បណ្ណាល័យអ៊ីនធឺណិតរបស់ប៉មយាម
ប៉មយាម
បណ្ណាល័យអ៊ីនធឺណិត
ខ្មែរ
  • គម្ពីរ
  • សៀវភៅផ្សេងៗ
  • កិច្ចប្រជុំ
  • nwt ហូសេ ១:១-១៤:៩
  • ហូសេ

សុំទោស គ្មានវីដេអូទេ

សុំទោស វីដេអូមានបញ្ហា

  • ហូសេ
  • គម្ពីរបរិសុទ្ធសេចក្ដីបកប្រែពិភពលោកថ្មី
គម្ពីរបរិសុទ្ធសេចក្ដីបកប្រែពិភពលោកថ្មី
ហូសេ

ហូសេ

១ នៅ​គ្រា​អូសៀស+ យ៉ូថាម+ អេហាស+ និង​ហេសេគា+ដែល​ជា​ស្ដេច​ស្រុក​យូដា+ និង​នៅ​គ្រា​យេរ៉ូបោម+ជា​កូន​យ៉ូអាស+ដែល​ជា​ស្ដេច​ស្រុក​អ៊ីស្រាអែល ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​មក​កាន់​ហូសេ*ជា​កូន​បេអេរ៉ាយ។ ២ ពេល​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ចាប់​ផ្ដើម​មាន​ប្រសាសន៍​តាម​រយៈ​ហូសេ ព្រះ​យេហូវ៉ា​ប្រាប់​គាត់​ថា​៖ ​«​ចូរ​រៀប​ការ​ជា​មួយ​នឹង​ស្ត្រី​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ពេស្យាចារ។* នាង​នឹង​បង្កើត​កូន​ដែល​មក​ពី​ការ​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ប្រាស​ចាក​សីលធម៌។ ដោយ​សារ​អំពើ​ពេស្យាចារ ស្រុក​ទាំង​មូល​បាន​បែរ​ចេញ​ពី​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ទាំង​ស្រុង​»។+

៣ ដូច្នេះ គាត់​ក៏​ទៅ​រៀប​ការ​ជា​មួយ​នឹង​កូមឺ​ជា​កូន​ស្រី​របស់​ឌីប្លែម។ ក្រោយ​មក នាង​មាន​ផ្ទៃ​ពោះ ហើយ​បង្កើត​កូន​ប្រុស​មួយ​ឲ្យ​គាត់។

៤ បន្ទាប់​មក ព្រះ​យេហូវ៉ា​មាន​ប្រសាសន៍​ទៅ​ហូសេ​ថា​៖ ​«​ចូរ​ដាក់​ឈ្មោះ​កូន​ប្រុស​នោះ​ថា​យេសរៀល* ព្រោះ​បន្តិច​ទៀត​ខ្ញុំ​នឹង​ដាក់​ទោស​ពូជ​ពង្ស​យេហ៊ូ+ចំពោះ​ការ​បង្ហូរ​ឈាម​នៃ​យេសរៀល ហើយ​ខ្ញុំ​នឹង​ផ្ដាច់​អំណាច​រាជ្យ​របស់​ពូជ​ពង្ស​អ៊ីស្រាអែល។+ ៥ នៅ​គ្រា​នោះ ខ្ញុំ​នឹង​បំបាក់​ធ្នូ​នៃ​អ៊ីស្រាអែល​នៅ​ក្នុង​ជ្រលង*យេសរៀល​»។

៦ ក្រោយ​មក កូមឺ​មាន​ផ្ទៃ​ពោះ​ម្ដង​ទៀត ហើយ​បង្កើត​បាន​កូន​ស្រី​មួយ។ រួច​ព្រះ​បាន​ប្រាប់​ហូសេ​ថា​៖ ​«​ចូរ​ដាក់​ឈ្មោះ​កូន​ស្រី​នោះ​ថា​ឡូរូហេម៉ា* ព្រោះ​ខ្ញុំ​នឹង​លែង​បង្ហាញ​សេចក្ដី​មេត្តា​ករុណា+ដល់​ពូជ​ពង្ស​អ៊ីស្រាអែល​ទៀត​ហើយ តែ​ខ្ញុំ​នឹង​បណ្ដេញ​ពួក​គេ​ចេញ​ឲ្យ​ឆ្ងាយ​ពី​មុខ​ខ្ញុំ​ទៅ។+ ៧ ចំណែក​ឯ​ពូជ​ពង្ស​យូដា​វិញ ខ្ញុំ​នឹង​បង្ហាញ​សេចក្ដី​មេត្តា​ករុណា​ដល់​ពួក​គេ+ ហើយ​ខ្ញុំ​ជា​យេហូវ៉ា​ជា​ព្រះ​របស់​ពួក​គេ+ គឺ​ខ្ញុំ​ផ្ទាល់​នឹង​ជួយ​សង្គ្រោះ​ពួក​គេ តែ​មិន​មែន​ដោយ​ប្រើ​ធ្នូ ឬ​ដាវ ឬ​ចម្បាំង ឬ​ហ្វូង​សេះ ឬ​ទ័ព​សេះ​នោះ​ឡើយ​»។+

៨ ក្រោយ​ពី​កូមឺ​ផ្ដាច់​ដោះ​ឡូរូហេម៉ា នាង​ក៏​មាន​ផ្ទៃ​ពោះ​ម្ដង​ទៀត ហើយ​បង្កើត​បាន​កូន​ប្រុស​មួយ។ ៩ បន្ទាប់​មក ព្រះ​មាន​ប្រសាសន៍​ថា​៖ ​«​ចូរ​ដាក់​ឈ្មោះ​កូន​ប្រុស​នោះ​ថា​ឡូអាំម៉ាយ* ព្រោះ​អ្នក​រាល់​គ្នា​មិន​មែន​ជា​រាស្ត្រ​របស់​ខ្ញុំ​ទេ ហើយ​ខ្ញុំ​ក៏​មិន​មែន​ជា​ព្រះ​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដែរ។

១០ ​«​បណ្ដា​ជន​អ៊ីស្រាអែល​នឹង​មាន​ចំនួន​ច្រើន​ដូច​គ្រាប់​ខ្សាច់​ក្នុង​សមុទ្រ គ្មាន​អ្នក​ណា​អាច​វាល់​ឬ​រាប់​បាន​ឡើយ។+ នៅ​កន្លែង​ណា​ដែល​ខ្ញុំ​ធ្លាប់​ប្រាប់​ពួក​គេ​ថា​៖ ‹អ្នក​រាល់​គ្នា​មិន​មែន​ជា​រាស្ត្រ​ខ្ញុំ​ទេ›+ នោះ​ខ្ញុំ​នឹង​និយាយ​ថា​៖ ‹អ្នក​រាល់​គ្នា​ជា​កូន​របស់​ព្រះ​ដែល​មាន​ជីវិត​រស់​នៅ›។+ ១១ គ្រា​នោះ បណ្ដា​ជន​យូដា​និង​បណ្ដា​ជន​អ៊ីស្រាអែល នឹង​ត្រូវ​ប្រមូល​ឲ្យ​មក​រួប​រួម​គ្នា​វិញ+ ហើយ​ពួក​គេ​នឹង​ជ្រើស​រើស​បុគ្គល​ម្នាក់​ឲ្យ​ធ្វើ​ជា​អ្នក​ដឹក​នាំ​ពួក​គេ​ចេញ​ពី​ស្រុក​នោះ ព្រោះ​ថ្ងៃ​របស់​យេសរៀល ជា​ថ្ងៃ​ដ៏​ធំ​ក្រៃ​លែង។+

២ ​«​ចូរ​និយាយ​ទៅ​បង​ប្អូន​ប្រុស​របស់​អ្នក​ថា​៖ ‹ឱ​រាស្ត្រ​ខ្ញុំ​អើយ!›។*+

ចូរ​និយាយ​ទៅ​កាន់​បង​ប្អូន​ស្រី​របស់​អ្នក​ថា​៖ ‹ឱ​ស្ត្រី​ដែល​ទទួល​សេចក្ដី​មេត្តា​ករុណា​អើយ!›។*+

 ២ ចូរ​ចោទ​ប្រកាន់​ម្ដាយ​អ្នក ចូរ​ចោទ​ប្រកាន់​នាង​ទៅ

ព្រោះ​នាង​មិន​មែន​ជា​ប្រពន្ធ​ខ្ញុំ​ទេ+ ហើយ​ខ្ញុំ​ក៏​មិន​មែន​ជា​ប្ដី​នាង​ដែរ។

នាង​ត្រូវ​បំបាត់​ចោល​អំពើ​ពេស្យាចារ​ចេញ​ពី​ខ្លួន​នាង

និង​អំពើ​ផិត​ក្បត់​ចេញ​ពី​ដើម​ទ្រូង​នាង។

 ៣ បើ​ពុំ​នោះ​ទេ ខ្ញុំ​នឹង​យក​សម្លៀក​បំពាក់​នាង​ចេញ​ហើយ​ធ្វើ​ឲ្យ​នាង​អាក្រាត​ដូច​នៅ​ថ្ងៃ​ដែល​នាង​កើត​មក

ថែម​ទាំង​ធ្វើ​ឲ្យ​នាង​ដូច​ជា​តំបន់​ស្ងាត់​ជ្រងំ

និង​ធ្វើ​ឲ្យ​នាង​ដុនដាប​ទៅ ដូច​ជា​ទី​ហួត​ហែង

ហើយ​បណ្ដាល​ឲ្យ​នាង​ស្លាប់​ដោយ​ស្រេក​ទឹក។

 ៤ ខ្ញុំ​នឹង​មិន​បង្ហាញ​សេចក្ដី​មេត្តា​ករុណា​ដល់​កូន​ៗ​របស់​នាង​ទេ

ព្រោះ​ពួក​គេ​ជា​កូន​ដែល​មក​ពី​ការ​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ពេស្យាចារ។

 ៥ ម្ដាយ​របស់​ពួក​គេ​បាន​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ពេស្យាចារ។+

នាង​ដែល​ពពោះ​ពួក​គេ បាន​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ដ៏​គួរ​ឲ្យ​ខ្មាស+ ហើយ​និយាយ​ថា​៖

‹ខ្ញុំ​នឹង​ទៅ​តាម​ពួក​ប្រុស​ស្នេហ៍​របស់​ខ្ញុំ+ជា​ពួក​អ្នក​ដែល​ឲ្យ​អាហារ​និង​ទឹក​ដល់​ខ្ញុំ

ថែម​ទាំង​ផ្ដល់​រោម​ចៀម ក្រណាត់​សាច់​ល្អ ប្រេង និង​ស្រា​ដល់​ខ្ញុំ​ទៀត​ផង›។

 ៦ ដូច្នេះ ខ្ញុំ​នឹង​ដាក់​គុម្ព​បន្លា រាំង​ផ្លូវ​នាង ហើយ​ខ្ញុំ​នឹង​ដំឡើង​របង​ថ្ម បាំង​ផ្លូវ​នាង

ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​នាង​អាច​រក​ផ្លូវ​ឃើញ​ទៀត។

 ៧ នាង​នឹង​ដេញ​តាម​ពួក​ប្រុស​ស្នេហ៍​នាង តែ​នាង​នឹង​តាម​ពួក​គេ​មិន​ទាន់​ទេ។+

នាង​នឹង​ស្វែង​រក​ពួក​គេ តែ​នាង​នឹង​រក​ពួក​គេ​មិន​ឃើញ​ឡើយ។

បន្ទាប់​មក នាង​នឹង​និយាយ​ថា​៖ ‹ខ្ញុំ​នឹង​ត្រឡប់​ទៅ​រក​ប្ដី​ដើម​របស់​ខ្ញុំ​វិញ+

ព្រោះ​កាល​នោះ​ខ្ញុំ​មាន​ជីវិត​ប្រសើរ​ជាង​ឥឡូវ​នេះ›។+

 ៨ នាង​មិន​បាន​ទទួល​ស្គាល់​ថា គឺ​ជា​ខ្ញុំ​ទេ​ដែល​បាន​ឲ្យ​ស្រូវ+ ស្រា​ថ្មី​និង​ប្រេង​ដល់​នាង

គឺ​ខ្ញុំ​ដែល​បាន​ឲ្យ​មាស​និង​ប្រាក់​ជា​ច្រើន​ដល់​នាង

តែ​ពួក​គេ​បែរ​ជា​យក​ទៅ​ប្រើ​សម្រាប់​ព្រះ​បាល​ទៅ​វិញ។+

 ៩ ‹ហេតុ​នេះ នៅ​រដូវ​ចម្រូត ខ្ញុំ​នឹង​ដក​យក​ស្រូវ​របស់​ខ្ញុំ​វិញ

ហើយ​នៅ​រដូវ​ធ្វើ​ស្រា ខ្ញុំ​ក៏​នឹង​យក​ស្រា​ថ្មី​របស់​ខ្ញុំ​វិញ​ដែរ។+

ឯ​រោម​ចៀម​និង​ក្រណាត់​សាច់​ល្អ​ដែល​នាង​បិទ​បាំង​កាយ​ខ្ញុំ​នឹង​កញ្ឆក់​យក​មក​វិញ។

១០ ខ្ញុំ​នឹង​បើក​បង្ហាញ​កេរ្តិ៍​ខ្មាស​របស់​នាង ឲ្យ​ពួក​ប្រុស​ស្នេហ៍​នាង​ឃើញ

ហើយ​គ្មាន​អ្នក​ណា​ម្នាក់ នឹង​ជួយ​នាង​ឲ្យ​រួច​ពី​ដៃ​ខ្ញុំ​ឡើយ។+

១១ ខ្ញុំ​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​នាង​លែង​មាន​អំណរ​ទៀត

ហើយ​ខ្ញុំ​នឹង​បំបាត់​ចោល​ពិធី​បុណ្យ​របស់​នាង+ គឺ​បុណ្យ​ចូល​ខែ​ថ្មី​បុណ្យ​ថ្ងៃ​ឈប់​សម្រាក និង​បុណ្យ​ឯ​ទៀត​ទាំង​អស់។

១២ ចំណែក​ដើម​ទំពាំង​បាយ​ជូរ​និង​ដើម​ល្វា​របស់​នាង​វិញ ខ្ញុំ​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​ខូច​អស់។ ព្រោះ​នាង​បាន​និយាយ​អំពី​ដើម​ទាំង​នោះ​ថា​៖

​«​នេះ​ជា​ប្រាក់​ឈ្នួល​ដែល​ពួក​ប្រុស​ស្នេហ៍​ខ្ញុំ​បាន​ឲ្យ​ដល់​ខ្ញុំ​»។

ខ្ញុំ​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​ដើម​ទាំង​នោះ​ទៅ​ជា​ព្រៃ​ស្ដុក ហើយ​ឲ្យ​សត្វ​ព្រៃ​មក​ស៊ី​បំផ្លាញ​អស់។

១៣ ខ្ញុំ​នឹង​ឲ្យ​នាង​ទទួល​ខុស​ត្រូវ ចំពោះ​ថ្ងៃ​ដែល​នាង​បាន​ជូន​គ្រឿង​បូជា​ដល់​ព្រះ​បាល+

និង​ថ្ងៃ​ដែល​នាង​តុបតែង​ខ្លួន​ដោយ​ពាក់​ក្រវិល​និង​គ្រឿង​លម្អ​ឯ​ទៀត​ហើយ​ដេញ​តាម​ពួក​ប្រុស​ស្នេហ៍​នាង

នាង​បាន​បំភ្លេច​ខ្ញុំ​ហើយ›។+ នេះ​ជា​សេចក្ដី​ប្រកាស​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា។

១៤ ‹ដូច្នេះ ខ្ញុំ​នឹង​និយាយ​ទាក់​ទាញ​នាង ខ្ញុំ​នឹង​នាំ​នាង​ទៅ​តំបន់​ស្ងាត់​ជ្រងំ

ហើយ​និយាយ​ផ្អែម​ល្ហែម​ដើម្បី​លួង​លោម​ចិត្ត​នាង។

១៥ ខ្ញុំ​នឹង​ប្រគល់​ចម្ការ​ទំពាំង​បាយ​ជូរ​ដល់​នាង​វិញ ចាប់​តាំង​ពី​គ្រា​នោះ​រហូត​ត​ទៅ+

ព្រម​ទាំង​ប្រគល់​ជ្រលង*អាគ័រ+ជា​ខ្លោង​ទ្វារ​ឲ្យ​នាង​ចូល​ទៅ​រក​សេចក្ដី​សង្ឃឹម​ផង​ដែរ។

នាង​នឹង​តប​ឆ្លើយ​មក​ខ្ញុំ​ដូច​កាល​នាង​នៅ​វ័យ​ក្មេង

គឺ​ដូច​នៅ​គ្រា​ដែល​នាង​ចេញ​ពី​ស្រុក​អេហ្ស៊ីប›។+

១៦ ព្រះ​យេហូវ៉ា​ប្រកាស​ថា​៖ ‹នៅ​ថ្ងៃ​នោះ​ឯង

អ្នក​នឹង​លែង​ហៅ​ខ្ញុំ​ថា​លោក​ម្ចាស់*ទៀត​ហើយ តែ​ហៅ​ខ្ញុំ​ថា​លោក​ប្ដី​វិញ›។

១៧ ‹ខ្ញុំ​នឹង​បំបាត់​ឈ្មោះ​រូប​នា​នា​នៃ​ព្រះ​បាល ចេញ​ពី​មាត់​នាង+

ហើយ​នាង​នឹង​លែង​នឹក​ចាំ​ឈ្មោះ​ព្រះ​ទាំង​នោះ​ទៀត។+

១៨ ខ្ញុំ​នឹង​ធ្វើ​កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង​ដើម្បី​ជា​ប្រយោជន៍​ដល់​រាស្ត្រ​ខ្ញុំ គឺ​ធ្វើ​កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង​ជា​មួយ​នឹង​សត្វ​ព្រៃ​នៅ​ឯ​វាល+

ព្រម​ទាំង​ជា​មួយ​នឹង​សត្វ​ស្លាប​នៅ​លើ​មេឃ​និង​សត្វ​លូន​វារ​នៅ​លើ​ដី។+

ខ្ញុំ​នឹង​បំបាត់​ចោល ធ្នូ ដាវ និង​សង្គ្រាម​ឲ្យ​អស់​ពី​ក្នុង​ស្រុក+

ហើយ​ខ្ញុំ​នឹង​ឲ្យ​រាស្ត្រ​ខ្ញុំ​រស់​នៅ​ដោយ​សុខ​សាន្ត។+

១៩ ខ្ញុំ​នឹង​យក​អ្នក​ធ្វើ​ជា​ប្រពន្ធ​របស់​ខ្ញុំ​ជា​រៀង​រហូត។

ខ្ញុំ​សន្យា​ថា​ខ្ញុំ​នឹង​ប្រព្រឹត្ត​ចំពោះ​អ្នក​ដោយ​សេចក្ដី​សុចរិត​យុត្តិធម៌

ដោយ​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​ដ៏​ស្មោះ​ត្រង់ និង​ដោយ​សេចក្ដី​មេត្តា​ករុណា។+

២០ ខ្ញុំ​សន្យា​ថា​នឹង​ស្មោះ​ត្រង់​ចំពោះ​អ្នក

ហើយ​អ្នក​នឹង​ស្គាល់​ខ្ញុំ​យ៉ាង​ច្បាស់ គឺ​ខ្ញុំ​ជា​យេហូវ៉ា›។+

២១ ព្រះ​យេហូវ៉ា​ប្រកាស​ថា​៖ ‹នៅ​ថ្ងៃ​នោះ ខ្ញុំ​នឹង​ឆ្លើយ​តប

គឺ​ខ្ញុំ​នឹង​ធ្វើ​តាម​សំណូម​ពរ​របស់​មេឃ

ហើយ​មេឃ​នឹង​ធ្វើ​តាម​សំណូម​របស់​ផែនដី។+

២២ ផែនដី​នឹង​ធ្វើ​តាម​សំណូម​ពរ​របស់​ភោគ​ផល​ជា​ស្រូវ ស្រា​ថ្មី និង​ប្រេង

ហើយ​អ្វី​ទាំង​នោះ​នឹង​ធ្វើ​តាម​សំណូម​ពរ​របស់​យេសរៀល។*+

២៣ ខ្ញុំ​នឹង​សាប​ព្រោះ​នាង​ដូច​ជា​គ្រាប់​ពូជ​ទៅ​លើ​ដី ទុក​សម្រាប់​ខ្លួន​ខ្ញុំ+

ហើយ​ខ្ញុំ​នឹង​បង្ហាញ​សេចក្ដី​មេត្តា​ករុណា ដល់​នាង​ដែល​មិន​បាន​ទទួល​សេចក្ដី​មេត្តា​ករុណា។*

ខ្ញុំ​នឹង​និយាយ​ទៅ​កាន់​ពួក​អ្នក​ដែល​មិន​មែន​ជា​រាស្ត្រ​របស់​ខ្ញុំ*ថា​៖ ​«​អ្នក​រាល់​គ្នា​ជា​រាស្ត្រ​របស់​ខ្ញុំ​»​+

ហើយ​ពួក​គេ​នឹង​និយាយ​ថា​៖ ​«​លោក​ជា​ព្រះ​របស់​យើង​ខ្ញុំ​»​›​»។+

៣ បន្ទាប់​មក ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​មក​ខ្ញុំ​ថា​៖ ​«​ចូរ​ទៅ​ស្រឡាញ់​ស្ត្រី​នោះ​ម្ដង​ទៀត ដែល​ជា​គូ​ស្នេហ៍​របស់​បុរស​ផ្សេង ហើយ​កំពុង​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ផិត​ក្បត់ គឺ​ស្រឡាញ់​នាង+ ដូច​ខ្ញុំ​យេហូវ៉ា​ស្រឡាញ់​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល+ កាល​ដែល​ពួក​គេ​បែរ​ទៅ​រក​ព្រះ​ឯ​ទៀត+ ហើយ​ចូល​ចិត្ត​ជូន​នំ​ទំពាំង​បាយ​ជូរ​ក្រៀម​»។*

២ ដូច្នេះ ខ្ញុំ​ក៏​ទៅ​លោះ​នាង​មក​វិញ ដោយ​បង់​ប្រាក់​១៥​ដុំ និង​ស្រូវ​បាលី​ទម្ងន់​មួយ​ហូម៉ើរ*កន្លះ។ ៣ រួច​មក ខ្ញុំ​ប្រាប់​នាង​ថា​៖ ​«​នាង​នៅ​ជា​កម្មសិទ្ធិ​របស់​ខ្ញុំ​អស់​មួយ​រយៈ​ពេល។ ដូច្នេះ នាង​មិន​ត្រូវ​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ប្រាស​ចាក​សីលធម៌​ខាង​ផ្លូវ​ភេទ ហើយ​មិន​ត្រូវ​រួម​ដំណេក​ជា​មួយ​នឹង​បុរស​ណា​ឡើយ។ ចំណែក​ខ្ញុំ​វិញ ខ្ញុំ​ក៏​នឹង​មិន​រួម​ដំណេក​ជា​មួយ​នឹង​នាង​ដែរ​»។

៤ ព្រោះ​អស់​រយៈ​ពេល​ជា​យូរ ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​នឹង​រស់​នៅ​ដោយ​គ្មាន​ស្ដេច+ គ្មាន​អ្នក​គ្រប់​គ្រង គ្មាន​ការ​ជូន​គ្រឿង​បូជា គ្មាន​បង្គោល​ថ្ម គ្មាន​អេផូឌ+ និង​គ្មាន​រូប​ព្រះ*ឡើយ។+ ៥ ក្រោយ​មក ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​នឹង​ត្រឡប់​មក​វិញ ហើយ​ស្វែង​រក​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជា​ព្រះ​របស់​ពួក​គេ+ ព្រម​ទាំង​ស្វែង​រក​ដាវីឌ​ជា​ស្ដេច​របស់​ពួក​គេ​ដែរ។+ នៅ​គ្រា​ចុង​ក្រោយ​បង្អស់ ពួក​គេ​នឹង​វិល​មក​រក​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ដោយ​ចិត្ត​កោត​ខ្លាច ហើយ​ស្វែង​រក​គុណធម៌​របស់​លោក។+

៤ ឱ​បណ្ដា​ជន​អ៊ីស្រាអែល​អើយ! ចូរ​ស្ដាប់​ប្រសាសន៍​ព្រះ​យេហូវ៉ា

ព្រោះ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​មាន​រឿង​ក្ដី​ទាស់​នឹង​អ្នក​ស្រុក​ទាំង​មូល។+

ព្រោះ​នៅ​ក្នុង​ស្រុក​នេះ​គ្មាន​សេចក្ដី​ពិត គ្មាន​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​ដ៏​ស្មោះ​ត្រង់​និង​គ្មាន​ចំណេះ​អំពី​ព្រះ​ឡើយ។+

 ២ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ មាន​តែ​ការ​កុហក+ ការ​ស្បថ​មិន​ស្មោះ និង​ការ​សម្លាប់​គ្នា+

ការ​លួច និង​ការ​ផិត​ក្បត់+ទូទាំង​ស្រុក

ហើយ​មាន​ឃាតកម្ម​មួយ​ហើយ​មួយ​ទៀត។+

 ៣ ហេតុ​នេះ​ហើយ​បាន​ជា​ស្រុក​នេះ​នឹង​កាន់​ទុក្ខ+

ហើយ​អ្នក​ស្រុក​ទាំង​អស់​នឹង​រីង​រៃ​ទៅ។

ឯ​សត្វ​ព្រៃ​នៅ​ឯ​វាល សត្វ​ស្លាប​នៅ​លើ​មេឃ

និង​ត្រី​ក្នុង​សមុទ្រ ក៏​នឹង​វិនាស​ទៅ​ដែរ។

 ៤ ​«​ប៉ុន្តែ ចូរ​កុំ​ឲ្យ​អ្នក​ណា​ម្នាក់​តតាំង​ឬ​ទូន្មាន​ប្រដៅ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ឡើយ+

ព្រោះ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ជា​មនុស្ស​រឹង​រូស ដូច​ជា​ពួក​អ្នក​ដែល​តតាំង​នឹង​សង្ឃ​ដែរ។+

 ៥ ដូច្នេះ អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​ជំពប់​ដួល​ទាំង​កណ្ដាល​ថ្ងៃ

ហើយ​ពួក​អ្នក​ប្រកាស​ទំនាយ​នឹង​ជំពប់​ដួល​ជា​មួយ​នឹង​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដូច​ជា​នៅ​ពេល​យប់​ដែរ។

ខ្ញុំ​នឹង​បំបិទ​មាត់​ម្ដាយ​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា។

 ៦ រាស្ត្រ​ខ្ញុំ​នឹង​ត្រូវ​បំផ្លាញ ព្រោះ​តែ​ពួក​គេ​មិន​ស្គាល់​ខ្ញុំ។

ដោយ​សារ​អ្នក​រាល់​គ្នា​មិន​ព្រម​ទទួល​ចំណេះ​អំពី​ខ្ញុំ+

នោះ​ខ្ញុំ​នឹង​មិន​ព្រម​ទទួល​អ្នក​រាល់​គ្នា​ឲ្យ​បម្រើ​ជា​សង្ឃ​របស់​ខ្ញុំ​ទេ។

ដោយ​សារ​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​ភ្លេច​ច្បាប់*របស់​ព្រះ​នៃ​អ្នក​រាល់​គ្នា+

នោះ​រូប​ខ្ញុំ​ក៏​នឹង​បំភ្លេច​កូន​ចៅ​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដែរ។

 ៧ កាល​ពួក​សង្ឃ​មាន​គ្នា​កាន់​តែ​ច្រើន ពួក​គេ​កាន់​តែ​ប្រព្រឹត្ត​ខុស​ឆ្គង​ប្រឆាំង​នឹង​ខ្ញុំ។+

ខ្ញុំ​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​ភាព​រុង​រឿង​របស់​ពួក​គេ​ទៅ​ជា​ការ​អាប់​ឱន​វិញ។*

 ៨ ពួក​គេ​បាន​សាច់​បរិភោគ​ពេល​ដែល​រាស្ត្រ​ខ្ញុំ​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ខុស​ឆ្គង

ហើយ​ពួក​គេ​ចង់​ឲ្យ​តែ​បណ្ដា​ជន​ធ្វើ​ខុស​ម្ដង​ហើយ​ម្ដង​ទៀត។

 ៩ ទាំង​បណ្ដា​ជន​ទាំង​ពួក​សង្ឃ​នឹង​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​ចំពោះ​ទង្វើ​របស់​ខ្លួន

ហើយ​ខ្ញុំ​នឹង​ឲ្យ​ពួក​គេ​ទទួល​ផល​តាម​ការ​ប្រព្រឹត្ត​របស់​ពួក​គេ។+

១០ ពួក​គេ​នឹង​បរិភោគ តែ​មិន​ឆ្អែត​ស្កប់​ស្កល់​ទេ។+

ពួក​គេ​រួម​ដំណេក​ឥត​រើស​មុខ តែ​ចំនួន​ពួក​គេ​នឹង​មិន​កើន​ឡើង​ឡើយ+

ព្រោះ​ពួក​គេ​មិន​ស្ដាប់​បង្គាប់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ទាល់​តែ​សោះ។

១១ ដោយ​សារ​អំពើ​ពេស្យាចារ និង​ស្រា​ចាស់​ស្រា​ថ្មី

នោះ​ពួក​គេ​លែង​មាន​ចិត្ត​ចង់​ប្រព្រឹត្ត​អ្វី​ដែល​ត្រឹម​ត្រូវ​ទៀត។+

១២ រាស្ត្រ​របស់​ខ្ញុំ​សុំ​ការ​ណែនាំ​ពី​រូប​ព្រះ​ដែល​ធ្វើ​ពី​ឈើ

ហើយ​ពួក​គេ​ធ្វើ​តាម​អ្វី​ដែល​ដំបង*ចង្អុល​បង្ហាញ

ព្រោះ​ចិត្ត​គំនិត​ប្រាស​ចាក​សីលធម៌​ខាង​ផ្លូវ​ភេទ នាំ​ឲ្យ​ពួក​គេ​វង្វេង​ចេញ

ហើយ​ដោយ​សារ​អំពើ​ពេស្យាចារ ពួក​គេ​មិន​ព្រម​ចុះ​ចូល​ចំពោះ​ព្រះ​របស់​ខ្លួន​ឡើយ។

១៣ ពួក​គេ​ជូន​គ្រឿង​បូជា​នៅ​កំពូល​ភ្នំ​នា​នា+

ហើយ​ដុត​គ្រឿង​បូជា​ឲ្យ​ផ្សែង​ហុយ​ឡើង នៅ​លើ​ទី​ទួល​ទាំង​ឡាយ

ព្រម​ទាំង​នៅ​ក្រោម​ដើម​អូក ដើម​ស្តូរ៉េស និង​ដើម​ឈើ​ធំ​ៗ​ទាំង​អស់​ដែរ+

ព្រោះ​ដើម​ទាំង​នោះ​មាន​ម្លប់​ត្រឈឹង​ត្រឈៃ។

ហេតុ​នេះ កូន​ស្រី​ៗ​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ពេស្យាចារ

ហើយ​កូន​ប្រសា​ស្រី​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ផិត​ក្បត់។

១៤ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ​នឹង​មិន​ដាក់​ទោស​កូន​ស្រី​ៗ​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា ដោយ​សារ​តែ​ការ​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ពេស្យាចារ​នោះ​ទេ

ហើយ​ក៏​មិន​កាត់​ទោស​កូន​ប្រសា​ស្រី​អ្នក​រាល់​គ្នា ព្រោះ​តែ​ការ​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ផិត​ក្បត់​នោះ​ដែរ។

ព្រោះ​ពួក​ប្រុស​ៗ​បាន​ទៅ​រក​ស្រី​ពេស្យា

ហើយ​ជូន​គ្រឿង​បូជា​ជា​មួយ​នឹង​ពួក​ពេស្យា​ដែល​បម្រើ​នៅ​វិហារ។

មនុស្ស​ដែល​គ្មាន​ការ​យល់​ដឹង​ទាំង​នេះ+ នឹង​ត្រូវ​វិនាស​សាប​សូន្យ។

១៥ ឱ​អ៊ីស្រាអែល​អើយ! ទោះ​ជា​អ្នក​រាល់​គ្នា​កំពុង​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ពេស្យាចារ​ក្ដី+

សូម​កុំ​ឲ្យ​ពួក​យូដា​មាន​ទោស​ឡើយ។+

កុំ​មក​ក្រុង​គីលកាល+ឬ​ក្រុង​បេតអាវេន+ជា​ដាច់​ខាត

ហើយ​ក៏​កុំ​ស្បថ​ដោយ​ប្រើ​ពាក្យ​ថា​៖ ‹ដូច​ព្រះ​យេហូវ៉ា​មាន​ជីវិត​រស់​នៅ!›។+

១៦ ព្រោះ​ដូច​គោ​ក្បាល​រឹង ពួក​អ៊ីស្រាអែល​ក៏​រឹង​ចចេស​ដែរ។+

ឥឡូវ តើ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​នឹង​ឃ្វាល​ពួក​គេ​ដូច​ជា​ចៀម​ស្ទាវ​នៅ​វាល​ស្មៅ​ឬ?

១៧ អេប្រាអ៊ីម​បាន​ភ្ជាប់​ខ្លួន​នឹង​រូប​ព្រះ​ហើយ+

ចូរ​បណ្ដោយ​តាម​តែ​គាត់​ទៅ!

១៨ ក្រោយ​ពី​ផឹក​គ្រឿង​ស្រវឹង*របស់​ពួក​គេ​អស់​ហើយ

ពួក​គេ​ក៏​រួម​ភេទ​ឥត​រើស​មុខ។

ឯ​ពួក​អ្នក​គ្រប់​គ្រង​របស់​នាង​វិញ ពួក​គេ​ចូល​ចិត្ត​តែ​ការ​អាម៉ាស់​ប៉ុណ្ណោះ។+

១៩ ខ្យល់​នឹង​បក់​ផាត់​នាំ​នាង​យក​ទៅ​ដោយ​ស្លាប​របស់​វា

ហើយ​ពួក​គេ​នឹង​ទទួល​ការ​អាម៉ាស់​ដោយ​សារ​គ្រឿង​បូជា​របស់​ខ្លួន​»។

៥ ​«​ឱ​ពួក​សង្ឃ​អើយ! ចូរ​ស្ដាប់​ចុះ+

ឱ​ពូជ​ពង្ស​អ៊ីស្រាអែល​អើយ! ចូរ​ផ្ទៀង​ត្រចៀក​មក

ឱ​ពូជ​ពង្ស​ស្ដេច​អើយ! ចូរ​ត្រង​ត្រាប់​ស្ដាប់

ព្រោះ​សេចក្ដី​វិនិច្ឆ័យ​នេះ​ទាក់​ទង​នឹង​អ្នក​រាល់​គ្នា។

ព្រោះ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ប្រៀប​ដូច​ជា​អន្ទាក់​ដល់​ក្រុង​មីសប៉ា

និង​ប្រៀប​ដូច​ជា​សំណាញ់​គ្រប​លើ​ភ្នំ​ថេបោ។+

 ២ ឯ​ពួក​អ្នក​ដែល​បះ​បោរ​ប្រឆាំង ពួក​គេ​បាន​លិច​លង់​យ៉ាង​ជ្រៅ​ទៅ​ក្នុង​ការ​កាប់​សម្លាប់

ហើយ​ខ្ញុំ​នឹង​ប្រៀន​ប្រដៅ​ពួក​គេ​ទាំង​អស់​គ្នា។

 ៣ ខ្ញុំ​ស្គាល់​អេប្រាអ៊ីម​យ៉ាង​ច្បាស់

ហើយ​អ៊ីស្រាអែល​ក៏​មិន​អាច​លាក់​កំបាំង​ពី​ខ្ញុំ​បាន​ដែរ។

ព្រោះ​ឱ​អេប្រាអ៊ីម​អើយ! ឥឡូវ​អ្នក​បាន​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ប្រាស​ចាក​សីលធម៌​ខាង​ផ្លូវ​ភេទ។

ឱ​អ៊ីស្រាអែល​អើយ! អ្នក​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្លួន​ស្មោក​គ្រោក​ហើយ។+

 ៤ ការ​ប្រព្រឹត្ត​ទាំង​ប៉ុន្មាន​របស់​ពួក​គេ រា​រាំង​ពួក​គេ​មិន​ឲ្យ​វិល​មក​ឯ​ព្រះ​របស់​ខ្លួន​វិញ​ឡើយ

ព្រោះ​ក្នុង​ចំណោម​ពួក​គេ មាន​តែ​ចិត្ត​គំនិត​ប្រាស​ចាក​សីលធម៌+

ហើយ​ពួក​គេ​មិន​ទទួល​ស្គាល់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ទាល់​តែ​សោះ។

 ៥ អំណួត​របស់​អ៊ីស្រាអែល​ជា​ការ​បញ្ជាក់​ទាស់​នឹង​ខ្លួន​គាត់​ហើយ។+

ទាំង​អ៊ីស្រាអែល​ទាំង​អេប្រាអ៊ីម​បាន​ជំពប់​ដួល ព្រោះ​តែ​កំហុស​ឆ្គង​របស់​ខ្លួន

ហើយ​យូដា​ក៏​បាន​ដួល​ទៅ​ជា​មួយ​នឹង​ពួក​គេ​ដែរ។+

 ៦ ពួក​គេ​បាន​ស្វែង​រក​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ដោយ​នាំ​ហ្វូង​ចៀម​ហ្វូង​គោ​ទៅ​ជា​មួយ

តែ​ពួក​គេ​រក​លោក​មិន​ឃើញ​ទេ ព្រោះ​លោក​បាន​ថយ​ចេញ​ពី​ពួក​គេ​ហើយ។+

 ៧ ពួក​គេ​បាន​ក្បត់​ព្រះ​យេហូវ៉ា+

ព្រោះ​ពួក​គេ​បាន​បង្កើត​កូន​ជា​មួយ​នឹង​ជន​ជាតិ​ដទៃ។

ដូច្នេះ​ក្នុង​រយៈ​ពេល​មួយ​ខែ ពួក​គេ​នឹង​ត្រូវ​បំផ្លាញ គឺ​ទាំង​ខ្លួន​គេ​ទាំង​ទឹក​ដី​មត៌ក​របស់​ពួក​គេ​ដែរ។

 ៨ ចូរ​ផ្លុំ​ស្នែង+នៅ​ក្រុង​គីបៀ ហើយ​ផ្លុំ​ត្រែ​នៅ​ក្រុង​រ៉ាម៉ា!+

ចូរ​ស្រែក​ចូល​ប្រយុទ្ធ​នៅ​ក្រុង​បេតអាវេន!+ ឱ​បេនយ៉ាមីន​អើយ! ចូរ​នាំ​មុខ​យើង​ទៅ!

 ៩ ឱ​អេប្រាអ៊ីម​អើយ! នៅ​ថ្ងៃ​ដែល​អ្នក​ទទួល​ទោស អ្នក​នឹង​ទៅ​ជា​ហេតុ​ដែល​នាំ​ឲ្យ​គេ​ភ័យ​តក់​ស្លុត។+

ខ្ញុំ​បាន​ប្រាប់​កុល​សម្ព័ន្ធ​នៃ​អ៊ីស្រាអែល​ទុក​ជា​មុន អំពី​អ្វី​ដែល​នឹង​កើត​ឡើង​ជា​មិន​ខាន។

១០ ពួក​អ្នក​គ្រប់​គ្រង​របស់​ពួក​យូដា ប្រៀប​ដូច​ជា​អស់​អ្នក​ដែល​បង្ខិត​បង្គោល​ព្រំ​ប្រទល់។+

ខ្ញុំ​នឹង​បញ្ចេញ​កំហឹង​ទៅ​លើ​ពួក​គេ ដូច​ជា​ការ​ចាក់​ទឹក។

១១ អេប្រាអ៊ីម​រង​ការ​ជិះ​ជាន់​សង្កត់​សង្កិន និង​ការ​បំផ្លាញ​ចោល​ដោយ​យុត្តិធម៌

ព្រោះ​គាត់​បាន​តាំង​ចិត្ត​ទៅ​តាម​សត្រូវ​របស់​គាត់។+

១២ ដូច្នេះ ខ្ញុំ​ប្រៀប​ដូច​ជា​សត្វ​ល្អិត​ស៊ី​បំផ្លាញ​អេប្រាអ៊ីម

និង​ប្រៀប​ដូច​ជា​ការ​ពុក​ផុយ​ដល់​ពូជ​ពង្ស​យូដា។

១៣ ពេល​អេប្រាអ៊ីម​ឃើញ​ជំងឺ​ខ្លួន ហើយ​ពេល​យូដា​ឃើញ​ដំបៅ​ខ្លួន

អេប្រាអ៊ីម​បាន​ទៅ​រក​អាស៊ីរី+ ហើយ​គាត់​បាន​ចាត់​គេ​ឲ្យ​ទៅ​ឯ​ស្ដេច​ដ៏​ខ្លាំង​ក្លា។

ប៉ុន្តែ ស្ដេច​នោះ​មិន​អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​ជំងឺ​ជា​សះ​ស្បើយ​ទេ

ហើយ​ក៏​មិន​អាច​ព្យាបាល​ដំបៅ​បាន​ដែរ។

១៤ ចំពោះ​អេប្រាអ៊ីម ខ្ញុំ​ប្រៀប​ដូច​ជា​សិង្ហ​ស្ទាវ

ហើយ​ចំពោះ​ពូជ​ពង្ស​យូដា ខ្ញុំ​ប្រៀប​ដូច​ជា​តោ​ដ៏​ខ្លាំង​ក្លា។

ខ្ញុំ​ផ្ទាល់​នឹង​ហែក​ពួក​គេ​ជា​ចំណែក​ៗ ហើយ​ចេញ​ទៅ+

គឺ​ខ្ញុំ​នឹង​ខាំ​ពាំ​ពួក​គេ​យក​ទៅ គ្មាន​នរណា​អាច​សង្គ្រោះ​ពួក​គេ​បាន​ឡើយ។+

១៥ ខ្ញុំ​នឹង​ត្រឡប់​ទៅ​កន្លែង​របស់​ខ្ញុំ​វិញ ហើយ​នៅ​ទី​នោះ​រហូត​ដល់​ពួក​គេ​ទទួល​ផល​ពី​ការ​ប្រព្រឹត្ត​របស់​ខ្លួន។

រួច​ពួក​គេ​នឹង​ស្វែង​រក​សេចក្ដី​មេត្តា​ករុណា​ពី​ខ្ញុំ។+

ពេល​ពួក​គេ​រង​ទុក្ខ​លំបាក ពួក​គេ​នឹង​ស្វះ​ស្វែង​រក​ខ្ញុំ​ជា​មិន​ខាន​»។+

៦ ​«​ចូរ​មក! យើង​នាំ​គ្នា​ត្រឡប់​ទៅ​រក​ព្រះ​យេហូវ៉ា​វិញ

ទោះ​ជា​លោក​បាន​ហែក​យើង​ជា​ចំណែក​ៗ​ក្ដី+ ក៏​លោក​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​ជា​សះ​ស្បើយ​ដែរ។

លោក​បាន​វាយ​យើង តែ​លោក​នឹង​រុំ​របួស​ឲ្យ​យើង។

 ២ ក្រោយ​រយៈ​ពេល​ពីរ​ថ្ងៃ លោក​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​មាន​ស្មារតី​ឡើង​វិញ។

នៅ​ថ្ងៃ​ទី​៣ លោក​នឹង​លើក​យើង​ឲ្យ​ក្រោក​ឡើង

ហើយ​យើង​នឹង​រស់​រាន​មាន​ជីវិត នៅ​ចំពោះ​លោក។

 ៣ យើង​នឹង​ស្គាល់​ព្រះ​យេហូវ៉ា ហើយ​យើង​នឹង​ស្វែង​រក​លោក​យ៉ាង​អស់​ពី​ចិត្ត។

លោក​នឹង​មក​ដល់​យ៉ាង​ប្រាកដ ដូច​ជា​ថ្ងៃ​រះ

លោក​នឹង​មក​ឯ​យើង ដូច​ជា​ភ្លៀង​ធ្លាក់​យ៉ាង​ខ្លាំង

គឺ​ដូច​ជា​ភ្លៀង​ចុង​រដូវ ដែល​ស្រោច​ស្រព​ផែនដី​ទាំង​មូល​»។

 ៤ ​«​ឱ​អេប្រាអ៊ីម​អើយ! តើ​ខ្ញុំ​គួរ​ធ្វើ​អ្វី​ចំពោះ​អ្នក?

ឱ​យូដា​អើយ! តើ​ខ្ញុំ​គួរ​ប្រព្រឹត្ត​យ៉ាង​ណា​ទៅ​លើ​អ្នក?

ព្រោះ​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​ដ៏​ស្មោះ​ត្រង់​របស់​អ្នក ប្រៀប​ដូច​ជា​អ័ព្ទ​នា​ព្រឹក​ព្រលឹម

និង​ដូច​ជា​ទឹក​សន្សើម​ដែល​ហួត​ទៅ​យ៉ាង​លឿន។

 ៥ ហេតុ​នេះ ខ្ញុំ​នឹង​កាប់​រំលំ​ពួក​គេ​តាម​រយៈ​ពួក​អ្នក​ប្រកាស​ទំនាយ+

ខ្ញុំ​នឹង​ប្រហារ​ពួក​គេ​ដោយ​ពាក្យ​សម្ដី​ដែល​ចេញ​ពី​មាត់​ខ្ញុំ។+

សេចក្ដី​វិនិច្ឆ័យ​ដែល​ខ្ញុំ​ប្រកាស​ទាស់​នឹង​អ្នក នឹង​ដូច​ជា​ពន្លឺ​ចែង​ចាំង។+

 ៦ ព្រោះ​ខ្ញុំ​ពេញ​ចិត្ត​ចំពោះ​ការ​បង្ហាញ​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​ដ៏​ស្មោះ​ត្រង់*​មិន​មែន​គ្រឿង​បូជា​ទេ

ហើយ​ខ្ញុំ​ពេញ​ចិត្ត​ចំពោះ​ការ​មាន​ចំណេះ​អំពី​ព្រះ មិន​មែន​គ្រឿង​បូជា​ដុត​ឡើយ។+

 ៧ ប៉ុន្តែ ដូច​មនុស្សជាតិ​មាន​ភាព​ខុស​ឆ្គង ពួក​គេ​បាន​បំពាន​កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង​របស់​ខ្ញុំ។+

ពួក​គេ​បាន​ក្បត់​ខ្ញុំ​នៅ​ក្នុង​ស្រុក​របស់​ខ្លួន។

 ៨ គីលាត​គឺ​ជា​ក្រុង​របស់​ពួក​មនុស្ស​អាក្រក់+

ហើយ​ពេញ​ទៅ​ដោយ​ដាន​ជើង​ប្រឡាក់​ឈាម។+

 ៩ ក្រុម​សង្ឃ​ដូច​ជា​ក្រុម​ចោរ​ដែល​ពួន​ស្ទាក់​ចាំ​ប្លន់​មនុស្ស។

ពួក​គេ​ថែម​ទាំង​សម្លាប់​មនុស្ស​នៅ​តាម​ផ្លូវ​ក្បែរ​ក្រុង​ស៊ីគឹម។+

ការ​ប្រព្រឹត្ត​របស់​ពួក​គេ​គួរ​ឲ្យ​អាម៉ាស់​ណាស់។

១០ ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ​អ្វី​មួយ​ដែល​គួរ​ឲ្យ​រន្ធត់​នៅ​ក្នុង​ពូជ​ពង្ស​អ៊ីស្រាអែល។

នៅ​ទី​នោះ អេប្រាអ៊ីម​បាន​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ពេស្យាចារ+

ហើយ​អ៊ីស្រាអែល​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្លួន​ស្មោក​គ្រោក។+

១១ បន្ថែម​ទៅ​ទៀត ឱ​យូដា​អើយ! រដូវ​ចម្រូត​បាន​ត្រូវ​កំណត់​សម្រាប់​អ្នក​ហើយ

គឺ​ជា​ពេល​ខ្ញុំ​ប្រមូល​រាស្ត្រ​ខ្ញុំ​ដែល​ជាប់​ជា​ឈ្លើយ​ឲ្យ​ត្រឡប់​មក​វិញ​»។+

៧ ​«​នៅ​គ្រា​ដែល​ខ្ញុំ​ធ្វើ​ឲ្យ​អ៊ីស្រាអែល​ជា​សះ​ស្បើយ

កំហុស​ឆ្គង​របស់​អេប្រាអ៊ីម

និង​អំពើ​ទុច្ចរិត​របស់​សាម៉ារី​បាន​ត្រូវ​លាត​ត្រដាង។+

ព្រោះ​ពួក​គេ​តែង​តែ​បោក​បញ្ឆោត+

ហើយ​គាស់​ទ្វារ​ផ្ទះ​ចូល​លួច ព្រម​ទាំង​ចាំ​ប្លន់​នៅ​ខាង​ក្រៅ​ផង​ដែរ។+

 ២ ប៉ុន្តែ ពួក​គេ​មិន​បាន​គិត​ក្នុង​ចិត្ត​ថា ខ្ញុំ​នឹង​ចាំ​រាល់​អំពើ​ទុច្ចរិត​របស់​ពួក​គេ​ទេ។+

ឥឡូវ អំពើ​អាក្រក់​របស់​ពួក​គេ​បាន​ព័ទ្ធ​ជុំ​ជិត​ពួក​គេ​ហើយ។

ខ្ញុំ​ឃើញ​ការ​ប្រព្រឹត្ត​ទាំង​អស់​របស់​ពួក​គេ។

 ៣ ពួក​គេ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ស្ដេច​អរ​សប្បាយ​ដោយ​អំពើ​ទុច្ចរិត

ហើយ​ក៏​ធ្វើ​ឲ្យ​ពួក​អ្នក​គ្រប់​គ្រង​រីករាយ​ដោយ​ការ​បោក​បញ្ឆោត​ដែរ។

 ៤ ពួក​គេ​ទាំង​អស់​គ្នា​សុទ្ធ​តែ​ជា​មនុស្ស​ផិត​ក្បត់។

ពួក​គេ​មាន​ចិត្ត​រោល​រាល​ដូច​ជា​ភ្លើង​ឡ​របស់​អ្នក​ដុត​នំ

ដែល​មិន​ចាំ​បាច់​រុក​ភ្លើង​ទេ កាល​ដែល​អ្នក​ដុត​នំ​កំពុង​ច្របាច់​ម្សៅ​និង​ចាំ​ឲ្យ​ម្សៅ​នោះ​ដោរ​ឡើង។

 ៥ នៅ​ថ្ងៃ​របស់​ស្ដេច​យើង ពួក​អ្នក​គ្រប់​គ្រង​បាន​ធ្លាក់​ខ្លួន​ឈឺ

ពួក​គេ​មាន​កំហឹង​យ៉ាង​ខ្លាំង​ដោយ​សារជាតិ​ស្រា។+

គាត់​បាន​រួម​ដៃ​នឹង​ពួក​អ្នក​ចំអក​មើល​ងាយ។

 ៦ ព្រោះ​ពួក​គេ​ចូល​ទៅ​ទាំង​មាន​ចិត្ត​ក្ដៅ​ដូច​ជា​ភ្លើង​ក្នុង​ឡ។*

ពេញ​មួយ​យប់ អ្នក​ដុត​នំ​សម្រាន្ត​លង់​លក់

លុះ​ព្រឹក​ឡើង ភ្លើង​ក្នុង​ឡ​ឆេះ​សន្ធោ​សន្ធៅ។

 ៧ ពួក​គេ​ទាំង​អស់​គ្នា​មាន​ចិត្ត​ក្ដៅ​ដូច​ជា​ភ្លើង​ក្នុង​ឡ

ហើយ​ពួក​គេ​លេប​ត្របាក់​ពួក​អ្នក​គ្រប់​គ្រង​របស់​ខ្លួន។

រីឯ​បណ្ដា​ស្ដេច​របស់​ពួក​គេ​វិញ ក៏​បាន​ដួល​ទៅ។+

ពេល​នោះ គ្មាន​នរណា​ម្នាក់​ស្រែក​សុំ​ជំនួយ​ពី​ខ្ញុំ​ឡើយ។+

 ៨ អេប្រាអ៊ីម​នៅ​លាយ​ឡំ​ជា​មួយ​នឹង​ប្រជា​ជាតិ​នា​នា។+

អេប្រាអ៊ីម​ប្រៀប​ដូច​ជា​នំ​មូល​ដែល​គេ​ចម្អិន​ដោយ​មិន​បាន​ប្រែ។

 ៩ ពួក​អ្នក​ដែល​គាត់​មិន​ស្គាល់​បាន​យក​កម្លាំង​គាត់+ តែ​គាត់​មិន​ដឹង​ខ្លួន​ទេ។

សក់​គាត់​ស្កូវ​អស់ តែ​គាត់​មិន​បាន​កត់​សម្គាល់​ឡើយ។

១០ អំណួត​របស់​អ៊ីស្រាអែល​ជា​ការ​បញ្ជាក់​ទាស់​នឹង​ខ្លួន​គាត់​ហើយ។+

ប៉ុន្តែ ពួក​គេ​មិន​បាន​ត្រឡប់​ទៅ​ឯ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជា​ព្រះ​របស់​ខ្លួន​ទេ។+

ទោះ​ជា​ជួប​ប្រទះ​រឿង​ទាំង​នេះ​ក្ដី ក៏​ពួក​គេ​មិន​បាន​ស្វែង​រក​លោក​ដែរ។

១១ អេប្រាអ៊ីម​ប្រៀប​ដូច​ជា​សត្វ​ព្រាប​ល្ងី​ល្ងើ ដែល​ងាយ​ចាញ់​បោក​មនុស្ស។+

ពួក​គេ​បាន​សុំ​ជំនួយ​ពី​ពួក​អេហ្ស៊ីប+ ហើយ​រត់​ទៅ​ពឹង​ពួក​អាស៊ីរី។+

១២ កន្លែង​ណា​ដែល​ពួក​គេ​ទៅ ខ្ញុំ​នឹង​បោះ​សំណាញ់​ទៅ​លើ​ពួក​គេ។

ខ្ញុំ​នឹង​ចាប់​ពួក​គេ ដូច​ជា​ចាប់​សត្វ​ស្លាប​នៅ​លើ​មេឃ។

ខ្ញុំ​នឹង​ប្រៀន​ប្រដៅ​ពួក​គេ​ស្រប​តាម​ពាក្យ​ព្រមាន​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ឲ្យ​ដល់​ពួក​ជំនុំ។+

១៣ ពួក​គេ​វេទនា​ហើយ ព្រោះ​ពួក​គេ​បាន​រត់​ចេញ​ពី​ខ្ញុំ។

ពួក​គេ​នឹង​វិនាស​សាប​សូន្យ​ទៅ ព្រោះ​ពួក​គេ​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ខុស​ឆ្គង​ប្រឆាំង​នឹង​ខ្ញុំ។

ខ្ញុំ​បាន​ត្រៀម​ខ្លួន​ជា​ស្រេច​ដើម្បី​លោះ​ពួក​គេ តែ​ពួក​គេ​បែរ​ជា​ពោល​ពាក្យ​កុហក​ទាស់​នឹង​ខ្ញុំ​វិញ។+

១៤ ទោះ​ជា​ពួក​គេ​តែង​តែ​ទ្រហោ​យំ​នៅ​លើ​គ្រែ​ខ្លួន​ក៏​ដោយ

ពួក​គេ​មិន​បាន​ស្រែក​សុំ​ជំនួយ​ពី​ខ្ញុំ​ដោយ​ស្មោះ​ពី​ចិត្ត​ទេ។+

ដើម្បី​បាន​ស្រូវ​និង​ស្រា​ថ្មី ពួក​គេ​បាន​ឆូត​សាច់​ខ្លួន

ពួក​គេ​បាន​ប្រឆាំង​នឹង​ខ្ញុំ​ហើយ។

១៥ ទោះ​ជា​ខ្ញុំ​បាន​ប្រដៅ​តម្រង់​ពួក​គេ ហើយ​ពង្រឹង​កម្លាំង​ដៃ​ពួក​គេ​ក៏​ដោយ

ពួក​គេ​នៅ​តែ​រៀប​គម្រោង​ធ្វើ​អាក្រក់​ប្រឆាំង​នឹង​ខ្ញុំ​ដដែល។

១៦ ពួក​គេ​បាន​ផ្លាស់​ប្ដូរ​គន្លង​ជីវិត តែ​មិន​បាន​ប្រសើរ​ជាង​ឡើយ*

ដូច​ធ្នូ​យារ​ខ្សែ ពួក​គេ​ទុក​ចិត្ត​មិន​បាន​ទេ។+

ពួក​អ្នក​គ្រប់​គ្រង​របស់​ពួក​គេ​នឹង​ដួល​ស្លាប់​ដោយ​ដាវ​ព្រោះ​តែ​ពាក្យ​សម្ដី​បះ​បោរ​ប្រឆាំង​របស់​ពួក​គេ។

ដោយ​ហេតុ​នេះ ពួក​គេ​នឹង​ទទួល​ការ​ចំអក​មើល​ងាយ​នៅ​ក្នុង​ស្រុក​អេហ្ស៊ីប​»។+

៨ ​«​ចូរ​ផ្លុំ​ស្នែង​ទៅ!+

ព្រោះ​មាន​សត្រូវ​មក​ដូច​ជា​ឥន្ទ្រី​ទាស់​នឹង​រាស្ត្រ​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ហើយ*+

ព្រោះ​ពួក​គេ​បាន​បំពាន​កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង​របស់​ខ្ញុំ+ និង​បាន​ប្រព្រឹត្ត​រំលង​ទាស់​នឹង​ច្បាប់​ខ្ញុំ។+

 ២ ពួក​គេ​ស្រែក​រក​ខ្ញុំ​ថា​៖ ‹ឱ​ព្រះ​ខ្ញុំ​អើយ! យើង​ជា​អ៊ីស្រាអែល​ស្គាល់​លោក​ច្បាស់​ណាស់!›។+

 ៣ អ៊ីស្រាអែល​មិន​ព្រម​ធ្វើ​អំពើ​ល្អ​សោះ+

ដូច្នេះ ទុក​ឲ្យ​សត្រូវ​ដេញ​តាម​គាត់​ចុះ។

 ៤ ពួក​គេ​បាន​តែង​តាំង​បណ្ដា​ស្ដេច តែ​មិន​មែន​តាម​រយៈ​ខ្ញុំ​ទេ។

ពួក​គេ​បាន​រើស​តាំង​ពួក​អ្នក​គ្រប់​គ្រង តែ​ខ្ញុំ​មិន​ទទួល​ស្គាល់​អ្នក​ទាំង​នោះ​ឡើយ។

ពួក​គេ​បាន​ធ្វើ​រូប​ព្រះ​ពី​មាស​ពី​ប្រាក់​របស់​ខ្លួន+

តែ​អ្វី​ទាំង​នោះ​នាំ​ឲ្យ​ខ្លួន​គេ​ត្រូវ​បំផ្លាញ​វិញ។+

 ៥ ឱ​សាម៉ារី​អើយ! រូប​កូន​គោ​របស់​អ្នក​បាន​ត្រូវ​បោះ​បង់​ចោល​ហើយ។+

កំហឹង​របស់​ខ្ញុំ​បាន​ឆួល​ឡើង​ទាស់​នឹង​ពួក​គេ។+

តើ​ដល់​កាល​ណា​ទើប​ពួក​គេ​ចេះ​ជម្រះ​ខ្លួន​ឲ្យ​ស្អាត​បរិសុទ្ធ?

 ៦ ព្រោះ​រូប​កូន​គោ​នេះ​មក​ពី​អ៊ីស្រាអែល។

ជាង​បាន​ធ្វើ​រូប​នេះ តែ​រូប​នេះ​មិន​មែន​ជា​ព្រះ​ទេ

រូប​កូន​គោ​របស់​សាម៉ារី នឹង​ត្រូវ​បំបាក់​បំបែក​ឲ្យ​ខ្ទេច​ខ្ទី​អស់។

 ៧ ព្រោះ​ពួក​គេ​កំពុង​សាប​ព្រោះ​ខ្យល់ ហើយ​ពួក​គេ​នឹង​ច្រូត​បាន​ខ្យល់​ព្យុះ។+

គ្មាន​កួរ​ស្រូវ​ណា​ដាក់​គ្រាប់​ទេ+

ហើយ​ក៏​គ្មាន​គ្រាប់​ស្រូវ​ណា អាច​យក​មក​កិន​ធ្វើ​ជា​ម្សៅ​បាន​ដែរ។

ប៉ុន្តែ បើ​មាន​ផល ជន​ជាតិ​ដទៃ​នឹង​ត្របាក់​យក​អស់។+

 ៨ អ៊ីស្រាអែល​នឹង​ត្រូវ​គេ​លេប​ត្របាក់។+

ពួក​គេ​នឹង​នៅ​ក្នុង​ចំណោម​ប្រជា​ជាតិ​នា​នា+ ដូច​ជា​ភាជនៈ​ដែល​គ្មាន​តម្លៃ។

 ៩ ព្រោះ​ពួក​គេ​បាន​ឡើង​ទៅ​រក​ពួក​អាស៊ីរី+ ដូច​ជា​លា​ព្រៃ​នៅ​តែ​ឯង។

ហើយ​អេប្រាអ៊ីម​បាន​ជួល​ស្រី​ពេស្យា​ឲ្យ​ធ្វើ​ជា​គូ​ស្នេហ៍។+

១០ ទោះ​ជា​ពួក​គេ​ជួល​ពួក​អ្នក​ដែល​មក​ពី​ចំណោម​ប្រជា​ជាតិ​នា​នា​ក៏​ដោយ

តែ​ឥឡូវ​ខ្ញុំ​នឹង​ប្រមូល​ពួក​គេ

ពួក​គេ​នឹង​រង​ទុក្ខ​វេទនា+ ព្រោះ​បន្ទុក​ដែល​ស្ដេច​និង​ពួក​អ្នក​គ្រប់​គ្រង​បាន​ដាក់​លើ​ពួក​គេ។

១១ ព្រោះ​អេប្រាអ៊ីម​បាន​សង់​ទី​បូជា​កាន់​តែ​ច្រើន ដើម្បី​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ខុស​ឆ្គង។+

កន្លែង​ទាំង​នោះ​បាន​ទៅ​ជា​ទី​បូជា​របស់​គាត់​សម្រាប់​ការ​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​រំលង។+

១២ ខ្ញុំ​បាន​កត់​ទុក​ច្បាប់*ជា​ច្រើន​សម្រាប់​គាត់

តែ​គាត់​បែរ​ជា​ចាត់​ទុក​ច្បាប់​ទាំង​នោះ​ជា​អ្វី​ដែល​ចម្លែក​ទៅ​វិញ។+

១៣ ពួក​គេ​ជូន​អំណោយ​ផ្សេង​ៗ​ជា​គ្រឿង​បូជា​ដល់​ខ្ញុំ ហើយ​ពួក​គេ​បរិភោគ​សាច់​នៃ​គ្រឿង​បូជា

តែ​ខ្ញុំ​ជា​យេហូវ៉ា ខ្ញុំ​មិន​ពេញ​ចិត្ត​នឹង​អំណោយ​ទាំង​នោះ​ទេ។+

ឥឡូវ​លោក​នឹង​នឹក​ឃើញ​កំហុស​ឆ្គង​របស់​ពួក​គេ ហើយ​លោក​នឹង​ដាក់​ទោស​ពួក​គេ​ចំពោះ​អំពើ​ខុស​ឆ្គង​របស់​ពួក​គេ។+

ពួក​គេ​បាន​បែរ​ទៅ​រក*ស្រុក​អេហ្ស៊ីប​វិញ​ហើយ។+

១៤ អ៊ីស្រាអែល​បាន​បំភ្លេច​ព្រះ​ជា​អ្នក​បង្កើត​ខ្លួន+ ហើយ​ថែម​ទាំង​បាន​សង់​វិហារ​ផ្សេង​ៗ​ទៀត​ផង។+

ចំណែក​យូដា​វិញ គាត់​បាន​សង់​ក្រុង​ជា​ច្រើន​ដែល​មាន​កំពែង​រឹង​មាំ។+

ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​ភ្លើង​ឆាប​ឆេះ​ក្រុង​ទាំង​នោះ

ហើយ​បំផ្លាញ​ប៉ម​ទាំង​ឡាយ​នៅ​ក្នុង​ក្រុង​នីមួយ​ៗ​»។+

៩ ​«​ឱ​អ៊ីស្រាអែល​អើយ! កុំ​ត្រេក​អរ​ឲ្យ​សោះ+

កុំ​សប្បាយ​រីករាយ​ដូច​បណ្ដា​ជន​ទូទៅ​ឡើយ។

ព្រោះ​អ្នក​បាន​បោះ​បង់​ចោល​ព្រះ​របស់​ខ្លួន​ដោយ​អំពើ​ប្រាស​ចាក​សីលធម៌។+

អ្នក​ស្រឡាញ់​កម្រៃ​ដែល​មក​ពី​ការ​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ពេស្យាចារ​នៅ​តាម​ទី​លាន​បញ្ជាន់​ស្រូវ។+

 ២ ប៉ុន្តែ ទី​លាន​បញ្ជាន់​ស្រូវ​និង​កន្លែង​ជាន់​ផ្លែ​ទំពាំង​បាយ​ជូរ​យក​ទឹក​ធ្វើ​ស្រា​នឹង​មិន​អាច​ផ្គត់​ផ្គង់​ពួក​គេ​បាន​ទេ។

រីឯ​ស្រា​ថ្មី​ក៏​នឹង​លែង​មាន​ទៀត​ដែរ។+

 ៣ ពួក​គេ​នឹង​មិន​បន្ត​រស់​នៅ​ក្នុង​ស្រុក​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ទៀត​ទេ+

តែ​អេប្រាអ៊ីម​នឹង​ត្រឡប់​ទៅ​ស្រុក​អេហ្ស៊ីប​វិញ

ហើយ​ពួក​គេ​នឹង​បរិភោគ​អ្វី​ដែល​មិន​ស្អាត​បរិសុទ្ធ​នៅ​ស្រុក​អាស៊ីរី។+

 ៤ ពួក​គេ​នឹង​លែង​ច្រួច​ស្រា​ជូន​ជា​គ្រឿង​បូជា​ដល់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ទៀត+

ហើយ​លោក​ក៏​មិន​ពេញ​ចិត្ត​នឹង​គ្រឿង​បូជា​នា​នា​របស់​ពួក​គេ​ដែរ។+

គ្រឿង​បូជា​ទាំង​នោះ​ប្រៀប​ដូច​ជា​នំ​ប៉័ង​នៃ​ការ​កាន់​ទុក្ខ

ហើយ​អ្នក​ណា​ដែល​បរិភោគ​នំ​ប៉័ង​នោះ នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្លួន​ស្មោក​គ្រោក។

នំ​ប៉័ង​នោះ​នឹង​មិន​ត្រូវ​ជូន​នៅ​ឯ​វិហារ​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជា​ដាច់​ខាត

ព្រោះ​ទុក​សម្រាប់​តែ​ខ្លួន​គេ​ប៉ុណ្ណោះ។

 ៥ តើ​អ្នក​នឹង​ធ្វើ​យ៉ាង​ណា​នៅ​ថ្ងៃ​ដែល​ត្រូវ​ធ្វើ​ពិធី​បុណ្យ

គឺ​នៅ​ថ្ងៃ​បុណ្យ​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា?

 ៦ ព្រោះ​មើល! ពួក​គេ​នឹង​រត់​គេច​ខ្លួន ដោយ​សារ​តែ​ការ​បំផ្លិច​បំផ្លាញ។+

អេហ្ស៊ីប​នឹង​ប្រមូល​ផ្ដុំ​ពួក​គេ+ ហើយ​មេមផឺស​នឹង​បញ្ចុះ​សព​ពួក​គេ។+

បន្លា​នឹង​ដុះ​ជុំ​ជិត​គ្រឿង​ប្រាក់​ដ៏​មាន​តម្លៃ

ហើយ​គុម្ព​បន្លា​នឹង​ដុះ​នៅ​ក្នុង​ត្រសាល​របស់​ពួក​គេ។

 ៧ គ្រា​ដាក់​ទោស​ពួក​គេ​នឹង​មក​ដល់+ គ្រា​សង​សឹក​ពួក​គេ នឹង​មក​ជា​ប្រាកដ

ពេល​នោះ អ៊ីស្រាអែល​នឹង​ដឹង​ច្បាស់​ជាក់​ជា​មិន​ខាន

អ្នក​ប្រកាស​ទំនាយ​របស់​ពួក​គេ​នឹង​ទៅ​ជា​ល្ងី​ល្ងើ ហើយ​អ្នក​ដែល​អះអាង​ថា​មាន​ការ​យល់​ដឹង​ពី​ព្រះ នឹង​ទៅ​ជា​ឆ្កួត​លីលា។

មាន​កំហឹង​ច្រើន​ក្រៃ​លែង​ទាស់​នឹង​អ្នក ព្រោះ​កំហុស​ឆ្គង​របស់​អ្នក​គរ​ដូច​ភ្នំ​»។

 ៨ អ្នក​ចាំ​យាម+របស់​អេប្រាអ៊ីម​ធ្លាប់​នៅ​ជា​មួយ​នឹង​ព្រះ​របស់​ខ្ញុំ។+

ប៉ុន្តែ ឥឡូវ​គ្រប់​ទាំង​ផ្លូវ​របស់​ពួក​អ្នក​ប្រកាស​ទំនាយ​របស់​គាត់+​ប្រៀប​ដូច​ជា​លប់​របស់​នាយ​ព្រាន

ហើយ​មាន​សេចក្ដី​ស្អប់​ជា​ខ្លាំង​នៅ​ក្នុង​វិហារ​នៃ​ព្រះ​របស់​គាត់។

 ៩ ពួក​គេ​បាន​លិច​លង់​យ៉ាង​ជ្រៅ​ទៅ​ក្នុង​អំពើ​ខូច​អាក្រក់​ដូច​នៅ​គ្រា​នៃ​ក្រុង​គីបៀ​ដែរ។+

លោក​នឹង​នឹក​ឃើញ​អំពើ​រំលង​របស់​ពួក​គេ ហើយ​ដាក់​ទោស​ពួក​គេ​ដោយ​សារ​អំពើ​ខុស​ឆ្គង​ទាំង​នោះ។+

១០ ​«​ពេល​ខ្ញុំ​រក​ឃើញ​អ៊ីស្រាអែល គឺ​ដូច​ជា​រក​ឃើញ​ផ្លែ​ទំពាំង​បាយ​ជូរ​នៅ​តំបន់​ស្ងាត់​ជ្រងំ។+

ពេល​ខ្ញុំ​រក​ឃើញ​បុព្វ​បុរស​អ្នក គឺ​ដូច​ជា​រក​ឃើញ​ផ្លែ​ល្វា​នៅ​លើ​ដើម​ដែល​ទុំ​មុន​រដូវ។

ប៉ុន្តែ ពួក​គេ​បែរ​ជា​ទៅ​រក​ព្រះ​បាល​នៃ​ពេអរ​ទៅ​វិញ។+

ពួក​គេ​បាន​ប្រគល់​ខ្លួន​ដល់​ព្រះ​ដ៏​គួរ​ឲ្យ​អាម៉ាស់+

ហើយ​ពួក​គេ​បាន​ទៅ​ជា​អ្វី​ដ៏​គួរ​ឲ្យ​ស្អប់​ខ្ពើម ដូច​ព្រះ​ដែល​ពួក​គេ​ស្រឡាញ់​នោះ​ដែរ។

១១ ភាព​រុង​រឿង​របស់​អេប្រាអ៊ីម នឹង​ហោះ​ចេញ​ទៅ​ដូច​ជា​សត្វ​ស្លាប

ហើយ​នឹង​គ្មាន​ការ​បង្ក​កំណើត ការ​ពពោះ និង​ការ​សម្រាល​កូន​ឡើយ។+

១២ សូម្បី​តែ​ពួក​គេ​មាន​កូន​ដើម្បី​ចិញ្ចឹម​បី​បាច់​ថែ​រក្សា

ក៏​ខ្ញុំ​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​ពួក​គេ​ព្រាត់​ប្រាស​កូន​រហូត​ដល់​អស់​គ្មាន​សល់​ម្នាក់​ឡើយ។+

ពួក​គេ​នឹង​វេទនា ពេល​ខ្ញុំ​លែង​នៅ​ជា​មួយ​នឹង​ពួក​គេ​ទៀត។+

១៣ អេប្រាអ៊ីម​បាន​ត្រូវ​ដាំ​នៅ​លើ​វាល​ស្មៅ​ខៀវ​ខ្ចី ហើយ​ចំពោះ​ខ្ញុំ​គាត់​ប្រៀប​ដូច​ជា​ក្រុង​ទីរ៉ុស+

ប៉ុន្តែ ឥឡូវ​អេប្រាអ៊ីម​ត្រូវ​យក​កូន​ប្រុស​ៗ​របស់​ខ្លួន​ទៅ​ឲ្យ​គេ​សម្លាប់​»។

១៤ ឱ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​អើយ! អ្វី​ដែល​លោក​ត្រូវ​ឲ្យ​ដល់​ពួក​គេ សូម​លោក​ឲ្យ​ទៅ​ចុះ!

គឺ​ឲ្យ​ពួក​គេ​រលូត​កូន ហើយ​ខះ​ទឹក​ដោះ​ទៅ។

១៥ ​«​ពួក​គេ​បាន​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ទុច្ចរិត​ទាំង​ប៉ុន្មាន​នៅ​ក្រុង​គីលកាល។+ ដូច្នេះ ខ្ញុំ​ក៏​ស្អប់​ពួក​គេ​នៅ​ទី​នោះ។

ខ្ញុំ​នឹង​បណ្ដេញ​ពួក​គេ​ចេញ​ពី​ទឹក​ដី*របស់​ខ្ញុំ ព្រោះ​តែ​អំពើ​អាក្រក់​របស់​ពួក​គេ។+

ខ្ញុំ​នឹង​លែង​ស្រឡាញ់​ពួក​គេ​ទៀត។+

ពួក​អ្នក​គ្រប់​គ្រង​របស់​ពួក​គេ សុទ្ធ​តែ​ជា​មនុស្ស​រឹង​ចចេស។

១៦ អេប្រាអ៊ីម​នឹង​ត្រូវ​កាប់​រំលំ+

ឫស​របស់​ពួក​គេ​នឹង​ក្រៀម​ស្វិត ហើយ​លែង​បង្កើត​ផល​ទៀត។

ទោះ​ជា​ពួក​គេ​បង្កើត​កូន​ក្ដី ក៏​ខ្ញុំ​នឹង​ប្រហារ​កូន​ជា​ទី​ស្រឡាញ់​របស់​ពួក​គេ​ដែរ​»។

១៧ ព្រះ​របស់​ខ្ញុំ​នឹង​មិន​ទទួល​ស្គាល់​ពួក​គេ​ទេ

ព្រោះ​ពួក​គេ​មិន​បាន​ស្ដាប់​បង្គាប់​លោក។+

ពួក​គេ​នឹង​ទៅ​ជា​ជន​គេច​ខ្លួន​ក្នុង​ចំណោម​ប្រជា​ជាតិ​ទាំង​ឡាយ។+

១០ ​«​អ៊ីស្រាអែល​ជា​ដើម​ទំពាំង​បាយ​ជូរ​មិន​ល្អ*ដែល​មាន​ផ្លែ។+

កាល​ណា​មាន​ផ្លែ​កាន់​តែ​ច្រើន កាល​នោះ​គាត់​ក៏​សង់​ទី​បូជា​កាន់​តែ​ច្រើន​ដែរ+

ស្រុក​គាត់​បង្កើត​ភោគ​ផល​ល្អ​យ៉ាង​ណា បង្គោល​ថ្ម​ពិសិដ្ឋ​របស់​គាត់​ក៏​កាន់​តែ​ប្រណីត​យ៉ាង​នោះ​ដែរ។+

 ២ ចិត្ត​របស់​ពួក​គេ​មាន​ពុត​ត្បុត ឥឡូវ​ពួក​គេ​នឹង​មាន​ទោស។

មាន​បុគ្គល​ម្នាក់​នឹង​បំបាក់​បំបែក​ទី​បូជា​របស់​ពួក​គេ​ព្រម​ទាំង​បំផ្លាញ​បង្គោល​ថ្ម​ផង​ដែរ។

 ៣ ពួក​គេ​នឹង​និយាយ​ថា​៖ ‹យើង​គ្មាន​ស្ដេច​ទេ+ ព្រោះ​យើង​មិន​បាន​កោត​ខ្លាច​ព្រះ​យេហូវ៉ា។

តើ​ស្ដេច​អាច​ផ្ដល់​ប្រយោជន៍​អ្វី​ដល់​យើង?›។

 ៤ ពួក​គេ​និយាយ​ពាក្យ​ឥត​បាន​ការ ហើយ​ធ្វើ​កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង​ផ្សេង​ៗ​ថែម​ទាំង​ស្បថ​មិន​ស្មោះ+

ម្ល៉ោះ​ហើយ ការ​វិនិច្ឆ័យ​របស់​ពួក​គេ​សុទ្ធ​តែ​អយុត្តិធម៌​ហើយ​ប្រៀប​ដូច​ជា​ស្មៅ​ពុល​ដុះ​តាម​គន្លង​ដី​ស្រែ។+

 ៥ អ្នក​ស្រុក​សាម៉ារី​នឹង​ព្រួយ​បារម្ភ​ជា​ខ្លាំង ចំពោះ​រូប​កូន​គោ​នៅ​ក្រុង​បេតអាវេន។+

បណ្ដា​ជន​នឹង​យំ​កាន់​ទុក្ខ​នឹង​រូប​នោះ។

ឯ​ពួក​សង្ឃ​របស់​ព្រះ​ដទៃ​ដែល​ធ្លាប់​រីករាយ​នឹង​ភាព​រុង​រឿង​នៃ​រូប​នោះ​ពួក​គេ​ក៏​យំ​កាន់​ទុក្ខ​នឹង​រូប​នោះ​ដែរ។

ព្រោះ​រូប​នោះ​នឹង​ត្រូវ​នាំ​យក​ចេញ​ទៅ​ស្រុក​ក្រៅ​ឆ្ងាយ​ពី​ពួក​គេ។

 ៦ រូប​នោះ​នឹង​ត្រូវ​នាំ​យក​ទៅ​ស្រុក​អាស៊ីរី​ជា​អំណោយ​ដល់​ស្ដេច​ដ៏​ខ្លាំង​ក្លា។+

អេប្រាអ៊ីម​នឹង​រង​ការ​អាម៉ាស់

ហើយ​អ៊ីស្រាអែល​នឹង​បាក់​មុខ ដោយ​សារ​តែ​ធ្វើ​តាម​ដំបូន្មាន​ដែល​ឥត​ប្រាជ្ញា។+

 ៧ សាម៉ារី​និង​ស្ដេច​របស់​ខ្លួន នឹង​វិនាស​ទៅ​ជា​ប្រាកដ+

ដូច​ជា​មែក​ឈើ​បាក់​ធ្លាក់​ទៅ​លើ​ផ្ទៃ​ទឹក។

 ៨ ឯ​ទី​ខ្ពស់​ៗ​ក្នុង​ក្រុង​បេតអាវេន+ដែល​អ៊ីស្រាអែល​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ខុស​ឆ្គង+​កន្លែង​ទាំង​នោះ​នឹង​ត្រូវ​បំផ្លាញ​ចោល។+

នៅ​លើ​ទី​បូជា​របស់​ពួក​គេ នឹង​មាន​គុម្ព​បន្លា​ដុះ​ស៊ុបទ្រុប។+

ពេល​នោះ បណ្ដា​ជន​នឹង​និយាយ​ទៅ​ភ្នំ​ទាំង​ឡាយ​ថា​៖ ​‹ចូរ​ធ្លាក់​គ្រប​យើង​មក!›។

ហើយ​ពួក​គេ​និយាយ​ទៅ​ទី​ទួល​នា​នា​ថា​៖ ‹ចូរ​បំបាំង​យើង​មក!›។+

 ៩ ឱ​អ៊ីស្រាអែល​អើយ! តាំង​ពី​ថ្ងៃ​មាន​រឿង​កើត​ឡើង​នៅ​ក្រុង​គីបៀ​អ្នក​ចេះ​តែ​ធ្វើ​ខុស។+

ពួក​គេ​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ខុស​ឆ្គង​ឥត​ឈប់​ឈរ​នៅ​ទី​នោះ។

សង្គ្រាម​មិន​បាន​បំផ្លាញ​មនុស្ស​មិន​សុចរិត​ទាំង​អស់​នៅ​ក្រុង​គីបៀ​ទេ។

១០ ចំណែក​ខ្ញុំ​វិញ ពេល​ណា​ខ្ញុំ​ចង់​កែ​តម្រង់​ពួក​គេ ខ្ញុំ​នឹង​ធ្វើ​ដូច្នោះ។

ប្រជា​ជាតិ​នា​នា​នឹង​នាំ​គ្នា​មក​ប្រឆាំង​នឹង​ពួក​គេ

នៅ​ពេល​ដែល​កំហុស​ឆ្គង​ទាំង​ពីរ​បាន​ត្រូវ​បំពាក់​ដូច​ជា​នឹម​លើ​ស្មា​ពួក​គេ។*

១១ អេប្រាអ៊ីម​ប្រៀប​ដូច​ជា​គោ​ញី*បាន​ត្រូវ​បង្វឹក ហើយ​ចូល​ចិត្ត​បញ្ជាន់​ស្រូវ

ដូច្នេះ ខ្ញុំ​មិន​បំពាក់​នឹម​លើក​វា​ទេ។ ឥឡូវ​ខ្ញុំ​នឹង​ឲ្យ​បុគ្គល​ម្នាក់​ជិះ​លើ​អេប្រាអ៊ីម។+

យូដា​នឹង​ភ្ជួរ ហើយ​យ៉ាកុប​នឹង​រាស់​សម្រាប់​គាត់។

១២ ចូរ​សាប​ព្រោះ​សេចក្ដី​សុចរិត​សម្រាប់​ខ្លួន នោះ​នឹង​ច្រូត​បាន​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​ដ៏​ស្មោះ​ត្រង់។

ចូរ​ភ្ជួរ​រាស់​ដី​សម្រាប់​ដាំ​ដុះ​ទៅ+

ទាន់​នៅ​មាន​ពេល ដើម្បី​ស្វែង​រក​ព្រះ​យេហូវ៉ា+

រហូត​ដល់​លោក​មក លោក​នឹង​បង្ហាត់​បង្រៀន​អ្នក​ក្នុង​ផ្លូវ​សុចរិត។+

១៣ ប៉ុន្តែ អ្នក​បាន​សាប​ព្រោះ​អំពើ​ទុច្ចរិត

នោះ​អ្នក​ច្រូត​បាន​ភាព​មិន​សុចរិត​វិញ។+

អ្នក​ថែម​ទាំង​បាន​បរិភោគ​ផល​ផ្លែ​នៃ​ការ​បោក​បញ្ឆោត​ទៀត​ផង

ព្រោះ​អ្នក​បាន​ទុក​ចិត្ត​លើ​ខ្លួន​ឯង

ហើយ​ពឹង​ផ្អែក​លើ​កម្លាំង​ទ័ព​ខ្លាំង​ក្លា​របស់​ខ្លួន។

១៤ សូរ​សំឡេង​ចម្បាំង នឹង​មក​ទាស់​នឹង​រាស្ត្រ​របស់​អ្នក

បណ្ដា​ក្រុង​ដែល​មាន​កំពែង​រឹង​មាំ នឹង​ត្រូវ​បំផ្លាញ​ចោល+

ដូច​ជា​ការ​បំផ្លាញ​របស់​សាលម៉ាន​ទៅ​លើ​ពូជ​ពង្ស​អាបេល។

នៅ​គ្រា​ចម្បាំង​នោះ ទាំង​កូន​ទាំង​ម្ដាយ​នឹង​ត្រូវ​គេ​វាយ​កម្ទេច​ជា​មួយ​គ្នា។

១៥ ឱ​ក្រុង​បេតអែល​អើយ! ការ​ទាំង​នេះ​នឹង​កើត​ឡើង​ដល់​អ្នក+​ព្រោះ​តែ​អំពើ​ទុច្ចរិត​របស់​អ្នក​ច្រើន​លើស​លប់។

នៅ​ព្រឹក​ព្រលឹម ស្ដេច​ស្រុក​អ៊ីស្រាអែល​នឹង​ត្រូវ​សម្លាប់​ជាក់​ជា​មិន​ខាន​»។+

១១ «​ពេល​អ៊ីស្រាអែល​នៅ​ក្មេង ខ្ញុំ​បាន​ស្រឡាញ់​គាត់+

ហើយ​ខ្ញុំ​បាន​ហៅ​កូន​ប្រុស​របស់​ខ្ញុំ​ចេញ​ពី​ស្រុក​អេហ្ស៊ីប។+

 ២ ពេល​អ្នក​ណា​ម្នាក់*កាន់​តែ​ហៅ​អ៊ីស្រាអែល

ពួក​គេ​កាន់​តែ​ចេញ​ឆ្ងាយ​ពី​អ្នក​នោះ។+

ពួក​គេ​តែង​តែ​ជូន​គ្រឿង​បូជា​ដល់​រូប​ព្រះ​បាល+

ហើយ​ជូន​គ្រឿង​បូជា​ដល់​រូប​ចម្លាក់​ផ្សេង​ៗ។+

 ៣ ប៉ុន្តែ គឺ​ខ្ញុំ​ដែល​បាន​បង្រៀន​អេប្រាអ៊ីម​ឲ្យ​ចេះ​ដើរ+ ហើយ​ជួយ​ទ្រ​ពួក​គេ។+

ទោះ​ជា​យ៉ាង​នោះ​ក៏​ដោយ ពួក​គេ​មិន​បាន​ទទួល​ស្គាល់​ថា​ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ពួក​គេ​ជា​សះ​ស្បើយ​ទេ។

 ៤ ខ្ញុំ​បាន​ទាញ​នាំ​ពួក​គេ​មក​ឯ​ខ្ញុំ ដោយ​ខ្សែ*នៃ​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​និង​ពួរ​នៃ​សេចក្ដី​សប្បុរស។+

ចំពោះ​ពួក​គេ ខ្ញុំ​ប្រៀប​ដូច​ជា​បុគ្គល​ម្នាក់​ដែល​លើក​នឹម​ចេញ​ពី​ស្មា​ពួក​គេ។

ខ្ញុំ​បាន​ឲ្យ​អាហារ​ពួក​គេ​ម្នាក់​ៗ​ដោយ​ថ្នាក់​ថ្នម។

 ៥ ពួក​គេ​នឹង​មិន​ត្រឡប់​ទៅ​ស្រុក​អេហ្ស៊ីប​ទេ។ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ ពួក​គេ​នឹង​ត្រូវ​ត្រួត​ត្រា​ដោយ​ជន​ជាតិ​អាស៊ីរី+

ព្រោះ​ពួក​គេ​មិន​ព្រម​វិល​មក​រក​ខ្ញុំ​វិញ។+

 ៦ ដាវ​នឹង​វាយ​ប្រហារ​ទៅ​លើ​ក្រុង​ទាំង​ប៉ុន្មាន​របស់​គាត់+

ហើយ​កម្ទេច​រនុក​ទ្វារ​នា​នា ថែម​ទាំង​បំផ្លាញ​អ្នក​ក្រុង​ទាំង​នោះ​ផង​ដែរ។

នេះ​គឺ​ដោយ​សារ​តែ​គម្រោង​ការ​អាក្រក់​របស់​ពួក​គេ។+

 ៧ រាស្ត្រ​របស់​ខ្ញុំ​មាន​ទំនោរ​ចិត្ត​មិន​ស្មោះ​ត្រង់​ចំពោះ​ខ្ញុំ។+

ទោះ​ជា​មាន​អ្នក​ណា​ម្នាក់​ហៅ​ពួក​គេ​ឲ្យ​ងើប​ឡើង*ក៏​ដោយ​ក៏​គ្មាន​ពួក​គេ​ណា​ម្នាក់​ក្រោក​ឡើង​ឡើយ។

 ៨ ឱ​អេប្រាអ៊ីម​អើយ! តើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​បោះ​បង់​ចោល​អ្នក​ម្ដេច​នឹង​បាន?+

ឱ​អ៊ីស្រាអែល​អើយ! តើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ប្រគល់​អ្នក​ទៅ​ក្នុង​កណ្ដាប់​ដៃ​សត្រូវ​ដូច​ម្ដេច​បាន?

តើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ប្រព្រឹត្ត​ទៅ​លើ​អ្នក​ដូច​ក្រុង​អាត់ម៉ា​ដូច​ម្ដេច​ទៅ?

តើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​ដូច​ជា​ក្រុង​សេបោអីម​ដូច​ម្ដេច​បាន?+

ខ្ញុំ​បាន​ដូរ​ចិត្ត​ហើយ ដំណាល​គ្នា​នោះ ខ្ញុំ​មាន​ចិត្ត​ក្ដួល​អាណិត​អ្នក​ជា​ខ្លាំង។+

 ៩ ខ្ញុំ​នឹង​មិន​បញ្ចេញ​កំហឹង​ដ៏​ខ្លាំង​ក្រៃ​លែង​ទេ។

ខ្ញុំ​នឹង​មិន​បំផ្លាញ​អេប្រាអ៊ីម​ម្ដង​ទៀត​ឡើយ+

ព្រោះ​ខ្ញុំ​ជា​ព្រះ មិន​មែន​ជា​មនុស្ស​ទេ

ខ្ញុំ​ជា​ព្រះ​ដ៏​បរិសុទ្ធ​កំពុង​នៅ​ជា​មួយ​អ្នក​ហើយ។

ខ្ញុំ​នឹង​មិន​មក​ទាស់​នឹង​អ្នក​ដោយ​កំហឹង​ឡើយ។

១០ ពួក​គេ​នឹង​ដើរ​តាម​ព្រះ​យេហូវ៉ា ហើយ​លោក​នឹង​គ្រហឹម​ដូច​តោ។+

ពេល​លោក​គ្រហឹម កូន​ប្រុស​ៗ​របស់​លោក​នឹង​មក​ពី​ទិស​ខាង​លិច​ទាំង​ភ័យ​ញាប់​ញ័រ។+

១១ ពួក​គេ​នឹង​ភ័យ​ញ័រ​ដូច​សត្វ​ស្លាប ពេល​ពួក​គេ​ចេញ​ពី​ស្រុក​អេហ្ស៊ីប

ហើយ​ញ័រ​ទទាក់​ដូច​ជា​សត្វ​ព្រាប ពេល​ពួក​គេ​ចេញ​ពី​ស្រុក​អាស៊ីរី។+

ខ្ញុំ​នឹង​នាំ​ពួក​គេ​មក​រស់​នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​របស់​ខ្លួន​វិញ​»។ នេះ​ជា​សេចក្ដី​ប្រកាស​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា។+

១២ ​«​អេប្រាអ៊ីម​ចេះ​តែ​និយាយ​កុហក​ខ្ញុំ

ហើយ​ពូជ​ពង្ស​អ៊ីស្រាអែល​តែង​តែ​បោក​បញ្ឆោត​ខ្ញុំ។+

ប៉ុន្តែ យូដា​នៅ​តែ​ដើរ​ជា​មួយ​នឹង​ព្រះ​របស់​ខ្លួន

ហើយ​គាត់​នៅ​ស្មោះ​ត្រង់​ចំពោះ​ព្រះ​ដ៏​បរិសុទ្ធ​បំផុត​»។+

១២ «​អេប្រាអ៊ីម​បរិភោគ​ខ្យល់​ជា​អាហារ។

គាត់​ដេញ​តាម​ខ្យល់​ដែល​មក​ពី​ទិស​ខាង​កើត​ពេញ​មួយ​ថ្ងៃ។

គាត់​និយាយ​កុហក​និង​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ឃោរឃៅ​មិន​ចេះ​ស្រាក​ស្រាន្ត។

ពួក​គេ​ធ្វើ​កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង​ជា​មួយ​នឹង​ពួក​អាស៊ីរី+​ហើយ​យក​ប្រេង​ទៅ​ជូន​ពួក​អេហ្ស៊ីប។+

 ២ ព្រះ​យេហូវ៉ា​មាន​រឿង​ក្ដី​ទាស់​នឹង​យូដា+

លោក​នឹង​កាត់​ក្ដី​ឲ្យ​យ៉ាកុប​ស្រប​តាម​ការ​ប្រព្រឹត្ត​របស់​គាត់

ហើយ​លោក​នឹង​សង​គាត់​វិញ​តាម​ទង្វើ​របស់​គាត់។+

 ៣ នៅ​ក្នុង​ផ្ទៃ គាត់​បាន​ចាប់​កែង​ជើង​បង​របស់​គាត់+

ហើយ​គាត់​បាន​បោក​ចំបាប់​ជា​មួយ​នឹង​ព្រះ​យ៉ាង​ស្វាហាប់។+

 ៤ គាត់​បាន​ខំ​បោក​ចំបាប់​ជា​មួយ​នឹង​ទេវតា​រហូត​ដល់​ឈ្នះ។

គាត់​បាន​យំ​និង​អង្វរ​សុំ​ពរ​ពី​ទេវតា​នោះ​»។+

លោក​បាន​រក​ឃើញ​គាត់​នៅ​ក្រុង​បេតអែល ហើយ​នៅ​ទី​នោះ​លោក​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​មក​កាន់​យើង។+

 ៥ លោក​ហើយ​ជា​យេហូវ៉ា​ជា​ព្រះ​នៃ​បណ្ដា​កង​ទ័ព​ស្ថាន​សួគ៌+

យេហូវ៉ា​គឺ​ជា​នាម​ដែល​រំលឹក​អំពី​លោក។+

 ៦ ​«​ដូច្នេះ ចូរ​ត្រឡប់​មក​រក​ព្រះ​របស់​អ្នក​វិញ+

ចូរ​បង្ហាញ​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​ដ៏​ស្មោះ​ត្រង់ និង​កាន់​តាម​យុត្តិធម៌​ជា​និច្ច+

ហើយ​សង្ឃឹម​លើ​ព្រះ​របស់​អ្នក​ជា​ដរាប​ត​ទៅ។

 ៧ ប៉ុន្តែ ក្នុង​ដៃ​របស់​អ្នក​ជំនួញ​មាន​តែ​ជញ្ជីង​មិន​ត្រឹម​ត្រូវ

ព្រោះ​គាត់​ចូល​ចិត្ត​កេង​ប្រវ័ញ្ច​ណាស់។+

 ៨ អេប្រាអ៊ីម​ចេះ​តែ​និយាយ​ថា​៖ ‹ខ្ញុំ​បាន​ក្លាយ​ទៅ​ជា​អ្នក​មាន​ហើយ+

ខ្ញុំ​រក​បាន​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ជា​ច្រើន។+

អ្វី​ទាំង​នេះ​ខ្ញុំ​រក​បាន​ដោយ​កម្លាំង​ញើស​ឈាម​របស់​ខ្ញុំ​ហើយ​ខ្ញុំ​មិន​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ខុស​ឆ្គង​ឬ​ធ្វើ​ខុស​អ្វី​ឡើយ›។

 ៩ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ​ជា​យេហូវ៉ា​ជា​ព្រះ​របស់​អ្នក តាំង​ពី​នៅ​ស្រុក​អេហ្ស៊ីប​មក​ម្ល៉េះ។+

ខ្ញុំ​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​រស់​នៅ​ក្នុង​ត្រសាល​ម្ដង​ទៀត

ដូច​នៅ​គ្រា​ដែល​មាន​បុណ្យ​តាម​ពេល​កំណត់។

១០ ខ្ញុំ​បាន​និយាយ​ទៅ​កាន់​ពួក​អ្នក​ប្រកាស​ទំនាយ+

ខ្ញុំ​បាន​បើក​បង្ហាញ​ឲ្យ​ពួក​គេ​ឃើញ​កាន់​តែ​ច្រើន​ក្នុង​គំនិត

ហើយ​ខ្ញុំ​បាន​ប្រាប់​រឿង​ប្រៀប​ប្រដូច តាម​រយៈ​ពួក​អ្នក​ប្រកាស​ទំនាយ។

១១ នៅ​តំបន់​គីលាត មាន​ការ​បោក​បញ្ឆោត+និង​សេចក្ដី​មិន​ពិត។

នៅ​ក្រុង​គីលកាល ពួក​គេ​ជូន​គោ​ឈ្មោល​ជា​គ្រឿង​បូជា+

ហើយ​ទី​បូជា​របស់​ពួក​គេ ដូច​ជា​គំនរ​ថ្ម​នៅ​ក្នុង​វាល​ស្រែ។+

១២ យ៉ាកុប​បាន​រត់​ទៅ​តំបន់​អេរ៉ាម*+

អ៊ីស្រាអែល+បាន​បម្រើ​នៅ​ទី​នោះ​ដើម្បី​រៀប​ការ+

ហើយ​គាត់​ធ្វើ​ការ​ជា​គង្វាល​ចៀម​ដើម្បី​បាន​ប្រពន្ធ។+

១៣ តាម​រយៈ​អ្នក​ប្រកាស​ទំនាយ​ម្នាក់ ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​នាំ​អ៊ីស្រាអែល​ចេញ​ពី​ស្រុក​អេហ្ស៊ីប+

តាម​រយៈ​អ្នក​ប្រកាស​ទំនាយ​ម្នាក់ លោក​បាន​ការ​ពារ​គាត់។+

១៤ អេប្រាអ៊ីម​បាន​បណ្ដាល​ឲ្យ​ព្រះ​ខឹង​ជា​ខ្លាំង+

ទោស​កំហុស​របស់​គាត់​នៅ​ជាប់​ជា​មួយ​នឹង​គាត់​ជា​និច្ច

ព្រះ​ដែល​ជា​ម្ចាស់​របស់​គាត់ នឹង​សង​គាត់​វិញ​ចំពោះ​ការ​ធ្វើ​ឲ្យ​លោក​រង​ការ​មើល​ងាយ​»។+

១៣ «​ពេល​អេប្រាអ៊ីម​និយាយ បណ្ដា​ជន​ភ័យ​ញាប់​ញ័រ

ព្រោះ​គាត់​មាន​ឋានៈ​ខ្ពស់​ក្នុង​អ៊ីស្រាអែល។+

ប៉ុន្តែ គាត់​មាន​ទោស​ដោយ​សារ​ព្រះ​បាល+ ហើយ​គាត់​ក៏​ស្លាប់​ទៅ។

 ២ ឥឡូវ ពួក​គេ​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ខុស​ឆ្គង​ថែម​ទៀត គឺ​ពួក​គេ​ធ្វើ​រូប​ព្រះ*ពី​ប្រាក់+

ពួក​គេ​ធ្វើ​រូប​ព្រះ​យ៉ាង​ប៉ិន​ប្រសប់ រូប​ទាំង​នោះ​សុទ្ធ​តែ​ជា​ស្នា​ដៃ​របស់​ពួក​ជាង។

ពួក​គេ​និយាយ​ទៅ​កាន់​អ្វី​ទាំង​នោះ​ថា​៖ ‹ចូរ​ឲ្យ​អ្នក​ដែល​ជូន​គ្រឿង​បូជា​ថើប​រូប​កូន​គោ​នោះ​ទៅ›។+

 ៣ ដូច្នេះ ពួក​គេ​នឹង​ប្រៀប​ដូច​ជា​ពពក​នៅ​ពេល​ព្រលឹម

ដូច​ជា​ទឹក​សន្សើម​ដែល​ហួត​ទៅ​យ៉ាង​រហ័ស

ដូច​ជា​អង្កាម​នៅ​ទី​លាន​បញ្ជាន់​ស្រូវ​ត្រូវ​ខ្យល់​ព្យុះ​បក់​ផាត់

និង​ដូច​ជា​ផ្សែង​ចេញ​ពី​បំពង់​ផ្សែង​ដែល​នៅ​លើ​ដំបូល។

 ៤ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ​ជា​យេហូវ៉ា​ជា​ព្រះ​របស់​អ្នក​តាំង​ពី​នៅ​ស្រុក​អេហ្ស៊ីប+

ក្រៅ​ពី​ខ្ញុំ អ្នក​មិន​ស្គាល់​ព្រះ​ណា​ផ្សេង​ទៀត​ទេ

ហើយ​ក្រៅ​ពី​ខ្ញុំ ក៏​គ្មាន​អ្នក​សង្គ្រោះ​ណា​ទៀត​ដែរ។+

 ៥ ខ្ញុំ​ស្គាល់​អ្នក​នៅ​តំបន់​ស្ងាត់​ជ្រងំ+ គឺ​នៅ​លើ​ទឹក​ដី​ហួត​ហែង។

 ៦ ពួក​គេ​ស្កប់​ចិត្ត​នឹង​វាល​ស្មៅ​របស់​ខ្លួន+

តែ​ពេល​ពួក​គេ​បាន​បរិភោគ​ឆ្អែត​ស្កប់​ស្កល់ ពួក​គេ​ចាប់​ផ្ដើម​មាន​អំណួត

ដូច្នេះ ពួក​គេ​បាន​បំភ្លេច​ខ្ញុំ​ហើយ។+

 ៧ ហេតុ​នេះ ខ្ញុំ​នឹង​ប្រៀប​ដូច​ជា​តោ​ស្ទាវ​ចំពោះ​ពួក​គេ+

និង​ដូច​ជា​ខ្លា​រខិន​ដើរ​ក្រវែល​តាម​ផ្លូវ។

 ៨ ខ្ញុំ​នឹង​សង្គ្រុប​ពួក​គេ​ដូច​ជា​ខ្លា​ឃ្មុំ​ដែល​បាត់​កូន

ហើយ​ខ្ញុំ​នឹង​ហែក​ទ្រូង​ពួក​គេ។

ខ្ញុំ​នឹង​ត្របាក់​ពួក​គេ​នៅ​ទី​នោះ​ដូច​ជា​តោ

ព្រម​ទាំង​ហែក​ពួក​គេ​ជា​ចំណែក​ៗ ដូច​ជា​សត្វ​ព្រៃ។

 ៩ ឱ​អ៊ីស្រាអែល​អើយ! អ្នក​នឹង​ត្រូវ​បំផ្លាញ

ព្រោះ​អ្នក​បាន​ប្រឆាំង​នឹង​ខ្ញុំ គឺ​ប្រឆាំង​នឹង​អ្នក​ដែល​ជួយ​សង្គ្រោះ​អ្នក។

១០ ឥឡូវ តើ​ស្ដេច​របស់​អ្នក​នៅ​ឯ​ណា? ម្ដេច​ក៏​មិន​ឃើញ​មក​ជួយ​សង្គ្រោះ​អ្នក​នៅ​តាម​ក្រុង​ទាំង​ប៉ុន្មាន​ទៅ?+

ចុះ​ពួក​អ្នក​គ្រប់​គ្រង​ដែល​អ្នក​ធ្លាប់​ស្នើ​សុំ​ខ្ញុំ​ថា​៖

‹សូម​តែង​តាំង​ស្ដេច​និង​មេ​ដឹក​នាំ›​នោះ+ តើ​ពួក​គេ​ទៅ​ណា​បាត់​ហើយ?

១១ ខ្ញុំ​បាន​ឲ្យ​ស្ដេច​ដល់​អ្នក​ដោយ​កំហឹង+

ហើយ​ខ្ញុំ​នឹង​ដក​គាត់​ចេញ​ដោយ​សេចក្ដី​ក្រោធ។+

១២ កំហុស​ឆ្គង​របស់​អេប្រាអ៊ីម​បាន​ត្រូវ​រក្សា​ទុក​ហើយ

ឯ​អំពើ​ខុស​ឆ្គង​របស់​គាត់ ក៏​បាន​ត្រូវ​ប្រមូល​ទុក​ដែរ។

១៣ គាត់​នឹង​ឈឺ​ចាប់​ដូច​ជា​ស្ត្រី​ឈឺ​ពោះ​សម្រាល​កូន។

គាត់​ជា​កូន​ដែល​ឥត​ប្រាជ្ញា

ព្រោះ​ដល់​ពេល​កើត គាត់​មិន​ព្រម​ចេញ​ពី​ផ្ទៃ​ម្ដាយ​ទេ។

១៤ ខ្ញុំ​នឹង​លោះ​ពួក​គេ​ពី​អំណាច​នៃ​ផ្នូរ* ខ្ញុំ​នឹង​រំដោះ​ពួក​គេ​ពី​សេចក្ដី​ស្លាប់។+

ឱ​សេចក្ដី​ស្លាប់​អើយ! តើ​ទ្រនិច​របស់​អ្នក​នៅ​ឯ​ណា?+

ឱ​ផ្នូរ​អើយ! តើ​ការ​បំផ្លាញ​របស់​អ្នក​ទៅ​ណា​បាត់​ហើយ?+

ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ​នឹង​មិន​បង្ហាញ​សេចក្ដី​មេត្តា​ករុណា​ឡើយ។

១៥ ទោះ​ជា​គាត់​លូត​លាស់​ដូច​ជា​ដើម​ត្រែង​ក្ដី

ក៏​ខ្យល់​ពី​ទិស​ខាង​កើត​ដែល​មក​ពី​ព្រះ​យេហូវ៉ា នឹង​បក់​មក​លើ​គាត់។

ខ្យល់​នោះ​នឹង​បក់​មក​ពី​តំបន់​ស្ងាត់​ជ្រងំ ដើម្បី​បង្ហួត​ទឹក​អណ្ដូង​គាត់​ហើយ​ធ្វើ​ឲ្យ​ប្រភព​ទឹក​របស់​គាត់​រីង​ស្ងួត

ហើយ​សត្រូវ​នឹង​មក​ប្លន់​យក​របស់​របរ​ដ៏​មាន​តម្លៃ​ទាំង​អស់​ពី​ឃ្លាំង​ទ្រព្យ​របស់​គាត់។+

១៦ សាម៉ារី​នឹង​មាន​ទោស​មិន​ខាន+ ព្រោះ​នាង​បាន​បះ​បោរ​ប្រឆាំង​នឹង​ព្រះ​របស់​ខ្លួន។+

ពួក​គេ​នឹង​ដួល​ស្លាប់​ដោយ​ដាវ។+

ពួក​សត្រូវ​នឹង​វាយ​កម្ទេច​កូន​ៗ​របស់​ពួក​គេ

ហើយ​វះ​ពោះ​ពួក​ស្ត្រី​ដែល​មាន​ផ្ទៃ​ពោះ​»។

១៤ «​ឱ​អ៊ីស្រាអែល​អើយ! ចូរ​ត្រឡប់​មក​រក​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជា​ព្រះ​របស់​អ្នក​វិញ+

ព្រោះ​អ្នក​បាន​ដួល​ដោយ​សារ​តែ​កំហុស​ឆ្គង​របស់​ខ្លួន។

 ២ ចូរ​វិល​មក​ឯ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ដោយ​ពោល​ពាក្យ​ទាំង​នេះ

គឺ​និយាយ​ទៅ​កាន់​លោក​ថា​៖ ‹សូម​លោក​មេត្តា​អភ័យ​ទោស​កំហុស​ឆ្គង​របស់​យើង+ ហើយ​សូម​ទទួល​យក​អ្វី​ល្អ​ៗ​ពី​យើង​ផង

យើង​នឹង​ពោល​ពាក្យ​សរសើរ​តម្កើង​លោក+ ដូច​ជា​ជូន​គោ​ឈ្មោល​ជា​គ្រឿង​បូជា។

 ៣ ពួក​អាស៊ីរី​នឹង​មិន​សង្គ្រោះ​យើង​ទេ+

ហើយ​យើង​នឹង​លែង​ពឹង​ផ្អែក​លើ​កម្លាំង​សេះ​ទៀត។+

យើង​នឹង​លែង​និយាយ​ទៅ​កាន់​ស្នា​ដៃ​យើង​ទៀត​ថា​៖ ​«​ឱ​ព្រះ​របស់​យើង​អើយ!​»។

មាន​តែ​លោក​ប៉ុណ្ណោះ​ដែល​បង្ហាញ​សេចក្ដី​មេត្តា​ករុណា​ដល់​កូន​កំព្រា›។+

 ៤ ខ្ញុំ​នឹង​ជួយ​ពួក​គេ​ឲ្យ​បែរ​ចេញ​ពី​ផ្លូវ​មិន​ស្មោះ​ត្រង់។+

ខ្ញុំ​នឹង​ស្រឡាញ់​ពួក​គេ​ស្ម័គ្រ​ពី​ចិត្ត+ ព្រោះ​ខ្ញុំ​លែង​ខឹង​នឹង​គាត់​ហើយ។+

 ៥ ខ្ញុំ​នឹង​ប្រៀប​ដូច​ជា​ទឹក​សន្សើម​ចំពោះ​អ៊ីស្រាអែល

ដូច្នេះ គាត់​នឹង​រីក​ស្គុសស្គាយ​ដូច​ជា​ផ្កា

ហើយ​ចាក់​ឫស​ជ្រៅ​ដូច​ជា​ដើម​ឈើ​នៅ​តំបន់​ភ្នំ​លីបង់។

 ៦ គាត់​នឹង​បែក​មែក​សាខា ហើយ​ស្រស់បំព្រង​ដូច​ជា​ដើម​អូលីវ

ព្រម​ទាំង​មាន​ក្លិន​ក្រអូប​ដូច​ជា​ដើម​ឈើ​នៅ​តំបន់​ភ្នំ​លីបង់។

 ៧ ពួក​គេ​នឹង​ជ្រក​ក្រោម​ម្លប់​របស់​គាត់​ម្ដង​ទៀត។

ពួក​គេ​នឹង​ដាំ​ស្រូវ ហើយ​ពួក​គេ​នឹង​លាស់​ឡើង​ដូច​ជា​ដើម​ទំពាំង​បាយ​ជូរ។+

កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ​គាត់​នឹង​ល្បី​រន្ទឺ​ដូច​ជា​ស្រា​ទំពាំង​បាយ​ជូរ​នៅ​តំបន់​ភ្នំ​លីបង់។

 ៨ អេប្រាអ៊ីម​នឹង​និយាយ​ថា​៖ ‹តើ​ខ្ញុំ​គួរ​ពាក់​ព័ន្ធ​នឹង​រូប​ព្រះ​ទៀត​ឬ?›។+

ខ្ញុំ​នឹង​ស្ដាប់​គាត់ ហើយ​មើល​ថែ​រក្សា​គាត់។+

ខ្ញុំ​នឹង​ប្រៀប​ដូច​ជា​ដើម​យូនីពើ​ដែល​មាន​ស្លឹក​ត្រសុំត្រសាយ

ហើយ​ប្រៀប​ដូច​ជា​ដើម​ឈើ​ដែល​ផ្ដល់​ផល​ផ្លែ​ដល់​គាត់​»។

 ៩ តើ​អ្នក​ណា​មាន​ប្រាជ្ញា? ចូរ​ឲ្យ​គាត់​យល់​ការ​ទាំង​នេះ។

តើ​អ្នក​ណា​ចេះ​ពិចារណា? ចូរ​ឲ្យ​គាត់​ដឹង​អំពី​រឿង​ទាំង​នេះ។

ព្រោះ​ផ្លូវ​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា សុទ្ធ​តែ​ទៀង​ត្រង់+

ហើយ​មនុស្ស​សុចរិត​នឹង​ដើរ​លើ​ផ្លូវ​ទាំង​នោះ

តែ​មនុស្ស​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​ខុស​ឆ្គង​នឹង​ជំពប់​ដួល​លើ​ផ្លូវ​ទាំង​នោះ​វិញ។

នេះ​ជា​ឈ្មោះ​កាត់​មក​ពី​ហូសាយ៉ា ដែល​មាន​ន័យ​ថា​«​បាន​ត្រូវ​សង្គ្រោះ​ដោយ​យ៉ា ឬ​យ៉ា​បាន​សង្គ្រោះ​»​

ឬ​«​អំពើ​ប្រាស​ចាក​សីលធម៌​ខាង​ផ្លូវ​ភេទ​»​

មាន​ន័យ​ថា​«​ព្រះ​នឹង​សាប​ព្រោះ​គ្រាប់​ពូជ​»​

ឬ​«​តំបន់​វាល​ទំនាប​»​

មាន​ន័យ​ថា​«​មិន​បាន​ទទួល​សេចក្ដី​មេត្តា​ករុណា​»​

មាន​ន័យ​ថា​«​មិន​មែន​ជា​រាស្ត្រ​របស់​ខ្ញុំ​ទេ​»​

មើល​កំណត់​សម្គាល់​នៅ​ហូ ១:៩

មើល​កំណត់​សម្គាល់​នៅ​ហូ ១:៦

ឬ​«​តំបន់​វាល​ទំនាប​»​

ឬ​«​ព្រះ​បាល​ខ្ញុំ​អើយ​»​

មាន​ន័យ​ថា​«​ព្រះ​នឹង​សាប​ព្រោះ​គ្រាប់​ពូជ​»​

មើល​កំណត់​សម្គាល់​នៅ​ហូ ១:៦

មើល​កំណត់​សម្គាល់​នៅ​ហូ ១:៩

នេះ​សំដៅ​លើ​នំ​ដែល​គេ​ប្រើ​ក្នុង​ការ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​មិន​ពិត

មួយ​ហូម៉ើរ​ស្មើ​នឹង​២២០​លីត្រ។ មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម ផ្នែក​ខ​១៤

ឬ​«​ធេរ៉ាភីម​»​

ឬ​«​ការ​ណែនាំ​»​

ឬ​ប្រហែល​ជា​មាន​ន័យ​ថា​«​ពួក​គេ​បាន​ប្ដូរ​សិរី​រុង​រឿង​របស់​ខ្ញុំ​ទៅ​ជា​ការ​អាប់​ឱន​វិញ​»​

ឬ​«​ដំបង​គ្រូ​ទាយ​»​

ឬ​«​ស្រា​បៀរ​ធ្វើ​ពី​ស្រូវ​សាលី​»​

ឬ​«​សេចក្ដី​មេត្តា​ករុណា​»​

ឬ​ប្រហែល​ជា​មាន​ន័យ​ថា​«​ព្រោះ​ចិត្ត​ពួក​គេ​ប្រៀប​ដូច​ជា​ភ្លើង​ក្នុង​ឡ កាល​ដែល​ពួក​គេ​ចូល​ទៅ​ដោយ​ចិត្ត​ឧបាយ

នេះ​សំដៅ​លើ​ការ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ដែល​មិន​ប្រសើរ​ជាង

ន័យ​ត្រង់​«​វិហារ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​»​

ឬ​«​ការ​ណែនាំ​»​

ឬ​ប្រហែល​ជា​មាន​ន័យ​ថា​«​នឹង​ត្រឡប់​ទៅ​»​

ន័យ​ត្រង់​«​ដំណាក់​»​

ឬ​ប្រហែល​ជា​មាន​ន័យ​ថា​«​ទ្រុប​ទ្រុល​»​

នេះ​សំដៅ​លើ​ពួក​គេ​ទទួល​ទោស

ឬ​«​គោ​ក្រមុំ​»​

នេះ​សំដៅ​លើ​ពួក​អ្នក​ប្រកាស​ទំនាយ​និង​អ្នក​ឯ​ទៀត ដែល​បាន​ត្រូវ​ចាត់​ឲ្យ​ទៅ​ណែនាំ​អ៊ីស្រាអែល

តាម​មើល​ទៅ​ជា​ខ្សែ​ដែល​ឪពុក​ម្ដាយ​ប្រើ​ដើម្បី​បង្រៀន​កូន​ឲ្យ​ចេះ​ដើរ

នេះ​សំដៅ​លើ​ការ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ដ៏​ខ្ពង់​ខ្ពស់

ឬ​«​ស៊ីរី​»​

ឬ​«​រូប​សិត​»​

ឬ​«​ហ្ស៊ីអូល​»​សំដៅ​លើ​ផ្នូរ​ទូទៅ​របស់​មនុស្សជាតិ។ មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​ផ្នូរ​»​

    សៀវភៅភាសាខ្មែរ (១៩៩១-២០២៥)
    ចេញពីគណនី
    ចូលគណនី
    • ខ្មែរ
    • ចែករំលែក
    • ជម្រើស
    • Copyright © 2025 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
    • ល័ក្ខខ័ណ្ឌប្រើប្រាស់
    • គោលការណ៍ស្ដីអំពីព័ត៌មានផ្ទាល់ខ្លួនរបស់លោកអ្នក
    • កំណត់ឯកជនភាព
    • JW.ORG
    • ចូលគណនី
    ចែករំលែក