បណ្ណាល័យអ៊ីនធឺណិតរបស់ប៉មយាម
ប៉មយាម
បណ្ណាល័យអ៊ីនធឺណិត
ខ្មែរ
  • គម្ពីរ
  • សៀវភៅផ្សេងៗ
  • កិច្ចប្រជុំ
  • nwt សុភាសិត ១:១-៣១:៣១
  • សុភាសិត

សុំទោស គ្មានវីដេអូទេ

សុំទោស វីដេអូមានបញ្ហា

  • សុភាសិត
  • គម្ពីរបរិសុទ្ធសេចក្ដីបកប្រែពិភពលោកថ្មី
គម្ពីរបរិសុទ្ធសេចក្ដីបកប្រែពិភពលោកថ្មី
សុភាសិត

សុភាសិត

១ សុភាសិត​របស់​សាឡូម៉ូន+ជា​កូន​ដាវីឌ+ និង​ជា​ស្ដេច​នៃ​អ៊ី​ស្រា​អែល។+

 ២ សុភាសិត​ទាំង​នេះ​បាន​ត្រូវ​សរសេរ ក្នុង​បំណង​ផ្ដល់​ប្រាជ្ញា+​និង​ការ​ប្រៀន​ប្រដៅ

ដើម្បី​ឲ្យ​មនុស្ស​យល់​សម្ដី​ដែល​មាន​អត្ថន័យ​ជ្រាល​ជ្រៅ

 ៣ គឺ​ជា​ការ​ប្រៀន​ប្រដៅ+ដែល​ជួយ​មនុស្ស​ឲ្យ​ប្រព្រឹត្ត​សុចរិត+ និង​ទៀង​ត្រង់*

ថែម​ទាំង​ជួយ​ឲ្យ​យល់​ធ្លុះ​ជ្រៅ និង​ចេះ​វិនិច្ឆ័យ​ត្រឹម​ត្រូវ។+

 ៤ សុភាសិត​ទាំង​នេះ​ជួយ​អ្នក​ដែល​ខ្វះ​បទ​ពិសោធន៍​ឲ្យ​មាន​គំនិត​ឈ្លាស​វៃ+

និង​ដើម្បី​ឲ្យ​មនុស្ស​វ័យ​ក្មេង​មាន​ចំណេះ​និង​សមត្ថភាព​រិះ​គិត។+

 ៥ មនុស្ស​ដែល​មាន​ប្រាជ្ញា​នឹង​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ស្ដាប់ ដើម្បី​រៀន​ថែម​ទៀត។+

មនុស្ស​ដែល​មាន​ការ​យល់​ដឹង​នឹង​ព្រម​ទទួល​ការ​ណែនាំ​ពី​អ្នក​ដែល​ឈ្លាស​វៃ+

 ៦ ដើម្បី​យល់​សុភាសិត យល់​ពាក្យ​បណ្ដៅ*

យល់​ប្រស្នា និង​យល់​ពាក្យ​ពេចន៍​របស់​អ្នក​ប្រាជ្ញ។+

 ៧ ការ​កោត​ខ្លាច​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជា​ទី​ចាប់​ផ្ដើម​នៃ​ចំណេះ។+

មាន​តែ​មនុស្ស​ល្ងង់​ខ្លៅ*ប៉ុណ្ណោះ ដែល​មើល​ងាយ​ប្រាជ្ញា​និង​ការ​ប្រៀន​ប្រដៅ។+

 ៨ កូន​អើយ ចូរ​ស្ដាប់​ពាក្យ​ប្រៀន​ប្រដៅ​របស់​ឪពុក​កូន+

ហើយ​កុំ​បោះ​បង់​ចោល​ដំបូន្មាន*របស់​ម្ដាយ​កូន​ឡើយ។+

 ៩ អ្វី​ទាំង​នោះ​ជា​កម្រង​ផ្កា​ដ៏​ស្រស់​ស្អាត​នៅ​លើ​ក្បាល​កូន+

និង​ជា​គ្រឿង​លម្អ​ដ៏​ប្រណីត​នៅ​កកូន។+

១០ កូន​អើយ បើ​អ្នក​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ខុស​ឆ្គង​ព្យាយាម​ល្បួង​លួង​លោម​កូន កុំ​ព្រម​តាម​ពួក​គេ​ឲ្យ​សោះ។+

១១ ប្រសិន​បើ​ពួក​គេ​បបួល​កូន​ថា​៖ ​«​ចូរ​មក​ជា​មួយ​នឹង​ពួក​យើង។

ពួក​យើង​នឹង​ទៅ​ពួន​ចាំ​សម្លាប់​មនុស្ស។

ពួក​យើង​នឹង​លប​ចាំ​ប្រហារ​ជន​ស្លូត​ត្រង់ ទុក​ជា​ការ​កម្សាន្ត។

១២ ពួក​យើង​នឹង​ដូច​ជា​ផ្នូរ*ដែល​លេប​ពួក​គេ​ទាំង​រស់

និង​ដូច​ជា​រណ្ដៅ​ដែល​ត្របាក់​អស់​អ្នក​ដែល​កំពុង​ចុះ​ទៅ​ក្នុង​នោះ។

១៣ រួច​ពួក​យើង​នឹង​ចាប់​យក​ទ្រព្យ​មាន​តម្លៃ​របស់​ពួក​គេ​ឲ្យ​អស់

ហើយ​យក​ជ័យ​ភណ្ឌ​ទាំង​នោះ​ទៅ​ដាក់​ឲ្យ​ពេញ​ផ្ទះ​របស់​ពួក​យើង។

១៤ ចូរ​មក​ជា​មួយ​នឹង​ពួក​យើង

ហើយ​ពួក​យើង​នឹង​យក​របស់​ដែល​លួច​បាន មក​ចែក​ស្មើ​ៗ​គ្នា​»។

១៥ កូន​អើយ កុំ​ទៅ​តាម​ពួក​គេ​ឡើយ

ចូរ​ជៀស​ឲ្យ​ឆ្ងាយ​ពី​ផ្លូវ​របស់​ពួក​គេ+

១៦ ព្រោះ​ជើង​របស់​ពួក​គេ​រួស​រាន់​ទៅ​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​អាក្រក់

ពួក​គេ​ប្រញាប់​ទៅ​សម្លាប់​អ្នក​ឯ​ទៀត។+

១៧ ជា​ការ​ឥត​ប្រយោជន៍​ទទេ បើ​លាត​សំណាញ់​ឲ្យ​សត្វ​ស្លាប​ឃើញ។

១៨ ហេតុ​នេះ​ហើយ​បាន​ជា​មនុស្ស​ទាំង​នេះ​លប​ចាំ​សម្លាប់​គេ។

ពួក​គេ​ពួន​ចាំ​ផ្ដាច់​ជីវិត*អ្នក​ដទៃ។

១៩ នេះ​ជា​ទង្វើ​របស់​ពួក​អ្នក​ដែល​លួច​គេ​ដើម្បី​ធ្វើ​ជា​អ្នក​មាន

តែ​របស់​ដែល​លួច​បាន​នឹង​បំផ្លាញ​ជីវិត​របស់​ពួក​គេ​វិញ។+

២០ ប្រាជ្ញា​ពិត+ស្រែក​ឮ​ៗ​នៅ​តាម​ផ្លូវ+

ហើយ​បន្លឺ​សំឡេង​កាន់​តែ​ខ្លាំង​នៅ​ទី​លាន​សាធារណៈ។+

២១ ប្រាជ្ញា​ពិត​ស្រែក​ប្រកាស​នៅ​កែង​ផ្លូវ​ដ៏​មមាញឹក

ហើយ​និយាយ​នៅ​មាត់​ទ្វារ​កំពែង​ក្រុង​ថា​៖+

២២ ​«​ឱ​អ្នក​ដែល​ខ្វះ​បទ​ពិសោធន៍​អើយ តើ​អ្នក​នៅ​តែ​ចង់​ខ្វះ​បទ​ពិសោធន៍​ដល់​ពេល​ណា​ទៀត?

ឱ​អ្នក​ដែល​ប្រមាថ​គេ​អើយ តើ​ដល់​ពេល​ណា​ទើប​អ្នក​ឈប់​មើល​ងាយ​គេ?

ឱ​អ្នក​ដែល​ល្ងង់​ខ្លៅ*អើយ តើ​អ្នក​នឹង​ស្អប់​ចំណេះ​រហូត​ដល់​ពេល​ណា?+

២៣ ចូរ​ផ្ទៀង​ស្ដាប់ ហើយ​ធ្វើ​តាម​ការ​កែ​តម្រង់​របស់​ខ្ញុំ​ចុះ។+

រួច​ខ្ញុំ​នឹង​ឲ្យ​ប្រាជ្ញា*ទៅ​អ្នក។

ខ្ញុំ​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​យល់​ពាក្យ​របស់​ខ្ញុំ។+

២៤ ដោយ​សារ​ពេល​ខ្ញុំ​ស្រែក​ប្រកាស អ្នក​មិន​ព្រម​ស្ដាប់​សោះ

ខ្ញុំ​បាន​លាត​ដៃ​ទៅ តែ​គ្មាន​អ្នក​ណា​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ទេ+

២៥ ហើយ​អ្នក​តែង​តែ​ទាត់​ចោល​ដំបូន្មាន​ទាំង​អស់​របស់​ខ្ញុំ

ព្រម​ទាំង​មិន​ធ្វើ​តាម​ការ​កែ​តម្រង់​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ឲ្យ​អ្នក​ឡើយ។

២៦ ម្ល៉ោះ​ហើយ ពេល​ដែល​អ្នក​ជួប​អន្តរាយ នោះ​ខ្ញុំ​នឹង​សើច​ចំអក។

ខ្ញុំ​នឹង​ឡកឡឺយ​ឲ្យ​អ្នក ពេល​ដែល​អ្នក​ជួប​អ្វី​ដែល​អ្នក​ភ័យ​ខ្លាច+

២៧ គឺ​ពេល​អ្វី​ដែល​អ្នក​ភ័យ​ខ្លាច​មក​ដូច​ជា​ព្យុះ

ពេល​ដែល​អន្តរាយ​ធ្លាក់​មក​លើ​អ្នក ប្រៀប​ដូច​ជា​ខ្យល់​បក់​បោក​យ៉ាង​ខ្លាំង

និង​ពេល​ដែល​អ្នក​រង​ទុក្ខ​លំបាក​ហើយ​មាន​បញ្ហា។

២៨ នៅ​ពេល​នោះ ពួក​គេ​នឹង​ប្រឹង​ស្រែក​រក​ខ្ញុំ តែ​ខ្ញុំ​នឹង​មិន​ឆ្លើយ​តប​ទេ។

ពួក​គេ​នឹង​ស្វះ​ស្វែង​រក​ខ្ញុំ តែ​នឹង​រក​ខ្ញុំ​មិន​ឃើញ​ឡើយ+

២៩ ដោយ​សារ​ពួក​គេ​ស្អប់​ចំណេះ+

ហើយ​មិន​ព្រម​កោត​ខ្លាច​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ទេ។+

៣០ ពួក​គេ​បដិសេធ​ដំបូន្មាន​របស់​ខ្ញុំ

ពួក​គេ​បាន​មើល​ងាយ​ការ​កែ​តម្រង់​ទាំង​ឡាយ​របស់​ខ្ញុំ។

៣១ ដូច្នេះ ពួក​គេ​នឹង​ទទួល​ផល​ដែល​មក​ពី​ការ​ប្រព្រឹត្ត​របស់​ពួក​គេ+

ហើយ​ពួក​គេ​នឹង​រង​ផល​វិបាក​ទាំង​អស់​ពី​ផែន​ការ​របស់​ខ្លួន។

៣២ មនុស្ស​ដែល​ខ្វះ​បទ​ពិសោធន៍​នឹង​ស្លាប់ ដោយ​សារ​ភាព​រឹង​ចចេស​របស់​ខ្លួន

ហើយ​មនុស្ស​ល្ងង់​ខ្លៅ*នឹង​វិនាស​ទៅ ដោយសារ​ភាព​ព្រងើយ​កន្តើយ​របស់​ខ្លួន។

៣៣ ក៏​ប៉ុន្តែ អ្នក​ណា​ដែល​ស្ដាប់​ខ្ញុំ អ្នក​នោះ​នឹង​រស់​នៅ​ដោយ​សុខ​សាន្ត+

ហើយ​អ្នក​នោះ​នឹង​មិន​ភ័យ​ខ្លាច​អន្តរាយ​ឡើយ​»។+

២ កូន​អើយ បើ​កូន​ទទួល​យក​សម្ដី​របស់​ឪពុក

ហើយ​ប្រមូល​បង្គាប់​របស់​ឪពុក ទុក​ដូច​ជា​ទ្រព្យ​មាន​តម្លៃ+

 ២ បើ​កូន​ប្រុង​ត្រចៀក​ស្ដាប់​ប្រាជ្ញា+

ហើយ​ផ្ចង់​ចិត្ត​រៀន​ឲ្យ​មាន​សមត្ថភាព​វែក​ញែក+

 ៣ បើ​កូន​ស្រែក​រក​ការ​យល់​ដឹង+

ហើយ​បន្លឺ​សំឡេង​រក​សមត្ថភាព​វែក​ញែក+

 ៤ បើ​កូន​សង្វាត​រក​អ្វី​ទាំង​នោះ​ដូច​រក​ប្រាក់+

ហើយ​បន្ត​ព្យាយាម​ដូច​រក​កំណប់​ទ្រព្យ+

 ៥ នោះ​កូន​នឹង​បាន​យល់​អត្ថន័យ​នៃ​ការ​កោត​ខ្លាច​ព្រះ​យេហូវ៉ា+

ហើយ​កូន​នឹង​រក​ឃើញ​ចំណេះ​អំពី​ព្រះ។+

 ៦ ព្រោះ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជា​អ្នក​ផ្ដល់​ប្រាជ្ញា។+

ចំណេះ​និង​សមត្ថភាព​វែក​ញែក​សុទ្ធ​តែ​ចេញ​ពី​មាត់​របស់​លោក។

 ៧ លោក​ប្រមូល​ប្រាជ្ញា​ទុក​សម្រាប់​មនុស្ស​ទៀង​ត្រង់

លោក​ជា​ខែល​សម្រាប់​អស់​អ្នក​ដែល​ដើរ​ដោយ​ចិត្ត​ស្មោះ​ឥត​ងាក​រេ។+

 ៨ លោក​នៅ​មើល​ផ្លូវ​ឲ្យ​អស់​អ្នក​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​ដោយ​យុត្តិធម៌

ហើយ​លោក​នឹង​ការ​ពារ​មាគ៌ា​របស់​មនុស្ស​ដែល​ស្មោះ​ត្រង់​ចំពោះ​លោក។+

 ៩ យ៉ាង​នេះ កូន​នឹង​បាន​យល់​សេចក្ដី​សុចរិត​និង​យុត្តិធម៌

គឺ​កូន​នឹង​បាន​ស្គាល់​ផ្លូវ​ល្អ​សព្វ​គ្រប់។+

១០ ពេល​ប្រាជ្ញា​ចូល​ក្នុង​ចិត្ត​របស់​កូន+

ហើយ​ចំណេះ​ធ្វើ​ឲ្យ​កូន​សប្បាយ​ចិត្ត+

១១ នោះ​សមត្ថភាព​រិះ​គិត​នឹង​រក្សា​កូន+

ហើយ​សមត្ថភាព​វែក​ញែក​នឹង​ឃុំ​គ្រង​កូន

១២ ដើម្បី​ជួយ​ការ​ពារ​កូន​កុំ​ឲ្យ​ដើរ​ផ្លូវ​ខុស

និង​ជួយ​កូន​ឲ្យ​ជៀស​ចេញ​ពី​មនុស្ស​ដែល​និយាយ​អាក្រក់+

១៣ ដើម្បី​ជួយ​កូន​ឲ្យ​រួច​ពី​ពួក​អ្នក​ដែល​លះ​ចោល​ផ្លូវ​ទៀង​ត្រង់​ទៅ​រក​ផ្លូវ​ងងឹត+

១៤ ដើម្បី​សង្គ្រោះ​កូន​ពី​ពួក​អ្នក​ដែល​ត្រេក​អរ​ធ្វើ​អំពើ​ខុស​ឆ្គង

ពី​ពួក​អ្នក​ដែល​សប្បាយ​ចិត្ត​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​អាក្រក់

១៥ ពី​ពួក​អ្នក​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​វៀច​វេរ

និង​ពី​ពួក​អ្នក​ដែល​មាន​កលល្បិច។

១៦ ប្រាជ្ញា​នឹង​ជួយ​កូន​ឲ្យ​ជៀស​ផុត​ពី​ស្ត្រី​មិន​ល្អ*

និង​ពី​សម្ដី​លួង​លោម​របស់​ស្ត្រី​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ប្រាស​ចាក​សីលធម៌។*+

១៧ នាង​ជា​ស្ត្រី​ដែល​បោះ​បង់​ចោល​ប្ដី*ដែល​បាន​រួម​រស់​ជា​មួយ​គ្នា​តាំង​ពី​នាង​នៅ​ក្មេង+

ហើយ​នាង​ភ្លេច​ពាក្យ​សច្ចា​ដែល​នាង​បាន​ធ្វើ​ជា​មួយ​នឹង​ព្រះ។

១៨ ព្រោះ​ការ​ទៅ​ផ្ទះ​របស់​នាង​ដូច​ជា​ការ​ទៅ​រក​សេចក្ដី​ស្លាប់

ហើយ​ផ្លូវ​ទៅ​ផ្ទះ​របស់​នាង​គឺ​ជា​ផ្លូវ​ទៅ​កាន់​ទី​បញ្ចុះ​សព។+

១៩ អស់​អ្នក​ដែល​បាន​រួម​ដំណេក​ជា​មួយ​នឹង​នា​ង គ្មាន​អ្នក​ណា​បាន​ត្រឡប់​មក​វិញ​ឡើយ

ហើយ​ក៏​គ្មាន​អ្នក​ណា​បាន​មក​ឯ​ផ្លូវ​ទៅ​កាន់​ជីវិត​វិញ​ដែរ។+

២០ ហេតុ​នេះ ចូរ​កូន​ដើរ​តាម​ផ្លូវ​របស់​មនុស្ស​ល្អ

ហើយ​បន្ត​ដើរ​តាម​គន្លង​របស់​មនុស្ស​សុចរិត+

២១ ព្រោះ​មាន​តែ​មនុស្ស​ទៀង​ត្រង់​ប៉ុណ្ណោះ​ដែល​រស់​នៅ​ផែនដី​ជា​ដរាប

ហើយ​អ្នក​ដែល​គ្មាន​កន្លែង​បន្ទោស*នឹង​អាស្រ័យ​នៅ​ទី​នោះ​ជា​រៀង​រហូត។+

២២ ចំណែក​ឯ​ជន​ទុច្ចរិត ពួក​គេ​នឹង​ត្រូវ​កាត់​ចេញ​ពី​ផែនដី+

ហើយ​មនុស្ស​ក្បត់​នឹង​ត្រូវ​បំផ្លាញ​ឲ្យ​សាប​សូន្យ​ទៅ។+

៣ កូន​អើយ កុំ​ភ្លេច​សេចក្ដី​បង្រៀន*របស់​ឪពុក

ចូរ​កូន​កាន់​តាម​បញ្ញត្តិ​របស់​ឪពុក​ឲ្យ​អស់​ពី​ដួង​ចិត្ត។

 ២ យ៉ាង​នេះ កូន​នឹង​មាន​អាយុ​វែង

ហើយ​រស់​នៅ​ដោយ​មាន​សេចក្ដី​សុខ។+

 ៣ កូន​ត្រូវ​មាន​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់*និង​សេចក្ដី​ស្មោះ​ត្រង់*ជា​និច្ច។+

កូន​ត្រូវ​ចង​សេចក្ដី​ទាំង​នេះ​ឲ្យ​ជាប់​នៅ​ក​របស់​កូន

ហើយ​ចារ​ទុក​ក្នុង​ចិត្ត​ផង។+

 ៤ យ៉ាង​នោះ ទាំង​ព្រះ​ទាំង​មនុស្ស​នឹង​ពេញ​ចិត្ត​កូន

ហើយ​ទទួល​ស្គាល់​ថា​កូន​មាន​ការ​យល់​ធ្លុះ​ជ្រៅ។+

 ៥ ចូរ​ទុក​ចិត្ត​ព្រះ​យេហូវ៉ា+ឲ្យ​អស់​ពី​ដួង​ចិត្ត

កុំ​ពឹង​ផ្អែក​លើ​ការ​យល់​ដឹង​របស់​ខ្លួន​ឡើយ។+

 ៦ ទោះ​ជា​កូន​ធ្វើ​អ្វី​ក៏​ដោយ ចូរ​គិត​ដល់​លោក+

នោះ​លោក​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​ផ្លូវ​ជីវិត​របស់​កូន​បាន​រលូន។+

 ៧ កុំ​គិត​ថា​ខ្លួន​មាន​ប្រាជ្ញា+

តែ​ចូរ​កោត​ខ្លាច​ព្រះ​យេហូវ៉ា ហើយ​បែរ​ចេញ​ពី​ការ​អាក្រក់។

 ៨ ការ​កោត​ខ្លាច​ព្រះ​នឹង​ជួយ​ឲ្យ​រាង​កាយ*របស់​កូន​បាន​រឹង​មាំ

ហើយ​នឹង​ជួយ​ឲ្យ​ខ្លួន*របស់​កូន​បាន​ស្រស់ស្រាយ។

 ៩ ចូរ​លើក​កិត្តិយស​ព្រះ​យេហូវ៉ា ដោយ​ជូន​របស់​មាន​តម្លៃ​ទៅ​លោក+

និង​ដោយ​ជូន​ផល​ល្អ​បំផុត*ពី​អ្វី​ទាំង​អស់​ដែល​កូន​មាន។+

១០ បើ​កូន​ធ្វើ​ដូច្នេះ ជង្រុក​របស់​កូន​នឹង​បាន​ពេញ​បរិបូរ+

ហើយ​កន្លែង​ត្រង​ស្រា*របស់​កូន​នឹង​មាន​ស្រា​ថ្មី​ហៀរ​ហូរ។

១១ កូន​អើយ កុំ​បដិសេធ​ការ​ប្រៀន​ប្រដៅ​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា+

ហើយ​កុំ​ស្អប់​ការ​កែ​តម្រង់​របស់​លោក​ឡើយ+

១២ ព្រោះ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​កែ​តម្រង់​អស់​អ្នក​ដែល​លោក​ស្រឡាញ់+

ដូច​ឪពុក​កែ​តម្រង់​កូន​ដែល​គាត់​ស្រឡាញ់​ដែរ។+

១៣ មាន​សុភមង្គល​ហើយ អ្នក​ណា​ដែល​រក​បាន​ប្រាជ្ញា+

និង​អ្នក​ណា​ដែល​រក​បាន​សមត្ថភាព​វែក​ញែក។

១៤ ព្រោះ​ការ​រក​បាន​ប្រាជ្ញា វិសេស​ជាង​ការ​រក​បាន​ប្រាក់

ហើយ​ការ​រក​បាន​ប្រាជ្ញា*ក៏​ប្រសើរ​ជាង​ការ​រក​បាន​មាស​ដែរ។+

១៥ ប្រាជ្ញា​មាន​តម្លៃ​លើស​អស់​ទាំង​ត្បូង*ថ្លៃ​ៗ​

ហើយ​អ្វី​គ្រប់​យ៉ាង​ដែល​កូន​ប្រាថ្នា​ចង់​បាន មិន​អាច​ប្រៀប​ស្មើ​នឹង​ប្រាជ្ញា​បាន​ឡើយ។

១៦ ជីវិត​យូរ​អង្វែង​គឺ​នៅ​ក្នុង​ដៃ​ស្ដាំ​នៃ​ប្រាជ្ញា

ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​និង​កិត្តិយស​គឺ​នៅ​ក្នុង​ដៃ​ឆ្វេង​នៃ​ប្រាជ្ញា។

១៧ ផ្លូវ​នៃ​ប្រាជ្ញា​នាំ​ឲ្យ​មាន​អំណរ

ហើយ​គ្រប់​ទាំង​មាគ៌ា​នៃ​ប្រាជ្ញា​នាំ​ឲ្យ​មាន​សេចក្ដី​សុខ​សាន្ត។+

១៨ ប្រាជ្ញា​ប្រៀប​ដូច​ជា​ដើម​ឈើ​ដែល​ផ្ដល់​ជីវិត។

អ្នក​ណា​ដែល​កាន់​ខ្ជាប់​តាម​ប្រាជ្ញា អ្នក​នោះ​នឹង​មាន​ជីវិត​រស់​នៅ​ហើយ​មាន​សុភមង្គល។+

១៩ ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​ដាក់​គ្រឹះ​ផែនដី​ឲ្យ​នៅ​ស្ថិត​ស្ថេរ ដោយ​ប្រើ​ប្រាជ្ញា+

លោក​បាន​បង្កើត​មេឃ​ឲ្យ​នៅ​គង់​វង្ស ដោយ​ប្រើ​សមត្ថភាព​វែក​ញែក។+

២០ លោក​ញែក​ទឹក​ជ្រៅ​ចេញ​ពី​គ្នា ដោយ​ប្រើ​ចំណេះ

ហើយ​លោក​ធ្វើ​ឲ្យ​ពពក​ស្រក់​ទឹក​សន្សើម​ចុះ​មក។+

២១ កូន​អើយ កុំ​ឈប់​គិត​អំពី​អ្វី​ទាំង​នោះ។*

ចូរ​រក្សា​ទុក​ប្រាជ្ញា ហើយ​ការ​ពារ​សមត្ថភាព​រិះ​គិត។

២២ អ្វី​ទាំង​នោះ​នឹង​ជួយ​កូន​ឲ្យ​បាន​ជីវិត

អ្វី​ទាំង​នោះ​ប្រៀប​ដូច​ជា​គ្រឿង​លម្អ​នៅ​ក​របស់​កូន។

២៣ បើ​កូន​ធ្វើ​ដូច្នេះ កូន​នឹង​ដើរ​ដោយ​សុវត្ថិភាព

ហើយ​ជើង​របស់​កូន​នឹង​មិន​ជំពប់​ដួល​ទេ។+

២៤ ពេល​កូន​ចូល​គេង កូន​នឹង​មិន​ភ័យ​ខ្លាច​ឡើយ+

ហើយ​កូន​នឹង​គេង​លក់​យ៉ាង​ស្កប់​ស្កល់។+

២៥ ពេល​មាន​អន្តរាយ​កើត​ឡើង​ភ្លាម​មួយ​រំពេច

ឬ​ពេល​មាន​ព្យុះ​កើត​មក​លើ​ជន​ទុច្ចរិត+ នោះ​កូន​នឹង​មិន​តក់​ស្លុត​ឡើយ។+

២៦ ព្រោះ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​កូន​មាន​អារម្មណ៍​ថា​មាន​សុវត្ថិភាព+

លោក​នឹង​មិន​ឲ្យ​ជើង​របស់​កូន​ជាប់​អន្ទាក់​ទេ។+

២៧ កុំ​បង្ខាំង​ទុក​អ្វី​ល្អ​ពី​អ្នក​ណា​ដែល​សម​នឹង​ទទួល+

ពេល​កូន​មាន​កម្លាំង​អាច​ជួយ​អ្នក​នោះ​បាន។+

២៨ បើ​កូន​អាច​ឲ្យ​អ្នក​ជិត​ខាង​ភ្លាម​ៗ​បាន

ចូរ​កុំ​និយាយ​ថា​៖ ​«​ត្រឡប់​ទៅ​វិញ​ទៅ! ស្អែក​ចាំ​មក​ម្ដង​ទៀត​ហើយ​ខ្ញុំ​នឹង​ឲ្យ​អ្នក​»។

២៩ កុំ​គិត​គូរ​ធ្វើ​អាក្រក់​ចំពោះ​អ្នក​ជិត​ខាង​របស់​កូន​ឲ្យ​សោះ+

ក្នុង​ពេល​ដែល​គាត់​មាន​ទំនុក​ចិត្ត​ទៅ​លើ​កូន។

៣០ កុំ​ឈ្លោះ​ប្រកែក​នឹង​អ្នក​ណា​ម្នាក់​ដោយ​គ្មាន​មូលហេតុ+

បើ​គាត់​មិន​បាន​ធ្វើ​អាក្រក់​ចំពោះ​កូន​ទេ។+

៣១ កុំ​ច្រណែន​មនុស្ស​ឃោរ​ឃៅ+

ឬ​ដើរ​តាម​គន្លង​របស់​គេ​ឡើយ

៣២ ព្រោះ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ស្អប់​ខ្ពើម​ជន​ដែល​មាន​ល្បិច​កល+

តែ​លោក​ជា​មិត្ត​ជិត​ស្និទ្ធ​របស់​មនុស្ស​ទៀង​ត្រង់។+

៣៣ ព្រះ​យេហូវ៉ា​ដាក់​បណ្ដា​សា​ពួក​អ្នក​ផ្ទះ​របស់​ជន​ទុច្ចរិត+

តែ​លោក​ឲ្យ​ពរ​ដល់​ពួក​អ្នក​ផ្ទះ​របស់​មនុស្ស​សុចរិត​វិញ។+

៣៤ លោក​ចំអក​ឲ្យ​អស់​អ្នក​ដែល​មើល​ងាយ​គេ+

តែ​លោក​បង្ហាញ​សេចក្ដី​មេត្តា​ករុណា​ចំពោះ​មនុស្ស​ដែល​មាន​ចិត្ត​សុភាព។+

៣៥ អ្នក​ដែល​មាន​ប្រាជ្ញា​នឹង​ទទួល​បាន​កិត្តិយស

តែ​ជន​ល្ងី​ល្ងើ​លើក​តម្កើង​អ្វី​ដែល​អាប់​ឱន​វិញ។+

៤ កូន​អើយ ចូរ​ស្ដាប់​ពាក្យ​ប្រៀន​ប្រដៅ​របស់​ពុក+

ចូរ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ស្ដាប់ នោះ​កូន​នឹង​មាន​ការ​យល់​ដឹង

 ២ ព្រោះ​ពុក​នឹង​ឲ្យ​ការ​ណែនាំ​ល្អ​ៗ​ដល់​កូន។

ដូច្នេះ កុំ​បោះ​បង់​ចោល​សេចក្ដី​បង្រៀន*របស់​ពុក​ឡើយ។+

 ៣ ពុក​ក៏​ជា​កូន​ដែល​ស្ដាប់​បង្គាប់​ឪពុក+ និង​ជា​កូន​សំណព្វ​របស់​ម្ដាយ​ដែរ។+

 ៤ ឪពុក​របស់​ពុក​បាន​ទូន្មាន​ថា​៖ ​«​ចូរ​កូន​កាន់​ខ្ជាប់​សម្ដី​របស់​ឪពុក​ឲ្យ​អស់​ពី​ចិត្ត។+

ចូរ​រក្សា​បញ្ញត្តិ​របស់​ឪពុក នោះ​កូន​នឹង​បាន​អាយុ​វែង។+

 ៥ ចូរ​ខំ​ឲ្យ​បាន​ប្រាជ្ញា​និង​ការ​យល់​ដឹង។+

ចូរ​កូន​កុំ​ភ្លេច ហើយ​កុំ​បែរ​ចេញ​ពី​ដំបូន្មាន​របស់​ឪពុក​ឡើយ។

 ៦ កូន​មិន​ត្រូវ​បោះ​បង់​ចោល​ប្រាជ្ញា​ទេ ព្រោះ​ប្រាជ្ញា​នឹង​ការ​ពារ​កូន។

កូន​ត្រូវ​ស្រឡាញ់​ប្រាជ្ញា ព្រោះ​ប្រាជ្ញា​នឹង​ឃុំ​គ្រង​កូន។

 ៧ ប្រាជ្ញា​គឺ​សំខាន់​បំផុត+ ហេតុ​នេះ​កូន​ត្រូវ​ខំ​រក​ឲ្យ​បាន​ប្រាជ្ញា

ហើយ​ក្រៅ​ពី​អ្វី​ទាំង​អស់​ដែល​កូន​ខំ​រក កូន​ក៏​ត្រូវ​ខំ​រក​ឲ្យ​បាន​ការ​យល់​ដឹង​ដែរ។+

 ៨ ចូរ​កូន​ឲ្យ​តម្លៃ​ខ្ពស់​ចំពោះ​ប្រាជ្ញា នោះ​ប្រាជ្ញា​នឹង​លើក​តម្កើង​កូន។+

បើ​កូន​ពេញ​ចិត្ត​ទទួល​យក​ប្រាជ្ញា នោះ​ប្រាជ្ញា​នឹង​លើក​កិត្តិយស​កូន។+

 ៩ ប្រាជ្ញា​នឹង​ដូច​ជា​កម្រង​ផ្កា​ដ៏​ស្រស់​ស្អាត​នៅ​លើ​ក្បាល​កូន

ប្រាជ្ញា​នឹង​ដូច​ជា​មកុដ​ដ៏​ប្រណីត​ដែល​លម្អ​កូន​»។

១០ កូន​អើយ ចូរ​ស្ដាប់ ហើយ​ទទួល​យក​ពាក្យ​ពេចន៍​របស់​ពុក​ចុះ

នោះ​កូន​នឹង​បាន​អាយុ​វែង។+

១១ ពុក​នឹង​អប់រំ​កូន​ឲ្យ​ស្គាល់​ផ្លូវ​នៃ​ប្រាជ្ញា+

ពុក​នឹង​នាំ​កូន​ដើរ​តាម​ផ្លូវ​ទៀង​ត្រង់។+

១២ ពេល​កូន​ដើរ នោះ​នឹង​គ្មាន​អ្វី​មក​រារាំង​ជំហាន​របស់​កូន​ទេ។

ប្រសិន​បើ​កូន​រត់ កូន​ក៏​នឹង​មិន​ជំពប់​ដួល​ដែរ។

១៣ ចូរ​តោង​ពាក្យ​ប្រៀន​ប្រដៅ​របស់​ពុក​ឲ្យ​ជាប់ កុំ​លែង​ឲ្យ​សោះ។+

ចូរ​រក្សា​ទុក​ពាក្យ​ប្រៀន​ប្រដៅ ព្រោះ​នោះ​នាំ​ឲ្យ​កូន​បាន​ជីវិត។+

១៤ កុំ​ចូល​ក្នុង​ផ្លូវ​របស់​មនុស្ស​ទុច្ចរិត

ហើយ​កុំ​ដើរ​តាម​ផ្លូវ​របស់​មនុស្ស​អាក្រក់។+

១៥ ចូរ​ជៀស​ចេញ​ពី​ផ្លូវ​នោះ ហើយ​បែរ​ចេញ​ទៅ។+

ចូរ​ដើរ​ឲ្យ​ហួស កុំ​ចូល​ផ្លូវ​នោះ​ឲ្យ​សោះ។+

១៦ ព្រោះ​ពួក​គេ​ដេក​មិន​លក់​ឡើយ លុះ​ត្រា​តែ​បាន​ធ្វើ​អាក្រក់​សិន

បើ​ពួក​គេ​មិន​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​ណា​ម្នាក់​ដួល​ទេ នោះ​ពួក​គេ​ដេក​មិន​លក់​ទេ។

១៧ សម្រាប់​ពួក​គេ អំពើ​ទុច្ចរិត​ប្រៀប​ដូច​ជា​អាហារ

ហើយ​អំពើ​ឃោរឃៅ​ប្រៀប​ដូច​ជា​ស្រា​ទំពាំង​បាយ​ជូរ។

១៨ ប៉ុន្តែ ផ្លូវ​របស់​មនុស្ស​សុចរិត​ប្រៀប​ដូច​ជា​ពន្លឺ​នៅ​ពេល​ព្រឹក

ដែល​ភ្លឺ​បន្តិច​ម្ដង​ៗ​រហូត​ដល់​ភ្លឺ​ខ្លាំង​ដូច​ពេល​ថ្ងៃ​ត្រង់។+

១៩ រីឯ​ផ្លូវ​របស់​ជន​ទុច្ចរិត​ប្រៀប​ដូច​ជា​ភាព​ងងឹត

ពួក​គេ​មិន​ដឹង​ថា​ពួក​គេ​ជំពប់​ដួល​ដោយ​សារ​អ្វី​ទេ។

២០ កូន​អើយ ចូរ​កូន​ត្រង​ត្រាប់​ឱវាទ​របស់​ពុក។

ចូរ​កូន​ប្រុង​ស្មារតី​ស្ដាប់​ដំបូន្មាន​ដែល​ពុក​បាន​ប្រាប់។

២១ ចូរ​កូន​បន្ត​គិត​អំពី​ពាក្យ​ទាំង​នោះ​ជា​និច្ច

ចូរ​រក្សា​ទុក​ឲ្យ​ជាប់​នៅ​ក្នុង​ចិត្ត​របស់​កូន+

២២ ព្រោះ​អស់​អ្នក​ដែល​ទទួល​យក​ពាក្យ​ទាំង​នោះ​នឹង​បាន​ជីវិត+

ហើយ​នឹង​មាន​សុខភាព​ល្អ។

២៣ ចូរ​ការ​ពារ​ចិត្ត​របស់​កូន​ឲ្យ​លើស​ពី​អ្វី​ទាំង​អស់+

ព្រោះ​ជីវិត​អាស្រ័យ​លើ​ចិត្ត​របស់​កូន។*

២៤ ចូរ​កូន​កុំ​ពោល​ពាក្យ​វៀច​វេរ+

កុំ​និយាយ​ពាក្យ​បោក​បញ្ឆោត​ឲ្យ​សោះ។

២៥ ចូរ​ឲ្យ​ភ្នែក​របស់​កូន​មើល​ទៅ​មុខ​ត្រង់

ហើយ​សម្លឹង​មើល​អ្វី​ដែល​នៅ​ខាង​មុខ​កូន។+

២៦ ចូរ​ធ្វើ​ឲ្យ​ផ្លូវ​ដើរ​របស់​កូន​បាន​រលូន*+

នោះ​កូន​នឹង​ដើរ​ដោយ​មាន​លំនឹង​រឹង​មាំ។

២៧ កូន​មិន​ត្រូវ​បែរ​ទៅ​ស្ដាំ​ឬ​ទៅ​ឆ្វេង​ឡើយ។+

ចូរ​ដើរ​ជៀស​ឲ្យ​ឆ្ងាយ​ពី​ផ្លូវ​អាក្រក់។

៥ កូន​អើយ ចូរ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ស្ដាប់​ដើម្បី​ឲ្យ​បាន​ប្រាជ្ញា​ពី​ឪពុក

ចូរ​ប្រុង​ស្ដាប់​ឪពុក នោះ​កូន​នឹង​មាន​សមត្ថភាព​វែក​ញែក។+

 ២ យ៉ាង​នេះ កូន​អាច​ការ​ពារ​សមត្ថភាព​រិះ​គិត​របស់​កូន

ហើយ​និយាយ​តែ​អ្វី​ដែល​ត្រឹម​ត្រូវ​ប៉ុណ្ណោះ។+

 ៣ ព្រោះ​មាត់​របស់​ស្រី​មិន​ល្អ*ផ្អែម​ដូច​ទឹក​ឃ្មុំ+

ហើយ​អណ្ដាត​របស់​នាង​ពូកែ​លួង​លោម។*+

 ៤ ប៉ុន្តែ​នៅ​ទី​បំផុត នាង​ប្រៀប​ដូច​ជា​ដើម​ល្វីង​ដ៏​ជូរ​ចត់+

និង​ដូច​ជា​ដាវ​មុខ​ពីរ​ដ៏​មុត​ស្រួច។+

 ៥ ជើង​របស់​នាង​ចុះ​ទៅ​រក​សេចក្ដី​ស្លាប់

ជំហាន​របស់​នាង​តម្រង់​ទៅ​ឯ​ផ្នូរ។*

 ៦ នាង​មិន​ដែល​គិត​អំពី​ផ្លូវ​ទៅ​កាន់​ជីវិត​ទេ

នាង​ដើរ​ចុះ​ឡើង ហើយ​មិន​ដឹង​ថា​ខ្លួន​នឹង​ទៅ​ដល់​កន្លែង​ណា​ឡើយ។

 ៧ ដូច្នេះ កូន​អើយ ចូរ​ស្ដាប់​ឪពុក

ហើយ​កុំ​បែរ​ចេញ​ពី​ពាក្យ​ទូន្មាន​របស់​ឪពុក​ឡើយ។

 ៨ ចូរ​កូន​នៅ​ឲ្យ​ឆ្ងាយ​ពី​នាង

កុំ​ចូល​ទៅ​ជិត​មាត់​ទ្វារ​ផ្ទះ​របស់​នាង​ឲ្យ​សោះ+

 ៩ ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​កូន​បាត់​បង់​សេចក្ដី​ថ្លៃ​ថ្នូរ+

និង​កុំ​ឲ្យ​កូន​ត្រូវ​រង​ទុក្ខ​វេទនា​អស់​មួយ​ជីវិត+

១០ ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​អ្នក​ដទៃ​ជញ្ជក់​យក​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ*របស់​កូន+

និង​កុំ​ឲ្យ​អ្វី​ៗ​ដែល​កូន​ខំ​ប្រឹង​រក​ដោយ​នឿយ​ហត់ បែរ​ជា​នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​របស់​អ្នក​ផ្សេង​វិញ។

១១ បើ​មិន​ដូច្នោះ​ទេ កូន​នឹង​ថ្ងូរ​នៅ​ចុង​បញ្ចប់​នៃ​ជីវិត​របស់​កូន

ក្នុង​ពេល​ដែល​រាង​កាយ​របស់​កូន​កាន់​តែ​រីង​រៃ​ទៅ+

១២ ពេល​នោះ កូន​នឹង​ពោល​ថា​៖ ​«​ខ្ញុំ​ធ្លាប់​ស្អប់​ការ​ប្រៀន​ប្រដៅ!

ខ្ញុំ​ធ្លាប់​មើល​ងាយ​ការ​កែ​តម្រង់!

១៣ ខ្ញុំ​មិន​បាន​ស្ដាប់​សម្ដី​គ្រូ​របស់​ខ្ញុំ​ទេ

ហើយ​ក៏​មិន​បាន​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ស្ដាប់​អ្នក​ដែល​បង្រៀន​ខ្ញុំ​ដែរ។

១៤ ខ្ញុំ​សឹង​តែ​បំផ្លាញ​ជីវិត​ខ្លួន​ទាំង​ស្រុង

ហើយ​ខ្ញុំ​អាម៉ាស់​នៅ​ចំពោះ​មុខ​រាស្ត្រ*របស់​ព្រះ​»។+

១៥ ចូរ​ផឹក​ទឹក​ពី​អណ្ដូង​របស់​កូន

ចូរ​ផឹក​ទឹក​ពី​អាង​របស់​ខ្លួន។+

១៦ កូន​មិន​ត្រូវ​ឲ្យ​ទឹក​ពី​ប្រភព​ទឹក​របស់​កូន​ខ្ចាយ​ទៅ​ខាង​ក្រៅ​ឡើយ

កូន​ក៏​មិន​ត្រូវ​ឲ្យ​ទឹក​អូរ​របស់​កូន​ហូរ​នៅ​ទី​លាន​សាធារណៈ​ដែរ។+

១៧ ចូរ​ទុក​ទឹក​ទាំង​នោះ​សម្រាប់​តែ​កូន​ប៉ុណ្ណោះ

មិន​មែន​សម្រាប់​អ្នក​ដទៃ​ឡើយ។+

១៨ សូម​ឲ្យ​ប្រភព​ទឹក​របស់​កូន​ទទួល​ពរ

ហើយ​សូម​ឲ្យ​កូន​សប្បាយ​រីករាយ​ជា​មួយ​នឹង​ប្រពន្ធ​ដែល​កូន​បាន​រួម​រស់​តាំង​ពី​កូន​នៅ​ក្មេង។+

១៩ នាង​ប្រៀប​ដូច​ជា​ក្ដាន់​ញី​ដ៏​គួរ​ឲ្យ​បេ​តី និង​ដូច​ជា​ពពែ​ភ្នំ​ដ៏​គួរ​ឲ្យ​ទាក់​ទាញ​ចិត្ត។+

សូម​ឲ្យ​ដោះ​របស់​នាង​ធ្វើ​ឲ្យ​កូន​ពេញ​ចិត្ត​គ្រប់​វេលា។

សូម​ឲ្យ​កូន​លង់​ស្នេហ៍​នាង​រហូត​ត​ទៅ។+

២០ ចុះ​ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​កូន​ទៅ​លង់​ស្នេហ៍​ស្រី​មិន​ល្អ*

ហើយ​ទៅ​ឱបរឹត​ស្ត្រី​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ប្រាស​ចាក​សីលធម៌*ដូច្នេះ?+

២១ ព្រោះ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ឃើញ​ការ​ប្រព្រឹត្ត​របស់​មនុស្ស

លោក​ពិនិត្យ​ពិចារណា​មើល​អ្វី​ទាំង​អស់​ដែល​គេ​ធ្វើ។+

២២ ជន​ទុច្ចរិត​ជាប់​អន្ទាក់​ដោយ​សារ​កំហុស​របស់​ខ្លួន

អំពើ​ខុស​ឆ្គង​របស់​គាត់​នឹង​ដូច​ជា​ចំណង​ចង​គាត់។+

២៣ គាត់​នឹង​ស្លាប់​ដោយ​សារ​គាត់​មិន​ព្រម​ទទួល​យក​ការ​ប្រៀន​ប្រដៅ

គាត់​នឹង​វង្វេង​ចេញ ព្រោះ​តែ​ភាព​ល្ងង់​ខ្លៅ*របស់​ខ្លួន។

៦ កូន​អើយ បើ​កូន​ធានា​ជំនួស​អ្នក​ជិត​ខាង​របស់​កូន+

ឬ​ចាប់​ដៃ​ព្រម​ព្រៀង*ជា​មួយ​នឹង​អ្នក​ឯ​ទៀត+

 ២ បើ​កូន​បាន​សន្យា​ជា​មួយ​នឹង​គេ​ហើយ

នោះ​កូន​នឹង​ជាប់​អន្ទាក់​ដោយ​សារ​តែ​សម្ដី​របស់​កូន។+

 ៣ កូន​នឹង​បាន​សេរី​ភាព បើ​កូន​ធ្វើ​ដូច្នេះ​វិញ​គឺ

ចូរ​កូន​ប្រញាប់​ទៅ​លន់​តួ​អង្វរ​អ្នក​ជិត​ខាង​ដោយ​ចិត្ត​រាប​ទាប

ព្រោះ​កូន​បាន​ធ្លាក់​ទៅ​ក្នុង​កណ្ដាប់​ដៃ​របស់​គេ​ហើយ។+

 ៤ កូន​មិន​ត្រូវ​ដេក​លក់​ទេ

ហើយ​ក៏​មិន​ត្រូវ​ងោក​ងុយ​ដែរ។

 ៥ ចូរ​កូន​ដោះ​ខ្លួន​ចេញ ដូច​សត្វ​ប្រើស​ដែល​រួច​ផុត​ពី​ដៃ​របស់​នាយ​ព្រាន

និង​ដូច​សត្វ​ស្លាប​ដែល​រួច​ពី​ដៃ​របស់​អ្នក​ប្រមាញ់។

 ៦ ឱ​មនុស្ស​កម្ជិល​អើយ ចូរ​ទៅ​រៀន​ពី​សត្វ​ស្រមោច+

ចូរ​សង្កេត​មើល​ថា​ពួក​វា​ធ្វើ​អ្វី​ខ្លះ នោះ​អ្នក​នឹង​មាន​ប្រាជ្ញា។

 ៧ ទោះ​ជា​ពួក​វា​គ្មាន​មេ​ដឹក​នាំ គ្មាន​ចៅហ្វាយ គ្មាន​អ្នក​គ្រប់​គ្រង​ក៏​ដោយ

 ៨ ក៏​ពួក​វា​ចេះ​ត្រៀម​អាហារ​ទុក​ក្នុង​អំឡុង​រដូវ​ក្ដៅ+

និង​ប្រមូល​ស្បៀង​ក្នុង​អំឡុង​រដូវ​ច្រូត​កាត់​ដែរ។

 ៩ ឱ​មនុស្ស​ខ្ជិល​ច្រអូស​អើយ តើ​អ្នក​នឹង​ដេក​រហូត​ដល់​ពេល​ណា?

តើ​ដល់​អង្កាល់​ទើប​អ្នក​ក្រោក​ពី​ដំណេក?

១០ ដេក​បន្តិច ងុយ​ងោក​បន្តិច

ឱប​ដៃ​ទម្រេត​ខ្លួន​បន្តិច+

១១ នោះ​ភាព​ក្រី​ក្រ​នឹង​មក​រក​អ្នក​ដូច​ជា​ចោរ​ប្លន់

ហើយ​ភាព​តោកយ៉ាក​នឹង​មក​រក​អ្នក​ដូច​ជា​ជន​ប្រដាប់​អាវុធ។+

១២ អ្នក​ដែល​ចូល​ចិត្ត​ពោល​ពាក្យ​បោក​បញ្ឆោត គឺ​ជា​មនុស្ស​ទុច្ចរិត​ឥត​បាន​ការ។+

១៣ គេ​មិច​ភ្នែក+ ហើយ​ធ្វើ​សញ្ញា​ដៃ​ជើង។

១៤ ចិត្ត​របស់​គេ​វៀច​វេរ

គេ​តែង​តែ​រៀប​គម្រោង​អាក្រក់+ ហើយ​បង្ក​ឲ្យ​មាន​ទំនាស់​គ្រប់​ពេល​វេលា។+

១៥ ម្ល៉ោះ​ហើយ គេ​នឹង​ជួប​អន្តរាយ​ក្នុង​មួយ​រំពេច

ហើយ​ក្នុង​មួយ​ប៉ប្រិច​ភ្នែក គេ​នឹង​វិនាស​ទៅ។+

១៦ មាន​៦​យ៉ាង​ដែល​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ស្អប់

និង​មាន​រហូត​ដល់​៧​យ៉ាង​ផង​ដែល​លោក​ខ្ពើម​រអើម​គឺ​៖

១៧ ភ្នែក​អំណួត+ អណ្ដាត​ភូត​ភរ+ និង​ដៃ​សម្លាប់​ជន​ស្លូត​ត្រង់+

១៨ ចិត្ត​ដែល​គិត​តែ​ផែន​ការ​ទុច្ចរិត+ និង​ជើង​ដែល​រហ័ស​ទៅ​ធ្វើ​អាក្រក់

១៩ សាក្សី​ដែល​តែង​តែ​និយាយ​កុហក+

និង​អ្នក​ដែល​នាំ​ឲ្យ​បង​ប្អូន​ទាស់​ទែង​គ្នា។+

២០ កូន​អើយ ចូរ​ធ្វើ​តាម​បញ្ញត្តិ​របស់​ឪពុក​កូន

ហើយ​កុំ​បោះ​បង់​ចោល​ពាក្យ​ទូន្មាន*របស់​ម្ដាយ​កូន​ឡើយ។+

២១ ចូរ​រក្សា​ទុក​សេចក្ដី​ទាំង​នោះ​ក្នុង​ចិត្ត​របស់​កូន​ជា​និច្ច

ហើយ​ចង​ឲ្យ​ជាប់​នៅ​ក​របស់​កូន។

២២ ពេល​កូន​ទៅ​ណា​មក​ណា សេចក្ដី​ទាំង​នោះ​នឹង​នាំ​ផ្លូវ​កូន

ពេល​កូន​ដេក សេចក្ដី​ទាំង​នោះ​នឹង​ចាំ​ការ​ពារ​កូន

ហើយ​ពេល​កូន​ភ្ញាក់ សេចក្ដី​ទាំង​នោះ​នឹង​និយាយ​ទៅ​កាន់​កូន។*

២៣ ពី​ព្រោះ​បញ្ញត្តិ​ជា​ចង្កៀង+

ហើយ​ច្បាប់​ជា​ពន្លឺ។+

រីឯ​ការ​កែ​តម្រង់​និង​ការ​ប្រៀន​ប្រដៅ នោះ​ជា​ផ្លូវ​ទៅ​កាន់​ជីវិត។+

២៤ សេចក្ដី​ទាំង​នោះ​នឹង​រក្សា​កូន​ឲ្យ​រួច​ផុត​ពី​ស្រី​មិន​ល្អ+

និង​ពី​អណ្ដាត​លួង​លោម​របស់​ស្ត្រី​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ប្រាស​ចាក​សីលធម៌។*+

២៥ កុំ​ឈ្លក់​វង្វេង​នឹង​សម្រស់​របស់​នាង​ឡើយ+

ហើយ​កុំ​ឲ្យ​កែវ​ភ្នែក​របស់​នាង​អូស​ទាញ​កូន​ឲ្យ​សោះ

២៦ ព្រោះ​ស្ត្រី​ពេស្យា​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​ជីវិត​របស់​មនុស្ស​ម្នាក់​សល់​ត្រឹម​តែ​នំ​ប៉័ង​មួយ​ដុំ​ប៉ុណ្ណោះ+

ហើយ​ប្រពន្ធ​របស់​អ្នក​ឯ​ទៀត​នឹង​នាំ​ឲ្យ​ជីវិត​ដ៏​មាន​តម្លៃ​របស់​មនុស្ស​ម្នាក់​វិនាស​អន្តរាយ​ទៅ។

២៧ បើ​មនុស្ស​ម្នាក់​យក​ភ្លើង​មក​ឱប​នៅ​ទ្រូង តើ​ភ្លើង​នឹង​មិន​ឆេះ​សម្លៀក​បំពាក់​របស់​គាត់​ទេ​ឬ?+

២៨ បើ​មនុស្ស​ម្នាក់​ដើរ​លើ​រងើក​ភ្លើង តើ​ជើង​របស់​គាត់​នឹង​មិន​រលាក​ទេ​ឬ?

២៩ អ្នក​ណា​ដែល​រួម​ដំណេក​ជា​មួយ​នឹង​ប្រពន្ធ​របស់​អ្នក​ឯ​ទៀត ក៏​ដូច​គ្នា​ដែរ

គឺ​អ្នក​ណា​ដែល​ប៉ះ​ពាល់​នាង នឹង​ជាប់​ទោស​ជា​មិន​ខាន។+

៣០ មនុស្ស​មិន​ស្អប់​ខ្ពើម​ចោរ​ទេ

បើ​គាត់​លួច​ដើម្បី​ចម្អែត​ក្រពះ​ដែល​ស្រេក​ឃ្លាន។

៣១ ប៉ុន្តែ បើ​គាត់​ត្រូវ​គេ​ចាប់​បាន គាត់​នឹង​ត្រូវ​សង​១​ជា​៧​ដង

គាត់​ត្រូវ​ឲ្យ​របស់​មាន​តម្លៃ​ទាំង​អស់​ក្នុង​ផ្ទះ​គាត់។+

៣២ អ្នក​ណា​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ផិត​ក្បត់​ជា​មួយ​នឹង​ស្ត្រី​ឯ​ទៀត អ្នក​នោះ​ជា​មនុស្ស​ឥត​ចេះ​ពិចារណា។*

គាត់​រក​រឿង​បំផ្លាញ​ខ្លួន​ឯង។+

៣៣ គាត់​នឹង​ជួប​តែ​ការ​ឈឺ​ចាប់ ហើយ​បាត់​បង់​កិត្តិយស+

គាត់​គ្មាន​ថ្ងៃ​អាច​លុប​បំបាត់​ភាព​អាម៉ាស់​របស់​ខ្លួន​បាន​ទេ។+

៣៤ ព្រោះ​ប្ដី​មាន​កំហឹង ដោយ​សារ​ចិត្ត​ប្រច័ណ្ឌ។

ដូច្នេះ ពេល​ដែល​គាត់​សង​សឹក គាត់​នឹង​មិន​ប្រណី​ដៃ​ឡើយ។+

៣៥ គាត់​នឹង​មិន​ព្រម​ទទួល​យក​សំណង​ជា​ដាច់​ខាត។*

ទោះ​ជា​ឲ្យ​អំណោយ​ច្រើន​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ គាត់​គ្មាន​ថ្ងៃ​ឈប់​ខឹង​ទេ។

៧ កូន​អើយ ចូរ​ធ្វើ​តាម​សម្ដី​ឪពុក

ហើយ​ប្រមូល​បញ្ញត្តិ​របស់​ឪពុក​ទុក​ដូច​ជា​ទ្រព្យ​វិសេស។+

 ២ ចូរ​រក្សា​បញ្ញត្តិ​របស់​ឪពុក នោះ​កូន​នឹង​រស់​នៅ​ជា​យូរ​អង្វែង+

ចូរ​ចាត់​ទុក​ការ​ណែនាំ*របស់​ឪពុក​ថា មាន​តម្លៃ​ដូច​ប្រស្រី​ភ្នែក​របស់​កូន។

 ៣ ចូរ​ចង​សេចក្ដី​ទាំង​នោះ​ជាប់​ម្រាម​ដៃ​របស់​កូន

ព្រម​ទាំង​ចារ​ទុក​ក្នុង​ចិត្ត​ផង។+

 ៤ ចូរ​និយាយ​ទៅ​ប្រាជ្ញា​ថា​៖ ​«​អ្នក​ជា​បង​ស្រី​របស់​ខ្ញុំ​»​

ហើយ​ហៅ​ការ​យល់​ដឹង​ថា​៖ ​«​អ្នក​ជា​សាច់​ញាតិ​របស់​ខ្ញុំ​»។

 ៥ សេចក្ដី​ទាំង​នោះ​នឹង​ការ​ពារ​កូន​ឲ្យ​រួច​ពី​ស្រី​មិន​ល្អ*+

គឺ​ឲ្យ​រួច​ពី​សម្ដី​លួង​លោម​របស់​ស្ត្រី​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ប្រាស​ចាក​សីលធម៌។*+

 ៦ មាន​ថ្ងៃ​មួយ ឪពុក​សម្លឹង​មើល​មក​ក្រោម​តាម​បង្អួច។

 ៧ ឪពុក​សង្កេត​ឃើញ​ថា ក្នុង​ចំណោម​ពួក​យុវជន​ដែល​ខ្វះ​បទ​ពិសោធន៍*

មាន​យុវជន​ម្នាក់​ជា​មនុស្ស​ឥត​ចេះ​ពិចារណា។*+

 ៨ យុវជន​នោះ​ដើរ​ទៅ​ជិត​កែង​ផ្លូវ​ដែល​នាង​រស់​នៅ

ហើយ​គាត់​ដើរ​ឆ្ពោះ​ទៅ​ផ្លូវ​ផ្ទះ​របស់​នាង

 ៩ នោះ​ជា​ពេល​ល្ងាច​ថ្ងៃ​លិច+

ជា​វេលា​ដែល​យប់​ងងឹត​ខិត​ចូល​មក​ដល់។

១០ រួច​ឪពុក​ឃើញ​ស្ត្រី​ម្នាក់​ចេញ​មក​ជួប​គាត់

នាង​តែង​ខ្លួន​ដូច​ស្រី​ពេស្យា+ ថែម​ទាំង​មាន​ល្បិច​កល​ក្នុង​ចិត្ត​ទៀត​ផង។

១១ នាង​និយាយ​ឮ​ៗ ហើយ​មាន​ចរិត​រឹង​រូស+ នាង​មិន​ដែល​នៅ​ផ្ទះ​ទេ។

១២ ម្ដង​នាង​នៅ​ខាង​ក្រៅ ម្ដង​នាង​នៅ​ទី​លាន​សាធារណៈ

នាង​ចូល​ចិត្ត​នៅ​ក្បែរ​ៗ​កាច់​ជ្រុង​ផ្លូវ។+

១៣ នាង​ចាប់​ឱប​ហើយ​ថើប​គាត់

រួច​និយាយ​ទៅ​គាត់​ដោយ​ឥត​អៀន​ខ្មាស​ថា​៖

១៤ ​«​ថ្ងៃ​នេះ អូន​ទើប​ជូន​គ្រឿង​បូជា​នៃ​មេត្រី​ភាព​រួច។+

អូន​ក៏​បាន​ធ្វើ​តាម​សម្បថ​របស់​អូន​ដែរ។

១៥ ហេតុ​នេះ​ហើយ​បាន​ជា​អូន​ចេញ​មក​រក​បង

អូន​ទន្ទឹង​ចាំ​បង ឥឡូវ​អូន​ជួប​បង​ហើយ!

១៦ អូន​បាន​ក្រាល​ក្រណាត់​ល្អ​លើ​គ្រែ

ជា​ក្រណាត់​ពណ៌​ស្រស់​ស្អាត​ដែល​មក​ពី​ស្រុក​អេហ្ស៊ីប។+

១៧ អូន​បាន​ប្រោះ​ម្សៅ​ជ័រ​ល្វីង​ទេស គ្រឿង​ក្រអូប​ធ្វើ​ពី​ដើម​អាឡូ​និង​ឈើ​អែម​នៅ​លើ​គ្រែ។+

១៨ មក​បង មក​សប្បាយ​ជា​មួយ​គ្នា​ទាល់​ភ្លឺ

ចូរ​យើង​មក​រួម​ស្នេហ៍​ឲ្យ​បាន​ឆ្អែត​ឆ្អន់

១៩ ព្រោះ​ប្ដី​អូន​មិន​នៅ​ផ្ទះ​ទេ

គាត់​បាន​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​ឆ្ងាយ​ហើយ។

២០ គាត់​បាន​យក​ថង់​ប្រាក់​ទៅ​ជា​មួយ

ទាល់​តែ​ថ្ងៃ​ដែល​ដួង​ខែ​ពេញ​វង់ ទើប​គាត់​ត្រឡប់​មក​វិញ​»។

២១ នាង​បញ្ចុះ​បញ្ចូល​គាត់​យ៉ាង​ប៉ិន​ប្រសប់​ឲ្យ​ធ្លាក់​ក្នុង​អន្ទាក់​របស់​នាង+

នាង​ល្បួង​លួង​លោម​គាត់​ដោយ​ពាក្យ​ផ្អែម​ល្ហែម។

២២ ភ្លាម​នោះ គាត់​ក៏​ទៅ​តាម​នាង ដូច​ជា​គោ​ដែល​ដើរ​ទៅ​ឲ្យ​គេ​សម្លាប់

និង​ដូច​ជា​មនុស្ស​ល្ងង់​ខ្លៅ*ដែល​គេ​នាំ​ទៅ​ដាក់​ខ្នោះ​ទុក​ជា​ការ​ដាក់​ទោស+

២៣ រហូត​ដល់​ព្រួញ​ចាក់​ទម្លុះ​ថ្លើម​របស់​គាត់

ទើប​គាត់​ដឹង​ថា​ទង្វើ​របស់​គាត់​នឹង​នាំ​ឲ្យ​គាត់​បាត់​បង់​ជីវិត* ដូច​ជា​សត្វ​ស្លាប​ដែល​កំពុង​ហោះ​បោះ​ពួយ​ទៅ​ចូល​អន្ទាក់។+

២៤ ម្ល៉ោះ​ហើយ កូន​អើយ ចូរ​ស្ដាប់​ឪពុក

ចូរ​ត្រង​ត្រាប់​សម្ដី​ដែល​ឪពុក​ប្រាប់​កូន។

២៥ កុំ​បណ្ដោយ​ឲ្យ​ចិត្ត​កូន​បែរ​ទៅ​តាម​ផ្លូវ​របស់​នាង​ឡើយ

កុំ​វង្វេង​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ផ្លូវ​នោះ​ឲ្យ​សោះ+

២៦ ព្រោះ​នាង​បាន​បណ្ដាល​ឲ្យ​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​ស្លាប់+

ហើយ​នាង​បាន​សម្លាប់​មនុស្ស​ច្រើន​រាប់​មិន​អស់។+

២៧ ផ្ទះ​របស់​នាង​នាំ​ទៅ​ឯ​ផ្នូរ*

គឺ​ជា​ផ្លូវ​ដែល​នាំ​ទៅ​កាន់​សេចក្ដី​ស្លាប់។

៨ ប្រាជ្ញា​កំពុង​ស្រែក​ហៅ

សមត្ថភាព​វែក​ញែក​កំពុង​បន្លឺ​សំឡេង។+

 ២ ប្រាជ្ញា​នៅ​លើ​ទី​ខ្ពស់+តាម​ដង​ផ្លូវ

ហើយ​នៅ​ត្រង់​ផ្លូវ​បំបែក។

 ៣ បន្ទាប់​មក ប្រាជ្ញា​បន្ត​ស្រែក​នៅ​ផ្លូវ​ចូល​ទៅ​ឯ​ទ្វារ​ក្រុង

និង​តាម​ខ្លោង​ទ្វារ​ចេញ​ចូល​ក្រុង ដោយ​ប្រកាស​ថា​៖+

 ៤ ​«​ឱ​បណ្ដា​ជន​ទាំង​ឡាយ​អើយ ខ្ញុំ​ស្រែក​ហៅ​អ្នក​រាល់​គ្នា

ខ្ញុំ​បញ្ចេញ​សំឡេង​ទៅ​រក​មនុស្ស​គ្រប់​រូប។

 ៥ ពួក​អ្នក​ដែល​ខ្វះ​បទ​ពិសោធន៍​អើយ ចូរ​រៀន​ឲ្យ​ឈ្លាស​វៃ​ឡើង។+

ពួក​អ្នក​ដែល​ល្ងី​ល្ងើ​អើយ ចូរ​ខំ​ឲ្យ​បាន​ការ​យល់​ដឹង។*

 ៦ សូម​ស្ដាប់​ចុះ ព្រោះ​ខ្ញុំ​កំពុង​ប្រាប់​រឿង​សំខាន់

បបូរ​មាត់​ខ្ញុំ​និយាយ​អ្វី​ដែល​ត្រឹម​ត្រូវ។

 ៧ ខ្ញុំ​ពោល​ប្រាប់​តែ​ពាក្យ​ពិត

ហើយ​មាត់​របស់​ខ្ញុំ​ស្អប់​ខ្ពើម​អ្វី​ដែល​ទុច្ចរិត។

 ៨ គ្រប់​ពាក្យ​ពេចន៍​របស់​ខ្ញុំ​សុទ្ធ​តែ​សុចរិត

ខ្ញុំ​មិន​ធ្លាប់​និយាយ​វៀច​វេរ​ឬ​បោក​បញ្ឆោត​ឡើយ។

 ៩ ពាក្យ​សម្ដី​ទាំង​អស់​នោះ​ច្បាស់​លាស់​ចំពោះ​អស់​អ្នក​ដែល​ចេះ​គិត​ពិចារណា

និង​ត្រឹម​ត្រូវ​ចំពោះ​អស់​អ្នក​ដែល​រក​បាន​ចំណេះ។

១០ ចូរ​ទទួល​យក​ការ​ប្រៀន​ប្រដៅ​របស់​ខ្ញុំ​ជា​ជាង​ទទួល​យក​ប្រាក់

និង​ទទួល​យក​ចំណេះ​ជា​ជាង​ទទួល​យក​មាស​សុទ្ធ។+

១១ ព្រោះ​ប្រាជ្ញា​គឺ​ប្រសើរ​ជាង​ត្បូង*ថ្លៃ​ៗ។

អ្វី​ៗ​ទាំង​អស់​ដែល​មនុស្ស​ប្រាថ្នា​ចង់​បាន មិន​អាច​ប្រៀប​ផ្ទឹម​នឹង​ប្រាជ្ញា​បាន​ឡើយ។

១២ ខ្ញុំ​ជា​ប្រាជ្ញា ខ្ញុំ​នៅ​ជាប់​ជា​មួយ​នឹង​ភាព​ឈ្លាស​វៃ

ខ្ញុំ​បាន​រក​ឃើញ​ចំណេះ​និង​សមត្ថភាព​រិះ​គិត។+

១៣ ការ​កោត​ខ្លាច​ព្រះ​យេហូវ៉ា​មាន​ន័យ​ថា​ស្អប់​អំពើ​អាក្រក់។+

ខ្ញុំ​ស្អប់​ការ​លើក​តម្កើង​ខ្លួន ការ​មាន​អំណួត+ ការ​ធ្វើ​អាក្រក់​និង​ការ​និយាយ​វៀច​វេរ។+

១៤ ខ្ញុំ​មាន​ឱវាទ​និង​ដំបូន្មាន​ល្អ​ៗ​+

ការ​យល់​ដឹង+និង​អំណាច+សុទ្ធ​តែ​ជា​របស់​ខ្ញុំ។

១៥ ស្ដេច​ទាំង​ឡាយ​បន្ត​គ្រង​រាជ្យ​បាន ដោយ​សារ​តែ​ខ្ញុំ

ហើយ​មន្ត្រី​ជាន់​ខ្ពស់​អាច​តែង​ច្បាប់​ដោយ​សុចរិត ក៏​ព្រោះ​តែ​ខ្ញុំ។+

១៦ ពួក​អ្នក​ដឹក​នាំ​នៅ​តែ​អាច​គ្រប់​គ្រង​បាន ដោយ​សារ​តែ​ខ្ញុំ

ហើយ​ពួក​មាន​ឋានៈ​ខ្ពស់​អាច​វិនិច្ឆ័យ​ក្ដី​ដោយ​សុចរិត ក៏​ព្រោះ​តែ​ខ្ញុំ។

១៧ ខ្ញុំ​ស្រឡាញ់​ពួក​អ្នក​ដែល​ស្រឡាញ់​ខ្ញុំ

ហើយ​ពួក​អ្នក​ដែល​ស្វែង​រក​ខ្ញុំ នឹង​រក​ខ្ញុំ​ឃើញ​ជាក់​ជា​មិន​ខាន។+

១៨ ខ្ញុំ​មាន​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ដែល​នៅ​គង់​វង្ស* និង​មាន​សេចក្ដី​សុចរិត

ហើយ​វត្ថុ​ទ្រព្យ​និង​ភាព​ចម្រុង​ចម្រើន​នៅ​ជា​មួយ​នឹង​ខ្ញុំ។

១៩ ផល​ផ្លែ​របស់​ខ្ញុំ​ប្រសើរ​ជាង​មាស​សុទ្ធ

ហើយ​អ្វី​ៗ​ដែល​ខ្ញុំ​ឲ្យ​គឺ​ល្អ​ជាង​ប្រាក់​សុទ្ធ​ទៅ​ទៀត។+

២០ ខ្ញុំ​ដើរ​នៅ​ក្នុង​ផ្លូវ​សុចរិត

ហើយ​ដើរ​នៅ​កណ្ដាល​ផ្លូវ​យុត្តិធម៌។

២១ ខ្ញុំ​ឲ្យ​មត៌ក​ដ៏​មាន​តម្លៃ​ដល់​អស់​អ្នក​ដែល​ស្រឡាញ់​ខ្ញុំ

ហើយ​ខ្ញុំ​ធ្វើ​ឲ្យ​ជង្រុក​របស់​ពួក​គេ​បាន​ពេញ​បរិបូរ។

២២ ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​បង្កើត​ខ្ញុំ​មុន​អ្វី​ៗ​ទាំង​អស់។+

តាំង​ពី​យូរ​មក​ហើយ ខ្ញុំ​ជា​ស្នា​ដៃ​ដំបូង​បង្អស់​ដែល​លោក​បាន​សូន​ឡើង។+

២៣ ចាប់​ពី​បុរាណកាល​មក ខ្ញុំ​បាន​ត្រូវ​តែង​តាំង​រួច​ហើយ+

គឺ​តាំង​ពី​ដើម​រៀង​មក មុន​ពេល​មាន​ផែនដី​ទៅ​ទៀត។+

២៤ ខ្ញុំ​បាន​កើត​មក កាល​ដែល​មិន​ទាន់​មាន​ទឹក​ជ្រៅ។+

នៅ​ពេល​ដែល​មិន​ទាន់​មាន​ទឹក​ហូរ​ចេញ​ពី​ប្រភព​ទឹក​នៅ​ឡើយ គឺ​មាន​ខ្ញុំ​ហើយ។

២៥ ខ្ញុំ​បាន​កើត​មុន​ភ្នំ​នា​នា​បាន​លេច​មក

និង​មុន​ភ្នំ​តូច​ៗ​បាន​ផុស​ឡើង។

២៦ ខ្ញុំ​បាន​កើត​មុន​ពេល​ដែល​ព្រះ​បាន​បង្កើត​ផែនដី​និង​វាល​ស្មៅ

គឺ​ក្នុង​គ្រា​ដែល​មិន​ទាន់​មាន​ដី​សូម្បី​តែ​មួយ​ដុំ។

២៧ ខ្ញុំ​បាន​នៅ​ទី​នោះ ពេល​លោក​រៀបចំ​មេឃ+

និង​ក្នុង​កាល​ដែល​លោក​បាន​កំណត់​ជើង​មេឃ*នៅ​លើ​ផ្ទៃ​ទឹក+

២៨ ក្នុង​វេលា​ដែល​លោក​ដាក់​ពពក​នៅ​លើ​អាកាស

ពេល​ដែល​លោក​បាន​សាង​សមុទ្រ​ជ្រៅ

២៩ កាល​ដែល​លោក​បាន​ចេញ​ច្បាប់​សម្រាប់​សមុទ្រ

ដើម្បី​ខណ្ឌ​ទឹក​កុំ​ឲ្យ​ហូរ​ឆ្លង​ហួស​ព្រំ​ប្រទល់+

និង​ពេល​ដែល​លោក​បាន​តាំង​គ្រឹះ​ផែនដី

៣០ នៅ​គ្រា​នោះ ខ្ញុំ​បាន​នៅ​ជិត​លោក​ក្នុង​នាម​ជាជាង​ដ៏​ជំនាញ។+

ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ ខ្ញុំ​ធ្វើ​ឲ្យ​លោក​រីករាយ​ក្រៃ​លែង។+

គ្រប់​ពេល​វេលា​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​នៅ​ជា​មួយ​នឹង​លោក ខ្ញុំ​ត្រេក​អរ​ខ្លាំង​ណាស់។+

៣១ ខ្ញុំ​ត្រេក​អរ ព្រោះ​លោក​បាន​បង្កើត​ផែនដី​ឲ្យ​មនុស្ស​រស់​នៅ

ហើយ​ខ្ញុំ​ពេញ​ចិត្ត​យ៉ាង​ខ្លាំង​នឹង​មនុស្សជាតិ។

៣២ ឥឡូវ កូន​ៗ​អើយ ចូរ​ស្ដាប់​ខ្ញុំ

អ្នក​ណា​ដែល​ធ្វើ​តាម​ខ្ញុំ អ្នក​នោះ​នឹង​មាន​សុភមង្គល។

៣៣ ចូរ​ស្ដាប់​ការ​ប្រៀន​ប្រដៅ+ នោះ​កូន​នឹង​មាន​ប្រាជ្ញា

ចូរ​កូន​កុំ​ភ្លេច​ឲ្យ​សោះ។

៣៤ មាន​សុភមង្គល​ហើយ អ្នក​ណា​ដែល​ស្ដាប់​ខ្ញុំ។

អ្នក​នោះ​មក​ទ្វារ​ផ្ទះ​របស់​ខ្ញុំ​រៀង​រាល់​ព្រឹក​ព្រលឹម

និង​មក​រង់​ចាំ​នៅ​ច្រក​ចូល​ផ្ទះ​របស់​ខ្ញុំ។

៣៥ ពី​ព្រោះ​អ្នក​ណា​ដែល​ស្វែង​រក​ខ្ញុំ អ្នក​នោះ​នឹង​បាន​ជីវិត+

ហើយ​គាត់​នឹង​ទទួល​ការ​ពេញ​ចិត្ត​ពី​ព្រះ​យេហូវ៉ា។

៣៦ ប៉ុន្តែ អ្នក​ណា​ដែល​ព្រងើយ​កន្តើយ​ចំពោះ​ខ្ញុំ អ្នក​នោះ​ធ្វើ​បាប​ខ្លួន​ឯង

ហើយ​អ្នក​ណា​ដែល​ស្អប់​ខ្ញុំ អ្នក​នោះ​ស្រឡាញ់​សេចក្ដី​ស្លាប់​»។+

៩ ប្រាជ្ញា​ពិត​បាន​សង់​ផ្ទះ​សម្រាប់​ខ្លួន​ឯង

ហើយ​បាន​ធ្វើ*បង្គោល​៧​ឡើង។

២ ប្រាជ្ញា​បាន​ត្រៀម​សាច់​រួច​ជា​ស្រេច

ហើយ​បាន​លាយ​ស្រា​ទំពាំង​បាយ​ជូរ​ទុក

ព្រម​ទាំង​បាន​រៀបចំ​តុ​ទៀត​ផង។

 ៣ ប្រាជ្ញា​បាន​ចាត់​អ្នក​បម្រើ​ស្រី​ៗ

ឲ្យ​ទៅ​ប្រកាស​ពី​ទី​ខ្ពស់​នៅ​ក្នុង​ក្រុង​ថា​៖+

 ៤ ​«​អ្នក​ណា​ដែល​ខ្វះ​បទ​ពិសោធន៍ ចូរ​ឲ្យ​អ្នក​នោះ​ចូល​មក​ទី​នេះ​»។

ប្រាជ្ញា​និយាយ​ទៅ​អ្នក​ដែល​ឥត​ចេះ​គិត​ពិចារណា​ថា​៖

 ៥ ​«​ចូរ​មក​បរិភោគ​នំ​ប៉័ង

ហើយ​ផឹក​ស្រា​ទំពាំង​បាយ​ជូរ​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​លាយ​ជា​ស្រេច។

 ៦ សូម​កុំ​នៅ​ល្ងង់​ខ្លៅ​ទៀត ដើម្បី​ឲ្យ​អ្នក​មាន​ជីវិត​រស់​នៅ។+

ចូរ​ដើរ​ទៅ​មុខ​តាម​ផ្លូវ​នៃ​ការ​យល់​ដឹង​»។+

 ៧ អ្នក​ណា​ដែល​ទូន្មាន​មនុស្ស​ដែល​ប្រមាថ​មើល​ងាយ​គេ​អ្នក​នោះ​នាំ​ឲ្យ​ខ្លួន​អាប់​កិត្តិយស+

ហើយ​អ្នក​ណា​ដែល​កែ​តម្រង់​ជន​ទុច្ចរិត អ្នក​នោះ​នឹង​នាំ​ទុក្ខ​ដល់​ខ្លួន។

 ៨ កុំ​កែ​តម្រង់​មនុស្ស​ដែល​ប្រមាថ​មើល​ងាយ​គេ ព្រោះ​គាត់​នឹង​ស្អប់​អ្នក។+

ប៉ុន្តែ ចូរ​កែ​តម្រង់​មនុស្ស​ដែល​មាន​ប្រាជ្ញា ព្រោះ​គាត់​នឹង​ស្រឡាញ់​អ្នក។+

 ៩ ចូរ​អប់រំ​មនុស្ស​ដែល​មាន​ប្រាជ្ញា នោះ​គាត់​នឹង​កាន់​តែ​មាន​ប្រាជ្ញា+

ចូរ​បង្រៀន​មនុស្ស​សុចរិត នោះ​គាត់​នឹង​រៀន​កាន់​តែ​ច្រើន។

១០ ការ​កោត​ខ្លាច​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជា​ទី​ចាប់​ផ្ដើម​នៃ​ប្រាជ្ញា+

ហើយ​ការ​ស្គាល់​ព្រះ​ដ៏​បរិសុទ្ធ​បំផុត+ នាំ​ឲ្យ​មាន​ការ​យល់​ដឹង។

១១ អ្នក​នឹង​រស់​នៅ​ជា​យូរ​អង្វែង​ដោយ​សារ​ខ្ញុំ+

ហើយ​ខ្ញុំ​នឹង​ឲ្យ​អ្នក​មាន​អាយុ​វែង។

១២ បើ​អ្នក​មាន​ប្រាជ្ញា អ្នក​ផ្ទាល់​នឹង​ទទួល​ប្រយោជន៍

តែ​បើ​អ្នក​ប្រមាថ​មើល​ងាយ​គេ គឺ​ខ្លួន​អ្នក​ដែល​នឹង​ត្រូវ​រង​ផល​វិបាក។

១៣ ស្ត្រី​ល្ងី​ល្ងើ​និយាយ​ឮ​ៗ។+

នាង​គឺ​ល្ងង់​ខ្លៅ ហើយ​ឥត​ដឹង​អ្វី​សោះ។

១៤ នាង​អង្គុយ​នៅ​ច្រក​ចូល​ផ្ទះ​របស់​នាង

គឺ​អង្គុយ​នៅ​លើ​ទី​ខ្ពស់​ៗ​នៅ​ក្នុង​ក្រុង។+

១៥ នាង​ស្រែក​ហៅ​អស់​អ្នក​ដែល​ដើរ​កាត់

គឺ​អស់​អ្នក​ដែល​ធ្វើ​ដំណើរ​ឆ្ពោះ​ទៅ​តាម​ផ្លូវ​រៀង​ៗ​ខ្លួន​ថា​៖

១៦ ​«​អ្នក​ណា​ដែល​ខ្វះ​បទ​ពិសោធន៍ ចូរ​ឲ្យ​អ្នក​នោះ​ចូល​មក​ទី​នេះ​»។

នាង​និយាយ​ទៅ​អ្នក​ដែល​ឥត​ចេះ​គិត​ពិចារណា​ថា​៖+

១៧ ​«​ទឹក​ដែល​លួច​ពី​គេ មាន​រស​ជាតិ​ផ្អែម​ឆ្ងាញ់

ហើយ​អាហារ​ដែល​បរិភោគ​ដោយ​លួច​លាក់ នោះ​ក៏​មាន​ឱ​ជា​រស​ឆ្ងាញ់​ពិសា​»​។+

១៨ ប៉ុន្តែ គាត់​មិន​ដឹង​ថា​ផ្ទះ​របស់​នាង​ពេញ​ទៅ​ដោយ​មនុស្ស​ស្លាប់​ទេ

ហើយ​មិន​ដឹង​ថា​ភ្ញៀវ​របស់​នាង​នៅ​ក្នុង​ទី​បញ្ចុះ​សព*ឡើយ។+

១០ សុភាសិត​របស់​សាឡូម៉ូន។+

កូន​ដែល​មាន​ប្រាជ្ញា​ធ្វើ​ឲ្យ​ឪពុក​ត្រេក​អរ+

តែ​កូន​ដែល​ល្ងង់​ខ្លៅ*ធ្វើ​ឲ្យ​ម្ដាយ​គ្រាំ​ចិត្ត។

 ២ ទ្រព្យ​ដែល​បាន​មក​ដោយ​អំពើ​ទុច្ចរិត នោះ​នឹង​គ្មាន​ប្រយោជន៍​ទាល់​តែ​សោះ

តែ​អំពើ​សុចរិត​នឹង​សង្គ្រោះ​ឲ្យ​រួច​ពី​ស្លាប់។+

 ៣ ព្រះ​យេហូវ៉ា​នឹង​មិន​ឲ្យ​មនុស្ស​សុចរិត​ត្រូវ​អត់​ឃ្លាន​ទេ។+

រី​ឯ​មនុស្ស​ទុច្ចរិត​វិញ លោក​នឹង​មិន​ឲ្យ​ពួក​គេ​ទទួល​បាន​អ្វី​តាម​ដែល​ចិត្ត​ពួក​គេ​ប៉ង​ប្រាថ្នា​ឡើយ។

 ៤ មនុស្ស​ខ្ជិល​នឹង​ធ្លាក់​ខ្លួន​ក្រ+

តែ​មនុស្ស​ឧស្សាហ៍​នឹង​នាំ​ឲ្យ​ខ្លួន​ទៅ​ជា​អ្នក​មាន។+

 ៥ កូន​ដែល​យល់​ធ្លុះ​ជ្រៅ​តែង​ប្រមូល​ផល​ទុក​នៅ​រដូវ​ក្ដៅ

ចំណែក​ឯ​កូន​ដែល​ដេក​លក់​ស៊ប់​ក្នុង​អំឡុង​រដូវ​ច្រូត​ប្រមូល​ផល កូន​នោះ​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្លួន​ឯង​អាម៉ាស់។+

 ៦ មនុស្ស​សុចរិត​រមែង​ទទួល​ពរ+

ប៉ុន្តែ មាត់​របស់​មនុស្ស​ទុច្ចរិត​លាក់​បាំង​ចិត្ត​ដែល​ចង់​ធ្វើ​អំពើ​ឃោរឃៅ។

 ៧ កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ​របស់​មនុស្ស​សុចរិត​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​គាត់​ទទួល​ពរ+

តែ​កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ​របស់​មនុស្ស​ទុច្ចរិត​នឹង​ត្រូវ​សាប​សូន្យ​ទៅ។+

 ៨ អ្នក​ដែល​មាន​ប្រាជ្ញា​នឹង​ទទួល​យក​ពាក្យ​ទូន្មាន*+

តែ​អ្នក​ដែល​និយាយ​ផ្ដេស​ផ្ដាស​នឹង​ត្រូវ​វិនាស​អន្តរាយ។+

 ៩ មនុស្ស​ដែល​មាន​ចិត្ត​ស្មោះ​ឥត​ងាក​រេ​នឹង​ដើរ​ដោយ​សុវត្ថិភាព+

រីឯ​មនុស្ស​ដែល​មិន​ស្មោះ​ត្រង់​នឹង​ត្រូវ​គេ​ចាប់​បាន។+

១០ អ្នក​ដែល​មិច​ភ្នែក​លាក់​កំណួច​នាំ​ឲ្យ​អ្នក​ឯ​ទៀត​រង​ទុក្ខ+

ហើយ​អ្នក​ដែល​និយាយ​ផ្ដេស​ផ្ដាស​នឹង​ត្រូវ​វិនាស​អន្តរាយ។+

១១ សម្ដី​របស់​មនុស្ស​សុចរិត​ជា​ប្រភព​នៃ​ជីវិត+

ប៉ុន្តែ មាត់​របស់​មនុស្ស​ទុច្ចរិត​លាក់​បាំង​បំណង​ចិត្ត​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ឃោរ​ឃៅ​វិញ។+

១២ ការ​ស្អប់​ជា​ហេតុ​បង្ក​ឲ្យ​មាន​ទំនាស់

តែ​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​គ្រប​បាំង​អំពើ​រំលង​ទាំង​អស់។+

១៣ មនុស្ស​ដែល​មាន​សមត្ថភាព​វែក​ញែក ពោល​ពាក្យ​ប្រកប​ដោយ​ប្រាជ្ញា+

ចំណែក​ឯ​មនុស្ស​ឥត​ចេះ​គិត​ពិចារណា គេ​នឹង​ត្រូវ​រំពាត់​វាយ​ខ្នង។+

១៤ អស់​អ្នក​ដែល​មាន​ប្រាជ្ញា​ប្រមូល​ចំណេះ​ទុក​ដូច​ជា​ទ្រព្យ+

តែ​មាត់​របស់​មនុស្ស​ល្ងី​ល្ងើ​នាំ​ឲ្យ​ខ្លួន​ត្រូវ​អន្តរាយ។+

១៥ ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​របស់​អ្នក​មាន​ជា​ក្រុង​ដ៏​មាំ​មួន​របស់​ខ្លួន

រីឯ​អន្តរាយ​របស់​មនុស្ស​ក្រី​ក្រ​ជា​ភាព​តោកយ៉ាក​របស់​ខ្លួន។+

១៦ ការ​ប្រព្រឹត្ត​របស់​មនុស្ស​សុចរិត​នាំ​ឲ្យ​បាន​ជីវិត

តែ​ទង្វើ​របស់​មនុស្ស​ទុច្ចរិត​នាំ​ឲ្យ​មាន​អំពើ​ខុស​ឆ្គង។+

១៧ អ្នក​ណា​ដែល​ធ្វើ​តាម​ការ​ប្រៀន​ប្រដៅ អ្នក​នោះ​ជា​ផ្លូវ​ទៅ​កាន់​ជីវិត។*

ប៉ុន្តែ អ្នក​ណា​ដែល​ព្រងើយ​កន្តើយ​ចំពោះ​ការ​កែ​តម្រង់ អ្នក​នោះ​នឹង​នាំ​អ្នក​ឯ​ទៀត​ឲ្យ​វង្វេង​ចេញ។

១៨ អ្នក​ដែល​លាក់​ការ​ស្អប់​ទុក​ក្នុង​ចិត្ត ជា​មនុស្ស​កុហក+

ហើយ​អ្នក​ដែល​ចេះ​តែ​និយាយ​បង្កាច់​បង្ខូច* ជា​មនុស្ស​ល្ងី​ល្ងើ។

១៩ អ្នក​ណា​ដែល​និយាយ​ច្រើន គង់​តែ​មាន​កំហុស​ជា​មិន​ខាន។+

តែ​អ្នក​ណា​ដែល​ចេះ​ទប់​មាត់ អ្នក​នោះ​ជា​មនុស្ស​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​ដោយ​ចេះ​ពិចារណា។+

២០ អណ្ដាត​របស់​មនុស្ស​សុចរិត​ប្រៀប​ដូច​ជា​ប្រាក់​សុទ្ធ+

រីឯ​ការ​គិត​គូរ*របស់​មនុស្ស​ទុច្ចរិត​វិញ ឥត​បាន​ការ​ទាល់​តែ​សោះ។

២១ បបូរ​មាត់​របស់​មនុស្ស​សុចរិត​ជួយ​ណែនាំ​មនុស្ស​ជា​ច្រើន។+

តែ​មនុស្ស​ល្ងង់​ខ្លៅ*ស្លាប់ ព្រោះ​តែ​ខ្វះ​ការ​ពិចារណា។+

២២ ពរ​ពី​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​ស្ដុក​ស្ដម្ភ+

ហើយ​មិន​នាំ​ឲ្យ​ឈឺ​ចាប់​ឡើយ។

២៣ មនុស្ស​ល្ងី​ល្ងើ​ចូល​ចិត្ត​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ខ្មាស ទុក​ដូច​ជា​ល្បែង​កម្សាន្ត។

ប៉ុន្តែ មនុស្ស​ដែល​មាន​សមត្ថភាព​វែក​ញែក ជា​មនុស្ស​ដែល​មាន​ប្រាជ្ញា។+

២៤ មនុស្ស​ទុច្ចរិត​ខ្លាច​អ្វី គង់​តែ​ជួប​អ្វី​នោះ​ជា​មិន​ខាន។

ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ មនុស្ស​សុចរិត​នឹង​ទទួល​បាន​អ្វី​តាម​ដែល​ចិត្ត​គាត់​ប៉ង​ប្រាថ្នា។+

២៥ ក្រោយ​ព្យុះ​បក់​បោក មនុស្ស​ទុច្ចរិត​នឹង​លែង​មាន​ទៀត+

តែ​មនុស្ស​សុចរិត​ប្រៀប​ដូច​ជា​គ្រឹះ​ដែល​នៅ​ជាប់​ជា​រៀង​រហូត។+

២៦ ដូច​ទឹក​ខ្មេះ​ធ្វើ​ឲ្យ​ធ្មេញ​សង្កៀរ និង​ដូច​ផ្សែង​ធ្វើ​ឲ្យ​ភ្នែក​ផ្សា

នោះ​មនុស្ស​កម្ជិល​ក៏​ធ្វើ​ឲ្យ​ចៅហ្វាយ*ក្ដៅ​ក្រហាយ​យ៉ាង​នោះ​ដែរ។

២៧ ការ​កោត​ខ្លាច​ព្រះ​យេហូវ៉ា​នាំ​ឲ្យ​មាន​អាយុ​វែង+

ប៉ុន្តែ មនុស្ស​ទុច្ចរិត​នឹង​មាន​អាយុ​ខ្លី​វិញ។+

២៨ សេចក្ដី​សង្ឃឹម*របស់​មនុស្ស​សុចរិត​នាំ​ឲ្យ​មាន​អំណរ+

តែ​សេចក្ដី​សង្ឃឹម​របស់​មនុស្ស​ទុច្ចរិត​នឹង​មិន​កើត​ឡើង​ឡើយ។+

២៩ ផ្លូវ​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជា​ទី​ពឹង​ជ្រក​ដ៏​មាំ​មួន​សម្រាប់​មនុស្ស​ដែល​គ្មាន​កន្លែង​បន្ទោស+

តែ​ជា​សេចក្ដី​ហិន​វិនាស​ដល់​អស់​អ្នក​ដែល​ធ្វើ​អាក្រក់។+

៣០ មនុស្ស​សុចរិត​គ្មាន​ថ្ងៃ​ដួល​ចុះ​ឡើយ។+

ប៉ុន្តែ មនុស្ស​ទុច្ចរិត​នឹង​លែង​បាន​រស់​នៅ​ផែនដី​ត​ទៅ​ទៀត។+

៣១ មាត់​របស់​មនុស្ស​សុចរិត​បញ្ចេញ​ប្រាជ្ញា

រីឯ​អណ្ដាត​របស់​មនុស្ស​វៀច​វេរ​នឹង​ត្រូវ​កាត់​ចោល។

៣២ បបូរ​មាត់​របស់​មនុស្ស​សុចរិត​ដឹង​ថា​គួរ​និយាយ​សម្ដី​បែប​ណា

ប៉ុន្តែ មាត់​របស់​មនុស្ស​ទុច្ចរិត​ពោល​តែ​ពាក្យ​អាក្រក់។

១១ ព្រះ​យេហូវ៉ា​ស្អប់​ខ្ពើម​ជញ្ជីង​បោក​ប្រាស់*

តែ​លោក​ពេញ​ចិត្ត​ជញ្ជីង​គ្រប់​ទម្ងន់។*+

 ២ មនុស្ស​ព្រហើន*នឹង​អាប់​កិត្តិយស។+

ប៉ុន្តែ មនុស្ស​ដែល​មាន​ចិត្ត​សុភាព​បង្ហាញ​ថា​ខ្លួន​មាន​ប្រាជ្ញា។+

 ៣ ចិត្ត​ស្មោះ​ឥត​ងាក​រេ​របស់​មនុស្ស​ទៀង​ត្រង់​តែង​តែ​នាំ​មុខ​ពួក​គេ+

រីឯ​ចិត្ត​វៀច​វេរ​របស់​មនុស្ស​ក្បត់​នឹង​បំផ្លាញ​ពួក​គេ​វិញ។+

 ៤ នៅ​ថ្ងៃ​នៃ​កំហឹង​របស់​ព្រះ ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​មិន​អាច​ជួយ​អ្វី​បាន​ឡើយ+

មាន​តែ​ការ​ប្រព្រឹត្ត​សុចរិត​ទេ​ដែល​អាច​សង្គ្រោះ​ឲ្យ​រួច​ពី​ស្លាប់។+

 ៥ អំពើ​សុចរិត​របស់​មនុស្ស​ដែល​គ្មាន​កន្លែង​បន្ទោស ធ្វើ​ឲ្យ​ផ្លូវ​ដើរ​របស់​គាត់​ត្រង់

ចំណែក​មនុស្ស​ទុច្ចរិត​វិញ ពួក​គេ​នឹង​ដួល​ចុះ​ដោយ​សារ​អំពើ​អាក្រក់​របស់​ខ្លួន។+

 ៦ អំពើ​សុចរិត​របស់​មនុស្ស​ទៀង​ត្រង់​នឹង​ជួយ​សង្គ្រោះ​ពួក​គេ+

តែ​មនុស្ស​ក្បត់​នឹង​ជាប់​អន្ទាក់​ដោយ​សារ​សេចក្ដី​ប៉ង​ប្រាថ្នា​របស់​ខ្លួន។+

 ៧ ពេល​មនុស្ស​ទុច្ចរិត​ស្លាប់ សេចក្ដី​សង្ឃឹម​របស់​គាត់​នឹង​រលាយ​សាប​សូន្យ​ទៅ

ហើយ​ការ​ទុក​ចិត្ត​កម្លាំង​របស់​ខ្លួន​ក៏​វិនាស​អស់​ទៅ​ដែរ។+

 ៨ មនុស្ស​សុចរិត​នឹង​ត្រូវ​សង្គ្រោះ​ឲ្យ​រួច​ពី​ទុក្ខ​លំបាក

តែ​មនុស្ស​ទុច្ចរិត​នឹង​ជួប​ទុក្ខ​លំបាក​ជំនួស​មនុស្ស​សុចរិត​វិញ។+

 ៩ មាត់​របស់​អ្នក​ក្បត់​ជំនឿ*នាំ​ឲ្យ​អ្នក​ជិត​ខាង​អន្តរាយ

ប៉ុន្តែ មនុស្ស​សុចរិត​នឹង​ត្រូវ​សង្គ្រោះ ដោយ​សារ​ចំណេះ​របស់​ខ្លួន។+

១០ គុណធម៌​របស់​មនុស្ស​សុចរិត​ធ្វើ​ឲ្យ​ក្រុង​ទាំង​មូល​រីករាយ​ត្រេក​អរ

ហើយ​ពេល​មនុស្ស​ទុច្ចរិត​វិនាស​ទៅ នោះ​បែរ​ជា​មាន​សំឡេង​ហ៊ោ​សប្បាយ។+

១១ ក្រុង​នឹង​បាន​ថ្កុំ​ថ្កើង ដោ​យ​សារ​មនុស្ស​ទៀង​ត្រង់​បាន​ទទួល​ពរ*+

តែ​ក្រុង​នឹង​ដួល​រលំ ព្រោះ​តែ​មាត់​របស់​មនុស្ស​ទុច្ចរិត។+

១២ អ្នក​ណា​និយាយ​មើល​ងាយ*អ្នក​ជិត​ខាង អ្នក​នោះ​មិន​ចេះ​គិត​ពិចារណា​ទេ

ក៏​ប៉ុន្តែ អ្នក​ណា​នៅ​ស្ងៀម​មិន​ស្រដី អ្នក​នោះ​មាន​សមត្ថភាព​វែក​ញែក​ពិត​ប្រាកដ។+

១៣ អ្នក​បង្កាច់​បង្ខូច​ចេះ​តែ​ដើរ​ចែក​ចាយ​រឿង​សម្ងាត់​របស់​អ្នក​ឯ​ទៀត+

តែ​មនុស្ស​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ទុក​ចិត្ត​ចេះ​រក្សា​ការ​សម្ងាត់។

១៤ បើ​គ្មាន​ការ​ណែនាំ​ពី​អ្នក​ដែល​ឈ្លាស​វៃ​ទេ ប្រជារាស្ត្រ​គង់​តែ​រង​ទុក្ខ​លំបាក

ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ បើ​មាន​មនុស្ស*ច្រើន​នាក់​ឲ្យ​យោបល់ នោះ​នឹង​នាំ​ឲ្យ​បាន​ជោគ​ជ័យ។*+

១៥ អ្នក​ណា​ដែល​ធានា​ឲ្យ​អ្នក​ដែល​ខ្លួន​មិន​ស្គាល់ អ្នក​នោះ​ប្រាកដ​ជា​រង​ទុក្ខ​មិន​ខាន+

តែ​អ្នក​ណា​ដែល​មិន​ចាប់​ដៃ​ធានា​រ៉ាប់​រង អ្នក​នោះ​នឹង​មិន​ជួប​បញ្ហា​ឡើយ។

១៦ ស្ត្រី​ល្អ*នឹង​ទទួល​បាន​ការ​សរសើរ+

តែ​មនុស្ស​គ្មាន​មេត្តា​សង្វាត​រក​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ។

១៧ មនុស្ស​សប្បុរស*នឹង​នាំ​ឲ្យ​ខ្លួន​ជួប​តែ​អ្វី​ល្អ​ៗ​+

ប៉ុន្តែ ជន​ឃោរ​ឃៅ​តែង​តែ​នាំ​ឲ្យ​ខ្លួន​មាន​បញ្ហា។*+

១៨ មនុស្ស​ទុច្ចរិត​រក​បាន​កម្រៃ​ឥត​បាន​ការ+

តែ​អ្នក​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​សុចរិត​នឹង​បាន​រង្វាន់​ពិត។+

១៩ អ្នក​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​សុចរិត​យ៉ាង​ខ្ជាប់​ខ្ជួន​នឹង​បាន​ជីវិត+

តែ​អ្នក​ដែល​ធ្វើ​តែ​អំពើ​អាក្រក់​នឹង​បាត់​បង់​ជីវិត។

២០ ព្រះ​យេហូវ៉ា​ស្អប់​ខ្ពើម​អស់​អ្នក​ដែល​មាន​ចិត្ត​វៀច​វេរ+

តែ​លោក​ពេញ​ចិត្ត​អស់​អ្នក​ដែល​គ្មាន​កន្លែង​បន្ទោស។+

២១ អ្វី​មួយ​ដែល​ពិត​ប្រាកដ​គឺ មនុស្ស​អាក្រក់​នឹង​មិន​រួច​ពី​ការ​ដាក់​ទោស​ទេ+

តែ​កូន​ចៅ​របស់​មនុស្ស​សុចរិត​នឹង​គេច​ផុត​វិញ។

២២ ស្ត្រី​ស្រស់​ស្អាត​ដែល​មិន​ចេះ​គិត​ពិចារណា

ប្រៀប​ដូច​ជា​ក្រវិល​មាស​ដែល​ពាក់​នៅ​ច្រមុះ​ជ្រូក។

២៣ សេចក្ដី​ប៉ង​ប្រាថ្នា​របស់​មនុស្ស​សុចរិត នាំ​ឲ្យ​មាន​លទ្ធផល​ល្អ+

តែ​អ្វី​ដែល​មនុស្ស​ទុច្ចរិត​សង្ឃឹម នាំ​ឲ្យ​ព្រះ​ខឹង​វិញ។

២៤ អ្នក​ដែល​ឲ្យ​ដោយ​ចិត្ត​ទូលាយ​នឹង​បាន​ថែម​ទៀត+

តែ​អ្នក​ដែល​មិន​ព្រម​ឲ្យ​អ្វី​ដែល​គួរ​ឲ្យ​នឹង​ធ្លាក់​ខ្លួន​ក្រ។+

២៥ មនុស្ស​ចិត្ត​ល្អ​នឹង​ចម្រុង​ចម្រើន+

ហើយ​អ្នក​ណា​ដែល​ផ្ដល់​កម្លាំង​ចិត្ត*ដល់​អ្នក​ឯ​ទៀត អ្នក​នោះ​នឹង​ទទួល​កម្លាំង​ចិត្ត​ដែរ។+

២៦ មនុស្ស​នឹង​ដាក់​បណ្ដាសា​អ្នក​ដែល​មិន​ព្រម​លក់​ស្រូវ​របស់​ខ្លួន

តែ​ពួក​គេ​នឹង​ឲ្យ​ពរ​ដល់​អ្នក​ដែល​លក់​ស្រូវ​វិញ។

២៧ អ្នក​ណា​ដែល​ខ្នះ​ខ្នែង​ធ្វើ​អំពើ​ល្អ អ្នក​នោះ​នឹង​ទទួល​ការ​ពេញ​ចិត្ត+

តែ​អ្នក​ណា​ដែល​ចូល​ចិត្ត​ធ្វើ​អំពើ​អាក្រក់ អ្នក​នោះ​នឹង​ជួប​ការ​នោះ​ឯង។+

២៨ អ្នក​ដែល​ទុក​ចិត្ត​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​នឹង​អន្តរាយ​ទៅ+

រីឯ​មនុស្ស​សុចរិត​នឹង​រីក​ចម្រើន​ដូច​ស្លឹក​ឈើ​លាស់​ខៀវ​ខ្ចី។+

២៩ អ្នក​ណា​ដែល​បង្ក​បញ្ហា*ដល់​ក្រុម​គ្រួសារ អ្នក​នោះ​នឹង​មិន​បាន​អ្វី​ទាល់​តែ​សោះ*+

ហើយ​មនុស្ស​ល្ងង់​ខ្លៅ*នឹង​បម្រើ​អ្នក​ដែល​មាន​ប្រាជ្ញា។

៣០ អ្វី​ដែល​មនុស្ស​សុចរិត​ធ្វើ ប្រៀប​ដូច​ជា​ដើម​ឈើ​ដែល​ផ្ដល់​ជីវិត+

ហើយ​អ្នក​ដែល​ខំ​ជួយ​អ្នក​ឯ​ទៀត​ឲ្យ​ធ្វើ​អំពើ​ល្អ ជា​មនុស្ស​មាន​ប្រាជ្ញា។+

៣១ ប្រសិន​បើ​មនុស្ស​សុចរិត​នៅ​ផែនដី​ទទួល​រង្វាន់​តប​ស្នង

នោះ​មនុស្ស​ទុច្ចរិត​និង​អ្នក​ដែល​ធ្វើ​អំពើ​ខុស​ឆ្គង ច្បាស់​ជា​ទទួល​រង្វាន់​តប​ស្នង​ច្រើន​ជាង​នោះ​ទៅ​ទៀត!+

១២ អ្នក​ដែល​ស្រឡាញ់​ការ​ប្រៀន​ប្រដៅ​ក៏​ស្រឡាញ់​ចំណេះ​ដែរ។+

ប៉ុន្តែ អ្នក​ដែល​ស្អប់​ការ​កែ​តម្រង់​ជា​មនុស្ស​មិន​ចេះ​គិត​ពិចារណា។*+

 ២ ព្រះ​យេហូវ៉ា​ពេញ​ចិត្ត​មនុស្ស​ល្អ

តែ​លោក​ផ្ដន្ទា​ទោស​មនុស្ស​ដែល​គ្រោង​ធ្វើ​អាក្រក់។+

 ៣ មនុស្ស​មិន​អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្លួន​មាន​សុវត្ថិភាព​ដោយ​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ទុច្ចរិត​បាន​ឡើយ។+

ចំណែក​ឯ​មនុស្ស​សុចរិត ពួក​គេ​ប្រៀប​ដូច​ជា​ដើម​ឈើ​ដែល​មិន​អាច​រំលើង​ចេញ​បាន។

 ៤ ប្រពន្ធ​ល្អ*ជា​មកុដ​ដល់​ប្ដី​របស់​នាង+

តែ​ប្រពន្ធ​ដែល​មាន​ការ​ប្រព្រឹត្ត​គួរ​ឲ្យ​ខ្មាស ប្រៀប​ដូច​ជា​ជំងឺ​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ឆ្អឹង​របស់​ប្ដី​ពុក​រលួយ។+

 ៥ ការ​គិត​គូរ​របស់​មនុស្ស​សុចរិត​សុទ្ធ​តែ​យុត្តិធម៌

តែ​ការ​ណែនាំ​របស់​មនុស្ស​ទុច្ចរិត​សុទ្ធ​តែ​បោក​បញ្ឆោត។

 ៦ សម្ដី​របស់​មនុស្ស​ទុច្ចរិត​ប្រៀប​ដូច​ជា​អ្នក​ដែល​លប​ចាំ​សម្លាប់​គេ+

តែ​សម្ដី​របស់​ជន​ទៀង​ត្រង់​ជួយ​សង្គ្រោះ​គេ​វិញ។+

 ៧ ពេល​មនុស្ស​ទុច្ចរិត​ត្រូវ​ផ្ដួល​រំលំ ពួក​គេ​នឹង​លែង​មាន​ទៀត

តែ​ពូជ​ពង្ស​របស់​មនុស្ស​សុចរិត​នឹង​នៅ​គង់​វង្ស​ជា​និច្ច។+

 ៨ អ្នក​ដែល​ចេះ​ពិចារណា​មុន​និយាយ នឹង​ទទួល​បាន​ការ​សរសើរ+

តែ​អ្នក​ដែល​មាន​ចិត្ត​វៀច​វេរ នឹង​ទទួល​បាន​ការ​ប្រមាថ​មើល​ងាយ។+

 ៩ បើ​មិន​សូវ​មាន​មុខ​មាត់ តែ​មាន​អ្នក​បម្រើ​ម្នាក់

នោះ​ប្រសើរ​ជាង​លើក​តម្កើង​ខ្លួន តែ​គ្មាន​អាហារ*បរិភោគ។+

១០ មនុស្ស​សុចរិត​តែង​តែ​មើល​ថែ​សត្វ​របស់​ខ្លួន។+

រីឯ​មនុស្ស​ទុច្ចរិត​វិញ សូម្បី​តែ​ពេល​ពួក​គេ​បង្ហាញ​ចិត្ត​មេត្តា​ក៏​នៅ​តែ​ឃោរ​ឃៅ​ដែរ។

១១ អ្នក​ណា​ដែល​ប្រឹង​ប្រែង​ដាំ​ដុះ​លើ​ដី​របស់​ខ្លួន អ្នក​នោះ​នឹង​មាន​អាហារ​បរិភោគ​ឆ្អែត។+

ប៉ុន្តែ អ្នក​ណា​ដែល​ព្យាយាម​ដេញ​តាម​អ្វី​ដែល​ឥត​ប្រយោជន៍ អ្នក​នោះ​ជា​មនុស្ស​មិន​ចេះ​ពិចារណា​ទេ។

១២ មនុស្ស​ទុច្ចរិត​ច្រណែន​អ្វី​ដែល​មនុស្ស​អាក្រក់​បាន​ចាប់​យក​ពី​គេ

តែ​មនុស្ស​សុចរិត​ប្រៀប​ដូច​ជា​ដើម​ឈើ​ចាក់​ឫស​ជ្រៅ​ដែល​បង្កើត​ផល​ផ្លែ​ល្អ។

១៣ មនុស្ស​អាក្រក់​ជាប់​អន្ទាក់​ដោយ​សារ​សម្ដី​មិន​ល្អ​របស់​ខ្លួន+

តែ​មនុស្ស​សុចរិត​នឹង​គេច​ផុត​ពី​ទុក្ខ​លំបាក។

១៤ មនុស្ស​នឹង​ទទួល​បាន​អ្វី​ល្អ​ជា​បរិបូរ​ដោយ​សារ​សម្ដី​របស់​ខ្លួន+

ហើយ​គាត់​នឹង​បាន​រង្វាន់​ពី​ការ​ដែល​ខ្លួន​ធ្វើ។

១៥ មនុស្ស​ល្ងង់​ខ្លៅ*គិត​ថា​ផ្លូវ​ខ្លួន​ត្រឹម​ត្រូវ​ជា​និច្ច+

តែ​មនុស្ស​មាន​ប្រាជ្ញា​រមែង​ទទួល​យក​ដំបូន្មាន។*+

១៦ មនុស្ស​ល្ងង់​ខ្លៅ*ឆាប់​បង្ហាញ​ចិត្ត​ក្ដៅ​ក្រហាយ+

តែ​មនុស្ស​ឈ្លាស​វៃ​មិន​អើពើ​នឹង​ការ​ប្រមាថ​មើល​ងាយ​ឡើយ។

១៧ សាក្សី​ស្មោះ​ត្រង់​នឹង​និយាយ​ពាក្យ​ពិត

ប៉ុន្តែ សាក្សី​ក្លែង​ក្លាយ​នឹង​ពោល​ពាក្យ​បោក​បញ្ឆោត។

១៨ ការ​និយាយ​ដោយ​ឥត​គិត​ពិចារណា ប្រៀប​ដូច​ជា​ការ​ចាក់​ដោយ​ដាវ

តែ​ពាក្យ​ពេចន៍​របស់​មនុស្ស​មាន​ប្រាជ្ញា​នឹង​ជួយ​ឲ្យ​ជា​សះ​ស្បើយ។+

១៩ មាត់​ដែល​ពោល​ពាក្យ​ពិត​នឹង​នៅ​ជាប់​ជា​រៀង​រហូត+

តែ​អណ្ដាត​ភូត​ភរ​នឹង​នៅ​តែ​មួយ​ភ្លែត​ប៉ុណ្ណោះ។+

២០ ការ​បោក​បញ្ឆោត​រមែង​នៅ​ក្នុង​ចិត្ត​របស់​មនុស្ស​ដែល​ប៉ុន​ប៉ង​ធ្វើ​អាក្រក់

តែ​អស់​អ្នក​ដែល​លើក​ស្ទួយ​សេចក្ដី​សុខ​សាន្ត​តែង​តែ​មាន​អំណរ។+

២១ មនុស្ស​សុចរិត​នឹង​មិន​ជួប​ការ​អាក្រក់​ទេ+

ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ មនុស្ស​ទុច្ចរិត​នឹង​ជួប​តែ​អន្តរាយ។+

២២ ព្រះ​យេហូវ៉ា​ស្អប់​មនុស្ស​កុហក+

តែ​លោក​ពេញ​ចិត្ត​មនុស្ស​ស្មោះ​ត្រង់។

២៣ មនុស្ស​ឈ្លាស​វៃ​ចេះ​លាក់​បាំង​អ្វី​ដែល​ខ្លួន​ដឹង

តែ​មនុស្ស​ល្ងង់​ខ្លៅ*ចេះ​តែ​និយាយ​អ្វី​ដែល​ផ្ដេស​ផ្ដាស។+

២៤ មនុស្ស​ឧស្សាហ៍​នឹង​បាន​ធ្វើ​ជា​ចៅហ្វាយ+

តែ​មនុស្ស​ខ្ជិល​នឹង​ធ្លាក់​ខ្លួន​ធ្វើ​ជា​ខ្ញុំ​បម្រើ។+

២៥ ការ​ព្រួយ​បារម្ភ​នាំ​ឲ្យ​កម្លាំង​ចិត្ត​ចុះ​ខ្សោយ+

តែ​ពាក្យ​សម្ដី​ល្អ​មួយ​ម៉ាត់​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​កម្លាំង​ចិត្ត​ឡើង​វិញ។+

២៦ មនុស្ស​សុចរិត​ពិនិត្យ​មើល​វាល​ស្មៅ​សម្រាប់​សត្វ​របស់​ខ្លួន

រីឯ​ការ​ប្រព្រឹត្ត​របស់​មនុស្ស​ទុច្ចរិត​នាំ​ខ្លួន​ឲ្យ​វង្វេង​ចេញ។

២៧ មនុស្ស​ខ្ជិល​ច្រអូស​មិន​ចេញ​ទៅ​បរបាញ់​ទេ+

តែ​ភាព​ឧស្សាហ៍​ជា​ទ្រព្យ​ដ៏​មាន​តម្លៃ​របស់​មនុស្ស​វិញ។

២៨ ផ្លូវ​របស់​មនុស្ស​សុចរិត​នាំ​ទៅ​កាន់​ជីវិត+

ផ្លូវ​នោះ​គ្មាន​សេចក្ដី​ស្លាប់​ឡើយ។

១៣ កូន​ដែល​មាន​ប្រាជ្ញា​ព្រម​ទទួល​ការ​ប្រៀន​ប្រដៅ​របស់​ឪពុក+

តែ​មនុស្ស​មាន​អំណួត​មិន​ព្រម​ស្ដាប់​ការ​កែ​តម្រង់*ឡើយ។+

 ២ សម្ដី​ល្អ​របស់​មនុស្ស នាំ​ឲ្យ​គាត់​ទទួល​ផល​ល្អ។+

ប៉ុន្តែ ជន​ក្បត់​មាន​បំណង​ចិត្ត​ចង់​ធ្វើ​តែ​អំពើ​ឃោរឃៅ។

 ៣ អ្នក​ណា​ដែល​ចេះ​ប្រយ័ត្ន​មាត់ អ្នក​នោះ​នឹង​ការ​ពារ​ជីវិត*ខ្លួន+

តែ​អ្នក​ណា​ដែល​ចេះ​តែ​ហា​មាត់​និយាយ អ្នក​នោះ​នឹង​ជួប​សេចក្ដី​ហិន​វិនាស។+

 ៤ មនុស្ស​ខ្ជិល​ច្រអូស​នឹង​មិន​បាន​អ្វី​ដែល​ខ្លួន​ចង់​បាន​ឡើយ។+

ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ មនុស្ស​ឧស្សាហ៍​នឹង​ទទួល​បាន​យ៉ាង​ហូរ​ហៀរ។+

 ៥ មនុស្ស​សុចរិត​ស្អប់​ពាក្យ​កុហក+

ចំណែក​ឯ​មនុស្ស​ទុច្ចរិត ពួក​គេ​ប្រព្រឹត្ត​តែ​អំពើ​ដែល​នាំ​ឲ្យ​ខ្លួន​អាម៉ាស់​និង​អាប់​ឱន​ប៉ុណ្ណោះ។

 ៦ សេចក្ដី​សុចរិត​ជួយ​ការ​ពារ​ជន​ស្លូត​ត្រង់+

តែ​សេចក្ដី​ទុច្ចរិត​នាំ​ឲ្យ​ជន​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ខុស​ឆ្គង​វិនាស​ទៅ។

 ៧ មាន​មនុស្ស​ខ្លះ​ធ្វើ​ឲ្យ​គេ​គិត​ថា​ខ្លួន​ជា​អ្នក​មាន តែ​តាម​ពិត​គ្មាន​អ្វី​សោះ+

ឯ​មនុស្ស​ខ្លះ​ទៀត​ធ្វើ​ឲ្យ​គេ​គិត​ថា​ខ្លួន​ជា​អ្នក​ក្រ តែ​តាម​ពិត​មាន​ទ្រព្យ​ស្តុកស្តម្ភ។

 ៨ អ្នក​មាន​អាង​ទ្រព្យ​ដើម្បី​លោះ​ជីវិត*របស់​ខ្លួន+

ចំណែក​អ្នក​ក្រ​វិញ គ្មាន​នរណា​មក​គំរាម​កំហែង*ទាល់​តែ​សោះ។+

 ៩ ពន្លឺ​របស់​មនុស្ស​សុចរិត​គឺ​ភ្លឺ​ត្រចះ+

តែ​ចង្កៀង​របស់​មនុស្ស​ទុច្ចរិត​នឹង​ត្រូវ​ពន្លត់។+

១០ មនុស្ស​ព្រហើន*បង្ក​ឲ្យ​មាន​តែ​ការ​ទាស់​ទែង+

ប៉ុន្តែ អស់​អ្នក​ដែល​មាន​ប្រាជ្ញា​រមែង​ស្វែង​រក​ដំបូន្មាន។*+

១១ ទ្រព្យ​ដែល​បាន​មក​ងាយ​ៗ​*នឹង​រលស់​ទៅ​វិញ+

តែ​ទ្រព្យ​ដែល​បាន​មក​បន្តិច​ម្ដង​ៗ​នឹង​កើន​ឡើង​ជា​លំដាប់។

១២ សេចក្ដី​សង្ឃឹម*ដែល​ក្រ​នឹង​កើត​ឡើង នាំ​ឲ្យ​ក្រៀម​ក្រំ​ចិត្ត+

តែ​ពេល​បំណង​ប្រាថ្នា​ក្លាយ​ជា​ការ​ពិត នោះ​ប្រៀប​ដូច​ជា​ដើម​ឈើ​ដែល​ផ្ដល់​ជីវិត។+

១៣ អ្នក​ណា​ដែល​មើល​ងាយ​ពាក្យ​ទូន្មាន អ្នក​នោះ​នឹង​ទទួល​ផល​យ៉ាង​ស័ក្ដិ​សម+

តែ​អ្នក​ណា​ដែល​គោរព​បញ្ញត្តិ អ្នក​នោះ​នឹង​ទទួល​បាន​រង្វាន់។+

១៤ ការ​បង្រៀន*របស់​មនុស្ស​មាន​ប្រាជ្ញា​នាំ​ឲ្យ​បាន​ជីវិត+

ហើយ​ជួយ​ឲ្យ​រួច​ផុត​ពី​អន្ទាក់​នៃ​សេចក្ដី​ស្លាប់។

១៥ អ្នក​ដែល​មាន​ការ​យល់​ធ្លុះ​ជ្រៅ​នឹង​ទទួល​បាន​ការ​ពេញ​ចិត្ត

តែ​ផ្លូវ​របស់​ជន​ក្បត់​ពោរ​ពេញ​ទៅ​ដោយ​ទុក្ខ​លំបាក។

១៦ មនុស្ស​ឈ្លាស​វៃ​ប្រព្រឹត្ត​ដោយ​ចំណេះ​ដឹង+

ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ មនុស្ស​ល្ងង់​ខ្លៅ*ចេះ​តែ​បង្ហាញ​ឲ្យ​ឃើញ​ពី​ការ​ផ្ដេស​ផ្ដាស​របស់​ខ្លួន។+

១៧ ទូត​ទុច្ចរិត​បង្ក​ឲ្យ​មាន​តែ​បញ្ហា+

ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ ទូត​ស្មោះ​ត្រង់​នាំ​ប្រយោជន៍​មក។+

១៨ អ្នក​ណា​ដែល​មិន​ព្រម​ស្ដាប់​ការ​ប្រៀន​ប្រដៅ អ្នក​នោះ​នឹង​ក្រ​លំបាក​ហើយ​អាប់​ឱន

តែ​អ្នក​ណា​ដែល​ព្រម​ទទួល​ការ​កែ​តម្រង់* អ្នក​នោះ​នឹង​ត្រូវ​លើក​តម្កើង។+

១៩ ពេល​ដែល​បំណង​ប្រាថ្នា​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ការ​ពិត នោះ​នាំ​ឲ្យ​ចិត្ត​រីករាយ​ត្រេក​អរ+

តែ​មនុស្ស​ល្ងី​ល្ងើ​មិន​ព្រម​លះ​ចោល​ផ្លូវ​អាក្រក់​ឡើយ។+

២០ អ្នក​ដែល​សេព​គប់​មនុស្ស​មាន​ប្រាជ្ញា​នឹង​មាន​ប្រាជ្ញា​ដែរ+

តែ​អ្នក​ដែល​សេព​គប់​មនុស្ស​ល្ងី​ល្ងើ​នឹង​ជួប​បញ្ហា។+

២១ សេចក្ដី​អន្តរាយ​ដេញ​តាម​មនុស្ស​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ខុស​ឆ្គង+

ប៉ុន្តែ ភាព​ចម្រុង​ចម្រើន​ជា​រង្វាន់​សម្រាប់​មនុស្ស​សុចរិត។+

២២ មនុស្ស​ល្អ​ទុក​មត៌ក​ឲ្យ​កូន​ចៅ​ជំនាន់​ក្រោយ

តែ​ទ្រព្យ​ដែល​មនុស្ស​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ខុស​ឆ្គង​បាន​ប្រមូល​ទុក​នឹង​ក្លាយ​ទៅ​ជា​របស់​មនុស្ស​សុចរិត​វិញ។+

២៣ ដី​ស្រែ​ដែល​ភ្ជួរ​រាស់​ដោយ​អ្នក​ក្រ នឹង​កើត​ផល​បរិបូរ

តែ​ដី*អាច​ត្រូវ​កញ្ឆក់​យក​ទៅ ព្រោះ​តែ​ភាព​អយុត្តិធម៌។

២៤ អ្នក​ណា​ដែល​មិន​ប្រៀន​ប្រដៅ​កូន* អ្នក​នោះ​ស្អប់​កូន+

តែ​អ្នក​ណា​ដែល​ព្យាយាម​ប្រៀន​ប្រដៅ​កូន* អ្នក​នោះ​ស្រឡាញ់​កូន។+

២៥ មនុស្ស​សុចរិត​នឹង​បាន​បរិភោគ​រហូត​ដល់​ឆ្អែត+

តែ​មនុស្ស​ទុច្ចរិត​នឹង​ស្រេក​ឃ្លាន​វិញ។+

១៤ ស្ត្រី​ដែល​ពិត​ជា​មាន​ប្រាជ្ញា​នឹង​ពង្រឹង​ក្រុម​គ្រួសារ​របស់​នាង+

តែ​ស្ត្រី​ល្ងង់​ខ្លៅ*នឹង​បំផ្លាញ​ក្រុម​គ្រួសារ​ដោយ​ដៃ​របស់​នាង​ផ្ទាល់។

 ២ មនុស្ស​ដែល​ដើរ​ក្នុង​ផ្លូវ​ទៀង​ត្រង់​គោរព​កោត​ខ្លាច​ព្រះ​យេហូវ៉ា

ប៉ុន្តែ មនុស្ស​ដែល​ដើរ​ក្នុង​ផ្លូវ​វៀច​វេរ*ប្រមាថ​មើល​ងាយ​លោក។

 ៣ សម្ដី​អួតអាង​របស់​មនុស្ស​ល្ងង់​ខ្លៅ*ប្រៀប​ដូច​ជា​រំពាត់

តែ​សម្ដី​របស់​មនុស្ស​មាន​ប្រាជ្ញា​នឹង​ជួយ​ការ​ពារ​ពួក​គេ។

 ៤ កន្លែង​ណា​ដែល​គ្មាន​សត្វ​គោ នោះ​ប្រដាប់​ដាក់​ចំណី​តែង​តែ​ស្អាត​ល្អ។

ប៉ុន្តែ កម្លាំង​របស់​សត្វ​គោ​នាំ​ឲ្យ​បាន​ផល​ជា​បរិបូរ។

 ៥ សាក្សី​ស្មោះ​ត្រង់​នឹង​មិន​និយាយ​កុហក​ទេ

តែ​សាក្សី​ក្លែង​ក្លាយ​និយាយ​កុហក​ជា​និច្ច។+

 ៦ មនុស្ស​មាន​អំណួត*ខំ​ស្វែង​រក​ប្រាជ្ញា តែ​រក​មិន​បាន​សោះ។

ប៉ុន្តែ អ្នក​ដែល​មាន​ការ​យល់​ដឹង​បាន​ចំណេះ​យ៉ាង​ងាយ​ស្រួល។+

 ៧ ចូរ​ជៀស​ឲ្យ​ឆ្ងាយ​ពី​មនុស្ស​ល្ងង់​ខ្លៅ*

ព្រោះ​អ្នក​នឹង​មិន​បាន​ចំណេះ​ពី​មាត់​របស់​គេ​ឡើយ។+

 ៨ ប្រាជ្ញា​ជួយ​មនុស្ស​ឈ្លាស​វៃ​ឲ្យ​យល់​ច្បាស់​អំពី​ផ្លូវ​ដែល​ខ្លួន​កំពុង​ដើរ

ចំណែក​ឯ​មនុស្ស​ល្ងី​ល្ងើ​ត្រូវ​គេ​បោក​បញ្ឆោត*​ដោយ​សារ​តែ​ភាព​ល្ងង់​ខ្លៅ​របស់​ខ្លួន។+

 ៩ ពេល​មនុស្ស​ល្ងង់​ខ្លៅ*ធ្វើ​ខុស ពួក​គេ​ចាត់​ទុក​ថា​ជា​រឿង​អស់​សំណើច+

រីឯ​ពួក​មនុស្ស​ទៀង​ត្រង់ ពួក​គេ​សុខ​ចិត្ត​ស្រុះ​ស្រួល​គ្នា​វិញ។

១០ មាន​តែ​ចិត្ត​ខ្លួន​ឯង​ប៉ុណ្ណោះ​ដែល​យល់​ពី​ភាព​ល្វីង​ជូរ​ចត់​របស់​ខ្លួន

ហើយ​អំណរ​ក្នុង​ចិត្ត​ខ្លួន អ្នក​ក្រៅ​មិន​អាច​យល់​បាន​ទេ។

១១ ផ្ទះ​របស់​មនុស្ស​ទុច្ចរិត​នឹង​ត្រូវ​បំផ្លាញ​ចោល+

តែ​ត្រសាល​របស់​មនុស្ស​ទៀង​ត្រង់​នឹង​ចម្រុង​ចម្រើន​ឡើង។

១២ មាន​ផ្លូវ​មួយ​ដែល​មនុស្ស​មើល​ទៅ​ហាក់​ដូច​ជា​ផ្លូវ​ត្រឹម​ត្រូវ+

តែ​នៅ​ទី​បំផុត ផ្លូវ​នោះ​នាំ​ទៅ​ដល់​សេចក្ដី​ស្លាប់។+

១៣ ទោះ​ជា​មនុស្ស​សើច​ក៏​ដោយ ក្នុង​ចិត្ត​គាត់​ប្រហែល​ជា​ឈឺ​ចាប់

ហើយ​ការ​អរ​សប្បាយ​ប្រហែល​ជា​ចប់​ទៅ​វិញ​ដោយ​ក្ដី​ទុក្ខ​សោក។

១៤ មនុស្ស​ដែល​ចចេស​ធ្វើ​តាម​តែ​ចិត្ត នឹង​ទទួល​ផល​ពី​ការ​ដែល​ខ្លួន​ប្រព្រឹត្ត+

ប៉ុន្តែ មនុស្ស​ល្អ​នឹង​ទទួល​បាន​រង្វាន់​ពី​ការ​ប្រព្រឹត្ត​ល្អ​របស់​ខ្លួន។+

១៥ មនុស្ស​ឆោត*ជឿ​គ្រប់​ពាក្យ​ទាំង​អស់

តែ​មនុស្ស​ឈ្លាស​វៃ​រមែង​គិត​ពិចារណា​ជា​មុន​សិន។+

១៦ មនុស្ស​ដែល​មាន​ប្រាជ្ញា​ប្រុង​ប្រយ័ត្ន​ជា​និច្ច ហើយ​មិន​ធ្វើ​អំពើ​អាក្រក់​ឡើយ។

តែ​មនុស្ស​ល្ងី​ល្ងើ​ចេះ​តែ​ធ្វេស​ប្រហែស* ថែម​ទាំង​ទុក​ចិត្ត​ខ្លួន​ឯង​ហួស​ហេតុ​ពេក។

១៧ មនុស្ស​ដែល​រហ័ស​ខឹង​តែង​តែ​ប្រព្រឹត្ត​ដោយ​ល្ងង់​ខ្លៅ+

ចំណែក​ឯ​មនុស្ស​ដែល​ចេះ​គិត​វែង​ឆ្ងាយ នោះ​នឹង​ត្រូវ​គេ​ស្អប់​វិញ។

១៨ មនុស្ស​ឆោត*នឹង​បាន​ភាព​ល្ងង់​ខ្លៅ​ទុក​ជា​មត៌ក

តែ​មនុស្ស​ឈ្លាស​វៃ​នឹង​បាន​ចំណេះ​ទុក​ជា​មកុដ។+

១៩ មនុស្ស​អាក្រក់​នឹង​ឱន​គោរព​នៅ​ចំពោះ​មុខ​មនុស្ស​ល្អ

ហើយ​មនុស្ស​ទុច្ចរិត​នឹង​ក្រាប​ខ្លួន​នៅ​ខ្លោង​ទ្វារ​របស់​មនុស្ស​សុចរិត។

២០ អ្នក​មាន​សម្បូរ​មិត្ត​ភក្ដិ​ណាស់+

ចំណែក​ឯ​អ្នក​ក្រ សូម្បី​តែ​អ្នក​ជិត​ខាង​ក៏​ស្អប់​គាត់​ដែរ។+

២១ អ្នក​ណា​ដែល​មើល​ងាយ​អ្នក​ជិត​ខាង អ្នក​នោះ​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ខុស​ឆ្គង

តែ​អ្នក​ណា​ដែល​បង្ហាញ​ចិត្ត​មេត្តា​ដល់​មនុស្ស​ទន់​ទាប អ្នក​នោះ​មាន​សុភមង្គល។+

២២ អស់​អ្នក​ដែល​រៀប​ផែន​ការ​អាក្រក់​នឹង​ត្រូវ​វង្វេង

តែ​អស់​អ្នក​ដែល​តាំង​ចិត្ត​ធ្វើ​អំពើ​ល្អ​នឹង​ទទួល​បាន​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់*​និង​សេចក្ដី​ស្មោះ​ត្រង់។+

២៣ អស់​ទាំង​ការងារ​នឿយ​ហត់​សុទ្ធ​តែ​មាន​ប្រយោជន៍

ប៉ុន្តែ អ្នក​ដែល​បាន​តែ​សម្ដី​ប៉ុណ្ណោះ នឹង​ធ្លាក់​ខ្លួន​ក្រ។+

២៤ ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ជា​មកុដ​របស់​មនុស្ស​មាន​ប្រាជ្ញា

តែ​មនុស្ស​ល្ងង់​ខ្លៅ​បាន​តែ​ភាព​ល្ងី​ល្ងើ​ប៉ុណ្ណោះ។+

២៥ សាក្សី​ដែល​និយាយ​ពាក្យ​ពិត​នឹង​ជួយ​ការ​ពារ​ជីវិត​មនុស្ស។

ប៉ុន្តែ ជន​បោក​បញ្ឆោត​ពោល​តែ​ពាក្យ​កុហក។

២៦ អ្នក​ដែល​កោត​ខ្លាច​ព្រះ​យេហូវ៉ា មាន​ទំនុក​ចិត្ត​ទាំង​ស្រុង​ទៅ​លើ​លោក+

ហើយ​នោះ​នឹង​ទៅ​ជា​ទី​ពឹង​ជ្រក​សម្រាប់​កូន​ៗ​របស់​គាត់។+

២៧ ការ​កោត​ខ្លាច​ព្រះ​យេហូវ៉ា​នាំ​ឲ្យ​បាន​ជីវិត

ហើយ​ជួយ​ឲ្យ​បែរ​ចេញ​ពី​អន្ទាក់​នៃ​សេចក្ដី​ស្លាប់។

២៨ ស្ដេច​បាន​រុង​រឿង​ដោយ​សារ​មាន​ប្រជារាស្ត្រ​ច្រើន។+

ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ បើ​គ្មាន​ប្រជា​រាស្ត្រ​ទេ អ្នក​គ្រប់​គ្រង​លែង​មាន​អំណាច​ទៀត។

២៩ មនុស្ស​ដែល​មិន​រហ័ស​ខឹង ជា​មនុស្ស​មាន​សមត្ថភាព​វែក​ញែក​ខ្ពស់+

តែ​មនុស្ស​ដែល​មិន​ចេះ​អត់​ធ្មត់​បង្ហាញ​ចេញ​តែ​ភាព​ល្ងង់​ខ្លៅ។+

៣០ ចិត្ត​ស្ងប់​នាំ​ឲ្យ​មាន​សុខភាព​ល្អ

តែ​ចិត្ត​ច្រណែន​ប្រៀប​ដូច​ជា​ជំងឺ​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ឆ្អឹង​ពុក​រលួយ។+

៣១ អ្នក​ណា​ដែល​បោក​ប្រាស់​មនុស្ស​ទន់​ទាប អ្នក​នោះ​មើល​ងាយ​ព្រះ​ដែល​ជា​អ្នក​បង្កើត+

តែ​អ្នក​ណា​ដែល​បង្ហាញ​ចិត្ត​មេត្តា​ចំពោះ​មនុស្ស​ក្រី​ក្រ អ្នក​នោះ​លើក​តម្កើង​ព្រះ។+

៣២ មនុស្ស​ទុច្ចរិត​នឹង​វិនាស​ទៅ ព្រោះ​តែ​អំពើ​អាក្រក់​របស់​ខ្លួន

តែ​មនុស្ស​សុចរិត​នឹង​ទទួល​បាន​ការ​ការ​ពារ​ដោយ​សារ​គាត់​មាន​ចិត្ត​ស្មោះ​ឥត​ងាក​រេ។+

៣៣ មនុស្ស​ដែល​មាន​ការ​យល់​ដឹង​មិន​អួត​ថា​ខ្លួន​មាន​ប្រាជ្ញា​ទេ+

តែ​មនុស្ស​ល្ងី​ល្ងើ​ចូល​ចិត្ត​អួត​អំពី​អ្វី​ដែល​ខ្លួន​ដឹង។

៣៤ អំពើ​សុចរិត​នាំ​ឲ្យ​បណ្ដា​រាស្ត្រ​ថ្កុំ​ថ្កើង+

តែ​អំពើ​ខុស​ឆ្គង​ធ្វើ​ឲ្យ​ពលរដ្ឋ​អាប់​ឱន​កិត្តិយស។

៣៥ ស្ដេច​ពេញ​ចិត្ត​អ្នក​បម្រើ​ដែល​យល់​ឆ្លុះ​ជ្រៅ+

តែ​ស្ដេច​ខឹង​យ៉ាង​ខ្លាំង​ចំពោះ​អ្នក​បម្រើ​ដែល​បង្ក​តែ​រឿង​អាម៉ាស់។+

១៥ សម្ដី​ទន់ភ្លន់*រម្ងាប់​កំហឹង+

តែ​ពាក្យ​គំរោះ​គំរើយ*ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​កំហឹង​កាន់​តែ​ខ្លាំង។+

 ២ មនុស្ស​ដែល​មាន​ប្រាជ្ញា​និយាយ​អ្វី​ល្អ​ៗ​ដែល​ខ្លួន​ដឹង+

ប៉ុន្តែ មនុស្ស​ល្ងី​ល្ងើ​ចេះ​តែ​របូត​មាត់​ពោល​ពាក្យ​ល្ងង់​ខ្លៅ។

 ៣ ភ្នែក​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ឃើញ​គ្រប់​ទី​កន្លែង

លោក​សង្កេត​មើល​ទាំង​មនុស្ស​ល្អ​ទាំង​មនុស្ស​អាក្រក់។+

 ៤ អណ្ដាត​សុភាព*ប្រៀប​ដូច​ជា​ដើម​ឈើ​ដែល​ផ្ដល់​ជីវិត+

តែ​សម្ដី​វៀច​វេរ​នាំ​ឲ្យ​កើត​ទុក្ខ​ព្រួយ។*

 ៥ កូន​ល្ងង់​ខ្លៅ*មើល​ងាយ​ការ​ប្រៀន​ប្រដៅ​របស់​ឪពុក+

តែ​មនុស្ស​ឈ្លាស​វៃ​ទទួល​យក​ការ​កែ​តម្រង់។+

 ៦ នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​របស់​មនុស្ស​សុចរិត​មាន​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ហូរ​ហៀរ

តែ​ផល​ដែល​មនុស្ស​ទុច្ចរិត​រក​បាន នាំ​ឲ្យ​មាន​បញ្ហា​ដល់​គាត់​វិញ។+

 ៧ បបូរ​មាត់​របស់​មនុស្ស​មាន​ប្រាជ្ញា​តែង​ចែក​រំលែក​ចំណេះ+

តែ​មនុស្ស​ល្ងី​ល្ងើ​គ្មាន​ចិត្ត​ចង់​ធ្វើ​ដូច្នោះ​ឡើយ។+

 ៨ ព្រះ​យេហូវ៉ា​ស្អប់​ខ្ពើម​គ្រឿង​បូជា​របស់​មនុស្ស​ទុច្ចរិត+

តែ​លោក​ពេញ​ចិត្ត​ស្ដាប់​សេចក្ដី​អធិដ្ឋាន​របស់​មនុស្ស​ទៀង​ត្រង់។+

 ៩ ព្រះ​យេហូវ៉ា​ស្អប់​ផ្លូវ​របស់​មនុស្ស​ទុច្ចរិត+

តែ​លោក​ស្រឡាញ់​អ្នក​ណា​ដែល​ព្យាយាម​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​សុចរិត។+

១០ អ្នក​ដែល​បោះ​បង់​ចោល​ផ្លូវ​ល្អ មិន​ចូល​ចិត្ត​ការ​ប្រៀន​ប្រដៅ​ទេ+

តែ​អ្នក​ណា​ដែល​ស្អប់​ការ​កែ​តម្រង់ អ្នក​នោះ​នឹង​ស្លាប់។+

១១ សូម្បី​តែ​ទី​បញ្ចុះ​សព*និង​ទី​នៃ​សេចក្ដី​ហិន​វិនាស* ព្រះ​យេហូវ៉ា​មើល​ឃើញ​អស់​ទៅ​ហើយ+

ទម្រាំ​តែ​ចិត្ត​របស់​មនុស្ស លោក​ប្រាកដ​ជា​មើល​ឃើញ​ច្បាស់​ជាង​នោះ​ទៅ​ទៀត!+

១២ មនុស្ស​មាន​អំណួត​មិន​ស្រឡាញ់​អ្នក​ដែល​កែ​តម្រង់​គាត់​ទេ+

គាត់​នឹង​មិន​សុំ​យោបល់​ពី​អ្នក​ដែល​មាន​ប្រាជ្ញា​ឡើយ។+

១៣ ចិត្ត​ត្រេក​អរ​ធ្វើ​ឲ្យ​ទឹក​មុខ​ស្រស់ស្រាយ

តែ​ចិត្ត​ក្រៀម​ក្រំ​នាំ​ឲ្យ​ព្រួយ​ចំ​បែង។+

១៤ មនុស្ស​ដែល​មាន​ការ​យល់​ដឹង​ស្វះ​ស្វែង​រក​ចំណេះ​ថែម​ទៀត+

តែ​មាត់​របស់​មនុស្ស​ល្ងី​ល្ងើ​សប្បាយ​និយាយ​តែ​ពាក្យ​ល្ងង់​ខ្លៅ។+

១៥ ចំពោះ​អ្នក​ដែល​រង​ទុក្ខ​វេទនា ថ្ងៃ​ណា​ក៏​ជា​ថ្ងៃ​អាក្រក់​ដែរ+

តែ​អ្នក​ដែល​មាន​ចិត្ត​រីករាយ*វិញ គាត់​ដូច​ជា​នៅ​ក្នុង​ពិធី​ជប់​លៀង​រាល់​ថ្ងៃ។+

១៦ មាន​ទ្រព្យ​តិច តែ​កោត​ខ្លាច​ព្រះ​យេហូវ៉ា+

នោះ​ប្រសើរ​ជាង​មាន​ទ្រព្យ​ច្រើន តែ​ខ្វល់​ចិត្ត។+

១៧ បើ​បរិភោគ​បន្លែ​មួយ​ចាន​នៅ​កន្លែង​ដែល​មាន​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់+

នោះ​ប្រសើរ​ជាង​បរិភោគ​សាច់​គោ*នៅ​កន្លែង​ដែល​មាន​ការ​ស្អប់។+

១៨ មនុស្ស​ដែល​ឆាប់​ខឹង​បង្ក​ឲ្យ​មាន​ទំនាស់+

តែ​អ្នក​ដែល​មិន​រហ័ស​ខឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​ជម្លោះ​ស្ងប់​ស្ងាត់។+

១៩ ផ្លូវ​របស់​មនុស្ស​ខ្ជិល​ច្រអូស​ប្រៀប​ដូច​ជា​របង​បន្លា+

តែ​ផ្លូវ​របស់​មនុស្ស​ទៀង​ត្រង់​ប្រៀប​ដូច​ជា​មហា​វិថី​រាប​ស្មើ។+

២០ កូន​ដែល​មាន​ប្រាជ្ញា​ធ្វើ​ឲ្យ​ឪពុក​អរ​សប្បាយ+

តែ​កូន​ដែល​ល្ងី​ល្ងើ​មើល​ងាយ​ម្ដាយ។+

២១ អ្នក​ដែល​ខ្វះ​ការ​ពិចារណា​ចាត់​ទុក​ភាព​ល្ងង់​ខ្លៅ​ជា​អំណរ​របស់​ពួក​គេ+

តែ​អ្នក​ដែល​មាន​សមត្ថភាព​វែក​ញែក​ដើរ​តាម​ផ្លូវ​ត្រឹម​ត្រូវ​ជា​និច្ច។+

២២ បើ​គ្មាន​ការ​ប្រឹក្សា​ទេ នោះ​គម្រោង​នឹង​បរាជ័យ

តែ​បើ​មាន​ការ​ប្រឹក្សា​ច្រើន* នោះ​គម្រោង​នឹង​បាន​ជោគ​ជ័យ​វិញ។+

២៣ អ្នក​ដែល​ឆ្លើយ​ត្រឹម​ត្រូវ​តែង​តែ​សប្បាយ​ចិត្ត+

ហើយ​ពាក្យ​មួយ​ម៉ាត់​ដែល​ពោល​ត្រូវ​ពេល នោះ​ល្អ​ណាស់​ហ្ន៎!+

២៤ ផ្លូវ​ដែល​ផ្ដល់​ជីវិត​នាំ​មនុស្ស​ដែល​យល់​ធ្លុះ​ជ្រៅ​ឡើង​ទៅ​លើ+

ដើម្បី​ជួយ​គាត់​ឲ្យ​ជៀស​ផុត​ពី​ផ្នូរ*ដែល​នៅ​ខាង​ក្រោម។+

២៥ ព្រះ​យេហូវ៉ា​នឹង​បំផ្លាញ​ផ្ទះ​របស់​មនុស្ស​ក្រអឺត​ក្រទម+

តែ​លោក​នឹង​រក្សា​ការ​ពារ​ព្រំ​ប្រទល់​ដី​របស់​ស្ត្រី​មេម៉ាយ។+

២៦ ព្រះ​យេហូវ៉ា​ស្អប់​ឧបាយ​កល​របស់​ជន​ទុច្ចរិត+

តែ​លោក​ពេញ​ចិត្ត​ពាក្យ​សម្ដី​ពីរោះ។+

២៧ អ្នក​ដែល​រក​កម្រៃ​តាម​របៀប​មិន​ទៀង​ត្រង់ នាំ​ឲ្យ​ក្រុម​គ្រួសារ​ជួប​បញ្ហា*+

តែ​អ្នក​ដែល​ស្អប់​សំណូក​នឹង​រស់​នៅ​យូរ​អង្វែង។+

២៨ មនុស្ស​សុចរិត​គិត​សិន​មុន​នឹង​ឆ្លើយ*+

តែ​មនុស្ស​ទុច្ចរិត​ចេះ​តែ​របូត​មាត់​និយាយ​អ្វី​ដែល​អាក្រក់។

២៩ ព្រះ​យេហូវ៉ា​នៅ​ឆ្ងាយ​ពី​មនុស្ស​ទុច្ចរិត

តែ​លោក​ឮ​សេចក្ដី​អធិដ្ឋាន​របស់​មនុស្ស​សុចរិត។+

៣០ ក្រសែ​ភ្នែក​ដែល​ពោរ​ពេញ​ដោយ​អំណរ​ធ្វើ​ឲ្យ​ចិត្ត​សប្បាយ

ចំណែក​ឯ​ដំណឹង​ល្អ​នាំ​ឲ្យ​មាន​កម្លាំង។*+

៣១ អ្នក​ណា​ដែល​ស្ដាប់​ការ​កែ​តម្រង់​ដែល​ផ្ដល់​ជីវិត

អ្នក​នោះ​រស់​នៅ​ក្នុង​ចំណោម​មនុស្ស​ដែល​មាន​ប្រាជ្ញា។+

៣២ អ្នក​ណា​ដែល​បដិសេធ​ការ​ប្រៀន​ប្រដៅ អ្នក​នោះ​ស្អប់​ជីវិត​ខ្លួន+

ប៉ុន្តែ អ្នក​ណា​ដែល​ស្ដាប់​ការ​កែ​តម្រង់ អ្នក​នោះ​ខំ​ឲ្យ​បាន​ការ​យល់​ដឹង។+

៣៣ ការ​កោត​ខ្លាច​ព្រះ​យេហូវ៉ា បង្រៀន​មនុស្ស​ឲ្យ​មាន​ប្រាជ្ញា+

ហើយ​ចិត្ត​រាប​ទាប​នាំ​ឲ្យ​ទទួល​កិត្តិយស។+

១៦ មនុស្ស​គិត​គូរ​នៅ​ក្នុង​ចិត្ត

តែ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជួយ​គាត់​ឲ្យ​ចេះ​តប​ឆ្លើយ​យ៉ាង​ត្រឹម​ត្រូវ។+

 ២ មនុស្ស​ស្មានថា​អស់​ទាំង​ផ្លូវ​របស់​ខ្លួន​សុទ្ធ​តែ​ត្រឹម​ត្រូវ*+

ប៉ុន្តែ ព្រះ​យេហូវ៉ា​ពិនិត្យ​មើល​បំណង​ចិត្ត​របស់​គេ​វិញ។+

 ៣ ទោះ​ជា​អ្នក​ធ្វើ​អ្វី​ក៏​ដោយ ចូរ​ទុក​ចិត្ត​ព្រះ​យេហូវ៉ា+

នោះ​គម្រោង​ការ​របស់​អ្នក​នឹង​បាន​ជោគ​ជ័យ។

 ៤ ព្រះ​យេហូវ៉ា​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្វី​ៗ​ទាំង​អស់​ស្រប​ទៅ​តាម​គោល​បំណង​របស់​លោក

សូម្បី​តែ​មនុស្ស​ទុច្ចរិត ក៏​លោក​ធ្វើ​ឲ្យ​ពួក​គេ​សាប​សូន្យ​ទៅ​នៅ​ថ្ងៃ​នៃ​សេចក្ដី​ហិន​វិនាស​ដែរ។+

 ៥ ព្រះ​យេហូវ៉ា​ស្អប់​ខ្ពើម​មនុស្ស​ដែល​មាន​អំណួត*+

លោក​នឹង​ដាក់​ទោស​ពួក​គេ​ជា​មិន​ខាន។

 ៦ កំហុស​នឹង​ត្រូវ​អភ័យ​ទោស​ឲ្យ ដោយ​សារ​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់*​និង​សេចក្ដី​ស្មោះ​ត្រង់+

ហើយ​ការ​កោត​ខ្លាច​ព្រះ​យេហូវ៉ា​នាំ​មនុស្ស​ឲ្យ​វៀរ​ចាក​អំពើ​អាក្រក់។+

 ៧ ពេល​ដែល​អ្នក​ណា​ម្នាក់​តែង​តែ​ធ្វើ​អ្វី​ដែល​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ពេញ​ចិត្ត

សូម្បី​តែ​សត្រូវ​របស់​អ្នក​នោះ ក៏​លោក​បណ្ដាល​ឲ្យ​មាន​សន្តិភាព​ជា​មួយ​នឹង​អ្នក​នោះ​ដែរ។+

 ៨ បើ​មាន​ទ្រព្យ​តិច តែ​សុចរិត+

នោះ​ប្រសើរ​ជាង​មាន​ទ្រព្យ​ច្រើន* តែ​គ្មាន​យុត្តិធម៌។+

 ៩ មនុស្ស​ប្រហែល​ជា​គិត​យ៉ាង​ហ្មត់​ចត់​អំពី​ផ្លូវ​ដែល​ខ្លួន​ត្រូវ​ដើរ

តែ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជា​អ្នក​ដែល​ជួយ​ណែនាំ​ជំហាន​របស់​គេ។+

១០ ស្ដេច​គួរ​សម្រេច​ក្ដី​តាម​ការ​ដឹក​នាំ​របស់​ព្រះ+

ស្ដេច​មិន​ត្រូវ​វិនិច្ឆ័យ​ក្ដី​ដោយ​អយុត្តិធម៌​ឡើយ។+

១១ ជញ្ជីង​និង​ប្រដាប់​ថ្លឹង​ត្រឹម​ត្រូវ​មក​ពី​ព្រះ​យេហូវ៉ា

កូន​ជញ្ជីង​ទាំង​អស់​ដែល​នៅ​ក្នុង​ថង់ សុទ្ធ​តែ​មក​ពី​លោក។+

១២ ស្ដេច​នា​នា​ស្អប់​ការ​ប្រព្រឹត្ត​ទុច្ចរិត+

ព្រោះ​បល្ល័ង្ក​របស់​ពួក​គេ​នៅ​គង់​វង្ស​បាន​ដោយ​សារ​សេចក្ដី​សុចរិត។+

១៣ ពួក​ស្ដេច​ពេញ​ចិត្ត​សម្ដី​សុចរិត

ពួក​គេ​ស្រឡាញ់​អ្នក​ដែល​និយាយ​ស្មោះ​ត្រង់។+

១៤ កំហឹង​របស់​ស្ដេច​ប្រៀប​ដូច​ជា​ទូត​ដែល​នាំ​សេចក្ដី​ស្លាប់​មក+

តែ​មនុស្ស​មាន​ប្រាជ្ញា​ធ្វើ​ឲ្យ​កំហឹង​របស់​ស្ដេច​រសាយ​ទៅ។*+

១៥ បើ​ស្ដេច​ពេញ​ចិត្ត​អ្នក​ណា អ្នក​នោះ​នឹង​មាន​សេចក្ដី​សុខ

ហើយ​ការ​ពេញ​ចិត្ត​ពី​ស្ដេច ប្រៀប​ដូច​ជា​ភ្លៀង​នៅ​រដូវ​ស្លឹក​ឈើ​លាស់។+

១៦ ការ​រក​បាន​ប្រាជ្ញា នោះ​ប្រសើរ​ជាង​ការ​រក​បាន​មាស​ទៅ​ទៀត!+

ការ​រក​បាន​ការ​យល់​ដឹង ក៏​ប្រសើរ​ជាង​ការ​រក​បាន​ប្រាក់​ដែរ។+

១៧ ផ្លូវ​របស់​មនុស្ស​ទៀង​ត្រង់​នៅ​ឆ្ងាយ​ពី​អំពើ​អាក្រក់។

អ្នក​ណា​រក្សា​ផ្លូវ​របស់​ខ្លួន អ្នក​នោះ​ការ​ពារ​ជីវិត។*+

១៨ អំណួត​នាំ​ឲ្យ​វិនាស

ហើយ​ភាព​ក្រអឺត​ក្រ​ទម​នាំ​ឲ្យ​ដួល​ចុះ។+

១៩ ការ​មាន​ចិត្ត​រាប​ទាប​ជា​មួយ​នឹង​មនុស្ស​ដែល​មាន​ចិត្ត​សុភាព+

នោះ​ប្រសើរ​ជាង​ការ​ចែក​ជ័យ​ភណ្ឌ​ជា​មួយ​នឹង​មនុស្ស​ក្រអឺត​ក្រអោង។

២០ អ្នក​ណា​ដែល​បង្ហាញ​ការ​យល់​ធ្លុះ​ជ្រៅ​ក្នុង​រឿង​ណា​មួយ អ្នក​នោះ​នឹង​ទទួល​បាន​ជោគ​ជ័យ។*

អ្នក​ដែល​ទុក​ចិត្ត​ព្រះ​យេហូវ៉ា មាន​សុភមង្គល​ហើយ!

២១ មនុស្ស​មាន​ប្រាជ្ញា​នឹង​ត្រូវ​គេ​ហៅ​ថា​មនុស្ស​មាន​ការ​យល់​ដឹង+

ហើយ​មនុស្ស​រមែង​ចូល​ចិត្ត​ស្ដាប់​តាម​អ្នក​ដែល​មាន​សម្ដី​ផ្អែម។*+

២២ អ្នក​ដែល​មាន​ការ​យល់​ធ្លុះ​ជ្រៅ​នឹង​បាន​ជីវិត*

តែ​មនុស្ស​ល្ងង់​ខ្លៅ*នឹង​ត្រូវ​ប្រៀន​ប្រដៅ​ដោយ​ភាព​ចម្កួត​របស់​ខ្លួន។

២៣ មនុស្ស​ដែល​មាន​ប្រាជ្ញា​ចេះ​ជ្រើស​រើស​ពាក្យ​សម្ដី+

ហើយ​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​ឯ​ទៀត​ជឿ​ជាក់​លើ​សម្ដី​របស់​ខ្លួន។

២៤ សម្ដី​ពីរោះ​ប្រៀប​ដូច​ជា​ទឹក​ឃ្មុំ​កំពុង​ស្រក់​ចុះ

ហើយ​មាន​រស​ជាតិ​ផ្អែម ថែម​ទាំង​ជួយ​រាង​កាយ​ឲ្យ​មាំ​មួន។*+

២៥ មាន​ផ្លូវ​មួយ​ដែល​មនុស្ស​មើល​ទៅ​ហាក់​ដូច​ជា​ផ្លូវ​ត្រឹម​ត្រូវ

តែ​នៅ​ទី​បំផុត ផ្លូវ​នោះ​នាំ​ទៅ​ដល់​សេចក្ដី​ស្លាប់។+

២៦ និយោជិត​ខំ​ប្រឹង​ធ្វើ​ការ​ដោយ​សារ​ការ​ស្រេក​ឃ្លាន

ព្រោះ​ការ​អត់​ឃ្លាន​ជំរុញ​គាត់​ឲ្យ​ធ្វើ​ការ​ត​ទៅ​ទៀត។+

២៧ មនុស្ស​ឥត​បាន​ការ​គាស់​កកាយ​រឿង​អាក្រក់+

សម្ដី​របស់​គាត់​ប្រៀប​ដូច​ជា​ភ្លើង​ឆេះ​កម្លោច។+

២៨ មេ​បង្ក​បញ្ហា​តែង​បណ្ដាល​ឲ្យ​មាន​ទំនាស់+

រីឯ​អ្នក​បង្កាច់​បង្ខូច​រមែង​ធ្វើ​ឲ្យ​មិត្ត​សម្លាញ់​បាក់​បែក​គ្នា។+

២៩ មនុស្ស​ឃោរ​ឃៅ​ល្បួង​អ្នក​ជិត​ខាង

ហើយ​នាំ​គាត់​ឲ្យ​ដើរ​ផ្លូវ​ខុស។

៣០ គាត់​មិច​ភ្នែក កាល​ដែល​រៀប​ឧបាយ​កល។

គាត់​ញញឹម​លាក់​កំណួច* ខណៈ​ពេល​ដែល​គាត់​ព្យាយាម​សម្រេច​គម្រោង​ការ​អាក្រក់​របស់​គាត់។

៣១ សក់​ស្កូវ​ជា​មកុដ​ដ៏​សែន​ស្អាត*+

ពេល​នៅ​លើ​ក្បាល​របស់​អ្នក​ដែល​ដើរ​តាម​ផ្លូវ​សុចរិត។+

៣២ មនុស្ស​ដែល​មិន​រហ័ស​ខឹង+ នោះ​ប្រសើរ​ជាង​មនុស្ស​ខ្លាំង​ពូកែ

ចំណែក​ឯ​អ្នក​ដែល​ចេះ​ទប់​អារម្មណ៍ នោះ​ប្រសើរ​ជាង​អ្នក​ដែល​វាយ​យក​បាន​ក្រុង​ទាំង​មូល​ទៅ​ទៀត។+

៣៣ មនុស្ស​ចាប់​ឆ្នោត*នៅ​ក្នុង​ថ្នក់​អាវ+

តែ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជា​អ្នក​សម្រេច​ចិត្ត​ចំពោះ​អ្វី​ៗ​ទាំង​អស់។+

១៧ បរិភោគ​នំ​ប៉័ង​ក្រៀម​មួយ​ដុំ​នៅ​កន្លែង​ដែល​មាន​សន្តិភាព*+

នោះ​ប្រសើរ​ជាង​នៅ​ផ្ទះ​ដែល​មាន​ពិធី​ជប់​លៀង* តែ​មាន​ការ​ទាស់​ទែង​គ្នា។+

 ២ បើ​កូន​របស់​ចៅហ្វាយ​មាន​ការ​ប្រព្រឹត្ត​គួរ​ឲ្យ​ខ្មាស អ្នក​បម្រើ​ដែល​យល់​ធ្លុះ​ជ្រៅ​នឹង​គ្រប់​គ្រង​លើ​កូន​នោះ។

អ្នក​បម្រើ​នោះ​នឹង​បាន​មត៌ក​ដូច​កូន​ៗ​របស់​ចៅហ្វាយ​ដែរ។

 ៣ មាន​ឆ្នាំង​ទុក​សម្រាំង​ប្រាក់ ក៏​មាន​ឡ​ទុក​បន្សុទ្ធ​មាស​ដែរ+

ប៉ុន្តែ ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជា​អ្នក​ពិនិត្យ​មើល​ចិត្ត​វិញ។+

 ៤ មនុស្ស​ទុច្ចរិត​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ស្ដាប់​សម្ដី​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ឈឺ​ចិត្ត

ហើយ​មនុស្ស​បោក​បញ្ឆោត​ស្ដាប់​អណ្ដាត​ព្យាបាទ។+

 ៥ អ្នក​ណា​ដែល​សើច​ចំអក​ឲ្យ​ជន​ក្រី​ក្រ អ្នក​នោះ​មើល​ងាយ​ព្រះ​ដែល​ជា​អ្នក​បង្កើត+

ហើយ​អ្នក​ណា​ដែល​អរ​សប្បាយ​ពេល​ឃើញ​អ្នក​ឯ​ទៀត​ជួប​អន្តរាយ អ្នក​នោះ​នឹង​ជៀស​មិន​ផុត​ពី​ការ​ដាក់​ទោស​ឡើយ។+

 ៦ កូន​ចៅ*ប្រៀប​ដូច​ជា​មកុដ​សម្រាប់​មនុស្ស​ចាស់

ហើយ​កូន​មាន​កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ​ល្អ​ដោយ​សារ​ឪពុក។*

 ៧ បើ​មនុស្ស​ល្ងង់​ខ្លៅ*មិន​សម​និយាយ​សម្ដី​ទៀង​ត្រង់*ទៅ​ហើយ+

ទម្រាំ​តែ​មេ​ដឹក​នាំ* ពួក​គេ​ច្បាស់​ជា​មិន​សម​និយាយ​ពាក្យ​បោក​បញ្ឆោត​ជាង​នោះ​ទៅ​ទៀត!+

 ៨ អំណោយ​ប្រៀប​ដូច​ជា​ត្បូង​ថ្លៃ​វិសេស​ចំពោះ​ម្ចាស់​អំណោយ+

ទោះ​ជា​គាត់​ទៅ​កន្លែង​ណា​ក៏​ដោយ ក៏​អំណោយ​នាំ​ឲ្យ​គាត់​ទទួល​ជោគ​ជ័យ​ដែរ។+

 ៩ អ្នក​ណា​ដែល​អភ័យ​ទោស​ចំពោះ​ការ​រំលង អ្នក​នោះ​បង្ហាញ​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់+

តែ​អ្នក​ណា​ដែល​ចេះ​តែ​រំលើក​អំពី​រឿង​នោះ អ្នក​នោះ​ធ្វើ​ឲ្យ​មិត្ត​សម្លាញ់​បែក​បាក់​គ្នា។+

១០ អ្នក​ដែល​មាន​ការ​យល់​ដឹង​ត្រូវ​គេ​ស្ដី​បន្ទោស​ម្ដង+

តែ​គាត់​ទទួល​មេ​រៀន​ច្រើន​ជាង​មនុស្ស​ល្ងី​ល្ងើ​ដែល​ត្រូវ​គេ​វាយ​១០០​រំពាត់​ទៅ​ទៀត។+

១១ មនុស្ស​អាក្រក់​គិត​តែ​អំពី​ការ​បះ​បោរ​ប្រឆាំង

តែ​ទូត​ឃោរ​ឃៅ​នឹង​ត្រូវ​ចាត់​ឲ្យ​ទៅ​ដាក់​ទោស​អ្នក​នោះ។+

១២ បើ​ជួប​ខ្លា​ឃ្មុំ​ដែល​បាត់​កូន

នោះ​ប្រសើរ​ជាង​ជួប​មនុស្ស​ល្ងី​ល្ងើ​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ល្ងង់​ខ្លៅ។+

១៣ ប្រសិន​បើ​អ្នក​ណា​ធ្វើ​អាក្រក់​ស្នង​នឹង​ការ​ល្អ

នោះ​រឿង​អាក្រក់​នឹង​កើត​មាន​នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​របស់​គាត់​ជា​និច្ច។+

១៤ ការ​បង្ក​ទំនាស់​ប្រៀប​ដូច​ជា​ការ​បើក​ទំនប់​ទឹក

មុន​នឹង​ជម្លោះ​ផ្ទុះ​ឡើង ចូរ​ដក​ខ្លួន​ចេញ។+

១៥ ព្រះ​យេហូវ៉ា​ស្អប់​ខ្ពើម​អ្នក​ណា​ដែល​លើក​លែង​ទោស​ឲ្យ​មនុស្ស​ទុច្ចរិត

ហើយ​លោក​ក៏​ស្អប់​ខ្ពើម​អ្នក​ណា​ដែល​ផ្ដន្ទា​ទោស​មនុស្ស​សុចរិត​ដែរ។+

១៦ ទោះ​ជា​មនុស្ស​ល្ងី​ល្ងើ​ស្គាល់​វិធី​ស្វែង​រក​ប្រាជ្ញា​ក៏​ដោយ តើ​នោះ​មាន​ប្រយោជន៍​អ្វី​ដល់​គាត់?

ព្រោះ​គាត់​គ្មាន​ចិត្ត​ចង់​បាន​ប្រាជ្ញា​ទេ។*+

១៧ មិត្ត​ពិត​បង្ហាញ​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​គ្រប់​ពេល​វេលា+

ហើយ​គាត់​ប្រៀប​ដូច​ជា​បង​ប្អូន​ដែល​កើត​មក​ដើម្បី​ជួយ​គ្នា​នៅ​ពេល​មាន​ទុក្ខ​លំបាក។+

១៨ មនុស្ស​ខ្វះ​ការ​ពិចារណា​ចាប់​ដៃ​ព្រម​ព្រៀង

ដើម្បី​ជួយ​ធានា​រ៉ាប់​រង​នៅ​ចំពោះ​មុខ​អ្នក​ជិត​ខាង​ខ្លួន។+

១៩ អ្នក​ណា​ដែល​ស្រឡាញ់​ជម្លោះ អ្នក​នោះ​ស្រឡាញ់​ការ​រំលង+

អ្នក​ណា​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ច្រក​ទ្វារ​របស់​ខ្លួន​ខ្ពស់ អ្នក​នោះ​នាំ​អន្តរាយ​ដល់​ខ្លួន។+

២០ អ្នក​ណា​ដែល​មាន​ចិត្ត​វៀច​វេរ​នឹង​មិន​បាន​ជោគ​ជ័យ​ទេ*+

ហើយ​អ្នក​ណា​ដែល​និយាយ​បោក​បញ្ឆោត​នឹង​វិនាស​អន្តរាយ។

២១ ឪពុក​ដែល​មាន​កូន​ល្ងី​ល្ងើ​នឹង​ជួប​ទុក្ខ​ព្រួយ

ហើយ​ឪពុក​ដែល​មាន​កូន​មិន​ចេះ​ពិចារណា​នឹង​គ្មាន​អំណរ​ឡើយ។+

២២ ចិត្ត​រីករាយ​ជា​ថ្នាំ​វិសេស+

តែ​ចិត្ត​ខ្ទេច​ខ្ទាំ​ធ្វើ​ឲ្យ​អស់​កម្លាំង​រលីង។*+

២៣ មនុស្ស​ទុច្ចរិត​នឹង​ទទួល​សំណូក​ដោយ​លួច​លាក់​ដើម្បី​បង្ខូច​យុត្តិធម៌។+

២៤ មនុស្ស​ដែល​មាន​សមត្ថភាព​វែក​ញែក​ផ្ដោត​អារម្មណ៍​លើ​ប្រាជ្ញា​ជា​និច្ច

តែ​មនុស្ស​ល្ងី​ល្ងើ​ចេះ​តែ​ស្រមើ​ស្រមៃ​ពី​នេះ​ពី​នោះ​ឥត​ឈប់។+

២៥ កូន​ល្ងី​ល្ងើ​នាំ​ឲ្យ​ឪពុក​កើត​ទុក្ខ

ហើយ​ធ្វើ​ឲ្យ​ម្ដាយ​គ្រាំ​គ្រា​ចិត្ត។+

២៦ ការ​ដាក់​ទោស​មនុស្ស​សុចរិត​មិន​មែន​ជា​ការ​ល្អ​ទេ

ហើយ​ការ​វាយ​មនុស្ស​ដែល​មាន​កិត្តិយស​ក៏​មិន​មែន​ជា​ការ​ត្រឹម​ត្រូវ​ដែរ។

២៧ អ្នក​ដែល​មាន​ចំណេះ​ចេះ​ទប់​មាត់​របស់​ខ្លួន+

ហើយ​មនុស្ស​ដែល​មាន​សមត្ថភាព​វែក​ញែក​នឹង​នៅ​ស្ងៀម។+

២៨ សូម្បី​តែ​មនុស្ស​ល្ងង់​ខ្លៅ* បើ​គាត់​នៅ​ស្ងៀម​ស្ងាត់​គេ​នឹង​ចាត់​ទុក​ថា​គាត់​មាន​ប្រាជ្ញា។

រីឯ​អ្នក​ដែល​មិន​និយាយ គេ​នឹង​ចាត់​ទុក​ថា​គាត់​មាន​សមត្ថភាព​វែក​ញែក។

១៨ អ្នក​ណា​ដែល​ញែក​ខ្លួន​ចេញ​ពី​អ្នក​ឯ​ទៀត អ្នក​នោះ​គិត​តែ​ពី​ប្រយោជន៍​ផ្ទាល់​ខ្លួន

គាត់​គ្មាន​ចិត្ត​ចង់​បាន​ប្រាជ្ញា​ទាល់​តែ​សោះ។*

 ២ មនុស្ស​ល្ងី​ល្ងើ​មិន​ចង់​បាន​ការ​យល់​ដឹង​ទេ

ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ គាត់​ចូល​ចិត្ត​និយាយ​តែ​អំពី​គំនិត​របស់​ខ្លួន​ប៉ុណ្ណោះ។+

 ៣ អ្នក​ណា​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ទុច្ចរិត អ្នក​នោះ​នឹង​រង​ការ​ប្រមាថ

ហើយ​អ្នក​ណា​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ដែល​គួរ​ឲ្យ​អាម៉ាស់​ខ្មាស អ្នក​នោះ​នឹង​អាប់​ឱន​កិត្តិយស។+

 ៤ សម្ដី​របស់​មនុស្ស​ប្រៀប​ដូច​ជា​ទឹក​ដ៏​ជ្រៅ+

រីឯ​ប្រភព​នៃ​ប្រាជ្ញា នោះ​ប្រៀប​ដូច​ជា​ទឹក​ហូរ​ខ្មួល​ខ្មាញ់។

 ៥ ការ​លម្អៀង​ទៅ​ខាង​ជន​ទុច្ចរិត​មិន​មែន​ជា​ការ​ល្អ​ទេ+

ហើយ​ការ​មិន​ផ្ដល់​យុត្តិធម៌​ដល់​មនុស្ស​សុចរិត​ក៏​មិន​មែន​ជា​ការ​ត្រឹម​ត្រូវ​ដែរ។+

 ៦ ពាក្យ​ពេចន៍​របស់​មនុស្ស​ល្ងី​ល្ងើ​នាំ​ឲ្យ​ទាស់​ទែង​គ្នា+

ហើយ​សម្ដី​របស់​គាត់​ធ្វើ​ឲ្យ​គេ​ចង់​វាយ​គាត់។+

 ៧ មាត់​របស់​មនុស្ស​ល្ងី​ល្ងើ​នាំ​ឲ្យ​ខ្លួន​វិនាស+

ហើយ​បបូរ​មាត់​គាត់​ជា​អន្ទាក់​សម្រាប់​ជីវិត​គាត់។

 ៨ ពាក្យ​សម្ដី​របស់​ជន​បង្កាច់​បង្ខូច ប្រៀប​ដូច​ជា​អាហារ​ឈ្ងុយ​ឆ្ងាញ់+

ដែល​មនុស្ស​លេប​ចូល​ក្នុង​ក្រពះ​តែ​ម្ដង។+

 ៩ អ្នក​ណា​ដែល​ខ្ជិល​ធ្វើ​ការ

អ្នក​នោះ​ជា​បង​ប្អូន​របស់​អ្នក​ដែល​នាំ​ឲ្យ​មាន​សេចក្ដី​ហិន​វិនាស។+

១០ នាម​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជា​ប៉ម​មាំ​មួន+

ពេល​មនុស្ស​សុចរិត​រត់​ចូល​ទៅ គាត់​នឹង​ទទួល​បាន​ការ​ការ​ពារ។+

១១ ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​របស់​អ្នក​មាន​ជា​ក្រុង​ដ៏​មាំ​មួន​របស់​គាត់

គាត់​គិត​ថា​ទ្រព្យ​ទាំង​នោះ​ដូច​ជា​កំពែង​ការ​ពារ​គាត់។+

១២ ចិត្ត​អំណួត​នាំ​ឲ្យ​វិនាស+

តែ​ចិត្ត​រាប​ទាប​នាំ​ឲ្យ​មាន​កិត្តិយស។+

១៣ អ្នក​ណា​ដែល​តប​ឆ្លើយ​មុន​ដឹង​រឿង​ពិត

អ្នក​នោះ​ជា​មនុស្ស​ល្ងង់​ខ្លៅ* ហើយ​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្លួន​ឯង​អាម៉ាស់​មុខ។+

១៤ មនុស្ស​ដែល​មាន​ចិត្ត​រឹង​មាំ អាច​ស៊ូ​ទ្រាំ​បាន​ពេល​មាន​ជំងឺ+

ប៉ុន្តែ បើ​បាក់​ទឹក​ចិត្ត​វិញ តើ​អ្នក​ណា​អាច​ស៊ូ​ទ្រាំ​បាន?+

១៥ ចិត្ត​របស់​អ្នក​ដែល​មាន​ការ​យល់​ដឹង​ខំ​ឲ្យ​បាន​ចំណេះ+

ហើយ​ត្រចៀក​របស់​មនុស្ស​មាន​ប្រាជ្ញា​សង្វាត​រក​ចំណេះ។

១៦ អំណោយ​របស់​មនុស្ស​បើក​ផ្លូវ​ឲ្យ​គាត់+

ក៏​នាំ​គាត់​ចូល​ទៅ​ដល់​អ្នក​មាន​មុខ​មាន​មាត់។

១៧ អ្នក​ដែល​និយាយ​មុន​ក្នុង​រឿង​ក្ដី មើល​ទៅ​ដូច​ជា​ត្រឹម​ត្រូវ+

តែ​លុះ​ភាគី​ម្ខាង​ទៀត​មក​ដល់ ក៏​ចោទ​សួរ​គាត់​រក​ការ​ពិត។+

១៨ ការ​ចាប់​ឆ្នោត​ជា​មធ្យោបាយ​បញ្ចប់​ជម្លោះ+

ហើយ​ជួយ​ដោះ​ស្រាយ​ទំនាស់​រវាង​ពួក​អ្នក​មាន​អំណាច។

១៩ ការ​ស្រុះ​ស្រួល​ជា​មួយ​នឹង​បង​ប្អូន​ដែល​អន់​ចិត្ត​នឹង​យើង នោះ​ពិបាក​ជាង​ការ​ដណ្ដើម​យក​ក្រុង​ដែល​មាន​កំពែង​មាំ​មួន​ទៅ​ទៀត+

ហើយ​ជម្លោះ​ប្រៀប​ដូច​ជា​រនុក​ទ្វារ​បន្ទាយ​ដែល​រា​រាំង​មិន​ឲ្យ​ផ្សះ​ផ្សា​គ្នា​បាន។+

២០ ពាក្យ​សម្ដី​របស់​មនុស្ស​នឹង​នាំ​ឲ្យ​ក្រពះ​ខ្លួន​ឆ្អែត+

គេ​នឹង​ស្កប់​ចិត្ត​ដោយ​សារ​ផល​នៃ​បបូរ​មាត់​ខ្លួន។

២១ មនុស្ស​ស្លាប់​ឬ​រស់​ព្រោះ​តែ​អណ្ដាត*+

អ្នក​ណា​ដែល​ចូល​ចិត្ត​និយាយ​ច្រើន អ្នក​នោះ​នឹង​ទទួល​ផល​ពី​ពាក្យ​សម្ដី​របស់​ខ្លួន។+

២២ អ្នក​ណា​ដែល​រក​បាន​ប្រពន្ធ​ល្អ ប្រៀប​ដូច​ជា​រក​បាន​ទ្រព្យ​មាន​តម្លៃ+

ហើយ​គាត់​ទទួល​ការ​ពេញ​ចិត្ត​ពី​ព្រះ​យេហូវ៉ា។+

២៣ អ្នក​ក្រី​ក្រ​ហា​មាត់​អង្វរករ

តែ​អ្នក​មាន​តប​ឆ្លើយ​ដោយ​ពាក្យ​គំរោះ​គំរើយ។

២៤ មាន​មិត្ត​ភក្ដិ​ដែល​ត្រៀម​ចាំ​បំផ្លាញ​គ្នា+

តែ​ក៏​មាន​មិត្ត​ភក្ដិ​ដែល​ស្រឡាញ់​យើង​ខ្លាំង​ជាង​បង​ប្អូន​យើង​ទៅ​ទៀត។+

១៩ ក្រី​ក្រ តែ​ប្រព្រឹត្ត​ដោយ​ចិត្ត​ស្មោះ​ឥត​ងាក​រេ​ជា​និច្ច+

នោះ​ប្រសើរ​ជាង​ល្ងី​ល្ងើ ហើយ​ភូត​ភរ។+

 ២ បើ​មនុស្ស​គ្មាន​ចំណេះ នោះ​មិន​ល្អ​ទេ+

ហើយ​អ្នក​ណា​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​ដោយ​ឥត​ពិចារណា អ្នក​នោះ​កំពុង​ធ្វើ​ខុស។

 ៣ ភាព​ល្ងង់​ខ្លៅ*របស់​មនុស្ស​នាំ​ឲ្យ​គាត់​ដើរ​ផ្លូវ​ខុស

ហើយ​គាត់​បែរ​ជា​ខឹង​ព្រះ​យេហូវ៉ា​យ៉ាង​ខ្លាំង។

 ៤ អ្នក​មាន​សម្បូរ​មិត្ត​ភក្ដិ​ណាស់

តែ​អ្នក​ក្រ​ត្រូវ​មិត្ត​ភក្ដិ​បោះ​បង់​ចោល​វិញ។+

 ៥ សាក្សី​ក្លែង​ក្លាយ​នឹង​មិន​រួច​ពី​ការ​ដាក់​ទោស​ឡើយ+

ហើយ​អ្នក​ដែល​តែង​តែ​និយាយ​កុហក​នឹង​មិន​រួច​ខ្លួន​ទេ។+

 ៦ មនុស្ស​ជា​ច្រើន​ខំ​ផ្គាប់​ផ្គុន​អ្នក​មាន​ឋានៈ​ខ្ពស់*

ហើយ​អ្នក​ណា​ៗ​ក៏​ចង់​ធ្វើ​ជា​មិត្ត​របស់​អ្នក​ដែល​ឲ្យ​អំណោយ​ដែរ។

 ៧ ចំណែក​ឯ​អ្នក​ក្រ​វិញ បង​ប្អូន​ទាំង​អស់​របស់​គាត់​ស្អប់​គាត់+

ទម្រាំ​តែ​មិត្ត​ភក្ដិ​របស់​គាត់​ច្បាស់​ជា​មិន​រាប់​រក​គាត់​ជាង​នោះ​ទៅ​ទៀត!+

គាត់​ខំ​អង្វរករ​ពួក​គេ តែ​គ្មាន​នរណា​អើពើ​នឹង​គាត់​ទេ។

 ៨ អ្នក​ណា​ខំ​ឲ្យ​បាន​ប្រាជ្ញា អ្នក​នោះ​ស្រឡាញ់​ជីវិត​ខ្លួន+

អ្នក​ណា​រមែង​ប្រើ​សមត្ថភាព​វែក​ញែក អ្នក​នោះ​នឹង​បាន​ជោគ​ជ័យ។+

 ៩ សាក្សី​ក្លែង​ក្លាយ​នឹង​មិន​រួច​ពី​ការ​ដាក់​ទោស​ឡើយ

ហើយ​អ្នក​ដែល​តែង​តែ​និយាយ​កុហក​នឹង​វិនាស​ជា​មិន​ខាន។+

១០ មិន​សម​ឲ្យ​មនុស្ស​ល្ងង់​ខ្លៅ*រស់​នៅ​យ៉ាង​សម្បូរ​សប្បាយ​ឡើយ

ទម្រាំ​តែ​អ្នក​បម្រើ ពួក​គេ​ច្បាស់​ជា​មិន​សម​ត្រួត​ត្រា​លើ​មេ​ដឹក​នាំ​ជាង​នោះ​ទៅ​ទៀត!+

១១ មនុស្ស​ដែល​យល់​ធ្លុះ​ជ្រៅ​មិន​ឆាប់​ខឹង+

ហើយ​គាត់​នឹង​ទទួល​ការ​សរសើរ បើ​គាត់​មិន​ប្រកាន់​ទោស។*+

១២ កំហឹង​របស់​ស្ដេច​ប្រៀប​ដូច​ជា​សំឡេង​គ្រហឹម​របស់​តោ​ស្ទាវ+

តែ​ការ​ពេញ​ចិត្ត​ពី​ស្ដេច​ប្រៀប​បាន​នឹង​សន្សើម​លើ​រុក្ខជាតិ។

១៣ កូន​ល្ងី​ល្ងើ​នាំ​បញ្ហា​ឲ្យ​ឪពុក+

ហើយ​ប្រពន្ធ​ដែល​ចូល​ចិត្ត​រក​រឿង*​ប្រៀប​ដូច​ជា​ដំបូល​ដែល​លិច​ទឹក​ឥត​ឈប់​ឈរ។+

១៤ ផ្ទះ​សម្បែង​និង​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ជា​មត៌ក​ពី​ឪពុក

ប៉ុន្តែ ប្រពន្ធ​ដែល​ចេះ​គិត​ពិចារណា​ជា​អំណោយ​ពី​ព្រះ​យេហូវ៉ា។+

១៥ ភាព​ខ្ជិល​ច្រអូស​នាំ​ឲ្យ​គេង​លង់​លក់

ហើយ​មនុស្ស​មិន​ខ្នះ​ខ្នែង​នឹង​ត្រូវ​ស្រេក​ឃ្លាន។+

១៦ អ្នក​ណា​ធ្វើ​តាម​បញ្ញត្តិ អ្នក​នោះ​នឹង​មាន​ជីវិត​ត​ទៅ​ទៀត+

តែ​អ្នក​ណា​មិន​ប្រយ័ត្ន​ប្រយែង អ្នក​នោះ​នឹង​ស្លាប់។+

១៧ អ្នក​ណា​អាណិត​មេត្តា​ដល់​មនុស្ស​ទន់​ទាប អ្នក​នោះ​ឲ្យ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ខ្ចី+

ហើយ​លោក​នឹង​តប​ស្នង​គាត់*តាម​អ្វី​ដែល​គាត់​បាន​ធ្វើ។+

១៨ ចូរ​ប្រៀន​ប្រដៅ​កូន​របស់​អ្នក​កាល​ដែល​នៅ​មាន​ឱកាស*+

បើ​មិន​ដូច្នោះ​ទេ អ្នក​នឹង​ទៅ​ជា​ដើម​ហេតុ​ដែល​នាំ​ឲ្យ​កូន​ស្លាប់។+

១៩ មនុស្ស​ឆេវ​ឆាវ​នឹង​ទទួល​ទោស​ជា​មិន​ខាន

បើ​អ្នក​ខំ​ជួយ​គាត់​ឲ្យ​រួច​ពី​ទោស អ្នក​នឹង​ត្រូវ​ធ្វើ​ដូច្នេះ​ម្ដង​ហើយ​ម្ដង​ទៀត។+

២០ ចូរ​ស្ដាប់​ពាក្យ​ទូន្មាន ហើយ​ទទួល​យក​ការ​ប្រៀន​ប្រដៅ​ចុះ+

ដើម្បី​ឲ្យ​អ្នក​មាន​ប្រាជ្ញា​នៅ​ថ្ងៃ​មុខ។+

២១ មនុស្ស​មាន​គោល​បំណង*ជា​ច្រើន​នៅ​ក្នុង​ចិត្ត

តែ​គោល​បំណង​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​នឹង​ក្លាយ​ជា​ការ​ពិត។+

២២ សម្រស់​របស់​មនុស្ស​គឺ​ជា​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​ដ៏​ស្មោះ​ត្រង់​ដែល​ពួក​គេ​បង្ហាញ​ចំពោះ​អ្នក​ឯ​ទៀត។+

បើ​ជា​មនុស្ស​ក្រី​ក្រ នោះ​ប្រសើរ​ជាង​ជា​មនុស្ស​ភូត​ភរ។

២៣ ការ​កោត​ខ្លាច​ព្រះ​យេហូវ៉ា​នាំ​ឲ្យ​បាន​ជីវិត។+

អ្នក​ណា​ដែល​កោត​ខ្លាច​លោក អ្នក​នោះ​នឹង​បាន​សម្រាក​យ៉ាង​សុខ​ស្រួល គ្មាន​គ្រោះ​ថ្នាក់​អ្វី​ឡើយ។+

២៤ មនុស្ស​កម្ជិល​លូក​ដៃ​ទៅ​ក្នុង​ចាន​អាហារ

តែ​គាត់​មិន​ខ្ចី​យក​ម្ហូប​មក​ដាក់​ក្នុង​មាត់​ទេ។+

២៥ ចូរ​វាយ​អ្នក​ដែល​ប្រមាថ​មើល​ងាយ+ ដើម្បី​ឲ្យ​អ្នក​ដែល​ខ្វះ​បទ​ពិសោធន៍​មាន​ភាព​ឈ្លាស​វៃ+

ហើយ​ចូរ​កែ​តម្រង់​អ្នក​ដែល​មាន​ការ​យល់​ដឹង​ប្រយោជន៍​ឲ្យ​គាត់​ចម្រើន​ចំណេះ។+

២៦ អ្នក​ណា​ដែល​ធ្វើ​បាប​ឪពុក ហើយ​បណ្ដេញ​ម្ដាយ

អ្នក​នោះ​នាំ​ឲ្យ​ខ្លួន​អាម៉ាស់​មុខ​និង​អាប់​ឱន។+

២៧ កូន​អើយ បើ​កូន​ឈប់​ស្ដាប់​ការ​ប្រៀន​ប្រដៅ

កូន​នឹង​វង្វេង​ចេញ​ពី​ប្រសាសន៍​ដែល​ផ្ដល់​ចំណេះ។

២៨ សាក្សី​ឥត​បាន​ការ​មើល​ងាយ​យុត្តិធម៌+

ហើយ​មនុស្ស​ទុច្ចរិត​សប្បាយ​ធ្វើ​អំពើ​អាក្រក់ ដូច​សប្បាយ​បរិភោគ​អាហារ។+

២៩ អ្នក​ដែល​ប្រមាថ​មើល​ងាយ​នឹង​ត្រូវ​កាត់​ទោស+

ហើយ​មនុស្ស​ល្ងី​ល្ងើ​នឹង​ត្រូវ​រំពាត់​វាយ​ខ្នង។+

២០ ស្រា​នាំ​ឲ្យ​មាន​ការ​ចំអក​មើល​ងាយ+ ហើយ​គ្រឿង​ស្រវឹង​នាំ​ឲ្យ​មាន​ការ​ឡូឡា+

អ្នក​ណា​ដែល​វង្វេង​ដោយ​សារ​គ្រឿង​ទាំង​នោះ អ្នក​នោះ​គ្មាន​ប្រាជ្ញា​ទេ។+

 ២ ស្ដេច​នាំ​ឲ្យ​បណ្ដា​ជន​ភ័យ​ស្លុត ដូច​សំឡេង​គ្រហឹម​របស់​តោ​ស្ទាវ។+

អ្នក​ណា​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ស្ដេច​ខឹង អ្នក​នោះ​កំពុង​ប្រថុយ​ជីវិត​ហើយ។+

 ៣ អ្នក​ដែល​ជៀស​វាង​ពី​ការ​ទាស់​ទែង​គ្នា គាត់​ជា​មនុស្ស​គួរ​ឲ្យ​គោរព+

តែ​អស់​អ្នក​ដែល​ល្ងង់​ខ្លៅ*ចេះ​តែ​ចូល​រួម​ក្នុង​ជម្លោះ។+

 ៤ មនុស្ស​ខ្ជិល​មិន​ភ្ជួរ​រាស់​នៅ​រដូវ​រងា​ទេ។

ដូច្នេះ ក្នុង​រដូវ​ច្រូត​កាត់ គាត់​នឹង​សុំ​ទាន​គេ​ដោយ​សារ​គាត់​គ្មាន​អ្វី​សោះ។*+

 ៥ គំនិត​នៅ​ក្នុង​ចិត្ត*របស់​មនុស្ស ប្រៀប​ដូច​ជា​ទឹក​ដ៏​ជ្រៅ

តែ​អ្នក​ដែល​មាន​សមត្ថភាព​វែក​ញែក​នឹង​ដង​យក​មក​បាន។

 ៦ មនុស្ស​ជា​ច្រើន​ប្រកាស​ថា​ខ្លួន​មាន​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​ដ៏​ស្មោះ​ត្រង់

ប៉ុន្តែ មនុស្ស​ស្មោះ​ត្រង់​ពិត​ប្រាកដ នោះ​កម្រ​រក​បាន​ណាស់។

 ៧ មនុស្ស​សុចរិត​ដើរ​ដោយ​ចិត្ត​ស្មោះ​ឥត​ងាក​រេ+

ហើយ​កូន​ចៅ​របស់​គេ​នឹង​មាន​សុភមង្គល។+

 ៨ ពេល​ស្ដេច​អង្គុយ​លើ​បល្ល័ង្ក​ដើម្បី​វិនិច្ឆ័យ+

នោះ​គាត់​នឹង​កម្ចាត់​អំពើ​អាក្រក់​ទាំង​អស់ ដោយ​ក្រសែ​ភ្នែក​របស់​គាត់។+

 ៩ តើ​អ្នក​ណា​អាច​និយាយ​ថា​៖ ​«​ខ្ញុំ​បាន​សម្អាត​ចិត្ត​របស់​ខ្ញុំ​រួច​ហើយ។+

ខ្ញុំ​គ្មាន​កំហុស​ឆ្គង​ទៀត​ទេ​»​?+

១០ ជញ្ជីង​មិន​គ្រប់​ទម្ងន់ និង​រង្វាស់​រង្វាល់​បោក​ប្រាស់

សុទ្ធ​តែ​ជា​អ្វី​ដែល​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ស្អប់​ខ្ពើម។+

១១ សូម្បី​តែ​ការ​ប្រព្រឹត្ត​របស់​កូន​ក្មេង​ក៏​បង្ហាញ​ឲ្យ​ដឹង​ដែរ​ថា

គាត់​ជា​ក្មេង​បរិសុទ្ធ​ហើយ​ត្រឹម​ត្រូវ​ឬ​យ៉ាង​ណា។+

១២ ត្រចៀក​ស្ដាប់​ឮ ហើយ​ភ្នែក​មើល​ឃើញ

នោះ​សុទ្ធ​តែ​ជា​អ្វី​ដែល​ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​បង្កើត​មក។+

១៣ កុំ​ល្មោភ​ដេក ក្រែង​លោ​ធ្លាក់​ខ្លួន​ក្រ។+

ចូរ​បើក​ភ្នែក​ឡើង នោះ​អ្នក​នឹង​បាន​អាហារ​បរិភោគ​ឆ្អែត។+

១៤ អ្នក​ទិញ​តែង​និយាយ​ថា​៖ ​«​របស់​នេះ​មិន​ល្អ របស់​នោះ​មិន​ល្អ!​»។

ពេល​ទិញ​រួច គាត់​ក៏​ចេញ​ទៅ ហើយ​អួត​អំពី​ខ្លួន​គាត់។+

១៥ មាន​មាស​និង​មាន​ត្បូង*ថ្លៃ​ៗ​ច្រើន​អនេក

ប៉ុន្តែ មាត់​ដែល​ចែក​រំលែក​ចំណេះ​ដឹង ជា​អ្វី​ដែល​មាន​តម្លៃ​ជាង។+

១៦ បើ​អ្នក​ណា​ម្នាក់​ធានា​ឲ្យ​មនុស្ស​ដែល​ខ្លួន​មិន​ស្គាល់ ចូរ​យក​អាវ​ក្រៅ​របស់​អ្នក​នោះ​ទុក។+

បើ​អ្នក​នោះ​ធានា​ឲ្យ​ស្ត្រីជន​ជាតិ​ដទៃ នោះ​ក៏​ត្រូវ​ដក​ហូត​របស់​បញ្ចាំ​ពី​គាត់​ដែរ។+

១៧ អាហារ​ដែល​មនុស្ស​បាន​មក​ពី​ការ​បោក​បញ្ឆោត នោះ​មាន​រស​ជាតិ​ឆ្ងាញ់

តែ​ក្រោយ​មក មាត់​របស់​គាត់​នឹង​ពេញ​ទៅ​ដោយ​ក្រួស។+

១៨ គម្រោង​ការ​នឹង​បាន​សម្រេច​ដោយ​សារ​ការ​ប្រឹក្សា*+

ហើយ​ការ​ធ្វើ​សង្គ្រាម​អាស្រ័យ​លើ​ការ​មាន​យុទ្ធសាស្ត្រ​ល្អ។*+

១៩ អ្នក​បង្កាច់​បង្ខូច​ចេះ​តែ​ដើរ​ចែក​ចាយ​រឿង​សម្ងាត់​របស់​អ្នក​ឯ​ទៀត+

កុំ​សេព​គប់​មនុស្ស​ដែល​ចូល​ចិត្ត​និយាយ​ដើម​គេ។

២០ អ្នក​ដែល​ជេរ​ប្រមាថ​ឪពុក​ម្ដាយ

ចង្កៀង​របស់​គាត់​នឹង​ត្រូវ​ពន្លត់​ក្នុង​វេលា​យប់​ងងឹត។+

២១ អ្នក​ដែល​បាន​ទ្រព្យ​ដោយ​ការ​លោភ​លន់

នៅ​ទី​បំផុត គាត់​នឹង​មិន​បាន​ពរ​ពី​ព្រះ​ទេ។+

២២ កុំ​ពោល​ឲ្យ​សោះ​ថា​៖ ​«​ខ្ញុំ​នឹង​សង​សឹក!​»។+

ប៉ុន្តែ ចូរ​សង្ឃឹម​លើ​ព្រះ​យេហូវ៉ា+ នោះ​លោក​នឹង​សង្គ្រោះ​អ្នក។+

២៣ ព្រះ​យេហូវ៉ា​ស្អប់​ជញ្ជីង​មិន​គ្រប់​ទម្ងន់

ហើយ​ការ​ស៊ី​ភ្នែក​ជញ្ជីង នោះ​មិន​ល្អ​ទេ។

២៤ មនុស្ស​មិន​អាច​យល់​អំពី​ផ្លូវ​ដើរ​របស់​ខ្លួន​បាន​ទេ

ដោយ​សារ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជា​អ្នក​ណែនាំ​ជំហាន​របស់​មនុស្ស។+

២៥ បើ​មនុស្ស​ណា​ម្នាក់​ប្រញាប់​សន្យា​ប្រគល់​អ្វី​មួយ​ដល់​ព្រះ+

រួច​ទើប​មក​ពិចារណា​ជា​ក្រោយ នោះ​គាត់​ជាប់​អន្ទាក់​ហើយ។+

២៦ ស្ដេច​ដែល​មាន​ប្រាជ្ញា​នឹង​កម្ចាត់​ចោល​ជន​ទុច្ចរិត+

ហើយ​គាត់​នឹង​កិន​ពួក​គេ​ដោយ​ឧបករណ៍​បញ្ជាន់​ស្រូវ។+

២៧ ខ្យល់​ដង្ហើម​មនុស្ស​ប្រៀប​ដូច​ជា​ចង្កៀង​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា

ហើយ​នោះ​បង្ហាញ​ឲ្យ​ឃើញ​អ្វី​ដែល​កប់​ជ្រៅ​នៅ​ក្នុង​ចិត្ត​គេ។

២៨ សេចក្ដី​ស្រឡាញ់*និង​សេចក្តី​ស្មោះ​ត្រង់​នឹង​ការ​ពារ​ស្ដេច+

ហើយ​ដោយ​សារ​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​ដ៏​ស្មោះ​ត្រង់ ស្ដេច​នឹង​បន្ត​គ្រប់​គ្រង​លើ​បល្ល័ង្ក​រហូត​ត​ទៅ។+

២៩ កម្លាំង​ជា​ភាព​រុង​រឿង​របស់​មនុស្ស​វ័យ​ក្មេង+

ចំណែក​ឯ​សក់​ស្កូវ​ជា​កិត្តិយស​របស់​មនុស្ស​វ័យ​ចាស់។+

៣០ ស្នាម​ជាំ​និង​របួស​ជួយ​បំបាត់​អំពើ​អាក្រក់+

ហើយ​ការ​វាយ​ដំ​ជួយ​លាង​សម្អាត​អ្វី​ដែល​កប់​ជ្រៅ​នៅ​ក្នុង​ចិត្ត។

២១ ចិត្ត​របស់​ស្ដេច​ប្រៀប​ដូច​ជា​ទឹក​នៅ​ក្នុង​ដៃ​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា+

លោក​បង្គាប់​ឲ្យ​ហូរ​ទៅ​ទិស​ណា​តាម​ដែល​លោក​ពេញ​ចិត្ត។+

 ២ មនុស្ស​ស្មានថា​អស់​ទាំង​ផ្លូវ​របស់​ខ្លួន​សុទ្ធ​តែ​ត្រឹម​ត្រូវ+

ប៉ុន្តែ ព្រះ​យេហូវ៉ា​ពិនិត្យ​មើល​ចិត្ត​របស់​គេ​វិញ។+

 ៣ ការ​ធ្វើ​អ្វី​ដែល​ត្រឹម​ត្រូវ​និង​ទៀង​ត្រង់

នាំ​ឲ្យ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ពេញ​ចិត្ត​ខ្លាំង​ជាង​ការ​ជូន​គ្រឿង​បូជា។+

 ៤ ភ្នែក​អំណួត​និង​ចិត្ត​ក្រអឺត​ក្រអោង

ប្រៀប​ដូច​ជា​ចង្កៀង​ដែល​នាំ​ផ្លូវ​ជន​ទុច្ចរិត ហើយ​អ្វី​ទាំង​នោះ​ជា​ការ​ខុស​ឆ្គង។+

 ៥ គម្រោង​របស់​មនុស្ស​ឧស្សាហ៍​នឹង​បាន​ជោគ​ជ័យ*ជា​មិន​ខាន+

តែ​អស់​អ្នក​ដែល​ធ្វើ​អ្វី​ដោយ​តក់​ក្រ​ហល់ ប្រាកដ​ជា​នឹង​ទ័ល​ក្រ។+

 ៦ ទ្រព្យ​ដែល​បាន​មក​ដោយ​អណ្ដាត​ភូត​ភរ

ប្រៀប​ដូច​ជា​អ័ព្ទ​ដែល​រសាត់​បាត់ និង​ដូច​ជា​អន្ទាក់​ដែល​នាំ​ឲ្យ​ស្លាប់។*+

 ៧ មនុស្ស​ទុច្ចរិត​នឹង​ត្រូវ​បំផ្លាញ​ដោយ​អំពើ​ឃោរឃៅ​របស់​ខ្លួន+

ពី​ព្រោះ​ពួក​គេ​មិន​ព្រម​ប្រព្រឹត្ត​ដោយ​យុត្តិធម៌។

 ៨ ផ្លូវ​របស់​មនុស្ស​ដែល​បាន​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ខុស​ឆ្គង​ជា​ផ្លូវ​វៀច​វេរ

តែ​ការ​ប្រព្រឹត្ត​របស់​មនុស្ស​បរិសុទ្ធ​តែង​តែ​ទៀង​ត្រង់។+

 ៩ រស់​នៅ​លើ​ជ្រុង​ដំបូល

ប្រសើរ​ជាង​រស់​នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​ជា​មួយ​នឹង​ប្រពន្ធ​ដែល​ចូល​ចិត្ត​រក​រឿង។*+

១០ មនុស្ស​ទុច្ចរិត​ស្រេក​ឃ្លាន​ធ្វើ​អំពើ​អាក្រក់+

គេ​គ្មាន​ចិត្ត​អាណិត​មេត្តា​ចំពោះ​អ្នក​ជិត​ខាង​សោះ។+

១១ ពេល​អ្នក​ដែល​ប្រមាថ​មើល​ងាយ​ត្រូវ​គេ​ដាក់​ទោស នោះ​អ្នក​ដែល​ខ្វះ​បទ​ពិសោធន៍​កាន់​តែ​មាន​ប្រាជ្ញា

ហើយ​ពេល​មនុស្ស​ដែល​មាន​ប្រាជ្ញា​រៀន​ឲ្យ​ចេះ​យល់​ធ្លុះ​ជ្រៅ គាត់​មាន​ចំណេះ​កាន់​តែ​ច្រើន។*+

១២ ព្រះ​ដ៏​សុចរិត​សង្កេត​មើល​ផ្ទះ​របស់​ជន​ទុច្ចរិត

លោក​ធ្វើ​ឲ្យ​ជន​ទុច្ចរិត​ជួប​អន្តរាយ។+

១៣ អ្នក​ណា​ដែល​បិទ​ត្រចៀក​មិន​ស្ដាប់​មនុស្ស​ទន់​ទាប​អង្វរករ

អ្នក​នោះ​នឹង​គ្មាន​អ្នក​ណា​ជួយ​គាត់​ទេ ពេល​គាត់​ត្រូវ​ការ​ជំនួយ។+

១៤ អំណោយ​លួច​លាក់ រម្ងាប់​ចិត្ត​ក្ដៅ+

ហើយ​សំណូក​ក៏​ធ្វើ​ឲ្យ​កំហឹង​ស្ងប់​ដែរ។

១៥ មនុស្ស​សុចរិត​មាន​អំណរ​ពេល​ធ្វើ​អ្វី​ដែល​យុត្តិធម៌+

តែ​មនុស្ស​អាក្រក់​មិន​ចូល​ចិត្ត​ការ​ប្រព្រឹត្ត​បែប​នោះ​ទាល់​តែ​សោះ។

១៦ អ្នក​ដែល​លែង​មាន​ការ​យល់​ធ្លុះ​ជ្រៅ

នឹង​ទៅ​នៅ​ជា​មួយ​នឹង​មនុស្ស​ស្លាប់។+

១៧ អ្នក​ដែល​ស្រឡាញ់​ការ​ភ្លើត​ភ្លើន* នឹង​ធ្លាក់​ខ្លួន​ក្រ+

អ្នក​ដែល​ចូល​ចិត្ត​ស្រា​និង​ប្រេង​ហួស​ប្រមាណ នឹង​មិន​ក្លាយ​ទៅ​ជា​អ្នក​មាន​ទេ។

១៨ ជន​ទុច្ចរិត​ជា​ថ្លៃ​លោះ​សម្រាប់​មនុស្ស​សុចរិត

ហើយ​ជន​ក្បត់​នឹង​ត្រូវ​យក​ទៅ​ជំនួស​មនុស្ស​ទៀង​ត្រង់។+

១៩ រស់​នៅ​តំបន់​ស្ងាត់​ជ្រងំ

ប្រសើរ​ជាង​រស់​នៅ​ជា​មួយ​នឹង​ប្រពន្ធ​ដែល​ឆាប់​ខឹង​និង​ចូល​ចិត្ត​រក​រឿង។*+

២០ មនុស្ស​ដែល​មាន​ប្រាជ្ញា​មាន​ប្រេង​និង​ទ្រព្យ​វិសេស​នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ+

តែ​មនុស្ស​ល្ងី​ល្ងើ​នឹង​បង្ហិន​ទ្រព្យ​របស់​ខ្លួន។+

២១ អ្នក​ណា​ដែល​ព្យាយាម​ធ្វើ​អំពើ​សុចរិត ហើយ​មាន​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​ដ៏​ស្មោះ​ត្រង់

អ្នក​នោះ​នឹង​បាន​ជីវិត សេចក្ដី​សុចរិត និង​កិត្តិយស។+

២២ មនុស្ស​ដែល​មាន​ប្រាជ្ញា​អាច​ដណ្ដើម​យក​ក្រុង​របស់​អ្នក​ខ្លាំង​ក្លា

ថែម​ទាំង​បំផ្លាញ​បន្ទាយ​មាំ​មួន​ដែល​ពួក​គេ​ទុក​ចិត្ត​ទៀត​ផង។+

២៣ អ្នក​ណា​ដែល​ចេះ​ប្រយ័ត្ន​មាត់​និង​អណ្ដាត

អ្នក​នោះ​ជៀស​ផុត​ពី​បញ្ហា។+

២៤ អ្នក​ណា​ដែល​ធ្វើ​អ្វី​លើស​ពី​សិទ្ធិ​ខ្លួន​និង​ដោយ​អួតអាង

នឹង​ត្រូវ​គេ​ហៅ​ថា​ជា​មនុស្ស​ព្រហើន។*+

២៥ អ្វី​ដែល​មនុស្ស​កម្ជិល​ចង់​បាន នឹង​នាំ​ឲ្យ​គាត់​បាត់​បង់​ជីវិត

ព្រោះ​ដៃ​របស់​គាត់​មិន​ព្រម​ធ្វើ​ការ​ទេ។+

២៦ គាត់​លោភ​ចង់​បាន​ទាំង​យប់​ទាំង​ថ្ងៃ

តែ​មនុស្ស​សុចរិត​ឲ្យ​ដោយ​ចិត្ត​ទូលាយ។+

២៧ បើ​គ្រឿង​បូជា​របស់​មនុស្ស​ទុច្ចរិត​ជា​អ្វី​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ស្អប់​ខ្ពើម​ទៅ​ហើយ+

ទម្រាំ​តែ​គាត់​ជូន​ដោយ​បំណង​ចិត្ត​អាក្រក់* នោះ​ច្បាស់​ជា​គួរ​ឲ្យ​ស្អប់​ខ្ពើម​ជាង​នោះ​ទៅ​ទៀត!

២៨ សាក្សី​ភូត​ភរ​នឹង​វិនាស​ទៅ+

តែ​អ្នក​ដែល​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ស្ដាប់​នឹង​ធ្វើ​ជា​សាក្សី​បញ្ជាក់​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ទុក​ចិត្ត។

២៩ មនុស្ស​ទុច្ចរិត​ធ្វើ​ទឹក​មុខ​អង់អាច+

តែ​គឺ​ផ្លូវ​របស់​មនុស្ស​ទៀង​ត្រង់​ទេ​ដែល​នៅ​គង់​វង្ស។+

៣០ បើ​អ្នក​ណា​ប្រឆាំង​ព្រះ​យេហូវ៉ា អ្នក​នោះ​មិន​មាន​ប្រាជ្ញា សមត្ថភាព​វែក​ញែក ឬ​ឱវាទ​ទេ។+

៣១ សេះ​បាន​ត្រូវ​រៀបចំ​សម្រាប់​ថ្ងៃ​ធ្វើ​ចម្បាំង+

តែ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជា​អ្នក​ផ្ដល់​សេចក្ដី​សង្គ្រោះ។+

២២ មាន​កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ​ល្អ ប្រសើរ​ជាង​មាន​ទ្រព្យ​មហា​សាល+

មាន​គេ​គោរព​រាប់​អាន* ប្រសើរ​ជាង​មាន​មាស​ប្រាក់។

 ២ អ្នក​មាន​និង​អ្នក​ក្រ​ដូច​គ្នា​ត្រង់​ចំណុច​មួយ

គឺ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​បង្កើត​ពួក​គេ​មក។+

 ៣ មនុស្ស​ឈ្លាស​វៃ​ឃើញ​អន្តរាយ​មក​ក៏​ពួន​ខ្លួន

តែ​មនុស្ស​ខ្វះ​បទ​ពិសោធន៍​បន្ត​ដើរ​ទៅ​ទៀត ហើយ​រង​ផល​ពិបាក។*

 ៤ ចិត្ត​រាប​ទាប​និង​ការ​កោត​ខ្លាច​ព្រះ​យេហូវ៉ា

នាំ​ឲ្យ​បាន​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ កិត្តិ​សព្ទ និង​ជីវិត។+

 ៥ ផ្លូវ​របស់​មនុស្ស​វៀច​វេរ​មាន​សុទ្ធ​តែ​បន្លា​និង​អន្ទាក់

តែ​អ្នក​ណា​ដែល​ឲ្យ​តម្លៃ​ជីវិត*ខ្លួន អ្នក​នោះ​តែង​ជៀស​ឆ្ងាយ​ពី​ផ្លូវ​របស់​ពួក​គេ។+

 ៦ ចូរ​បង្ហាត់​បង្រៀន​កូន​ក្មេង​ឲ្យ​ដើរ​តាម​ផ្លូវ​ត្រឹម​ត្រូវ+

យ៉ាង​នេះ ទោះ​ជា​គាត់​មាន​អាយុ​ច្រើន​ក៏​ដោយ គាត់​នឹង​មិន​ចាក​ចេញ​ពី​ផ្លូវ​នោះ​ទេ។+

 ៧ អ្នក​មាន​គ្រប់​គ្រង​លើ​អ្នក​ក្រ

ហើយ​អ្នក​ដែល​ខ្ចី​គេ ជា​ខ្ញុំ​បម្រើ​របស់​អ្នក​ដែល​ឲ្យ​ខ្ចី។+

 ៨ អ្នក​ណា​ដែល​សាប​ព្រោះ​អំពើ​មិន​សុចរិត អ្នក​នោះ​នឹង​ច្រូត​បាន​សេចក្ដី​ហិន​វិនាស+

រីឯ​រំពាត់​ដែល​គាត់​ប្រើ​ដោយ​កំហឹង​នឹង​ហិនហោច​អស់។+

 ៩ អ្នក​ដែល​មាន​ចិត្ត​ទូលាយ​នឹង​ទទួល​ពរ

ព្រោះ​គាត់​ចែក​រំលែក​អាហារ​របស់​ខ្លួន​ឲ្យ​អ្នក​ក្រ។+

១០ ចូរ​បណ្ដេញ​មនុស្ស​ចំអក​មើល​ងាយ​ចេញ

នោះ​ការ​ទាស់​ទែង​គ្នា​នឹង​លែង​មាន​ទៀត។

ចំណែក​ឯ​ជម្លោះ*និង​ការ​ប្រមាថ​នឹង​រលត់​ទៅ​ដែរ។

១១ អ្នក​ដែល​មាន​ចិត្ត​បរិសុទ្ធ* និង​អ្នក​ដែល​មាន​សម្ដី​សប្បុរស

នឹង​ក្លាយ​ជា​មិត្ត​ភក្ដិ​របស់​ស្ដេច។+

១២ ព្រះ​យេហូវ៉ា​មើល​ការ​ពារ​ចំណេះ

ប៉ុន្តែ លោក​លុប​បំបាត់​ពាក្យ​សម្ដី​របស់​ជន​ក្បត់។+

១៣ មនុស្ស​កម្ជិល​និយាយ​ថា​៖ ​«​មាន​សត្វ​តោ​នៅ​ខាង​ក្រៅ!

បើ​ខ្ញុំ​ចេញ​ទៅ​ទី​លាន​សាធារណៈ វា​មុខ​ជា​សម្លាប់​ខ្ញុំ​ជា​មិន​ខាន!​»។+

១៤ បបូរ​មាត់​របស់​ស្រី​មិន​ល្អ*ប្រៀប​ដូច​ជា​រណ្ដៅ​ជ្រៅ+

អ្នក​ដែល​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ផ្ដន្ទា​ទោស​នឹង​ធ្លាក់​ចូល​ទៅ​ក្នុង​រណ្ដៅ​នោះ។

១៥ ភាព​ល្ងង់​ខ្លៅ​រមែង​នៅ​ក្នុង​ចិត្ត​របស់​កូន​ក្មេង+

តែ​ការ​ប្រៀន​ប្រដៅ​ដោយ​ប្រើ​រំពាត់​នឹង​បណ្ដេញ​ភាព​ល្ងង់​ខ្លៅ​ចេញ​ពី​គាត់។+

១៦ អ្នក​ដែល​បោក​ប្រាស់​អ្នក​ក្រ​ដើម្បី​បង្កើន​ទ្រព្យ​ខ្លួន+

និង​អ្នក​ដែល​ជូន​អំណោយ​ដល់​អ្នក​មាន

នៅ​ទី​បំផុត​នឹង​ត្រូវ​ក្រ​រហាម​វិញ។

១៧ ចូរ​ផ្ទៀង​ត្រចៀក​ស្ដាប់​ពាក្យ​ពេចន៍​របស់​អ្នក​ដែល​មាន​ប្រាជ្ញា+

ដើម្បី​ឲ្យ​ចំណេះ​របស់​ខ្ញុំ​ដិត​ជាប់​ក្នុង​ចិត្ត​របស់​អ្នក+

១៨ ព្រោះ​ជា​ការ​ល្អ​ប្រសើរ​ដែល​អ្នក​រក្សា​ទុក​ចំណេះ​នៅ​ក្នុង​ចិត្ត។+

យ៉ាង​នេះ អ្នក​អាច​និយាយ​អំពី​ចំណេះ​ទាំង​អស់​នោះ​គ្រប់​ពេល​វេលា។+

១៩ ថ្ងៃ​នេះ ខ្ញុំ​នឹង​ផ្ដល់​ចំណេះ​ដល់​អ្នក​ដើម្បី​ឲ្យ​អ្នក​មាន​ទំនុក​ចិត្ត​លើ​ព្រះ​យេហូវ៉ា។

២០ ខ្ញុំ​បាន​សរសេរ​ដំបូន្មាន​និង​ការ​ណែនាំ​ជា​ច្រើន*ទុក​ឲ្យ​អ្នក​រួច​ហើយ

២១ ដើម្បី​បង្រៀន​អ្នក​ឲ្យ​ស្គាល់​ពាក្យ​ពិត​និង​ពាក្យ​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ទុក​ចិត្ត។

ដូច្នេះ អ្នក​អាច​នាំ​ដំណឹង​ត្រឹម​ត្រូវ​ត្រឡប់​ទៅ​ប្រាប់​ដល់​មនុស្ស​ដែល​បាន​ចាត់​អ្នក​មក។

២២ កុំ​ប្លន់​អ្នក​ក្រ ដោយ​សារ​តែ​ឃើញ​គាត់​ទន់​ទាប+

ហើយ​កុំ​ជិះ​ជាន់​មនុស្ស​ទន់​ខ្សោយ​នៅ​ត្រង់​ទ្វារ​កំពែង​ក្រុង​ឡើយ+

២៣ ព្រោះ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​នឹង​ការ​ពារ​ក្ដី​ឲ្យ​ពួក​គេ+

ហើយ​លោក​នឹង​យក​ជីវិត​អស់​អ្នក​ដែល​បោក​បញ្ឆោត​ពួក​គេ។

២៤ កុំ​សេព​គប់​មនុស្ស​ដែល​ឆាប់​ខឹង

ឬ​ទាក់​ទង​មនុស្ស​ដែល​ងាយ​ផ្ទុះ​កំហឹង​ឡើយ

២៥ ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​អ្នក​ធ្វើ​តាម​គេ

ហើយ​នាំ​ឲ្យ​ខ្លួន​ជាប់​អន្ទាក់។+

២៦ កុំ​ចាប់​ដៃ​ព្រម​ព្រៀង​ធានា​រ៉ាប់​រង​បំណុល​ឲ្យ​អ្នក​ឯ​ទៀត។+

២៧ ប្រសិន​បើ​អ្នក​គ្មាន​ប្រាក់​សង​ទេ

នោះ​គេ​នឹង​រឹប​អូស​យក​គ្រែ​ដេក​របស់​អ្នក​ភ្លាម​ៗ​!

២៨ កុំ​បង្ខិត​បង្គោល​ព្រំ​ប្រទល់​ដែល​មាន​តាំង​ពី​យូរ​មក​ហើយ

ជា​បង្គោល​ដែល​បុព្វ​បុរស​របស់​អ្នក​បាន​បោះ។+

២៩ តើ​អ្នក​ធ្លាប់​ឃើញ​មនុស្ស​ដែល​ប៉ិន​ប្រសប់​ធ្វើ​ការ​ឬ​ទេ?

គាត់​នឹង​បាន​នៅ​បម្រើ​ស្ដេច+

មិន​មែន​នៅ​បម្រើ​មនុស្ស​ធម្មតា​ទេ។

២៣ ពេល​អ្នក​អង្គុយ​បរិភោគ​ជា​មួយ​នឹង​ស្ដេច

ចូរ​គិត​ឲ្យ​បាន​ដិត​ដល់​នូវ​អ្វី​ដែល​នៅ​ពី​មុខ​អ្នក។

 ២ បើ​អ្នក​ចូល​ចិត្ត​បរិភោគ​ច្រើន*

ចូរ​ចេះ​ទប់​ចិត្ត។

 ៣ កុំ​ស្រេក​ឃ្លាន​អាហារ​ល្អ​ៗ​របស់​ស្ដេច

ព្រោះ​នោះ​សុទ្ធ​តែ​ជា​អាហារ​បោក​បញ្ឆោត។

 ៤ កុំ​ធ្វើ​ការ​ហួស​កម្លាំង ដោយ​សារ​តែ​លោភ​ចង់​បាន​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ឡើយ+

ចូរ​ឈប់​ធ្វើ​ដូច្នោះ ហើយ​បង្ហាញ​ការ​យល់​ដឹង។

 ៥ ពេល​អ្នក​សម្លឹង​មើល​ទ្រព្យ ទ្រព្យ​នឹង​មិន​នៅ​ទៀត​ទេ+

ព្រោះ​ទ្រព្យ​នឹង​ដុះ​ស្លាប​ដូច​ឥន្ទ្រី រួច​ហោះ​ឡើង​ទៅ​លើ​មេឃ​បាត់។+

 ៦ កុំ​បរិភោគ​អាហារ​របស់​មនុស្ស​កំណាញ់

កុំ​ស្រេក​ឃ្លាន​អាហារ​ល្អ​ៗ​របស់​គាត់

 ៧ ព្រោះ​គាត់​ដូច​ជា​អ្នក​ដែល​កត់​បញ្ជី។

គាត់​និយាយ​ទៅ​អ្នក​ថា​៖ ​«​សូម​ពិសា​អាហារ​ពិសា​ស្រា​»។ តែ​គាត់​និយាយ​មិន​ស្មោះ​ទេ។

 ៨ អ្នក​នឹង​ក្អួត​អាហារ​នោះ​ចេញ​មក​វិញ

ហើយ​ពាក្យ​ពេចន៍​ដែល​អ្នក​បាន​ពោល​សរសើរ​គាត់​នឹង​ខាត​បង់​ទទេ។

 ៩ កុំ​និយាយ​ឲ្យ​មនុស្ស​ល្ងី​ល្ងើ​ស្ដាប់+

ព្រោះ​គាត់​នឹង​មើល​ងាយ​សម្ដី​ដែល​ប្រកប​ដោយ​ប្រាជ្ញា​របស់​អ្នក។+

១០ កុំ​បង្ខិត​បង្គោល​ព្រំ​ប្រទល់​ដែល​មាន​តាំង​ពី​យូរ​មក​ហើយ+

កុំ​ទន្ទ្រាន​ចូល​ដី​ស្រែ​របស់​កូន​កំព្រា​ឲ្យ​សោះ។

១១ ព្រោះ​លោក​ដែល​ការ​ពារ​ពួក​គេ មាន​ឫទ្ធានុភាព​ខ្លាំង​ក្លា

លោក​នឹង​ជួយ​ការ​ពារ​ក្ដី​ឲ្យ​ពួក​គេ ដើម្បី​ប្រឆាំង​នឹង​អ្នក។+

១២ ចូរ​ឲ្យ​ចិត្ត​អ្នក​ទទួល​យក​ការ​ប្រៀន​ប្រដៅ

ហើយ​ឲ្យ​ត្រចៀក​របស់​អ្នក​ត្រង​ត្រាប់​ចំណេះ។

១៣ កុំ​ស្ទាក់​ស្ទើរ​ប្រៀន​ប្រដៅ​កូន​ក្មេង​ឡើយ។+

បើ​អ្នក​ប្រើ​រំពាត់​វាយ​គាត់ គាត់​នឹង​មិន​ស្លាប់​ទេ។

១៤ អ្នក​គួរ​វាយ​គាត់​ដោយ​រំពាត់​ដើម្បី​សង្គ្រោះ​គាត់​ឲ្យ​ជៀស​ផុត​ពី​ផ្នូរ។

១៥ កូន​អើយ បើ​កូន​មាន​ប្រាជ្ញា

នោះ​ឪពុក​នឹង​រីករាយ​ត្រេក​អរ។+

១៦ ចិត្ត​របស់​ឪពុក​នឹង​ពោរ​ពេញ​ទៅ​ដោយ​អំណរ

ពេល​កូន​និយាយ​អ្វី​ដែល​ត្រឹម​ត្រូវ។

១៧ សូម​កូន​កុំ​មាន​ចិត្ត​ច្រណែន​អ្នក​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ខុស​ឆ្គង+

តែ​ចូរ​កោត​ខ្លាច​ព្រះ​យេហូវ៉ា​គ្រប់​ពេល​វេលា។+

១៨ យ៉ាង​នេះ កូន​នឹង​មាន​អនាគត​ល្អ+

ហើយ​សេចក្ដី​សង្ឃឹម​របស់​កូន​នឹង​មិន​ត្រូវ​កាត់​ផ្ដាច់​ឡើយ។

១៩ កូន​អើយ ចូរ​ស្ដាប់​ឪពុក ហើយ​មាន​ប្រាជ្ញា​ឡើង

ចូរ​កូន​តាំង​ចិត្ត​ដើរ​តាម​ផ្លូវ​ត្រឹម​ត្រូវ។

២០ កុំ​ធ្វើ​ជា​មនុស្ស​ល្មោភ​ស្រា+

ហើយ​កុំ​ទៅ​ជា​មនុស្ស​ល្មោភ​ស៊ី+

២១ ព្រោះ​មនុស្ស​ប្រមឹក​និង​មនុស្ស​ល្មោភ​ស៊ី នឹង​ធ្លាក់​ខ្លួន​ក្រ+

ហើយ​អ្នក​ដែល​ល្មោភ​ដេក​នឹង​ស្លៀក​ពាក់​កណ្ដាច។

២២ ចូរ​ស្ដាប់​ឪពុក​ដែល​បាន​ផ្ដល់​កំណើត​ឲ្យ​កូន

ហើយ​កុំ​មើល​ងាយ​ម្ដាយ​របស់​កូន ដោយ​សារ​តែ​គាត់​មាន​វ័យ​ចាស់។+

២៣ ចូរ​ទិញ​សេចក្ដី​ពិត កុំ​លក់​វិញ​ជា​ដាច់​ខាត+

ចូរ​ទិញ​ប្រាជ្ញា ការ​ប្រៀន​ប្រដៅ និង​ការ​យល់​ដឹង ហើយ​កុំ​លក់​វិញ​ឡើយ។+

២៤ ឪពុក​ដែល​មាន​កូន​សុចរិត​នឹង​មាន​អំណរ​ជា​មិន​ខាន

ហើយ​ឪពុក​ដែល​មាន​កូន​ប្រកប​ដោយ​ប្រាជ្ញា​នឹង​អរ​សប្បាយ​ដោយ​សារ​កូន​នោះ។

២៥ ឪពុក​និង​ម្ដាយ​របស់​កូន​នឹង​ត្រេក​អរ

ហើយ​ម្ដាយ​ដែល​បង្កើត​កូន​នឹង​មាន​ចិត្ត​រីករាយ។

២៦ កូន​អើយ ចូរ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ស្ដាប់​ខ្ញុំ

ចូរ​កូន​ដើរ​តាម​ផ្លូវ​របស់​ខ្ញុំ​ដោយ​ក្ដី​ពេញ​ចិត្ត។+

២៧ ព្រោះ​ស្ត្រី​ពេស្យា​ប្រៀប​ដូច​ជា​រណ្ដៅ​ដ៏​ជ្រៅ

ហើយ​ស្ត្រី​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ប្រាស​ចាក​សីលធម៌​ប្រៀប​ដូច​ជា​អណ្ដូង​តូច​ចង្អៀត។+

២៨ នាង​លប​ចាំ​ស្ទាក់​ដូច​ចោរ​ប្លន់+

នាង​ធ្វើ​ឲ្យ​បុរស​ដែល​មិន​ស្មោះ​ត្រង់​កើន​ឡើង​កាន់​តែ​ច្រើន។

២៩ តើ​អ្នក​ណា​មាន​ទុក្ខ​លំបាក? តើ​អ្នក​ណា​មាន​កង្វល់?

តើ​អ្នក​ណា​មាន​ជម្លោះ? តើ​អ្នក​ណា​ត្អូញត្អែរ?

តើ​អ្នក​ណា​មាន​របួស​ដោយ​ឥត​ហេតុ? តើ​អ្នក​ណា​ស្រវាំង​ភ្នែក?

៣០ គឺ​អស់​អ្នក​ដែល​ចំណាយ​ពេល​ច្រើន​ពេក​ក្នុង​ការ​ផឹក​ស្រា+

និង​អស់​អ្នក​ដែល​ស្វះ​ស្វែង​រក​ស្រា​ខ្លាំង​ៗ។

៣១ កុំ​មើល​ពណ៌​ក្រហម​របស់​ស្រា

នៅ​ពេល​ដែល​ស្រា​ក្នុង​ពែង​បញ្ចេញ​ពន្លឺ​ចាំង​ចែង ហើយ​ជា​ស្រា​ដែល​មាន​ឱ​ជា​រស​ឆ្ងាញ់​ពិសា

៣២ ព្រោះ​នៅ​ទី​បំផុត ស្រា​នឹង​ចឹក​ដូច​ពស់

ហើយ​ស្រា​នឹង​បញ្ចេញ​ពិស​ដូច​ពស់​ដែល​មាន​ពិស។

៣៣ អ្នក​នឹង​មើល​ឃើញ​អ្វី​ចម្លែក​ៗ

ហើយ​អ្នក​នឹង​និយាយ​សម្ដី​អាក្រក់។+

៣៤ អ្នក​នឹង​ប្រៀប​ដូច​ជា​មនុស្ស​ដែល​ដេក​នៅ​កណ្ដាល​សមុទ្រ

និង​ដូច​ជា​មនុស្ស​ដែល​ដេក​នៅ​ចុង​ក្ដោង​សំពៅ។

៣៥ អ្នក​នឹង​ពោល​ថា​៖ ​«​ពួក​គេ​វាយ​ដំ​ខ្ញុំ តែ​ខ្ញុំ​មិន​ឈឺ​សោះ។

ពួក​គេ​វាយ​ធ្វើ​បាប​ខ្ញុំ តែ​ខ្ញុំ​មិន​បាន​ដឹង​ឡើយ។

តើ​ពេល​ណា​ទើប​ខ្ញុំ​ភ្ញាក់​ឡើង+ ដើម្បី​ខ្ញុំ​អាច​ផឹក​ថែម​ទៀត?​»។

២៤ កុំ​ច្រណែន​មនុស្ស​អាក្រក់

ហើយ​កុំ​គិត​ចង់​ធ្វើ​ជា​មិត្ត​នឹង​ពួក​គេ​ឲ្យ​សោះ+

 ២ ព្រោះ​ចិត្ត​របស់​ពួក​គេ​គិត​តែ​ពី​អំពើ​ឃោរឃៅ

ហើយ​មាត់​របស់​ពួក​គេ​និយាយ​តែ​ពី​អំពើ​អាក្រក់។

 ៣ ផ្ទះ*សង់​ឡើង​បាន​ដោយ​សារ​ប្រាជ្ញា+

ហើយ​ផ្ទះ​នៅ​រឹង​មាំ​ស្ថិត​ស្ថេរ​ដោយ​សារ​សមត្ថភាព​វែក​ញែក។

 ៤ ដោយ​សារ​ចំណេះ បន្ទប់​ក្នុង​ផ្ទះ​ពេញ​ទៅ​ដោយ

ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​និង​វត្ថុ​មាន​តម្លៃ​គ្រប់​ប្រភេទ។+

 ៥ មនុស្ស​ដែល​មាន​ប្រាជ្ញា​មាន​អំណាច+

ហើយ​មនុស្ស​ដែល​មាន​ចំណេះ​ក៏​បង្កើន​អំណាច​របស់​ខ្លួន​ដែរ។

 ៦ បើ​មាន​ការ​ណែនាំ​ពី​អ្នក​ដែល​ឈ្លាស​វៃ នោះ​ការ​ធ្វើ​សង្គ្រាម​នឹង​បាន​ជោគ​ជ័យ+

ហើយ​បើ​មាន​មនុស្ស​ច្រើន​នាក់​ឲ្យ​យោបល់ នោះ​នឹង​បាន​ជ័យ​ជម្នះ។*+

 ៧ មនុស្ស​ល្ងង់​ខ្លៅ*មិន​អាច​ឈោង​ដល់​ប្រាជ្ញា​ពិត​បាន​ទេ+

គាត់​គ្មាន​ពាក្យ​និយាយ​នៅ​ឯ​ទ្វារ​កំពែង​ក្រុង​ឡើយ។

 ៨ អ្នក​ណា​ដែល​រៀប​ផែន​ការ​អាក្រក់

អ្នក​នោះ​នឹង​មាន​ឈ្មោះ​ថា​ជា​អ្នក​ជំនាញ​ខាង​រៀប​ឧបាយ​កល។+

 ៩ គម្រោង​ការ​របស់​មនុស្ស​ល្ងង់​ខ្លៅ*នាំ​ឲ្យ​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ខុស​ឆ្គង

ហើយ​មនុស្ស​ក៏​ស្អប់​អ្នក​ដែល​ចូល​ចិត្ត​មើល​ងាយ​គេ​ដែរ។+

១០ ប្រសិន​បើ​អ្នក​ធ្លាក់​ទឹក​ចិត្ត​ក្នុង​ថ្ងៃ​ដែល​មាន​ទុក្ខ​លំបាក

នោះ​កម្លាំង​របស់​អ្នក​នឹង​ចុះ​ខ្សោយ។

១១ ចូរ​សង្គ្រោះ​ពួក​អ្នក​ដែល​ត្រូវ​នាំ​យក​ទៅ​សម្លាប់

ចូរ​ឃាត់​ពួក​អ្នក​ដែល​កំពុង​ដើរ​ទ្រេត​ទ្រោត​ទៅ​រក​សេចក្ដី​ស្លាប់។+

១២ បើ​អ្នក​និយាយ​ថា​៖ ​«​តែ​ពួក​យើង​មិន​ដឹង​អំពី​រឿង​នេះ​ទេ​»។

តើ​ព្រះ​ដែល​ពិនិត្យ​មើល​ចិត្ត លោក​មិន​ដឹង​អ្វី​ដែល​អ្នក​គិត​ទេ​ឬ?+

ព្រះ​ដែល​ចាំ​មើល​អ្នក លោក​ជ្រាប​ទាំង​អស់

ហើយ​លោក​នឹង​សង​ដល់​មនុស្ស​ម្នាក់​ៗ​តាម​ការ​ប្រព្រឹត្ត​របស់​ពួក​គេ។+

១៣ ឱ​កូន​របស់​ខ្ញុំ​អើយ ចូរ​បរិភោគ​ទឹក​ឃ្មុំ​ចុះ ព្រោះ​នោះ​ល្អ​សម្រាប់​កូន។

ទឹក​ឃ្មុំ​សុទ្ធ​មាន​ឱ​ជា​រស​ផ្អែម​ឆ្ងាញ់។

១៤ ចូរ​ដឹង​ថា​ប្រាជ្ញា​ក៏​ល្អ​សម្រាប់​កូន​ដែរ។+

បើ​កូន​រក​ឃើញ​ប្រាជ្ញា នោះ​កូន​នឹង​មាន​អនាគត​ល្អ

ហើយ​សេចក្ដី​សង្ឃឹម​របស់​កូន​នឹង​មិន​ត្រូវ​កាត់​ផ្ដាច់​ឡើយ។+

១៥ កុំ​ធ្វើ​ជា​ជន​ទុច្ចរិត​ដែល​ពួន​ចាំ​នៅ​ក្បែរ​ផ្ទះ​របស់​មនុស្ស​សុចរិត។

កុំ​បំផ្លិច​បំផ្លាញ​កន្លែង​សម្រាក​របស់​គេ​ឡើយ។

១៦ ទោះ​ជា​មនុស្ស​សុចរិត​ដួល​៧​ដង​ក៏​ដោយ គង់​តែ​គាត់​នឹង​ក្រោក​ឡើង​វិញ​បាន។+

ប៉ុន្តែ​ជន​ទុច្ចរិត​នឹង​ត្រូវ​ផ្ដួល​ដោយ​អន្តរាយ ហើយ​ក្រោក​ឡើង​វិញ​មិន​បាន​ឡើយ។+

១៧ កុំ​ត្រេក​អរ​ពេល​សត្រូវ​របស់​អ្នក​ដួល​ចុះ

ហើយ​កុំ​សប្បាយ​ចិត្ត​ពេល​គេ​ជំពប់​ដួល។+

១៨ បើ​មិន​ដូច្នោះ​ទេ ព្រះ​យេហូវ៉ា​នឹង​ឃើញ ហើយ​មិន​ពេញ​ចិត្ត​ទេ

រួច​លោក​នឹង​បង្វែរ​កំហឹង​ចេញ​ពី​គាត់*វិញ។+

១៩ កុំ​ខឹង​ដោយ​សារ​តែ​មនុស្ស​អាក្រក់

កុំ​ច្រណែន​មនុស្ស​ទុច្ចរិត​ឡើយ

២០ ព្រោះ​មនុស្ស​អាក្រក់​គ្មាន​អនាគត​ទេ។+

ចំណែក​ឯ​ចង្កៀង​របស់​មនុស្ស​ទុច្ចរិត​នឹង​ត្រូវ​ពន្លត់។+

២១ កូន​អើយ ចូរ​កោត​ខ្លាច​ព្រះ​យេហូវ៉ា​និង​ស្ដេច+

ហើយ​កុំ​សេព​គប់​មនុស្ស​ដែល​ចូល​ចិត្ត​ប្រឆាំង​តវ៉ា+

២២ ព្រោះ​ពួក​គេ​នឹង​ជួប​អន្តរាយ​ភ្លាម​មួយ​រំពេច។+

មិន​មាន​អ្នក​ណា​ដឹង​ថា​លោក​ទាំង​ពីរ*នឹង​បំផ្លាញ​ពួក​គេ​យ៉ាង​ណា​ទេ។+

២៣ មនុស្ស​មាន​ប្រាជ្ញា​ក៏​ពោល​ពាក្យ​ទាំង​នេះ​ដែរ​ថា​៖

ការ​វិនិច្ឆ័យ​ដោយ​លម្អៀង នោះ​មិន​ល្អ​ទេ។+

២៤ អ្នក​ណា​ដែល​និយាយ​ទៅ​កាន់​ជន​ទុច្ចរិត​ថា​៖ ​«​អ្នក​ជា​មនុស្ស​សុចរិត​»​+

អ្នក​នោះ​នឹង​ត្រូវ​ប្រជារាស្ត្រ​ដាក់​បណ្ដា​សា ហើយ​នឹង​ត្រូវ​ប្រជា​ជាតិ​នា​នា​ថ្កោល​ទោស។

២៥ ប៉ុន្តែ ពួក​អ្នក​ដែល​ប្រដៅ​តម្រង់​ជន​ទុច្ចរិត​នឹង​បាន​សេចក្ដី​ល្អ+

ហើយ​ពួក​គេ​នឹង​បាន​ទទួល​ពរ​ជា​ច្រើន។+

២៦ បណ្ដា​ជន​នឹង​ថើប​អ្នក​ដែល​តប​ឆ្លើយ​ដោយ​ស្មោះ​ត្រង់។*+

២៧ ចូរ​ត្រៀម​កិច្ច​ការ​នៅ​ខាង​ក្រៅ ហើយ​ចូរ​រៀបចំ​អ្វី​ៗ​ទាំង​អស់​នៅ​ឯ​វាល​ឲ្យ​រួច​ជា​ស្រេច។

រួច​មក ចូរ​សង់​ផ្ទះ*របស់​អ្នក​ចុះ។

២៨ កុំ​ធ្វើ​ជា​សាក្សី​ទាស់​នឹង​អ្នក​ជិត​ខាង​ដោយ​គ្មាន​មូលដ្ឋាន​ត្រឹម​ត្រូវ+

កុំ​និយាយ​បោក​បញ្ឆោត​អ្នក​ឯ​ទៀត។+

២៩ កុំ​ពោល​ថា​៖ ​«​ខ្ញុំ​នឹង​ធ្វើ​ចំពោះ​គាត់ ដូច​គាត់​បាន​ធ្វើ​ចំពោះ​ខ្ញុំ

ខ្ញុំ​នឹង​តប​ស្នង​ដល់​គាត់​តាម​អំពើ​ដែល​គាត់​បាន​ប្រព្រឹត្ត​»។+

៣០ ខ្ញុំ​បាន​ដើរ​កាត់​ជិត​ដី​វាល​របស់​មនុស្ស​កម្ជិល+

ហើយ​បាន​ដើរ​កាត់​ជិត​ចម្ការ​ទំពាំង​បាយ​ជូរ​របស់​មនុស្ស​ដែល​ឥត​ចេះ​គិត​ពិចារណា។

៣១ ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ​ស្មៅ​ដុះ​ពេញ​ដី

ហើយ​មាន​បន្លា​ដុះ​គ្រប​ពី​លើ

រួម​ទាំង​មាន​របង​ថ្ម​បាក់​បែក​នៅ​ទី​នោះ​ផង។+

៣២ ខ្ញុំ​បាន​សង្កេត​មើល ហើយ​គិត​ពិចារណា​ក្នុង​ចិត្ត

គឺ​ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ ហើយ​ទាញ​មេ​រៀន​ថា​៖

៣៣ ដេក​បន្តិច ងុយ​ងោក​បន្តិច

ឱប​ដៃ​ទម្រេត​ខ្លួន​បន្តិច

៣៤ នោះ​ភាព​ក្រី​ក្រ​នឹង​មក​រក​អ្នក​ដូច​ជា​ចោរ​ប្លន់

ហើយ​ភាព​តោកយ៉ាក​នឹង​មក​រក​អ្នក​ដូច​ជា​ជន​ប្រដាប់​អាវុធ។+

២៥ សុភាសិត​ទាំង​នេះ​ក៏​ជា​របស់​សាឡូម៉ូន​ដែរ។+ អ្នក​បម្រើ​របស់​ហេសេគា+​ដែល​ជា​ស្ដេច​ស្រុក​យូដា​បាន​ចម្លង*ទុក​ដូច​ត​ទៅ​៖

 ២ ព្រះ​ទទួល​សិរី​រុង​រឿង ដោយ​សារ​លោក​រក្សា​អាថ៌​កំបាំង+

ចំណែក​ឯ​ស្ដេច​ទទួល​សិរី​រុង​រឿង ដោយ​សារ​គាត់​ស្វែង​យល់​ព័ត៌មាន​យ៉ាង​ល្អិត​ល្អន់។

 ៣ ដូច​មេឃ​ខ្ពស់​និង​ដី​ជ្រៅ​យ៉ាង​ណា

នោះ​ចិត្ត​គំនិត​របស់​ស្ដេច ក៏​គ្មាន​អ្នក​ណា​អាច​យល់​បាន​ដែរ។

 ៤ ចូរ​យក​ស្នឹម​ចេញ​ពី​ប្រាក់

រួច​នឹង​បាន​ប្រាក់​សុទ្ធ។+

 ៥ ចូរ​ដក​មនុស្ស​ទុច្ចរិត​ចេញ​ពី​មុខ​ស្ដេច

នោះ​បល្ល័ង្ក​របស់​ស្ដេច​នឹង​គង់​វង្ស​ស្ថិត​ស្ថេរ ដោយ​សារ​សេចក្ដី​សុចរិត។+

 ៦ កុំ​លើក​តម្កើង​ខ្លួន​នៅ​ចំពោះ​មុខ​ស្ដេច+

ហើយ​កុំ​នៅ​ក្នុង​ចំណោម​អ្នក​មាន​មុខ​មាន​មាត់+

 ៧ ព្រោះ​បើ​ស្ដេច​បង្គាប់​អ្នក​ថា​៖ ​«​ចូរ​ឡើង​មក​ទី​នេះ​»​

នោះ​ប្រសើរ​ជាង​ស្ដេច​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​អាប់​ឱន​នៅ​ចំពោះ​មុខ​ពួក​មាន​ឋានៈ​ខ្ពស់។+

 ៨ កុំ​រហ័ស​ប្ដឹង​ផ្ដល់​អ្នក​ជិត​ខាង

ព្រោះ​បើ​ក្រោយ​មក​គាត់​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​អាម៉ាស់​មុខ តើ​អ្នក​នឹង​ធ្វើ​អ្វី?+

 ៩ ចូរ​ស្រុះ​ស្រួល​ជា​មួយ​នឹង​អ្នក​ជិត​ខាង+

តែ​កុំ​ប្រាប់​រឿង​សម្ងាត់​របស់​គាត់​ដល់​អ្នក​ឯ​ទៀត+

១០ ក្រែង​លោ​អ្នក​ដែល​បាន​ស្ដាប់​នឹង​បំបាក់​មុខ​អ្នក

ហើយ​រឿង​អាក្រក់*ដែល​អ្នក​បាន​ផ្សាយ នឹង​មិន​អាច​យក​មក​វិញ​បាន​ទេ។

១១ ពាក្យ​សម្ដី​ដែល​ពោល​ត្រូវ​ពេល+

ប្រៀប​ដូច​ជា​ផ្លែ​ប៉ោម​មាស​ក្នុង​ចាន​ប្រាក់។*

១២ ពេល​មនុស្ស​ដែល​មាន​ប្រាជ្ញា​ជួយ​កែ​តម្រង់+

នោះ​ប្រៀប​ដូច​ជា​ក្រវិល​មាស​និង​គ្រឿង​លម្អ​មាស​សុទ្ធ​សម្រាប់​អ្នក​ដែល​ព្រម​ស្ដាប់។

១៣ ដូច​ព្រិល​ធ្វើ​ឲ្យ​ត្រជាក់​នៅ​រដូវ​ក្ដៅ​ពេល​ច្រូត​ប្រមូល​ផល​យ៉ាង​ណា

នោះ​ទូត​ដែល​ស្មោះ​ត្រង់​ក៏​ធ្វើ​ឲ្យ​ចៅហ្វាយ​មាន​កម្លាំង​យ៉ាង​នោះ​ដែរ។+

១៤ មនុស្ស​ដែល​អួត​អំពី​អំណោយ តែ​មិន​ដែល​ឲ្យ​គេ​សោះ+

នោះ​ប្រៀប​ដូច​ជា​ពពក​និង​ខ្យល់​ដែល​មិន​បង្អុរ​ភ្លៀង។

១៥ ចិត្ត​អត់​ធ្មត់​អាច​បន្ទន់​ចិត្ត​មេ​បញ្ជាការ

ហើយ​សម្ដី​ទន់ភ្លន់​អាច​បំបាក់​ឆ្អឹង​បាន។+

១៦ បើ​អ្នក​រក​បាន​ទឹក​ឃ្មុំ ចូរ​បរិភោគ​ឲ្យ​ចេះ​ប្រមាណ

ព្រោះ​បើ​អ្នក​បរិភោគ​ច្រើន​ពេក អ្នក​អាច​នឹង​ក្អួត​ចេញ​មក​វិញ។+

១៧ កុំ​ឧស្សាហ៍​ទៅ​ផ្ទះ​របស់​អ្នក​ជិត​ខាង​ពេក

ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​គាត់​ធុញ​ទ្រាន់​ហើយ​ស្អប់​អ្នក។

១៨ អ្នក​ណា​ដែល​ធ្វើ​ជា​សាក្សី​ក្លែង​ក្លាយ​ប្រឆាំង​នឹង​អ្នក​ជិត​ខាង+

អ្នក​នោះ​ប្រៀប​ដូច​ជា​ដាវ ព្រួញ​មុត​ស្រួច និង​ដំបង​សឹក។

១៩ ការ​ពឹង​ពាក់​មនុស្ស​ដែល​មិន​គួរ​ឲ្យ​ទុក​ចិត្ត*ក្នុង​ពេល​មាន​ទុក្ខ​លំបាក

នោះ​ប្រៀប​ដូច​ជា​ពឹង​ពាក់​ធ្មេញ​បាក់​និង​ជើង​ពិការ។

២០ អ្នក​ណា​ដែល​ច្រៀង​នៅ​មុខ​អ្នក​ដែល​មាន​ចិត្ត​ក្រៀម​ក្រំ+

អ្នក​នោះ​ប្រៀប​ដូច​ជា​មនុស្ស​ដែល​ដោះ​សម្លៀក​បំពាក់​ចេញ​ពេល​មាន​អាកាសធាតុ​ត្រជាក់

និង​ប្រៀប​ដូច​ជា​ទឹក​ខ្មេះ​ចាក់​លើ​សូដា។*

២១ ប្រសិន​បើ​សត្រូវ​របស់​អ្នក​ឃ្លាន ចូរ​ឲ្យ​អាហារ​គាត់​បរិភោគ

ប្រសិន​បើ​គាត់​ស្រេក ចូរ​ឲ្យ​ទឹក​គាត់​ផឹក+

២២ ព្រោះ​បើ​ធ្វើ​ដូច្នេះ អ្នក​នឹង​គរ​រងើក​ភ្លើង​នៅ​លើ​ក្បាល​គាត់*+

ហើយ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​នឹង​ឲ្យ​រង្វាន់​អ្នក។

២៣ ខ្យល់​ពី​ទិស​ខាង​ជើង​នាំ​ឲ្យ​ភ្លៀង​ធ្លាក់​យ៉ាង​ខ្លាំង

ហើយ​ការ​និយាយ​ដើម​គេ​បង្ក​ឲ្យ​មាន​កំហឹង។+

២៤ រស់​នៅ​លើ​ជ្រុង​ដំបូល

ប្រសើរ​ជាង​រស់​នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​ជា​មួយ​នឹង​ប្រពន្ធ​ដែល​ចូល​ចិត្ត​រក​រឿង។*+

២៥ ដំណឹង​ល្អ​ដែល​មក​ពី​ស្រុក​ឆ្ងាយ+

ប្រៀប​ដូច​ជា​ទឹក​ត្រជាក់​សម្រាប់​អ្នក​ដែល​ល្វើយ។

២៦ មនុស្ស​សុចរិត​ដែល​ព្រម​ធ្វើ​តាម*មនុស្ស​ទុច្ចរិត

គាត់​ដូច​ជា​អណ្ដូង​កខ្វក់​និង​ប្រភព​ទឹក​ដែល​ពេញ​ទៅ​ដោយ​ភក់។

២៧ ការ​បរិភោគ​ទឹក​ឃ្មុំ​ច្រើន​ពេក នោះ​មិន​ល្អ​ទេ+

ហើយ​ការ​ស្វែង​រក​កិត្តិ​សព្ទ នោះ​ក៏​មិន​ល្អ​ដែរ។+

២៨ អ្នក​ណា​ដែល​មិន​ចេះ​ទប់​កំហឹង+

អ្នក​នោះ​ប្រៀប​ដូច​ជា​ក្រុង​ដែល​គេ​បំផ្លាញ​កំពែង​ចោល។

២៦ ដូច​ព្រិល​មិន​សម​ធ្លាក់​នៅ​រដូវ​ក្ដៅ និង​ដូច​ភ្លៀង​មិន​សម​ធ្លាក់​នៅ​រដូវ​ចម្រូត

នោះ​មនុស្ស​ល្ងី​ល្ងើ​មិន​សម​ទទួល​បាន​កិត្តិយស​ឡើយ។+

 ២ ដូច​សត្វ​ស្លាប​មាន​មូលហេតុ​ហោះ​គេច​ខ្លួន និង​ដូច​សត្វ​ត្រចៀក​កាំ​មាន​មូលហេតុ​ហើរ​ចេញ​ទៅ

នោះ​ការ​ដាក់​បណ្ដាសា​គេ ក៏​ត្រូវ​មាន​មូលហេតុ​ច្បាស់​លាស់​ដែរ។*

 ៣ ខ្សែ​តី​សម្រាប់​សត្វ​សេះ បង្ហៀរ​សម្រាប់​សត្វ​លា+

ហើយ​រំពាត់​សម្រាប់​ខ្នង​របស់​មនុស្ស​ល្ងី​ល្ងើ។+

 ៤ កុំ​តប​ឆ្លើយ​ទៅ​មនុស្ស​ល្ងី​ល្ងើ​តាម​ភាព​ល្ងង់​ខ្លៅ​របស់​គាត់​ឡើយ

ក្រែង​លោ​អ្នក​ទៅ​ជា​ល្ងង់​ខ្លៅ​ដូច​គាត់​ដែរ។

 ៥ ចូរ​តប​ឆ្លើយ​ទៅ​មនុស្ស​ល្ងី​ល្ងើ​តាម​ភាព​ល្ងង់​ខ្លៅ​របស់​គាត់

ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​គាត់​គិត​ថា​ខ្លួន​មាន​ប្រាជ្ញា។+

 ៦ អ្នក​ណា​ដែល​ប្រគល់​កិច្ច​ការ​ឲ្យ​មនុស្ស​ល្ងី​ល្ងើ

អ្នក​នោះ​ហាក់​ដូច​ជា​ធ្វើ​ឲ្យ​ជើង​ខ្លួន​ពិការ និង​នាំ​ទុក្ខ​ដល់​ខ្លួន។

 ៧ សុភាសិត​ដែល​ចេញ​ពី​មាត់​របស់​មនុស្ស​ល្ងី​ល្ងើ+

ប្រៀប​ដូច​ជា​ជើង​ខ្ចើច​របស់​មនុស្ស​ពិការ។

 ៨ ការ​លើក​តម្កើង​មនុស្ស​ល្ងី​ល្ងើ+

ប្រៀប​ដូច​ជា​ការ​ចង​ថ្ម​ជាប់​នឹង​ខ្សែ​ដង្ហក់។

 ៩ សុភាសិត​ដែល​ចេញ​ពី​មាត់​របស់​មនុស្ស​ល្ងី​ល្ងើ

ប្រៀប​ដូច​ជា​ដើម​បន្លា​នៅ​ក្នុង​ដៃ​របស់​មនុស្ស​ប្រមឹក។

១០ អ្នក​ណា​ដែល​ជួល​មនុស្ស​ល្ងី​ល្ងើ ឬ​ជួល​អ្នក​ដែល​ដើរ​កាត់

អ្នក​នោះ​ប្រៀប​ដូច​ជា​អ្នក​ដែល​បាញ់​ព្រួញ​ព្រាវ​ៗ ធ្វើ​ឲ្យ​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​រង​របួស។

១១ ដូច​ឆ្កែ​ដែល​ត្រឡប់​មក​ស៊ី​កម្អួត​របស់​វា​វិញ

នោះ​មនុស្ស​ល្ងី​ល្ងើ​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ល្ងង់​ខ្លៅ​ម្ដង​ហើយ​ម្ដង​ទៀត។+

១២ តើ​អ្នក​ធ្លាប់​ឃើញ​មនុស្ស​ដែល​គិត​ថា​ខ្លួន​មាន​ប្រាជ្ញា​ឬ​ទេ?+

បើ​ដូច្នោះ ការ​ជួយ​ជន​ល្ងី​ល្ងើ គឺ​ស្រួល​ជាង​ការ​ជួយ​អ្នក​នោះ។

១៣ មនុស្ស​ខ្ជិល​តែង​និយាយ​ថា​៖ ​«​មាន​សត្វ​តោ​ស្ទាវ​មួយ​នៅ​លើ​ផ្លូវ

ហើយ​មាន​សត្វ​តោ​មួយ​នៅ​ទី​លាន​សាធារណៈ!​»។+

១៤ មនុស្ស​ខ្ជិល​ច្រអូស​ចេះ​តែ​ដេក​ននៀល​នៅ​លើ​គ្រែ+

ដូច​ជា​ទ្វារ​ដែល​បើក​ទៅ​បើក​មក*ជាប់​នឹង​ត្រចៀក​ទ្វារ។

១៥ មនុស្ស​កម្ជិល​លូក​ដៃ​ទៅ​ក្នុង​ចាន​អាហារ

តែ​គាត់​មិន​ខ្ចី​យក​ម្ហូប​មក​ដាក់​ក្នុង​មាត់​ទេ។+

១៦ មនុស្ស​ខ្ជិល​គិត​ថា​ខ្លួន​មាន​ប្រាជ្ញា

ច្រើន​ជាង​មនុស្ស​៧​នាក់​ដែល​តប​ឆ្លើយ​យ៉ាង​សម​ហេតុ​សម​ផល។

១៧ អ្នក​ណា​ដែល​ប្រទះ​ឃើញ​រឿង​របស់​គេ* ហើយ​កើត​ចិត្ត​ក្ដៅ​ក្រហាយ+

អ្នក​នោះ​ប្រៀប​ដូច​ជា​អ្នក​ដែល​យក​ដៃ​ទៅ​ចាប់​ត្រចៀក​ឆ្កែ។

១៨ មនុស្ស​ឆ្កួត​ដែល​បាញ់​ព្រួញ ព្រួញ​ភ្លើង ព្រម​ទាំង​ព្រួញ​ពិឃាដ

១៩ គឺ​ដូច​គ្នា​នឹង​មនុស្ស​ដែល​លេង​ល្បិច​ដាក់​អ្នក​ជិត​ខាង រួច​និយាយ​ថា​៖ ​«​ខ្ញុំ​គ្រាន់​តែ​លលេង​ទេ​តើ!​»។+

២០ កន្លែង​ណា​ដែល​គ្មាន​អុស នោះ​ភ្លើង​ក៏​រលត់​ទៅ

ហើយ​កន្លែង​ណា​ដែល​គ្មាន​អ្នក​បង្កាច់​បង្ខូច នោះ​ជម្លោះ​ក៏​ចប់​ទៅ​ដែរ។+

២១ មនុស្ស​ដែល​បង្ក​ជម្លោះ​ឥត​ឈប់+

ប្រៀប​ដូច​ជា​ធ្យូង​និង​អុស​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ភ្លើង​ឆេះ​ឡើង។

២២ ពាក្យ​សម្ដី​របស់​ជន​បង្កាច់​បង្ខូច ប្រៀប​ដូច​ជា​អាហារ​ឈ្ងុយ​ឆ្ងាញ់

ដែល​មនុស្ស​លេប​ចូល​ក្នុង​ក្រពះ​តែ​ម្ដង។+

២៣ សម្ដី​ផ្អែម​ដែល​ចេញ​ពី​មាត់​របស់​មនុស្ស​ចិត្ត​អាក្រក់+

ប្រៀប​ដូច​ជា​ប្រាក់​ដែល​ស្រោប​ភាជនៈ​ដី​ឥដ្ឋ។

២៤ អ្នក​ណា​ដែល​ស្អប់​គេ រមែង​និយាយ​លាក់​ពុត

រីឯ​ក្នុង​ចិត្ត​ពោរ​ពេញ​ទៅ​ដោយ​ការ​បោក​បញ្ឆោត។

២៥ ទោះ​ជា​គាត់​និយាយ​ដោយ​សប្បុរស​ក៏​ដោយ កុំ​ទុក​ចិត្ត​គាត់​ឲ្យ​សោះ

ព្រោះ​ក្នុង​ចិត្ត​គាត់​មាន​អ្វី​៧​យ៉ាង​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ស្អប់​ខ្ពើម។*

២៦ ថ្វី​បើ​គាត់​បោក​បញ្ឆោត​គេ​ដើម្បី​បិទ​បាំង​ចិត្ត​ស្អប់​របស់​ខ្លួន​ក៏​ដោយ

គង់​តែ​អំពើ​អាក្រក់​របស់​គាត់​នឹង​ត្រូវ​បើក​បង្ហាញ​ក្នុង​ក្រុម​ជំនុំ។

២៧ អ្នក​ណា​ដែល​ជី​ក​រណ្ដៅ អ្នក​នោះ​នឹង​ធ្លាក់​ទៅ​ក្នុង​រណ្ដៅ​នោះ

ហើយ​អ្នក​ណា​ដែល​ប្រមៀល​ថ្ម​ចេញ ថ្ម​នោះ​នឹង​រមៀល​មក​កិន​គាត់​វិញ។+

២៨ មនុស្ស​ភូត​ភរ​ស្អប់​ពួក​អ្នក​ដែល​គាត់​ធ្វើ​ឲ្យ​រង​ទុក្ខ

ហើយ​មនុស្ស​ពូកែ​បញ្ជោរ​នាំ​ឲ្យ​អ្នក​ឯ​ទៀត​វិនាស​អន្តរាយ។+

២៧ កុំ​អួត​អំពី​ថ្ងៃ​ស្អែក

ព្រោះ​គ្មាន​អ្នក​ណា​ដឹង​ថា​ថ្ងៃ​ស្អែក​នឹង​មាន​អ្វី​កើត​ឡើង​ទេ។+

 ២ ចូរ​ឲ្យ​មនុស្ស​ឯ​ទៀត​សរសើរ​អ្នក តែ​កុំ​សរសើរ​ខ្លួន​ឯង

ចូរ​ទុក​ឲ្យ​អ្នក​ផ្សេង​លើក​តម្កើង​អ្នក តែ​កុំ​ឲ្យ​ពោល​ពាក្យ​លើក​តម្កើង​ខ្លួន​ឯង​ឡើយ។+

 ៣ ថ្ម​ក៏​ធ្ងន់ ដី​ខ្សាច់​ក៏​ធ្ងន់ តែ​រឿង​ក្ដៅ​ក្រហាយ​ដែល​មនុស្ស​ល្ងង់​ខ្លៅ*បង្ក​ឡើង នោះ​ធ្ងន់​ជាង​អ្វី​ទាំង​ពីរ​នោះ​ទៅ​ទៀត។+

 ៤ កំហឹង​នាំ​ឲ្យ​មាន​អំពើ​ឃោរឃៅ ហើយ​សេចក្ដី​ក្រេវ​ក្រោធ​បណ្ដាល​ឲ្យ​មាន​អន្តរាយ​ប្រៀប​ដូច​ជា​ទឹក​ជំនន់

ប៉ុន្តែ ចិត្ត​ច្រណែន​គឺ​អាក្រក់​ខ្លាំង​ជាង​អ្វី​ទាំង​នោះ​ទៅ​ទៀត។+

 ៥ ការ​កែ​តម្រង់​នៅ​ចំពោះ​មុខ នោះ​ប្រសើរ​ជាង​ការ​លាក់​បាំង​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់។+

 ៦ របួស​ដែល​មក​ពី​មិត្ត​សម្លាញ់ គឺ​ធ្វើ​ឡើង​ដោយ​ចិត្ត​ស្មោះ​ត្រង់+

តែ​ការ​ថើប​ពី​សត្រូវ គឺ​ច្រើន​ក្រៃ​លែង។*

 ៧ អ្នក​ដែល​បរិភោគ​ឆ្អែត មិន​ចាប់​អារម្មណ៍​នឹង​ទឹក​ឃ្មុំ​សុទ្ធ​ដែល​គេ​ឲ្យ​គាត់​ទេ

តែ​ចំពោះ​អ្នក​ដែល​ស្រេក​ឃ្លាន សូម្បី​តែ​អ្វី​ដែល​ល្វីង ក៏​ផ្អែម​ដែរ។

 ៨ មនុស្ស​ដែល​ចាក​ចេញ​ពី​ផ្ទះ

ប្រៀប​ដូច​ជា​សត្វ​ស្លាប​ដែល​ចាក​ចេញ*ពី​សម្បុក។

 ៩ មិត្ត​ដែល​ផ្ដល់​យោបល់​ស្មោះ​ពី​ចិត្ត

ប្រៀប​ដូច​ជា​ប្រេង​និង​គ្រឿង​ក្រអូប ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ចិត្ត​សប្បាយ។+

១០ កុំ​លះ​ចោល​មិត្ត​របស់​អ្នក​ឬ​មិត្ត​របស់​ឪពុក​ឡើយ

ហើយ​ពេល​អ្នក​មាន​ទុក្ខ​លំបាក ចូរ​កុំ​ទៅ​ផ្ទះ​របស់​បង​ប្អូន​បង្កើត។

មិត្ត*ដែល​នៅ​ជិត ប្រសើរ​ជាង​បង​ប្អូន​ដែល​នៅ​ឆ្ងាយ។+

១១ កូន​អើយ ចូរ​មាន​ប្រាជ្ញា ហើយ​ធ្វើ​ឲ្យ​ចិត្ត​ខ្ញុំ​ត្រេក​អរ+

ដើម្បី​ខ្ញុំ​អាច​តប​ឆ្លើយ​ទៅ​អ្នក​ដែល​តិះ​ដៀល​ខ្ញុំ។+

១២ មនុស្ស​ឈ្លាស​វៃ​ឃើញ​អន្តរាយ​មក​ក៏​ពួន​ខ្លួន+

តែ​មនុស្ស​ខ្វះ​បទ​ពិសោធន៍​បន្ត​ដើរ​ទៅ​ទៀត ហើយ​រង​ផល​ពិបាក។*

១៣ បើ​អ្នក​ណា​ម្នាក់​ធានា​ឲ្យ​មនុស្ស​ដែល​ខ្លួន​មិន​ស្គាល់ ចូរ​យក​អាវ​ក្រៅ​របស់​អ្នក​នោះ​ទុក។

បើ​អ្នក​នោះ​ធានា​ឲ្យ​ស្ត្រីជន​ជាតិ​ដទៃ នោះ​ក៏​ត្រូវ​ដក​ហូត​របស់​បញ្ចាំ​ពី​គាត់​ដែរ។+

១៤ ពេល​នរណា​ម្នាក់​ស្រែក​ជូន​ពរ​អ្នក​ឯ​ទៀត​នៅ​ពេល​ព្រលឹម

នោះ​អ្នក​ឯ​ទៀត​នឹង​ចាត់​ទុក​ជា​បណ្ដាសា​វិញ។

១៥ ប្រពន្ធ​ដែល​ចូល​ចិត្ត​រក​រឿង* ប្រៀប​ដូច​ជា​ដំបូល​ដែល​លិច​ទឹក​ឥត​ឈប់​នៅ​ថ្ងៃ​ដែល​មាន​ភ្លៀង​ធ្លាក់។+

១៦ អ្នក​ណា​អាច​រា​រាំង​នាង​បាន អ្នក​នោះ​ក៏​អាច​រា​រាំង​ខ្យល់​បាន​ដែរ

ថែម​ទាំង​អាច​ក្ដាប់​ប្រេង​ដោយ​ដៃ​ស្ដាំ​ទៀត​ផង។

១៧ ដូច​ដែក​សំលៀង​ដែក

មិត្ត​ភក្ដិ​ជួយ​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក​ឲ្យ​រីក​ចម្រើន។*+

១៨ អ្នក​ដែល​ថែ​រក្សា​ដើម​ល្វា នឹង​បាន​ផល​បរិភោគ+

ហើយ​អ្នក​ដែល​បម្រើ​ម្ចាស់​យ៉ាង​ល្អ នឹង​បាន​ការ​លើក​តម្កើង។+

១៩ ដូច​ទឹក​ឆ្លុះ​ឲ្យ​ឃើញ​មុខ

នោះ​ចិត្ត​របស់​មនុស្ស​ម្នាក់​ក៏​ឆ្លុះ​បញ្ចាំង​ឲ្យ​ឃើញ​ចិត្ត​របស់​មនុស្ស​ម្នាក់​ទៀត​ដែរ។

២០ ផ្នូរ​និង​ទី​នៃ​សេចក្ដី​ហិន​វិនាស*មិន​ដែល​ស្កប់​ស្កល់​ឡើយ+

ហើយ​ភ្នែក​របស់​មនុស្ស​ក៏​មិន​ចេះ​ស្កប់​ស្កល់​ដែរ។

២១ ដូច​មាន​ឆ្នាំង​ទុក​សម្រាំង​ប្រាក់ និង​មាន​ឡ​ទុក​បន្សុទ្ធ​មាស+

នោះ​ការ​សរសើរ​ដែល​មនុស្ស​ម្នាក់​ទទួល បង្ហាញ​ថា​គាត់​ជា​មនុស្ស​បែប​ណា។

២២ ទោះ​បី​ជា​អ្នក​យក​អង្រែ​បុក​មនុស្ស​ល្ងង់​ខ្លៅ*ក្នុង​ត្បាល់

ដូច​បុក​បំបែក​ស្រូវ​ក្ដី

ក៏​ភាព​ចម្កួត​នឹង​មិន​ចេញ​ពី​គាត់​ដែរ។

២៣ អ្នក​គួរ​ស្គាល់​សណ្ឋាន​ហ្វូង​ចៀម​របស់​អ្នក​ឲ្យ​បាន​ច្បាស់។

ចូរ​ថែ​រក្សា*ចៀម​របស់​អ្នក+

២៤ ព្រោះ​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​មិន​ស្ថិត​ស្ថេរ​រហូត​ទេ+

ហើយ​មកុដ​ក៏​មិន​នៅ​គង់​វង្ស​គ្រប់​ជំនាន់​ដែរ។

២៥ ស្មៅ​ចាស់​ងាប់​អស់ ស្មៅ​ខ្ចី​លាស់​ឡើង

ហើយ​រុក្ខជាតិ​នៅ​លើ​ភ្នំ​បាន​ត្រូវ​ប្រមូល​ជា​ចំណី​សម្រាប់​ហ្វូង​សត្វ។

២៦ ចៀម​ស្ទាវ​ជួយ​អ្នក​ឲ្យ​មាន​សម្លៀក​បំពាក់

ហើយ​ពពែ​ឈ្មោល​ជួយ​អ្នក​ឲ្យ​មាន​ប្រាក់​ទិញ​បាន​ដី​ស្រែ​មួយ។

២៧ ដូច្នេះ អ្នក​និង​ពួក​អ្នក​ផ្ទះ​របស់​អ្នក​នឹង​មាន​ទឹក​ដោះ​ពពែ​គ្រប់​គ្រាន់

ហើយ​អ្នក​បម្រើ​ស្រី​ៗ​របស់​អ្នក​ក៏​មាន​អ្វី​ៗ​គ្រប់​គ្រាន់​សម្រាប់​ជីវិត​ដែរ។

២៨ មនុស្ស​ទុច្ចរិត​រត់​គេច​ខ្លួន ទោះ​ជា​គ្មាន​អ្នក​ណា​ដេញ​តាម​ពួក​គេ​ក៏​ដោយ

តែ​មនុស្ស​សុចរិត​មាន​ចិត្ត​ក្លាហាន​ដូច​តោ​ស្ទាវ។+

 ២ ពេល​មាន​អំពើ​រំលង*នៅ​ក្នុង​ស្រុក នោះ​តែង​តែ​មាន​ការ​ផ្លាស់​ប្ដូរ​អ្នក​ដឹក​នាំ​ម្នាក់​ហើយ​ម្នាក់​ទៀត+

តែ​ពេល​មាន​ជំនួយ​ពី​អ្នក​ដែល​មាន​ចំណេះ​និង​សមត្ថភាព​វែក​ញែក នោះ​អ្នក​ដឹក​នាំ​នឹង​គ្រប់​គ្រង​បាន​យូរ​អង្វែង។+

 ៣ មនុស្ស​ក្រី​ក្រ​ដែល​បោក​ប្រាស់​មនុស្ស​ទន់​ទាប+

ប្រៀប​ដូច​ជា​ភ្លៀង​ដែល​បោស​រំលីង​ស្បៀង​អាហារ​ទៅ​អស់​គ្មាន​សល់។

 ៤ ពួក​អ្នក​ដែល​បោះ​បង់​ចោល​ច្បាប់ ពួក​គេ​សរសើរ​មនុស្ស​ទុច្ចរិត

តែ​អស់​អ្នក​ដែល​គោរព​ច្បាប់​ទើស​ចិត្ត​នឹង​ពួក​គេ។+

 ៥ មនុស្ស​អាក្រក់​មិន​អាច​យល់​អំពី​យុត្តិធម៌​បាន​ទេ

ប៉ុន្តែ អស់​អ្នក​ដែល​ស្វែង​រក​ព្រះ​យេហូវ៉ា​អាច​យល់​អ្វី​ទាំង​អស់​បាន។+

 ៦ មនុស្ស​ក្រី​ក្រ​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​ដោយ​ចិត្ត​ស្មោះ​ឥត​ងាក​រេ

ប្រសើរ​ជាង​អ្នក​មាន​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​ដោយ​ខូច​អាក្រក់។+

 ៧ កូន​ដែល​មាន​ការ​យល់​ដឹង​នឹង​ធ្វើ​តាម​ច្បាប់

តែ​កូន​ដែល​សេព​គប់​មនុស្ស​ល្មោភ​ស៊ី​នឹង​នាំ​ឲ្យ​ឪពុក​អាម៉ាស់​មុខ។+

 ៨ អ្នក​ណា​ដែល​បង្កើន​ទ្រព្យ​ខ្លួន​ដោយ​យក​ការ​ប្រាក់​ខ្ពស់+

អ្នក​នោះ​កំពុង​ប្រមូល​ទ្រព្យ​ទុក​សម្រាប់​មនុស្ស​ដែល​មាន​ចិត្ត​មេត្តា​ដល់​អ្នក​ក្រ។+

 ៩ អ្នក​ដែល​មិន​ព្រម​ស្ដាប់​តាម​ច្បាប់

សូម្បី​តែ​សេចក្ដី​អធិដ្ឋាន​របស់​គាត់​ក៏​គួរ​ឲ្យ​ស្អប់​ខ្ពើម​ដែរ។+

១០ អ្នក​ណា​ដែល​នាំ​ជន​ទៀង​ត្រង់​ឲ្យ​ដើរ​ផ្លូវ​អាក្រក់ អ្នក​នោះ​នឹង​ធ្លាក់​ទៅ​ក្នុង​រណ្ដៅ​របស់​ខ្លួន+

តែ​មនុស្ស​ដែល​គ្មាន​កន្លែង​បន្ទោស​នឹង​បាន​អ្វី​ល្អ​ៗ​ទុក​ជា​មត៌ក។+

១១ អ្នក​មាន​តែង​គិត​ថា​ខ្លួន​មាន​ប្រាជ្ញា+

ប៉ុន្តែ អ្នក​ក្រ​ដែល​មាន​សមត្ថភាព​វែក​ញែក​អាច​យល់​ច្បាស់​អំពី​គាត់។+

១២ ពេល​មនុស្ស​សុចរិត​ឈ្នះ នោះ​មាន​តែ​ភាព​រុង​រឿង​អស្ចារ្យ

តែ​ពេល​មនុស្ស​ទុច្ចរិត​ឡើង​កាន់​អំណាច បណ្ដា​រាស្ត្រ​នាំ​គ្នា​ពួន​ខ្លួន។+

១៣ អ្នក​ដែល​ខំ​លាក់​បាំង​អំពើ​រំលង​របស់​ខ្លួន នឹង​មិន​បាន​ជោគ​ជ័យ​ទេ+

តែ​អ្នក​ណា​ដែល​សារភាព​កំហុស ហើយ​ឈប់​ធ្វើ​ខុស​ទៀត អ្នក​នោះ​នឹង​ទទួល​បាន​សេចក្ដី​មេត្តា​ករុណា។+

១៤ មាន​សុភមង្គល​ហើយ អ្នក​ដែល​ប្រយ័ត្ន​ខ្លួន​ជា​និច្ច*

ប៉ុន្តែ អ្នក​ដែល​មាន​ចិត្ត​រឹង​ចចេស​នឹង​ជួប​អន្តរាយ​ជា​មិន​ខាន។+

១៥ មនុស្ស​ទុច្ចរិត​ដែល​គ្រប់​គ្រង​លើ​មនុស្ស​ដែល​គ្មាន​ទី​ពឹង

ប្រៀប​ដូច​ជា​តោ​កំពុង​គ្រហឹម និង​ខ្លា​ឃ្មុំ​កំពុង​បោល​មក។+

១៦ អ្នក​ដឹក​នាំ​ដែល​ខ្វះ​សមត្ថភាព​វែក​ញែក នឹង​ប្រើ​អំណាច​របស់​ខ្លួន​ធ្វើ​បាប​អ្នក​ឯ​ទៀត+

ប៉ុន្តែ អ្នក​ដែល​ស្អប់​ការ​រក​កម្រៃ​តាម​របៀប​មិន​ទៀង​ត្រង់ នឹង​មាន​អាយុ​វែង។+

១៧ អ្នក​ដែល​មាន​ទោស​សម្លាប់​គេ​នឹង​ត្រូវ​ភៀស​ខ្លួន​រហូត​ដល់​ថ្ងៃ​ស្លាប់។+

ចូរ​កុំ​ឲ្យ​អ្នក​ណា​ជួយ​គាត់​ឡើយ។

១៨ អ្នក​ដែល​ដើរ​ដោយ​គ្មាន​កន្លែង​បន្ទោស​នឹង​ទទួល​បាន​ការ​សង្គ្រោះ+

ប៉ុន្តែ អ្នក​ដែល​ដើរ​តាម​ផ្លូវ​វៀច​វេរ​នឹង​ដួល​មួយ​រំពេច។+

១៩ អ្នក​ដែល​ដាំ​ដុះ​លើ​ដី​របស់​ខ្លួន​នឹង​បាន​អាហារ​បរិបូរ

តែ​អ្នក​ដែល​ដេញ​តាម​អ្វី​ដែល​ឥត​ប្រយោជន៍​នឹង​ក្រ​តោកយ៉ាក។+

២០ មនុស្ស​ស្មោះ​ត្រង់​នឹង​ទទួល​ពរ​ជា​ច្រើន+

តែ​អ្នក​ដែល​ចង់​មាន​ឆាប់​នឹង​ធ្វើ​ខុស​ជា​មិន​ខាន។+

២១ ការ​លម្អៀង​មិន​មែន​ជា​ការ​ល្អ​ទេ+

តែ​មនុស្ស​អាច​ធ្វើ​ខុស​ព្រោះ​តែ​អាហារ​បន្តិច​បន្តួច។

២២ មនុស្ស​ដែល​មាន​ចិត្ត​ច្រណែន*ខំ​ប្រឹង​ឲ្យ​បាន​ទ្រព្យ​ស្តុកស្តម្ភ

តែ​គាត់​មិន​ដឹង​ថា​ភាព​ទ័ល​ក្រ​នឹង​ដេញ​តាម​គាត់​ទាន់​ឡើយ។

២៣ អ្នក​ណា​ដែល​ប្រដៅ​តម្រង់​អ្នក​ឯ​ទៀត+ អ្នក​នោះ​ក្រោយ​មក​នឹង​ទទួល​បាន​ការ​ស្រឡាញ់​រាប់​អាន+

ច្រើន​ជាង​អ្នក​ដែល​ចូល​ចិត្ត​និយាយ​បញ្ជោរ។

២៤ អ្នក​ណា​ដែល​លួច​ទ្រព្យ​ឪពុក​ម្ដាយ ហើយ​និយាយ​ថា​៖ ​«​នោះ​មិន​ខុស​ទេ​»​+

អ្នក​នោះ​ឯង​ជា​មិត្ត​ភក្ដិ​របស់​អ្នក​ដែល​បំផ្លិច​បំផ្លាញ។+

២៥ មនុស្ស​លោភ​លន់*បង្ក​ឲ្យ​មាន​ការ​ទាស់​ទែង​គ្នា

តែ​អ្នក​ដែល​ទុក​ចិត្ត​ព្រះ​យេហូវ៉ា​នឹង​បាន​ចម្រុង​ចម្រើន។+

២៦ អ្នក​ដែល​ទុក​ចិត្ត​ខ្លួន​ឯង​ជា​មនុស្ស​ល្ងី​ល្ងើ+

ប៉ុន្តែ អ្នក​ដែល​ដើរ​ដោយ​ប្រាជ្ញា​នឹង​មាន​សុវត្ថិភាព។+

២៧ អ្នក​ណា​ដែល​ចែក​រំលែក​ដល់​មនុស្ស​ក្រី​ក្រ អ្នក​នោះ​នឹង​មិន​ខ្វះ​ខាត​ឡើយ+

តែ​អ្នក​ដែល​បិទ​ភ្នែក​មិន​ខ្វល់​ពី​ពួក​គេ​នឹង​ទទួល​បាន​បណ្ដា​សា​ជា​ច្រើន​វិញ។

២៨ ពេល​មនុស្ស​ទុច្ចរិត​ឡើង​កាន់​អំណាច បណ្ដា​រាស្ត្រ​នាំ​គ្នា​ពួន​ខ្លួន

តែ​ពេល​ពួក​គេ​វិនាស​បាត់​ទៅ មនុស្ស​សុចរិត​កើន​ឡើង។+

២៩ អ្នក​ណា​ដែល​ទទួល​ការ​កែ​តម្រង់​ច្រើន​ដង តែ​នៅ​តែ​មាន​ចិត្ត​រឹង​រូស+

អ្នក​នោះ​នឹង​វិនាស​ទៅ​ក្នុង​មួយ​ប៉ប្រិច​ភ្នែក។+

 ២ ពេល​មាន​មនុស្ស​សុចរិត​ច្រើន បណ្ដា​រាស្ត្រ​ត្រេក​អរ

តែ​ពេល​មាន​មនុស្ស​ទុច្ចរិត​គ្រប់​គ្រង បណ្ដា​រាស្ត្រ​ស្រែក​ថ្ងូរ។+

 ៣ កូន​ដែល​ស្រឡាញ់​ប្រាជ្ញា ធ្វើ​ឲ្យ​ឪពុក​រីករាយ។+

ប៉ុន្តែ អ្នក​ណា​ដែល​សេព​គប់​ស្ត្រី​ពេស្យា អ្នក​នោះ​បង្ហិន​ទ្រព្យ​របស់​ខ្លួន។+

 ៤ ស្ដេច​ដែល​មាន​យុត្តិធម៌​នាំ​ឲ្យ​ទឹក​ដី​មាន​ស្ថិរភាព+

តែ​អ្នក​ដែល​ស៊ី​សំណូក​ធ្វើ​ឲ្យ​ស្រុក​រលំ​រលាយ​វិញ។

 ៥ អ្នក​ណា​ដែល​បញ្ជោរ​អ្នក​ជិត​ខាង

អ្នក​នោះ​កំពុង​លាត​សំណាញ់​ដើម្បី​ទាក់​ជើង​គាត់​ហើយ។+

 ៦ មនុស្ស​អាក្រក់​នឹង​ជាប់​អន្ទាក់​ដោយ​សារ​អំពើ​រំលង​របស់​ខ្លួន+

តែ​មនុស្ស​សុចរិត​ស្រែក​អរ​សប្បាយ។+

 ៧ មនុស្ស​សុចរិត​ខ្វល់​ចិត្ត​អំពី​សិទ្ធិ​ស្រប​ច្បាប់​របស់​ជន​ក្រី​ក្រ+

ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ មនុស្ស​ទុច្ចរិត​មិន​អើពើ​ទាល់​តែ​សោះ។+

 ៨ មនុស្ស​អួតអាង​បង្ក​ជម្លោះ​ពេញ​ក្រុង+

តែ​អស់​អ្នក​ដែល​មាន​ប្រាជ្ញា ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​ឯ​ទៀត​រម្ងាប់​កំហឹង។+

 ៩ ពេល​អ្នក​ដែល​មាន​ប្រាជ្ញា​កើត​វិវាទ​ជា​មួយ​នឹង​មនុស្ស​ល្ងង់​ខ្លៅ*

នោះ​នឹង​មាន​តែ​ការ​ខឹង​សម្បា​និង​ការ​ប្រមាថ​មើល​ងាយ ហើយ​គ្មាន​ផល​ល្អ​សម្រាប់​អ្នក​ដែល​មាន​ប្រាជ្ញា​ឡើយ។+

១០ មនុស្ស​សាហាវ​ព្រៃ​ផ្សៃ​ស្អប់​ជន​ស្លូត​ត្រង់*គ្រប់​រូប+

ពួក​គេ​ស្វែង​រក​ផ្ដាច់​ជីវិត​ជន​ទៀង​ត្រង់។*

១១ មនុស្ស​ល្ងី​ល្ងើ​បញ្ចេញ​កំហឹង*របស់​ខ្លួន​មក​ទាំង​អស់+

ប៉ុន្តែ អ្នក​ដែល​មាន​ប្រាជ្ញា​ចេះ​ទប់​អារម្មណ៍​របស់​ខ្លួន​ជា​និច្ច។+

១២ ពេល​អ្នក​គ្រប់​គ្រង​ចូល​ចិត្ត​ស្ដាប់​ពាក្យ​ភូត​ភរ

អ្នក​បម្រើ​ទាំង​អស់​របស់​គាត់​នឹង​ទៅ​ជា​មនុស្ស​ទុច្ចរិត។+

១៣ អ្នក​ក្រី​ក្រ​និង​អ្នក​ដែល​សង្កត់​សង្កិន​គេ ដូច​គ្នា​ត្រង់​ចំណុច​មួយ

គឺ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ឲ្យ​ពួក​គេ​ឃើញ​ពន្លឺ។*

១៤ ពេល​ស្ដេច​វិនិច្ឆ័យ​ក្ដី​ឲ្យ​អ្នក​ក្រី​ក្រ​ដោយ​យុត្តិធម៌+

បល្ល័ង្ក​របស់​គាត់​នឹង​ស្ថិត​ស្ថេរ​ជា​ដរាប។+

១៥ រំពាត់*និង​ការ​កែ​តម្រង់​នាំ​ឲ្យ​មាន​ប្រាជ្ញា+

តែ​ក្មេង​ណា​ដែល​គ្មាន​ការ​ប្រៀន​ប្រដៅ ក្មេង​នោះ​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​ម្ដាយ​អាម៉ាស់​មុខ។

១៦ ពេល​មនុស្ស​ទុច្ចរិត​កើន​ឡើង អំពើ​រំលង​ក៏​កើន​ឡើង​ដែរ

តែ​មនុស្ស​សុចរិត​នឹង​ឃើញ​ពួក​គេ​អន្តរាយ។+

១៧ ចូរ​ប្រៀន​ប្រដៅ​កូន​របស់​អ្នក នោះ​កូន​នឹង​នាំ​ឲ្យ​អ្នក​មាន​សេចក្ដី​សុខ

ហើយ​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​សប្បាយ​ចិត្ត​ក្រៃ​លែង។+

១៨ ពេល​គ្មាន​ការ​ណែនាំ​ពី​ព្រះ* មនុស្ស​នឹង​ធ្វើ​អ្វី​ៗ​តាម​ចិត្ត+

តែ​អស់​អ្នក​ដែល​ធ្វើ​តាម​ច្បាប់ នោះ​មាន​សុភមង្គល​ហើយ!+

១៩ អ្នក​បម្រើ​នឹង​មិន​ព្រម​ទទួល​ការ​កែ​តម្រង់​ទេ

ព្រោះ​ទោះ​ជា​គាត់​យល់​ក្ដី ក៏​គាត់​មិន​ធ្វើ​តាម​ដែរ។+

២០ តើ​អ្នក​ធ្លាប់​ឃើញ​មនុស្ស​ដែល​និយាយ​ដោយ​ឥត​គិត​ឬ​ទេ?+

មនុស្ស​ល្ងង់​ខ្លៅ*មាន​សង្ឃឹម​ច្រើន​ជាង​គាត់។+

២១ បើ​អ្នក​ទម្រើស​អ្នក​បម្រើ​តាំង​ពី​គាត់​នៅ​ក្មេង

គាត់​នឹង​ទៅ​ជា​មនុស្ស​រមិល​គុណ​នៅ​ពេល​ក្រោយ​មក។

២២ អ្នក​ដែល​ឆាប់​ខឹង​បង្ក​ឲ្យ​មាន​ទំនាស់+

អ្នក​ណា​ដែល​ងាយ​ផ្ទុះ​កំហឹង អ្នក​នោះ​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​រំលង​ជា​ច្រើន។+

២៣ ភាព​ក្រអឺត​ក្រទម​របស់​មនុស្ស​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្លួន​ទន់​ទាប+

ប៉ុន្តែ អ្នក​ណា​ដែល​មាន​ចិត្ត​រាប​ទាប នឹង​ទទួល​បាន​ការ​លើក​តម្កើង។+

២៤ អ្នក​ណា​ជា​មិត្ត​របស់​ចោរ អ្នក​នោះ​នាំ​ទុក្ខ​ដល់​ខ្លួន

គាត់​ឮ​គេ​ហៅ​ឲ្យ​ទៅ​ធ្វើ​ជា​សាក្សី តែ​គាត់​មិន​ទៅ​ប្រាប់​អ្វី​សោះ។+

២៥ ការ​ខ្លាច​មនុស្ស​គឺ​ជា​អន្ទាក់​មួយ+

តែ​អ្នក​ដែល​ទុក​ចិត្ត​ព្រះ​យេហូវ៉ា នឹង​ទទួល​ការ​ការ​ពារ។+

២៦ មនុស្ស​ជា​ច្រើន​ព្យាយាម​ជួប*អ្នក​គ្រប់​គ្រង​ដើម្បី​សុំ​ជំនួយ

ប៉ុន្តែ ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជា​អ្នក​ដែល​ផ្ដល់​យុត្តិធម៌​ឲ្យ​ពួក​គេ។+

២៧ មនុស្ស​សុចរិត​ស្អប់​ខ្ពើម​អ្នក​ដែល​មិន​ប្រកាន់​យុត្តិធម៌+

តែ​មនុស្ស​ទុច្ចរិត​ស្អប់​ខ្ពើម​អ្នក​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​ទៀង​ត្រង់។+

៣០ នេះ​ជា​ព័ត៌មាន​ដ៏​សំខាន់​ដែល​អេគើរ​ជា​កូន​ប្រុស​របស់​យ៉ាកា​បាន​និយាយ​ទៅ​កាន់​អ៊ីតធាល និង​យូខល។

 ២ ខ្ញុំ​ជា​មនុស្ស​ល្ងង់​ខ្លៅ​ជាង​គេ​ទាំង​អស់+

ហើយ​ខ្ញុំ​គ្មាន​ចំណេះ​ដឹង​ដែល​មនុស្ស​ទូទៅ​គួរ​តែ​មាន​ទេ។

 ៣ ខ្ញុំ​មិន​ទាន់​មាន​ប្រាជ្ញា​នៅ​ឡើយ

ហើយ​ខ្ញុំ​ក៏​គ្មាន​ចំណេះ​ដែល​ព្រះ​ដ៏​បរិសុទ្ធ​បំផុត​បាន​ផ្ដល់​ឲ្យ​ដែរ។

 ៤ តើ​អ្នក​ណា​បាន​ឡើង​ទៅ​ស្ថាន​សួគ៌ រួច​ចុះ​មក​វិញ?+

តើ​អ្នក​ណា​បាន​ប្រមូល​ខ្យល់​ទុក​ក្នុង​បាត​ដៃ​ទាំង​ពីរ?

តើ​អ្នក​ណា​បាន​ខ្ចប់​ទឹក​ទុក​ក្នុង​សម្លៀក​បំពាក់​របស់​គាត់?+

តើ​អ្នក​ណា​បាន​កំណត់​ព្រំ​ប្រទល់​ផែនដី?+

តើ​អ្នក​ដឹង​ទេ​ថា​គាត់​ឈ្មោះ​អ្វី ហើយ​កូន​របស់​គាត់​ឈ្មោះ​អ្វី?

 ៥ គ្រប់​ទាំង​ប្រសាសន៍​របស់​ព្រះ​គឺ​បរិសុទ្ធ+

លោក​ជា​ខែល​សម្រាប់​អស់​អ្នក​ដែល​ពឹង​ជ្រក​លោក។+

 ៦ កុំ​បន្ថែម​អ្វី​ឲ្យ​សោះ​ទៅ​លើ​ប្រសាសន៍​របស់​លោក+

បើ​បន្ថែម លោក​នឹង​កែ​តម្រង់​អ្នក

ហើយ​អ្នក​ឯ​ទៀត​នឹង​ដឹង​ថា​អ្នក​ជា​មនុស្ស​កុហក។

 ៧ ឱ​ព្រះ​អើយ ខ្ញុំ​សុំ​អ្វី​ពីរ​យ៉ាង​ពី​លោក។

មុន​ពេល​ខ្ញុំ​ស្លាប់ សូម​លោក​មេត្តា​ធ្វើ​តាម​សំណូម​ពរ​របស់​ខ្ញុំ​ផង។

 ៨ សូម​ដក​ពាក្យ​មិន​ពិត​និង​ពាក្យ​ភូត​ភរ​ចេញ​ឲ្យ​ឆ្ងាយ​ពី​ខ្ញុំ+

សូម​កុំ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ក្រ​ឬ​មាន​ឡើយ

សូម​ឲ្យ​ខ្ញុំ​មាន​ត្រឹម​តែ​អាហារ​ដែល​ខ្ញុំ​ត្រូវ​ការ​ប៉ុណ្ណោះ+

 ៩ ព្រោះ​បើ​ខ្ញុំ​ស្កប់​ស្កល់ ខ្ញុំ​អាច​នឹង​លែង​ស្មោះ​ត្រង់​ចំពោះ​លោក ហើយ​តាំង​និយាយ​ថា​៖ ​«​តើ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជា​នរណា?​»​+

ឬ​បើ​ខ្ញុំ​ក្រី​ក្រ ខ្ញុំ​អាច​នឹង​លួច​គេ ហើយ​ធ្វើ​ឲ្យ​នាម​ព្រះ​របស់​ខ្ញុំ​ត្រូវ​អាប់​ឱន។

១០ កុំ​និយាយ​បង្កាច់​បង្ខូច​អ្នក​បម្រើ ប្រាប់​ចៅហ្វាយ​របស់​គាត់​ឡើយ។

បើ​អ្នក​បង្កាច់​បង្ខូច​គាត់ នោះ​គាត់​អាច​ដាក់​បណ្ដាសា​អ្នក ហើយ​អ្នក​នឹង​ត្រូវ​គេ​រក​ឃើញ​ថា​មាន​កំហុស។+

១១ មាន​ជំនាន់​មួយ​ដែល​មនុស្ស​ដាក់​បណ្ដាសា​ឪពុក​របស់​ខ្លួន

ហើយ​មិន​ឲ្យ​ពរ​ដល់​ម្ដាយ​ទេ។+

១២ មាន​ជំនាន់​មួយ​ដែល​មនុស្ស​គិត​ថា​ខ្លួន​ឯង​ស្អាត​បរិសុទ្ធ+

តែ​ពួក​គេ​មិន​បាន​លាង​ជម្រះ​ភាព​កខ្វក់​របស់​ខ្លួន​ឡើយ។

១៣ មាន​ជំនាន់​មួយ​ដែល​មនុស្ស​មាន​ភ្នែក​អំណួត

ហើយ​ពួក​គេ​សម្លឹង​មើល​អ្នក​ឯ​ទៀត​ដោយ​ខ្ពើម​រអើម!+

១៤ មាន​ជំនាន់​មួយ​ដែល​មនុស្ស​មាន​ធ្មេញ​ស្រួច​ប្រៀប​ដូច​ជា​ដាវ

ហើយ​មាន​ថ្គាម​ដូច​កាំបិត​ប្រហារ​ជីវិត។

ពួក​គេ​លេប​ត្របាក់​មនុស្ស​ទន់​ទាប​នៅ​ផែនដី

និង​មនុស្ស​ទ័ល​ក្រ​នៅ​ក្នុង​លោកា។+

១៥ ឈ្លើង​មាន​កូន​ស្រី​ពីរ​នាក់ ពួក​នាង​ស្រែក​ឡើង​ថា​៖ ​«​ឲ្យ​ខ្ញុំ! ឲ្យ​ខ្ញុំ!​»។

មាន​អ្វី​បី​យ៉ាង​ដែល​មិន​ចេះ​ឆ្អែត​ឆ្អន់​សោះ

ហើយ​មាន​ដល់​ទៅ​បួន​ផង​ដែល​មិន​ពោល​ថា​៖ ​«​គ្រប់​គ្រាន់!​»​ឡើយ

១៦ ពោល​គឺ​ផ្នូរ*+និង​ស្ត្រី​អារ

ព្រម​ទាំង​ទឹក​ដី​ដែល​ស្ងួត​ហួត​ហែង

និង​ភ្លើង​ដែល​មិន​ធ្លាប់​ពោល​ថា​៖ ​«​គ្រប់​គ្រាន់!​»​ឡើយ។

១៧ ភ្នែក​ដែល​ចំអក​ឲ្យ​ឪពុក និង​ភ្នែក​ដែល​មើល​ងាយ​បង្គាប់​របស់​ម្ដាយ+

នឹង​ត្រូវ​ក្អែក​នៅ​ជ្រលង​ភ្នំ​ចឹក​គ្រាប់​ភ្នែក​នោះ​ចេញ

ហើយ​ឥន្ទ្រី​ស្ទាវ​នឹង​ស៊ី​គ្រាប់​ភ្នែក​នោះ។+

១៨ មាន​អ្វី​បី​យ៉ាង​ដែល​ហួស​ពី​សមត្ថភាព​យល់​ដឹង​របស់​ខ្ញុំ*

ក៏​មាន​ដល់​ទៅ​បួន​ផង​ដែល​ខ្ញុំ​មិន​អាច​យល់​គឺ​៖

១៩ ការ​ហោះហើរ​របស់​សត្វ​ឥន្ទ្រី​នៅ​លើ​មេឃ

ការ​លូន​វារ​របស់​សត្វ​ពស់​នៅ​លើ​ផ្ទាំង​ថ្ម

ការ​ធ្វើ​ដំណើរ​របស់​សំពៅ​នៅ​មហា​សមុទ្រ

និង​ការ​ប្រព្រឹត្ត​របស់​បុរស​ជា​មួយ​នឹង​ស្ត្រី​វ័យ​ក្មេង។

២០ នេះ​ជា​ការ​ប្រព្រឹត្ត​របស់​ស្ត្រី​ផិត​ក្បត់​គឺ​៖

នាង​បរិភោគ រួច​ជូត​មាត់។

បន្ទាប់​មក នាង​និយាយ​ថា​៖ ​«​ខ្ញុំ​មិន​បាន​ធ្វើ​អ្វី​ខុស​ទេ​»។+

២១ មាន​អ្វី​បី​យ៉ាង​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ផែនដី​ញាប់​ញ័រ

ក៏​មាន​ដល់​ទៅ​បួន​ផង​ដែល​ផែនដី​មិន​អាច​ទ្រាំ​ទ្រ​បាន​គឺ​៖

២២ ពេល​ខ្ញុំ​បម្រើ​ឡើង​ធ្វើ​ជា​ស្ដេច+

ពេល​មនុស្ស​ល្ងង់​ខ្លៅ*មាន​អាហារ​ច្រើន​លើស​លប់

២៣ ពេល​ស្ត្រី​ដែល​គេ​ស្អប់​បែរ​ជា​បាន​ប្ដី

ហើយ​ពេល​ខ្ញុំ​បម្រើ​ស្រី​យក​តំណែង​របស់​ចៅហ្វាយ​ស្រី​ខ្លួន។+

២៤ មាន​សត្វ​បួន​យ៉ាង​ដែល​តូច​ជាង​គេ​បំផុត​នៅ​ផែនដី

ប៉ុន្តែ ពួក​វា​ឈ្លាស​វៃ​លើស​លប់*គឺ​៖+

២៥ ស្រមោច​ជា​សត្វ​ដែល​មិន​សូវ​មាន​កម្លាំង​ទេ

តែ​ពួក​វា​ចេះ​ត្រៀម​អាហារ​ទុក​ក្នុង​អំឡុង​រដូវ​ក្ដៅ។+

២៦ ទន្សាយ​ថ្ម+មិន​មែន​ជា​សត្វ​ខ្លាំង​ក្លា​ទេ

តែ​ពួក​វា​សង់​ផ្ទះ​នៅ​តាម​ច្រាំង​ថ្ម​ដា។+

២៧ កណ្ដូប+ជា​សត្វ​ដែល​គ្មាន​ស្ដេច​ទេ

តែ​ពួក​វា​ទាំង​អស់​លើក​គ្នា​ចេញ​ទៅ​ដូច​ជា​ក្បួន​ទ័ព។*+

២៨ ជីងចក់*+ជា​សត្វ​ដែល​មាន​ជើង​តោង​ស្អិត

ពួក​វា​អាច​ចូល​ទៅ​ក្នុង​វិមាន​របស់​ស្ដេច​បាន។

២៩ មាន​អ្វី​បី​យ៉ាង​ដែល​បោះ​ជំហាន​យ៉ាង​អង់អាច

ក៏​មាន​ដល់​ទៅ​បួន​ផង​ដែល​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​យ៉ាង​ស្វាហាប់​គឺ​៖

៣០ តោ​ជា​សត្វ​ដែល​ខ្លាំង​ក្លា​បំផុត​ក្នុង​ចំណោម​សត្វ​សាហាវ

វា​មិន​ដែល​រា​ថយ​ពី​នរណា​ម្នាក់​ឬ​អ្វី​ណា​មួយ​ឡើយ។+

៣១ ឆ្កែ​ប្រមាញ់* ពពែ​ឈ្មោល

និង​ស្ដេច​ដែល​អម​ដោយ​កង​ទ័ព។

៣២ បើ​អ្នក​ប្រព្រឹត្ត​ល្ងង់​ខ្លៅ​ដោយ​លើក​តម្កើង​ខ្លួន+

ឬ​បើ​អ្នក​មាន​គម្រោង​ធ្វើ​ដូច្នោះ

ចូរ​យក​ដៃ​ខ្ទប់​មាត់​របស់​អ្នក​ទៅ។+

៣៣ ការ​កូរ​ទឹក​ដោះ​នាំ​ឲ្យ​បាន​ខ្លាញ់​ទឹក​ដោះ*

ហើយ​ការ​ច្របាច់​ច្រមុះ​នាំ​ឲ្យ​ចេញ​ឈាម

ស្រដៀង​គ្នា​ដែរ ការ​បញ្ឆេះ​កំហឹង​ក៏​នាំ​ឲ្យ​កើត​ជម្លោះ​ដែរ។+

៣១ នេះ​ជា​សម្ដី​របស់​ស្ដេច​លេមយួល។ សម្ដី​ទាំង​នេះ​ជា​ព័ត៌មាន​ដ៏​សំខាន់​ដែល​ម្ដាយ​គាត់​បាន​ទូន្មាន​គាត់​៖+

 ២ ឱ​កូន​មាស​ម្ដាយ​អើយ កូន​ដែល​កើត​ចេញ​ពី​ផ្ទៃ​ម្ដាយ

ជា​កូន​ដែល​ម្ដាយ​បាន​ធ្វើ​សម្បថ+

ម្ដាយ​មាន​ពាក្យ​ពេចន៍​ចង់​ប្រាប់​ដល់​កូន។

 ៣ សូម​កូន​កុំ​បង់​កម្លាំង​ឲ្យ​ទៅ​ពួក​មនុស្ស​ស្រី​ឡើយ+

ហើយ​កុំ​ដើរ​តាម​គន្លង​ដែល​នាំ​ឲ្យ​ពួក​ស្ដេច​ត្រូវ​បំផ្លាញ​ចោល។+

 ៤ ឱ​លេមយួល​អើយ ស្ដេច​មិន​គួរ​ផឹក​ស្រា​ទេ

ស្ដេច​មិន​គួរ​ធ្វើ​ដូច្នេះ​ឡើយ

ហើយ​ពួក​អ្នក​ដឹក​នាំ​មិន​គួរ​និយាយ​ថា​៖ ​«​តើ​ស្រា​ខ្ញុំ​នៅ​ឯ​ណា?​»​+

 ៥ ព្រោះ​ពេល​ពួក​គេ​ផឹក​ស្រា ពួក​គេ​នឹង​ភ្លេច​ច្បាប់

ហើយ​បំពាន​លើ​សិទ្ធិ​របស់​មនុស្ស​ទន់​ទាប។

 ៦ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ ចូរ​ឲ្យ​គ្រឿង​ស្រវឹង​ដល់​អស់​អ្នក​ដែល​ហៀប​នឹង​វិនាស​ទៅ+

ហើយ​ចូរ​ឲ្យ​ស្រា​ដល់​អ្នក​ណា​ដែល​មាន​ទុក្ខ​ធ្ងន់។+

 ៧ ព្រោះ​ពេល​ពួក​គេ​ផឹក ពួក​គេ​នឹង​ភ្លេច​ភាព​តោកយ៉ាក​របស់​ខ្លួន

ហើយ​ពួក​គេ​ក៏​មិន​ចាំ​អំពី​ទុក្ខ​លំបាក​របស់​ពួក​គេ​ទៀត​ដែរ។

 ៨ ចូរ​ហ៊ាន​និយាយ​ជំនួស​អ្នក​ដែល​មិន​អាច​និយាយ​ការ​ពារ​ខ្លួន​បាន

ចូរ​ការ​ពារ​សិទ្ធិ​របស់​មនុស្ស​គ្រប់​រូប​ដែល​ជិត​វិនាស​ទៅ។+

 ៩ ចូរ​ហ៊ាន​និយាយ ហើយ​វិនិច្ឆ័យ​ដោយ​សុចរិត

ចូរ​ការ​ពារ​សិទ្ធិ​របស់*មនុស្ស​ទន់​ទាប​និង​មនុស្ស​ក្រី​ក្រ។+

א [​អាល់ឡេហ្វ​]

១០ តើ​អ្នក​ណា​អាច​រក​បាន​ប្រពន្ធ​ល្អ?*+

នាង​មាន​តម្លៃ​លើស​អស់​ទាំង​ត្បូង*ថ្លៃ​ៗ​ទៅ​ទៀត។

ב [​បេត​]

១១ ប្ដី​របស់​នាង​ទុក​ចិត្ត​នាង​ទាំង​ស្រុង

គាត់​មិន​ខ្វះ​ខាត​អ្វី​ដែល​មាន​តម្លៃ​ទេ។

ג [​គីមេល​]

១២ ពេញ​មួយ​ជីវិត​របស់​នាង

នាង​តប​ស្នង​គាត់​ដោយ​អំពើ​ល្អ មិន​មែន​ដោយ​អំពើ​អាក្រក់​ឡើយ។

ד [​ដាលេត​]

១៣ នាង​រក​បាន​រោម​ចៀម​និង​ក្រណាត់​សាច់​ល្អ

នាង​ពេញ​ចិត្ត​ធ្វើ​អ្វី​ៗ​ដោយ​ដៃ​របស់​នាង​ផ្ទាល់។+

ה [​ហេ​]

១៤ នាង​ប្រៀប​ដូច​ជា​សំពៅ​ដឹក​ទំនិញ+

នាង​នាំ​យក​អាហារ​មក​ពី​កន្លែង​ឆ្ងាយ។

ו [​វ៉ោ​]

១៥ មិន​ត្រឹម​តែ​ប៉ុណ្ណោះ នាង​ក្រោក​ឡើង​កាល​ដែល​មេឃ​នៅ​ងងឹត​នៅ​ឡើយ

នាង​ត្រៀម​អាហារ​សម្រាប់​ក្រុម​គ្រួសារ

ព្រម​ទាំង​ចែក​អាហារ​ដល់​អ្នក​បម្រើ​ស្រី​ៗ​របស់​នាង​ទៀត​ផង។+

ז [​ហ្សាយីន​]

១៦ នាង​គិត​ពិចារណា​យ៉ាង​ហ្មត់​ចត់​អំពី​ដី​ស្រែ រួច​ទើប​នាង​ទិញ​ដី​នោះ

នាង​ធ្វើ​ចម្ការ​ទំពាំង​បាយ​ជូរ​យ៉ាង​នឿយ​ហត់។*

ח [​ហេត​]

១៧ នាង​ត្រៀម​ខ្លួន​ដើម្បី​ធ្វើ​ការ​ធ្ងន់+

ហើយ​នាង​ប្រើ​ដៃ​ធ្វើ​ការ​យ៉ាង​ខ្នះ​ខ្នែង។

ט [​ថេត​]

១៨ នាង​ឃើញ​ថា​ជំនួញ​របស់​នាង​ទទួល​បាន​កម្រៃ​ល្អ។

ទោះ​ជា​យប់​ក៏​ដោយ ក៏​ចង្កៀង​របស់​នាង​មិន​រលត់​ដែរ។

י [​យ៉ូដ​]

១៩ ដៃ​របស់​នាង​ចាប់​ខ្នារ

ព្រម​ទាំង​កាន់​រហាត់*ផង​ដែរ។+

כ [​កាប​]

២០ នាង​លាត​ដៃ​ជួយ​មនុស្ស​ទន់​ទាប

ហើយ​នាង​លា​ដៃ​ជួយ​ជន​ទ័ល​ក្រ។+

ל [​ឡាមេត​]

២១ នៅ​រដូវ​រងា នាង​មិន​បារម្ភ​អំពី​ពួក​អ្នក​ផ្ទះ​របស់​នាង​ទេ

ព្រោះ​ពួក​គេ​ទាំង​អស់​គ្នា​មាន​សម្លៀក​បំពាក់​កក់​ក្ដៅ។*

מ [​មេម​]

២២ នាង​ធ្វើ​កម្រាល​គ្រែ​ដោយ​ខ្លួន​ឯង

សម្លៀក​បំពាក់​របស់​នាង​ធ្វើ​ពី​ក្រណាត់​សាច់​ល្អ​និង​រោម​ចៀម​ពណ៌​ស្វាយ។

נ [​នុន​]

២៣ មនុស្ស​នៅ​ទ្វារ​កំពែង​ក្រុង​ស្គាល់​ប្ដី​របស់​នាង​គ្រប់​គ្នា+

គាត់​អង្គុយ​ជា​មួយ​នឹង​ពួក​បុរស​ចាស់​ទុំ​នៃ​ស្រុក​នោះ។

ס [​សាមេក​]

២៤ នាង​ធ្វើ​សម្លៀក​បំពាក់*ពី​ក្រណាត់​សាច់​ល្អ ហើយ​នាង​ក៏​លក់​វា​ដែរ។

នាង​ជួញ​ដូរ​ខ្សែ​ក្រវាត់​ដល់​ពួក​អ្នក​ជំនួញ។

ע [​អាយីន​]

២៥ នាង​មាន​ចិត្ត​ក្លាហាន ហើយ​អ្នក​ឯ​ទៀត​គោរព​រាប់​អាន​នាង។

នាង​សម្លឹង​ទៅ​អនាគត​ដោយ​មាន​ទំនុក​ចិត្ត។

פ [​ភេ​]

២៦ នាង​និយាយ​ដោយ​ប្រាជ្ញា។+

ពេល​នាង​ទូន្មាន នាង​តែង​តែ​ប្រើ​សម្ដី​សប្បុរស។*

צ [​សាដេ​]

២៧ នាង​មើល​ថែ​រក្សា​ក្រុម​គ្រួសារ

ហើយ​នាង​មិន​មែន​ជា​ស្ត្រី​ខ្ជិល​ច្រអូស​ទេ។+

ק [​ឃូហ្វ​]

២៨ កូន​ៗ​ក្រោក​ឡើង​សរសើរ​នាង

ប្ដី​នាង​ក៏​ក្រោក​ឡើង​សរសើរ​នាង​ដែរ។

ר [​រ៉េស​]

២៩ មាន​ស្ត្រី​ល្អ​ៗ​*ជា​ច្រើន

ប៉ុន្តែ នាង​ជា​ស្ត្រី​ល្អ​លើស​គេ។

ש [​ស៊ីន​]

៣០ រូប​ឆោម​ឆាយ​អាច​ជា​ការ​បោក​បញ្ឆោត ហើយ​សម្រស់​មិន​នៅ​គង់​វង្ស​រហូត​ទេ+

តែ​ស្ត្រី​ដែល​កោត​ខ្លាច​ព្រះ​យេហូវ៉ា​នឹង​ទទួល​បាន​ការ​សរសើរ។+

ת [​ថាវ​]

៣១ ចូរ​ឲ្យ​រង្វាន់​ដល់​នាង​ចំពោះ​កិច្ចការ​ដែល​នាង​បាន​ធ្វើ+

ចូរ​សរសើរ​នាង​នៅ​ទ្វារ​កំពែង​ក្រុង ដោយ​សារ​កិច្ច​ការ​របស់​នាង។+

ឬ​«​យុត្តិធម៌​»​

ឬ​«​ពាក្យ​ប្រៀប​ប្រដូច​»​

ក្នុង​គម្ពីរ​ពាក្យ​«​ល្ងង់​ខ្លៅ​»​សំដៅ​លើ​អ្នក​ដែល​មិន​ធ្វើ​តាម​ខ្នាត​តម្រា​របស់​ព្រះ​ដោយ​ចេតនា

ឬ​«​ច្បាប់​»​

ឬ​«​ហ្ស៊ីអូល​»​សំដៅ​លើ​ផ្នូរ​ទូទៅ​របស់​មនុស្សជាតិ។ មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​ផ្នូរ​»​

មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​ជីវិត​»​

ក្នុង​គម្ពីរ​ពាក្យ​«​ល្ងង់​ខ្លៅ​»​សំដៅ​លើ​អ្នក​ដែល​មិន​ធ្វើ​តាម​ខ្នាត​តម្រា​របស់​ព្រះ​ដោយ​ចេតនា

ប្រហែល​ជា​សំដៅ​លើ​ប្រាជ្ញា​ដែល​មក​ពី​ឫទ្ធានុភាព​របស់​ព្រះ

ក្នុង​គម្ពីរ​ពាក្យ​«​ល្ងង់​ខ្លៅ​»​សំដៅ​លើ​អ្នក​ដែល​មិន​ធ្វើ​តាម​ខ្នាត​តម្រា​របស់​ព្រះ​ដោយ​ចេតនា

ន័យ​ត្រង់​«​ស្ត្រី​ប្លែក​មុខ​»។ តាម​មើល​ទៅ​នេះ​សំដៅ​លើ​ស្ត្រី​ដែល​មិន​ធ្វើ​តាម​ខ្នាត​តម្រា​សីលធម៌​របស់​ព្រះ

ន័យ​ត្រង់​«​ស្ត្រី​បរទេស​»។ តាម​មើល​ទៅ​នេះ​សំដៅ​លើ​ស្ត្រី​ដែល​មិន​ធ្វើ​តាម​ខ្នាត​តម្រា​សីលធម៌​របស់​ព្រះ

ឬ​«​មិត្ត​ជិត​ស្និទ្ធ​»​

ឬ​«​អ្នក​ដែល​រក្សា​ចិត្ត​ស្មោះ​ឥត​ងាក​រេ​»​

ឬ​«​ច្បាប់​»​

ឬ​«​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​ដ៏​ស្មោះ​ត្រង់​»​

ឬ​«​សេចក្ដី​ពិត​»​

ន័យ​ត្រង់​«​ផ្ចិត​»​

ន័យ​ត្រង់​«​ឆ្អឹង​»​

ឬ​«​ផល​ដំបូង​»​

ឬ​«​កន្លែង​ជាន់​ផ្លែ​ទំពាំង​បាយ​ជូរ​យក​ទឹក​ធ្វើ​ស្រា​»​

ឬ​«​ការ​រក​បាន​ប្រាជ្ញា​ដូច​ជា​ការ​រក​បាន​ប្រាក់​កម្រៃ​»​

ន័យ​ត្រង់​«​ផ្កា​ថ្ម​»។ មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​ផ្កា​ថ្ម​»​

តាម​មើល​ទៅ​នេះ​សំដៅ​លើ​គុណ​សម្បត្តិ​របស់​ព្រះ​ដែល​បាន​លើក​ឡើង​នៅ​ខ​មុន​ៗ​

ឬ​«​ច្បាប់​»​

ន័យ​ត្រង់​«​ប្រភព​នៃ​ជីវិត​ចេញ​មក​ពី​ចិត្ត​របស់​កូន​»​

ឬ​ប្រហែល​ជា​មាន​ន័យ​ថា​«​ចូរ​ពិចារណា​ផ្លូវ​ដែល​កូន​ដើរ​ឲ្យ​បាន​ដិត​ដល់​»​

ន័យ​ត្រង់​«​ស្ត្រី​ប្លែក​មុខ​»។ មើល​សុភ ២:១៦

ឬ​«​អណ្ដាត​របស់​នាង​លាប​ប្រេង​»​

ឬ​«​ហ្ស៊ីអូល​»​សំដៅ​លើ​ផ្នូរ​ទូទៅ​របស់​មនុស្សជាតិ។ មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​ផ្នូរ​»​

ឬ​«​កម្លាំង​»​

ឬ​«​ក្រុម​ជំនុំ​»​

ន័យ​ត្រង់​«​ស្ត្រី​ប្លែក​មុខ​»។ មើល​សុភ ២:១៦

ន័យ​ត្រង់​«​ស្ត្រី​បរទេស​»។ មើល​សុភ ២:១៦

ក្នុង​គម្ពីរ​ពាក្យ​«​ល្ងង់​ខ្លៅ​»​សំដៅ​លើ​អ្នក​ដែល​មិន​ធ្វើ​តាម​ខ្នាត​តម្រា​របស់​ព្រះ​ដោយ​ចេតនា

នេះ​សំដៅ​លើ​ការ​ចាប់​ដៃ​គ្នា​ស្បថ

ឬ​«​ច្បាប់​»​

ឬ​«​អប់រំ​កូន​»​

ន័យ​ត្រង់​«​ស្ត្រី​បរទេស​»។ មើល​សុភ ២:១៦

ន័យ​ត្រង់​«​មនុស្ស​មាន​ចំណង់​នៃ​ចិត្ត​»​

ឬ​«​ថ្លៃ​លោះ​»​

ឬ​«​ច្បាប់​»​

ន័យ​ត្រង់​«​ស្ត្រី​ប្លែក​មុខ​»។ មើល​សុភ ២:១៦

ន័យ​ត្រង់​«​ស្ត្រី​បរទេស​»។ មើល​សុភ ២:១៦

ឬ​«​ឆោត​»​

ន័យ​ត្រង់​«​មនុស្ស​មាន​ចំណង់​នៃ​ចិត្ត​»​

ក្នុង​គម្ពីរ​ពាក្យ​«​ល្ងង់​ខ្លៅ​»​សំដៅ​លើ​អ្នក​ដែល​មិន​ធ្វើ​តាម​ខ្នាត​តម្រា​របស់​ព្រះ​ដោយ​ចេតនា

មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​ជីវិត​»​

ឬ​«​ហ្ស៊ីអូល​»​សំដៅ​លើ​ផ្នូរ​ទូទៅ​របស់​មនុស្សជាតិ។ មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​ផ្នូរ​»​

ឬ​«​ចូរ​ឲ្យ​ចិត្ត​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា​មាន​ការ​យល់​ដឹង​»​

ន័យ​ត្រង់​«​ផ្កា​ថ្ម​»។ មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​ផ្កា​ថ្ម​»​

ឬ​«​ខ្ញុំ​មាន​កេរ​មត៌ក​»​

ន័យ​ត្រង់​«​រង្វង់​»​

ឬ​«​ដាប់​»​

ឬ​«​ហ្ស៊ីអូល​»​សំដៅ​លើ​ផ្នូរ​ទូទៅ​របស់​មនុស្សជាតិ។ មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​ផ្នូរ​»​

ក្នុង​គម្ពីរ​ពាក្យ​«​ល្ងង់​ខ្លៅ​»​សំដៅ​លើ​អ្នក​ដែល​មិន​ធ្វើ​តាម​ខ្នាត​តម្រា​របស់​ព្រះ​ដោយ​ចេតនា

ន័យ​ត្រង់​«​បញ្ញត្តិ​»​

ឬ​ប្រហែល​ជា​មាន​ន័យ​ថា​«​អ្នក​នោះ​ដើរ​នៅ​លើ​ផ្លូវ​ទៅ​កាន់​ជីវិត​»​

ឬ​«​និយាយ​ពាក្យ​ចចាម​អារ៉ាម​»​

ន័យ​ត្រង់​«​ចិត្ត​»​

ក្នុង​គម្ពីរ​ពាក្យ​«​ល្ងង់​ខ្លៅ​»​សំដៅ​លើ​អ្នក​ដែល​មិន​ធ្វើ​តាម​ខ្នាត​តម្រា​របស់​ព្រះ​ដោយ​ចេតនា

ឬ​«​អ្នក​ដែល​ចាត់​គាត់​ឲ្យ​ទៅ​»​

ឬ​«​ការ​រំពឹង​ទុក​»​

ឬ​«​ជញ្ជីង​មិន​ទៀង​ត្រង់​»​

ឬ​«​គ្រប់​ទម្ងន់​ថ្ម​»​

ពាក្យ​នេះ​ជា​ភាសា​ហេប្រឺ​សំដៅ​លើ​ការ​ធ្វើ​លើស​ពី​សិទ្ធិ​របស់​ខ្លួន ព្រម​ទាំង​បង្ហាញ​ចិត្ត​ក្លាហាន​តាម​របៀប​មិន​ត្រឹម​ត្រូវ ទាំង​ការ​ប្រព្រឹត្ត​ទាំង​ចិត្ត​គំនិត

ឬ​«​មនុស្ស​ឥត​កោត​ខ្លាច​ព្រះ​»​

ឬ​«​ឲ្យ​ពរ​»​

ឬ​«​អ្នក​ណា​ស្អប់​»​

ឬ​«​ទី​ប្រឹក្សា​»​

ឬ​«​សេចក្ដី​សង្គ្រោះ​»​

ឬ​«​ស្ត្រី​គួរ​ឲ្យ​ស្រឡាញ់​»​

ឬ​«​មនុស្ស​ដែល​មាន​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​ស្មោះ​ត្រង់​»​

ឬ​«​អាប់​ឱន​»​

ន័យ​ត្រង់​«​អ្នក​ណា​ដែល​ឲ្យ​ទឹក​ដោយ​ឥត​ទើស​ទាល់​»​

ឬ​«​អ្នក​ណា​ដែល​នាំ​សេចក្ដី​អាម៉ាស់​»​

ឬ​«​នឹង​បាន​តែ​ខ្យល់​»​

ក្នុង​គម្ពីរ​ពាក្យ​«​ល្ងង់​ខ្លៅ​»​សំដៅ​លើ​អ្នក​ដែល​មិន​ធ្វើ​តាម​ខ្នាត​តម្រា​របស់​ព្រះ​ដោយ​ចេតនា

ឬ​«​ជា​មនុស្ស​ឆោត​ល្ងង់​»​

ឬ​«​ប្រពន្ធ​ដែល​មាន​សមត្ថភាព​»​

ន័យ​ត្រង់​«​នំ​ប៉័ង​»​

ក្នុង​គម្ពីរ​ពាក្យ​«​ល្ងង់​ខ្លៅ​»​សំដៅ​លើ​អ្នក​ដែល​មិន​ធ្វើ​តាម​ខ្នាត​តម្រា​របស់​ព្រះ​ដោយ​ចេតនា

ឬ​«​យោបល់​»​

ក្នុង​គម្ពីរ​ពាក្យ​«​ល្ងង់​ខ្លៅ​»​សំដៅ​លើ​អ្នក​ដែល​មិន​ធ្វើ​តាម​ខ្នាត​តម្រា​របស់​ព្រះ​ដោយ​ចេតនា

ក្នុង​គម្ពីរ​ពាក្យ​«​ល្ងង់​ខ្លៅ​»​សំដៅ​លើ​អ្នក​ដែល​មិន​ធ្វើ​តាម​ខ្នាត​តម្រា​របស់​ព្រះ​ដោយ​ចេតនា

ឬ​«​ការ​ស្ដី​បន្ទោស​»​

មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​ជីវិត​»​

មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​ជីវិត​»​

ន័យ​ត្រង់​«​មិន​ឮ​ពាក្យ​ស្ដី​បន្ទោស​»​

ពាក្យ​នេះ​ជា​ភាសា​ហេប្រឺ​សំដៅ​លើ​ការ​ធ្វើ​លើស​ពី​សិទ្ធិ​របស់​ខ្លួន ព្រម​ទាំង​បង្ហាញ​ចិត្ត​ក្លាហាន​តាម​របៀប​មិន​ត្រឹម​ត្រូវ ទាំង​ការ​ប្រព្រឹត្ត​ទាំង​ចិត្ត​គំនិត

ឬ​«​រមែង​ប្រឹក្សា​គ្នា​»​

ឬ​«​បាន​មក​យ៉ាង​លឿន​»​

ឬ​«​ការ​រំពឹង​ទុក​»​

ឬ​«​ច្បាប់​»​

ក្នុង​គម្ពីរ​ពាក្យ​«​ល្ងង់​ខ្លៅ​»​សំដៅ​លើ​អ្នក​ដែល​មិន​ធ្វើ​តាម​ខ្នាត​តម្រា​របស់​ព្រះ​ដោយ​ចេតនា

ឬ​«​ការ​ទូន្មាន​»​

ឬ​«​គាត់​»​

ឬ​«​អ្នក​ណា​ដែល​មិន​ប្រើ​រំពាត់​»​

ឬ​ប្រហែល​ជា​មាន​ន័យ​ថា​«​ប្រៀន​ប្រដៅ​កូន​ភ្លាម​ៗ​»​

ក្នុង​គម្ពីរ​ពាក្យ​«​ល្ងង់​ខ្លៅ​»​សំដៅ​លើ​អ្នក​ដែល​មិន​ធ្វើ​តាម​ខ្នាត​តម្រា​របស់​ព្រះ​ដោយ​ចេតនា

ឬ​«​ក្រ​វិច​ក្រ​វៀន​»​

ក្នុង​គម្ពីរ​ពាក្យ​«​ល្ងង់​ខ្លៅ​»​សំដៅ​លើ​អ្នក​ដែល​មិន​ធ្វើ​តាម​ខ្នាត​តម្រា​របស់​ព្រះ​ដោយ​ចេតនា

ឬ​«​មនុស្ស​ដែល​ចូល​ចិត្ត​ចំអក​ឲ្យ​គេ​»​

ក្នុង​គម្ពីរ​ពាក្យ​«​ល្ងង់​ខ្លៅ​»​សំដៅ​លើ​អ្នក​ដែល​មិន​ធ្វើ​តាម​ខ្នាត​តម្រា​របស់​ព្រះ​ដោយ​ចេតនា

ឬ​ប្រហែល​ជា​មាន​ន័យ​ថា​«​មនុស្ស​ល្ងី​ល្ងើ​បោក​បញ្ឆោត​អ្នក​ឯ​ទៀត​»​

ក្នុង​គម្ពីរ​ពាក្យ​«​ល្ងង់​ខ្លៅ​»​សំដៅ​លើ​អ្នក​ដែល​មិន​ធ្វើ​តាម​ខ្នាត​តម្រា​របស់​ព្រះ​ដោយ​ចេតនា

ឬ​«​ខ្វះ​បទ​ពិសោធន៍​»​

ឬ​«​មនុស្ស​ល្ងី​ល្ងើ​ចេះ​តែ​ខឹង​»​

ឬ​«​ខ្វះ​បទ​ពិសោធន៍​»​

ឬ​«​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​ដ៏​ស្មោះ​ត្រង់​»​

ឬ​«​ស្លូត​បូត​»​

ឬ​«​ពាក្យ​ដែល​នាំ​ឲ្យ​ឈឺ​ចិត្ត​»​

ឬ​«​អណ្ដាត​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ជា​សះ​ស្បើយ​»​

ន័យ​ត្រង់​«​នាំ​ឲ្យ​ចិត្ត​ខ្ទេច​ខ្ទាំ​»​

ក្នុង​គម្ពីរ​ពាក្យ​«​ល្ងង់​ខ្លៅ​»​សំដៅ​លើ​អ្នក​ដែល​មិន​ធ្វើ​តាម​ខ្នាត​តម្រា​របស់​ព្រះ​ដោយ​ចេតនា

ឬ​«​ហ្ស៊ីអូល​»​សំដៅ​លើ​ផ្នូរ​ទូទៅ​របស់​មនុស្សជាតិ។ មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​ផ្នូរ​»​

ឬ​«​និង​អាបាដូន​»​

ឬ​«​ចិត្ត​គំនិត​ល្អ​»​

ន័យ​ត្រង់​«​គោ​ធាត់​»​

ឬ​«​មាន​មនុស្ស​ច្រើន​ឲ្យ​យោបល់​»​

ឬ​«​ហ្ស៊ីអូល​»​សំដៅ​លើ​ផ្នូរ​ទូទៅ​របស់​មនុស្សជាតិ។ មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​ផ្នូរ​»​

ឬ​«​អាប់​ឱន​កិត្តិយស​»​

ឬ​«​គិត​យ៉ាង​ដិត​ដល់​អំពី​របៀប​តប​ឆ្លើយ​»​

ន័យ​ត្រង់​«​នាំ​ឲ្យ​ឆ្អឹង​មាន​ខ្លាញ់​»​

ន័យ​ត្រង់​«​បរិសុទ្ធ​»​

ន័យ​ត្រង់​«​មាន​ចិត្ត​អួត​»​

ឬ​«​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​ដ៏​ស្មោះ​ត្រង់​»​

ឬ​«​រក​បាន​ប្រាក់​ច្រើន​»​

ឬ​«​មនុស្ស​មាន​ប្រាជ្ញា​ជៀស​វាង​ពី​កំហឹង​របស់​ស្ដេច​»​

មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​ជីវិត​»​

ន័យ​ត្រង់​«​ទទួល​បាន​ផល​ល្អ​»​

ឬ​«​សម្ដី​ដែល​ទាក់​ទាញ​ចិត្ត​»​

ន័យ​ត្រង់​«​ការ​យល់​ធ្លុះ​ជ្រៅ​ជា​អណ្ដូង​នៃ​ជីវិត​ដល់​អស់​អ្នក​ដែល​មាន​ការ​នោះ​»​

ក្នុង​គម្ពីរ​ពាក្យ​«​ល្ងង់​ខ្លៅ​»​សំដៅ​លើ​អ្នក​ដែល​មិន​ធ្វើ​តាម​ខ្នាត​តម្រា​របស់​ព្រះ​ដោយ​ចេតនា

ន័យ​ត្រង់​«​ជួយ​ព្យាបាល​ឆ្អឹង​»​

ន័យ​ត្រង់​«​គាត់​ខាំ​បបូរ​មាត់​»​

ឬ​«​ដ៏​រុង​រឿង​»​

មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​ឆ្នោត​»​

ឬ​«​កន្លែង​ដែល​ស្ងប់​ស្ងាត់​»​

ន័យ​ត្រង់​«​មាន​គ្រឿង​បូជា​»​

ឬ​«​ចៅ​ប្រុស​ៗ​»​

ឬ​«​ឪពុក​ម្ដាយ​»​

ក្នុង​គម្ពីរ​ពាក្យ​«​ល្ងង់​ខ្លៅ​»​សំដៅ​លើ​អ្នក​ដែល​មិន​ធ្វើ​តាម​ខ្នាត​តម្រា​របស់​ព្រះ​ដោយ​ចេតនា

ឬ​«​សម្ដី​ល្អ​»​

ឬ​«​អ្នក​មាន​ឋានៈ​ខ្ពស់​»​

ឬ​«​គាត់​មិន​ចេះ​គិត​ពិចារណា​ទេ​»​

ន័យ​ត្រង់​«​នឹង​មិន​បាន​ល្អ​ទេ​»​

ឬ​«​ធ្វើ​ឲ្យ​ឆ្អឹង​ស្ងួត​អស់​»​

ក្នុង​គម្ពីរ​ពាក្យ​«​ល្ងង់​ខ្លៅ​»​សំដៅ​លើ​អ្នក​ដែល​មិន​ធ្វើ​តាម​ខ្នាត​តម្រា​របស់​ព្រះ​ដោយ​ចេតនា

ឬ​«​គាត់​មើល​ងាយ​ប្រាជ្ញា​»​

ក្នុង​គម្ពីរ​ពាក្យ​«​ល្ងង់​ខ្លៅ​»​សំដៅ​លើ​អ្នក​ដែល​មិន​ធ្វើ​តាម​ខ្នាត​តម្រា​របស់​ព្រះ​ដោយ​ចេតនា

ន័យ​ត្រង់​«​សេចក្ដី​ស្លាប់​និង​ជីវិត​ស្ថិត​ក្នុង​អំណាច​នៃ​អណ្ដាត​»​

ក្នុង​គម្ពីរ​ពាក្យ​«​ល្ងង់​ខ្លៅ​»​សំដៅ​លើ​អ្នក​ដែល​មិន​ធ្វើ​តាម​ខ្នាត​តម្រា​របស់​ព្រះ​ដោយ​ចេតនា

ឬ​«​អ្នក​មាន​ចិត្ត​ទូលាយ​»​

ក្នុង​គម្ពីរ​ពាក្យ​«​ល្ងង់​ខ្លៅ​»​សំដៅ​លើ​អ្នក​ដែល​មិន​ធ្វើ​តាម​ខ្នាត​តម្រា​របស់​ព្រះ​ដោយ​ចេតនា

ឬ​«​មិន​ប្រកាន់​ការ​រំលង​»​

ឬ​«​ប្រពន្ធ​ដែល​ពូកែ​ត្អូញត្អែរ​»​

ឬ​«​នឹង​ឲ្យ​រង្វាន់​ដល់​គាត់​»​

ឬ​«​មាន​សង្ឃឹម​»​

ឬ​«​មាន​គម្រោង​»​

ក្នុង​គម្ពីរ​ពាក្យ​«​ល្ងង់​ខ្លៅ​»​សំដៅ​លើ​អ្នក​ដែល​មិន​ធ្វើ​តាម​ខ្នាត​តម្រា​របស់​ព្រះ​ដោយ​ចេតនា

ឬ​ប្រហែល​ជា​មាន​ន័យ​ថា​«​គាត់​នឹង​ស្វែង​រក​អាហារ​ក្នុង​រដូវ​ច្រូត​កាត់ តែ​រក​មិន​បាន​សោះ​»​

ឬ​«​បំណង​ចិត្ត​»។ ន័យ​ត្រង់​«​យោបល់​»​

ន័យ​ត្រង់​«​ផ្កា​ថ្ម​»។ មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​ផ្កា​ថ្ម​»​

ឬ​«​ដោយ​សារ​យោបល់​»​

ឬ​«​មាន​ការ​ណែនាំ​ល្អ​»​

ឬ​«​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​ដ៏​ស្មោះ​ត្រង់​»​

ឬ​«​បាន​ប្រយោជន៍​»​

ឬ​ប្រហែល​ជា​មាន​ន័យ​ថា​«​សម្រាប់​អ្នក​ដែល​ចង់​ស្លាប់​»​

ឬ​«​ប្រពន្ធ​ដែល​ពូកែ​ត្អូញត្អែរ​»​

ឬ​«​គាត់​ដឹង​ថា​គួរ​ធ្វើ​អ្វី​»​

ឬ​«​ការ​សប្បាយ​»​

ឬ​«​និង​ពូកែ​ត្អូញត្អែរ​»​

ពាក្យ​នេះ​ជា​ភាសា​ហេប្រឺ​សំដៅ​លើ​ការ​ធ្វើ​លើស​ពី​សិទ្ធិ​របស់​ខ្លួន ព្រម​ទាំង​បង្ហាញ​ចិត្ត​ក្លាហាន​តាម​របៀប​មិន​ត្រឹម​ត្រូវ ទាំង​ការ​ប្រព្រឹត្ត​ទាំង​ចិត្ត​គំនិត

ឬ​«​គាត់​ជូន​គ្រឿង​បូជា​ផង ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ខ្មាស​ផង​»​

ន័យ​ត្រង់​«​ពេញ​ចិត្ត​»​

ឬ​«​ហើយ​ទទួល​ទោស​»​

មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​ជីវិត​»​

ឬ​«​ការ​ប្ដឹង​ផ្ដល់​»​

ន័យ​ត្រង់​«​អ្នក​ដែល​ស្រឡាញ់​ចិត្ត​បរិសុទ្ធ​»​

ន័យ​ត្រង់​«​ស្ត្រី​ប្លែក​មុខ​»។ មើល​សុភ ២:១៦

ឬ​«​ចំណេះ​»​

ឬ​«​បើ​អ្នក​មាន​ចំណង់​ខ្លាំង​ណាស់​»​

ឬ​«​ក្រុម​គ្រួសារ​»​

ឬ​«​បាន​សម្រេច​»​ ឬ​«​សេចក្ដី​សង្គ្រោះ​»​

ក្នុង​គម្ពីរ​ពាក្យ​«​ល្ងង់​ខ្លៅ​»​សំដៅ​លើ​អ្នក​ដែល​មិន​ធ្វើ​តាម​ខ្នាត​តម្រា​របស់​ព្រះ​ដោយ​ចេតនា

ក្នុង​គម្ពីរ​ពាក្យ​«​ល្ងង់​ខ្លៅ​»​សំដៅ​លើ​អ្នក​ដែល​មិន​ធ្វើ​តាម​ខ្នាត​តម្រា​របស់​ព្រះ​ដោយ​ចេតនា

នេះ​សំដៅ​លើ​សត្រូវ

នេះ​សំដៅ​លើ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​និង​ស្ដេច

ឬ​ប្រហែល​ជា​មាន​ន័យ​ថា​«​ការ​តប​ឆ្លើយ​ចំ​ៗ គឺ​ប្រៀប​ដូច​ជា​ការ​ថើប​»​

ឬ​«​សាង​ក្រុម​គ្រួសារ​»​

ឬ​«​ចង​ក្រង​»​

ឬ​«​ពាក្យ​ចចាម​អារ៉ាម​ដែល​បង្កាច់​បង្ខូច​»​

ឬ​«​ក្នុង​ចាន​ប្រាក់​ដែល​រចនា​ក្បាច់​»​

ឬ​ប្រហែល​ជា​មាន​ន័យ​ថា​«​មនុស្ស​ក្បត់​»​

ឬ​«​លើ​ក្បុង​»​

គឺ​ធ្វើ​ឲ្យ​គាត់​ទន់​ចិត្ត ហើយ​បន្ថយ​ចិត្ត​រឹង​ទទឹង​របស់​គាត់

ឬ​«​ប្រពន្ធ​ដែល​ពូកែ​ត្អូញ​ត្អែរ​»​

ឬ​«​ដែល​ចុះ​ចាញ់​»។ ន័យ​ត្រង់​«​ទ្រេត​ទ្រោត​នៅ​មុខ​»​

ឬ​ប្រហែល​ជា​មាន​ន័យ​ថា​«​បណ្ដាសា​នឹង​មិន​កើត​ឡើង បើ​មិន​សម​ទទួល​»​

ឬ​«​ទ្វារ​ដែល​វិល​»​

ឬ​ប្រហែល​ជា​មាន​ន័យ​ថា​«​អ្នក​ណា​ដែល​ចូល​ទៅ​ជ្រៀត​ជ្រែក​ក្នុង​រឿង​របស់​គេ​»​

ឬ​«​ព្រោះ​ចិត្ត​របស់​គាត់​ពិត​ជា​គួរ​ឲ្យ​ស្អប់​ខ្ពើម​ខ្លាំង​ណាស់​»​

ក្នុង​គម្ពីរ​ពាក្យ​«​ល្ងង់​ខ្លៅ​»​សំដៅ​លើ​អ្នក​ដែល​មិន​ធ្វើ​តាម​ខ្នាត​តម្រា​របស់​ព្រះ​ដោយ​ចេតនា

ឬ​ប្រហែល​ជា​មាន​ន័យ​ថា​«​គឺ​មិន​ស្មោះ​ពី​ចិត្ត ឬ​ទាំង​បង្ខំ​ចិត្ត​»​

ឬ​«​គេច​ចេញ​»​

ឬ​«​អ្នក​ជិត​ខាង​»​

ឬ​«​ហើយ​ទទួល​ទោស​»​

ឬ​«​ប្រពន្ធ​ដែល​ពូកែ​ត្អូញត្អែរ​»​

ន័យ​ត្រង់​«​មនុស្ស​សំលៀង​មិត្ត​ភក្ដិ​ខ្លួន​»​

ឬ​«​ហ្ស៊ីអូល​និង​អាបាដូន​»​

ក្នុង​គម្ពីរ​ពាក្យ​«​ល្ងង់​ខ្លៅ​»​សំដៅ​លើ​អ្នក​ដែល​មិន​ធ្វើ​តាម​ខ្នាត​តម្រា​របស់​ព្រះ​ដោយ​ចេតនា

ឬ​«​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​»​

ឬ​«​ការ​បះ​បោរ​»​

ឬ​«​អ្នក​ដែល​កោត​ខ្លាច​ព្រះ​ជា​និច្ច​»​

ឬ​«​មនុស្ស​លោភ​លន់​»​

ឬ​ប្រហែល​ជា​មាន​ន័យ​ថា​«​មនុស្ស​អួតអាង​»​

ក្នុង​គម្ពីរ​ពាក្យ​«​ល្ងង់​ខ្លៅ​»​សំដៅ​លើ​អ្នក​ដែល​មិន​ធ្វើ​តាម​ខ្នាត​តម្រា​របស់​ព្រះ​ដោយ​ចេតនា

ឬ​«​ជន​ដែល​គ្មាន​កន្លែង​បន្ទោស​»​

ឬ​ប្រហែល​ជា​មាន​ន័យ​ថា​«​តែ​មនុស្ស​ទៀង​ត្រង់​ព្យាយាម​ការ​ពារ​ជីវិត​របស់​ជន​ស្លូត​ត្រង់​»​

ឬ​«​បញ្ចេញ​អារម្មណ៍​»​

គឺ​លោក​ផ្ដល់​ជីវិត​ឲ្យ​ពួក​គេ

ឬ​«​ការ​ប្រៀន​ប្រដៅ​»​

ឬ​«​ការ​បើក​បង្ហាញ​»​

ក្នុង​គម្ពីរ​ពាក្យ​«​ល្ងង់​ខ្លៅ​»​សំដៅ​លើ​អ្នក​ដែល​មិន​ធ្វើ​តាម​ខ្នាត​តម្រា​របស់​ព្រះ​ដោយ​ចេតនា

ឬ​ប្រហែល​ជា​មាន​ន័យ​ថា​«​ព្យាយាម​សុំ​ក្ដី​មេត្តា​ពី​»​

ឬ​«​ហ្ស៊ីអូល​»​សំដៅ​លើ​ផ្នូរ​ទូទៅ​របស់​មនុស្សជាតិ។ មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​ផ្នូរ​»​

ឬ​«​ដែល​អស្ចារ្យ​ពេក​សម្រាប់​ខ្ញុំ​»​

ក្នុង​គម្ពីរ​ពាក្យ​«​ល្ងង់​ខ្លៅ​»​សំដៅ​លើ​អ្នក​ដែល​មិន​ធ្វើ​តាម​ខ្នាត​តម្រា​របស់​ព្រះ​ដោយ​ចេតនា

ឬ​«​ពួក​វា​មាន​សភាវគតិ​ឈ្លាស​វៃ​»​

ឬ​«​ចេញ​ទៅ​ជា​ក្រុម​ៗ​»​

ឬ​«​តុកកែ​»​

ឬ​«​ឆ្កែ​ហ្គ្រេហោន​»​

ឬ​«​បឺរ​»​

ឬ​«​ការ​ពារ​ក្ដី​ឲ្យ​»​

ឬ​«​ប្រពន្ធ​ដែល​មាន​សមត្ថភាព​»​

ន័យ​ត្រង់​«​ផ្កា​ថ្ម​»។ មើល​និយម​ន័យ​ពាក្យ​«​ផ្កា​ថ្ម​»​

ឬ​«​ដោយ​ប្រាក់​ដែល​នាង​រក​បាន​»​

ខ្នារ​និង​រហាត់​ជា​ឈើ​ដែល​ប្រើ​សម្រាប់​រវៃ ឬ​ធ្វើ​អំបោះ​និង​សរសៃ​សូត្រ

ន័យ​ត្រង់​«​សម្លៀក​បំពាក់​ពីរ​ជាន់​»​

ឬ​«​សម្លៀក​បំពាក់​ក្នុង​»​

ន័យ​ត្រង់​«​ច្បាប់​នៃ​សេចក្ដី​សប្បុរស​នៅ​លើ​អណ្ដាត​នាង​»​

ឬ​«​ស្ត្រី​ដែល​មាន​សមត្ថភាព​»​

    សៀវភៅភាសាខ្មែរ (១៩៩១-២០២៥)
    ចេញពីគណនី
    ចូលគណនី
    • ខ្មែរ
    • ចែករំលែក
    • ជម្រើស
    • Copyright © 2025 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
    • ល័ក្ខខ័ណ្ឌប្រើប្រាស់
    • គោលការណ៍ស្ដីអំពីព័ត៌មានផ្ទាល់ខ្លួនរបស់លោកអ្នក
    • កំណត់ឯកជនភាព
    • JW.ORG
    • ចូលគណនី
    ចែករំលែក