ការបំភ្លឺច្បាប់
សេចក្ដីសង្ខេប
១
ការចាកចេញពីភ្នំហូរែប (១-៨)
មេដឹកនាំនិងអ្នកសម្រេចក្ដីបានត្រូវតែងតាំង (៩-១៨)
ការមិនស្ដាប់បង្គាប់នៅតំបន់កាដេសបានា (១៩-៤៦)
២
៣
ជ័យជម្នះលើស្ដេចអុកនៃក្រុងបាសាន (១-៧)
ការបែងចែកទឹកដីនៅទិសខាងកើតទន្លេយ៉ូដាន់ (៨-២០)
យ៉ូស្វេបានត្រូវប្រាប់កុំឲ្យភ័យខ្លាច (២១, ២២)
ម៉ូសេមិនបានចូលក្នុងស្រុកដែលព្រះសន្យា (២៣-២៩)
៤
ការលើកទឹកចិត្តឲ្យស្ដាប់បង្គាប់ (១-១៤)
ព្រះយេហូវ៉ាតម្រូវឲ្យមានភក្ដីភាពផ្ដាច់មុខ (១៥-៣១)
គ្មានព្រះណាក្រៅពីព្រះយេហូវ៉ា (៣២-៤០)
ក្រុងពំនាក់នៅទិសខាងកើតទន្លេយ៉ូដាន់ (៤១-៤៣)
ការឲ្យច្បាប់ (៤៤-៤៩)
៥
កិច្ចព្រមព្រៀងរបស់ព្រះយេហូវ៉ានៅហូរែប (១-៥)
ការរៀបរាប់ម្ដងទៀតនូវក្រឹត្យវិន័យ១០ប្រការ (៦-២២)
បណ្ដាជនភ័យខ្លាចនៅភ្នំស៊ីណាយ (២៣-៣៣)
៦
ស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ាអស់ពីដួងចិត្តរបស់អ្នក (១-៩)
កុំភ្លេចព្រះយេហូវ៉ា (១០-១៥)
កុំល្បងលព្រះយេហូវ៉ា (១៦-១៩)
ចូរប្រាប់បណ្ដាជនជំនាន់ក្រោយ (២០-២៥)
៧
ប្រជាជាតិ៧នឹងត្រូវបំផ្លាញ (១-៦)
មូលហេតុដែលបណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលបានត្រូវជ្រើសរើស (៧-១១)
ការស្ដាប់បង្គាប់នាំឲ្យមានអនាគតត្រចះត្រចង់ (១២-២៦)
៨
៩
១០
១១
អ្នករាល់គ្នាធ្លាប់ឃើញភាពឧត្តុង្គឧត្តមរបស់ព្រះយេហូវ៉ា (១-៧)
ស្រុកដែលព្រះសន្យា (៨-១២)
រង្វាន់សម្រាប់ការស្ដាប់បង្គាប់ (១៣-១៧)
បណ្ដាំរបស់ព្រះត្រូវដក់ជាប់នៅក្នុងចិត្ត (១៨-២៥)
«ពរនិងបណ្ដាសា» (២៦-៣២)
១២
ការគោរពប្រណិប័តន៍នៅកន្លែងដែលព្រះជ្រើសរើស (១-១៤)
ការអនុញ្ញាតឲ្យបរិភោគសាច់ តែមិនត្រូវបរិភោគឈាម (១៥-២៨)
កុំធ្លាក់ទៅក្នុងអន្ទាក់ដោយគោរពបូជាព្រះឯទៀត (២៩-៣២)
១៣
១៤
ការបង្ហាញការកាន់ទុក្ខមិនត្រឹមត្រូវ (១, ២)
អាហារដែលស្អាតបរិសុទ្ធនិងមិនស្អាតបរិសុទ្ធ (៣-២១)
ត្រូវជូន១ភាគ១០ដល់ព្រះយេហូវ៉ា (២២-២៩)
១៥
បំណុលបានត្រូវលុបចោលរៀងរាល់ឆ្នាំទី៧ (១-៦)
ការជួយជនក្រីក្រ (៧-១១)
ការដោះលែងខ្ញុំបម្រើរៀងរាល់ឆ្នាំទី៧ (១២-១៨)
កូនសត្វដំបូងបានត្រូវញែកជាបរិសុទ្ធ (១៩-២៣)
១៦
បុណ្យរំលង និងបុណ្យនំប៉័ងឥតដំបែ (១-៨)
បុណ្យអាទិត្យទី៧ (៩-១២)
បុណ្យខ្ទម (១៣-១៧)
ការតែងតាំងពួកអ្នកសម្រេចក្ដី (១៨-២០)
មិនត្រូវគោរពបូជាវត្ថុផ្សេងៗ (២១, ២២)
១៧
សត្វជាគ្រឿងបូជាត្រូវតែល្អឥតខ្ចោះ (១)
ការប្រព្រឹត្តទៅលើពួកអ្នកក្បត់ជំនឿ (២-៧)
ការវិនិច្ឆ័យរឿងក្ដីពិបាក (៨-១៣)
ការណែនាំសម្រាប់តែងតាំងស្ដេចនៅអនាគត (១៤-២០)
១៨
ចំណែករបស់ពួកសង្ឃនិងពួកលេវី (១-៨)
អំពើមន្តអាគមបានត្រូវហាម (៩-១៤)
អ្នកប្រកាសទំនាយដូចម៉ូសេ (១៥-១៩)
របៀបសម្គាល់អ្នកប្រកាសទំនាយក្លែងក្លាយ (២០-២២)
១៩
ទោសឈាមនិងក្រុងពំនាក់ (១-១៣)
សញ្ញាសម្គាល់ព្រំប្រទល់មិនត្រូវរើចេញឡើយ (១៤)
សាក្សីនៅក្នុងតុលាការ (១៥-២១)
២០
២១
ពេលមិនដឹងអ្នកណាជាឃាតករ (១-៩)
ការរៀបការជាមួយនឹងស្ត្រីដែលជាឈ្លើយបម្រើ (១០-១៤)
សិទ្ធិកូនច្បង (១៥-១៧)
កូនរឹងចចេស (១៨-២១)
មនុស្សដែលត្រូវគេព្យួរជាអ្នកដែលត្រូវបណ្ដាសា (២២, ២៣)
២២
ការឲ្យតម្លៃសត្វរបស់អ្នកជិតខាង (១-៤)
ការហាមមិនឲ្យស្លៀកសម្លៀកបំពាក់មនុស្សភេទផ្ទុយ (៥)
ចិត្តអាណិតមេត្តាចំពោះសត្វ (៦, ៧)
ការធ្វើបង្កាន់ដៃនៅលើដំបូល (៨)
ការហាមមិនឲ្យលាយចូលគ្នា (៩-១១)
រំយោលភ្ជាប់នឹងសម្លៀកបំពាក់ (១២)
ច្បាប់អំពីការរួមដំណេក (១៣-៣០)
២៣
អស់អ្នកដែលគ្មានសិទ្ធិចូលក្នុងក្រុមជំនុំរបស់ព្រះ (១-៨)
ភាពស្អាតបរិសុទ្ធនៅក្នុងជំរំ (៩-១៤)
ពួកខ្ញុំបម្រើដែលរត់ភៀសខ្លួន (១៥, ១៦)
ការហាមមិនឲ្យប្រព្រឹត្តអំពើពេស្យាចារ (១៧, ១៨)
ការប្រាក់និងសម្បថ (១៩-២៣)
អ្វីដែលអ្នកដើរឆ្លងកាត់អាចបរិភោគបាន (២៤, ២៥)
២៤
អាពាហ៍ពិពាហ៍និងការលែងលះ (១-៥)
ការគោរពជីវិត (៦-៩)
ការយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះជនក្រីក្រ (១០-១៨)
ច្បាប់អំពីការប្រមូលផលដំណាំ (១៩-២២)
២៥
ច្បាប់ស្ដីអំពីការវាយដាក់ទោស (១-៣)
កុំឃ្លុំមាត់គោពេលវាបញ្ជាន់ស្រូវ (៤)
ការរៀបការជាមួយនឹងបងឬប្អូនប្រុសថ្លៃ (៥-១០)
អ្វីដែលមិនត្រូវចាប់ ពេលប្រតាយប្រតប់គ្នា (១១, ១២)
ជញ្ជីងគ្រប់ទម្ងន់និងរង្វាស់រង្វាល់ត្រឹមត្រូវ (១៣-១៦)
ពួកអាម៉ាលេកនឹងត្រូវបំផ្លាញ (១៧-១៩)
២៦
ការជូនគ្រឿងបូជាពីផលដំបូង (១-១១)
ការជូន១ភាគ១០ជាលើកទី២ (១២-១៥)
អ៊ីស្រាអែលជាទ្រព្យវិសេសចំពោះព្រះយេហូវ៉ា (១៦-១៩)
២៧
ក្រឹត្យវិន័យព្រះនឹងត្រូវចារឹកនៅលើថ្ម (១-១០)
នៅភ្នំអេបាលនិងភ្នំកេរិស៊ីម (១១-១៤)
ការលើកឡើងអំពីបណ្ដាសា (១៥-២៦)
២៨
២៩
៣០
ការត្រឡប់មកឯព្រះយេហូវ៉ាវិញ (១-១០)
បង្គាប់របស់ព្រះយេហូវ៉ាមិនពិបាកពេកទេ (១១-១៤)
ការជ្រើសរើសសេចក្ដីស្លាប់និងជីវិត (១៥-២០)
៣១
ម៉ូសេហៀបនឹងស្លាប់ (១-៨)
ការអានក្រឹត្យវិន័យព្រះជាសាធារណៈ (៩-១៣)
យ៉ូស្វេបានត្រូវតែងតាំង (១៤, ១៥)
ការប្រកាសទុកជាមុនអំពីការបះបោរប្រឆាំង (១៦-៣០)
៣២
៣៣
៣៤