿលើបុត្ររបស់លោក អ្នកនោះនឹងទទួលជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់។+ រីឯអ្នកណាដែលមិនស្ដាប់បង្គាប់បុត្ររបស់លោក អ្នកនោះនឹងមិនទទួលជីវិតឡើយ+ តែកំហឹងរបស់ព្រះនៅជាប់នឹងអ្នកនោះវិញ។+
៤ ក្រោយមក មានគេប្រាប់ពួកផារិស៊ីថាលោកកំពុងមានអ្នកកាន់តាមច្រើនជាងយ៉ូហាន ហើយជ្រមុជទឹកឲ្យមនុស្ស+ច្រើនជាងយ៉ូហាន។ ពេលលោកម្ចាស់យេស៊ូបានឮដូច្នោះ ២ (តាមពិតលោកយេស៊ូមិនបានជ្រមុជទឹកឲ្យអ្នកណាដោយផ្ទាល់ឡើយ តែពួកអ្នកកាន់តាមលោកជាអ្នកជ្រមុជទឹកឲ្យគេវិញ) ៣ នោះលោកបានចេញពីតំបន់យូឌា ហើយទៅស្រុកកាលីឡេម្ដងទៀត។ ៤ ប៉ុន្តែ លោកត្រូវធ្វើដំណើរកាត់ស្រុកសាម៉ារី។ ៥ ដូច្នេះ លោកបានទៅដល់ក្រុងមួយហៅថាស៊ីខា នៅស្រុកសាម៉ារី ជិតដីវាលដែលយ៉ាកុបបានឲ្យដល់យ៉ូសែប ជាកូនប្រុសគាត់។+ ៦ តាមពិតអណ្ដូងរបស់យ៉ាកុបក៏នៅទីនោះដែរ។+ ឯលោកយេស៊ូ លោកអស់កម្លាំងដោយសារការធ្វើដំណើរ ដូច្នេះលោកក៏អង្គុយនៅអណ្ដូងនោះ។ ពេលនោះប្រហែលម៉ោងទី៦។*
៧ ស្ត្រីជនជាតិសាម៉ារីម្នាក់បានមកដងទឹក។ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅនាងថា៖ «សូមឲ្យទឹកខ្ញុំផឹកផង» ៨ (ព្រោះពួកអ្នកកាន់តាមលោកបានចេញទៅក្រុងដើម្បីទិញស្បៀងអាហារ)។ ៩ ម្ល៉ោះហើយ ស្ត្រីជនជាតិសាម៉ារីសួរលោកថា៖ «ម្ដេចបានជាលោកសុំទឹកពីខ្ញុំដូច្នេះ? ព្រោះលោកជាជនជាតិយូដា ហើយខ្ញុំជាស្ត្រីជនជាតិសាម៉ារី» (ដោយសារជនជាតិយូដាមិនទាក់ទងជាមួយនឹងជនជាតិសាម៉ារីឡើយ)។+ ១០ លោកយេស៊ូតបទៅនាងថា៖ «ប្រសិនបើនាងបានស្គាល់អំណោយទានរបស់ព្រះ+ ហើយដឹងថាអ្នកណាកំពុងនិយាយទៅនាងថា‹សូមឲ្យទឹកខ្ញុំផឹកផង› នោះនាងមុខជាបានសុំទឹកពីលោក ហើយលោកនឹងឲ្យទឹកដែលផ្ដល់ជីវិតដល់នាង»។+ ១១ នាងជម្រាបលោកថា៖ «លោកគ្មានអ្វីសម្រាប់ដងទឹកទេ ហើយអណ្ដូងនេះក៏ជ្រៅដែរ។ ដូច្នេះ តើលោកបានទឹកដែលផ្ដល់ជីវិតនោះមកពីណា? ១២ លោកមិនមែនធំជាងយ៉ាកុប ជាបុព្វបុរសរបស់យើងដែលបានឲ្យអណ្ដូងនេះមកយើង ហើយដែលបានផឹកទឹកពីអណ្ដូងនេះជាមួយនឹងកូនៗនិងហ្វូងសត្វរបស់គាត់ទេ មែនទេ?»។ ១៣ លោកយេស៊ូតបទៅនាងថា៖ «អស់អ្នកណាដែលផឹកទឹកនេះ នឹងស្រេកម្ដងទៀត។ ១៤ ប៉ុន្តែ អ្នកណាដែលផឹកទឹកដែលខ្ញុំឲ្យ អ្នកនោះនឹងមិនស្រេកម្ដងទៀតឡើយ។+ ក៏ប៉ុន្តែ ទឹកដែលខ្ញុំឲ្យអ្នកនោះ នឹងទៅជាទឹកផុសក្នុងអ្នកនោះ ហើយជាទឹកដែលផ្ដល់ជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់»។+ ១៥ ស្ត្រីនោះជម្រាបលោកថា៖ «លោក សូមឲ្យទឹកនោះមកខ្ញុំ ដើម្បីកុំឲ្យខ្ញុំស្រេកទៀត ឬត្រូវមកដងទឹកពីកន្លែងនេះម្ដងហើយម្ដងទៀតឡើយ»។
១៦ លោកមានប្រសាសន៍ទៅនាងថា៖ «ចូរទៅហៅប្ដីរបស់នាង រួចត្រឡប់មកកន្លែងនេះវិញ»។ ១៧ នាងតបទៅលោកថា៖ «ខ្ញុំគ្មានប្ដីទេ»។ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅនាងថា៖ «នាងនិយាយថា៖ ‹ខ្ញុំគ្មានប្ដីទេ› នោះត្រឹមត្រូវហើយ។ ១៨ ព្រោះនាងធ្លាប់មានប្ដីប្រាំនាក់ ហើយបុរសដែលរស់នៅជាមួយនឹងនាងសព្វថ្ងៃនេះ មិនមែនជាប្ដីរបស់នាងឡើយ។ នាងបាននិយាយពិតត្រង់អំពីរឿងនេះ»។ ១៩ ស្ត្រីនោះជម្រាបលោកថា៖ «លោក ខ្ញុំយល់ឃើញថាលោកជាអ្នកប្រកាសទំនាយ។+ ២០ បុព្វបុរសរបស់យើងធ្លាប់គោរពបូជានៅភ្នំនេះ ប៉ុន្តែពួកលោកនិយាយថាត្រូវគោរពបូជានៅក្រុងយេរូសាឡិមវិញ»។+ ២១ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅនាងថា៖ «នាងអើយ ចូរជឿខ្ញុំចុះថា នឹងមានគ្រាមកដល់ ដែលពេលនោះ អ្នករាល់គ្នានឹងមិនគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះ* នៅភ្នំនេះ ឬនៅក្រុងយេរូសាឡិមទៀតឡើយ។ ២២ អ្នករាល់គ្នាគោរពប្រណិប័តន៍អ្វីដែលអ្នកមិនស្គាល់+ តែយើងគោរពប្រណិប័តន៍អ្វីដែលយើងស្គាល់ ព្រោះសេចក្ដីសង្គ្រោះគឺមកតាមរយៈជនជាតិយូដា។+ ២៣ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ នឹងមានវេលាមកដល់ ក៏នៅឥឡូវនេះហើយ ពេលដែលអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍ដ៏ពិតនឹងគោរពប្រណិប័តន៍បិតានៅស្ថានសួគ៌ ដោយមានការដឹកនាំពីឫទ្ធានុភាពរបស់លោកនិងដោយសេចក្ដីពិត ព្រោះបិតានៅស្ថានសួគ៌កំពុងរកមនុស្សបែបនេះឲ្យមកគោរពប្រណិប័តន៍លោក។+ ២៤ ព្រះជាវិញ្ញាណ+ ហើយអស់អ្នកដែលគោរពប្រណិប័តន៍លោក ត្រូវតែគោរពប្រណិប័តន៍ដោយមានការដឹកនាំពីឫទ្ធានុភាពរបស់លោកនិងដោយសេចក្ដីពិត»។+ ២៥ ស្ត្រីនោះជម្រាបលោកថា៖ «ខ្ញុំដឹងថាមេស្ស៊ី*ដែលគេហៅថាគ្រិស្តនឹងមកដល់។ នៅពេលលោកមកដល់ហើយ លោកនឹងប្រកាសជាចំហឲ្យយើងដឹងអ្វីៗទាំងអស់»។ ២៦ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅនាងថា៖ «ខ្ញុំដែលកំពុងនិយាយជាមួយនឹងនាង គឺជាលោកនោះហើយ»។+
២៧ ពេលនោះ ពួកអ្នកកាន់តាមលោកបានមកដល់ ហើយក៏ឆ្ងល់ ពីព្រោះឃើញលោកកំពុងនិយាយជាមួយនឹងស្ត្រី។ ប៉ុន្តែ គ្មានអ្នកណាសួរលោកទេថា៖ «តើលោកកំពុងរកអ្វី?» ឬ«ហេតុអ្វីលោកមានប្រសាសន៍ជាមួយនឹងនាង?»។ ២៨ ម្ល៉ោះហើយ ស្ត្រីនោះបានទុកក្អមទឹកចោល រួចចូលទៅក្នុងក្រុង ហើយប្រាប់មនុស្សនៅទីនោះថា៖ ២៩ «សូមមកមើលបុរសដែលបានប្រាប់ខ្ញុំអំពីអ្វីៗទាំងអស់ដែលខ្ញុំបានធ្វើ។ ប្រហែលលោកនោះជាគ្រិស្តទេដឹង?»។ ៣០ ពួកគេក៏ចេញពីក្រុង ហើយនាំគ្នាទៅឯលោក។
៣១ ក្នុងពេលជាមួយគ្នានោះ ពួកអ្នកកាន់តាមកំពុងតឿនលោកថា៖ «រ៉ាប៊ី*+ អញ្ជើញពិសាទៅ»។ ៣២ ប៉ុន្តែ លោកមានប្រសាសន៍ទៅពួកគាត់ថា៖ «ខ្ញុំមានអាហារបរិភោគដែលអ្នករាល់គ្នាមិនស្គាល់ឡើយ»។ ៣៣ ដូច្នេះ ពួកអ្នកកាន់តាមលោកក៏សួរគ្នាទៅវិញទៅមកថា៖ «គ្មានអ្នកណាបានយកអ្វីជូនលោកពិសាទេ មែនទេ?»។ ៣៤ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគាត់ថា៖ «អាហាររបស់ខ្ញុំ គឺខ្ញុំធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់លោកដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក+ ព្រមទាំងបង្ហើយកិច្ចការដែលលោកបានផ្ដល់ឲ្យផង។+ ៣៥ អ្នករាល់គ្នានិយាយថា បួនខែទៀតទើបដល់រដូវច្រូតប្រមូលផល មែនទេ? មើល! ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា ចូរងើយភ្នែកមើលវាលស្រូវ ឃើញថាស្រូវនោះទុំល្មមច្រូតហើយ។+ ៣៦ អ្នកច្រូតកាត់កំពុងទទួលប្រាក់ឈ្នួល និងប្រមូលផលសម្រាប់ជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់រួចហើយ ប្រយោជន៍ឲ្យអ្នកសាបព្រោះនិងអ្នកច្រូតប្រមូលផល អរសប្បាយជាមួយគ្នា។+ ៣៧ ស្ដីអំពីរឿងនេះ ពាក្យដែលគេតែងនិយាយគឺជាការពិតមែន: ម្នាក់សាបព្រោះ ម្នាក់ទៀតច្រូតប្រមូលផល។ ៣៨ ខ្ញុំបានចាត់អ្នករាល់គ្នាឲ្យទៅច្រូតប្រមូលអ្វីដែលអ្នករាល់គ្នាមិនបានចំណាយកម្លាំងសោះ។ អ្នកឯទៀតបានចំណាយកម្លាំង តែអ្នករាល់គ្នាបានចូលមកទទួលប្រយោជន៍ពីការនឿយហត់របស់អ្នកទាំងនោះ»។
៣៩ ជនជាតិសាម៉ារីជាច្រើននាក់នៅក្រុងនោះ ចាប់ផ្ដើមមានជំនឿលើលោក ដោយសារពាក្យរបស់ស្ត្រីដែលបានធ្វើជាសាក្សីថា៖ «លោកបានប្រាប់ខ្ញុំអំពីអ្វីៗទាំងអស់ដែលខ្ញុំបានធ្វើ»។+ ៤០ ដូច្នេះ ក្រោយពីជនជាតិសាម៉ារីបានមកឯលោក នោះពួកគេចាប់ផ្ដើមសុំលោកឲ្យស្នាក់នៅជាមួយនឹងពួកគេ ហើយលោកក៏ស្នាក់នៅទីនោះពីរថ្ងៃ។ ៤១ ម្ល៉ោះហើយ ពួកគេជាច្រើននាក់ទៀតបានជឿ ដោយសារអ្វីដែលលោកមានប្រសាសន៍ ៤២ ហើយពួកគេនិយាយទៅស្ត្រីនោះថា៖ «ឥឡូវយើងជឿ មិនមែនដោយសារតែសម្ដីរបស់នាងប៉ុណ្ណោះទេ តែដោយសារយើងបានឮដោយខ្លួនយើងផ្ទាល់ដែរ ហើយយើងដឹងប្រាកដថាបុរសនេះជាអ្នកសង្គ្រោះពិភពលោកមែន»។+
៤៣ លុះពីរថ្ងៃក្រោយមក លោកចេញពីទីនោះទៅស្រុកកាលីឡេ។ ៤៤ ក៏ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូបានបញ្ជាក់ដោយខ្លួនលោកថា អ្នកប្រកាសទំនាយមិនទទួលកិត្តិយសនៅស្រុកកំណើតរបស់ខ្លួនឡើយ។+ ៤៥ ដូច្នេះ ពេលដែលលោកបានទៅដល់ស្រុកកាលីឡេ នោះអ្នកស្រុកកាលីឡេបានទទួលលោក ពីព្រោះពួកគេបានឃើញការទាំងអស់ដែលលោកបានធ្វើនៅក្រុងយេរូសាឡិមក្នុងអំឡុងពេលបុណ្យ+ ព្រោះពួកគេក៏បានទៅចូលរួមបុណ្យនោះដែរ។+
៤៦ ក្រោយមក លោកបានមកភូមិកាណានៅស្រុកកាលីឡេម្ដងទៀត ជាកន្លែងដែលលោកបានធ្វើឲ្យទឹកក្លាយទៅជាស្រា។+ មានបុរសម្នាក់ដែលជាអ្នកបម្រើស្ដេច ហើយកូនប្រុសរបស់គាត់កំពុងឈឺនៅក្រុងកាពើណិម។ ៤៧ នៅពេលដែលបុរសនេះឮថាលោកយេស៊ូបានចេញពីតំបន់យូឌាមកស្រុកកាលីឡេ នោះគាត់បានចេញទៅសុំលោកឲ្យចុះមក ហើយជួយធ្វើឲ្យកូនប្រុសរបស់គាត់ជាផង ព្រោះកូនរបស់គាត់ជិតស្លាប់ហើយ។ ៤៨ ក៏ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «អ្នករាល់គ្នានឹងមិនជឿឡើយ លុះត្រាតែឃើញសញ្ញាសម្គាល់និងការអស្ចារ្យ»។+ ៤៩ អ្នកបម្រើស្ដេចជម្រាបលោកថា៖ «លោកម្ចាស់ សូមចុះមក មុនកូន*របស់ខ្ញុំស្លាប់»។ ៥០ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «អញ្ជើញទៅចុះ កូនប្រុសរបស់អ្នកបានជាឡើងវិញហើយ»។+ បុរសនោះជឿប្រសាសន៍របស់លោកយេស៊ូ ហើយក៏ត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ។ ៥១ លុះពេលគាត់កំពុងធ្វើដំណើរត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ ពួកខ្ញុំបម្រើរបស់គាត់បានមកជួបគាត់ ហើយប្រាប់ថាកូនប្រុសរបស់គាត់បានជាឡើងវិញហើយ។ ៥២ ដូច្នេះ គាត់សួរពួកគេអំពីម៉ោងណាដែលកូនរបស់គាត់មានសុខភាពល្អឡើងវិញ។ ពួកគេប្រាប់គាត់ថា៖ «ម្សិលមិញ នៅម៉ោងទី៧* គ្រុនក៏បាត់ពីគាត់ទៅ»។ ៥៣ ដូច្នេះ ឪពុករបស់កូននោះក៏ដឹងថា គឺនៅម៉ោងនោះឯងដែលលោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «កូនប្រុសរបស់អ្នកបានជាឡើងវិញហើយ»។+ រួចគាត់និងពួកអ្នកផ្ទះទាំងអស់របស់គាត់បានទៅជាអ្នកជឿ។ ៥៤ នេះជាសញ្ញាសម្គាល់ទី២+ដែលលោកយេស៊ូបានធ្វើ ពេលចេញពីតំបន់យូឌាមកស្រុកកាលីឡេវិញ។
៥ បន្ទាប់ពីការទាំងនេះ មានបុណ្យមួយ+របស់ជនជាតិយូដា ហើយលោកយេស៊ូបានឡើងទៅក្រុងយេរូសាឡិម។ ២ នៅក្រុងយេរូសាឡិម ជិតខ្លោងទ្វារមួយឈ្មោះថាខ្លោងទ្វារចៀម+ មានអាងទឹកមួយដែលភាសាហេប្រឺហៅថាបេតសាថា ហើយអាងនោះព័ទ្ធដោយល្វែងប្រាំ។ ៣ ក្នុងល្វែងទាំងនេះ មានមនុស្សជាច្រើននាក់ដែលឈឺ ងងឹតភ្នែក ខ្វិន ស្វិតដៃ ឬស្វិតជើង*កំពុងដេកនៅទីនោះ។ ៤ *—— ៥ ប៉ុន្តែនៅទីនោះ មានបុរសម្នាក់ដែលបានឈឺអស់៣៨ឆ្នាំ។ ៦ ពេលដែលលោកយេស៊ូឃើញបុរសនេះកំពុងដេកនៅទីនោះ និងដោយដឹងថាគាត់ឈឺយូរហើយ នោះលោកមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «តើអ្នកចង់ជាឡើងវិញទេ?»។+ ៧ បុរសដែលឈឺនោះបានឆ្លើយថា៖ «លោក គ្មានអ្នកណាជួយដាក់ខ្ញុំក្នុងអាងពេលដែលទឹកកំពុងកម្រើកទេ តែពេលខ្ញុំកំពុងចុះទៅ ក៏មានម្នាក់ទៀតចុះទៅមុនខ្ញុំ»។ ៨ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «ចូរងើបឡើង! យកគ្រែស្នែងរបស់អ្នក ហើយដើរទៅចុះ»។+ ៩ រំពេចនោះ បុរសនោះបានជាឡើងវិញ ក៏យកគ្រែស្នែងរបស់គាត់ ហើយចាប់ផ្ដើមដើរទៅ។
ថ្ងៃនោះជាថ្ងៃឈប់សម្រាក។* ១០ ដូច្នេះ ជនជាតិយូដាចាប់ផ្ដើមប្រាប់បុរសដែលបានជាឡើងវិញនោះថា៖ «នេះជាថ្ងៃឈប់សម្រាក អ្នកគ្មានច្បាប់យួរគ្រែស្នែងទេ»។+ ១១ ប៉ុន្តែ គាត់ឆ្លើយទៅពួកគេថា៖ «លោកដែលបានធ្វើឲ្យខ្ញុំជាឡើងវិញ បានមានប្រសាសន៍មកខ្ញុំថា៖ ‹យកគ្រែស្នែងរបស់អ្នក ហើយដើរទៅចុះ›»។ ១២ ពួកគេសួរគាត់ថា៖ «តើអ្នកណាបានប្រាប់អ្នកថា៖ ‹យកគ្រែស្នែងរបស់អ្នក ហើយដើរទៅចុះ›?»។ ១៣ ប៉ុន្តែ បុរសដែលបានជាឡើងវិញមិនបានដឹងថាលោកជាអ្នកណាឡើយ ព្រោះលោកយេស៊ូបានចូលទៅក្នុងចំណោមមនុស្សមួយក្រុមធំនៅទីនោះ។
១៤ បន្ទាប់ពីការទាំងនេះ លោកយេស៊ូបានប្រទះឃើញគាត់ក្នុងវិហារ ក៏មានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «មើល! អ្នកជាឡើងវិញហើយ។ កុំធ្វើខុសទៀតឡើយ ដើម្បីកុំឲ្យអ្វីអាក្រក់ជាងនេះកើតឡើងដល់អ្នក»។ ១៥ បុរសនោះចេញទៅប្រាប់ជនជាតិយូដាថា គឺលោកយេស៊ូដែលបានធ្វើឲ្យគាត់ជាឡើងវិញ។ ១៦ ម្ល៉ោះហើយ ជនជាតិយូដាចាប់ផ្ដើមបៀតបៀនលោកយេស៊ូ ពីព្រោះលោកធ្វើការទាំងនេះនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក។ ១៧ ប៉ុន្តែ លោកតបទៅពួកគេថា៖ «បិតារបស់ខ្ញុំនៅតែធ្វើការរហូតដល់ឥឡូវនេះ ហើយខ្ញុំក៏នៅតែធ្វើការដែរ»។+ ១៨ ហេតុនេះហើយបានជាជនជាតិយូដាខំប្រឹងខ្លាំងជាងមុនដើម្បីរកវិធីសម្លាប់លោក ពីព្រោះពួកគេគិតថាលោកមិនត្រឹមតែឥតគោរពថ្ងៃឈប់សម្រាកប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏ហៅព្រះថាជាបិតារបស់លោក+ ថែមទាំងតាំងខ្លួនស្មើនឹងព្រះទៀតផង។+
១៩ ដូច្នេះ លោកយេស៊ូតបទៅពួកគេតទៅទៀតថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា បុត្រព្រះមិនអាចធ្វើអ្វីដោយគំនិតរបស់លោកផ្ទាល់បានឡើយ សូម្បីតែអ្វីមួយ។ ប៉ុន្តែ លោកធ្វើតែអ្វីដែលលោកឃើញបិតារបស់លោកធ្វើប៉ុណ្ណោះ+ ព្រោះអ្វីក៏ដោយដែលបិតាធ្វើ នោះបុត្ររបស់លោកក៏ធ្វើដូច្នោះដែរ។ ២០ បិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌ស្រឡាញ់បុត្ររបស់លោក+ ក៏បង្ហាញបុត្ររបស់លោកនូវអ្វីៗទាំងអស់ដែលលោកធ្វើ ថែមទាំងនឹងបង្ហាញបុត្រលោកនូវការអស្ចារ្យច្រើនជាងនេះទៅទៀត ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នានឹកអស្ចារ្យក្នុងចិត្ត។+ ២១ ព្រោះដូចបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌ប្រោសមនុស្សស្លាប់ឲ្យរស់ឡើងវិញ+ នោះបុត្ររបស់លោកក៏ប្រោសអ្នកណាដែលលោក*ចង់ឲ្យរស់ឡើងវិញដែរ។+ ២២ ព្រោះបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌មិនវិនិច្ឆ័យអ្នកណាឡើយ តែលោកបានប្រគល់ការវិនិច្ឆ័យទាំងអស់ឲ្យបុត្ររបស់លោក+ ២៣ ដើម្បីឲ្យមនុស្សទាំងអស់ផ្ដល់កិត្តិយសជូនបុត្ររបស់លោក ដូចពួកគេផ្ដល់កិត្តិយសជូនបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌ដែរ។ អ្នកណាដែលមិនផ្ដល់កិត្តិយសជូនបុត្ររបស់លោក អ្នកនោះក៏មិនផ្ដល់កិត្តិយសជូនបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌ដែរ។+ ២៤ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា អ្នកណាដែលឮពាក្យរបស់ខ្ញុំ ហើយជឿលោកដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក អ្នកនោះមានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់+ ហើយមិនទទួលការវិនិច្ឆ័យឡើយ តែអ្នកនោះបានឆ្លងផុតពីសេចក្ដីស្លាប់មកកាន់ជីវិតរួចហើយ។+
២៥ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា នឹងមានវេលាមកដល់ ក៏នៅឥឡូវនេះហើយ ពេលដែលមនុស្សស្លាប់នឹងឮសំឡេងបុត្ររបស់ព្រះ ហើយអស់អ្នកដែលបានស្ដាប់តាមនឹងមានជីវិត។ ២៦ ព្រោះដូចបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌មានអំណាចផ្ដល់ជីវិត+ នោះលោកក៏ឲ្យបុត្ររបស់លោកមានអំណាចផ្ដល់ជីវិតដែរ។+ ២៧ លោកបានប្រគល់សិទ្ធិអំណាចឲ្យបុត្ររបស់លោកធ្វើការវិនិច្ឆ័យ+ ព្រោះបុត្ររបស់លោកជាកូនមនុស្ស។+ ២៨ កុំឲ្យពាក្យទាំងនេះធ្វើឲ្យអ្នករាល់គ្នាភ្ញាក់ផ្អើលឡើយ ព្រោះនឹងមានវេលាមកដល់ ដែលអស់អ្នកនៅក្នុងផ្នូរសម្រាប់ជាទីរំលឹក នឹងឮសំឡេងបុត្ររបស់លោក+ ២៩ ហើយចេញមក គឺអស់អ្នកណាដែលបានប្រព្រឹត្តការល្អ អ្នកទាំងនោះនឹងរស់ឡើងវិញ ហើយបានជីវិត ឯអស់អ្នកណាដែលបានប្រព្រឹត្តការអាក្រក់ជាទម្លាប់ អ្នកទាំងនោះនឹងរស់ឡើងវិញ ហើយទទួលការវិនិច្ឆ័យ។+ ៣០ ខ្ញុំមិនអាចធ្វើអ្វីដោយគំនិតរបស់ខ្ញុំផ្ទាល់បានឡើយ សូម្បីតែអ្វីមួយ។ ខ្ញុំវិនិច្ឆ័យតាមអ្វីដែលខ្ញុំឮ ហើយការវិនិច្ឆ័យរបស់ខ្ញុំគឺសុចរិត+ ពីព្រោះខ្ញុំមិនរកបំពេញតាមបំណងប្រាថ្នារបស់ខ្ញុំទេ តែខ្ញុំរកបំពេញតាមបំណងប្រាថ្នារបស់លោកដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក។+
៣១ «ប្រសិនបើខ្ញុំធ្វើជាសាក្សីអំពីខ្លួនខ្ញុំតែម្នាក់ឯង នោះការបញ្ជាក់របស់ខ្ញុំគឺមិនពិតឡើយ។+ ៣២ ប៉ុន្តែ មានម្នាក់ទៀតដែលធ្វើជាសាក្សីអំពីខ្ញុំ ហើយខ្ញុំដឹងថាអ្វីដែលលោកបញ្ជាក់អំពីខ្ញុំគឺជាការពិត។+ ៣៣ អ្នករាល់គ្នាបានចាត់មនុស្សឲ្យទៅជួបយ៉ូហាន ហើយគាត់បានបញ្ជាក់អំពីសេចក្ដីពិត។+ ៣៤ ក៏ប៉ុន្តែ ខ្ញុំមិនពឹងផ្អែកលើការបញ្ជាក់របស់មនុស្សទេ តែខ្ញុំនិយាយអ្វីទាំងនេះដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាអាចទទួលសេចក្ដីសង្គ្រោះ។ ៣៥ បុរសនោះធ្លាប់ជាចង្កៀងមួយដែលឆេះ ហើយភ្លឺត្រចះ។ អស់មួយរយៈពេលខ្លី អ្នករាល់គ្នាព្រមត្រេកអរយ៉ាងខ្លាំងនឹងពន្លឺរបស់គាត់។+ ៣៦ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំមានការបញ្ជាក់ដែលប្រសើរជាងការបញ្ជាក់របស់យ៉ូហាន ព្រោះកិច្ចការដែលបិតារបស់ខ្ញុំបានចាត់ខ្ញុំឲ្យសម្រេច ពោលគឺកិច្ចការដែលខ្ញុំកំពុងតែធ្វើ គឺកិច្ចការនោះឯងដែលបញ្ជាក់ថា បិតានៅស្ថានសួគ៌បានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក។+ ៣៧ ម្យ៉ាងទៀត បិតានៅស្ថានសួគ៌ដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក ក៏បានធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់អំពីខ្ញុំដែរ។+ អ្នករាល់គ្នាមិនធ្លាប់ឮសំឡេងរបស់លោក ឬឃើញរូបលោកម្ដងណាឡើយ+ ៣៨ ហើយបណ្ដាំរបស់លោកមិននៅជាប់ក្នុងចិត្តអ្នករាល់គ្នាឡើយ ពីព្រោះអ្នករាល់គ្នាមិនជឿអ្នកដែលបិតានៅស្ថានសួគ៌បានចាត់ឲ្យមកនោះទេ។
៣៩ «អ្នករាល់គ្នាពិនិត្យមើលបទគម្ពីរ+ ពីព្រោះអ្នករាល់គ្នាគិតថានឹងទទួលជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់តាមរយៈបទគម្ពីរ ហើយគឺបទគម្ពីរនោះឯងដែលបញ្ជាក់អំពីខ្ញុំ។+ ៤០ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ អ្នករាល់គ្នាមិនចង់មកឯខ្ញុំ+ដើម្បីអាចទទួលជីវិតទេ។ ៤១ ខ្ញុំមិនព្រមទទួលការលើកតម្កើងពីមនុស្សទេ។ ៤២ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំដឹងច្បាស់ថា អ្នករាល់គ្នាគ្មានសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះឡើយ។ ៤៣ ខ្ញុំបានមកក្នុងនាមបិតារបស់ខ្ញុំ តែអ្នករាល់គ្នាមិនទទួលខ្ញុំទេ។ ប្រសិនបើអ្នកផ្សេងទៀតមកក្នុងនាមផ្ទាល់ខ្លួន អ្នករាល់គ្នានឹងទទួលអ្នកនោះ។ ៤៤ អ្នករាល់គ្នាកំពុងទទួលការលើកតម្កើងពីគ្នាទៅវិញទៅមក មិនមែនស្វែងរកការលើកតម្កើងដែលមកពីព្រះតែមួយទេ ដូច្នេះតើអ្នករាល់គ្នាអាចជឿខ្ញុំដូចម្ដេចបាន?+ ៤៥ កុំគិតថាខ្ញុំនឹងចោទប្រកាន់អ្នករាល់គ្នានៅមុខបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌ឡើយ។ មានតែម្នាក់ដែលចោទប្រកាន់អ្នករាល់គ្នា គឺម៉ូសេ+ដែលជាទីសង្ឃឹមរបស់អ្នករាល់គ្នា។ ៤៦ តាមពិត បើអ្នករាល់គ្នាជឿម៉ូសេ នោះអ្នករាល់គ្នាក៏នឹងជឿខ្ញុំដែរ ព្រោះគាត់បានសរសេរអំពីខ្ញុំ។+ ៤៧ ប៉ុន្តែ បើអ្នករាល់គ្នាមិនជឿអ្វីដែលគាត់បានសរសេរទេ តើអ្នករាល់គ្នានឹងជឿពាក្យរបស់ខ្ញុំដូចម្ដេចបាន?»។
៦ បន្ទាប់ពីការទាំងនេះ លោកយេស៊ូបានចេញដំណើរឆ្លងសមុទ្រ*កាលីឡេ ឬទិបេរៀស។+ ២ ប៉ុន្តែ មនុស្សមួយក្រុមធំបានតាមលោកជាប់+ ពីព្រោះពួកគេឃើញអព្ភូតហេតុដែលលោកធ្វើឲ្យអ្នកឈឺជាសះស្បើយ។+ ៣ ដូច្នេះ លោកយេស៊ូបានឡើងភ្នំមួយ រួចបានអង្គុយនៅទីនោះជាមួយនឹងពួកអ្នកកាន់តាមលោក។ ៤ ពេលនោះ គឺជិតដល់បុណ្យរំលង+ ជាបុណ្យរបស់ជនជាតិយូដា។ ៥ កាលដែលលោកយេស៊ូងើបភ្នែកទៅឃើញមនុស្សមួយក្រុមធំកំពុងដើរតម្រង់មករកលោក នោះលោកមានប្រសាសន៍ទៅភីលីពថា៖ «តើយើងនឹងទិញនំប៉័ងពីកន្លែងណាឲ្យមនុស្សទាំងនេះបរិភោគ?»។+ ៦ លោកមានប្រសាសន៍ដូច្នេះ ដើម្បីសាកល្បងគាត់ ព្រោះលោកដឹងរួចហើយថាលោកហៀបនឹងធ្វើអ្វី។ ៧ ភីលីពតបឆ្លើយថា៖ «សូម្បីតែយើងទិញនំប៉័ងអស់២០០ឌីណារី* ហើយឲ្យពួកគេបរិភោគម្នាក់បន្តិចៗ ក៏មិនគ្រប់គ្រាន់ដែរ»។ ៨ អនទ្រេជាបងប្អូនរបស់ស៊ីម៉ូនពេត្រុស និងជាអ្នកកាន់តាមម្នាក់របស់លោក បានជម្រាបលោកថា៖ ៩ «ក្មេងប្រុសនេះមាននំប៉័ង*ប្រាំដុំនិងត្រីតូចពីរកន្ទុយ។ ប៉ុន្តែ តើរបស់ទាំងនេះមានប្រយោជន៍អ្វីសម្រាប់មនុស្សច្រើនយ៉ាងនេះ?»។+
១០ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថា៖ «ចូរប្រាប់មនុស្សទាំងនេះឲ្យអង្គុយចុះ»។ កន្លែងនោះមានស្មៅច្រើន ដូច្នេះពួកគេក៏អង្គុយចុះ។ ក្នុងចំណោមមនុស្សទាំងនោះ មានបុរសប្រហែល៥.០០០នាក់។+ ១១ បន្ទាប់មក លោកយេស៊ូយកនំប៉័ងទាំងនោះ ក៏អរគុណព្រះ រួចចែកដល់អស់អ្នកដែលកំពុងអង្គុយ ថែមទាំងចែកត្រីតូចៗទាំងនោះតាមដែលពួកគេចង់បាន។ ១២ ប៉ុន្តែ ពេលដែលពួកគេបានបរិភោគឆ្អែតហើយ នោះលោកមានប្រសាសន៍ទៅពួកអ្នកកាន់តាមថា៖ «ចូរប្រមូលអាហារដែលនៅសល់ កុំឲ្យខាតបង់អ្វីឡើយ»។ ១៣ ដូច្នេះ ពួកគាត់ក៏ប្រមូលអាហារដែលសល់ បានពេញ១២កញ្ជើ ជាអាហារដែលនៅសល់ពីនំប៉័ងប្រាំដុំដែលមនុស្សទាំងនោះបានបរិភោគ។
១៤ ពេលដែលមនុស្សទាំងនោះឃើញសញ្ញាសម្គាល់ដែលលោកបានធ្វើ នោះពួកគេចាប់ផ្ដើមនិយាយថា៖ «អ្នកនេះប្រាកដជាអ្នកប្រកាសទំនាយដែលត្រូវចូលមកក្នុងពិភពលោកហើយ»។+ ១៥ ពេលលោកយេស៊ូដឹងថាពួកគេហៀបនឹងមកចាប់លោក ហើយតែងតាំងលោកជាស្ដេច នោះលោកក៏ចេញទៅ+ភ្នំម្ដងទៀតតែម្នាក់ឯង។+
១៦ លុះដល់ល្ងាច ពួកអ្នកកាន់តាមលោកបានចុះទៅឯសមុទ្រ+ ១៧ រួចចុះទូកមួយ ហើយចេញដំណើរឆ្លងសមុទ្រទៅក្រុងកាពើណិម។ ពេលនោះមេឃងងឹតហើយ ចំណែកលោកយេស៊ូ លោកមិនទាន់មកឯពួកគាត់នៅឡើយ។+ ១៨ ម្យ៉ាងទៀត ខ្យល់បក់មកយ៉ាងខ្លាំង ធ្វើឲ្យទឹកសមុទ្រចាប់ផ្ដើមបោកកញ្ជ្រោល។+ ១៩ ប៉ុន្តែ ពេលដែលពួកគាត់អុំបានប្រហែល៥ទៅ៦គីឡូម៉ែត្រ* ពួកគាត់ឃើញលោកយេស៊ូកំពុងដើរលើសមុទ្រ មកកាន់តែជិតទូក នោះពួកគាត់ក៏តាំងភ័យខ្លាច។ ២០ ប៉ុន្តែ លោកមានប្រសាសន៍ទៅពួកគាត់ថា៖ «គឺខ្ញុំទេ កុំខ្លាចឡើយ!»។+ ២១ ដូច្នេះ ពួកគាត់សប្បាយចិត្តទទួលលោកចូលក្នុងទូក។ មួយស្របក់ក្រោយមក ទូកក៏ទៅដល់គោក គឺនៅចំកន្លែងដែលពួកគាត់ចង់ធ្វើដំណើរទៅ។+
២២ លុះស្អែកឡើង បណ្ដាជនដែលនៅត្រើយម្ខាងនៃសមុទ្រឃើញថាមិនមានទូកនៅទីនោះទេ។ តាមពិតពីមុនមានទូកតូចមួយចតនៅទីនោះ តែពួកអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូបានចេញទូកនោះទៅបាត់ហើយ តែលោកមិនបានទៅជាមួយនឹងពួកគាត់ឡើយ។ ២៣ ពេលនោះ ទូកខ្លះពីក្រុងទិបេរៀសបានមកដល់ជិតកន្លែងដែលលោកម្ចាស់បានចែកនំប៉័ងឲ្យពួកគេ ក្រោយពីលោកបានអរគុណព្រះ។ ២៤ ដូច្នេះ កាលដែលបណ្ដាជនឃើញថាលោកយេស៊ូនិងពួកអ្នកកាន់តាមលោកមិននៅទីនោះទេ ពួកគេក៏ចុះទូកទៅក្រុងកាពើណិមដើម្បីរកលោកយេស៊ូ។
២៥ លុះរកឃើញលោកនៅត្រើយម្ខាងហើយ ពួកគេសួរលោកថា៖ «រ៉ាប៊ី*+ តើលោកមកទីនេះតាំងពីពេលណា?»។ ២៦ លោកយេស៊ូតបទៅពួកគេថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា អ្នករាល់គ្នាមិនមែនរកខ្ញុំដោយសារបានឃើញសញ្ញាសម្គាល់ទេ ប៉ុន្តែដោយសារអ្នករាល់គ្នាបានបរិភោគនំប៉័ងឆ្អែត។+ ២៧ កុំព្យាយាមឲ្យបានអាហារដែលខូចទៅឡើយ តែចូរព្យាយាមឲ្យបានអាហារដែលនៅស្ថិតស្ថេរ ជាអាហារដែលផ្ដល់ជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់+ និងជាអាហារដែលកូនមនុស្សនឹងឲ្យអ្នករាល់គ្នា ព្រោះបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌ ពោលគឺព្រះបានបិទត្រាបញ្ជាក់ថាលោកពេញចិត្តកូនមនុស្សហើយ»។+
២៨ ដូច្នេះ ពួកគេនិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «តើយើងត្រូវធ្វើអ្វីដើម្បីឲ្យព្រះពេញចិត្ត?»។ ២៩ លោកយេស៊ូតបទៅពួកគេថា៖ «អ្វីដែលព្រះពេញចិត្តឲ្យអ្នករាល់គ្នាធ្វើ គឺអ្នករាល់គ្នាត្រូវបង្ហាញជំនឿលើអ្នកដែលព្រះបានចាត់ឲ្យមក»។+ ៣០ រួចពួកគេសួរលោកយេស៊ូថា៖ «តើលោកនឹងធ្វើសញ្ញាសម្គាល់អ្វីឲ្យយើងឃើញ+ ដើម្បីឲ្យយើងមានជំនឿលើលោក? តើលោកនឹងធ្វើកិច្ចការអ្វី? ៣១ នៅតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំ បុព្វបុរសរបស់យើងបានបរិភោគម៉ាណាដែលព្រះផ្ដល់ឲ្យ+ ដូចបទគម្ពីរចែងថា៖ ‹លោកបានផ្ដល់នំប៉័ងពីស្ថានសួគ៌*ឲ្យពួកគេបរិភោគ›»។+ ៣២ ដូច្នេះ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា ម៉ូសេមិនបានផ្ដល់នំប៉័ងពីស្ថានសួគ៌ឲ្យអ្នករាល់គ្នាឡើយ ប៉ុន្តែបិតារបស់ខ្ញុំផ្ដល់នំប៉័ងដ៏ពិតពីស្ថានសួគ៌ឲ្យអ្នករាល់គ្នា។ ៣៣ ព្រោះនំប៉័ងពីព្រះ គឺអ្នកដែលចុះមកពីស្ថានសួគ៌ ហើយផ្ដល់ជីវិតឲ្យពិភពលោក»។ ៣៤ ម្ល៉ោះហើយ ពួកគេនិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «លោកម្ចាស់ សូមផ្ដល់នំប៉័ងនេះឲ្យយើងជានិច្ច»។
៣៥ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «ខ្ញុំជានំប៉័ងនៃជីវិត។ អ្នកណាដែលមកឯខ្ញុំ អ្នកនោះនឹងមិនដែលឃ្លានឡើយ ហើយអ្នកណាដែលបង្ហាញជំនឿលើខ្ញុំ អ្នកនោះនឹងមិនដែលស្រេកទេ។+ ៣៦ ក៏ប៉ុន្តែ ខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា អ្នករាល់គ្នាបានឃើញខ្ញុំ ប៉ុន្តែនៅតែមិនជឿ។+ ៣៧ អស់អ្នកណាដែលបិតាខ្ញុំឲ្យមកខ្ញុំ អ្នកទាំងនោះនឹងមកឯខ្ញុំ ហើយខ្ញុំនឹងមិនបណ្ដេញអ្នកដែលមកឯខ្ញុំចេញឡើយ+ ៣៨ ពីព្រោះខ្ញុំបានចុះមកពីស្ថានសួគ៌+ ដើម្បីធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់លោកដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក មិនមែនដើម្បីធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់ខ្ញុំទេ។+ ៣៩ បំណងប្រាថ្នារបស់លោកដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមកគឺ កុំឲ្យខ្ញុំបាត់បង់អ្នកណាម្នាក់ពីចំណោមអស់អ្នកដែលលោកបានឲ្យមកខ្ញុំ តែលោកឲ្យខ្ញុំប្រោសអ្នកទាំងនោះឲ្យរស់ឡើងវិញ+នៅថ្ងៃចុងក្រោយបង្អស់។ ៤០ ពីព្រោះនេះជាបំណងប្រាថ្នារបស់បិតាខ្ញុំ ពោលគឺអស់អ្នកណាដែលទទួលស្គាល់បុត្រលោក ហើយបង្ហាញជំនឿលើបុត្រលោក អ្នកទាំងនោះមានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់+ ហើយខ្ញុំនឹងប្រោសអ្នកនោះឲ្យរស់ឡើងវិញ+នៅថ្ងៃចុងក្រោយបង្អស់»។
៤១ បន្ទាប់មក ជនជាតិយូដាចាប់ផ្ដើមត្អូញត្អែរអំពីលោក ដោយសារលោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំជានំប៉័ងដែលចុះមកពីស្ថានសួគ៌»។+ ៤២ ពួកគេក៏និយាយថា៖ «នេះជាយេស៊ូ ជាកូនប្រុសរបស់យ៉ូសែប ហើយយើងស្គាល់ទាំងឪពុកទាំងម្ដាយរបស់គាត់ មែនទេ?+ ចុះហេតុដូចម្ដេចបានជាឥឡូវនេះគាត់បែរជានិយាយថា៖ ‹ខ្ញុំបានចុះមកពីស្ថានសួគ៌›ទៅវិញ?»។ ៤៣ លោកយេស៊ូតបទៅពួកគេថា៖ «ឈប់ត្អូញត្អែរដាក់គ្នាទៅ។ ៤៤ គ្មានមនុស្សណាម្នាក់អាចមកឯខ្ញុំបានឡើយ លុះត្រាតែអ្នកនោះបានត្រូវទាញនាំមកដោយបិតានៅស្ថានសួគ៌ ដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក+ ហើយខ្ញុំនឹងប្រោសអ្នកនោះឲ្យរស់ឡើងវិញនៅថ្ងៃចុងក្រោយបង្អស់។+ ៤៥ ពួកអ្នកប្រកាសទំនាយបានសរសេរថា៖ ‹ពួកគេទាំងអស់គ្នានឹងទទួលការបង្ហាត់បង្រៀនពីព្រះយេហូវ៉ា›។*+ អស់អ្នកណាដែលស្ដាប់បិតានៅស្ថានសួគ៌ ហើយបានរៀនពីលោក អ្នកនោះមកឯខ្ញុំ។ ៤៦ មិនធ្លាប់មានមនុស្សណាម្នាក់ឃើញបិតានៅស្ថានសួគ៌ឡើយ+ លើកលែងតែអ្នកដែលមកពីព្រះ គឺអ្នកនោះឯងដែលបានឃើញបិតានៅស្ថានសួគ៌។+ ៤៧ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា អ្នកណាដែលជឿ អ្នកនោះមានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់។+
៤៨ «ខ្ញុំជានំប៉័ងនៃជីវិត។+ ៤៩ បុព្វបុរសរបស់អ្នករាល់គ្នាបានបរិភោគម៉ាណានៅតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំ ប៉ុន្តែពួកគេនៅតែស្លាប់។+ ៥០ ផ្ទុយទៅវិញ អ្នកណាដែលបរិភោគនំប៉័ងដែលចុះមកពីស្ថានសួគ៌ អ្នកនោះនឹងមិនស្លាប់ឡើយ។ ៥១ ខ្ញុំជានំប៉័ងរស់ដែលបានចុះមកពីស្ថានសួគ៌។ បើអ្នកណាបរិភោគនំប៉័ងនេះ អ្នកនោះនឹងរស់ជារៀងរហូត ហើយជាការពិតថា នំប៉័ងដែលខ្ញុំនឹងឲ្យ គឺជាសាច់របស់ខ្ញុំ ដើម្បីឲ្យមនុស្សជាតិអាចរស់»។+
៥២ ដូច្នេះ ជនជាតិយូដាចាប់ផ្ដើមឈ្លោះប្រកែកគ្នាថា៖ «តើបុរសនេះអាចឲ្យសាច់របស់គាត់មកយើងបរិភោគដូចម្ដេចបាន?»។ ៥៣ រួចមក លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាមិនបរិភោគសាច់របស់កូនមនុស្ស ហើយមិនផឹកឈាមរបស់លោកទេ នោះអ្នករាល់គ្នានឹងមិនបានជីវិតឡើយ។*+ ៥៤ អ្នកណាដែលបរិភោគសាច់របស់ខ្ញុំ ហើយផឹកឈាមរបស់ខ្ញុំ អ្នកនោះមានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ ហើយខ្ញុំនឹងប្រោសអ្នកនោះឲ្យរស់ឡើងវិញ+នៅថ្ងៃចុងក្រោយបង្អស់ ៥៥ ព្រោះសាច់របស់ខ្ញុំជាអាហារដ៏ពិត ហើយឈាមរបស់ខ្ញុំជាភេសជ្ជៈដ៏ពិត។ ៥៦ អ្នកណាដែលបរិភោគសាច់របស់ខ្ញុំ ហើយផឹកឈាមរបស់ខ្ញុំ អ្នកនោះនៅរួបរួមជាមួយនឹងខ្ញុំ ហើយខ្ញុំក៏នៅរួបរួមជាមួយនឹងអ្នកនោះដែរ។+ ៥៧ ដូចបិតានៅស្ថានសួគ៌ដែលមានជីវិតបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក ហើយខ្ញុំរស់ដោយសារបិតា នោះអ្នកណាដែលបរិភោគសាច់ខ្ញុំ អ្នកនោះក៏នឹងរស់ដោយសារខ្ញុំដែរ។+ ៥៨ នេះជានំប៉័ងដែលចុះមកពីស្ថានសួគ៌។ មិនមែនដូចនំប៉័ងដែលបុព្វបុរសរបស់អ្នករាល់គ្នាបានបរិភោគហើយ ក៏នៅតែស្លាប់នោះទេ។ អ្នកណាដែលបរិភោគនំប៉័ងនេះ អ្នកនោះនឹងរស់ជារៀងរហូត»។+ ៥៩ លោកបានមានប្រសាសន៍អ្វីៗទាំងនេះ កាលដែលលោកកំពុងបង្រៀនក្នុងសាលាប្រជុំ*មួយនៅក្រុងកាពើណិម។
៦០ ពេលឮដូច្នោះ ពួកអ្នកកាន់តាមជាច្រើនរបស់លោកបាននិយាយថា៖ «សម្ដីនេះគួរឲ្យទាស់ចិត្តណាស់ តើអ្នកណាទ្រាំស្ដាប់បាន?»។ ៦១ ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូជ្រាបថា ពួកអ្នកកាន់តាមកំពុងត្អូញត្អែរដោយសារសម្ដីនេះ ដូច្នេះលោកមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «តើសម្ដីនេះធ្វើឲ្យអ្នករាល់គ្នាជំពប់ដួល*ឬ? ៦២ ចុះយ៉ាងណាវិញ បើអ្នករាល់គ្នាឃើញកូនមនុស្សឡើងទៅកន្លែងដែលលោកនៅពីមុន?+ ៦៣ គឺឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះទេដែលផ្ដល់ជីវិត+ សាច់ឈាមគ្មានប្រយោជន៍អ្វីឡើយ។ ពាក្យដែលខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នាមកពីឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះ ហើយក៏ផ្ដល់ជីវិត។+ ៦៤ ប៉ុន្តែ មានអ្នករាល់គ្នាខ្លះមិនជឿទេ»។ ព្រោះលោកយេស៊ូជ្រាបជាមុន*អំពីអ្នកខ្លះដែលមិនជឿលោក និងអំពីអ្នកដែលនឹងក្បត់លោក។+ ៦៥ លោកមានប្រសាសន៍តទៅទៀតថា៖ «ហេតុនេះហើយបានជាខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា គ្មានអ្នកណាអាចមកឯខ្ញុំបានទេ លុះត្រាតែបិតានៅស្ថានសួគ៌អនុញ្ញាត»។+
៦៦ ប្រសាសន៍របស់លោកបានធ្វើឲ្យពួកអ្នកកាន់តាមជាច្រើន ត្រឡប់ទៅប្រកបកិច្ចការពីមុនវិញ+ ហើយលែងទៅតាមលោកទៀត។ ៦៧ ដូច្នេះ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅសាវ័កទាំង១២នាក់ថា៖ «តើអ្នករាល់គ្នាចង់ទៅដែរឬ?»។ ៦៨ ស៊ីម៉ូនពេត្រុសឆ្លើយថា៖ «លោកម្ចាស់ តើយើងនឹងទៅឯអ្នកណាវិញ?+ ប្រសាសន៍របស់លោកនាំឲ្យបានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់។+ ៦៩ យើងបានជឿ ក៏បានដឹងថា លោកជាអ្នកបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ»។+ ៧០ លោកយេស៊ូតបទៅពួកគាត់ថា៖ «ខ្ញុំបានជ្រើសរើសអ្នកទាំង១២ មែនទេ?+ ប៉ុន្តែ មានម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នាជាអ្នកបង្កាច់បង្ខូច»។*+ ៧១ ការពិត លោកកំពុងមានប្រសាសន៍អំពីយូដាសដែលជាកូនស៊ីម៉ូនអ៊ីស្ការីយ៉ុត ព្រោះអ្នកនោះនឹងក្បត់លោក ទោះជាគាត់នៅក្នុងចំណោមសាវ័កទាំង១២នាក់ក៏ដោយ។+
៧ បន្ទាប់ពីការទាំងនេះ លោកយេស៊ូនៅក្នុងស្រុកកាលីឡេតទៅទៀត ព្រោះលោកមិនចង់ទៅតំបន់យូឌាឡើយ ដោយសារជនជាតិយូដាកំពុងរកឱកាសដើម្បីសម្លាប់លោក។+ ២ ក៏ប៉ុន្តែ នៅពេលនោះគឺជិតដល់បុណ្យរោង*+ហើយ ជាបុណ្យរបស់ជនជាតិយូដា។ ៣ ដូច្នេះ ប្អូនប្រុសៗរបស់លោក+បាននិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «សូមចេញពីទីនេះទៅតំបន់យូឌា ដើម្បីឲ្យពួកអ្នកកាន់តាមរបស់បងក៏អាចឃើញការដែលបងធ្វើដែរ។ ៤ ព្រោះគ្មានអ្នកណាធ្វើអ្វីដោយសម្ងាត់ទេ ប្រសិនបើអ្នកនោះចង់ឲ្យគេស្គាល់ខ្លួនជាសាធារណៈ។ បើបងធ្វើការទាំងនេះ សូមបង្ហាញខ្លួនឲ្យពិភពលោកទាំងមូលឃើញ»។ ៥ តាមពិត ប្អូនប្រុសៗរបស់លោកមិនបង្ហាញជំនឿលើលោកឡើយ។+ ៦ ដូច្នេះ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «ពេលកំណត់របស់ខ្ញុំមិនទាន់មកដល់ទេ+ តែសម្រាប់ប្អូនៗវិញ ពេលណាក៏ជាពេលល្អដែរ។ ៧ ពិភពលោកគ្មានហេតុស្អប់ប្អូនៗទេ តែចំណែកខ្ញុំវិញ គេស្អប់ខ្ញុំ ពីព្រោះខ្ញុំបញ្ជាក់ថាការប្រព្រឹត្តរបស់គេគឺទុច្ចរិត។+ ៨ សូមប្អូនៗឡើងទៅបុណ្យនោះចុះ។ ខ្ញុំមិនទាន់ឡើងទៅបុណ្យនោះទេ ពីព្រោះពេលកំណត់របស់ខ្ញុំមិនទាន់មកដល់នៅឡើយ»។+ ៩ ដូច្នេះ បន្ទាប់ពីលោកមានប្រសាសន៍អ្វីៗទាំងនេះទៅកាន់ពួកគេ លោកក៏នៅស្រុកកាលីឡេតទៅទៀត។
១០ ប៉ុន្តែ ក្រោយពីប្អូនៗរបស់លោកបានឡើងទៅបុណ្យនោះហើយ លោកក៏បានឡើងទៅដែរ មិនមែនដោយបង្ហាញខ្លួនជាសាធារណៈទេ តែដោយសម្ងាត់វិញ។ ១១ នៅបុណ្យនោះ ជនជាតិយូដាចាប់ផ្ដើមរកមើលលោក ហើយនិយាយគ្នាថា៖ «តើបុរសនោះនៅឯណា?»។ ១២ បណ្ដាជនចេះតែខ្សឹបខ្សៀវអំពីលោក។ អ្នកខ្លះបាននិយាយថា៖ «បុរសនោះជាមនុស្សល្អ»។ អ្នកខ្លះទៀតបាននិយាយថា៖ «បុរសនោះមិនមែនល្អទេ គាត់បំភាន់បណ្ដាជន»។+ ១៣ ប៉ុន្តែ គ្មានអ្នកណាហ៊ាននិយាយជាចំហអំពីលោកទេ ពីព្រោះពួកគេខ្លាចជនជាតិយូដា។+
១៤ លុះដល់ពាក់កណ្ដាលបុណ្យនោះ លោកយេស៊ូបានឡើងទៅក្នុងវិហារ រួចចាប់ផ្ដើមបង្រៀន។ ១៥ ជនជាតិយូដាក៏ភ្ញាក់ផ្អើល ហើយនិយាយថា៖ «បុរសនេះមិនដែលរៀននៅសាលាសាសនាទេ+ ចុះហេតុអ្វីបានជាគាត់មានចំណេះដឹងអំពីគម្ពីរច្រើនយ៉ាងនេះ?»។+ ១៦ លោកយេស៊ូតបទៅពួកគេថា៖ «អ្វីដែលខ្ញុំបង្រៀន មិនមែនជាសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ខ្ញុំទេ តែជាសេចក្ដីបង្រៀនរបស់លោកដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក។+ ១៧ ប្រសិនបើអ្នកណាចង់ធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់លោក អ្នកនោះនឹងដឹងថានេះជាសេចក្ដីបង្រៀនមកពីព្រះ+ ឬក៏ជាសេចក្ដីបង្រៀនដែលខ្ញុំនិយាយចេញពីខ្លួនខ្ញុំ។ ១៨ អ្នកណាដែលនិយាយចេញពីគំនិតខ្លួន អ្នកនោះចង់ឲ្យគេលើកតម្កើងខ្លួនហើយ។ ប៉ុន្តែ អ្នកណាដែលចង់ឲ្យគេលើកតម្កើងអ្នកដែលបានចាត់ខ្លួនឲ្យមក+ គឺអ្នកនោះហើយដែលពិតត្រង់ ហើយគ្មានភាពមិនសុចរិតនៅក្នុងខ្លួនគាត់ឡើយ។ ១៩ ម៉ូសេបានឲ្យច្បាប់ដល់អ្នករាល់គ្នា+ មែនទេ? ប៉ុន្តែ គ្មានអ្នកណាម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នាធ្វើតាមច្បាប់នោះសោះ។ ហេតុអ្វីអ្នករាល់គ្នាកំពុងរកសម្លាប់ខ្ញុំ?»។+ ២០ បណ្ដាជនឆ្លើយថា៖ «អ្នកមានវិញ្ញាណកំណាច*ចូលហើយ។ តើអ្នកណាកំពុងរកសម្លាប់អ្នក?»។ ២១ លោកយេស៊ូតបទៅពួកគេថា៖ «ខ្ញុំបានធ្វើអព្ភូតហេតុតែមួយប៉ុណ្ណោះ ហើយអ្នកទាំងអស់គ្នាភ្ញាក់ផ្អើល។ ២២ ចូរគិតអំពីរឿងនេះ ម៉ូសេបានឲ្យច្បាប់ដល់អ្នករាល់គ្នាអំពីការកាត់ចុងស្បែក*+ (មិនមានន័យថាច្បាប់នោះមកពីម៉ូសេទេ តែមកពីពួកបុព្វបុរសវិញ)+ ហើយអ្នករាល់គ្នាកាត់ចុងស្បែកឲ្យបុរសម្នាក់នៅថ្ងៃឈប់សម្រាក។ ២៣ ប្រសិនបើបុរសម្នាក់ទទួលការកាត់ចុងស្បែកនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក ដើម្បីកុំឲ្យបំពានលើច្បាប់ម៉ូសេ ហេតុដូចម្ដេចបានជាអ្នករាល់គ្នាក្ដៅចិត្តនឹងខ្ញុំ ព្រោះតែខ្ញុំបានធ្វើឲ្យបុរសម្នាក់ជាសះស្បើយនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក?+ ២៤ ឈប់វិនិច្ឆ័យដោយមើលតែសម្បកក្រៅ ប៉ុន្តែចូរវិនិច្ឆ័យដោយសេចក្ដីសុចរិតវិញ»។+
២៥ ដូច្នេះ អ្នកក្រុងយេរូសាឡិមខ្លះចាប់ផ្ដើមនិយាយថា៖ «នេះជាបុរសដែលពួកគេកំពុងរកសម្លាប់ មែនទេ?+ ២៦ តែមើល! គាត់កំពុងនិយាយជាសាធារណៈ ហើយពួកគេមិនថាអ្វីសោះឲ្យលោក។ តើនេះដោយសារពួកអ្នកគ្រប់គ្រងដឹងច្បាស់ថាបុរសនេះជាគ្រិស្តឬ? ២៧ ផ្ទុយទៅវិញ យើងដឹងថាបុរសនេះមកពីណា+ តែពេលគ្រិស្តមកដល់ គ្មានអ្នកណាដឹងថាលោកមកពីណាឡើយ»។ ២៨ រួចមក កាលដែលលោកយេស៊ូកំពុងបង្រៀនក្នុងវិហារ លោកបានបន្លឺសំឡេងថា៖ «អ្នករាល់គ្នាស្គាល់ខ្ញុំ ក៏ដឹងថាខ្ញុំមកពីណាដែរ។ ម្យ៉ាងទៀត ខ្ញុំមិនបានមកដោយគំនិតខ្ញុំទេ+ តែមានលោកដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមកមែន ហើយអ្នករាល់គ្នាមិនស្គាល់លោកទេ។+ ២៩ ខ្ញុំស្គាល់លោក+ ពីព្រោះខ្ញុំជាតំណាងម្នាក់ដែលមកពីលោក ហើយលោកបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក»។ ៣០ ដូច្នេះ ពួកគេចាប់ផ្ដើមរកចាប់លោក។+ ប៉ុន្តែ គ្មានអ្នកណាអាចធ្វើអ្វីលោកបានទេ ពីព្រោះវេលារបស់លោកមិនទាន់មកដល់នៅឡើយ។+ ៣១ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ មានមនុស្សជាច្រើនក្នុងចំណោមបណ្ដាជនចាប់ផ្ដើមជឿលោក+ ហើយពួកគេបាននិយាយថា៖ «ពេលគ្រិស្តមកដល់ លោកនឹងធ្វើសញ្ញាសម្គាល់ជាច្រើន។ តើនេះមិនមែនជាសញ្ញាសម្គាល់ដែលបុរសនេះបានធ្វើទេឬ?»។
៣២ ពួកផារិស៊ីបានឮបណ្ដាជនកំពុងខ្សឹបខ្សៀវរឿងទាំងនេះអំពីលោក រួចពួកសង្ឃនាយកនិងពួកផារិស៊ីក៏ចាត់ពួកអាជ្ញាធរឲ្យទៅចាប់លោក។ ៣៣ បន្ទាប់មក លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំនឹងនៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នាបន្តិចទៀត មុនខ្ញុំទៅឯលោកដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក។+ ៣៤ អ្នករាល់គ្នានឹងរកខ្ញុំ តែរកមិនឃើញឡើយ ហើយកន្លែងដែលខ្ញុំនឹងនៅ អ្នករាល់គ្នាមិនអាចមកបានទេ»។+ ៣៥ ម្ល៉ោះហើយ ជនជាតិយូដាចាប់ផ្ដើមនិយាយគ្នាថា៖ «តើបុរសនេះបម្រុងនឹងទៅកន្លែងណាបានជាគាត់និយាយថា យើងនឹងរកគាត់មិនឃើញឡើយ? តើគាត់បម្រុងនឹងទៅឯជនជាតិយូដាដែលនៅខ្ចាត់ខ្ចាយក្នុងចំណោមជនជាតិក្រិច ហើយបង្រៀនជនជាតិក្រិចដែរឬ? ៣៦ តើមានន័យដូចម្ដេចពេលគាត់និយាយថា៖ ‹អ្នករាល់គ្នានឹងរកខ្ញុំ តែរកមិនឃើញឡើយ ហើយកន្លែងដែលខ្ញុំនឹងនៅ អ្នករាល់គ្នាមិនអាចមកបានទេ›?»។
៣៧ នៅថ្ងៃចុងក្រោយជាថ្ងៃសំខាន់បំផុតនៃបុណ្យនោះ+ លោកយេស៊ូបានក្រោកឈរ ហើយបន្លឺសំឡេងឡើងថា៖ «ប្រសិនបើមានអ្នកណាស្រេក ចូរឲ្យអ្នកនោះមកឯខ្ញុំ ហើយផឹកចុះ។+ ៣៨ បើអ្នកណាមានជំនឿលើខ្ញុំ នោះ‹ទឹកដែលផ្ដល់ជីវិតនឹងហូរចេញពីក្នុងខ្លួនអ្នកនោះ›ដូចបទគម្ពីរបានចែង»។+ ៣៩ ក៏ប៉ុន្តែ លោកកំពុងមានប្រសាសន៍អំពីឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះដែលអស់អ្នកដែលមានជំនឿលើលោកហៀបនឹងទទួល ព្រោះនៅពេលនោះពួកគេមិនទាន់ទទួលឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះទេ+ ដោយសារលោកយេស៊ូមិនទាន់ទទួលសិរីរុងរឿងនៅឡើយ។+ ៤០ អ្នកខ្លះក្នុងបណ្ដាជនដែលបានឮពាក្យទាំងនេះ ក៏ចាប់ផ្ដើមនិយាយថា៖ «បុរសនេះប្រាកដជាអ្នកប្រកាសទំនាយ»។+ ៤១ អ្នកខ្លះទៀតបាននិយាយថា៖ «បុរសនេះជាគ្រិស្ត»។+ ប៉ុន្តែ អ្នកខ្លះទៀតនិយាយថា៖ «គ្រិស្តមិនមែនចេញមកពីស្រុកកាលីឡេទេ មែនទេ?+ ៤២ តើបទគម្ពីរមិនចែងទេឬថា គ្រិស្តនឹងមកពីកូនចៅរបស់ដាវីឌ+ និងមកពីភូមិបេថ្លេហិម+ ជាភូមិដែលដាវីឌធ្លាប់នៅ?»។+ ៤៣ ដូច្នេះ បណ្ដាជនបានបែកបាក់គ្នាដោយសារលោក។ ៤៤ ប៉ុន្តែ ពួកគេខ្លះចង់ចាប់លោក តែគ្មានអ្នកណាអាចធ្វើអ្វីលោកបានឡើយ។
៤៥ រួចមក ពួកអាជ្ញាធរបានត្រឡប់ទៅឯពួកសង្ឃនាយកនិងពួកផារិស៊ីវិញ ហើយពួកផារិស៊ីបានសួរពួកគេថា៖ «ហេតុអ្វីបានជាអ្នករាល់គ្នាមិននាំខ្លួនគាត់មក?»។ ៤៦ ពួកអាជ្ញាធរតបឆ្លើយថា៖ «មិនដែលមានអ្នកណានិយាយដូចអ្នកនោះទេ»។+ ៤៧ ពួកផារិស៊ីនិយាយថា៖ «តើអ្នករាល់គ្នាបានត្រូវបំភាន់ដែរឬ? ៤៨ តើមានអ្នកគ្រប់គ្រងឬផារិស៊ីណាម្នាក់ជឿគាត់ទេ?+ ៤៩ ប៉ុន្តែ អ្នកដែលជឿមានតែបណ្ដាជននេះដែលមិនស្គាល់ច្បាប់ ជាពួកមនុស្សដែលត្រូវបណ្ដាសា»។ ៥០ នីកូដេមដែលបានទៅឯលោកពីមុន និងជាម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកផារិស៊ី បាននិយាយទៅកាន់ពួកគេថា៖ ៥១ «ច្បាប់របស់យើងមិនវិនិច្ឆ័យអ្នកណាឡើយ ទាល់តែបានស្ដាប់អ្នកនោះជាមុនសិន ហើយដឹងថាគាត់កំពុងធ្វើអ្វី មែនទេ?»។+ ៥២ ពួកគេតបថា៖ «តើអ្នកមកពីស្រុកកាលីឡេដែរឬ? ចូរពិនិត្យមើលបទគម្ពីរទៅ ហើយអ្នកនឹងឃើញថា គ្មានអ្នកប្រកាសទំនាយណាម្នាក់ចេញមកពីស្រុកកាលីឡេទេ»។*
៨ ១២ រួចមក លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេម្ដងទៀតថា៖ «ខ្ញុំជាពន្លឺបំភ្លឺពិភពលោក។+ អ្នកណាដែលកាន់តាមខ្ញុំ អ្នកនោះនឹងមិនដើរក្នុងភាពងងឹតឡើយ ប៉ុន្តែគាត់នឹងមានពន្លឺ+ដែលនាំឲ្យបានជីវិត»។ ១៣ ដូច្នេះ ពួកផារិស៊ីនិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «អ្នកកំពុងធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់អំពីខ្លួនអ្នក។ ការបញ្ជាក់របស់អ្នកគឺមិនពិតទេ»។ ១៤ លោកយេស៊ូតបទៅពួកគេថា៖ «ទោះជាខ្ញុំធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់អំពីខ្លួនខ្ញុំក៏ដោយ ការបញ្ជាក់របស់ខ្ញុំគឺពិត ពីព្រោះខ្ញុំដឹងថាខ្ញុំមកពីណា ហើយដឹងថាខ្ញុំនឹងទៅណា។+ ប៉ុន្តែ អ្នករាល់គ្នាមិនដឹងថាខ្ញុំមកពីណាឡើយ ក៏មិនដឹងថាខ្ញុំនឹងទៅណាដែរ។ ១៥ អ្នករាល់គ្នាវិនិច្ឆ័យដោយមើលសម្បកក្រៅ។*+ ខ្ញុំមិនវិនិច្ឆ័យមនុស្សណាម្នាក់ឡើយ។ ១៦ ក៏ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើខ្ញុំវិនិច្ឆ័យ ការវិនិច្ឆ័យរបស់ខ្ញុំគឺយុត្តិធម៌ ពីព្រោះខ្ញុំមិនមែនវិនិច្ឆ័យតែម្នាក់ឯងឡើយ តែបិតានៅស្ថានសួគ៌ដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក ក៏វិនិច្ឆ័យជាមួយនឹងខ្ញុំដែរ។+ ១៧ ម្យ៉ាងទៀត ច្បាប់*របស់អ្នករាល់គ្នាចែងថា៖ ‹ការបញ្ជាក់របស់សាក្សីពីរនាក់គឺជាការពិត›។+ ១៨ សាក្សីម្នាក់គឺខ្ញុំ ដែលបញ្ជាក់អំពីខ្លួនខ្ញុំ ហើយសាក្សីម្នាក់ទៀតគឺបិតានៅស្ថានសួគ៌ ដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក លោកក៏បញ្ជាក់អំពីខ្ញុំដែរ»។+ ១៩ ដូច្នេះ ពួកគេនិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «តើបិតារបស់អ្នកនៅឯណា?»។ លោកយេស៊ូឆ្លើយថា៖ «អ្នករាល់គ្នាមិនស្គាល់ខ្ញុំទេ ហើយក៏មិនស្គាល់បិតារបស់ខ្ញុំដែរ។+ ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាបានស្គាល់ខ្ញុំមែន នោះអ្នករាល់គ្នាក៏នឹងស្គាល់បិតារបស់ខ្ញុំដែរ»។+ ២០ លោកមានប្រសាសន៍អ្វីៗទាំងនេះ កាលដែលលោកកំពុងបង្រៀនក្នុងវិហារនៅកន្លែងឃ្លាំងប្រាក់។+ ប៉ុន្តែ គ្មានអ្នកណាបានចាប់លោកទេ ពីព្រោះវេលារបស់លោកមិនទាន់មកដល់នៅឡើយ។+
២១ ដូច្នេះ លោកមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេម្ដងទៀតថា៖ «ខ្ញុំនឹងចេញទៅ រួចអ្នករាល់គ្នានឹងរកខ្ញុំ ប៉ុន្តែអ្នករាល់គ្នានឹងស្លាប់កាលដែលអ្នករាល់គ្នាមានភាពខុសឆ្គងនៅឡើយ។+ កន្លែងដែលខ្ញុំនឹងទៅ អ្នករាល់គ្នាមិនអាចមកបានទេ»។+ ២២ ជនជាតិយូដាក៏និយាយគ្នាថា៖ «តើគាត់នឹងសម្លាប់ខ្លួនឬ? ពីព្រោះគាត់និយាយថា៖ ‹កន្លែងដែលខ្ញុំនឹងទៅ អ្នករាល់គ្នាមិនអាចមកបានទេ›»។ ២៣ ដូច្នេះ លោកមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេតទៅទៀតថា៖ «អ្នករាល់គ្នាមកពីផែនដី តែខ្ញុំមកពីស្ថានលើ។+ អ្នករាល់គ្នាមកពីពិភពលោកនេះ តែខ្ញុំមិនមកពីពិភពលោកនេះទេ។ ២៤ ហេតុនេះហើយបានជាខ្ញុំប្រាប់ថា អ្នករាល់គ្នានឹងស្លាប់កាលដែលអ្នករាល់គ្នាមានការខុសឆ្គងនៅឡើយ។ ព្រោះប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាមិនជឿថាខ្ញុំជាអ្នកដែលត្រូវមកទេ នោះអ្នករាល់គ្នានឹងស្លាប់កាលដែលអ្នករាល់គ្នាមានការខុសឆ្គងនៅឡើយ»។ ២៥ ដូច្នេះ ពួកគេក៏និយាយទៅកាន់លោកថា៖ «តើអ្នកជាអ្នកណា?»។ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «ខ្ញុំនិយាយជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នាគឺគ្មានប្រយោជន៍អ្វីទេ។ ២៦ ខ្ញុំមានអ្វីជាច្រើនដែលខ្ញុំនឹងនិយាយអំពីអ្នករាល់គ្នា ហើយមានអ្វីជាច្រើនដែលខ្ញុំនឹងវិនិច្ឆ័យ។ ការពិត លោកដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមកគឺពិតត្រង់ ហើយអ្វីៗដែលខ្ញុំបានឮពីលោក ជាអ្វីដែលខ្ញុំកំពុងនិយាយក្នុងពិភពលោក»។+ ២៧ ពួកគេមិនបានយល់ថា លោកកំពុងមានប្រសាសន៍អំពីបិតាដែលស្ថិតនៅស្ថានសួគ៌ទេ។ ២៨ រួចលោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថា៖ «ក្រោយពីអ្នករាល់គ្នាបានព្យួរកូនមនុស្សឡើង+ នោះអ្នករាល់គ្នានឹងដឹងថាខ្ញុំជាអ្នកនោះហើយ+ ក៏នឹងដឹងថាខ្ញុំមិនធ្វើអ្វីសោះដោយគំនិតរបស់ខ្ញុំផ្ទាល់ឡើយ+ ប៉ុន្តែខ្ញុំនិយាយអ្វីៗដែលបិតានៅស្ថានសួគ៌បានបង្រៀនខ្ញុំ។ ២៩ លោកដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមកក៏នៅជាមួយនឹងខ្ញុំដែរ។ លោកមិនបានចោលខ្ញុំឲ្យនៅតែម្នាក់ឯងទេ ពីព្រោះខ្ញុំតែងតែធ្វើអ្វីដែលលោកពេញចិត្ត»។+ ៣០ កាលដែលលោកកំពុងមានប្រសាសន៍អ្វីៗទាំងនេះ មនុស្សជាច្រើនចាប់ផ្ដើមមានជំនឿលើលោក។
៣១ បន្ទាប់មក លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅកាន់ជនជាតិយូដាដែលជឿលោកថា៖ «ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាធ្វើតាមសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ខ្ញុំជានិច្ច នោះអ្នករាល់គ្នាពិតជាអ្នកកាន់តាមខ្ញុំមែន ៣២ ហើយអ្នករាល់គ្នានឹងស្គាល់សេចក្ដីពិត+ ហើយសេចក្ដីពិតនោះនឹងរំដោះអ្នករាល់គ្នាឲ្យមានសេរីភាព»។+ ៣៣ ពួកគេតបទៅលោកថា៖ «យើងជាកូនចៅរបស់អាប្រាហាំ យើងមិនដែលជាខ្ញុំបម្រើរបស់អ្នកណាសោះ។ ហេតុអ្វីបានជាអ្នកនិយាយថា៖ ‹អ្នករាល់គ្នានឹងមានសេរីភាព›?»។ ៣៤ លោកយេស៊ូឆ្លើយទៅពួកគេថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា អ្នកណាដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គង អ្នកនោះជាខ្ញុំបម្រើនៃភាពខុសឆ្គង។+ ៣៥ ម្យ៉ាងទៀត ខ្ញុំបម្រើមិននៅជាប់ជាមួយនឹងពួកអ្នកផ្ទះជារៀងរហូតទេ តែបុត្រនៅជាប់ជារៀងរហូតវិញ។ ៣៦ ដូច្នេះ ប្រសិនបើបុត្រនោះរំដោះអ្នករាល់គ្នាឲ្យមានសេរីភាព អ្នករាល់គ្នានឹងមានសេរីភាពពិតមែន។ ៣៧ ខ្ញុំដឹងថាអ្នករាល់គ្នាជាកូនចៅរបស់អាប្រាហាំ ប៉ុន្តែអ្នករាល់គ្នាកំពុងរកសម្លាប់ខ្ញុំ ពីព្រោះអ្នករាល់គ្នាមិនទទួលសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ខ្ញុំឡើយ។ ៣៨ ខ្ញុំនិយាយអំពីអ្វីៗដែលខ្ញុំបានឃើញកាលដែលខ្ញុំនៅជាមួយនឹងបិតារបស់ខ្ញុំ+ តែអ្នករាល់គ្នាធ្វើតាមអ្វីៗដែលអ្នករាល់គ្នាបានឮពីឪពុករបស់អ្នករាល់គ្នា»។ ៣៩ ពួកគេតបទៅលោកថា៖ «អាប្រាហាំជាឪពុករបស់យើង»។ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាជាកូនចៅរបស់អាប្រាហាំមែន+ អ្នកច្បាស់ជាធ្វើតាមអ្វីដែលអាប្រាហាំបានធ្វើ។ ៤០ ប៉ុន្តែ ឥឡូវនេះអ្នករាល់គ្នាកំពុងរកសម្លាប់ខ្ញុំ ជាអ្នកដែលបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នានូវសេចក្ដីពិតដែលខ្ញុំបានឮពីព្រះ។+ អាប្រាហាំមិនបានធ្វើដូច្នេះទេ។ ៤១ អ្នករាល់គ្នាធ្វើអ្វីដែលឪពុករបស់អ្នករាល់គ្នាធ្វើ»។ ពួកគេជម្រាបលោកថា៖ «យើងមិនមែនជាកូនឥតស្របច្បាប់*ទេ យើងមានបិតាតែមួយ គឺព្រះ»។
៤២ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «ប្រសិនបើព្រះជាបិតារបស់អ្នករាល់គ្នា នោះអ្នករាល់គ្នានឹងស្រឡាញ់ខ្ញុំ+ ព្រោះខ្ញុំបានមកពីព្រះ ក៏នៅទីនេះដោយសារព្រះ។ ខ្ញុំមិនមែនមកដោយគំនិតរបស់ខ្ញុំទេ ប៉ុន្តែព្រះបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក។+ ៤៣ ហេតុអ្វីបានជាអ្នករាល់គ្នាមិនយល់អ្វីដែលខ្ញុំកំពុងនិយាយ? ពីព្រោះអ្នករាល់គ្នាមិនព្រមទទួលសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ខ្ញុំ។ ៤៤ មេកំណាច*ជាឪពុករបស់អ្នករាល់គ្នា ហើយអ្នករាល់គ្នាចង់ធ្វើតាមសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នារបស់ឪពុកអ្នក។+ មេកំណាចជាឃាតករតាំងពីដើមដំបូង+ ហើយមិនបាននៅជាប់នឹងសេចក្ដីពិតឡើយ ពីព្រោះសេចក្ដីពិតមិននៅក្នុងអ្នកនោះទេ។ ពេលដែលមេកំណាចភូតភរ អ្នកនោះនិយាយតាមចរិតលក្ខណៈរបស់ខ្លួន ពីព្រោះមេកំណាចជាអ្នកភូតភរ ព្រមទាំងជាឪពុកនៃការភូតភរទៀតផង។+ ៤៥ ក៏ប៉ុន្តែ ពេលខ្ញុំនិយាយសេចក្ដីពិត អ្នករាល់គ្នាបែរជាមិនជឿខ្ញុំទៅវិញ។ ៤៦ ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា តើអ្នកណាអាចបង្ហាញភ័ស្តុតាងថាខ្ញុំធ្វើអំពើខុសឆ្គង? ប្រសិនបើខ្ញុំនិយាយសេចក្ដីពិត ហេតុអ្វីអ្នករាល់គ្នាមិនជឿខ្ញុំ? ៤៧ អ្នកណាដែលមកពីព្រះ អ្នកនោះស្ដាប់ប្រសាសន៍របស់ព្រះ។+ ហេតុនោះហើយបានជាអ្នករាល់គ្នាមិនស្ដាប់ទេ ដោយសារអ្នករាល់គ្នាមិនមកពីព្រះឡើយ»។+
៤៨ ជនជាតិយូដាតបទៅលោកថា៖ «តើយើងមិនបាននិយាយត្រឹមត្រូវទេថា៖ ‹អ្នកជាជនជាតិសាម៉ារី+ ហើយក៏មានវិញ្ញាណកំណាចចូល›?»។+ ៤៩ លោកយេស៊ូឆ្លើយថា៖ «ខ្ញុំមិនមានវិញ្ញាណកំណាចចូលទេ តែខ្ញុំលើកកិត្តិយសបិតារបស់ខ្ញុំ ហើយអ្នករាល់គ្នាបង្ខូចកិត្តិយសខ្ញុំ។ ៥០ ខ្ញុំមិនរកការលើកតម្កើងសម្រាប់ខ្លួនខ្ញុំទេ+ តែមានលោកម្នាក់ដែលចង់ឲ្យខ្ញុំទទួលការលើកតម្កើង ហើយលោកជាអ្នកវិនិច្ឆ័យ។ ៥១ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា ប្រសិនបើមានអ្នកណាប្រព្រឹត្តតាមសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ខ្ញុំ អ្នកនោះនឹងមិនស្លាប់ឡើយ»។+ ៥២ ជនជាតិយូដានិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «ឥឡូវយើងដឹងប្រាកដថា អ្នកមានវិញ្ញាណកំណាចចូលមែន។ អាប្រាហាំបានស្លាប់ ពួកអ្នកប្រកាសទំនាយក៏បានស្លាប់ដែរ ប៉ុន្តែអ្នកបែរជានិយាយថា៖ ‹ប្រសិនបើមានអ្នកណាប្រព្រឹត្តតាមសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ខ្ញុំ អ្នកនោះនឹងមិនស្លាប់ឡើយ›។ ៥៣ អ្នកមិនមែនធំជាងអាប្រាហាំ ជាបុព្វបុរសរបស់យើងដែលបានស្លាប់ទៅហើយទេ មែនទេ? ពួកអ្នកប្រកាសទំនាយក៏បានស្លាប់ដែរ។ តើអ្នកអះអាងថាខ្លួនអ្នកជាអ្នកណា?»។ ៥៤ លោកយេស៊ូតបឆ្លើយថា៖ «ប្រសិនបើខ្ញុំលើកតម្កើងខ្លួនខ្ញុំ ការលើកតម្កើងនោះគ្មានតម្លៃទេ។ គឺបិតារបស់ខ្ញុំទេដែលលើកតម្កើងខ្ញុំ+ ជាលោកដែលអ្នករាល់គ្នានិយាយថាជាព្រះរបស់អ្នក។ ៥៥ ក៏ប៉ុន្តែ អ្នករាល់គ្នាមិនស្គាល់លោកទេ+ តែខ្ញុំស្គាល់លោក។+ ប្រសិនបើខ្ញុំនិយាយថាខ្ញុំមិនស្គាល់លោកទេ ខ្ញុំក៏ជាអ្នកភូតភរដូចអ្នករាល់គ្នាដែរ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំស្គាល់លោក ហើយកំពុងប្រព្រឹត្តតាមបណ្ដាំរបស់លោក។ ៥៦ អាប្រាហាំដែលជាឪពុករបស់អ្នករាល់គ្នាបានត្រេកអរជាខ្លាំង ដោយសង្ឃឹមថានឹងឃើញគ្រារបស់ខ្ញុំ ហើយគាត់បានឃើញ ក៏ត្រេកអរផង»។+ ៥៧ ជនជាតិយូដាបាននិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «អ្នកមានអាយុមិនទាន់បាន៥០ឆ្នាំផង ម្ដេចក៏ថាបានឃើញអាប្រាហាំ?»។ ៥៨ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា មុនអាប្រាហាំកើតមក មានខ្ញុំហើយ»។+ ៥៩ ឮដូច្នោះ ពួកគេក៏រើសដុំថ្មបម្រុងគប់លោកយេស៊ូ ប៉ុន្តែលោកបានលាក់ខ្លួន រួចចេញពីវិហារទៅ។
៩ កាលដែលលោកយេស៊ូកំពុងធ្វើដំណើរ នោះលោកឃើញបុរសម្នាក់ដែលងងឹតភ្នែកតាំងពីកំណើត។ ២ ពួកអ្នកកាន់តាមក៏សួរលោកថា៖ «រ៉ាប៊ី*+ តើបុរសនេះងងឹតភ្នែកពីកំណើត ដោយសារគាត់បានធ្វើខុស ឬក៏ដោយសារឪពុកម្ដាយរបស់គាត់បានធ្វើខុស?»។ ៣ លោកយេស៊ូឆ្លើយថា៖ «បុរសនេះមិនបានធ្វើខុសទេ ហើយឪពុកម្ដាយរបស់គាត់ក៏មិនបានធ្វើខុសដែរ ប៉ុន្តែគឺដើម្បីឲ្យមនុស្សអាចឃើញកិច្ចការដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះ។+ ៤ យើងត្រូវធ្វើកិច្ចការរបស់លោកដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក ទាន់នៅថ្ងៃនៅឡើយ+ ព្រោះយប់នឹងមកដល់ ហើយពេលនោះគ្មានអ្នកណាអាចធ្វើកិច្ចការនោះបានទេ។ ៥ ដរាបណាខ្ញុំនៅក្នុងពិភពលោក ខ្ញុំជាពន្លឺនៃពិភពលោក»។+ ៦ ក្រោយពីលោកមានប្រសាសន៍អ្វីៗទាំងនេះ លោកស្ដោះទឹកមាត់លើដី ហើយយកមកឈ្លីធ្វើជាភក់ រួចដាក់លើភ្នែករបស់បុរសនោះ+ ៧ ក៏មានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «ចូរទៅលាងភ្នែកក្នុងអាងទឹកស៊ីឡូម» (ដែលមានន័យថា‹ចាត់ឲ្យទៅ›)។ រួចគាត់ក៏ទៅលាងភ្នែក ហើយត្រឡប់មកវិញទាំងអាចមើលឃើញបាន។+
៨ បន្ទាប់មក ពួកអ្នកជិតខាងនិងអស់អ្នកដែលធ្លាប់ឃើញគាត់អង្គុយសុំទាន ចាប់ផ្ដើមនិយាយថា៖ «នេះជាបុរសដែលធ្លាប់អង្គុយសុំទាន មែនទេ?»។ ៩ អ្នកខ្លះបាននិយាយថា៖ «គឺគាត់ហើយ»។ អ្នកខ្លះទៀតបាននិយាយថា៖ «មិនមែនគាត់ទេ តែបុរសនេះដូចគាត់»។ បុរសនោះបាននិយាយម្ដងហើយម្ដងទៀតថា៖ «ខ្ញុំនេះហើយជាអ្នកនោះ»។ ១០ ដូច្នេះ ពួកគេសួរគាត់ថា៖ «បើដូច្នេះ ហេតុអ្វីអ្នកអាចមើលឃើញ?»។ ១១ គាត់ឆ្លើយថា៖ «បុរសឈ្មោះយេស៊ូបានយកដីមកឈ្លីធ្វើជាភក់ រួចលាបភ្នែករបស់ខ្ញុំ ហើយប្រាប់ខ្ញុំថា៖ ‹ចូរទៅអាងទឹកស៊ីឡូម ហើយលាងភ្នែកចុះ›។+ ខ្ញុំក៏ទៅលាងភ្នែក រួចអាចមើលឃើញបាន»។ ១២ ឮដូច្នេះ ពួកគេនិយាយទៅគាត់ថា៖ «តើបុរសនោះនៅឯណា?»។ គាត់និយាយថា៖ «ខ្ញុំមិនដឹងទេ»។
១៣ ពួកគេក៏នាំបុរសដែលធ្លាប់ងងឹតភ្នែកនោះទៅឯពួកផារិស៊ី។ ១៤ ថ្ងៃដែលលោកយេស៊ូបានយកដីមកឈ្លី ហើយធ្វើឲ្យបុរសនោះមើលឃើញ+ គឺជាថ្ងៃឈប់សម្រាក។+ ១៥ ដូច្នេះ នៅពេលនោះពួកផារិស៊ីក៏សួរគាត់ដែរ អំពីមូលហេតុដែលគាត់អាចមើលឃើញ។ បុរសនោះប្រាប់ពួកគេថា៖ «គាត់យកដីភក់មកដាក់លើភ្នែករបស់ខ្ញុំ រួចខ្ញុំទៅលាងភ្នែក ហើយក៏មើលឃើញ»។ ១៦ រួចពួកផារិស៊ីខ្លះចាប់ផ្ដើមនិយាយថា៖ «បុរសនោះមិនមកពីព្រះទេ ពីព្រោះគាត់មិនបានកាន់ថ្ងៃឈប់សម្រាក»។+ អ្នកឯទៀតនិយាយថា៖ «តើមនុស្សម្នាក់ដែលជាអ្នកធ្វើអំពើខុសឆ្គង អាចធ្វើសញ្ញាសម្គាល់បែបនេះដូចម្ដេចបាន?»។+ ម្ល៉ោះហើយ ពួកគេបានបែកបាក់គ្នា។+ ១៧ ដូច្នេះ ពួកគេសួរបុរសដែលធ្លាប់ងងឹតភ្នែកនោះម្ដងទៀតថា៖ «តើអ្នកគិតយ៉ាងណាអំពីបុរសនោះ ដោយសារគាត់បានធ្វើឲ្យអ្នកមើលឃើញ?»។ បុរសនោះឆ្លើយថា៖ «គាត់ជាអ្នកប្រកាសទំនាយ»។
១៨ ក៏ប៉ុន្តែ ជនជាតិយូដាមិនជឿថាពីមុនបុរសនោះងងឹតភ្នែក ហើយឥឡូវមើលឃើញបានទេ ទាល់តែពួកគេហៅឪពុកម្ដាយរបស់គាត់មក។ ១៩ រួចពួកគេសួរឪពុកម្ដាយរបស់បុរសនោះថា៖ «តើនេះជាកូនប្រុសរបស់អ្នក ដែលអ្នកនិយាយថាបានងងឹតភ្នែកពីកំណើតឬ? បើដូច្នេះ ហេតុអ្វីឥឡូវនេះគាត់អាចមើលឃើញបាន?»។ ២០ ឪពុកម្ដាយរបស់បុរសនោះឆ្លើយថា៖ «យើងដឹងថានេះជាកូនប្រុសរបស់យើង ហើយដឹងថាគាត់ងងឹតភ្នែកពីកំណើត។ ២១ ប៉ុន្តែ យើងមិនដឹងមូលហេតុដែលគាត់អាចមើលឃើញឥឡូវនេះទេ ហើយក៏មិនដឹងថាអ្នកណាបានធ្វើឲ្យភ្នែកគាត់ភ្លឺដែរ។ សូមសួរគាត់។ គាត់មានអាយុពេញវ័យតាមច្បាប់ហើយ។ គាត់ត្រូវនិយាយដោយខ្លួនគាត់»។ ២២ ឪពុកម្ដាយរបស់គាត់បាននិយាយដូច្នេះ ដោយសារពួកគាត់ខ្លាចជនជាតិយូដា+ ពីព្រោះជនជាតិយូដាបានសន្មតគ្នាថា បើមានអ្នកណាទទួលស្គាល់លោកជាគ្រិស្ត អ្នកនោះនឹងត្រូវបណ្ដេញចោលពីសាលាប្រជុំ។+ ២៣ ហេតុនេះហើយបានជាឪពុកម្ដាយរបស់គាត់និយាយថា៖ «គាត់មានអាយុពេញវ័យតាមច្បាប់ហើយ។ សូមសួរគាត់»។
២៤ ដូច្នេះ ពួកគេក៏ហៅបុរសដែលធ្លាប់ងងឹតភ្នែកនោះមកជាលើកទី២ រួចនិយាយទៅគាត់ថា៖ «ចូរលើកតម្កើងព្រះ។ យើងដឹងថាបុរសនោះជាអ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គង»។ ២៥ គាត់ឆ្លើយថា៖ «ខ្ញុំមិនដឹងថាបុរសនោះជាអ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងឬក៏មិនមែនទេ។ ប៉ុន្តែអ្វីដែលខ្ញុំដឹង គឺពីមុនខ្ញុំងងឹតភ្នែក តែឥឡូវខ្ញុំអាចមើលឃើញ»។ ២៦ ដូច្នេះ ពួកគេសួរគាត់ថា៖ «តើបុរសនោះបានធ្វើអ្វីដល់អ្នក? តើបុរសនោះបានធ្វើឲ្យភ្នែករបស់អ្នកភ្លឺយ៉ាងដូចម្ដេច?»។ ២៧ គាត់ឆ្លើយថា៖ «ខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នារួចហើយ តែអ្នកមិនបានស្ដាប់ខ្ញុំទេ។ ហេតុអ្វីអ្នកចង់ឮរឿងនោះម្ដងទៀត? តើអ្នករាល់គ្នាចង់ទៅជាអ្នកកាន់តាមរបស់គាត់ដែរឬ?»។ ២៨ ឮដូច្នេះ ពួកគេក៏ប្រមាថគាត់ ហើយនិយាយថា៖ «អ្នកឯងជាអ្នកកាន់តាមបុរសនោះ តែយើងជាអ្នកកាន់តាមម៉ូសេ។ ២៩ យើងដឹងថាព្រះបានមានប្រសាសន៍ទៅម៉ូសេ តែយើងមិនដឹងថាបុរសនោះមកពីណាទេ»។ ៣០ បុរសនោះឆ្លើយថា៖ «គួរឲ្យអស្ចារ្យណាស់! ដែលអ្នករាល់គ្នាមិនដឹងថាគាត់មកពីណា តែគាត់បានធ្វើឲ្យខ្ញុំមើលឃើញ។ ៣១ យើងដឹងថាព្រះមិនស្ដាប់សេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់អ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងទេ។+ ប៉ុន្តែ បើអ្នកណាកោតខ្លាចព្រះ ហើយធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះ នោះលោកស្ដាប់អ្នកនោះ។+ ៣២ តាំងពីបុរាណកាលមក យើងមិនដែលឮថាមានអ្នកណាធ្វើឲ្យមនុស្សងងឹតភ្នែកពីកំណើត អាចមើលឃើញឡើយ។ ៣៣ ប្រសិនបើបុរសនោះមិនមកពីព្រះទេ គាត់មិនអាចធ្វើអ្វីបានទាល់តែសោះ»។+ ៣៤ ពួកគេបានតបទៅគាត់ថា៖ «អ្នកឯងបានកើតមកក្នុងភាពខុសឆ្គងសុទ្ធសាធ តើអ្នកឯងហ៊ានបង្រៀនយើងផងឬ?»។ រួចពួកគេក៏បណ្ដេញគាត់ចេញ!+
៣៥ លោកយេស៊ូឮថាពួកគេបានបណ្ដេញបុរសនោះចេញ ហើយពេលដែលលោករកឃើញគាត់ លោកមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «តើអ្នកមានជំនឿលើកូនមនុស្សទេ?»។ ៣៦ បុរសនោះឆ្លើយថា៖ «តើលោកនោះជាអ្នកណា? សូមប្រាប់ខ្ញុំ ដើម្បីខ្ញុំអាចមានជំនឿលើលោក»។ ៣៧ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «អ្នកធ្លាប់ជួបលោកហើយ តាមពិតលោកនោះកំពុងនិយាយជាមួយនឹងអ្នក»។ ៣៨ គាត់ក៏និយាយថា៖ «លោកម្ចាស់ ខ្ញុំជឿលោកហើយ»។ រួចគាត់លំឱនកាយគោរពលោក។ ៣៩ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំបានចូលមកក្នុងពិភពលោកដើម្បីផ្ដល់មូលដ្ឋានសម្រាប់ការវិនិច្ឆ័យនេះ ពោលគឺដើម្បីឲ្យអស់អ្នកដែលមើលមិនឃើញ អាចមើលឃើញបាន+ ហើយឲ្យអស់អ្នកដែលមើលឃើញ ទៅជាងងឹតភ្នែកវិញ»។+ ៤០ ពួកផារិស៊ីដែលនៅជាមួយនឹងលោកឮពាក្យទាំងនេះ ក៏សួរលោកថា៖ «តើអ្នកគិតថាយើងងងឹតភ្នែកដែរឬ?»។ ៤១ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាងងឹតភ្នែក អ្នករាល់គ្នានឹងគ្មានភាពខុសឆ្គងឡើយ។ ប៉ុន្តែ ដោយសារអ្នករាល់គ្នានិយាយថា៖ ‹យើងមើលឃើញ› នោះអ្នករាល់គ្នានៅមានភាពខុសឆ្គងនៅឡើយ»។+
១០ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា អ្នកណាដែលមិនចូលក្រោលចៀមតាមទ្វារ ប៉ុន្តែឡើងចូលតាមកន្លែងផ្សេងទៀត អ្នកនោះជាចោរលួចនិងជាចោរប្លន់។+ ២ ក៏ប៉ុន្តែ អ្នកណាដែលចូលតាមទ្វារ អ្នកនោះជាគង្វាលរបស់ចៀមទាំងនោះ។+ ៣ អ្នកយាមទ្វារបើកទ្វារឲ្យអ្នកនោះ+ ហើយចៀមទាំងនោះស្ដាប់សំឡេងរបស់គាត់។+ គាត់ហៅចៀមរបស់គាត់តាមឈ្មោះ រួចគាត់នាំពួកវាចេញទៅក្រៅ។ ៤ ពេលដែលចៀមរបស់គាត់ចេញមកអស់ហើយ នោះគាត់ដើរនាំមុខពួកវា ហើយពួកវាក៏ទៅតាមគាត់ ដោយសារស្គាល់សំឡេងរបស់គាត់។ ៥ ពួកវានឹងមិនទៅតាមមនុស្សចម្លែកណាម្នាក់ទេ តែពួកវានឹងរត់ចេញពីអ្នកនោះវិញ ពីព្រោះពួកវាមិនស្គាល់សំឡេងរបស់មនុស្សចម្លែកឡើយ»។ ៦ លោកយេស៊ូបានប្រាប់ពាក្យប្រៀបប្រដូចនេះទៅពួកគេ តែពួកគេមិនបានយល់អត្ថន័យនៃអ្វីដែលលោកកំពុងប្រាប់ទេ។
៧ ដូច្នេះ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ម្ដងទៀតថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា ខ្ញុំជាទ្វារសម្រាប់ចៀម។+ ៨ អស់អ្នកដែលបានមកដោយអះអាងថាពួកគេគឺជាខ្ញុំ អ្នកទាំងនោះជាចោរលួចនិងជាចោរប្លន់ ប៉ុន្តែចៀមមិនបានស្ដាប់ពួកគេឡើយ។ ៩ ខ្ញុំជាទ្វារ អ្នកណាដែលចូលតាមខ្ញុំ អ្នកនោះនឹងទទួលសេចក្ដីសង្គ្រោះ ហើយនឹងចេញចូល ក៏រកឃើញវាលស្មៅ។+ ១០ ចោរមកដើម្បីសម្លាប់ លួច និងបំផ្លាញតែប៉ុណ្ណោះ។+ ខ្ញុំបានមកដើម្បីឲ្យពួកគេ*មានជីវិត ទាំងឲ្យពួកគេមានជីវិតយូរអង្វែងទៀតផង។ ១១ ខ្ញុំជាគង្វាលដ៏ល្អប្រសើរ។+ គង្វាលដ៏ល្អប្រសើរលះបង់ជីវិត*ដើម្បីចៀម។+ ១២ រីឯអ្នកដែលគេជួលឲ្យមើលថែរក្សាចៀមវិញ គាត់មិនមែនជាគង្វាលទេ ហើយក៏មិនមែនជាម្ចាស់ចៀមទាំងនោះដែរ។ ដូច្នេះ ពេលដែលឃើញឆ្កែចចកមក គាត់ក៏រត់ចោលចៀម (រួចឆ្កែចចកនោះឆក់យកចៀម ហើយកម្ចាត់កម្ចាយចៀម) ១៣ ពីព្រោះគាត់ជាអ្នកស៊ីឈ្នួលគេ ហើយមិនខ្វល់អំពីចៀមទាំងនោះទេ។ ១៤ ខ្ញុំជាគង្វាលដ៏ល្អប្រសើរ ខ្ញុំស្គាល់ចៀមរបស់ខ្ញុំ ហើយចៀមរបស់ខ្ញុំក៏ស្គាល់ខ្ញុំដែរ+ ១៥ ដូចបិតានៅស្ថានសួគ៌ស្គាល់ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំស្គាល់បិតានៅស្ថានសួគ៌ដែរ។+ ខ្ញុំលះបង់ជីវិត*ដើម្បីចៀម។+
១៦ «ខ្ញុំមានចៀមឯទៀត ដែលមិននៅក្នុងក្រោលនេះទេ។+ ខ្ញុំត្រូវនាំចៀមទាំងនោះមកដែរ ហើយចៀមទាំងនោះនឹងស្ដាប់សំឡេងខ្ញុំ រួចចៀមទាំងអស់នោះនឹងទៅជាហ្វូងតែមួយ ហើយមានគង្វាលតែម្នាក់។+ ១៧ នេះជាមូលហេតុដែលបិតានៅស្ថានសួគ៌ស្រឡាញ់ខ្ញុំ+ ពីព្រោះខ្ញុំលះបង់ជីវិត+ ដើម្បីខ្ញុំអាចទទួលជីវិតម្ដងទៀត។ ១៨ គ្មានអ្នកណាដកយកជីវិតខ្ញុំបានទេ តែខ្ញុំស្ម័គ្រចិត្តលះបង់ជីវិត។ ខ្ញុំមានសិទ្ធិលះបង់ជីវិត ក៏មានសិទ្ធិទទួលជីវិតម្ដងទៀត។+ ខ្ញុំបានទទួលបញ្ញត្ដិនេះពីបិតានៅស្ថានសួគ៌»។
១៩ ពេលលោកមានប្រសាសន៍ទាំងនេះ ក៏ធ្វើឲ្យជនជាតិយូដាបែកបាក់គ្នាម្ដងទៀត។+ ២០ ពួកគេជាច្រើននាក់បាននិយាយថា៖ «គាត់មានវិញ្ញាណកំណាចចូល ហើយឆ្កួតទៀតផង។ ហេតុអ្វីអ្នករាល់គ្នាស្ដាប់គាត់?»។ ២១ អ្នកឯទៀតបាននិយាយថា៖ «នេះមិនមែនជាសម្ដីរបស់មនុស្សមានវិញ្ញាណកំណាចចូលទេ។ វិញ្ញាណកំណាចមិនអាចធ្វើឲ្យមនុស្សងងឹតភ្នែកមើលឃើញបានឡើយ មែនទេ?»។
២២ នៅពេលនោះ មានពិធីបុណ្យប្រគល់ជូន*នៅក្នុងក្រុងយេរូសាឡិម។ នោះជារដូវត្រជាក់ ២៣ ហើយលោកយេស៊ូកំពុងដើរក្នុងវិហារនាល្វែងសាឡូម៉ូន។+ ២៤ រួចជនជាតិយូដាបានមកចោមរោមលោក ហើយតាំងនិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «តើអ្នកនឹងទុកឲ្យយើងឆ្ងល់ដល់ណាទៀត? ប្រសិនបើអ្នកជាគ្រិស្ត សូមប្រាប់យើងឲ្យត្រង់មក»។ ២៥ លោកយេស៊ូតបទៅពួកគេថា៖ «ខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នាហើយ តែអ្នករាល់គ្នានៅតែមិនជឿ។ ការទាំងប៉ុន្មានដែលខ្ញុំធ្វើក្នុងនាមបិតារបស់ខ្ញុំ នោះបញ្ជាក់អំពីខ្ញុំ។+ ២៦ ប៉ុន្តែ អ្នករាល់គ្នាមិនជឿ ព្រោះអ្នករាល់គ្នាមិនមែនជាចៀមរបស់ខ្ញុំ។+ ២៧ ចៀមរបស់ខ្ញុំស្ដាប់សំឡេងរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំស្គាល់ពួកគេ ហើយពួកគេមកតាមខ្ញុំ។+ ២៨ ខ្ញុំឲ្យជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ដល់ពួកគេ+ ហើយពួកគេនឹងមិនដែលត្រូវបំផ្លាញ ក៏នឹងគ្មានអ្នកណាអាចឆក់យកពួកគេចេញពីដៃរបស់ខ្ញុំបានឡើយ។+ ២៩ អ្វីដែលបិតារបស់ខ្ញុំបានឲ្យខ្ញុំ គឺមានតម្លៃជាងអ្វីៗឯទៀតទាំងអស់ ហើយគ្មានអ្នកណាអាចឆក់យកពួកគេពីដៃបិតានៅស្ថានសួគ៌ឡើយ។+ ៣០ ខ្ញុំនិងបិតានៅស្ថានសួគ៌គឺតែមួយ»។*+
៣១ ម្ដងនេះទៀត ជនជាតិយូដារើសដុំថ្មដើម្បីគប់លោក។ ៣២ លោកយេស៊ូតបទៅពួកគេថា៖ «ខ្ញុំបានបង្ហាញឲ្យអ្នករាល់គ្នាឃើញការល្អជាច្រើនពីបិតានៅស្ថានសួគ៌។ តើការមួយណាជាហេតុនាំឲ្យអ្នករាល់គ្នាចង់គប់ខ្ញុំ?»។ ៣៣ ជនជាតិយូដាឆ្លើយថា៖ «យើងចង់គប់អ្នក មិនមែនដោយសារការល្អណាមួយទេ ប៉ុន្តែដោយសារអ្នកប្រមាថ*ព្រះ+ ព្រោះអ្នកជាមនុស្ស តែបានតាំងខ្លួនជាព្រះមួយវិញ»។ ៣៤ លោកយេស៊ូតបទៅពួកគេថា៖ «ច្បាប់របស់អ្នករាល់គ្នាចែងថា៖ ‹ខ្ញុំបាននិយាយថា៖ «អ្នករាល់គ្នាជាព្រះ»›* មែនទេ?+ ៣៥ សូមគិតទៅមើល ព្រះបានហៅអ្នកទាំងនោះថា‹ព្រះ›+ ទោះជាបណ្ដាំរបស់លោកបានផ្ដន្ទាទោសពួកគេក៏ដោយ ហើយបទគម្ពីរនោះមិនអាចត្រូវទុកជាមោឃ។ ៣៦ ចំណែកខ្ញុំវិញ បិតានៅស្ថានសួគ៌បានញែកខ្ញុំជាបរិសុទ្ធ និងបានចាត់ឲ្យចូលមកក្នុងពិភពលោកនេះ។ បើដូច្នេះ ហេតុអ្វីអ្នករាល់គ្នានិយាយមកថា៖ ‹អ្នកប្រមាថព្រះ› ដោយសារខ្ញុំបាននិយាយថា៖ ‹ខ្ញុំជាបុត្ររបស់ព្រះ›?+ ៣៧ ប្រសិនបើខ្ញុំមិនធ្វើកិច្ចការរបស់បិតាខ្ញុំទេ នោះកុំជឿខ្ញុំ។ ៣៨ ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើខ្ញុំធ្វើកិច្ចការរបស់បិតាខ្ញុំមែន ចូរជឿដោយសារការទាំងនោះ+ ទោះជាអ្នករាល់គ្នាមិនជឿខ្ញុំក៏ដោយ ដើម្បីអ្នករាល់គ្នាអាចដឹង ហើយជឿរហូតថា បិតានៅស្ថានសួគ៌រួបរួមជាមួយនឹងខ្ញុំ ហើយខ្ញុំក៏រួបរួមជាមួយនឹងបិតានៅស្ថានសួគ៌ដែរ»។+ ៣៩ ដូច្នេះ ពួកគេខំព្យាយាមចាប់លោកម្ដងទៀត តែលោកបានគេចផុតពីពួកគេ។
៤០ រួចមក លោកបានចេញទៅត្រើយម្ខាងនៃទន្លេយ៉ូដាន់ម្ដងទៀត ជាកន្លែងដែលយ៉ូហានបានជ្រមុជទឹក*ឲ្យគេពីមុន+ ហើយលោកបានស្នាក់នៅទីនោះ។ ៤១ មនុស្សជាច្រើនបានទៅឯលោក ក៏តាំងនិយាយថា៖ «ពិតមែនតែយ៉ូហានមិនបានធ្វើសញ្ញាសម្គាល់ណាមួយទេ ប៉ុន្តែអ្វីៗទាំងប៉ុន្មានដែលយ៉ូហានបាននិយាយអំពីបុរសម្នាក់នេះគឺពិតទាំងអស់»។+ ៤២ ដូច្នេះ មនុស្សជាច្រើនចាប់ផ្ដើមមានជំនឿលើលោកនៅទីនោះ។
១១ នៅភូមិបេថានី មានបុរសម្នាក់ឈ្មោះឡាសា គាត់កំពុងឈឺ ហើយបងប្អូនស្រីរបស់គាត់ឈ្មោះម៉ារៀនិងម៉ាថា ក៏រស់នៅក្នុងភូមិនោះដែរ។+ ២ ឡាសាដែលឈឺនោះ គឺជាប្អូនប្រុសរបស់ម៉ារៀ ដែលបានយកប្រេងក្រអូបមកចាក់លាបលើលោកម្ចាស់យេស៊ូ ហើយយកសក់មកជូតជើងរបស់លោកឲ្យស្ងួត។+ ៣ ដូច្នេះ បងស្រីៗរបស់គាត់បានចាត់គេឲ្យទៅជម្រាបលោកថា៖ «លោកម្ចាស់! មើល! មិត្តជាទីស្រឡាញ់របស់លោកកំពុងឈឺ»។ ៤ ប៉ុន្តែ ពេលដែលលោកយេស៊ូឮដូច្នេះ លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «លទ្ធផលនៃជំងឺនេះមិនមែនជាសេចក្ដីស្លាប់ទេ តែគឺជាការលើកតម្កើងព្រះវិញ+ ដើម្បីឲ្យបុត្ររបស់ព្រះទទួលការលើកតម្កើងដោយសារជំងឺនេះ»។
៥ លោកយេស៊ូស្រឡាញ់ម៉ាថា ម៉ារៀ និងឡាសា។ ៦ ក៏ប៉ុន្តែ ពេលដែលលោកឮថាឡាសាកំពុងឈឺ លោកបន្តស្នាក់នៅកន្លែងដដែលអស់ពីរថ្ងៃទៀត។ ៧ បន្ទាប់ពីពីរថ្ងៃនោះ លោកមានប្រសាសន៍ទៅពួកអ្នកកាន់តាមលោកថា៖ «ចូរយើងទៅតំបន់យូឌាម្ដងទៀត»។ ៨ ពួកអ្នកកាន់តាមនិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «រ៉ាប៊ី*+ ថ្មីៗនេះពួកអ្នកតំបន់យូឌាចង់យកថ្មគប់សម្លាប់លោក+ ដូច្នេះ តើលោកនឹងទៅទីនោះម្ដងទៀតឬ?»។ ៩ លោកយេស៊ូឆ្លើយថា៖ «ក្នុងមួយថ្ងៃមានពន្លឺ១២ម៉ោង មែនទេ?+ ប្រសិនបើអ្នកណាដើរក្នុងពន្លឺថ្ងៃ អ្នកនោះនឹងមិនជំពប់ដួលដោយសារអ្វីឡើយ ពីព្រោះគាត់ឃើញពន្លឺនៃពិភពលោកនេះ។ ១០ ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើអ្នកណាដើរពេលយប់ អ្នកនោះនឹងជំពប់ដួល ពីព្រោះគាត់គ្មានពន្លឺនៅក្នុងខ្លួនឡើយ»។
១១ បន្ទាប់ពីលោកមានប្រសាសន៍អ្វីៗទាំងនោះ លោកក៏បន្ថែមទៀតថា៖ «ឡាសាជាសម្លាញ់របស់យើងបានដេកលក់ទៅហើយ+ ប៉ុន្តែខ្ញុំនឹងទៅទីនោះដើម្បីដាស់គាត់ពីដំណេក»។ ១២ ពួកអ្នកកាន់តាមនិយាយទៅលោកថា៖ «លោកម្ចាស់ ប្រសិនបើគាត់បានដេកលក់ នោះគាត់នឹងជាឡើងវិញ»។ ១៣ ក៏ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូកំពុងមានប្រសាសន៍អំពីមរណភាពរបស់គាត់ តែពួកគាត់នឹកស្មានថាលោកកំពុងមានប្រសាសន៍អំពីការដេកលក់ធម្មតា។ ១៤ ដូច្នេះ លោកយេស៊ូក៏ប្រាប់ពួកគាត់ដោយត្រង់ថា៖ «ឡាសាបានស្លាប់ហើយ។+ ១៥ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំត្រេកអរដែលខ្ញុំមិនបាននៅទីនោះ ពីព្រោះអ្វីដែលខ្ញុំបម្រុងធ្វើនឹងពង្រឹងជំនឿអ្នករាល់គ្នា។ ចូរយើងទៅឯគាត់ចុះ»។ ១៦ ដូច្នេះ ថូម៉ាសដែលគេហៅថាកូនភ្លោះ ក៏និយាយទៅអ្នកកាន់តាមឯទៀតថា៖ «ចូរយើងទៅជាមួយនឹងលោកដែរ ដើម្បីយើងអាចស្លាប់ជាមួយនឹងលោក»។+
១៧ ពេលដែលលោកយេស៊ូទៅដល់ លោកឃើញថាឡាសានៅក្នុងទីបញ្ចុះសពអស់បួនថ្ងៃហើយ។ ១៨ ឯភូមិបេថានីនោះ មានចម្ងាយប្រហែលបីគីឡូម៉ែត្រ*ពីក្រុងយេរូសាឡិម។ ១៩ មានជនជាតិយូដាជាច្រើននាក់បានមកសម្រាលទុក្ខម៉ាថានិងម៉ារៀ ដោយសារប្អូនប្រុសរបស់ពួកនាងបានស្លាប់។ ២០ ពេលម៉ាថាបានឮថាលោកយេស៊ូកំពុងមក នាងបានចេញទៅជួបលោក តែម៉ារៀ+អង្គុយនៅផ្ទះតទៅទៀត។ ២១ រួចម៉ាថានិយាយទៅកាន់លោកយេស៊ូថា៖ «លោកម្ចាស់ ប្រសិនបើលោកបាននៅទីនេះ ប្អូនប្រុសរបស់ខ្ញុំនឹងមិនស្លាប់ទេ។ ២២ ប៉ុន្តែ សូម្បីតែនៅគ្រាឥឡូវនេះ ខ្ញុំដឹងថាអ្វីក៏ដោយដែលលោកសុំពីព្រះ នោះព្រះនឹងឲ្យដល់លោក»។ ២៣ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅនាងថា៖ «ប្អូនប្រុសរបស់នាងនឹងរស់ឡើងវិញ»។ ២៤ ម៉ាថានិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «ខ្ញុំដឹងថាគាត់នឹងរស់ឡើងវិញ ពេលដែលមនុស្សស្លាប់ត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ+នៅថ្ងៃចុងក្រោយបង្អស់»។ ២៥ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅនាងថា៖ «ការរស់ឡើងវិញនិងការមានជីវិតគឺដោយសារខ្ញុំ។+ អ្នកណាដែលបង្ហាញជំនឿលើខ្ញុំ ទោះជាអ្នកនោះស្លាប់ក៏ដោយ ក៏នឹងរស់ឡើងវិញដែរ។ ២៦ ឯអស់អ្នកណាដែលមានជីវិតរស់នៅ ហើយបង្ហាញជំនឿលើខ្ញុំ អ្នកទាំងនោះនឹងមិនស្លាប់សោះឡើយ។+ តើនាងជឿទេ?»។ ២៧ នាងឆ្លើយទៅលោកថា៖ «ចាសលោកម្ចាស់ ខ្ញុំជឿថាលោកជាគ្រិស្ត ជាបុត្ររបស់ព្រះ និងជាអ្នកដែលបានចូលមកក្នុងពិភពលោក»។ ២៨ លុះនិយាយចប់ហើយ នាងទៅហៅម៉ារៀជាប្អូនស្រីរបស់នាង ដោយប្រាប់ស្ងាត់ៗថា៖ «លោកគ្រូ+មកដល់ហើយ លោកកំពុងសួររកប្អូន»។ ២៩ ឮដូច្នេះ នាងក៏ប្រញាប់ក្រោកឡើងចេញទៅឯលោក។
៣០ ពេលនោះ លោកយេស៊ូមិនទាន់ចូលក្នុងភូមិនៅឡើយ ប៉ុន្តែលោកនៅកន្លែងដែលម៉ាថាបានជួបលោក។ ៣១ ពេលជនជាតិយូដាដែលកំពុងសម្រាលទុក្ខម៉ារៀក្នុងផ្ទះ ឃើញនាងប្រញាប់ក្រោកឡើង ហើយចេញទៅ នោះពួកគេក៏ចេញទៅតាមនាង ដោយនឹកស្មានថានាងកំពុងចេញទៅទីបញ្ចុះសព+ដើម្បីយំនៅទីនោះ។ ៣២ ពេលម៉ារៀមកដល់កន្លែងដែលលោកយេស៊ូនៅ ហើយឃើញលោក នោះនាងបានលំឱនកាយនៅជិតជើងលោក ដោយនិយាយថា៖ «លោកម្ចាស់ ប្រសិនបើលោកនៅទីនេះ ប្អូនប្រុសរបស់ខ្ញុំច្បាស់ជាមិនស្លាប់ទេ»។ ៣៣ កាលដែលលោកយេស៊ូឃើញនាងនិងជនជាតិយូដាដែលបានមកជាមួយនឹងនាងកំពុងយំ នោះលោកមានចិត្តក្ដុកក្ដួល ក៏រំជួលចិត្តយ៉ាងខ្លាំង។ ៣៤ លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «តើអ្នករាល់គ្នាបានដាក់គាត់នៅឯណា?»។ ពួកគាត់ឆ្លើយថា៖ «លោកម្ចាស់ សូមមកមើល»។ ៣៥ លោកយេស៊ូក៏ស្រក់ទឹកភ្នែក។+ ៣៦ ឃើញដូច្នេះ ជនជាតិយូដាក៏និយាយថា៖ «មើល! គាត់ស្រឡាញ់ឡាសាខ្លាំងណាស់!»។ ៣៧ ប៉ុន្តែ ពួកគេខ្លះនិយាយថា៖ «អ្នកនេះបានធ្វើឲ្យបុរសងងឹតភ្នែកនោះមើលឃើញ+ ដូច្នេះតើគាត់មិនអាចជួយកុំឲ្យអ្នកនេះស្លាប់ទេឬ?»។
៣៨ ក្រោយពីលោកយេស៊ូមកដល់ទីបញ្ចុះសព លោកក៏មានចិត្តក្ដុកក្ដួលម្ដងទៀត។ ទីបញ្ចុះសពនោះជារូងថ្ម ហើយមានដុំថ្មមួយបិទមាត់រូង។ ៣៩ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថា៖ «ចូរយកថ្មនោះចេញ»។ ម៉ាថាជាបងស្រីរបស់សព បាននិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «លោកម្ចាស់ សពច្បាស់ជាធុំក្លិន ព្រោះបួនថ្ងៃបានកន្លងទៅហើយ»។ ៤០ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅនាងថា៖ «តើខ្ញុំមិនបានប្រាប់នាងថា ប្រសិនបើនាងជឿ នោះនាងនឹងឃើញសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះទេឬ?»។+ ៤១ ដូច្នេះ ពួកគេបានយកថ្មនោះចេញ។ បន្ទាប់មក លោកយេស៊ូងើយភ្នែកទៅលើ+ ក៏មានប្រសាសន៍ថា៖ «បិតាអើយ ខ្ញុំសូមអរគុណលោកដែលលោកបានស្ដាប់ខ្ញុំ។ ៤២ ពិតមែនតែខ្ញុំដឹងថាលោកតែងតែស្ដាប់ខ្ញុំ ប៉ុន្តែខ្ញុំនិយាយដូច្នេះដោយសារមានបណ្ដាជនកំពុងឈរនៅជុំវិញ ដើម្បីពួកគេអាចជឿថាលោកបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក»។+ ៤៣ លុះមានប្រសាសន៍ចប់ហើយ លោកបន្លឺសំឡេងយ៉ាងខ្លាំងថា៖ «ឡាសា! ចូរចេញមក!»។+ ៤៤ បុរសដែលស្លាប់នោះបានចេញមកទាំងមានក្រណាត់រុំដៃ ជើង និងមុខរបស់គាត់។ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «ចូរស្រាយគាត់ ដើម្បីឲ្យគាត់ដើរបាន»។
៤៥ ដូច្នេះ ជនជាតិយូដាជាច្រើននាក់ដែលមកឯម៉ារៀ បានឃើញអ្វីដែលលោកយេស៊ូធ្វើ ក៏ចាប់ផ្ដើមមានជំនឿលើលោក។+ ៤៦ ប៉ុន្តែ ពួកគេខ្លះបានចេញទៅប្រាប់ពួកផារិស៊ីអំពីអ្វីដែលលោកយេស៊ូបានធ្វើ។ ៤៧ ម្ល៉ោះហើយ ពួកសង្ឃនាយកនិងពួកផារិស៊ីបានហៅក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់*មកជុំគ្នា រួចនិយាយថា៖ «តើយើងត្រូវធ្វើយ៉ាងណា? ព្រោះបុរសនេះធ្វើសញ្ញាសម្គាល់ជាច្រើន។+ ៤៨ ប្រសិនបើយើងទុកឲ្យគាត់ធ្វើដូច្នេះ ពួកគេទាំងអស់គ្នានឹងជឿគាត់ រួចជនជាតិរ៉ូមនឹងមកដណ្ដើមយកទាំងកន្លែង*របស់យើងទាំងជាតិរបស់យើងផង»។ ៤៩ ក៏ប៉ុន្តែ ម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកគេ ឈ្មោះកៃផាស+ ដែលជាសម្ដេចសង្ឃនៅឆ្នាំនោះ បាននិយាយទៅកាន់ពួកគេថា៖ «អ្នករាល់គ្នាមិនដឹងអ្វីសោះ ៥០ ហើយមិនបានពិចារណាថា គឺមានប្រយោជន៍ដល់អ្នករាល់គ្នាដែលមនុស្សម្នាក់ស្លាប់ដើម្បីបណ្ដាជន ជាជាងជាតិទាំងមូលរបស់យើងត្រូវបំផ្លាញចោល»។ ៥១ ប៉ុន្តែ គាត់មិនបាននិយាយដូច្នេះចេញពីគំនិតរបស់គាត់ឡើយ តែដោយសារគាត់ជាសម្ដេចសង្ឃនៅឆ្នាំនោះ គាត់ប្រកាសទំនាយថាលោកយេស៊ូត្រូវស្លាប់ដើម្បីជាតិរបស់លោក ៥២ ហើយមិនមែនដើម្បីជាតិរបស់លោកប៉ុណ្ណោះ តែដើម្បីឲ្យលោកប្រមូលកូនទាំងអស់របស់ព្រះដែលនៅខ្ចាត់ខ្ចាយ ឲ្យរួមគ្នាជាក្រុមតែមួយ។ ៥៣ ដូច្នេះ ចាប់តាំងពីថ្ងៃនោះមក ពួកគេបានប្រឹក្សាគ្នារកវិធីសម្លាប់លោក។
៥៤ ហេតុនោះ លោកយេស៊ូលែងបង្ហាញខ្លួនជាសាធារណៈក្នុងចំណោមជនជាតិយូដាទៀត តែលោកបានចេញពីទីនោះ ទៅក្រុងមួយហៅថាអេប្រាអ៊ីម+ ដែលនៅជិតតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំ រួចលោកស្នាក់នៅទីនោះជាមួយនឹងពួកអ្នកកាន់តាម។ ៥៥ បុណ្យរំលង+របស់ជនជាតិយូដាគឺជិតដល់ហើយ។ មនុស្សជាច្រើនបានចេញពីជនបទទៅក្រុងយេរូសាឡិមមុនបុណ្យរំលង ដើម្បីសម្អាតខ្លួនឲ្យស្អាតបរិសុទ្ធតាមច្បាប់។* ៥៦ ពួកគេរកមើលលោកយេស៊ូ ហើយពេលដែលពួកគេកំពុងឈរក្នុងវិហារ ពួកគេនិយាយគ្នាថា៖ «តើអ្នករាល់គ្នាគិតដូចម្ដេច? តើអ្នកគិតថាលោកនឹងមិនមកបុណ្យនេះសោះឬ?»។ ៥៧ ម្យ៉ាងទៀត ពួកសង្ឃនាយកនិងពួកផារិស៊ីបានបង្គាប់ថា បើអ្នកណាឮថាលោកយេស៊ូនៅឯណា អ្នកនោះត្រូវប្រាប់ពួកគេ ដើម្បីពួកគេអាចចាប់លោកបាន។
១២ ដូច្នេះ ៦ថ្ងៃមុនបុណ្យរំលង លោកយេស៊ូបានមកដល់ភូមិបេថានី ជាកន្លែងដែលឡាសា+នៅ។ គាត់ជាអ្នកដែលលោកយេស៊ូបានប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ។ ២ ដូច្នេះ គេបានរៀបចំភោជនាហារជូនលោក ហើយម៉ាថាកំពុងបម្រើពួកគេ។+ ប៉ុន្តែ ឡាសានៅក្នុងចំណោមពួកអ្នកដែលអង្គុយរួមតុជាមួយនឹងលោក។ ៣ រួចមក ម៉ារៀបានយកប្រេងក្រអូបប្រហែលកន្លះលីត្រ*មក ជាប្រេងណាត*សុទ្ធ ដែលមានតម្លៃថ្លៃណាស់ ហើយនាងបានចាក់លាបជើងរបស់លោកយេស៊ូ រួចនាងក៏យកសក់មកជូតជើងរបស់លោកឲ្យស្ងួត។ ក្លិនប្រេងក្រអូបនោះបានសាយភាយពេញផ្ទះ។+ ៤ ប៉ុន្តែ យូដាសអ៊ីស្ការីយ៉ុត+ដែលជាអ្នកកាន់តាមម្នាក់របស់លោក និងជាអ្នកដែលបម្រុងនឹងក្បត់លោក បាននិយាយថា៖ ៥ «ហេតុអ្វីមិនយកប្រេងក្រអូបនេះទៅលក់បានប្រាក់៣០០ឌីណារី* រួចចែកឲ្យអ្នកក្រ?»។ ៦ ក៏ប៉ុន្តែ គាត់និយាយដូច្នេះមិនមែនដោយសារគាត់យកចិត្តទុកដាក់នឹងជនក្រីក្រទេ តែដោយសារគាត់ជាចោរ និងជាអ្នកកាន់ប្រអប់ទុកប្រាក់ ក៏ធ្លាប់លួចប្រាក់ដែលគេដាក់ក្នុងប្រអប់នោះដែរ។ ៧ ដូច្នេះ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថា៖ «កុំរំខាននាង នាងធ្វើដូច្នេះដើម្បីត្រៀមសម្រាប់ថ្ងៃបញ្ចុះសពរបស់ខ្ញុំ។+ ៨ ព្រោះអ្នករាល់គ្នាតែងតែមានអ្នកក្រនៅជាមួយ+ តែអ្នករាល់គ្នានឹងមិនមានខ្ញុំនៅជាមួយរហូតទេ»។+
៩ ពេលជនជាតិយូដាមួយក្រុមធំបានឮថាលោកនៅទីនោះ ពួកគេក៏បានមក មិនមែនដោយសារតែលោកយេស៊ូប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែដោយសារពួកគេចង់ឃើញឡាសា ដែលលោកបានប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ។+ ១០ នៅពេលនោះ ពួកសង្ឃនាយកក៏ប្រឹក្សាគ្នារកវិធីសម្លាប់ឡាសាដែរ ១១ ព្រោះគាត់ជាហេតុដែលនាំឲ្យជនជាតិយូដាជាច្រើននាក់ទៅទីនោះ ហើយពួកគេក៏មានជំនឿលើលោកយេស៊ូ។+
១២ លុះស្អែកឡើង មនុស្សមួយក្រុមធំដែលមកបុណ្យនោះ បានឮថាលោកយេស៊ូកំពុងធ្វើដំណើរមកក្រុងយេរូសាឡិម។ ១៣ ដូច្នេះ ពួកគេក៏យកធាងលម៉ើ រួចបានចេញទៅជួបលោក ហើយចាប់ផ្ដើមស្រែកឡើងថា៖ «សូមលោកមេត្តាសង្គ្រោះ! អ្នកដែលមកក្នុងនាមព្រះយេហូវ៉ា* មានពរហើយ!+ លោកជាស្ដេចនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែល!»។+ ១៤ ពេលដែលលោកយេស៊ូបានឃើញសត្វលាស្ទាវមួយ លោកក៏ជិះលើវា+ ដូចបទគម្ពីរបានចែងថា៖ ១៥ «កុំខ្លាចឡើយ កូនស្រីនៃស៊ីយ៉ូន*អើយ! មើល! ស្ដេចរបស់នាងកំពុងមក ដោយជិះលើលាស្ទាវ»។+ ១៦ នៅដើមដំបូង ពួកអ្នកកាន់តាមលោកមិនបានយល់ការទាំងនេះឡើយ។ ប៉ុន្តែ ក្រោយពីលោកយេស៊ូបានទទួលសិរីរុងរឿង+ នោះពួកគាត់បាននឹកឃើញថាការទាំងនេះដែលបានកើតឡើងដល់លោក គឺដូចអ្វីដែលបានត្រូវសរសេរអំពីលោក។+
១៧ ឯបណ្ដាជនដែលបានឃើញលោកយេស៊ូពេលដែលលោកហៅឡាសាឲ្យចេញពីទីបញ្ចុះសព+ ដោយប្រោសគាត់ឲ្យរស់ឡើងវិញ ពួកគេនាំគ្នាបញ្ជាក់អំពីលោកឥតឈប់។+ ១៨ ហេតុនេះ មនុស្សជាច្រើនក៏បានមកជួបលោកដែរ ដោយសារពួកគេបានឮថាលោកបានធ្វើសញ្ញាសម្គាល់នេះ។ ១៩ ដូច្នេះ ពួកផារិស៊ីនិយាយគ្នាថា៖ «ឃើញទេ? គម្រោងរបស់យើងមិនបានជោគជ័យសោះ។ មើល! ពិភពលោកទាំងមូលបានចេញទៅតាមអ្នកនោះហើយ»។+
២០ ក្នុងពិធីបុណ្យនោះ ក៏មានជនជាតិក្រិចមួយចំនួនបានមកគោរពបូជាដែរ។ ២១ ដូច្នេះ ពួកគេបានទៅជួបភីលីព+ដែលមកពីក្រុងបេតសេដានៅស្រុកកាលីឡេ ហើយពួកគេក៏សុំថា៖ «លោក យើងចង់ជួបលោកយេស៊ូ»។ ២២ ភីលីពបានមកប្រាប់អនទ្រេ រួចអនទ្រេនិងភីលីពបានមកជម្រាបលោកយេស៊ូ។
២៣ ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូបានតបទៅពួកគាត់ថា៖ «គឺដល់ពេលឲ្យកូនមនុស្សទទួលសិរីរុងរឿងហើយ។+ ២៤ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា ប្រសិនបើគ្រាប់ស្រូវសាលីមួយមិនធ្លាក់ដល់ដី ហើយងាប់ទេ នោះវានៅតែជាគ្រាប់មួយប៉ុណ្ណោះ។ ប៉ុន្តែ បើគ្រាប់នោះងាប់វិញ+ វាបង្កើតផលជាច្រើន។ ២៥ អ្នកណាដែលស្រឡាញ់ជីវិត*ខ្លួន អ្នកនោះបំផ្លាញជីវិតខ្លួនវិញ។ ប៉ុន្តែ អ្នកណាដែលស្អប់ជីវិត+ខ្លួនក្នុងពិភពលោកនេះ អ្នកនោះនឹងរក្សាជីវិតខ្លួនដើម្បីបានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់។+ ២៦ ប្រសិនបើអ្នកណាចង់បម្រើខ្ញុំ អ្នកនោះត្រូវមកតាមខ្ញុំ ហើយកន្លែងណាដែលខ្ញុំនៅ អ្នកបម្រើរបស់ខ្ញុំក៏នឹងនៅទីនោះដែរ។+ ប្រសិនបើអ្នកណាចង់បម្រើខ្ញុំ នោះបិតាដែលស្ថិតនៅស្ថានសួគ៌នឹងលើកកិត្តិយសអ្នកនោះ។ ២៧ ឥឡូវនេះ ខ្ញុំពិបាកចិត្តណាស់។+ តើខ្ញុំគួរនិយាយយ៉ាងណា? បិតាអើយ សូមសង្គ្រោះខ្ញុំឲ្យរួចពីគ្រានេះ។+ ប៉ុន្តែ នេះជាមូលហេតុដែលខ្ញុំមក គឺដើម្បីឆ្លងកាត់គ្រានេះ។ ២៨ បិតាអើយ សូមលើកតម្កើងនាមរបស់លោក»។ រួចក៏មានសំឡេងមួយ+មកពីលើមេឃ*ថា៖ «ខ្ញុំបានលើកតម្កើងនាមរបស់ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំនឹងលើកតម្កើងម្ដងទៀត»។+
២៩ បណ្ដាជនដែលកំពុងឈរនៅទីនោះ បានឮសំឡេងនោះ រួចតាំងនិយាយថា នោះជាសូរផ្គរលាន់។ អ្នកឯទៀតនិយាយថា៖ «ទេវតាមួយបាននិយាយទៅកាន់គាត់»។ ៣០ លោកយេស៊ូតបថា៖ «សំឡេងនេះបានបន្លឺឡើងសម្រាប់អ្នករាល់គ្នា មិនមែនសម្រាប់ខ្ញុំទេ។ ៣១ ឥឡូវពិភពលោកនេះកំពុងទទួលការវិនិច្ឆ័យ ហើយអ្នកគ្រប់គ្រងពិភពលោកនេះ+នឹងត្រូវបណ្ដេញចោល។+ ៣២ ក៏ប៉ុន្តែ ពេលដែលខ្ញុំត្រូវលើកឡើងពីដី*+ ខ្ញុំនឹងទាញនាំមនុស្សគ្រប់ប្រភេទមកឯខ្ញុំ»។ ៣៣ តាមពិត លោកមានប្រសាសន៍ដូច្នេះ ដើម្បីបញ្ជាក់អំពីរបៀបដែលលោកនឹងទទួលមរណភាព។+ ៣៤ ម្ល៉ោះហើយ បណ្ដាជនតបទៅលោកថា៖ «យើងបានឮអ្វីដែលចែងក្នុងច្បាប់*ថា គ្រិស្តនឹងស្ថិតនៅជារៀងរហូត។+ ដូច្នេះ ហេតុអ្វីបានជាអ្នកនិយាយថាកូនមនុស្សនឹងត្រូវគេលើកឡើង?+ តើកូនមនុស្សនេះជាអ្នកណា?»។ ៣៥ ដូច្នេះ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «ពន្លឺនឹងនៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នាតែបន្តិចទៀតទេ។ ចូរអ្នករាល់គ្នាដើរកាលដែលនៅមានពន្លឺ ដើម្បីកុំឲ្យភាពងងឹតឈ្នះអ្នករាល់គ្នាឡើយ។ អ្នកណាដែលដើរក្នុងភាពងងឹត អ្នកនោះមិនដឹងថាខ្លួនកំពុងទៅឯណាទេ។+ ៣៦ កាលដែលអ្នករាល់គ្នានៅមានពន្លឺ ចូរបង្ហាញជំនឿលើពន្លឺ ដើម្បីអាចទៅជាកូននៃពន្លឺ»។+
លុះមានប្រសាសន៍អ្វីៗទាំងនេះចប់ លោកយេស៊ូក៏ចេញទៅ ហើយលាក់ខ្លួនពីពួកគេ។ ៣៧ ទោះជាលោកបានធ្វើសញ្ញាសម្គាល់ជាច្រើននៅមុខពួកគេក៏ដោយ ពួកគេមិនជឿលោកទេ។ ៣៨ យ៉ាងនេះ ពាក្យរបស់អេសាយដែលជាអ្នកប្រកាសទំនាយបានត្រូវសម្រេច។ ពាក្យនោះថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ា* តើអ្នកណាបានជឿអ្វីដែលយើងបានប្រាប់?+ ហើយតើព្រះយេហូវ៉ា*បានបើកបង្ហាញឫទ្ធានុភាព*របស់លោកដល់អ្នកណា?»។+ ៣៩ ម្យ៉ាងទៀត អេសាយបានបញ្ជាក់មូលហេតុដែលពួកគេមិនអាចជឿបាន ដោយនិយាយថា៖ ៤០ «លោកបានធ្វើឲ្យភ្នែករបស់ពួកគេងងឹត ហើយបានធ្វើឲ្យចិត្តរបស់ពួកគេរឹង ដើម្បីកុំឲ្យភ្នែករបស់ពួកគេមើលឃើញ ហើយយល់អត្ថន័យនិងមានឥទ្ធិពលលើចិត្តរបស់ពួកគេ រួចវិលមកវិញ ហើយខ្ញុំធ្វើឲ្យពួកគេជាសះស្បើយ»។+ ៤១ អេសាយបានពោលអ្វីៗទាំងនេះ ពីព្រោះគាត់បានឃើញសិរីរុងរឿងរបស់លោក ហើយបាននិយាយអំពីលោក។+ ៤២ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ ពួកអ្នកគ្រប់គ្រងជាច្រើននាក់ចាប់ផ្ដើមមានជំនឿលើលោក។+ ប៉ុន្តែ ដោយសារពួកផារិស៊ី អ្នកគ្រប់គ្រងទាំងនោះមិនហ៊ានទទួលស្គាល់លោកទេ ដើម្បីកុំឲ្យគេបណ្ដេញចោលពីសាលាប្រជុំ+ ៤៣ ព្រោះពួកគេស្រឡាញ់ការសរសើរពីមនុស្ស ជាងទទួលការពេញចិត្ត*ពីព្រះ។+
៤៤ ក៏ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូបានបន្លឺសំឡេងថា៖ «អ្នកណាដែលជឿខ្ញុំ អ្នកនោះមិនគ្រាន់តែជឿខ្ញុំប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏ជឿលោកដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមកដែរ+ ៤៥ ហើយអ្នកណាដែលឃើញខ្ញុំ អ្នកនោះក៏ឃើញលោកដែលចាត់ខ្ញុំឲ្យមកដែរ។+ ៤៦ ខ្ញុំបានមកធ្វើជាពន្លឺក្នុងពិភពលោកនេះ+ ដើម្បីកុំឲ្យអ្នកណាដែលជឿខ្ញុំស្ថិតក្នុងភាពងងឹតតទៅទៀត។+ ៤៧ ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើអ្នកណាឮពាក្យរបស់ខ្ញុំ តែមិនធ្វើតាម ខ្ញុំមិនវិនិច្ឆ័យអ្នកនោះទេ ព្រោះខ្ញុំមិនបានមកដើម្បីវិនិច្ឆ័យពិភពលោកឡើយ តែដើម្បីសង្គ្រោះពិភពលោកវិញ។+ ៤៨ អ្នកណាដែលមិនអើពើចំពោះខ្ញុំ ហើយមិនទទួលពាក្យរបស់ខ្ញុំ នឹងមានអ្នកដែលវិនិច្ឆ័យអ្នកនោះ។ ពាក្យដែលខ្ញុំបាននិយាយ ជាអ្វីដែលនឹងវិនិច្ឆ័យអ្នកនោះនៅថ្ងៃចុងក្រោយបង្អស់។ ៤៩ ពីព្រោះអ្វីដែលខ្ញុំនិយាយ មិនមែនមកពីខ្ញុំទេ តែមកពីបិតានៅស្ថានសួគ៌ដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក គឺលោកផ្ទាល់បានឲ្យបញ្ញត្ដិមួយមកខ្ញុំ ស្ដីអំពីអ្វីដែលខ្ញុំត្រូវបង្រៀន និងអ្វីដែលខ្ញុំត្រូវនិយាយ។+ ៥០ ខ្ញុំដឹងថាបញ្ញត្ដិរបស់លោកនាំឲ្យបានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់។+ ដូច្នេះ អ្វីៗដែលខ្ញុំនិយាយ នោះខ្ញុំនិយាយដូចបិតានៅស្ថានសួគ៌បានមានប្រសាសន៍មកខ្ញុំ»។+
១៣ មុនបុណ្យរំលង លោកយេស៊ូដឹងថាវេលាដែលលោកត្រូវចេញពីពិភពលោកនេះទៅឯបិតានៅស្ថានសួគ៌+ បានមកដល់ហើយ។+ ដោយសារលោកស្រឡាញ់ពួកអ្នកដែលជារបស់លោក ដែលនៅក្នុងពិភពលោកនេះ នោះលោកស្រឡាញ់ពួកគាត់រហូតដល់ទីបំផុត។+ ២ កាលដែលលោកយេស៊ូនិងពួកអ្នកកាន់តាមលោកកំពុងបរិភោគ មេកំណាច*បានធ្វើឲ្យយូដាសអ៊ីស្ការីយ៉ុត+ ជាកូនស៊ីម៉ូន មានគំនិតក្បត់លោករួចហើយ។+ ៣ លោកយេស៊ូដឹងថាបិតានៅស្ថានសួគ៌បានប្រគល់អ្វីៗទាំងអស់ទៅក្នុងដៃរបស់លោក ហើយដឹងថាលោកមកពីព្រះ ក៏នឹងទៅឯព្រះវិញ។+ ៤ លោកយេស៊ូបានក្រោកឡើងពីតុអាហារ ហើយដោះសម្លៀកបំពាក់ក្រៅចេញ។ រួចមក លោកយកកន្សែងមកក្រវាត់ចង្កេះ។+ ៥ បន្ទាប់មក លោកចាក់ទឹកក្នុងចានក្លាំធំមួយ ហើយចាប់ផ្ដើមលាងជើងរបស់ពួកអ្នកកាន់តាម ក៏បានយកកន្សែងដែលក្រវាត់ចង្កេះ មកជូតជើងពួកគាត់ឲ្យស្ងួត។ ៦ កាលដែលលោកមកឯស៊ីម៉ូនពេត្រុស នោះពេត្រុសនិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «លោកម្ចាស់ តើលោកនឹងលាងជើងរបស់ខ្ញុំឬ?»។ ៧ លោកយេស៊ូតបទៅគាត់ថា៖ «ឥឡូវនេះ អ្នកមិនយល់អ្វីដែលខ្ញុំកំពុងធ្វើទេ ប៉ុន្តែបន្ទាប់ពីការទាំងនេះ អ្នកនឹងយល់»។ ៨ ពេត្រុសនិយាយទៅលោកថា៖ «លោកមិនត្រូវលាងជើងខ្ញុំទេ»។ លោកយេស៊ូតបទៅគាត់ថា៖ «បើខ្ញុំមិនលាងជើងរបស់អ្នកទេ+ អ្នកគ្មានចំណែកជាមួយនឹងខ្ញុំឡើយ»។ ៩ ស៊ីម៉ូនពេត្រុសនិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «លោកម្ចាស់ សូមកុំលាងតែជើងខ្ញុំប៉ុណ្ណោះ តែសូមលាងទាំងដៃទាំងក្បាលរបស់ខ្ញុំផង»។ ១០ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «អ្នកណាដែលបានងូតទឹកហើយ រូបកាយទាំងមូលរបស់អ្នកនោះគឺស្អាត ដូច្នេះគាត់មិនត្រូវការលាងអ្វីក្រៅពីជើងរបស់គាត់ទេ។ អ្នករាល់គ្នាគឺស្អាតហើយ តែមិនមែនគ្រប់គ្នាទេ»។ ១១ លោកដឹងហើយថា អ្នកណានឹងក្បត់លោក។+ ហេតុនោះហើយបានជាលោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «អ្នករាល់គ្នាមិនមែនស្អាតគ្រប់គ្នាទេ»។
១២ បន្ទាប់ពីលោកលាងជើងរបស់ពួកគាត់រួច លោកក៏ពាក់សម្លៀកបំពាក់ក្រៅរបស់លោកវិញ។ រួចលោកអង្គុយនៅតុម្ដងទៀត ហើយមានប្រសាសន៍ទៅពួកគាត់ថា៖ «តើអ្នករាល់គ្នាយល់អ្វីដែលខ្ញុំបានធ្វើដល់អ្នករាល់គ្នាទេ? ១៣ អ្នករាល់គ្នាហៅខ្ញុំថា‹លោកគ្រូ›និង‹លោកម្ចាស់› ហើយជាការត្រឹមត្រូវដែលអ្នករាល់គ្នាហៅខ្ញុំដូច្នេះ ព្រោះខ្ញុំជាគ្រូនិងជាម្ចាស់មែន។+ ១៤ ដូច្នេះ ប្រសិនបើខ្ញុំជាម្ចាស់និងជាគ្រូ បានលាងជើងឲ្យអ្នករាល់គ្នា+ នោះអ្នករាល់គ្នាក៏ត្រូវ*លាងជើងឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមកដែរ។+ ១៥ ព្រោះខ្ញុំបានទុកគំរូឲ្យអ្នករាល់គ្នា ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាធ្វើអ្វីដែលខ្ញុំបានធ្វើដល់អ្នករាល់គ្នា។+ ១៦ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា ខ្ញុំបម្រើគឺមិនធំជាងម្ចាស់ខ្លួនទេ ហើយអ្នកដែលគេចាត់ឲ្យទៅ ក៏មិនធំជាងអ្នកដែលចាត់អ្នកនោះឲ្យទៅដែរ។ ១៧ ឥឡូវអ្នករាល់គ្នាដឹងការទាំងនេះ តែបើអ្នករាល់គ្នាធ្វើការទាំងនេះ អ្នករាល់គ្នានឹងមានសុភមង្គល។+ ១៨ ខ្ញុំមិនមែននិយាយអំពីអ្នកទាំងអស់គ្នាទេ ខ្ញុំស្គាល់អ្នកដែលខ្ញុំបានជ្រើសរើស។ ប៉ុន្តែ នេះគឺដើម្បីសម្រេចតាមបទគម្ពីរដែលចែងថា៖+ ‹អ្នកដែលធ្លាប់បរិភោគនំប៉័ងរបស់ខ្ញុំ បានលើកកែងជើងទាស់នឹងខ្ញុំវិញ›។+ ១៩ ឥឡូវនេះ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាមុនការទាំងនោះកើតឡើង ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាជឿថា ខ្ញុំជាអ្នកនោះ ពេលការទាំងនោះកើតឡើង។+ ២០ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា អ្នកណាដែលទទួលអ្នកដែលខ្ញុំចាត់ឲ្យទៅ អ្នកនោះក៏ទទួលខ្ញុំដែរ។+ ឯអ្នកណាដែលទទួលខ្ញុំ អ្នកនោះក៏ទទួលលោកដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមកដែរ»។+
២១ ក្រោយពីលោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍អ្វីៗទាំងនេះហើយ លោកក៏កើតទុក្ខក្នុងចិត្ត រួចបញ្ជាក់ថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា មានម្នាក់នឹងក្បត់ខ្ញុំ»។+ ២២ ពួកអ្នកកាន់តាមលោកចាប់ផ្ដើមមើលមុខគ្នា ដោយមិនដឹងថាលោកកំពុងមានប្រសាសន៍អំពីអ្នកណាឡើយ។+ ២៣ មានអ្នកកាន់តាមម្នាក់ដែលកំពុងអង្គុយនៅជិត*លោកយេស៊ូ គាត់ជាអ្នកដែលលោកស្រឡាញ់។+ ២៤ ដូច្នេះ ស៊ីម៉ូនពេត្រុសធ្វើសញ្ញាទៅអ្នកនោះ ហើយនិយាយទៅគាត់ថា៖ «សូមប្រាប់យើងថាលោកកំពុងមានប្រសាសន៍អំពីអ្នកណា»។ ២៥ ដូច្នេះ អ្នកនោះផ្អែកខ្លួនទៅលើទ្រូងលោកយេស៊ូ ហើយនិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «លោកម្ចាស់ តើអ្នកណាទៅ?»។+ ២៦ លោកយេស៊ូឆ្លើយថា៖ «គឺជាអ្នកដែលខ្ញុំនឹងឲ្យនំប៉័ងដែលខ្ញុំកំពុងជ្រលក់នេះ»។+ ដូច្នេះ លោកក៏ហុចនំប៉័ងដែលលោកបានជ្រលក់ ទៅឲ្យយូដាស ជាកូនស៊ីម៉ូនអ៊ីស្ការីយ៉ុត។ ២៧ បន្ទាប់ពីយូដាសទទួលនំប៉័ងនោះ សាថាន*ក៏ចូលគាត់។+ ដូច្នេះ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «អ្វីដែលអ្នកកំពុងធ្វើ ចូរធ្វើឲ្យឆាប់ទៅ»។ ២៨ ក៏ប៉ុន្តែ ពួកអ្នកដែលកំពុងអង្គុយនៅតុ មិនដឹងមូលហេតុដែលលោកមានប្រសាសន៍ដូច្នេះទៅយូដាសទេ។ ២៩ ដោយសារយូដាសជាអ្នកកាន់ប្រអប់ទុកប្រាក់+ នោះអ្នកកាន់តាមខ្លះបានគិតថាលោកយេស៊ូប្រាប់គាត់ថា៖ «ចូរទៅទិញអ្វីដែលយើងត្រូវការសម្រាប់បុណ្យនេះ» ឬប្រាប់គាត់ឲ្យទៅចែកប្រាក់ខ្លះដល់អ្នកក្រ។ ៣០ ដូច្នេះ ក្រោយពីគាត់បានទទួលនំប៉័ងនោះ គាត់ក៏ចេញទៅភ្លាម។ ពេលនោះគឺយប់ហើយ។+
៣១ ក្រោយពីយូដាសចេញទៅបាត់ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថា៖ «ឥឡូវកូនមនុស្សបានត្រូវលើកតម្កើង+ ហើយព្រះបានត្រូវលើកតម្កើងតាមរយៈលោក។ ៣២ ព្រះនឹងលើកតម្កើងលោកដោយផ្ទាល់+ ហើយនឹងលើកតម្កើងលោកភ្លាមៗ។ ៣៣ កូនៗអើយ ខ្ញុំនៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នាតែបន្តិចទៀតទេ។ អ្នករាល់គ្នានឹងរកខ្ញុំ តែឥឡូវនេះខ្ញុំក៏ប្រាប់អ្នករាល់គ្នា ដូចខ្ញុំបានប្រាប់ជនជាតិយូដាដែរថា៖ ‹កន្លែងដែលខ្ញុំនឹងទៅ អ្នករាល់គ្នាមិនអាចមកបានទេ›។+ ៣៤ ខ្ញុំឲ្យបញ្ញត្ដិថ្មីមួយដល់អ្នករាល់គ្នា គឺអ្នករាល់គ្នាត្រូវស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក។ អ្នករាល់គ្នាត្រូវស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក+ ដូចខ្ញុំបានស្រឡាញ់អ្នករាល់គ្នា។+ ៣៥ យ៉ាងនេះ មនុស្សគ្រប់គ្នានឹងដឹងថាអ្នករាល់គ្នាជាអ្នកកាន់តាមខ្ញុំ បើអ្នករាល់គ្នាស្រឡាញ់គ្នា»។+
៣៦ ស៊ីម៉ូនពេត្រុសនិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «លោកម្ចាស់ តើលោកនឹងទៅឯណា?»។ លោកយេស៊ូឆ្លើយថា៖ «កន្លែងដែលខ្ញុំនឹងទៅ អ្នកមិនអាចមកតាមខ្ញុំឥឡូវនេះបានទេ តែអ្នកនឹងមកនៅពេលក្រោយ»។+ ៣៧ ពេត្រុសនិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «លោកម្ចាស់ ហេតុអ្វីខ្ញុំមិនអាចទៅតាមលោកឥឡូវនេះ? ខ្ញុំសុខចិត្តលះបង់ជីវិត*ដើម្បីលោក»។+ ៣៨ លោកយេស៊ូឆ្លើយថា៖ «តើអ្នកពិតជាសុខចិត្តលះបង់ជីវិត*ដើម្បីខ្ញុំមែនឬ? ខ្ញុំប្រាប់អ្នកការពិតថា មាន់នឹងមិនរងាវទេ រហូតដល់អ្នកមិនទទួលស្គាល់ខ្ញុំបីដង»។+
១៤ «កុំឲ្យចិត្តរបស់អ្នករាល់គ្នាថប់បារម្ភឡើយ។+ ចូរបង្ហាញជំនឿលើព្រះ+ ហើយបង្ហាញជំនឿលើខ្ញុំដែរ។ ២ ក្នុងលំនៅរបស់បិតាខ្ញុំមានទីអាស្រ័យជាច្រើន។ បើមិនមានច្រើនទេ ខ្ញុំមិននិយាយដូច្នេះទេ។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំនឹងទៅដើម្បីរៀបចំកន្លែងមួយឲ្យអ្នករាល់គ្នា។+ ៣ ម្យ៉ាងទៀត ប្រសិនបើខ្ញុំទៅរៀបចំកន្លែងមួយឲ្យអ្នករាល់គ្នា នោះខ្ញុំនឹងមកម្ដងទៀត រួចនឹងទទួលអ្នករាល់គ្នាទៅឯលំនៅរបស់ខ្ញុំ ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នានៅកន្លែងដែលខ្ញុំនៅដែរ។+ ៤ ឯកន្លែងដែលខ្ញុំនឹងទៅ អ្នករាល់គ្នាស្គាល់ផ្លូវហើយ»។
៥ ថូម៉ាស់+និយាយទៅកាន់លោកថា៖ «លោកម្ចាស់ យើងមិនដឹងថាលោកនឹងទៅឯណាទេ តើយើងអាចស្គាល់ផ្លូវដូចម្ដេចបាន?»។
៦ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «ខ្ញុំជាផ្លូវ+ ជាសេចក្ដីពិត+ និងជាជីវិត។+ គ្មានអ្នកណាអាចមកឯបិតានៅស្ថានសួគ៌បានឡើយ លើកលែងតែអ្នកនោះមកតាមខ្ញុំ។+ ៧ ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាស្គាល់ខ្ញុំ អ្នករាល់គ្នានឹងស្គាល់បិតារបស់ខ្ញុំដែរ។ ចាប់ពីឥឡូវនេះទៅ អ្នករាល់គ្នានឹងស្គាល់លោក តាមពិតអ្នករាល់គ្នាបានឃើញលោកហើយ»។+
៨ ភីលីពនិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «លោកម្ចាស់ សូមបង្ហាញឲ្យយើងឃើញបិតានៅស្ថានសួគ៌ នោះគ្រប់គ្រាន់ហើយសម្រាប់យើង»។
៩ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «ភីលីព ខ្ញុំបាននៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នាយូរហើយ តើអ្នកនៅតែមិនស្គាល់ខ្ញុំឬ? អ្នកណាដែលបានឃើញខ្ញុំ អ្នកនោះបានឃើញបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌ហើយ។+ ហេតុដូចម្ដេចបានជាអ្នកនិយាយថា៖ ‹សូមបង្ហាញឲ្យយើងឃើញបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌›ដូច្នេះ? ១០ តើអ្នកមិនជឿថា ខ្ញុំរួបរួមជាមួយនឹងបិតានៅស្ថានសួគ៌ ហើយបិតានៅស្ថានសួគ៌ក៏រួបរួមជាមួយនឹងខ្ញុំដែរទេឬ?+ អ្វីៗដែលខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នា មិនមែនមកពីខ្ញុំឡើយ+ ប៉ុន្តែបិតានៅស្ថានសួគ៌ដែលរួបរួមជាមួយនឹងខ្ញុំជានិច្ច លោកកំពុងធ្វើកិច្ចការរបស់លោក។ ១១ ចូរជឿខ្ញុំថា ខ្ញុំរួបរួមជាមួយនឹងបិតានៅស្ថានសួគ៌ ហើយបិតានៅស្ថានសួគ៌ក៏រួបរួមជាមួយនឹងខ្ញុំដែរ។ បើមិនដូច្នោះទេ ចូរជឿដោយសារការទាំងប៉ុន្មានដែលខ្ញុំបានធ្វើ។+ ១២ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា អ្នកណាដែលបង្ហាញជំនឿលើខ្ញុំ អ្នកនោះនឹងធ្វើការដែលខ្ញុំធ្វើដែរ ហើយនឹងធ្វើការដ៏ធំជាងនោះទៅទៀត+ ពីព្រោះខ្ញុំនឹងទៅឯបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌។+ ១៣ ម្យ៉ាងទៀត អ្វីក៏ដោយដែលអ្នករាល់គ្នាសុំដោយនូវឈ្មោះរបស់ខ្ញុំ នោះខ្ញុំនឹងធ្វើតាមសំណូមពរ ដើម្បីឲ្យបិតានៅស្ថានសួគ៌ទទួលការលើកតម្កើងតាមរយៈបុត្ររបស់លោក។+ ១៤ ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាសុំអ្វីក៏ដោយ ដោយនូវឈ្មោះរបស់ខ្ញុំ នោះខ្ញុំនឹងធ្វើតាមសំណូមពរ។
១៥ «ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាស្រឡាញ់ខ្ញុំ នោះអ្នករាល់គ្នានឹងប្រព្រឹត្តតាមបញ្ញត្ដិរបស់ខ្ញុំ។+ ១៦ ខ្ញុំនឹងសុំបិតានៅស្ថានសួគ៌ រួចលោកនឹងឲ្យអ្នកជួយ*មួយទៀតដល់អ្នករាល់គ្នា ដែលនឹងនៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នាជារៀងរហូត+ ១៧ ពោលគឺឫទ្ធានុភាពដែលបង្ហាញពីសេចក្ដីពិត។+ ពិភពលោកនេះមិនអាចទទួលឫទ្ធានុភាពនោះបានទេ ពីព្រោះពិភពលោកនេះមិនឃើញ ហើយមិនស្គាល់ឫទ្ធានុភាពនោះឡើយ។+ អ្នករាល់គ្នាស្គាល់ឫទ្ធានុភាពនោះ ពីព្រោះឫទ្ធានុភាពនោះនៅជាប់ជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នា ក៏នៅក្នុងអ្នករាល់គ្នាទៀតផង។ ១៨ ខ្ញុំនឹងមិនទុកឲ្យអ្នករាល់គ្នានៅកំព្រាឡើយ។ ខ្ញុំនឹងមកឯអ្នករាល់គ្នា។+ ១៩ បន្តិចទៀតពិភពលោកនេះនឹងលែងឃើញខ្ញុំទៀត។ ប៉ុន្តែ អ្នករាល់គ្នានឹងឃើញខ្ញុំ+ ពីព្រោះខ្ញុំរស់ ហើយអ្នករាល់គ្នាក៏នឹងរស់ដែរ។ ២០ នៅថ្ងៃនោះ អ្នករាល់គ្នានឹងដឹងថាខ្ញុំរួបរួមជាមួយនឹងបិតារបស់ខ្ញុំ ហើយអ្នករាល់គ្នារួបរួមជាមួយនឹងខ្ញុំ ហើយខ្ញុំរួបរួមជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នាដែរ។+ ២១ អ្នកណាដែលមានបញ្ញត្ដិរបស់ខ្ញុំ ហើយប្រព្រឹត្តតាម អ្នកនោះស្រឡាញ់ខ្ញុំ ហើយអ្នកណាដែលស្រឡាញ់ខ្ញុំ បិតារបស់ខ្ញុំនឹងស្រឡាញ់អ្នកនោះ ហើយខ្ញុំនឹងស្រឡាញ់អ្នកនោះដែរ ថែមទាំងបង្ហាញខ្លួនជាចំហឲ្យអ្នកនោះឃើញផង»។
២២ យូដាស+ (មិនមែនអ៊ីស្ការីយ៉ុតទេ) បាននិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «លោកម្ចាស់ តើអ្វីបានកើតឡើងបានជាលោកនឹងបង្ហាញខ្លួនជាចំហឲ្យយើងឃើញ តែមិនបង្ហាញខ្លួនឲ្យពិភពលោកឃើញ?»។
២៣ លោកយេស៊ូតបទៅគាត់ថា៖ «ប្រសិនបើអ្នកណាស្រឡាញ់ខ្ញុំ អ្នកនោះនឹងប្រព្រឹត្តតាមពាក្យរបស់ខ្ញុំ+ ហើយបិតារបស់ខ្ញុំនឹងស្រឡាញ់អ្នកនោះ រួចយើងទាំងពីរនឹងមកឯអ្នកនោះ ហើយតាំងលំនៅជាមួយនឹងគាត់។+ ២៤ អ្នកណាដែលមិនស្រឡាញ់ខ្ញុំ អ្នកនោះមិនប្រព្រឹត្តតាមពាក្យរបស់ខ្ញុំឡើយ។ ពាក្យដែលអ្នករាល់គ្នាកំពុងស្ដាប់ មិនមែនជាពាក្យរបស់ខ្ញុំទេ តែជាបណ្ដាំរបស់បិតានៅស្ថានសួគ៌ដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក។+
២៥ «កាលដែលខ្ញុំនៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នា ខ្ញុំបានប្រាប់អ្វីៗទាំងនេះដល់អ្នករាល់គ្នា។ ២៦ ប៉ុន្តែ អ្នកជួយ*ដែលជាឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធដែលបិតានៅស្ថានសួគ៌នឹងចាត់ឲ្យមកក្នុងឈ្មោះខ្ញុំ នឹងបង្រៀនអ្នករាល់គ្នានូវអ្វីៗទាំងអស់ ហើយធ្វើឲ្យអ្នករាល់គ្នានឹកឃើញអ្វីៗដែលខ្ញុំបានប្រាប់។+ ២៧ ខ្ញុំទុកសេចក្ដីសុខសាន្តឲ្យអ្នករាល់គ្នា។ ខ្ញុំឲ្យសេចក្ដីសុខសាន្តរបស់ខ្ញុំដល់អ្នករាល់គ្នា។+ ខ្ញុំមិនឲ្យតាមរបៀបដែលពិភពលោកនេះឲ្យទេ។ កុំឲ្យចិត្តរបស់អ្នករាល់គ្នាថប់បារម្ភ ហើយកុំមានចិត្តរួញរាឡើយ។ ២៨ អ្នករាល់គ្នាបានឮខ្ញុំនិយាយថា៖ ‹ខ្ញុំនឹងទៅ រួចនឹងត្រឡប់មកឯអ្នករាល់គ្នាវិញ›។ ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាស្រឡាញ់ខ្ញុំ នោះអ្នករាល់គ្នានឹងត្រេកអរដោយសារខ្ញុំទៅឯបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌ ពីព្រោះបិតានៅស្ថានសួគ៌គឺធំជាងខ្ញុំ។+ ២៩ ដូច្នេះ ឥឡូវនេះ ខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នាមុនការទាំងនោះកើតឡើង ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាជឿ ពេលដែលការទាំងនោះកើតឡើង។+ ៣០ ខ្ញុំនឹងមិននិយាយច្រើនជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នាថែមទៀតឡើយ ព្រោះអ្នកគ្រប់គ្រងពិភពលោកនេះ+ជិតមកដល់ហើយ។ អ្នកនោះមិនមានអំណាចលើខ្ញុំទេ+ ៣១ ប៉ុន្តែ ដើម្បីឲ្យពិភពលោកនេះដឹងថាខ្ញុំស្រឡាញ់បិតានៅស្ថានសួគ៌ បានជាខ្ញុំកំពុងធ្វើអ្វីដែលបិតានៅស្ថានសួគ៌បានបង្គាប់ខ្ញុំឲ្យធ្វើ។+ ចូរក្រោកឡើង យើងនាំគ្នាចេញពីទីនេះ។
១៥ «ខ្ញុំជាវល្លិទំពាំងបាយជូរដ៏ពិត ហើយបិតារបស់ខ្ញុំជាអ្នកដាំ។ ២ មែកណារបស់ខ្ញុំដែលមិនមានផលផ្លែ លោកនឹងយកមែកនោះចេញ ហើយលោកនឹងសម្អាត*មែកណាដែលមានផលផ្លែ ដើម្បីឲ្យមែកនោះអាចមានផលផ្លែថែមទៀត។+ ៣ អ្នករាល់គ្នាគឺស្អាតហើយ ដោយសារពាក្យដែលខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នា។+ ៤ ចូររួបរួមជាមួយនឹងខ្ញុំជានិច្ច ហើយខ្ញុំក៏នឹងរួបរួមជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នាជានិច្ចដែរ។ បើមែកទំពាំងបាយជូរមិននៅជាប់នឹងដើមទេ នោះវាមិនអាចមានផលផ្លែបានឡើយ។ អ្នករាល់គ្នាក៏នឹងដូច្នេះដែរ បើមិនរួបរួមជាមួយនឹងខ្ញុំជានិច្ច។+ ៥ ខ្ញុំជាវល្លិទំពាំងបាយជូរ ហើយអ្នករាល់គ្នាជាមែក។ បើអ្នកណារួបរួមជាមួយនឹងខ្ញុំជានិច្ច ហើយខ្ញុំរួបរួមជាមួយនឹងអ្នកនោះ អ្នកនោះមានផលផ្លែជាច្រើន+ ពីព្រោះបើមិននៅជាប់នឹងខ្ញុំទេ អ្នករាល់គ្នាមិនអាចធ្វើអ្វីបានសោះ។ ៦ ប្រសិនបើអ្នកណាមិនរួបរួមជាមួយនឹងខ្ញុំជានិច្ចទេ អ្នកនោះជាមែកដែលនឹងត្រូវបោះចោល ហើយនឹងក្រៀមស្វិត។ រួចគេនឹងប្រមូលមែកទាំងនោះ រួចបោះក្នុងភ្លើងឲ្យឆេះអស់ទៅ។ ៧ ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នារួបរួមជាមួយនឹងខ្ញុំជានិច្ច ហើយពាក្យរបស់ខ្ញុំក៏នៅជាប់ក្នុងចិត្តអ្នករាល់គ្នាជានិច្ចដែរ នោះទោះជាអ្នករាល់គ្នាសុំអ្វីក៏ដោយ ការនោះនឹងកើតឡើងចំពោះអ្នករាល់គ្នា។+ ៨ បិតារបស់ខ្ញុំបានត្រូវលើកតម្កើង ពេលដែលអ្នករាល់គ្នាបន្តមានផលផ្លែជាច្រើន និងពេលដែលអ្នករាល់គ្នាបង្ហាញថាអ្នករាល់គ្នាជាអ្នកកាន់តាមខ្ញុំ។+ ៩ ខ្ញុំស្រឡាញ់អ្នករាល់គ្នាដូចបិតានៅស្ថានសួគ៌ស្រឡាញ់ខ្ញុំ។+ ដូច្នេះ ចូររក្សាខ្លួនជាអ្នកដែលខ្ញុំស្រឡាញ់។ ១០ ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាប្រព្រឹត្តតាមបញ្ញត្តិរបស់ខ្ញុំ អ្នករាល់គ្នានឹងរក្សាខ្លួនជាអ្នកដែលខ្ញុំស្រឡាញ់ ដូចខ្ញុំបានប្រព្រឹត្តតាមបញ្ញត្តិរបស់បិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌ ហើយក៏រក្សាខ្លួនជាអ្នកដែលលោកស្រឡាញ់ដែរ។
១១ «ខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នាអ្វីៗទាំងនេះ ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាពោរពេញដោយអំណរដូចខ្ញុំដែរ។+ ១២ នេះជាបញ្ញត្តិរបស់ខ្ញុំគឺ អ្នករាល់គ្នាត្រូវស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក ដូចខ្ញុំបានស្រឡាញ់អ្នករាល់គ្នា។+ ១៣ គ្មានអ្នកណាមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ច្រើនជាងអ្នកដែលលះបង់ជីវិត*ដើម្បីមិត្តសម្លាញ់របស់ខ្លួនឡើយ។+ ១៤ អ្នករាល់គ្នាជាមិត្តសម្លាញ់របស់ខ្ញុំ ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាធ្វើតាមបញ្ញត្តិរបស់ខ្ញុំ។+ ១៥ ខ្ញុំមិនហៅអ្នករាល់គ្នាថាខ្ញុំបម្រើទៀតឡើយ ពីព្រោះខ្ញុំបម្រើមិនដឹងថាម្ចាស់របស់ខ្លួនធ្វើអ្វីទេ។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំហៅអ្នករាល់គ្នាថាមិត្តសម្លាញ់ ពីព្រោះអ្វីៗទាំងអស់ដែលខ្ញុំបានឮពីបិតារបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នា។ ១៦ អ្នករាល់គ្នាមិនបានជ្រើសរើសខ្ញុំទេ តែខ្ញុំបានជ្រើសរើសអ្នករាល់គ្នាវិញ ក៏បានតែងតាំងអ្នករាល់គ្នាឲ្យមានផលផ្លែតទៅទៀត ពោលគឺផលផ្លែដែលស្ថិតស្ថេរ ដើម្បីឲ្យបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌ផ្ដល់អ្វីក៏ដោយដែលអ្នករាល់គ្នាសុំដោយនូវឈ្មោះខ្ញុំ។+
១៧ «ការទាំងនេះជាបញ្ញត្តិរបស់ខ្ញុំ ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក។+ ១៨ ប្រសិនបើពិភពលោកនេះស្អប់អ្នករាល់គ្នា នោះអ្នករាល់គ្នាដឹងថាគេបានស្អប់ខ្ញុំ មុនគេស្អប់អ្នករាល់គ្នា។+ ១៩ ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នារួមចំណែកក្នុងពិភពលោក នោះពិភពលោកនឹងស្រឡាញ់អ្នករាល់គ្នា ពីព្រោះអ្នករាល់គ្នានៅខាងគេ។ តែឥឡូវ អ្នករាល់គ្នាមិនរួមចំណែកក្នុងពិភពលោកទេ+ ពីព្រោះខ្ញុំបានជ្រើសរើសអ្នករាល់គ្នាចេញពីពិភពលោក ហេតុនេះហើយបានជាពិភពលោកស្អប់អ្នករាល់គ្នា។+ ២០ ចូរចងចាំពាក្យដែលខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា ខ្ញុំបម្រើមិនមែនធំជាងម្ចាស់ខ្លួនទេ។ ប្រសិនបើពួកគេបានបៀតបៀនខ្ញុំ នោះពួកគេនឹងបៀតបៀនអ្នករាល់គ្នាដែរ។+ ប្រសិនបើពួកគេបានប្រព្រឹត្តតាមពាក្យរបស់ខ្ញុំ នោះពួកគេនឹងប្រព្រឹត្តតាមពាក្យរបស់អ្នករាល់គ្នាដែរ។ ២១ ប៉ុន្តែ ពួកគេនឹងធ្វើការទាំងអស់នេះទាស់នឹងអ្នករាល់គ្នា ដោយសារឈ្មោះខ្ញុំ ពីព្រោះពួកគេមិនស្គាល់លោកដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមកទេ។+ ២២ ប្រសិនបើខ្ញុំមិនបានមកនិយាយជាមួយនឹងពួកគេ នោះពួកគេគ្មានភាពខុសឆ្គងទេ។+ ប៉ុន្តែឥឡូវ ពួកគេមិនអាចដោះសាអំពីភាពខុសឆ្គងរបស់ពួកគេបានឡើយ។+ ២៣ អ្នកណាដែលស្អប់ខ្ញុំ អ្នកនោះក៏ស្អប់បិតារបស់ខ្ញុំដែរ។+ ២៤ ប្រសិនបើក្នុងចំណោមពួកគេ ខ្ញុំមិនបានធ្វើកិច្ចការដែលអ្នកផ្សេងទៀតមិនបានធ្វើទេ នោះពួកគេគ្មានភាពខុសឆ្គងឡើយ។+ ប៉ុន្តែឥឡូវ ពួកគេបានឃើញ ហើយបានស្អប់ខ្ញុំ ព្រមទាំងស្អប់បិតារបស់ខ្ញុំផង។ ២៥ ប៉ុន្តែ នេះគឺដើម្បីសម្រេចអ្វីដែលចែងក្នុងច្បាប់របស់ពួកគេថា៖ ‹ពួកគេបានស្អប់ខ្ញុំ ដោយគ្មានមូលហេតុ›។+ ២៦ ខ្ញុំនឹងចាត់អ្នកជួយ*ពីបិតានៅស្ថានសួគ៌ឲ្យមកឯអ្នករាល់គ្នា គឺឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះដែលបង្ហាញពីសេចក្ដីពិត+ និងដែលចេញមកពីបិតានៅស្ថានសួគ៌។ ពេលដែលអ្នកជួយមកដល់ អ្នកនោះនឹងបញ្ជាក់អំពីខ្ញុំ។+ ២៧ ចំណែកអ្នករាល់គ្នាវិញ អ្នករាល់គ្នាត្រូវធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់អំពីខ្ញុំ+ ពីព្រោះអ្នករាល់គ្នាបាននៅជាមួយនឹងខ្ញុំតាំងពីដើមដំបូង។
១៦ «ខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នានូវអ្វីៗទាំងនេះ ដើម្បីកុំឲ្យអ្នករាល់គ្នាជំពប់ដួល។ ២ អ្នករាល់គ្នានឹងត្រូវបណ្ដេញចោលពីសាលាប្រជុំ។+ តាមការពិត នឹងមានវេលាមកដល់ ពេលអស់អ្នកដែលសម្លាប់អ្នករាល់គ្នា+នឹងគិតថា ការធ្វើដូច្នេះជាកិច្ចបម្រើពិសិដ្ឋជូនព្រះ។ ៣ ប៉ុន្តែ ពួកគេនឹងធ្វើការទាំងនេះ ដោយសារពួកគេមិនស្គាល់បិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌ ហើយក៏មិនស្គាល់ខ្ញុំដែរ។+ ៤ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ ខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នាអំពីការទាំងនេះ ដូច្នេះនៅវេលាដែលការទាំងនេះនឹងកើតឡើង នោះអ្នករាល់គ្នានឹងនឹកឃើញថា ខ្ញុំបានប្រាប់អំពីការទាំងនេះរួចហើយ។+
«ខ្ញុំមិនបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នាអំពីការទាំងនេះនៅដើមដំបូងទេ ពីព្រោះខ្ញុំនៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នា។ ៥ ក៏ប៉ុន្តែ ឥឡូវខ្ញុំនឹងទៅឯលោកដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក។+ ប៉ុន្តែ ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា គ្មានអ្នកណាម្នាក់សួរខ្ញុំទេថា៖ ‹តើលោកនឹងទៅឯណា?›។ ៦ ដោយសារខ្ញុំបានប្រាប់អ្វីៗទាំងនេះដល់អ្នករាល់គ្នា នោះធ្វើឲ្យអ្នករាល់គ្នាព្រួយចិត្តណាស់។+ ៧ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា ខ្ញុំនឹងចេញទៅដើម្បីប្រយោជន៍អ្នករាល់គ្នា ព្រោះប្រសិនបើខ្ញុំមិនចេញទៅទេ នោះអ្នកជួយ*+នឹងមិនមកឯអ្នករាល់គ្នាឡើយ។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើខ្ញុំទៅ នោះខ្ញុំនឹងចាត់អ្នកជួយឲ្យមកឯអ្នករាល់គ្នា។ ៨ កាលដែលអ្នកជួយមកដល់ អ្នកជួយនឹងផ្ដល់ភ័ស្តុតាងដែលនាំឲ្យពិភពលោកជឿជាក់ ស្ដីអំពីភាពខុសឆ្គង សេចក្ដីសុចរិត និងការវិនិច្ឆ័យ៖ ៩ មុនបង្អស់ ស្ដីអំពីភាពខុសឆ្គង+ ពីព្រោះពួកគេមិនបង្ហាញជំនឿលើខ្ញុំទេ។+ ១០ បន្ទាប់មក ស្ដីអំពីសេចក្ដីសុចរិត ពីព្រោះខ្ញុំនឹងទៅឯបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌ ហើយអ្នករាល់គ្នានឹងលែងឃើញខ្ញុំទៀត។ ១១ រួចមក ស្ដីអំពីការវិនិច្ឆ័យ ពីព្រោះអ្នកគ្រប់គ្រងពិភពលោកនេះបានត្រូវវិនិច្ឆ័យហើយ។+
១២ «ខ្ញុំនៅមានរឿងជាច្រើនដែលចង់ប្រាប់អ្នករាល់គ្នា តែឥឡូវនេះអ្នករាល់គ្នាមិនអាចយល់បានឡើយ។ ១៣ ក៏ប៉ុន្តែ ពេលដែលអ្នកជួយមកដល់ ពោលគឺឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះដែលបង្ហាញពីសេចក្ដីពិត+ អ្នកជួយនោះនឹងដឹកនាំអ្នករាល់គ្នាឲ្យយល់សេចក្ដីពិតយ៉ាងពេញលេញ ព្រោះអ្នកជួយនឹងមិននិយាយចេញពីខ្លួនឯងទេ ប៉ុន្តែអ្វីដែលអ្នកជួយឮ នោះអ្នកជួយនឹងនិយាយ ហើយនឹងប្រកាសប្រាប់អ្នករាល់គ្នាឲ្យដឹងអំពីការដែលនឹងមកដល់។+ ១៤ អ្នកជួយនឹងលើកតម្កើងខ្ញុំ+ ពីព្រោះអ្នកជួយនឹងប្រកាសប្រាប់អ្នករាល់គ្នានូវអ្វីដែលអ្នកជួយទទួលពីខ្ញុំ។+ ១៥ អ្វីៗទាំងអស់ដែលបិតានៅស្ថានសួគ៌មាន ជារបស់ខ្ញុំ។+ នេះជាមូលហេតុដែលខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា អ្នកជួយនឹងប្រកាសប្រាប់អ្នករាល់គ្នានូវអ្វីដែលអ្នកជួយទទួលពីខ្ញុំ។ ១៦ បន្តិចទៀត អ្នករាល់គ្នានឹងលែងឃើញខ្ញុំហើយ+ រួចបន្តិចទៀតអ្នករាល់គ្នានឹងឃើញខ្ញុំ»។
១៧ ពេលឮដូច្នេះ អ្នកកាន់តាមខ្លះរបស់លោកនិយាយគ្នាថា៖ «តើមានន័យដូចម្ដេចពេលដែលលោកមានប្រសាសន៍មកយើងថា៖ ‹បន្តិចទៀត អ្នករាល់គ្នានឹងលែងឃើញខ្ញុំហើយ រួចបន្តិចទៀតអ្នករាល់គ្នានឹងឃើញខ្ញុំ› ហើយថា៖ ‹ពីព្រោះខ្ញុំនឹងទៅឯបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌›?»។ ១៨ ម្ល៉ោះហើយ ពួកគាត់និយាយគ្នាថា៖ «តើមានន័យដូចម្ដេចពេលលោកមានប្រសាសន៍ថា៖ ‹បន្តិចទៀត›? យើងមិនដឹងថាលោកចង់មានប្រសាសន៍អំពីអ្វីទេ»។ ១៩ លោកយេស៊ូជ្រាបថាពួកគាត់ចង់សួរលោក ដូច្នេះលោកមានប្រសាសន៍ទៅពួកគាត់ថា៖ «តើអ្នករាល់គ្នាកំពុងសួរគ្នាដោយសារខ្ញុំបាននិយាយថា៖ ‹បន្តិចទៀត អ្នករាល់គ្នានឹងលែងឃើញខ្ញុំហើយ រួចបន្តិចទៀតអ្នករាល់គ្នានឹងឃើញខ្ញុំ›ឬ? ២០ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា អ្នករាល់គ្នានឹងទ្រហោយំ ប៉ុន្តែពិភពលោកនេះនឹងត្រេកអរ។ អ្នករាល់គ្នានឹងកើតទុក្ខ ប៉ុន្តែទុក្ខព្រួយរបស់អ្នករាល់គ្នានឹងប្រែទៅជាអំណរវិញ។+ ២១ ពេលដែលស្ត្រីកំពុងសម្រាលកូន នាងមានទុក្ខ ពីព្រោះវេលារបស់នាងបានមកដល់ហើយ។ ប៉ុន្តែ ក្រោយពីបានសម្រាលកូនរួច នាងមិននឹកឃើញអំពីសេចក្ដីវេទនានោះតទៅទៀតទេ ពីព្រោះនាងមានអំណរដោយសារមានកូនម្នាក់កើតមកក្នុងពិភពលោក។ ២២ ឥឡូវនេះ អ្នករាល់គ្នាក៏មានទុក្ខព្រួយដែរ ប៉ុន្តែខ្ញុំនឹងជួបអ្នករាល់គ្នាម្ដងទៀត ហើយអ្នករាល់គ្នានឹងមានចិត្តអរសប្បាយ+ ហើយគ្មានអ្នកណានឹងយកអំណរនេះចេញពីអ្នករាល់គ្នាទេ។ ២៣ នៅថ្ងៃនោះ អ្នករាល់គ្នានឹងមិនសួរខ្ញុំនូវសំណួរណាមួយឡើយ។ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាសុំអ្វីក៏ដោយពីបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌+ ដោយនូវឈ្មោះខ្ញុំ នោះលោកនឹងឲ្យអ្នករាល់គ្នា។+ ២៤ មកដល់ពេលនេះ អ្នករាល់គ្នាមិនបានសុំអ្វីមួយសោះដោយនូវឈ្មោះខ្ញុំ។ ចូរសុំ ហើយអ្នករាល់គ្នានឹងទទួល ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាពោរពេញដោយអំណរ។
២៥ «ខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នាអំពីអ្វីៗទាំងនេះដោយប្រើពាក្យប្រៀបប្រដូច។ ប៉ុន្តែ វេលានឹងមកដល់ ពេលដែលខ្ញុំនឹងមិននិយាយដោយប្រើពាក្យប្រៀបប្រដូចទៀតទេ តែខ្ញុំនឹងរៀបរាប់ប្រាប់អ្នករាល់គ្នាចំៗអំពីបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌។ ២៦ នៅថ្ងៃនោះ អ្នករាល់គ្នានឹងសុំពីបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌ដោយនូវឈ្មោះខ្ញុំ។ ខ្ញុំមិនមែននិយាយថាខ្ញុំនឹងសុំជំនួសអ្នករាល់គ្នាទេ ២៧ ព្រោះបិតានៅស្ថានសួគ៌ស្រឡាញ់អ្នករាល់គ្នា ដោយសារអ្នករាល់គ្នាស្រឡាញ់ខ្ញុំ+ ហើយជឿថាខ្ញុំបានមកជាតំណាងបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌។+ ២៨ ខ្ញុំបានមកជាតំណាងបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌ ហើយបានចូលក្នុងពិភពលោក។ ឥឡូវ ខ្ញុំនឹងចេញពីពិភពលោក ហើយទៅឯបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌»។+
២៩ ពួកអ្នកកាន់តាមលោកបាននិយាយថា៖ «មើល! ឥឡូវលោកកំពុងមានប្រសាសន៍យ៉ាងចំៗ មិនមែនប្រើពាក្យប្រៀបប្រដូចទេ។ ៣០ ឥឡូវយើងដឹងថាលោកជ្រាបអ្វីៗទាំងអស់ ក៏មិនត្រូវការអ្នកណាសួរលោកដែរ។ ដោយហេតុនេះ យើងជឿថាលោកគឺមកពីព្រះ»។ ៣១ លោកយេស៊ូសួរពួកគាត់ថា៖ «តើឥឡូវអ្នករាល់គ្នាពិតជាជឿមែនឬ? ៣២ មើល! នឹងមានវេលាមកដល់ តាមពិតវេលានោះបានមកដល់ហើយ ពេលដែលអ្នករាល់គ្នានឹងខ្ចាត់ខ្ចាយទៅផ្ទះរៀងខ្លួន ហើយនឹងទុកខ្ញុំឲ្យនៅម្នាក់ឯង។+ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំមិនមែននៅម្នាក់ឯងទេ ពីព្រោះបិតានៅស្ថានសួគ៌នៅជាមួយនឹងខ្ញុំ។+ ៣៣ ខ្ញុំបានប្រាប់អ្វីៗទាំងនេះដល់អ្នករាល់គ្នា ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាមានសេចក្ដីសុខសាន្តដោយសារខ្ញុំ។+ ក្នុងពិភពលោក អ្នករាល់គ្នានឹងមានសេចក្ដីវេទនា ប៉ុន្តែចូរមានចិត្តក្លាហានឡើង! ខ្ញុំបានឈ្នះពិភពលោកហើយ»។+
១៧ លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍អ្វីៗទាំងនេះ ហើយបានងើបភ្នែកមើលទៅស្ថានសួគ៌ រួចមានប្រសាសន៍ថា៖ «បិតាអើយ វេលាបានមកដល់ហើយ។ សូមតម្កើងបុត្រលោក ដើម្បីបុត្រលោកអាចតម្កើងលោក។+ ២ លោកបានប្រគល់ឲ្យបុត្រលោកមានអំណាចលើមនុស្សទាំងអស់+ ដើម្បីបុត្រលោកអាចឲ្យជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់+ដល់អស់អ្នកដែលលោកបានប្រគល់ឲ្យបុត្រលោក។+ ៣ អស់អ្នកដែលនឹងទទួលជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់+ ត្រូវស្គាល់លោក*ដែលជាព្រះពិតតែមួយឲ្យបានច្បាស់+ និងត្រូវស្គាល់យេស៊ូគ្រិស្តដែលលោកបានចាត់ឲ្យមក។+ ៤ ខ្ញុំបានតម្កើងលោកនៅផែនដី+ ដោយបានបង្ហើយកិច្ចការដែលលោកបានផ្ដល់ឲ្យខ្ញុំធ្វើ។+ ៥ ដូច្នេះ បិតាអើយ ឥឡូវនេះសូមតម្កើងខ្ញុំឲ្យនៅក្បែរលោក គឺឲ្យខ្ញុំមានសិរីរុងរឿងដែលខ្ញុំធ្លាប់មាននៅក្បែរលោក កាលដែលមិនទាន់មានពិភពលោកនៅឡើយ។+
៦ «ពួកបុរសដែលលោកបានយកចេញពីពិភពលោក រួចប្រគល់ឲ្យខ្ញុំ ខ្ញុំបានបង្ហាញនាមរបស់លោកឲ្យពួកគាត់ស្គាល់។+ ពួកគាត់ជារបស់លោក ហើយលោកបានប្រគល់ពួកគាត់ឲ្យខ្ញុំ។ ពួកគាត់បានប្រព្រឹត្តតាមបណ្ដាំរបស់លោក។ ៧ ឥឡូវពួកគាត់ដឹងថា អ្វីៗទាំងអស់ដែលលោកបានប្រគល់ឲ្យខ្ញុំ សុទ្ធតែមកពីលោក។ ៨ ពីព្រោះគ្រប់ទាំងប្រសាសន៍ដែលលោកបានឲ្យខ្ញុំ នោះខ្ញុំបានឲ្យពួកគាត់+ ហើយពួកគាត់បានទទួលយកប្រសាសន៍ទាំងនោះ ក៏ដឹងប្រាកដថាខ្ញុំបានមកជាតំណាងលោក+ ហើយពួកគាត់ជឿថាលោកបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក។+ ៩ ខ្ញុំសូមធ្វើសំណូមពរអំពីពួកគាត់។ ខ្ញុំមិនធ្វើសំណូមពរអំពីពិភពលោកទេ ប៉ុន្តែអំពីអស់អ្នកដែលលោកបានឲ្យខ្ញុំ ពីព្រោះពួកគាត់ជារបស់លោក។ ១០ អ្វីៗទាំងអស់ដែលខ្ញុំមាន ជារបស់លោក ហើយអ្វីៗទាំងអស់ដែលលោកមាន ជារបស់ខ្ញុំ+ ហើយខ្ញុំបានត្រូវតម្កើងក្នុងចំណោមពួកគាត់។
១១ «ខ្ញុំមិននៅក្នុងពិភពលោកទៀតទេ ប៉ុន្តែពួកគាត់នៅក្នុងពិភពលោក+ តែខ្ញុំនឹងទៅឯលោក។ បិតាបរិសុទ្ធអើយ សូមការពារពួកគាត់+ដោយយល់ដល់នាមរបស់លោក ដែលលោកបានឲ្យខ្ញុំ ដើម្បីឲ្យពួកគាត់រួមគ្នាតែមួយ ដូចយើងរួមគ្នាតែមួយដែរ។+ ១២ ពេលដែលខ្ញុំនៅជាមួយនឹងពួកគាត់ ខ្ញុំធ្លាប់ការពារពួកគាត់+ដើម្បីនាមរបស់លោក ដែលលោកបានឲ្យខ្ញុំ។ ដោយសារខ្ញុំបានការពារពួកគាត់ នោះគ្មានពួកគាត់ណាម្នាក់បានបាត់បង់ឡើយ+ លើកលែងតែអ្នកនោះដែលនឹងត្រូវបំផ្លាញ*+ ដើម្បីឲ្យបទគម្ពីរក្លាយជាការពិត។+ ១៣ ប៉ុន្តែ ឥឡូវខ្ញុំនឹងទៅឯលោក ហើយខ្ញុំកំពុងនិយាយអ្វីៗទាំងនេះក្នុងពិភពលោក ដើម្បីឲ្យពួកគាត់ពោរពេញដោយអំណររបស់ខ្ញុំ។+ ១៤ ខ្ញុំបានឲ្យបណ្ដាំរបស់លោកដល់ពួកគាត់ ប៉ុន្តែពិភពលោកបានស្អប់ពួកគាត់ ពីព្រោះពួកគាត់មិនរួមចំណែកក្នុងពិភពលោកទេ+ ដូចខ្ញុំក៏មិនរួមចំណែកក្នុងពិភពលោកដែរ។
១៥ «ខ្ញុំមិនសុំលោកឲ្យយកពួកគាត់ចេញពីពិភពលោកទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំសុំលោកការពារពួកគាត់ ឲ្យរួចពីមេកំណាច។+ ១៦ ពួកគាត់មិនរួមចំណែកក្នុងពិភពលោកទេ+ ដូចខ្ញុំក៏មិនរួមចំណែកក្នុងពិភពលោកដែរ។+ ១៧ សូមញែកពួកគាត់ចេញជាបរិសុទ្ធ តាមរយៈសេចក្ដីពិត។+ ឯបណ្ដាំរបស់លោកជាសេចក្ដីពិត។+ ១៨ ខ្ញុំបានចាត់ពួកគាត់ឲ្យទៅក្នុងពិភពលោក ដូចលោកបានចាត់ខ្ញុំឲ្យទៅក្នុងពិភពលោកដែរ។+ ១៩ ខ្ញុំកំពុងញែកខ្លួនចេញជាបរិសុទ្ធដើម្បីពួកគាត់។ យ៉ាងនេះ ពួកគាត់អាចត្រូវញែកចេញជាបរិសុទ្ធ តាមរយៈសេចក្ដីពិត។
២០ «ខ្ញុំមិនគ្រាន់តែធ្វើសំណូមពរអំពីពួកគាត់ប៉ុណ្ណោះទេ តែខ្ញុំសុំធ្វើសំណូមអំពីអស់អ្នកណាដែលមានជំនឿលើខ្ញុំ ដោយសារពាក្យរបស់ពួកគាត់ផងដែរ។ ២១ ហេតុដូច្នេះ ពួកគាត់អាចរួមគ្នាតែមួយ+ ដូចលោកដែលជាបិតារួបរួមជាមួយនឹងខ្ញុំ ហើយខ្ញុំរួបរួមជាមួយនឹងលោក។+ យ៉ាងនោះ ពួកគាត់ក៏អាចរួបរួមជាមួយនឹងយើងដែរ ដើម្បីឲ្យពិភពលោកជឿថាលោកបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក។ ២២ ខ្ញុំបានតម្កើងពួកគាត់ ដូចលោកបានតម្កើងខ្ញុំដែរ ដើម្បីឲ្យពួកគាត់រួមគ្នាតែមួយ ដូចយើងរួមគ្នាតែមួយ។+ ២៣ ខ្ញុំរួបរួមជាមួយនឹងពួកគាត់ ហើយលោករួបរួមជាមួយនឹងខ្ញុំ ដើម្បីឲ្យពួកគាត់បានរួមគ្នាតែមួយយ៉ាងពិតប្រាកដ ប្រយោជន៍ឲ្យពិភពលោកដឹងថា លោកបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក ហើយដឹងថាលោកស្រឡាញ់ពួកគាត់ ដូចលោកស្រឡាញ់ខ្ញុំដែរ។ ២៤ បិតាអើយ ខ្ញុំសុំឲ្យពួកអ្នកដែលលោកបានប្រគល់ឲ្យខ្ញុំនៅជាមួយនឹងខ្ញុំនៅកន្លែងដែលខ្ញុំនៅ+ ដើម្បីឲ្យពួកគាត់អាចឃើញសិរីរុងរឿងដែលលោកបានឲ្យខ្ញុំ ពីព្រោះលោកបានស្រឡាញ់ខ្ញុំមុនកំណើតពិភពលោក។+ ២៥ បិតាសុចរិតអើយ ពិភពលោកនេះពិតជាមិនស្គាល់លោកទេ+ តែខ្ញុំស្គាល់លោក+ ហើយអ្នកទាំងនេះដឹងថាលោកបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក។ ២៦ ខ្ញុំបានបង្ហាញឲ្យពួកគាត់ស្គាល់នាមរបស់លោក ក៏នឹងបង្ហាញឲ្យស្គាល់តទៅទៀត+ ដើម្បីឲ្យពួកគាត់បង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដូចសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលលោកមានចំពោះខ្ញុំ និងដើម្បីឲ្យខ្ញុំរួបរួមជាមួយនឹងពួកគាត់»។+
១៨ លុះមានប្រសាសន៍អ្វីៗទាំងនេះចប់ លោកយេស៊ូនិងពួកអ្នកកាន់តាមលោកបានឆ្លងជ្រលងគីដ្រុន+ទៅសួនច្បារមួយ រួចក៏ចូលទៅក្នុងសួនច្បារនោះ។+ ២ យូដាសដែលជាអ្នកក្បត់លោក ក៏បានស្គាល់កន្លែងនោះដែរ ពីព្រោះលោកយេស៊ូធ្លាប់ជួបជាមួយនឹងពួកអ្នកកាន់តាមលោកនៅទីនោះជាច្រើនដង។ ៣ ដូច្នេះ យូដាសបាននាំកងទាហាន និងពួកអាជ្ញាធរនៃពួកសង្ឃនាយកនិងពួកផារិស៊ី មកទីនោះទាំងកាន់ចន្លុះ ចង្កៀង និងអាវុធ។+ ៤ លោកយេស៊ូជ្រាបអំពីការទាំងប៉ុន្មានដែលនឹងកើតឡើងដល់លោក នោះលោកបានចេញមកខាងមុខ ហើយមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «តើអ្នករាល់គ្នាកំពុងរកអ្នកណា?»។ ៥ ពួកគេឆ្លើយថា៖ «យេស៊ូពីក្រុងណាសារ៉ែត»។+ លោកមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «ខ្ញុំនេះហើយជាអ្នកនោះ»។ ឯយូដាសដែលជាអ្នកក្បត់លោក គាត់កំពុងឈរជាមួយនឹងពួកគេដែរ។+
៦ ក៏ប៉ុន្តែ ពេលដែលលោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «ខ្ញុំនេះហើយជាអ្នកនោះ» នោះពួកគេក៏ថយក្រោយ ហើយដួលដល់ដី។+ ៧ ដូច្នេះ លោកសួរពួកគេម្ដងទៀតថា៖ «តើអ្នករាល់គ្នាកំពុងរកអ្នកណា?»។ ពួកគេឆ្លើយថា៖ «យេស៊ូពីក្រុងណាសារ៉ែត»។ ៨ លោកយេស៊ូតបថា៖ «ខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នាហើយថា ខ្ញុំនេះហើយជាអ្នកនោះ។ ដូច្នេះ ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាកំពុងរកខ្ញុំ ចូរឲ្យអ្នកទាំងនេះទៅចុះ»។ ៩ នេះគឺដើម្បីសម្រេចពាក្យរបស់លោក ដែលថា៖ «ខ្ញុំមិនបានបាត់បង់អ្នកណាម្នាក់ពីចំណោមពួកអ្នកដែលលោកបានប្រគល់ឲ្យខ្ញុំទេ»។+
១០ បន្ទាប់មក ដោយសារស៊ីម៉ូនពេត្រុសមានដាវ គាត់ក៏ហូតដាវនោះកាប់ដាច់ស្លឹកត្រចៀកស្ដាំរបស់ខ្ញុំបម្រើសម្ដេចសង្ឃ។+ ខ្ញុំបម្រើនោះឈ្មោះម៉ាលឃូស។ ១១ ក៏ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពេត្រុសថា៖ «ចូរស៊កដាវក្នុងស្រោមវិញ។+ តើខ្ញុំមិនគួរផឹកពីពែង*ដែលបិតានៅស្ថានសួគ៌បានឲ្យខ្ញុំទេឬ?»។+
១២ រួចមក កងទាហាន មេបញ្ជាការ និងពួកអាជ្ញាធរនៃជនជាតិយូដា បានចាប់ចងលោកយេស៊ូ។ ១៣ មុនដំបូង ពួកគេនាំលោកទៅឯអេណាស ព្រោះគាត់ជាឪពុកក្មេករបស់កៃផាស+ ដែលជាសម្ដេចសង្ឃនៅឆ្នាំនោះ។+ ១៤ កៃផាសជាអ្នកដែលបានឲ្យយោបល់ដល់ជនជាតិយូដាថា គឺមានប្រយោជន៍ដល់ពួកគេ បើមនុស្សម្នាក់ស្លាប់ដើម្បីបណ្ដាជន។+
១៥ ពេលនោះ ស៊ីម៉ូនពេត្រុសនិងអ្នកកាន់តាមម្នាក់ទៀតកំពុងដើរតាមលោកយេស៊ូ។+ សម្ដេចសង្ឃស្គាល់អ្នកកាន់តាមម្នាក់នោះ ដូច្នេះអ្នកនោះបានចូលទីធ្លាផ្ទះរបស់សម្ដេចសង្ឃជាមួយនឹងលោកយេស៊ូ។ ១៦ ប៉ុន្តែ ពេត្រុសកំពុងឈរខាងក្រៅនៅឯមាត់ទ្វារ។* ដូច្នេះ អ្នកកាន់តាមដែលសម្ដេចសង្ឃស្គាល់ បានចេញទៅនិយាយជាមួយនឹងអ្នកយាមទ្វារ រួចបាននាំពេត្រុសចូលក្នុង។ ១៧ ស្ត្រីបម្រើដែលជាអ្នកយាមទ្វារនោះ បានសួរពេត្រុសថា៖ «តើអ្នកជាអ្នកកាន់តាមម្នាក់របស់បុរសនេះដែរឬ?»។ គាត់និយាយថា៖ «មិនមែនទេ»។+ ១៨ ដោយសារមានអាកាសធាតុត្រជាក់ នោះពួកខ្ញុំបម្រើនិងពួកអាជ្ញាធរបានយកធ្យូងមកបង្កាត់ភ្លើង រួចនាំគ្នាឈរអាំងភ្លើង។ ពេត្រុសក៏បានឈរអាំងភ្លើងជាមួយនឹងពួកគេដែរ។
១៩ ពេលនោះ សង្ឃនាយកបានសួរលោកយេស៊ូអំពីពួកអ្នកកាន់តាម និងអំពីសេចក្ដីបង្រៀនរបស់លោក។ ២០ លោកយេស៊ូឆ្លើយថា៖ «ខ្ញុំបាននិយាយទៅកាន់ពិភពលោកជាចំហ។ ខ្ញុំតែងតែបង្រៀនក្នុងសាលាប្រជុំនិងក្នុងវិហារ+ ជាកន្លែងដែលជនជាតិយូដាទាំងឡាយជួបជុំគ្នា ហើយខ្ញុំមិនដែលនិយាយដោយសម្ងាត់ទេ។ ២១ ហេតុអ្វីអ្នកសួរខ្ញុំ? ចូរសួរអ្នកដែលបានឮអ្វីដែលខ្ញុំបាននិយាយទៅកាន់ពួកគេ។ មើល! ពួកគេដឹងអំពីអ្វីដែលខ្ញុំបាននិយាយ»។ ២២ ពេលលោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ដូច្នោះ អាជ្ញាធរម្នាក់ដែលឈរនៅក្បែរ បានទះកំផ្លៀងលោក+ ក៏និយាយថា៖ «តើអ្នកឯងហ៊ានឆ្លើយបែបនេះទៅសង្ឃនាយកផងឬ?»។ ២៣ លោកយេស៊ូតបទៅគាត់ថា៖ «បើខ្ញុំបាននិយាយខុស ចូរប្រាប់មកថាខ្ញុំនិយាយខុសត្រង់ណា តែបើខ្ញុំនិយាយត្រូវ ហេតុអ្វីអ្នកវាយខ្ញុំ?»។ ២៤ រួចមក អេណាសបញ្ជូនលោកទាំងជាប់ចំណងទៅឯកៃផាស ដែលជាសម្ដេចសង្ឃ។+
២៥ ឯស៊ីម៉ូនពេត្រុស គាត់កំពុងឈរអាំងភ្លើង។ ពេលនោះពួកគេសួរគាត់ថា៖ «តើអ្នកជាអ្នកកាន់តាមម្នាក់របស់គាត់ដែរឬ?»។ គាត់បដិសេធថា៖ «មិនមែនទេ»។+ ២៦ ខ្ញុំបម្រើម្នាក់របស់សម្ដេចសង្ឃ ដែលជាសាច់ញាតិរបស់បុរសដែលត្រូវពេត្រុសកាប់ដាច់ស្លឹកត្រចៀក+ បាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំពិតជាបានឃើញអ្នកនៅសួនច្បារជាមួយនឹងគាត់មែន»។ ២៧ ប៉ុន្តែ ពេត្រុសបដិសេធម្ដងទៀត ហើយរំពេចនោះមាន់ក៏រងាវឡើង។+
២៨ បន្ទាប់មក ពួកគេនាំលោកយេស៊ូចេញពីកៃផាសទៅវិមានរបស់អភិបាល។+ ពេលនោះព្រលឹមហើយ ប៉ុន្តែពួកគេមិនចូលក្នុងវិមានរបស់អភិបាលទេ ដើម្បីកុំឲ្យពួកគេត្រូវស្មោកគ្រោក+ ហើយមិនអាចបរិភោគអាហារបុណ្យរំលងបាន។ ២៩ ដូច្នេះ ពីឡាតក៏ចេញមកក្រៅ ហើយនិយាយទៅកាន់ពួកគេថា៖ «តើអ្នករាល់គ្នាចោទប្រកាន់បុរសនេះអំពីបទអ្វី?»។ ៣០ ពួកគេតបទៅគាត់ថា៖ «ប្រសិនបើបុរសនេះមិនបានធ្វើអ្វីខុស* យើងមិនប្រគល់គាត់ឲ្យលោកទេ»។ ៣១ ដូច្នេះ ពីឡាតនិយាយទៅកាន់ពួកគេថា៖ «ចូរយកគាត់ទៅវិនិច្ឆ័យតាមច្បាប់របស់អ្នករាល់គ្នាចុះ»។+ ជនជាតិយូដានិយាយទៅគាត់ថា៖ «យើងគ្មានច្បាប់សម្លាប់អ្នកណាទេ»។+ ៣២ នោះគឺដើម្បីសម្រេចតាមប្រសាសន៍របស់លោកយេស៊ូ ដែលបានបញ្ជាក់អំពីរបៀបដែលលោកនឹងទទួលមរណភាព។+
៣៣ ដូច្នេះ ពីឡាតចូលក្នុងវិមានរបស់អភិបាលម្ដងទៀត រួចហៅលោកយេស៊ូ ហើយសួរលោកថា៖ «តើអ្នកជាស្ដេចនៃជនជាតិយូដាឬ?»។+ ៣៤ លោកយេស៊ូឆ្លើយថា៖ «តើអ្នកនិយាយដូច្នេះចេញពីខ្លួនអ្នកទេ? ឬក៏តើអ្នកឯទៀតបានប្រាប់អ្នកអំពីខ្ញុំ?»។ ៣៥ ពីឡាតឆ្លើយថា៖ «ខ្ញុំមិនមែនជាជនជាតិយូដាទេ មែនទេ? ជនរួមជាតិរបស់អ្នកនិងពួកសង្ឃនាយកបានប្រគល់អ្នកឲ្យខ្ញុំ។ តើអ្នកបានធ្វើអ្វី?»។ ៣៦ លោកយេស៊ូឆ្លើយថា៖+«រាជាណាចក្រខ្ញុំមិនមែនជារបស់ពិភពលោកនេះទេ។+ ប្រសិនបើរាជាណាចក្រខ្ញុំជារបស់ពិភពលោកនេះ ពួកអ្នកបម្រើរបស់ខ្ញុំមុខជាបានតយុទ្ធដើម្បីកុំឲ្យខ្ញុំត្រូវប្រគល់ឲ្យជនជាតិយូដា។+ ប៉ុន្តែ រាជាណាចក្រខ្ញុំមិនមែនមកពីពិភពលោកនេះទេ»។ ៣៧ ម្ល៉ោះហើយ ពីឡាតនិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «បើដូច្នេះ តើអ្នកជាស្ដេចឬ?»។ លោកយេស៊ូឆ្លើយថា៖ «អ្នកហើយដែលនិយាយថាខ្ញុំជាស្ដេច។+ ខ្ញុំបានកើតមក ក៏បានចូលក្នុងពិភពលោកដើម្បីការនោះឯង គឺដើម្បីធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់អំពីសេចក្ដីពិត។+ អស់អ្នកណាដែលនៅខាងសេចក្ដីពិត អ្នកទាំងនោះស្ដាប់សំឡេងខ្ញុំ»។ ៣៨ ពីឡាតនិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «តើសេចក្ដីពិតជាអ្វី?»។
លុះនិយាយចប់ គាត់ក៏ចេញទៅម្ដងទៀត ហើយនិយាយទៅកាន់ជនជាតិយូដាថា៖ «ខ្ញុំមិនឃើញថាគាត់មានកំហុសអ្វីទេ។+ ៣៩ ម្យ៉ាងទៀត អ្នករាល់គ្នាមានទម្លាប់ឲ្យខ្ញុំដោះលែងបុរសម្នាក់ឲ្យអ្នករាល់គ្នាក្នុងឱកាសបុណ្យរំលង។+ ដូច្នេះ តើអ្នករាល់គ្នាចង់ឲ្យខ្ញុំដោះលែងស្ដេចនៃជនជាតិយូដាឲ្យអ្នករាល់គ្នាឬទេ?»។ ៤០ រួចពួកគេស្រែកឡើងម្ដងទៀតថា៖ «មិនមែនបុរសនោះទេ! ចូរដោះលែងបារ៉ាបាសវិញ!»។ ឯបារ៉ាបាសជាចោរប្លន់។+
១៩ រួចមក ពីឡាតឲ្យគេយកលោកយេស៊ូទៅវាយនឹងរំពាត់ខ្សែតី។+ ២ ពួកទាហានបានយកបន្លាមកក្រងធ្វើជាមកុដមួយបំពាក់លើក្បាលលោក ហើយយកសម្លៀកបំពាក់ក្រៅពណ៌ស្វាយមកបំពាក់ឲ្យលោកដែរ។+ ៣ បន្ទាប់មក ពួកទាហានចូលទៅជិតលោក ហើយចេះតែចំអកឲ្យលោកថា៖ «សូមគោរពស្ដេចនៃជនជាតិយូដា!»។ រួចពួកគេទះកំផ្លៀងលោកម្ដងហើយម្ដងទៀត។+ ៤ ពីឡាតចេញទៅក្រៅម្ដងទៀត ហើយនិយាយទៅកាន់ជនជាតិយូដាថា៖ «មើល! ខ្ញុំនាំគាត់ចេញមកឯអ្នករាល់គ្នា ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាដឹងថាខ្ញុំមិនឃើញថាគាត់មានកំហុសអ្វីទេ»។+ ៥ ដូច្នេះ លោកយេស៊ូចេញមកក្រៅទាំងមានមកុដបន្លាលើក្បាល និងសម្លៀកបំពាក់ក្រៅពណ៌ស្វាយ។ រួចពីឡាតនិយាយទៅកាន់ពួកគេថា៖ «មើល! គឺបុរសនេះហើយ!»។ ៦ ក៏ប៉ុន្តែ ពេលដែលពួកសង្ឃនាយកនិងពួកអាជ្ញាធរឃើញលោក ពួកគេស្រែកឡើងថា៖ «ព្យួរគាត់ទៅ! ព្យួរគាត់ទៅ!»។*+ ពីឡាតនិយាយទៅពួកគេថា៖ «ចូរយកគាត់ទៅព្យួរដោយខ្លួនអ្នកចុះ ព្រោះខ្ញុំមិនឃើញថាគាត់មានកំហុសអ្វីទេ»។+ ៧ ជនជាតិយូដាតបថា៖ «យើងមានច្បាប់ ហើយយោងតាមច្បាប់នោះ គាត់គួរតែស្លាប់+ ពីព្រោះគាត់អះអាងថាគាត់ជាបុត្ររបស់ព្រះ»។+
៨ ពេលឮដូច្នេះ ពីឡាតក៏ខ្លាចជាងមុន។ ៩ រួចគាត់បានចូលក្នុងវិមានរបស់អភិបាលម្ដងទៀត ហើយនិយាយទៅលោកយេស៊ូថា៖ «តើអ្នកមកពីណា?»។ ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូមិនឆ្លើយទេ។+ ១០ ដូច្នេះ ពីឡាតសួរលោកថា៖ «តើអ្នកមិននិយាយជាមួយនឹងខ្ញុំទេឬ? តើអ្នកមិនដឹងថា ខ្ញុំមានអំណាចដោះលែងអ្នក ហើយក៏មានអំណាចប្រហារជីវិតអ្នក*ទេឬ?»។ ១១ លោកយេស៊ូតបទៅគាត់ថា៖ «អ្នកនឹងគ្មានអំណាចលើខ្ញុំទេ លុះត្រាតែអ្នកបានទទួលអំណាចពីស្ថានលើ។ ហេតុនេះ បុរសដែលបានប្រគល់ខ្ញុំឲ្យអ្នក បានធ្វើខុសធ្ងន់ជាងអ្នក»។
១២ ម្ល៉ោះហើយ ពីឡាតខំរិះរកវិធីដើម្បីដោះលែងលោក។ ប៉ុន្តែ ជនជាតិយូដាស្រែកឡើងថា៖ «ប្រសិនបើលោកដោះលែងបុរសនេះ លោកមិនមែនជាមិត្តរបស់សេសារ*ទេ។ អ្នកណាដែលលើកខ្លួនជាស្ដេច អ្នកនោះនិយាយប្រឆាំងសេសារហើយ»។+ ១៣ ពេលពីឡាតឮពាក្យទាំងនេះ គាត់ក៏យកលោកយេស៊ូចេញមកក្រៅ រួចអង្គុយនៅកន្លែងកាត់ក្ដីដែលហៅថា ទីលានក្រាលថ្ម តែភាសាហេប្រឺហៅថាកាបបាថា។ ១៤ ថ្ងៃនោះជាថ្ងៃរៀបចំ*+សម្រាប់បុណ្យរំលង។ ពេលនោះប្រហែលជាម៉ោងទី៦។* ពីឡាតនិយាយទៅកាន់ជនជាតិយូដាថា៖ «មើល! ស្ដេចរបស់អ្នករាល់គ្នា!»។ ១៥ ក៏ប៉ុន្តែ ពួកគេស្រែកឡើងថា៖ «យកគាត់ចេញ! យកគាត់ចេញ! ព្យួរគាត់ទៅ!»។* ពីឡាតសួរពួកគេថា៖ «តើឲ្យខ្ញុំប្រហារជីវិតស្ដេចរបស់អ្នករាល់គ្នាឬ?»។ ពួកសង្ឃនាយកឆ្លើយថា៖ «យើងគ្មានស្ដេចក្រៅពីសេសារទេ»។ ១៦ ដូច្នេះ គាត់ប្រគល់លោកឲ្យពួកគេយកទៅព្យួរលើបង្គោល។+
រួចពួកគេក៏នាំយកលោកយេស៊ូទៅ។ ១៧ លោកយេស៊ូលីបង្គោលទារុណកម្ម*ដោយផ្ទាល់ ចេញទៅឯកន្លែងហៅថាលលាដ៍ក្បាល+ ដែលភាសាហេប្រឺហៅថាកុលកូថា។+ ១៨ នៅទីនោះ ពួកគេព្យួរលោកយេស៊ូលើបង្គោល*+ ក៏ព្យួរបុរសពីរនាក់ទៀតនៅសងខាង ដោយមានលោកយេស៊ូនៅកណ្ដាល។+ ១៩ ពីឡាតសរសេរសេចក្ដីប្រកាសមួយ ហើយបិទលើបង្គោលទារុណកម្ម។* សេចក្ដីប្រកាសនោះថា៖ «យេស៊ូពីក្រុងណាសារ៉ែត ជាស្ដេចនៃជនជាតិយូដា»។+ ២០ ជនជាតិយូដាជាច្រើននាក់បានអានសេចក្ដីប្រកាសនោះ ដោយសារកន្លែងដែលគេព្យួរលោកយេស៊ូលើបង្គោលគឺនៅជិតក្រុង ហើយសេចក្ដីប្រកាសនោះបានត្រូវសរសេរជាភាសាហេប្រឺ ឡាតាំង និងក្រិច។ ២១ ក៏ប៉ុន្តែ ពួកសង្ឃនាយកនៃជនជាតិយូដានិយាយទៅកាន់ពីឡាតថា៖ «សូមកុំសរសេរថា‹ស្ដេចនៃជនជាតិយូដា› តែសូមសរសេរដូចដែលគាត់បាននិយាយថា៖ ‹ខ្ញុំជាស្ដេចនៃជនជាតិយូដា›»។ ២២ ពីឡាតតបថា៖ «ខ្ញុំសរសេរយ៉ាងណា ត្រូវទុកយ៉ាងនោះ»។
២៣ ក្រោយពីពួកទាហានបានព្យួរលោកយេស៊ូលើបង្គោល ពួកគេយកសម្លៀកបំពាក់ក្រៅរបស់លោក រួចចែកជាបួនផ្នែក ហើយទាហានម្នាក់ៗបានមួយផ្នែក។ ពួកគេក៏បានយកសម្លៀកបំពាក់ក្នុងរបស់លោកដែរ។ ប៉ុន្តែ សម្លៀកបំពាក់ក្នុងនោះគ្មានថ្នេរឡើយ ព្រោះបានត្រូវត្បាញពីលើចុះមក។ ២៤ ដូច្នេះ ពួកគេនិយាយគ្នាថា៖ «កុំហែកសម្លៀកបំពាក់នោះ ប៉ុន្តែចូរយើងចាប់ឆ្នោតដើម្បីដឹងថាអ្នកណានឹងបាន»។+ នេះគឺដើម្បីសម្រេចតាមបទគម្ពីរដែលចែងថា៖ «ពួកគេយកសម្លៀកបំពាក់ក្រៅរបស់ខ្ញុំចែកគ្នា ហើយពួកគេចាប់ឆ្នោតយកសម្លៀកបំពាក់របស់ខ្ញុំ»។+ ពួកទាហានពិតជាធ្វើដូច្នោះមែន។
២៥ ឯម្ដាយរបស់លោកយេស៊ូ+ ប្អូនស្រីរបស់ម្ដាយលោក ម៉ារៀដែលជាប្រពន្ធរបស់ក្លូប៉ាស និងម៉ារៀម៉ាក់ដាឡេន ពួកនាងឈរនៅក្បែរបង្គោលទារុណកម្ម*របស់លោក។+ ២៦ ពេលដែលលោកយេស៊ូឃើញម្ដាយលោក និងអ្នកកាន់តាមដែលលោកស្រឡាញ់+កំពុងឈរនៅក្បែរ នោះលោកមានប្រសាសន៍ទៅម្ដាយលោកថា៖ «មើល! កូនរបស់អ្នកម្ដាយ!»។ ២៧ បន្ទាប់មក លោកមានប្រសាសន៍ទៅអ្នកកាន់តាមនោះថា៖ «មើល! ម្ដាយរបស់អ្នក!»។ ចាប់ពីពេលនោះមក អ្នកកាន់តាមនោះបានយកម្ដាយរបស់លោកទៅរស់នៅក្នុងផ្ទះរបស់គាត់។
២៨ បន្ទាប់ពីនោះ ពេលដែលលោកយេស៊ូជ្រាបថាការទាំងអស់បានសម្រេចហើយ តែដើម្បីសម្រេចតាមបទគម្ពីរ លោកក៏មានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំស្រេកទឹក»។+ ២៩ មានភាជនៈមួយនៅទីនោះដែលពេញទៅដោយស្រាជូរ។ ដូច្នេះ គេបានជ្រលក់ប្រដាប់ជក់ទឹកក្នុងស្រាជូរ រួចដាក់លើចុងដើមហ៊ីសុប* ហើយហុចដល់មាត់របស់លោក។+ ៣០ លុះបានភ្លក់ស្រាជូរនោះហើយ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថា៖ «ការទាំងអស់បានសម្រេចហើយ!»។+ រួចលោកឱនក្បាល ហើយផុតដង្ហើមទៅ។+
៣១ ក្រោយមក ជនជាតិយូដាបានសុំឲ្យពីឡាតបំបាក់ជើងរបស់ពួកអ្នកដែលនៅជាប់បង្គោលទារុណកម្ម ហើយយកសពរបស់ពួកគេចេញ ពីព្រោះនោះជាថ្ងៃរៀបចំ+ ហើយពួកគេមិនចង់ឲ្យសពទាំងនោះនៅជាប់បង្គោលទារុណកម្ម+នៅថ្ងៃឈប់សម្រាកទេ (ព្រោះជាថ្ងៃឈប់សម្រាកធំ)។*+ ៣២ ដូច្នេះ ពួកទាហានក៏មកបំបាក់ជើងរបស់បុរសទី១ និងបុរសមួយទៀតដែលបានត្រូវព្យួរលើបង្គោលក្បែរលោក។ ៣៣ ប៉ុន្តែ ពេលដែលមកដល់លោកយេស៊ូ ពួកគេមិនបានបំបាក់ជើងលោកទេ ព្រោះឃើញថាលោកស្លាប់ហើយ។ ៣៤ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ ទាហានម្នាក់បានចាក់ចំហៀងខ្លួនលោកនឹងលំពែង+ ហើយឈាមនិងទឹកក៏ចេញមកភ្លាម។ ៣៥ ឯអ្នកដែលបានឃើញការនេះបានធ្វើជាសាក្សី ហើយការបញ្ជាក់របស់គាត់គឺពិត។ គាត់ក៏ដឹងថាគាត់និយាយការពិត ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាជឿ។+ ៣៦ ការទាំងនេះបានកើតឡើងដើម្បីសម្រេចតាមបទគម្ពីរដែលចែងថា៖ «គ្មានឆ្អឹងណាមួយរបស់គាត់បានត្រូវបំបាក់ឡើយ»។+ ៣៧ បទគម្ពីរមួយទៀតចែងថា៖ «ពួកគេនឹងមើលទៅអ្នកដែលពួកគេបានចាក់ទម្លុះ»។+
៣៨ បន្ទាប់ពីការទាំងនេះ យ៉ូសែបពីក្រុងអារីម៉ាថេបានសុំពីឡាតយកសពរបស់លោកយេស៊ូ។ គាត់ជាអ្នកកាន់តាមម្នាក់របស់លោកយេស៊ូ ប៉ុន្តែគាត់កាន់តាមលោកដោយសម្ងាត់ ដោយសារខ្លាចជនជាតិយូដា។+ ពេលពីឡាតអនុញ្ញាតហើយ គាត់ក៏មកយកសពរបស់លោកចេញ។+ ៣៩ រីឯនីកូដេម+ជាបុរសដែលធ្លាប់មកជួបលោកយេស៊ូនៅពេលយប់ គាត់ក៏បានមកដែរ ដោយយកជ័រល្វីងទេស និងគ្រឿងក្រអូបអាឡូដែលលាយស្រាប់* ប្រហែល៣៣គីឡូក្រាម*មកជាមួយផង។+ ៤០ ដូច្នេះ ពួកគេយកសពរបស់លោកយេស៊ូមករុំនឹងក្រណាត់សាច់ល្អដែលមានគ្រឿងក្រអូបទាំងនោះ+ តាមទំនៀមទម្លាប់របស់ជនជាតិយូដាក្នុងការរៀបចំបញ្ចុះសព។ ៤១ រីឯកន្លែងដែលគេបានប្រហារជីវិតលោក* មានសួនច្បារមួយ ហើយក្នុងសួនច្បារនោះមានទីបញ្ចុះសពថ្មី+ ដែលគេមិនទាន់ដាក់សពណាមួយនៅឡើយ។ ៤២ ដូច្នេះ ពួកគេបានដាក់លោកយេស៊ូក្នុងទីបញ្ចុះសពនោះ ដោយសារថ្ងៃនោះជាថ្ងៃរៀបចំ+របស់ជនជាតិយូដា ហើយទីបញ្ចុះសពនោះនៅជិត។
២០ នៅថ្ងៃដំបូងនៃសប្ដាហ៍នោះ ម៉ារៀម៉ាក់ដាឡេនបានមកទីបញ្ចុះសពតាំងពីព្រលឹម+ កាលដែលមេឃងងឹតនៅឡើយ។ ពេលនោះ នាងឃើញថាថ្មបានត្រូវប្រមៀលចេញពីទីបញ្ចុះសពហើយ។+ ២ ដូច្នេះ នាងរត់ទៅរកស៊ីម៉ូនពេត្រុសនិងអ្នកកាន់តាមម្នាក់ទៀតដែលលោកយេស៊ូស្រឡាញ់+ ហើយប្រាប់ពួកគាត់ថា៖ «ពួកគេបានយកលោកម្ចាស់ចេញពីទីបញ្ចុះសពបាត់ហើយ។+ យើងមិនដឹងថាពួកគេបានដាក់លោកនៅកន្លែងណាទេ»។
៣ រួចមក ពេត្រុសនិងអ្នកកាន់តាមនោះបានចេញទៅទីបញ្ចុះសព។ ៤ ពួកគាត់ទាំងពីរនាក់ចាប់ផ្ដើមរត់ទៅជាមួយគ្នា តែអ្នកកាន់តាមនោះរត់លឿនជាងពេត្រុស ដូច្នេះគាត់បានទៅដល់ទីបញ្ចុះសពមុន។ ៥ រួចគាត់ឱនទៅឃើញក្រណាត់សាច់ល្អនៅទីនោះ+ តែគាត់មិនបានចូលក្នុងទេ។ ៦ ស៊ីម៉ូនពេត្រុសមកតាមក្រោយគាត់ ក៏ចូលទៅក្នុងទីបញ្ចុះសព ហើយឃើញក្រណាត់សាច់ល្អនៅទីនោះ។ ៧ ក្រណាត់ដែលគេបានដាក់លើក្បាលលោក មិននៅជាមួយនឹងក្រណាត់ផ្សេងទៀតទេ តែបានត្រូវមូរទុកដោយឡែកនៅកន្លែងមួយ។ ៨ រួចអ្នកកាន់តាមដែលបានមកដល់ទីបញ្ចុះសពមុន ក៏ចូលទៅក្នុងដែរ គាត់បានឃើញ ហើយក៏ជឿ។ ៩ ប៉ុន្តែ ពួកគាត់នៅមិនទាន់យល់ទេអំពីបទគម្ពីរដែលចែងថា លោកត្រូវរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ។+ ១០ ដូច្នេះ ពួកគាត់ត្រឡប់ទៅផ្ទះរៀងៗខ្លួន។
១១ ក៏ប៉ុន្តែ ម៉ារៀនៅឈរយំខាងក្រៅជិតទីបញ្ចុះសពនោះ។ កាលដែលនាងកំពុងយំនៅឡើយ នាងឱនទៅមើលក្នុងទីបញ្ចុះសព ១២ ហើយឃើញទេវតាពីររូប+ស្លៀកពាក់ស កំពុងអង្គុយនៅកន្លែងដែលគេបានដាក់សពលោកយេស៊ូ ម្នាក់អង្គុយនៅក្បាលនិងម្នាក់អង្គុយនៅជើង។ ១៣ ទេវតាសួរនាងថា៖ «ហេតុអ្វីនាងយំ?»។ នាងឆ្លើយថា៖ «ពួកគេបានយកលោកម្ចាស់របស់ខ្ញុំចេញបាត់ហើយ។ ខ្ញុំមិនដឹងថាពួកគេដាក់លោកនៅកន្លែងណាទេ»។ ១៤ លុះនិយាយចប់ នាងបែរទៅ ក៏ឃើញលោកយេស៊ូឈរនៅទីនោះ តែនាងមិនបានដឹងថាជាលោកយេស៊ូទេ។+ ១៥ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅនាងថា៖ «ហេតុអ្វីនាងយំ? តើនាងកំពុងរកអ្នកណា?»។ នាងគិតថាលោកជាអ្នកថែសួនច្បារ ដូច្នេះនាងនិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «ប្រសិនបើអ្នកបានយកសពរបស់លោកចេញ សូមប្រាប់ខ្ញុំថាអ្នកបានដាក់លោកនៅកន្លែងណា ខ្ញុំនឹងទៅយក»។ ១៦ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅនាងថា៖ «ម៉ារៀ!»។ នាងក៏បែរទៅរកលោក ហើយនិយាយទៅលោកជាភាសាហេប្រឺថា៖ «រ៉ាបូនី!» (ដែលមានន័យថា«លោកគ្រូ!»)។ ១៧ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅនាងថា៖ «ឈប់តោងខ្ញុំ ព្រោះខ្ញុំមិនទាន់ឡើងទៅឯបិតានៅស្ថានសួគ៌ទេ។ ប៉ុន្តែ ចូរនាងទៅឯបងប្អូនរបស់ខ្ញុំ+ ហើយប្រាប់ពួកគាត់ថា៖ ‹ខ្ញុំនឹងឡើងទៅឯបិតារបស់ខ្ញុំ+ដែលជាបិតារបស់អ្នករាល់គ្នា ហើយទៅឯព្រះរបស់ខ្ញុំ+ដែលជាព្រះរបស់អ្នករាល់គ្នា›»។ ១៨ ម៉ារៀម៉ាក់ដាឡេនបាននាំដំណឹងទៅប្រាប់ពួកអ្នកកាន់តាមថា៖ «ខ្ញុំបានឃើញលោកម្ចាស់!»។ នាងក៏បានរៀបរាប់ប្រាប់ពួកគាត់អំពីអ្វីដែលលោកបានមានប្រសាសន៍ទៅនាង។+
១៩ នៅល្ងាចថ្ងៃដដែល ជាថ្ងៃដំបូងនៃសប្ដាហ៍នោះ ពួកអ្នកកាន់តាមបានជួបជុំគ្នា ហើយបានចាក់សោទ្វារដោយសារខ្លាចជនជាតិយូដា។ លោកយេស៊ូបានលេចមកឈរនៅកណ្ដាលពួកគាត់ ហើយមានប្រសាសន៍ថា៖ «សូមឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានប្រកបដោយសេចក្ដីសុខ»។+ ២០ បន្ទាប់ពីមានប្រសាសន៍ដូច្នេះ លោកបានបង្ហាញដៃទាំងពីរនិងចំហៀងខ្លួនឲ្យពួកគាត់ឃើញ។+ រួចពួកអ្នកកាន់តាមក៏ត្រេកអរ ដោយសារឃើញលោកម្ចាស់។+ ២១ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគាត់ម្ដងទៀតថា៖ «សូមឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានប្រកបដោយសេចក្ដីសុខ។+ ខ្ញុំចាត់អ្នករាល់គ្នាឲ្យទៅ+ ដូចបិតានៅស្ថានសួគ៌បានចាត់ខ្ញុំឲ្យមកដែរ»។+ ២២ លុះមានប្រសាសន៍ហើយ លោកក៏ផ្លុំលើពួកគាត់ រួចមានប្រសាសន៍ថា៖ «ចូរទទួលឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធរបស់ព្រះចុះ។+ ២៣ ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាអភ័យទោសចំពោះការខុសឆ្គងរបស់អ្នកណា ការខុសឆ្គងរបស់អ្នកនោះនឹងត្រូវអភ័យទោស។ ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាមិនអភ័យទោសចំពោះការខុសឆ្គងរបស់អ្នកណា ការខុសឆ្គងរបស់អ្នកនោះនឹងមិនត្រូវអភ័យទោសទេ»។
២៤ ប៉ុន្តែ ពេលដែលលោកយេស៊ូលេចមក ថូម៉ាស់+ដែលគេហៅថាកូនភ្លោះ* ដែលជាសាវ័កម្នាក់ក្នុងចំណោមសាវ័កទាំង១២នាក់ មិនបាននៅជាមួយនឹងពួកគាត់ទេ។ ២៥ ដូច្នេះ ពួកអ្នកកាន់តាមឯទៀតប្រាប់គាត់ថា៖ «យើងបានឃើញលោកម្ចាស់!»។ ប៉ុន្តែ គាត់និយាយថា៖ «ខ្ញុំមិនជឿដាច់ខាត លុះត្រាតែខ្ញុំឃើញស្នាមដែកគោលលើដៃរបស់លោក ហើយដាក់ម្រាមដៃខ្ញុំក្នុងស្នាមដែកគោលនោះ ថែមទាំងលូកដៃទៅក្នុងចំហៀងខ្លួនលោក»។+
២៦ លុះ៨ថ្ងៃក្រោយមក ពួកអ្នកកាន់តាមលោកនៅក្នុងផ្ទះម្ដងទៀត ហើយថូម៉ាស់ក៏នៅជាមួយនឹងពួកគាត់ដែរ។ លោកយេស៊ូបានលេចមក ទោះជាទ្វារចាក់សោក៏ដោយ ហើយលោកបានឈរនៅកណ្ដាលពួកគាត់ ដោយមានប្រសាសន៍ថា៖ «សូមឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានប្រកបដោយសេចក្ដីសុខ»។+ ២៧ រួចលោកមានប្រសាសន៍ទៅថូម៉ាស់ថា៖ «ចូរដាក់ម្រាមដៃរបស់អ្នកនៅទីនេះ មើលដៃរបស់ខ្ញុំ ហើយលូកដៃទៅក្នុងចំហៀងខ្លួនខ្ញុំ ហើយឈប់សង្ស័យ តែចូរជឿចុះ»។ ២៨ ថូម៉ាស់និយាយទៅលោកថា៖ «លោកម្ចាស់របស់ខ្ញុំនិងព្រះរបស់ខ្ញុំអើយ!»។ ២៩ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «តើអ្នកជឿដោយសារបានឃើញខ្ញុំឬ? អស់អ្នកណាដែលជឿទោះជាមិនឃើញក៏ដោយ អ្នកនោះមានសុភមង្គលហើយ»។
៣០ តាមការពិត លោកយេស៊ូក៏បានធ្វើសញ្ញាសម្គាល់ជាច្រើនទៀតនៅមុខពួកអ្នកកាន់តាមលោកដែរ តែមិនបានត្រូវសរសេរក្នុងរមូរនេះទេ។+ ៣១ ប៉ុន្តែ ការទាំងនេះបានត្រូវសរសេរ ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាជឿថា លោកយេស៊ូជាគ្រិស្ត និងជាបុត្ររបស់ព្រះ ហើយឲ្យជឿថាអ្នករាល់គ្នាអាចបានជីវិតតាមរយៈនាមរបស់លោក ដោយសារអ្នករាល់គ្នាមានជំនឿ។+
២១ បន្ទាប់មក លោកយេស៊ូបង្ហាញខ្លួនឲ្យពួកអ្នកកាន់តាមឃើញម្ដងទៀតនៅសមុទ្រទិបេរៀស។ លោកបានបង្ហាញខ្លួនដូចតទៅនេះ៖ ២ ស៊ីម៉ូនពេត្រុស ថូម៉ាស់ (ដែលគេហៅថាកូនភ្លោះ)+ ណាថាណែល+ពីក្រុងកាណានៅស្រុកកាលីឡេ កូនប្រុសៗសេបេដេ+ និងអ្នកកាន់តាមពីរនាក់ទៀតរបស់លោក បាននៅជាមួយគ្នា។ ៣ ស៊ីម៉ូនពេត្រុសនិយាយទៅកាន់ពួកគាត់ថា៖ «ខ្ញុំនឹងទៅនេសាទត្រី»។ ពួកគាត់និយាយទៅកាន់គាត់ថា៖ «យើងក៏ទៅជាមួយនឹងអ្នកដែរ»។ ដូច្នេះ ពួកគាត់ក៏ចេញទៅ ហើយចុះទូក តែយប់នោះពួកគាត់នេសាទមិនបានត្រីសោះ។+
៤ ក៏ប៉ុន្តែ ពេលព្រឹកឡើង លោកយេស៊ូឈរនៅឯឆ្នេរ តែពួកអ្នកកាន់តាមមិនបានដឹងថាជាលោកយេស៊ូទេ។+ ៥ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគាត់ថា៖ «កូនៗអើយ! អ្នករាល់គ្នាគ្មានអ្វី*បរិភោគទេ មែនទេ?»។ ពួកគាត់តបទៅលោកថា៖ «បាទ!»។ ៦ លោកមានប្រសាសន៍ទៅពួកគាត់ថា៖ «ចូរទម្លាក់អួននៅខាងស្ដាំទូក ហើយអ្នកនឹងរកបាន»។ ពួកគាត់ក៏ទម្លាក់អួនទៅ តែមិនអាចទាញឡើងវិញបានឡើយ ដោយសារជាប់បានត្រីច្រើនសន្ធឹកណាស់។+ ៧ ដូច្នេះ អ្នកកាន់តាមដែលលោកយេស៊ូស្រឡាញ់+ បាននិយាយទៅកាន់ពេត្រុសថា៖ «គឺជាលោកម្ចាស់!»។ កាលដែលស៊ីម៉ូនពេត្រុសឮថាជាលោកម្ចាស់ គាត់ក៏ពាក់អាវក្រៅ ព្រោះគាត់នៅខ្លួនទទេ* រួចលោតចុះក្នុងទឹកសមុទ្រ។ ៨ ប៉ុន្តែ ពួកអ្នកកាន់តាមឯទៀតបានជិះទូកតូចនោះមក ទាំងទាញអួនពេញទៅដោយត្រីមកជាមួយផង ព្រោះពួកគាត់នៅមិនឆ្ងាយពីគោកទេ ប្រហែលតិចជាង១០០ម៉ែត្រ។*
៩ ពេលដែលពួកគាត់ឡើងមកលើគោកវិញ ពួកគាត់ឃើញមានរងើកធ្យូងនិងមានត្រីនៅលើរងើកនោះ ក៏ឃើញមាននំប៉័ងដែរ។ ១០ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគាត់ថា៖ «ចូរយកត្រីខ្លះដែលអ្នករាល់គ្នាទើបតែចាប់បានមក»។ ១១ ដូច្នេះ ស៊ីម៉ូនពេត្រុសបានចុះក្នុងទូក ហើយទាញអួនពេញទៅដោយត្រីធំៗចំនួន១៥៣ក្បាល អូសមកលើគោក។ ទោះជាមានត្រីច្រើនយ៉ាងនេះក៏ដោយ អួនមិនបានធ្លាយទេ។ ១២ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគាត់ថា៖ «អញ្ជើញមកបរិភោគ»។ គ្មានអ្នកកាន់តាមណាម្នាក់ហ៊ានសួរលោកថា៖ «តើអ្នកជាអ្នកណា?»ទេ ពីព្រោះពួកគាត់ដឹងថាជាលោកម្ចាស់។ ១៣ លោកយេស៊ូមកយកនំប៉័ងនោះចែកឲ្យពួកគាត់ ហើយក៏យកត្រីចែកឲ្យពួកគាត់ដែរ។ ១៤ នេះជាលើកទី៣+ដែលលោកយេស៊ូលេចមកជួបពួកអ្នកកាន់តាមលោក បន្ទាប់ពីលោកបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ។
១៥ លុះបានបរិភោគហើយ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅស៊ីម៉ូនពេត្រុសថា៖ «ស៊ីម៉ូន កូនយ៉ូហាន តើអ្នកស្រឡាញ់ខ្ញុំច្រើនជាងអ្វីៗទាំងនេះទេ?»។ គាត់ឆ្លើយថា៖ «បាទ លោកម្ចាស់ លោកជ្រាបហើយថាខ្ញុំស្រឡាញ់លោក»។ លោកមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «ចូរឲ្យចំណីដល់កូនចៀមរបស់ខ្ញុំ»។+ ១៦ លោកមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ម្ដងទៀតជាលើកទី២ថា៖ «ស៊ីម៉ូន កូនយ៉ូហាន តើអ្នកស្រឡាញ់ខ្ញុំទេ?»។ គាត់ឆ្លើយថា៖ «បាទ លោកម្ចាស់ លោកជ្រាបហើយថាខ្ញុំស្រឡាញ់លោក»។ លោកមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «ចូរឃ្វាលចៀមតូចៗរបស់ខ្ញុំ»។+ ១៧ លោកមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ជាលើកទី៣ថា៖ «ស៊ីម៉ូន កូនយ៉ូហាន តើអ្នកស្រឡាញ់ខ្ញុំទេ?»។ ពេត្រុសតាំងកើតទុក្ខក្នុងចិត្ត ដោយសារលោកសួរគាត់ជាលើកទី៣ថា៖ «តើអ្នកស្រឡាញ់ខ្ញុំទេ?»។ ដូច្នេះ គាត់និយាយទៅកាន់លោកថា៖ «លោកម្ចាស់ លោកជ្រាបអ្វីៗទាំងអស់ លោកជ្រាបហើយថាខ្ញុំស្រឡាញ់លោក»។ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «ចូរឲ្យចំណីដល់ចៀមតូចៗរបស់ខ្ញុំ។+ ១៨ ខ្ញុំប្រាប់អ្នកការពិតថា កាលដែលអ្នកនៅក្មេង អ្នកធ្លាប់ស្លៀកពាក់ខ្លួនឯង ហើយដើរទៅកន្លែងណាដែលអ្នកចង់ទៅ។ ប៉ុន្តែ ពេលដែលអ្នកចាស់ទៅ អ្នកនឹងលាដៃ ហើយមានម្នាក់ទៀតនឹងស្លៀកពាក់ឲ្យអ្នក រួចនាំអ្នកទៅកន្លែងដែលអ្នកមិនចង់ទៅទេ»។ ១៩ លោកមានប្រសាសន៍ដូច្នេះដើម្បីបញ្ជាក់ថា គាត់នឹងលើកតម្កើងព្រះដោយស្លាប់តាមរបៀបណា។ បន្ទាប់ពីលោកបានប្រសាសន៍អ្វីៗទាំងនេះហើយ លោកក៏ប្រាប់គាត់ថា៖ «ចូរបន្តកាន់តាមខ្ញុំ»។+
២០ កាលដែលពេត្រុសបែរទៅ គាត់ឃើញអ្នកកាន់តាមដែលលោកយេស៊ូស្រឡាញ់+កំពុងដើរតាម គឺអ្នកដែលបានផ្អែកខ្លួនលើទ្រូងលោកពេលបរិភោគអាហារល្ងាច ហើយបានសួរថា៖ «លោកម្ចាស់ តើអ្នកណានឹងក្បត់លោក?»។ ២១ ដូច្នេះ ពេលក្រឡេកទៅឃើញគាត់ ពេត្រុសសួរលោកយេស៊ូថា៖ «លោកម្ចាស់ ចុះបុរសនេះវិញ?»។ ២២ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពេត្រុសថា៖ «ប្រសិនបើខ្ញុំមានបំណងប្រាថ្នាឲ្យគាត់នៅរហូតដល់ខ្ញុំមក តើនោះទាក់ទងអ្វីនឹងអ្នក? ប៉ុន្តែ ចូរអ្នកបន្តកាន់តាមខ្ញុំ»។ ២៣ ម្ល៉ោះហើយ ពាក្យនេះបានលេចឮក្នុងចំណោមបងប្អូនថា អ្នកកាន់តាមនោះនឹងមិនស្លាប់ឡើយ។ ក៏ប៉ុន្តែ នោះមិនមែនជាអ្វីដែលលោកយេស៊ូចង់មានប្រសាសន៍ទៅគាត់ទេ តែលោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ប្រសិនបើខ្ញុំមានបំណងប្រាថ្នាឲ្យគាត់នៅរហូតដល់ខ្ញុំមក តើនោះទាក់ទងអ្វីនឹងអ្នក?»។
២៤ គឺអ្នកកាន់តាមនោះហើយ+ដែលធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់អំពីការទាំងនេះ ក៏ជាអ្នកដែលបានសរសេរអ្វីៗទាំងនេះ ហើយយើងដឹងថាការបញ្ជាក់របស់គាត់គឺជាការពិត។
២៥ តាមការពិត មានការជាច្រើនទៀតដែលលោកយេស៊ូបានធ្វើ ហើយប្រសិនបើសរសេរអំពីការទាំងនោះឲ្យបានល្អិតល្អន់ ខ្ញុំគិតថាពិភពលោកទាំងមូលមិនល្មមទុករមូរទាំងអស់នោះឡើយ។+
ន័យត្រង់«ជាព្រះមួយ»
ន័យត្រង់«កូនតែមួយដែលព្រះបានបង្កើតដោយផ្ទាល់»
ឬ«ជាអ្នកដែលបានទទួលគុណដ៏វិសេសលើសលប់ពីព្រះ»
ឬ«កូនតែមួយដែលព្រះបានបង្កើតដោយផ្ទាល់ ហើយដែលមានលក្ខណៈដូចព្រះ»
ឬ«នៅជិតដើមទ្រូងរបស់បិតា» នេះសំដៅលើកន្លែងកិត្តិយសបំផុត
មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែម ផ្នែកក៥
មិនមែនជាភូមិបេថានីនៅជិតក្រុងយេរូសាឡិមទេ
ប្រហែលជាម៉ោងបួនរសៀល
«កេផាស»ឬ«ពេត្រុស»មានន័យថា«ថ្ម»
ក្នុងខនេះ ពាក្យថា«មកតាមខ្ញុំ»សំដៅលើការក្លាយជាអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូ
ន័យត្រង់«ស្ត្រីអើយ តើរឿងនេះទាក់ទងអ្វីនឹងខ្ញុំនិងអ្នក?»។ នេះជាសម្ដីដើម្បីជំទាស់នឹងសំណូមពរណាមួយ ហើយពាក្យ«ស្ត្រី»មិនមែនជាសម្ដីដែលមិនបង្ហាញការគោរពទេ
ប្រហែលជារង្វាល់វត្ថុរាវដែលហៅថាបាត។ មួយបាតស្មើនឹង២២លីត្រ។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែម ផ្នែកខ១៤
មានន័យថា«លោកគ្រូ»
ន័យត្រង់«កូនតែមួយដែលព្រះបានបង្កើតដោយផ្ទាល់»
ឬ«បានបញ្ជាក់»
ឬ«ដោយគ្មានកម្រិត»
ប្រហែលជាម៉ោង១២ថ្ងៃត្រង់
ឬ«បិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌»
មើលនិយមន័យពាក្យ«មេស្ស៊ី»
មានន័យថា«លោកគ្រូ»
ឬ«កូនជំទង់»
ប្រហែលជាម៉ោងមួយរសៀល
ឬ«ស្លាប់ដៃឬស្លាប់ជើង»
មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែម ផ្នែកក៣
មើលនិយមន័យពាក្យ«ថ្ងៃឈប់សម្រាក»
នេះសំដៅលើបុត្ររបស់លោក
មើលកំណត់សម្គាល់ម៉ាថ ៤:១៨
មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែម ផ្នែកខ១៤
ភាសាក្រិច«នំប៉័ងធ្វើពីគ្រីធី» ស្រូវម្យ៉ាងដែលថោកជាងស្រូវសាលី ហើយច្រើនតែជាអាហាររបស់មនុស្សក្រីក្រ
ន័យត្រង់«ប្រហែល២៥ឬ៣០ស្ដាដ»។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែម ផ្នែកខ១៤
មានន័យថា«លោកគ្រូ»
ឬ«មេឃ»
មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែម ផ្នែកក៥
ន័យត្រង់«អ្នករាល់គ្នាគ្មានជីវិតក្នុងខ្លួនឡើយ»
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«ការប្រជុំសាធារណៈ»
សំដៅលើការភ្លាត់ធ្វើខុស ឬការជួបប្រទះឧបសគ្គចំពោះជំនឿ
ន័យត្រង់«តាំងពីដំបូង»
ឬ«មេកំណាច»
ឬ«បុណ្យខ្ទម»
ភាសាក្រិច«ដាយម៉ូនីអន»សំដៅលើពួកទេវតាអាក្រក់
មើលនិយមន័យពាក្យ«ការកាត់ចុងស្បែក»
រមូរឯកសារចាស់មួយចំនួនដែលអាចទុកចិត្តបាន មិនមានខ៥៣ដល់ជំពូកទី៨ខ១១ទេ
ឬ«វិនិច្ឆ័យតាមទស្សនៈរបស់មនុស្ស»
នេះសំដៅលើច្បាប់ដែលព្រះបានឲ្យជនជាតិអ៊ីស្រាអែលតាមរយៈម៉ូសេ
ឬ«កូនកើតពីអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ»។ ភាសាក្រិច«ផូនៀ»។ មើលនិយមន័យពាក្យ«អំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ»
ភាសាក្រិច«ឌីអាបូឡូស»មានន័យថា«អ្នកបង្កាច់បង្ខូច»
មានន័យថា«លោកគ្រូ»
សំដៅលើចៀម
មើលនិយមន័យពាក្យ«ជីវិត»
មើលនិយមន័យពាក្យ«ជីវិត»
មើលនិយមន័យពាក្យ«បុណ្យប្រគល់ជូន»
ឬ«គឺរួបរួមគ្នា»
សំដៅលើការពោលពាក្យប្រមាថព្រះឬអ្វីដែលពិសិដ្ឋ
ឬ«ពួកអ្នកដែលដូចព្រះ»
ការជ្រមុជទឹកជាពិធីសាសនា
មានន័យថា«លោកគ្រូ»
ន័យត្រង់«ប្រហែល១៥ស្ដាដ»។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែម ផ្នែកខ១៤
តុលាការកំពូលរបស់ជនជាតិយូដា
សំដៅលើវិហារ
នេះសំដៅលើច្បាប់ដែលព្រះបានឲ្យជនជាតិអ៊ីស្រាអែលតាមរយៈម៉ូសេ
នេះគឺមួយផោនរបស់រ៉ូម ប្រហែល៣២៧ក្រាម។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែម ផ្នែកខ១៤
មើលនិយមន័យពាក្យ«ណាត»
មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែម ផ្នែកខ១៤
មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែម ផ្នែកក៥
នេះសំដៅលើក្រុងស៊ីយ៉ូនឬអ្នកស្នាក់នៅទីនោះ
មើលនិយមន័យពាក្យ«ជីវិត»
ឬ«ស្ថានសួគ៌»
នេះសំដៅលើការព្យួរលើបង្គោល
នេះសំដៅលើច្បាប់ដែលព្រះបានឲ្យជនជាតិអ៊ីស្រាអែលតាមរយៈម៉ូសេ
មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែម ផ្នែកក៥
មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែម ផ្នែកក៥
ន័យត្រង់«ដៃ»
ន័យត្រង់«ការសរសើរ»
ភាសាក្រិច«ឌីអាបូឡូស»មានន័យថា«អ្នកបង្កាច់បង្ខូច»
ឬ«មានកាតព្វកិច្ច»
ន័យត្រង់«ជិតដើមទ្រូង»
ភាសាក្រិច«សាថាណាស»មានន័យថា«អ្នកប្រឆាំង»ឬ«សត្រូវ»
មើលនិយមន័យពាក្យ«ជីវិត»
មើលនិយមន័យពាក្យ«ជីវិត»
ឬ«អ្នកសម្រាលទុក្ខ»
ឬ«អ្នកសម្រាលទុក្ខ»
ឬ«លួស»
មើលនិយមន័យពាក្យ«ជីវិត»
ឬ«អ្នកសម្រាលទុក្ខ»
ឬ«អ្នកសម្រាលទុក្ខ»
ឬ«ត្រូវមានចំណេះអំពីលោក»
ន័យត្រង់«កូននៃការបំផ្លាញ»
ពាក្យ«ពែង»ជាតំណាងបំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះសម្រាប់លោកយេស៊ូ គឺអនុញ្ញាតឲ្យលោកស្លាប់ដោយត្រូវគេចោទប្រកាន់មិនពិតថាបានប្រមាថព្រះ
ឬ«ច្រកចូល»
ឬ«ប្រព្រឹត្តបទឧក្រិដ្ឋ»
ឬ«ប្រហារជីវិតគាត់លើបង្គោលទៅ! ប្រហារជីវិតគាត់លើបង្គោលទៅ!»
ឬ«ប្រហារជីវិតអ្នកលើបង្គោល»
ន័យត្រង់«អធិរាជ»
មើលនិយមន័យពាក្យ«ថ្ងៃរៀបចំ»
ប្រហែលជាម៉ោង១២ថ្ងៃត្រង់
ឬ«ប្រហារជីវិតគាត់លើបង្គោលទៅ!»
មើលនិយមន័យពាក្យ«បង្គោលទារុណកម្ម»
ឬ«បោះដែកគោលភ្ជាប់លោកយេស៊ូនឹងបង្គោលឈើ»។ មើលនិយមន័យពាក្យ«បង្គោល»
មើលនិយមន័យពាក្យ«បង្គោលទារុណកម្ម»
មើលនិយមន័យពាក្យ«បង្គោលទារុណកម្ម»
មើលនិយមន័យពាក្យ«ហ៊ីសុប»
នេះមិនមែនជាថ្ងៃឈប់សម្រាកធម្មតាទេ (ថ្ងៃទី៧រាល់សប្ដាហ៍) ប៉ុន្តែជាថ្ងៃឈប់សម្រាក«ធំ»។ គេហៅដូច្នេះដោយសារថ្ងៃទី១៥ ខែណែសាន ដែលជាថ្ងៃដំបូងនៃបុណ្យនំឥតដំបែ ដែលមានរយៈពេល៧ថ្ងៃ គឺចំនឹងថ្ងៃឈប់សម្រាកធម្មតា (ឯថ្ងៃទី១៥ ខែណែសានតែងតែជាថ្ងៃឈប់សម្រាក ទោះជាចំថ្ងៃណាក្នុងសប្ដាហ៍នោះក៏ដោយ)
ឬប្រហែលជាមានន័យថា«ដែលមូរចូលគ្នា»
នេះគឺ១០០ផោនរបស់ជនជាតិរ៉ូម។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែម ផ្នែកខ១៤
ឬ«ប្រហារជីវិតលោកលើបង្គោល»
ឬ«ឌីឌីម»
ឬ«គ្មានត្រី»
ឬ«ពាក់តែសម្លៀកបំពាក់ក្នុង»
ន័យត្រង់«ប្រហែល២០០ហត្ថ»។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែម ផ្នែកខ១៤