2 การใส่พระนามพระเจ้าไว้ที่เดิมในพระคัมภีร์คริสเตียนภาคภาษากรีก
“ยะโฮวา.” คำภาษาฮีบรู יהוה (ยฮวฮ หรือ จฮวฮ)
ต่อไปนี้เป็นข้อคัมภีร์ 237 แห่งที่ฉบับแปลโลกใหม่ ได้ใส่พระนาม “ยะโฮวา” ไว้ที่เดิมในพระคัมภีร์คริสเตียนภาคภาษากรีก. ดูแหล่งสนับสนุนได้ในล.ม. อ้างอิง หน้า 1565, 1566.
มัดธาย 1:20, 22, 24; 2:13, 15, 19; 3:3; 4:4, 7, 10; 5:33; 21:9, 42; 22:37, 44; 23:39; 27:10; 28:2 มาระโก 1:3; 5:19; 11:9; 12:11, 29, 29, 30, 36; 13:20; ลูกา 1:6, 9, 11, 15, 16, 17, 25, 28, 32, 38, 45, 46, 58, 66, 68, 76; 2:9, 9, 15, 22, 23, 23, 24, 26, 39; 3:4; 4:8, 12, 18, 19; 5:17; 10:27; 13:35; 19:38; 20:37, 42; โยฮัน 1:23; 6:45; 12:13, 38, 38; กิจการ 1:24; 2:20, 21, 25, 34, 39, 47; 3:19, 22; 4:26, 29; 5:9, 19; 7:31, 33, 49, 60; 8:22, 24, 25, 26, 39; 9:31; 10:33; 11:21; 12:7, 11, 17, 23, 24; 13:2, 10, 11, 12, 44, 47, 48, 49; 14:3, 23; 15:17, 17, 35, 36, 40; 16:14, 15, 32; 18:21, 25; 19:20; 21:14; โรม 4:3, 8; 9:28, 29; 10:13, 16; 11:3, 34; 12:11, 19; 14:4, 6, 6, 6, 8, 8, 8, 11; 15:11; 1 โครินท์ 1:31; 2:16; 3:20; 4:4, 19; 7:17; 10:9, 21, 21, 22, 26; 11:32; 14:21; 16:7, 10; 2 โครินท์ 3:16, 17, 17, 18, 18; 6:17, 18; 8:21; 10:17, 18; กาลาเทีย 3:6; เอเฟโซส์ 2:21; 5:17, 19; 6:4, 7, 8; โกโลซาย 1:10; 3:13, 16, 22, 23, 24; 1 เทสซาโลนิเก 1:8; 4:6, 15; 5:2; 2 เทสซาโลนิเก 2:2, 13; 3:1; 2 ติโมเธียว 1:18; 2:19, 19; 4:14; ฮีบรู 2:13; 7:21; 8:2, 8, 9, 10, 11; 10:16, 30; 12:5, 6; 13:6; ยาโกโบ 1:7, 12; 2:23, 23; 3:9; 4:10, 15; 5:4, 10, 11, 11, 14, 15; 1 เปโตร 1:25; 3:12, 12; 2 เปโตร 2:9, 11; 3:8, 9, 10, 12; ยูดา 5, 9, 14; วิวรณ์ 1:8; 4:8, 11; 11:17; 15:3, 4; 16:7; 18:8; 19:6; 21:22; 22:5, 6.
“ยาห์” เป็นพระนามย่อของพระเจ้า มีอยู่ในคำกล่าวสรรเสริญภาษากรีก ฮัลเลลูเอีย ซึ่งเป็นการเขียนทับศัพท์ภาษาฮีบรู ฮาเลลูยาห์ แปลว่า “ท่านทั้งหลายจงสรรเสริญยาห์!”—วิวรณ์ 19:1, 3, 4, 6; เทียบกับล.ม. อ้างอิง ที่เชิงอรรถของบทเพลงสรรเสริญ 104:35.
เพื่อไม่ให้เป็นการตีความซึ่งเกินหน้าที่ผู้แปล เราจึงระมัดระวังเป็นพิเศษในการใส่พระนามพระเจ้าในพระคัมภีร์คริสเตียนภาคภาษากรีก โดยใช้พระคัมภีร์ภาคภาษาฮีบรูเป็นพื้นฐานในการพิจารณาเสมอ และคอยดูให้ตรงกับฉบับแปลภาษาฮีบรูฉบับต่าง ๆ ที่เราค้นดูด้วย. สำหรับทั้ง 237 แห่งที่เราใส่พระนามยะโฮวาไว้ที่เดิมในฉบับแปลของเรานั้นจะตรงกับฉบับแปลภาษาฮีบรูอย่างน้อยหนึ่งฉบับหรือมากกว่านั้น.
เมื่อคริสเตียนยุคแรกยกข้อความจากฉบับเซปตัวจินต์ พวกเขาคงไม่ได้ตัดพระนามออกจากข้อความที่ยกมาแน่. ศาสตราจารย์จอร์จ โฮเวิร์ดให้เหตุผลหนักแน่นสำหรับการลงความเห็นเช่นนี้ในบทความหนึ่งซึ่งลงในวารสารวิจารณ์โบราณคดีด้านคัมภีร์ไบเบิล (Biblical Archaeology Review) มีนาคม 1978. ตัวอย่างเช่น เขากล่าวถึง “ข้อความที่รู้จักกันดีของพวกรับบี (ทัลมุด ชับบัต 13.5)” ซึ่ง “พิจารณาปัญหาการทำลายหนังสือของพวกนอกรีต (เป็นไปได้มากว่ารวมทั้งหนังสือของคริสเตียนชาวยิวด้วย).” ปัญหาคืออะไร? “หนังสือของพวกนอกรีตมีพระนามพระเจ้าอยู่ และการทำลายหนังสือเหล่านี้ให้หมดย่อมทำให้พระนามพระเจ้าสูญหายไปด้วย.”
ศาสตราจารย์โฮเวิร์ดบอกอีกว่า “การตัดเททรากรัมมาทอนออกอาจทำให้เกิดบรรยากาศทางศาสนาที่ต่างไปจากที่เป็นอยู่ในช่วงที่มีการเขียนคัมภีร์ภาคพันธสัญญาใหม่ในศตวรรษแรก. การใช้พระนามภาษาฮีบรูทำให้พระเจ้าของชาวยิวแตกต่างจากพระอื่น ๆ ทั้งหมดอย่างชัดเจนตลอดมา แต่ความแตกต่างนั้นไม่ชัดเจนอีกต่อไปเมื่อไม่มีการใช้เททรากรัมมาทอน.”