សាំយូអែលទី២
សេចក្ដីសង្ខេប
១
២
ដាវីឌជាស្ដេចលើកុលសម្ព័ន្ធយូដា (១-៧)
អ៊ីសបូសែតជាស្ដេចលើអ៊ីស្រាអែល (៨-១១)
សង្គ្រាមរវាងអ្នកកាន់តាមដាវីឌនិងអ្នកកាន់តាមសុល (១២-៣២)
៣
ក្រុមគ្រួសាររបស់ដាវីឌកាន់តែខ្លាំងឡើង (១)
កូនប្រុសៗរបស់ដាវីឌ (២-៥)
អាប់ណឺចូលដៃជាមួយនឹងដាវីឌ (៦-២១)
យ៉ូអាប់សម្លាប់អាប់ណឺ (២២-៣០)
ដាវីឌយំកាន់ទុក្ខអាប់ណឺ (៣១-៣៩)
៤
៥
ដាវីឌក្លាយជាស្ដេចលើជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ (១-៥)
ចាប់យកបានក្រុងយេរូសាឡិម (៦-១៦)
ដាវីឌច្បាំងឈ្នះពួកភីលីស្ទីន (១៧-២៥)
៦
៧
ដាវីឌមិនបានសង់វិហារ (១-៧)
កិច្ចព្រមព្រៀងជាមួយនឹងដាវីឌអំពីរាជាណាចក្រ (៨-១៧)
ដាវីឌអធិដ្ឋានថ្លែងអំណរគុណ (១៨-២៩)
៨
៩
១០
១១
ដាវីឌប្រព្រឹត្តអំពើផិតក្បត់ជាមួយនឹងបាតសេបា (១-១៣)
ដាវីឌរៀបគម្រោងសម្លាប់អ៊ូរី (១៤-២៥)
ដាវីឌយកបាតសេបាធ្វើជាប្រពន្ធ (២៦, ២៧)
១២
ណាថាន់កែតម្រង់ដាវីឌ (១-១៥ក)
កូនប្រុសរបស់បាតសេបាស្លាប់ (១៥ខ-២៣)
បាតសេបាមានកូនឈ្មោះសាឡូម៉ូន (២៤, ២៥)
ការចាប់យកបានក្រុងរ៉ាបារបស់ពួកអាំម៉ូន (២៦-៣១)
១៣
អាំណូនរំលោភថេម៉ា (១-២២)
អាប់សាឡំសម្លាប់អាំណូន (២៣-៣៣)
អាប់សាឡំរត់គេចខ្លួនទៅស្រុកកេសឺ (៣៤-៣៩)
១៤
យ៉ូអាប់និងស្ត្រីក្រុងថេកូអា (១-១៧)
ដាវីឌចាប់បានថាជាផែនការរបស់យ៉ូអាប់ (១៨-២០)
អាប់សាឡំបានត្រូវអនុញ្ញាតឲ្យត្រឡប់មកវិញ (២១-៣៣)
១៥
អាប់សាឡំរៀបផែនការក្បត់ ហើយបះបោរ (១-១២)
ដាវីឌរត់ចេញពីក្រុងយេរូសាឡិម (១៣-៣០)
អាហ៊ីថូផែលសមគំនិតជាមួយនឹងអាប់សាឡំ (៣១)
ការចាត់ហ៊ូសាយឲ្យទៅបង្វែរយោបល់អាហ៊ីថូផែល (៣២-៣៧)
១៦
សៀបាបង្កាច់បង្ខូចមេភីបូសែត (១-៤)
ស៊ីមម៉ាយជេរប្រមាថដាវីឌ (៥-១៤)
អាប់សាឡំទទួលហ៊ូសាយមកនៅខាងខ្លួន (១៥-១៩)
យោបល់របស់អាហ៊ីថូផែល (២០-២៣)
១៧
១៨
១៩
ដាវីឌយំស្ដាយអាប់សាឡំ (១-៤)
យ៉ូអាប់កែតម្រង់ដាវីឌ (៥-៨ក)
ដាវីឌត្រឡប់ទៅក្រុងយេរូសាឡិមវិញ (៨ខ-១៥)
ស៊ីមម៉ាយសុំការអភ័យទោស (១៦-២៣)
មេភីបូសែតបង្ហាញថាខ្លួនគ្មានកំហុស (២៤-៣០)
បាស៊ីលឡាយបានទទួលកិត្តិយស (៣១-៤០)
ជម្លោះរវាងកុលសម្ព័ន្ធ (៤១-៤៣)
២០
សេបាបះបោរប្រឆាំង។ យ៉ូអាប់សម្លាប់អាម៉េសា (១-១៣)
ដេញតាមប្រហារសេបា ហើយសេបាត្រូវគេកាត់ក្បាល (១៤-២២)
របបគ្រប់គ្រងរបស់ដាវីឌ (២៣-២៦)
២១
២២
២៣
២៤
ដាវីឌធ្វើខុសដោយរាប់ចំនួនបណ្ដាជន (១-១៤)
រោគរាតត្បាតសម្លាប់អស់៧០.០០០នាក់ (១៥-១៧)
ដាវីឌសង់ទីបូជា (១៨-២៥)