SÁLMARNIR

1 Sá maður er hamingjusamur sem fylgir ekki ráðum vondra manna,

gengur ekki götur syndara+

og situr ekki meðal hæðinna manna+

 2 heldur hefur yndi af lögum Jehóva+

og les þau lágum rómi* dag og nótt.+

Það ber ávöxt á réttum tíma

og lauf þess visna ekki.

 5 Þess vegna standast hinir illu ekki fyrir dóminum+

né syndarar í söfnuði réttlátra.+

 6 Jehóva þekkir veg hinna réttlátu+

en vegur vondra manna hverfur.+

2 Hvers vegna eru þjóðirnar æstar

og þjóðflokkar með tilgangslaus áform?+

 2 Konungar jarðarinnar taka sér stöðu

og valdhafarnir sameinast sem einn maður*+

gegn Jehóva og gegn hans smurða.*+

 3 Þeir segja: „Slítum af okkur fjötra þeirra

og köstum frá okkur böndum þeirra!“

 4 Þá hlær Jehóva á himnum,

hæðist að þeim úr hásæti sínu.

 5 Hann talar til þeirra í reiði sinni,

skelfir þá í bræði sinni.

 6 „Ég hef krýnt konung minn+

á Síon,+ mínu heilaga fjalli,“ segir hann.

Hann sagði við mig: „Þú ert sonur minn,+

í dag varð ég faðir þinn.+

 8 Biddu mig, og ég skal gefa þér þjóðirnar í arf

og alla jörðina til eignar.+

 9 Þú brýtur þær með járnsprota,+

mölvar þær eins og leirker.“+

10 Verið því skynsamir, þið konungar,

látið ykkur segjast,* þið dómarar jarðar.

11 Þjónið Jehóva með ótta*

og fagnið með lotningu.

12 Heiðrið* soninn+ svo að Guð* reiðist ekki

og þið farist+

því að reiði hans getur blossað upp skyndilega.

 3 En þú, Jehóva, ert skjöldur minn sem verndar mig á allar hliðar,+

þú heiðrar mig+ og lætur mig bera höfuðið hátt.+

 4 Ég hrópa til Jehóva

og hann svarar mér af sínu heilaga fjalli.+ (Sela)

 5 Ég leggst niður og sofna,

ég vakna óhultur

því að Jehóva er með mér.+

 6 Ég óttast ekki þær tugþúsundir

sem fylkja sér gegn mér á allar hliðar.+

Þú löðrungar alla óvini mína,

brýtur tennur hinna illu.+

4 Svaraðu mér þegar ég hrópa, minn réttláti Guð,+

búðu mér leið út úr* erfiðleikum mínum.

 5 Færið fórnir með hreinu hjarta

og treystið Jehóva.+

 7 Þú hefur fyllt hjarta mitt gleði,

meiri en þeirra sem uppskera ríkulega af korni og nýju víni.

 8 Ég leggst og sef vært+

því að þú einn, Jehóva, lætur mig búa við öryggi.+

5 Hlustaðu á orð mín, Jehóva,+

heyrðu andvörp mín.

 2 Taktu eftir þegar ég hrópa á hjálp,

konungur minn og Guð minn, því að til þín bið ég.

 3 Á morgnana heyrir þú bæn mína, Jehóva,+

ég tjái þér áhyggjur mínar snemma dags+ og bíð með eftirvæntingu.

 4 Þú ert ekki Guð sem gleðst yfir illsku,+

vondir menn fá ekki að vera gestir þínir.+

 5 Hrokafullir standast ekki fyrir augliti þínu,

þú hatar alla sem gera illt.+

 7 En ég má ganga í hús þitt+ vegna þíns trygga kærleika,*+

krjúpa frammi fyrir heilögu musteri þínu* af ótta og virðingu fyrir þér.+

 8 Leiddu mig eftir réttlæti þínu, Jehóva, sakir óvina minna,

gerðu veg þinn greiðan fyrir mér.+

 9 Engu sem þeir segja er treystandi,

innra með þeim býr illskan ein.

Kok þeirra er opin gröf,

þeir smjaðra með tungu sinni.*+

10 En Guð mun sakfella þá,

þeir falla á eigin bragði.+

Hrektu þá burt vegna hinna mörgu afbrota þeirra

því að þeir hafa risið gegn þér.

11 En allir sem leita athvarfs hjá þér munu fagna,+

þeir hrópa af gleði að eilífu.

Þú skýlir þeim

og þeir sem elska nafn þitt fagna yfir þér

12 því að þú, Jehóva, blessar hina réttlátu.

6 Jehóva, refsaðu mér ekki í reiði þinni,

agaðu mig ekki í heift þinni.+

 3 Ég er í öngum mínum+

og spyr þig: Hve lengi, Jehóva?+

 4 Snúðu aftur, Jehóva, og bjargaðu lífi mínu,+

frelsaðu mig vegna þíns trygga kærleika.+

 6 Ég er örmagna af andvörpum mínum,+

alla nóttina væti ég rúm mitt tárum,

baða hvílu mína í táraflóði.+

 7 Augu mín eru myrkvuð af sorg,+

orðin sljó* sakir þeirra sem ofsækja mig.

 8 Farið frá mér, allir illvirkjar,

því að Jehóva heyrir grát minn.+

 9 Jehóva hlustar á grátbeiðni mína,+

Jehóva bænheyrir mig.

10 Allir óvinir mínir munu skammast sín og skelfast,

hraða sér burt með skömm.+

Frelsaðu mig frá öllum sem ofsækja mig og bjargaðu mér+

 2 svo að þeir rífi mig ekki sundur eins og ljón,+

dragi mig burt án þess að nokkur komi mér til bjargar.

Hafi ég gert eitthvað rangt,

 4 gert á hlut þess sem vill mér vel+

eða rænt óvin minn að ástæðulausu*

 5 þá má óvinur minn elta mig og ná mér,

traðka líf mitt til jarðar

svo að reisn mín hverfi í duftið. (Sela)

Vaknaðu og hjálpaðu mér,

fyrirskipaðu að réttlætið nái fram að ganga.+

 7 Þjóðirnar safnist saman umhverfis þig,

leggðu til atlögu gegn þeim frá hæðum.

Dæmdu mig, Jehóva,

eftir réttlæti mínu og ráðvendni.+

 9 Láttu verk hinna vondu taka enda

og hina réttlátu standa styrkum fótum+

því að þú ert réttlátur Guð+ sem rannsakar hjörtun+ og innstu tilfinningar manna.*+

11 Guð er réttlátur dómari,+

hann kunngerir dóma sína* dag hvern.

12 Ef einhver iðrast ekki+ brýnir hann sverð sitt,+

spennir bogann og miðar.+

13 Hann hefur banvæn vopn sín til reiðu,

ber eld að örvum sínum.+

14 Líttu á þann sem er þungaður að illsku,

hann gengur með ógæfu og fæðir lygar.+

15 Hann grefur gryfju og gerir hana djúpa

en fellur sjálfur í hana.+

16 Ógæfan sem hann veldur kemur honum sjálfum í koll,+

ofbeldisverkin koma yfir höfuð hans.

17 Ég vil lofa Jehóva fyrir réttlæti hans,+

lofa nafn Jehóva,+ Hins hæsta,+ í söng.*

 2 Af munni barna og ungbarna+ hefur þú sýnt mátt þinn

frammi fyrir andstæðingum þínum,

til að þagga niður í óvini þínum og þeim sem leitar hefnda.

 3 Þegar ég horfi til himins, á verk fingra þinna,

á tunglið og stjörnurnar sem þú hefur búið til,+

 4 hvað er þá dauðlegur maður að þú minnist hans

og mannssonur að þú takir hann að þér?+

 5 Þú gerðir hann ögn lægri englunum*

og krýndir hann dýrð og heiðri.

 6 Þú lést hann ríkja yfir verkum handa þinna,+

lagðir allt undir fætur hans:

 7 allan fénað og nautgripi

og öll villtu dýrin,+

 8 fugla himins og fiska sjávar,

allt sem syndir um hafsins veg.

9 Ég vil lofa þig, Jehóva, af öllu hjarta,

segja frá öllum undraverkum þínum.+

 2 Ég vil gleðjast og fagna yfir þér,

lofa nafn þitt í söng,* þú Hinn hæsti.+

 3 Þegar óvinir mínir hörfa+

hrasa þeir og tortímast fyrir augliti þínu

 4 því að þú verð málstað minn og rétt.

 5 Þú hefur hastað á þjóðirnar+ og gereytt hinum illu,

afmáð nafn þeirra um alla eilífð.

Þú jafnaðir borgir þeirra við jörðu,

enginn minnist þeirra framar.+

 7 En Jehóva situr í hásæti sínu að eilífu,+

hann hefur grundvallað hásæti sitt á réttlæti.+

 8 Hann dæmir heimsbyggðina af réttvísi,+

fellir réttláta dóma yfir þjóðunum.+

 9 Jehóva verður öruggt athvarf* hinum kúgaða,+

öruggt athvarf á neyðartímum.+

10 Þeir sem þekkja nafn þitt treysta þér+

því að þú, Jehóva, yfirgefur aldrei þá sem leita þín.+

11 Lofsyngið Jehóva sem býr á Síon,

kunngerið verk hans meðal þjóðanna.+

12 Hann gleymir ekki hrópum hinna bágstöddu,+

hann man eftir þeim og hefnir blóðs þeirra.+

13 Vertu mér góður, Jehóva, sjáðu hve þjakaður ég er af völdum óvina minna,

þú sem lyftir mér upp frá hliðum dauðans,+

14 svo að ég geti sagt frá dásemdarverkum þínum í hliðum Síonar*+

og fagnað yfir björgun þinni.+

15 Þjóðirnar hafa fallið í gryfjuna sem þær grófu,

flækt fót sinn í netinu sem þær lögðu.+

17 Hinir vondu hverfa í gröfina,*

allar þjóðir sem gleyma Guði.

18 En hinir fátæku eru ekki gleymdir að eilífu+

og von auðmjúkra bregst ekki.+

20 Skelfdu þær, Jehóva,+

gerðu þeim ljóst að þær eru dauðlegar. (Sela)

 2 Illmennið eltir hinn hrjáða í hroka sínum+

en flækist í eigin ráðabruggi.+

 3 Hinn illi gortar af eigingjörnum löngunum sínum+

og blessar hinn gráðuga.*

 4 Hinn illi er of stoltur til að spyrja nokkurs

og hugsar með sér: „Guð er ekki til.“+

 5 Honum gengur allt í haginn+

en dómar þínir eru ofar skilningi hans.+

 6 Hann segir í hjarta sínu: „Ekkert getur stöðvað mig,*

ógæfa mun aldrei henda mig.“*+

 7 Munnur hans er fullur bölvana, lyga og hótana,+

undir tungu hans eru illindi og særandi orð.+

 8 Hann liggur í launsátri hjá þorpunum,

kemur úr felum til að drepa hinn saklausa.+

 9 Hann liggur í leynum eins og ljón í bæli sínu,*+

bíður færis að hremma hinn hrjáða.

10 Fórnarlambið bíður lægri hlut og hnígur niður,

hinir varnarlausu falla fyrir klóm hans.

11 Hann segir í hjarta sínu: „Guð hefur gleymt+

og snúið sér* undan,

hann tekur ekki eftir neinu.“+

14 En eymd og angist fer ekki fram hjá þér,

þú fylgist með og tekur málið í þínar hendur.+

Varnarlaust fórnarlambið snýr sér til þín+

og þú kemur föðurlausu barni* til bjargar.+

15 Brjóttu handlegg hins vonda og illa manns+

svo að þú finnir ekki illsku hans

þó að þú leitir hennar.

16 Jehóva er konungur um alla eilífð,+

þjóðirnar eru horfnar af jörðinni.+

17 En þú, Jehóva, heyrir bænir auðmjúkra,+

þú styrkir hjörtu þeirra+ og hlustar af athygli.+

18 Þú lætur föðurlausa og þjakaða ná rétti sínum+

svo að dauðlegir menn hér á jörð hræði þá ekki framar.+

Þeir leggja örina á bogastrenginn

til að skjóta í myrkrinu á hina hjartahreinu.

 3 Þegar stoðirnar* eru rifnar niður,

hvað getur hinn réttláti þá gert?“

 4 Jehóva er í sínu heilaga musteri,+

hásæti Jehóva er á himnum.+

 5 Jehóva rannsakar bæði hinn réttláta og hinn rangláta,+

hann* hatar þann sem elskar ofbeldi.+

 6 Hann leggur snörur fyrir* hina illu,

eldur og brennisteinn+ og glóðheitur vindur verður hlutskipti þeirra*

 7 því að Jehóva er réttlátur+ og elskar réttlæti.+

12 Bjargaðu mér, Jehóva, því að hina trygglyndu er hvergi að finna,

hinir trúu eru horfnir úr hópi mannanna.

 2 Þeir ljúga hver að öðrum,

þeir smjaðra með vörunum og hjörtu þeirra eru full af hræsni.*+

 3 Jehóva mun eyða öllum vörum sem smjaðra,

hverri tungu sem slær um sig með stóryrðum,+

 4 þeim sem segja: „Með tungunni sigrum við,

með vörunum segjum við það sem okkur sýnist.

 5 „Hinir hrjáðu eru kúgaðir,

hinir fátæku andvarpa.+

 6 Orð Jehóva eru hrein,+

eins og skírt silfur úr leirofni,* hreinsað sjö sinnum.

 7 Þú gætir þeirra, Jehóva,+

skýlir þeim að eilífu fyrir þessari kynslóð.

 8 Hinir illu leika lausum hala

því að mennirnir upphefja hið illa.+

 2 Hversu lengi á ég að vera áhyggjufullur,

bera sorg í hjarta hvern dag?

Tendraðu ljós augna minna svo að ég sofni ekki svefni dauðans

 4 og óvinur minn segi: „Ég hef sigrað hann,“

og fagni síðan yfir ógæfu minni.+

 5 Ég treysti á tryggan kærleika þinn,+

hjarta mitt gleðst yfir hjálp þinni.+

Verk þeirra eru spillt og hegðun þeirra andstyggileg,

enginn gerir það sem er gott.+

 2 En Jehóva lítur á mennina af himni ofan

til að sjá hvort nokkur sé skynsamur, hvort nokkur leiti Jehóva.+

 3 Þeir hafa allir farið af réttri leið,+

þeir eru allir spilltir.

Enginn gerir það sem er gott,

ekki einn einasti.

Þeir gleypa í sig fólk mitt eins og brauð

og ákalla ekki Jehóva.

 5 En þeir verða skelfingu lostnir+

því að Jehóva er með hinum réttlátu.*

 6 Þið illvirkjar viljið gera áform hins bágstadda að engu

en Jehóva er athvarf hans.+

Jakob gleðjist, Ísrael fagni

þegar Jehóva flytur herleitt fólk sitt aftur heim.

 2 Sá sem lifir hreinu lífi,*+

gerir það sem er rétt+

og talar sannleika í hjarta sínu.+

 3 Hann ber ekki út róg með tungu sinni,+

gerir náunga sínum ekkert illt+

og talar ekki illa um* vini sína.+

 4 Hann forðast þá sem hegða sér svívirðilega+

en heiðrar þá sem óttast Jehóva.

 5 Hann lánar ekki peninga gegn vöxtum+

og þiggur ekki mútur í máli gegn saklausum.+

 2 Ég segi við Jehóva: „Þú ert Jehóva,

frá þér kemur allt það góða sem ég á.*

 3 Hinir heilögu á jörðinni,

hinir dýrlegu, færa mér mikla gleði.“+

Ég mun aldrei færa guðum þeirra blóðugar drykkjarfórnir

né nefna þá á nafn.+

 6 Yndislegir staðir hafa komið í minn hlut

og ég er ánægður með arfinn.+

 8 Ég hef Jehóva stöðugt fyrir augum,+

ég missi aldrei fótanna* því að hann er mér til hægri handar.+

 9 Hjarta mitt fagnar, ég er yfir mig glaður*

og bý við öryggi

10 því að þú skilur mig ekki eftir í gröfinni,*+

leyfir ekki að trúr þjónn þinn sjái djúp jarðar.*+

Það fyllir mig gleði að vera nærri þér,*+

við hægri hönd þína verð ég hamingjusamur að eilífu.

17 Heyrðu ákall mitt um réttlæti, Jehóva,

gefðu gaum að hrópi mínu á hjálp,

hlustaðu á falslausa bæn mína.+

 2 Felldu réttlátan dóm í mína þágu,+

augu þín sjái hvað er rétt.

Þú hefur hreinsað mig+

og komist að raun um að ég hef ekkert illt í hyggju

og munnur minn hefur ekki syndgað.

 4 Hvað sem mennirnir gera

fer ég eftir orðunum af vörum þínum og forðast vegi lögleysingja.+

 5 Hjálpaðu mér að ganga á vegum þínum

svo að ég hrasi ekki.+

Þú bjargar þeim sem leita skjóls við hægri hönd þína,

verndar þá fyrir þeim sem rísa gegn þér.

 8 Varðveittu mig eins og augastein þinn,+

feldu mig í skugga vængja þinna.+

 9 Verndaðu mig fyrir illum mönnum sem ráðast gegn mér,

fyrir blóðþyrstum óvinum sem umkringja mig.+

10 Þeir eru harðbrjósta,*

úr munni þeirra koma hrokafull orð.

11 Nú umkringja þeir okkur,+

leita færis að varpa okkur til jarðar.

12 Óvinurinn er eins og ljón sem hungrar í bráð,

eins og ungt ljón sem liggur í felum.

13 Rístu upp, Jehóva, farðu gegn honum+ og yfirbugaðu hann,

bjargaðu mér frá óvininum með sverði þínu.

14 Bjargaðu mér með hendi þinni, Jehóva,

frá mönnum þessa heims* sem lifa aðeins fyrir líðandi stund.*+

Þeir njóta þess góða sem þú gefur+

og skilja eftir arf handa öllum sonum sínum.

Guð minn er klettur+ minn þar sem ég leita athvarfs,

skjöldur minn og horn* frelsunar minnar,* öruggt athvarf.*+

 3 Ég ákalla Jehóva, hann sem á lof skilið,

og ég bjargast frá óvinum mínum.+

 4 Bönd dauðans þrengdu að mér,+

ofsaflóð illmenna skelfdu mig.+

 5 Bönd grafarinnar* umluktu mig,

snörur dauðans ógnuðu mér.+

 6 Í angist minni ákallaði ég Jehóva,

ég hrópaði stöðugt til Guðs míns á hjálp.

Í musteri sínu heyrði hann rödd mína+

og hróp mitt á hjálp barst honum til eyrna.+

 7 Þá hristist jörðin og skalf,+

undirstöður fjallanna léku á reiðiskjálfi,

þær nötruðu því að hann var reiður.+

 8 Reyk lagði úr nösum hans,

eyðandi eld úr munni hans+

og glóandi kol þeyttust út frá honum.

 9 Þegar hann steig niður sveigði hann himininn+

og svartamyrkur var undir fótum hans.+

10 Hann kom fljúgandi á kerúb+

og steypti sér niður á vængjum andaveru.*+

Regnþykknið og skýsortinn

var eins og skýli í kringum hann.+

12 Úr ljómanum umhverfis hann

brutust hagl og eldneistar gegnum skýin.

14 Hann skaut örvum sínum og tvístraði óvinunum,*+

slöngvaði eldingum svo að þeir skelfdust.+

15 Árfarvegirnir komu í ljós,+

undirstöður jarðar sáust þegar þú, Jehóva, veittir refsingu

og blést úr nösum þér.+

16 Hann rétti út hönd sína frá hæðum,

greip í mig og dró mig upp úr djúpinu.+

17 Hann bjargaði mér frá öflugum óvini mínum,+

frá þeim sem hötuðu mig og voru mér yfirsterkari.+

18 Þeir stóðu gegn mér á ógæfudegi mínum+

en Jehóva studdi mig.

19 Hann leiddi mig í öruggt skjól,*

bjargaði mér því að hann elskaði mig.+

20 Jehóva launar mér réttlæti mitt,+

umbunar mér fyrir sakleysi mitt*+

21 því að ég hef haldið mig á vegi Jehóva

og ekki snúið baki við Guði mínum.

22 Ég hef alla dóma hans fyrir augum mér,

hunsa ekki ákvæði hans.

23 Ég vil standa hreinn frammi fyrir honum+

og varast að syndga.+

24 Jehóva umbuni mér fyrir réttlæti mitt,+

fyrir sakleysi mitt frammi fyrir honum.+

25 Þú ert trúr hinum trúfasta,+

ráðvandur hinum ráðvanda,+

26 falslaus hinum falslausa+

en leikur á hinn svikula.+

27 Þú frelsar undirokaða*+

en auðmýkir hrokafulla.*+

29 Með þinni hjálp get ég ráðist gegn ránsflokki,+

með mætti Guðs get ég klifið múra.+

30 Vegur hins sanna Guðs er fullkominn,+

orð Jehóva er hreint.*+

32 Hinn sanni Guð klæðir mig styrkleika,+

hann gerir veg minn greiðan.+

33 Hann gerir mig fráan á fæti eins og hind,

lætur mig standa á hæðunum.+

34 Hann þjálfar hendur mínar til hernaðar,

handleggi mína til að spenna eirboga.

35 Þú bjargar mér með skildi þínum,+

hægri hönd þín styður mig,

auðmýkt þín gerir mig mikinn.+

36 Þú breikkar stíginn sem ég geng

svo að mér skriki ekki fótur.*+

37 Ég elti óvini mína og næ þeim,

sný ekki aftur fyrr en ég hef eytt þeim.

38 Ég krem þá sundur svo að þeir rísa ekki upp aftur,+

ég treð þá undir fótum mínum.

39 Þú gefur mér styrk til bardaga,

fellir andstæðinga mína frammi fyrir mér.+

40 Þú rekur óvini mína á flótta undan mér*

og ég geri út af við þá* sem hata mig.+

41 Þeir hrópa á hjálp en enginn kemur þeim til bjargar,

þeir hrópa jafnvel til Jehóva en hann svarar þeim ekki heldur.

42 Ég myl þá svo að þeir verði sem duft í vindi,

kasta þeim út eins og sora á stræti.

43 Þú bjargar mér þegar þjóðin finnur að öllu sem ég geri,+

þú skipar mig höfðingja yfir þjóðum.+

44 Fólkið hlýðir mér um leið og það heyrir um mig,

útlendingar koma skríðandi til mín.+

45 Útlendingar missa kjarkinn,

koma skjálfandi úr fylgsnum sínum.

47 Hinn sanni Guð kemur fram hefndum fyrir mig,+

beygir þjóðirnar undir mig.

Þú lyftir mér hátt yfir þá sem ráðast gegn mér,+

frelsar mig frá ofbeldismönnum.

49 Þess vegna vegsama ég þig, Jehóva, meðal þjóðanna+

og lofa nafn þitt í söng.*+

50 Hann vinnur stórvirki til að bjarga konungi sínum,*+

hann sýnir sínum smurða tryggan kærleika,+

Davíð og afkomendum hans að eilífu.+

19 Himnarnir segja frá dýrð Guðs,+

himinhvolfið greinir frá handaverkum hans.+

 2 Orð þeirra streyma fram dag eftir dag,

þeir fræða okkur nótt eftir nótt.

 3 Rödd þeirra heyrist ekki,

ekkert tal, engin orð.

 4 En þó berst ómur* þeirra um alla jörðina

og boðskapur þeirra til endimarka heimsbyggðarinnar.*+

 5 Hún gengur út úr brúðarherbergi sínu eins og brúðgumi,

eins og hetja fagnar hún yfir að þeysa sína leið.

 6 Hún rís við önnur endimörk himins

og lýkur ferð sinni við hin.+

10 Þeir eru verðmætari en gull,

ógrynni af skíragulli,+

og sætari en hunang,+ hunang sem drýpur úr vaxkökunni.

11 Lög þín vara þjón þinn við,+

að fylgja þeim hefur mikla blessun í för með sér.+

13 Forðaðu þjóni þínum frá hroka,+

láttu hann ekki ná tökum á mér.+

Þá verð ég hreinn+

og saklaus af alvarlegum syndum.

14 Megi orðin af munni mínum og hugsanir hjarta míns gleðja þig,+

Jehóva, klettur minn+ og lausnari.+

20 Jehóva svari þér á degi neyðarinnar,

nafn Guðs Jakobs verndi þig.+

 2 Megi hann senda þér hjálp frá helgidóminum,+

styðja þig frá Síon.+

 3 Hann muni eftir öllum fórnargjöfum þínum

og hafi velþóknun á brennifórnum þínum.* (Sela)

 4 Hann gefi þér það sem hjarta þitt þráir+

og láti öll áform þín heppnast.

 5 Við hrópum af gleði því að þú hefur frelsað okkur,+

lyftum sigurfána í nafni Guðs okkar.+

Hann svarar honum frá sínum helga himni,

bjargar honum* með hægri hendi sinni.+

 7 Sumir treysta á stríðsvagna og aðrir á hesta+

en við áköllum nafn Jehóva Guðs okkar.+

 8 Þeir hafa hnigið niður og fallið

en við höfum risið á fætur og stöndum uppréttir.+

21 Konungurinn gleðst yfir styrk þínum, Jehóva,+

fagnar innilega yfir hjálp þinni.+

 2 Þú gafst honum það sem hjarta hans þráði,+

neitaðir honum ekki um það sem varir hans báðu um. (Sela)

 3 Þú kemur á móti honum til að blessa hann ríkulega,

setur kórónu úr skíragulli á höfuð hans.+

 4 Hann bað þig um líf og þú gafst honum það,+

langa ævi, já, eilíft líf.

 5 Dýrð hans er mikil því að þú bjargaðir honum,+

þú veitir honum vegsemd og tign.

 6 Þú blessar hann að eilífu,+

nærvera þín* veitir honum gleði.+

 7 Konungurinn treystir Jehóva,+

hann hrasar aldrei því að Hinn hæsti sýnir honum tryggan kærleika.+

 8 Hönd þín nær öllum óvinum þínum,

hægri hönd þín nær þeim sem hata þig.

10 Þú afmáir afkvæmi* þeirra af jörðinni,

afkomendur þeirra úr hópi mannanna.

11 Þeir hafa lagt á ráðin gegn þér,+

bruggað launráð sem heppnast þó ekki+

12 því að þú rekur þá á flótta+

þegar þú miðar boganum á þá.

 2 Guð minn, allan daginn hrópa ég en þú svarar ekki,+

um nætur er ég ekki hljóður.

 3 En þú ert heilagur,+

lofsöngvar Ísraels umlykja þig.*

 4 Feður okkar settu traust sitt á þig,+

þeir treystu þér og þú bjargaðir þeim.+

 5 Þeir hrópuðu til þín og björguðust,

reiddu sig á þig og urðu ekki fyrir vonbrigðum.*+

 6 En ég er maðkur en ekki maður,

smánaður af mönnum og fyrirlitinn af fólkinu.+

 9 Þú leiddir mig út úr móðurkviði,+

lést mig finna til öryggis við brjóst móður minnar.

10 Þú hefur annast mig frá því að ég fæddist,*

verið Guð minn síðan ég var í móðurkviði.

11 Vertu ekki langt frá mér því að ógæfan er nálæg+

og enginn annar getur hjálpað mér.+

12 Ég er umkringdur fjölda nauta,+

sterkir uxar Basans króa mig af.+

13 Þeir glenna upp ginið á móti mér+

eins og öskrandi ljón sem rífur sundur bráð sína.+

14 Ég er eins og vatn sem hellt er niður,

bein mín eru öll farin úr lið,

hjarta mitt orðið eins og vax,+

það bráðnar í brjósti mér.+

15 Kraftar mínir eru á þrotum,

ég er eins og brenndur leir.+

Tungan loðir við góminn,+

þú leggur mig í duft dauðans.+

16 Hundar umkringja mig+

og króa mig af eins og hópur illvirkja,+

þeir bíta í hendur mínar og fætur eins og ljón.+

Þeir standa og glápa á mig,

18 þeir skipta fötum mínum á milli sín

og varpa hlutkesti um fatnað minn.+

20 Frelsaðu mig frá sverðinu,

bjargaðu lífi mínu frá árás* hundanna.+

21 Bjargaðu mér úr gini ljónsins+ og frá hornum villinautanna,

heyrðu bæn mína og bjargaðu mér.

22 Ég kunngeri bræðrum mínum nafn þitt,+

lofa þig í söfnuðinum.+

23 Lofið Jehóva, þið sem óttist hann,

vegsamið hann,+ allir afkomendur Jakobs,

berið lotningu fyrir honum, þið afkomendur Ísraels,

24 því að hann fyrirleit ekki hinn hrjáða né lokaði augunum fyrir þjáningum hans.+

Hann huldi ekki auglit sitt fyrir honum+

heldur heyrði hróp hans á hjálp.+

25 Ég vil lofa þig í stórum söfnuði,+

efna heit mín frammi fyrir þeim sem óttast þig.

26 Hinir auðmjúku munu borða og verða saddir,+

þeir sem leita Jehóva lofa hann.+

27 Um alla jörð mun fólk muna eftir Jehóva og snúa sér til hans,

allar ættir þjóðanna falla fram fyrir þér+

28 því að þú, Jehóva, ert konungur+

og ríkir yfir þjóðunum.

29 Hinir auðugu* á jörðinni munu allir borða og falla fram fyrir honum,

allir sem hníga í duftið krjúpa fyrir honum,

enginn þeirra getur bjargað eigin lífi.

30 Afkomendur þeirra munu þjóna honum,

komandi kynslóð verður sagt frá Jehóva.

31 Réttlæti hans verður kunngert

og þeir sem enn eru ófæddir fá að heyra um allt sem hann hefur gert.

23 Jehóva er hirðir minn,+

mig skortir ekki neitt.+

 2 Hann lætur mig leggjast í grösugum haga,

leiðir mig að lækjum þar sem ljúft er að hvílast.*+

 3 Hann hressir mig við,+

leiðir mig um veg réttlætisins vegna nafns síns.+

 4 Þótt ég gangi um dimman skuggadal+

óttast ég ekkert illt+

því að þú ert með mér.+

 5 Þú býrð mér borð frammi fyrir óvinum mínum,+

smyrð höfuð mitt olíu sem endurnærir mig.+

24 Jörðin og allt sem á henni er tilheyrir Jehóva,+

landið og þeir sem í því búa.

 2 Hann grundvallaði hana á hafinu,+

festi hana á fljótunum.

 3 Hver fær að ganga upp á fjall Jehóva+

og hver fær að standa á hans helga stað?

 4 Sá sem hefur saklausar hendur og hreint hjarta,+

hefur ekki unnið rangan eið við mig*

né svarið sviksamlega.+

 5 Hann hlýtur blessun frá Jehóva+

og réttlæti frá Guði sínum* sem frelsar hann.+

 6 Þetta er kynslóðin sem leitar hans,

sækist eftir velþóknun þinni,* Guð Jakobs. (Sela)

 7 Lyftið höfðum ykkar, þið hlið,+

opnist,* þið fornu dyr,

svo að hinn dýrlegi konungur megi ganga inn.+

Jehóva, hinn sterki og máttugi,+

Jehóva, stríðshetjan mikla.+

 9 Lyftið höfðum ykkar, þið hlið,+

opnist, þið fornu dyr,

svo að hinn dýrlegi konungur megi ganga inn.

Láttu mig ekki þurfa að skammast mín,+

láttu ekki óvini mína hlakka yfir mér.+

 3 Enginn sem vonar á þig verður sér til skammar+

en þeir sem eru ótrúir að ástæðulausu leiða yfir sig skömm.+

 4 Leyfðu mér að kynnast vegum þínum, Jehóva,+

kenndu mér að feta stíga þína.+

 5 Láttu mig ganga í sannleika þínum og kenndu mér+

því að þú ert Guð minn og frelsari.

 6 Jehóva, mundu eftir miskunn þinni og tryggum kærleika+

sem þú hefur alltaf sýnt.*+

Minnstu mín vegna þíns trygga kærleika+

því að þú ert góður, Jehóva.+

 9 Hann kennir hinum auðmjúku að gera það sem er rétt*+

og vísar þeim veg sinn.+

10 Allir vegir Jehóva eru kærleiksríkir og sannir

í augum þeirra sem halda sáttmála hans+ og hlýða áminningum hans.+

11 Fyrirgefðu mér synd mína, Jehóva, vegna nafns þíns,+

þótt hún sé mikil.

13 Hann mun njóta mikilla gæða+

og afkomendur hans eignast jörðina.+

14 Þeir sem óttast Jehóva verða nánir vinir hans,+

hann leyfir þeim að kynnast sáttmála sínum.+

15 Ég beini sjónum mínum alltaf til Jehóva+

því að hann losar fætur mína úr netinu.+

16 Snúðu augliti þínu að mér og vertu mér góður

því að ég er aleinn og bugaður.

17 Angist hjarta míns magnast,+

frelsaðu mig frá því sem þjakar mig.

18 Líttu á eymd mína og vanlíðan+

og fyrirgefðu allar syndir mínar.+

19 Sjáðu hve óvinir mínir eru margir

og hve grimmilega þeir hata mig.

20 Varðveittu líf mitt og bjargaðu mér,+

láttu mig ekki verða mér til skammar af því að ég hef leitað athvarfs hjá þér.

21 Ráðvendni mín og réttvísi verndi mig+

því að ég vona á þig.+

26 Dæmdu mig, Jehóva, því að ég er ráðvandur,+

ég hef lagt traust mitt á Jehóva og haggast ekki.+

 2 Rannsakaðu mig, Jehóva, og reyndu mig,

hreinsaðu hug minn* og hjarta+

 3 því að ég hef tryggan kærleika þinn alltaf fyrir augum

og geng í sannleika þínum.+

 4 Ég umgengst ekki* svikula menn+

og forðast þá sem fela sitt sanna eðli.*

 5 Ég hata félagsskap þeirra sem gera illt+

og vil ekki umgangast* vonda menn.+

 6 Ég þvæ hendur mínar í sakleysi

og geng í kringum altari þitt, Jehóva,

 7 til að láta þakklæti mitt hljóma+

og segja frá öllum dásemdarverkum þínum.

 8 Jehóva, ég elska húsið þar sem þú býrð,+

staðinn þar sem dýrð þín er.+

 9 Afmáðu ekki líf mitt með syndurum,+

láttu mig ekki deyja með ofbeldismönnum,*

10 þeim sem hegða sér svívirðilega

og hafa hægri höndina fulla af mútufé.

12 Fótur minn stendur á jafnsléttu,+

ég vil lofa Jehóva í stórum söfnuði.+

27 Jehóva er ljós mitt+ og frelsari,

hvern ætti ég að óttast?+

Jehóva er vígi lífs míns,+

hvern ætti ég að hræðast?

 2 Þegar illvirkjar réðust á mig til að gleypa mig+

voru það andstæðingar mínir og óvinir sem hrösuðu og féllu.

 3 Þótt herlið setjist um mig

óttast hjarta mitt ekki,+

þótt stríð brjótist út gegn mér

er ég samt öruggur.

 4 Um eitt hef ég beðið Jehóva,

og það þrái ég:

að ég fái að búa í húsi Jehóva alla ævidaga mína+

til að horfa á yndisleik Jehóva

og dást að* musteri* hans.+

 5 Hann felur mig í skjóli sínu á degi neyðarinnar+

og geymir mig í leynum í tjaldi sínu,+

lyftir mér upp á háan klett.+

Ég vil færa fórnir í tjaldi hans og hrópa af gleði,

lofa Jehóva í söng.*

 7 Hlustaðu, Jehóva, þegar ég kalla,+

vertu mér góður og svaraðu mér.+

 9 Hyldu ekki auglit þitt fyrir mér,+

vísaðu ekki þjóni þínum burt í reiði.

Þú ert hjálp mín,+

farðu ekki frá mér og yfirgefðu mig ekki, Guð minn og frelsari.

10 Jafnvel þótt faðir minn og móðir yfirgæfu mig+

tæki Jehóva mig að sér.+

11 Vísaðu mér veg þinn, Jehóva,+

leiddu mig um stíg réttlætisins vegna óvina minna.

12 Framseldu mig ekki í hendur andstæðinga minna+

því að ljúgvitni hafa risið gegn mér+

og hótað mér ofbeldi.

13 Hvar væri ég ef ég tryði ekki

að ég fengi að njóta góðvildar Jehóva eins lengi og ég lifi?*+

14 Vonaðu á Jehóva,+

vertu hugrakkur og sterkur.*+

28 Til þín hrópa ég stöðugt, Jehóva, klettur minn,+

hunsaðu mig ekki.

Ef þú svarar mér engu

verð ég eins og þeir sem fara niður í djúp jarðar.*+

 2 Heyrðu grátbeiðni mína þegar ég hrópa til þín á hjálp

og lyfti höndum mínum í átt að innsta herberginu í helgidómi þínum.+

 3 Dragðu mig ekki fyrir dóm með illvirkjum og skaðræðismönnum,+

þeim sem tala vingjarnlega við náunga sinn en hafa illt í hyggju.+

 4 Launaðu þeim eftir verkum þeirra,+

eftir afbrotum þeirra.

Refsaðu þeim fyrir verk handa þeirra,

fyrir allt sem þeir hafa gerst sekir um,+

 5 því að þeim stendur á sama um verk Jehóva,+

öll handaverk hans.+

 6 Lofaður sé Jehóva

því að hann hefur heyrt grátbeiðni mína.

 7 Jehóva er styrkur minn+ og skjöldur,+

hjarta mitt treystir á hann.+

 8 Jehóva er styrkur þjóð sinni,

hann er vígi sínum smurða og bjargar honum.+

29 Veitið Jehóva verðskuldað lof, þið kappar,*

lofið Jehóva fyrir dýrð hans og mátt.+

 2 Veitið Jehóva það lof sem nafn hans á skilið,

fallið fram fyrir* Jehóva í helgum skrúða.*

 3 Rödd Jehóva hljómar yfir vötnunum,

Guð dýrðarinnar þrumar,+

Jehóva er yfir mörgum vötnum.+

 4 Rödd Jehóva er kraftmikil,+

rödd Jehóva er mikilfengleg.

 5 Rödd Jehóva brýtur sundur sedrustrén,

já, Jehóva mölbrýtur sedrustré Líbanons.+

 6 Hann lætur Líbanon* stökkva eins og kálf,

Sirjon+ eins og ungt villinaut.

 8 Rödd Jehóva lætur óbyggðirnar nötra,+

Jehóva lætur óbyggðir Kades+ nötra.

 9 Rödd Jehóva skelfir hindirnar svo að þær bera

og gerir skógana nakta.+

10 Jehóva situr í hásæti yfir flóðinu,*+

Jehóva ríkir sem konungur að eilífu.+

11 Jehóva veitir fólki sínu styrk,+

Jehóva blessar fólk sitt með friði.+

30 Ég dásama þig, Jehóva, því að þú hefur lyft mér upp*

og ekki leyft óvinum mínum að hlakka yfir mér.+

 3 Jehóva, þú lyftir mér upp úr gröfinni,*+

þú lést mig halda lífi, forðaðir mér frá því að sökkva í djúp jarðar.*+

 4 Syngið Jehóva lof,* þið sem eruð honum trú,+

lofið hans heilaga nafn+

 5 því að reiði hans varir aðeins andartak+

en velþóknun hans alla ævi.+

 8 Til þín, Jehóva, kallaði ég stöðugt,+

ég grátbað Jehóva að sýna mér velvild.

10 Hlustaðu, Jehóva, og vertu mér góður,+

hjálpaðu mér, Jehóva.+

11 Þú hefur breytt sorg minni í gleðidans,

tekið mig úr hærusekknum og klætt mig fögnuði

12 til að ég* geti lofsungið þig án afláts.

Láttu mig aldrei verða mér til skammar,+

bjargaðu mér því að þú ert réttlátur.+

 2 Beygðu þig niður og hlustaðu,*

komdu mér fljótt til hjálpar.+

Vertu mér fjallavígi,

varnarvirki mér til bjargar.+

 3 Þú ert bjarg mitt og vígi,+

þú leiðir mig og vísar mér veginn vegna nafns þíns.+

 4 Þú leysir mig úr netinu sem þeir lögðu fyrir mig+

því að þú ert varnarvirki mitt.+

 5 Í þínar hendur fel ég anda minn,+

þú hefur frelsað mig, Jehóva, Guð sannleikans.*+

 6 Ég hata þá sem tilbiðja einskis nýt skurðgoð,

ég legg traust mitt á Jehóva.

 7 Ég gleðst innilega yfir tryggum kærleika þínum

því að þú hefur séð neyð mína+

og veist hve þjáður ég er.

 8 Þú hefur ekki framselt mig í hendur óvinarins

heldur leitt mig í öruggt skjól.*

 9 Vertu mér góður, Jehóva, því að ég er í öngum mínum,

augu mín eru myrkvuð af angist+ og allur líkami minn* veikburða.+

10 Sorgin heltekur líf mitt,+

árin líða með kveinstöfum.+

Kraftar mínir eru á þrotum vegna syndar minnar,

bein mín veslast upp.+

11 Allir andstæðingar mínir smána mig,+

ekki síst nágrannar mínir.

Kunningja mína hryllir við mér,

þeir flýja þegar þeir sjá mig úti á götu.+

12 Ég er horfinn úr minni* þeirra, gleymdur eins og dauður maður,

ég er eins og brotið ker.

13 Ég heyri að margir baktala mig,

ógn steðjar að úr öllum áttum.+

Þeir sameinast gegn mér

og leggja á ráðin um að drepa mig.+

14 En ég treysti þér, Jehóva,+

og lýsi yfir: „Þú ert Guð minn.“+

15 Dagar mínir eru í þinni hendi,

bjargaðu mér úr greipum óvina minna og þeirra sem ofsækja mig.+

16 Láttu auglit þitt lýsa yfir þjón þinn,+

frelsaðu mig vegna þíns trygga kærleika.

17 Jehóva, láttu mig ekki verða mér til skammar þegar ég hrópa til þín,+

láttu illvirkjana verða sér til skammar,+

þagna í gröfinni.*+

18 Láttu lygavarir verða hljóðar,+

varir sem lítilsvirða hina réttlátu með hroka og fyrirlitningu.

Þú hefur geymt hana handa þeim sem óttast þig+

og sýnt öllum að þú ert góður við þá sem leita athvarfs hjá þér.+

20 Þú verndar þá í skjóli auglits þíns+

fyrir ráðabruggi manna,

felur þá í skýli þínu

fyrir illskeyttum árásum.*+

21 Lofaður sé Jehóva

því að á stórkostlegan hátt sýndi hann mér tryggan kærleika+ í umsetinni borg.+

Jehóva verndar hina trúföstu+

en refsar harðlega hinum hrokafullu.+

24 Verið hugrökk og sterk,*+

þið sem bíðið Jehóva.+

 2 Sá er hamingjusamur sem er saklaus í augum Jehóva,+

í hjarta hans eru engin svik.

 4 Dag og nótt lá hönd* þín þungt á mér,+

þrek mitt* þvarr eins og vatn í steikjandi sumarhita. (Sela)

 5 Loks játaði ég synd mína fyrir þér

og faldi ekki sekt mína.+

 6 Þess vegna biðja allir trúfastir til þín+

meðan þig er enn að finna.+

 7 Þú ert mér öruggt skjól,

verndar mig í erfiðleikum.+

 9 Verið ekki eins og skynlausar skepnur, hestar og múldýr,+

sem þarf að temja með beisli og taumi

áður en þær geta komið til þín.“

10 Þjáningar illra manna eru miklar

en sá sem treystir Jehóva er umvafinn tryggum kærleika hans.+

11 Gleðjist yfir Jehóva og fagnið, þið réttlátir,

hrópið af gleði, allir hjartahreinir.

33 Fagnið yfir Jehóva,+ þið réttlátir,

það hæfir hjartahreinum að lofa hann.

 2 Þakkið Jehóva með hörpuleik,

syngið honum lof og leikið undir á tístrengja hljóðfæri.

 3 Syngið nýjan söng fyrir hann,+

leikið listilega á strengina og hrópið af gleði.

 4 Orð Jehóva er satt og rétt+

og við getum treyst öllu sem hann gerir.

 5 Hann elskar réttlæti og réttvísi,+

öll jörðin ber vitni um tryggan kærleika Jehóva.+

 6 Með orði Jehóva voru himnarnir gerðir,+

með anda* munns hans allt sem í þeim er.*

 7 Hann safnar saman vatni hafsins eins og með stífluvegg,+

lætur ólgandi vötnin í forðabúr.

 8 Öll jörðin óttist Jehóva,+

allir jarðarbúar sýni honum lotningu

 9 því að hann talaði – og allt varð til,+

gaf fyrirmæli – og það stóð þar.+

10 Jehóva hefur ónýtt ráðagerðir þjóðanna,+

gert áform þeirra að engu.+

11 En ákvarðanir Jehóva standa að eilífu,+

áform hjarta hans kynslóð eftir kynslóð.

12 Sú þjóð er hamingjusöm sem á Jehóva að Guði,+

fólkið sem hann kaus að gera að eign sinni.+

13 Jehóva lítur niður af himni,

hann sér hvert einasta mannsbarn.+

14 Frá bústað sínum

virðir hann fyrir sér alla jarðarbúa.

15 Hann mótar hjörtu allra manna

og fylgist grannt með verkum þeirra.+

16 Fjölmennur her bjargar engum konungi+

né miklir aflsmunir kappanum.+

17 Hesturinn vekur falska von um sigur,*+

kraftar hans tryggja ekki undankomu.

18 Augu Jehóva vaka yfir þeim sem óttast hann,+

þeim sem vona á tryggan kærleika hans,

19 til að frelsa þá frá dauða

og halda lífinu í þeim í hungursneyð.+

20 Við bíðum Jehóva með eftirvæntingu,

hann er hjálp okkar og skjöldur.+

21 Hjörtu okkar fagna yfir honum

því að við treystum á hans heilaga nafn.+

22 Tryggur kærleikur þinn hvíli yfir okkur, Jehóva,+

meðan við bíðum eftir hjálp þinni.+

34 Ég vil lofa Jehóva öllum stundum,

lof hans sé ávallt á vörum mínum.

 2 Ég hreyki mér af Jehóva,+

hinir auðmjúku heyra það og fagna.

 3 Vegsamið Jehóva með mér,+

upphefjum nafn hans í sameiningu.

 4 Ég leitaði til Jehóva og hann svaraði mér,+

hann bjargaði mér frá öllu sem ég óttaðist.+

 5 Þeir sem líta til hans ljóma af gleði,

þeir munu aldrei hylja andlit sín af skömm.

 6 Vesæll maður hrópaði og Jehóva heyrði,

hann frelsaði hann úr öllum raunum hans.+

 7 Engill Jehóva stendur vörð um þá sem óttast hann+

og bjargar þeim.+

 8 Finnið* og sjáið að Jehóva er góður,+

sá er hamingjusamur sem leitar athvarfs hjá honum.

 9 Óttist Jehóva, allir hans heilögu,

því að þeir sem óttast hann líða engan skort.+

10 Jafnvel sterk ungljón verða hungruð

en þeir sem leita Jehóva fara ekki á mis við neitt gott.+

11 Komið, synir mínir, hlustið á mig,

ég vil kenna ykkur að óttast Jehóva.+

12 Ef þið elskið lífið

og viljið sjá marga góða daga+

נ [nún]

13 haldið þá tungu ykkar frá illu+

og vörum ykkar frá lygi.+

14 Snúið baki við hinu illa og gerið gott,+

þráið frið og keppið eftir honum.+

15 Augu Jehóva hvíla á hinum réttlátu+

og eyru hans hlusta á grátbeiðni þeirra.+

16 En Jehóva stendur gegn þeim sem gera illt

til að afmá minningu þeirra af jörðinni.+

17 Hinir réttlátu hrópuðu og Jehóva heyrði,+

hann bjargaði þeim úr öllum raunum þeirra.+

18 Jehóva er nálægur hinum sorgbitnu,+

hjálpar þeim sem eru niðurbrotnir.*+

19 Hinn réttláti lendir í mörgum raunum+

en Jehóva frelsar hann úr þeim öllum.+

20 Hann verndar öll bein hans,

ekki eitt einasta þeirra verður brotið.+

21 Ógæfa drepur hina vondu,

þeir sem hata hinn réttláta verða fundnir sekir.

22 Jehóva bjargar lífi þjóna sinna,

enginn sem leitar athvarfs hjá honum verður fundinn sekur.+

35 Jehóva, verðu málstað minn og stattu gegn óvinum mínum,+

berstu gegn þeim sem berjast gegn mér.+

 2 Taktu bæði lítinn skjöld* og stóran+

og komdu mér til varnar.+

 3 Lyftu spjóti þínu og stríðsöxi gegn þeim sem ofsækja mig+

og segðu við mig: „Ég frelsa þig.“+

 4 Þeir sem sækjast eftir lífi mínu verði niðurlægðir og auðmýktir,+

þeir sem leitast við að gera mér illt flýi með skömm.

 5 Þeir verði eins og hismi í vindi,

engill Jehóva hreki þá burt.+

 6 Láttu veg þeirra verða dimman og hálan

þegar engill Jehóva eltir þá

 7 því að án tilefnis lögðu þeir net fyrir mig,

án tilefnis grófu þeir mér gryfju.

 8 Láttu ógæfu koma óvænt yfir þá,

láttu þá flækjast í netinu sem þeir földu,

falla í eigin gryfju og farast.+

 9 En ég mun fagna yfir Jehóva,

gleðjast yfir því að hann bjargaði mér.

Þú bjargar hinum bágstadda frá þeim sem er honum yfirsterkari,+

hinum hrjáða og fátæka frá þeim sem ræna þá.“+

11 Ljúgvottar stíga fram,+

spyrja mig um hluti sem ég veit ekkert um.

12 Þeir launa mér gott með illu,+

mér finnst ég einn og yfirgefinn.

13 En ég klæddist hærusekk þegar þeir voru veikir,

beitti mig hörðu með því að fasta.

Þegar bæn minni var ekki svarað*

14 gekk ég um og syrgði eins og vinur eða bróðir ætti í hlut,

ég var niðurlútur eins og sá sem syrgir móður sína.

Þeir söfnuðust saman til að ráðast á mig úr launsátri,

rifu mig sundur með orðum sínum og þögnuðu ekki.

16 Hinir óguðlegu hæðast að mér fullir fyrirlitningar,*

gnísta tönnum gegn mér.+

Verndaðu mig fyrir árásum þeirra,+

bjargaðu lífi mínu frá ljónunum.+

18 Þá vil ég þakka þér í stórum söfnuði,+

lofa þig í miklum mannfjölda.

19 Láttu ekki þá sem eru óvinir mínir að ástæðulausu hlakka yfir mér,

láttu ekki þá sem hata mig að tilefnislausu+ glotta til mín.+

20 Þeir segja ekkert sem stuðlar að friði

heldur upphugsa lygar gegn hinum friðsömu í landinu.+

21 Þeir glenna upp ginið til að ásaka mig

og segja: „Það varst þú! Við sáum það með eigin augum.“

24 Dæmdu mig eftir réttlæti þínu,+ Jehóva Guð minn,

leyfðu þeim ekki að hlakka yfir mér.

25 Þeir skulu aldrei hugsa með sér: „Þetta var einmitt það sem við vildum,“

og aldrei segja: „Við gerðum út af við hann.“+

26 Láttu alla sem hlakka yfir ógæfu minni

verða sér til smánar og skammar.

27 En þeir sem gleðjast yfir réttlæti mínu hrópi af fögnuði

og segi án afláts:

28 Þá skal tunga mín segja frá* réttlæti þínu+

og lofa þig allan liðlangan daginn.+

36 Syndin talar til illvirkjans innst í hjarta hans,

enginn guðsótti býr í honum.+

 2 Hann lítur svo stórt á sjálfan sig

að hann hvorki sér né hatar synd sína.+

 3 Orðin úr munni hans særa og blekkja,

hann kann ekki að gera það sem er gott.

 4 Jafnvel í rúmi sínu hefur hann illt í hyggju,

hann fetar ranga braut

og hafnar ekki hinu illa.

 5 Jehóva, tryggur kærleikur þinn nær til himins,+

trúfesti þín til skýjanna.

 6 Réttlæti þitt er eins og tignarleg fjöll,*+

dómar þínir eins og hafdjúpin miklu.+

 8 Þeir seðjast af allsnægtum* húss þíns+

og þú gefur þeim að drekka úr læk dásemda þinna.+

 9 Þú ert uppspretta lífsins,+

í þínu ljósi sjáum við ljós.+

10 Sýndu þeim tryggan kærleika sem þekkja þig+

og láttu hjartahreina njóta réttlætis þíns.+

11 Láttu ekki fætur hrokafullra traðka á mér

né hendur illra manna hrekja mig burt.

12 Þarna liggja illvirkjarnir fallnir,

þeim hefur verið steypt um koll og geta ekki risið upp aftur.+

37 Láttu ekki vonda menn reita þig til reiði

og öfundaðu ekki þá sem gera rangt.+

 2 Þeir fölna fljótt eins og grasið,+

visna eins og nýsprottið grængresið.

 3 Treystu Jehóva og gerðu gott,+

búðu í landinu* og vertu trúr í því sem þú gerir.+

 4 Gleðstu innilega yfir Jehóva,*

þá gefur hann þér það sem hjarta þitt þráir.

 5 Leggðu líf þitt í hendur Jehóva,*+

treystu honum og hann mun hjálpa þér.+

 6 Hann lætur réttlæti þitt skína skært eins og morgunbjarmann

og réttvísi þína eins og hádegissól.

 7 Vertu hljóður frammi fyrir Jehóva+

og bíddu hans með eftirvæntingu.*

Vertu ekki reiður út af þeim manni

sem áformar illt og tekst vel til.+

 8 Láttu af reiðinni og segðu skilið við heiftina,+

hafðu hemil á þér svo að þú gerir ekkert illt*

 9 því að illum mönnum verður eytt+

en þeir sem vona á Jehóva erfa jörðina.+

10 Innan skamms eru vondir menn ekki lengur til,+

þegar þú lítur þangað sem þeir voru

eru þeir horfnir.+

11 En hinir auðmjúku erfa jörðina+

og gleðjast yfir miklum friði.+

12 Vondur maður leggur á ráðin gegn hinum réttláta,+

gnístir tönnum gegn honum.

13 En Jehóva hlær að honum

því að hann veit að dagur hans kemur.+

14 Hinir vondu bregða sverði og spenna boga sína

til að fella hinn undirokaða og fátæka,

til að tortíma hinum ráðvöndu.

15 En sverð þeirra stingast í þeirra eigin hjörtu,+

bogar þeirra verða brotnir.

16 Betra er það litla sem hinn réttláti á

en allsnægtir margra vondra manna+

17 því að illir menn verða sviptir mætti sínum

en Jehóva styður hina réttlátu.

18 Jehóva veit hvað hinir ráðvöndu ganga í gegnum*

og arfur þeirra varir að eilífu.+

19 Á neyðartímum þurfa þeir ekki að skammast sín,

í hungursneyð hafa þeir nóg að borða.

20 En vondir menn munu farast,+

óvinir Jehóva visna eins og blómleg engi,

þeir hverfa eins og reykur.

21 Vondur maður tekur lán og borgar það ekki

en réttlátur maður er gjafmildur og góður.+

22 Þeir sem Guð blessar munu erfa jörðina

en þeir sem hann bölvar verða upprættir.+

23 Jehóva stýrir skrefum mannsins*+

þegar hann er ánægður með lífsstefnu hans.+

24 Þó að hann hrasi fellur hann ekki flatur+

því að Jehóva heldur í hönd hans.*+

25 Eitt sinn var ég ungur og nú er ég gamall

en aldrei hef ég séð réttlátan mann yfirgefinn+

né börn hans leita sér matar.+

26 Hann er alltaf fús til að lána+

og börn hans hljóta blessun.

27 Forðastu hið illa og gerðu það sem er gott,+

þá muntu lifa að eilífu

28 því að Jehóva elskar réttlæti

og yfirgefur ekki sína trúu.+

Þeir njóta alltaf verndar+

en afkomendur hinna vondu verða upprættir.+

29 Hinir réttlátu munu erfa jörðina+

og búa á henni að eilífu.+

30 Munnur hins réttláta miðlar visku

og tunga hans talar af sanngirni.+

31 Hann hefur lög Guðs síns í hjarta sínu,+

honum skrikar ekki fótur.+

32 Vondur maður fylgist með hinum réttláta

og leitar færis að drepa hann.

33 En Jehóva lætur hann ekki falla í hendur hans+

og finnur hann ekki sekan þegar hann er dæmdur.+

34 Vonaðu á Jehóva og gakktu á vegi hans,

þá mun hann upphefja þig svo að þú erfir jörðina

og þú munt sjá hinum illu verða eytt.+

35 Ég hef séð miskunnarlausan óþokka

breiða úr sér eins og laufmikið tré í gróðurreit sínum.+

36 En skyndilega hvarf hann sporlaust,+

ég leitaði hans en hann var hvergi að finna.+

37 Taktu eftir hinum trúfasta*

og líttu til hins réttláta+

því að sá maður á frið í vændum.+

38 En öllum illvirkjum verður eytt,

vondir menn eiga enga framtíð fyrir höndum.+

39 Jehóva frelsar hina réttlátu,+

hann er varnarvirki þeirra á neyðartímum.+

40 Jehóva hjálpar þeim og bjargar,+

frelsar þá frá illum mönnum og bjargar þeim

því að þeir leita athvarfs hjá honum.+

38 Jehóva, refsaðu mér ekki í reiði þinni,

agaðu mig ekki í heift þinni.+

 2 Örvar þínar hafa stungist djúpt inn í mig

og hönd þín liggur þungt á mér.+

 3 Allur líkami minn er sjúkur vegna reiði þinnar,

ég finn engan frið í beinum mínum vegna syndar minnar.+

 4 Sekt mín hefur vaxið mér yfir höfuð,+

hún er eins og þung byrði sem ég get ekki borið.

 5 Það er óþefur af sárum mínum,

það grefur í þeim vegna heimsku minnar.

 6 Ég er hryggur og niðurbrotinn,

geng um dapur í lund allan daginn.

 7 Ég brenn innra með mér,*

allur líkami minn er sjúkur.+

 8 Ég er dofinn og sundurkraminn,

kveina hástöfum af hjartans angist.

 9 Jehóva, þú veist hvað ég þrái

og andvörp mín eru þér ekki hulin.

10 Hjartað hamast í brjósti mér, kraftur minn er þrotinn,

ljós augna minna slokknað.+

11 Vinir mínir og kunningjar forðast mig vegna þjáninga minna

og mínir nánustu halda sig fjarri.

12 Þeir sem sækjast eftir lífi mínu leggja gildrur fyrir mig,

þeir sem vilja mér illt leggja á ráðin um að fella mig,+

allan daginn brugga þeir launráð gegn mér.

13 En ég var sem heyrnarlaus og hlustaði ekki,+

mállaus og opnaði ekki munninn.+

14 Ég er eins og maður sem heyrir ekki

og hefur ekkert að segja sér til varnar

15 því að ég bíð eftir hjálp þinni, Jehóva,+

og þú svarar mér, Jehóva Guð minn.+

16 Ég sagði: „Láttu þá ekki hlakka yfir mér

og gera lítið úr mér ef ég hrasa,“

17 því að ég var við það að bugast

og leið stöðugar kvalir.+

18 Ég játaði það ranga sem ég hafði gert+

því að synd mín þjakaði mig.+

19 En óvinir mínir eru sterkir og máttugir,*

sífellt fleiri hata mig að ástæðulausu.

20 Þeir launa mér gott með illu,

standa gegn mér af því að ég geri það sem er gott.

22 Komdu mér fljótt til hjálpar,

Jehóva, frelsari minn.+

39 Ég sagði: „Ég vil gæta að skrefum mínum

svo að ég syndgi ekki með tungu minni.+

Ég vil múlbinda munn minn+

þegar illmenni eru nálæg.“

 2 Ég var þögull og hljóður,+

ég talaði ekki einu sinni um neitt gott,

en kvöl mín var mikil.*

 3 Hjartað brann í brjósti mér,

eldurinn brann heitar því meira sem ég hugsaði.*

 4 „Jehóva, hjálpaðu mér að skilja hvenær endalok mín koma

og hve margir dagar mínir eru+

svo að mér verði ljóst hve ævi mín er stutt.

 5 Þú hefur ekki gefið mér nema fáeina daga*+

og ævi mín er sem ekkert í þínum augum.+

 6 Mennirnir ganga um eins og skuggi,

þeir eru á sífelldum þönum* til einskis,

sanka að sér auðæfum án þess að vita hverjir fá að njóta þeirra.+

 8 Frelsaðu mig frá öllum syndum mínum,+

láttu ekki heimskingja hæðast að mér.

 9 Ég var hljóður,

gat ekki opnað munninn+

því að þú stóðst á bak við þetta.+

10 Léttu af mér plágunni sem þú lagðir á mig,

ég er að bugast undan höggum handar þinnar.

11 Þú agar manninn með því að refsa honum fyrir syndir hans,+

eyðir dýrgripum hans eins og mölur eyðir klæðum.

12 Heyrðu bæn mína, Jehóva,

hlustaðu þegar ég hrópa á hjálp.+

Láttu tár mín ekki fram hjá þér fara

því að fyrir þér er ég bara útlendingur,+

ferðalangur sem á leið hjá, rétt eins og allir forfeður mínir.+

13 Horfðu ekki svona reiðilega á mig svo að ég geti tekið gleði mína á ný

áður en ég dey og er ekki lengur til.“

40 Ég setti alla von mína á* Jehóva,

hann beygði sig niður og hlustaði þegar ég hrópaði á hjálp.+

 2 Hann dró mig upp úr ólgandi gryfju,

upp úr aur og leðju.

Hann lét mig standa á kletti

og veitti mér örugga fótfestu.

 3 Síðan lagði hann mér nýjan söng í munn,+

lofsöng til Guðs okkar.

Margir sjá þetta og fyllast lotningu

og setja traust sitt á Jehóva.

 4 Sá er hamingjusamur sem treystir Jehóva

og leitar ekki til uppreisnargjarnra og svikulla* manna.

 5 Þú hefur unnið svo mörg dásemdarverk í okkar þágu,+

Jehóva Guð minn,

og þú hugsar alltaf til okkar.

Ég gæti ekki sagt frá öllum verkum þínum þótt ég reyndi

því að þau eru fleiri en ég get talið.+

 6 Þú vildir ekki* sláturfórn og fórnargjöf+

heldur opnaðir þú eyru mín svo að ég gæti heyrt.+

 8 Ég hef yndi af* að gera vilja þinn, Guð minn,+

og lög þín eru innst í hjarta mínu.+

 9 Ég flyt fagnaðarboðskapinn um réttlæti þitt í stórum söfnuði,+

ég held ekki aftur af vörum mínum+

eins og þú veist vel, Jehóva.

10 Réttlæti þínu held ég ekki leyndu í hjarta mínu,

ég segi frá trúfesti þinni og björgun,

ég fer ekki leynt með tryggan kærleika þinn og sannleika í hinum stóra söfnuði.“+

11 Taktu ekki miskunn þína frá mér, Jehóva,

megi tryggur kærleikur þinn og sannleikur stöðugt vernda mig.+

Syndir mínar eru svo margar að þær byrgja mér sýn,+

þær eru fleiri en hárin á höfði mínu

og ég hef misst móðinn.

14 Allir sem sækjast eftir lífi mínu

verði sér til smánar og skammar.

Þeir sem gleðjast yfir ógæfu minni

flýi með skömm.

15 Láttu þá sem hæðast að mér og segja: „Gott á þig,“

hrylla við eigin niðurlægingu.

16 En þeir sem leita þín+

skulu gleðjast og fagna yfir þér.+

Hugsaðu til mín, Jehóva,

því að þú ert hjálp mín og frelsari.+

41 Sá sem lætur sér annt um bágstadda er hamingjusamur,+

Jehóva bjargar honum á degi neyðarinnar.

 2 Jehóva gætir hans og lætur hann halda lífi,

um alla jörð fer orð af því hve hamingjusamur hann er.+

 3 Jehóva styður hann þegar hann er veikur,+

þú hlúir að honum þegar hann er rúmfastur.

 4 Ég sagði: „Jehóva, vertu mér góður,+

læknaðu mig+ því að ég hef syndgað gegn þér.“+

Hann leitar að einhverju til að nota gegn mér,

fer síðan og breiðir út lygar um mig.

 7 Allir sem hata mig hvísla sín á milli,

þeir vilja mér illt og segja:

 8 „Mikil ógæfa er komin yfir hann,

nú liggur hann og stendur ekki upp aftur.“+

 9 Jafnvel vinur minn sem ég treysti,+

sá sem borðaði af brauði mínu, hefur snúist gegn mér.*+

10 En þú, Jehóva, vertu mér góður og hjálpaðu mér á fætur

svo að ég geti refsað þeim fyrir það sem þeir hafa gert.

11 Þegar óvinur minn getur ekki hrósað sigri yfir mér

veit ég að þú hefur velþóknun á mér.+

12 Þú heldur mér uppi af því að ég er trúfastur+

og leyfir mér að vera í návist þinni að eilífu.+

13 Lofaður sé Jehóva Guð Ísraels

um alla eilífð.*+

42 Eins og hind þráir vatnslindir

þrái ég þig, Guð minn.

 4 Ég úthelli sál* minni og hugsa til þess sem áður var,

þegar ég gekk með mannfjöldanum

fremstur í fylkingu til húss Guðs.

Fólkið var í hátíðarskapi,

hrópaði af gleði og söng þakkarsöngva.+

Ég vil bíða eftir Guði+

því að ég fæ að lofa hann, minn mikla frelsara.+

Þess vegna minnist ég þín+

frá landi Jórdanar og Hermontindum,

frá Mísarfjalli.*

 7 Ólgandi vötnin kalla hvert á annað

þegar fossar þínir druna.

 8 Um daga sýnir Jehóva mér tryggan kærleika,

um nætur syng ég honum lof – bið til Guðs lífs míns.+

10 Í morðhug hæðast óvinir mínir að mér,*

þeir hæðast að mér allan liðlangan daginn og spyrja: „Hvar er Guð þinn?“+

Ég vil bíða eftir Guði+

því að ég fæ að lofa hann, minn mikla frelsara og Guð.+

43 Dæmdu mig, Guð,+

verðu málstað minn+ gegn ótrúrri þjóð,

bjargaðu mér frá hinum svikulu og ranglátu

 2 því að þú ert Guð minn, varnarvirki mitt.+

Þau skulu vísa mér veginn,+

leiða mig til þíns heilaga fjalls og þinnar stórfenglegu tjaldbúðar.+

 4 Þá geng ég að altari Guðs,+

til Guðs sem er mín mesta gleði,

og lofa þig með hörpuleik,+ ó Guð, þú Guð minn.

Ég vil bíða eftir Guði+

því að ég fæ að lofa hann, minn mikla frelsara og Guð.+

44 Guð, við höfum heyrt með eigin eyrum,

forfeður okkar sögðu okkur frá öllu+

sem þú áorkaðir á þeirra dögum,

fyrir langalöngu.

 2 Með hendi þinni hraktirðu burt þjóðir+

og lést forfeður okkar setjast þar að.+

 3 Þeir lögðu ekki landið undir sig með sverðum sínum+

og armur þeirra veitti þeim ekki sigur+

heldur var það hægri hönd þín og armur+ og ljós auglits þíns

því að þú hafðir velþóknun á þeim.+

 4 Guð, þú ert konungur minn,+

skipaðu svo fyrir að Jakob vinni* fullnaðarsigur.

 5 Með þinni hjálp rekum við burt andstæðinga okkar,+

í þínu nafni tröðkum við niður þá sem rísa gegn okkur.+

 6 Ég treysti ekki á boga minn

og sverð mitt getur ekki bjargað mér.+

 7 Það varst þú sem bjargaðir okkur frá óvinum okkar+

og niðurlægðir þá sem hata okkur.

 8 Guð, við lofsyngjum þig allan daginn

og lofum nafn þitt að eilífu. (Sela)

 9 En nú hefur þú útskúfað okkur og niðurlægt

og ferð ekki út með hersveitum okkar.

10 Þú lætur okkur hvað eftir annað hörfa undan óvinum okkar,+

þeir sem hata okkur láta greipar sópa.

11 Þú framselur okkur eins og sauðfé til slátrunar,

þú hefur tvístrað okkur meðal þjóðanna.+

12 Þú selur fólk þitt fyrir lítið sem ekkert+

og græðir ekkert á sölunni.

13 Þú gerir okkur að athlægi í augum nágranna okkar,

allir sem búa umhverfis okkur hafa okkur að háði og spotti.

14 Þú lætur þjóðirnar líta niður á okkur,*+

fólk hristir höfuðið yfir okkur.

15 Smán fylgir mér allan daginn

og ég er yfirbugaður af skömm

16 þegar ég heyri þá hæðast og spotta,

já, þegar óvinurinn leitar hefnda.

17 Allt þetta er komið yfir okkur en samt höfum við ekki gleymt þér,

við höfum ekki rofið sáttmála þinn.+

18 Hjörtu okkar hafa ekki yfirgefið þig

né skref okkar vikið af vegi þínum.

19 En þú hefur brytjað okkur niður þar sem sjakalarnir hafast við,

hulið okkur niðamyrkri.

20 Ef við hefðum gleymt nafni Guðs okkar

eða beðið* til framandi guðs,

21 hefði Guð þá ekki orðið var við það?

22 Þín vegna blasir dauðinn við okkur allan liðlangan daginn,

við erum metin sem sláturfé.+

25 Við erum beygð í duftið,

liggjum kylliflöt á jörðinni.+

26 Láttu til þín taka og hjálpaðu okkur,+

sýndu okkur tryggan kærleika og bjargaðu* okkur.+

 2 Þú ert fegurstur allra manna,

yndisleg orð streyma af vörum þínum.+

 3 Spenntu sverð þitt+ við mjöðmina, þú hetja,+

gyrtu þig tign og mikilleik.+

 4 Haltu af stað í mikilleik þínum og sigraðu,+

farðu á hesti þínum og berstu fyrir sannleika, auðmýkt og réttlæti.+

 5 Flugbeittar örvar þínar fella þjóðir frammi fyrir þér,+

hæfa óvini konungs í hjartastað.+

 6 Guð er hásæti þitt um alla eilífð,+

veldissproti ríkis þíns er veldissproti réttlætisins.+

 8 Öll klæði þín ilma af myrru, alóe og kassíu,

þú gleðst yfir strengjaleik úr fílabeinshöllinni.

 9 Konungsdætur eru meðal hirðkvenna þinna

og drottningin stendur þér til hægri handar, prýdd Ófírgulli.+

10 Hlustaðu, dóttir, og taktu vel eftir,

gleymdu þjóð þinni og ætt föður þíns,

11 þá mun konungurinn þrá fegurð þína.

Þú skalt lúta honum

því að hann er herra þinn.

12 Íbúar* Týrusar koma með gjafir

og mestu auðmenn sækjast eftir velvild þinni.*

13 Í höllinni* bíður konungsdóttirin geislandi af fegurð,

föt hennar skreytt gulli.

14 Hún er leidd til konungs í glitofnum* klæðum,

meyjar fylgja henni og eru leiddar fram fyrir hann.*

15 Þær eru leiddar inn með fögnuði og gleði

og ganga inn í konungshöllina.

16 Synir þínir koma í stað forfeðra þinna,

þú gerir þá að höfðingjum um alla jörð.+

46 Guð er skjól okkar og styrkur,+

hann hjálpar okkur alltaf á neyðartímum.+

 2 Þess vegna óttumst við ekki þótt jörðin skjálfi

og fjöllin steypist í djúp hafsins,+

 3 þótt hafið ólgi og freyði+

og fjöllin nötri af ofsa þess. (Sela)

 4 Fljót kvíslast og gleður borg Guðs,+

stórfenglegan og heilagan bústað Hins hæsta.

 6 Þjóðirnar ólguðu, ríkin féllu,

hann brýndi raustina og jörðin nötraði.+

 7 Jehóva hersveitanna er með okkur,+

Guð Jakobs er okkur öruggt athvarf.* (Sela)

 8 Komið og sjáið verk Jehóva,

allt það undursamlega sem hann hefur gert á jörðinni.

Hann brýtur bogann, mölvar spjótið,

brennir stríðsvagna* í eldi.

Ég verð hátt upp hafinn meðal þjóðanna,+

hátt upp hafinn á jörðinni.“+

11 Jehóva hersveitanna er með okkur,+

Guð Jakobs er okkur öruggt athvarf.+ (Sela)

47 Klappið saman lófum, allar þjóðir,

fagnið frammi fyrir Guði sigri hrósandi

 2 því að Jehóva, Hinn hæsti, er mikilfenglegur,+

hann er hinn mikli konungur yfir allri jörðinni.+

 3 Hann leggur lýði undir okkur

og þjóðir undir fætur okkar.+

 4 Hann velur handa okkur arfleifð,+

stolt Jakobs sem hann elskar.+ (Sela)

 5 Guð er stiginn upp við fagnaðaróp,

Jehóva er stiginn upp við hornablástur.*

 6 Lofsyngið* Guð, syngið honum lof,

lofsyngið konung okkar, syngið honum lof

 7 því að Guð er konungur yfir allri jörðinni.+

 8 Guð er orðinn konungur yfir þjóðunum,+

Guð situr í sínu heilaga hásæti.

 9 Leiðtogar þjóðanna hafa safnast saman

með fólki Guðs Abrahams

því að Guð er yfir valdhöfum* jarðar,

hann er hátt upp hafinn.+

48 Jehóva er mikill og verðskuldar lof

í borg Guðs okkar, á sínu heilaga fjalli.

 2 Það gnæfir hátt og fagurt, gleði allrar jarðar,+

Síonarfjall lengst í norðri,

borg hins mikla konungs.+

 3 Í sterkum turnum hennar

hefur Guð sýnt að hann er öruggt athvarf.*+

 4 Konungar söfnuðust saman

og sóttu fram allir sem einn.

 5 Þegar þeir sáu borgina urðu þeir furðu lostnir,

fylltust skelfingu og flúðu.

 6 Þeir skulfu af hræðslu,

angist greip þá eins og konu í barnsburði.

 8 Það sem við heyrðum um höfum við nú séð með eigin augum

í borg Jehóva hersveitanna, borg Guðs okkar.

 9 Guð, við hugleiðum tryggan kærleika þinn+

í musteri þínu.

10 Eins og nafn þitt, Guð,

berst lofgjörð um þig til endimarka jarðar.+

11 Síonarfjall+ fagni,

bæir* Júda gleðjist yfir dómum þínum.+

12 Gangið kringum Síon, hringinn í kringum hana,

teljið turna hennar.+

13 Virðið fyrir ykkur varnargarða* hennar,+

skoðið sterka turna hennar

svo að þið getið sagt komandi kynslóðum frá.

14 Þessi Guð er Guð okkar+ um alla eilífð,

hann mun leiða okkur um ókomna tíð.*+

49 Heyrið, allar þjóðir,

takið eftir, allir íbúar heims,

 2 bæði háir og lágir,

jafnt ríkir sem fátækir.

 3 Úr munni mínum kemur viska

og íhugun hjarta míns+ ber vott um skilning.

 4 Ég gef gaum að orðskviði

og skýri* gátu mína við hörpuleik.

 5 Hvers vegna skyldi ég óttast á erfiðum tímum,+

þegar óþokkar umkringja mig og vilja mér illt?

 6 Sumir treysta á auðæfi sín+

og hreykja sér af ríkidæmi sínu.+

 7 En enginn þeirra getur keypt bróður sinn lausan

eða greitt Guði lausnargjald fyrir hann.+

 8 (Lausnargjaldið fyrir líf hans væri svo hátt

að þeir gætu aldrei greitt það.)

Flón og heimskingjar farast hver með öðrum+

og láta öðrum eftir auðæfi sín.+

11 Þeirra heitasta ósk er að hús þeirra standi að eilífu,

bústaðir þeirra kynslóð eftir kynslóð.

12 En jafnvel sá maður sem nýtur virðingar deyr að lokum,+

hann er engu betur settur en dýrin sem drepast.+

13 Þannig fer fyrir hinum heimsku+

og öllum sem fylgja þeim og eru hrifnir af blaðri þeirra. (Sela)

14 Eins og sauðir eru þeir reknir í gröfina,*

dauðinn er hirðir þeirra.

Hinir réttlátu ríkja yfir þeim+ að morgni

og þeir hverfa með öllu.+

15 En Guð mun leysa mig undan valdi* grafarinnar*+

og hrífa mig í öruggt skjól. (Sela)

16 Óttastu ekki þótt einhver verði ríkur

og hús hans sífellt glæsilegra

17 því að hann tekur ekkert með sér þegar hann deyr,+

auður hans fylgir honum ekki í gröfina.+

19 En að lokum fer hann til forfeðra sinna,

þeir sjá ljósið aldrei aftur.

20 Sá sem nýtur virðingar en skilur þetta ekki+

er engu betur settur en dýrin sem drepast.

50 Jehóva, Guð guðanna,+ hefur talað,

hann kallar saman alla jarðarbúa

frá austri til vesturs.*

Eyðandi eldur fer á undan honum+

og mikill stormur geisar í kringum hann.+

 4 Hann kallar saman himin og jörð+

til að dæma fólk sitt:+

 5 „Stefnið til mín þeim sem eru mér trúir,

þeim sem gera við mig sáttmála byggðan á fórn.“+

 6 Himnarnir boða réttlæti hans

því að Guð sjálfur er dómarinn.+ (Sela)

 7 „Hlustaðu, þjóð mín, ég ætla að tala,

Ísrael, ég ætla að vitna gegn þér.+

 8 Ég finn ekki að þér vegna sláturfórna þinna

eða vegna brennifórna þinna sem eru stöðugt frammi fyrir mér.+

 9 Ég þarf ekki að taka naut úr húsi þínu

né geithafra úr byrgjum þínum+

10 því að öll dýr skógarins eru mín+

og auk þess dýrin á fjöllunum þúsund.

11 Ég þekki hvern einasta fugl á fjöllunum,+

öll dýr merkurinnar eru mín.

13 Borða ég nautakjöt

eða drekk ég geitablóð?+

14 Færðu Guði þakkargjörð að fórn+

og efndu heit þín við Hinn hæsta.+

15 Kallaðu á mig á erfiðum tímum,+

ég bjarga þér og þú munt lofa mig.“+

„Hver gaf þér leyfi til að segja frá lögum mínum+

og tala um sáttmála minn?+

17 Þú hatar aga*

og snýrð baki við orðum mínum.*+

18 Þú sérð þjóf og lætur þér vel líka það sem hann gerir*+

og þú blandar geði við þá sem eru ótrúir maka sínum.

19 Þú spúir illsku með munni þínum

og lygar loða við tungu þína.+

20 Þú situr og baktalar bróður þinn,+

afhjúpar galla í fari sonar móður þinnar.*

21 Ég sagði ekkert þegar þú gerðir þetta,

þess vegna hélstu að ég væri alveg eins og þú.

En nú ætla ég að ávíta þig

og leiða þér fyrir sjónir hvað þú hefur gert.+

22 Hugleiðið þetta, þið sem gleymið Guði,+

svo að ég rífi ykkur ekki sundur og enginn geti bjargað ykkur.

23 Sá sem færir þakkargjörð að fórn heiðrar mig+

og sá sem fylgir staðfastlega réttum vegi

fær að sjá björgun Guðs.“+

51 Sýndu mér velvild, Guð, vegna þíns trygga kærleika,+

afmáðu afbrot mín vegna þinnar miklu miskunnar.+

 2 Þvoðu mig hreinan af sekt minni+

og hreinsaðu mig af synd minni+

 3 því að ég veit að ég hef brotið af mér

og synd mín þjakar mig stöðugt.*+

 4 Gegn þér hef ég syndgað fyrst og fremst,*+

ég hef gert það sem er illt í þínum augum.+

Þú ert því réttlátur þegar þú talar,

dómur þinn er réttur.+

 5 Ég hef verið sekur frá því að ég fæddist

og syndugur frá því að ég var getinn í móðurlífi.+

 6 Þú hefur velþóknun á hreinskilni hjartans,+

kenndu mínum innri* manni sanna visku.

 7 Hreinsaðu mig af synd minni með ísóp svo að ég verði hreinn,+

þvoðu mig svo að ég verði hvítari en snjór.+

 8 Láttu mig heyra fögnuð og gleði

svo að beinin sem þú sundurkramdir taki gleði sína á ný.+

 9 Snúðu augliti þínu frá syndum mínum+

og afmáðu öll afbrot mín.+

10 Guð, skapaðu í mér hreint hjarta+

og gefðu mér nýjan og stöðugan anda.+

11 Kastaðu mér ekki burt frá augliti þínu

og taktu ekki heilagan anda þinn frá mér.

12 Leyfðu mér að gleðjast aftur yfir björgun þinni,+

vektu með mér löngun til að hlýða þér.*

13 Ég vil kenna lögbrjótum vegi þína+

svo að syndarar snúi aftur til þín.

14 Frelsaðu mig frá blóðskuld,+ Guð, þú sem frelsar mig,+

svo að tunga mín geti boðað réttlæti þitt með fögnuði.+

15 Jehóva, opnaðu varir mínar

svo að munnur minn geti lofað þig.+

18 Gerðu vel við Síon því að þú ert góður,

endurreistu múra Jerúsalem.

19 Þá muntu gleðjast yfir réttlætisfórnum,

brennifórnum og alfórnum,

þá verður nautum fórnað á altari þínu.+

 2 Tunga þín, beitt eins og rakhnífur,+

bruggar illsku og svik.+

 3 Þú elskar hið illa meira en hið góða,

lygar meira en sannleika. (Sela)

 4 Þú elskar hvert skaðræðisorð,

þú svikula tunga!

 5 Þess vegna mun Guð brjóta þig niður í eitt skipti fyrir öll,+

hann grípur í þig og dregur þig út úr tjaldi þínu,+

upprætir þig úr landi lifenda.+ (Sela)

 6 Hinir réttlátu sjá það og fyllast óttablandinni lotningu,+

þeir hlæja að honum og segja:+

 7 „Þarna er maður sem gerði Guð ekki að athvarfi* sínu+

heldur treysti á sín miklu auðæfi+

og var viss um að ill áform sín myndu heppnast.“

 8 En ég verð eins og frjósamt ólívutré í húsi Guðs,

ég treysti á tryggan kærleika Guðs+ um alla eilífð.

Frammi fyrir þínum trúföstu

set ég von mína á nafn þitt+ því að það er gott.

Ranglætisverk þeirra eru spillt og andstyggileg,

enginn gerir það sem er gott.+

 2 En Guð lítur á mennina af himni ofan+

til að sjá hvort nokkur sé skynsamur, hvort nokkur leiti Jehóva.+

 3 Þeir hafa allir vikið af réttri braut,

þeir eru allir spilltir.

Enginn gerir það sem er gott,

ekki einn einasti.+

Þeir gleypa í sig fólk mitt eins og brauð

og ákalla ekki Jehóva.+

 5 En þeir verða skelfingu lostnir,

hræddari en nokkru sinni fyrr*

því að Guð tvístrar beinum þeirra sem ráðast gegn þér.*

Jakob gleðjist, Ísrael fagni

þegar Jehóva flytur herleitt fólk sitt aftur heim.

54 Guð, bjargaðu mér með nafni þínu+

og verðu mig+ með mætti þínum.

 2 Guð, heyrðu bæn mína,+

hlustaðu á orð mín

 3 því að ókunnir menn hafa risið gegn mér

og miskunnarlausir óþokkar sækjast eftir lífi mínu.+

 4 En Guð er hjálp mín,+

Jehóva er með þeim sem styðja mig.

 6 Ég færi þér fórnir+ af fúsu geði,

lofa nafn þitt, Jehóva, því að það er gott.+

 7 Hann bjargar mér úr öllum raunum,+

ég horfi fagnandi á óvini mína falla.+

55 Hlustaðu á bæn mína, Guð,+

hunsaðu ekki bæn mína um miskunn.*+

Ég finn enga ró fyrir áhyggjum+

og veit ekki mitt rjúkandi ráð

 3 vegna hótana óvinarins

og kúgunar illvirkjans.

Þeir steypa yfir mig ógæfu

og hata mig heiftarlega.+

 4 Angist nístir hjarta mitt+

og dauðans ótti hellist yfir mig.+

 5 Hræðsla og skelfing grípur mig,

ég nötra allur og skelf.

 7 Ég myndi flýja langt í burt+

og dveljast í óbyggðunum.+ (Sela)

 8 Ég myndi flýta mér í skjól,

burt frá veðurofsanum, burt frá storminum.“

 9 Ruglaðu þá, Jehóva, og gerðu áform þeirra að engu*+

því að ég sé ofbeldi og deilur í borginni.

10 Dag og nótt ganga þær um á múrum hennar,

illska og ógæfa ríkja þar inni fyrir.+

11 Hörmungar eru alls staðar í borginni,

kúgun og svik hverfa aldrei frá torgum hennar.+

12 Það er ekki óvinur sem hæðir mig+

því að það gæti ég þolað.

Það er ekki fjandmaður sem hefur risið gegn mér,

ef svo væri gæti ég falið mig fyrir honum.

13 Nei, það ert þú, jafningi minn,+

félagi minn og náinn vinur.+

14 Vinátta okkar var yndisleg,

við gengum ásamt mannfjöldanum í hús Guðs.

15 Glötun komi yfir óvini mína+

og þeir fari lifandi niður í gröfina*

því að illska býr hjá þeim og í þeim.

16 En ég ætla að hrópa til Guðs

og Jehóva bjargar mér.+

17 Kvölds og morgna og um miðjan dag harma ég og styn+

og hann heyrir andvörp mín.+

18 Hann bjargar* mér og gefur mér frið fyrir þeim sem berjast gegn mér

en óvinir mínir eru margir.+

19 Guð mun heyra og láta til sín taka,+

hann sem hefur setið í hásæti sínu frá örófi alda.+ (Sela)

Þeir vilja ekki breytast,

þeir sem óttast ekki Guð.+

20 Hann* réðst á þá sem lifðu í sátt við hann,+

braut sáttmálann sem hann gerði.+

21 Orð hans eru sleipari en smjör+

en hjarta hans hneigist til stríðs.

Orð hans eru mýkri en olía

en eru þó sem brugðin sverð.+

22 Varpaðu byrði þinni á Jehóva+

og hann mun styðja þig.+

56 Hjálpaðu mér, Guð, því að dauðlegir menn ráðast á mig,*

allan daginn ofsækja þeir mig og berjast gegn mér.

 2 Óvinir mínir glefsa í mig allan daginn,

margir berjast gegn mér fullir hroka.

 4 Ég treysti Guði og lofa orð hans,

set traust mitt á Guð og er ekki hræddur.

 5 Allan daginn gera þeir mér lífið leitt

og hugsa um það eitt að gera mér mein.+

 6 Þeir sitja um mig til að ráðast á mig,

fylgjast með hverju skrefi mínu+

og bíða færis að ráða mér bana.+

 7 Hafnaðu þeim vegna illsku þeirra,

Guð, refsaðu þjóðunum í reiði þinni.+

Safnaðu tárum mínum í skinnbelg þinn,+

þau eru skráð í bók þína.+

12 Guð, ég vil efna heit mín við þig,+

ég vil færa þér þakkarfórnir+

13 því að þú frelsaðir mig frá dauða+

og forðaðir fótum mínum frá hrösun+

svo að ég geti gengið frammi fyrir Guði í ljósi hinna lifandi.+

57 Vertu mér góður, Guð, vertu mér góður

því að ég leita athvarfs hjá þér.+

 2 Ég hrópa til Guðs, Hins hæsta,

til hins sanna Guðs sem bindur enda á raunir mínar.

 3 Hann sendir hjálp frá himnum og bjargar mér,+

hann stöðvar þann sem glefsar í mig. (Sela)

 4 Ég er umkringdur ljónum,+

ligg meðal manna sem vilja rífa mig í sig.

Tennur þeirra eru spjót og örvar,

tunga þeirra er beitt sverð.+

 5 Guð, hefðu þig hátt yfir himininn,

dýrð þín blasi við um alla jörð.+

 6 Þeir hafa lagt net fyrir fætur mína,+

ég er bugaður af áhyggjum.+

Þeir grófu mér gryfju

en féllu sjálfir í hana.+ (Sela)

 7 Ég er staðfastur í hjarta, Guð minn,+

ég er staðfastur í hjarta.

 9 Ég lofa þig, Jehóva, meðal þjóðflokka,+

syng þér lof* meðal þjóðanna+

10 því að tryggur kærleikur þinn er mikill og nær allt til himins+

og trúfesti þín upp til skýjanna.

11 Guð, hefðu þig hátt yfir himininn,

dýrð þín blasi við um alla jörð.+

 2 Nei, hjörtu ykkar eru full ranglætis+

og hendur ykkar dreifa ofbeldi um landið.+

 3 Hinir illu fara afvega* allt frá fæðingu,*

þeir eru á villigötum, lygarar frá því að þeir líta dagsins ljós.

 4 Eitur þeirra er eins og höggormseitur,+

þeir eru heyrnarlausir eins og kóbraslanga sem lokar eyrunum.

 5 Hún hlustar ekki á rödd slöngutemjarans,

sama hve vel hann beitir töfrum sínum.

 7 Láttu þá hverfa eins og vatn sem rennur burt,

spenntu bogann og felldu þá með örvum þínum.

 8 Þeir verði eins og snigill sem leysist upp á leið sinni,

eins og barn sem fæðist andvana og sér aldrei sólina.

 9 Áður en pottar ykkar finna hitann af brennandi þyrninum

mun Guð feykja burt greinunum eins og stormur, hvort sem þær eru grænar eða glóandi.+

10 Hinn réttláti fagnar þegar hann sér hefndina,+

fætur hans verða ataðir blóði hinna illu.+

59 Bjargaðu mér frá óvinum mínum, Guð minn,+

verndaðu mig fyrir þeim sem rísa gegn mér.+

 2 Bjargaðu mér frá þeim sem gera illt,

frelsaðu mig frá ofbeldismönnum.*

 3 Þeir sitja fyrir mér,+

sterkir menn ráðast á mig

þótt ég hafi hvorki gert uppreisn, Jehóva, né syndgað.+

Vaknaðu þegar ég hrópa og sjáðu hvað þeir gera

 5 því að þú, Jehóva, Guð hersveitanna, ert Guð Ísraels.+

Vaknaðu og líttu á það sem allar þjóðirnar gera,

þyrmdu engum illgjörnum svikara.+ (Sela)

 6 Á hverju kvöldi snúa þeir aftur,+

þeir urra* eins og hundar+ og læðast um borgina.+

 7 Sjáðu hvað streymir* úr munni þeirra,

sverð er á vörum þeirra+

og þeir segja: „Hver hlustar?“+

 8 En þú, Jehóva, hlærð að þeim,+

hæðist að öllum þjóðunum.+

11 Dreptu þá ekki svo að þjóð mín gleymi ekki,

rektu þá á flæking með mætti þínum

og brjóttu þá á bak aftur, Jehóva, þú sem ert skjöldur okkar.+

Láttu þá flækjast í eigin hroka+

vegna bölvana þeirra og lyga.

13 Gerðu út af við þá í reiði þinni,+

gerðu út af við þá svo að þeir hverfi með öllu.

14 Láttu þá snúa aftur að kvöldi,

megi þeir urra* eins og hundar og læðast um borgina.+

15 Láttu þá reika um í leit að æti,+

megi þeir hvorki verða saddir né finna sér næturskjól.

16 En ég vil syngja um mátt þinn,+

segja fagnandi frá tryggum kærleika þínum að morgni

því að þú ert mér öruggt athvarf,+

til þín get ég flúið þegar erfiðleikar dynja á.+

60 Guð, þú hafnaðir okkur, þú braust í gegnum varnir okkar,+

þú varst okkur reiður en taktu okkur nú aftur í sátt.

 3 Þú lést fólk þitt þola miklar þrautir,

gafst okkur vín að drekka svo að við skjögruðum.+

 4 Gefðu* merki þeim sem óttast þig

svo að þeir geti flúið undan örvum bogans. (Sela)

 5 Frelsaðu okkur með hægri hendi þinni og svaraðu okkur

svo að þeir sem þú elskar bjargist.+

„Ég fagna, ég gef Síkem sem erfðaland+

og skipti Súkkótdal.*+

 7 Gíleað tilheyrir mér og Manasse einnig,+

Efraím er hjálmurinn á höfði mér,*

Júda er veldissproti minn.+

Ég kasta sandala mínum yfir Edóm,+

hrópa siguróp yfir Filisteu.“+

10 Ert það ekki þú, Guð, þú sem hefur hafnað okkur,

þú sem ferð ekki lengur út með hersveitum okkar?+

11 Hjálpaðu okkur í neyð okkar

því að liðsinni manna er einskis virði.+

12 Guð veitir okkur kraft+

og fótumtreður fjandmenn okkar.+

61 Guð, heyrðu hróp mín á hjálp,

hlustaðu á bæn mína.+

 2 Frá endimörkum jarðar hrópa ég til þín

þegar hjarta mitt örvæntir.+

Leiddu mig upp á háan klett+

 3 því að þú ert mér athvarf,

sterkur turn sem ver mig gegn óvini mínum.+

 4 Ég vil gista í tjaldi þínu að eilífu,+

leita athvarfs í skjóli vængja þinna+ (Sela)

 5 því að þú, Guð, hefur heyrt heit mín,

þú hefur gefið mér arfleifð þeirra sem óttast nafn þitt.+

 6 Þú lengir líf* konungs+

og ár hans vara kynslóð eftir kynslóð.

 7 Hann mun sitja í hásæti frammi fyrir Guði að eilífu,+

verndaðu hann með tryggum kærleika og trúfesti.+

 8 Þá skal ég lofsyngja nafn þitt* að eilífu+

og efna heit mín dag eftir dag.+

62 Ég bíð hljóður eftir Guði,

hann er sá sem bjargar mér.+

Þeir hafa yndi af lygi,

þeir blessa með munninum en bölva innra með sér.+ (Sela)

 5 Ég bíð hljóður eftir Guði+

því að frá honum kemur von mín.+

 7 Frá Guði kemur björgun mín og upphefð,

Guð er minn trausti klettur og athvarf.+

 8 Treystið honum öllum stundum, fólk mitt,

úthellið hjörtum ykkar fyrir honum.+

 9 Mannssynirnir eru ekkert nema andgustur,

mannanna börn veita falskt öryggi.+

10 Treystið ekki á kúgun

og bindið ekki vonir ykkar við stolna muni.

12 Hjá þér er líka tryggur kærleikur, Jehóva,+

því að þú launar hverjum og einum eftir verkum hans.+

63 Guð, þú ert Guð minn, ég leita þín stöðugt,+

mig þyrstir eftir þér.+

Ég er örmagna af þrá eftir þér

í þurru, skrælnuðu landi þar sem ekkert vatn er að finna.+

 2 Þannig hef ég litið til þín í helgidóminum

og séð mátt þinn og dýrð.+

 3 Tryggur kærleikur þinn er betri en lífið sjálft,+

þess vegna vegsama ég þig með vörum mínum.+

 4 Ég vil lofa þig alla mína ævi,

lyfta upp höndum í þínu nafni.

 5 Ég mettast af úrvalsbitum, þeim allra bestu,

þess vegna lofa ég þig með glaðværum vörum.+

 6 Ég leiði hugann að þér þegar ég ligg uppi í rúmi,

hugsa um þig á nóttinni+

 7 því að þú ert hjálp mín+

og ég hrópa af gleði í skugga vængja þinna.+

 8 Ég held mig nálægt þér

og hægri hönd þín heldur fast í mig.+

 9 En þeir sem sækjast eftir lífi mínu

steypast niður í djúp jarðar.

10 Þeir falla fyrir sverði

og verða sjakölum* að bráð.

11 En konungurinn mun gleðjast yfir Guði,

allir sem sverja við hann fagna*

því að munni lygaranna verður lokað.

64 Hlustaðu á mig, Guð, þegar ég ákalla þig,+

verndaðu líf mitt fyrir ógnum óvinarins.

 2 Skýldu mér fyrir ráðabruggi illra manna,+

fyrir flokki illvirkjanna.

 3 Þeir brýna tungu sína eins og sverð,

miða illskeyttum orðum sínum eins og örvum

 4 til þess að skjóta á hinn saklausa úr launsátri.

 5 Þeir halda fast við ill áform sín,*

ráðgast um að leggja gildrur sínar.

 6 Þeir finna stöðugt upp á nýjum klækjabrögðum

og bræða með sér lymskuleg áform í leynum.+

 7 En Guð hæfir þá með ör sinni,+

skyndilega liggja þeir í sárum sínum.

 8 Tunga þeirra verður þeim sjálfum að falli,+

þeir sem sjá það hrista höfuðið

 9 og hræðsla grípur alla menn.

Þeir munu segja frá því sem Guð hefur gert

og fá skilning á verkum hans.+

10 Hinn réttláti gleðst yfir Jehóva og leitar athvarfs hjá honum,+

allir hjartahreinir munu fagna.*

65 Guð, lofsöngur bíður þín á Síon,+

við viljum efna heit okkar við þig.+

 3 Syndir mínar bera mig ofurliði+

en þú fyrirgefur* afbrot okkar.+

 4 Sá er hamingjusamur sem þú velur og lætur nálgast þig,

hann fær að búa í forgörðum þínum.+

Við fáum að seðjast af öllu því góða í húsi þínu,+

þínu heilaga musteri.*+

 5 Þú svarar okkur með stórfenglegum réttlætisverkum,+

Guð okkar og frelsari.

Fólk treystir á þig við endimörk jarðar+

og á fjarlægum ströndum.

 6 Þú* grundvallaðir fjöllin með krafti þínum,

þú* ert klæddur mætti.+

 7 Þú* lægir ólgandi höfin,+

drunurnar í öldunum og óróa þjóðanna.+

 8 Íbúar afskekktra svæða fyllast lotningu þegar þeir sjá tákn þín,+

frá austri til vesturs* færðu fólk til að hrópa af gleði.

 9 Þú annast jörðina,